Analyse

Na de reiniging van de huid onderwerpt deze aan een kritische observering. Eventuele manuele handelingen, die hierbij nodig zijn, bijvoorbeeld om de huidspanning of de doorbloeding te peilen, dienen zorgzaam en voorzichtig te worden verricht. Je begint met het stellen van vragen, dat noemen we de anamnese. De gegevens die we hierdoor verkrijgen leggen we vast.

De cliëntnkaart

Om een goed inzicht te krijgen in de persoon van de cliënt en een overzicht te hebben van de verrichte behandelingen, moet de individuele informatie bewaard en verwerkt te worden. Dit kan in een computersysteem opgeslagen worden. Hiervoor zijn verschillende programma’s te koop. Eén van de bekendste voor de schoonheidssalon is ‘Melissa’, dit bevat niet alleen de cliëntgegevens, maar beheert ook de voorraad en houdt de boekhouding van de salon bij. Ook kan de informatie op een kaart worden ingevuld om daarna in een kaartenbak bewaard te worden. Dit noemen we de cliëntnkaart. Het spreekt vanzelf dat de gegevens vertrouwelijk behandeld worden.

Op de cliëntnkaart worden vermeld: Personalia. Hieronder verstaan we de persoonlijke gegevens van de cliënt, als naam, achternaam, voorletters, en desgewenst voornaam en eventuele titels. Geboortedatum, beroep, adres, woonplaats en postcode, telefoon en faxnummer. Gegevens over de bereikbaarheid van de cliënt, want niet iedereen wil thuis of op het werk gebeld worden.

Anamnese. Daarnaast moeten we enkele heel belangrijke gegevens te vragen, die bij de cliënt weerstand kunnen oproepen, omdat ze als misschien als inbreuk op de privacy worden beschouwd. Het is daarom belangrijk de vragen tactvol te stellen en de cliënt uit te leggen dat het voor een verantwoorde behandeling nodig is om bepaalde vragen beantwoord te krijgen om vervelende gevolgen voor de cliënt en degene die behandelt te voorkomen. Het is nodig om te weten: • of de cliënt belangrijke ziektes of operaties heeft doorstaan, die van invloed kunnen zijn op de behandeling. • of de cliënt allergisch of intolerant is voor bepaalde stoffen. Iemand die gevoelig is voor hooikoorts mag niet behandeld worden met pollen, iemand die allergisch is voor bijensteken mag niet behandeld worden met koninginnegelei, enzovoort

• of de cliënt gevoelig is voor epileptische aanvallen. Men is dan gewaarschuwd als er extreme reacties komen op massages, maskers enzovoort, die dan onmiddellijk onderbroken moeten worden. • welke medicijnen de cliënt gebruikt. Bij iemand die bloedverdunnende middelen gebruikt bestaat een risico bij het openen van milia en bij epileren. In dit verband is ook het noteren van de naam van de huisarts of specialist belangrijk.

Vragen waar nog wel antwoord op wordt gegeven, betreffen de leefgewoonten van de cliënt, zoals de eetgewoonten, vegetarisch of veel vlees, en (on)regelmatige menstruatie of stoelgang. Vragen over koffiegebruik liggen gemakkelijker dan vragen over alcohol of drugsgebruik en over rookgewoonten. Nog moeilijker worden vragen over de culturele achtergrond van de cliënt, die worden vaak als discriminatie beschouwd, maar kunnen in verband met een eventueel afwijkend huidpatroon noodzakelijk zijn. Kortom, het opstellen van een goede cliëntnkaart vraagt om tact en inzicht.

De onderzoekstechnieken

Voor een goed onderzoek naar de toestand van de huid zijn nodig:

De anamnese

Het woord komt weer uit het Grieks en betekent letterlijk herinnering. Wij verstaan er de voorgeschiedenis van de aandoening of ziekte onder. In het instituut is het de achtergrond of de reden, waarom de klant zich tot het cosmetisch instituut wendt.

De inspectie

Dit woord komt uit het Latijn. Inspectare betekent nauwkeurig bekijken, onderzoeken. Dat geeft goed aan wat de handeling inhoudt, het heel goed en nauwkeurig bekijken van de huid.

De palpatie

Ook dit woord komt uit het Latijn. Palpare betekent letterlijk met de vlakke hand strelen. Wij verstaan er onder het betasten, het bevoelen van de huid. Daardoor kunnen ook niet direct met het blote oog waarneembare onregelmatigheden worden geconstateerd.

Huidanalyse

Hieronder verstaan we het nauwkeurig waarnemen van de huid, om te constateren, welke behandelingen dienen te worden ingezet en welke producten dienen te worden geadviseerd voor thuisgebruik. Hoewel deze gehele handeling wordt samengevat onder het begrip huidanalyse wordt de uit deze analyse getrokken conclusie de huiddiagnose genoemd. Beide begrippen worden vaak door elkaar gebruikt. Ter verduidelijking: Analyse komt uit het Grieks. Analusoo = losmaken, ontleden in bestanddelen. Diagnose komt ook uit het Grieks. Diagnoosis = onderkenning, vaststelling. De huidsoort wordt ingedeeld naar: • talgproductie; • vochtgraad; • doorbloeding; • huidspanning; • verhoorning.

Enkele van de gegevens kunnen bevestigd of verduidelijkt worden door de ’Woodlightanalyse’. De woodlamp produceert een UV-licht van 366 nm, dat zelf onzichtbaar is, maar een duidelijke fluorescentie (oplichten in een bepaalde kleur) geeft. Deze waarneming dient in het donker te gebeuren om een zo duidelijk mogelijk beeld te krijgen. Daarom kan die het beste na de huidanalyse gedaan worden. Bij de onderstaande gegevens zijn de mogelijkheden met de woodlamp aangegeven.

De talgproductie

Normale talgproductie, de huid ziet er ’normaal’ uit, niet vet en niet droog. Te weinig talgproductie, de huid maakt een droge, wat ’strakke’ indruk, de poriën zijn eigenlijk niet zichtbaar. Te veel talgproductie, de huid is glimmend en duidelijk vet, de poriën zijn vergroot. Woodlight laat talg helgeel tot knalrood oplichten. De plaatsen waar veel of weinig talg geproduceerd wordt zijn goed te zien.

De vochtgraad

Normale vochtigheid hoort bij het gemiddelde huidtype. Te weinig vocht geeft een duidelijke vochtarme huid, droog, en enigszins craquelé-achtig. Teveel vocht komt bijna niet voor, dat valt onder de afwijkingen van de zweetklieren. Woodlight geeft een indirect beeld van de vochtigheid van de huid. Een vochtarme huid geleidt elektriciteit slecht en wordt gemakkelijk statisch geladen. Hoe vochtarmer

de huid, des te statischer. De lucht om ons heen is vol kleine stofjes. Een vochtarme huid trekt veel meer stofjes aan dan een huid met een normale vochtigheidsgraad. Onder woodlight kunnen we die stofjes als helwitte puntjes zien. De dichtheid van die lichtpuntjes geeft een beeld van de huidvochtigheid.

De doorbloeding

Een goede doorbloeding toont een huid met een egale kleur. Met een vinger weggedrukt bloed moet snel weer terugstromen. Te trage doorbloeding toont een bleke, wat vale huid. Met de vinger weggedrukt bloed komt pas langzaam weer terug. Te sterke doorbloeding toont een huid die snel rood wordt. Met een vinger weggedrukt bloed komt veel te snel weer terug. Woodlight laat bloed blauwviolet reflecteren. Bij een te zwakke door bloeding is de huid vaal violet, bij een te sterke doorbloeding bijna donkerblauw.

De huidspanning

Deze wordt getest door de huid voorzichtig op te nemen en los te laten. Een te hoge huidspanning doet de huid meteen terugspringen, zonder dat nog gezien kan worden waar die opgenomen werd. Een te lage huidspanning doet de huid langzaam terugveren en de plek waar de huid is opgenomen, blijft nog enige tijd zichtbaar. Woodlight: met de woodlamp kan geen nadere informatie verkregen worden over de huidspanning.

De verhoorning

Oververhoorning maakt een huid ruw en grof. Te geringe verhoorning maakt een huid dun en overgevoelig. Woodlight geeft een uitstekend beeld van de verhoorning, omdat die wit oplicht, zodat goed kan worden waargenomen waar de huid oververhoornd is en in welke mate en waar de verhoorning te wensen overlaat. Daarna wordt gekeken naar de afwijkingen van het normale patroon wat betreft:

- de talgklieren; witte, gesloten comedonen en zwarte open comedonen acne talgkysten rosacea, eigenlijk geen afwijking in de talgproductie. - de verhoorning; verhoogde afschilfering, psoriasis, ichthyosis, roos. - de pigmentatie; hyperpigmentaties als sproeten, moedervlekken, zwangerschapsmasker en andere chloasmata, hypopigmentaties als vitiligo en albinisme.

- de bloedcirculatie; verhoogde doorbloeding als wijnvlekken, teleangiectasiën, erytheem, spinnaevi en hematomen, vertraagde doorbloeding en overmatige bleekheid. - het bindweefsel; steelwratjes (fibromen). - de beharing; overbeharing, hypertrichose, hirsutisme, onderbeharing, allopecia areata, haaruitval, kaalheid.

In verband met het verschil tussen de vrouwenhuid en de mannenhuid is een goed inzicht in dat verschil nodig om de juiste conclusies uit de bovenstaande gegevens te trekken.

Op de cliëntnkaart wordt verder genoteerd: • de diverse behandelingen waarbij in het kort de resultaten worden vermeld. • de gemaakte afspraken. • de gebruikte producten en apparatuur. • de geadviseerde producten voor thuisbehandeling en de daarvan gekochte hoeveelheden.

Diagnose en het vaststellen van de behandeling

De uit de huidanalyse getrokken conclusies, de ’diagnose’, worden met de cliënt besproken en er wordt een behandelingsplan opgesteld. Dat houdt in wat de schoonheidsspecialist denkt te gaan doen aan de problemen van de cliënt, hoe lang de behandelingen in beslag zullen nemen en hoe vaak die herhaald moeten worden. Is er sprake van een eenmalige behandeling of van een kuurbehandeling? Met de eigen mening van de cliënt, en diens beschikbare tijd, moet rekening worden gehouden. Besproken worden ook de producten, die thuis gebruikt moeten worden om een min of meer blijvend resultaat te krijgen. Tenslotte de aan de behandeling verbonden kosten. Het is soms niet goed mogelijk om alle handelingen apart te berekenen. Daarom kan het zinvol zijn een vast bedrag per uur af te spreken. Stel dat niet te laag, want je levert tenslotte vakwerk!

Daarna

Na de analyse begint de afgesproken behandeling. Als de behandeling beëindigd is, controleer je de werkruimte of er niets achtergebleven is, begeleid je de cliënt naar de verkoopruimte om af te rekenen, adviseert en verkoopt en maakt met haar/hem een nieuwe afspraak voor een volgende behandeling. Op het kaartsysteem moet alles worden genoteerd wat van belang kan zijn voor een volgende behandeling.