8
m o g e lij k h e d e n
ti ps & tr i c ks
Stoorzender Sinds kort mogen reizigers tijdens de gehele vliegreis hun elektronische apparatuur in de vliegtuigmodus aan laten staan. Daarbij is de veiligheid namelijk niet in het geding, zo meldde het Europees Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart dat de richtlijn hiervoor bepaalt. Het agentschap onderzoekt nu nog wat de veiligheidsrisico’s zijn van het gebruik van iPads, laptops en smartphones in de zendmodus en verwacht daarover dit voorjaar een richtlijn te publiceren. Van een crash in 2000 even voorbij Zurich, waarbij tien mensen omkwamen, deed even het gerucht de ronde dat deze zou zijn veroorzaakt door een verstuurde sms, maar dat is nooit aangetoond. Verder zijn er geen voorbeelden bekend waarbij mobiele signalen de radioverbinding van het vliegtuig verstoorden.
‘Bellen in de lucht vind ik veel te duur en aan wifi heb ik ook geen behoefte’ Henk Heikens Pleizier Edwin Dalenoord (vierde van links red.) in Manilla, Filipijnen, bij een project voor het verbeteren van energie-efficiëntie in gebouwen.
Veelvliegen doe je zo Het zomerpak al aan, zelfs als het nog vriest in Amsterdam. Of: altijd achter Japanners gaan staan bij de douane. Wie veel zakelijk vliegt, ontwikkelt zo zijn gewoontes. Tekst Mirjam Streefkerk
Er waren tijden dat hij elke week wel een keer richting Azië vloog, maar inmiddels doet Henk Heikens Pleizier (65) het wat rustiger aan. Nog een paar keer per jaar vliegt de business development manager bij Bluewater Energy Services naar het Verre Oosten: om met klanten te praten of om met potentiële klanten in gesprek te raken. De vele luchtmijlen die hij aflegde leverden Heikens Pleizier bij KLM de status Platinum for Life op en het bijbehorende zeer zeldzame huisje Paleis het Loo. Zo’n platinumstatus is voor zzp’er Edwin Dalenoord (35) voorlopig niet weggelegd. Zijn reispatroon ziet er behoorlijk anders uit dan dat van Heikens Pleizier: voor zijn bedrijf EWWConsultancy gaat hij af en toe naar Zuid-Afrika. Daar werkt hij voor klanten aan de implementatie van duurzame technologieën. Naar Azië reisde hij voor zijn vorige bedrijf veel. Zijn reizen boekt hij zelf. trein naar Schiphol, Heikens Pleizier met de auto of met de taxi vanaf het hoofdkantoor van zijn bedrijf dat in Hoofddorp, vlakbij Schiphol, is gevestigd. Beide zakenreizigers kunnen op de luchthaven de rijen overslaan dankzij hun Dalenoord reist per
deelname aan het Previumprogramma. “Van George Clooney in Up in the air leerde ik dat je altijd achter Japanners moet gaan staan, die zijn snel door de bagagecontrole heen”, zegt Dalenoord. Heikens Pleizier probeert in de lounge meestal nog wat te werken op zijn Blackberry. “Een laptop sjouw ik niet mee, dat vind ik een ellendig apparaat. Ik communiceer vooral via de mail en
‘Een laptop sjouw ik niet mee, dat vind ik een ellendig apparaat’ Henk Heikens Pleizier
als er langere stukken nodig zijn dan bel ik met kantoor om die in orde te laten maken en zorg ik ervoor dat ze in m’n hotel klaarliggen.” Ook zijn verdere bagage beperkt hij tot een minimum, net als Dalenoord overigens. De handbagage van Heikens Pleizier krijgt vooral gewicht door de vele documenten en brochures die hij mee moet nemen voor zijn verschillende afspraken. “Voor de aanslagen in New York in 2001 nam ik in m’n handbagage ook nog giveaways mee in de vorm van kleine Zwitserse zakmesjes, die waren altijd erg populair. Maar met de nieuwe regelgeving is daar nu geen sprake meer van.” Kleding neemt hij zo min mogelijk mee. “Als ik weet dat het op de plek van bestemming tropisch warm is, heb ik tijdens de reis al een zomerpak aan. Dat scheelt weer wat bagage, al is het dan in Amsterdam vaak nog wel wat rillerig.”
In het vliegtuig maakt Heikens Pleizier geen gebruik van de communicatiemogelijkheden. “Bellen vind ik veel te duur en aan wifi heb ik ook geen behoefte: ik vlieg vaak in de Nederlandse nacht, dus op mails krijg ik toch niet meteen een reactie.” Zodra hij geland is, gaat hij weer online. Het bedrijf waarvoor hij werkt, met ruim 900 werknemers, heeft een intern reisbureau dat zijn reizen regelt. “Hen vertel ik waar ik precies moet zijn en in welk hotel ik wil verblijven en zij sturen mij de benodigde stukken.” Voor de veelreiziger is business class vliegen een must. “Sommige bedrijven hebben als beleid dat werknemers binnen 24 uur na een lange vlucht nog geen zaken mogen doen, maar bij ons geldt dat niet. Ik heb vaak meteen afspraken staan als ik aankom, dus dan wil ik tijdens de reis goed slapen en uitrusten.” Zzp’er Edwin Dalenoord reist juist altijd economy class. “Ik zie de meerwaarde niet zo van business class en bovendien is het een stuk goedkoper. Wel probeer ik altijd een stoel met extra beenruimte te boeken omdat ik nogal lang ben.” Tijdens het stijgen en dalen leest hij wat. “Verder probeer ik zo veel mogelijk te werken, tot de batterij van mijn laptop leeg is.” Eenmaal ter plaatse huurt Dalenoord een auto of wordt hij opgehaald door een lokale partner. Als verblijf boekt hij liever een bed & breakfast dan een hotel. “Dat is toch wat minder anoniem en zo kom je in aanraking met de lokale bevolking. Maar in India of de Filippijnen is een hotel wel weer een must, anders heb je geen idee waar je terecht komt.”
voor Dalenoord geen tijd om iets toeristisch te ondernemen,
Meestal is er
echter als zakelijke relaties erom vragen, maakt hij graag een uitzondering, zoals die keer dat hij werd meegevraagd naar de Serengeti, een national park. “Dat kon ik niet weigeren, maar dat wilde ik ook niet.” Op het wachten en de soms wat lange vluchten na, houdt Dalenoord wel van zijn zakelijke uitstapjes. “Ik vind het fijn om met lokale mensen iets voor elkaar te krijgen en dat ik mijn kennis over kan brengen. En je komt op plekken waar je als toerist niet komt: op het dak van een flatgebouw in de Filipijnen of in de sloppenwijken van Mumbai.”
Toch kan het al wel Nu het technologische argument achterhaald lijkt, blijft er nog een discussiepunt over: leidt bellen in het vliegtuig niet tot overlast bij medepassagiers? Toen de voorzitter van de Amerikaanse Federal Communications Commission in november suggereerde dat mobiele telefoons in vliegtuigen gebruikt mochten gaan worden, barstte er een storm van kritiek los. Een ander overheidsorgaan, de U.S. Transportation Department, overweegt nu een verbod op bellen in het vliegtuig af te kondigen. Overigens worden er al wel steeds meer toestellen uitgerust voor bellende en internettende reizigers. In-flight operators als AeroMobile bieden de mobiele verbinding in het vliegtuig aan. Klanten van KPN en Vodafone kunnen hier gebruik van maken. Vooralsnog is vooral internetten populair en wordt er weinig gebeld. Een belbeleid lijkt echter geen overbodige luxe: misschien een geluidsdichte telefooncel?
Heikens Pleizier laat zich op de plek van bestemming door een lokale agent of per taxi vervoeren. De hotel- en restaurantkeuze laat hij afhangen van dat wat zijn contacten hem adviseren. “Vooral in China is er een geweldige keuze aan restaurants en
‘Ik vind het fijn om met lokale mensen iets voor elkaar te krijgen en dat ik mijn kennis over kan brengen’ Edwin Dalenoord
is de keuken fantastisch, maar dan moet je wel weten waar je moet zijn.” Heikens Pleizier heeft het vele reizen nooit als vervelend ervaren. “Dan zou ik dit vak niet uitoefenen. Ik vind het mooi om met verschillende culturen in aanraking te komen en iets van de wereld te zien.”
28 t/m 30 maart
2014
t
Jaarbeurs Utrech
Download uw gratis entreebewijs via www.secondhome.nl/zakenreis