‘Een type dat stil kan zitten ben ik sowieso toch al niet...’ Vervolg van pagina 7 “Ik houd er niet van om alleen op de winkel te passen, ben sowieso geen type dat stil kan zitten. In de basis is NEO al een geweldige club, maar er kunnen altijd links en rechts accenten anders gelegd worden. Vanuit een eenvoudige opzet willen we zoveel mogelijk kader en vrijwilligers aan het werk krijgen en houden. Daar hebben we onze clusters hard bij nodig. Iedereen verwacht dat NEO wel voldoende vrijwilligers heeft en dat we het toch goed voor elkaar hebben. Dat is ook zo, maar we kunnen op vele plekken nog mensen gebruiken, van de sponsorcommissie tot en met het clubhuis. De club moet nog meer een gezicht krijgen, zodat iemand die vrijwilliger wil worden weet bij wie hij of zij moet zijn, zodat er direct actie kan worden ondernomen als zo iemand zich meldt.” “Een van de andere speerpunten voor ons is het meiden- en damesvoetbal. Als ergens groei in zit is het die tak. Tevens zorgt een toename van de meiden en dames voor een mooie vermenging en andere sfeer/gezelligheid binnen de vereniging.” “Het is heel belangrijk om je te laten zien als NEO, zeker binnen de Bornse gemeente. Van hieruit zit ik onder meer in het overlegorgaan bij het Lokaal Sportakkoord Borne. Maar ook op maatschappelijk vlak willen we als NEO graag wat terug doen. Dat gaat je
ook helpen. We doen maatschappelijk sowieso heel veel. Op dat gebied zijn we waarschijnlijk de grootste werkgever van Borne. We mogen trots zijn op de dingen die we allemaal doen.”
Kledinglijn NEO heeft inmiddels samen met Eurosport een mooie kledinglijn opgestart. Voor de corona waren we al begonnen met dit nieuwe initiatief. Helaas gooide corona roet in het eten. Wij hebben er echter voor gekozen om samen met Promoting NEO, een unieke club die ontzettend veel waard is voor NEO, alle trainers in het nieuwe trainingspak te steken. Uiteindelijk een mooie win-win voor zowel onze sponsor als NEO. We hopen dit snel allemaal in de breedste vorm te kunnen tonen.”
Gewoon op zondag “Als het aan het bestuur ligt, houden we het gewoon bij zondagvoetbal voor de senioren en NEO1 in het bijzonder. Zolang we in een mooie en uitdagende competitie kunnen spelen, zal dat ook zo blijven. We kunnen op dit moment trouwens helemaal niet anders, want we hebben op zaterdag al geen velden over. Ik denk dat we ooit een andere vorm van weekendvoetbal krijgen en dat er wordt gespeeld op vrijdag, zaterdag of zondag.”
Edwin Zeevalkink persoonlijk Edwin Zeevalkink is getrouwd met Christa en samen hebben ze twee zoons. Beiden zijn keepers in de jeugd van NEO. Leco (15) verdedigt het doel bij de jongens onder 17-2. Milo (13) staat onder de lat bij de jongens onder 15-1. In het dagelijks leven is Edwin bedrijfsleider en verantwoordelijk voor de afdeling Bouw bij de ADS Groep (Aan de Stegge) in Goor, waar hij leiding geeft aan 40 werknemers. “We bouwen onder meer scholen, zorggebouwen en maatschappelijk vastgoed,
vaak voor gemeentes. Zelf heb ik altijd in de commercie gezeten, nu ben ik betrokken bij de gehele techniek.” Vanaf zijn zesde voetbalde Edwin Zeevalkink voor SV Steenderen, het huidige FC Basteom. “Ik heb nog altijd contact met die club. Ik was linksbuiten, heel fanatiek, vrij technisch en mocht meetrainen met de verschillende talentenpoules. Ik was hele dagen op het voetbalveld te vinden. Vanaf mijn zestiende mocht ik mee doen met het eerste. Op mijn 21ste ben ik gestopt. Mijn moeder deed vaak kantinedienst bij de club, ze is een echt verenigingsmens.
Vanaf links Milo, Leco, Christa en Edwin Zeevalkink.
NEO Inside | December 2020 | RKSV NEO
Tijdens zijn studie wilde de huidige preses in elk geval blijven sporten en fit blijven en stortte hij zich fanatiek op het mountainbiken. “Al snel bleek ik talent te hebben en kwam ik in een fabrieksteam terecht op het
Expert-niveau van de vroegere Olympische kampioen Bart Brentjens, zwager van Gert-Jan Theunisse. En in”mijn eerste wegwedstrijd, de Henk Lubberding Classic, haalde ik meteen het podium. Toen ik op de weg ging rijden, ging dat ook als een speer en bleek ik vooral een goede hardrijder. Ik heb op het hoogste amateurniveau gereden en mocht af en toe meedoen met mannen als Boogerd en Erik Dekker.” “In die tijd zat ik wel twintig uur per week op de fiets. ’s Morgens reed ik dan vanuit mijn woonplaats Deventer naar Arnhem, waar mijn eerste werkgever en sponsor gevestigd was. Dat waren tussen de 20.000 en 25.000 kilometer per jaar. Hier heb ik wel de basis gelegd voor mijn mentaliteit, drive en doorzettingsvermogen. Ik heb NK’s gereden en zelfs in de Tour d’ Ardèche drie dagen de gele trui gedragen, nadat ik op de eerste dag de proloog had gewonnen. Ik bleek vooral talent voor duursport te hebben. Ook als voetballer was loopvermogen al mijn kracht. Sporten doe ik trouwens nog altijd zes uur per week. Al moet ik wel eens overslaan omdat ik toch voor NEO aan de gang moet...”
9
