HIGH ON WHEELS
Medical Bike Ride goes Benelux Tekst: Jan Sennema / Foto’s: Jan Sennema e.a.
Klapbanden, verschroeiende demarrages, waaiervorming, bloedstollende valpartijen, zelfopoffering en kameraadschap. De derde Medical Cannabis Bike Tour leek ook dit jaar weer net een echte wielertour, met één belangrijk verschil: over doping deed dit peloton idealistische wielervrienden niet moeilijk - zolang die in de vorm van goedgevulde vaporizers en joints werd toegediend. Onlangs werd bewezen dat cannabis wel degelijk de sportieve prestaties verbetert doordat het de bronchiën verwijdt en de pijngrens oprekt. En dat was soms hard nodig ook...
lendamse meditwietgebruikster, bij wie een been is geamputeerd, reed op een met de armen voorbewogen race-driewieler en maakte behalve door haar verbeten inzet ook veel indruk met haar onverwoestbaar goede humeur.
"Welke heuvels?" Ook deze derde editie was er een van vele individuele heldenverhalen. Een van de grootste helden was ongetwijfeld de 70-jarige Mila 'Pollinator' Jansen uit Amsterdam, die op
bisveteraan moest bij elk bordje de leesbril op de neus hijsen, wat haar prestatie nog meer glans verleende. Minstens zoveel bewondering oogstte Tonia, die het advies van
Trappelend van enthousiasme verschijnen de 55 rijders na de eerste nacht in Valkenburg aan de start. Tijd om rustig op te warmen is er niet: de beentjes worden direct zwaar op de proef gesteld met een
Dankzij de vele sponsoren en de tomeloze inzet van vrijwilligers en renners kan aankomende herfst in Spanje een baanbrekend onderzoek naar de medische effecten van cannabis bij kankerpatiënten van start gaan. een degelijke stadfiets haar eerste tour volbracht. De zelfs in de stromende regen goedgemutste canna-
40
haar arts in de wind sloeg om met een ontsteking in haar lijf aan de tour te kunnen deelnemen. De Vo-
Soft Secrets/Highlife manager Daisy en trotse vader Jeroen
5 kilometer lange beklimming. Een groep echte bikkels scheidt in de eerste kilometers de bokken van de schapen. Wie de aansluiting mist zit al snel hopeloos geïsoleerd en kan zijn stiekeme droom met de besten mee te kunnen wel vergeten. Met snelheden die oplopen tot 45 km per uur doen onze koplopers nauwelijks onder voor 'echte' wielrenners. Ver daarachter versplintert het veld tot kleine groepjes, die naarmate de kilometers hun tol eisen steeds vaker uiteenvallen tot heroïsch voortploeterende eenlingen. Het parcours voert de rijders langs aspergevelden en idyllische Limburgse dorpjes. Buitenlanders die dachten dat Nederland één grote grasvlakte vol molens en koeien is, komen bedrogen uit wanneer we de heuvels inrijden. De Slovenen, Duitsers, Oostenrijkers en Noren onder ons in koor: "Welke heuvels?"
