◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
()
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Συντονισμός– Επιμέλεια ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΚΑΛΑΠΟΘΑΚΟΣ Λογοτεχνία ΒΑΛΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ ΤΖΕΝΗ ΚΟΥΚΙΔΟΥ Μουσική ΜΑΡΙΟΣ ΚΥΡΤΑΤΟΣ Γενικά θέματα ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΙΝΤΖΑ
Σε αυτό το τεύχος...
Τέχνες & Ομογένεια ΑΜΑΛΙΑ ΣΔΡΟΥΛΙΑ Ποίηση ΒΙΒΗ ΦΡΑΓΚΟΥ ERINA ESPIRITU
Σελ. 4
► Η Μαριονέτα ΠανΝίκος
Διορθώσεις
Σελ. 12
► Η μικρή ή μεγάλη Βάλια Καραμάνου
Σελ. 18
► Child in Time Μάριος Κυρτάτος
Σελ. 26
► Η μαντινάδα του μήνα Στέφανος Λινοξυλάκης
Σελ. 28
► Διαβάζω Τζένη Κουκίδου
Σελ. 36
► Γκράφιτι: Τέχνη ή Βανδαλισμός; Mad Hatter, από το enfo.gr
Σελ. 42
► Δημιουργική γραφή Αμαλία Σδρούλια
ΒΑΛΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ Σχεδιασμός- Σελιδοποίηση ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΚΑΛΑΠΟΘΑΚΟΣ mail ► thematologio@in.gr Like us on Facebook ► thematologio Read us ►issuu.com/thematologio
(2)
Κατίνα
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Αύγουστος, ο μήνας του καλοκαιριού, των διακοπών. Ευκαιρία για ξεκούραση, χαλάρωση, αποτοξίνωση. Αποτοξίνωση από ότι μας κουράζει όλη την υπόλοιπη χρονιά, από την ρουτίνα, την επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα. Άλλος μακριά, άλλος κοντά, άλλος στο χωριό του, άλλος σε νησί, άλλος στο εξωτερικό, όλοι μας προσπαθούμε να «καθαρίσουμε» το μυαλό και το σώμα μας. Αυτό που εμείς σήμερα ονομάζουμε «διακοπές» ήταν άγνωστο στους προγόνους μας. Μέχρι πρόσφατα, τον 19ο αιώνα, οι διακοπές ήταν προνόμιο των λίγων και συχνά γίνονταν με τη δικαιολογία των λόγων υγείας και των εκπαιδευτικών ταξιδιών. Το θαλάσσιο μπάνιο ήταν επίσης άγνωστη πρακτική, αφού συνήθως έριχναν στη θάλασσα με το ζόρι τους αρρώστους (δερματικές παθήσεις, επιληψία, λύσσα) και όσους… «είχαν σεξουαλικές επιθυμίες λίαν έντονες, ώστε να υποστούν σοκ από τα κρύα νερά και να θεραπευθούν». Η ανάπτυξη των σιδηροδρόμων και των Μέσων Μετακίνησης, έφερε και τον τουρισμό. Οι πρώτοι ευκατάστατοι Παριζιάνοι έκαναν τις διακοπές τους στην πόλη Τουρ (εξ ου και το «τουρίστας»). Μόλις τη δεκαετία του 1930 θεσμοθετήθηκαν με νόμο οι διακοπές στις ΗΠΑ και τη Γαλλία, ενώ για την πλήρη εφαρμογή των νόμων των διακοπών, έπρεπε ο άνθρωπος να φτάσει στο δόγμα της αύξησης της παραγωγικότητας (δουλεύουμε εντονότερα– παράγουμε περισσότερα σε λιγότερο χρονικό διάστημα– άρα μας μένει χρόνος για διακοπές). Αν είστε, λοιπόν, από τους τυχερούς που «παρήγαγαν αρκετά» ώστε να έχετε την πολυτέλεια των ευκατάστατων της Γαλλίας του 19ου αιώνα… Καλές διακοπές!
(3)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Κάποτε, σε μια κοντινή μεριά του κόσμου μας, υπήρχε μια μαριονέτα. Ήταν φτιαγμένη από ξύλο και από χρώματα. Μπορούσε μάλιστα να κάνει πάρα πολλές κινήσεις. Τόσες πολλές που έμοιαζε ζωντανή! Έτσι, προτιμούσαν πάρα πολλοί να την παρακολουθούν και έπαιζε σε πάρα πολλά μέρη. Χάριζε γέλιο και υποσχέσεις. Και όσο ευχαριστούσε τον κόσμο, τόσο πιο πολύ ήθελε να τους ευχαριστεί πάλι…
(4)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(5)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Άλλαζε λοιπόν, συνεχώς τα ρουχαλάκια της, έβαζε ολοένα και περισσότερα χρώματα, περισσότερα σχοινάκια για περισσότερες κινήσεις. Μέχρι και που μάκραινε τα σχοινάκια της για να μην φαίνονται τα χέρια που την κουνάνε, και έτσι να μην φαίνεται ψεύτικη. Ο κόσμος την λάτρευε ολοένα και περισσότερο. Χαμός γινότανε σε κάθε παράστασή της. Μάλιστα την κουβεντιάζανε στις ζεστές κουβέντες που είχανε οι θεατές με την οικογένειά τους, όταν πηγαίνανε στο σπίτι τους. Πρέπει να είναι μια πολύ καλή μαριονέτα, γιατί την συζητάγανε και όμορφες παρέες όταν απολάμβαναν τον καφέ τους, κάπου ηλιόλουστα.
(6)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Είχε λοιπόν και αυτή, κάθε λόγο να περιμένει όλη την ημέρα για την μισάωρη παράστασή της, αφού η φήμη της είχε φτάσει ως τα αφτιά της. Ήταν και αυτή με την σειρά της χαρούμενη, αφού έκανε κάτι τόσο σημαντικό και τρανό. Την χαρά της την πήγαινε κάθε φορά στο σκοτεινό της κουτάκι, εκεί, στην πίσω μεριά στο αποθηκάκι από το θεατράκι. Την έπαιρνε μαζί της για να της κάνει παρέα και να της δίνει δύναμη. Βλέπεις, εκεί είχε τόσα πολλά και όμορφα και φανταχτερά παιχνίδια και πράγματα. Τα περισσότερα της μοιάζανε. Ήταν από ξύλο και από χρώματα. Μα δεν μπορούσανε να μιλήσουνε, όπως και αυτή δεν μπορούσε.
www.youtube.com
Τα ματάκια της, το στοματάκι της, η μυτούλα της, το προσωπάκι της ήταν χαμόγελο και δάκρυ. Το κουτί της αφιλόξενο, το δωμάτιο άψυχο και η παράσταση σε λίγο. Η ώρα περνάει και η μαριονέτα μας έχει αγωνία. Ο κόσμος την περιμένει όπως κάθε φορά. Να ακούσει την φωνή της, να ζήσει την χάρη της και να τον συνεπάρει η παρουσία της, όπως κάθε φορά! Η μαριονέτα όμως ξέρει πλέον, πως τίποτε δεν είναι δικό της. Ούτε η φωνή της, ούτε η κίνησή της, ούτε η παράστασή της, ούτε το χαμόγελό της. (7)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Αχ, και να μπορούσε να μιλήσει! Να κουνήσει τα χεράκια της! Να πετάξει το ζωγραφισμένο της χαμόγελο… Αχ, και να ήταν ένας από αυτούς που κουβεντιάζουνε για εκείνη! Πόσο θα ήθελε να αλλάξει το χρωματιστό άψυχο δωμάτιο με μια συντροφιά. Μα αυτή είναι μαριονέτα, και έχει και σήμερα να παίξει για την χαρά των άλλων!!!
« Θέλω να πετάξω», ψιθύρισε η μαριονέτα όταν ξαναεπέστρεψε στο σκοτεινό της κουτάκι. « Θέλω, να πάω να βρω όλους εκείνους που χαίρονται μαζί μου. Να γίνω ένα με αυτούς» συνέχισε λίγο πιο δυνατά. Μα πως είναι δυνατόν να μιλάει, αφού είναι από ξύλο και από χρώματα. Πως είναι δυνατόν να θέλει κάτι που δεν μπορούν να της δώσουν τα σχοινάκια της. Εξάλλου όλα τα άλλα στο δωμάτιο είναι τόσο άψυχα ακόμη!
(8)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η παράσταση ξεκινάει. Όσο και να θέλει να αντισταθεί για να μην ανέβει στην σκηνή δεν το καταφέρνει. Αυτή κομπιάζει. Γίνεται βαριά. Ένα χελιδόνι πετάει από χαμηλά, ψηλά στον ουρανό! Ο παλμός αφήνει την καρδιά να ακούγεται… «…… εγώ……… ,στέκομαι μπροστά σας», λέει χαμηλόφωνα, τρεμουλιάζοντας η αμήχανη μαριονέτα. «…… αυτό που θέλω να πω , δηλαδή…...» συνεχίζει και σηκώνει το βλέμμα. Το κοινό δεν έχει καταλάβει ακόμη.
(9)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
«……είναι ότι αυτή είναι η τελευταία μας παράσταση. Θέλω να σας χαιρετήσω και να σας πω ότι σε λίγο θα είμαι εκεί ανάμεσά σας. Τα σχοινάκια μου είναι λίγα για την ελευθερία που θέλω να έχω. Το ξύλο το νίκησαν τα δάκρυα της ψυχής μου. Την ψυχή που θέλησα να έχω όταν γεννιόμουνα κάθε μέρα από την χαρά σας και πέθαινα μετά μέσα στην σιωπή μου. Το χρώμα μου είναι λίγο μπροστά στο μπλε του ουρανού. Τα ρούχα μου, που κρύβουν την ασχήμια μου, δεν με αφήνουν να αναπνεύσω. Δεν γνωρίζω πως ζείτε, μα ξέρω πως είμαι δυστυχισμένος μέχρι και σήμερα. Το σκοτάδι του κουτιού μου θα μου δείχνει που είναι ο ήλιος. Η παράστασή μας, που είναι η ζωή.»
(10)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η μαριονέτα άρχισε να περπατάει μόνη της. Το κοινό συγκινημένο χειροκροτούσε την ζωντάνια της. Ξάκριζε για να βλέπει το περήφανο διάβα της, αφού κατευθυνότανε ανάμεσά τους. Και κάπου εκεί στο βάθος έγινε ένα με το χειροκρότημα, το πλήθος, την αλήθεια. Είναι πλέον, ένας από εκείνους που ξέρει και πιστεύει ότι όλα είναι δυνατά. Και πάντα περιμένει…
(11)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Αναρωτιόμαστε για τη διαφθορά και την αλλοτρίωση της σύγχρονης ζωής; Προβληματιζόμαστε για την ανηθικότητα, την αναξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα; Καταδικάζουμε την παραβατική συμπεριφορά ενηλίκων και ανηλίκων (σχολικός εκφοβισμός) με αποτροπιασμό; Ας δούμε λοιπόν έναν τύπο ανθρώπου, που ύπουλα εκτρέφεται στον κόρφο της ελληνικής οικογένειας, κατόπιν της σχολικής κοινότητας κι έπειτα του κοινωνικού περίγυρου.
www.mykonosticker.com
(12)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
socialy.com
Δεν είναι ο νεαρός επαναστάτης ή ο αντικοινωνικός περιθωριοποιημένος τύπος ( που συχνά έχει μία ιδεολογία, αντίθετη από την «κοινώς αποδεκτή» αλλά ωστόσο πιο αυθεντική). Πρόκειται για τη μικρή και μετέπειτα μεγάλη Κατίνα. Τα χαρακτηριστικά της συχνά συγκαλύπτονται πίσω από το προσωπείο του «καλού παιδιού» ή της «νοικοκυράς», ωστόσο είναι πιο δηλητηριώδη από κάθε άλλη πόζα.
(13)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Ακολουθεί ένα σκιαγράφημα της μικρής κι ενήλικης γυναίκας αντίστοιχα:
squarespace.com
Η μικρή Κατίνα: Είναι συνεσταλμένο (φαινομενικά) παιδί , γιατί απλά δεν έχει προσωπικότητα. Το πεδίο δράσης της εξαπλώνεται φαρμακερά στο πισώπλατο «θάψιμο» , το κουτσομπολιό και τον ψυχικό εκβιασμό σε όσους απεχθάνεται. Φθονεί όσους συνομηλίκους έχουν όνειρα, γιατί απλά αυτή δεν διαθέτει κάτι ανάλογο. Οι σχέσεις της με την οικογένειά της είναι άθλιες. Το μόνο κοινό σημείο είναι η «συμμαχία» με τη μητέρα (συχνά τη μεγάλη Κατίνα) όταν τα σχέδιά της αποκαλύπτονται. Γκρινιάζει, κλαίει με κροκοδείλια δάκρυα όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες. Ξεχειλίζει από συμπλέγματα, γι’ αυτό κάνει μόνο «λυκοφιλίες». Στον ερωτικό τομέα, όποιος ατυχής μπλέξει μαζί της γίνεται αντικείμενο αέναης μουρμούρας και αδιόρατης επιθετικότητας, μια κι επιτέλους βρήκε ένα θύμα χειραγώγησης!
(14)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η μεγάλη Κατίνα: Ανήκει στην τάξη των «νοικοκυραίων», για την ακρίβεια είναι το καμάρι τους! Άψογη νοικοκυρά, σκληρή μητέρα, ανύπαρκτη σύζυγος. Παντελής έλλειψη φιλοδοξιών κι άλλων ενδιαφερόντων- πέραν των γεμιστών και του αλλάγματος της πάνας. Διατηρεί τα (νεανικά) συμπλέγματά της, καθώς απολαμβάνοντας τα συζυγικά προνόμια, ενδόμυχα γνωρίζει πως είναι τελείως μόνη και ζει ανέραστη (σε αντίθεση με το σύζυγο). Ως εκ τούτου, συναναστρέφεται ( σε κοινωνικό/ επιφανειακό επίπεδο πάντοτε) με τις όμοιές της, διαγράφοντας κάθε άλλη «επικίνδυνη» γυναίκα (δηλαδή, φυσιολογική). Έχει πάντα τη φωλιά της λερωμένη, γιατί πίσω από τη σεμνοτυφία της, ελλοχεύει κάθε λογής χαμερπές ένστικτο. Αγαπά κτητικά τα παιδιά της, τα τρόπαια μιας ανούσιας ζωής κι ενδόμυχα τα ζηλεύει, καθώς έχουν –λόγω ηλικίας- μια ελπίδα διαφυγής από τα στερεότυπα ζωής της.
mynews.gr
Αυτή είναι η γυναικεία πλευρά μόνο, σαφώς υπάρχει και η αντίστοιχη αντρική. Αυτά όμως στο επόμενο τεύχος.
(15)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(16)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(17)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(18)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Ένα από τα εμβληματικότερα τραγούδια στην ιστορία της rock μουσικής, αλλά και από τα χαρακτηριστικότερα της καριέρας των Deep Purple. ένα συγκρότημα που δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις.. (19)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Το ψυχεδελικό Child In Time βρίσκεται στον δίσκο που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη της σκληρής μουσικής και με το ξεκίνημα της δεκαετίας του 70, από κοινού με τους Led Zeppelin, Black Sabbath και Uriah Heep, οι Deep Purple δημιούργησαν αυτό το τεράστιο οικοδόμημα που γνωρίζουμε ως Heavy Metal. Ο δίσκος Deep Purple, In Rock στον οποίο βρίσκουμε το Child In Time κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1970. Ένα χρόνο νωρίτερα, στις 16 Ιουνίου του ’69, οι Deep Purple βρέθηκαν στο Hanwell Community Center, ένα σχολείο του 19ου αιώνα, το οποίο χρησιμοποιούσαν νέα συγκροτήματα, για πρόβες, νοικιάζοντας δωμάτια. Κατά τη χρονική περίοδο που οι Deep Purple βρίσκονταν σε αυτό, ένα άλλο συγκρότημα που έκανε πρόβες εκεί ήταν οι Spice, οι οποίοι μετά από τρεις μήνες μετονομάστηκαν σε Uriah Heep. Μια ημέρα πριν την άφιξη τους στο σχολείο αυτό, στις 15 του Ιουνίου, ο Jon Lord είχε ακούσει ένα τραγούδι ενός συγκροτήματος με το όνομα It’s A Beautiful Day, το Bombay Calling. Εντυπωσιασμένος από αυτό, την επόμενη ημέρα αυτοσχεδίασε στις πρόβες με τους Deep Purple και με τα υπόλοιπα μέλη τους δημιούργησε την βάση του Child In Time κρατώντας την βασική μελωδία του Bombay Calling.
www.youtube.com
(20)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η ιστορία λέει ότι οι στίχοι του Child In Time αναφέρονται στον ψυχρό πόλεμο και είναι γραμμένοι από τον Ian Gillan. Ο ίδιος αναφέρει στην αυτοβιογραφία του (1998): «Είχαμε ακούσει ένα δίσκο από ένα καινούργιο συγκρότημα ονόματι It’s A Beautiful Day, όπου υπήρχε ένα τραγούδι με τίτλο «Bombay Calling». Ο Jon ήταν συνεπαρμένος με το τραγούδι και το έπαιζε στα keyboards. Τότε εγώ άρχισα να τραγουδώ «Sweet child in time…». Ήταν εντελώς αυθόρμητο και γράφτηκε χωρίς να υπάρχει κάποια ιστορία στο στίχο».
Sweet child in time You'll see the line The line that's drawn between Good and bad See the blind man Shooting at the world Bullets flying Ohh taking toll If you've been bad Oh Lord I bet you have And you've not been hit Oh by flying lead You'd better close your eyes Ooohhhh bow your head Wait for the ricochet
(21)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
www.ravenx.org
Σε μία συνέντευξη που έδωσε ο Ian Gillan το 2002 στην ινδική εφημερίδα Mid-Day είπε για το «Child In Time»:. Υπάρχουν δύο πλευρές σ’ αυτό το τραγούδι. Η μουσική και η στιχουργική πλευρά. Σε ότι αφορά τη μουσική πλευρά, υπήρχε ένα τραγούδι με τίτλο «Bombay Calling» του συγκροτήματος It’s A Beautiful Day. Ήταν καινούργιο και πρωτότυπο και ο Jon το έπαιξε μία μέρα στα keyboards. Ακουγόταν καλό και σκεφτήκαμε να παίξουμε κάτι σαν αυτό, να το αλλάζαμε λίγο και να κάναμε κάτι νέο έχοντας ως βάση αυτό το τραγούδι. Αλλά τότε εγώ δεν είχα ακούσει ποτέ το αυθεντικό «Bombay Calling». Έτσι δημιουργήσαμε αυτό το τραγούδι χρησιμοποιώντας ως θέμα τον Ψυχρό Πόλεμο και γράφοντας το στίχο «Sweet child in time, you’ll see the line». Έτσι προέκυψε και η στιχουργική πλευρά. Εν τω μεταξύ ο Jon είχε έτοιμα τα μέρη των keyboards και ο Ritchie είχε έτοιμα τα μέρη της κιθάρας. Βασικά, το τραγούδι αντικατόπτρισε τη διάθεση εκείνης της στιγμής και γι’ αυτό έγινε τόσο δημοφιλές».
(22)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Κάπως έτσι λοιπόν γράφτηκε ένα τραγούδι που έμελλε να γίνει μεγάλη επιτυχία, ο Ian Gillan απέκτησε την φήμη του τραγουδιστή με τις χαρακτηριστικές δυνατές κραυγές, και χάρη στην ιδιαιτερότητα του τραγουδιού που ξεκινά αργά και μελωδικά ενώ στη συνέχεια μετατρέπεται σε ένα δυνατό hard rock τραγούδι, τον έκανε έναν από τους καλύτερους τραγουδιστές στην rock μουσική, και μαζί του, ανέβασε τους Deep Purple στην κορυφή των συγκροτημάτων της εποχής. έχει κυκλοφορήσει 9 φορές ως single, σε διάφορες συλλογές, έχει φτάσει μέχρι την δεύτερη θέση στα charts στην Ευρώπη, ενώ το περιοδικό Rolling Stone σε δημοψήφισμα των αναγνωστών του, το έχει κατατάξει στην 8η θέση της κατηγορίας «The Best Vocal Performances in Rock History». Το 1998 το βρετανικό περιοδικό Guitarist κατέταξε το σόλο του Blackmore στο Νο 16 των 100 καλύτερων σόλο κιθάρας όλων των εποχών. (23)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Tips:
Συνήθως, ο Richie Blackmore παίζει με Fender Stratocaster, στην στούντιο εκτέλεση του τραγουδιού όμως χρησιμοποίησε μία Gibson ES-335, όπως και σε μερικές live εμφανίσεις τους σε τηλεοπτικές εκπομπές.
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1969 οι Deep Purple έπαιξαν ζωντανά στο Royal Albert Hall μαζί με τη London Philharmonic Orchestra. Σ’ εκείνη την εμφάνιση έπαιξαν το Child In Time, το οποίο και συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ Concerto For Group And Orchestra που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 1969. Αυτή η ζωντανή ηχογράφηση ήταν η πρώτη κυκλοφορία του Child In Time αφού προηγήθηκε αυτής πους ηχογραφήθηκε στο στούντιο για το άλμπουμ Deep Purple In Rock.
Η τελευταία φορά που οι Deep Purple έπαιξαν ζωντανά το τραγούδι ήταν το Μάρτιο του 2002 στο Χάρκοβο της Ουκρανίας. Σ’ εκείνη την εμφάνιση, χρησιμοποιήθηκε κιθάρα για να καλύψει τα ψηλά μέρη του Gillan δεδομένου του περιορισμένου πλέον φωνητικού εύρους του τραγουδιστή.
(24)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(25)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(26)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η Συντακτική Ομάδα του Θεματολόγιου σας καλεί να δημιουργήσετε μαζί μας! Στείλτε μας μια παιδική ιστορία, ένα παραμύθι σας. Στόχος μας, η έκδοση ενός βιβλίου με παραμύθια, ενός βιβλίου βγαλμένου από όλους εμάς- συντάκτες και αναγνώστες. Τα συγγραφικά δικαιώματα της έκδοσης θα τα δωρίσουμε σε Οργανώσεις για τα παιδιά.
Επικοινωνήστε μαζί μας στο thematologio@in.gr ή με μήνυμα στη σελίδα μας στο facebook και γίνετε μέρος της προσπάθειας για δημιουργία αλλά και για προσφορά. (27)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Διαβάζω... της Τζένης Κουκίδου "Αντίο, μαμά" της Χρυσούλας Λουλοπούλου Η Χρυσούλα Λουλοπούλου έχει αφοσιωθεί στη σχέση μάνας κόρης, την έχει μελετήσει έχει περάσει και η ίδια τόσο από τον έναν ρόλο όσο και από τον άλλο- και την αναπαριστά με συναίσθημα και πιστότητα. Θα βρείτε πολλά κοινά με τις ηρωίδες της. Θα τα αναγνωρίσετε πάνω σας, στον κύκλο σας, στην μάνα ή στην κόρη σας. Απλά, καθημερινά στοιχεία εξαιρετικά συνηθισμένα στις οικογένειες αλλά δοσμένα με απέραντη αγάπη και κάθε ψυχοσυναισθηματική ορθότητα. Η μάνα είναι ο στυλοβάτης της οικογένειας και ο αρχηγός της αγέλης. Σαν αρχηγός (πρέπει να) αποφασίζει για τα πάντα και σαν στυλοβάτης να φροντίζει και να στηρίζει όλους τους άλλους ακατάπαυστα και ακάματα. Οφείλει δε να είναι η καλύτερη νοικοκυρά, μαγείρισσα, σύζυγος, μάνα. Η κόρη, σαν μαθήτρια, οφείλει να μελετάει και να φέρνει άριστα ενώ θα πρέπει να εξασκηθεί από νωρίς σε όλα τα οικιακά ώστε όταν αργότερα θα αναλάβει το ρόλο της συζύγου-μάνας να ανταποκριθεί άριστα στις ανάγκες της οικογένειας και του σπιτιού. Κλασική περίπτωση μικροαστικής ελληνικής νοοτροπίας και οικοσύνθεσης. Η αγάπη είναι δεδομένη όμως μπλέκεται στα ψυχολογικά σύνδρομα των κοινωνικών και οικιακών συμβάσεων και θα χρειαστεί πολύς καιρός μέχρι την αποκατάσταση, καθώς η μάνα, δεσμευμένη από την ανύπαρκτη υποχρέωση να είναι πάντα η "αρχηγός", αρνείται να παραδώσει τα σκήπτρα στη νεότερη (στην κόρη) ακόμη κι αν η δεύτερη είναι αξιοκρατικά καλύτερη σε κάποια πράγματα, ενώ η κόρη βρίσκεται σε μία αντίφαση αφού, από τη μια οφείλει να μάθει οικιακά και να αριστεύσει (μαγείρεμα, πλύσιμο, κέντημα, ράψιμο, κ.ο.κ.) από την άλλη δε θα μπορέσει να ξεπεράσει ποτέ τη δασκάλα γιατί δεν επιτρέπεται. Από τη μια πρέπει να προοδεύσει στο σχολείο και σε κάθε άλλη μαθητεία και από την άλλη δε θα μπορέσει να γίνει αυτό που θέλησε ή να εργαστεί πάνω σε εκείνο που σπούδασε επειδή η πρώτη της προτεραιότητα πρέπει να είναι η δημιουργία μιας οικογένειας με τους άγραφους κανόνες που προαναφέρθηκαν. (28)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Την αιώνια οικογενειακή αντίφαση αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο η συγγραφέας. «Είχαμε μάθει να ζούμε σε σύγκρουση» παραδέχεται η ηρωίδα της. Οι δυο γυναίκες θα πορευθούν όλη τους την κοινή ζωή με αντιπαλότητες και αντιφάσεις που δε δημιούργησαν εκείνες αλλά ολόκληρες στρατιές γενιών πριν από τη δική τους, που φρόντισαν επιμελώς να τους μετα-κληρονομήσουν τους "κανόνες" σαν αμετάκλητη σύμβαση. Η αρχή της λύσης θα έρθει μέσα από έναν θάνατο και μια αρρώστια και η σχέση θα επαναοριοθετηθεί και επαναπροσδιορισθεί πάνω στις νέες συνθήκες. Οι δυο γυναίκες θα ξαναγαπηθούν ανεμπόδιστα αφού πια θα έχουν αποβάλει κάθε αόρατο λογαριασμό. Στο άκρως συγκινητικό φινάλε της, η ιστορία θα τις δικαιώσει. Θα κλείσουν τον κύκλο τους -ως μάνα και κόρη- αφού όλα τα κομμάτια θα έχουν μπει στη θέση τους. «Όλα πια κούμπωσαν σωστά» θα γράψει και αμέσως μετά «τώρα που η άβυσσος εξαφανίστηκε...», για να δώσει έμφαση θαρρώ στο ρήγμα που τις χώριζε. Συναισθηματικός, μελαγχολικός, δραματικός μονόλογος, φορτισμένος με οικείες οικογενειακές εικόνες, λιτός και απέριττος λόγος, άρτια δομή. Υπέροχες εικόνες και εντάσεις. Μια κόρη που θυμάται τη ζωή της δίπλα και σε σχέση με τη μητέρα της, τον πόλεμο και την ανακωχή τους μέχρι τον αιώνιο αποχαιρετισμό τους. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μάτι (29)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
"Τα τρία Μ στο ποτάμι" της Μαρίας Καβούρη Το βιβλίο της Μαρίας οφείλεται στα τρία Μ που άλλοτε μας παρασύρουν στο ποτάμι της ζωής και άλλοτε... Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Διαβάζοντας τον πρόλογισμό του βιβλίου, η ίδια η δημιουργός του εξηγεί ότι αν η ζωή είναι στιγμές και οι στιγμές σταγόνες, κι αν οι σταγόνες μαζεύονται με τα χρόνια και σχηματίζουν ποτάμι... τότε αυτό είναι το ποτάμι μας που πηγάζει -κάπου, κάπως- από μέσα μας και εκβάλλει στο σύμπαν -έτσι συνέβη στην Μαρία Καβούρη και έτσι συμβαίνει από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Το ποτάμι μας παρασέρνει στο ρεύμα του τις εμπειρίες μας, τα γέλια και τα δάκρυα, τα πάντα μας, κι αν αυτή η ροή καταλήξει στο χαρτί γίνεται στίχος αν είσαι ποιητής -τι άλλο;- ή πινελιά αν είσαι ζωγράφος ή νότα αν είσαι μουσικός... Μαζί με τις στιγμές μας και τα τρία μι. Η ματαιότητα, η ματαιοδοξία και η μοναξιά (μας). Η ιστοσελίδα των εκδόσεων Λεξίτυπον εξηγεί πως οι ''ανθρωπόμορφες αγκαλιές'' κλείνουν μέσα τους και τη Ματαιότητα και τη Ματαιοδοξία και τη Μοναξιά.. τα τρία μι που μας συμπυκνώνουν την καρδιά την ίδια ακριβώς στιγμή που μας πολλαπλασιάζουν τους εαυτούς.
Οι πάμπολλες σελίδες του βιβλίου, τόσες που θα μπορούσαν να αφορούν ένα μυθιστόρημα, κρύβουν τις ιστορίες, τα παραμύθια (για μεγάλους), τα όνειρα (αλλού παραβολές), και τις προσευχές που θέλησε να μοιραστεί μαζί μας η Μαρία με τα δεκάδες πεζοποιήματά της. Αν προσπαθήσεις να μετατρέψεις σε εικόνα κάποια από τις ιστορίες της θα καταλήξεις να κοιτάς έναν σουρεαλιστικό πίνακα του Νταλί ή θα παραβρεθείς σε μια θεατρική σκηνή όπου θα παρακολουθήσεις την παράσταση κι αν θελήσεις να τις μετατρέψεις σε μουσική θα ακούσεις μια ταραγμένη κλασσική μελωδία. Υπάρχουν ξεκάθαρες αναφορές-επηρεασμοί από την τέχνη του θεάτρου όπως και από τη μουσική και συχνά μιλάει για μελωδίες, νότες και συνθέσεις. Συχνά αναφέρεται και σε αγάλματα -άκαμπτα σώματα ανθρώπων, αιώνια δεσμευμένα-, σε τριαντάφυλλα, σε αγκάθια -η απόλυτη ομορφιά παρέα με τον πόνο, το τσίμπημα, το αίμα- και σε γλάρους. Το θαλασσοπούλι τής ταιριάζει καλύτερα μια και οι ποιητικές ιστορίες της πλημμυρίζουν από υγρό στοιχείο (θάλασσες). (30)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Αργότερα, σκέφτομαι ότι θέλει να ξορκίσει τα τρία Μ του τίτλου της ενώ ανακαλύπτω περισσότερα στις γραμμές της, όπως το μυαλό σε συνδυασμό με τη μνήμη, τη μελαγχολία, τη μελωδία, τη μάσκα, τα μυστήρια μαζί με τα μυστικά και τα μονοπάτια (της). Και, ω του θαύματος, πόσο κουμπώνουν οι μάσκες με το θέατρο, οι μελωδίες με τη μουσική και όλα τα υπόλοιπα (με κυρίαρχη τη μελαγχολία που διάσπαρτη ξεχύνεται παντού) με το σουρεαλισμό της! Σημειώνω υπογραμμίζοντας μερικούς στίχους που ξεχώρισα, όπως... Το μυαλό μου... ...Ό,τι κι αν κάνει θα χαθεί. Και πού είναι προτιμότερο τελικά να χαθεί; Μέσα στον εαυτό του ή χάνοντάς τον; Πόσο δεν μπορώ να φτάσω τις λέξεις, καημένε αναγνώστη, για να νιώσεις τι θέλω να σου πω για τους άπλετους ορίζοντες μιας αγιάτρευτης μοναξιάς...
(31)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
...και μετά προσέχω ότι ολόκληρη η συλλογή μιλάει για ζωή και για ελπίδα (παρά τη μελαγχολία), για ψυχή, για αλήθεια και για όνειρο. Την αγαπά την αλήθεια (της) και την τολμάει αψηφώντας τις συνέπειες μιας αναπαράστασης. Αγαπά και τα όνειρά της που τα χρωματίζει μωβ. Πάντα, παντού μωβ γιατί, όπως εξηγεί περιγραφικότατα, το μωβ δημιουργείται από κόκκινο (πάθος, δύναμη, έρωτας, αίμα) και μπλε (ουρανός, ελευθερία, θάλασσα) και όπου συναντιούνται αυτά τα δύο χρώματα γίνονται μωβ. Τουλάχιστον, έτσι το όρισε η ζωγραφική το χρώμα στους πίνακές της. Κι αν τη ρωτήσεις, τί είναι το άπαν θα σου απαντήσει... Ένα παρελθόν που κάνει ένα βήμα πιο κοντά στο μέλλον πριν ξεκινήσει το παρόν μου
Τέλος, ξαναδιαβάζω τον Βραδινό επισκέπτη που θαρρώ ότι γράφτηκε ανάποδα γιατί θα μπορούσε να διαβαστεί και ανάποδα. Σα να ξεκίνησε από το τέλος και το περιέγραψε προς την αρχή ενώ αναλαμβάνω την ευθύνη και μου αφιερώνω το "Σ' ευχαριστώ Θεέ μου για την ομορφιά" του οποίου η έκταση δε μου επιτρέπει να το μεταφέρω εδώ -μα πόσο συμφωνώ με την κάθε λέξη του!- αλλά ούτε και θα ήταν πρέπον για την δημιουργό του... θα αρκούσε άραγε να πω ότι ξεκινά με μια κουκίδα ασήμαντη πάνω στον χάρτη του κόσμου, περνά από την ομορφιά -όχι τη δική μου αλλά την άλλη, την πιο όμορφη-, γίνεται αέναος ταξιδιώτης σε τόπους και σε ανθρώπους, γεμίζει το μαύρο με τα άνθη που συλλέγει από τα ταξίδια, επιβεβαιώνει ότι δε βλέπουμε όλη την ομορφιά, ούτε τη νιώθουμε πόση χάνουμε στ' αλήθεια!- αλλά παραμένει ένας γεμάτος άνθρωπος για όλες τις φορές που γέλασε, που έκλαψε, που ένιωσε και ευχαριστεί το Θεό γι' αυτό; (32)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(33)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(34)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η ιδέα για τις Εκδόσεις Σαΐτα ξεπήδησε τον Ιούλιο του 2012 με πρωταρχικό σκοπό τη δημιουργία ενός χώρου όπου τα έργα νέων συγγραφέων θα συνομιλούν άμεσα, δωρεάν και ελεύθερα με το αναγνωστικό κοινό. Μακριά από το κέρδος, την εκμετάλλευση και την εμπορευματοποίηση της πνευματικής ιδιοκτησίας, οι Εκδόσεις Σαΐτα επιδιώκουν να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις Εκδότη-Συγγραφέα-Αναγνώστη, καλλιεργώντας τον πραγματικό διάλογο, την αλληλεπίδραση και την ουσιαστική επικοινωνία του έργου με τον αναγνώστη δίχως προϋποθέσεις και περιορισμούς. Ο ισχυρός άνεμος της αγάπης για το βιβλίο, το γλυκό αεράκι της δημιουργικότητας, ο ζέφυρος της καινοτομίας, ο σιρόκος της φαντασίας, ο λεβάντες της επιμονής, γραίγος του οράματος, καθοδηγούν τη σαΐτα των Εκδόσεών μας.
(35)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
''Τελικά, τι είναι το γκράφιτι, τέχνη ή βανδαλισμός'';
Μεγάλο ερώτημα αυτό. Γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, καθώς περνούν οι μήνες και τα χρόνια, καθώς εναλλάσσονται οι γενιές. Όλα αλλάζουν αλλά αυτά παραμένουν εκεί. Τα γκράφιτι δεν ξεβάφουν εύκολα, σχεδόν καθόλου. Οι δημιουργοί τους, άγνωστοι τις περισσότερες φορές, λάτρεις της νύχτας, τα ολοκληρώνουν σχεδόν πάντα κατά τις βραδινές ώρες. Για νομικούς κυρίως λόγους. Ίσως και για να διατηρήσουν το μυστήριο που κυριαρχεί γύρω από την ταυτότητα τους, καθώς, οι άνθρωποι που την επόμενη μέρα βλέπουν τα έργα τους, συχνά τους αναζητούν. Τι πραγματικά λοιπόν είναι το γκράφιτι; Είναι μια μορφή τέχνης, όπως τόσες άλλες; Ή είναι ακόμα μια επαναστατική κίνηση των νέων, όταν αυτοί περνούν τη φάση της εφηβείας και όχι μόνο;
www.telegraph.co.uk
(36)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
deviantart.com
Η αλήθεια είναι πως, για το συγκεκριμένο θέμα έχω μία άποψη, η οποία αποκλίνει από τις τυπικές και κατ' άλλους λογικές θεωρήσεις περί του συγκεκριμένου θέματος. Θεωρώ πως, το γκράφιτι, αποτελεί μια μορφή τέχνης. Μια μορφή τέχνης που δε φοβάται να εκδηλωθεί μέσα από μια μεγάλη ποικιλία θεμάτων, παρμένα τόσο από την ιστορία, όσο και από την καθημερινότητα της ανθρώπινης κοινωνίας. Είναι ίσως μία από τις λίγες μορφές τέχνης που δεν φοβάται το χρώμα και το ελεύθερο σχέδιο και ακριβώς αυτό είναι που της προσδίδει τόση ιδιαιτερότητα. Μέσα από αυτό, εκφράζεται ο σύγχρονος άνθρωπος, ο άνεργος, ο αγανακτισμένος, αυτός που έχει ανάγκη να μιλήσει αλλά κυρίως, ο έφηβος. Αυτός ο έρμος ο έφηβος. Που έχει καταπιεστεί τόσο πολύ απ' όλα γύρω του, που ψάχνει τόσο απεγνωσμένα για λίγα ''ψίχουλα'' επικοινωνίας με την οικογένεια του, που θέλει να τραβήξει την προσοχή του κόσμου με κάθε κόστος. (37)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
www.whudat.de
Και κάπου εδώ, το χάνουμε. Διότι, όπως ανέφερα παραπάνω, μπορεί εγώ προσωπικά να θεωρώ το γκράφιτι μια μορφή τέχνης, παρόλα αυτά όμως, αυτή παρεξηγείται εύκολα από πολλούς ανθρώπους και τελικά, καταλήγει να θεωρείται (και να γίνεται) βανδαλισμός, για τον εξής λόγο. Οι λόγος αυτός με μία λέξη; Νόμος. Χάνεται αυτή η μορφή τέχνης, αυτός ο τόσο μοναδικός τρόπος έκφρασης των εφήβων και των νέων ανθρώπων. Και χάνεται εξαιτίας των νόμων του κράτους μας. Απαγορεύονται λέει τα γκράφιτι σε δημόσια κτίρια, όπως τα γήπεδα, οι αρένες, τα γυμναστήρια, τα σχολεία και οπουδήποτε αλλού θεωρείται δημόσια περιουσία. Ξεχνάμε όμως, κάποιον άλλο βασικό νόμο. Εκείνον που αναφέρεται σε ελευθερία, τόσο του λόγου, όσο και της έκφρασης, όποια μορφή και αν έχει αυτή. Πως τολμούμε λοιπόν να κάνουμε λόγο για ελευθερία έκφρασης ενώ την ίδια στιγμή καταργούμε την ελευθερία της δημιουργικότητας μέσω του γκράφιτι; Την μεγαλύτερη μορφή έκφρασης, την πιο άμεση, ίσως την πιο παραστατική;
www.isthisthefuture.com
(38)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Κάπως έτσι, γίνεται μια πολύ άσχημη μετάβαση. Η μετάβαση από μια μορφή τέχνης σε μια πολύ άσχημη μορφή βανδαλισμού. Οι έφηβοι, ενώ έχουν όλη την καλή διάθεση να εκτονωθούν δημιουργικά μέσα από αυτή την διαδικασία, δημιουργώντας κυριολεκτικά θαύματα με το σπρέι, σταδιακά χάνουν το ενδιαφέρον τους για γόνιμη δημιουργικότητα εξαιτίας των νόμων αυτών και τελικά, καταπατούν το νόμο. Το αποτέλεσμα; Θέλοντας να τραβήξουν οπωσδήποτε την προσοχή αλλά και να αντιδράσουν απέναντι στο νόμο, που απαγορεύει ακριβώς αυτή την δραστηριότητα, κάνουν γκράφιτι πάνω σε μνημεία, σε χώρους ιερούς, σε σπίτια και σε μαγαζιά, πράγμα που υπό άλλες προϋποθέσεις δε θα το διανοούνταν καν ως ιδέα.
Όταν λέμε όμως πως κάνουν γκράφιτι, μη φανταστείτε εκείνα τα ωραία και όμορφα έργα που θα δημιουργούσαν υπό άλλες συνθήκες. Όχι. Συνήθως, αν όχι πάντα, τα γκράφιτι που γίνονται σε αυτούς τους χώρους υπό αυτές τις περιστάσεις, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να αντικρίσει κάποιος. Τα πιο άσχημα αποκυήματα της φαντασίας των νέων, βγαίνουν στην επιφάνεια και αυτό, σε συνδυασμό με την ανάγκη τους να λάβουν προσοχή από τον κόσμο, έχει ένα φρικιαστικό, τολμώ να πω, αποτέλεσμα. Εικόνες αλλοπρόσαλλες, αισχρές και συχνά ντροπιαστικές. Εικόνες που σοκάρουν ακόμα και τους πιο αναίσθητους όταν τις αντικρίσουν. Εικόνες καθαρής αντίδρασης.
en.wikipedia.org
(39)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Έτσι, αρχίζει ένας φαύλος κύκλος. Ένας κύκλος κυνηγητού μεταξύ νέων και κοινωνίας. Η αστυνομία αρχίζει να παραφυλάει τα μέρη εκείνα όπου γίνονται γκράφιτι, προκειμένου να πιάσει επ' αυτοφώρω τους παραβάτες αυτού του νόμου, λες και απ' αυτό θα κριθεί η σωτηρία της χώρας μας, οι έφηβοι εξακολουθούν να το κάνουν και να τρέχουν τα μεσάνυχτα στις αλάνες για να κρυφτούν από τις εφόδους της αστυνομίας και πάει λέγοντας. Κάποιοι συλλαμβάνονται, κάποιοι
άλλοι καταφέρνουν να
ξεφεύγουν. Συνή-
θως τους επιβάλλονται χρηματικές κυρώσεις ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις κρατούνται στο αυτόφωρο. Ωστόσο, ο καιρός περνάει αλλά το πρόβλημα παραμένει. Τι θα πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Θα συνεχίσουμε για πολύ ακόμα να εθελοτυφλούμε στην κραυγή αγωνίας των παιδιών που ζητούν μια δραστηριότητα για εκτόνωση δημιουργική; Θα συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε πιστά τον συγκεκριμένο νόμο, γεννώντας ακόμα περισσότερους παραβάτες στο πέρασμα του χρόνου;
Σε κάποιους δημόσιους χώρους όπως τα σχολεία, τα γήπεδα και οι αρένες, τα γκράφιτι θα μπορούσαν να υπάρξουν. Αν αφήναμε περιθώρια ελευθερίας και δημιουργικότητας στα παιδιά, αυτά δε θα μας απογοήτευαν. Αντιθέτως, θα μας ευχαριστούσαν για την ευκαιρία που τους δώσαμε ενώ παράλληλα, θα έδιναν τον καλύτερο τους εαυτό και το αποτέλεσμα, θα ήταν υπέροχο και αξιέπαινο. Όλοι αυτοί οι χώροι, θα γέμιζαν με χρώμα, ζωή και φαντασία. Μήπως ήρθε λοιπόν η ώρα να το ξανασκεφτούμε και να επανεξετάσουμε αυτούς τους νόμους; Μήπως ακόμα, ήρθε η ώρα να αλλάξουμε στάση απέναντι στα γκράφιτι και να πάψουμε να τα θεωρούμε ως κάτι το αρνητικό; (40)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(41)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
vivliocafe.blogspot.com
(42)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η σημασία της προσχολικής εκπαίδευσης είναι ιδιαίτερα μεγάλη, διότι στην ηλικία αυτή δομείται η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του νηπίου. Στην ηλικία αυτή, των 4 έως και 6 ετών, αναπτύσσεται δημιουργικά μέσα από το ευχάριστο παιχνίδι ο συναισθηματικός, πνευματικός και κοινωνικός κόσμος του παιδιού. Ο Χατζηαββίδης (2002) υποστηρίζει στο βιβλίο του «Η Γλωσσική Αγωγή στο Νηπιαγωγείο», ότι οι διεπιστημονικές προσεγγίσεις σχετικά με τις έρευνες για το παιδί σε συνεργασία με ψυχολόγους, κοινωνιογλωσσολόγους, κοινωνιολόγους κτλ. οδήγησαν σταδιακά στην εφαρμογή διδακτικών μεθόδων που είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές για την ψυχοσωματική καλλιέργεια του παιδιού της προσχολικής ηλικίας.
(43)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η διδασκαλία της λογοτεχνίας είναι
Στον αγγλοσαξονικό χώρο μετρά η
διδακτικό κομμάτι της γλωσσικής αγωγής
Δημιουργική Γραφή περισσότερο από
του νηπίου και η δημιουργική γραφή εκ-
έναν αιώνα και έχει ενταχθεί στο σχολικό
λαμβάνεται ως μέρος της διδασκαλίας της
πρόγραμμα στις πρώτες εκπαιδευτικές
Λογοτεχνίας καθώς καταγράφεται στη
βαθμίδες, στα πανεπιστημιακά Τμήματα
προσχολική διδακτική με σύνολα ασκήσε-
Φιλοσοφικών και Ανθρωπιστικών Σχο-
ων, οι οποίες βοηθούν τα νήπια να βελτι-
λών και στα μεταπτυχιακά και διδακτορι-
ώσουν την ικανότητα της ακρόασης και
κά προγράμματα. Στον ελλαδικό χώρο
της ομιλίας και να αποκτήσουν αναγνωσ-
μόλις πρόσφατα απασχολούν την ελληνι-
τικές και συγγραφικές δεξιότητες. Ο όρος
κή επιστημονική κοινότητα ερωτήματα
«Δημιουργική Γραφή» επιχειρεί να απο-
όπως «Τί ορίζουμε ως δημιουργικότητα,
δώσει στα ελληνικά τον αγγλοσαξονικό
λογοτεχνικότητα και αφήγηση μέσα από
«Creative Writing». Ωστόσο υπάρχει μια
το πρίσμα της παιδαγωγικής»; O Guilford
εννοιολογική ασάφεια σύμφωνα με τον
(Presidential Adress to the American Psy-
Καρακίτσιο (2012) καθώς ο όρος παρα-
chological Association) υποστηρίζει ότι η
πέμπει σε συγγραφικές δραστηριότητες,
δημιουργική ικανότητα του ατόμου εκ-
στην τέχνη της λογοτεχνικής γραφής, στη
φράζεται μέσα από την εφευρετικότητα,
βιωματική εκπαιδευτική μέθοδο για τη
τη σύνθεση και το σχεδιασμό (Guilford,
διδασκαλία της Λογοτεχνίας, στη μορφή
1956). Επίσης αναφέρεται στην αποκλίνο-
ψυχικής εκτόνωσης και στην τεχνική ε-
υσα σκέψη (divergent thinking) και συγ-
νίσχυσης της αυτοεκτίμησης. H Δημιουρ-
κλίνουσα σκέψη (convergent thinking). Ο
γική Γραφή εντάσσεται κατά τον Ντιούδη
Ροντάρι (1994) τον συμπληρώνει ορίζον-
(2012):
τας τη δημιουργικότητα ως συνώνυμο της
α) στο χώρο της Φιλολογίας ως τέχνη
αποκλίνουσας σκέψης και σχολιάζει πως
της λογοτεχνικής γραφής, συγγραφής και
ένα «δημιουργικό» μυαλό πάντα δουλεύ-
ως λογοτεχνική θεωρία της ανάγνωσης
ει, έχει τη δύναμη να σπάει τα εμπειρικά
β) στο χώρο της Παιδαγωγικής ως δι-
σχήματα, να ρωτάει, να έχει κρίση αυτό-
δακτική μέθοδος διδασκαλίας της Λογο-
νομη και ανεξάρτητη, να αρνείται το τυ-
τεχνίας και της Γλώσσας
ποποιημένο, να καταπιάνεται με ερωτή-
γ) στο χώρο της Ψυχολογίας ως θεραπευτική μέθοδος. (44)
ματα και έννοιες εκεί που οι άλλοι βρίσκουν ικανοποιητικές απαντήσεις.
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Η επιστήμη της ψυχολογίας ορίζει τη δημιουργικότητα ως ευαισθησία στον εντοπισμό προβλημάτων, έκθεση σε ρίσκα, ανοχή σε διφορούμενες καταστάσεις, ευέλικτους, τυχαίους και ετερογενείς συνδυασμούς (Kατσίκη-Γκίβαλου 2001). Μέσα από την ψυχοδυναμική άποψη του Donald Winnicott (2009) ορίζεται η δημιουργική συναίσθηση με οτιδήποτε κάνει το άτομο να αισθάνεται πως η ζωή αξίζει να τη ζήσεις, να παίξεις και να δημιουργήσεις. Για το Winnicott το άτομο είναι περισσότερο δημιουργικό όταν βρίσκεται σε μεταβατικές και δυναμικές καταστάσεις και το παιχνίδι χαρακτηρίζεται ως μια τέτοια κατάσταση. Συμμορφωμένες ζωές βιώνουν τα άτομα εκείνα που αδυνατούν να παίξουν.
c2workshop.typepad.com
(45)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Όταν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δημιουργούν ιστορίες (μέσα από παραμύθια, ποιήματα, λογοτεχνικά βιβλία, κόμικς, εικόνες έντυπες ή ηλεκτρονικές με πρόσωπα, μέρη, αντικείμενα και καταστάσεις, ένα πίνακα ζωγραφικής, ένα φιλμ κτλ.) και τις αναδιηγούνται, ενδυναμώνουν τις νοητικές τους λειτουργίες, τη λεκτική τους ικανότητα και βοηθούν σημαντικά στη δόμηση των γνώσεων τους. Η δημιουργική γραφή δίνει στα νήπια την ευκαιρία όχι απλώς να περιγράψουν, αλλά να αναδημιουργήσουν το περιβάλλον τους και να το αναδιατάξουν. Στο βιβλίο «Η δημιουργική γραφή στο νηπιαγωγείο» υποστηρίζουν οι τρεις δάσκαλοι και ερευνητές διαφορετικών εκπαιδευτικών βαθμίδων (Bακάλη, Ζωγράφου-Τσαντάκη, Κωτόπουλος, 2013), ότι τα νήπια ωφελούνται πολλαπλώς από τις ασκήσεις της δημιουργικής γραφής, καθώς μαθαίνουν :
α) να αναλύουν, να περιγράφουν, να συγκρίνουν και ταξινομούν, β) να ερμηνεύουν, να υποθέτουν, γ) να αναπτύσσουν την ικανότητα αντιπαράθεσης, δ) να κρίνουν και να αξιολογούν, ε) να μεταδίδουν ιδέες και να εφαρμόζουν τις γνώσεις τους, στ) να ασκούνται στην υπομονή και να επεξεργάζονται νέα δεδομένα, ζ) να αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη μέσα από συζητήσεις, η) να μαθαίνουν να εργάζονται ομαδικά και να αναλαμβάνουν την ευθύνη που τους αναλογεί.
(46)
theteenblogger.com
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
Συνοψίζοντας θα λέγαμε, ότι η δημιουργική γραφή ως διδακτική μέθοδος αναδεικνύει το δυναμικό του νηπίου, το βοηθά να αναπτύξει την φαντασία, την αυθεντικότητα, τη καινοτομία, την έμπνευση, το ταλέντο, την πρωτοτυπία, ώστε να γίνει ένας μικρός καλλιτέχνης που θα εκπλήξει και θα βοηθήσει με τη δουλειά του.
www.explorationinternational.com
Πηγές
Βακάλη, Π. Α; Zωγράφου-Τσαντάκη; Kωτόπουλος, Η. Τ (2013): Η δημιουργική γραφή στο νηπιαγωγείο. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο.
Guilford, J. P. (1956): „The structure of intellect“. Psychological Buletin, Vol 53(4), 267-293. Καρακίτσιος, Α. (2012): «Δημιουργική Γραφή: μια άλλη προσέγγιση της λογοτεχνίας ή η επιστροφή της Ρητορικής;» Κείμενα 15, ανακτήθηκε Σεπτέμβριος 23, 2012 από το διαδίκτυο: http://keimena. ace.uth.gr/ main/index.php?view=article&ca-tid=59&3Atefxos15&id=256%3A15karakitsios&option=com_content&Itemid=95
Κατσίκη – Γκίβαλου, Α. (2001): Λογοτεχνική Ανάγνωση και διδακτικές εφαρμογές. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Ντιούδη, Α. (2012): H ιστορία της Δημιουργικής Γραφής. Πράξη και διδασκαλία στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα μέχρι το 2011 (Ανέκδοτη Διπλωματική Εργασία). Φλώρινα: Παιδαγωγική Σχολή, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.
Ροντάρι, Τ (1994): H Γραμματική της Φαντασίας. Αθήνα: Τεκμήριο. Χατζησαββίδης, Σ. (2002). H γλωσσική Αγωγή στο Νηπιαγωγείο. Θεσσαλονίκη: Βάνιας Winnicot, D (2009): Το παιδί, το παιχνίδι και η πραγματικότητα. Αθήνα: Καστανιώτης. (47)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 17ο / Αύγουστος 2015►
(48)