De Tuume macht, wa n er will
Esther Ferrari
ESTHER FERRARI
No mee Spröchli zom verzelle, singe ond spile
Mit QR-Codes zu Ton- und Filmaufnahmen von Stefanie Rutz und Hampi Schoop
Illustriert von Monika Schmid
Vorwort
Mit grosser Freude darf ich wieder ein Buch mit Fingerspielen und Liedern präsentieren. Inzwischen sind es meine
Urgrosskinder, die mich inspirieren und denen ich meine Spröchli und Geschichten erzählen darf.
Einige Texte habe ich aus meinem ersten Buch «I spile, I zeichne, I lose» übernommen, das 1994 im damaligen
Säntis Verlag der Druckerei E. Schoop AG, Urnäsch, erschienen ist. Längst ist es vergriffen, doch einige der Kinderspiele sind aktuell wie eh und je.
Damals habe ich im Vorwort geschrieben: Meine Kindergedichte sind im spontanen Spiel mit Kindern entstanden. Es waren meine Kinder, welche die Arme um meinen Hals schlangen und sagten: «I ha di gfange ond los di nie mee los.»
Oder die mir auf die Füsse standen und mit grossen Schritten «wiit of de Moo» laufen wollten.
2015 erschien im Appenzeller Verlag «Daa isch de Tuume» mit meinen Fingerversen. Dem Büchlein zum Erfolg verhalfen
Daniela Lendenmann (Melodien und Gesang), Philipp Langenegger (Sprecher) sowie die Illustratorin Esther Petrillo (1948 – 2015). Ihnen und allen ungenannten Helferinnen und Helfern gebührt mein grosser Dank.
Und nun also «De Tuume macht, wa n er will». Das Buch ist mehrheitlich ein Familienprojekt: Für Piano, Melodien und Gesang war meine Enkelin Stefanie Rutz verantwortlich. Auch mein Sohn Hampi Schoop und vier meiner Urgrosskinder haben in einigen Stücken mitgesungen. Hampi und ich haben die Texte eingesprochen. Die Zeichnungen stammen von der Innerrhoderin Monika Schmid.
Die Welt verändert sich und Geschichten passen sich ein Stück weit dem Lauf der Zeit an. Trotzdem gibt es Werte, die sich nicht verändern. Im Reich der Fantasie leben Kinder ihre Wünsche, bauen ihre Luftschlösser. Wie damals ist es mir ein Anliegen, dass Kinder mit den Spröchli ihre Hände und Finger bewegen, ihren Körper spüren. Und auch wenn es mehr und mehr neue technische Möglichkeiten gibt, Geschichten zu erzählen, hat es noch immer eine besondere Magie, wenn man einem Kind ein Spröchli vorliest, während es einem auf dem Schoss sitzt. Das schafft Nähe und Verbindung. Solche Augenblicke berühren und bleiben in Erinnerung.
Kehr wieder heim, zum Kinderspiel, zum Kinderreim. Kehr wieder heim.
Esther Ferrari
Daa isch de Tuume
Di ganz Hand
En alts Chenderspiil
De Tuume macht, wa n er will
Zää
Me taar au usruebe
Daa isch de Bodesee
Spile mit beidne Hend
De Zii-Zaa-Zangemaa
I wett, i wär
Di chlinne Säuli
Wer hät s bescht Säuli?
E Puurechend
De Tuusigsfinger
De Traktor
I wett, i wär scho gross
De Wunsch vom Tännli
Tierstimmekonzert
Obe döt bim Gädeli
Im Hennehof
Wo isch de Schue?
S Wetter macht, wa s will
Wenterliedli
Schloof, Chendli, schloof
Do get s ali Spröchli, Lieder ond Videos anenand:
SPRÖCHLI
Do cha me d Spröchli ond d Lieder abelade:
Daa isch de Tuume
Daa isch de Tuume, de Sterchscht ond de Bescht
Daa wessed doch ali, wenn mer säät, heb di fescht
Am Bomm, am Ascht oder wenn d chlettere chascht
De Tuume hät Chraft, de isch im Saft
Halt, rüeft er, i mach nütz gern elää
Wenn di ääne Finger nüd mitmached, bliib i dehää
Di ganz Hand
De Tuume, da bin i
Ond de chlii Finger bin i
I stoh i de Mitti, i tar regiere
De rechts ond lenggs vo mer mönd mi bediene
Tomms Züüg, säät de Tuume
Mer ali zäme sönd doch e Hand
Mer mached au e Fuuscht metenand
En alts Chenderspiil
(D Fuuscht of de Tisch. Ali hebed sich am Tuume. Mer mached en Tuume-Turm. Di onderscht
Fuuscht fangt a kreise, got ufwärts ond abwärts ond chonnt wider of de Tisch.)
Kafimüli, Kafi male, Kafimüli, Kafi male
Schneller, immer schneller, schneller, immer schneller
Im Schloff obe n ond im Cheller
Kafimüli, Kafi male, Kafimüli, Kafi male
Mmh, fertig
Zocker ond Milch ie tue
E betzeli Salz, e betzeli Pfeffer
Nei, gär nütz, i trink en soo
Mmh, fein, guet
De Tuume macht, wa n er will
Daa isch de Tuume, de söt d Spilsache zämeruume
Weromm?
Mer bruuched vill Platz, mer sueched en Schatz
Di ganz Hand isch debii
Ken Finger isch z chlii
Damol ooni mi
Weromm?
Da isch mer z tomm
I bi de Tuume ond i möcht mi vestecke
Ond eu denn veschrecke
Huuu, huuu, i bi e Gschpenscht
Zää Fingerli
Zää Fingerli weted go spaziere goo
Sie wessed nüd, wo s sölled ane goo
Di enä wend daa, di enä wend s andere
Si fanged efach a wandere
Zmol klinged wundersami Töö
Oh, wie tönt jetz da so schöö
D Fingerli sönd of e Klavier ue gsesse
Vor Freud hend s alls ringsom vegesse
Vo Striite ond Lärme kä Spur
Si tanzed of de Taschtatur
Me taar au usruebe
D Finger wetted go springe
Si möchted tanze ond singe
Ne, ne
Finger chönd tanze ond springe
Aber sie chönd doch nüd singe
Singe cha doch no s Muul
Aber da isch jetz fuul
S Muul möcht nütz tue, no gääne ond gääne
Ali töred emol nütz tue ond aneleene
Daa isch de Bodesee
Ond jetz hebed mer di lengg Hand uuf.
Mit de rechte Hand gönd mer droff, fahred hi ond her.
Daa isch de Bodesee
Do gönd mer jetz hee
De Tuume: I möcht is Wasser stoo
Zäägfinger: I möcht met eme alte Dampfschiff goo
De Mittelfinger: I go met em Ruederboot
De Ringfinger: I geb de Entli Brot
Ond de Chlii säät: I bau en Onderseeboot
Ond geb en Uboot-Pilot
Oder en Heli-Pilot
Ond isch näbert i Not
Lueg i nüd lang zue
Züch en ame Sääl zo mer ue
Spile mit beidne Hend
Mer spiled mit beidne Hend.
Hebed d Finger inenand.
Da isch en Tisch
Mer cheered d Hend omm
Denn sönd s zabligi Fisch
Da isch e Brogg, die baued mer wider zrogg
Mached en Turm ond jetz blost en Sturm
Denn isch de Turm abenand ond i ha n e leeri Hand
Ond jetz töred mer s Handy wider haa
Ond fanged met Töggele aa
Fönded e Musig dezue
Eer mönd au lose
Rue! Rue!
De Zii-Zaa-Zangemaa
De Zii-Zaa-Zangemaa hät e grossi Zange kaa
Ond met dere grosse Zange hät er im Cheller Müüsli gfange
Denn hät er s in en Sack ie gnoo
Ond im Wald oss wider laufe loo
I wett, i wär
I wett, i wär e Murmeltier
Denn törft mi niemer wecke
I wett, i wär en grosse Bär
I wör ali Lüüt veschrecke
I wett, i hett en Zauberstab
Denn wör mi niemer gsie
Chönt dör veschlossni Töre goo
Ond öberal uus ond ie
I wett, i wär en Leu, denn fress i en Berg voll Heu – nei, nei, nei
Leue, Tiger – s wär mer neu
Die fressed öberhopt ke Heu
Die wetted doch go jage
Ond e chli a de Chnöche gnage
Di chlinne Säuli
S hät emol en uralts Fräuli
Gsäät, si hei en Huufe Säuli
Chlinni Säuli, schöni Säuli, gschiidi Säuli
Pinki Säuli, Trinki-Säuli, Grunzi-Säuli, Brunzi-Säuli, Schwänzli-Säuli
S loschtigscht vo de vile Säuli, da häässt Päuli
Mengmol s dreckigscht vo de Säuli
Chömed, ali mini Säuli, rüeft da Fräuli
Chönd in Stall
Chönd zo mer vo allne Siite
Chönd vo onne, chönd vo obe
No s chlii Päuli söt i d Stobe
S Mami wartet, lueg, si winkt
Denn da liebscht vo allne Säuli
Da hät d Hose voll ond stinkt
Wer hät s bescht Säuli
S hät e Frau vo Brülisau gsäät, si hei e schöni Sau
Goppelau, rüeft d Frau vom Kau, i au, i au
En anderi vo Herisau määnt, so schö sei eri au
Zmol hät im Rhintel onne z Au gad mengi Frau
E schöni Sau
Jedes Dörfli met emene Au
Vom Prättigau bis Willisau
Isch stolz ofs Au ond ofs Wort Sau
Si planed gad e Saueschau
I mache mit, i au, i au
S chonnt denn droff aa
Weli em beschte grunze chaa
E Puurechend
Melodie nach Arthur Alder
I wett, i wär e Puurechend, denn hett min Vater Chüe
E Puurehuus, e Wes ringsomm, die wär im Sommer grüe
I wett, i wär e Puurechend, hett Freud am Sennehääss
I hett e wiisses Chüelihemp ond au e wiissi Gääss
I wett, i wär e Puurechend, wo zäuerlet ond singt
Wo fascht scho Schelle schötte cha ond selber Taler schwingt
I bi zwor gliich en rechte Puur, ond d Ledi isch min Stolz
E ganzi Alpfahrt ha n i scho, en Stier ond Chüe os Holz
De Tuusigsfinger
De Tuume: I goo go Heu ablade
De Zäägfinger: I hol de Bschöttiwage
De Mittelfinger: I melch e Gääss
De Ringfinger: I melch e Chue
De chlii Finger: Ond ii, de Chlii
Hol s Sonntighääss
Hock ab ond luege zue
De Traktor
I ghöre en Traktor
E Büebli lost ond spitzt sis Ohr
Es säät: I ghöre en Traktor
En Sechszylinder chönt da see
Met guet vierzg PS oder mee
Es säät: I ghör s ond wääss scho lang
Jetz schalted er in zweite Gang
Mini Mamme merkt da nie
Si mag d Traktore au nüd gsie
Sie säät: Motor isch doch Motor
Da stimmt doch nüd, i ha s im Ohr
Jetz schalted er in drette Gang
I ha s doch ghört, i merk s am Klang
I ghöre en Traktor
I wett, i wär scho gross
I legg mi nüd gern aa
Wär i doch scho en Maa
Denn chönnt i mache, wa n i wett
Am Obed gieng i nie is Bett
Ufruume mösted anderi Chend
Wäsche wör i no gad d Hend
I hett e Moo-Rageete baut
Ond gieng i d Leer als Aschtronaut
I chiem scho wider zrogg of d Erde
Au Füürweermaa chönnt i no werde
Im Füürweerauto quer dör d Stadt
Taatüütaa huupe
Wär doch glatt
Villicht geb i au Offizier
Villicht en Puur ond hett en Stier
I hett denn amel s Pischamaa
Bis noch em Mittagesse n aa
Wär i doch scho en Maa
Ufruume
E Sauornig haa, isch e Menscherecht
Aber s Mami globt s nüd recht
I setz ond gnage a mim Tuume
I sött s Spilzimmer go ufruume
Wohee met allem Plonder
S goot alls dröber, s goot alls dronder
Ond es niem mi gär nüd wonder
Wenn scho bald de Blitz ond Donder
Öbercheert de ganzi Plonder
S Chenderzimmer gieng gad onder
Ond denn wär i samt ond sonder
Loos min ganze Plonder
Ne, nei, halt
D Lego, die will i phalte
Ond waa no mee?
För d Füessli
Mer chräbbeled e chli a de Füess.
Mer sönd Chrabbeltier, Füessli lauf met öös devoo
Zecheli wend of de Moo ue goo
Chribbel, chrabbel, chribbel
Da isch z wiit för öös ond dromm
Cheered mer gad wider omm
De Leberezwerg
De Leberezwerg, de Leberezwerg
Hät sini Hööli hender em Berg
S wääss niemer wo, da isch e so
De Leberezwerg
Vom alte Dachs hät er en Bau
De Fochsbau ghört em sicher au
Er hät e Bett os Moos ond Farn
Omgee vo fiinem Spinnegarn
De Leberezwerg
Er isch en König i sim Riich
Wenn s niemer globt, da isch em gliich
Er isch en Plondermillionär
D Geldkasse isch vo Föfer schwer
De Leberezwerg
Da wo n er sammlet, isch nüd gschtole
Er isch es meischtens znacht go hole
All da, wo notzlos ommeschtoot
Schnuerschtraks i sini Hööli goot
De Leberezwerg
E warmi Tecki för sis Bett
E Worscht holt er vom Fenschterbrett
E Jacke oss me alte Stall
Er suecht ond föndt näbes öberall
De Leberezwerg
Er nüeled i de Chehrichtseck
Trüllt drümol omme jede Dreck
Dem Possli hät, wer hett s au tenkt
Im Lebe niemert näbes gschenkt
Em arme Leberezwerg
Er isch so einsam, wenn mer tenkt
Wenn em gär niemer näbes schenkt
De grossi Wunsch vom Leberezwerg
Er hett so gern en Gartezwerg
En Gartezwerg för ösen Leberezwerg
D Schlange
S hät emol en Maa met enere lange Stange
Ganz e langi Schlange wele fange
Doch die Schlange werd nüd gfange
Met de Stange, dere lange
Denn si henkt e Spange a die Stange
Ond de Maa bliibt dei draa phange
Ratsch, zuck, hät sich selber gfange
Er hät zablet, ond die Schlange
Die hät glachet ond hät gruefe: Selber tschold
Heb di no fescht a de Stange
Jetz mosch hange ond mosch plange
Bis di näbert, wo di gern hät, abeholt
Wer holt de Maa abe?
Di tick Bronnechrott
Im Bronneschacht setzt Tag ond Nacht
E ticki alti Chrott
Sie säät, sie gäb of s Wasser acht
Ond macht das guet ond flott
Doch ame Tag get s so en Gstank
De Bronne isch vedreckt
Die armi Chrott wird sofort chrank
Hät sich met Schlamm zueteckt
Was hät mer ächt degege gmacht
Dass s Wasser suber isch
Die Chrott, sie schnarchlet Tag ond Nacht
Ond trommt, sie sei en Fisch
De Wunsch vom Tännli
E Tännli luegt zom Bode n uus
Ond säät: Wie bin i chlii
Fascht jedes Gräsli, wo n i gsie, isch grösser denn als ii
Erscht bin ii gad es Söömli gsee, ond jetz cha n i scho stoo
I wett, i wär en grosse Bomm
Chönnt bis zom Himmel goo
I wett, i hett so wiiti Escht
Denn wör i d Welt omarme
Alls, wo n i gern ha, wo me gfallt
Hett Platz i mine n Arme
Tierstimmekonzert
Of emene Bomm im schöne Wald setzt e chlinni Üüle
Treit eres Chöpfli hii ond her, es möcht gern lerne hüüle
Huu, huu
Es wääss nüd recht, wie s richtig goot ond öb me sini Stimm vestoot
Huuu, huuu
Dere Stimm fäält no de Pfuus, rüeft os em Worzelschtock e Muus
Ii-ii, mach s wie n ii, bliib debii! I bi jo chlii ond doch
Pfiif i gliich os jedem Loch
Ii-ii-ii, hu-huuu
D Stimm vo de Üüle isch nüd schlecht, chlopft ond hämmeret de Specht
Tägg, tägg, tägg
Mach s em Beschte so wie n ii, üeb all Tag fliissig, bliib debii
Tägg, tägg, tägg
Da bringsch du sicher scho of d Reie, rüeft met häsere Stimm e Chraie
Hoack, hoack
Bliib debii, mach s au wie n ii, i ha so gern min Chraiegsang, pfleg dini
Stimm ond wart nüd lang
Hoack, hoack, hoack
Hu-huuu, ii-ii-ii, tägg, tägg, tägg, hoack, hoack, hoack
S hät jede sini ääge Stimm, tönt s mengmol falsch
S isch gwöss nüd schlimm
Hu-huuu, pfii, pfii, tägg, tägg, quak, quak, muu, muu, mää ond wie no mee?
Probier d Tierstimme noezmache! Wer vo eu kennt no mee?
Wie töned d Säuli, Hönd ond Chatze, d Chüe ond d Gäässe?
Obe döt bim Gädeli
Obe döt bim Gädeli
Ame lange Fädeli
Hangt en schwarze Chnopf
Nei, nei, nei
Da isch ken Chnopf, da isch ken Chnopf
Da isch e Tier ond hät en Chopf
Es isch e Spinne dei im Gädeli inne
Wer hät Angscht vor Spinne?
I – i nüd – i wool
Obe döt im Gädeli, ame lange Fädeli hangt e schwarzi Muus
Nei, nei, nei
Da gsiet no eso uus fascht wie n e Muus
Da isch en alti Fledermuus, goot jede n Obed uus
Flüügt hii ond her ond ii ond uus
Flügt rond oms Huus, schwarz gsied si uus
Die Fledermuus
Obe döt im Gädeli, onder em alte Fenschterli
Dei höckled chlinni Gschpenschterli
Nei, nei, nei
Da sönd doch gär ke Gschpenschterli
Dei bim sebe Fenschterli
Do hät s ime alte Pfännli, Gummibärli ond Gummischlängli
Obe döt im Gädeli, stoot en grosse Schnegg
Schnegg, Schnegg, Schnegg, gang ewegg
Sös wörf i di i d Wese öbers Egg
Chasch di im Grääs chum weere
Mosch di oms Hüsli cheere
Vom Rogge off de Buuch
Schnegg, Schnegg, Schnegg
He, du Schnegg, wääsch, wa n i gern wett
I chrüüch met der om d Wett
Wie gsäch da loschtig uus
I träg wie duu mis Huus Nei, nei, nei
Da goot doch nüd
Im Hennehof
Gaggeraggaa, gaggeraggaa
Mer möchted näbes z Esse haa
Hunger, Hunger, gend ös z picke
De Güggel isch scho ganz en Ticke
Ond au d Henne döt am Topf
Hät scho ganz en vollne Chropf
Sibe Wörm hät si scho gfresse
Sibe Wörm ond no drüü mee
S Giggere, s Gaggere nüd vegesse
Gaggeraggaa, Gaggeraggee
All Tag zwää Eier ond no mee
Stierenauge* get s zom Znacht
Ali wessed, wie mer s macht
Giggeraggaa, Gaggeragüü
Gschwind i d Pfanne, ääs, zwää, drüü
* Spiegeleier
Wo isch de Schue?
Es hät en Maa en Schue velore
Er hät aseweg a d Zeche gfroore
Ond de ganzi Fuess tuet weh
Wo chönt de Schue denn au ächt see?
Liit er näbe of enere Stege
I Pflotsch ond Dreck, i Schnee ond Rege
Oder ime Bronneschacht?
De Maa hät sich of d Suechi gmacht
So lauft ond hüpft er met em Schue
Gad id Richtig Säntis ue
Isch ghunke, ghüpft ond gloffe
Isch de Schue im Bach vesoffe?
Zmol dörfaart s en wie de Blitz
De Schue hangt ame Tannespitz
Wie isch er denn dei uechoo?
Er öberläät ond sinned noo
De Maa hät spöter aade gsäät
En Adler hei en ueträät
En anders Mol säät er en Specht
Wa isch ächt recht?
S Wetter macht, wa s will
Bi Sturm ond bi Rege setz i off de Stege
Ond i lueg zom Fenschter uus
Es regnet a d Schiibe, i mos dinnebliibe
Ond i chaa nüd oss em Huus
Ond jetzt nent s mi gad wonder
Get s en Blitz oder Donner
Aber ganz egal, wa s get
I vesteck mi onder em Bett
Bi Sturm ond bi Rege setz i off de Stege
Ond i lueg zom Fenschter uus
De Loft ond de Rege
Tönd de Schnee ewäg fege
Ond i chaa nüd oss em Huus
Es isch hääl of de Stross för Chlii ond för Gross
Ond passt mer do nüd uuf
Keit me platt of de Buuch
Wenterliedli
Schneeflöckli, Schneeflöckli falled mer i s Gsicht
Schneeflöckli, Schneeflöckli, da isch mini Wentergschicht
Schneeflöckli, Schneeflöckli, ääs hender em andere dree
Of d Zunge ond de Nasespitz, s isch alles volle Schnee
Iiszäpfli, Iiszäpfli hanged döt am Struuch
Iiszäpfli, Iiszäpfli ond iisig isch min Huuch
Iiszäpfli, Iiszäpfli lüüchted öberall
Am Bronne ond bim Bächli zue, si glitzered wie Kristall
Schneemännli, Schneefräueli, die stönd hender em Huus
Schneemännli, Schneefräueli, da gsied loschtig uus
Schneemännli, Schneefräueli, wenn d Sonne chonnt, mönd s goo Ond mengmol mönd s no erber lang veross im Rege stoo
Schloof, Chendli, schloof
Schloof, Chendli, schloof
Verosse stoot e Schoof
Ond nebezue, do stoot e Chue
Ond säät, liebs Chend, mach d Äugli zue
Muu, muu, muu
I bi so müed wie du
Schloof, Chendli, schloof
Schloofe isch ke Stroof
Im Schloof, do hät mer Flögeli
Fasch wie n e chliises Vögeli
Piip, piip, piip
Schloof, Chendli, schloof
Teddybär
Nostalgie för Eltere ond Grosseltere
Liebe alte Teddybär
Os Muetters Rumpelchammer
Bitte lueg doch nüd so leer
Bitte vegeb mer all din Jammer
Liebe alte Teddybär
Bitte lueg doch nüd so leer
Jo, i wääss, i ha di vill z vill Johr efach vegesse kaa
Min alte Teddybär
Schäbig gääl isch dis Fell
D Auge sönd nomme neu
S Alter färbt di ganz hell
Ond es risled en Quell
Vo Sägmehl ond Spreu
Os dim zottige Fell
Min alte Teddybär
Doch i wääss ganz genau
So en Fründ so wie di
Ha n i niemols me gfonde
Du bisch soo lang veschwonde
Ond i ha ganz vegesse
Dass e Stöckli vo Liebi di omgiit
Os enere andere Ziit
Wie wenn s Glück klar ond wiit
För immer a der phange bliibt
Min alte Teddybär
Text,
Sprecherin
Esther Ferrari
Esther Ferrari, 1940, in Speicher geboren, wo sie die ersten sechs Jahre verbrachte, danach Umzug nach Azmoos. Seit 1965 wohnt sie in Urnäsch. Sie ist als Geschichtenerzählerin sowie als freie Journalistin für verschiedene Lokalzeitungen tätig.
www.estherferrari.ch
Zeichnungen
Monika Schmid
Monika Schmid, 1964, arbeitet als freischaffende Lokaljournalistin und Fotografin. Sie ist Mutter dreier erwachsener Kinder und lebt mit ihrem Mann in Steinegg, Appenzell. Monika Schmid ist vielseitig kreativ tätig, malt, strickt, näht, schreibt Zierschriften und hat die Illustrationen für dieses Buch gemacht.
Komposition, Gesang Stefanie Rutz
Stefanie Rutz, 1990, ist in Urnäsch und am Bodensee aufgewachsen. Sie hat gesungen, bevor sie gesprochen hat und ist heute nebenberuflich als Sängerin in verschiedensten Projekten, als Songwriterin und als Musical-Regisseurin tätig. Mit ihrem Mann und ihren zwei Kindern wohnt sie im Kanton Aargau.
Sprecher, Gesang Hampi Schoop
Hanspeter Schoop, 1965, aufgewachsen und wohnhaft in Urnäsch, ist Bergführer und Bergwirt auf der Tierwis, geniesst, wenn möglich, seine freie Zeit mit den Grosskindern. Er begeistert sie für das Klettern, Bergsteigen und Skifahren. Auch erzählt er ihnen gerne Kinderspröchli. Besonders solche, die seine Mutter, Esther Ferrari, für ihn oder seine drei Schwestern geschrieben hat, als er noch ein verträumter Bub war.
Stefanie Rutz, die zu diesem Büchlein die Melodien komponierte, ist seine Tochter.
Esther Ferrari
Daa isch de Tuume
Appenzeller Verlag
64 Seiten, mit CD, Fr. 38.–
ISBN 978-3-85882-729-6
Daa isch de Tuume
Das Buch greift mit seinen Spröchli auf alte Traditionen zurück. Es ist reich illustriert von Esther Petrillo-Wild und enthält eine CD, für die Daniela Lendenmann Melodien komponiert hat, die sie spielt und singt. Als zweiter Sprecher wirkt der Schauspieler Philipp Langenegger mit.
Schon immer haben Mütter, Grossmütter, auch Väter und Grossväter, ihren Kindern Lieder gesungen, Spröchli aufgesagt und dazu die kleinen Händchen oder Füsschen eingesetzt. Sanfte Berührungen schaffen Vertrauen, sind Spiel, sind Nähe, sind wie ein Schlaflied. Autorin Esther Ferrari greift mit eigenen Spröchli auf alte Traditionen zurück und baut sie ein in die Kinderwelt von heute. Der zweite Teil spricht die etwas grösseren Geschwister an. Da werden in Versform kleine Geschichten erzählt und gesungen.
Dieses Buch wurde unterstützt von:
Johannes Waldburger-Stiftung Herisau
Kulturförderung Appenzell Ausserrhoden
Appenzellische Gemeinnützige Gesellschaft (AGG)
Dr. Fred Styger Stiftung
Stiftung Jakob und Rosmarie Frischknecht
2025 © by Appenzeller Verlag
Alle Rechte der Verbreitung, auch durch Film, Radio und Fernsehen, fotomechanische Wiedergabe, Tonträger, elektronische Datenträger und auszugsweisen Nachdruck, sind vorbehalten.
Verlagshaus Schwellbrunn, Appenzeller Verlag AG Im Rank 83, 9103 Schwellbrunn verlag@appenzellerverlag.ch
Verlagsauslieferung in die EU: HEROLD Fulfillment GmbH, Daimlerstrasse 14, DE-85748 Garching service@herold-fulfillment.de
Gestaltung: Brigitte Knöpfel
Herstellung: Appenzeller Verlag
ISBN 978-3-85882-912-2 www.appenzellerverlag.ch