Ofur-Kalli

En þeir mánuðir sem fóru í hönd voru ekki að öllu leyti auðveldir fyrir Kalla. Af því að hann var svo lítill þá skildi hann ekki hver munurinn var á venjulegu og óvenjulegu barni.

Ekki gat hann vitað hvernig ætlast var til að hann hegðaði sér. Og þegar hann sveif aðeins yfir skiptiborðinu þá renndi hann ekki í grun að það myndi skjóta pabbanum þvílíkan skelk í bringu að það liði yfir hann. Kalli vildi bara auðvelda pabbanum að hreinsa kúkinn.

En smátt og smátt áttaði Kalli sig á því að hann gat gert hluti sem önnur börn gátu ekki.

Og skást væri líklega að þykjast bara. Mamman og pabbinn voru sæt og góð, en þau virtust vera svolítið tilfinningasöm. Og ekkert sérlega klár. Að minnsta kosti ekki eins klár og Kalli.