Schakelen

Ivo (Bas en Daan)
Van de bestuurstafel
leden
Overlijden Dan Rohde
het zonnetje... onze trouwe sponsoren
Ventoux
Eifel
Clubdag interview met Alain Laaper
Clubagenda
Het profiel van... Kees en Mary Cornelissen
Kwestie van tijd
Retro: Alfonsina Strada
Bezoek onze sponsoren
10 belangrijke regels
Schakelen is het officiële orgaan van Toerclub Tilburg 93 en verschijnt 4 x per jaar. Schakelen wordt gratis verspreid onder de leden en sponsors van de vereniging.
Ivo Maas en Bas van der Mierden
Vormgeving en opmaak Daan de Krosse
Foto cover Marcel Jans
Toerclub Tilburg’93 Opgericht: 19 januari 1993
NTFU nr: 110048
Postadres: Veerse Meer 2, 5032 TT Tilburg Bankrekening 16.23.24.936 t.n.v. TCT’93.
Nieuwe artikelen en/of reacties kunnen worden gestuurd naar de redactie: info@tct93.nl.
Walter Stam (voorzitter) walterstam@home.nl 06 20962595
Erik Marcus (secretaris) e.marcus@remie.nl 06 51351748
Sergio Marchand (penningmeester) sergio.marchand@xs4all.nl 06 24645833
Frans van Dongen fcjvdongen@hotmail.com 06 20468866
Rob Vennix rbvennix@gmail.com 06-22550420
Contact tmc@tct93.nl
Wim Ogink w.ogink@planet.nl 06 83064044
Sjaak Blokland jblokland@home.nl 0620477985
Jack van de Wouw jackvandewouw@ziggo.nl 06 20629903
Maarten ter Meulen termeulen@planet.nl 06 23829056
Chris Vermeer chrisvermeer@hotmail.com 06 14866110
Tochtencommissie Recreanten
Ben van Sluijsveld dnbenno@home
Berry Swaanen janenberry@hotmail.com 06 49652033
Rob Vennix rbvennix@gmail.com 06 22550420
Dorien Wittens wido@ziggo.nl 06 36535453
Tilburgse Fiets4daagse
Rob Vennix rbvennix@gmail.com 06 22550420
Ben van Sluijsveld dnbenno@home
Peter Leermakers p.leermakers@home.nl 06 37226448
Jan Swaanen (coördinator) 06 44363648
Telefoon bus 06 42093435
Clubdagcommisssie
Frank Krielaars frank.kriellaars@gmail.com 06 28191505
Stefan Becks stefanbecks@gmail.com 06 42142609
Dorien Wittens wido@ziggo.nl 06 36535453
Berry Swaanen janenberry@hotmail.com 06 49652033
Niek Veltman n.veltman@home.nl 06 18944894
Alain Laaper laaper.alain@gmail.com 06 38398589
Alexander Majoie kledingcommissie@tct93.nl 06 28076914
Harrie Schuren schuren.harrie@gmail.com 06 52374016
Jeroen Denissen jeroen.nicoline@home.nl 06-53920413
Arend Krijger
Reginald Hielkema rhielkema@home.nl 06 36190600
Tom Buss tf.buss@gmail.com 0620717327
Contact onderhoudtoeristischeroutes@tct93.nl
Jan Swaanen jswaanen@home.nl 06 44633648
Piet van Berkel pietvanberkel@home.nl 06 33746752
Ben Nibourg fam.nibourg@home.nl 06 44236665
Ton van der Borg hasseltstraat94@planet.nl 06 34142497
Tonn de Jong tonn.dejong@gmail.com 06 10337937
Robin Verschuur robin@onzetent.nl 06 52015519
Niek Veltman n.veltman@home.nl 06 18944894
Daan de Krosse daan.de.krosse@xs4all.nl 06 51837805
Marcel Jans mpw.jans@gmail.com 06 51486235
Berrie Nachtweh berrienachtweh@gmail.com 0639513388
Ivo Maas ivo.maas@tip.nl 06 53861594
Bas van der Mierden bas.mierden@gmail.com 06 38673502
Daan de Krosse daan.de.krosse@xs4all.nl 06 51837805
Frans van Dongen fcjvdongen@hotmail.com 06 20468866
Walter Stam walterstam@home.nl 06 20962595
Peter Verseveldt peter.verseveldt@gmail.com 06 82070236
Monique Van de Laar chwmvandelaar@gmail.com 06 19051691
Stefan Becks stefanbecks@gmail.com 06 42142609
Alexander Majoie ajamajoie@gmail.com 06 28076914
Chris Vermeer chrisvermeer@hotmail.com 06 14866110
Daan de Krosse daan.de.krosse@xs4all.nl 06 51837805
Het zomerseizoen is bijna voorbij, de afsluitend rit moet nog komen. De herfst doet zijn intrede, bladeren en eikeltje liggen al op het wegdek en de eerste onrustige wegfietser heeft al langs zijn mountainbike of gravelfiets gelopen. Tijd om de racefiets aan de haak te han gen en de bossen in te gaan. Uiteraard zijn er hardliners onder de gravelaars of mountainbike liefhebbers. Deze fietsen het gehele jaar door.
Er zijn weer veel nieuwe leden dit seizoen bijgekomen en een aantal leden zijn ge stopt vanwege lichamelijke ongemakken of zijn niet meer onder ons. Het is als de seizoenen.
Over snelheden zullen we het niet hebben, maar er is dit jaar wel een Kopak+ groep ontstaan.
De jonge goden fietsten namelijk harder en kende geen genade met de old school Kopakkers. Wat ook verandert dit seizoen, is de vertrekopstelling bij Boerke bij officiële ritten. Deze is uitgewerkt naar vakken en groepsindeling. Verder zijn er twee mooie evenementen georganiseerd. De ‘clubdag’ en het ‘fietsen in de Eifel’. Hierover meer in deze uitgave. Ook besteden in dit num mer aandacht aan één van onze sponsors Ventoux middels een interview en worden er zaken van de bestuurstafel toegelicht.
Een mooiere inleiding van het wintersei zoen kunnen we niet hebben en ik wens allen dan ook veel fietsplezier voor de komende maanden.
En door…
Het griepvirus is hardnekkig en hoest klachten constant. Na een week van malheur, toch maar op de fiets. Het lichaam knechten tot de gewenste proposities. Aan het materiaal zal het niet liggen. Net een nieuwe gravelbik gekocht bij Ventoux en alles wat ik niet had op mijn oude fiets is aanwezig.
Een prachtige Saliegroen frame. Stijf, de fiets reageert naadloos op elke inspanning. Hij stuurt direct en mijn houding zit als gegoten. Met de cranck lengte van 170mm is de pedaalslag voor mijn type fietser een verhevenheid.
Heerlijk los.
Ook zijn de hydraulische remmen in de Eifel van grote waarde geweest. Verfijnde bediening van de handels leidde tot een remmend genot. Nooit meer hard knijpen en blijven doorglijden (zeker bij regen).
Als topping is de fiets geleverd met een 2x12 Sram eTap. Het electronisch schakelen leidt tot het constant gebruik ervan. Het is als het doorlopen van een playlist. Op, af, twee vooruit, drie terug, groot blad of klein voorin, het maakt niet uit, een symfonische benadering van het fietsen.
Het brakke lichaam wordt overvleugeld door het genieten van mijn nieuwe fiets en de mooie omgeving. Dauw, lekker fris weer, met zonnestralen die door de bostakken op het wegdek schijnen.
Het zingen van de banden maakt me dromerig.
Wat nu als ik straks meekan met de gravelaars? Stuivend over onverharde wegen, Laurens ten Dam ontmoeten en een BBQ met bier als afsluiting?
Aan de wil ligt het niet, conditioneel zou ook gaan en aan het materiaal ligt het al helemaal niet.
Nee, de gebrekkig knie noopt mij om in de onderste regionen de pedaleren en de talenten te laten.
Maar toch, er zijn meerdere mountainbike, gravel groepjes bij TCT-93. Zo is er de groep van o.a. Mart, Ronald en Laurette. Selecte groep waar je niet zomaar toegelaten wordt. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er een ledenstop is. Natuurlijk laat ik me niet zomaar afschrikken en ga vanmiddag een open sollicitatiebrief schrijven voor toelating. Ben benieuwd.
Wanneer dit goed gaat zou ik natuurlijk daarna in de groep van Piet meekunnen. Robuuste singletrack routes waarbij niet wordt omgekeken. Deze jongens moet ik toch kunnen hebben op basis van mijn fietsintelligentie en ruimtelijk inzicht. Nee, dit moet geen probleem zijn. Maar dan. De Gravel / mountainbike groep van Sjaak en kornuiten. Zij kijken alleen
vooruit en fietsen op een gemiddelde. Serieuze jongens. Maar met wat fysiek wrikken moet ook deze uitdaging genomen kunnen worden.
De doelstelling om uiteindelijk met de godenzonen onder de gravelaars mee te fietsen is dan nog een kleine stap.
Walter Stam en peloton. Lange dunne jonge mannen, allen boven de 1.80 m. Gemaakt om te denderen over het gravel. Geen barrières, geen limieten, kop over kop en gewoon doorpraten met 30 km/h, tegen de wind in over onverharde paden. Het dromen stop, we rijden ineens over de kasseien en het lichaam weigert dienst. Als een natte krant haal ik het einde van de strook. Pfffff, niet al te best, wellicht is het toch beter om als eenmansgroep de eerste wielerkilometers op gravel te gaan fietsen.
Binnen de wielertermen noemen we dat trainen…
Het najaar is nu toch echt begonnen. Begin van het najaar is ook altijd het begin van de voorbereidingen op de ALV. Maar ook van het afronden van het jaar. Elk jaar opnieuw is dat altijd weer wat vreemd. Het jaar is immers nog niet ten einde maar we moeten toch al de voorbereidingen gaan treffen voor de eindejaarszaken en zelfs al de nieuwjaarsborrel. Op dit moment zijn we daar als bestuur dus mee bezig en proberen we er weer iets moois van te maken. Voor ieder wat wils en daarmee hopelijk leidend tot mooie opkomsten bij de activiteiten. Daar doen we het immers voor!
Tijdens onze bestuursvergadering begin oktober heeft Rob Vennix aangegeven van wege zijn gezondheid zich genoodzaakt te voelen zijn bestuursfunctie neer te leggen. Uiteraard in de eerste plaats voor Rob erg vervelend. Je gezondheid die je in
de steek laat waardoor je steeds minder kunt doen wat je lief is: fietsen. In de tweede plaats erg jammer voor TCT93 en uiteraard voor ons als bestuur. Rob heeft de afgelopen jaren met zijn ideeën en inzet een waardevolle bijdrage geleverd aan onze club. Vanuit zijn actieve deelna me aan de clubritten en -activiteiten bij de recreanten had hij een scherp oog voor het ‘reilen en zeilen’ bij de recreanten en wist goed te verwoorden waar behoeften en vragen lagen. Rob is ook degene die gepoogd heeft met nieuw elan de Tilburgse Fiets4daagse weer verder te brengen. Kortom, met Rob verliezen we een gewaardeerd en bovenal gezellig bestuurslid. Dank Rob voor jouw bijdrage! We gaan jou als gewaardeerd bestuurslid uiteraard nog ‘uitzwaaien’ tijdens de ALV. Jouw verzoek daarbij was geen ‘toeters en bellen’, maar daar beraden we ons nog op!
Met het aftreden van Rob is er een nieuw vacature binnen het bestuur. Daarbij is het tevens van belang opnieuw te kijken naar onze samenstelling. Zowel qua evenwichtigheid als qua expertise etc. Daarnaast is het aanleiding om tot een hernieuwd rooster van aftreden te komen. Daarmee is het voor een ieder weer duidelijk wanneer wie het bestuur verlaat, dan wel zich herkiesbaar kan stellen. Op de korte termijn in ieder geval van groot belang dat we een nieuw bestuurs lid kunnen verwelkomen. Het liefst een bestuurslid dat actief meefietst bij de recreanten of daar in ieder geval affiniteit mee heeft. Daarnaast is het wenselijk om tot een extra bestuurslid te komen, waarmee we tot extra slag kunnen komen in hetgeen we voor onze club kunnen doen.
Heb je hierover ideeën/suggesties of wil je zelf een (bestuurs)bijdrage leveren, meld het ons!
Wij verwelkomen de volgende nieuwe leden:
Henri Kunkeler
Madelinde Buijs
Maud Lugters
Ralf Claassens
Walter Zwijsen
Lars van de Velde
Kevin Bink
Ger Wortel Henk van Boxtel John Loogman
Maurice van den Bogaard Reinout Jansen Gert Jan Versteeg
Wij wensen hen een mooi nieuw eerste jaar toe in onze vereniging.
Allen van harte welkom! Wij wensen hen een mooie tijd binnen onze vereniging met veel fietsplezier.
Het bericht van TCT van het overlijden van Daan kwam niet als een verrassing, van mijn broer had ik zondag al gehoord dat het niet goed ging met hem. Graag wil ik jullie iets te vertellen over Daan of moet ik JOHN zeggen?
Ik hoef hier niet te vertellen dat Ans en Daan fanatieke fietsers zijn. Daarmee ver tel ik niets nieuws. Ik ontmoette Ans en Daan voor het eerst in 1977 als deelnemers van de avond fiets vierdaagse. Toen Daan kennis had gemaakt met de toerafdeling wilde hij graag iets gaan doen in de organisatie, hij was uiteraard van harte welkom.
In die tijd had niemand een mobiele tele foon, er waren computers, ook geen fiets computers, van knooppunten en GPS had niemand gehoord, internet bestond nog niet, er waren ook nog geen E- bikes de leden administratie werd bijgehouden op kaarten.
Op 1 augustus 1980 werd Daan lid van de toerafdeling van Pijnenburg. Het zoeken van nieuwe routes en het uitpijlen DAT WAS ZIJN DING, dat gebeurde in die tijd
met opgedane kennis van de omgeving aangevuld met informatie uit landkaarten. Daan begon elk jaar al in februari en wist elk altijd weer nieuwe routes te vinden. Als voorzitter van de toerafdeling had Ik veel contact met hem, routes die hij voor de avond fietsvierdaagse had uitgezet werden met mij besproken, hij bleef onzeker maar ik kon hem over tuigen dat hij goed bezig was. Tot op de laatste dag werden zijn routes door hemzelf gecontro leerd. Elke braderie of ander evenement waardoor zijn route in een dorp of stad op de bewuste dag werd geblokkeerd en dus moest worden omgeleid werd voor vertrek van de deelnemers bekend gemaakt met kleine briefjes.
Daan ging ook routes uitzetten voor de Midden Brabantse fietsvierdaagse en voor de Rabobank fietsdag. Op zaterdag reed hij op zijn racefiets mee met leden van de toerafdeling. Hij zag overal gevaar en de snelheid lag altijd te hoog. Gelukkig voor Daan werd er besloten om de deelnemers op zaterdag en zondag te
verdelen in 2 groepen met verschillende snelheden, dat was voor hem een hele verbetering.
De toerafdeling van Pijnenburg had in die jaren in het kader van de jumelage contact met St Gilles (Brussel), Offenbach (Frank furt) en Mödling bij Wenen. De eerste jumelages naar St Gilles en Offenbach is Daan niet mee geweest, daar had hij ach teraf spijt van. De tweede jumelage naar Mödling in 1990 wilde hij niet missen. Hij vertelde mij dat hij graag mee wilde maar dat hij was bang dat we hem aan zijn lot zouden overlaten. Ik zei tegen hem “Daan als we jouw in Baarle Nassau achterlaten kom je wel thuis maar als we in het bui tenland fietsen is de samenhorigheid in de groep erg groot, er rijden auto’s voor en auto’s achter de groep en Ton vd Klundert fungeert als onze bezemwagen”.
Ik wist ook dat hij niet durfde te dalen, dat zou voor hem ook een reden kunnen zijn om thuis te blijven. Ik heb hem kunnen overtuigen dat hij die angst zou gaan over winnen. Daan is in 1990 mee geweest naar Mödling, 1180 km in 7 dagen. Maar enkele fietsers vonden dat nog niet genoeg. Omdat we 2 dagen in Mödling zouden blijven... fietste een dag later een groepje van 6 man waaronder ook Daan via Eisenstadt en de Neuziedler zee naar de Hongaarse grens. In die tijd kwamen ze daar niet verder, zelfs een stempel in de toerboekjes mochten de grens wachters niet geven. Daan heeft mij toen we weer thuis waren bedankt, het was voor hem
zijn eerste internationale ervaring, zijn onzekerheid en angsten had hij overwonnen. Sindsdien noemde hij mij zijn leermeester. Dat is voor mij nog steeds een groot compliment.
Eind 1992 werd de toerafdeling opgehe ven, op 19 januari 1993 werd TCT 93 opgericht. De leden van de toerafdeling werden lid van de nieuwe fietsclub. Daan meldde zich ook. Van die snelle jongens op de racefiets moest hij niets hebben hij voelde zich het beste thuis bij de recre anten. Samen met Piet Luybregts werd hij routeplanner. Elke woensdag toverde hij een nieuwe route uit de zijn koker, hij zorgde dat er afspraken werden gemaakt om ergens koffie te kunnen drinken, hij gaf in de groep het tempo aan. De veilig heid van zijn mensen in het verkeer stond voor hem altijd op de eerste plaats. Ik heb Daan leren kennen als iemand die zijn taken serieus neemt en mij altijd op de hoogte hield van zaken en routes waar hij mee bezig was. Daan heeft een gewel dige staat van dienst opgebouwd, voor de recreanten van TCT is zijn dood een groot verlies. Namens vele collega fietsers van TCT neem ik vandaag met veel respect afscheid van een …. voor mij .. geweldig mens en een grote vriend.
3 oktober 2022
Louis Meijs
Oud voorzitter van de toerafdeling van Pijnenburg.
Het heeft even geduurd, maar hier zijn dan eindelijk de foto’s die we hebben gemaakt voor onze sponsoren. Dit heeft wat voeten in aarde gehad vanwege corona en drukte.
Maar we zijn wel heel blij met het resultaat! Daarvoor hadden we de mogelijkheid om samen met Johan van der Velde (oud profrenner) en John van Ierland (schrijver), foto’s te maken met de originele Raleigh ploegleidersauto.
Alle sponsoren waren enthousiast en verrast. En wij uiteraard ook. We hopen dan ook dat eenieder met trots rond blijft rijden in het TCT blauw of groen.
Ps. En als je tijd hebt... kom eens langs bij één van onze trouwe sponsoren!
Maandagochtend op weg met de fiets naar een afspraak met Sam van Ventoux. Toen ik binnenkwam was Sam achter bezig met een klant. Ik keek wat rond en zag de fietsen staan: Scott, Bianchi en Apex. Mooie racefietsen, gravelbikes en mountainbikes. ‘Voor mannen maar zeker ook voor vrouwen’, zegt Sam nadat hij me een kop koffie heeft aangeboden.
Voor vrouwen zijn er andere type zadels, helmen en schoenen. Verder hebben ze achter de winkel, -hij kijkt voorbij de werkplaats-, alles op voorraad van onder andere: Shimano, Sram en Campagnola.
‘We willen alles kunnen leveren als het op reparaties aankomt’, zegt hij. Zonder dat de klant lang moet wachten. Iedereen is welkom. Voor een nieuwe fiets, reparaties of adviezen. De winkel moet kwaliteit leveren, toegankelijk zijn voor iedereen, plezier uitstralen en service verlenen. Het streven is om klanten binnen 1 week te helpen en binnen 1 dag de fiets weer gerepareerd terug te leveren.
Er zijn twee full time monteurs Martijn en Nelson, samen met de eigenaren Sjoerd en Sam zijn er vier monteurs met ervaring. Fietsen repareren, afstellen en verkopen, het is een ambacht wat in je bloed moet zitten.
De laatste jaren is er door de aandacht voor het wielrennen veel bijgekomen. Zo is er steeds meer behoefte aan trainings-, en voedseladviezen, wil men weten hoe er met vermogensmeters en cadans getraind moet worden of welke kleding per rit of seizoen het meeste zinvol is. Ook de adviezen bij fietsme tingen zijn een onderdeel van het vak geworden. Zo heeft iedere persoon zijn functionele fietshouding en moet je daar de fiets op aanpassen. Niet uitgaan van de anatomische ideaalsituatie maar aanpas sen aan de persoon. Iemand die scheef zit op een fiets heeft een reden hiervoor. Wanneer wielrenners of moutainbikers klachten hebben tijdens het fietsen probeert men dit mee te nemen in de eventuele aanpassingen van de
fiets. Zadelhoogte, naar voor of achter plaatsen, schoenplaatjes, aanpassingen van het stuur of schakelpads, er zijn veel mogelijkheden. Mocht dit allemaal niet lukken dan is een doorverwijzing naar een medische professional zinvol.
Ik word meegenomen naar achteren, loop door de werkplaats heen en ben in het domein van de mecanicien, het heiligdom van de fietsfetisjist. We kennen ze wel de acrobaten die uit het autoraam van een rijdende auto hangen, de derailleur afstellen met 50 km per uur. Kunstenaars zijn het. Het kraakje in de fiets, het door schieten van de ketting, het afstellen van de derailleur of afstellen van de hydraulische voorvork lukt hen binnen een oogwenk. Zelf heb je dan al drie uur staan sleutelen, waarbij het advies van je partner om de fiets naar Ventoux te
brengen uiteindelijk met tegenzin wordt opgevolgd.
Ik sta tussen de frames, de cassettes van mountainbikes en racefietsen, groepen van meerdere merken, bandensets en verschillende sturen. Voel me als een kind in de snoepwinkel. Opgewonden, heerlijk, mooi, lekker en eindeloos dromen. Sam is trots dat kun je zien. Na de overname van Ventoux van Steef, hebben Sjoerd en Sam ‘hun kind’ op een andere manier uitgewerkt. De winkel is aangepast, er is afscheid genomen van een fietsmerk en beide heren zijn samen met de monteurs het visitekaartje geworden. Hierbij is de werkplaats met de mecaniciens en de winkel het episch centrum van kwaliteit en service geworden.
Nee, de ouderwetse fietsenmaker van vroeger is het allang niet meer...
Op naar de Eifel. Hotel Grörres in Wacht berg. Om 7.30 uur stond de vertrek ge pland in Tilburg, 2 en half uur later waren we gearriveerd. 45 leden van TCT kwamen allemaal rond de geplande tijd aan opgewonden, enthousiast, energievol. De start stond om 11.00 uur gepland Ventoux, Kopak, Bunga en de MTB. Na de banaantjes van Rene opgehaald te hebben, vertrokken de groepen. Linksaf omhoog en weg. Het was een mooie dag met een zonnetjes en de eerste hoog temeters werden weggetrapt. De mooie omgeving had ook zo zijn uitdagingen aangezien we fietsten in het gebied waar vorig jaar de hevige overstroming had plaatsgevonden. Overal was men aan het werkten, huizen werden opnieuw opge bouwd, nieuwe tijdelijke bruggen waren aangelegd en wegen waren opengebro ken en werden opnieuw geasfalteerd. De creatieve Kopak fietsers zochten bij een wegafsluiting naar een oplossing en zijn al klunend tegen de berghelling over een riviertje hun tocht vervolgt. De frêle fietsjes en smalle bandjes hadden het er
moeilijk mee. De voorzienende gravelfietsers hadden hier echter weinig problemen mee.
Bij terugkomt in het hotel ging iedereen douchen en zich omkleden. Het buffet werd immers geopend om 19.00 uur. De welwillende kok en ‘patron’ hadden echter volledige de hongerige fietsers onder schat. Dinerbuffet, schalen en etensbor den werden brandschoon binnen een half uur weer opgeleverd. Leeg. De dag had er aan energie en caloriebehoeften stevig in gehakt. Gelukkig was het wachtlokaal met bar en lokale bevolking de juiste plek om de dag af te sluiten. Er werd veel gelachen en uiteraard kwamen de sterke verhalen over bovengemiddelde snelheden, gere den hoogtemeters, lekke banden en (te) steile gravelroutes al snel op tafel. De tweede dag stond in het teken van langere ritten (boven de 100 km), met meer hoogtemeters en langere klimmen. De omgeving was verbluffend mooi, waarbij we fietsten door appelgaarden en wijnvelden met op elke hoek een ka pelletje. Vandaag zouden alle groepen
gelijktijdig op de locatie van de rustpauze aankomen. Gezellig drukte met een hon gerige culinaire insteek. Snel op de fiets, want er kon regen komen. Wellicht konden we het voor zijn. Een prachtige route door het dal, waar ook hier de originele wegen waren weggespoeld en er over het graveldek gekoerst moest worden. Was dat eenmaal voorbij dan voelde het asfalt fijn en vertrouwt. De Kopak groep raakte zo nu en dan wat fietsers kwijt tijdens de rit, maar bij aankomst in het hotel bleken deze personen dan al lang en breed aan de soep met brood te zitten. De avondmaal was deze keer met de per soonlijke hand van de vrouwelijke ‘patron’ uit geserveerd en was er voldoende eten met een toetje. Ook s’avonds in de ‘refter’ werd er weer gezellig met elkaar gepraat en gedronken. Sommige tafels hadden de
gierende lach aan zich gebonden en tranen vloeide hierdoor rijkelijk. De laatste dag stond in het teken van de een klein rondje fietsen en de terugreis. Omdat het tot 8.00 uur s‘morgens gere gend had, gingen een aantal TCT-leden eerder naar huis. De rest reed de laatste steile klimmetjes en sloot de rijen.
Samenvattend kan gesteld worden dat het een mooie korte, fietsvakantie was, waar de uitdagingen van het fietsten, gezel ligheid en schoonheid van de omgeving een brede glimlach van tevredenheid op gezichten toverde. De evaluatie in TCT-app was dan ook duidelijk en unaniem. Walter een prima organisatie en voor het volgen de jaar zeker voor herhaling vatbaar.
Bas van der Mierden.
Gelukkig was het maar één buitje zei Alain. De regen kwam met bakken uit de hemel, maar wel de hele dag. Nat was het, het leverde veel lekke banden op maar toch hebben alle deelnemers een goede dag gehad.
Prachtige routes in de omgeving van Nijmegen met de Zevenheuvelenweg richting Groesbeek als eerste uitdaging. Normaal het decor van de wandel vier daagse.Ventoux, Kopak, Boerke, Bunga, Bunga light en de recreanten. Ongeveer 50 tourrijders en 25 recreanten.
De lunch was geregeld op een centrale locatie in Groesbeek. Hier werden broodjes en warme soep in een knusse huiselijke sfeer genuttigd, werd er bijgepraat en konden de waterdampen opstijgen. De zaterdag was goed begonnen zei Alain. Alle dekens die bij Boerke in bewaring lagen voor het fietsenvervoer, waren opgeruimd. Huisvlijt van de terrein keeper?
We weten het niet. Er moest geïmpro viseerd worden om alle fietsen veilig en schadevrij in de vrachtwagen te krijgen. Vrachtwagen, benzine en chauffeur overi gens waren door de firma Versteijnen ter beschikking gesteld. Wat kon er nog mis gaan. Niets toch? Met uitzonderling van die ene bui natuurlijk. Alain moet er om lachen. Hij had er van genoten dat was te zien. Op de vraag of hij ook enkele foto’s kon leveren werd meteen de clubdag commissie geïnformeerd.
Ze waren al bezig voor de clubdag voor het volgende jaar: Niek, Stefan, Frank, Alain, Dorien en Berry. Een gelouterde groep fietser die zeker weer een mooie gelegenheid in 2023 gaan organiseren.
Bas van der Mierden.
Datum Onderwerp
Dinsdag 22 november 2022 ALV
Zie de mededelingen per mail en Facebook wat betreft fietsen, MTB en gravelen.
Hoe zijn jullie bij de fietsclub terecht gekomen?
Kees: Ik was gepensioneerd en lag in het ziekenhuis toen ik hoorde dat mijn zus een etage hoger ook in het ziekenhuis lag. Op het moment dat ik weer werd bevorderd tot lopend patiënt ben ik naar boven gegaan voor een bezoekje. Mijn andere zus Marij zat daar ook en we raakte aan de praat en kwam ter sprake dat ze bij een fietsclub was en regelmatig met de groep fietstochten maakten.
Op haar vraag om ook eens een keer te komen kijken heb ik dat gedaan en ben eigenlijk zo blijven hangen. Dat was in augustus 2013.
Mary: Ik werkte nog en had uiteraard de tijd niet om ook op woensdagmiddag te gaan fietsen.
Dat heeft nog 7 jaar geduurd maar ik
hoorde van Kees elke keer weer dat het zo leuk was en in 2020 ben ik ook bij de fietsclub gegaan.
Als jullie zo in de groep meefietsen, wat is daar dan leuk aan?
Mary: De sociale contacten. Dat we met meerdere mensen er samen op uit zijn, lekker de natuur in en genieten van de omgeving. Ook weer eens een ander praatje en het drankje op een terrasje on derweg hoort er toch ook wel echt bij. Dat maakt het leuk. Kees: Daar sluit ik me bij aan maar wij gaan natuurlijk ook voor de rit maar de groep vinden we zeker zo belangrijk. Wij zijn van 1986 tot 1999 dus 13 jaar bij een motorclub geweest en zijn altijd gewend in een groep te rijden. Het is na tuurlijk een verschil een motorclub of een fietsclub maar je zit allebei op een fiets.
Goed, bij de ene moet je iets meer trappen dan bij de andere. Maar dat groepsgevoel zit er bij ons wel een beetje in. Mary: Kees en ik regelden altijd bij de motorclub de ritten, soms meerdaagse maar ook het eten voor onderweg, de overnachtingen. Dat was altijd leuk om te doen. Dat hebben we gedaan tot 1999 en zijn we gestopt omdat de onderlinge samenhorigheid in de groep steeds min der werd en zijn we tot 2017 motor blijven rijden maar dan in ons eentje. We misten wel een beetje de groep en dat vinden we hier bij de recreanten weer terug.
Kees, jij hebt lang op een mountainbike meegefietst, later is dat een stadsfiets geworden. Hoe komt dat?
In het begin reed ik inderdaad op een mountainbike maar ik vond na een tijd de banden teveel herrie maken in verhouding
tot de andere fietsers en heb de banden gewisseld. Later toen Mary er bij kwam ( met een E-bike) ging dat goed totdat haar accu een keer leeg was en hebben we van fiets geruild. Mary op de mountainbike en ik op de lege E-bike. Maar in die tijd was het bijna onbegonnen werk om op een E-bike zonder ondersteuning te fietsen. Dat was veel te zwaar. Maar om redenen dat Mary niet goed uit de weg kan op een gewone fiets, hebben we maar andere E-bikes gekocht die in geval van nood lich ter trappen als de accu uitvalt en ik dus niet de pineut ben.
Veiligheid in de groep. Wat zijn verbeter punten?
Mary: Niet altijd wordt er goed gefloten. Het gebeurt soms ook dat er geen achter rijders zijn met een fluitje. Ook het invoegen bij een tegenligger
blijft een riskant dingetje. Er wordt teveel geremd en de groep valt dan bijna hele maal stil met het gevolg dat je bijna op het achterwiel van je voorligger zit. Dat komt natuurlijk ook omdat we allemaal erg dicht op elkaar rijden. En er wordt natuurlijk veel gepraat, wat ook gezellig is, maar je wordt er niet alerter op. Ook het aangeven van obstakels door degene die voor je fietst kan beter. Dat wordt wel eens vergeten. Een rijvaardigheidscursus maar dan ook eentje die de deelnemers ook echt meeneemt in allerlei praktijksituaties. Het moet niet te gemakkelijk gemaakt worden.
Kees: Even terug naar de motorclub, daar reden wij dakpansgewijs en zodra de voorof achterrijder een signaal gaf dan ging het invoegen vloeiend. Misschien het overwegen waard.
Er gaan steeds meer stemmen op om tijdens het fietsen in de groep een helm te dragen. Hoe staan jullie hier in?
Kees: Ik ben anti-helm. Ik heb tot 2017 met een helm op gereden en ik ben het een beetje zat. Zolang het wettelijk niet verplicht is zul je mij geen helm zien
dragen.
Mary: Voor mij hoeft het ook niet en zoals Kees al zegt als het moet dan moet het.
Als jullie iemand over de streep willen trekken om mee te fietsen. Wat zouden jullie dan zeggen?
Mary: Kom eens een woensdagmiddag mee proeffietsen voor het sportieve, het sociale en het gezellige sfeertje.
Wat doen jullie zo heel de dag en wat zijn jullie hobby’s?
We gaan heel veel samen er op uit. Dat is meestal wel op de fiets. Soms een dorpentocht en dan weer de natuur in. We regelen het wel altijd zo dat we ergens op een terrasje kunnen landen. Dit houdt ons in conditie en is nog gezellig ook.
Zijn er nog specifieke leuke momenten die je hebt meegemaakt bij de recreanten?
Kees: Weet je, echt iets specifieks opnoe men is moeilijk, we genieten van elke rit die we rijden, het gaat niet om hoogtepun ten want dan zouden andere keren minder
leuk zijn. Wij genieten van elke rit en nogmaals de sociale contacten dat vinden wij het belangrijkste.
Mary: Ik vind wel dat er toch regelmatig iets wordt georganiseerd. Tijdens de co rona lag dat uiteraard heel anders. Ik heb dit jaar de Fiets4Daagse wel gemist. In 2021 hebben we ook best wel met hand en spandiensten meegeholpen en dat vonden wij ook heel leuk om te doen. Helaas heeft toen het weer alles verpest en dat was een grote tegenvaller zeker voor degenen die het allemaal georganiseerd hadden. Een groot gemis voor de club en voor Til burg als stad.
Wat is jullie levensmotto?
Samen genieten en adem blijven halen.
Zijn er verbeterpunten bij de Recreanten of bij TCT’93 in het algemeen?
We zijn over de recreanten en de manier zoals het gaat over het algemeen echt wel tevreden. Alleen wat ons wel opvalt is dat er tijdens de jaarvergaderingen de aandacht veel meer naar de toerrijders en alles daar omheen gaat dan naar de recreanten. Er komt bijna nooit iemand van het be stuur na de vergadering even een praatje maken met de recreanten. Men blijft han gen bij de toerrijders.
Mary: Wat ik als een verbeterpunt zie is als we 1x per jaar een vergadering met alleen de recreanten zouden hebben, zo op het einde van het seizoen. We kunnen dan verbeterpunten aangeven, het ach terliggende seizoen even doornemen en nieuwe plannen en afspraken maken t.o.v. veiligheid in de groep, wensen en ideeën.
Door: Rob VennixHet is dan eindelijk zover. Het kon niet uitblijven. Kwestie van tijd. Maar als het zover is toch wel verrassend. Nu is het hek van de dam.
Mathieu van der Poel is nu ook om. Hij gaat gravellen. En hij begint direct maar met het WK.
Wie nu nog zegt dat gravellen een hype is, heeft het toch echt mis. Wie zegt dat het een rariteit is wat wel weer overwaait, is niet goed op de hoogte. Het aantal gravelfietsen dat verkocht wordt is explo sief gestegen, elk zichzelf respecterend fietsenmerk brengt meerdere modellen gravelbikes op de markt en het aantal gravelevents groeit gestaag.
Kortom, heb je nog geen gravelbike overweeg het dan ook eens! Waarom? Het opent letterlijk nieuwe wegen/paden en het geeft een nieuwe dimensie aan het fietsen. Zoals Mathieu aangaf, houdt het het midden tussen mtb’en en veldrijden.
Uiteraard hoef je niet mee te doen aan de hype (ja dat is wel een hype) van houthakkershemden, mok aan het zadel, kampvuur, bier en burgers.
Je kunt ‘gewoon’ op je eigen manier, in je eigen stijl lekker op de gravelfiets stappen en gaan! De paden op, de lanen in.
Ben je nog niet overtuigd? Het is een kwestie van tijd voordat iedereen een gravelbike rijdt!
NB voordat de reacties over elkaar buitelen (gaarne toe uitgenodigd!) dit artikel is met een knipoog bedoeld.
Alfonsina Strada (geboren als Alfonsina Morini) (Castelfranco Emilia, 16 maart 1891 - Milaan, 13 september 1959) is de enige vrouwelijk wielrenner die ooit de Ronde van Italië (1924) reed. Ze was gehuwd met de wielrenner Luigi Strada.
Vooraleer Alfonsina aan de start kwam in de Giro, had ze reeds 36 wedstrijden gewonnen. Dit was de organisator Emilio Colombo - directeur van de krant
La Gazzetta dello Sport - niet ontgaan, waarbij hij haar inviteerde de Giro van 1924 te rijden.
De grote ploegen kwamen er niet aan de start, maar een vrouwelijke deelnemer zou terug genoeg aandacht geven aan het grootste wielerevenement in Italië.
De Giro werd gereden over 12 ritten en een afstand van 3.613 km. Uiteindelijk eindigde ze op 20 uur van winnaar Giuseppe Enrici.
De laatste ritten reed ze echter buiten competitie, omdat ze in een rit te laat aankwam. De organisator dacht aan zijn krant en op zijn kosten reed ze alleen verder. Ze was zo populair dat ze meer geld verdiende dan de eindwinnaar.
Ga eens eten of iets drinken bij Boerke Mutsaers. Goede maaltijden tegen een schappelijke prijs. Bezoek Boerke Mutsaers niet alleen bij het vertrek op de fiets op zaterdag en zondag!
Wat dacht je van een heerlijke Indonesische maaltijd bij Bunga Melati in Alphen of Melati Dua in de Reeshof. Ook afhaal (het eten blijft gegarandeerd warm op de wat langere afstand). Je doet er weer energie mee op voor een mooie fietstocht of training!
KOPAK direct mail, het adres voor verzendingen van grote hoeveelheid mailingen huis aan huis.
Voor het onderhoud en vervangen van uw banden zijn wij volledig ingericht. Alle soorten en merken banden die kwalitatief in orde zijn kunt u bij ons laten monteren. Zomer- winter- en 4-seizoenen banden.
Ventoux, wat moeten wij daarover nog zeggen, hoofdsponsor van onze vereniging. Het adres om je racefiets of mountainbike te laten onderhouden of zelfs te kopen. Vriendelijk, gezellig en deskundig. Bereid om altijd te helpen. Houd als TCT’er dit adres in ere!
Guill. van de Ven Fietsspecialist is gevestigd in het centrum van Tilburg en heeft in de winkel een ruim assortiment aan fietsen, accessoires, regenkleding en nog veel meer.
Schoonmaakdiensten/Glazenwasserij. Kwaliteit leveren is bij WI-JO heel vanzelfsprekend. De knowhow van het bedrijf bestaat uit een enorme praktijkervaring die wij combineren met het gebruik van de beste producten.
Autoservice van de Zande in Esch: het adres voor een goede tweedehands auto en voor beurten en onderhoud. Valt wel mee met vervangauto en de zeer goede, eerlijke en vrien delijke service. Bovendien 25 euro korting op een kleine en 50 euro op een grote beurt.
Kortom, hou het belang van onze sponsoren in het oog. Zij zorgen ervoor dat wij in mooie kleding fietsen en mooie fietstassen hebben. Denk eerst na voordat je op Facebook een ander bedrijf dan onze sponsoren liket! Hun belang ons belang.
1Je bent verantwoordelijk voor de veiligheid van de groep, jouw eigen veiligheid en die van de overige verkeersdeelnemers. Het dragen van een helm en het gebruik van een fietsbel is verplicht! Houd de handen op of bij de remgrepen (dit vergroot de reactiesnelheid en verhoogt de veiligheid).
De routeplanner bepaalt! Volg de aanwijzingen van de routeplanner op en geef deze zonodig door.
Geef ook de andere aanwijzingen door naar achteren (“auto tegen”, “paaltje” etc.) of naar voren (“auto achter” etc.), alsmede de gebaren (rechter arm naar achteren = obstakel rechts etc.).
Reageer voorspelbaar (voorkom plotselinge uitwijkmanoeuvres). Voorkom onnodig remmen en roep zonodig “ho”.
5Neem de verkeersregels in acht. Steek uitsluitend over en benut voorrang uitsluitend als er ook ruimte is voor de andere deelnemers.
Rijd met hooguit 2 fietsers naast elkaar. Sluit goed aan, maar rijd niet met jouw voorwiel naast een achterwiel van een ander.
Zorg voor een goed onderhouden fiets en reservemateriaal om kleine reparaties uit te voeren, zoals een lekke band vervangen.
Ga bij een stop (regenjas aan, lekke band etc.) zover mogelijk rechts van de weg staan.
Zorg voor voldoende roulatie op kop (bijv. elke 5 km wisselen).
Last but not least: geniet!