Eddy Beuten, Alejandro Chávez Sáenz, Ellen Frissaer, Mario Knippenberg, Greet Poelmans, Peter van Meer, Laure Peeters en Sven Boeckx
Foto’s
Avansa Limburg, Unsplash, Karl Cassagrande
Illustraties Nietnulaura
Verantwoordelijke uitgever Greet Poelmans
Cellebroedersstraat 13-15 | 3500 Hasselt
Vormgeving This Way Up
Druk
Drukkerij Symons, Bree
Oplage
3.500 ex.
Indien je geen nieuws meer wilt ontvangen van Avansa Limburg, laat dan iets weten via info@avansa-limburg.be of 011 560 100
INHOUD
4
7
10
Binnenstebuiten. Acht jaar groei, samenhorigheid en vertrouwen.
Koester de open ruimte
Dialoog tusse Israëli’s en Palestijnen, kan dat?
15 Vrijwilliger in de kijker: Véronique
16 Less is more. Een goed leven met minder spullen.
20 Met Club Cultuur naar Gent.
23 Reageren op racisme: hoe doe ik dat?
Op een zonnige winterochtend in februari had ik het voorrecht om een inspirerend gesprek te voeren met de vrouwen van de groep ‘Binnenstebuiten’ uit Oudsbergen. Deze groep, ook bekend onder de oorspronkelijke naam ‘Weer stralen’, komt sinds januari 2023 maandelijks samen op eigen initiatief in het gemeentehuis van Meeuwen. Wat in 2016 begon binnen een project onder begeleiding van Marianne, groeide uit tot een hechte vriendengroep.
Weer stralen
Het project ‘Binnenstebuiten’ richt zich op vrouwen die door moeilijke omstandigheden zijn gegaan en helpt hen opnieuw te stralen, zowel vanbinnen als vanbuiten. Met behulp van diverse werkvormen zoals creatieve technieken, gesprekken en workshops, biedt het project steun bij het herwinnen van zelfvertrouwen en het zoeken naar persoonlijke en sociale ontplooiing.
Eerste stappen en drempels
De kennismaking met ‘Binnenstebuiten’ verliep via de maatschappelijk assistent van het OCMW, die het project presenteerde als een waardevol geschenk voor hen die al hard aan zichzelf gewerkt hadden. Toch waren er aanvankelijk drempels: onzekerheid, angst voor het onbekende, en het moeten verlaten van hun comfortzone. Sommigen aarzelden, maar nieuwsgierigheid en de overtuigende woorden van hun maatschappelijk assistent, hielpen hen over de streep.
Groeiende verwachtingen en nieuwe vriendschappen
Aanvankelijk waren er geen specifieke verwachtingen. De vrouwen waren benieuwd naar wat het project hen zou brengen. Sociaal contact bleek een belangrijke factor.
“Wat in 2026 begon binnen een project, groeide uit tot een hechte vriendengroep”
Onder leiding van Marianne Hermans (Avansa) en Moniek Gielen (OCMW Oudsbergen) vonden ze een veilige omgeving waar ze hun verhaal konden delen en op elkaar konden rekenen. Dit leidde tot het ontstaan van een hechte vriendengroep waar alles bespreekbaar is en waar respect voor elkaar centraal staat.
Het werken aan de binnenkant, zoals zelfwaarde, zelfvertrouwen en persoonlijke kracht, bracht grote veranderingen teweeg. Vrouwen die ooit een gesloten boek waren, leerden voor zichzelf op te komen en hun mening te uiten. Ze ontdekten hun eigen talenten en ontwikkelden nieuwe vaardigheden.
Zo hebben Natasja en Rosita bijvoorbeeld geleerd om de groep te leiden en bijeenkomsten te organiseren, een taak die de anderen graag aan hen overlaten.
Het werken aan de buitenkant werd niet vergeten. Verwendagen, waarbij de vrouwen werden verzorgd met haar- en nagelstyling, zorgden voor een boost in zelfvertrouwen en erkenning van hun vrouw-zijn. Iedereen kreeg een canvas met een foto van deze dag, een blijvende herinnering aan hun transformatie.
Creatieve hulpmiddelen en diepe verbindingen
Mariannes gebruik van creatieve methodieken, zoals het werken met beelden, spreuken en voorwerpen, hielp de vrouwen om moeilijke onderwerpen bespreekbaar te maken. Dit leidde tot een diepere zelfreflectie en wederzijdse erkenning. Een voorbeeld hiervan is Julia’s olifant, een symbool van kracht en verbondenheid met de groep.
Het project ‘Binnenstebuiten’ richt zich op vrouwen die door moeilijke omstandigheden zijn gegaan en helpt hen opnieuw te stralen, zowel vanbinnen als vanbuiten.
Koester de open ruimte
Van 1 januari tot 15 maart organiseert Avansa Limburg de fotowedstrijd ‘Koester de open ruimte’ Via foto’s willen we de waarde van de open ruimte zichtbaar willen maken. We willen focussen op de positieve gevolgen die het beschermen en behouden van de open ruimte heeft voor mens, natuur en samenleving.
Maar ook het gebrek aan open ruimte, de drukte, de spanning, de stress, die verharding met zich meebrengt willen we graag in beeld gebracht zien worden. Ben je zelf (hobby-)fotograaf en wil je graag deelnemen aan de wedstrijd, aarzel dan zeker niet en bezorg ons je foto op openruimte@avansa-limburg.be.
Foto’s genomen in Limburg, tussen 1 juni 2024 en 15 maart 2025 kunnen meedingen voor de winst!
Heb je zelf geen fototoestel, maar wil je toch graag deelnemen aan de wedstrijd, dan kan dit uiteraard ook! Ongeveer elke gsm of smartphone beschikt over een fotocamera die foto’s van heel degelijke kwaliteit kan maken We geven je graag een aantal concrete tips om met je smartphone aan de slag te gaan en in een mum van tijd prachtige foto’s te maken:
Tip 1: Maak je lens
schoon
Veeg alle vuiltjes en vingerafdrukken van je ens voordat je aan de slag gaat met je mobiele telefoon. Zonder stof op je lens maak je natuurlijk veel scherpere foto’s. De eerste stap naar succes!
Tip 2: Tik op het scherm om het beeld scherp te stellen
De camera van je telefoon stelt meestal scherp op het voorwerp dat het dichtste bij is. Maar soms wil je liever scherpstellen op een ander punt. Tik met je vinger op get scherm op de plek waarop je scherp wil stellen, en het beeld past zich vanzelf aan.
Tip 3: Zoom niet in met digitale zoom
De meeste telefoons hebben digitale zoom, maar daarmee
kan je beter niet inzoomen. Het beeld wordt daarmee namelijk alleen maar vergroot in plaats van daadwerkelijk in te zoomen op het onderwerp. Hierdoor wordt de foto korrelig en dat maakt een foto veel minder mooi. Kies ervoor om zelf dichter naar het onderwerp toe te gaan in plaats van in te zoomen.
Tip 4: Hou je telefoon recht
Zorg dat de telefoon altijd recht op je foto staat. Een scheve foto kan soms best een leuk effect hebben, maar doe dit alleen bij foto’s waar de horizon niet op staat. Anders wordt de foto veel te onrustig.
Tip 5: Zorg voor een goede belichting
Licht is heel belangrijk as je mooie foto’s wil maken. In het donker is het vrijwel onmogelijk om mooie foto’s te maken met een mobiele telefoon en ook tijdens grijze winterdagen kun je mooie foto’s we vergeten. Maak dus gebruik van zonnige, lichte dagen. Als de zon net opgekomen is in de ochtend, of vlak voor zonsondergang kan je de mooiste foto’s maken. Het is soms ook mooi om foto’s te maken terwijl je tegen de zon inkijkt. Experimenteer daar gewoon eens mee.
Concrete tips om aan de slag te gaan met je smartphone als (hobby) fotograaf
Tip 6: Zet de flitser uit
Als je een mooie foto wil maken kun je de flitser van je camera beter uit zetten. Foto’s in het donker worden nu eenmaal niet zo helder, ook niet als je de flitser gebruikt. Maak foto’s iever in een lichte omgeving overdag zonder flits.
Tip 7: Hou je telefoon goed stil
Het lijkt zo simpel, maar veel foto’s worden verpest doordat ze bewogen zijn. Probeer je telefoon zo stil mogelijk te houden als je een foto maakt. Houd je telefoon vast met twee handen en hou je armen dicht bij je lichaam. Zo kun je de telefoon stabiel houden.
Tip 8: oefenen, oefenen, oefenen
Blijven oefenen is natuurlijk de belangrijkste tip. Dat is nu eenmaal dé manier om ergens goed in te worden. Maak foto’s tijdens je wandelingen en fietstochten, maak foto’s van je vrienden, huisdieren en ga zo maar door.
Deelnemen?
Scan de qr-code op p.7, stuur een mailtje naar openruimte@ avansa-limburg.be of contacteer vormingswerker Mario op 011560119.
OPROEP!
Heb jij interesse in wat de klimaatverandering doet met onze leefomgeving? Of stel je je vragen bij de impact van jouw individueel gedrag op het klimaat?
Aarzel niet en meld je aan voor de i-Change groep!
In 2025 zal Avansa in samenwerking met het Instituut voor Mobiliteit (Universiteit Hasselt) en de Stad Hasselt heel wat boeiende activiteiten organiseren. Meer nieuws volgt in het voorjaar.
Wil je toch al wat extra informatie of je al aanmelden?
Mail dan naar Mario via mario.knippenberg@ avansa-limburg.be
Diaoloog tussen Israëli’s en Palestijnen, kan dat?
Ja, dialoog kan echt. Dat bewijs het Parents’ Circle Family Forum (PCFF).
Zij brengen Israëli’s en Palestijnen samen die familieleden verloren. De leden van het PCFF vertellen wereldwijd over rouw, en hun keuze voor verzoening boven wraak. Het leven leert ons dat geluk niet zomaar voor het grijpen ligt. Vaak ontglipte ons de controle, en komen onverwachte dingen op ons pad.
Maayan Inon en Musa AlHattawi verloren allebei familie in het Israëlisch-Palestijns conflict. De ouders van Maayan kwamen om het leven bij de aanslagen van 7 oktober 2023.
Musa verloor in de oorlog die volgde op die aanslagen meer dan 20 familieleden uit Gaza. Nu zijn ze lid van het PCFF. Ondanks alles gaan ze de dialoog aan en kiezen ze voor verzoening in plaats van haat. Begin oktober stond een
gespreksavond met Maayan en Musa gepland in Genk. Helaas geraakten ze daar niet in levende lijve. Door het recente geweld waren alle vluchten geannuleerd. Dankzij digitale redmiddelen konden we toch videobellen. Zo’n dertig Limburgers luisterden geboeid naar twee straffe getuigenissen van twee straffe mensen, en werden er stil van.
Musa: “Het PCFF bestaat al twintig jaar en is de laatste PalestijnsIsraëlische organisatie die nog actief is. Zo’n 600 families zijn aangesloten, maar eigenlijk hopen we natuurlijk dat er geen nieuwe leden meer bij komen. Ikzelf sloot me aan toen ik mijn neef verloor. Intussen is hij al lang niet meer de enige… Mijn mama woont in Gaza. Ik in Jeruzalem, waar ik werk als dokter. Daar hoor je eigenlijk niets over wat er gebeurt in Gaza. Ik weet dus niet zeker of mijn familie nog leeft. Maar omdat ik al tien maanden niks meer van hen hoor, weet ik het eigenlijk wel.”
Parents’ Circle Family Forum (PCFF) brengen Israëli’s en Palestijnen samen die familieleden verloren.
Avansa organiseerde deze dialoogavond samen met Broederlijk Delen Limburg.
Maayan: “Elke keer als ik naar Musa luister weet ik niet goed wat te zeggen. Ik wil hem gewoon een knuffel geven. Ik ben geboren in een kibboets dichtbij Gaza. Toen ik klein was, gingen we nog naar Gaza. Er was geen hek rond, we speelden met de kinderen daar. Ik had er vrienden. Het is moeilijk te zeggen wanneer het ‘slecht’ werd. Er kwam telkens meer beveiliging.
Een hek, en nog een hek.
De afstand tot Gaza werd groter en groter. We groeiden uit elkaar.”
“Op 7 oktober 2023 had ik met mijn broer en ouders afgesproken. Al heel vroeg ’s morgens kreeg ik telefoon van vrienden en een sms van mijn papa. Er was veel lawaai en er klonken geweerschoten. We wisten niet wat er gaande was. Na een paar uur hoorde ik dat het huis van mijn ouders volledig afgebrand was. We wisten niet waar ze waren en konden niet naar daar. Pas twee weken werden de stoffelijke resten van mijn vader herkend. Mijn moeder is tot nu toe nog altijd niet gevonden. We vreesden dat ze gekidnapt was, maar eigenlijk weet niemand het. Dus is ze overleden verklaard.”
Musa: “Zeven oktober was een ramp. Ik wil er liever geen enkel verhaal meer over horen.”
Maayan: “Twee maanden na die aanslagen kon ik aan niets anders denken. Rouw en paniek overheersten.
“Het PCFF laat ons niet bij onze eigen situatie stilstaan, maar bij onze toekomst. Die van ons en onze kinderen.”
Ik was voortdurend angstig dat iemand me zou komen vermoorden. Dat gevoel wens ik niemand in de wereld toe. Maar na een tijd besefte ik: ik kan niet verder leven met een hart dat op slot zit. Ik praatte met andere mensen die iemand verloren, en kwam terecht bij het PCFF. Daar hoorde ik voor het eerst ook Palestijnse verhalen. Het was niet eenvoudig om die te horen, en hun pijn te voelen. Het is gemakkelijker om te zeggen: ik heb hier geen ruimte voor. Ik rouw om mijn volk. Maar voor mijn herstelproces was het belangrijk. Alle leven is kostbaar. Iedereen zou in veiligheid moeten kunnen leven. Iedereen moet doen wat hij kan om zijn hart te openen, en de verhalen van de ander te horen. Dapper zijn, en sterk. En niet antwoorden met geweld en extremisme.”
Musa: “God heeft ons twee oren en ogen gegeven, en maar één mond. Luister en kijk! Vroeger was er een muur tussen mij en mijn Israëlische buren. Ik wilde niet naar hen luisteren, en andersom ook niet. Ik was boos en bang. Ik zat zelfs tien jaar in de gevangenis omdat ik vaak in opstand kwam
tegen Israël. Maar toen kwam ik in contact met het PCFF. Vanaf dan begon ik te luisteren, en kon ik zeggen: ik voel jouw pijn. Ik begrijp wat jij doormaakt.
Dat veranderde me. Ik wil de boosheid die ik voelde niet doorgeven aan mijn kinderen. De muur heeft twee kanten. Mensen in Israël hebben een verhaal, net als wij.”
Maayan: “In het PCFF leerde ik dat niemand de situatie gaat veranderen voor ons. Dat moeten we zelf doen. Overeenkomen kan.”
Musa: “Het PCFF laat ons niet bij onze eigen situatie stilstaan, maar bij onze toekomst. Die van ons en onze kinderen.”
“Niemand gaat de situatie veranderen voor ons. Dat moeten we zelf doen. Overeenkomen kan.”
De cirkel van dader en slachtoffer gaat heel ver terug. We zijn zowel dader als slachtoffer. Accepteer die twee kanten van de cirkel.
Maayan: “De cirkel van dader en slachtoffer gaat heel ver terug. Dit is niet de eerste oorlog. Wil je weg uit deze hel? Begrijp dan dat we zowel slachtoffer als dader zijn. Accepteer die twee kanten van de cirkel. Want vrede komt er niet door een kant te kiezen. Er is geen winnen hier. We moeten elkaar zien als mensen, niet als Israëli of Palestijn. Dat is moeilijk, maar het is onze plicht.”
Musa: “Veel organisaties in Palestina werken aan vrede, maar omdat de oorlogsretoriek overheerst, aarzelen ze om dat te doen samen met Israëli’s. We zijn met velen die hopen, maar de mensen die te winnen hebben bij de oorlog willen onze stem niet horen.”
Maayan: “Hoop is een actie! Het is iets wat je zelf doet, niet iets dat gebeurt door een overheid. We hebben jullie nodig om ons verhaal verder te vertellen. Want de media doen dit niet. Niet in Israël, maar ook niet elders in de wereld.”
Avansa organiseerde deze dialoogavond samen met Broederlijk Delen Limburg.
Lees verder voor leestips
Leestips
Op nieuwswebsites en in de krant lees je dagelijks over Palestina en Israël. En in de bibliotheek vind je heel wat boeken over de geschiedenis van het conflict. Wij geven je twee tips over romans die er op een andere manier naar kijken.
Geest komt op –
Isabella Hammad
Na er jaren weg te blijven, keert de Brits-Palestijnse actrice Sonia terug naar haar vaderland. Eigenlijk ontvlucht ze een ongelukkig afgelopen huwelijk, en wil ze in Palestina terug op zoek naar zichzelf. Via haar zus komt ze in contact met een lokale theaterregisseur, en al snel geraakt ze betrokken bij een opvoering van Hamlet op de Westelijke Jordaanoever. Tijdens het repeteren wordt langzaam duidelijk hoeveel gewelddadige obstakels een groep Palestijnse acteurs moet overwinnen voor ze op die plek een stuk op de planken kunnen brengen. ‘Geest komt op’ geeft een blik op de realiteit van het dagelijks leven van vandaag in Palestina, en brengt tegelijk inzicht in de Palestijnse geschiedenis.
Apeirogon –Colum McCann
Een ‘apeirogon’ is een wiskundig figuur met een ‘telbaar ontelbaar’ aantal zijden. En dat is dit boek ook: een verhaal met 1001 invalshoeken en perspectieven.
De Ierse schrijver Colum McCann baseerde zich op het echte verhaal van twee van de stichters van het PCFF. Palestijn Bassam en Israëli Rami leven elk aan hun zijde van het conflict tussen hun landen. Elk aspect van hun leven is beïnvloed door dat conflict, van de wegen waarover ze rijden tot de scholen waar hun kinderen naartoe gaan. Dagelijks moeten ze fysieke checkpoints passeren, en die hebben aan ieders kant van het verhaal een andere mentale impact. Tot Bassams 10-jarige dochter Abir sterft nadat een rubberen kogel van een Israëlische soldaat haar hoofd raakt. En Rami’s 14-jarige dochter Smadar het slachtoffer wordt van een zelfmoordaanslag. Vanaf dat moment raken de levens van Rami en Bassam verweven. Ze kiezen voor dialoog, en gebruiken ze rouw om hun dochters als wapen voor vrede.
Vrijwilliger in de kijker:
Véronique
• 55 jaar
• onthaalmedewerker op donderdag
• kinderen grimeren
• dochter van 30
Hier ben ik trots op Ik ben een alleenstaande mama
Deze activiteiten raad ik aan
Cacao ceremonie + Klankschalen
Waarom koos ik voor Avansa
Ik deed vroeger altijd mee met de activiteiten van Avansa en wou daarna zelf ook graag deel uitmaken van deze organisatie.
Droom voor Avansa
Nog lang mogen bestaan en meer in de kijker komen!
“Leven en laten leven en van alles het beste maken” Favoriete quote:
Less is more.
Een goed leven met minder spullen, lukt dat?
Minder spullen en meer geluk? Dat klinkt niet logisch. Het idee is tegengesteld aan hoe we hebben geleerd om gelukkig te zijn. Wie is er opgevoed met de gedachte dat je niet te veel spullen moet bezitten, geen groot huis moet hebben, kan rondrijden in een bescheiden auto, …?
Waarschijnlijk niet velen onder ons. Nochtans is dat het uitgangspunt van het minimalisme.
Minimalisme?
Minimalisme betekent dat je wat je nodig hebt vermindert tot een minimum. Zo kan je je richten op de dingen die echt belangrijk zijn. Dit idee ontstond in Japan, maar intussen kennen we het hier ook. Misschien hoorde je ook al over consuminderen, en vraag je je af wat het verschil is?
Consuminderen betekent dat we minder nieuwe dingen kopen, en meer spullen een tweede leven
geven door ze te delen, ruilen of herstellen. Zo belandt er minder op de afvalberg. Consuminderen legt de klemtoon op ecologische duurzaamheid. Het Japanse minimalisme benadrukt ook de innerlijke voordelen. Wat doet leven met minder met ons?
Word je een andere en betere persoon door minder te bezitten? Vind je gemakkelijker het geluk door te ontspullen? Leven met minder lijkt op het eerste gezicht vooral oppervlakkige voordelen te hebben. Maar op lange termijn zorgt het voor een meer fundamentele verschuiving. Want afscheid nemen van spullen is meer dan opruimen. Het is nadenken over wat echt belangrijk is in het leven.
De dingen die je bezit, nemen uiteindelijk bezit van jou
Waarom hebben we zoveel spullen verzameld? Ongeveer 10 000 jaar geleden waren we jagersverzamelaars. Spullen hadden toen enkel een functioneel doel: aardewerken kruiken om
Minimalisme betekent dat je wat je nodig hebt vermindert tot een minimum.
Onze bezittingen bepalen ons imago en onze identiteit. Aan de hand van onze spullen vergelijken we ons met anderen, wat leidt tot jaloezie en ons uiteindelijk ongelukkig maakt. Want onze waarde is niet de som van onze eigendommen.
voedsel in te bewaren, speren om te jagen, stenen werktuigen, … Maar in de loop der tijd gingen we meer en meer voorwerpen bezitten om een andere reden dan hun functionaliteit. Waarom? We gebruiken voorwerpen om anderen te vertellen hoe belangrijk we zijn. Maar deze voorwerpen kosten ons veel tijd, geld en moeite. We moeten ze onderhouden en ze nemen plaats in. Onze spullen vergen veel van ons. Of zoals Tyler Durden, het personage van Brad Pitt in de film
‘Fight Club’ (1999), zegt: “De dingen die je bezit, nemen uiteindelijk bezit van jou.” Onze bezittingen bepalen ons imago en onze identiteit. Aan de hand van onze spullen vergelijken we ons met anderen, wat leidt tot jaloezie en ons uiteindelijk ongelukkig maakt. Want onze waarde is niet de som van onze eigendommen.
Oneindige cirkel van kopen
Niet iedereen, maar toch velen onder ons hier in België hebben al wat ze nodig hebben. Toch hunkeren we naar meer spullen. Hoe komt dit? Waarom zijn we niet tevreden? Dat komt omdat we gewend raken aan de dingen die we hebben. Als je iets nieuw koopt, voel je je heel even gelukkig. Maar dat geluksgevoel verdwijnt hoe langer je het ding hebt. Tot het voorwerp dat je kocht na een tijdje helemaal niet meer nieuw en opwindend is, en je misschien zelfs begint te vervelen. Dan ga je over tot een nieuwe aankoop, en begint de cirkel opnieuw. Diep in ons achterhoofd beseffen we dit wel. Toch gaan we ermee door. Waarom? Omdat we telkens opnieuw op zoek gaan naar de gelukzalige prikkel van een nieuwe aankoop. We willen dat dat gevoel blijft voortduren. Dus blijven we maar spullen kopen.
“Meer tijd voor doelloosheid is goed voor ons brein”
Meer tijd en geld
Stel je voor dat je radicaal afscheid neemt van de helft van je spullen. Dan win je tijd en geld. Want hoe minder spullen, hoe minder tijd en geld je moet besteden om ze te onderhouden en een plaats te geven in je woning. Minder bezitten betekent dat je geen groot huis nodig hebt om in te wonen. Waardoor je minder moet uitgeven aan woonkosten. En minder tijd kwijt bent aan huishoudelijke taken en zoeken naar dingen die je kwijt bent. Het cliché zegt: goed bestede tijd maakt gelukkig, niet goede spullen. En goed bestede tijd moet je niet meteen ‘nuttig’ invullen. Goed bestede tijd betekent soms ook dagdromen. Recent onderzoek in de neurologie toonde aan dat dagdromen delen van die van de hersenen activeert die we gebruiken voor zelfreflectie, oriëntatie en het geheugen. Kortom: meer tijd voor doelloosheid is goed voor ons brein!
Meer vrijheid
Minder spullen betekent ook meer vrijheid. De vrijheid om te verhuizen en een nieuwe levensstijl te kiezen. Meer financiële vrijheid, omdat je leven minder kost. En vrijheid van imago, hebzucht en jaloezie. Je vergelijkt je niet of veel minder met anderen. Waarom je druk maken over hoe zij je zien? Ervaringen laten zich veel moeilijker vergelijken dan spullen. Dus, als je stopt met vergelijken vind je jezelf en leef je vrijer.
Mentaal ontspullen
Niet alleen materiële spullen slorpen onze energie op. De hedendaagse mens moet een pak meer informatie verwerken dan honderd jaar geleden, met vooral de smartphone als grote boosdoener. Maar onze hersenen zijn in honderd jaar tijd niet sneller geworden, het is nog steeds dezelfde hardware. Toch moeten ze vaak in overdrive een massa informatie verwerken.
“Door ons te ontdoen van de last van onze spullen, kunnen we ons gemakkelijker richten op de zaken die belangrijk zijn in het leven.“
Wat als we ook op dat vlak eens ontspullen? Alle junk-informatie, die we eigenlijk niet nodig hebben, negeren. Je bewustzijn verschuift zich automatisch naar binnen: je zal meer mentale energie hebben om je te focussen en te concentreren op jezelf zijn. Zo zorgt leven met minder voor meer mindfulness, of een bewuster leven in het hier en nu.
Less is more
Consuminderen of minimaliseren is geen doel op zich. Het is een manier om een betere focus te vinden in het leven. Door ons te ontdoen van de last van onze spullen, kunnen we ons gemakkelijker richten op de zaken die belangrijk zijn in het leven.
SCAN QR-CODE VOOR MEER INFO
Ontdek hoe consuminderen
je leven rijker en lichter kan maken
Met dat idee gaan we aan de slag in het project Less is more. Samen met een groep enthousiaste deelnemers proberen we een half jaar te leven met minder. Kan je minder consumeren zonder aan levenskwaliteit in te boeten? Kan je je waardering voor een ander uitdrukken zonder cadeaus te kopen?
Kan je genieten van het leven zonder te betalen?
Vind je zo gemakkelijker de dingen die echt belangrijk zijn? Samen gaan we het experiment aan!
Sam Stefani
Met Club Cultuur naar Gent
Een impressie van deelnemers
Dolf en Leo
Club Cultuur brengt mensen samen om op een ontspannen manier cultuur te ontdekken. Het gaat niet alleen om het beleven van uitstappen, theater, muziek, kunst, … maar ook om het delen van ervaringen in een warme, sociale sfeer. Onlangs ging Club Cultuur Heusden-Zolder op uitstap naar Gent. Vrijwilliger Sven nam de tijd om te praten met Dolf en Leo, twee enthousiaste deelnemers. Zo ontdekken we hoe Dolf en Leo de uitstap beleefden en wat Club Cultuur voor hen betekent.
Wat was jullie motivatie om mee te gaan naar Gent? Waarom wilde je er graag bij zijn?
Leo vindt het een leuke manier om mensen te leren kennen. De
uitstappen zitten goed in elkaar. Op het einde was er ook nog tijd voor een boottochtje. De rust die dat gaf, deed hem enorm deugd. Het is het niet leuk om alleen op stap te gaan, zegt Dolf. Doordat deze groep multicultureel is, krijg je ook nog eens een extra dynamiek. Dat zorgt voor gezelligheid en onstpanning.
Hoe heb je de dag beleefd?
Leo: Begeleidster Mieke kent veel van de deelnemers. Omdat ze dit al lang doet, stelt ze op een spontane manier alle mensen op hun gemak. Dat zorgt al direct voor een deel van de sfeer. Er wordt veel gelachen en gepraat op de bus. Dolf ervaart ook de ontspannen sfeer, omdat de mensen elkaar beter leren kennen. De sfeer is een belangrijke schakel in het geheel.
Hoe zat het met evenwicht tussen inhoud/cultuur en vrije tijd?
Doordat deze groep multicultureel is, krijg je ook nog eens een extra dynamiek. Dat zorgt voor gezelligheid en onstpanning.
Zowel Leo als Dolf vinden dat het programma voldoende inhoud had. Zonder dat ze overstelpt werden met te veel uitleg. Er is zeker ruimte voor vrije momenten, waardoor een aangename afwisseling ontstaat.
Wat bleef je het meest bij?
Leo heeft echt rust gevonden tijdens het boottochtje met de gids. Doordat de tocht heen en weer ging, konden ze eerst alles
Artikel geschreven door Sven Boeckx Foto’s door Karl Cassagrande
De gidsen zijn van Avansa zelf en zijn zeer goed op de hoogte van het culturele en de geschiedenis van Gent. De stukjes uitleg duurden maximaal vijf minuutjes, waardoor alles aangenaam bleef. Geen langdradigheid of verveling bij Club Cultuur! De tour door Gent was ongeveer 3 kilometer, waardoor iedereen goed kon volgen. Dit langs historische gebouwen en graffitikunst. We kregen niet het gevoel dat er haast bij was. De gidsen wisten wat ze deden.
Jullie nemen vaak deel aan activiteiten van Club Cultuur. Wat maakt dat jullie graag meedoen?
Eerst en vooral vinden Leo en Dolf dat alles goed in elkaar steekt. Ze vervelen zich nooit. Tijdens deze uitstap was het bijvoorbeeld leuk om eerst het culturele gedeelte te hebben, dan de vrije tijd om tenslotte met de hele groep de boottocht te doen. Zo konden ze voldaan op de bus naar Limburg stappen. De deelnemers vormden ook een goede mix. Er waren mensen die via een vereniging deelnamen, maar ook zij gingen mee op in het groepsgevoel. Ik kan echt niets negatiefs zeggen over Club Cultuur. Club Cultuur is echt een beetje thuiskomen voor Dolf. De begeleiders zorgen mee voor een veilig gevoel.
Reageren op racisme: Hoe doe ik dat?
5 tips om tussen te komen als omstaander
Zie je iemand die racistisch aangepakt wordt? Of hoor je een racistische uitspraak? Dan kan jouw tussenkomst veel betekenen. Zeker als je zelf wit bent. Want jouw reactie heeft meestal meer impact dan reacties van mensen van kleur.
Geen enkele reactie is perfect, en iets proberen doen is altijd beter dan niets doen. Want door jouw reactie voelt de persoon die het mikpunt is van racisme zich gesteund. En trek je misschien andere mensen over de streep die wel willen, maar niet durven reageren.
Om je een duwtje in de rug te geven: 5 strategieën die kunnen helpen.
1. Stel grenzen
Kom kort en krachtig tussen. Bijvoorbeeld “Wat hier gebeurt kan niet.” Of “Ik ben het hier niet mee eens,” of “Ik wil dat dit stopt.”
2. Leid af
Bij ernstige vormen van (verbale) agressie zorg je voor afleiding, zodat de persoon die het mikpunt is kan vluchten. Bijvoorbeeld “Brand!” roepen of lawaai maken.
3. Bied steun
Na de feiten kan je het doelwit aanspreken en steun bieden. Bijvoorbeeld: “Ik zag wat er gebeurde en vond het echt niet OK,” of “Het spijt me wat jou overkwam.”
4. Zoek steun
Kom samen met andere omstaanders tussen. Betrek er eventueel een persoon met gezag bij. Bijvoorbeeld de treinconducteur, een trainer of scheidsrechter, je leidinggevende.
5.Documenteer en meld Verzamel bewijsmateriaal, bijvoorbeeld door de situatie te filmen. Als het doelwit akkoord is, kan je het incident melden bij Unia of de politie.
“Leren is de kracht die mensen sterker maakt.
Bij Avansa Limburg leer je samen, om samen de wereld beter te maken.”
