Proefversie©VANIN

Bron 8c: Bron 8d:

6 Naar een nationale identiteit

6.1 Groepsgevoel

Na de liberale opstanden ontstond een heel andere politiek op het Europese vasteland. Nationalistische vorsten en regeringen beseften dat ze de steun van het volk nodig hadden en dat tegelijkertijd nieuwe middelen vereist waren om de orde te handhaven. Het is dan ook geen toeval dat ze een politiek voerden waarbinnen ze cultuurdominantie aanwakkerden. Ze vonden dat hun volk één natie vormde omdat het dezelfde geschiedenis had, dezelfde taal sprak en dezelfde gebruiken en tradities had. Ze wakkerden romantische idealen aan waardoor onder meer volkshelden en verhalen die de historische eenheid van het volk in de verf zetten aan belang wonnen. Om de grootsheid van het eigen volk te etaleren en de nationale identiteit te versterken, verschenen in steden brede lanen, monumentale standbeelden en indrukwekkende neoclassicistische gebouwen.

6.2 De Duitse eenmaking (1871)

Gedreven door het zelfbeschikkingsrecht van volkeren enerzijds en door het romantisch nationalisme anderzijds verlangden verschillende Europese volkeren naar zelfstandigheid en eenmaking. Bij sommige volkeren, zoals de Polen, werd die roep naar onafhankelijkheid snel in de kiem gesmoord. Andere landen, zoals Duitsland en Italië, werden dan weer eengemaakt door autoritaire vorsten die met vakkundige diplomatie en nationalistische idealen een wij-zij-denken in de samenleving brachten.