Schakelen 164

Schakelen Nr 164 / november 2023

In Memoriam

Robin Verschuur

Inhoud 06 07

Redactioneel Clubagenda / Nieuwe leden

08 12 14 16 18 20 24

In memoriam Robin Column Ivo Speech voorzitter, Walter Stam Vriend, Bjorn van den Nieuwenhuizen We zullen je nooit vergeten, Rogér van der Waarden Wielergeluk, Rosannen Kerkhoven Brief burgemeester

32 34 40 44 48 50 54

Van de bestuurstafel The Gravel Pit Kopak, Koert van de Kerkhof Irrel fietsweekend Laurens ten Dam, na wielrennen komt...

Bezoek onze sponsoren 10 belangrijke regels

2

Redactie Schakelen is het officiële orgaan van Toerclub Tilburg 93 en verschijnt 4 x per jaar. Schakelen wordt gratis verspreid onder de leden en sponsors van de vereniging.

Redactie Ivo Maas en Bas van der Mierden Vormgeving en opmaak Daan de Krosse Foto cover Marcel Jans Toerclub Tilburg’93 Opgericht:

19 januari 1993

NTFU nr:

110048

Postadres:

Veerse Meer 2, 5032 TT Tilburg

Bankrekening

16.23.24.936 t.n.v. TCT’93.

Nieuwe artikelen en/of reacties kunnen worden gestuurd naar de redactie: info@tct93.nl.

3

Bestuur Walter Stam (voorzitter) walterstam@home.nl Erik Marcus (secretaris) e.marcus@remie.nl Ronald van den Brink (penningmeester) r.brink53@chello.nl Frans van Dongen fcjvdongen@hotmail.com

06 20962595 06 51351748 06 53653885 06 20468866

Toer- en Mountainbike Commissie Contact Wim Ogink Sjaak Blokland Jack van de Wouw Peter Verseveldt Chris Vermeer

tmc@tct93.nl w.ogink@planet.nl jblokland@home.nl jackvandewouw@ziggo.nl peter.verseveldt@gmail.com chrisvermeer@hotmail.com

06 83064044 0620477985 06 20629903 06 82070236 06 14866110

Tochtencommissie Recreanten Ben van Sluijsveld Berry Swaanen Dorien Wittens

dnbenno@home janenberry@hotmail.com wido@ziggo.nl

06 24776524 06 49652033 06 36535453

Volgwagen Jan Swaanen (coördinator) Telefoon bus

06 44363648 06 42093435

Clubdagcommisssie Frank Krielaars Stefan Becks Dorien Wittens Berry Swaanen Niek Veltman Alain Laaper

frank.kriellaars@gmail.com stefanbecks@gmail.com wido@ziggo.nl janenberry@hotmail.com n.veltman@home.nl laaper.alain@gmail.com

06 28191505 06 42142609 06 36535453 06 49652033 06 18944894 06 38398589

schuren.harrie@gmail.com jeroen.nicoline@home.nl rhielkema@home.nl tf.buss@gmail.com

06 52374016 06 53920413 06 36190600 0620717327

Commissie Abdijentocht Harrie Schuren Jeroen Denissen Arend Krijger Reginald Hielkema Tom Buss

4

Clubkleding Alexander Majoie

kledingcommissie@tct93.nl

06 28076914

Commissie The Gravel Pit Walter Stam Daan de Krosse Erik Marcus Maurice van den Bogaard

walterstam@home.nl 06 20962595 daan.de.krosse@xs4all.nl 06 51837805 e.marcus@remie.nl 06 51351748 mauricevandenbogaard@gmail.com 06 24775590

Commissie Onderhoud Toeristische Fietsroutes Contact Jan Swaanen Piet van Berkel Ben Nibourg Ton van der Borg

onderhoudtoeristischeroutes@tct93.nl jswaanen@home.nl 06 44633648 pietvanberkel@home.nl 06 33746752 fam.nibourg@home.nl 06 44236665 hasseltstraat94@planet.nl 06 34142497

Website Tonn de Jong Niek Veltman Daan de Krosse Marcel Jans

tonn.dejong@gmail.com n.veltman@home.nl daan.de.krosse@xs4all.nl mpw.jans@gmail.com

06 10337937 06 18944894 06 51837805 06 51486235

ivo.maas@tip.nl bas.mierden@gmail.com daan.de.krosse@xs4all.nl

06 53861594 06 38673502 06 51837805

fcjvdongen@hotmail.com walterstam@home.nl peter.verseveldt@gmail.com chwmvandelaar@gmail.com stefanbecks@gmail.com ajamajoie@gmail.com chrisvermeer@hotmail.com daan.de.krosse@xs4all.nl

06 20468866 06 20962595 06 82070236 06 19051691 06 42142609 06 28076914 06 14866110 06 51837805

Redactie clubblad Ivo Maas Bas van der Mierden Daan de Krosse

Kledingcommissie Frans van Dongen Walter Stam Peter Verseveldt Monique Van de Laar Stefan Becks Alexander Majoie Chris Vermeer Daan de Krosse

5

Redactioneel

Naar aanleiding van het overlijden van Robin Verschuur heeft de redactie in overleg met het bestuur besloten een deel van Schakelen te maken als in memoriam.

Niet dat andere overleden leden minder belangrijk waren, integendeel, maar het recente overlijden en de wijze waarop heeft op veel leden een enorme impact gehad. Als redactie hebben wij besloten dat het wel een gecombineerd nummer moet worden. Het tweede deel gaat over hoe wij als vereniging verder gaan. Het laat ook zien dat onze vereniging de kracht heeft om eensgezind gezamenlijke activiteiten te organiseren.

6

Het weekend in de Eifel en de Gravelpit zijn ook momenten om te verwerken en elkaar te steunen.

In deze aflevering is er geen bijdrage van de recreanten. Onze vaste schrijver Rob Vennix is dit moment herstellende van een bacterie op zijn beide hartkleppen. Op 16 juni is hij geopereerd en heeft 2 nieuwe hartkleppen gekregen. Zodra hij voldoende hersteld is zal hij vanuit de recreanten weer berichten. Wij wensen hem veel beterschap.

De redactie

Clubagenda Datum

Onderwerp

Zondag 4 november 2023

Sluitingsrit

Zaterdag 18 november 2023

ATB en Gravel Clinic

Zondag 26 mei 2024

Abdijentocht

Vrijdag 27 t/m 29 september 2024

Eifel weekend

Zondag 6 oktober 2024

The Gravel Pit (Gravel en ATB tocht)

Zie de mededelingen per mail en Facebook wat betreft fietsen, MTB en gravelen.

Nieuwe leden Wij verwelkomen de volgende nieuwe leden: Tommy Knoop Alex Haans Michiel Tilemans

Frank de Jong

Jos Kroot Frank van den Corput Remco Robbe

Wij wensen hen een mooi nieuw eerste jaar toe in onze vereniging.

7

Tijdens die tocht werd hij aangereden door een auto en overleed kort daarop in het ziekenhuis. Je hoopt als voorzitter van een wielervereniging zoiets nooit mee te maken en dan gebeurt het nu weer. Zonder deze twee ongevallen te vergelijken, daar gaat het niet om, ligt het overlijden van Robin nog vers in mijn geheugen.

Bovendien was ik zelf ter plaatse en kon helaas niet veel meer doen.

In memoriam Robin

Zaterdag 8 juli 2023 zal altijd in mijn Robin Verschuur geheugen gegrift blijven staan. Op de jubileumdag van de 30-jarige TCT’93 scheen de zon fel. Het beloofde een prachtige dag te worden. Het werd echter een gitzwarte dag door het dodelijk ongeval van Robin Verschuur. Het valt mij bijzonder zwaar een column over hem te schrijven. Ik denk dat ik dit niet hoef toe te lichten. Ik heb gezien hoe alle leden van onze vereniging geschokt waren. Een groot deel heeft de uitvaart bijgewoond.

Dat gold ook voor de groep leden die kort daarvoor met hem in de bergen had gefietst, waar zijn vriendin Ankie ook bij was.

Als oud-voorzitter heb ik eenmaal eerder een dodelijk ongeval van een lid meegemaakt. Marcel van de Ven reed solo een verkenningstocht voor de Abdijentocht, waarvan hij in de commissie zat.

8

Ik wil enkele persoonlijke herinneringen aan Robin weergeven. Al is dit slechts een beperkte illustratie van wat hij een fijn mens en fietser hij was.

Ik ben diverse keren met hem in de bergen geweest. Daar leer je iemand goed kennen, zowel tijdens het fietsen als daarbuiten. Ter illustratie: op een dag na een lange bergrit in de Pyreneeën op weg naar ons verblijf, nog een lang stuk fietsen in het dal, reed ik op kop. De groep maakte er een rustig ritje van. Toch was er iemand gedemarreerd of beter gezegd vooruit gaan rijden. Ik probeerde deze persoon in te halen maar Robin reed mij voorbij. Het werd een echte achtervolging.

Robin nam mij echter op sleeptouw in plaats dat hij mij liet staan. Gedurende een klein half uur probeerden wij de voorste renner in te halen. Dat was hem zonder mij ongetwijfeld gelukt. Toch bleef hij bij mij en lukte het bijna om gelijktijdig aan te komen. Dit zegt iets over het karakter van Robin. Sociaal en bereid om te helpen. Zoiets vergeet je niet.

goede humeur te verliezen. Op die momenten heb ik Robin leren waarderen als wielrenner en als persoon. Dit werd nog eens bevestigd toen ik als voorzitter een plan verdedigde in de Algemene Ledenvergadering. Een plan om in kleinere groepen te rijden met een wegkapitein om het aantal ongelukken te verminderen.

Er was fel verzet vanuit een kleine groep leden, die dreigden met opzegging van hun lidmaatschap. Robin echter, nam een verbindende rol op zich en was mild. Ik was hem als toenmalige voorzitter dankbaar.

Nog zo’n gebeurtenis was de beklimming van de Stelvio. Wij wilden allebei graag die berg beklimmen, hoewel we daarvoor eerst een paar uur moesten autorijden vanuit onze standplaats. Het was een barre tocht naar boven met harde wind, regen en sneeuw. Natuurlijk was Robin als eerste boven en weer beneden.

Geduldig zat hij in een dorp verderop in een restaurant te wachten zonder zijn

Ik mis hem en wens nogmaals onze leden, zijn familie en in het bijzonder Ankie, zijn vriendin, sterkte met het verwerken van het verlies van Robin.

9

10

11

Column Van de oud-voorzitter Ivo Maas

Robin Zaterdag 8 juli 2023 zal altijd in mijn geheugen gegrift blijven staan. Op de jubileumdag van de 30-jarige TCT’93 scheen de zon fel. Het beloofde een prachtige dag te worden. Het werd echter een gitzwarte dag door het dodelijk ongeval van Robin Verschuur. Het valt mij bijzonder zwaar een column over hem te schrijven. Ik denk dat ik dit niet hoef toe te lichten. Ik heb gezien hoe alle leden van onze vereniging geschokt waren. Een groot deel heeft de uitvaart bijgewoond.

Dat gold ook voor de groep leden die kort daarvoor met hem in de bergen had gefietst, waar zijn vriendin Ankie ook bij was.

Als oud-voorzitter heb ik eenmaal eerder een dodelijk ongeval van een lid meegemaakt. Marcel van de Ven reed solo een verkenningstocht voor de Abdijentocht, waarvan hij in de commissie zat.

12

Tijdens die tocht werd hij aangereden door een auto en overleed kort daarop in het ziekenhuis. Je hoopt als voorzitter van een wielervereniging zoiets nooit mee te maken en dan gebeurt het nu weer. Zonder deze twee ongevallen te vergelijken, daar gaat het niet om, ligt het overlijden van Robin nog vers in mijn geheugen.

Bovendien was ik zelf ter plaatse en kon helaas niet veel meer doen.

Ik wil enkele persoonlijke herinneringen aan Robin weergeven. Al is dit slechts een beperkte illustratie van wat hij een fijn mens en fietser hij was.

Ik ben diverse keren met hem in de bergen geweest. Daar leer je iemand goed kennen, zowel tijdens het fietsen als daarbuiten. Ter illustratie: op een dag na een lange bergrit in de Pyreneeën op weg naar ons verblijf, nog een lang stuk fietsen in het dal, reed ik op kop. De groep maakte er een rustig ritje van. Toch was er iemand gedemarreerd of beter gezegd vooruit gaan rijden. Ik probeerde deze persoon in te halen maar Robin reed mij voorbij. Het werd een echte achtervolging.

Robin nam mij echter op sleeptouw in plaats dat hij mij liet staan. Gedurende een klein half uur probeerden wij de voorste renner in te halen. Dat was hem zonder mij ongetwijfeld gelukt. Toch bleef hij bij mij en lukte het bijna om gelijktijdig aan te komen. Dit zegt iets over het karakter van Robin. Sociaal en bereid om te helpen. Zoiets vergeet je niet.

goede humeur te verliezen. Op die momenten heb ik Robin leren waarderen als wielrenner en als persoon. Dit werd nog eens bevestigd toen ik als voorzitter een plan verdedigde in de Algemene Ledenvergadering. Een plan om in kleinere groepen te rijden met een wegkapitein om het aantal ongelukken te verminderen.

Er was fel verzet vanuit een kleine groep leden, die dreigden met opzegging van hun lidmaatschap. Robin echter, nam een verbindende rol op zich en was mild. Ik was hem als toenmalige voorzitter dankbaar.

Nog zo’n gebeurtenis was de beklimming van de Stelvio. Wij wilden allebei graag die berg beklimmen, hoewel we daarvoor eerst een paar uur moesten autorijden vanuit onze standplaats. Het was een barre tocht naar boven met harde wind, regen en sneeuw. Natuurlijk was Robin als eerste boven en weer beneden.

Geduldig zat hij in een dorp verderop in een restaurant te wachten zonder zijn

Ik mis hem en wens nogmaals onze leden, zijn familie en in het bijzonder Ankie, zijn vriendin, sterkte met het verwerken van het verlies van Robin.

13

Speech Walter Stam, voorzitter

Lieve Ankie, beste Paul en Charlotte, familie, vrienden, collega’s en bekenden.

Ik sta hier als voorzitter van TCT93, maar ook als fietsmaat van Robin.

Fietsmaat sinds 2012 toen hij lid is geworden van onze fietsclub. Vele kilometers hebben we gemaakt. We zijn op veel plaatsen geweest en hebben vele bergen bedwongen. Zoals vorige maand nog: met een groep tct’ers samen fietsen in de Alpen. Een mooie herinnering aan een fietsweek waar ook jij bij was Ankie.

Sinds 2013 was Robin bijna elk jaar bij de fietsweek. Van bestemmingen in de Alpen, Dolomieten tot Pyreneeën. Behalve fanatiek fietsen werd er ook veel lol gemaakt.

Zo maakte Robin dit jaar nog samen met Roger elke dag een filmpje ‘zwetsen op d’n berg’. En uiteraard werd dit, zoals we Robin kenden, gepost op de socials.

Foto’s, filmpjes; blijvende herinneringen aan het fietsen met Robin.

14

Maar vorige week zaterdag kwam er abrupt een einde aan het fietsen. Vreselijk en onwerkelijk, nog steeds.

Sommige mensen zeggen dat wielrennen de belangrijkste bijzaak van het leven is. Voor Robin gold dit zeker. Als er een mooie tocht in de Ardennen te fietsen was; Robin was erbij. Als we een fietsweekend organiseerden in de Eifel; Robin was erbij.

Vaak was hij de eerste die reageerde dat hij meeging. Het waren activiteiten waar hij al lang van tevoren naar uitkeek.

En achteraf werd er nog lang over gepraat en op teruggekeken. Wat was hij trots (en terecht!) dat hij tijdens de Philippe Gilbert Classic samen met Gilbert had gefietst en hem bij kon houden. Maar ook in de plaatselijke fietsritten was hij fanatiek. De laatste jaren was hij degene die weer nieuw leven had geblazen in het zogenaamde E=E rondje. En ook bij de Ventoux-groep, de snelste groep van de club, op zaterdag was hij één van de vaste waarden.

Meestal vertrok hij dan op kop vanaf onze startplaats Boerke Mutsaers. Bij Robin was het met fietsen altijd alsof hij een aan/uit knop had. Hij zette bij de start de knop op ‘aan’, kromde zijn rug en de rest kon in zijn wiel kruipen.

Vorig jaar bij een rit in de Ardennen werd Robin onderweg gecomplimenteerd voor zijn houding op de fiets. Door een Belg die een stuk met ons had meegereden. Na dat compliment ging hij nóg iets dieper zitten.

Trots als hij was. En ik zat nog iets meer in de wind.

Op Robin kon je altijd een beroep doen voor de club. Of het nou ging om een bestelsysteem maken voor nieuwe clubkleding, de webhosting regelen of de fietsenstalling beheren tijdens de Abdijentocht.

Hij deed het. En altijd met goeie zin. Ik zal me zijn glimlach en zijn tevreden blik blijvend herinneren. Zoals na een dag helpen op het terras bij de Abdijentocht met een glas Trappist voor zijn neus. Daar wist hij wel raad mee.

Robin had weinig geduld met mensen die ergens uitgebreid over gingen discussiëren of bijvoorbeeld treuzelden bij het vertrek. “Duurt lang!” hoorde je dan. Rechtdoorzee en soms ook recht voor zijn raap als er in zijn ogen onzin werd verkondigd.

Door het vele samen fietsen heb ik Robin ook als persoon beter mogen leren kennen. Fanatiek tijdens het fietsen, relaxed en tevreden naast de fiets. En gelukkig in zijn relatie met Ankie.

Ook kon je een beroep doen op Robin als mecanicien. Als er iemand in de groep problemen had met zijn fiets, bood Robin hulp.

We verliezen als TCT een mooi mens en een fijne medefietser. We zullen als TCT93 Robin blijvend herdenken.

15

Vriend Bjorn van den Nieuwenhuizen

Een groot gat is wat er is achter gebleven, een onvoorstelbaar gemis.

Hij was een levensgenieter en de beste vriend die je je zou kunnen wensen.

We hebben samen veel kilometers gefietst en veel toertochten gereden op de MTB en de weg.

Het leven gaat door en dat is de realiteit maar de wereld is een vriend verloren.

Robin was een ontzettend eerlijk, oprecht en geïnteresseerd mens.

Hij stond altijd voor iedereen klaar.

Ik heb Robin leren kennen bij TCT ’93 in 2012 we hadden meteen een goede klik.

Na een aantal clubritten had ik hem om hulp gevraagd met mijn computer.

Het probleem met de computer had hij zo opgelost, daarna een hapje eten en een biertje, het begin van een vriendschap die hechter werd dan ik mij ooit voor had kunnen stellen.

Samen waren we Bert en Ernie en volgens sommige leken we zo erg op elkaar dat we door elkaar gehaald werden. We deden ontzettend veel samen maar meestal eindigde we toch wel met een biertje in de hand. Hard fietsen kon hij maar, er was één ding wat hij nog beter kon en dat was genieten van het leven.

16

Van de Bikse bos en heidetocht tot de ronde van Vlaanderen, wat zijn favoriete tocht was. Bijna elk jaar stond hij daar aan de start. Op 1 editie die ik samen met hem heb mogen rijden hebben we 4 seizoenen in 1 dag gehad. Gestart bij een temperatuur onder nul, daarna nog regen en wat (natte) sneeuw gehad om te finishen in een lekker zonnetje.

Op de fiets was hij het gelukkigst, zolang hij zich lekker uit kon leven en zoals hij het zelf altijd zei “helemaal naar de klote kon gaan”. Een andere memorabele tocht was de bikeboutique trailtocht in het zuiden van Limburg, waar kilometers en gemiddeldes ondergeschikt waren.

Dit was niet zijn ding na een paar kilometer en verschillende valpartijtjes door het extreem technische parcours is

hij samen met Stefan omgedraaid en weer naar de start gereden om de gewone toertocht van 35 km te rijden. Waarna hij met een biertje en een brede glimlach op de rest zat te wachten die allemaal nog nooit zo langzaam hadden gefietst. Robin leefde voor de snelheid op de fiets.

Robin was ook iemand die geloofde in mensen en ze aanspoorde om het beste uit zichzelf te halen, hij fungeerde bij mij echt als een klankbord voor allerlei zaken in het leven. Of het nu de aanschaf van een nieuwe fiets was of een carrièreswitch, hij luisterde en gaf zijn mening en advies zonder het op te dringen dat vond ik het mooie.

Ik mis naast zijn vriendschap en warme persoonlijkheid ook zijn uitspraken.

Duurt lang!

Tripels moet je drinken.

(En doelde hij op het verzet van een fiets).

En mijn favoriete, die ik het meest ga missen.

Hé jonge, dit gaat allemaal van de netto biertijd af hè.

(Vooral als iets langer duurde dan dat hij gedacht had).

Laten we allemaal als we op de fiets zitten of een biertje drinken aan hem blijven denken.

Proost!

17

8 juli 2023 Dit had een mooie jubileumclubdag moeten worden, maar het werd een pikzwarte dag...

Het overlijden van “onze” Robin

Bevlogen en betrokken bij de club en als vriend. Jouw sterke humoristische uitspraken gaan nooit verloren en zullen nog vaak de revue passeren, waarbij we met een lach en een traan herinneringen zullen ophalen.

Bedankt dat je onze vriend was, we zullen je nooit vergeten.

Rogér van der Waarden 18

“Gewoon het lijntje volgen” 19

Wielergeluk bestaat niet meer Samen fietsen we over een eindeloze rechte weg We voelen de zon, de regen en de wind totdat het gevoel uit onze benen is verdwenen Op zondag 1 oktober 2023 staat de eerste De tocht is toegankelijk voor gravelaars graveltocht ‘The Gravel Pit’ op de gravelen atb-ers. Kortom, een gravel expierence Samen fietsen we over kalender. Twee mooie tochten met als waar je absoluut bij aanwezig moet zijn! heuvels uitvalsbasis ‘De Roovertschede Leij’glooiende in Goirle gelegen aan de rand de bossen. voelen Leden TCT93 mogen (tegen betaling) De van elementen wevanniet Dat betekent direct de gravelpaden op. ook deelnemen aan dit nieuwe initiatief.

We voelen onze benen, net als

Twee mooie routes opde GPX, een goed die oneindig Voorinschrijving glimlach groot is € 17,50 verzorgde pauzeplaats (Bunga Melati), Daginschrijving € 20,00 speciaalbier (Nicolaas Brouwerij), hamburger (vlees of vega) Roovertsche Ingrediënten Samen fietsen we over hiernaast inbegrepen!

Leij, kampvuur en muziek (nog een de hoogste bergtoppen verrassing).

The Gravel Pit

De benen doen het werk We voelen ons fietser

Totdat we niets meer voelen Rosanne van Kerkhoven

20

21

“Duurt lang”

22

Dag 1 Hele mooie afwisselende rit in goed gezelschap (9 TCT-ers). Flink wat klimwerk, maar werd altijd weer beloond met mooie uitzichten.

Dag 2 Wederom prachtige tocht; in Luxemburg de route wat moeten verleggen vanwege een wegversperring. Bleek weer een kans voor een mooi bospadavontuur… En na Bastogne erg mooie gravelpaden gereden dwars door de velden. Wel af en toe een gevecht met de tegenwind. Ondanks dat weer erg genoten van de verscheidenheid aan paden en landschappen.

Dag 3 Laatste etappe met miezerregen, maar dit maakte het plezier er niet minder om.

Heerlijke gravelpaden richting Barvaux en vandaar langs de Ourthe noordwaarts. Één echt steile klim ter hoogte van Luik deed even pijn, maar daarna lekker uitgereden naar de finish in Rijckholt.

23

24

25

“Duurt lang”

26

Dag 1 Hele mooie afwisselende rit in goed gezelschap (9 TCT-ers). Flink wat klimwerk, maar werd altijd weer beloond met mooie uitzichten.

Dag 2 Wederom prachtige tocht; in Luxemburg de route wat moeten verleggen vanwege een wegversperring. Bleek weer een kans voor een mooi bospadavontuur… En na Bastogne erg mooie gravelpaden gereden dwars door de velden. Wel af en toe een gevecht met de tegenwind. Ondanks dat weer erg genoten van de verscheidenheid aan paden en landschappen.

Dag 3 Laatste etappe met miezerregen, maar dit maakte het plezier er niet minder om.

Heerlijke gravelpaden richting Barvaux en vandaar langs de Ourthe noordwaarts. Één echt steile klim ter hoogte van Luik deed even pijn, maar daarna lekker uitgereden naar de finish in Rijckholt.

27

28

“Proost Robin”

29

Bedankt dat je onze vriend was, we zullen je nooit vergeten.

30

31

Van de bestuurstafel Het bestuur (Walter Stam)

Afgelopen dinsdag, 24 oktober, hadden we als bestuur onze eerste officiële vergadering sinds de zomervakantie.

Uiteraard hebben we bijna dagelijks contact met elkaar via whatsapp en mail, maar dit was de eerste keer sinds de vakantie dat we fysiek weer bij elkaar waren. Daarmee was het ook onze eerste vergadering sinds de gitzwarte jubilieumdag. Het verongelukken van Robin kwam daarmee uiteraard ook ter sprake. Net zoals binnen het bestuur merk ik dat leden hierover vanzelfsprekend nog vaak praten. Fijn ook om te merken dat dit bespreekbaar is en blijft en dat iedereen het op zijn en haar manier een plek kan proberen te geven.

Daarmee hebben we het als bestuur er ook over gehad hoe en in welke mate en wanneer hier aandacht aan te (blijven) besteden. Dat is lastig. Wat voor de één als teveel aandacht overkomt, kan voor een ander juist als te weinig aandacht

worden ervaren. We proberen daarin het juiste evenwicht te vinden. Wetende en voelende dat we behalve onze bestuursrol fietsmaten waren, proberen we dit toch primair vanuit onze bestuursrol te benaderen. Dat betekent vooral ook dat we met elkaar weer vooruit willen kijken, nieuwe plannen maken en leden willen laten genieten van het fietsen. Maar ook dat we op gepaste momenten aandacht en ruimte willen geven aan het herdenken.

Tijdens de bestuursvergadering hebben we de ALV voorbereid. Ronald van den Brink was aangeschoven bij deze vergadering in het kader van een ‘warme overdracht’ van het penningmeesterschap. Erg fijn dat Sergio Ronald hem al helemaal heeft meegenomen in het financiële ‘reilen en zeilen’. Daarnaast, niet geheel onbelangrijk, was het ook direct fijn om te merken dat we met Ronald als beoogd opvolger van Sergio een goede

32

vervanger lijken te gaan hebben.

Uiteraard aan Ronald om dat waar te maken.

Daartoe presenteren we in de ALV een aantal doelstellingen voor 2024. Bijvoorbeeld, hoeveel events willen we in 2024 organiseren en wat voor events.

Er is, zoals vaker aangegeven, ruimte voor ideeën. Dus laat ook vooral van je horen als je een goed idee hebt voor bijvoorbeeld een clubactiviteit.

Belangrijk onderdeel van de ALV en daarmee de bestuursvergadering was de begroting. We zien dat we door onze sponsoring, de Abdijentocht en de toeristische fietsroutes een mooi inkomstenniveau hebben. Daar kunnen we vervolgens mooie dingen mee doen.

Tot slot gaan we tijdens de ALV ook een oproep doen voor een sponsorcommissie. Zoals gezegd hebben we een mooi inkomstenniveau vanuit sponsoring. Dat willen we ook na 2025 zo voortzetten. Dat betekent echter permanente aandacht voor sponsoring en kansen. Zo hebben we onder andere tijdens The Gravel Pit gezien dat er veel sponsormogelijkheden zijn maar dat het begint bij tijd en aandacht daaraan besteden. Vandaar die oproep.

Daarnaast heeft de eerste editie van The Gravel Pit een opbrengst van ruim € 3.000 opgebracht. Ook voor volgend jaar gaan we derhalve in de begroting uit van een vergelijkbare opbrengst. Daarmee hebben we meerdere ‘ijzers in ‘t vuur’ om opbrengsten te genereren en gaan we toe naar een hoger inkomstenniveau. Des te belangrijker om ook aandacht te hebben voor hoe we die inkomsten goed inzetten.

Walter Stam

33

The Gravel Pit Zondag 1 oktober 2023

Een gravel tocht zoals gravelen bedoeld is. Beide parcoursen van 75 km en 110 km waren uitgezet door onze gravelcreateur Marcel, die een ongeëvenaarde beleving creëerde. Gevoel voor esthetiek, rust, verschuiving door het landschap, diepte in routes, culturele beschouwing (de Kiek), combineerde deze pure schoonheid met techniek en vaardigheid op beide parcoursen. Weg fietsen in de lichte dauw, door bossen met doorschijnen van zonnestralen, over heide en langs beken. Prachtige langgerekte gravelpaden afwisselend met smalle trials. Het ontlokte vele spontane, enthousiaste reacties van de gravelaars.

De inschrijvingen vond plaats in alle vroegte op de Rovertse Leij, In totaal 660 deelnemers. De eerste deelnemer was al om acht uur in de ochtend vertrokken, waarna alle andere gravelaars op de fiets stapte en wegreden. De mooie Brabantse omgeving in.

De organisatoren Daan, Walter, Eric, Maurice en Marcel hadden dit in de verste

34

verte niet verwacht. Begonnen als een enthousiast idee. Een beetje kwajongens overmoed groeide echter al meteen uit tot een mooie primeur. De hoogmis, de ascent van een nieuw epos. Nu al epische onder de gravelritten.

Samen met de vele sponsoren (zie: thegravelpit.nl/) en vrijwilligers werd de dag een groot succes. Vele clubleden fietsen mee. Er werden hoge snelheden gereden. De mannen van Ventoux reden voorop 33 km/h, met Sjoerd als kartrekker. Sam zag na 70 km het lichtje uitgaan. Had nog snel water bijgevuld op de pauzeplaats maar moest door. Geen tijd voor de kaneelkoeken, muffins, peperkoek, bananen, sinaasappel, sportdrank en gelletjes die op de pauzeplaats voorhanden waren. De oudste deelnemer van deze dag was Henk Franken. 79 jaar met zijn elektrische mountainbike, prachtig. Hij genoot.

De Gravel codes zoals: ‘Be nice, say hi’, ‘Enjoy nature’, ‘Stay on track’, werden door alle deelnemer met liefde uitgedragen.

Gravelaars zijn rouleurs met een missie.

Behorend tot een mystieke tribe. Vrijheid, gezelligheid in het fietsen, gesoigneerd en sociaal. Fiets, kleding en schoenen matchen. Geen fluoriderend lycra met schreeuwende sponsoren. Olijf groen, marine blauw. Effen met een stilistisch streepje of dopje. Meer niet. Vrijheid in het samen zijn. Mooie fietsers die een andere beleving nastreven, die schoonheid met snelheid en gezelligheid combineren en die houden van een smaakvol biertje en hamburgers…

Want dat kregen de pedaleurs toen ze finishten. Bier met burgers en muziek.

De ambiance met de aankleding zorgde voor de ontlading. Verhalen over het fietsen, het weer, gravelroutes of het afzien, de pijn. De lach sloot die dag af.

Het was mooi geweest. Volgende jaar maar weer inschrijven.

35

Ventoux and Swiss Performance Dealerschap van BMC bikes

Daar waar de blauwe lucht de bergen raakt, de intrinsieke schoonheid gemengd gaat met de genen van het Italiaanse design, ontstaan prachtige innovaties.

Gemaakt voor de passionele sporter die geen concessie wil doen als het op fietsen aankomt.

We zijn dan ook trots. Het dealerschap van de ‘BMC bikes’ is binnen. De Zwitserse fietsen worden vanaf het einde van het jaar geleverd, dan staan de eerste modellen in de winkel.

Sjoerd en Sam van Ventoux hadden dat al lang in de gaten. Zij wilden graag het dealerschap van deze innovatieve fietsen, waar wedstrijd hardheid en performance op de weg en off-road kan worden gerealiseerd.

Fietsen die stilistisch, licht erotisch en met oog voor detail en gevoel over de weg glijden of de singletracks beroeren.

Mocht je interesse hebben, kun je niet wachten of is de drang te groot; we kunnen tijdelijk demomodellen reserveren, lekker even uitproberen.

Bel, mail of kom gerust langs in onze Ventoux winkel aan de Berkdijksestraat 81.

En mocht je tijdens het fietsen de limiet raken, dan helpt de diepe bombastische ‘Grom’ van de Roadmachine, Kaius of Fourstroke je verder, naar succes.

Sjoerd en Sam. BMC bikes

36

37

Ventoux and Swiss Performance Dealerschap van BMC bikes

Daar waar de blauwe lucht de bergen raakt, de intrinsieke schoonheid gemengd gaat met de genen van het Italiaanse design, ontstaan prachtige innovaties.

Gemaakt voor de passionele sporter die geen concessie wil doen als het op fietsen aankomt.

We zijn dan ook trots. Het dealerschap van de ‘BMC bikes’ is binnen. De Zwitserse fietsen worden vanaf het einde van het jaar geleverd, dan staan de eerste modellen in de winkel.

Sjoerd en Sam van Ventoux hadden dat al lang in de gaten. Zij wilden graag het dealerschap van deze innovatieve fietsen, waar wedstrijd hardheid en performance op de weg en off-road kan worden gerealiseerd.

Fietsen die stilistisch, licht erotisch en met oog voor detail en gevoel over de weg glijden of de singletracks beroeren.

Mocht je interesse hebben, kun je niet wachten of is de drang te groot; we kunnen tijdelijk demomodellen reserveren, lekker even uitproberen.

Bel, mail of kom gerust langs in onze Ventoux winkel aan de Berkdijksestraat 81.

En mocht je tijdens het fietsen de limiet raken, dan helpt de diepe bombastische ‘Grom’ van de Roadmachine, Kaius of Fourstroke je verder, naar succes.

Sjoerd en Sam. BMC bikes

38

39

Kopak Koert van de Kerkhof

Twinkelende ogen kijken me aan, ietwat terughoudend lijkt het maar al snel wordt duidelijk dat hij vastberaden en doortastend is. Een echte ondernemer in al zijn poriën.

Weet precies wat hij wil. In 2003 is hij begonnen met het opzetten van direct mail door middel van automatisering i.p.v. handmatig uitvoeren. Nu 20 jaar verder is het bedrijf flink gegroeid. Al drie keer verhuist omdat KOPAK uit zijn jasje groeide.

Nu voorziet zijn bedrijf in: print, gepersonaliseerde mail, maakt voor de locale supermarkten zoals de PLUS de voetbalplaatjes van lokale spelers bij hun clubs.

Maakt mooie displays voor de retail zoals Tefal en Leifeheit. Als laatste verzorgt KOPAK voor meerdere webshops de handeling en het versturen van de webshopbestellingen.

straat), de apparatuur voor handeling van gepersonaliseerde mail, het uitsnijden van grote prints en kartonnen displays.

De tweede hal is in gebruik voor de webshop opslag order picking en opsturen aan klanten. De derde hal heeft vele stellages voor opslag en wordt gebruikt voor retour goederen van displays acties en webshopartikelen.

Daarnaast is Koert mede eigenaar van Local loyalty group in Breda. Verbeteren van de local loyalty visie zorgt automatisch voor meer werk bij KOPAK. Het mes snijdt aan twee kanten.

Koert werkt al 20 jaar 7 dagen in de week hij is altijd bezig. Het is dan ook een uitdaging om de balans tussen werk en privé te vinden. Het is iets waar hij zich bewust van is. Wil het ook graag ten uitvoer brengen, maar dat lukt niet zo makkelijk. Prive heeft hij samen met zijn vrouw 4 zonen.

In de leeftijd van 13, 14, 17 en 18 jaar.

Een druk huishouden. Maar zegt Koert, de tweede generatie Kerkhofjes komen niet werken in het bedrijf. Dan is er nooit rust.

Het is dan ook een gigantisch complex.

Als je er doorheen loopt bestaat het uit drie hallen. De voorste hal met een grote digitale pers (de lengte van een was-

40

Groei is niet per definitie meer het primaire doel. Verbeteren, kwaliteit en behoud van personeel nu veel meer.

Gelijk komt het gesprek op het versterkende effect van online en offline marketing. Denk hierbij aan het maandelijks opsturen van zakelijke magazines of catalogi die de webwinkels ondersteunen.

Hij is dan ook geen lid meer van TCT93.

Wel vindt hij het leuk om clubs te ondersteunen. Met name kleinschalig gericht, iets meer maatschappelijk dan b.v. een sponsoring van Willem II. Het is leuker en geeft een betere waardering. Het shirt van TCT-93 hangt tijdens ons gesprek netjes achter mij aan de muur ingelijst.

Hij is enthousiast, gedreven. Een genot om mee te praten.

Nee, Koert fietst niet meer. Zijn nek gebroken met het mountainbiken. Het heeft hem doen besluiten om te stoppen.

Luisterend, meekijkend, instemmend en aanwezig.

Het is een goede relatie: Koert, KOPAK en TCT93.

41

Kopak Koert van de Kerkhof

Twinkel ogen kijken me aan, ietwat terughoudend lijkt het maar al snel wordt duidelijk dat hij vastberaden en doortastend is. Een echte ondernemer in al zijn poriën.

Weet precies wat hij wil. In 2003 is hij begonnen met het opzetten van direct mail door middel van automatisering i.p.v. handmatig uitvoeren. Nu 20 jaar verder is het bedrijf flink gegroeid. Al drie keer verhuist omdat KOPAK uit zijn jasje groeide.

Nu voorziet zijn bedrijf in: print, gepersonaliseerde mail, maakt voor de locale supermarkten zoals de PLUS de voetbalplaatjes van lokale spelers bij hun clubs.

Maakt mooie displays voor de retail zoals Tefal en Leifeheit. Als laatste verzorgt KOPAK voor meerdere webshop de handeling en het versturen van de webshopbestellingen.

Het is dan ook een gigantisch complex.

Als je er doorheen loopt bestaat het uit drie hallen. De voorste hal met een grote digitale pers (de lengte van een wasstraat), de apparatuur voor handeling van

42

gepersonaliseerde mail, het uitsnijden van grote prints en kartonnen displays. De tweede hal is in gebruik voor de webshop opslag order picking en opsturen aan klanten. De derde hal heeft vele stellages voor opslag en wordt gebruikt voor retour goederen van displays acties en webshopartikelen.

Daarnaast is Koert mede eigenaar van Local loyalty group in Breda. Verbeteren van de local loyalty visie zorgt automatisch voor meer werk bij KOPAK. Het mes snijdt aan twee kanten.

Koert werkt al 20 jaar 7 dagen in de week hij is altijd bezig. Het is dan ook een uitdaging om de balans tussen werk en privé te vinden. Het is iets waar hij zich bewust van is. Wil het ook graag ten uitvoer brengen, maar dat lukt niet zo makkelijk. Prive heeft hij samen met zijn vrouw 4 zonen . In de leeftijd van 13, 14, 17 en 18 jaar.

Een druk huishouden. Maar zegt Koert, de tweede generatie Kerkhofjes komen niet werken in het bedrijf. Dan is er nooit rust.

Groei is niet per definitie meer het primaire doel. Verbeteren, kwaliteit en behoudt van personeel nu veel meer.

Gelijk komt het gesprek op het versterkende effect van online en offline marketing. Denk hierbij aan het maandelijks opsturen van zakelijke magazines of catalogi die de webwinkels ondersteunen.

Hij is dan ook geen lid meer van TCT-93.

Wel vindt hij het leuk om clubs te ondersteunen. Met name kleinschalig gericht, iets meer maatschappelijk dan b.v. een sponsoring van Willem II. Het is leuker en geeft een betere waardering. Het shirt van TCT-93 hangt tijdens ons gesprek netjes achter mij aan de muur ingelijst.

Hij is enthousiast, gedreven. Een genot om mee te praten.

Nee, Koert fietst niet meer. Zijn nek gebroken met het mountainbiken. Het heeft hem doen besluiten om te stoppen.

Luisterend, meekijkend, instemmend en aanwezig.

Het is een goede relatie: Koert, KOPAK en TCT93.

43

Irrel fietsweekend Bas van der Mierden

Vrijdag 22 september kwamen 50 wielrenners van TCT93 aan in Irrel (Eifel) voor hun fietsweekend. Hoge verwachtingen, grootse dromen en een beetje overmoed maakte dat de groep opgewonden aan de start stond. Welke groep, welke snelheid, hoeveel hoogtemeters zouden mogelijk zijn? De indeling van de groepen was al bepaald via de Cyql app. Duidelijk was dat de kortste afstand het had gewonnen.

Even opwarmen, kijken hoe de benen zijn, niet gelijk je kruit verschieten of gevoel krijgen met een nieuwe omgeving, bracht twee groepen bij elkaar voor deze afstand.

De godenzonen (snelle groep) en de harde werkers met bravoure vertrokken als eerste waarna de twee rustige groepen volgde.

Hotel Koch was de vertrekplaats en na enkele kilometers waren daar de eerste serieuze hoogte meters. Het werk was begonnen.

De meerstemmige gespreksonderwerpen werden milder en na verloop van tijd was het stil. Geregeld werd geschakeld, grote

44

blad, kleine blad, 28, 30, 33 achter.

Zwaar trappen of met een lichte, gelijkmatige, roulerende tred. Wat allen gemeen hadden was dezelfde stijgingspercentages. 4% was slechts infietsen, bij 8% werd het serieus en boven de 10% was het een gevecht met jezelf en de berg.

Maar ook percentages van 19% stijging werden geraakt. Hier was elk verzet onvoldoende en werd wilskracht getest.

Brandende benen, verzuring, een hartfrequentie die boven de 170 resoneerde met een donkere ademhaling.

Elk steentje op de weg werd gevoeld.

Het achterwiel had de neiging steeds los te komen van het asfalt. Omhoog kijkend leek de top eindeloos ver.

Langzaam fietste je in de tijd, onbewust, geconcentreerd.

Je hoofd bonkte, zweet sijpelde langs je slapen en je had focus op slechts één ding. Boven zijn.

De beloning was dan ook groots: trots met een euforisch gevoel van kunnen.

‘Het optimale zijn.

De afdaling volgde als een kers op de taart, de ultieme mogelijkheid om snelheden te beheersen, bochtenwerk te optimaliseren en de ideale lijn te lezen. Mooie brede wegen met overzichtelijke curves maakt dit deel van de Eifel een perfect fietsgebied. Snelheden van minimaal 50 km/u werden eenvoudig geraakt.

Alles naar rechts en gas geven…

Na het fietsen was voorzien in een echte Duitse kartoffelen soep met een broodje en om 19.00 uur kon iedereen genieten van een rijkelijk gevuld buffet: schnitzels, wild gerecht, groenten, friet, rijst of aardappelpuree. Afsluitend de mogelijkheid voor verschillende toetjes.

Ook zaterdag en zondag verliepen synoniem, waarbij de routes steeds wisselden en ook door Luxemburg (met o.a. Diekirch en Echternach) liepen.

Prachtig was het weekend, groot de euforie en mooi het landschap. Een beer van een weekend waarbij Walter alle lauweren kreeg voor de perfecte organisatie. Zelfs voor het weer had hij een breed geschakeerd aanbod neergelegd: een druppeltje, wat mist, enige kou, vleugje wind en 18 graden met zon.

Bij terugkomst in het hotel ontmoetten de groepen elkaar weer. Ieder met zijn eigen verhalen en ervaringen. De godenzonen leken na aankomst ogenschijnlijk niets te hebben geleden. De harde werkers communiceerde extravert de scores en de langzamere groepen bespraken de inspanning, het gezellige fietsen, de mooie omgeving of de theelokatie van die middag. De MTB’ers hadden het over steile, complexe routes waar sommige trails zeer uitdagend waren. Voor iedereen een plaats zo te zien.

Het uitgangspunt van dit jaar belooft voor volgend jaar veel goeds. We kijken er met zijn allen dan ook naar uit.

45

46

47

Laurens ten Dam Na wielrennen komt... gravelen, een podcast, een shop etc.

Ik ben Laurens ten Dam. Ik ben in 1980 in Nederland geboren. Ik ben een echtgenoot, een vader. Een normale kerel.

Ik kan ook behoorlijk snel fietsen.

Ik hou van fietsen. Een fiets is niet alleen voor op de weg, of alleen om te racen, of gewoon een hulpmiddel dat ik gebruik om mijn werk te doen.

48

Het is een manier om nieuwe dingen te zien, nieuwe mensen te ontmoeten, plezier te hebben met vrienden. Rijd door bossen, over bergen, langs de oceaan, zie de zonsopgang, zie de zonsondergang.

Het is een manier om te leven, om je grenzen te verleggen. Geniet van het avontuur.

Laurens

49

Bezoek onze sponsoren!

Ga eens eten of iets drinken bij Boerke Mutsaers. Goede maaltijden tegen een schappelijke prijs. Bezoek Boerke Mutsaers niet alleen bij het vertrek op de fiets op zaterdag en zondag!

Wat dacht je van een heerlijke Indonesische maaltijd bij Bunga Melati in Alphen of Melati Dua in de Reeshof. Ook afhaal (het eten blijft gegarandeerd warm op de wat langere afstand). Je doet er weer energie mee op voor een mooie fietstocht of training!

KOPAK direct mail, het adres voor verzendingen van grote hoeveelheid mailingen huis aan huis.

50

Ventoux, wat moeten wij daarover nog zeggen, hoofdsponsor van onze vereniging. Het adres om je racefiets of mountainbike te laten onderhouden of zelfs te kopen. Vriendelijk, gezellig en deskundig. Bereid om altijd te helpen. Houd als TCT’er dit adres in ere!

Guill. van de Ven Fietsspecialist is gevestigd in het centrum van Tilburg en heeft in de winkel een ruim assortiment aan fietsen, accessoires, regenkleding en nog veel meer.

Schoonmaakdiensten/Glazenwasserij. Kwaliteit leveren is bij WI-JO heel vanzelfsprekend.

De knowhow van het bedrijf bestaat uit een enorme praktijkervaring die wij combineren met het gebruik van de beste producten.

Autoservice van de Zande in Esch: het adres voor een goede tweedehands auto en voor beurten en onderhoud. Valt wel mee met vervangauto en de zeer goede, eerlijke en vriendelijke service. Bovendien 25 euro korting op een kleine en 50 euro op een grote beurt.

Kortom, hou het belang van onze sponsoren in het oog. Zij zorgen ervoor dat wij in mooie kleding fietsen en mooie fietstassen hebben. Denk eerst na voordat je op Facebook een ander bedrijf dan onze sponsoren liket! Hun belang ons belang.

51

Merida Silex Guill van de Ven Een prachtige serie gravelbikes in iedere prijsklasse.

Vrijdag 22 september kwamen 50 wielblad, kleine blad, 28, 30, 33 achter. Zwaar renners van TCT93 aan in Irrel (Eifel) voor trappen of met een lichte, gelijkmatige, Met stabiele rijeigenschappen en comfortabele geometrie en de hun fietsweekend. Hoge verwachtingen, roulerende tred.

Wat allen gemeen grootse dromen en een beetje overmoed hadden was dezelfde stijging percentages.

Shimano GRX afmontage zijn deze gravelbikes een maakte dat de groep opgewonden aan de 4% was slechts infietsen, bij 8% werd start stond. Welke groep,voor welkeavontuurlijke snelheid, het serieus Dankzij en boven de was het een verstandige keuze fietsers. de10% montagehoeveel hoogtemeters zouden mogelijk gevecht met jezelf en de berg. Maar ook punten voor extra en/of SILEX de gezijn?

De indeling van de bidons groepen was al bagagedragers percentages is vande 19% stijgingook werden bepaald via de Cyql app. Duidelijk was raakt. Hier was elk verzet onvoldoende en ideale fiets voor bikepacking avonturen. dat de kortste afstand het had gewonnen. werd wilskracht getest. Brandende benen, Even opwarmen, kijken hoe de benen zijn, verzuring, een hartfrequentie niet gelijk je kruit verschieten of gevoel die boven de 170 resoneerde met een Om het nog avontuurlijker te maken hebben we voor de krijgen met een nieuwe omgeving, bracht donkere ademhaling. twee groepen bij elkaar voor deze afstand. avondrijders een ruim assortiment fietslampen van het merk BBB, De godenzonen (snelle groep) en de Elk steentje op de weg werd gevoeld. harde werkers metserie. bravoure vertrokken Het achterwiel neiging steeds de nanostrike Keuze uit 20 tot 2000 lumen,had dusdevolle bak licht als eerste waarna de twee rustige los te komen van het asfalt. Omhoog in de duisternis. groepen volgde. kijkend leek de top eindeloos ver.

Hotel Koch was de vertrekplaats en na Langzaam fietste je in de tijd, onbewust, enkele kilometers waren daar de eerste geconcentreerd. serieuze hoogte meters. Het werk was Je hoofd bonkt, zweet sijpelde langs je begonnen. slapen en je had focus op slechts één ding. Boven zijn.

De meerstemmige gespreksonderwerpen De beloning was dan ook groots: trots met werden milder en na verloop van tijd was een euforisch gevoel van kunnen. ‘Het het stil. Geregeld werd geschakeld, grote optimale zijn.

52

De afdaling volgde als een kers op de taart, de ultieme mogelijkheid om snelheden te beheersen, bochtenwerk te optimaliseren en de ideale lijn te lezen. Mooie brede wegen met overzichtelijke curves maakt dit deel van de Eifel een perfect fietsgebied. Snelheden van minimaal 50 km/u werden eenvoudig geraakt.

Alles naar rechts en gas geven…

Na het fietsen was voorzien in een echte Duitse kartoffelen soep met een broodje en om 19.00 uur kon iedereen genieten van een rijkelijk gevuld buffet: schnitzels, wild gerecht, groeten, friet, rijst of aardappel pure. Afsluitend de mogelijkheid voor verschillende toetjes.

Ook zaterdag en zondag verliepen synoniem, waarbij de routes steeds wisselde en ook door Luxemburg (met o.a. Diekirch en Echternach) liepen.

Prachtig was het weekend, groot de euforie en mooi het landschap. Een beer van een weekend waarbij Walter alle lauweren kreeg voor de perfecte organisatie. Zelfs voor het weer had hij een breed geschakeerd aanbod neergelegd: een druppeltje, wat mist, enige kou, vleugje wind en 18 graden met zon.

Bij terugkomst in het hotel ontmoette de groepen elkaar weer. Ieder met zijn eigen verhalen en ervaringen. De godenzonen leken na aankomst ogenschijnlijk niets te hebben geleden. De harde werkers communiceerde extravert de scores en de langzamere groepen bespraken de inspanning, het gezellige fietsen, de mooie omgeving of de theelokatie van die middag. De MTB’ers hadden het over steile, complexe routes waar sommige trails zeer uitdagend waren. Voor iedereen een plaats zo te zien.

Het uitgangspunt van dit jaar beloofd voor volgend jaar veel goeds. We kijken er met zijn allen dan ook naar uit.

53

10 belangrijke regels... voor (aspirant) toerleden!

1

Je bent verantwoordelijk voor de veiligheid van de groep, jouw eigen veiligheid en die van de overige verkeersdeelnemers. Het dragen van een helm en het gebruik van een fietsbel is verplicht! Houd de handen op of bij de remgrepen (dit vergroot de reactiesnelheid en verhoogt de veiligheid).

2 3

De routeplanner bepaalt! Volg de aanwijzingen van de routeplanner op en geef deze zonodig door.

Geef ook de andere aanwijzingen door naar achteren (“auto tegen”, “paaltje” etc.) of naar voren (“auto achter” etc.), alsmede de gebaren (rechter arm naar achteren = obstakel rechts etc.).

54

4

Reageer voorspelbaar (voorkom plotselinge uitwijkmanoeuvres).

Voorkom onnodig remmen en roep zonodig “ho”.

5

Neem de verkeersregels in acht. Steek uitsluitend over en benut voorrang uitsluitend als er ook ruimte is voor de andere deelnemers.

6 7

Rijd met hooguit 2 fietsers naast elkaar. Sluit goed aan, maar rijd niet met jouw voorwiel naast een achterwiel van een ander.

Zorg voor een goed onderhouden fiets en reservemateriaal om kleine reparaties uit te voeren, zoals een lekke band vervangen.

8

Ga bij een stop (regenjas aan, lekke band etc.) zover mogelijk rechts van de

9

weg staan.

Zorg voor voldoende roulatie op kop (bijv. elke 5 km wisselen).

10 55

Last but not least: geniet!