EDITO

Marc Meylaers, voorzitter VKW Limburg

KNALDRANG

Daar is de lente, daar is de zon… Voelde u het ook zo kriebelen? Heeft u ook zo uitgekeken naar terug écht kunnen netwerken? Wij bij VKW Limburg alvast wel! We stellen u dan ook een mooi voorjaarsprogramma voor met tal van activiteiten. We zijn blij om weer voluit ondernemers en bedrijven met mekaar te verbinden door elkaar ook weer fysiek te ontmoeten. Met als meest in het oog springende event onze allereerste LENTE Happening. Op vrijdagavond 29 april vieren we graag met jullie de lente op een unieke locatie. Met een ontmoeting in stijl en op culinair hoog niveau in de gekende ongedwongen en amicale Happening-sfeer. Wees er maar zeker dat we er samen een onvergetelijke beleving van zullen maken!

OLIFANT BAART MUIS

Nu de coronacrisis zo goed als bezworen is, lijkt uit te komen wat we altijd al beweerden. Het beheer van de acute (gezondheids)crisis – hoe uitdagend die ook was – was misschien nog wel het makkelijkste onderdeel voor de huidige regeringsploeg. Afgezien van geopolitieke spanningen zijn de meeste problemen post-corona immers nog altijd dezelfde als die van pre-corona. Dikwijls zelfs uitvergroot. We durfden hopen dat die eindelijk eens zonder taboes zouden worden aangepakt. Maar van het bereikte akkoord over de arbeidsdeal hadden we alvast meer verwacht. Die deal is te licht en biedt geen fundamentele oplossingen. Dit komt niet in de buurt van de hervormingen die we nodig hebben om de beoogde werkzaamheidsgraad van 80 procent te bekomen. Daarvoor zijn veel ingrijpendere maatregelen nodig, in de arbeidsmarkt, de loonvorming, in de sociale zekerheid en fiscaliteit. De sleutel ligt bij de hervorming van de sociale zekerheid, met name werkloosheid en langdurige ziekte. Daarover wordt met geen woord gerept. Deze deal is vooral goed nieuws voor de werknemers, maar de werkgevers blijven grotendeels in de kou staan.

Iedereen heeft in deze crisis moeten schakelen, zich voluit moeten aanpassen. Laat ons hopen dat ook de overheid niet zomaar terugschakelt naar ‘business as usual’. En eindelijk eens kiest voor een politiek van visie, vooruitzien en doen.