1 minute read

Tot Slot

Next Article
Mutatis mutandis

Mutatis mutandis

Met hart en ziel heb ik mijn vak uitgeoefend. Dat gevoel blijft zo. Het is beschamend dat een instituut als de douane zich stelselmatig bediend van zulke methodes. Het wapen op het kaft geeft weer dat het instituut douane een leeuw met een rattenkop nodig heeft om die andere leeuw groot te houden. Sommige mensen worden geselecteerd om die rat zijn streken te laten uitvoeren. Ze willen dat ook, want ze houden daarvan om dat onder een kapje te doen van hun werk. Het is hun zwarte kant legaliseren, net zoals soldaten mensen doodmaken in de oorlog met de vrijbrief... ‘Ja uh... het was tenslotte oorlog!’... maar dat vind ik een slecht voorbeeld. ‘Sorry!’ Een onveilige dienstauto, discriminatie, dreigen, leugens en intimidatie. ‘Het verdient geen schoonheidsprijs’, aldus Els off the Weels, het wederrechtelijk zich toe-eigenen en afspuiten van mijn hond, niet gezien worden, protocollen en een WW-verklaring voorleggen, geen verantwoording nemen, ‘Ja vervelend’ en een doosje bonbons. Een ieder heeft een breekpunt en er zijn mensen die je daar naartoe willen leiden en ik heb ze ontmoet. De laffe diertjes, die alleen met door gestrekte benen kunnen staan.

Dit boek is niet opgedragen aan de institutionele protocollen holler maar aan mensen die autonoom mens zijn binnen hun vak en daar naar handelen zonder daarin hun vak af te vallen of te kort doen.

Advertisement

Wanneer onrecht en onmacht elkaar tegenkomen op een afgesloten binnenplaats en achter hen valt het enige hek op slot, blijven het geforceerd vrienden. Het kan geen afscheid nemen van elkaar al duwen ze elkaar nog zo hard weg. Niet zonder... en niet met elkaar. Het duwen helpt niet - dan ga je schoppen - en eindeloos blijft het zich gedragen als de middenstroom van een rivier en ontkomt het niet aan blokbasalt.

De middenstroom van de IJssel Naarstig vecht de middenstroom zich naar blokbasalt Lonkend in de bocht ziet zij haar blokken Nu nog spijtig oeverloos Stromen in hopen De blokken zullen haar weer keren Om toch weer oeverloos te zijn Naarstig vechtend naar blokbasalt Ja, want dat is-en doet de middenstroom Ja, want dat is-en doet de middenstroom

Beeld- en woordkunstenaar Frank Weetink - oktober 2016

Uit de bundel: Niet alles blijft plakken

This article is from: