Proefversie©VANIN

Republikeinen, democraten en vertegenwoordigers van de middenstand verzamelden zich in februari 1848 tijdens banketten waarbij ze in speeches opriepen om het kiesrecht te hervormen. De regering, die de dreigende revolutie in de lucht voelde hangen, besloot om de bijeenkomsten te verbieden. De organisatoren van de banketten riepen als reactie op tot een grote mars, die bloedig uiteen werd gedreven en waarbij tachtig demonstranten het leven lieten. Daarop werden in een uur tijd 1 500 barricades opgeworpen door de woedende volksmenigte. Koning Lodewijk Filips vluchtte naar Versailles waar hij, uit vrees voor de guillotine, besloot om af te treden. Hij schoor zijn bakkebaarden af, zette een bril op en hulde zich in een warme sjaal en dikke jas. Daarop ging hij aan boord van een veerboot die hem naar Newhaven bracht waar hij (en de rest van zijn familie) zijn leven in ballingschap begon terwijl in Frankrijk de Tweede Franse Republiek werd uitgeroepen.

↑

Maker onbekend. (1848). Engelse spotprent. In de prent wordt de Franse koning Lodewijk Filips voorgesteld als een kaars die wordt uitgedoofd door een revolutionair.

Uit: Evans, R. J. (2016). De eeuw van de macht, Europa 1815-1914. Hollands Diep.

Bron 3:

Tijdens de Maartrevolutie van 1848 eisten revolutionairen liberale en democratische hervormingen. De voornaamste reden van de revolutie was de ontevredenheid over de reactionaire en absolutistische regeerstijl van Klemens von Metternich, die de persvrijheid beknotte en opstanden simpelweg verbood. Grote groepen arbeiders verzamelden zich en haalden lantaarnpalen uit de grond om daarmee de stadspoorten te rammen. De autoriteiten wierpen wegversperringen op, maar toen de woedende menigte deze doorbrak besloot Von Metternich om af te treden. Om de revolutionairen tegemoet te komen kondigde keizer Ferdinand I de afschaffing van de censuur en het bijeenroepen van de grondwetgevende vergadering af.

Uit: Evans, R. J. (2016). De eeuw van de macht, Europa 1815-1914. Hollands Diep.

Oostenrijks pamflet. (18 maart 1848). In het pamflet staan de toegevingen die de Oostenrijkse keizer Ferdinand I deed naar aanleiding van de opstanden in zijn land.

Bron 4:

De revolutie in Hongarije begon op 15 maart 1848 toen Hongaarse nationalisten zich in Pest en Boeda verzamelden. De menigte had vernomen dat een van de meest autoritaire staatsmannen van Europa, Klemens von Metternich, was afgetreden en groeide snel aan tot 20 000 personen. Er werd Hongaarse poëzie voorgelezen (‘Wij zweren bij de God van de Hongaren. Wij zweren dat wij geen slaven meer zullen zijn.’) en de demonstranten eisten dat hun ‘twaalf punten’ zouden worden aanvaard. Enkele dagen later werden de eisen van de nationalisten ingewilligd door Ferdinand I. Hongarije zou deel blijven uitmaken van de Oostenrijkse monarchie maar een grote mate van zelfbestuur krijgen.

Uit: Evans, R. J. (2016). De eeuw van de macht, Europa 1815-1914. Hollands Diep.