9 minute read
James Burton (deel 2
from High Life NL 15-07
by SoftSecrets
Het grote James Burton interview: deel 2 (de jaren 1994 - 2000)
In deel 1 maakten we kennis met James Burton (68), Vietnam veteraan, glaucoom patiënt en de eerste legale medicinale cannabisproducent van Nederland. Dit tweede deel gaat over de opkomst en ondergang van de Stichting Institute of Medical Marijuana (SIMM), die James in 1993 oprichtte.
Tekst: Derrick Bergman / G0NZ0 Media Fotografie: Archief SIMM, Derrick Bergman
Het idee om een stichting op te richten komt van Wernard Bruining, met wie James kort na zijn verhuizing naar Nederland in contact komt. Patiënten uit het hele land melden zich bij SIMM en vragen om medicinale cannabis. “Al snel ging het om een paar honderd mensen. En omdat ik zoveel stroom gebruikte kwam Eneco en ook de politie. Met Jaap de Vlieger.”
Drugsexpert
expert' bij het bureau zware georganiseerde criminaliteit van de politie
Rotterdam-Rijnmond. “Hij bekeek de situatie goed en ook het A4-tje met informatie over medicinale cannabis dat we in die tijd hadden en ook via coffeeshops verspreidden. Dat heb ik twintig jaar gedaan. Ook Ben (Dronkers) en Arjen (Roskam) hadden jarenlang zo'n plastic houdertje met die dingen. Maar goed, Jaap de Vlieger keek goed rond en zei: okee. En ik kweekte toen al een paar jaar, zonder enig probleem. Ik reed niet in
een Mercedes rond, ik had gewoon een volledige baan enzovoort. En De Vlieger zei: we houden je in de gaten met drie ogen, ik zal het nooit vergeten. Dus vanaf toen werkte het gewoon, het werd gedoogd. Nadat hij
was geweest kwam er geen arrestatie, geen waarschuwing, geen proces verbaal. Dus toen zijn we een beetje uit gaan breiden.”
Eerste recepten
James kan zijn Stichting Institute of Medical Marijuana in alle rust uitbreiden, zodat hij steeds meer patiënten van schone, perfect geteelde cannabis kan voorzien. Hij bezoekt zelf patiënten, ziekenhuizen en artsen en gaat leveren aan de stichting Patiëntenbelangen Medicinale Marihuana van Rotterdammer Ger de Zwaan. De eerste recepten komen van dokter Robert Trossèl, oprichter van het Preventief Medisch Centrum in Rotterdam, die ook James aan zijn eerste recept heeft geholpen. Dit gebeurt allemaal vòòr de oprichting
van het Bureau Medicinale Cannabis (BMC), het officiële overheidsbureau dat volgens de VN verdragen verplicht is als een land cannabis wil verstrekken voor medicinaal gebruik. Feitelijk werkt SIMM in de jaren negentig volledig onder de radar, maar met medeweten van de afdeling drugscriminaliteit van de politie RotterdamRijnmond. Tijdens het interview benadrukt James een aantal keren hoe belangrijk het is om zelf op bezoek te gaan bij artsen. Bijna alle artsen zitten vol vooroordelen over medicinale cannabis en beginnen te giechelen als het onderwerp aan bod komt.
Scepsis
Die scepsis over een van de langst gebruikte medicinale planten uit de geschiedenis wordt er al op de universiteit ingepompt. “Ik gaf in de late
jaren negentig met enige regelmaat lezingen en gastcolleges bij de Universiteit in Leiden. Als ik dan voor het eerst de woorden medical marijuana zei, begon steevast de helft van de zaal te lachen.” Die reactie is des te tragischer nu de wetenschap twintig jaar verder is en er vrijwel elke maand een nieuwe doorbraak is in het onderzoek naar medicinale toepassingen van cannabis. Niet alleen bij kanker, dementie, PTSD en vrijwel alle soorten pijn, maar ook tegen astma en andere longziekten. “Er zijn nu meerdere studies die aantonen dat cannabis je longen reinigt, het ruimt de smog op, zeg maar.” Natuurlijk, hij begrijpt wel dat de meeste mensen zich weinig kunnen voorstellen bij het geven van een joint aan een astmapatiënt. “Als je op iemand afstapt die
niet kan ademen en je zegt ‘hier, rook dit’, dan zullen de andere mensen in de kamer zeggen: WTF doe je, je vermoordt hem!”
Gevoel voor humor
James Burton heeft in zijn 68-jarige leven veel voor zijn kiezen gekregen, maar zijn gevoel voor humor is hij er niet door verloren. Nu hij voor het eerst in tien jaar praat over hoe de overheid hem en SIMM kapot heeft gemaakt, komen er ook veel goede en grappige herinneringen naar boven. Vrijwel alle Nederwiet pioniers leren van James dat er zoiets als medicinale cannabis bestáát. “Zelfs Wernard moest ik onderwijzen over medicinale wiet. Ook iemand als Marcel de Wit is bij mij begonnen.” Als de namen vallen, komen er vanzelf
meer verhalen en ontspint zich een tragedie waarin het Bureau Medicinale Cannabis op meerdere momenten een ronduit dubieuze rol heeft gespeeld. Toen dat BMC begon, was James de eerste die een Opiumont-
heffing kreeg om medicinale cannabis te telen. Een absolute doorbraak, die hem deed besluiten een nieuwe, zeer
grote kas te huren en in te richten om aan de toekomstig, legale vraag te kunnen voldoen. Het werd een kas in Naaldwijk, hartje Westland. Een gebied met glastuinbouw zover het oog reikt, met de grootste bloemenveiling ter wereld om de hoek. Een ideale plek, die James en zijn – vrijwillige – medewerkers perfect geschikt
maken om superieure cannabis in te telen. De planten worden gevoed met gezuiverd regenwater en krijgen alleen in de late bloeifase aanvullend elektrisch licht, afkomstig van rijen en rijen HPS lampen op zonne-energie.
Alleen de knippers krijgen betaald; alle andere medewerkers, inclusief James en zijn vrouw Linda, werken als vrijwilliger. De cannabis die SIMM produceert is niet alleen van ongekend hoge kwaliteit, maar ook zeer goedkoop. “Ik was Mister Cheap. Al in 1990 verkocht ik wiet voor twee gulden vijftig per gram, later was het nooit meer dan drie, vier gulden per gram.” Hij zal het een paar keer herhalen, tijdens onze eerste ontmoeting in Drachten en later op Skype en in mails: “I wasn't in it for the mo-
ney, I was trying to prove a point”. Rond 2002 lijkt dat goed te gaan lukken. Dankzij wijlen Els Borst, de laatste minister van volksgezondheid die een zinnig cannabisbeleid voert, doet de overheid een serieuze poging medicinale cannabis in ons land te introduceren. SIMM bloeit als nooit tevoren en werkt samen met TNO en de Universiteit Leiden. “We werkten samen met Arno Hazenkamp; hij heeft zeker 25 van onze soorten getest. Dat was dus voor het doktersrecepten tijdperk. We probeerden in die periode een paar dingen te doen en eentje daarvan was: er was nog geen standaardprocedure om thc te testen. Iedereen deed een eigen test en er kwamen overal verschillende resultaten. Je kunt de resultaten dus manipuleren; wil je een hoog thc-gehalte dan test je op de ene manier,
wil je een laag gehalte dan test je op een andere manier. Dus probeerden Arno en TNO en de Universiteit Leiden allemaal een standaardmethode te ontwikkelen, zodat ze konden zeggen: dit is wat het is.”
Cannabisolie
Een derde project waar SIMM aan werkt is cannabisolie en de specifieke werking van een tot dan toe vrijwel onbekende cannabinoïde: cannabidiol (cbd). Van Ben Dronkers krijgt SIMM zaden van (vezel)hennep, waar veel cbd in blijkt te zitten. De reis die hij
met Ben naar Frankrijk maakt om daar extra zaden te bemachtigen van henneprassen is één van de mooiere herinneringen uit die tijd. Enthousiast vertelt James hoe hij destijds olie maakte. Makkelijk en veilig, zonder gebruik van butaangas of andere schadelijke en/of explosieve middelen. Het is een verbluffende constatering: de olie die SIMM destijds maakte, haalt ruim tien jaar later de wereldpers. Met dank aan de in Californië ontwikkelde, cbd-rijke soort Charlotte's Web, die in olievorm verbluffende resultaten heeft bij kinderen met epilepsie. Als James vertelt hoe ver hij toen, rond 2003, al was met medicinale cannabisolie, verdwijnt zijn gulle lach. “Wat echt triest is van dit hele verhaal: we waren toen al iets op het spoor. En we hadden heel veel mensen kunnen helpen in de afgelopen vijftien jaar, als ze ons gewoon onze gang hadden laten gegaan.”
I wasn't in it for the money, I was trying to prove a point.
Placebo wiet
Een tweede project is de ontwikkeling van placebo wiet die smaakt, ruikt en rookt als gewone wiet, maar geen enkele werkzame stof bevat. Oh ironie: pas dit jaar kwam de firma Bedrocan met zo'n placebo plant. Maar rond 2003 bestaat deze plant dus al. In de SIMM kas in Naaldwijk. “We hadden een bibliotheek van 276 planten, sommige kwamen van Wernard (Bruining, db), we hadden zelfs zijn oude Lemon Haze die hij in zijn Mellow Yellow coffeeshop verkocht. Maar ook soorten van Ben, van Arjen, van Nevil (Schoenmakers, The Seed Bank of Holland, db), overal vandaan.” James werkt met een zelf bedacht systeem om nieuwe patiënten zo snel en makkelijk mogelijk te koppelen aan de voor hen meest geschikte soort. “Als je bij ons kwam als nieuwe patiënt, gaven we je drie soorten mee, als je bijvoorbeeld glaucoom had. We zeiden: ga naar huis, rook deze een maand, kom terug en vertel welke soort voor jou het beste is. Als we dat wisten, gaven we er nog twee mee. Zo deden we dat een paar keer bij elke patiënt. Na een tijdje begint zich dan een patroon af te tekenen: hé, deze sativa werkt bij iedereen die glaucoom heeft. We hadden dus een aantal planten ontwikkeld met serieuze medicinale voordelen. Want het is waar: je kunt naar de coffeeshop gaan en gewoon cannabis kopen, maar sommige cannabis werkt beter bij psychologische problemen, sommige bij fysieke problemen of bij glaucoom of bij epilepsie.”
BMC
Zeker in de eerste periode van samenwerking tussen SIMM, het nieuwe BMC en de onderzoeksinstituten in Leiden en Delft is alles koek en ei. De eerste BMC directeur, Wim Scholten, heeft in deze periode intensief contact met James. De kennis van Scholten over de plant is op zijn zachtst gezegd niet erg indrukwekkend. Tot zijn eerste bezoek aan de kas in Naaldwijk heeft hij nog nooit een cannabisplant in het echt gezien. James: “Wat er gebeurt is tussen mij en het BMC... In het begin waren de verhoudingen heel goed. Scholten en ik konden het goed met elkaar vinden. Maar ik heb nogal naïef het contract met het BMC getekend, want ik wilde gewoon dat het zou gaan gebeuren. Ik was de eerste bij wie ze aanklopten en ik wilde gewoon dat het zou lukken. Het maakte me niet uit hoe we het zouden doen of wat we betaald kregen: Let's make it happen!' Precies dit enthousiasme, dit commitment, doet James en daarmee SIMM de das om. 'Toen we het contract tekenden, zei het BMC niets over de prijs in de apotheek, over gammastraling of over wat dan ook. Dat wilden ze ook niet, want ze vonden mij niet meer dan een “contractkweker” (contracted grower).”
