Proefversie©VANIN

Bron 2:

← Cattier, D. (red.). (2010). Kongo, 500 jaar kolonisatie, 50 jaar onafhankelijkheid van Congo, 1. De tijd der illusies (1908-1960).

Bron 3:

↑

Bekijk het fragment over de oprichting van het koloniale leger en de politiemacht in Congo.

Als we zo veel belang hechten aan scholen, dan is dat omdat zij de toekomst van de missie [posten van missionarissen] betekenen. De school veronderstelt immers dat de jeugd, de volwassenen en zelfs de ouderen van het dorp waar ze is gevestigd het religieuze onderricht aanvaarden. Door zoveel scholen te bouwen willen we niet zozeer een profane, dan wel een religieuze vorming geven. Wij willen vooral de jeugd vormen; de jeugd waarvan de wil gemakkelijker te kneden en te plooien is, met het oog op hun plichten en onder het juk van rechtvaardigheid en discipline. Want onderwijzen, dat is niet enkel kennis, maar ook wilskracht overbrengen. In Gods plan is deze opvoeding toevertrouwd aan de vader en de moeder omdat het een opdracht van invloed en tederheid is, maar hier moeten we zowel de ene als de andere vervangen, tegelijk vader en moeder zijn voor de christelijke of heidense kinderen. Je zou haast kunnen zeggen dat de rollen hier omgekeerd zijn, want gewoonlijk zijn het de door ons opgevoede kinderen die hun ouders onderwijzen wanneer ze ’s avonds rond het vuur zitten, of op een ander moment.

Uit: Rapport van het apostolistisch vicariaat van Nyassa (huidige Malawi). (1914). Archieven van het Hoofdhuis van de Witte Paters in Rome.

Uittreksel uit een verslag van Mgr. Guillemé, vicaris (een functie binnen de katholieke kerk) van Nyassa (in de huidige Republiek Malawi), gericht aan de Congrégation de la propaganda Fide, de instelling die het missiewerk van de kerk organiseerde.

Bron 4:

Momenteel is de slaapziekte in Midden-Afrika onze eerste zorg, want wat wordt er van een land als zijn inwoners uitsterven? De maatregelen die zorgen voor de ontwikkeling van de bevolking, de lichamelijke en dus morele verheffing, leunen niet alleen aan bij de humanitaire beginselen waarmee de Belgen in Congo hun soevereiniteit hebben doen gelden, maar zijn een premisse voor elke echte waardering van het land. Spijtig genoeg heeft de baatzuchtige haast om grote winsten te puren uit Congo de ogen gesloten voor de meeste problemen waarvan de oplossing belangrijk is voor de duurzame welvaart van de kolonie.