Zeggenschap oppakken met beide handen!

Claudia Feringa (39) en Ellis Hegeman (43), ambassadeurs en begeleiders bij Aveleijn, pakken zeggenschap op met beide handen! Ze streven ernaar dat expertise op de werkvloer meer gezien en gehoord wordt.

‘Er is zooooveel kennis en kunde op de werkvloer’, benadrukt Claudia, ambassadeur gehandicaptenzorg. ‘Wij streven ernaar dat deze expertise beter gezien en gehoord wordt. En dat het nog meer geïntegreerd wordt in de visie en het beleid van Aveleijn.’ Claudia maakt zich samen met haar mede-ambassadeur Ellis Hegeman per week minimaal acht uur sterk voor professionalisering van het vak persoonlijk begeleider. ‘Het ‘pakken van zeggenschap’ is iets waar we telkens weer de nadruk op leggen. Laat je deskundigheid zien. Vertel over je ervaring. Deel het met collega PB’ers. Tegen beleidsmakers zeggen we: laat vakkrachten meedenken en meebeslissen over de koers in hun vakgebied. Want dat zorgt ervoor dat je verbonden blijft en trots ervaart. En het stimuleert om jezelf meer dan 100% in te blijven zetten voor de mensen waarvoor we het doen.’

PB’er met hart en ziel Claudia werkt inmiddels 19 jaar bij Aveleijn en Ellis al bijna 23 jaar. Ze spreken vol passie over hun uitdaging als ambassadeurs gehandicaptenzorg: ‘We ervaren dat het effect van ons ambassadeurschap werkt, doordat we dit organisatie-breed mogen oppakken. Ook de collega’s van HR en communicatie zijn betrokken bij wat we doen’.

Daarnaast zijn Claudia en Ellis allebei al vijf jaar als kernlid betrokken bij het professionaliseringstraject PB’ers. Ze worden ook landelijk gevraagd om hun ervaringen hierover te delen, zoals bij de Beroepsvereniging van professionals in sociaal werk (BPSW). ‘We zien hoe het PB’ers enthousiasmeert en uitdaagt om proactief bezig te zijn met hun vak. Dat is goed voor jezelf, maar ook voor onze cliënten, hun verwanten en de hele samenleving.’

Je gaat zelf over de inhoud ‘We hebben PB’ers uitgedaagd om zelf verantwoordelijkheid te nemen voor de invulling van de vakgenootschapsdag’, vertelt Ellis. ‘Je kent waarschijnlijk wel het voorbeeld van de cursus waar je naartoe gaat, op de stoel zit en luistert. Als je naar huis gaat denk je misschien nog: ‘Wat een interessant en goed verhaal… Maar eenmaal terug op het werk, belandt de hand-out over de cursus in de kast en gaat je leven gewoon door. Dat effect wilden we voorkomen. Juist door zelf na te moeten denken over wat je nodig hebt om je beroep beter uit te kunnen oefenen, begint het te borrelen.’

Persoonlijk begeleider Renate Kreuzer gaat verder: ‘Het is maatwerk voor jezelf en voor je collega’s. Alleen al het proces om te komen tot een vakgenootschapsdag, waar je samen écht iets aan hebt, is bijzonder leerzaam.’ Renate ging met het thema culturele diversiteit aan de slag. ‘In een groepje van vier PB’ers zochten we naar haakjes met de actualiteit en hebben zo de dag stap voor stap opgebouwd. We bespraken het ‘samenspel in de driehoek’ en combineerden

‘Het is maatwerk voor jezelf en voor je collega’s. Alleen al het proces om te komen tot een vakgenootschapsdag, waar je samen écht iets aan hebt, is bijzonder leerzaam’ dit met het onderwerp ‘culturele diversiteit’. Al snel kwamen we samen tot het inzicht dat culturele diversiteit vaak heel anders wordt ervaren door mensen in de stad ten opzichte van mensen in een dorp. Ook is er een verschil of je bent opgegroeid in Nederland of dat je een migratieachtergrond hebt.

Daarnaast was het zoeken van een goede spreker een uitdaging. Voor het eerst in m’n leven moest ik onderhandelen om iemand te boeken. Het moest passen binnen onze doelstelling, maar ook binnen ons budget’. Renate lacht trots: ‘En het lukte!’

Deel de mooie verhalen Ellis vertelt dat er een warme overdracht plaatsvindt tussen groepjes die een vakgenootschapsdag voorbereiden. ‘We evalueren de dag en benoemen tips en tops. Daarna gaat een nieuw groepje PB’ers aan de slag om de volgende vakgenootschapsdag samen te stellen. In de toekomst willen we ook de cliënt nog meer een stem geven. Zij kunnen immers vertellen hoe ze de begeleiding zelf ervaren.’ Ellis licht toe: ‘Als PB’er vind je het heel gewoon wat je doet, maar voor de cliënt maak je écht het verschil. Ook dat willen we meer zichtbaar en hoorbaar maken. Het helpt je te realiseren dat wat je doet, er echt toe doet!’