Winterswijk Buiten Binnen November

Winterswijk

Winterswijk buiten & binnen is een uitgave van Te Loo Media B.V.

Advertentie verkoop: Franz te Loo Tel: 06 - 575 49 610

E-mail: advertenties@winterswijkbuiten-binnen.nl

Dorinda Abbink Tel: 06 - 225 32 020

E-mail: advertenties@winterswijkbuiten-binnen.nl

Eindredacteur: Betty Wassink Tel: 06 - 382 90 976

E-mail: eindredactie@winterswijkbuiten-binnen.nl

Wintergevoel

Wat had de zomer een prachtige toegift voor ons in petto in de herfst. Daardoor is de overgang naar de winter vast wel even wennen, hoewel we nog niet echt op de proef worden gesteld wat dat betreft. De een kan niet wachten tot de schaatsen weer uit het vet kunnen, de ander verlangt nu al naar de nieuwe lente.

denstand ook. ‘Koop lokaal’ was de kreet in coronatijd. Dat heeft nog niets aan actualiteit ingeboet. ‘Matsimi Matsiku’ is een uitspraak die Gert Jan Hospers ooit introduceerde in Winterswijk. Spreek uit “mats ie mie, mats ik oe”, met andere woorden: steun elkaar.

Bezorgklachten binnen drie dagen reageren via: mediacommunicatieprteloo@gmail.com

Vermeld duidelijk uw klacht, postcode en huisnummer. Losse exemplaren verkrijgbaar bij Jumbo Winterswijk.

Auteursrecht

Overname van artikelen(of delen ervan) uit deze uitgave is niet toegestaan zonder uitdrukkelijke, schriftelijke toestemming van de uitgever. Dat geldt ook voor vermenigvuldigen, kopiëren, publiceren op internet of opslaan in een databank.

Aansprakelijkheid

Winterswijk buiten & binnen wordt met grote zorgvuldigheid en naar beste weten samengesteld. Uitgever Te Loo Media en auteurs streven naar juistheid en volledigheid van informatie en beeld. Fouten blijven mogelijk. Uitgever en auteurs aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade die het gevolg is van handelingen, gebaseerd op onze informatie.

“Hoor de wind waait door de bomen” klinkt het weer. Of misschien ook niet, want door de oude ‘vintage’ Sinterklaasliedjes waait altijd een frisse wind. Gelukkig maar. De kinderen van deze tijd krijgen het kinderfeest op een eigentijdse manier voorgeschoteld. Wat niet verandert is de goedheiligman zelf – statig als altijd met zijn staf – en: de mythe. Die houden we ondanks veel frisse wind in ere. Of is het dankzij die frisse wind?

Met een Amerikaanse wind kwam ook de Kerstman jaren geleden overgewaaid met zijn arrenslee vol cadeautjes. Die gezellige dikkerd moet nog even wachten. Toch? Hoe het ook zij, de wintertijd nodigt uit. En de mid-

Direct na sinterklaasavond, op 7 december, is het Nationale Vrijwilligersdag. Een dag met extra aandacht voor de vele toegewijde vrijwilligers, die zich onbetaald inzetten voor anderen. Dat geldt ook voor Sinterklaas, die vanuit de eeuwenoude traditie vanzelfsprekend is verzekerd van ontzettend veel hulp. Winterswijk heeft de hoop gevestigd op volle winkelstraten in de winter.

Einde van het jaar lijkt ook de tijd voor vernieuwing. Bestuurszetels worden ingenomen door nieuwe mensen zoals bij Wenters Plus en WCL, waar de modernisering vanaf volgend jaar vorm gaat krijgen. Ook daarbij is de inzet van vrijwilligers onbetaalbaar.

Een gezellige boel, dat wintergevoel. Deze Winterswijk Buiten&Binnen staat er bol van.

Betty Wassink

Het grote boek als leidraad

Aan Winterswijk Buiten&Binnen vertelden ze bij terugkomst over het gesprek. “Het was een fijn weerzien na een jaar“, zo vertelt de burgemeester. “De ontvangst was heel hartelijk en dan merk je hoe belangrijk het is, om als gemeentebestuur ook met Sint Nicolaas een goede verstandhouding te hebben.” Tijdens het gesprek was Het Grote Boek van Sinterklaas de leidraad. Peter ten Hagen was er namens ABHCity en blij verrast dat in Het Grote Boek ook aandacht is voor de ontwikkelingen in Winterswijk. “Hij is natuurlijk zelf altijd degene die kinderwensen vervult, maar verrassend genoeg heeft hij ook zelf een bijzondere wens.” Wat bleek?

Standbeeld

Goed op de hoogte van de ontwikkelingen in Winterswijk, weet Sinterklaas dat het dorp na zijn vertrek vorig jaar twee mooie standbeelden rijker is geworden. “Daar heeft hij ons mee gefeliciteerd, omdat ook hij het belangrijk vindt om mensen en bijzondere gebeurtenissen uit het verleden in ere te houden.” Maar Sinterklaas was ook kritisch. Hij vindt het een groot gemis, dat er bij de keuze van standbeelden in de openbare ruimte tot nu toe nog geen aandacht is voor de kinderen. Omdat hij al zoveel jaren graag in Winterswijk komt, zou hij het fantastisch vinden wanneer er bij de nieuwe inrichting van de markt een plek is voor een standbeeld van hemzelf. Of gehoor wordt gegeven aan die wens, is bij het verschijnen van deze krant nog niet bekend.

Schoorstenen

Omdat de burgemeester onder andere veiligheid in zijn portefeuille heeft, kreeg hij ook wat praktische vragen voorgelegd. Voor de grote groep Pieten is het een groeiend probleem dat er steeds meer houtkachels branden nu de prijzen van het gas zo zijn gestegen. De schoorstenen zijn vrijwel doorlopend in gebruik, waardoor gevaarlijke situaties ontstaan. De burgemeester heeft geadviseerd om zoveel mogelijk naar andere oplossingen te zoeken om de cadeautjes bij de kinderen te brengen. “Tijden veranderen en ik weet zeker, dat de bezorgpieten heel creatief zijn om met dit soort probleempjes om te gaan.”

Daken

Ten Hagen: “Vroeger ging Sinterklaas met zijn paard Amerigo probleemloos over de

daken, maar dat is niet meer van deze tijd. Er komen steeds meer zonnepanelen, waardoor zo’n dak vrijwel onbegaanbaar is. Voor zijn huidige paard Ozosnel is dat veel te glad en niet te doen. Als centrumondernemers hebben ook wij veiligheid hoog in het vaandel, dus heb ik hem op het hart gedrukt, om die spannende nachtelijke tochten achterwege te laten.” De bij het gesprek aanwezige hoofdpieten hebben laten weten, dat desondanks alle cadeautjes zullen worden bezorgd.

Duurzaam

Het was al met al een zeer nuttig bezoek. “Fijn, dat Sint Nicolaas zo zijn steentje bijdraagt aan de participatie, die we zo belangrijk vinden. Iedereen mag zijn zegje doen. Overigens heb ik hem ook bijgepraat over de European Green Leaf Award die we vorig jaar hebben gewonnen. Dat betekent onder andere dat we zuinig omgaan met energie. Nu hij weer een mooie slaapkamer krijgt in het Raadhuis, zal hij ongetwijfeld een bezoek brengen aan ons Centrum Duurzaam Winterswijk dat daar ook is gevestigd. Hij kan daar net als alle inwoners terecht met zijn vragen over besparing van energie. Voor de grote hoeveelheden pepernoten en speculaas is dat zeker van belang daar op duurzame wijze mee om te gaan. Nog meer dan voorheen moet verspilling nadrukkelijk voorkomen worden.”

Onbekommerd verblijf Voor de intocht op 12 november is het draaiboek helemaal doorgesproken. Peter ten Hagen: “Samen met de mensen van stichting St. Nicolaasactiviteiten gaan we alles regelen volgens de afspraken die we hebben gemaakt, zodat Sinterklaas met al zijn Pieten een onbekommerde intocht heeft en een fijn verblijf in Sinterswijk.”

Voorafgaand aan zijn verblijf in Winterswijk heeft Sint Nicolaas burgemeester Joris Bengevoord samen met de voorzitter van de ondernemersvereniging ABHCity uitgenodigd voor een werkoverleg. De goedheiligman is als altijd zeer zorgvuldig in zijn voorbereiding en had wat prangende vragen aan beide heren. Uiteraard gaven ze gehoor aan de uitnodiging en reisden af naar Spanje, waar Sinterklaas met hen zijn werkprogramma doornam.

Tekst: Betty Wassink

Foto: Ron Rensink

“Schoorstenen zijn vrijwel doorlopend in gebruik, waardoor gevaarlijke situaties ontstaan”

Gesprek met Sinterklaas

Beautykadobank Winterswijk

maakt jarigen blij met schoonheidsproducten

Wat doe je met beautyproducten zoals gel, deodorant of make-up waarvan je te veel hebt en die dan ook onnodig kastruimte in beslag nemen? Je kunt ze weggooien. Of, zoals Joanne Rengelink doet, weggeven aan mensen die het om welke reden dan ook zelf niet kunnen kopen.

Tekst: Bart Kraan Foto: PR Beautykadobank Winterswijk

Joanne Rengelink nam het initiatief tot de oprichting van de Stichting Beautykadobank Winterswijk die beautyproducten schenkt aan jarigen die geregistreerd staan bij een hulpverleningsinstantie.

De Beautykadobank zag op 1 januari 2020 het levenslicht en heeft sindsdien zo’n 190 tassen met beautyproducten cadeau gedaan. In het eerste jaar gingen zestig tassen naar belangstellenden, vorig jaar waren dat er zeventig. ‘’En nu zitten we ook op zestig, terwijl het jaar nog niet om is’’, vertelt Joanne, die met haar moeder Hanneke en Sharon van Ooijen het stichtingsbestuur vormt. ‘’Maar dat vinden we weinig’’, zo voegt Hanneke toe. ‘’We willen inderdaad graag meer geven. Maar we zijn nog niet zo bekend’’, aldus Joanne. Hanneke: ‘’En dat is jammer. Als we bekender zijn, krijgen we meer aanmeldingen.’’

Voor vrouwen én mannen

Het was in 2019 dat Joanne het idee opvatte om beautyproducten weg te gaan geven. Het omgaan met die spullen is een van haar hobby’s, ze is ook visagiste en schoonheidsspecialiste. ‘’Ik heb zelf veel producten en die kon ik niet alleen opmaken. Toen kwam ik op het idee om daar anderen blij mee te maken’’, vertelt Joanne, die met de twee andere bestuursleden besloot om cadeautassen met beautyproducten te schenken aan jarigen. ‘’Dus mensen komen één keer per jaar voor een tas in aanmerking. En dat geldt niet alleen voor vrouwen, maar ook voor mannen. Ze moeten wel achttien jaar of ouder zijn. En uit Winterswijk komen. Maar misschien gaan we ons werkgebied wel uitbreiden, want we hebben al vragen uit Aalten gehad.’’

Cadeautas op maat

En belangstellenden dienen, net als mensen die gebruik maken van de voedsel- of de kledingbank, geregistreerd te staan bij een hulpverleningsinstantie zoals de voedselbank, Mini Manna, het Leger des Heils of De Post (Sociaal Team van de gemeente). ‘’Zo weten we dat onze spullen goed terecht komen’’, vertelt Joanne. De Beautykadobank Winterswijk hanteert geen inkomensgrens. Jarige Winterswijkers die bij een hulpverleningsinstantie geregistreerd staan, kunnen daar via een formulier hun wensen opgeven. Die instantie bezorgt het formulier bij de bestuursleden die dan kijken of ze aan de wensen van de belangstellenden kunnen voldoen. Joanne: ‘’Op die manier kunnen we de tassen zo veel mogelijk op maat maken.’’

Voorraad

De Beautykadobank Winterswijk krijgt de meeste producten, die bij aanlevering ongeopend moeten zijn, van particulieren. Die kunnen hun spullen afleveren bij de Winterswijkse Uitdaging, evenals de Beautykadobank gevestigd in Cultuurcentrum Boogie Woogie aan de Roelvinkstraat, en Oxener Schoenmode en Leugemors Sport 2000 aan de Misterstraat. Joanne en Hanneke Rengelink en Sharon van Ooijen krijgen ook wel eens spullen van organisaties zoals de Protestantse Gemeente Bredevoort en Omroep Gelderland. Laatstgenoemde leverde via het door volkszanger Frans Duijts gepresenteerde programma ‘Kerst vier je samen’ pallets met tandpasta en deodorant. Het trio heeft over gebrek aan producten niet te klagen. ‘’We hebben heel veel voorraad’’, aldus Joanne.

Financiële steun

Maar sommige producten, zoals scheerspullen, zijn schaars. Die zou het stichtingsbestuur graag kopen, maar het geld daarvoor ontbreekt. Daarom wil de Beautykadobank graag financieel worden ondersteund. De stichting denkt daarbij aan honderd euro per maand. Op termijn wil de Beautykadobank graag over wat meer geld beschikken, mede omdat ze naar een grotere ruimte wil. Het souterrain van Boogie Woogie, waar nu hun voorraad ligt, wordt namelijk zo langzamerhand te klein. ‘’We hebben nu geen geld om een grotere ruimte te huren. Maar wellicht melden zich sponsoren die ons financieel willen ondersteunen, zodat we op termijn naar iets groters kunnen.’’

het bestuur van Stichting Beautykadobank Winterswijk: Initiatiefnemer Joanne Rengelink (r.), haar moeder Hanneke Rengelink (l.) en Sharon van Ooijen (midden)

Nieuwe werkwijze WCL

Jan Bart Wilschut voorzitter

De WCL-activiteiten stonden het afgelopen jaar vooral in het te ken van vernieuwing. Op weg naar een toekomstplan, dat garant staat voor behoud van het waardevolle landschap en tevens alle partijen en bewoners in het buitengebied economisch, sociaal en ecologisch perspectief biedt.

en foto: Betty Wassink

Ter voorbereiding op de toekomst zijn er werksessies gehouden met alle deelne mende organisaties, de bestuursleden en diverse andere betrokkenen. Dat proces werd begeleid door Jan Bart Wilschut, die onlangs door het algemeen bestuur (AB) van WCL is benoemd tot nieuwe voorzitter.

Verandering

Tot voor kort was de portefeuillehouder buitengebied van het College van burge meester en wethouders de voorzitter van WCL. “Het huidige college heeft wel zitting in het algemeen bestuur, maar omdat er sprake kan zijn van verschillende belangen laat ze het voorzitterschap over aan anderen.” Wilschut schetst: “WCL zit in de gebiedsontwikkeling straks aan tafel met het Waterschap, de provincie en de gemeente, die daarbij wordt vertegenwoordigd door de wethouder. Dat kan niet met twee verschillende petten.”

Modernisering

Het voorzitterschap is in principe voor een jaar, hoewel Wilschut niet uitsluit dat het voor een langere periode is. “Maar dat is voor de muziek uitlopen. Tijdens het ver nieuwingstraject om te komen tot modernisering van de WCL-organisatie ontston den mooie lijnen”, zo omschrijft hij zijn bevindingen. Voor de kersverse voorzitter is het allerbelangrijkste dat de geledingen binnen WCL elkaar beter leren kennen en verstaan. “Waar we naar streven is dat enerzijds alle geledingen autonoom blijven in hun meningsvorming over welk onderwerp dan ook. Tegelijkertijd zul je elkaar zo goed moeten verstaan dat je in gesprek met elkaar tot een overstijgend advies kunt komen. Dat was ook in het verleden zo, maar het wordt lastiger naarmate de on derwerpen ingewikkelder worden. De druk op het buitengebied en het waardevolle cultuurlandschap is groot en belangen lijken soms tegengesteld te zijn. Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar als je elkaar wat dieper hebt leren kennen kan je vanuit die verschillende belangen misschien beter tot een overstijgend verhaal komen. Daarvoor moet je intensief tot je door laat dringen wat er in de verschillende sectoren omgaat. Bijvoorbeeld hoe is het gesteld met onze recreatieve sector, wat zijn hun zorgen, wat zijn hun plannen. Evenzeer als onze boeren, wat gaat er om in hun bedrijven. De ene boer is de andere niet. Zoals dat ook geldt voor de natuurorga nisaties, de landgoedeigenaren en BSV, de stichting Buurtschappen Samen Vooruit. Het zijn heel verschillende partijen, dus is het nodig elkaar allereerst goed te begrij pen. De verbindende rol als voorzitter zie ik als belangrijke opgave. We moeten het met elkaar doen.”

Werkgroepen

Het dagelijks bestuur van WCL wordt kleiner. “We vormen het om tot een soort

werkapparaat, dat zorgt voor een goede voorbereiding van de AB-vergaderingen. Verder willen we gaan werken met verschillende werkgroepen. Je hoeft immers niet allemaal in het bestuur te zitten om mee te doen. Vraag is daarbij ook bijvoorbeeld hoe we onze jonge boeren of Jong WCL intensiever betrekken. Het nieuwe elan moet komen uit de werkgroepen, waarin mensen met enthousiasme deelnemen aan thema’s die ze belangrijk vinden, zonder dat ze voor langere tijd gebonden zijn aan een bestuursfunctie.” Voor de vernieuwingsslag wordt eerst het nieuwe profiel van WCL vorm gegeven, alvorens mensen te werven. Daarbij worden allerlei media en zeker ook social media ingezet. “Het kan ook veel directer door personen gewoon rechtstreeks te vragen.” Wilschut gaat zelf alle organisaties, die in het AB zijn verte genwoordigd langs om nieuwe ideeën op te halen teneinde op een nieuwe manier een stevige basis op te bouwen.

Betrokkenheid

Wilschut was tot tien jaar geleden directeur van de Regio Achterhoek. Een tijd waarin hij zag, dat het landschap van grote waarde is. “Dat we daar in Winterswijk zo bij betrokken zijn en je je steentje mag bijdragen vind ik geweldig en bovendien heel be langrijk. Ik ervaar het als een soort paradijs waarin we werken en leven, maar je voelt ook dat het onder druk staat. Het is het meer dan waard om er samen eensgezind voor te blijven gaan, zoals dat ook in de voorbije jaren was. Maar we moeten nu een slag dieper, om het te behouden.”

Volgens Wilschut vraagt de modernisering om een adequate manier van samen werken. “Daar wil ik graag inhoud aan geven in deze interimperiode, maar het is ook mogelijk, dat we gaandeweg moeten nadenken over wat voor ‘soort’ voorzitter je nodig hebt in de toekomst. Ik doe mijn bijdrage in het proces in verbindende sfeer.” De ambtelijke ondersteuning vanuit de gemeente blijft gewaarborgd, maar beleidsmedewerkers, zoals Arie Schoemaker, die jarenlang secretaris/projectleider was van WCL, zijn geen bestuurslid meer. “Gelukkig blijven die vakmensen hun bijdrage leveren.”

www.wclwinterswijk.nl

“De verbindende rol als voorzitter, zie ik als belangrijke opgave”

Tekst

Jan Bart Wilschut

Direct na aankomst met de stoomboot in de haven van het Zuid-Hollandse Hellevoetsluis reizen Sint Nicolaas en zijn Pieten zaterdag 12 november door naar Sinterswijk, waar hij net als vorig jaar zal arriveren per bus. Het ontvangstcomité hoopt het bonte gezelschap rond 13.45 uur te kunnen verwelkomen in het Winterswijkse centrum.

Tekst: Betty Wassink Foto’s: Ron Rensink

De bustour is te volgen via de live vlog van de Vlogpiet. Bij aankomst in Winterswijk stapt Sinterklaas met burgemeester Joris Bengevoord in een koets voor een tour door het centrum, met als eindpunt het Raadhuis, waar de burgemeester het gezelschap officieel zal verwelkomen op het bordes.

Inkopen lokaal

De centrumondernemers zorgen er samen met de stichting St.Nicolaasactiviteiten Winterswijk voor dat er de aankomende weken veel activiteiten zijn voor de kinderen in Sinterswijk, zoals ons dorp tot 6 december heet.

De winkeliers zijn blij, dat Sinterklaas ook dit jaar weer bereid is om in Sinterswijk te verblijven. Kosten noch moeite worden gespaard om het hem naar de zin te maken, want het is voor de ondernemers van groot belang dat hij zijn inkopen in de winkelstraten doet. Peter ten Hagen is als voorzitter van de winkeliersvereniging intensief betrokken bij de voorbereidingen. “Natuurlijk wordt de figuurlijke rode loper uitgelegd, zodat hij ook volgend jaar weer zo’n geweldige ontvangst kan krijgen bij ons. Je moet je realiseren, dat de feestelijkheden en alle activiteiten voor de kinderen worden betaald door de centrumondernemers. Ook de gemeente biedt ondersteuning met het beschikbaar stellen en inrichten van de trouwzaal.”

Slapen in de trouwzaal

Decembersfeer

Dat er ook in deze tijd al meer en meer kerstsfeer heerst in de straten is onvermijdelijk volgens Ten Hagen. “De kersttijd is voor de middenstand ook van groot belang. De groep consumenten die van Kerst een cadeautjesfeest maakt is groot. Dat is niet terug te dringen; de consument vraagt er om en daar spelen winkeliers uiteraard op in. Maar als ABHCity vinden we het belangrijk een mooi kinderfeest neer te zetten, dus doen we er alles aan om Sinterklaas en de Pieten fysiek in het centrum te houden. Dat gaat niet vanzelf. Er is een fijne samenwerking met de mensen van de stichting St.Nicolaasactiviteiten, die goede contacten hebben met het pietenkorps. Die ontzorgen ons, zij doen de intocht en organiseren veel leuke andere activiteiten.” Dat begon afgelopen dagen al met vier afleveringen van het Sinterswijk TV Journaal. (terug te kijken via de linkjes op www.100procentwinterswijk.nl/sinterklaas)

Door dit alles hopen de ondernemers, dat Sinterklaas de cadeautjes voor de kinderen in het dorp blijft kopen, zodat er ook volgend jaar weer een mooi kinderfeest georganiseerd kan worden. “We maken het de inkooppieten zoveel mogelijk naar de zin, maar in deze tijd is niets vanzelfsprekend.” Aan een warm onthaal zal het de Sint niet ontbreken en ook wat zijn slaapkamer betreft wordt groots uitgepakt. Dit jaar mag hij zelfs in de mooie trouwzaal in het Raadhuis slapen. Net als andere jaren is de slaapkamer weer te bezoeken en is er een uitgebreid programma van leuke activiteiten, zoals de voorleesavonden, schoentjes zetten in het PakjesRaadhuis en een letterspeurtocht in het winkelcentrum. Het programma wordt uitgebreid gepubliceerd op de site van 100% Winterswijk en is ook te vinden op de socials van @Sinterswijk.

Voor alle informatie en het laatste nieuws over Sinterklaas in Sinterswijk:

Kikvösken van Else

Prentenboek Kikker Kasper

“Zo ontstond Kikvos Kasper. Met een Nederlandse hertaling, want wat zou het mooi zijn als ieder Achterhoeks kind tweetalig zou zijn”, zegt Else Klomps, geboren en getogen Winterswijkse.

Schrijfster, tekenaar en taalliefhebber

Net als haar man woont Else (58) al haar hele leven in Winterswijk, al bracht het werk haar regelmatig voor langere tijd buiten haar woonplaats en de Achterhoek. Van kinds af aan tekende en schreef ze graag. Na de HAVO werkte ze een aantal jaren als medisch secretaresse. Toen haar kinderen klein waren, had ze thuis een textielatelier, waar ze ook cursussen gaf. Het lesgeven vond ze zo leuk, dat ze alsnog aan de PABO begon. Eenmaal afgestudeerd plakte ze er ook nog een Master SEN aan vast. Ze gaf les aan kinderen en jongeren van vier tot achttien jaar in allerlei vormen van onderwijs en in diverse vakken. Het rijke Nedersaksisch kwam daarbij soms goed van pas. Uiteindelijk moest ze vanwege een spierziekte stoppen. “Je kunt er 100 mee worden,“ zegt ze hierover, “maar het is nogal beroerd voor je motoriek en je energiebalans; daar moet je je leven wel op aanpassen.”

Dialect

Haar ouders spraken onderling Achterhoeks; met de kinderen werd Nederlands gesproken. Daarmee kwam je immers verder in de wereld, zo was destijds de opvatting. “Bij opa en oma was het alleen maar ons mooie dialect wat de klok sloeg.” Daar zag ze ook voor het eerst het dialectblad ‘De Moespot’, dat inmiddels al 65 jaar bestaat, en begon ze het dialect te lezen of eigenlijk te ‘ontcijferen’, zoals ze het zelf noemt. Toen ze verkering kreeg kwam ze terecht in een gezin waar het Achterhoeks de voertaal was en zo nam dat een steeds belangrijker plaats in haar leven in. In 2014 werd Else lid van de werkgroep Oral History van Vereniging Het Museum, die streekgeschiedenis vastlegt aan de hand van gesprekken met – veelal oudere – Achterhoekers. Eén van de eisen van gedegen Oral History onderzoek is dat het interview getranscribeerd

wordt; een letterlijke weergave van het gesprek, bij voorkeur in de taal waarin het is afgenomen. Het verhaal wordt uiteindelijk afgeleverd in het Nederlands en soms ook in de eigen taal van de verteller. Daarom verdiepte Else zich niet alleen in het schrijven van verhalen in het Nederlands, maar ook in het Nedersaksisch. Inmiddels is ze hierin zo bedreven, dat ze gevraagd werd als redactielid voor ‘De Moespot’, het dialectblad dat ze voor het eerst bij haar grootouders las. Behalve verhalen voor de jeugd schrijft ze ook korte verhalen voor volwassenen in de streektaal. Daarvan zijn er verscheidene verschenen in Flonkergood, een jaarlijkse uitgifte van het Erfgoedcentrum Achterhoek en Liemers (ECAL) om de streektaal te promoten. Recent werd een kinderverhaal van haar gepubliceerd in ‘Roet’, het Drents letterkundig tiedschrift.

zijn Achterhoekse kind liefheeft lere het de taal”

Prentenboek Kikvos Kasper “Dit verhaal is zo leuk en je tekent zo goed. Waarom maak je geen prentenboek?” kreeg Else te horen toen het verhaal van Kikvos Kasper er eenmaal was. Het idee bleef in eerste instantie liggen, maar langzaamaan begon ze toch met de eerste schetsen van een kikker en een ooievaar. “Ofwel ne kikvos en ne stork” vertaalt Else in het dialect. Bij het prentenboek met vijftien prachtige tekeningen die het tweetalige verhaal illustreren, horen twee filmpjes waarin het verhaal wordt voorgelezen in het Achterhoeks en in het Nederlands. ‘Kikvos Kasper en d’n stork’ is voor jong en oud, om te lezen en om voor te lezen en dat óók nog eens in de twee talen die iedere Achterhoeker machtig zou moeten zijn! Verkrijgbaar bij de boekhandel en bij Else zelf.

“Wie

Eerst schreef ze over Ferdinand Vis, die zwom in de zee en het aan de stok kreeg met een meeuw. Maar ja, de tijd dat Winterswijk aan zee lag, ligt al gauw 250 miljoen jaar achter ons. Dus bedacht Else Klomps een verhaal dat niet alleen bij het Winterswijk van nu past, maar ook een hulde is aan onze mooie taal, de Achterhoekse versie van het Nedersaksisch.

Tekst: Wim Aalderink Foto: Ruud Hamburger

Karaktertraining voor kinderen

Winterswijk

Outdoor Winterswijk begint volgend voorjaar met karakter training, een traject van acht trainingen, waarbij de deelnemers middels fysieke inspanning onder meer zelfvertrouwen opdoen en leren omgaan met teleurstellingen. De karaktertraining is in eerste instantie bedoeld voor kinderen van acht tot en met twaalf jaar.

Het was aanvankelijk de bedoeling om al dit jaar voor de zomervakantie met de karaktertraining te starten. ‘’Maar dan zouden de laatste twee weken van het programma in de zomervakantie vallen’’, aldus Outdoor Winterswijk-voorzitter en instructeur Jan Willem Hengeveld. ‘’Dat wilden we niet en bovendien wilden we nog een beetje naam maken onder ouders.’’ Dat is volgens Hengeveld wel gelukt. ‘’Tijdens onze survivaltraining trainen we veel op karakter en daar horen we van ouders positieve verhalen over. Dus we hebben alle vertrouwen dat de karaktertraining gaat lopen.’’

Ervaring

Hengeveld kijkt uit naar de trainingen, die hij in samenwerking met Hester Raspe gaat doen. “Ik vind het werken met kinderen leuk. Ze zijn eerlijk en recht door zee’’, aldus Hengeveld, die ervaring heeft met scholieren. Tijdens de coronaperiode heeft hij op de accommodatie van Outdoor Winterswijk op sportpark ’t Huitinkveld in twee maanden 110 clinics gegeven aan leerlingen van het GKC, Pronova en Schaersvoorde. Raspe werkt normaliter volgens het ‘Rots en Water’ programma. Hengeveld: ‘’Ik kwam haar tegen en het klikte. Bij Rots en Watertraining wordt kinderen middels fysieke oefeningen geleerd met de omgeving om te gaan. Ik ga meer uit van de persoon zelf en leer hen hoe ze met zichzelf moeten omgaan. De karaktertraining bevat elementen van beide zienswijzen.’’

krijgen voor aanvang een intakegesprek om te kijken tegen welke moeilijkheden ze aanlopen en een band met de instructeurs te scheppen. Naar aanleiding daarvan wordt een op de deelnemer gericht plan gemaakt. Er wordt gewerkt met groepen van maximaal tien deelnemers, die dan worden begeleid door twee trainers. Halverwege het traject vindt een tussenevaluatie plaats, aan het eind wordt weer geëvalueerd en krijgen de deelnemers een certificaat. Voor aanvang krijgen deelnemers een notitieblok waarin ze hun ervaringen kunnen noteren en de ouders kunnen opschrijven welke veranderingen in gedrag ze bij hun kinderen zien. Hengeveld is ervan overtuigd dat de deelnemers baat hebben bij de karaktertraining. ‘’We hebben bij onze vereniging zo’n zestig tot zeventig jeugdleden, waarvan het gros vanaf het begin bij ons traint. Je kunt heel goed zien dat ze enorm veranderd zijn.’’

Buiten de comfortzone

Tijdens de karaktertraining nemen de instructeurs de kinderen mee het buitengebied in om oefeningen te doen. Daarbij komen onder meer het overschrijden van de eigen grenzen, jezelf motiveren, belonen, het aanbrengen van structuur en het opbouwen van relativerend vermogen aan de orde. ‘’Het gaat erom dat de kinderen zichzelf overwinnen, durven buiten hun comfortzone te komen en een gokje te wagen’’, aldus Hengeveld. De deelnemers krijgen ook oefeningen die ze niet kunnen, om hen te leren met teleurstelling om te gaan. Maar Hengeveld en Raspe willen wel dat ze alles uit de kast halen. ‘’We maken er geen drilltraining van. Als ze iets niet kunnen: prima. Maar ze moeten het wel proberen.’’

Trainingsplan

De karaktertraining is in eerste instantie voor kinderen van acht tot en met twaalf. Hengeveld overlegt echter met Hester Raspe over de vraag of ook leerlingen uit de klassen een en twee van het voorgezet onderwijs kunnen meedoen. De kinderen

Verenigingsactiviteiten

Uiteraard is Outdoor Winterswijk meer dan de karaktertraining. De vereniging biedt ook survival, Obstacle Course Racing (OCR), Trailrunning en Personal Training aan en verzorgt kinderfeestjes en clinics voor onder meer bedrijven. ‘’OCR heeft gelijkenissen met survival, maar survival vereist meer techniek en je gebruikt je voeten meer. Trailrunning is hardlopen door het bos. Dat vereist een andere techniek dan lopen op de weg. Voor de liefhebbers is het echt genieten, want je loopt door de natuur en je komt op plekken waar je nog nooit bent geweest. We lopen ook in het donker, met een lamp. Hartstikke mooi, we krijgen daar heel positieve reacties op.’’

Tekst: Bart Kraan Foto’s: Bart Kraan en PR Outdoor Winterswijk

Outdoor Winterswijk-voorzitter en instructeur Jan Willem Hengeveld

Seniorenraad nodigt uit

De Seniorenraad Winterswijk bepleit en behartigt sinds 2005 de belangen van alle Winterswijkse senioren door onder andere de gemeente gevraagd en ongevraagd te adviseren over (beleids) plannen die van belang zijn voor de ouderen. Ook andere instanties worden vanuit de ervaring van de senioren actief benaderd en geadviseerd.

De Seniorenraad is samengesteld uit vertegenwoordigers van de ouderenbonden Wenters Plus, PCOB / KBO en de STOA (Stichting Ouderen Actief) en een aantal leden op persoonlijke titel.

Werkvelden

Er is regelmatig overleg met de gemeente en andere dienstverlenende instanties over onder andere de drie belangrijke onderwerpen ‘Zorg en welzijn’, ‘Mobiliteit en verkeersveiligheid’ en het thema ‘Wonen en woonomgeving’. Tevens verzorgt de seniorenraad informatie en voorlichting voor de doelgroep, de Winterswijkers van 55 jaar en ouder.

Bijeenkomst 28 november

De bestuursvergaderingen van de seniorenraad zijn openbaar en bezoekers krijgen ruim de gelegenheid het woord te voeren over onderwerpen die vooral voor de oudere Winterswijker belangrijk zijn.

De eerstvolgende vergadering van de Seniorenraad is op maandag 28 november van 9.30 uur tot 12.00 uur in de Museumfabriek, Laan van Hilbelink 6.10 (Morsepoort), Winterswijk.

De volledige agenda en de notulen van de vorige vergadering worden gepubliceerd op de website. Iedereen is welkom.

Voor vragen of nadere informatie: Gerard Siebelink (secretaris), tel. 0543–530889

De Gegrilde Kip

“Haal de gezelligheid in huis”

De Gegrilde Kip, sinds juli 2018 gevestigd aan de Wooldstraat 55, is inmiddels een begrip. Met talrijke soorten grill- en kipspecialiteiten heeft eigenaar Joeri Schoenaker veel klanten aan zich weten te binden. “Ja, de klanten komen voor onze heerlijke gegrilde producten, voor verse kip en steeds meer ook voor onze partypannen. Nu de avonden weer langer worden en met de decembermaand in het vooruitzicht, merk je dat mensen weer de gezelligheid in huis halen.”

Het assortiment is heel breed. Bij De Gegrilde Kip is keuze uit gourmetschotels en heel populair de partypannen, waarop diverse kiphapjes gemakkelijk warm gemaakt kunnen worden. “Gezellig thuis uit eten samen”, aldus Joeri. “Het is echt ideaal. Ons aanbod loopt uiteen van 65 tot 160 hapjes. Je kunt zelf de hapjes uitkiezen die je in de pan wil hebben: met botje, zonder bot, zoet, scherp, wat je lekker vindt. We hebben 20 soorten.”

Eenmaal thuis is het heel eenvoudig. De gevulde partypan aansluiten op het stopcontact, drie kwartier warm maken en je kan samen aan tafel. “De klanten vragen niet alleen steeds meer naar de partypannen, maar komen ook voor onze maaltijdpannen en verschillende buffetvormen”, aldus Joeri. “Maar ook als je een gezellige avond thuis hebt, is ons assortiment heel geschikt voor een avond ‘kluifwerk’ met vrienden bijvoorbeeld.” tel. 0543 - 785952

Frühschoppen met Die Slingetaler

“Mit Musik und gute Laune”

Op zondag 20 november verzorgen Die Slingetaler een vrolijk muzikaal optreden in Alpenländische sfeer bij Partycentrum ’t Noorden in Aalten: Frühschoppen met Die Slingetaler.

Duitstalige volks- en schlagermuziek geniet een grote populariteit, zoals ook wel blijkt uit de groeiende belangstelling tijdens het frühschoppen op kermissen, volks- en oktoberfeesten.

Alpenländisch sausje

Die Slingetaler uit Kotten hebben in hun inmiddels zestienjarig bestaan al veel succesvolle optredens in de Achterhoek en ver daarbuiten verzorgd. Het achtkoppige orkest heeft Alpenländische volksmuziek, Duitse schlagers, muziek met Achterhoekse teksten, country- en Nederlands- en Engelstalige evergreens op het repertoire staan, veelal voorzien van een Alpenländisch sausje.

Het instrumentarium bestaat uit trompet, klarinet, saxofoon, accordeon, keyboard, gitaar, basgitaar en slagwerk. Daarnaast is de meerstemmige zang bepalend voor de unieke sound en staan twee enthousiaste technici garant voor perfect geluid en een sfeervolle belichting.

Entreekaarten

Het concert begint 20 november om 11.00 uur en wordt rond 14.00 uur afgesloten. De zaal bij Partycentrum ’t Noorden in Aalten (Lichtenvoordsestraatweg 44) is open vanaf 10.30 uur.

Kaarten à vijf euro zijn verkrijgbaar bij Primera, Bredevoortsestraatweg 8, 7121 BH Aalten en tevens te reserveren via email: slingetaler@gmail.com. www.slingetaler.nl

www.facebook.com/Slingetaler

www.seniorenraadwinterswijk.nl

Column Bart Iking

Seniorenvereniging Wenters Plus nieuw bestuur

Na een periode met veel vacatures in het bestuur zijn er in een extra algemene ledenvergadering van Wenters Plus onlangs zes nieuwe bestuursleden benoemd. Voorzitter Hans Jager, secretaris Wilma Dondergoor en penningmeester Gerda Hoekstra, de enige uit het oude bestuur, vormen nu het dagelijks bestuur. Algemeen bestuursleden Jan Wibier, Liedy Jacobs, Jorieke Nienhuis en Arjan Ligtenbarg maken het bestuur compleet en klaar voor de toekomst.

Wenters Plus is een vereniging voor 50-plussers, opgericht in januari 2009 en organiseert voor de vele honderden leden diverse activiteiten.

In de maanden september tot juni is er elke dinsdag een gezellige middag met een bingo, een spelmiddag met kaarten, biljarten, sjoelen of andere spellen. Ook is er twee keer in de maand muziek, een lezing of een conference of iets dergelijks en worden er door de reiscommissie dagtochten georganiseerd, die worden verzorgd door professionele touringcarbedrijven.

De ontspanningsmiddagen worden vooralsnog gehouden in het Zonnebrink Centrum, Zonnebrink 61.

De activiteiten zijn alleen toegankelijk voor leden. Lidmaatschap van Wenters Plus kost 25 euro per jaar.

blijven organiseren en ook uitbreiden. Mede daarom vindt het bestuur het van groot belang, dat de vereniging blijft groeien. “Veel vijftig- en zestigplussers voelen zich nog te jong om zich bij een seniorenvereniging aan te sluiten, maar juist voor deze groep willen we ons ook inspannen”, zo vertelt Gerda Hoekstra.

Iedereen van vijftig jaar of ouder is van harte welkom een keer te komen kijken en kennis te maken. Belangstellenden kunnen zich melden op de dinsdagmiddagen in het Zonnebrinkcentrum of via het emailadres secretariaat@wentersplus.com .

Worst

In de pre-supermarkt periode, de tijd van wederopbouw, verzuiling, kneuterigheid en grote gezinnen kwam de groenteboer een paar keer per week aan huis. In de deuropening besprak moeder met hem wat ze wilde hebben, hij pakte dan een potloodje van achter zijn oor en schreef op een piepklein blocknootje haar wensen. De kruidenier bezorgde elke zaterdag de bestelling, de melkboer zorgde voor melk en zuivelproducten. Voor vlees(waren) moesten we naar de slager zelf, maar het stukje worst maakte de wandeling ernaartoe voor ons tot een pleziertochtje.

Toen ik het ouderlijk huis verliet heeft het lang geduurd voordat ik weer bij een echte slager kwam: vanwege mijn beperkte financiële middelen was de supermarkt die toen nog op de kleintjes lette het beste alternatief. Vele jaren later kwam hij voor lief en mij weer in beeld. Ik kom er graag. In de winkel hangt een gezellige sfeer; vlees verbroedert. Er is altijd gelegenheid voor een praatje, een kwinkslag is snel gemaakt, het vlees is top en natuurlijk: het plakje worst.

Kortgeleden stond ik op mijn beurt te wachten – ik kijk dan om mij heen en luister met genoegen naar allerlei leuke gesprekjes over koetjes en kalfjes – toen er iets opmerkelijks gebeurde, de aanleiding tot dit schrijven.

Bij de toonbank stond een man van middelbare leeftijd die wilde gaan betalen. Zoals altijd vroeg de medewerkster of hij een stukje worst wilde. Na enige aarzeling antwoordde hij: ‘Ja, lekker voor mijn hond.’ Heel even was ik sprakeloos – en dat gebeurt mij niet vaak –, maar gelukkig hervond ik mij snel en reageerde hoorbaar geïrriteerd: ‘Voor de hond?!’ ‘Ja voor de hond’, sprak de man emotieloos en liep doodgemoedereerd de winkel uit.

De verbazing van de aanwezigen was voelbaar. Hadden we dit goed gehoord? Dat je worst niet lust, geen probleem – over smaak valt immers nooit te twisten – , maar een ambachtelijk stukje vlees (alsof een engeltje over je tong piest) voor zo’n verwende viervoeter? Ik had hem een draai om de oren moeten geven, een veeg uit de pan: hierrrr die worst!

Begrijp mij niet verkeerd, ik ben gek op honden, maar er zijn grenzen. Toch? Hoewel, laatst las ik over een heus dierenhotel dat diverse arrangementen aanbiedt (even lekker chillen!), waar Fikkie, Woef, Tijger en Minoes op al hun wenken kunnen worden bediend met extra speeltjes, lekkernijen (gebakken biefstuk, verse vis!), speciale wandelingen, sfeermuziek, zelfs zwemmen onder begeleiding behoort tot de mogelijkheden. Ik verdenk de man bij de slager ervan zijn mormel op vier poten zo’n uitje te gunnen: Ja, Woef was heel hard toe aan even een ander behangetje. Nog erger, maar waar, want zelf gezien: een klein keffertje in een kinderwagen!

Hoezo een ‘hondenleven’?

Groei

Wenters Plus wil activiteiten voor de leden kunnen

www.facebook.com/50plusVerenigingWinterswijk

Tekst: Betty Wassink Foto: Bernard Rave

Sint en Pieten in Sinterswijk Foto: Ron Rensink

V.l.n.r.: Jan Wibier, Jorieke Nienhuis, Arjan Ligtenbarg, Liedy Jacobs, Hans Jager, Wilma Dondergoor en Gerda Hoekstra

Jong WCL nieuw logo en huisstijl

Hoe laat je jezelf zo goed mogelijk zien? Jong WCL bestaat inmiddels ruim een jaar en bouwt met activiteiten en social media aan meer bekendheid. Een eigen fris logo stond hoog op het wensenlijstje. Dankzij een prijsvraag is die wens in vervulling gegaan.

Het Twentse ontwerpbureau Studio Nieuwe Weide plaatste begin dit jaar een prijsvraag op facebook: welke vrijwilligersvereniging verdient een nieuw logo? Jong WCL reageerde en won.

Logo voor WCL en Jong WCL

Met de gewonnen prijs mocht ook WCL meedoen, wat twee nieuwe logo’s en een nieuwe huisstijl opleverde. De logo’s lijken op elkaar, maar hebben beide een eigen identiteit en verwijzen naar de geveltoptekens op boerderijen.

De huisstijl en logo’s zijn tot stand gekomen door een brainstorm met enkele leden van Jong WCL. Er zijn vijf iconen in verwerkt die verwijzen naar de pijlers van WCL: Recreatie en toerisme, Land- en tuinbouw, Natuur en landschap, Leefbaarheid en Cultuurhistorie. In het logo van Jong WCL is een verwijzing naar jongeren opgenomen en de pijlers ‘leven, beleven en oogsten’.

De kleuren doen denken aan het rood van de stenen van boerderijen en natuurlijke kleuren als groen van het landschap. Verder zijn er patronen opgenomen die doen denken aan tegels en textiel, verwijzend naar de rijke cultuurhistorie in Winterswijk. Alles samen zorgt voor een mooie frisse nieuwe huisstijl.

Jong WCL heeft de huisstijl al gebruikt bij de uitnodiging van haar laatste activiteit in september ‘Oogsten en Proosten’, waarbij deelnemers kennis maakten met alles wat uit het landschap wordt geoogst. Of het nu gaat om bier, energie of kaas: dat smaakte naar meer, volgens de organisatie, die verder werkt aan bekendheid met diverse plannen voor de komende tijd.

Column Domien Esselink

Kun je beter rugpijn hebben

Ze loopt een beetje krom. Zeg maar moeilijk, dus niet van harte. De hond aan de andere kant van de lijn heeft er geen boodschap aan. Die dartelt vrolijk verder. Het gezicht boven de hand aan de andere kant van de lijn kijkt minder vrolijk. Pijn in de rug, en niet zo’n beetje. Niet fijn. Maar waar velen de bank zouden opzoeken, weet zij dat bewegen het beste medicijn is. Hoe pijnlijk dat ook is, maar van zitten of liggen wordt het niet beter. Wandelen is de beste remedie.

Hoe kromgebogen ook.

Enkele dagen later blijkt uit een bericht op social media het lopen al beter te gaan, dankzij dat doorzetten en wandelen. Met andere woorden: ze heeft wel karakter! Dat is te prijzen en dat zegt wel iets over de persoon in kwestie. Niet jammeren en bij de pakken neerzitten, maar de pijn verbijten en doorzetten. Dat zegt wel iets over haar inborst.

Een klein half jaar geleden gaat het haar ook al niet voor de wind. Destijds zeult ze een politieke rugzak vol met klei en industriegrond met zich mee. Daar wil ze niet onder bezwijken, maar ze krijgt van de kiezers een beslissend zetje in de rug, en knakt. Of ze nu wil of niet. Geveld door de politieke afrekening, die al boven haar hoofd hing.

Ook karakteristiek. Ze kan genoegen nemen met de wachtgeldregeling, maar nee, ze volgt een studie, boort haar netwerk aan en krijgt al heel snel een mooie baan. Dus niet profiteren met een lange neus, maar de nek uitsteken en de nieuwe uitdaging aangaan. Doet niet iedereen.

Ze heeft het naar haar zin in haar nieuwe habitat en zal met gemengde gevoelens vanaf de zijlijn de huidige gang van zaken volgen in de politieke arena. De voormalige oppositie – destijds een hele scherpe oppositie – zit nu aan de andere kant van het politieke spectrum. Er is opeens sprake van een uitgestoken hand en de nieuwe oppositie handelt daarnaar. De toon is bijna gemelijk, zó vriendelijk gaat het er soms aan toe.

Voor de buurt van de kleiput is er niets veranderd. Ze voelen zich wederom niet gehoord, al dan niet terecht. En de omwonenden van het beoogde bedrijventerrein aan de Misterweg zijn ook niet meer zeker van de eeuwige weilanden; er komt een nieuw onderzoek.

In de politiek worden de bordjes net zo gemakkelijk verhangen, als voortvloeisel van het vastgebakken, politieke systeem.

Dan kun je beter rugpijn hebben.

Niet jammeren en bij de pakken neerzitten, maar de pijn verbijten

Excursie tijdens ‘Oogsten en Proosten’ op 17 september j.l. Foto: PR Jong WCL

Afscheid Adrie Bengevoord VVV

Bezoekers van het VVV Inspiratiepunt in het Raadhuis worden al bijna tien jaar vriendelijk te woord gestaan door een enthousiast vrijwilligersteam, dat wordt geleid door vrijwilligerscoördinator Adrie Bengevoord. Binnenkort neemt ze afscheid.

tekst en foto: Betty Wassink

Adrie Bengevoord was jarenlang penningmeester en organisator van fietstochten bij FTC Wenters. Ze was werkzaam bij de RABO-bank, daarna had ze twaalf jaar een afwisselende baan bij Weekbladcombinatie Gelderland en Overijssel (WCGO), uitgever van huis-aanhuisbladen. Toen WCGO begin 2012 failliet ging, stond ze plotseling op straat. “In die tijd was je als werkloze verplicht vier of vijf keer per maand te solliciteren, maar er was weinig werk. Op de arbeidsmarkt was je al snel ‘afgeschreven’ als 50-plusser”, zo blikt ze terug.

Zandsculpturen

Adrie reageerde op een oproep voor het Zandsculpturenfestival en begon daar in de SKVWkantine als ‘Vrijwilligers-vrijwilliger’ zoals die functie werd genoemd. Eerst drie dagdelen, maar de planning en coördinatie van de 160 vrijwilligers groeide uit tot een klus waar ze zich maandenlang bijna dagelijks voor inzette. “Ik had er plezier in. Thuis kon het ook, want de kinderen waren al uit huis en mijn man Ben gaf me alle vrijheid.” Door de inzet van muziekvereniging Excelsior, stichting Molen Bataaf en het grote vrijwilligerskorps werd het een overweldigend succes met 50.000 bezoekers in ruim vier maanden. Adrie heeft er fijne herinneringen aan. “Wat me vooral is bijgebleven is de onderlinge verbondenheid en de bereidwilligheid van de vrijwilligers. Ik zag ook, hoe vrijwilligers door nieuwe sociale contacten uit een isolement kwamen, zich weer gewaardeerd voelden en mogelijkheden ontdekten. Voor sommigen leverde het zelfs weer een werkkring op. Het waren hectische maanden, maar ik had het niet willen missen. Ook werd Winterswijk positief op de kaart gezet en daar genoot ik van.”

VVV

De afsluiting van dat grote evenement viel vrijwel gelijk met de plotselinge onheilstijding dat de VVV/ANWB aan de Markt failliet was. “Toen ik dat las, dacht ik: het kan toch niet dat er geen VVV meer is en de toerist niet meer wordt geïnformeerd over ons mooie Winterswijk.” Ze kwam in contact met 100% Winterswijk op het moment dat de stichting Winterswijk Marketing bezig was een nieuw Toeristisch Recreatief InformatiePunt (TRIP) op te zetten in het Raadhuis. “Zo was ik vanaf het begin betrokken bij het TRIP, dat al snel onder de VVV-vlag verder ging en sinds 2020 een prachtig modern VVV Inspiratiepunt is geworden.” Als vrijwilligerscoördinator zorgt Adrie voor de roosters voor de bemensing van de VVV. “Van alle VVV-vrijwilligers heeft het merendeel

zich zelf gemeld. We hebben in al die jaren maar één keer een oproep hoeven doen.” Op dit moment zijn er rond de vijftien VVV-vrijwilligers beschikbaar in ‘de winkel’, zoals Adrie het noemt. “Volgend jaar zijn er zes, die al tien jaar onafgebroken klaar staan voor de VVV.” Tot die groep behoort Adrie zelf ook.

werkkamer op de bovenverdieping. Adrie hield zich ook bezig met de instructies voor de routecontroleurs die de periodieke controles doen voor het wandelnetwerk en het fietsknooppuntennetwerk rondom Winterswijk. Die vrijwilligerspool op pad sturen met het juiste traject en de bijbehorende informatie is een veelomvattende taak.

Afscheid

Trots

In principe is Adrie zestien uur per week beschikbaar, maar dat liep vooral de laatste zomers – mede door haar verantwoordelijkheidsgevoel – nogal eens op. “Ja, als het druk is, wil je dat de VVV open is en dan vulde ik zelf wel eens extra dagdelen in. Maar ik realiseerde me wel, dat ik eigenlijk maar weinig zag van het mooie Winterswijk waar we de toeristen op wijzen. En deadlines bij de planning geeft wel een druk, al is het dan vrijwilligerswerk.” Stoppen speelde steeds meer door haar hoofd.

Ze is er trots op, dat de VVV nooit gesloten bleef door gebrek aan vrijwilligers. “Er wordt best veel van de vrijwilligers gevraagd; het is niet vanzelfsprekend, maar dankzij de goede sfeer en dat we veel voor elkaar over hebben, lukte dat.” In het prachtige moderne VVV Inspiratiepunt krijgen de vrijwilligers bijna dagelijks veel complimenten van de bezoekers. Dat mist Adrie wel, nu ze als coördinator haar tijd vooral doorbrengt op een

Nu ze de knoop heeft doorgehakt om te stoppen, ziet ze er wel naar uit om er wat vaker spontaan op uit te trekken. “En ik kan dan ook weer wat regelmatiger sporten en met Ben wandelingen en fietstochten maken of ontspannen in de tuin bezig zijn.” Ze gaat fiets- en wandelroutes controleren voor de VVV en blijft als vrijwilliger betrokken bij de organisatie van de Fiets4Daagse in juni. Stil zitten is er voorlopig nog niet bij. Op 10 december neemt ze afscheid met een goed gevoel. “Ik vond het vrijwilligerswerk leuk, omdat je daardoor midden in het maatschappelijk leven staat.”

7 december is het Nationale Vrijwilligersdag

Voor verenigingen en organisaties een mooie aanleiding om hun vrijwilligers in het zonnetje te zetten. Ook in Winterswijk kan het sociaal maatschappelijk leven niet bestaan zonder de inzet van de vele toegewijde vrijwilligers.

Ook vrijwilligerswerk doen? Meld je bij het vrijwilligerspunt: www.winterswijkseuitdaging.nl/vrijwilligerspunt

“Vrijwilligers-vrijwilliger”

“Er wordt best veel van vrijwilligers gevraagd; het is niet vanzelfsprekend!”

VVN op pad met wethouder Wassink

Praktijkervaring met een scootmobiel

www.facebook.com/vvn.afdelingwinterswijk/

Het was bijna een

een

Het doel van de actie was tweeledig: VVN pleit er doorlopend voor, dat alle gebruikers van scootmobielen een cursus krijgen aangeboden alvorens ermee de weg op te gaan en bovendien wil VVN de gemeente wijzen op knelpunten, die vooral door de scootmobielgebruiker als onveilig worden ervaren.

Zicht

Onder leiding van Frank Massop, een van de bestuursleden van VVN afd. Winterswijk, gingen de deelnemers allereerst richting de Parallelweg, waar het zicht op een oversteekplek hinderlijk wordt beperkt door opgaand groen in de tussenberm. “Struiken of kleine bomen beperken het zicht van vooral de scootmobieler, omdat je lager zit. Bovendien ben je met een scootmobiel minder wendbaar dan andere verkeersdeelnemers.” Door zijn ervaring als rijschoolhouder en omdat hij zich ook al jaren bezighoudt met verkoop en verhuur van scootmobielen, kent Massop de knelpunten.

“Verkeersveiligheid is een combinatie van vaardigheid en verkeersveilige inrichting van de openbare ruimte. Daarom is het zo belangrijk om de mensen opnieuw verkeersvaardig te maken, als ze voor het eerst een scootmobiel besturen.” Tegenwoordig is een scootmobiel een breed geaccepteerd vervoermiddel, dat de mobiliteit en daarmee de kwaliteit van leven van mensen met een beperking sterk verbetert. “Maar beginnende scootmobielers moeten ook weer aan het verkeer wennen, als ze door lichamelijke beperkingen al een aantal jaren uit het verkeer zijn”, zo constateert Massop.

Praktijk

De wethouder werd geadviseerd bij inrichting van nieuwe wijken en straten meer rekening te houden met mensen in scootmobiel of rolstoel. “Het is toch echt heel anders dan op de fiets”, zo was de ervaring van Marianne Verwey, die als lid van de WMO-raad een van de deelnemers was. Voor de wethouder was het de eerste keer dat hij met een scootmobiel aan het verkeer deelnam. Hij erkende, dat het belang

van instructie en oefening wellicht nog wordt onderschat.

Gea Rauwerdink, beleidsmedewerker vanuit WMO bij de gemeente, reed ook mee. Ze geeft desgevraagd aan, dat wanneer mensen bij de gemeente aankloppen met een vervoersprobleem, een scootmobiel niet vanzelfsprekend de oplossing hoeft te zijn. “We kijken naar de meest passende oplossing.” Dat kan een scootmobiel zijn, maar misschien is er ook een andere of zelfs betere oplossing voor de aanvrager.

VVN benadrukt, dat oefenen belangrijk is voor de veiligheid van de bestuurder en de verkeersveiligheid in het algemeen. De gemeente geeft een cursus alleen als dringend advies, maar niet als verplichting.

Wethouder Wassink: “Als gemeente zien we het belang van een cursus zeker en we zullen bij uitgave van een scootmobiel de mensen ook zeker uitnodigen aan zo’n cursus deel te nemen.”

Maar deze testrit met de wethouder werd vooral ook aangegrepen om de gemeente te wijzen op obstakels of andere onwenselijke situaties. Zoals de onveilige situatie bij de rotonde bij woonwijk de Rikker. Door de vernauwing van de ruimte waar het fietspad de rotonde verlaat, is er voor de scootmobieler te weinig bescherming. Je bent immers niet zo wendbaar als de fietser. Aangekomen bij de Vredensestraat blijkt de hoge wal ter hoogte van de oude begraafplaats het uitzicht te belemmeren vanuit de lage positie in een scootmobiel. “Eigenlijk moet je daar doorrijden tot bij de Monuta voor een veilige oversteek op de Singelweg.”

Trottoirs

VVN juicht het toe, dat ze nu – zoals dat vroeger ook gebruikelijk was – weer in een vroeg stadium om een visie wordt gevraagd bij nieuwe plannen voor aanleg van wegen en troittoirs. Trottoirs worden nogal eens schuin aflopend aangelegd bij in- en uitritten, waardoor het voor de scootmobiel en rolstoeler onbegaanbaar is. Dat werd duidelijk ter hoogte van de Vredense Hof aan de Vredenseweg, waar het schuinliggende troittoir niet veilig berijdbaar bleek te zijn.

Resultaat van een middag scootmobielen: de gemeente heeft enkele knelpunten al meteen opgepakt.

Volgend voorjaar worden er weer scootmobielcursussen georganiseerd, waarin zowel theorie als praktijk aan de orde komen. Evenals het omgaan met obstakels.

“beginnende scootmobielers moeten opnieuw aan het verkeer wennen”

bezienswaardigheid, de stoet van acht scootmobielen die in oktober op verkenning ging door de straten in Winterswijk. Het was

actie van de afdeling Winterswijk van Veilig Verkeer Nederland (VVN), die wethouder Wim Wassink had uitgenodigd mee te rijden om te ervaren hoe het is als verkeersdeelnemer op een scootmobiel.

Tekst en foto’s: Betty Wassink