Het onmisbare cement van de vereniging: Raymond Leliefeld

Het onmisbare cement van de vereniging

In het in 2019 verschenen jubileumboek staat onder bovenstaande titel een artikel over het grote belang van vrijwilligers. NEO Inside brengt er de komende tijd een aantal over het voetlicht. Deze keer in gesprek met Raymond Leliefeld.

Raymond, geboren in 1967, is nog altijd woonachtig in zijn ouderlijk huis aan de Koppelsbrink in Oud Borne. Deze omgeving is ook wel bekend onder de duistere naam ‘n Zwatten Hook’. Het is ook de plek waar onze voetbalvereniging in 1919 in de steigers werd gezet in de bakkerij van Homan, nog geen 50 meter van zijn huis. Hier heersten ooit Raymonds kleurrijke buren, zoals Jan Pijp, Dolf van de Fluitjör en Jan en Beerndje van Slaghoesnaats. Raymond en zijn moeder hebben enkelen van hen, in hun laatste levensjaren, nog gekend en bewaren nog smeuïge herinneringen.

De ouders van Raymond bouwden hier in 1960 op de voormalige plek van een eeuwenoud pand hun nieuwe woning. Zijn beide Toenmalig voorzitter Harrie Besselink decoreert Raymond Leliefeld als Lid van Verdienste van NEO.

ouders komen van oorsprong uit de voormalige gemeente Denekamp. Vader Leliefeld, helaas te vroeg overleden op 64-jarige leeftijd, was in en rond Borne geen onbekende. Werkzaam bij Elektriciteitsmaatschappij de IJsselcentrale kwam hij aan huis om onder andere de meterstanden op te nemen.

Wie het straatje links van hun huis ingaat, dat naar de fraaie Mariakapel leidt, zal menigmaal al dan niet gewild sigarenrook opsnuiven. Raymond namelijk is een fervent sigarengenieter. In zijn gastvrije huis valt niet te ontkomen aan de geur van sigaren. Onze conclusie is dan ook: Zo, ongeveer het enige wat in deze barre coronatijd nog mag, in je eigen omgeving een sigaartje opsteken! Voor uw interviewer is dat geen enkel probleem! Hijzelf was vele jaren liefhebber van een goed ruikende coronasigaar (!)

‘Raymond hef alleen zien ber hier nog stoan’

Zoals zovelen voor en na hem kwam hij rond 1974 bij het minivoetbal van NEO, dat een jaar of vijf daarvoor succesvol was gestart. Raymond bezat niet de talenten die hem in selectieteams brachten. Hij voetbalde nog in B3, tot hij op vrijdag en zaterdag bij de Nettorama ging werken om wat zakgeld te verdienen. Rond 1988 werd hij benaderd om als jeugdleider te fungeren bij NEO A3. Dat hield hij liefst acht jaar vol. Inmiddels was hij ook toegetreden tot het gilde van vrijwilligers in de clubhuiskantine. Zo is hij in het weekend zowel op zaterdag als zondag in het clubhuis bezig. Op zekere dag werd hij benaderd door de legendarische NEO-coryfee Jan(tje) te Kiefte, die Raymond vroeg zijn ‘baantje afgelastingen’ over te nemen. Dit betekende dat deze ‘functionaris’ in de weekends voor dag dauw (vanaf ca. 6.30 uur) paraat moest zijn om de vele telefoontjes over eventuele afgelastingen te beantwoorden. Ga er maar aan staan! Alleen als hij af en toe in het weekend nachtdienst had bij zijn werkgever namen invallers zijn taken waar. Hierbij wordt ons gesprek even onderbroken door Raymonds moeder: “Joa, Raymond hef alleen zien ber hier nog stoan!” Met andere woorden: hij komt slechts thuis om te slapen! Het lijkt me wat overdreven, maar dat zit nou eenmaal in de aard van de Twentenaar. Lees verder op pagina 43

Raymond Leliefeld in zijn tijd als elftalleider van NEO A2. Staand vanaf links: Jordy Löbker, Bas Aalbers, Rogier Simonetti, Bas Lammertink, Raymond Leliefeld, Wijnandt Mulder, Chris Nijkamp, Gerard Bertelink, Geert de Wit, Mark Meulenkamp en Ansfried van der Straat. Voor: Niek Olde Velthuis, Bjorn Lansink, Ralf ter Haar, Paul van Loenen, Martijn van der Straat, Jeroen Seelen, Roy Kamphof en Ruben Baartman.

Vervolg van pagina 41 Dit brengt ons bij zijn dagelijkse werk in Oldenzaal bij Vernay, een dochter van Vernay Laboratories in Amerika. Met exclusieve precisie rubber componenten en assembles voor de automobielindustrie en andere industriële markten heeft Vernay Europa B.V. een leidende marktpositie. Toon Hek, de te vroeg overleden zeer gedreven NEO-bestuurder, is daar vele jaren directeur geweest. Raymond werkt daar bij Vernay inmiddels alweer acht jaar en met veel plezier.

Verder is Raymond betrokken bij de supportersvereniging van NEO en zien we hem bij elke uit- en thuiswedstrijd van NEO 1 als supporter langs de lijn. Uiteraard met pet en sigaar! Vaak op een (wisselende) vaste plek, daar op de helft waar de NEO-aanvallers zich bevinden. En passant bedient hij bij de thuiswedstrijden het scorebord, zodra er wordt gescoord. Dat hij inmiddels in de eregalerij van NEO is beland als ‘Lid van verdienste’ zal niemand meer verbazen.

Nu wordt het tijd om in het herfstzonnetje nog even een foto te nemen. Helaas, door de coronaperikelen niet op het NEO-complex, maar achter zijn huis bij de Mariakapel. Daar zorgt hij af en toe, samen met zijn moeder en buurtgenoten, dat de kapel en het parkje er spic en span uitzien.

Met dank aan de gastvrije ontvangst en nog even genietend van Raymonds vers opgestoken sigaar nemen we afscheid met hoop op betere tijden. Raymond Leliefeld, met onafscheidelijke sigaar, in zijn karakteristieke houding. Deze keer door de coronamaatregelen niet aan het voetbalveld, maar nu achter zijn huis voor de Mariakapel in Oud Borne.