
5 minute read
ACV-KERN FLANDERS BEST DEJAEGHERE: “WERKNEMERS HEBBEN EINDELIJK INSPRAAK”
from Vakbeweging 968
by ACVCSC
ACV-werknemersafgevaardigden Benjamin Gonzalez en Rachid Merrir: "We spelen kort op de bal en proberen problematische situaties op te lossen vooraleer ze escaleren."
De vakbondshistorie bij voedingsbedrijf Flanders Best – Dejaeghere in LangemarkPoelkapelle is zeer recent: bij de sociale verkiezingen van 2020 stelden werknemers zich er voor het eerst kandidaat om hun collega’s in het Comité PB te vertegenwoordigen. Dezelfde kandidaten hebben vervolgens een vakbondsafvaardiging opgericht. Het ACV is momenteel de enige vakbond die in het bedrijf vertegenwoordigd is. We spraken we af met Benjamin Gonzalez en Rachid Merrir van deze prille vakbondskern van ACV Voeding en Diensten (de derde werknemersafgevaardigde Guillaume Verhee kon niet bij het interview zijn) en met hun vakbondssecretaris Dieter Devos.
Advertisement
Hoe komt het dat het tot 2020 duurde vooraleer er een vakbondsafvaardiging in het bedrijf was? Benjamin: “De directie deed alles wat in haar macht lag om elke vakbondsaanwezigheid in het bedrijf te ontmoedigen. Dit is een familiebedrijf en de familie Dejaeghere leidde het met ijzeren hand, duldde geen enkele tegenspraak, wilde over alles zelf kunnen beslissen, wilde overal de hand in hebben.”
Dieter herinnert zich: “Vanaf het begin hadden we problemen met de directie om de sociale verkiezingen te organiseren. De directie wilde Flanders Best en Dejaeghere in de sociale verkiezingsprocedure opsplitsen, waardoor een deel van het personeel geen vertegenwoordigers zou hebben kunnen kiezen. Dit is absoluut in strijd met de wet. We moesten dus armworstelen met de directie, en omdat we de wet aan onze kant hadden kwamen we daaruit als logische winnaars: alle werknemers van Flanders Best en Dejaeghere mochten hun werknemersafgevaardigden kiezen!”
Wat is in het bedrijf veranderd als gevolg van de vakbondsvertegenwoordiging in het bedrijf? Benjamin: “Door vakbondsafgevaardigden te hebben, hebben werknemers eindelijk een spreekbuis en is er inspraak. Voordien was het onmogelijk een dialoog te voeren met de directie. Die deed wat zij in haar bedrijf wilde.”
Dieter: “Vroeger, voor er een Comité PB en een vakbondsafvaardiging was, kreeg ik veel vragen of klachten van onze leden in het bedrijf. Nu zijn er heel wat minder klachten: de directie is veel voorzichtiger geworden, wordt gedwongen de wetgeving beter na te leven omdat ze weet dat de werknemersafgevaardigden er nauwgezet op toekijken.”


Rachid voegt daaraan toe: “De aanwezigheid van vakbondsafgevaardigden betekent inderdaad dat wij, wanneer er een probleem is, dit rechtstreeks met de directie kunnen bespreken, officieel in de overlegorganen of informeel op andere momenten. We spelen kort op de bal en proberen problematische situaties op te lossen vooraleer ze escaleren. Dit maakt het meestal mogelijk problemen in der minne op te lossen. Dat is ook efficiënter. De werknemers worden niet langer aan hun lot overgelaten. Dat wil niet zeggen dat de directie niet meer probeert om haar wil door te drijven, maar ze weet dat ze nu niet meer volledig de vrije hand heeft om te doen wat ze wil, in weerwil van de wetgeving.”


Hebben jullie in die nauwelijks twee jaar al vakbondsoverwinningen geboekt? Rachid en Benjamin: “We hebben er zelfs verschillende behaald! Het was niet gemakkelijk, want we begonnen vanaf nul en de situatie was van dien aard dat er veel te doen was. Wat vandaag de dag nog steeds het geval is, ook al hebben we grote vooruitgang geboekt!
Een van onze eerste en belangrijkste overwinningen betrof de contracten en de lonen: tot voor kort werd alles overgelaten aan de goodwill van de directie. Terwijl het voor ons zo klaar als een klontje was wat moest gebeuren: ‘gelijk loon voor gelijk werk’. Wat de lonen betreft, was er echter willekeur. Niet iedereen kreeg loon naar werken. Voor eenzelfde werk verdiende de ene werknemer meer of minder dan zijn collega. De directie kwam altijd met ‘goede’ excuses om geen loonsverhoging te moeten geven. Dit leidde tot onrechtvaardigheden en spanningen in het bedrijf. Vandaag is daar verandering in gekomen. We hebben de directie kunnen dwingen orde op zaken te stellen door de sectorale akkoorden na te leven en de werknemers voor hetzelfde werk gelijk en objectief te betalen. Zonder de vakbond zou er daar nooit enige verandering in zijn gekomen, dat is zeker!

We hebben ook bekomen dat een preventieadviseur werd aangesteld (en opgeleid). Dit is een wettelijke verplichting, maar tot nu toe hadden we geen preventieadviseur! Sinds de komst van de interne preventieadviseur gaat het de goede kant op. Er is nu veel meer aandacht voor de veiligheid van de werknemers. Ze verricht puik werk!
Onlangs hebben we een andere mooie overwinning behaald: we hebben maaltijdcheques bekomen voor iedereen. Dit was niet evident. Eerst wilde de directie alleen aan de directieleden maaltijdcheques geven... Daarna wilde ze de interimmers uitsluiten. Na veel aandringen zijn we er uiteindelijk in geslaagd om alle werknemers met ten minste 2 dienstjaren, ongeacht hun statuut, maaltijdcheques te bezorgen.”
Alles lijkt nu dus prima te lopen… Rachid en Benjamin: “Verre van dat! Er is inderdaad grote vooruitgang geboekt, maar er is nog veel te doen! Een van onze volgende doelstellingen zal bijvoorbeeld zijn de anciënniteitsvoorwaarde voor het verkrijgen van maaltijdcheques te verlagen (of te laten vallen). Bovendien vragen de collega’s ons voortdurend om hun arbeidsomstandigheden te verbeteren. We boeken vooruitgang, maar ze zouden willen dat het nog sneller gaat!”
Dieter: “Er blijft ook nog een grote blinde vlek in de syndicale vertegenwoordiging. Op dit moment hebben we nog geen werknemersafgevaardigden bij de bedienden. Er is een zeer groot verloop in deze categorie van werknemers, waaruit blijkt dat er ook hier veel problemen zijn met de arbeidsomstandigheden. Als we één bediende kunnen motiveren om zich bij onze vakbondskern aan te sluiten, kunnen we ook doeltreffender optreden voor deze groep werknemers. Op dit ogenblik ligt dat moeilijk. Het is moeilijk om hoogte krijgen van wat er bij hen speelt.”
| Laurent Lorthioir |
Identikit Flanders Best en Dejaeghere
Flanders Best en Dejaeghere zijn twee onderdelen van één bedrijf dat gespecialiseerd is in de verwerking en verpakking van diepgevroren groenten en fruit. Het bedrijf uit Langemark-Poelkapelle in West-Vlaanderen is opgericht en wordt uitsluitend geleid door de familie Dejaeghere. Het bedrijf heeft tussen 100 en 150 mensen in dienst. Het aantal werknemers varieert naargelang van het seizoen. In het hoogseizoen heeft de onderneming een groot aantal seizoenarbeiders in dienst (interimmers, jobstudenten of werknemers met een contract van bepaalde duur).