◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
()
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(2)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(3)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Συντονισμός– Επιμέλεια ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΚΑΛΑΠΟΘΑΚΟΣ Ζωγραφική ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΡΑΚΑΚΗ Λογοτεχνία ΒΑΛΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ ΤΖΕΝΗ ΚΟΥΚΙΔΟΥ Μουσική ΜΑΡΙΟΣ ΚΥΡΤΑΤΟΣ Γενικά θέματα ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΙΝΤΖΑ Τέχνες & Ομογένεια ΑΜΑΛΙΑ ΣΔΡΟΥΛΙΑ Ποίηση ΒΙΒΗ ΦΡΑΓΚΟΥ ERINA ESPIRITU
Διορθώσεις ΒΑΛΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ Σχεδιασμός- Σελιδοποίηση ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ ΚΑΛΑΠΟΘΑΚΟΣ http
►www.thematologio.gr
► thematologio@in.gr
Like us ► thematologio Read us ►
issuu.com/thematologio
Σε αυτό το τεύχος... Σελ. 8 ► Τα μαθητικά χρόνια Βάλια Καραμάνου Σελ. 14► Stairway to Heaven Μάριος Κυρτάτος Σελ. 24► Δεν το έβλεπα ότι θα εγκλωβιζόμουν; Βαλίνα Ιωσηφίδου– από το enfo.gr Σελ. 29► Η μαντινάδα του μήνα Στέφανος Λινοξυλάκης Σελ. 30► Βιβλιοπαρουσιάσεις Τζένη Κουκίδου Σελ. 36► Δεύτερη ζωή Erina Espiritu
δεν έχει
Σελ. 42► Γλωσσική ποικιλία Αμαλία Σδρούλια
στην Ευρώπη
Σελ. 48► Η Μυρτώ Αγαμέμνων Καλαποθάκος Σελ. 52► Αρθούρος Ρεμπώ Βιβή Φράγκου
(4)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Όπως κάθε χρόνο, ο Ιούνης μας φέρνει το καλοκαίρι. Ακριβώς όμως στα μισά του , υπάρχει και μια μέρα μνήμης. Στις 15, συμπληρώνονται είκοσι ένα χρόνια από το θάνατο ενός εκ των κορυφαίων συνθετών της χώρας μας, ενός ανθρώπου του οποίου η συνεισφορά στον πολιτισμό μας δεν υπήρξε απλά λιθαράκι, αλλά ακρογωνιαίος λίθος. Ο Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε το 1925 στη Ξάνθη, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του την πέρασε στη Αθήνα. Στην αρχή λιμενεργάτης, μετά παγοπώλης, άλλοτε υπάλληλος, μέχρι και βοηθός νοσοκόμος, πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του σπουδάζοντας τη μεγάλη του αγάπη: τη μουσική. Με παρέες– ιερά τέρατα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπως ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Σικελιανός, ο Γκάτσος, ο Τσαρούχης, ο Κουν κι ο Θεοδωράκης, ξεκίνησε τη σύνθεση της μουσικής του στα δέκα εννιά του χρόνια. Πρώτη του δουλειά στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, η σύνθεση μουσικής στην παράσταση «Ο Τελευταίος Ασπροκόρακας».
(5)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Θα ακολουθήσει η σύνθεση μουσικής για αρκετές αρχαίες τραγωδίες (Μήδεια, Κύκλωπας, Εκκλησιάζουσες, Λυσιστράτη, Όρνιθες), δεκάδες ελληνικές ταινίες (Μανταλένα, Η Αλίκη στο Ναυτικό, Το ποτάμι, Ραντεβού στην Κέρκυρα, κ.α.), κάμποσες διεθνείς επιτυχίες (Ποτέ την Κυριακή, Ευρυδίκη, Το γλυκό πουλί της νιότης, Blue). www.lifo.gr
Το 1961, βραβεύτηκε με το Όσκαρ πρωτότυπου τραγουδιού με το τραγούδι «Παιδιά του Πειραιά». για την ταινία «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασέν.
www.athinorama.gr
Εκτός από τη σύνθεση μουσικής, η συμβολή του στην ανάπτυξη της τέχνης του υπήρξε μεγάλη. Καθιέρωσε τις «Μουσικές Γιορτές» στα Ανώγεια, το «Μουσικό Αύγουστο» στο Ηράκλειο, τους «Αγώνες ελληνικού τραγουδιού» στην Κέρκυρα και την Καλαμάτα. Εξέδωσε το περιοδικό «Τέταρτο», δημιούργησε την πρώτη ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία «Σείριος», ίδρυσε την «Ορχήστρα των Χρωμάτων», εξέδωσε δυο ποιητικές συλλογές, τις «Μυθολογία» και «Μυθολογία δεύτερη».
(6)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Στη Μεταπολίτευση, διετέλεσε Διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος της ελληνικής ραδιοφωνίας, γεγονός που το κατέστησε πρωτοπόρο στη δημιουργία πολιτισμού, πράγμα σπάνιο για ΜΜΕ της εποχής μας. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα,
η
σύνθεση μουσικής από τον ίδιο για την παιδική σειρά «Εδώ Λιλιπούπολη»,.
Και τώρα καταστάλαγμα του βίου μου μέχρι στιγμής είναι : Α δ ι α φ ο ρ ώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ. Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας. Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα. (από την επίσημη ιστοσελίδα του, http://www.hadjidakis.gr)
Το έργο του , τεράστιο. Τα βραβεία, δεκάδες. Το μεγαλύτερο βραβείο όμως για το Μάνο, είναι η θέση του στην καρδιά μας, η θέση του στον Πολιτισμό μας. Η παρακαταθήκη του παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο και η μουσική του συντροφεύει τις ζωές μας και– κυρίως– τα όνειρά μας.
(7)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(8)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(9)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Το σχολείο στη μνήμη μου έχει χαραχτεί ως μία άχαρη περίοδος, κατά την οποία «βομβαρδιζόμουν» από «ξύλινη» γνώση, ενώ αναγκαζόμουν να συναναστραφώ άτομα που σε άλλη περίσταση δεν θα γύριζα να τους ρίξω ούτε ένα βλέμμα. Ως εκπαιδευτικός πλέον, παρατηρώ τους μαθητές μου: η πλειοψηφία φτάνει στο τελευταίο έτος νιώθοντας ασφυξία, με παραπανίσια κιλά και άγχος. Όταν δε μετά τις πανελλήνιες έρχονται να με δουν, παρατηρώ μία θετικά ριζική μεταμόρφωση: γίνονται άλλοι άνθρωποι! Όμορφοι, χαμογελαστοί και ήρεμοι.
(10)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
simple.wikipedia.org
Τι γίνεται λοιπόν; Τα μαθητικά τα
αυτό.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό των
χρόνια δεν είναι τα καλύτερα, όπως δια-
«δημοφιλών» μαθητών είναι το ανελέη-
λαλεί το γνωστό άσμα; Για μία μειοψη-
το γλείψιμο προς τους καθηγητές, μία
φία αναμφίβολα είναι. Πρόκειται για
τακτική που στην Ελλάδα γενικά έχει
εκείνους τους μαθητές που έχουν γαλου-
«αποδώσει» : διορισμοί, επαγγελματικές
χηθεί με απόλυτα μικροαστικά πρότυπα
διασυνδέσεις , κοινωνική καταξίωση
και
μπορούν να συσπειρώσουν γύρω
κλπ. Άλλωστε η στενή «αυλή» της σχολι-
τους μικρούς πυρήνες παιδιών που κου-
κής παρέας στο μέλλον θα γίνει ένας ε-
τσομπολεύουν τους υπόλοιπους ή αποτε-
λεγχόμενο «ασφαλές» περιβάλλον μέσα
λούν την αυλή του «γόη» ή της
σε ένα γάμο για παράδειγμα. Είναι αυτή
«δημοφιλούς τύπισσας» . Έκπληκτη πα-
ακριβώς η νοικοκυρά, που μετέπειτα θα
ρατηρώ σε τάξεις τελειοφοίτων το εξής
νοσταλγεί τις νεανικές τρέλες στα σχολι-
φαινόμενο προσχολικής ηλικίας : ο ένας
κά της χρόνια, ενώ μαγειρεύει τα γεμισ-
να σιγοψιθυρίζει στο αυτί του άλλου
τά της. Ή ο δημόσιος υπάλληλος που θα
ρίχνοντας εχθρικές ματιές σε κάποιον
σαπίζει σε μια υπηρεσία από τη μονοτο-
τρίτο , ή μάλλον σε κάποια τρίτη γιατί
νία….
είναι κυρίως γυναικείο «προνόμιο» (11)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Επόμενο είναι λοιπόν σε ένα τέτοιο σχολικό κλίμα τα παιδιά που είναι πιο επαναστατικά πνεύματα, έχουν ανησυχίες και δεν υποτάσσονται εύκολα στα στερεότυπα πρότυπα ή ακόμα είναι πιο εσωστρεφή με καλλιτεχνικές ανησυχίες να είναι τα «μαύρα πρόβατα» του σχολείου για καθηγητές και μαθητές, τουλάχιστον στην πλειοψηφία. Αυτοί ζουν με το όνειρο της αποφοίτησης που θα τους επιτρέψει να υλοποιήσουν τα όνειρά τους. Δεν τους λείπουν οι κλίκες του σχολείου, γιατί απλά είναι ανένταχτα πνεύματα και θέλουν να συναναστραφούν νέους ανθρώπους. Δεν φοβούνται τις προκλήσεις γιατί δεν έζησαν ποτέ υπό την «προστασία» ενός νταή ή την αποδοχή ενός «δημοφιλούς» μαθητού. Αντίθετα, συχνά εισέπρατταν την απόρριψη για την διαφορετικότητά τους, γεγονός που τους κάνει να μην φοβούνται τις δυσκολίες της πραγματικής ζωής, αλλά να πεισμώνουν ακόμα περισσότερο. Για την ακρίβεια, η ομορφιά της ζωής αρχίζει εκεί που τελειώνει το σχολείο . Όχι γιατί είναι πιο «ρόδινη» αλλά γιατί είναι πιο αληθινή και- το κυριότερο- σου χαρίζεται το μεγαλύτερο αγαθό: η ελευθερία των επιλογών σε έναν ευρύτερο και πολυποίκιλο κοινωνικό κύκλο.
Διαβάστε τα άρθρα της Βάλιας Καραμάνου στο προσωπικό bloq http://valiakaramanou.blogspot.gr
(12)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(13)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(14)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Το διάσημο τραγούδι των θρυλικών Led Zeppelin που για πάνω από σαράντα χρόνια αποτελεί θέμα συζήτησης για τους φίλους της rock αλλά και -περισσότερο- για τους εχθρούς της! Ένα τραγούδι που οι δεύτεροι του κόλλησαν το παρατσούκλι «σατανιστικό», λόγω των ακατανόητων -για αυτούς- στίχων του! Βέβαια, δεν είναι και το μοναδικό τραγούδι που δέχτηκε αυτή την ανόητη επίθεση.. (15)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Παραφιλολογία, σοβαρές αλλά και αστείες προσπάθειες εξήγησης των στίχων από κάθε «ειδικό», άρωμα συνωμοσίας και πραγματική παράνοια από κάθε λογής «κολλημένο μυαλό». Οι χριστιανοί μιλάνε για «βαθύτερα νοήματα» και για υμνολογία στον Θεό, οι σατανιστές από την άλλη παραπέμπονται στον σατανά! Μια ακόμη εκδοχή είναι αυτή που αναφέρεται στις ημέρες που ο Jimmy Page έμενε σε ένα κάστρο που είχε αγοράσει στο Lelawcge-an-bryn της Ουαλίας. Σε αυτό το κάστρο ο Jimmy Page ήθελε να κάνει μερικές εργασίες, να προσθέσει τρεις ξύλινες σκάλες όπως λέει ο μύθος, και ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του, του σύστησε την αρχιτέκτονα Erma ReesGwynn. Η Erma και οι βοηθοί της, κατά την μεταφορά των βαριών επίπλων (προκειμένου να ασχοληθούν με τη συντήρηση ή την διόρθωσή τους), ήταν απρόσεκτοι σε τέτοιο βαθμό, ώστε κατέστρεψαν οτιδήποτε υπήρχε μέσα στο το κάστρο. Παλιά αντικείμενα μεγάλης αξίας, αλλά και καινούργια όπως τις κιθάρες του Jimmy. Ο Plant εδώ ειρωνεύεται και αντιστρέφει το γνωστό ρητό «Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός». Εννοεί δηλαδή, πως «χρυσός» μπορεί να είναι και κάτι που δεν λάμπει». Κάπως έτσι λοιπόν, το τραγούδι υποτίθεται ότι αναφέρεται σε γεγονότα που εξελίσσονταν κατά την περίοδο των εργασιών στο κάστρο, αλλά και την σχέση της Erma που λέγεται πως έβλεπε τον Page σαν χρυσό! Προφανώς θα σκέφτηκε πως ήταν μια καλή ευκαιρία να «τα αρπάξει»! Σίγουρα πρόκειται για μια αρκετά λογικοφανή εξήγηση.. Εγώ όμως θα παραβλέψω την λογική και θα εστιάσω στο μυστήριο! Και γιατί να μην το κάνω; Όλη η ζωή των Led Zeppelin άλλωστε περιπλέκεται με μυστήριο και παράξενα γεγονότα, ενώ είναι χαρακτηριστική και η ταύτιση των Page/Plant με τις έννοιες του Κακού/καλού και την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσά τους!
(16)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Τι θα λέγατε λοιπόν να δούμε και την διαφορετική οπτική του τραγουδιού; Μια άποψη διαφορετική, που προσωπικά δεν είδα να εκφράζεται από πολλούς μουσικόφιλους στα χρόνια που «ψάχνομαι» με την rock μουσική.. Έχετε ακούσει ποτέ την άποψη ότι οι Led Zeppelin εμπνεύστηκαν από το διάσημο λογοτεχνικό έπος του J.R.R. Tolkien, το γνωστό Lord Of The Rings;! Ναι, καλά διαβάσατε! Από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών είναι πολύ πιθανό να είναι εμπνευσμένοι οι στίχοι του Stairway To Heaven! Τουλάχιστον, αυτή είναι η δική μου άποψη και μάλλον δεν είμαι ο μόνος που την στηρίζει.. Ας δούμε λοιπόν πόσο εύστοχη είναι αυτή η άποψη.. Θα προσπαθήσω να μεταφράσω σημεία των στίχων που «κρύβουν» αναφορές σε χαρακτήρες και καταστάσεις από το έπος του Tolkien.
«There’s a lady who’s sure all that glitters is gold..» Μήπως αυτή η Κυρία είναι η Galadriel και ο πόθος της για χρυσό και η επιθυμία της να «αγοράσει» μια σκάλα για τον ουρανό, συμβολίζει την δοκιμασία της με τον πειρασμό του Ενός Δαχτυλιδιού, αλλά και τον πόθο της για την επιστροφή στο Valinor;!
(17)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
«There’s a feeling I get when I look
«In my thoughts I have seen rings of
to the west, and my spirit is crying for
smoke through the trees, and the voices
leaving»
of those who stand looking.»
Κι εδώ θα μπορούσαμε εύκολα να
Εδώ η φράση «μυρίζει» ξεκάθαρα
σκεφτούμε ότι η Galadriel εκφράζει την
Gandalf! Οι κύκλοι καπνού είναι χαρακ-
επιθυμία της να επιστρέψει στην Δύση
τηριστική συνήθεια του Μάγου που στις
(Valinor). Το ίδιο θα μπορούσαμε να
στιγμές χαλάρωσης του από τους κόπο-
σκεφτούμε και για τον Gandalf (που εί-
υς, απολάμβανε να καπνίζει την πίπα με
ναι πνεύμα της Δύσης) αν υποθέσουμε
το.. πιπόχορτο!! Ενώ στο «and the voices
ότι οι στίχοι είναι στην ουσία η αφήγηση
of those who stand looking», πιθανό να
του για τις περιπέτειες του στην Μέση-
αναφέρεται στα Ξωτικά ή τους Θεούς
Γη!
που παρακολουθούν από την Δύση τα γεγονότα στη Μέση-Γη..
(18)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
«Then the piper will lead us to reason..» Ο αυλιστής αυτός μάλλον είναι ο Gandalf που «κατευθύνει» τους λαούς της Μέσης-γης για αντίσταση στον κακό Sauron!
«And the forests will echo with laughter» Οι Έντ μήπως;!
«Yes, there are two paths you can go by, but in the long run there’s still time to change the road you’re on». Εδώ προφανώς αναφέρεται στην πορεία του Frodo προς την Mordor και το Βουνό του Χαμού, στην αποστολή του να καταστρέψει το Ένα, και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην διαδρομή του.
«And as we wind on down the road, our shadows taller than our soul» Εδώ μάλλον «μιλούν» τα Χόμπιτ.. πιθανόν να αναφέρονται στην επίσκεψη τους στο Lothlorien και την συνάντηση τους με την Galadriel (there walks a lady we all know).
(19)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Αυτά είναι τα σημεία που -κατά την άποψη μου- υπονοούν πως το τραγούδι
στα Ξωτικά, τα Χόμπιτ και τους άλλους ήρωες της Μέσης-Γης;!
είναι ένας ύμνος στην Galadriel -όπως συ-
Βέβαια, αυτό δεν είναι τίποτα άλλο
νηθίζω να λέω-, ή ακόμη και στον Gan-
από μια διαφορετική οπτική.. Σίγουρα
dalf ή τον Frodo που δεν αποκλείεται ο
αυτοί που θέλουν να βλέπουν σε κάθε
Robert Plant να τους έβαλε να αφηγηθο-
τραγούδι της rock τον εξαποδώ, δεν σκέφ-
ύν τις περιπέτειες τους! Άλλωστε είναι
τηκαν ποτέ την εκδοχή αυτή, αν και δεν
γνωστό πως οι Led Zeppelin είναι θαυ-
αμφιβάλω ότι ακόμη και αυτή, σατανική
μαστές του Tolkien και του τεράστιου
θα την χαρακτήριζαν! Το «κόλλημα» δυσ-
έργου του, και μάλιστα έχουν γράψει και
τυχώς είναι μεγάλο, αφήστε τα λεφτά που
τα τραγούδια «Battle Of Evermore»,
ξόδεψαν για να αγοράσουν δίσκους βινυ-
«Misty Mountain Hop», «Bron-Y-Aur
λίου και να ανακαλύψουν τους σατανισ-
Stomp» (ο Robert Plant εμπνεύστηκε τους
τικούς στίχους!! Παράνοια..
στίχους του περπατώντας στο δάσος με
Και ακόμη δεν μας έχουν πει πως γί-
τον σκύλο του που ονόμαζε Strider-
νεται το τραγούδι να είναι σατανιστικό,
όνομα του Aragorn) και «Ramble On».
αλλά ταυτόχρονα να έχει στον τίτλο του
Γιατί να μην είναι και το «Stairway To
την λέξη heaven, δηλαδή.. παράδεισος!
Heaven» άλλο ένα τραγούδι αφιερωμένο
Υ.Γ Την απόλυτη αλήθεια για τους στίχους του τραγουδιού την γνωρίζει μόνο ο Robert Plant, και φυσικά, καλά κάνει και δεν μας την λέει.. χωρίς μυστήριο πως θα γινόταν αυτό το τραγούδι ένας ύμνος της rock μουσικής;! (20)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(21)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Λίβηθρα: μία κωμόπολη χτισμένη στους πρόποδες του Ολύμπου, δέσμια ενός αστικού θρύλου, που σφραγίζει καταλυτικά τη μοίρα της. Κυρίαρχες γυναικείες φιγούρες, η Αλεξάνδρα και η κόρη της Χλόη, που συνδέονται με εμμονές κι ένοχα μυστικά: η πρώτη είναι έρμαιο μιας ολέθριας, σκοτεινής έλξης και η δεύτερη παλεύει εγκλωβισμένη σε έναν αδιέξοδο έρωτα. Παράλληλα, παλιά εγκλήματα έρχονται στο φως απαιτώντας κάθαρση ανάμεσα στα όρια της λογικής και της παράνοιας, αποτελώντας το μέρος μόνο μιας επερχόμενης καταστροφής.
(22)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Η ιδέα για τις Εκδόσεις Σαΐτα ξεπήδησε τον Ιούλιο του 2012 με πρωταρχικό σκοπό τη δημιουργία ενός χώρου όπου τα έργα νέων συγγραφέων θα συνομιλούν άμεσα, δωρεάν και ελεύθερα με το αναγνωστικό κοινό. Μακριά από το κέρδος, την εκμετάλλευση και την εμπορευματοποίηση της πνευματικής ιδιοκτησίας, οι Εκδόσεις Σαΐτα επιδιώκουν να επαναπροσδιορίσουν τις σχέσεις Εκδότη-Συγγραφέα-Αναγνώστη, καλλιεργώντας τον πραγματικό διάλογο, την αλληλεπίδραση και την ουσιαστική επικοινωνία του έργου με τον αναγνώστη δίχως προϋποθέσεις και περιορισμούς. Ο ισχυρός άνεμος της αγάπης για το βιβλίο, το γλυκό αεράκι της δημιουργικότητας, ο ζέφυρος της καινοτομίας, ο σιρόκος της φαντασίας, ο λεβάντες της επιμονής, γραίγος του οράματος, καθοδηγούν τη σαΐτα των Εκδόσεών μας. Σας καλούμε λοιπόν να αφήσετε τα βιβλία να πετάξουν ελεύθερα!
(23)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
agf81.deviantart.com
Και ξαφνικά αισθάνθηκα λίγη και το ανάστημά μου όλο και μίκραινε. Σε αντίθεση με τον τοίχο που ψήλωνε μπροστά μου. Ψήλωνε και μου έκρυβε όλο και περισσότερα. Ψήλωνε και μου έκρυβε το φως. Ψήλωνε και με απομάκρυνε απ΄ όσα ήθελα να κάνω, απ΄ όσα αγαπώ. Μα πώς ψήλωνε αναρωτιόμουν; Γίνεται αυτόματα; Εγώ το κάνω; Το κάνει κάποιος άλλος; Λαβύρινθος οι σκέψεις και δεν έβρισκα πουθενά απαντήσεις. Σήκωνα τις μύτες των ποδιών μου και έκλεβα λίγη θέα, μα δεν πρόλαβα για πολύ. Ο τοίχος υψώθηκε και έφτασε ως το Θεό. (24)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Στην αρχή σκέφτηκα να τον γκρεμίσω. Μπορώ είπα μέσα μου, δεν έχω ούτε καν ένα σφυρί αλλά θα τα καταφέρω. Ήταν δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο να τον γκρεμίσω με τα χέρια μου. Μετά σκέφτηκα έστω μια τρύπα να του ανοίξω να βλέπω λιγάκι προς τα έξω. Ύστερα σκέφτηκα να σκαρφαλώσω μα δεν είχα που να πιαστώ. Έβαλα τα κλάματα, ούρλιαξα από τα νεύρα μου, τα έβαλα με τον εαυτό μου.
wondersmile.deviantart.com
Μα πώς έγινε αυτό; Δεν τον έβλεπα τον τοίχο που ψήλωνε; Δεν το έβλεπα ότι θα εγκλωβιζόμουν χωρίς να μπορώ να βγω από εδώ;
Ξέρεις τι έκανα τελικά; Έπιασα μια γωνιά και κάθισα. Κάθισα απέναντί του, τον κοιτούσα και σκεφτόμουν. Για την αλήθεια πνιγόμουν. Ψηλός ο τοίχος, μου έκρυβε όλα αυτά που ήθελα να δω μου έκοβε και τον αέρα να ανασαίνω. Σηκώθηκα και σκάλιζα με τα νύχια μου τον τοίχο. Έγραφα ότι είχα στην ψυχή μου, ότι ήθελα να πω και όσα ήθελα να μου έχουν πει και ποτέ δεν μου τα είwww.toonsup.com
παν. Μάτωσαν τα χέρια μου. Πόνεσα, έβαλα τα κλάματα αλλά κοίτα, τελικά ο τοίχος πήρε χρώμα. Κόκκινο, ζωντανό, του πάθους.
(25)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Πέρασαν πολλά βράδια και σκεφτόμουν αν ήρθε κανείς ως εκεί, στην άλλη πλευρά του τοίχου. Αν προσπάθησε κανείς να τον γκρεμίσει, να ανοίξει μια μικρή τρύπα ίσαίσα να με δει, να με ρωτήσει αν είμαι καλά. Αν ήρθε κανείς έστω κρυφά απλά για να νιώθει κοντά μου. Ξαναγύρισα στη γωνιά μου. Κάθισα αναπαυτικά και έβλεπα τον τοίχο. Διάβαζα ξαναδιάβαζα, δεν χόρταινα. Σκεφτόμουν, ονειρευόμουν. Τώρα δεν ήταν ένας απλός τοίχος. Ήταν ο δικός μου τοίχος. Τώρα δεν πνιγόμουν τόσο. Ο τοίχος ήταν εκεί αλλά ακόμη και αν με έκανε να ματώσω και να πονέσω, ήταν δικός μου. Και μετά σε έφερα στο μυαλό μου. Πάλι. Και όπως κοίταζα τον τοίχο άρχισα να βλέπω τα μάτια σου, τη μύτη σου, το μέτωπό σου, τα χείλη σου, τα μαλλιά σου. Και ήσουν εσύ. Και ήσουν εκεί, στον τοίχο μου. Μέρα με τη μέρα άρχισα να τον αγαπώ τον τοίχο αυτό και ήθελα να τον φροντίσω να μην πάθει κάτι και γκρεμιστεί. Μην μου πάθεις τίποτα και εσύ, αφού ήσουν εκεί...
www.messersmith.name
(26)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(27)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(28)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(29)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Βιβλιοπαρουσιάσεις της Τζένης Κουκίδου
Μην κοιτάξεις πίσω Στο αστυνομικό της μυθιστόρημα, η Ελευθερία Μεταξά, αφηγείται την ιστορία της Φαίδρας. Μιας νοσηλεύτριας μεγαλωμένης σε ορφανοτροφείο, προδομένη από τον μοναδικό άντρα που αγάπησε, και που μπλέκεται σε μια εγκληματική ιστορία με φονικά και αίμα όταν φέρνουν στο νοσοκομείο που εργάζεται έναν βαρύτατα τραυματισμένο. Κι ενώ το βιβλίο ξεκινά χλιαρά, θυμίζοντας και λίγο ρομαντική ιστορία, συνεχίζει δυναμικά και γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρον. Μετά από τις πρώτες σελίδες αρχίζει το καλό -όπως χαρακτηριστικά συνηθίζουμε να λέμε. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα από την πλευρά του εμπλεκόμενου βασικού ήρωα, της Φαίδρας, και όχι από την πλευρά του νόμου-αστυνόμου-ερευνητή-ντετέκτιβ κ.ο.κ. Η ηρωίδα της τολμά να βουτήξει σε βαθιά νερά, βαθύτερα από τα μέτρα της, ορμώμενη από την έμφυτη τάση του ανθρώπου να γνωρίζει το παρελθόν του και τους ανθρώπους που το σημάδεψαν και συνεχίζει υπολογίζοντας περισσότερο στο ένστικτό της παρά στις όποιες διερευνητικές της ικανότητες.
(30)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Θα μπορούσε να γραφτεί ως διήγηση εξιστορώντας τα γεγονότα σαν κάποιος τρίτος που δε σχετίζεται με την ιστορία -μια πιο τολμηρή και δύσκολη προσέγγιση είναι πάντα η γραφή ως αφήγηση από τον ίδιο τον δράστη- αλλά τούτη η προσέγγιση φαίνεται ότι ταιριάζει στο ύφος τής Ελευθερίας Μεταξά, την καλύπτει λογοτεχνικά ενώ χειρίζεται πολύ καλά την ιστορία της, προσφέρει δράση και αγωνία, καλή πλοκή και δεν προδίδει τα μυστικά της -τα χαρτιά που κρατά στα χέρια της- παρά μονάχα την κατάλληλη στιγμή προς τέρψη του αναγνώστη της.
Όσο κορυφώνεται η δράση και το μυστήριο τόσο πιο καλό γίνεται, αγωνιώδες και μη προβλέψιμο. Τα δε μυστικά κρύβονται επιμελώς από τη συγγραφέα μέσα σε προσεκτικά επιμελημένες προτάσεις και σκηνές ώστε να προβεί στις αποκαλύψεις την κατάλληλη στιγμή. Διακρίνω την ικανότητά της να παρασύρει τον αναγνώστη της όπως και όπου εκείνη θέλει.
Πρόκειται για τέλεια δομημένο μυθιστόρημα που διαβάζεται άνετα, διαθέτει ρέουσα και όμορφη γραφή.
(31)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Ο Πήτερ Παν πρέπει να πεθάνει Έχετε διαβάσει Verdon; Για μένα ήταν η πρώτη φορά και ομολογουμένως εντυπωσιάστηκα. Ο Πίτερ Παν είναι ένα κλασικού είδους αστυνομικό μυθιστόρημα με σασπένς, πλοκή, δράση, πανέμορφες σκηνές και ποικιλόμορφους καλοδουλεμένους χαρακτήρες. Ο συγγραφέας γίνεται τόσο θριλερικός όσο πρέπει, για τις σωστές αναλογίες, και παραμένει σε κάθε σελίδα πολύ πολύ καλός. Διαθέτει όμορφη και σωστή δομή, το μυστήριο πλανάται και η αγωνία σε τρώει να μάθεις πως θα ξετυλιχθεί το νήμα και τι θα γίνει παρακάτω. Και όταν λέω παρακάτω, ουσιαστικά εννοώ τί έχει συμβεί γιατί στο παρελθόν κρύβεται το αίνιγμα και αυτό είναι το συστατικό που εξάπτει το ενδιαφέρον. Μια άρτια και όμορφα στοιχειοθετημένη ιστορία που γίνεται εθιστική.
Λάτρεψα τον Έλληνα ήρωα που συνδυάζει μερικά γοητευτικά χαρακτηριστικά. Είναι Έλληνας, διατηρεί ελληνικό εστιατόριο με ανάλογο διάκοσμο, είναι μαφιόζος αλλά από τους φιλικούς και συνεργάσιμους και, παρόλα αυτά, δεν είναι για γέλια. Λάτρεψα και το κεφάλαιο που τιτλοφορείται "Επιθυμία θανάτου" για τη μοναδικότητά του και όλες εκείνες τις ενδιαφέρουσες ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις περί τύψεων και εγωισμού. Τέλος, λάτρεψα την σκηνή στο πανηγύρι (τίτλος κεφαλαίου "Ο υπέροχος μικρούλης Πίτερ Παν") όπου κορυφώνεται η ιστορία και η δράση ενώ, παρά το κλισέ περιβάλλον του υπαίθριου πανηγυριού που έχουμε διαβάσει -και δει σε ταινίες- πολλάκις, ο John Verdon γνωρίζει να χειριστεί την σκηνή και τους χαρακτήρες του και δε γίνεται ούτε προβλέψιμος αλλά ούτε και βαρετός. Η ατάκα που μου έμεινε;
«Είναι μέχρι να γίνει το κλικ. Και το πρώτο κλικ έχει πάντα μεγάλη δύναμη.»
(32)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Μου έκανε εντύπωση ότι, παρά το πλήθος των σελίδων του, το βιβλίο δεν μακρηγορεί, δεν επαναλαμβάνεται ούτε κουράζει ενώ, αντίθετα, όλες οι περιγραφές, οι σκηνές, οι καταγραφές έχουν το δικό τους ρόλο στην ιστορία. Τίποτα πλεονάζον ή περιττό -όπως οφείλει να είναι σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα- και τίποτα τυχαίο ή χάριν λογοτεχνικής αδείας και χάρης.
Ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει ένα μυθιστόρημα με ουσία, λογική, καλοδουλεμένους χαρακτήρες, όμορφες παρένθετες σκηνές που αρχικά νομίζεις ότι κοσμούν την ιστορία ή εμπλουτίζουν τους χαρακτήρες των ηρώων μέχρι να καταλάβεις ότι όλα συνδέονται και αλληλεπιδρούν.
Τελειώνει και σκέφτομαι ότι θα ήθελα κι άλλο, παρά το γεγονός ότι έχει ολοκληρωθεί η ιστορία και έχει λυθεί πλήρως η υπόθεση. Μου λείπουν οι ήρωες που γνώρισα και αυτό μόνο καλό το λες για ένα μυθιστόρημα. Κλείνει όπως ένας κύκλος, από εκεί που ξεκίνησε.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
(33)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Καλοκαίρι, Η πτώση του αόρατου πέπλου
Στο εφηβικό μυθιστόρημα φαντασίας του Χρήστου Αναστασόπουλου γνωρίζουμε τον Νίκο, ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι που έχει εθιστεί στο διαδίκτυο. Περνά πολλές ώρες της ημέρας του εκεί, δεν ενδιαφέρεται για τα μαθήματά του, δεν κοιμάται ούτε βλέπει τους πραγματικούς του φίλους. Ακόμα και για τον πιο στενό και αδερφικό του φίλο μετά βίας διαθέτει λίγο χρόνο και όταν το κάνει, σκέφτεται συνέχεια τους διαδικτυακούς του «φίλους» και το ηλεκτρονικό παιχνίδι τους. Όταν κληθεί να περάσει το καλοκαίρι του σε ένα σπίτι απομονωμένο στη μέση του πουθενά, χωρίς διαδίκτυο, ανακαλύπτει τη φύση και τα πλάσματα που ζουν εκεί. Ανακαλύπτει, θα λέγαμε, τον κόσμο από την αρχή, τα δέντρα, τα λουλούδια, τα ποτάμια, τα βουνά, τις λίμνες, τη θάλασσα... και πολύ σύντομα καταλαβαίνει ότι ο πραγματικός κόσμος πλημμυρίζει και διαθέτει ένα σωρό ενδιαφέροντες δραστηριότητες -κολύμβηση, ψάρεμα, τρέξιμο...-, πραγματικούς φίλους που μπορείς να τους αγγίζεις και να τους νιώθεις, δράση και περιπέτεια, βραδιές με μια φωτιά δίπλα στο κύμα και πολύχρωμα ηλιοβασιλέματα, γέλια, χαρά, ελευθερία, εκγύμναση, αναζήτηση, ανακάλυψη... ακόμα και μαγεία. Γιατί διαθέτει ανταλλαγή ενέργειας, γιατί περιλαμβάνει ιστορίες, θρύλους και μύθους. Μια ιστορία που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ημερολόγιο λόγω της πρωτοπρόσωπης γραφής της, περιπέτεια, παραμύθι, ή θρίλερ μυστηρίου λόγω των "ανεξήγητων" φαινομένων. Πάντως, ανεξάρτητα με το πώς θα χαρακτηρίσει κανείς το βιβλίο, είναι ένα μυθιστόρημα που θίγει το μέγα ζήτημα της ψηφιακής εξάρτησης στους έφηβους και στα παιδιά, του εγκλωβισμού τους σε κάποιο διαδικτυακό παιχνίδι και στον εθισμό των νέων τεχνολογιών και, παράλληλα, είναι ένα ταξίδι σε έναν ονειρικό τόπο όπου συναντάς Νύμφες, Μαινάδες και Κένταυρους, όπου μπορείς να χαϊδέψεις έναν μονόκερο, να πετάξεις, να συναντήσεις τον Πάνα, τον Ερωδιό, τον Κέραμβο, τη Μελιάδα... ενώ σε προστατεύει η Εστία. (34)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(35)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(36)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(37)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Έκλεισε την πόρτα πίσω της τόσο δυνατά και βιαστικά που νόμισε ότι το πόμολο έμεινε μες την παλάμη της που έσφιγγε με οργή. Δεν έβλεπε που πήγαινε, αλλά το βήμα της γινόταν όλο και πιο γρήγορο. Σκέφτηκε να τρέξει, αγώνας δρόμου άλλωστε ήταν όλη της η ζωή. Ακόμα άκουγε τα λόγια του, πικρά και κοφτερά, άπονα λες και μίλαγε στον χειρότερο εχθρό του. Ήταν η πρώτη φορά; Όχι, μα θα’ θελε να’ ναι επιτέλους η τελευταία.
Η βροχή έπεφτε από τα ξημερώματα και ακόμα δεν έλεγε να σταματήσει, είχε και εκείνο το διαπεραστικό αεράκι που σου περόνιαζε τα κόκαλα. Δεν είχε άλλη αντοχή μίτε και ανάσα, η υγρασία την έκανε να λαχανιάσει, η υγρασία ή μήπως και τα χρόνια. Τόσα χρόνια την ίδια φυγή ονειρευόταν, τόσα χρόνια το σχεδίαζε αλλά στο τέλος έσκιζε τις καρικατούρες του μυαλού της. Πρόχειρα σχέδια τρίχρονου παιδιού έμοιαζαν, όλο μουτζούρες και διορθώσεις, και στο τέλος δειλά γραμμένο ένα όνομα, το όνομά της. Τόσο ξεθωριασμένο όσο και τα θέλω της, λες και δεν ήταν σίγουρη, λες και δεν ήξερε πώς γραφόταν, λες και το’χε ξεχάσει… (38)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Σταμάτησε μπροστά σε μια βιτρίνα,
Ξαφνικά άκουσε το κινητό της να
στολισμένη και φωτεινή, ήδη είχαν ξεκι-
χτυπά, σκέφτηκε να το αγνοήσει, μα
νήσει να στολίζουν για την περίοδο των
ήθελε να δει ποιος την καλεί, βασικά να
Χριστουγέννων. Τι όμορφη εποχή! Ο κόσ-
δει αν την καλεί εκείνος. Μα φυσικά όχι !
μος θα φόραγε την καλή του διάθεση και
Ήταν ο γιος της, σίγουρα ήθελε να κανο-
με τσέπες γεμάτες χρήματα ή προσδοκίες
νίσουν
θα κάλυπτε το μέγιστο κατόρθωμα του
έκλειναν σε λίγες μέρες και από καιρό του
καπιταλισμού
είχε υποσχεθεί ότι θα αναλάμβανε την
- καταναλωτισμός άνευ
για
τα
παιδιά.
Τα
σχολεία
φύλαξή τους για τις μέρες των διακοπών.
ουσίας! Θύμωσε με
Το άφησε να σταματήσει, δεν ήταν σε θέ-
τον εαυτό της, πάλι τους άλλους σκέφτε-
ση να απαντήσει, τι να του πει εξάλλου,
σαι; Πάλι την κοινωνία; Σκέψου εσένα,
τι; Να περιγράψει άλλον έναν τσακωμό ή
εσένα, εσένα με όλο τον εγωισμό που
να του μιλήσει για οριστική φυγή. Ούτε η
έχεις ή πρέπει επιτέλους να βρεις!
ίδια δεν ήξερε, ούτε η ίδια δεν ήταν σίγο-
Μα τι σκέφτομαι πάλι!
υρη. Ποτέ δεν ήταν σίγουρη, πάντα θα αμφέβαλλε…
Τόσες πολλές φορές που γύρισε πίσω, που έμοιαζαν περισσότερες και από τις φορές που έφευγε! Λες και γίνεται να υπάρξει τέλος χωρίς να έχει γίνει η αρχή. Κι όμως θυμάται το τέλος της, από τις πρώτες και όλες ώρες τους. Όταν βρέθηκαν μόνοι για το ξεκίνημα της κοινής τους ζωής. Ήταν άραγε ποτέ αληθινά μόνοι; Εκείνος πάντα στον αληθινό του κόσμο και περίγυρο και εκείνη πάντα παρέα με τις σκέψεις και τα φαντάσματα του παρελθόντος. Ποιος άραγε είχε μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης και ποιος ήταν εκεί σ’αυτό που η κοινωνία ονομάζει συζυγική ζωή; Για εκείνον όλη του η ζωή μαζί της, ήταν «όλη του η ζωή»! έτσι του έλεγε όταν τσακώνονταν και τον έκανε να οργίζεται.
(39)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Οι μυρωδιές από το απέναντι ζαχαροπλαστείο την κατέκλυσαν, ένιωσε την επιθυμία να φάει γλυκό! Ένα γλυκό, μια σταθερή αξία, όπως συνήθιζε να λέει! Μα πως γίνεται μια τέτοια στιγμή να θέλει να φάει, και γιατί να μην γίνεται; Φόρεσε το πιο όμορφο χαμόγελό της και άνοιξε την πόρτα του ζαχαροπλαστείου. Κλείνοντάς την πίσω της, ακούστηκε ο θόρυβος από ένα καμπανάκι, αγχώθηκε γιατί αμέσως σκέφτηκε πως εκείνη, ούτε καν τις κούτες με τα στολίδια δεν είχε κατεβάσει από το πατάρι φέτος. Με μια γρήγορη ματιά αποφάσισε τι θα αγόραζε, ζήτησε από την κοπέλα στο ταμείο να της τα τυλίξει σε συσκευασία δώρου, πλήρωσε και βγήκε πάλι έξω. Η βροχή είχε δυναμώσει, έπρεπε να βιαστεί … Με μια κούτα από τα αγαπημένα γλυκά του «καλού» της και δυο βαριές ψυχές επέστρεψε στο γνώριμο προκατασκευασμένο μέλλον της. Όταν επιτέλους έφτασε στο σπίτι, το σκοτάδι και η ησυχία της προξένησαν μιαν αναπάντεχη αγωνία, όχι ευχάριστη, το μόνο σίγουρο. Ήξερε πως μόλις βάλει τα κλειδιά στην πόρτα όλα θα αρχίσουν και πάλι από την αρχή, σαν να μην υπήρξε πριν. Αυτή την φορά όμως το σενάριο το είχε γράψει άλλος...
(40)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Βγάζοντας το παλτό της, ένιωσε πως το δωμάτιο ήταν περισσότερο παγωμένο από το σύνηθες. Κάτι ψιθύρισε ακουμπώντας το κουτί με τα γλυκά στο τραπέζι της κουζίνας και προχώρησε στην κρεβατοκάμαρα, και εκεί ήρθε αντιμέτωπη με αυτό που ευχόταν πάντα, πάνω στο κομοδίνο της ένα γράμμα! Ένα γράμμα σε ένα λευκό φάκελο και το όνομά της μόνο, απέξω. Κάθισε στο κρεβάτι και έσχισε το φάκελο. Τα χέρια της έτρεμαν, όχι τόσο όσο η καρδιά της, και τα δάκρυα άρχισαν να πλημμυρίζουν το πρόσωπό της από τις πρώτες κιόλας γραμμές. Ήταν εκείνου και ήταν το τέλος. Τώρα κατάλαβε γιατί το σπίτι ήταν τόσο ασυνήθιστα κρύο, τόσο ασυνήθιστα σκοτεινό... Το πρωί την βρήκε ακόμα να κλαίει και να πονά, να πονά δυνατά. Έφυγε της έγραψε για να την σώσει και να σωθεί. Έφυγε εκείνος και εκείνη ήταν πάλι εκεί, στην επιστροφή της, ήταν πάλι εκεί και ήταν πάλι μόνη. Κράταγε το χαρτί στα χέρια της και έβλεπε την ζωή της μακρυά να τρέχει, να τρέχει, να τρέχει για να σωθεί. Η στιγμή που περίμενε τόσα χρόνια, η απόφαση που δεν τόλμησε να πάρει τόσα χρόνια, το τέλος που ήθελε κι δεν έδωσε ποτέ, ήρθε από αυτόν «για να την σώσει».
Χαμογέλασε πικρά και σκέφτηκε “δεύτερη ζωή δεν έχει”... (41)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
http://de.wikipedia.org (42)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(43)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Από το 1957 αυξήθηκε ο αριθμός των επίσημων γλωσσών στην Ευρωπαϊκή ¨Ένωση από τέσσερις σε είκοσι τρείς. Από τον Ιανουάριο του 2007 υπάρχει μάλιστα και ένας επίτροπος για πολυγλωσσία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Στο νομοθετικό διάταγμα του συμβουλίου το 1958 καθορίστηκε, ότι οι επίσημες γλώσσες των κρατών μελών είναι ισότιμες και χρησιμεύουν για τις υπηρεσίες και την εργασίες των Ευρωπαϊκών Θεσμών. Σε αυτές τις ρυθμίσεις δεν έχει αλλάξει τίποτα μέχρι σήμερα. Αυτό το γεγονός έχει ως αποτέλεσμα με την επέκταση αυτή να λαμβάνουν χώρα νέες γλώσσες στην ευρωπαϊκή θεσμική καθημερινότητα, έτσι ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να απασχολεί το μεγαλύτερο υπηρεσιακό προσωπικό μεταφραστών. Κάθε ευρωπαίος πολίτης μπορεί να χρησιμοποιεί μια από τις επίσημες γλώσσες την Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλους τους θεσμούς και τα ιδρύματα. Εκτός τούτου έχει το δικαίωμα να παίρνει απάντηση στην ίδια γλώσσα.
www.gnovisjournal.org
(44)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συνείδηση της πρόκλησης της πολυγλωσσίας της. Η γλωσσική πολιτική σε πολύγλωσσα κράτη είναι απαραίτητη για την αποτροπή συγκρούσεων. Παραδείγματα όπως η Ελβετία δείχνουν, ότι οι λεπτομερείς στρατηγικές ρυθμίσεων κάθε γλώσσας ξεχωριστά είναι ιδιαίτερα επιτυχείς και η συνειδητή συναναστροφή και προώθηση της πολυγλωσσίας σε όλα τα μέλη κράτη είναι απαραίτητη. Επίσης η πολλαπλά εφαρμοσμένη πολυγλωσσία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα δημοκρατικά κοντά στους πολίτες όργανα θα πρέπει να παραμείνουν, έτσι ώστε η επικοινωνία σε μια ξένη γλώσσα να μην είναι δύσκολη. Οι υπάλληλοι των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν να γνωρίζουν και να μιλούν συγκεκριμένες γλώσσες για να συνεννοούνται σε διοικητικό επίπεδο όπως δείχνει και η καθημερινή πρακτική. Η εκμάθηση ξένων γλωσσών είναι σε μια τέτοια διάρθρωση αδιαφιλονίκητα σπουδαία όχι μόνο για να βρουν οι συνομιλητές ένα κοινό εργαλείο επικοινωνίας, αλλά και για να γνωρίσουν τον πολιτισμό και το πρόγραμμα που κρύβεται πίσω από κάθε ξένη γλώσσα.
Ίσως ο λόγος που τεχνητές γλώσσες όπως η Εσπεράντο δεν επικράτησαν στην Ευρώπη ως γλώσσες επικοινωνίας να είναι το γεγονός, ότι η γλώσσα αυτή είναι καθαρά και μόνο επικοινωνιακό εργαλείο, πίσω της ωστόσο δεν κρύβεται καμία ταυτότητα, καμιά καθημερινή επικοινωνία, κανένα πολιτιστικό φόντο, ώστε να ενθαρρύνει και να παρακινεί τον ευρωπαίο πολίτη να τη μάθει. Συνεπώς είναι σωστή η τοποθέτηση, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση με την θεσμοθετημένη της πολυγλωσσία αντικατοπτρίζει την πολιτιστική κληρονομία των πολιτών της και της ταυτότητάς τους. (45)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Κριτικοί βλέπουν στην πολυγλωσσία και στην αναγκαιότητα των μεταφράσεων σε 23 επίσημες γλώσσες μια τροχοπέδη για αποτελεσματικές πράξεις και δράσεις σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς τίθεται το ερώτημα, εάν η πολυγλωσσία είναι ένα εμπόδιο για τη διαμόρφωση μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας και μιας ευρωπαϊκής δημοσιότητας. Αμφίβολο είναι και το γεγονός, εάν μια γλώσσα όπως η Lingua Franca, η οποία θα διευκόλυνε την εργασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα ήταν το ίδιο ωφέλιμη στη διάπλαση μιας ευρωπαϊκής ταυτότητας και δημοσιότητας. Η ομάδα ειδικών της επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2006 σχετικά με το θέμα «Πολυγλωσσία» κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι για την έλλειψη μιας δημόσιας ευρωπαϊκής άποψης δεν παίρνει την ευθύνη η πολυγλωσσία, αλλά οι θεσμοί και τα όργανα την Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν μια κατανοητή γλώσσα για όλους τους πολίτες των μελών κρατών. Από την άλλη έχει σχηματιστεί έως σήμερα μόνο μια δημόσια άποψη αλλά πάντα σε εθνικό επίπεδο. Ο λόγος είναι γιατί δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές εφημερίδες και ευρωπαϊκά κανάλια που να ενημερώνουν σχετικά με την πολιτική καθημερινότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο καθηγητής Πανεπιστημίου και ειδικός σε θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης, Garton Ash, δήλωσε, ότι το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια ελλιπής ευρωπαϊκή δημοσιότητα. Το να αποκτήσουμε ένα συλλογικό κοινό αίσθημα και ταυτόχρονα να μιλάμε πολλές γλώσσες παράλληλα θα ήταν η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πρόκληση. Ο Leonard Orban, επίτροπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την πολυγλωσσία, είναι πεπεισμένος, ότι η γλωσσική ποικιλία στην Ευρώπη μπορεί να προωθήσει την ενσωμάτωση των λαών. Οι κοινωνιογλωσσολόγοι ασχολούνται με τη σχέση και αναλογία της γλώσσας και κοινωνίας και βλέπουν στις γλώσσες το κλειδί για τη δημιουργία ολοκληρωμένων κοινωνιών. Μόνο οι άνθρωποι που είναι έτοιμοι να μάθουν τη γλώσσα της γειτονικής χώρας, ενός άλλου πολιτισμού, μπορούν να συμβάλουν στην ευρωπαϊκή ένταξη.
(46)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
hrvatski-croatian.blogspot.com
Με μια νέα γενιά ευρωπαίων πολιτών που σε μικρή ηλικία έχουν την ευκαιρία να μάθουν πολλές ξένες γλώσσες και μέσα από το σχολείο, τις σπουδές ή το επάγγελμα τους να αποκτήσουν εμπειρία στο ευρωπαϊκό εξωτερικό μπορεί να διαμορφωθεί μια «ευρωπαϊκή» κοινωνία. Παρόλα αυτά έχουμε όλοι μας τη δική μας μητρική γλώσσα, το δικό μας πολιτισμό που μας χαρακτηρίζει . Ακριβώς αυτό το παιχνίδι ανάμεσα στη μητρική μας γλώσσα και την εκμάθηση περισσότερων ξένων γλωσσών είναι που διαμορφώνει και σφραγίζει την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα.
Πηγές: - Kraus A, Peter (2004): Europäische Öffentlichkeit und Sprachpolitik. Frankfurt/Main. Campus Verlag. - http://www.eurotopics.net (47)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(48)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
- Έτοιμη, Δημητράκη, η βάρκα σου, του είπε ο μαστρο-Γιάννης, ακριβώς όπως τη παράγγειλε ο πατέρας σου… και το όνομα ζωγραφισμένο στα πλάγια. - Μυρτώ! Αναφώνησε ο Δημητράκης. Ο Δημητράκης είχε γενέθλια και ο πατέρας του, του έκανε δώρο μια βάρκα. Στο νησί τους η βάρκα ήταν απαραίτητη και ο Δημητράκης τώρα θα είχε την άνεση να πηγαίνει βόλτες τους φίλους του, να πηγαίνει για το αγαπημένο του ψάρεμα, να κάνει μπάνιο στις κάτασπρες μακρινές παραλίες. Δεν ήξερε για ποιο λόγο διάλεξε το όνομα για τη βάρκα, του έκανε σωστό όμως μια Μυρτώ να σκίζει τα κύματα και να του προσφέρει την ελευθερία του. «Μυρτώ», σκέφτηκε η βάρκα, «μου αρέσει πολύ το όνομα και φαίνεται και καλό παιδί ο Δημητράκης, μακάρι να με προσέχει, να περνάμε καλά και να πηγαίνουμε βόλτες!». Την έριξε στη θάλασσα, στο λιμανάκι κοντά στο σπίτι του, της έβαλε σημαιάκια, σωσίβια, μαξιλάρια, ένα παλιό κλάξον (δεν ήξερε γιατί, αλλά του άρεσε). Στερέωσε και τα κουπιά της στις άκρες, της φόρεσε και τη μηχανή. Έτοιμη η κούκλα! Της Μυρτούς της άρεσε το νερό. Της δρόσιζε τον πυθμένα, της γαργαλούσε τη γάστρα. Από εκείνη την ημέρα, ο Δημητράκης και η Μυρτώ έγιναν αχώριστοι φίλοι. Ο Δημητράκης φρόντιζε τη Μυρτώ, την έπλενε, την έβαφε όποτε χρειαζόταν, την τακτοποιούσε, σε άλλον δεν την άφηνε. Παράπονο δεν είχε η Μυρτώ, είχε πέσει σε καλά χέρια.
(49)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Αλλά κι εκείνη του στάθηκε πραγματική φίλη. Καταλάβαινε τη στεναχώρια του και τον πήγαινε σε απόμερα μέρη να ξεχαστεί, να κλάψει. Όποτε ο Δημητράκης ήταν χαρούμενος, η Μυρτώ καλούσε τους φίλους του και πήγαιναν στις κοσμοπολίτικες παραλίες και διασκέδαζαν. Βόλτες, ψάρεμα, μέχρι και τουρίστες έπαιρνε η Μυρτώ, όταν χρειάστηκε να δουλέψει ο Δημητράκης Κι ο Δημητράκης έγινε καπετάν Δημήτρης. Την οικογένειά του, από τη Μυρτώ την τάισε ο Δημήτρης. Να πηγαίνει βόλτες τους τουρίστες, να μαζεύει τα δίχτυα, να ψαρεύει με τις καθετές, η Μυρτώ εκεί, πλάι του, να σεργιανίζει το νησί αγόγγυστα και περήφανα, με μπουνάτσες και φουρτούνες, με ξαστεριές και καταχνιές, μέρες και νύχτες. Κι ο καπετάν Δημήτρης έγινε μπαρμπα Δημήτρης. Παππούς πια ο Δημήτρης, αραίωσε τις βόλτες. Τα χέρια του δεν κράταγαν καλά τη μηχανή, δεν είχαν δύναμη για κουπιά. Στενοχωριόταν και η Μυρτώ που έβλεπε όλο και πιο σπάνια το Δημήτρη. Καταλάβαινε στο γέρικο σκαρί της το χρόνο να της τρώει τους ρόζους, όπως έτρωγε τους ρόζους στα χέρια του Δημήτρη. - Να τη χαλάσεις, μπαρμπα- Δημήτρη, του είπε κάποιος, θα σε φουντάρει καμιά μέρα, θα πνιγείς, δεν αντέχει.
(50)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
Κρύος ιδρώτας έπιασε τη Μυρτώ! Ήταν δυνατόν; Τι θα πει «να τη χαλάσεις»; Μερόνυχτα ολόκληρα έκλαιγε η Μυρτώ. Πως θα μπορούσε ο φίλος της να τη χαλάσει; Πως θα μπορούσε εκείνη να φουντάρει το φίλο της; Τόσα χρόνια στο πλάι του, πως θα μπορούσε να τον προδώσει; Σα να κατάλαβε ο μπαρμπα Δημήτρης την αγωνία της Μυρτούς. - Μη στεναχωριέσαι καλή μου. Δυο γέρικα σκαριά είμαστε και οι δυο. Αν σε χαλάσω εσένα, θα είναι σα να χαλάω τον εαυτό μου. Ούτε θα σε δώσω, εσύ είσαι η ζωή μου. Ο Μπαρμπα Δημήτρης την έβγαλε τη Μυρτώ από τη θάλασσα. Δεν τη χάλασε όμως. Την πήρε στην αυλή του, την καμαρώνει και τη φροντίζει. Και όταν έρχονται τα εγγόνια του στο σπίτι, με τη Μυρτώ παίζουν τους πειρατές, τους θαλασσοπόρους.
Μερικές φορές, της Μυρτούς της λείπει η θάλασσα. Ξεχνιέται όμως όταν ο Μπάρμπα Δημήτρης πίνει τον καφέ του πλάι της, ή όταν τα εγγόνια του παίζουν πάνω της. Και του μπάρμπα Δημήτρη του λείπει η θάλασσα. Από την ημέρα που έβγαλε τη Μυρτώ, δεν ξαναμπήκε κι εκείνος. (51)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
O Αρθούρος Ρεμπώ ήταν Γάλλος ποιητής. Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1854 και πέθανε το Νοέμβρη του 1891 σε ηλικία μόλις 37 χρόνων χτυπημένος από καρκίνο των οστών. Το συγγραφικό του έργο ολοκληρώθηκε πρώιμα. Ήταν μόλις 20 ετών όταν εγκατέλειψε τη συγγραφή με μόλις δυο ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό του. Τις ''εκλάμψεις'' και το ''Μια εποχή στην κόλαση''. Ιδιαίτερα σημαντικοί καλλιτέχνες όπως ο Μπόμπ Ντύλαν, ο Τζίμ Μόρισον, ο Τζόν Λένον και η Πάτι Σμίθ εμπνεύστηκαν από τη μοντέρνα εκδοχή της ποίησής του.
www.tovima.gr
(52)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
ΑΝ θυμάμαι καλά, κάποτε, ήταν η ζωή μου έκπαγλη γιορτή που άνοιγαν όλες οι καρδιές και όλα τα κρασιά κυλούσαν. Μια νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου. Και τη βρήκα πικρή. Και τη βλαστήμησα. Οπλίστηκα ενάντια στη δικαιοσύνη. Δραπέτευσα. Ω Μάγισσες, Μιζέρια, Μίσος, εσείς θα διαφυλάξετε το θησαυρό μου. Κατόρθωσα να σβήσω από το λογικό μου κάθε ελπίδα ανθρώπινη. Μ' ύπουλο σάλτο, χίμηξα σα θηρίο πάνω σ' όλες τις χαρές να τις σπαράξω. Επικαλέστηκα τους δήμιους να δαγκάσω, πεθαίνοντας, τα κοντάκια των όπλων τους. Επικαλέστηκα κάθε Οργή και Μάστιγα να πνιγώ στο αίμα, στην άμμο. Η απόγνωση ήταν ο θεός μου. Κυλίστηκα στη λάσπη. Στέγνωσα στον αέρα του εγκλήματος. Ξεγέλασα την τρέλα. Κι' η άνοιξη μου προσκόμισε το φρικαλέο γέλιο του ηλίθιου. Μα τώρα τελευταία, πριν τα τινάξω για καλά, λέω ν' αποζητήσω το κλειδί του αρχαίου συμπόσιου μήπως βρω ξανά την όρεξή μου. Το κλειδί αυτό είν' η συμπόνια. Η έμπνευση τούτη δείχνει πως ονειρεύτηκα. «Θα μείνεις ύαινα...». ολολύζει ο διάβολος και με στεφανώνει με πλήθος ιλαρές παπαρούνες. «Φτάσε στο θάνατο μ' όλες τις αχαλίνωτες ορέξεις σου, τη φιλαυτία σου, και κάθε ασυγχώρητο αμάρτημα !» Αχ ! απαύδησα. Αλλά, Σατανά, φίλτατέ μου, να χαρείς, όχι βλοσυρές ματιές. Περιμένω μερικές βδελυρότητες, αναδρομικά. Ωστόσο, για σάς, τους εραστές της απουσίας του περιγραφικού η διδακτικού ύφους σ' έναν συγγραφέα, για σάς αποσπώ τις λίγες ελεεινές αυτές σελίδες από το σημειωματάριο ενός κολασμένου.
(53)
◄ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ μηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό / τεύχος 15ο / Ιούνιος 2015►
(54)