Gure Artean 79 by Floreaga Zezilio

2020ko ekaina Nº

Zkia.

• Elkarrizketak • Itxialdian • EA21: Udaberriaren indarra • Solidaritatea. Ekuador

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ERREDAKZIOA eta LAGUNTZAILEAK Juan Inazio Sudupe Koldo Gurrutxaga Koldo Calvo

Maria Arenas Zezilio Salas

Javier Bastarrika Maite Olaizola

Imanol Arizmendi “Antxitte” Sandra Rodrigo Aitor Ayerdi

Nekane Mugica

Xabier Andonegi – Caritas Francesc Torralba

Frantzisko Aita Santuaren testuak

Itxialdiko irudi eta iruzkin bidaltzaileak

Agurra............................................................................................................. 3 Kronika Salestarra.......................................................................................... 4 Cuadro de Don Bosco................................................................................ 4 On Fernando Garcia, Inspektore berria..................................................... 4 Koldo Calvori agurra.................................................................................. 5 Maite Olaizola 6 Imanol Arizmendi “Antxitte”............................................................................ 8 Sandra Rodrigo............................................................................................ 10 Aitor Ayerdi................................................................................................... 12 Nekane Mugica (IGE)................................................................................... 14 Hausnarketak............................................................................................... 16 Pandemia honetatik ikasi......................................................................... 16 Francesc Torralba.................................................................................... 17 El Papa Francisco.................................................................................... 18 Itxialdiko irudiak............................................................................................ 19

Artistak (Martina, Lizar, Amets, Naia, Joanes)

Artistak......................................................................................................... 22

Ipuin Lehiaketako idazleak

Agustín de la Torre....................................................................................... 26

Ana Ruiz de Azua

Ipuinak.......................................................................................................... 30

Iosu Irizar

Maria Laguntzailea....................................................................................... 34 Oroitzapenak............................................................................................ 34 Mariari loreak........................................................................................... 35

Agustin de la Torre

#ETXEAN..................................................................................................... 24

DHB4ko ikasleak

Salestar Hezkuntza eta Pastoral Proiektua.................................................. 28

Eskola Agenda 21 taldea Alai Batzako monitoreak Itxaro Iraeta

Inazio Arrieta “Ixkurre” Allino Alain Segbé Txema Estébanez

Migel Zubizarreta “Bolante” Maite Agirre “Krispin” Naia Arrizabalaga Xabier Aldalur Goiuri Epelde Eguzkilore Erniarraitz

Cristina Garate

Olatz Gabilondo Eli Osoro

Mikel Pastrian Lorea Arenas

Jexux Larrañaga Mailu Irizar

Amaia Alberdi

Mariola Agirrezabal Joakin Sudupe Maxixatzen

Urola Kostako Hitza

Azkoitiko udala: komunikazio arloa Argazkien emaileak

Floreagako lankide, guraso eta ikasleak

ZORIONAK

Udan betetzen dira Floreagako komunitateko bi Salestarren efemerideak: JOXE GAINTZARAINen Lehen Profesioaren 75. urtemuga eta KOLDO CALVOren Apaiz Ordenazioaren 25. urtemuga. ZORIONAK!!!

-2-

ÍNDICE / AURKIBIDEA

Alai Batza..................................................................................................... 36 #EtxeAnBatera ekimena.......................................................................... 36 Kurtso amaiera......................................................................................... 37 Eskola Agenda 21........................................................................................ 38 Biodibertsitatea........................................................................................ 38 Birziklapena............................................................................................. 38 Naturarekin bat........................................................................................ 39 Lehiaketa eta jokoa.................................................................................. 39 EA21: Besteak......................................................................................... 40 Itxaro Iraeta: Nire udaberria..................................................................... 41 JyD – Gazteak eta Garapena....................................................................... 42 Inazio Arrieta “Ixkurre”.............................................................................. 42 Allinoren margoak.................................................................................... 44 Venezuela................................................................................................ 46 Udazkeneko zozketa. Beningo kaleko umeen alde................................. 47 Kirolak.......................................................................................................... 48 Caritas.......................................................................................................... 49 Haur Eskola.................................................................................................. 50 Euskara lantzen............................................................................................ 51 Azkoittiko euskerie................................................................................... 51 Gu ere bertsotan (LH5-6)......................................................................... 51 Kolaborazioak (Bertso eta ipuinak)............................................................. 52 Etxealditik Euskaraldira................................................................................ 54 DBH4: Agurra............................................................................................... 54 Motzean........................................................................................................ 55 LGTBIQ+ fobiaren aurka.......................................................................... 55 Floreagako patioa zabalik........................................................................ 55 Uztaila Jolasean eta Somaloko kanpaldian bertan behera...................... 55 Floreagako etxebiziten obrak aurrera...................................................... 56 Bertso saioa............................................................................................. 56 Jolasak......................................................................................................... 57 Ikasgelara itzultzea – kartelak...................................................................... 58 DBH4koen Orla............................................................................................ 60

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

AGURRA Hitz hauek idazten ari naizenean, “alarma” egoeratik irteten ari gara, konfinamenduaren arintze prozesuko 3. fasean gaude. Pixkanaka kaleak animatzen ari dira, baina konfiantza gutxirekin, txantxa handirik gabe. Azkarregi, batzuen iritziz. Martxoaren erdialdetik aurrera izuturik egon gara, etxe zuloetan sartuta, irten gabe. Osasuna zaintzea izan da balio handiena. Osasun zerbitzuen kolapsoa ekiditea. Covid19ak indar handia erakutsi du munduan. Ezagutzen ez den birus batek sortzen duen kezka izan dugu: Azkar kutsatzen den birusa, jendea hil dezakeen gaixotasuna, sintomarik gabeko jendeak etxean kutsa dezakeen gaitza. Agintariek neurri gogorrak hartu behar izan dituzte. Aldaketa asko izan ditu gure eguneroko bizitzak. Saiatu gara maite ditugun pertsonak babesten, familiaren maitasun loturak indartzen, auzokoekin harremana leihotik leihora eta balkoitik balkoira indartzen, osasun langileei gure txaloak eskaintzen… Hezkuntza arloan, saiatu gara gure lanak aurrera eramaten era telematikoan, eta ahal izan dugun arretarik onena eskaintzen. Ez da berdina, guztiek ez dituzte baliabide berdinak, eta bereziki haur txikienentzat zaila da horrela lan egitea. Ikasturte amaieran eskolara ez itzultzea erabaki genuen, DBHko errekuperazio batzuetarako salbu. Festa politak ospatu gabe gelditu zaizkigu, bereziki San Jose, Maria Laguntzailea eta Familien Festa. DBH4koen despedidarik ez dugu egin. Ikasbidaiak, kanpaldiak, Somalo eta Logroñoko kanpaldiak eta Uztaila Jolasean bertan behera gelditu dira. Ea nola ematen dugun uda eta nola egiten dugun datorren ikasturte hasiera… Egun hauetan asko hitz egiten da, ea osasun krisi honek ezer irakatsiko digun, ea gure bizitzan aldaketa sakonik gertatuko den, ala ez. Denetako iritziak daude. Nik hemen Frantzisko Aita Santuaren hitzak kontuan hartu nahiko nituzke: Garrantzitsua da gauzen benetako balioa ezagutzea; zerk balio duen benetan eta zerk ez duen axola hainbeste. Jakitea hauskorrak garela, ahulak, eta denen premia dugula aurrera irteteko; ezin garela bakarka salbatu. Zein diren mundu hau benetan martxan mantentzen duten pertsonak: sendagile eta erizainak, dendetan produktuak kokatzen eta saltzen dituztenak, garbitzaileak, zaintzaileak, garraiolariak, boluntarioak, seguritate langileak, gaixoen ondoan egon diren apaiz eta mojak… Fama gutxi eta lan baldintza eskasak dituzten pertsonak askotan. Egoera larrian dauden pertsonak kontuan izan behar ditugula: etxerik gabeko pertsonak, etorkinak, goseak jotako pertsonak, bakarrik dauden adin handiko pertsonak... Munduaren zaintza eta klima aldaketaren arloan neurri eraginkorrak hartu behar ditugula. Kontsumo maila apalago baten bizi gaitezkela. Armak ekoitzi eta saltzeari utzi, gerrak amaitu, eta justizia, karitatea eta solidaritatea landu behar ditugula. Herri pobreen kanpo zorra kendu egin behar dela behingoz… Garai gogorrak datoz gure artera. Enpresa batzuetan ez dago pedidorik, langabezia asko handitu da, Caritaseko boluntarioek garbi ikusten dute pobrezia handiagoa dagoela, janari premia kasu gero eta gehiagoetan. Kontuz ibil gaitezen indiferentziaren eta berekoikeriaren pandemiarekin. Nitaz soilik arduratzeko arriskua nabarmena da. Bazterkeriaren gaixotasun kronikoari aurre egin behar diogu. Justizia, karitatea eta solidaritatea behar ditugu. Floreagan guk gure heziketa zerbitzua ematen jarraitzeko ilusioa dugu. Itxaropen handi batek babesten gaitu. Jaungoikoak ez du bere herria inoiz abandonatzen. Kristo berpiztua bidelagun dugu, Maria Laguntzaileak babeste gaitu. Gure herriak badaki solidaritatea zer den. Eutsi gogor!!

Cuando escribo estas líneas, estamos a punto de entrar en la 3ª fase de desescalada de la situación de “alarma”. Poco a poco se van animando las calles, pero sin demasiadas confianzas, con cierto temor o respeto. Con demasiadas prisas, en opinión de algunos. Desde mediados de Marzo hemos estado muy asustados, recluidos en casa, sin salir. Cuidar la salud ha sido el valor primordial. Evitar el colapso de los servicios de Salud. El Covid-19 ha demostrado una gran fuerza en el mundo. Hemos vivido la preocupación ante un virus que no conocemos: Un virus que se contagia rápidamente, una enfermedad que mata gente, un mal que personas asintomáticas pueden transmitir. Nuestros gobernantes han tenido que tomar medidas drásticas. Nuestra vida cotidiana ha sufrido muchos cambios. Nos hemos esforzado en proteger a las personas que amamos, en fortalecer los lazos de amor en la familia, en reforzar la relación con nuestros vecinos de ventana a ventana y de balcón a balcón, en agradecer a los sanitarios su esfuerzo con nuestros aplausos… En el campo de la Educación, nos hemos esforzado en dar continuidad a las actividades académicas del curso telemáticamente y en ofrecer la mejor atención personal posible. No es lo mismo. No todos tienen los mismos recursos informáticos y, especialmente para los más pequeños, es difícil estudiar así. Decidimos no volver a las aulas al final de este curso, excepto para algunas recuperaciones de DBH. Se nos han quedado sin celebrar fiestas muy bonitas, especialmente San José, María Auxiliadora, la fiesta de las Familias. Los de DBH4 no han tenido su fiesta de Despedida. Se han suspendido los viajes de fin de curso, los campamentos de Somalo y Logroño, y Uztaila Jolasean. Vamos a ver cómo podemos llevar adelante este verano y cómo organizamos el comienzo del nuevo curso… Se comenta mucho estos días, si esta crisis sanitaria nos va a enseñar algo, si provocará algún cambio profundo en nuestras vidas, o no. Hay opiniones para todos los gustos. Quisiera recordar aquí algunas palabras del Papa Francisco de estos días: Es importante conocer el verdadero valor de las cosas, qué es lo vale de verdad y qué es lo que no importa tanto. Saber que somos frágiles, débiles, y que tenemos necesidad de todos para salir adelante; que no podemos salvarnos solos. Saber quiénes son las personas que mantienen este mundo en marcha: médicos/as, enfermeros/as, personal de venta y reposición en los comercios, limpiadores, transportistas, voluntarios, trabajadores de la seguridad, sacerdotes y monjas que han estado con los agonizantes hasta el final… Personas con poca fama o notoriedad, y a menudo con malas condiciones laborales. Saber que debemos tener en cuenta a las personas que en situaciones límite, personan sin hogar, inmigrantes, gente con hambre, personas de mucha edad en soledad… Saber que debemos tomar medidas eficaces para cuidar el mundo y el cambio climático. Que podemos vivir con un nivel de consumo más bajo. Que es urgente dejar la fabricación y venta de armas, suspender las guerras, trabajar en justicia, caridad y solidaridad. Que es preciso abolir definitivamente la deuda externa que asfixia a los países más empobrecidos… Nos enfrentamos a tiempos difíciles. En algunas empresas no hay pedidos, el paro ha aumentado mucho, los voluntarios de Caritas perciben que la pobreza aumenta y cada vez hay más casos de necesidad de alimentos. Tengamos mucho cuidado con la pandemia de la indiferencia y el egoísmo. Es grande el riesgo de preocuparnos solo de “mí mismo”. Debemos hacer frente a la enfermedad crónica de la marginación y la exclusión. Necesitamos justicia, caridad y solidaridad. Tenemos ilusión de seguir ofreciendo nuestro servicio educativo en Floreaga. Una gran esperanza nos ayuda. Dios no abandona nunca a su pueblo. Cristo resucitado nos acompaña en el camino. María Auxiliadora nos protege. Nuestro pueblo sabe muy bien qué es ser solidario. Mucho ánimo a todos!!

Juan Inazio Sudupe. Komunitate Zuzendaria. -3-

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

KRONIKA SALESTARRA

Cuadro de Don Bosco El artista alicantino David Pastor Corbí durante el confinamiento ha rematado un cuadro que estaba en su cabeza desde hace 20 años: un retrato de Don Bosco en la ventana de su habitación en Valdocco.

“Hacía tiempo que le pegaba vueltas a la idea y decidí representar a Don Bosco desde su habitación, mirando desde dentro hacia fuera de Valdocco a través de las ventanas con sus pintorescas y características contraventanas pintadas de color verde. Decidí que estarían hechas como si no se hubieran cerrado nunca, y estar siempre abiertas hacía que se vieran muy estropeadas por las inclemencias del tiempo”, cuenta el pintor. “Quería representarlo rodeado de libros, simbolizando la tarea intelectual, la educación, como fundamento de la formación de los chicos del Oratorio. Las herramientas, como la maza o la escofina, hacen referencia a la labor manual y la formación profesional que era una manera de conseguir la inserción de los chavales. También quería hablar de esas pelotitas de malabares que tiene en sus manos, que hacen referencia al entretenimiento, la diversión y el espectáculo que siempre están ligadas a la labor salesiana, social e integradora”. “Esa mirada de Don Bosco era la que quería transmitir a través de uno de los retratos fotográficos que se conservan del santo. Es una mirada experimentada, intenso por tanto trabajo hecho y tanto por hacer; mucha sabiduría y fuerza a pesar de los años que van pesando”, matiza Pastor. “Todo tenía un significado que fue cambiando con el tiempo, porque cuando llegó el momento del confinamiento por Covid-19, esa contraventana verde cambió su simbología, se convertía en un punto de esperanza y un deseo intenso de confianza en el futuro”. (ANS)

On Fernando Garcia, Inspektore berria On Fernando Garcia inspektore berriaren aurkezpena edo sarrera Madrilen egin zen apirilaren 16an. Pandemiaren itxialdiaren unerik gogorrenetako baten. Orain Hego Euro-

-4-

pa – Mediterraneo Erregionala izendatu berria izan den On Juan Carlos Perezek zuzendu zuen aurkezpeneko meza. Sare sozialetan jarraitu genuen meza. Zorionak, Fernando!!!

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Koldo Calvori agurra Bost urte eman ditu Koldo Calvok Floreagan Pastoral arloko koordinatzaile, Alai Batzaren arduradun eta DBHn irakasle gisa. Lehenago beste hiru urtez egon zen irakasle Floreagan. Orain, gure Probintzialak beste Salestar Ikastetxe batera destinatu du, datorren ikasturterako. Gure esker ona urte hauetan eginiko lan bikainarengatik. Mila esker eta ondo segi, Koldo!!

Doinua: Aita izena kanta beharrak (Hamarreko handia) 1. Bost urte honetan zure ardura Floriako Pastorala Astean zehar klaseak eman Gazte Klubean ostirala, Alai Batza eta elizkizunak, Koldo, hau ez da lan makala. Berria kolpez etorrik zaigu Gure etxetik ba doala. Lankide fina izan zaigu Jaunak bedeinka zaitzala.

2. Urnietan ume, deia entzun zenu(e)n Salestarra izatea, Gazte garaian erabakia: On Boscorekin partea. Gasteiz aldean ordenaturik, hasi zen meza ematea. Azkoitian ondo zaindu dituzu, haur, ume eta gaztea. Zuretzat beti zabalik dago Floreagako atea.

-5-

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

MAITE OLAIZOLA Maite Olaizola Alberdi Floreagako ikasle ohia da. Nazioarteko Harremanen arloko ikasketak egin ditu. Galdera batzuk egin dizkiogu â&#x20AC;&#x153;Gure Arteanâ&#x20AC;? aldizkarirako

Floreaga eskola utzi ondoren, zer ikasketa egin dituzu? Zein hizkuntzatan? Lehenengo, batxilergoa egin nuen eta hura amaitutakoan, Nazioarteko Harremanetako unibertsitate gradua egin nuen. Ikasketa hauek gazteleraz eta ingelesez egin nituen, eta frantsesa hautazko ikasgai bezala landu nuen. Unibertsitatea amaitu eta Enpresen Administrazioko masterra egin nuen beste urtebetez. Non eta zertan egiten duzu lan?

Euskal Herria txiki-txiki ikusten da giro global batenâ&#x20AC;Ś Zer dugu eskaintzeko munduari? Txikiak gara bai, baina asko dugu eskaintzeko. Herrialde oparoa, lehiakorra eta prestatua gara. Nazioartean ezagutzen gaituena, hontaz jabetzen da eta berehala desberdintzen gaitu estatuko gure bizilagunetaz. Hizkuntzak erabat garrantzitsuak izan daitezke zuretzat? Nola moldatzen zara hainbat hizkuntzatan?

Zer nabarmenduko zenuke orain arte izan duzun esperientziatik?

Txikitatik esaten digute hizkuntzak oso garrantzitsuak direla eta nik neuk, hau barneratua izan dut betidanik. Hala ere, lanean hasi arte ez dut jakin benetan zenbaterainoko garrantzitsuak diren. Hizkuntza bat ikasten hasten garenean, hura menperatu eta perfekzionatzearekin arduratzen gara, gure maila frogatzen duen titulu bat lortu arte. Horrelako dokumentuak beharrezkoak dira zenbait ikasketa egin hala izateko, lanpostu zehatz batzuetara hautatu ahal izatekoâ&#x20AC;Ś Dena den, maila bikaina izatera iritsi gabe ere, hizkuntzak ikasi eta praktikan jartzea gomendatuko nuke, geure burua defendatu eta besteekin elkar ulertzea direlako benetan balio dutenak.

Nire egunerokotasunean enpresa desberdin askotara joaten naiz, hainbat jarduera eta jende berri ezagutuz. Oro har, enpresa txiki industrialekin egiten dugu lan. Enpresa bakoitza mundu bat den arren, askok antzeko ezaugarri bat dute atzetik: bere garaian, zeukaten apurra inbertitu eta negozio bat hastea erabaki zuten benetako ekintzaileak. Hauetariko batzuei nazioartekotzea aipatuta, beraientzat Madrildik behera bezeroak izatea ondo legokeela erantzuten digute. Beste batzuek aldiz, duela 40 urte Mexiko, Alemania edo Marokora egindako bidaiak kontatzen dizkizute. Istorio denak desberdinak diren arren, nabarmentzekoak iruditzen zaizkit esfortzu eta ausardia.

Niretzat oso garrantzitsua da ahal dudan kasu guztietan euskara erabiltzea eta halaxe egiten dut. Hizkuntza nortasunaren zati garrantzitsu bat da, ingurukoengana elkartu eta ulertarazten laguntzen diguna. Berehala sortzen da konexio bat hizkuntza berdina hitz egiten duten pertsonen artean, eroso sentitzen gara eta konfiantza transmititzen digu. Askotan ez gara hontaz jabetzen geurea ez den beste hizkuntza batean jardun beharra tokatzen zaigun arte. Dena dela, funtsezkoa iruditzen zait ama hizkuntza ez dugun beste batzuetan ere moldatzea, era askotan aberasten

ieTeam deituriko Donostiako aholkularitza enpresa batean egiten dut lan. Bertan, giza baliabideak, aholkularitza estrategikoa, startup-en sustapena eta enpresen nazioartekotzea lantzen ditugu. Azken alor honetan egiten dut lan nik, Euskadiko enpresei beste herrialde batzuetara irten eta kanpoko merkatuetan beraien negozioak garatzen lagunduz. Era berean, alderantzizko prozesuak ere lantzen ditugu, atzerriko enpresei beraien beharrak erantzuteko gai diren euskal enpresak aurkeztuz.

Masailaria

-6-

Nola lotzen duzu euskalduna izatea eta agian beste herrialde eta hizkuntzetan lan egin beharra?

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

gaituelako. Komunikazioa tresna benetan baliagarria da eta hizkuntza berri batek erlazio berri eta desberdinak sortzeko aukera ematen digu.

bakoitzari daukan alderdirik solidarioena ateratzen zaio, eta hori poztekoa da. Egoera hau pasatzean horrelako jarrerei eusten daukagu erronka.

Floreaga ikastetxean ikasi zenuen DBH4. maila amaitu arte. Zer izan duzu gustuko eskolan?

San Joan bezpera iristear dago: Zer erreko zenuke sutan gustura?

Nire ikasgai gustukoena gizarte zientziak izan da beti, historia eta geografia oso gustoko ditudalako. Hizkuntzak eta matematika ere gustatzen zitzaizkidan.

Ez zait sutara botatzeko ezer bururatzen, daukadanarekin gustura nagoelako izango dela uste dut eta ez da seinale txarra!

Zer baloratzen duzu gehien haur, ume eta gaztetxoen heziketan? Zeri eman beharko litzaioke indarrik handiena? Zergatik?

TESTA

Gaur egungo gazteok nahi adina ikasi eta prestatzeko aukera dugu. Gehienok, formakuntza ona jasotzeko aukera dugu. Orain arte, ezagutzarekin lotutako gaitasunak izan dira baloratuenak eta gure jakintza ahalik eta gehien zabaltzera zuzendu dira heziketako esfortzu handienak. Dena den, gero eta garrantzi handiagoa hartzen doaz barneko geruzan kokatzen diren pertsonen arteko harremanei lotutako gaitasunak (soft skills). Formakuntza ona izatearen garrantzia inork zalantzan jartzen ez duen arren, askotan zailagoa da nire ustez gure ingurukoekin komunikatzeko gai izatea, ingurune berri batera egokitzen jakitea, norberak bere arazoei aurre egitea, enpatikoa izateaâ&#x20AC;Ś Bizitzan agertzen zaizkigun arazo guztien erantzunak ezin ditugulako liburuetan edo Interneten aurkitu

Edaria: kafea

Covid-19 dela eta. Nola ikusi duzu jendearen (bereziki gazteen) solidaritatea? Zer ikasi beharko genuke garai zail honetan?

Nazio bat: Euskal Herria

Jendearen jarrera oso solidarioa izaten ari dela iruditzen zait. Herri eta hiri gehienetan, orotariko iniziatibak martxan jarri dira: arrisku taldeko jendeari erosketak edo bestelakoak egiteko, bertako merkataritza sustatzeko, oinarrizko zerbitzuetan lan egiten duen jendeari elkartasuna adieraztekoâ&#x20AC;Ś Bizi duguna bezalako egoeran, pertsona

Janaria: aitaren arroza Postrea: izozkia

Jatordu bat: gosaria

Idazle bat: Dan Brown

Liburu bat: Dime quiĂŠn soy Kirola: mendian ibiltzea

Pelikula bat: Izarren argia Bidaia bat: Japoniara Mendi bat: Aizkorri

Hondartza bat: Malkorbe jende gutxirekin Egunsentia edo ilunabarra: ilunabarra

Herri eta hiri bat: Azkoitia eta Donostia Hizkuntza bat: euskara Kolore bat: urdina Urtaro bat: uda

Zaletasunak: sukaldaritza, zinema eta irakurketa Pertsonaia ospetsu bat: Emma Watson

-7-

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

IMANOL ARIZMENDI, “ANTXITTE” Imanol Arizmendi Larrañaga, “Antxitte”, Floreagako ikasle ohia da. Azken urtean txirrindularitzan nabarmendu da, “elite eta master 30” mailan. Kantabriako Itzulia irabazi, eta Karmelo aita zenari eskaini zion garaipena. Galdera batzuk egin dizkiogu Gure Artean aldizkariaren 79. alerako. Zein dira zure txikitako oroitzapenak?

Batez ere jolasean gogoratzen dut neure burua txikitan. Ez nintzen geldik egotekoa, bizikletan ez bazen baloiarekin edo pilotan ibiltzen nintzen. Gogoan ditut aitarekin konsejupean edo balda plazan jolasean pasatako uneak. Eta eskolakoak? Zer izan zenuen gustukoena?

Eskola garaiko oroitzapen gehienak ere jolaslekuan ditut. Adin desberdineko hainbat lagun elkartzen ginen eta txirrinak jo arte futbolean nahiz pilotan aritzen ginen jo eta su. Gustukoen soinketako klaseak nituen eta baita larunbat arratsaldetan Alai Batzan pasatako momentuak ere.

Floreaga eskola utzi ondoren, zer ikasketa egin dituzu? Floreaga utzi ondoren Urola ikastolan batxiler teknologikoa burutu nuen. Ondoren, Elgoibarreko IMHn goi mailako heziketa zikloa egin nuen, Fabrikazio Mekanikoko Programazioa hain zuzen ere. Zein ibilbide egin duzu lanaren arloan?

Behin goi mailako heziketa zikloa bukatuta, praktikak egin nituen Azpeitiko Biele enpresan eta orduz geroztik 8 urtez jardun dut bertan montadore gisa. Orain dela urte bat ordea, Azkoitiko Didaka Madrinados enpresan hasteko aukera izan nuen eta bertan daramat azken urte hau.

Garai baten kanpora ere asko irteten zinen lan kontuekin. Zein herrialde ezagutu dituzu?

Bai, Bielen igarotako urte guzti horietan hainbat herrialde ezagutzeko aukera izan dut. Besteak beste, Polonia (Poznan), Errusia (San Petesburgo),Estatu Batuak (New York, Washintong), Txina (Shangai), Alemania (Frankfurt, Berlin) eta Ingalaterra (Londres) ezagutu ditut.

-8-

Ikusitako munduko bazterretan, zerk harritu zaitu gehien? Ikaragarria da kultura batetik bestera dagoen diferentzia. Gehien harritu nauena, agian, Estatu Batuetan jendea kaletik armekin ikustea edo Txinako garraioaren kaosa izango litzateke. Elikadura aldetik ere alde nabarmena dago leku batetik bestera; bai jateko ordutegiaren aldetik baita jakien aldetik ere.

Beti bizikleta baten gainean gogoratzen zaitugu umetan eta gaztetxotan. Zer dira garai hartako oroitzapen onenak? Ze ibilbide egin zenuen? Bai, egia da, ahal nuen guztietan eskolara bizikletan joaten nintzen. Gerora, aitarekin hasi nintzen asteburutan buelta batzuk ematen. 5.mailan, Peña Elorzan eman nuen izena eta han 4 urtez ibili ondoren Azpeitiko Lagun Onak txirrindulari taldean egin nituen beste 4 urte kadete eta jubenil mailan. Jubeniletatik aurrera, neguan, Donostiko belodromoan entrenatu eta pistako lasterketetan lehiatzen nuen. Afizionatuetan Tolosako Belka taldean ibili nintzen.

Afizionatuen bigarren urtea ere talde berean hasi nuen, Belkan, baina errepideko denboraldia hastear zela, lanean hasteko aukera suertatu zitzaidan eta bizikleta utzi beharra izan nuen. Lanean ere aldaketa egin duzu. Nolatan?

Bielen igarotako 8urteetan atzerrira bueltaka ibili beharra izan nuen. Urtean 3 bat hilabete kanpoan pasatzen nituen. Gainera, askotan ez nuen jakiten kanpora irten beharreko eguna zein izango zen eta egun batetik bestera familia, lagunak eta neska laguna utzita joan behar izaten nuen. Azkenerako astuna eta gogorra egiten zitzaidan eta lanerako bizi nintzen sentsazioa izaten nuen sarritan.

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Nolako giroa dago trikitixan: erromeriak, dantza, urteko une bereziakâ&#x20AC;Ś

Orain urte bat ordea, Didaka enpresan oso aukera ona suertatu zitzaidan, momentu ona zen aldaketarako eta egia esan, bizi kalitatean ikaragarri irabazi dut orduztik.

Giro euskalduna eta sanoa dagoela esango nuke. Trikitia festarekin lotu ohi dugu eta beraz jendea gustura ibiltzen da honen inguruan.

Zein dira txirrindularitza kirolaren ezaugarriak? Bizikletaren gainean, zer ibiltzen da zure buruan? Zer ematen dizu bizikletak?

Hala ere, erromeria mundua pixkanaka indarra galtzen ari da eta pena da. Edonor animatuko nuke bai trikitixa ikastera baita dantzara ere.

Txirrindularitza kirol gogorra da, eta ordu asko eskatzen ditu. Hala ere, bizikleta dena da niretzat. Sufritu beharra izaten da sarritan baina kirol hau sufrimena baino gehiago gozamena da niretzat. Deskonektatzeko balio dit. Bizikleta munduan lagun asko egin ditut gainera, eta ahal dugun guztietan elkartzen gara entrenatzeko. Entrenamendu luzeen artean kafetxo bat hartuz egiten ditugun atseden uneak ere ederrak izaten dira.

Egia esan, etxetik jasotzen dudan babesarekin ere zorte handia dut, beraiei ere gustatzen baitzaie txirrindularitza. Nola ari zinen konpetitzen, oraingo itxialdia hasi aurretik? Itxialdia hasi aurretik Elite Masterretan nenbilen lehian.

Laudion izan zen lehenengo proba eta 4.postuan amaitu nuen. Ondoren, Kantabrian bi eguneko itzulian izan nintzen; lehenengo etapan 7.postuan gelditu nintzen, bigarrengoan ordea, etapa irabazi nuen. Etapaz gain, orokorrean lehen postua, mendiko saria eta erregulartasunaren saria lortu nituen. Hortik aurrera ere, hainbat proba nituen buruan baina itxialdiarekin ezin izan dira antolatu.

Urtero bezala, Quebrantahuesos proba ere banuen buruan helburu gisa baina momentuz atzeratua izan da. Trikitixan ere aritzen zara. Nola sortu zen zuregan afizio hori eta nola ikasi duzu? Bai trikitixan ere aritzen naiz, BeĂąat Landa trikitixarekin eta ni panderoarekin. Txikitatik izan dut gustuko mundu hau baina 23 urte bete arte ez nion heldu afizio honi. BeĂąat Landa kuadrillako izanda, afari eta bazkarietara trikitixa eramateko eskatzen nion beti. Nik panderoa ikasitakoan eramango zuela erantzun ohi zidan ordea. Azkenean animatu eta musika eskolan eman nuen izena kurtso baterako.

Zer balore landu beharko genituzke ume eta gaztetxoekin eskola munduan?

Hasteko, niretzat garrantzitsuena dugun guztia baloratzen ikastea da, askotan ez baikara ohartzen ze aberatsak garen gure ondoan okerrago daudenak ikusi arte. Hilabete hauetan bizitzen ari garena ere irakaspen mardula izaten ari da; askatasuna kendu behar izan digute aske ginela konturatzeko. Bestalde, garrantzitsua da ume eta gazteei dituzten gaitasunak garatzen eta gehien gustatzen zaien horretan bideak irekitzen laguntzea.

Balore gisa, errespetua, laguntasuna eta umiltasuna aipatuko nituzke. Ze asmo dituzu etorkizunerako?

Epe laburrean neska lagunarekin Azpeitira bizitzera joatekoa naiz. Gainontzean, osasuna eta lana eskatuko nizkioke etorkizunari bai nire ingurukoentzat bai eta niretzat ere. Zer erreko zenuke San Joan bezperako sutan?

Nire esku balego, oraintxe bertan Covid-19 birusa erreko nuke guztiok aske izan gaitezen.

Orokorrean, injustizia eta faltsukeria guztiei emango nieke su.

TESTA Edaria: Mikel

Neska izen bat: Amaia Kirola: Txirrindularitza

Pelikula: Le llamaban Trinidad Aktore bat: Jackie Chan

Aktoresa bat: Aitziber Garmendia

Bidaia bat: Hawaira joatea nire ametsa da Mendi bat: Anayet

Hondartza bat: Zarauzko hondartza Nazio bat: Euskal Herria

Herri edo hiri bat: Azkoitia

Musikari bat: Mikel Urdangarin

Museo bat: Donostiko Aquariuma Kolore bat: Urdina Urtaro bat: Uda

Zaletasunak: Txirrindularitza, eskia eta trikitixa Pertsonaia historiko bat: Alejandro Valverde

-9-

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

SANDRA RODRIGO Sandra Rodrigo Floreagako ikasle ohia da. Erizaintza arloko ikasketak egin ondoren, alor horretan ari da lanean. Galdera batzuk egin dizkiogu “Gure Artean” aldizkariaren 79. alerako.

Zein dira zure lagunak…?

txikitako

oroitzapenak,

familia,

Haurtzaro zoriontsu bat izan dudala esan dezaket; zortea izan dut bai familia baita lagun aldetik. Ehundaka oroitzapen etortzen zaizkit burura.

Esaterako, ikasturtea bukatzen genuenean edota arratsaldeak libre ematen zizkigutenean ikastetxean. Arratsaldero, azken momentuan, etxeko tinbrea jo eta anaiak eta ni afaltzeko bokadiloren bat egiteko eskatzen genien gurasoei. Orduak pasatzen genituen parkean auzokideekin jolasean. Abuztu osoa pasatzen genuen Azkoititik kanpo, aitaren herrian gehienbat, baina amaren herrira edota kanping batera edo bestera ere joaten ginen egun batzuk ere. Zein dira zure eskolako oroitzapenak?

LH 3. mailan hasi nintzen Floreagan. Gogoan dut ikasturteko lehenengo eguna. Gelan sartu eta bi-hiru pertsona besterik ez nituen ezagutzen. Urteak pasa ondoren, orain esan dezaket, gaur egun nire lagun onenetakoak izaten jarraitzen dutenak zeudela gela horretan bertan.

Gogoratzen dut baita ere gelakoekin usaindun sobre eta orriak edota kromoak trukatzen aritzen ginenean errekreoetan edota nola ez, Somaloko kanpamenduan bizi izan ditudan hainbat momentu ahaztezin. Floreagan ikasketak bukatu ondoren, zein ikasketa ibilbide egin duzu? Floreagan amaitu ondoren, batxilergo ikasketak Azkoitian bertan egin nituen. Hau amaituta, osasun arloko goimailako ziklo bat egin nuen Tolosan eta horren ondoren erizaintza Donostian.

Lanean hasi ondoren, “Urgentzia eta larrialdietako unibertsitate aditua” titulua atera eta beste hainbat kurtso egin izan ditut urte hauetan, gure lanean derrigorrezkoa baita eguneratuta egotea.

- 10 -

Nolakoa izan da orain arte zure erizaintza lana?

2.009-an karrera amaitu eta segituan hasi nintzen lanean. Lehenengo urtetan hainbat anbulatoriotatik ibili nintzen bueltaka. Urte batzuk pasa ondoren, ospitalean lan egiteko hots egin zidaten eta ordutik aurrera Zumarraga eta Mendaron aritu naiz orain arte. Ospitalean lan gehiena barne-medikuntzako plantan egin dut Zumarragan, baina beste lekutan ere egin izan dut (traumatologia eta kirurgia orokorreko pazienteekin edota ume jaio berriekin). Iazko apirilaz geroztik, interinidade bat lortu nuen eta Mendaron pediatriako kanpo-kontsultetan nabil. Bestalde, Osakidetzaz gain, urteak daramatzat Azkoitiko enpresa baten, zerbitzu medikuan, larrialdietarako. Nola aldatu da zure lana COVID-19 dela eta?

Denok egin behar izan dugu esfortzuren bat eta gure eguneroko lana aldatu. Nire kasuan, pediatriako urgentzietara bidali ninduten egun batetik bestera. Azkeneko bi hilabetetan, 12 orduko guardiak egiten aritu naiz, hauek guztiak gauez, ohizkoa dena baino ordu gehiago egiten, zegoen beharragatik. Oso gogorra izan da, baina pixkanaka egoera normaltzen ari da.

Jende askoren iritziz, erizainak pertsonak oso ondo zaintzen ahalegintzen zarete. Zer iruditzen zaizu? Zein dira erizainen ezaugarri garrantzitsuenak? Mediku italiar batek honako esaldi hau esaten zuen eta nik uste dut oso ondo erakusten duela gure lanaren esentzia: “Si puedes curar, cura; si no puedes curar, alivia; si no puedes aliviar, consuela y si no puedes consolar, acompaña”. Nire kasuan behintzat, egunero saiatzen naiz etxera joaten, nire lana ondo egin dudala pentsatuta. Oso inportantea iruditzen zait konfiantza transmititu eta enpatikoa izaten ahalegintzea aurrean duzun pertsona bakoitzarekin, nahiz eta erraza ez izan.

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Zein izaten dira zure lanarekin lotutako pozak eta tristezia aldiak? Erizaintza ikasketak egitean, gutxi gora behera, imajinatzen duzu zer nolako momentuak pasa beharko dituzun, baina behin lanean hasita, pentsatutako hori txiki geratzen da.

Erizain lana egia da batzuetan oso gogorra dela; ez da erreza sentimenduak alde batera utzi eta beti zure %100a ematea. Gogorra da ikustea bi pertsonak elkarri azkenengo besarkada ematen diotenean edota sufritzen ari den pertsona batek, mesedez, joaten ustea eskatzen dizunean.

Ez dakigu aurten San Joan bezperako surik egingo den jende artean. Zer erreko zenuke gustura su horretan? Erre beharreko gauza gehiegi geratzen dira oraindik mundu honetan.

Inbidia, harrokeria, gorrotoa, pobrezia, desberdintasuna, injustizia, edota jende askok maite duen familiarra galtzera eraman dituen virus berri hau.

Bukatu baino lehen, eskerrak eman nahi dizkizuet gauzak ondo egiten ari zareten guztioi, badakit eta hau irakurtzen ari zareten gehiengoa zaretela.

Egun batzuetan ezinezkoa da etxera erabat hunkituta ez heltzea.

Hala ere, uste dut munduko lanbide politena aukeratu nuela. Gogorra da, bai, baina oso aberasgarria ere bai. Oso puntualki izan ezik, jendeak beti eskertzen digu gure lana. Nola baloratzen duzu jendearen jarrera osasun arloko lankideekiko, bereziki azken hilabeteetan? Esan dudan bezala, orokorki, beti eskertzen eta baloratzen gaituzte; gehienbat jende edadetuak edota gaixotasun kronikoren bat dutenek, beraiek ikusten baitute inork baino gehiago, zertan datzan gure lana. Hala ere, izan daiteke, Koronabirusa dela eta, jendeak orain gehiago adieraztea esker hori. Guraso eta ikasle askok irakurriko dituzte zure hitzak: zer aholkatuko zenieke, bai ikasleei, bai gurasoei? Eta koronabirusa dela eta, aholkurik bai? Aholku bat eman baino gehiago, mesede bat eskatuko nien guztiei.

Osasun sailean ematen ari zaizkigun gomendioak errespetatu, mesedez: esku garbiketa egokia, gomendatutako distantzia mantendu edota ezin denean distantzia hori mantendu, maskarilak erabiltzea). Lagun iezaguzue virus honi aurre egiten, zuen laguntzarekin bakarrik lor dezakegu eta.

TESTA Edaria: sagardoa

Janaria: patata tortila

Liburu bat: TrilogĂa del BaztĂĄn Kirola: gimnasia erritmikoa Pelikula: Intocable

Aktore/aktoresa bat: Denzel Washington Bidaia bat: Suitza-ra eginikoa gurasoekin Mendi bat: Xoxote

Hondartza bat: Laida

Herri edo hiri bat: Montamarta (Zamora) Musikari bat: Ludovico Einaudi pianista Museo bat: Baionako euskal museoa Kolore bat: Berdea

Urtaro bat: Udaberria

Zaletasunak: dantza, senderismo edota abenturakirolak egitea. Pertsonaia historiko bat: Florence Nightingale

- 11 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

AITOR AYERDI Aitor Ayerdi Floreagako ikasle ohia eta Alai Batzako monitorea da. Bere ibilbidea loturik dago Alai Batzarekin eta ADS taldeekin. Galdera batzuk egin dizkiogu “Gure Artean” aldizkarirako

Zein dira zure eskolako oroitzapenak?

Oso oroitzapen onak ditut egia esan. Gelakideekin eta irakasleriarekin harreman bikaina izan dute betidanik eta ikaste prozesuan hori ezinbestekoa da. Haur Hezkuntzatik Derrigorrezko Bigarren Hezkuntzaraino eskolan jaso dugun hezkuntza egokia dela iruditzen zait eta eskolaz kanpoko ekintzak ere oso gogoko nituen. Hori dela eta, batere arazorik gabe bueltatuko nintzateke eskolara. Zein da zure oroitzapenak Alai Batza eta ADS taldeen inguruan? Alai Batza eta ADS taldeen inguruan dudan lehen oroitzapena nire anaiarena da. Nik oraindik ezin nuen Alai Batzara joan eta nire anaiak bertan giroa bikaina zela esaten zuen beti. Nik ere lagunekin Alai Batzara joateko aukera izan nuenean bertako ekintzak eta begiraleak bikainak zirela ikusi nuen eta ordutik Alai Batzara oso lotuta nago. ADS taldeekin berdina gertatu zitzaidan, talde itxi batekin gai ezberdinak lantzea oso atsegin nuen.

Zer ikasten ari zara orain? Zerin dira zure asmoak etorkizunerako?

Ingeniaritza Mekanikoa ikasten ari naiz eta oso gustura nago. Unibertsitatea bikaina da eta gelakideekin oso harreman estua dut. Hori dela eta, ikasketak gogorrak diren arren, oso gustura ikasten dut. Etorkizunera begira, ikasketak eta lan egitea bateratu nahi ditut DUAL programarekin unibertsitatean bertan eta epe luzera atzerrira joateko asmoa dut urte bat bertan egitera. Alai Batzan urte batzuk daramazu monitore gisa. Zein dira, zure iritziz Alai Batzaren arlo sendoak, edota gauza onenak? Alai Batzak 30 urte baino gehiago ditu eta eboluzio ikaragarria izan du baina gauza bakarra da urte guztietan aldatu ez dena, umeekiko dedikazioa. Ume guztiak berdinak dira begirale guztientzat eta ume guztiek edonorekin jolasteko edo hitz egiteko aukera dute. Hori da nire ikuspuntutik arlo sendoena. Zertan hobetu beharko genuke?

Gaur egun teknologia berriekin umeen jolasteko modua

- 12 -

edo ondo pasatzeko modua asko aldatu da. Ume askok nahiago dute mugikorrarekin jolasean ibili edo futbol partida bat ikusi, jolas ezberdinak egin beharrean. Hori dela eta, alderdi batzuetan Alai Batzak eboluzionatu dezakeela iruditzen zait. Nola deskribatuko zenuke Alai Batzako monitoreen arteko giroa?

Giroa bikaina da. Ez da erraza begiralea izatea, bakoitzak Alai Batzatik at beste hainbat zeregin baititu, baina urte hasieran bakoitzak bere disponibilitatea argitzen du eta guztiok ahal dugun heinean larunbatero bertan egoten saiatzen gara. Logroño eta Somalo kanpaldietan parte hartu duzu bai monitore gisa, eta lehenago, zure ikasle garaian. Zer balore dituzte kanpaldiek? Kanpaldia urteko ekintza onenetakoa da nire ikuspuntutik. Aukera paregabea da lagun berriak egiteko eta aste batez zure lagunekin toki ezberdin batean elkar bizitzeko. Bertan asko ikasten da eta joko ezberdin asko egiten dira. Monitore gisa, aurreko urtean joan nintzen lehen aldiz eta gogorra den arren hainbeste ume koordinatzea, asko gustatu zitzaidan.

Alai Batzaren antzerki musikaletan parte hartu duzu, baita rol protagonista eginez ere. Zein izan da zure esperientzia? Badira lau egin ditudan antzerki musikalak eta guztiak ditut gustuko. Esperientzia ahaztezina izan da bakoitza eta ez naiz batere damutzen. Antzerkietan lagun berriak egin ditut eta lan-talde oso onekin lan egiteko aukera izan dut. Oholtza gainean ez naiz Aitor, suertatu zaidan pertsonaia baizik eta hainbeste pertsonen aurrean antzeztea oso gustuko dut. Zure iritziz, “Uztaila Jolasean” ekimenak zer ematen die Azkoitiko ume eta familiei?

Udara oso gustuko dugun arren, askotan oso luzea egiten zaie ume batzuei eta gehiago beraien gurasoek lan egin behar badute, adibidez. Uztaila Jolasenean begiraleok hainbat ekintza eta irteera prestatzen ditugu eta umeontzat goiz bikaina pasatzeko aukera onena da.

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Alai Batzan eta Gazte Zentroanâ&#x20AC;Ś Zein dira zuri gehien gustatzen zaizkizun ekintza edo atalak? Betidanik izan naiz oso lehiakorra; beraz, Alai Batzan antolatzen ziren lehiaketa guztietan lagunekin parte hartzen nuen eta, irabazi edo galdu, giroa bikaina izaten zen beti. Bestalde, aurretik esan bezala, kanpaldiak ere oso gustuko nituen. Nolakoa dira Gazte Zentroaren ostiral eta Alai Batzaren larunbata arrunt bat? Zer egiten da? Hilabetero tematika berri bat izaten dugu eta astero tematika horrekin zerikusia duten ekintzak egiten ditugu. Horrela umeak ez aspertzea lortzen dugu, egun batean lau ekintza ezberdin baitituzte. Gainera, egunen batean ekintza horiek egiteko gogorik ez badute, futbol kantxa, futbolinak, play station-ak eta beste hainbat mahi joko eskuragarri dituzte.

Azkoitiko herria. Zer da gehien gustatzen zaizuna eta faltan botatzen duzuna? Batere dudarik gabe, gehien gustatzen zaidana giroa da. Oso herri txikia da eta guztiok elkar ezagutzen gara eta hori asko gustatzen zait. Bestalde, batzuetan txiki gelditzen zait eta kosta ere gustuko dudanez, Azkoitian hondartza falta zaigula esango nuke.

Koronavirus19 dela eta, nola bizi duzu itxialdia? Zer ikasi beharko luke gizarteak pandemia honetan? Egia esan, itxialdia ez zait hain gogorra egin. Ikasketekin ia denborarik ez dut izan eta denbora librea nuenean ez nuen gogo handirik kalera joateko. Hala ere, gizarteak gauza asko ikasiko dituela iruditzen zait, gustuko izan edo ez, dena ezberdina izango baita hemendik aurrera.

TESTA Edaria: Garagardoa Janaria: Txuleta

Idazle bat: R. R. Martin

Liburu bat: La chica del tren Mutil izen bat: Mikel

Neska izen bat: Aiora Kirola: Futbola

Pelikula: Transporter

Aktore bat: Daniel Radcliffe

Aktoresa bat: Emilia Clarke Bidaia bat: Alemania Mendi bat: Kakute

Hondartza bat: Kontxa Nazio bat: Alemania

Herri edo hiri bat: Berlin Musikari bat: Beret

Museo bat: Zientzien museoa (Valencia) Kolore bat: Gorria Urtaro bat: Udara

Zaletasunak: Lagunekin egotea

Pertsonaia historiko bat: Albert Einstein

San Joan bezperan sua egiten dugu. Ea aurten ere posible denâ&#x20AC;Ś Zer erreko zenuke sutan gustura?

Hartutako hainbat erabaki erreko nituen, baina bestalde uste dut erabaki on eta txar bakoitzak egiten gaituela garen bezalakoak, beraz ez nuke asko aldatuko egin edo hartu ditudan erabakiak.

- 13 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

NEKANE MUGICA (IGE) Floreagako IGE-AMPA Batzordeko kide den Nekane Mugicari GURE ARTEAN aldizkarirako elkarrizketa bat eskatu diogu. Hona hemen zuen eskura. Mila esker, Nekane!!

Nor da Nekane Mugica, lehen aurkezpen batean?

Nekane Mugica Zubitur Urnietarra da eta orain dela hogei urte Azkoitira etorri zen amodioagatik. Ezkonduta nago eta bi seme eder ditut.1976ko, Otsailaren 15 ean jaio nintzen eta nire txikitako urteak Urnietan pasa nituen, guraso eta bi ahizparekin. Nire ikasketak Tolosan egin nituen Administratzaile bezela eta gaur egun Orbean egiten dut lan. Txikitako eta eskolako oroitzapenak

Monja eskolan bizi nuen aldiari buruz dudan oroitzapena, gogorra izan zela da.

Txikitan berriz, lagunekin momentu ederrak pasa izan nituen kalean eta oso gogoan ditut, bizilagunekin ere oso harreman ona genuen. Nire guraso eta ahizpekin asteburuetan pasira, bazkaltzera, egun pasak egiteraâ&#x20AC;Ś, ertetzen ginen. Zergatik ekarri dituzue semeak Floreagara?

Nire senarra Floreagan ibili zen eta oso oroitzapen onak zituen ikastetxeagatik. Nik ere harreman onak nituen

- 14 -

Urnietako Salestar familiarekin, giroa ere gure gustokoa zela pentsatzen genuen. Akademikoki prestakuntza hoberenarekin ertengo dutela da gure ustea. Nolatan sartu zinen Guraso Batzordean?

Nire bizitzako une batean denbora libre gehiago nuen. Pentsatu nuen nire denbora eta gaitasunak eskolara eskeiniz baliagarriagoa izango nintzela. Iruditu zitaidan eskolarekin harreman sendoagoa edukiko nuela. Nolakoa da zure eginkizuna Guraso Batzordean?

Guraso batzordeak urtean zehar egiten dituen eginkizunetan ahal dudan neurrian parte hartzen dut. Baita ere, hilero bilera bat egiten da, gauzak antolatzeko, gure ideiak azaltzeko eta denen artean hauek hobetu eta gauzatu egiten ditugu. Nolako giroa duzue Guraso Elkartekoen artean? Estiamatzen al du zuen lana jendeak? Giro ona dugu gure artean, elkar lagundu eta babesten gara. Nire ustez jendeak eskertzen eta estimatzen du guk

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

TEST

egiten dugun lana, batzutan hurbildu eta eskerrak emten dizkigute. Bestetik, pertsonalki asko betetzen nau. Nola baloratzen duzu gurasoen eginkizuna semealaben heziketan? Nire ustez gurasoen funtzioa eskolakoa bezain garrantsitzua da. Eta bermatu ditzakegun baloreak edukazioa, errespetua, konstatziaâ&#x20AC;Ś lortzen dute gure seme-alaben heziketa.

Edaria: Txakolina Janaria: Legatza Mutil izen bat: Aimar Neska izen bat: Eider Kirola: Yoga eta txirrindularitza Pelikula: Ghost Aktore bat: Patrick Swayze Aktoresa bat: Demi Moore Bidaia bat: Mexiko Mendi bat: Adarra Hondartza bat: La Concha Herri edo hiri bat: Donosti Musikari bat: Laura Paussini Kolore bat: Horia Urtaro bat: Udaberria Zaletasunak: Lagunekin bazkaltzea, dantzatzea, barre egitea eta kafea hartzea

Floreagan zer hobetu nahiko zenuke?

Dena hobetu daiteke, baina batiz bat instalazioak esaterako (klaseak haundituz eta modernizatuz jangelarekin batera). Nola bizi izaten ari zara konfinamendua?

Egia esan nahiko ondo, denak bezela egun batzuek besteak baino hobeto, baina generalki ondo. Egunak pixka bat programatuz, gorputzak hobeto funtzionatzen du nire ustez. Gehien bat falta botatzen dena da jendearen gertutasuna Zer erreko zenuke San Joan bezperako sutean? Munduaren matxismoaâ&#x20AC;Ś.

bidegabekeriak;

gosea,

biolentzia,

Mila esker

- 15 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

HAUSNARKETAK

Pandemia honetatik ikasi Ikaskuntza da pertsona eta gizarte gisa hazi eta hobetzeko daukagun funtsezko bideetako bat. Zailtasunak ez dira “per se” txarrak, aurrera egiteko konponbideak bilatzeko aktibatzen gaituzte.

Egia da egungo arazoa konplexua dela eta gure eskemak sakonki astindu dituela. Gaur egungo egoerak oso oinarrizkoak diren zenbait gairen inguruan, begiak zabaldu dizkigu: ZIU eta arnasgailurik eza, babes-ekiporik eza, industriaren ahultasuna alderdi askotan, jende askoren bizibeharrak ase gabe... Baina ikaskuntzak baliabideak eskatzen ditu: informazioa prozesatzeko ezagutzak; gure prozesu mental eta espiritualak aztertzeko eta bereizteko trebetasunak; bizitzatik ikasteko aktibatzen gaituzten gaitasun afektibo- emozional egokiak; lan kooperatiboa eta solidarioa indartzea; balio erreferentzialetan indarra jartzea, hala nola zintzotasuna, errespetua, eskuzabaltasuna, etab.

Funtsean, astintzen gaituen errealitate baten aurrean gaude: norbanako gisa (gure ahultasuna: lana galtzeagatik, gaixotasunagatik, hurbileko heriotzagatik...) eta kolektibo gisa (gure inguru hurbilari eta ez hain hurbilari eragiten dio). Erreakzionatu egin behar dugu krisi honetatik hobetuta irteteko. Lehenik eta behin, gutako bakoitza zer ikasten ari garen pentsatu behar dugu. Ez dago inori ezer esaterik guk zer egin ez badakigu.

Iruditzen zait ez garela erabat ohartu, gauza batzuk funtsezkoak direla eta beste batzuk ez direla hainbeste. Bizitza errazagoa izan daitekeela eta izan behar duela. Diru eta ondasun gehiago metatzea ezin dela ongizatearen bidea izan. Geure onena atera behar dugula, guretzat

eta besteentzat. Zainketaren etika guztiz beharrezkoa da. Gure inguruan lehiakortasun gehiegi dagoela, eta arreta gehiago jartzen dugula berehalako arrakastan, gizarteonarpenean eta ekonomian, jendearen garapen sozial eta kolektiboan baino (guztien ongia, lankidetza, elkarrekiko laguntza).

Besteak beste, inoiz baino argiago ikusi dugu nola landu behar ditugun alderdi emozionalak: erresilientzia, ilusioa edo konfiantza etorkizunean. Gauza bera esaten dugu gure ekintzen erantzukizunari buruz. Kontua ez da “legeak aginduta” egitea, uste osoz baizik. Azkenean, ez litzateke gutxi izango elkarrekin lan egin behar dugula konturatzea, elkartasun-loturak egin, herritarrei laguntza, ahulenei bereziki irekita bizi inor abandonatuta senti ez dadin. Ezin da bakarka ihes egin, “ahal duena salba dadila, arazoak alboratu, horiek ez baitira nireak”. Elkarren beharra dugu. Osasun-langileak, suhiltzaileak, garraiolariak, nekazariak, dendetako langileak, irakasleak eta komunikatzaileak behar ditugu; gizateria bezala lotzen gaituen sareko giza taldea osatzen dugu guztiok. Profesionalek ematen dituzten zerbitzuak baloratzeko eta beste gauza batzuk erlatibizatzeko gai egin gara. Hobe horrela, era honetan sentituko baikara bakean denon artean. Xabier Andonegi - Caritas Gipuzkoako Kontsiliarioa

Bar Alejandro

Ibai-Ondo, 24 • Tel. 943 85 25 59 • AZKOITIA

- 16 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Francesc Torralba El filósofo Francesc Torralba acaba de publicar Vivir en lo esencial. Ideas y preguntas después de la pandemia (Plataforma Editorial) – cuyos derechos de autor van destinados a Aldeas Infantiles SOS– en el que sostiene que la crisis global causada por la pandemia del COVID-19 nos ha permitido redescubrir valores que serán indispensables para afrontar el tsunami social y económico que ha comenzado a golpear nuestras vidas. Pero, a través de las páginas de su nuevo libro, Torralba nos invita también a imaginar cómo estos nuevos valores que han emergido pueden servir para configurar un mundo distinto, un mundo mejor para las próximas generaciones. Un mundo basado en lo esencial. ¿Y qué es lo esencial en la vida? Lo que nos sustenta, lo que da sentido a nuestra existencia, lo que queda cuando todo lo que creíamos básico se ha volatilizado. La crisis depura, permite entrever lo sustantivo. Caen los dioses, caen las seguridades, se deshacen ciertas creencias. ¿Qué hemos aprendido? El valor de la humildad. Nuestra pequeñez. Hemos constatado que no somos autosuficientes, ni tenemos la realidad bajo control. Eso exige cooperación, prudencia, dosis de templanza y de perseverancia. Hemos aprendido que solos no podemos salir de la crisis. Necesitamos comunidades solidarias, sentido de la interdependencia y cambiar nuestro paradigma vital. Qué ha impulsado más este resurgir: ¿la incertidumbre, el habernos dado cuenta la volatibilidad del mundo o de nuestra vulnerabilidad…? La incertidumbre es un rasgo fundamental de nuestro tiempo. No sabemos qué significa ni remotamente esto que llamamos nueva normalidad. Hay miedo, temor y temblor. Es fácil caer en la desesperación y en el nihilismo. Lo difícil es imaginar escenarios nuevos. La crisis ha acelerado la transición digital y ello tiene pros y contras, pero también ha acelerado la transición ecológica. Eso puede inaugurar un nuevo modo de producir, de consumir, de relacionarnos. Usted habla de que se han manifestado tres tipos de actitud ante esta crisis. ¿Qué las diferencia? La primera actitud es ignorarla. La segunda actitud es sucumbir al fatalismo, a la desesperación. La tercera actitud es interpretarla como una oportunidad, una ocasión para discernir cómo debe ser el futuro, qué aprendizajes hemos hecho, qué nueva forma de vida se tiene que generar. Esta actitud es la más difícil, porque exige desasirse del pasado, ser dúctil y tener la flexibilidad de cambiar rutinas y protocolos establecidos. ¿De qué hemos podido disfrutar durante estas vidas confinadas? La desaceleración nos ha permitido reencontrarnos. Hemos gozado de silencio, del hogar, de las personas más cercanas. Hemos redescubierto a nuestros hijos y desarrollado soluciones creativas a las contrariedades. La crisis es una ocasión para estimular la imaginación, la creatividad, porque los procesos habituales no pueden desarrollarse.

¿Nos habíamos olvidado de los cuidados, de los más vulnerables…? El cuidado, como valor, ha emergido con gran fuerza. Nos hemos dado cuenta de que tenemos que cuidar de las personas más vulnerables y cuidar del entorno. Dado que somos tan vulnerables, el cuidado no es un lujo, ni una anécdota, sino que es fundamental para seguir siendo, para poder desarrollar nuestros proyectos de vida. Pero ¿han llegado para quedarse estos valores o los olvidaremos al mismo ritmo que los hemos recordado? Es difícil saberlo. No sabemos qué densidad tendrá en el futuro este sedimento moral que ha emergido de la sociedad. Para suscitarse un cambio de paradigma, es preciso tocar fondo, darse cuenta de que no hay vuelta atrás. Algunos se agarran al pasado nostálgicamente. Otros, los emprendedores, abren nuevas rutas, desarrollan nuevos proyectos. El tiempo permitirá verificar si esta transformación axiológica será longeva o se volatilizará. ¿Cómo podría ser el futuro tras todas las lecciones aprendidas? Muy distinto. Podría salir fortalecido el sistema de salud, mejorar significativamente el sistema educativo y social. Podría emerger una sociedad cuidadora, centrada en los más vulnerables y atenta a los ecosistemas. La forma en la que producimos y consumimos… ¿podría llegar a cambiar? Parecía un reto imposible hace tan solo unos meses. El hiperconsumismo es destructivo. El individualismo es un insulto a la inteligencia. Debemos virar hacia una sociedad centrada en el consumo responsable o consciente. La sobriedad tiene que emerger como valor porque el sistema de vida hiperconsumista es, simplemente, insostenible desde un punto de vista global. Producir menos, consumir menos, descubrir valores postmaterialistas son pasos imprescindibles para el futuro. ¿Se podría decir que la pandemia nos ha llevado de lo complicado a lo simple de nuevo? En efecto, permite esta transición. Vivir con menos, para vivir de un modo más sostenible. Vivir con menos, para que todos puedan vivir dignamente. En su nuevo libro dice que el talento compartido es imprescindible para poder salir del atolladero. ¿Por qué? La salida a problemas complejos requiere de órganos de deliberación, de comunidades adultas que dialogan, se escuchan y llegan a consensos. No hay respuestas fáciles a problemas complejos. Necesitamos liderazgos corresponsables, coliderazgos, la puesta en práctica de la inteligencia social. No podemos caer en la ingenuidad de aceptar soluciones neopopulistas y neomesiánicas a problemas complejos. ¿Qué otras preguntas deberíamos hacernos después de la pandemia? ¿Cómo consolar a quienes han perdido a un ser amado? ¿Cómo pacificar emociones tan tóxicas como la culpa, la rabia, la indignación? ¿Cómo evitar el estallido de una crisis humanitaria? ¿Cómo articular una gobernanza mundial? ¿Cómo transmigrar de la conciencia individual a la conciencia global? ¿Cómo crear un relato de esperanza? Tomado de Sira Robles, Cuerpomente, mayo 2020

- 17 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

El Papa Francisco He aquí algunas reflexiones del Santo Padre Francisco en tiempo de pandemia. Son textos tomados de “La vida después de la pandemia”, que recoge algunas intervenciones de Francisco de los últimos meses.

Nos llamas, Señor, a tomar este tiempo de prueba como un momento de elección. No es el momento de tu juicio, sino de nuestro juicio: el tiempo para elegir entre lo que cuenta verdaderamente y lo que pasa, para separar lo que es necesario de lo que no lo es. Es el tiempo de restablecer el rumbo de la vida hacia ti, Señor, y hacia los demás.

Nuestras vidas están sostenidas por personas comunes —corrientemente olvidadas— que no aparecen en portadas de diarios pero están escribiendo hoy los acontecimientos decisivos de nuestra historia: médicos, enfermeros y enfermeras, encargados de reponer los productos en los supermercados, limpiadoras, cuidadoras, transportistas, fuerzas de seguridad, voluntarios, sacerdotes, religiosas y tantos pero tantos otros que comprendieron que nadie se salva solo. Cuánta gente (padres, madres, abuelos y abuelas, docentes…) cada día demuestra paciencia e infunde esperanza, cuidándose de no sembrar pánico sino corresponsabilidad… Cuántas personas rezan, ofrecen e interceden por el bien de todos. La oración y el servicio silencioso son nuestras armas vencedoras.

La vida de millones de personas ha cambiado repentinamente. Para muchos, permanecer en casa ha sido una ocasión para reflexionar, para detener el frenético ritmo de vida, para estar con los seres queridos y disfrutar de su compañía. Pero también es para muchos un tiempo de preocupación por el futuro que se presenta incierto, por el trabajo que corre el riesgo de perderse y por las demás consecuencias que la crisis actual trae consigo. Este no es el tiempo de la indiferencia, porque el mundo entero está sufriendo y tiene que estar unido para afrontar la pandemia. Que Jesús resucitado conceda esperanza a todos los pobres, a quienes viven en las periferias, a los prófugos y a los que no tienen un hogar. Que (…) no se sientan solos. Procuremos que no les falten los bienes de primera necesidad, más difíciles de conseguir ahora cuando muchos negocios están cerrados, como tampoco los medicamentos y, sobre todo, la posibilidad de una adecuada asistencia sanitaria. Reduciendo, o incluso condonando, la deuda que pesa en los presupuestos de aquellos más pobres.

Todos se reconozcan parte de una única familia y se sostengan mutuamente.

- 18 -

¿Estaremos dispuestos a cambiar los estilos de vida que sumergen a tantos en la pobreza, promoviendo y animándonos a llevar una vida más austera y humana que posibilite un reparto equitativo de los recursos? ¿Adoptaremos como comunidad internacional las medidas necesarias para frenar la devastación del medio ambiente o seguiremos negando la evidencia? La globalización de la indiferencia seguirá amenazando y tentando nuestro caminar,… Ojalá nos encuentre con los anticuerpos necesarios de la justicia, la caridad y la solidaridad. Espero que este momento de peligro sacuda nuestras conciencias dormidas y permita una conversión humanista y ecológica que termine con la idolatría del dinero y ponga la dignidad y la vida en el centro. Nuestra civilización, tan competitiva e individualista, con sus ritmos frenéticos de producción y consumo, sus lujos excesivos y ganancias desmedidas para pocos, necesita bajar un cambio, repensarse, regenerarse. Es tiempo de eliminar las desigualdades, de reparar la injusticia que mina de raíz la salud de toda la humanidad.

Llamamos a un alto el fuego global e inmediato en todos los rincones del mundo. No es este el momento para seguir fabricando y vendiendo armas, gastando elevadas sumas de dinero que podrían usarse para cuidar personas y salvar vidas. Que reconforte el corazón de tantas personas refugiadas y desplazadas a causa de guerras, sequías y carestías.

Las palabras que realmente queremos escuchar en este tiempo no son indiferencia, egoísmo, división y olvido. Muchas personas que ya vivían y tenían que sufrir la pandemia de la exclusión y la indiferencia… Mirar a los más pobres, en estos días, puede ayudarnos a todos a ser conscientes de lo que realmente nos está pasando y de nuestra verdadera condición. Seamos misericordiosos con el que es más débil. Sólo así reconstruiremos un mundo nuevo. (Cristo resucitado, nuestro compañero de camino) Es nuestra esperanza, la que no nos podrá ser robada, silenciada o contaminada: Toda la vida de servicio y amor que ustedes han entregado en este tiempo volverá a latir de nuevo. Dios jamás abandona a su pueblo, está siempre junto a él, especialmente cuando el dolor se hace más presente.

Es el soplo del Espíritu que abre horizontes, despierta la creatividad y nos renueva en fraternidad para decir presente (o bien, aquí estoy) ante la enorme e impostergable tarea que nos espera.

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ITXIALDIKO IRUDIAK Martxoaren amaieran honako mezu bat bidali zen familietara: â&#x20AC;&#x153;Agian jarri ditzakegu itxialdiko anekdota eta argazkiak, ongi iruditzen bazaizue. Beraz, nahi duenak, mesedez bidali argazkiak eta testu laburrak, nola egiten ari garen/ zareten aurre egoera berezi honi, eta saiatuko gara GA79n ipintzen. Eguneroko gauza xumeak izan daitezke, iritziak, komentarioak, anekdotakâ&#x20AC;Ś Mila esker.

Jende askoren irudiak jaso dira, eta komentario gutxi batzuk ere bai:

Juan Inazio Sudupe

LARRAMENDI JAUREGI Julio Urkijo 13 behea 20720 Azkoitia - Gipuzkoa Tlf. 943 851 961 jilarramendi@euskalnet.net www.larramendijauregui.com

- 19 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Kaixo Juan Inazio. Bidali zenuen inbitazioa onartuz, bi argazki bidaltzen dizkizut, apirilak 18koak biak. Egun horretan, Covid19-a eta bere ondorioak pairatu izan ez bagenitu, Sevillara joatekoak ginen lauok, Errealaren kopako finala ikustera, edo behintzat anbienteaz gozatzera, Erreala animatuz. Posible ez zenez, lauok Errealekoz jantzi ginen eta balkoia ere hala dekoratu genuen, ilusio osoz. Sevillan ez, baino etxean bertan ospatu genuen. Arratsaldean berriz, Azkoitiko herrian umeen tanborrada ospatzekoa zenez eta ezin genuenez kaleetan ezer egin, balkoian musika ipini eta tanborra jo genuen, zuzendari eta guzti!!! Euria egin zuenez, balkoian ospatzearekin danok gustura!!!

Ale ba Juan Inazio, hemen gure konfinamenduko bi momentu. Eskerrik asko eta ondo segi!!! (Izaskun)

- 20 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Momentu zailak ditugu... Pertsona bezala handitzen ari gara, gauzak ikasten... egunak pasatzean pisu gehiago daramate... egun bat gutxiago... berehalaxe gara... Zaittu!!! (Monica)

Gu denetik ari gera egiten!! (Ines)

Etxeko sukaldaritza

- 21 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ARTISTAK Itxialdiak aukera bikaina eskaini digu gure ahalmen artistikoak garatzeko. Hona hemen etxean sortutako artelan batzuk.

Martina Heras Pato (LH3A)

Amets Karrera Alberdi (LH4A)

- 22 -

Lizar Ramos Expรณsito (LH2B)

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Naia Quintela Beristain (HH5A)

Joanes Piris Mangas (LH1A)

- 23 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

#ETXEAN

- 24 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

- 25 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

AGUSTIN DE LA TORRE

Salestar Familiako irakaslea da Agustin de la Torre. Andaluzian bizi da. Marrazki zoragarriak egiten ditu: alderdi artistikoan oso onak direlako eta beti zer pentsatua ematen dutelako, bereziki erlijioaren arloan, eskaintzen duen Jaungoikoaren ikuspegi gozoan, salestar giroan, eta pobreenganako maitasun eta solidaritatean. Bere facebook kontuan aberastasun asko ditugu gure zain!! Aztertu ondo eta gozatu!!

- 26 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

1915ean ERAIKIA - 27 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

SALESTAR HEZKUNTZA ETA PASTORALTZA PROIEKTUA 2017-18an idatzi genuen Salestar Hezkuntza eta Pastoraltza Elkartearen Proiektua, hainbat bilera eta hausnarketaren ondoren. David Villahoz salestar zuzendaria izan zen lan honen sustatzaile eta koordinatzailea. Bilera batzuk egin ziren eta hainbat pertsonaren ekarpenak jaso ziren. Gaztelaniaz idatzi zen Proiektua. 2018-19an Proiektua euskaratu genuen, hainbat lankideren elkarlanean.

Salestar Hezkuntza eta Pastoraltza Elkarteko Batzordeko kideak honako hauek dira: Juan Inazio Sudupe, Koldo Gurrutxaga, Koldo Calvo, Nerea Matxado, Javier Bastarrika, Mikel Pastrian, Jexus Larrañaga, Iosu Irizar, Amaia Arteaga eta Cristina Salinas. SHPP 2019-20 dokumentua osatzean ikasturte honetarako zehaztasunak jaso dira. - Gure barne analisia egitean, honako gaiak izan ditugu kontuan bereziki ikasturte honetarako:

2019-20 ikasturtearen hasieran, Ikastetxean 637 ikasle izan dira, horietatik 82 etorkin eta atzerriko etorkinen semealaba izan ditugu, hau da % 13,34.

Salestar Komunitatea 2019-20 ikasturtean 5 kidez osatua dago. Eskolan DBHn klaseak eman, administrazioaz eta pastoral koordinazioaz arduratu eta beste zerbitzuak eskaintzen ditu.

“E1” eskola kirolaren programan parte hartzen dugu. Ikasturte honetan Mikel Pastrian izango da koordinatzailea berria, bere klaseez gain. Begirale tituludunen taldea osatu da.

Ikastetxeko misio animazio alorrean Jexux Larrañagak koordinazio lana hartuko du, Inspektoriaren izendapen eta guzti.

ADMA taldearen koordinazioan jarraitzen du Joxe Gainzarain salestarrak. Ikasle Ohien Elkarteak On Bosco inguruan Batasunaren Festa ospatzen du. Oraingoz jarraitzeko moduan gara.

- Azkoitiari eta inguruko errealitateari dagokionez, asko arduratzen gaitu jaio diren haurren kopuruak behera egin duela. 2018an 74 ume jaio ziren herrian.

Orokorki, badirudi erlijioa eta transzendentzia eta barnekotasunaren bila ibiltzea baztertzeko joera nagusitu dela. Gizarteak arrakasta soilik onartzen duela dirudi. Gizartearen ertzetan dauden pertsonentzat egoera larriago bilakatzen da. Baloreen hutsune handia egon daiteke gure eskualdean.

Bestalde, solidaritate ekintzei ondo erantzuten dio biztanlegoaren zati handi batek, elkartasun motiboa gertutik ezagutzeko aukera dagoenean behinik behin (Ttipi ttapa taldeak Marea Urdinaren alde antolaturiko lasterketa eta JyD taldearen ekintzak, adibidez). - Aukera pastoralak: Hauek dira gure Proiektuan landu behar ditugun oinarrizko aukera pastoralak:

1. Laikoekin eta Salestar Familiako gainontzeko taldeekin pastoral-misiorako bide berriak identifikatu eta martxan jarri. Bide berri horiekin Jesusek eta ebanjelioak gaur egungo egoerari erantzuna emateko duten balioa erakutsiko dugu, beti ere gaur egungo mundua eta kultura kontuan hartuz. 2. Gazte-pastoraltzaren izaera karismatikoa indartu, Gazteen Pastoralgintzaren erreferentzia esparruari jarraituz: heziketa eta ebanjelizazioa, SHPEren fededun-izaera; guztion proiektua.

3. Proiektu bakoitzean bokazio-kultura indartzen jarraitu, haur eta gazte bakoitzari behar duen zerbitzua eskainiz, SHPE osoaren konpromisoa oinarritzat hartuz.

APE

terapia zentroa Koldo Aranbarri

• Reflexoterapia • Diafreo • Osteopatia

Jandonianiz 6b AZKOITIA 943 850 008 688 610 676 www.erromakozubia.com

- 28 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

den seme-alaben heziketa eta ebanjelizazioari buruz, gaurko kultur ingurugiroan. (Salestarren Erretore Nagusia den, On Angel Fdz Artimeren 2020ko Gabonleloa baliatuz: “Kristau onak eta hiritar zintzoak”).

9. Familiekin elkarlanean, kontsumo jasangarria bideratzea, EA21 egitasmoaren barruan egingo diren ekimenak babestuz. 10. Familien Jaiak indartu, bereziki San Jose eguna eta Maria Laguntzailea.

11. Giro bakoitzean barnekotasun alorreko esperientzia esanguratsuak bideratzea, bereziki AB eta JyGn.

12. Alai Batzan eta Gazte Zentroan Salestarren presentzia handitu. Begiraleen jarraipena aztertu. 4. Gizartetik kanpo geratu direnen alde egingo duen eta aniztasunari eta behar handiena duten gazteei erreparatuko dien pastoralaren alde egin, gu gauden eremu eta leku guztietan sormenezko erantzunak emanez. 5. SHPEko eragile adituak geran heinean, esparru guztietan familiekin elkarlana sustatu.

6. Barnekotasunaren zaintza indartu, gaur egun nagusi den arinkeriaren gainetik (azaleko kultura post-modernoa).

7. Gure proiektuaren hartzaile direnek burutu ditzaketen solidaritate ekintzak sustatzen jarraitu, zentzu kritikoa indartzen eta gizarte-justiziarekiko gogoeta sakona eraikitzen lagundu diezaieten. - 2019-20 Ikasturterako programazioa.

Bereziki puntu hauek zaintzen saiatuko gara:

1. Salestar Heziketa eta Pastoralgintza Elkartearen kontseilua martxan jarri berriro eta ikasturteko Proiektua idatzi.

2. Hausnartu gure hezkuntza eredua eta eskaintza nola egin erakargarri eta era egokian aurkeztu gaurko gizartean, gure nortasuna galdu gabe.

13. “Patio berrietan” parte hartzeko kanal digitalak aktibatu (emailak, plataformak). 14. Gure giroen esanahi hezitzaile eta ebanjelizatzailea ebaluatzeko tresna bat sortu eta erabili.

15. Tutoretza plangintzako eta fede heziketa prozesuetan “Bizitza proiektua” berezko elementu gisa sartu, DBH3 edota Nerabeen adinetik aurrera.

16. Etxeko pastoral giro bakoitzean fedearen heziketa sustatzeko egiten diren ekimenei lehentasuna eman: Fede Heziketaren Bideko topaketak, Pazkoak, Gogo Jardunak, Bokazio topaketak… 17. Aurrera programa mantendu, etxeko giroen arteko lankidetza indartuz.

18. Kirol ekintzen antolaketa eta programazioa osatu. Kirol Koordinatzaileak monitore tituludunak hautatu eta euren lanean lagundu.

19. Gazteak eta Garapena GGKEaren promozioa ahalbidetu. 20. Gazteen mundutik gertu dauden komunikazio-adierazpenak bultzatu, adierazpen artistikorako gune eta momentuak sortu, lengoaia ezberdinekin (digitala, antzerkia, musika, entzun-ikusizko arteak) eta edertasunean heziz.

3. Ikasturteko Inspektoriako pastoral kanpaina “Etxean bezala” da. Errefuxiatu eta etorkinen mundua aztertu.

4. Egun onak indartu. Guztiok eman. Emateko era berriak aztertu. 5. Barnekotasuna lantzen lagundu ume eta gaztetxoei. Zugan martxan jarri daitekeen aztertu. 6. Ebanjelioaren lehen anuntzio eskaintza egin gure etxeko neska eta mutil gazte handienentzat.

7. SHPEko partaideentzat espiritualitate esperientziak eskaini. (Gogo-jardunak, erretiroak, salestar lekuetara bisitak…). 8. Familiekin elkar lana, giro bakoitzean edota obra osoko pastoral jardunean, non hausnarketa egingo

- 29 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

IPUINAK Hona hemen martxoan egin zen San Jose Ipuin Lehiaketako irabazle batzuen ipuinak. ARMAIRU MADARIKATUA

Bazen behin urruneko lurralde batean bizi zen familia bat. Familia arrunt eta xume bat ziren. Aiton-amonak ere han zeuden eta umeak ere baziren: Antton eta Pilar. Beraien bizimodua ez zen hain xamurra, ordea. Hamar urteko gaztetxo batzuk izateko, oso langileak ziren; aitari soroan laguntzen zioten gau eta egun. Are gehiago, etxeko lan mordoa bidaltzen zien Juaristi jaunak, beraien irakasleak. Haun guztiaren ondorioz, oso akituta egoten ziren gauetan. Lo sakona izaten zuten, ohera joan eta hurrengo goizera arte lo egiten zuten, amora arraro hari armairu madarikatu hura erosi zioten egunera arte. Ezin zuten pentsatu ere egin zer nolakoa madarikazioa zen.

Soroan egun gogor baten ondoren, eguzki galdatan patata haziak ereiten, anai-arrebak inoiz baino nekatuago zeuden. Ohean sartu eta lo egiteko asmoa zuten, baina ez ziren logale. Ordu amaiezin luze batzuk igaro ondoren, begiak itxi zituzten halako batean. Berehala amets arraro batean murgildu ziren. Deabruak, mamuak, otsoak eta dinosaurioak zeuden larre batean, beste hainbat izaki fantastiko beldurgarrirekin. Korrika hasi ihesi eta presaren-presarekin, estropezu egin eta erori egin ziren. Animaliak gerturatzen ari ziren. Hain errealak ziruditen!! Eta Basajauna ahoa irekitzen ari zen heinean, bikiak izerdi patsetan iratzarri ziren eta munduko beste puntako Periko gogorrak entzuteko moduko garrasia bota zuten. Hain ikaratuta zeuden!! Lasterka bizian gurasoen ohera joan ziren eta gertatutakoaren berri eman zieten. Gau hartan gurasoekin egin zuten lo; hala eta guztiz ere, ez zuten arazoan hain erraz konponduko. Biharamunean ere berdin, IRLAN GALDUTA

Bazen behin Donostian bizi zen familia bat. Bertan baserri bat zuten, baina hori utzi eta beste bat eraiki behar zuten Australian. Australiara ontzi batean joan ziren eta bertan animali batzuk sartu zituzten Australiara eramateko. Familia horretan sei pertsona bizi ziren: ama, aita eta lau seme.

Egun euritsu batean, itsasontzian zihoazela, harri batzuen kontra txokatu ziren eta itsasontzia ezin zen mugitu. Hurrengo egunean ez zen euririk ari, eguzkia zegoen. Irla bat ikusi zuten eta txalupa bat egin zuten hara joateko. Txakurrak eta ahateak igeri eginez joan ziren, baina behia, txerria eta astoa txalupan eraman zituzten. Irlara heldu

baita hurrengo egunean, eta hurrengoan, eta hurrengoan… Jada jasanezina ari zen bihurtzen; umeak petral-petral zeuden, lo gutxi egitearen ondorioa horixe baitzen.

Baina horrela ezin zuten jarraitu. Konponbide bat aurkitu behar zuten. Aitonak bere susmo txarrak bazituen jadanik. Erositako armairu hark berri ematen zuen, baina aldi berean oso antzinatekoa izango zela ematen zuen. Besteak ez zeudenean, miatzen hasi zen, eta hantxe aurkitu zuen froga. Notatxo batek zioen: “Armairu hau umeen amets gaiztorik beldurgarriena izango da. Ume guztiak ikaratuko ditu!”.

Aitonak ez zeukan oso garbi zer zen hura, baina bazekien atso hark madarikatu zuela. Orain ez dakite non den sorgina, baina garrantzitsuena zen umeak berriro ere lo ongi egiten ari zirela. Gaizki hasi zena ondo amaitu zen. DBH1A Aimar Ormazabal

zirenean, seme gazteenak bi arrain harrapatu zituen; beraz oso gustura zeuden afaltzeko zerbait zutelako. Hurrengo egunean aita eta seme zaharrena irla esploratzera joan ziren eta tximino pila bat ikusi zituzten. Arratsaldean berriz itsasontzira joan ziren txalupan. Egurra, arropa, janaria eta beste gauza batzuk hartu eta berriro irlara bueltatu ziren. Paradisua iruditzen zitzaien irla hura. Amak armiarma bat ikusi zuen bere kanpin-dendan eta basora joan ziren. Bertan zuhaitzean etxe bat egin zuten itsasontzitik ekarritako egurrarekin. Negua heldu zenean ukuilu bat egin zuten eta bertan egon ziren euria geratu zen arte. Euria geratu zenean, berriz kanpora mugitu ziren, hau da, zuhaitzean eraiki zuten etxera. Egun batean aita eta lau semeak irla gehiago esploratzera joan ziren. Ama bakarrik zegoenez, mendira joan zen paseatzera eta bertan kobazulo bat bilatu zuen. Besteei esan zien eta kobazulora mugitu ziren. Egun batean seme zaharrenak itsasoan uretan botila bat topatu zuen, barruan nota batekin. Hau jartzen zuen: “Ondoko irla batean nago. Hau ikusten duena etorri nire bila. Amaia” Hurrengo egunean seme zaharrena Amaia bilatzera joan zen eta aurkitu egin zuen. Semearen gurasoek eta anaiek Amaia etxekotzat hartu zuten. Oso neska jatorra zen.

Azkenik itsasontzi bat etorri zen beste familia bat irlan uztera, bertan nahi zuten bizitzen geratu. Seme zaharrena eta gazteena itsasontzian joan ziren, ikastera eta mundua esploratzera. DBH1B Nora Aranbarri

- 30 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

DEABRU ZINTZOA Bazen behin planeta bat. Pertsona guztiek ziren aingeruak edo deabruak. Eta denek uste zuten deabruak gaiztoak zirela eta aingeruak zintzoak. Egun batean bi aingeruk deabru bat eduki zuten eta gurasoek deabrua etxean gordeta edukitzea erabaki zuten. Baina ume hori ez zen beste deabruak bezalakoa, ume hori zintzoa zen eta gurasoek bazekiten, baina hala ere etxean edukitzea erabaki zuten, jendea ez beldurtzeko. Umea handitzen joan zen eta gau batean logelan zegoela leihotik begiratzen egon zen eta hurrengo egunean bere guraso aingeruei galdetu zien zer zegoen kanpoan eta zergatik ez zioten uzten kanpora ateratzen. Gurasoek ez zekiten zer esan eta esan zion amak umeari. - Kalea gaiztoz beteta dago eta ezin duzu irten. - Ez, ama, ez da egia. Egun batzuk geroago umeari kalera irtetea bururatu zitzaion eta kalera irtetzean aingeruak ikusi zituen. Orduan konturatu zen kalea ez dagoela gaiztoz beteta eta amari galdetu zion: - Ama, ez dago kalea gaiztoz beteta, zergatik esan didazu gezurra? - Begira seme, kalean aingeru asko daude eta zu deabrua zara eta aingeru batek ikusten bazaitu harrapatuko egingo zaitu. Ze, uste dute deabru denak gaiztoak direla. Eta semeak erantzun zion: - Baina ni zintzoa naiz, ama, utzi irtetzen. - Ez, oso arriskutsua izan daiteke zuretzat. - Bestela irtengo gara eta horrela jakingo dute ez naizela gaiztoa. - Barkatu, baina ez. - Bale, orduan ni bakarrik irtengo naiz, zuk nahi ala ez. Orduan bere gauzak hartu eta etxetik irten zen, etxe ondoan aingeru bat ikusi zuen negarrez eta esan zion: -Zer gertatzen zaizu? Aingerua deabrua ikusitakoan beldurtu egin zen eta korrika joan zen eta deabruak harrapatu zuen eta esan zion ETXE EZBERDINAK

Baziren behin Markel izeneko mutiko bat, etxe txiki batean bizi zena, eta Pello izeneko beste mutiko bat, txalet baten bizi zena. Bi mutikoak ikastetxean batera zebiltzan eta oso harreman txarra zeukaten. Pello eta Markel gelan batera zeuden eta Pellok egunero burla egiten zion Markeli bere etxearengatik. Beti esaten zion bere etxea edozein momentutan eroriko zela eta berea ez zela sekula eroriko. Gau batean Pelloren etxea erori egin zen eta Pelloren familia Markelen etxera joan zen, esanez:

- Mesedez, utzi tartetxo bat zuen etxean nire familiakoentzat eta niretzat, gure etxea erori egin da eta. - Ez al zenuen esan zure etxea ez zela inoiz eroriko? â&#x20AC;&#x201C; esan zuen Markelek.

Momentu horretan Pello konturatu egin zen inoren etxea ez dela beste inorena baino hobea. Baina Markel zintzoa zenez, tartetxo bat utzi zien Pellori eta bere familiari, txaleta konpondu arte. Eta hortik aurrera, Pellok ez zion burlarik egin Markeli, eta biak zoriontsu bizi ziren.

Hala bazan eta ez bazan, sar dadila kalabazan, eta atera dadila Azkoitiko plazan. LH4B Hodei, Nikole, Jare eta Adan

aingeruari: - Aingeru! Ez beldurtu, ni ez naiz gaiztoa benetan. - Bai zera, hori gezurra da, â&#x20AC;&#x153;plantaâ&#x20AC;? egiten ari zara ni harrapatzeko. - Ez, benetan, Ni ez naiz gaiztoa. - Niri ez esan tontakeriarik. Zu deabrua zara. - Deabru denak ez gara gaiztoak. - Ba, azkenean ez duzu gaizto plantarik. - Horregatik!! Ez naiz gaiztoa! - Ezin dut sinetsi. - Zer gertatu zaizu bizi guztian? - Ba nire amak ez zidan uzten kalera irteten. - Baina, zergatik? - Nire amak esaten zuen ni deabru bat naizela eta kalera irteten ba nintzen harrapatuko egingo nindutela. - Zer tristea! Nahi duzu nire laguna izan? - Bai, noski baietz. Beno, bihar arte, berandu da eta. - Bai, bihar arte. Deabrua etxera joan zen eta bere amari esan zion lagun berria egin zuela, oso jatorra eta zintzoa zela, eta egun batzuk geroago eskolara joaten hasi zen. LH6B ANAI MISTERIOTSUA

Baziren behin bi anai arreba. Anaiak Aitor zuen izena eta neskak Elena, biak 14urte zeuzkaten. Elena oso esku zabala zen, baina Aitor misteriotsua. Egun batean, Aitor bere logelatik irten zen sukaldera mugikorraren bila. Orduan Elenak aprobetxatu zuen Aitorren logelara joateko, bat-batean Elenak Aitorren ohe azpian zerbait distira egiten zuela ikusi zuen. Intrigatuta makurtu eta ohe azpian zegoena hartu zuen. Liburu bat zen, liburu zaharra eta zatarra. Liburuaren barruan sorginkeriak zeuden. Orduan Elena sorginkeria bat letzen hasi zen, orduan Aitor sartu zen eta gorputzez aldatu. Orduan Elena harrituta geratu zen eta Aitorrek esan zion liburu hura sorginkeriaz beteta zegoela. Elenak galdetu zion horregatik al zeukan liburua ohe azpian ezkutatuta. Eta Aitorrek baietz esan zion. Eta bata bestearen bizitza hazi zen bizitzen. Orduan Elenak galdetu zion ba al zegoen konponbiderik? Baina Aitorrek ezetz esan zion, berak ez zekiela.

Orduan hiru urte pasatu ziren eta konturatu ziren ze zail zen bestearen bizitza, eta ondo ematen azi ziren. Egun baten Aitorren lo gelan zeuden jolasten eta bat-batean liburua hegan hasi zen eta lurrera erori zen eta bakoitza bere gorputzera bueltatu zen. Elenak Aitorri esan zion ez ziola esango inori bere sekretua. Eta hortik aurrera ondo eman ziren. LH5A, 6. taldea

- 31 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ETXEAN BEZALA

Bazen behin, mutiko bat. Jatorra, langilea eta bihotz onekoa, beti laguntzeko prest zegoen. Kalean argia, etxean zintzoa eta eskolan ikasle ezin hobea. Bere baloreak hiru ziren: errespetua, dibertitzea eta maitasuna. Hala ere, egun batean “mutil perfektuaren” rol hori alde batera utzi zuen eta bere jarrera guztiz aldatu zen. Pertsona zakarra eta maltzurra bihurtu zen, biolentzia erabiltzen zuen pertsona. Hamahiru bat urte zituen eta nerabezaroaren lehen harriek kolpatu zuten. Denari gorroto zion, bai gurasoei, bai aitona-amonei… Lagunekin gauean irtetea bakarrik atsegin zitzaion.

Bost bat urte geroago, hemezortzi urte bete zituenean, etxetik alde egitea erabaki zuen. Nahiz eta ikasketarik ez eduki nahiko diru zeukan eta ondo bizi zitekeen. Bere familiarengandik urruti bizi nahi zuen, pentsatzen zuelako horrela askoz ere lasaiago biziko zela. Egun batean lana aurkitu zuen fabrika batean eta ezkondu ere egin zen. Bi seme-alaba izan zituen eta familia ederra osatu zuen. Urteak joan eta etorri, pozik, kontent bizi zen, baina konturatu zen zein ergela izan zen gaztetan eta bere buruari ez zion barkatzen gurasoak horrela tratatu izana. Hori dela eta, erabaki zuen gauzak konpontzeko ordua zela.

Bere herrira bueltatu zen familia aurkitzeko asmoz, baina… ez zituen topatu. Mutila larritu egin zen ez baitzuen bere gurasoekin hitz egin azkeneko hogeita hamar urteetan. Orduan, herriko jendeari galdezka hasi zen eta zoritxarrez jakin zuen denak hilda zeudela. Itxuraz, kotxeko istripu bat izan zuten. Mutila orduantxe konturatu zen etxekoek eta etxeko giroak duten garrantziaz eta desira zuen momentu bat izatea bere guraso eta aitona-amonei barkamena eskatzeko.

DBH2A Eneko Larrañaga

ETXEKOA

Kaixo, nik Mahib dut izena eta 16 urte ditut. Gaurkoan nire istorioa kontatzera nator. Milaka bizipen eta momentu igaro izan ditut nire bizian, bai txarrak, baina baita onak ere; eta guztietatik ikasi izan dut pixka bat. Orain dela 5 urte, nire familiarekin bizi nintzen Sirian. Familia pobrea ginen, baina pozik eta osasuntsu bizi ginen. Famili osoak egiten genuen lan diru pixka bat lortzeko, eta nik ume txikien tutore gisa egiten nuen lan, ez bainuen eskolara joateko aukerarik. Nire lana ikaragarri gustuko nuen. Asko gustatzen zitzaidan ume txikiekin hitz egitea, barre egitea, jolastea… Horrelaxe igarotzen nituen egunak, umeekin firin-faran. Bertan ere lagun mordoxka bat nuen. Auzoko lagunak ziren, baina denbora gehiena Malaia eta Alissarekin igarotzen nuen. Hauek, eskolara joateko aukera zuten. Bertan egiten zituzten ikasketak eskolara iristeko bidaia ikaragarri luze bat egin ondoren. Nahiz eta Malaiak eta Alissak ia egun osoa eskolan igaro, egunero aurkitzen genuen tartetxo bat elkarrekin egoteko eta gure gauzetaz hitz egiteko. Ederki pasatzen genuen elkarrekin. Baina egun batean, guztia okertzen hasi zen. Sirian izugarrizko gerra hasi zen eta nire familian leku seguruago batera emigratzeko erabakia hartu genuen.

Eztandak gero eta ozenago entzuten ziren. Ni oso beldurtuta nengoen, baina, azkenean, nik eta nire gurasoak korrika eta presaka irten ginen Siriatik Marruekosera

- 32 -

ETXEAN BEZALA

Baziren behin zazpi planeta. Bakoitzean jainko bat bizi zen. Abenduaren 3an planeta onenaren txapelketa ospatzen zuten. Horretarako jainko bakoitzak bere planeta urrea bezain txukun uzten zuen. Bitartean Lurra beltza eta zikina zegoen. Orduan, txapelketaren erdian, Lurraren jainkoa beste jainkoei laguntza eskatzera joan zen. Beste jainkoek jaramonik ez zioten egin, beraien planetekin oso arduratuta zeudelako. Lurra bitartean gero eta gehiago gaixotzen hasi zen.

Egun batean Eguzkia gertatzen ari zenaz konturatzen hasi zen. Orduan beste jainkoei Lurrari laguntzeko esan zien Eguzkiak. Denok ados jarri ziren, planeta onenaren txapelketa bertan behera utzita, bilera bat egin zuten Lurrarekin. Lurraren jainkoa kostata iritsi zen, eta orduan bilera hasi zen. Ordubete geroago erabaki zuten jainko bakoitza Lurreko kontinente bakoitzera joango zela, eta bertan klima arazoekin lagundu: horrela Lurra hobetzen hasiko zen. Merkurioko jainkoa Afrikara joan zen, Marteko jainkoa Asiara joan zen, Artizarreko jainkoa Europara joan zen, Jupiterreko jainkoa Amerikara joan zen, Uranoko jainkoa Ozeaniara joan zen, Neptunoko jainkoa Antartidara joan zen, Saturnoko jainkoa Artikora joan zen, eta bertan zaborra jaso, fabriketako kea murrizten lagundu, plastiko sorrera murrizten lagunduz… Lurra gero eta hobeto zegoen. 2060. urtea zen, eta Lurra hobetzen ari zen, baina hobeto egon zitekeenez, jainko bakoitza kontinente bakoitzean geratu zen, eta beraien etxea bezala tratatu zuten. Horrela 2075an guztiz hobetu zen. Lurrak beste jainkoei asko eskertu zien eta beraien txapelketan irabazlea izan zen. Hala bazan, hala ez bazan, sar dadila kalabazan eta atera dadila LH6A gelan.

LH6A Maren, Luken, Mikel eta Ada

iritsi nahian. Guztia atzean laga genuen: etxea, lagunak, auzoa… Zorionez, Marruekosera iritsi ginenean bertatik Espainiara etorriko zen patera batean sartzeko aukera izan genuen. Bagenekien bidaia luzea eta arriskutsua genuela aurretik, eta bagenekien izan zitekeela gutako norbait bidaian hiltzea. Itsasoan 10 egun luze igaro ondoren, azkenik iritsi ginen bizirik Espainiara, eta, nahi gabe, Euskal Herrian bukatu genuen.

Iritsi orduko laguntza piloa jasotzen hasi ginen. Eta laguntza horiei esker eta gurasoei emandako lanari esker bizirik mantentzea lortu genuen. Bizkaiko herri txiki batean bizilekua topatu genuen eta ni eskolan ikasten hasi nintzen.

Lehenengo egunetan oso triste eta bakarrik sentitu nintzen, guztia desberdina zen: hizkera, jazkera, janaria… Eta Siriako lagunak faltan botazen nituen. Baina, egun batean, orain arte bizitako momenturik ederrena bizi izan nuen. Nire eskola berera Malaia etorri zen. Izugarri poztu nintzen notizi hura entzuteaz.

Egunak joan eta egunak etorri, azkenean, Euskal Herriko ohituretara ohitu naiz. Baita hemengo janarira, hizkerara… Eskolara joatea ikaragarri gustatzen zait, eta nire ikaskide berriei nire lehengo bizitza azaltzea Malaiarekin batera. Etxean egongo banintz bezala sentiarazten didate. DBH2B Lierni Piris

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ETXEKOA

Bazen behin familia bat, poz pozik bizi zena. Aita Fernando zen, ama Leire, alaba Amaia, semea Julen, eta Kixkur izeneko txakur bat zeukaten.

Egun batean Kixkur basora joan zen. Basoan katu bat aurkitu zuen zauriturik. Orduan Kixkurrek katua ahoan hartu eta etxeraino eraman zuen eta Kixkur jabeari abisatzen hasi zen. Fernando albaitaria zen el kantua sendatu zuen. Maskotatzat hartu zuten eta Txispa jarri zioten izena. Fernando txirrindularia ere bazen. Egun batean Fernando bizikletan erori egin zen. - Lagundu! Lagundu!, esan zuen Fernandok

Orduan Txispa ziztu bizian abiatu zen etxera, familiari abisatu zion eta, autoa hartu, eta azkar-azkar joan ziren Fernandorengana. Leirek medikuari deitu zion. Medikua etorri zenean, konturatu zen ez zela ezer. ETXEAN BEZALA

Bazen behin Nora izeneko 10 urteko neska bat. Haur guztiak bezalakoa zen: jolastea gustatzen zitzaion, bideojokotan jolasten zuen eta amets bat zuen â&#x20AC;&#x153;eskubaloiko jokalaria izateaâ&#x20AC;?. Baina hanketako paralisia zeukan. Horrek ez zuen bere fisikoa aldatzen. Oraindikan ere ilea egurra bezain marroia zeukan, sudurraren gainean bi itsaso zituen eta sudurra txingurriak baino txikiagoa zeukan. Eskolara ez zen joaten, etxean ikasten zuen paralisiaren kontu horregatik. Baina urte artan eskolara joango zen bizi sozialera ohitzen joateko. Kurtso hasierako lehenengo egunean, Arosa direktoreak eskola erakutsi zion eta bere tutorea Andoni izenekoa, gero bere taldekoak presentatu zion: Pepito, Aitor, Maria eta Anne. Hasieran beldur asko zeukan ez zuelako inor ezagutzen, baina Anne aurreratu zitzaion eta esan zion: - Nahi duzu nire laguna izan? Norak oso pozik erantzun zion: - Bai, bai.

Hortik aurrera denak poz-pozik bizi izan ziren. Hala bazan edo ez bazan, sar dadila Azkoitiko plazan. LH4A Jain taldea Eta elkarrekin jolastera joan ziren. Norak esan zuen:

- Eskubaloian jolastu nahi dut. Baina ez dakit nola jolastu. Eta Annek esan zion:

- Berdin du gurpildun aulkian egotea eskubaloian eskuarekin jolasten da. - Hori egin ditzakezu, ezta?

- Bai. Esan zion Norak misterio aurpegiarekin.

- Ba goazen jolastera, errekreoko ordua bukatuko zaigu ta.

Errekreo bukaeran Mariasun Landa, Antton Kazabon eta Ramon Agirre hurbildu ziren baloia hartuz. - Norak ezin du horretan jolastu. Esan zuen Ramonek aurpegi gaiztoarekin. - Zeba ez?- Esan zuen Annek haserre.

- Ez al duzu ikusten ze katxarrotan dabilen.- Esan zuen Anttonek. (Txirrina jo zuen)

Klasera sartu zenean denak Noratik parrez hasi ziren Mariasunek ezan zuelako eskubaloian jolastu nahi zuela katxarro horrekin. Eta horrela egun denetan. Egun batean Andonik irakasleak esan zuen Nora ez zela etorri bere lagunen jarrera gatik. Eta esan zuen: - Etxean bezala ez al da aurtengo leloa?

- Bai arrazoia duzu. Esan zuten ikasleak.

- Eta batez ere zuek pasatu egin zarete eta horregatik zigorra edukiko dezute. Esan zuen Andonik Anttoni, Mariasuni eta Ramoni.

Hortik aurrera denak errespetatu zuten Nora eta bere ametsa lortzen lagundu zuten.

LH5B, 6. taldea

- 33 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

MARIA LAGUNTZAILEA

Oroitzapenak Maiatzaren 24an urtero Maria Laguntzaileren festa ospatzen dugu. On Boscok esan ohi zuen Mariak gidatu zuela beti bere bizitzan, bai gazte pobreenen alde lanari ekitean, bain Salestar Familia sortzean. “Mariak egin du dena!!”, esan ohi zuen. Floreagan, gainera Familien Festa ospatu ohi dugu egun honen inguruan. DBH4ko ikasleei Floreagako pin edo insignia ematen zaie, euren agur edo despedidan. DBH4ko neska eta mutil batzuek idatzitako testuak dituzu orain irakurgai, izenak aipatu gabe. Puntu batzuk behin baino gehiagotan aipatzen dira, baina merezi irakurtzea. Maiatzaren 24ean Maria Laguntzailearen eguna etxean ospatu genuen.

Aurten Koronabirusaren eraginagatik egun desberdina izan da. Gaitza saihesteko etxean konfinatuta egon gara eta eskolak itxi beharra izan zuten. Ez dugu ikastetxean festa egiteko aukerarik izan. Beraz, etxetik gogoratu ditugu elizkizunak, jolasak, pelikula… eta batez ere, lagun arteko barreak eta algarak.

Inoiz ezagutu ez dugun egoera bat bizi izan dugu. Iristen zitzaizkigun albiste guztiak beldurgarriak ziren. Mundu osoan kutsatutakoen kopurua handitzen ari zen eta hildakoak gero eta gehiago ziren. Eta orain, guretzat egoera hobetzen ari den unean, ohartu naiz Maria gure bidelagun izan dugula eta eskerrak eman nahi dizkiot.

Askotan ahaztu egiten badugu ere, Amaren garrantziaz ohartzeko eguna izan zen. Horregatik, otoitz txiki hau eskaini nahi diot: Maria Laguntzailea guztion Ama zara. Gaur eskerrak ematera natorkizu nire familiaren eta lagunen osasuna babestu duzulako. Eta eskaera bat egin nahi nizuke: babestu itzazu munduan zehar momentu hauetan beharrean aurkitzen diren guztiak.

Floreagan ikasi dugun guztiontzat egun berezia da maiatzaren 24a, festa eguna. Meza, jolasak, lagunak, pelikulak... Urtero-urtero 14 urteetan zehar egun berezia ospatu izan dugu guztiok batera. Abestu egin dugu, jolastu, hitz egin, barre egin, gozatu, lagunekin egon… Mila gauza egin ditugu eta ez solik gure lagunekin eta gure adineko jendearekin. Irakasleak, salestarrak, Floreagako ikasleak denok batu izan gara egun hau ospatzeko. Gogoratzen naiz, nola abesten genuen AB koroan “Agur Maria Laguntzaile” eta nola egiten genuen oihu Kakute gure taldearen izena errekreoetatik bueltan. Aste osoan 5 minutu lehenago irteten ginen eta jolas egiten genuen beste gelakoen aurka. Talde irabazleak 6 karamelo irabazten zituen eta 4 karamelo talde galtzaileak. Baina ez genuen jolasten gure gelak beste gelakoen aurka. LH-ko A gela guztiak B gela guztien aurka. Jolas asko egiten genituen: dantza, saskibaloia, fifa, billarra, sing-star, frontoian…

Zenbat oroitzapen eder, goxo eta on festa honetan. Zoriontasuna zen nagusi egun hauetan eta poza usaintzen zen

- 34 -

Floreagan. Zenbat gozatzen genuen egun hau iristean, poza doblea zen jakinda jai genuela eta ez ginela klasera joango.

Ohartzerako pasa dira urteak eta hurrengo urtean oroituko gara egun honekin. Ez dugu jai izango baina oroituko gara eta mila oroitzapen etorriko zaizkigu burura. Oroi tzapenak partekatuko ditugu eta irri txiki bat aterako zaigu guztioi. Ohartuko gara gu klasean gauden bitartean Floreagan zoriontsu dabiltzala ehunka ume. Denak jolasean, gustura, aurpegiak margotuta, abesten, futbolean jolasten, gozatzen, elkar pozten.

Maiatzak 24a beti izango da berezia guztiontzat. Egun horrek badu xarma berezi bat. Egun horretan denok gara lagunak, denok gaude gustura, inor ez dago triste eta zoriontasuna da nagusi. Eguraldi onak lagundu ohi digu eta jolas mordoa egin izan dugu eguzki izpien artean. Bero handia pasa izan dugu, izerditan bukatu dugu jolasetan dugun onena ematearren. Guk gozatu dugun adina gozatu dezatela guztiek! Nire oroitzapenik kutunena hiru bat urte egin nituen egunekoa da. Izan ere, Maria Laguntzailearen egunaren bezperan da nire urtebetetzea, eta urte hartan maiatzaren 24a larunbata zenez, nire urtebetetze egunean izan genuen ospakizuna. Otoitz izan genuen goizean elizan, urtero bezala, eta gelako norbaitek lore-sorta bat eraman behar zuen aldarera. Nire urtebetetzea zela eta, niri tokatu zitzaidan hura egitea. Izugarrizko ilusioa egin zidala gogoratzen dut. Gure erlijioan Maria Laguntzailea oso garrantzitsua da. Hasteko, Jesus ekarri zuen mundura, eta hori baino garrantzitsuago ez dago ezer. Beste alde batetik, oso pertsona ona zen, beti jendeari laguntzeko prest zegoen.

Nik egun hau disfrutatu egiten dut, meza berezian apaizak esaten dituen hitzei arreta jartzen, jolasetan parte hartzen eta lagun berriak ezagutzen, lagunekin egunaz disfrutatzen orokorrean. Pelikulak ere asko gustatzen zaizkit, atzean irakatsi nahi dizkiguten mezuengatik... Espero dut egun hau bizitza osoan ospatzea, pertsona berezi baten eguna bait da eta gauza berezi asko egin zituelako besteengatik. Eta momentu onetan eta txarretan hor egoten delako batiz bat nahiz eta ez egon gure artean. Egun honek erakusten digu erlijioa oso polita izan daitekela, eta hainbat pertsonak asko lagundu izan dutela bizi

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

osoan zehar eta beraien omenez festaren bidez ospa dezakegula egin zituzten gauza zirraragarri horiek. Egun hau oso polita da erabat deskonektatzeko, gure eskola ez dela ikastea bakarrik demostratzen digu.

Oraindik gogoratzen dut Maria Laguntzailea egunean guztiok aurpegian genuen irria; eguzki izpiek jolastokia betetzen zuten bitartean jandako fruta zatiak; musika en tzun bitartean aurpegiak margotuta dantzatutako abestiak; guztiok elizan isil-isilik apaizaren otoitzak entzunez; On Bosco aretoan ikusitako filmak... Oso egun berezia da, guztioi etortzen zaizkigu oroitzapen onak maiatzak 24 eguna aipatzean. Nahiz eta batzuk Kakuteren alde egon eta besteak Urolaren alde guztiok batera egiten genuen barre eta algara. Elkarrekin jolasean, elkarrekin lanean. Txikitatik ospatzen dugu jai hau, honek elkartu egin gaitu eta gure desberdintasunak atzean utziz momentu oso onak igaro ditugu batera. Ez ditut oroitzapen hauek sekula ere ahaztuko, nire haurtzaroaren zati garrantzitsua baitira.

Egun osoko festa iristeko irrikatan egoten ginen jolasak, AB korua, meza, pelikula, laguna… eta beste hainbat gauzekin momentu ahaztezinak igarotzeko. Egun handia iristean, zerbait desberdina egiten ibiltzen ginen gure ikaskideekin. Zenbat oroitzapen on, zenbat momentu ahaztezin. Mezetara joan AB koruan kantatu, txalokatu, dantza egin eta jolasak egitera joaten ginen. Egunaren amaierarako,

maiatzaren bukaerako eguzki epeletan, izerdi patsetan, irribarrea ahoan, musika hotsa, Kakute eta Urolaren oihuak, jolasak, pelikulak, lagunak, irakasleak… dena batera!

Tristura handia ematen dit aurten ezin ospatu izanak, batik bat gure azkenengo jokoak baitziren; hala ere, guztion osasuna kontuan hartzen badugu, erabaki hoberena hau da, denon zaindaria den ama Maria Laguntzailearen eguna ospatzeko.

Mariari loreak Maiatza ere iritsi da!! Ama Birjinaren hilabetea. Frantzisko Aita Santuak maiatzean bereziki errosarioa erreza tzeko eskatzen digu. On Boscok iraka tsita, gure ohitura izan da beti maiatzeko egun bakoitzean opari txiki bat egitea Maria gure Amari. Nik proposamen ba tzuk egingo ditut, oraingoz lehen zazpi egunetarako… Animo guztioi!! 1. Pertsona bati telefonoz deitu eta poza eman 2. Txukun jaso eta ordenatu nire gauzak

3. Ama Birjinari otoitz egin, gaixorik daudenen alde 4. Leiho edo balkoitik begira egon. Eskerrak eman naturarengatik 5. Etxeko lanak ondo egin

6. Kalte egin didan pertsona bati nire bihotzean barkatzen saiatu 7. Ondokoei entzuten saiatu

8. Bi edo hiru minutu hartu goizean, isilik, eguna programatzeko

9. Zerbait polita kontatu, ondokoak alaitzeko

15. Aztertu: nork maite zaitu baldintzarik gabe? Eskerrak eman

16. Goizean goiz zure eguna Jaunaren eta Mariaren eskuetan jarri.

17. Igandea denez, mezetan parte hartu; telebistaz besterik ezin bada, 18. Beste norbaiti buruz ondo hitz egin, bera aurrean ez dagoelarik.

19. Jaso duzun mesede batengatik eskerrak eman, egin dizunari.

20. Isiltasun une batean, aztertu zertan izan nahi duzun pertsona hobea. 21. Munduko hainbat tokitan pertsegi tzen dituzten kristauen alde otoitz egin.

22. Pazientzia hartu, zure eta besteen akatsekin,

23. Aita Santu Frantziskoren alde otoitz egin.

24. Egunean zehar sarritan esan: Maria kristauen Lagun tzaile, otoiz gure alde!! 25. Jaunari barkamena eskatu zure bihotzean

26. Keinu ekologiko txiki bat egin, gutxiago kontsumituz

10. Ama Birjinari otoitz egin, langabezian gelditu direnen alde

27. Ama Birjinari otoitz bat asmatu

12. Pobreekiko solidaritate keinu bat egiteko erabakia hartu

30. Gogoratu itzazu pandemiaren ondoren okerren gelditu diren pertsonak: lanik gabe, pobrezian… Otoitz bat haien alde.

11. Arratsaldean aztertu egunean egindako eta bizi izandakoa. Eskerrak eman. 13. Maria Laguntzailearen Alaben alde otoitz egin (Santa Maria Mazzarello eguna)

14. Bat egin Aita Santuak gizadiaren alde egingo duen otoi tzarekin, pandemia gaindi dezagun).

28. Gure Aita errezatu, esaten duzunaz pentsatuz.

29. Egiazko irribarrea eta hitz gozoa izan itzazu norbaiten tzat.

31. Eskatu iezaiozu Mariari beti zure ondoan egon dadila Laguntzaile.

- 35 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ALAI BATZA

#etxeAnBatera ekimena Kaixo, lagunok:

Martxoaren 12an, COVID-19ak eragindako egoeraren ondorioz, ikastetxeak itxi zirenean, guk ere segurtasun eta prebentzio neurriak kontutan hartuta Alai Batzako ekintza guztiak bertan behera utzi genituen. Horien artean gogo tsu prestatzen ari ginen AB TALENTU FESTA. Jarraian, bi aste atseden hartzen egon ginen, baina apirilarekin indar tsu itzuli ginen.

Itxialdia eta berrogeialdia nola arindu pentsatzen aritu ginen, haurrei etxeko egonaldian egiteko ekintza ezberdinak prestatzen. Horrela, sortu zen #etxeAnBatera Alai Batzarekin ekimena. Egunero etxean egiteko ekintza ezberdin bat eskaini dugu gure sare sozialetan: eskulanak, jolasak, asmakizunak, errezetak, bideoak, erronkak, galderak….

Asteburutan bi edo hiru ekintza proposatu genituen.

Gure helburua izan da haurrak eta beraien familiak entretenitzea eta gure falta ahalik eta gutxiena nabaritzea. Proposatutako ideia eta ekintza guztiak gure web-orrian dituzue bilduta eta sailkatuta.

Ea datorren ikasturtean aurrez aurre ikusteko moduan izaten garen. Gu zoriontsu eta indartsu itzuliko gara. Ondo izan eta alai bizi!

ZENTRO MEDIKOA - TEST PSIKOTEKNIKOAK

Ibai-Ondo, 26 • 20720 AZKOITIA Tel./Fax. 843 85 27 68 E-mail: autoeskolaetxaniz@euskalnet.net - 36 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Kurtso amaiera Maiatzaren 30ean, amaierako festa birtual ezberdin bat antolatu genuen. Jolas eta eskulanak proposatu genituen, bingon jolastu genuen, zozketa ezberdinak egin genituen, tortilla patata txapelketa, bideo berezia, musika…

Beste behin ere eskerrik asko urte berezi honetan guregan konfiantza izateagatik. Ea datorren ikasturtean aurrez aurre ikusteko moduan izaten garen. Gu zoriontsu eta indartsu itzuliko gara. Ondo izan eta alai bizi! Iosu Irizar

ABko monitoreak Deustuko salestarren musikala ikusten.

ESTACIÓN DE SERVICIO

AZPEITIA - AZKOITIA, S.L.

Martin Deuna, 3 • 20720 AZKOITIA (Gipuzkoa) Tel. / fax: 943 85 14 07

%2ko deskontua gure txartelarekin

- 37 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ESKOLA AGENDA 21

Biodibertsitatea Biodibertsitateari esker, pertsona guztiok, egunero edan, jantzi, negozioak egin, sortu, ekoitzi eta gure denbora librean natur paisaia ederrekin goza dezakegu. Gure bizi-iraupenaren, osasunaren, bizi-kalitatearen eta aberastasunaren oinarria da. Gaur egun, gure bizi-kalitatea hobetu nahian, gizakiak biodibertsitatea gehiegi ustiatu du (deforestazioa, kutsadura, urbanizazio gehiegi, lurzoruaren erabilera aldatzea, espezie exotiko inbaditzaileak…) eta honek ondorio batzuk ditu, espezieak galtzen ari dira. Baino guk zerbait egin dezakegu!!

Maiatzaren 22an? BIODIBERTSITATEAREN ZIOARTEKO EGUNA ospatu dugu!!

NA-

Eta zer da biodibertsitatea edo dibertsitate biologikoa? Lurrean ditugun izaki bizidun, mikroorganismo, landare, animali, habitat eta ekosistemen ugaritasun eta aniztasun guztia da biodibertsitatea. Lurreko bizitza da, osoki hartuta.

Birziklapena Maiatzaren 17an BIRZIKLAPENAREN MUNDU EGUNA ospatu dugu. Ba dakigu, orain arte bezala jarraitzen badugu behintzat, 2050ean ozeanoetako plastiko kopuruak arrain kopurua berdinduko duela. Hala gertatzen bada, ez da ederra izango da hondartzara joan eta plastiko artean bainatzea… Askotan errepikatu ditugu eta ziur gaude, denok dakigula zein diren hori ekiditeko hiru neurri: murriztea, berrerabiltzea eta birziklatzea.

- 38 -

• Bere garrantziaz eta hura galtzearen ondorioez jabetzea

• Naturarekin modu iraunkorrean kontsumitzea (murriztu, berrerabili eta birziklatu). • Legez kontrako jarduerak saihestu eta salatu. • Naturguneak bisitatzea, kalterik eragin gabe. • Erakunde kontserbazionistei laguntzea.

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Naturarekin bat Apirilean zehar, etxetik ezin irtenda gauden honetan, aspaldi jabetu ginen ohiko egunerokotasuneko ekintza txikiak faltan botatzen ditugula. Horietako bat, naturarekin dugun harremana galtzea izan da. Horren jakitun, natura etxera gerturatu nahi dizuegu. Horretarako, dokumentu honetan, etxetik natura sentitzeko baliabide batzuk proposaÂtzen dizkizuegu. Gozatu!!

Lehiaketa eta jokoa Maiatzaren 7an, EA21 taldeak pare bat proposamen aurkeztu zituen:

â&#x20AC;˘ IBAIALDE LEHIAKETA: aurrera doa marrazki eta argazki lehiaketa! Zergatik ez? Gure etxean egindako marrazkiak aurkezteko aukera badago, baita ateratako argazkiak ere!

â&#x20AC;˘ AZTERTU ETXEAN jokoa: ondo pasatzeko eta gure altxor naturalak ezagutzeko sortutako jokoa. Edozeinek parte hartu dezake!

Nahi duzuenok, parte hartzera animatzen zaituztegu! Ondo izan eta jarraituz naturaz gozatzen!

- 39 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

EA21: Besteak Bizilur. Bat egiten dugu Baserritarren Borroken Nazioarteko Egunarekin. Apirilaren 17an ospatu zen. Bertakoa kontsumitzeko deia nabarmena da. IGE. Floreagako Guraso Elkarteak plater eta edalontzi bereziak erosi ditu, erabilpen bakarreko plastikozko plater eta edalontziak ekiditeko. Ontziak garbitu eta askotan erabil daitezke. Naturaren aldeko keinu txiki baina garrantzitsu bat da!!

- 40 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Itxaro Iraeta: Nire udaberria

aloña larrañaga optiko optometrista julio urkijo, 8 tel. 943 85 25 11

20720 azkoitia gipuzkoa - 41 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

JYD - GAZTEAK ETA GARAPENA

Inazio Arrieta “Ixkurre” Inazio Arrieta, salestar azkoitiarra, Ekuadorren bizi da. Aurtengo urtarrilean Azkoitian izan zen, familia bisitatzen, eta Floreagan hitzaldi bat eskaini zigun DBHko neska eta mutilei, On Bosco Astearen barruan. Azkoitiko udalak ekonomikoki babestu ditu Ekuadorren salestarrak emakume indigenen aldeko sorturiko solidaritate proiektu batzuk. Ekuadorreko berri emateko eskatu diogu GA aldizkarirako. Honako hau idatzi digu:

Ekuadorretik agurrik beroena “Gure Artean” aldizkariko irakurleei eta Floreagako salestar ikastetxeko Komunitate Hezitzaileko kideoi. SALESTARREN LANA EKUADORREN

Zertan ari garen salestarrok Ekuadorren galderari eran tzuteko iradokizuna egin didate.

1888 urtetik aurrera, On Bosco hil aurreko egunean iritsi baitziren Guayaquilera lehen salestarrak, 132 urte darama tzagu lanean alor guztiz ezberdinetan. Gaur egun, 158 salestar gara, 22 komunitatetan

Eta zein dira lanerako aipaturiko eremu desberdin hauek? Honoko hauek aipa ditzakegu:

Andeetako Misioak. Mendialdean kokaturiko herrixketan dauden presentziak, ebanjelizazioaz aparte bertako biztanleen edozein motatako garapena bultzatuz, quichwa munduan. Eta garapen hori osasun, hezkuntza, azpiegitura, mikrokreditu, komunikabide, nekazaritza… alorretan hedatzen da, bertako biztanleen beharretan egokitutako zerbitzua eskainiz eta pertsona guztien duintasuna sustatuz, giza eskubideetan oinarrituz.

Andeetako misio hauetan kokatzen da, konkretuki Cayambe herrian, Azkoitiako Udal eta Floreaga salestar ikastetxeko laguntzerekin emakume nekazariek aurrera eraman duten egitasmoa, nekazaritza organikoa, lankidetza eta emakumearen sustapena eta lidergoa dituztelarik helburu nagusi.

- 42 -

Amazoniako Misioak. Lurralde edo probintzia osoa dago gure eskuetan, Morona-Santiago, Macas delarik hiriburua. Hiriburuaz eta beste zenbait herriz aparte, Amazoniako oihanean dauden shuar eta achuar herriekin gaude txertaturik, elkarlanean eta gaur egun bertako biztanleei sortzen zaizkien eta dizkieten arazo larrietan lagunduz eta beraiekin gure bizitza partekatuz. Amazonian lekutzen diren arazoei aurre egiten diegu, batez ere bertako herrien biziiraupena zainduz, meatzaritzak, deforestazioak, mendebal munduko ohiturek eta abarrek dakartzaten berrikuntza eta kalteetan arreta ipiniz.

Afroamerikar mundua. Hau ere lehentasuna da salestarron eguneroko eginkizunean. Ekuadorreko ipar-mendebaleko Esmeraldas inguruan kokatzen da gure lana beraiekin. Hezkuntza mailan. Haur Hezkuntzatik Batxilergorainoko ibilbidea daukagu, bertan Heziketa Teknikoa ere sartzen delarik. Ikasle kopurua begiratzen badugu, 34.000 mila dira, 22 ikastetxetan banaturik. Honetaz gain, unibertsitatea

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ere badaukagu, Universidad Politécnica Salesiana (UPS), ia 26.000 ikaslerekin. Lanbide heziketa berezia ere aurki dezakegu, behar haundienean eta edozein arazoz ezintasun larrian dauden gaztetxoentzat.

Normalean, salestar presentzia bat sortzen denean, egitura osoa sortzen du bere inguruan. Horrela, leku horietan beti aurkituko ditugu parrokia (23) eta oratorioak (haur eta gazte topalekuak) direlakoak (33) Aipatu gabe utzi ezin dezakeguna “Proyecto Salesiano Ecuador”, hau da, duela gutxira arte “Chicos de la Calle” deitutako programa. Bertan, zazpi hiritan, bost mila haur, nerabe edo gaztez arduratzen gara. Hitzak dioen bezala, “kaleko umeak”, behar haundiena dutenak eta On Boscori jarraituz, salestarron izaerari zentzua ematen dion eginkizuna. Bizitzan inor ez daukaten gazteak; familia zein etxerik ez dutenak; kalean bizi direnak, lo barne; justiziarekin arazoak dituztenak; adinik oraindik ez dutelako gartzelaratu ezin daitezkeen nerabe eta gazteak, baina babesle eta arduradunak behar dituztenak… Honekin batera, Salestar Gazte Mugimenduak ere nahiko lan zabala egiten du gazte mailan.

Horretaz aparte, komunikabideak ere lantzen ditugu, argitaletxe bat ere badaukagularik Azpimarragarri den beste ekintza bat boluntario programa da, hau da, gazteei eskaintzen zaien aukera bere bizi tzako une egokietan hemengo salestar komunitateekin partekatzeko bizimodua eta lana, beraien bizitza eta egoerari ikuspuntu berria emanez. Aurreko hau guztia, Ekuadorren salestarrek egiten dugun lanari buruzko xehetasun orokor batzuk. COVID-19 EKUADORREN

Eta, gaia aldatuz eta gaur egungo (maiatzak 17) egoerari begiratzen badiogu, zer esan, Ekuadorren koronabirus delako honek sortutako situazioari buruz? Teoriaz, Azkoitian baino hilabeteko atzerapenarekin ari dira gauzak gertatzen. Gauza jakina zen hau hala gertatuko zela. Arazoa da hemen gertakarien bilakaera askoz ere larriagoa izan dela eta izaten ari dela. Zergatik?

Ezjakinean gabiltza. Datuak ez dira benetakoak. Gobernuak ematen dituen datuak ez datoz bat errealitatearekin. Nola da posible Guayaquileko eguneroko heriotzak, batezbesteko hirurogei baziren aurreko martxoan, aurtengo honetan hirurehunetik pasatzea eta kontutan ez izatea? Ez naiz hasiko datuak ematen, datu ofizialak baino askoz ere gehiagokoak direlako benetako datuak, hau da, hildakoak,

kutsatuak eta gaixotuak eta inork ez baitakizki segurtasunez.

Guayaquil nahikoa ezagun egin da mundu osoan han gertatutako gauzengatik. Pentsatzen dut Azkoitiaraino ere iritsi direla berriak. Egia da hiri honek badituela gertatu denera bideratzen duten faktoreak: hasieran ez zen oso serio hartu zetorren egoera, nahiz eta ikusi beste lurraldeetan gertatzen ari zena; inolako prebentziorik gabe ibili ziren; bertako kontestuak ere ez du laguntzen (beroa, jendearen ezaugarriak, etxebizitzen nolakotasuna…); ezin da ahaztu indisziplina; eta ezta ere hemengo arazo larria: egunean egunerokoarekin bizi da jendea eta kalera irten beharra dauka egunean eguneko janaria ateratzeko eta bizimodua aurrera atera nahi badu. Honekin batera, politikoen kaxkartasuna eta jokabidea ere ez da batere itxurazkoa; kasu askotan datozen hauteskundeak dituzte gehiago buruan, egoeraren konponbidea baino. Korrupzioa edo ustelkeria ere hor daude.

Honi guztiari, egoera ekonomikoa gehitzen diogu: aurretik gordetako errekurtsorik eza, esportazioen ezintasuna, petrolioaren prezioaren beherakada, kanpotik dirurik ez sartzea, lan egoera oso ahula… Baldintza hauek Ekuador hau osoa berezia egiten dute, eta egoera hau guztiz zaila bihurtzen dute, koronabirus delakoaren egoeran eta aurrera datorkigun etorkizunean, batez ere ekonomikoan. Gogorrena gerora omen dator eta ez da erraza izango. Honaino zenbait xehetasun, nire ikuspuntutik, Ekuadorren pasatzen ari denaz eta salestarrok egiten dugun lanaz.

Ongi jarraitu denok Azkoitia aldean. Segi hobetzen poliki-poliki eta norbaitek bertatik ezagutu eta bizi nahi badu hemengo errealitatea, onena bertara etortzea da, ahal denean, ikustera eta laguntzera, epe laburrerako bada ere. Inazio Arrieta (Ixkurkue)

- 43 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Allinoren margoak Alain Segbe Lokonon (Allino) Beningo Abomey hirian jaio zen 1960an eta Beninen hil zen 2008-09 neguan. Margolari autodidakta izan zen. Bere ilusioa margo teknikak ikastea zen, ahal bazen Europan egonaldi bat eginez, baina ezinezkoa gertatu zen. Koadro ugari ditu Beningo Salestarrei lotuak, bereziki akrilikoak, eta baita elizetako horma irudiak ere.

IĂąaki Vergara argazkiariak Allinori eginiko argazkia 2008n.

Allino, Juan Inazio eta Josean Aleman boluntarioarekin batera, 2008an.

Allinok Azkoitiko Udala eta Porto Novoko Salestarren Foyer Don Bosco koadro baten elkartu zituen 2008n. Honela Azkoitiko udalaren Kaleko umeen aldeko proiektu honekiko â&#x20AC;&#x153;adiskidetzeaâ&#x20AC;? adierazi nahi zen

Porto Novon dagoen Centre Magone etxeko kapera txikiko margoak dira: Jesukristoren Zeruratzea eta On Bosco gazte afrikar batzuekin Porto Novoko Centre Magoneko atarian.

- 44 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Maria Laguntzailearen koadroa, Porto Novoko aintziran. Palafito Herri bat dago oso gertu, “Aguegués” izenekoa, non jendea osasun baldintza oso kaskarretan bizi den.

Maria Laguntzailea, Peul emakumeen janzkeraz. Fulani edo peul herria nomada da eta Saharaz Azpiko nazio askotan bizi da, euren hizkuntza eta ohitura bereziekin.

Parakou hiriko Salestar parrokia. Bertako freskoak izan ziren Allinoren azken margo handiak.

Optometria - audio zentroa

ESTIBALIZ ARIZNABARRETA MARIAN IRIONDO optometristak

Exámenes visuales completos / Terapia visual: ojo vago, disfunciones binoculares, problemas de aprendizaje... / Integración de reflejos primitivos / Terapia auditiva SENA / Ortoqueratología nocturna / Audífonos, tapones baño-ruido

www.optikairiondo.com Kantauri plaza, 8. Zumaia. tel.: 943 86 04 86 Nagusia, 53. Azkoitia. tel.: 943 85 19 84

- 45 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Venezuela Maiatzean Venezuelako umeen aldeko lasterketa bat egitekoa asmoa geneukan. Venezuelan urte askoan egon den Salestar misiolari batekin (Txema Estebanez) hitzordua egina genuen, apirilaren amaieran hango berri ematera etor zedin, orain Intxaurrondon baitago. Dena bertan behera gelditu da Covid-19a dela eta. Ea aurrerago zerbait egiteko moduan garen… Bien bitartean, Venezuelako egoeraren berri dakargu, Salestarren Berrien Agentzian (ANS) publikatu duten eran. Argazkiak Txemak partekatu dizkigu. El coronavirus es ahora mismo el menor de los problemas para las familias en Venezuela

(ANS – Caracas, 22 Mayo 2020) – Sin comida, sin agua, sin electricidad, sin medicamentos, sin combustible... La situación de Venezuela es crítica y la pandemia representa la última preocupación para las familias. Los misioneros salesianos siguen al lado de la población y reparten comida, agua y productos de higiene entre los más vulnerables, especialmente entre los niños y niñas en la Red de Casas Don Bosco para evitar su desnutrición.

El país sudamericano sufre ahora más que nunca. Venezuela se enfrenta a la mayor crisis de escasez de combustible de su historia por la caída de los precios del petróleo. “Ahora mismo la gente tiene que esperar hasta tres días seguidos para comparar 20 ó 30 litros de gasolina. Esto no solo es grave para la movilidad de la personas, también para el envío de alimentos y medicinas. El país se encuentra paralizado”, nos comentan los misioneros salesianos, que se desviven por la población para que cada día no sea peor que el anterior. Para conseguir comida hay que hacer largas colas y es imposible guardar la distancia social. “La emergencia sanitaria del COVID-19 no ha hecho más que empeorar una gran crisis humanitaria iniciada en 2016 y de la que no se ve la salida. Ahora mismo el coronavirus es la menor de las preocupaciones aunque los contagios y muertes aumentan sin que se conozcan las cifras reales”, añaden los Salesianos.

- 46 -

Ante este panorama tan dramático, los misioneros salesianos se han puesto al lado de la población y están ofreciendo todo tipo de apoyo a los niños, a las niñas y a sus familias. Así, la Asociación Civil Red de Casas Don Bosco ofrece más de 700 desayunos y comidas diarios a niños y niñas en situación de vulnerabilidad y kits de higiene en sus siete centros. “Si no fuera por este apoyo, ellos no tendrían qué comer, cada vez tenemos más casos de desnutrición que acuden a los centros pidiendo ayuda”, aseguran los misioneros salesianos.

“Algunos niños viven en las Casas Don Bosco porque tienen medidas de protección. Otros, que viven en condiciones muy duras o son huérfanos, o sus padres han tenido que emigrar y los han dejado solos, participan en los programas que llamamos de Patio Abierto”, destaca Leonardo Rodríguez, director de la Red de Casas Don Bosco. “La desnutrición en los menores de 5 años causa problemas irreversibles en el desarrollo cognitivo”. Siete programas de protección a niños, niñas y adolescentes conforman la Red de Casas Don Bosco en otros tantos estados del país. Los misioneros salesianos perciben que “además de las dificultades para acceder a servicios básicos, lo que subyace es la desesperanza”. Ante la crítica situación no les queda otra solución que huir, y todo apunta a que se vivirá una nueva oleada migratoria.

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Udazkeneko zozketa, Beningo kaleko umeen alde Oraindik ez dakigu udazkeneko zozketa egingo dugun ala ez. Covid-19 dela eta. Seguruenik zozketa txikiago bat edo gehiago egingo ditugu. Migel Zubizarreta “Bolantek”, urtero bezala, bere koadro zoragarri bat oparitu digu, non Loiolako Basilika agertzen den, udazkeneko koloretan. Maite Agirre Krixpinek “marina” zoragarri bat margotu eta oparitu digu. Mila esker guztioi!!

- 47 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

KIROLAK Anaitasuna Futbol Klubeko gizonezkoen lehen taldea Espainiako Hirugarren Mailako taldea da berriz ere, bi urteren ostean. Maiatzaren hasieran eman zion Gipuzkoako Futbol Federazioak igoeraren berri Anaitasunari. Gipuzkoako Ohorezko Maila behin behinean bertan behera gelditu zenean, azkoitiarrak lehenak ziren sailkapenean. Zorionak, Anai!!!

TTA-KUN ARETO FUTBOL TALDEA GIPUZKOAKO BIGARREN MAILARA IGO DA Taldearen historiako lehen denboraldian Hirugarren Mailatik Bigarren Mailara igotzea lortu dute.

beharko dituzte. Bien bitartean, Tta-kuneko kideek barruko arropa beltzak eta arrosak balkoietan zintzilikatzeko deia egin dute, bi kolore horiek baitira taldeak lehiatzeko erabil tzen dituenak.

Tta-kun areto futbol taldea Gipuzkoako Bigarren Mailako taldea da. Gipuzkoako Areto Futboleko Batzordearen zuzendaritzak maiatzaren 8an amaitutzat eman zuen 20192020 denboraldia. Jaitsierak ekidin eta txapelketen oinarrietan jasota dauden maila igoerak errespetatu dituzte.

Hori horrela, Azkoitiko areto futbol taldeak mailaz igo tzea lortu du talderen ibilbideko lehen denboraldian. Taldekideak gustura agertu dira igoeragatik. Sailkapenean 34 punturekin ziren azkoitiarrak, hirugarren postuan. Bigarren sailkatua puntu bat gehiagorekin zegoen —35 puntu—, baina jokatuta ere partida bat gehiago zuen. Hori horrela, lehen hiru sailkatuek lortu dute igoera. Igoeren erabakiak eta 2020-2021 denboraldiaren egitura zein konposaketa Kluben Batzar Orokorrean onetsi

Alberdi Mekanizatuak S.L.

Pol. Ugarte - Pab. 95 20720 AZKOITIA (Gipuzkoa)

- 48 -

Ugarte 2-3-4 • Aptdo 63 20720 AZKOITIA (Gipuzkoa) Tel.: (34) 943 85 29 70 • Fax: (34) 943 85 13 38 www.alberdimek.com

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

CARITAS MEMORIA CARITAS EUSKADI 2019

En el marco de la festividad de Corpus Christi, Cáritas Euskadi presenta su memoria institucional de 2019. La presentación se realiza dentro del contexto de crisis sanitaria originada por el COVID-19 iniciada en el mes de marzo, que nos ha proyectado como sociedad a una crisis social difícil de cuantificar en toda su intensidad y duración, y que viene a ensanchar las brechas sociales existentes anterior a esta emergencia.

Cáritas, a través de su acción social, se mantiene cerca de estas personas afectadas que están sufriendo con la actual crisis un impacto mayor y ven agravada su situación de desigualdad y vulnerabilidad social. En el 2019 Cáritas Euskadi atendió a 27.802 personas (57% mujeres). Teniendo en cuenta el impacto de estos apoyos sociales a nivel de personas beneficiarias indirectas se estima un alcance a más de 60.000 personas. Asimismo, en el 2019 Cáritas Euskadi concedió un volumen total de ayudas económicas directas para la cobertura de necesidades básicas por un importe total de 3.727.724€. Todo ello gracias al compromiso solidario de 3.773 personas voluntarias (74% mujeres).

MEMORIA CARITAS GIPUZKOA 2019 Algunos datos de Caritas Gipuzkoa: 8.461 personas atendidas que impactan en 16.531 personas beneficiarias El 55 % del total de personas atendidas son mujeres, en un proceso claro de feminización de la exclusión.

Las personas migrantes son el perfil mayoritario de nuestra atención social: situación administrativa irregular, no cumplir requisitos de acceso a prestaciones públicas, empleos precarios,

El destino mayoritario de los apoyos económicos a personas y hogares (1.722.885 euros) han ido destinados a subsistencia, vivienda y suministros, y empleo.

A los países del sur y a proyectos de cooperación se han destinado 273.515 euros.

Se han invertido en actividad social 8.056.280 euros (73% son fondos propios y el 27% son fondos públicos de la Diputación Foral de Gipuzkoa). Más de 70% se ha incidido en personas sin hogar, territorio y vivienda. Nuestro agradecimiento a las personas voluntarias, personal contratado, y a todos los socios y donantes y a la Diputación Foral de Gipuzkoa por el convenio de colaboración.

688 850 174

- 49 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

HAUR ESKOLA

- 50 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

EUSKARA LANTZEN

Azkoittiko euskerie Lehiaketa honetan, Azkoittiko hitz berezi eta esamoldeak landu dira. Aukera bikaina gure herrian egiten den euskararen inguruan familian eta ezagunen artean galderak egin eta erantzunak bilatzeko, gure hitz eta esamoldeak berreskuratzeko asmoz. Lehiaketa hau martxan egon da. Hasieran eskolan bertan jartzen zen, zein hitzen esanahia bilatu behar zen. Itxialdian, era digitalean aurrera egin dugu.

Gu ere bertsotan (LH 5-6)

‘Gure ere bertsotan’ ekimenean parte hartu duten Floreagako ikasle talde bat.

Floreaga Ikastetxeko 103 ikaslek parte hartu dute ikasturte honetan Gu ere bertsotan ekimenean. Urtero bezala, Baztartxoko oholtzan egindako sortak abestea zuten helburu, baina osasun krisiak eraginda ezinezkoa izango da. Herritarrei gelako lanak erakutsi asmoz, sarean jarri dituzte irakurgai. Gu ere bertsotan proiektua, ikastetxeetan, ikas orduetan bertsolaritza lantzeko proiektua da. Aurten, Floreaga Ikastetxeko LH 5 eta LH 6 mailetako ikasleek parte hartu dute ekimenean, eta urtero bezala, eskolan landutako bertsoak Baztartxoko oholtzan abestea zuten helburu. Ordea, koronabirusaren krisia dela-eta ezin izango dute hori gauzatu ikasturte honetan. Ondorioz, “ikasturtean zehar ikasgelan egindako lana plazaratzeko eta ikasleen motibazioan eragiteko”, saretik herritarrei erakustea erabaki dute arduradunek. Guztira, 103 lagunek parte hartu dute, lau taldetan banatuta.

Jarraian ikasleen bertso sortak irakurtzeko loturak: 6Ako ikasleenak “Gure maskotak” gaiarekin eta 6Bko ikasleenak “Azkoitia” gaiarekin. Bertsoak binaka sortu dituzte.

Gu ere bertsotan Azkoitiko Udaleko Euskara Zerbitzuak eta Gipuzkoako Bertsozale Elkarteak elkarlanean aurrera daramaten proiektua da, eta Floreagan, 2004-2005 ikastur-

tean hasi ziren lantzen. Helburua da, ikastetxeetan, ikas orduetan, bertsolaritza jorratzea. Irati Artetxe da Gu ere bertsolari proiektuko irakaslea, eta hura aritu da gaztetxoenekin bertsoak osatzen eskola orduetan, Floreagako Mailu Irizar euskara irakaslearen laguntzaz. Euskal Herri mailan garatzen den proiektua da, bereziki, hirugarren ziklora bideratuta dago: LH 5 eta LH 6ra. Baina ikastetxe batzuetan LH 4 eta DBH 1 mailetan ere lantzen da. Ikasturte honetan guztira 28 mila haur eta gaztetxo inguruk jorratu dute bertsolaritza ikastetxeetan. PINTURA EN GENERAL INTERIORES / EXTERIORES Javier Odriozola Etxaniz Xabier Larrañaga Goenaga Ugarte, 3 - 1º Móvil: 609 13 46 24 659 97 62 72 20720 AZKOITIA (Gipuzkoa)

- 51 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

KOLABORAZIOAK Zer eta nola ikasi duzu itxialdian? Lan mordo bat ta korreo pila, denak hona eta hara, haseran denoi ematen zigun egoera hark ikara. Martxotik hona norbere kasa etxetik aritu gara. Bideo deien zirrara, gelakideen algara, bakarrik lana egin ondoren, ta begira pantaila. Konturau gara ze ederra zen joatea Floreagara. Gelakideak ikusi edo bestela besarkatzea, Maiatzaren hogeita lauko festa handia ospatzea, jolas ordutan kontu kontari lagunekin aritzea, aldapa hura igotzea, lagunekin topatzeaâ&#x20AC;Ś Oso ederra izango zen denak Floreagan elkartzea. Ikasi dugu zer den benetan dena faltan botatzea. Naia Arrizabalaga, Dbh4A

Doinua: Zuek horrela ikusi eta Gustoko leku askorik ezta pandemiaren aldapan gizartearen antolakuntzak jarria nauka kezkatan Lehenengo filan jardun dutenak pandemiaren etapan Ez dut ulertzen nolatan ze alde dagon soldatan edota lan baldintzatan Ustez balantzak ez dauka pisu berbera alde banatan Korbatadunez lepo gaude ta osasun langile faltan.

Amesten gendun bidaiatzea munduko beste puntara baina herritik atera gabe pasako dugu udara Badira aldiz funtsezko gauzak ezin ditugunak laga Lagunaren besarkada irri eta begirada nahikoa ez ote da ba Hankak lurrera jaitsi dizkigu ohartu gaitezen hara Azken finean guk uste baino sinpleagoak baikara. Xabier Aldalur

- 52 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

ZART Edozeinek pentsa dezakeen baino gertuagoko herri txiki bateko bailara eder batean lasai-lasai bizi ziren beste animalien artean urtxintxa eta orkatza. Urtxintxa zuhaitzetik zuhaitzera ibiltzen zen hemengo eta hango ezkur eta intxaur gozoak jan eta jan. Ikustekoa zen haren abilezia zuhaitzetik zuhaitzera salto egiten, akrobata onenen pare, grabitate indar guztiei aise aurre eginez. Lurrera jeisten zenean ordea, ikustekoa zen baita ere bere baldartasuna azkazal luze haien gainean errepidea alde batetik bestera zeharkatu nahian eta abiadura harrapatu ezinik. Inoiz autoren bat edo beste saihesteko sekulako komeriak.

Egunero eguzkia ezkutatzear zenean errekatxoaren ertzean bat egiten zuen bere lagun orkatzarekin. Oso izua zen orkatza. Edozein zarata, mugimendu edo gerizarekin arrapaladan aldegiten zuen deabruak hartutako arima bezala. Horregatik eguzkia jeisten ari zen unea aprobetxatzen zuen ura edatera gerturatzeko, bi hankadun animalia basatienarekin topo ez egiteko, gizakiarekin alegia.

Errekatxoak osin txiki bat osatzen zuen eta ehun urtetik gorako hainbat pagok babesten zuten osinaren ingurua. Toki perfektua zen pixkat deskantsatu eta indarrak errekuperatzeko. Han ez zegoen harrapakarien arrastorik, han ez zegoen gizakiaren aztarnarik. Basurderen bat edo beste egunen baten, besterik ez. Baina haiek orkatza bezain izuak ziren kasi, basurde kumeak inguruan bazituzten batizpat. Otsailaren bukaeran neguko egun zankarrak agur esaten hasiak ziren. Udaberri giroa ere aurreratu zela zirudien egun batzutan. Dena zen argitasun, dena zen lasaitasun. Errekatxoaren ur zarata eta txorien txioak, besterik ez zen entzuten. Bapatean ordea bi hankadun animaliarik animaliena agertu zen eszenan. Zarata beldurgarria zen. Ez ziren autoaren zaratak. Baso mozketarako eta arrasterako makina beldurgarriak, motozerrak, trailerrakâ&#x20AC;Ś Zerutik infernura bapatean. Inguruko pinu guztiak bota zituzten hilabete gutxiren buruan. Baita tartean pinuak ez ziren zuhaitz eder batzuk ere. Baina berdin zion. Bazirudien haientzat ez zegoela legerik. Azkenak etorri eta beraiek jaun eta jabe. Indartsuenaren legea, basatienaren legea.

Orkatzak eta urtxintxak ez zuten gehiago elkarren berririk izan. Norabide desberdinetan egin zuten ihes. Bailaran bizi zirenek ere ez zuten gehiago haien berririk izan. Animalia ederron ezusteko agerraldirik gabe geratu ziren, zuhaitz mordo bat gabe geratu ziren, hemen zuloa, han zuloa. Paisaia zankarra, traketsa. Tristura, beldurgarrizko tristura zen nagusi bailaran.

(Argazkia: Dick Van Duijin, holandar argazkilaria).

Ez gara bizitza egun batetik bestera guztiz aldatu zaien bakarrak. Animaliarik animaliena gara eta beste batzutan animaliarik ahulena ere bai. Utzi kexatzeari eta negar egiteari. Nire aitona zanak esan ohi zuen bezala: Aurrera, beti aurrera! Goiuri Epelde

ETXEALDITIK EUSKARALDIRA 2020ko azaroaren 20tik abenduaren 4ra bitartean izango dugu bigarren Euskaraldia, euskara gehiago erabiltzeko, hizkuntza ohiturak aldatzea helburu duen ariketa soziala.

Hala ere, 2020ko udaberri honetan, inork espero ez genuen egoera suertatu zaigu. Eta horren aurrean ETXEALDITIK EUSKARALDIRA ekimena sortu zen. COVID-19 koronabirusak eragindako alarma egoeran, etxean egon beharra izan dugu. Inoiz baino gehiago hitz egin dugu elkarrekin, bai zuzenean etxean ditugunekin eta baita teknologiaren bitartez, lagun eta familiakoekin. Elkarrekin aritzeko behar horren oinarrian hizkuntza dagoenez, hizkuntza ohiturak etxetik aldatzeko proposamena iritsi zitzaigun.

Apirilaren 20tik maiatzaren 3ra etxean eta etxetik izan genituen harremanetan erabiltzen ari ginen hizkuntza portaerak aztertu eta horiek aldatu edo finkatzeko hainbat ariketa proposatu zizkiguten. Floreagakook ere ekimenarekin bat egin genuen eta geure balkoi eta leihoetan koloretako puntuak jarri genituen. Hainbat ikasle, irakasle eta gurasok argazkiak atera ondoren, Eguzkiloreko kide den Irati Lizarraldek bideo polit bat ere egin zuen. Udan ere finkatutako hizkuntza ohiturei eutsiko diogulakoan, ondo izan eta udazken arte! EUSKARA GEHIAGO, GEHIAGOREKIN eta GEHIAGOTAN!!!

Hitzak: Eguzkilore

- 53 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

DBH 4: AGURRA Ekainaren 12an DBH4koen agur edo despedidako saioa egin genuen On Bosco aretoan, osasun neurri guztiak zainduz. DBH4koek abesti bat interpretatu eta bertsoak kantatu zituzten. Denentzako esker onezko hitzak izan zituzten. Beraien talde argazkia eta lore batzuk oparitu zituzten. Koldo Gurrutxaga zuzendariak azken agurra egin zien eta Juan Inaziok bertsotan erantzun eta eskolako PIN bana eman zien.

DBH 4koen AGURRA Ohartu gabe amaitu zaigu Floreagako etapa hurrengo urtean egunero ez dugu igoko aldapa faltan botako ditugu hemengo jolas, kantu ta zarata gure biziko une onenak hemen igaro dira ta Zuen lana eskertzeko guk hartu degu gaur beta hemen dena ez baita izan liburu edo azterketa pentsatu baino azkarrago heldu zaigu iada meta hartu bertso hauek zuentzat eskerturik gaude eta. Une goxo zein zailenetan gaituzuenez laztandu hamasei urtez gaituzue inork baino hobeto zaindu elkartasuna zein errespetu denetik dugunez landu beti batera segiko degu nahiz ta bideak banandu Zuei esker gainditu ditugu mila traba eta hesi zuen alboan gara gu denok bai hazi eta bai hezi nahiz ez dugun nahi joan zuen albotik orain ihesi eginiko lan guztiagatik duzue asko merezi Motxila daukagu lanekin ta baita oroitzapenekin beti oroituko gara denok hemengo une hauekin gu ez gara ahaztuko zuekin ez ta floreagarekin beti oroituko zaituztegu irrifar haundi batekin Doinua: Badira hiru aste (Mikel Urdangarin)

- 54 -

DBH 4koen BERTSOAK

JUAN INAZIOREN ERANTZUNA:

Oroitzapenekin ein ezkero atzera lau urte ibili gera batetik bestera pazientzia hartu degu guztiok batera elkarri lagunduaz ein degu aurrera garena azken finean zuengatik gera

DBH4ko neska mutilak, talde alai ta zuzena. Agur saioa ez ospatzeak, ematen baitzigun pena, jada laster datorke alarma aldian azkena. Zuen bizitzan inoiz ez ahaztu hemen jaso duzuena.

Azken hilabeteak etxean sartuta ta igaro egunak nahiko aspertuta poztu egiten ginen zuez oroituta Floreagako etapa dago bukatuta baina segiko degu beti elkartuta Doinua: Bertso eguna 2010 (Miren Amuriza eta Maddalen Arzallus)

Floreagako ikastetxean, urte mordoa ikasten. Patio eta gelak oroitzen dute zuek nolakoak zeraten. Bidea aurrera doa, denbora ez baita gelditzen. Kabiatik irten, hasi zaitezte hegoak gehio zabaltzen. Ume txikitan hasi zineten, behar zenuten, bai, zaintza. Orain garaia heldu zaizue moldatzeko zuen bizitza. Maria Laguntzailea, zuen ezpainetan hitza. Pinaz batera jaso ezazue etxe honetako giltza. Doinua: Ene izar maitea

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

MOTZEAN

LGTBIQ+ fobiaren aurka Maiatzaren 17an, LGTBIQ + fobiaren aurkako Nazioarteko Eguna izanik, bideoa egin du Floreaga Ikastetxeak, “Denok zu” kanta oinarrian hartuz. Pertsona guztientzat berdintasuna eta askatasuna lortu arte. Ekimena eskolako Hezkidetzako taldeak antolatu du, ikasleekin lankidetzan. Bideoa eskolako webgunea eskegi da.

Floreagako patio zabalik Koronabirusaren krisiak eragindako egoera ezohikoaren aurrean, Floreaga auzoko bizilagunek Floreaga Ikastetxeko goiko jolastoki edo patioa erabiltzeko eskaera egin zuten eta udalak ikastetxearekin hitz egin ondoren, eta honen baiezkoa jaso ondoren, maiatzaren 09tik aurrera egunero bertako ateak zabaltzea erabaki zuen, joan nahi zutenen tzat, 09:00etatik 21:00etara. Aurrerantzean, Udaltzaingoa arduratu da gunea ireki tzeaz eta ixteaz. Goialdeko atetik izan du sarrera. Printzipioz, jolastokia egunero zabaldu da astelehenetik igandera eskolak hasi bitartean. Udalak hartu du bere gain du balizko gertakizunei buruzko ardura zibila.

Uztaila Jolasean eta Somaloko kanpaldiak bertan behera. Bertan behera gelditu dira Alai Batzak eta Azkoitiko Udalak antolatzen dituzten Uztaila Jolasean udalekuak. Aurten, beraz, ez da udalekurik izango herrian. Udalak uste du ez direla “baldintza egokiak” ematen udalekuak egiteko, eta azaldu du “lehentasuna” une honetan “osasuna eta segurtasuna” direla. Gipuzkoako Foru Aldundiak ere ez du aurtengo udan udalekurik antolatuko.

Gainera Alai Batzak eta Salestarrek antolatu ohi dituzten Logroñoko eta Somaloko kanpaldiak ere bertan behera gelditu dira. Kanpaldi hauek ikasturtean zehar ADS formazio taldeetan parte hartzen dutenentzat dira, hasi LH4n (hamar urte) eta Batxilergoko adina arte. Azkoitiko neska eta mutil askok parte hartu dute azken urte hauetan; oso aste ederra izan ohi da. Hemendik hainbat monitore ere aritu dira urteetan boluntario gisa kanpaldiotan.

- 55 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

Floreagako etxebizitzen obrak aurrera Visesa Sozietate Publikoak Altuna y Uria enpresari esleitu dizkio Floreagako etxebizitzen eraikitze lanak, 18 hilabeteko exekuzio epeaz. Floreagan babes ofizialeko 16 etxebizitza eta beste 14 etxebizitza sozial eraikiko dira. Obrak geratuta egon dira lehengo eraikuntza enpresak Visesari proiektuarekin jarraitzea ezinezkoa zitzaiola komunikatu zionetik. Orain, lehenbailehen hastekoak dira obrak.

Maiatzaren erdi aldera obrak inguratzen zituen hesia indartu da, sare xume baten ordez metalezko hesi konpaktua jarriz. Floreaga Ikastetxeko Haur Eskolako patioan ere obrekiko metalezko hesia jarri da, lehengo egurrezkoak haizete handi egunetan arazoak sortu zitzakeen eta.

Bertso saioa Erniarraitz taldek konfinamendu osteko gure inguruko aurrez aurreko lehen bertso Saioa antolatu du Azkoitian, ekainaren 19an, Floreagako On Bosco aretoan, 19:00etan hasita. Amets Arzallus, Jone Uria, Alaia Martin eta Igor Elorza ariko dira kantari, Iker Iriarte gai-jartzailearen aginduetara. “Hartu beharreko neurriak hartuta” izango da saioa, sarrerak aurrez edo egunean eros daitezke. Aretoaren edukieraren %60 beteko da gehienez.

Tel.: (34) 943 81 17 38 IRIARTE MANUTENCIÓN S.L. Bº Landeta, C/ Antzibarrena nº3 Fax: (34) 943 81 02 69 http://www.tpiriarte.com 20730 AZPEITIA e-mail: irene@tpiriarte.com (GIPUZKOA) SPAIN

- 56 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

JOLASAK 1) Completa este sudoku con algunas OBRAS DE MISERICORDIA. Escribe las palabras que faltan en el texto. (En desorden: enfermo / triste / beber / enseĂąar / perdonar / defectos / consejo / comer/ posada ).

2) FRUTEN BIDERKETA. Asma ezazu fruta bakoitzari dagokion zenbakia, biderketa zuzena izan dadin.

3) URPEKARIAREN BIDEA marraztu ezazu. Zein bide hartu beharko du izurdearen eta arrainen ondora iristeko?

4) Bi ureztatze ontzi ditugu, A eta B. Horietako zeinetan kabitzen da ur gehiago? 5) DADOAK. Zein da zulatutako alderdien zenbakien batuketa?

4) 5)

21. Dado bakoitzean, aldez alde dauen zenbakien batuketa beti 7 da.

B ontzian

ERANTZUNAK.

- 57 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

IKASGELARA ITZULTZEA

- 58 -

GURE ARTEAN 79. 2020ko ekaina

- 59 -

DBH4 A-B 2019-2020