115. ongedierte? rob stoeckart (Vorden)
Geen twintig meter van mijn tafel een achttal reeën, diep in slaap; veilig in deze Vordense tuin gevaar genoeg in dit coulisselandschap, jagers, stropers, te snelle auto’s, vervaarlijke landbouwmachines je ziet waar ze geslapen hebben, een donkere, min of meer ovale plek waar lijf sneeuw deed smelten op de sneeuwvrije plekken strijken, als het licht is, houtduiven neer, tientallen; duivenmelker? reeënhoeder! laat de oude hovenier dit maar niet horen de negentig voorbij, toch snoeit hij hier rozen, krabt voegen tussen tegels vrij van onkruid hij heeft het niet zo op reeën: in de lente knabbelen ze weer aan de rozenknopjes; voor hem vallen ze in de categorie ongedierte geschokt was ik, toen hij dat woord gebruikte; ze gaan hun gang maar, want als ik hier reeën zie springt mijn hart op, elke keer opnieuw.
www.trouw.nl/schrijf