[FOTO Shutterstock nr. 154273058]
Barbera
worden cordone speronato en Guyot het meest gebruikt als geleidingsmethode, hoewel er ook nog wijngaarden met alberello (gobelet) zijn. Wijnen van aglianico zijn diep van kleur en hebben vaak aroma’s van rozen, zure kersen, pruimen, leer, teer, chocolade, verse kruiden en tabak. Barbera
Deze blauwe druif komen we in heel Italië tegen, maar vooral in Piemonte (Monferrato, Langhe), Lombardije (Oltrepò Pavese) en Emilia-Romagna (Colli Piacentini, Gutturnio, Colli Bolognesi,
Colli di Parma). In Piemonte vertegenwoordigt barbera circa 50 procent van de totale aanplant en
daarmee is hij kwantitatief gezien het belangrijkste druivenras van deze regio. De veelzijdigheid in
wijnstijlen die van barbera te maken zijn, maakt dat barbera erg populair en wijdverspreid is. Ook in Argentinië, Californië, Chili en Australië is hij te vinden. Daar wordt hij overigens meestal gebruikt
in blends. De druivenrassen barbera del Sannio (in Campanië) en barbera sarda (op Sardinië) zijn niet verwant met de barbera die hier beschreven wordt.
De barbera rijpt relatief laat, zo’n twee weken na dolcetto. Hij kan wel vroeg worden geoogst, maar in de Langhe hebben wijnbouwers inmiddels ontdekt dat later plukken beter is. Warme wijngaardlocaties en een latere oogstdatum zorgen voor aangenamere, zachtere zuren. Het gemiddelde
rendement is bij barberadruiven vaak aanzienlijk, zonder dat dit ten koste gaat van de kwaliteit.
De druif beschikt over veel kleur, een van nature hoge zuurgraad en een vrij laag tanninegehalte. Doordat barbera zijn zuren ook behoudt als hij volledig rijp is, is hij ook geschikt voor streken met
een warm klimaat. In de aroma’s zijn vaak rode bessen, frambozen, zoethout en donkere kersen te
36
Hoofdstuk 21 - Italië (2022-2023) TERUG NAAR INHOUD
