Newsletter 122 may 2015

ในที่สุด พวกเขาจึงตัดสินใจที่จะมอบตัวเอง อยู่ภายใต้พระ สันตะปาปาเปาโลที่ 3 ณ กรุงโรม ซึ่งพระสันตะปาปาเองก็ยินดีที่ได้กลุ่ม ชายหนุ่มเหล่านี้ ทีไ่ ด้รับการศึกษาที่ดีจากมหาวิทยาลัยปารีส อีกทั้งมี ความศรัทธา และความตั้งใจอันแรงกล้าที่จะรับใช้พระเจ้า ในช่วงเวลา ต่อมา พระองค์ทรงอนุญาตให้มีการก่อตั้งคณะนักบวชชายคณะใหม่ขึ้น ชื่อว่า “คณะแห่งพระเยซูเจ้า” (The Society of Jesus) อย่างเป็น ทางการเมื่อวันที่ 27 กันยายน ค.ศ. 1540 โดยมีอิกญาซีโอเป็นมหาธิการ คนแรกของคณะฯ คณะใหม่นี้เองที่ต่อมาเป็นที่รู้จักในชื่อ คณะเยสุอิต ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เพื่อนกลุ่มนี้ของอิกญาซีโอ ได้แยกย้ายกันไป ทางาน ตามความต้องการของพระสันตะปาปา ซึง่ พระองค์ได้รับการ เรียกร้องจากบรรดากษัตริย์จากหลายประเทศ ให้ส่งเยสุอิตไปทางาน จนกระทั่งวันหนึ่งก็มีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อกษัตริย์จอห์นที่ 3 แห่ง โปรตุเกส ได้ขอให้มีการส่งพระสงฆ์เยสุอิตเพื่อไปแพร่ธรรมยังเอเชีย อิกญาซีโอเพิ่งมาทราบทีหลังว่า อาจารย์กูเวีย ผู้ซึ่งครั้งหนึง่ เกือบจะ ลงโทษท่านและต่อมาได้กลายเป็นสหายที่สนิททีส่ ุดคนหนึ่งของท่าน เป็น คนแนะนากษัตริย์พระองค์นี้ อิกญาซีโอในฐานะมหาธิการ ผู้นาของคณะเยสุอิตทั้งหมดรู้สึก ลาบากใจอย่างแน่นอน เพราะเอเชียเป็นดินแดนที่ห่างไกลอย่างมาก แต่ ท่านเองก็จาต้องหาใครสักคนจากกลุ่มเพื่อนของท่าน ตามคาเรียกร้อง ของกษัตริย์และพระสันตะปาปาทั้งๆ ที่ท่านรู้ว่า ถ้าท่านส่งคนใดคน หนึ่งไปเอเชีย ท่านอาจจะไม่มีวันได้พบเพื่อนคนนั้นของท่านอีกเป็น แน่ สาหรับท่าน ณ ขณะนี้ คาว่า “มิตรภาพ” และ “หน้าทีก่ ารงาน” กลายเป็นความยากลาบากใจสาหรับท่าน “ใครเล่าที่ท่านจะส่งไป” “แล้วถ้าคนใดคนหนึ่งต้องไป ท่านจะพูดกับเพื่อนคนนั้นของท่านว่า อย่างไร” (ติดตามเรื่อง อิกญาซีโอ ฟรังซิส เซเวียร์และฟาแวร์ ตอนที่ 4 ชื่อตอนว่า จดหมายจากแดนไกล ได้ในจุลสารเพื่อ(น)เยาว์ ได้ในฉบับถัดไปครับ) 9