3 minute read
Oenemans kruipt uit het Verdronken land van Saaftingen
Als een geslagen hond kwam daar het zondagskind Oenemans, die uit verveling rechten was gaan studeren, uitgeput en verslagen bij Rob Farmertree op kantoor. Ze zat onder de modder, snot tranen en speeksel droop in drama van haar gezicht. Ze zou zo rechtstreeks uit het Verdronken Land van Saaftingen kunnen zijn gekomen. Ze had verloren in een afgesplitst manifest. De hoerenleugen had zijn werk niet gedaan. Met een gebruikt servetje, dat naast zijn PC lag, maakte Rob Farmertree haar gezichtje schoon en vroeg bezorgd wat hij voor haar kon betekenen. Rob Farmertree is jurist en zou ook bij het hoger beroep aanwezig zijn. Moest hij iets goedmaken met Margot Oenemans? Had hij willens en wetens haar misplaatst alleen de zaak laten opknappen om later voor superman te spelen? Had zij hem gevraagd? Had de pseudo intellectueel Rob Farmertree een kans om te scoren? Kon hij met deze helpbeweging toch eindelijk een kans maken om een relatie met haar aan te knopen? Hadden zij al een relatie maar was er een dip en zag hij kans om zo weer dichter bij haar te komen om haar in deze zaak te ondersteunen? Terwijl wij dachten dat hij eerdaags uit de kast zou komen, sorry ‘ik dacht’ ik kan hier niet namens andere spreken, was het gewoon dom plat gefocust ego van hem. Zonder naar links en rechts te kijken. Dat hij godverdomme niet eens de blunders van Margot Oenemens had bekeken en zo dom in beroep was gegaan en dit in gebed met de frustratie dat zijn zaad anders bedoeld was? Was het een gebrek aan zijn emotionele intelligentie? Was het allemaal ‘Fuhr dass Institut’?
Advertisement
Het zijn allemaal maar suggesties en vragen die mij dan bezighouden, al geloof ik wel dat ik de roos een paar keer heb getroffen. Een publiek antwoord heeft het niet nodig en niemand zit daarop te wachten. Een ding staat voorop: het hele complot was niet bij machte om het verlies van de zaak in behoud om te zetten door te berusten in de uitspraak. Neen, de blunder van Margot Oenemans met haar hoerenleugen moest over mijn rug worden rechtgetrokken. Dit is dom, niet intelligent en getuigd van menselijke armoede (oké ‘menselijke’ wat te hoog ingeschat, ik weet het) van het instituut Douane. Alsof ze het allemaal laten gebeuren zonder het te kunnen keren. Niemand deed iets. Er was nog een collega, die later in een opwelling zei: ‘Ja, misschien had ik wat moeten doen’, ik hoorde daarna niets meer van hem. Bang voor God en bazen. Later deed hij nog iets wat aan zijn geloof gerelateerd was en kwam kniezend thuis te zitten, want zijn god had een andere bedoeling met hem. Het zijn allemaal mensen die collectief op het strand blijven staan als er iemand verdrinkt. ‘Mijnheer de dokter wilt ú wat meer Tramadol voorschrijven, nu de cortisonen niet meer in het achterhoofd mogen worden gespoten?’: ‘Het is beter dat ú zich aanmeldt bij een ander pijnpoli, die hebben daar meer mogelijkheden’ Het hoger beroep bij de Centrale Raad van Beroep: Het collectieveren van alle leugens door het duet Rob Farmertree & Margot Oenemans en ‘Hoe smerig kan iemand zijn’. Leugens ondergaan is niemands ding... ‘vreselijk en ontkennend, en zo naast een sfeer van waarheid’ (Oké, weegunsters voor waarheden zijn er op dat vlak niet te koop... Nee, ook niet op marktplaats). Waarheden hebben plaatsgemaakt voor protocollen en leugens, daar waar de lafheid van hun mensdom prachtig plaatsneemt naast de zetel van hun
eigen angst. De angst vertaald naar het behaagzieke gedrag t.a.v. hun tempel ‘het Ministerie van Financiën, afdeling knaagdieren’. Met daarin de rol van Rob Farmertree (de wolf in een te dikke schaapsvacht). Oenemans nu in een rol van ‘doe jij het maar Rob, ik kan het niet’. Kortom het zondagsmeisje dat uit verveling rechten had gestudeerd. John Legs in de rol van: het jongetje dat vroeger van de leider van de groep na een vechtpartij, het jongetje dat al op de grond lag, nog even mocht natrappen in de buik, dit vanuit een opmerking dat hij zich gedroeg als dat hij alles uit eigen zak zou moeten betalen. O, zo herkenbaar voor mijn medeweggebruikers!
