
1 minute read
Proefversie©VANIN
by VAN IN
Na het aftreden van Bismarck in 1890 trad de Duitse keizer Wilhelm zelf op de voorgrond. Hij stapte af van de alliantiepolitiek en koos voor een meer agressief en nationalistisch politiek beleid. Ook elders in Europa leidden nationalistische bewegingen tot territoriale hervormingen: Italië werd een eenheid, binnen Oostenrijk kregen de Hongaren een grote mate van zelfbestuur en het Ottomaanse rijk brokkelde verder af. Daarmee kwam definitief een einde aan het streven naar een Europees evenwicht dat met het Congres van Wenen in gang gezet was. Het Europa dat in 1815 was geconstrueerd om de rust en vrede te brengen, was tegen het einde van de 19e eeuw uit elkaar gevallen.
Synthese III
Schema
1815: Napoleon verslagen
Congres van Wenen: restauratie ancien régime politiek territoriaal
Heilige Alliantie voorbeeld: Verenigd Koninkrijk der Nederlanden tegenstellingen tussen Noorden en Zuiden
↑ Bekijk het instructiefilmpje.
POLITIEK / ECONOMISCH / SOCIAAL / CULTUREEL protest arbeidersklasse (economische crisis)
1830: Belgische Revolutie (België = onafhankelijk) beleid Willem I katholieke en liberale elite: Monsterverbond (1828)
1831: Belgische grondwet
1838: Verdrag van Londen liberalisme
1830 - 1890: restauratie mislukt nationalisme
1871: Duitse eenmaking