Chianti 2000 In de jaren zestig van de twintigste eeuw zijn veel wijngaarden in Toscane opnieuw beplant, waarbij de nadruk lag op kwantiteit in plaats van kwaliteit. In 1987 startte het Consorzio het Chianti 2000 project, gericht op kloonselectie, snoei, plantdichtheid en wijngaardmanagement. Het onderzoek leidde tot veel nieuwe inzichten en adviezen ten aanzien van specifieke klonen en een plantdichtheid van 6000 tot 7000 planten per hectare. Voor het herplanten van oude wijngaarden zijn veel van de adviezen uit het Chianti 2000 project in praktijk gebracht.
Het belangrijkste blauwe druivenras van Toscane is nog steeds sangiovese. Deze wordt soms
aangevuld met de blauwe canaiolo, colorino en/of malvasia nera. Canaiolo is geen gemakkelijke
druif, want hij rijpt moeilijk, maar hij is zeer resistent tegen schimmelziekten. Beide eigenschappen maken hem geschikt om in te drogen en te gebruiken bij de governo-techniek. De populariteit van canaiolo is de laatste jaren wel wat afgenomen. Colorino, die ook in Umbrië voorkomt, is rijk aan
anthocyanen en kan een rode wijn extra kleur en inhoud geven. Vroeger werden colorinodruiven
licht ingedroogd en aan de wijn toegevoegd om de sangiovese wat meer kleur en alcohol te geven. De druif wordt nog altijd gezien als een belangrijke aanvulling op sangiovese. Colorino heeft veel synoniemen, waaronder abrostino, abrustano nero, colore, jomarello, lambrusco en raverusto.
Andere blauwe druivenrassen in Toscane zijn barsaglina, ciliegiolo, mammolo en pugnitello. Voor
witte wijnen zijn trebbiano toscano, malvasia bianca, vermentino en vernaccia de belangrijkste druivenrassen. Algemeen is men van mening dat de zeer productieve trebbiano weinig karaktervolle wijnen oplevert.
De internationale belangstelling gaat sinds enige decennia ook uit naar Toscaanse wijnen die zijn gemaakt van mondiale druivenrassen zoals cabernet sauvignon, cabernet franc en merlot. Deze
rassen zijn niet meer weg te denken uit Toscane. In veel DOC’s, waaronder Bolgheri, Cortona en
Chianti, zijn ze toegestaan. Weinigen weten dat cabernet sauvignon al in de zestiende eeuw (!) in Toscane is geïntroduceerd. Ook ontbreken chardonnay, petit verdot, pinot noir, sauvignon blanc,
syrah en viognier niet aan het Toscaanse druivenspectrum. Het uiteindelijke aandeel van deze druivenrassen blijft echter relatief klein.
Toscane heeft tientallen DOC’s en DOCG’s. Lang niet alle daarvan zijn het vermelden waard.
Een populaire categorie is ook IGT Toscana. Hier worden de belangrijkste DOC’s en DOCG’s van Toscane besproken.
Brunello di Montalcino DOCG
Brunello di Montalcino, sinds 1980 een DOCG, is een wijnbouwgebied rondom Montalcino, een middeleeuws stadje op een circa 600 meter hoge heuvel ten zuiden van Siena. Het wijngaard-
areaal is zo’n 2.000 ha. Het is in de zone van Brunello di Montalcino doorgaans warmer en droger
Hoofdstuk 21 - Italië (2022-2023) TERUG NAAR INHOUD
137