Onze Binding van Mei 2011

Page 1

Groningen2010, nummer 2

Onze Binding

Onze Binding Ledenblad van de afdeling Groningen 2011, nummer 2

Bezuinigingen, Beleid en Barbecue

Piet Houdt Boek

In dit nummer: 1 mei toespraak Elly Pastoor

Regeren en vooruitkijken

Subsidie overmaken naar telefoon

Bezuinigen

Centrale Regie, Decentrale invloed

Interview Elly Pastoor

Bestuursakkoord: sociaal drama

1 mei viering Zwolle

Heeft u dat nou ook ‌..

Werkgroep Internationaal versterkt ?

De papieren tijger

Kleintje Politiek

Adressen

Tjeerd Tikt

Agenda

Reintegraite in zwaar weer

Bestuursmededelingen

Interview Mohn Baldew

ALV agenda 23 kuni

Alle dieren zijn gelijk

Redactie: binding@pvdagroningen.nl

_____________ TPG Post Port betaald Port payĂŠ1 Pagina Pays-Bas _____________


Pagina 2

2010, nummer 2

Onze Binding

Redactioneel

Colofon

Dikker dan ooit. Het gaat over Financiën en beleid in tijden van krimp. Niet met het vingertje wijzen maar je best doen om de goede dingen goed te doen.. Foto’s en geen puzzels. Agenda en adressen. Stof tot nadenken en even slikken. “Kop d’r bie holden”.

Onze Binding is het ledenblad van de PvdA-afdeling Groningen en verschijnt onder verantwoordelijkheid van het afdelingsbestuur. Redactie: Sandra Bousema Diederik van der Meide Richard Misran Peter Oostenbach

De Redactie.

JA IK DOE MEE Noteer mij als lid van de Partij van de Arbeid. Naam:

m/v

Redactieadres: Haddingestraat 10 9711 KD Groningen Telnr: 050-3127815

Geboortedatum: Vormgeving en opmaak: Peter Oostenbach

Adres: Postcode:

Drukwerk: Eigen beheer

Woonplaats: telefoon:

Verzend klaar maken en Bezoring: Jan Boekhoudt: tel 050-5265028

E-mail: bank– of gironummer:

Toezending van berichten, afdelingskranten e.d. wordt op prijs gesteld.

Ik machtig de PvdA tot wederopzegging het volgende contributiebedrag per maand af te schrijven: 2 euro

12 euro

5 euro

. . . euro

7 euro (kruis een bedrag aan of vul zelf een bedrag in, gemiddeld betalen de PvdA-leden 6 euro per maand contributie) Ik betaal liever per acceptgiro. Stuur mij elk kwartaal een acceptgiro voor het volgende bedrag: …….. euro (vul zelf een bedrag in, minimaal 15 euro per kwartaal)

Plaats en datum:

De redactie beslist over plaatsing van berichten en artikelen en behoudt zich het recht voor om artikelen aan te passen. Maximale lengte van de artikelen +/700 woorden. U kunt uw kopij e-mailen naar: binding@pvdagroningen.nl Website PvdA: www.pvdagroningen.nl Kopijsluiting volgende nummer: Zaterdag 3 september 2011 (Toezending kopij bij voorkeur digitaal) Verspreiding deze editie vanaf 24 mei 2011

Handtekening:

Onze Binding kunt u ook digitaal ontvangen. Als u Verstuur aan (postzegel hoeft niet, mag wel): Partij van de Arbeid Antwoordnummer 3989 1000 PA Amsterdam

een digitale versie wilt ontvangen in plaats van een papieren versie, kunt u dat opgeven. Telefonisch via 050-3127815 of groningen@pvda.nl


Onze Binding

2010, nummer 2

Pagina 3

Piet Houdt Boek door Piet Boekhoudt Voorzitter PvdA Groningen

Het wordt de laatste tijd steeds duidelijker waar het huidig kabinet mee bezig is. Steeds meer wordt helder wat de bezuinigingen voor de gemeenten betekenen. Duidelijk wordt dat de gemeenten opdraaien voor een groot deel van de 18 miljard die dit kabinet wil bezuinigen. De gemeenten moeten oplossingen bedenken voor deze botte manier van bezuinigen. Wat dit betekent voor onze gemeente werd een maand geleden duidelijk voor het beleid dat de gemeente dacht te kunnen maken op het terrein van de reĂŻntegratie. Wij hadden in ons verkiezingsprogramma een plan ontwikkeld om te komen tot participatiebanen en tot het verlonen van de uitkering. Waar worden we nu in de praktijk mee geconfronteerd? Een gigantische bezuiniging van het rechtse kabinet op het re-integratiebudget. Dit dwingt onze wethouder Elly Pastoor om dit rechts beleid ten uitvoer te brengen en Elly zit in een onmogelijke positie om rechts bezuinigingsbeleid om te zetten in links progressief beleid. In de praktijk komt het er op neer dat je moet roeien met de riemen die je hebt en maar dit leidt tot redden wat er te redden valt. Het is echt lang geleden dat we in Groningen een grote protestactie hebben gehad tegen asociaal arbeidsmarktbeleid en voor opkomen voor de onderkant van de samenleving. En partijgenoten dit is nog maar het begin van alle ellende. Als we kijken naar het bestuursakkoord dat is afgesloten met het VNG (alle onderhandelaars waren van VVD huize) dan kunnen we de borst nat maken in onze gemeente. Op alle terreinen zullen we nadrukkelijk moeten afwegen wat we nog wel en wat we niet meer kunnen doen. Ook zullen we nadrukkelijk moeten kijken hoe we ervoor kunnen zorgen dat we voor de mensen aan de onderkant van de samenleving de schade zoveel mogelijk beperken. Verantwoordelijk te zijn voor het beleid in een gemeente zoals de onze is al geen eenvoudige zaak maar met dit rechts kabinetsbeleid is het bijna onmogelijk om een fatsoenlijk links beleid te ontwikkelen. Dit alles dwingt onze fractie tot heldere keuzes. De fractie zal duidelijk moeten maken wat en waarom er keuzes gemaakt moeten worden en waarom die zo gemaakt worden. Dit vergt van de partij om alle zeilen bij te zetten om duidelijk te maken aan de burgers van deze stad wat de gevolgen zijn van een rechts beleid en wat wij daaraan doen om de nadelige gevolgen voor de mensen vooral aan de onderkant van de maatschappij zoveel mogelijk te beper-

ken. Dat dit niet zonder pijn kan is al duidelijk geworden met de keuzes voor het behoud van een aantal banen die we in de afgelopen jaren hebben gecreĂŤerd. Want juist deze mensen houden de infrastructuur van de stad overeind. Daarom is het een goed initiatief van een aantal instellingen en ondernemers om te zoeken naar manieren om een aantal van deze banen in stand te houden. Dit vergt van alle deelnemers een bijdrage. Voor onze partij is het zaak om de komende tijd de boer op te gaan en duidelijk te maken aan de burgers dat er wel degelijk andere keuzes te maken zijn. De PvdA realiseert zich dat er bezuinigd moet worden. Ook wij ontkomen niet aan die opgave. Maar het is aan ons om te laten zien dat die keuzes ook anders kunnen uitvallen als ze gebaseerd zouden zijn op eerlijk delen en op basis van solidariteit. Dan zouden deze keuzes aanzienlijk beter uitvallen voor de zwakkeren. Wij zullen ons moeten realiseren dat de bomen niet meer tot in de hemel groeien en dat niet meer alles kan. Maar wij kunnen wel duidelijk maken dat wij daar een gezamenlijke verantwoordelijk hebben om ervoor te zorgen dat iedereen in dit land een fatsoenlijk bestaan heeft en een goed huis heeft om in te wonen. Verder is het nodig dat er een aantal zaken zoals goed onderwijs en een goede zorg voor iedereen verzekerd zijn. En als het daarvoor nodig is dat ook wij allemaal daar iets voor moeten inleveren dan zal dat moeten. Maar partijgenoten wel op basis van onze principes van eerlijk delen en dat is iets anders als wat er nu gebeurt.


Pagina 4

2010, nummer 2

Onze Binding

Zou regeren dan toch iets te maken hebben met vooruit kijken? De PvdA krijgt hier in het Noorden soms het verwijt dat we een voorkeur hebben voor prestige projecten. Dan zijn dat, denk ik, projecten waar het ego van de bestuurders een grotere rol speelt dan het belang van het bestuurde. Nou zal dat her en der heus wel eens gebeuren, maar daarvan ken ik in Groningen geen voorbeelden. Ik ken wel projecten en objecten die erg duur zijn. En ook ken ik projecten waarvan het succes minder is dan gehoopt. Maar ja, de toekomst laat zich moeilijk voorspellen, er kan wel eens iets mis gaan. Over het algemeen hebben gebouwen en evenementen een maatschappelijk doel. Neem bijvoorbeeld het Forum. Met het Forum willen we de economie, en daarmee de werkgelegenheid in onze stad versterken. Tja, zoiets kan een PvdA'er niet afdoen met de kwalificatie van prestigeobject. Het kan zijn dat je twijfelt aan de effectiviteit, je mag je ook afvragen of het doel wel gehaald wordt, maar twijfel niet aan de intenties. De tram is een ander voorbeeld. Om de bereikbaarheid van de Stad in de toekomst te garanderen is volgens ons een tram nodig. Daar hoeft niet iedereen het mee eens te zijn, maar dat is een verschil van mening over de inhoud. Tram en Forum hebben niets met prestige te maken. Wel met veel geld, met lange procedures en met verschil van inzicht. Dat geldt evenzo voor Meerstad. Met Meerstad willen we, samen met Slochteren en de provincie Groningen, de Stad aantrekkelijk houden voor gezinnen. Mensen die

Bezuinigen Het is tegenwoordig een toverwoord, het werkwoord : bezuinigen. Op school, thuis , bij de club in de kroeg, in de winkels, bij de liefdadigheid en op het werk bijna overal moet er bezuinigd worden. Het gaat niet best met de wereldeconomie en zo ook de nationale economie en dus moet er bezuinigd worden. Wij moeten het met z'n allen met minder doen want de winstindicatoren liegen er niet om. Zelf de ouderen onder ons zullen er aan moeten gaan geloven. De hoogte van hun pensioen was nooit een zekerheidsfactor maar gegeven de huidige omstandigheden helemaal niet meer. Hierover wordt er dagelijks zwaar onderhandeld zodanig dat er wellicht koppen gaan rollen. Echter, nooit hoor ik dat er minder bommen gegooid moet worden in oorlogsgebieden terwijl er daar heel wat te halen valt. Dat er bezuinigd moet worden op het gooien van bommen. Vele miljarden die je kan aanwenden voor het

door Arjan de Rooij Fractievoorzitter

een vrijstaand huis willen kopen, of een twee onder een kapwoning, hebben in de stad niet veel keus. Die trekken weg, vaak naar Noord Drenthe. Daar wordt vervolgens gebouwd in een gebied dat voor natuur en recreatie van groot belang is. Dat is jammer en schadelijk en dus is er een alternatief bedacht. Nou mag iedereen het een slecht alternatief vinden, maar argumenteer dan op inhoud. Kan alles dan zomaar? Nee natuurlijk niet. We zitten met de gevolgen van een crisis. En dan moet je, als bestuurspartij, niet alleen goed plannen kunnen maken, je moet ook de financiĂŤn op orde houden. Want als er geen geld is voor de gewenste investeringen, kun je niet investeren. Als we de balans opmaken zal blijken of we projecten moeten schrappen, of moeten vertragen en misschien kan alles wel doorgaan. Voor deze afweging is rust nodig. Voorop staat dat we onze plannen moeten kunnen betalen. Als er geen geld is, gaat het niet. Maar tegelijkertijd moeten we blijven investeren in de Stad. Want als een stad stil staat, gaat ze achteruit. En dat kan de PvdA nooit als doel hebben.

Column door Parimo vluchtelingen probleem, de hoge kindersterfte aanpakken in de wereld en de mens die anno 21ste eeuw nog van de honger dood gaat van eten voorzien. Nee, we hebben andere prioriteiten, andere belangen die beschermd moeten worden en die de geest van het bezuinigen ontlopen. De banken en andere gevestigde instellingen die al het onheil over ons heeft geroepen worden geen strobreed in de weg gelegd ondanks de miljardenhulp die ze hebben gekregen van zowel links als rechts. Het blijft bonussen regenen, wel of niet transparant. Ondanks al het bezuinigen zal het ontzettend druk worden op de internationale wegen naar de zon en de luchthavens zullen veel te verstouwen hebben. Want die twee weken onbezorgd op vakantie, pakt niemand ons af.


Onze Binding

2010, nummer 2

Pagina 5

Interview met Elly Pastoor door Richard Misran en Peter Oostenbach

"Je moet het aan de voorkant beter regelen zodat het aan de achterkant minder druk wordt". "Het wethouderschap bevalt heel goed. Het is een wereldbaan. Ik zeg niet dat het allemaal leuk is want dat is het niet altijd. Het betekent wel dat ik het naar mijn zin heb. Dat je met dit werk iets kan bereiken. Dat je de gelegenheid krijgt partijen bij elkaar te brengen en om overstijgend naar thema's te kijken. Het thema armoede is daar een voorbeeld van. Binnen de PvdA is er een werkgroepje armoede ontstaan. Ik meende het thema armoede met een helikopterview op een algemene ledenvergadering te kunnen bespreken. Ik kreeg van een aantal partijgenoten onder uit de zak. Zij voelden zich aangevallen wat niet mijn bedoeling was. Mijn insteek was om aan te geven dat je op verschillende manieren naar de werkelijkheid kunt kijken en dus ook op verschillende manieren naar oplossingen kunt zoeken. Als nieuwkomer in het politieke circuit overzag ik nog niet de consequentie daarvan. Het beoogde effect is wel gerealiseerd. Wij hebben inmiddels een bloeiende werkgroep armoede binnen de PvdA. Vanuit mijn portefeuille onderwijs en jeugd kreeg ik een rapport op tafel over de situatie van kinderen in armoede in deze stad. Ik bladerde er wat door en las de conclusie: beter samenwerken. Het zal wel dacht ik. Pas toen ik de inleiding bekeek, zag ik de indicatoren op basis waarvan wij als stad waren uitverkoren om mee te doen aan dit onderzoek. Dit is niet te geloven; wij zijn uitgekozen omdat wij de stad zijn met de meeste kinderen in armoede, 1 van de 7 kinderen leeft in armoede terwijl het landelijke gemiddelde 1 op de 20 is. Wij hebben de meeste kinderen in 1 oudergezinnen. Ik dacht hoe kan dit nou. Wij zijn zo'n solidaire stad. Altijd een links georiĂŤnteerde college gehad. Ik vond dat wij dus anders naar het thema armoede moesten kijken. Later kreeg ik heel wat sms'n en emails van mensen die het goed vonden dat ik dit onderwerp aangekaart heb. Zij wilden er ook iets mee, en zo is die werkgroep armoede tot stand gekomen. Waar ik mij sterk voor maak is dat alle stadjes actief worden en dan niet alleen de bovenkant en de succesvolle mensen. Je moet de mensen in beeld krijgen, je moet willen weten wie er allemaal in die bakken zitten, met hen zijn best nog dingen te doen om hun positie te verbeteren. Ook al betekent dit dat je zal moeten beginnen met participatiebanen of vrijwilligerswerk. De organisatie is zich ook bewust dat zij overstijgend werk moet verzetten en dat betekent niet alleen dat je met elkaar moet vergaderen maar ook met elkaar moet samenwerken. Bij het thema armoede en decentralisatie denk ik aan de

jeugdzorg waar ik nauw bij ben betrokken. Een provinciale aangelegenheid die straks bij de gemeente ligt. In 2014 moet dit allemaal geregeld zijn. Decentralisatie van de jeugdzorg moet je als middel zien om naar de hele jeugdketen te kijken. Hierdoor krijg je de mogelijkheid de dingen anders te organiseren zowel met de partners in de stad als in de provincie. Wij moeten meer in de preventieve sfeer naar oplossingen zoeken in plaats van probleemgericht werken en de mensen een etiket op plakken wat duurder is. Je moet het aan de voorkant beter regelen zodat het aan de achterkant minder drukker wordt. We hebben de neiging om iedereen bij wijze van spreken door te sturen naar de gespecialiseerde zorg. Dit kan dus niet. Het verhaal van de gesubsidieerde arbeid is een beroerd verhaal. Wij hebben 2 nota's geschreven. Daar zijn we de inspraak mee ingegaan. Wij zijn, voordat de nota's waren geschreven in gesprek gegaan met de werkgevers van de gesubsidieerde arbeid. Het is jammer, maar wij zijn nog 1 van de weinige steden die deze vorm van arbeid nog in deze omvang overeind hebben gehouden terwijl de rest het heeft afgeschoten. Om allerlei redenen hebben wij dat hier niet gedaan. Zo is het gegaan. Echter, het kan nu niet meer op de oude voet doorgaan en als je dat gaat communiceren in de stad, ook met de politieke partijen dan blijkt dat iedereen dat snapt. De boodschap is dat de huidige situatie zoals het nu georganiseerd is in ieder geval niet meer in stand gehouden kan worden. Het is niet alleen mijn probleem of van de dienst SOZAWE maar een gezamenlijk probleem want wij weten ook dat wij met de gesubsidieerde arbeid geld vanuit SOZAWE reintegratiemiddelen de hele infrastructuur in deze stad op orde hebben gehouden dan wel gekregen. Als wij het op deze huidige manier niet meer gefinancierd krijgen hoe moeten we het dan gaan doen? Zegt u het maar. De gesubsidieerde banen gaan straks weg. Een jaar of twee, drie geleden hadden wij te besteden 52 miljoen euro's aan reintegratiegelden. Wij hebben nu nog 41 miljoen euro's en in 2015 hebben wij nog 21 miljoen euro's. Gesubsidieerde arbeid kost op dit moment 30 miljoen euro's per jaar. Reken maar uit. De vraag is zeker aan de orde hoe wij dat anders gaan inrichten. Ik heb net een plan aangeboden gekregen van een aantal werkgevers in de stad. Die hebben om de tafel gezeten en ook kenbaar gemaakt dat het zo niet verder kan en die zijn gaan nadenken over hoe het wel zou kunnen los van het feit of ik het wel goed zal vinden of niet. Het gaat er om dat je ze ten aanzien van dit onderwerp actief hebt gekregen. Dat is geweldig. Het wordt nu ervaren als een gezamenlijk probleem.


Pagina 6

2010, nummer 2

Het verkiezingsprogramma van de PvdA heeft het over de realisatie van 2000 brugbanen, maar ik heb ook te maken met het collegeprogramma en wat daarin is opgenomen van ons verkiezingsprogramma. Als je zegt tijdelijke banen creĂŤren dan is dat in wezen onderdeel van de nota actief naar nieuwe banen. Wij proberen mensen te helpen met het werken met een eenvoudig systeem: als mensen kansrijk zijn op de arbeidsmarkt maar wel hulp nodig hebben in de vorm van scholing en begeleiding dan leiden wij ze naar uitstroombanen van een half jaar tot een jaar en dan moeten ze kunnen uitstromen naar reguliere arbeid. Er zijn mensen die hebben een grote afstand tot de arbeidsmarkt, voor hen hebben wij de participatiebanen weliswaar op vrijwillige basis met behoud van uitkering. Feit is wel dat ze betrokken moeten worden bij de samenleving. Verder proberen wij een link te leggen met de WMO, het dagbestedingsverhaal waarvoor wij veel nauwer moeten samenwerken met andere organisaties. In het collegeprogramma staat ook dat de dienstverlening de rode draad moet zijn in alles wat wij doen. De dienstverlening van de stad naar de burger toe en dan maakt het niet uit bij welke dienst je komt, je moet op dezelfde manier bediend worden. Ik heb heel veel plezier in mijn relatie met de raad, dat komt omdat wij een manier van samenwerken hebben die ons allemaal wel bevalt. Dit betekent niet dat ze kritiekloos naar mij zijn maar dat zij ook wel inzien dat ik ze zo transparant mogelijk wil betrekken bij al die onderwerpen die ons samen bezighoudt. Ook de samenwerking met onze fractie ervaar ik als plezierig. ReĂŻntegratie en participatie zijn de speerpunten voor de komende 3 jaren bij de sociale werkvoorziening die wij tot een goed einde moeten brengen. Dit kan betekenen dat wij op een andere manier moeten samenwerken met andere organisaties of dat je de eigen organisatie op een andere manier moet gaan inrichten. Ik wil dat het met het openbaar onderwijs goed geregeld is aan het eind van de rit. Ik wil aandacht gaan schenken aan de onderwijzer die voor de klas staat die heel wat te verstouwen heeft en hoe wij ze daarbij kunnen helpen aan de rol die zij verdienen. De kwaliteit van het schoolgebouw vind ik

Onze Binding

belangrijk; goede luchtkwaliteit in de klassen. Samen met de fractie werk ik aan een visie hoe het schoolgebouw van de toekomst eruit moet gaan zien maar dit betekent alleszins niet dat die binnenkort wordt gerealiseerd. Op het het punt van de armoede moet het anders georganiseerd worden. Er is op dit moment veel gedaan aan de inkomens kant en daar is op zich niks mis mee maar het heft de armoede niet op. Ik vind dat je ook moet kijken wie er allemaal bijvoorbeeld naar de voedselbank komt, wat de gezinsamenstelling is, hoe het kan dat ze geen geld hebben om naar de winkel te gaan. Met dit soort organisaties moet je veel nauwer gaan samenwerken zodat wij gerichte acties kunnen opzetten voor deze groepen zodat zij met opgeheven hoofd hun eigen boterham kunnen verdienen. De relatie met ondernemers vanuit de PvdA, en dit zie ik als een persoonlijke opdracht, vind ik ook belangrijk. Ik heb een goed contact met de Groningse Cityclub die onderwijs als arbeidsmarkt speerpunt heeft benoemd en ook de ROC's verdienen mijn aandacht. Wat ik daarnaast belangrijk vind is de herdenking van de bevrijding bij de komende generaties levend houden vanuit schoolverband. In dit kader ben ik bezig met een schooluitwisselingprogramma met Canada en het adopteren van de oorlogsmonumenten door de scholen.


Onze Binding

2010, nummer 2

1 mei viering 2011 Zwolle

Pagina 7

door Jan R. Lunsing

In het Kransnapolsky hotel op 9 januari 1946 sprak Schermerhorn, premier en voorman van de PvdA: “hier is de Partij van de Arbeid”. Daarmee was de Partij van de Arbeid een feit. Daardoor is het ook mogelijk dat er nu mensen 65 jaar lid zijn van de PvdA. De PvdA eert deze mensen met een Drees penning. In de stad Groningen heeft Jacques Wallage de penningen uitgereikt aan een aantal aanwezige leden op de 1 mei viering in het Treslinghuis. Hij hield daarbij speech zoals alleen hij dat kan. Een warme toespraak, een toespraak waarin het verleden de aandacht krijgt, maar tegelijk de nieuwe generatie een aansporing krijgt om de schouders eronder te zetten. Er is veel bereikt, maar het blijft nodig omdat nog veel niet goed is. Het individualisme biedt mensen misschien mogelijkheden, maar het is de taak van de PvdA om de mensen erop te wijzen, dat het gemeenschappelijke nodig is om het succes van het individu mogelijk te maken. Althans, zoiets herinner ik me. Het bijzondere is, dat ik deze woorden opnieuw hoorde, ongeveer honderd kilometer zuidelijker, bij de landelijke 1 mei viering in Zwolle, nu uitgesproken door Job Cohen. Drees Doordat ik zowel de 1 mei viering in Groningen als die in Zwolle bezocht, kwam ik in Zwolle te laat voor de toespraak van Lilliane Ploumen, maar op tijd voor wat iemand naast mij noemde, een geschiedenisles gegeven door degenen die de geschiedenis doorleefd hadden. De eerste twee waren Roel de Wit en André Köbben, mannen die in het Krasnapolsky hotel in Amsterdam de oprichting hadden bijgewoond. “Ik zat in die zaal, twintig jaar,” zei een van hen, “en ik weet nog dat ik dacht van dit is een historisch moment, dat ga ik over 65 jaar navertellen”. Voor deze mensen was de AOW, trekken van Drees, de grootste winst uit die periode. Ze hadden echter grote moeite gehad met de politionele acties: “toen overwoog ik serieus het lidmaatschap op te zeggen.” “Waarom bleef u lid?” “Och, wat zal ik zeggen, hondentrouw”. Daarna hadden ze ook wel zaken meegemaakt, waar ze minder tevreden over waren, maar dat moment hadden ze het moeilijkst gevonden. De bewondering voor Drees was er niet minder om. Vooral ook, omdat hij later had durven erkennen, dat hij een fout had gemaakt. “Net als mijnheer Kok” zei één van hen, en hij wees naar Wim Kok op de voorste rij: “Die had dat met Srebenica gedaan, dat is heel knap.” Den Uyl Na deze heren werden Jan Pronk en Hedy d’Ancona geinterviewd. Nu ging het over de periode Den Uyl. Pronk was een beetje een party-pooper door aan te geven, dat er niets was bereikt. Maar daar was Hedy het niet mee eens. Maar echt feiten kon ze niet brengen. Wel dat de politiek leefde, de partij leefde en de actiegroepen in de samenleving, zij kwam van de Rooie Vrouwen, de partij binnengezogen werden, omdat het daar gebeurde. Dat moest Jan Pronk toegeven. Het was de verdienste van Den Uyl, Vondeling en Tans dat de boel bij elkaar gehou-

den werd. En “Joop nam iedereen serieus, “ zei Pronk. “Hij ging met je in discussie, hij liet je alle hoeken van de kamer zien en je zakte uitgeput in elkaar, maar hij nam je serieus. En hij kwam altijd op voor de allerzwaksten. Altijd vroeg hij, elke discussie in de ministerraad weer, wat betekent dat voor de allerzwaksten”. Hedy kwam met een prachtig beeld dat de man tekende: “Bij de onderhandelingen in 1977 ging het altijd heel lang door en dan stuurde Den Uyl het personeel om 11 uur naar huis. Dan zaten de onderhandelaars elkaar om vier uur nog aan te kijken en in het midden stond het laatste blokje kaas. Met zo’n vlaggetje. Dat was Den Uyl. En toen zag je Van Agt en Wiegel bij het candlelight diner – copieus dinerend een kabinetje in elkaar zetten.” Later zou nog een filmpje met Den Uyl in beeld getoond worden. De journalist vroeg wat hij van Van Agt vond. “Hij was een mystiek politicus”, vond Den Uyl, “je wist wel wat hem dreef, maar nooit waarheen”. Kok, Bos en Cohen Tenslotte werden Kok, Bos en Cohen op het podium gevraagd om over hun tijd te spreken. De drie heren waren ontspannen, vrolijk en scherp: er leek een nieuw komisch trio te zijn gevonden. Zo erkende Wim Kok, dat hij nog nooit met zijn drieën op een podium had gestaan. “Ik ook niet,”gaf Wouter Bos desgevraagd toe, waarna het wel heel moeilijk werd voor Job Cohen om iets anders te zeggen. Ik weet niet meer hoe hij zich eruit redde, maar hij deed het zeer gevat. Wim Kok had het moment erg zwaar gevonden, toen hij het overnam van Joop den Uyl. Toch is hij wel trots op wat hij bereikt had. Met het Poldermodel had hij de beste werkgelegenheidcijfers van Europa voor elkaar gekregen. Hij was minder tevreden hoe de communicatie rondom de WAO was verlopen en vond Srebenica inderdaad zijn zwartste dag. Bos had het moment dat hij partijleider werd niet als zwaar ervaren, waarom Wim Kok ingreep: “Jij volgde Den Uyl niet op”, waarop Bos alleen nog maar kon lachen. Cohen vond dat naast de AOW, we niet moeten vergeten dat iedereen, ook de armere inwoners in Nederland, veel betere woningen heeft dan in 1946. Dat is ook een verdienste van de PvdA en al die PvdA wethouders (waarvan sommige, zoals Eltjo Rugge, al voor de oorlog waren begonnen – maar dat komt uit de speech van Elly Pastoor ’s ochtends in Groningen). Wim Kok benadrukte dat één van de uitdagingen van de PvdA van vandaag is om internationaal te blijven denken. Hij zag dat mensen zich onzekerder voelden. Mensen die onzeker zijn, keren zich naar binnen, binnen de eigen groep. Dat is niet goed. Wouter Bos haalde daarbij Den Uyl aan: “we moeten de boel bij elkaar houden”. Cohen vulde aan: “Wie had gedacht dat we weer zouden


Pagina 8

2010, nummer 2

gaan steggelen over religie, terwijl er zoveel grote problemen op ons afkomen: vergrijzing, economische, klimaat en energieproblemen.” 1 mei speech Tijdens de 1 mei speech herhaalde Cohen deze woorden. Hij voegde eraan toe, dat we de publieke sector nodig hebben. Natuurlijk moet hij efficiënt en natuurlijk kan niet alles opgelost worden met een publieke sector. En dat zelfde geldt voor Europa. We hebben een gezamenlijke munt en gezamenlijk problemen met migratie: dat kunnen we niet meer apart oplossen. We kunnen het

Partij van de Arbeid 65 jaar en 1 mei viering 2011 in het Treslinghuis. Toespraken, door Jacques Wallage en Elly Pastoor. Uitreiking Dreespeningen voor 65 jarig lidmaatschap van de partij. Optreden De Volkstem en Dansgroep.

Onze Binding

niet aan de markt overlaten. Want, en daar herhaalde hij nagenoeg de woorden van Wallage: “het gemeenschappelijke is nodig om als individu successen te kunnen behalen.” Als we sommige zaken niet gemeenschappelijk oplossen, zullen we alleen goede scholen hebben voor de rijksten en “alleen de allerrijksten kunnen muren om hun huis bouwen, de rest kan alleen veilig leven als er een veilige samenleving is”. “Voorwaarts,” zo eindigde Cohen de toespraak, “voorwaarts en niet vergeten: de solidariteit.”


Onze Binding

2010, nummer 2

Pagina 9

Werkgroep internationaal zoekt versterking! De werkgroep internationaal wil zich inzetten om het debat over internationale politieke vraagstukken in Groningen levend te houden. Daarom gaan we debatten en thema bijeenkomsten organiseren. We denken daarbij aan verschillende onderwerpen, zoals nut en noodzaak van ontwikkelingssamenwerking, noordelijke samenwerking met Duitsland en de Scandinavische landen, de Europese unie en de uitbreiding daarvan, ‌ te veel om op te noemen. Zo is het van belang dat er blijvend aandacht is voor de Europese unie omdat veel van de problemen die er nu zijn een Europese aanpak vergen. De economische macht van het westen neemt met rasse schreden af en verplaatst zicht naar AziÍ. Het is daarom meer dan ooit tevoren nodig dat Europa samenwerkt. Dit terwijl de scepsis over de Europa Unie toeneemt. Onze economie (ook die in Groningen!) wordt steeds meer internationaal. De wereld is weer plat doordat het Internet en de Internationale handel communicatie, informatie en goederen overal beschikbaar maken. Werknemers en werkgevers van bedrijven die geen lokale functie hebben begeven zich dus steeds meer in een internationale markt. De vraag is dus welke kansen dit biedt voor het Noorden, waar liggen onze sterke kanten, welke succesvolle samenwerkingsverbanden starten we, welke keuzes maken we daarin? Een internationale blik geeft ook een andere kijk op lokale politiek. Forum, de zuidelijke ringweg, snelle treinverbindingen, de tram, de uitbreiding van het vliegveld Eelde ... Het zijn allemaal belangrijke projecten die ervoor zorgen dat onze stad blijvend aantrekkelijk en zichtbaar blijft! Naast het direct belang van deze projecten voor Groningen zelf, zijn het randvoorwaarden om ook internationaal mee te blijven tellen. Wij zoeken versterking van onze werkgroep met leden die onze visie delen, met expertise over internationale vraagstukken, die beschikken over internationale contacten en die met ons van mening zijn dat het debat over dit soort vraagstukken belangrijk is en ons helpt voor te bereiden op de toekomst. Wanneer je belangstelling hebt meld je aan bij onze voorzitters Irene Taroni (Irenetaroni at libero.it).


Pagina 10

2010, nummer 2

Onze Binding

Kleintje Politiek Wat was, wat is en wat zal zijn. Daarover wil deze rubriek berichten. Hier staat geen volledig overzicht, geen groots achtergrondverhaal, maar kort een aantal door onze vertegenwoordigers bereikte resultaten de afgelopen periode, een vooruitblik en een aantal punten waarvan we de volgende keer kort verslag van hopen te doen.

Financien en veiligheid Deze commissie kent een steeds drukkere agenda. Een veelzijdige ook wat het erg leuk maakt actief te zijn in deze commissie. Zo kwam bijvoorbeeld aan de orde dat er een kraakpand aan de Peperstraat ontruimd is. De krakers vonden dat hun onrecht was aangedaan en in de gemeenteraad leefden ook wat twijfels. Uiteindelijk kwam naar voren dat het misschien omwille van de kosten voor politie inzet handiger was geweest om een paar uur te wachten. De krakers hadden namelijk gezegd dat ze zouden vertrekken als ze de rechtszaak erover zouden verliezen (die was in de middag en de ontruiming in de ochtend) Op het vlak van financiën werd het nog een beetje spannender. De invoering van het nieuwe financiële systeem “Da Finci” loopt behoorlijk uit de klauwen. De kosten vallen veel hoger uit dan gepland. Wethouder Karin Dekker kreeg een –op z’n zachtst gezegd- pittig debat voor de kiezen. Uiteindelijk werd besloten tot een onderzoek naar de gang van zaken maar niet in Raad vs. College

Werk en Inkomen

van de Redactie en Fractie

door Randy Martens, raadslid vorm maar in een vorm waarbij beide partijen het samen doen. Dekker bood haar excuses aan dat het project niet goed beheerst was. Om nog één interessant punt te noemen: Carine Bloemhoff heeft het bestuursakkoord aan de orde gesteld. Dat is een soort overeenkomst tussen Rijk en gemeentes. Nu is dit geen goed akkoord dit keer. De gemeentes krijgen zaken op hun bordje waar ze simpelweg echt geen geld voor hebben. Het lijkt een manier van de VVD/CDA regering om verkapt te bezuinigen. Dankzij de inzet van Carine lijkt het erop dat de gemeente Groningen zich duidelijk keert tegen een slecht doordacht akkoord wat vooral sociaal zeer slechte gevolgen zal hebben. We krijgen allemaal taken op sociale gebied erbij waar geen geld voor bijkomt waardoor het simpelweg niet goed uitvoerbaar is. De kans is zeer groot dat het Rijk domweg het hele akkoord aan ons oplegt, ook als de gemeenten nee zeggen, maar dan hebben we duidelijk het statement gemaakt dat het wat ons betreft niet kan. door Carine Bloemhoff, raadslid

Zie bijdrage Carine over reintegratie.

Onderwijs en Welzijn Het heeft even geduurd, maar een meer zakelijke relatie tussen de gemeente en welzijnsinstellingen als de MJD en Stichting Huis is een feit. Op basis van de aanbevelingen van de commissie Kouwenhoven (n.a.v. faillissement Stichting WING) voerden we in maart 2011 een systematiek in waarbij onder andere afspraken gemaakt worden tussen gemeente en instellingen over de kostprijs en het opbouwen van een reserve. En dat is van belang voor de continuïteit van de instellingen, en daarmee voor het belangrijke werk dat ze doen. De PvdA heeft zich hier altijd sterk voor gemaakt. Grote nieuwe kaders zetten we in maart neer in de popvisie en in de bibliotheeknota. In april spraken we over de contouren van de samenwerking tussen het Muziekcentrum en het Kunstencentrum. Over cultuur zullen we het de komende maanden nog vaak hebben, maar

Ruimte en Wonen Meerstad In de commissie Ruimte & Wonen is de afgelopen periode weer veel aandacht besteed aan Meerstad. De uitbreidingswijk aan de oostkant van de stad, grotendeels

door Erica van Lente, raadslid dan over de aanloop naar de nieuwe cultuurnota en vooral ook over de bezuinigingen die vanuit het rijk en de provincie op ons af komen. Onze fractie maakt zich grote zorgen over de consequenties voor de infrastructuur en de economische ontwikkeling in de stad, maar ook de bereikbaarheid en toegankelijkheid van kunst en cultuur (cultuureducatie en cultuurparticipatie) is ernstig in gevaar. Het onderwijs houdt de fractie ook nog altijd bezig: onderwijshuisvesting, het onderzoek naar de bruidsschat van O2G2, techniekeducatie en de vierde schooltuin (natuur- en duurzaamheidseducatie) stonden en staan op onze agenda. Over sport leest u elders in dit nummer nog een aparte bijdrage. door Roeland van der Schaaf, raadslid op het grondgebied van de gemeente Slochteren. De woningmarkt zit flink in het slop en daar heeft ook Meerstad last van. Het zal ook nog wel even duren voordat de woningmarkt uit het dal komt. Dit betekent ook minder


Onze Binding

2010, nummer 2

woningen in Meerstad en dus ook minder inkomsten. Het plan Meerstad zal de komende tijd dus worden aangepast. De gemeente Groningen doet dit samen met de samenwerkingspartners: Slochteren, de provincie, het ministerie van ELI en vier marktpartijen. Op basis van die bijgestelde visie zal er een nieuwe grondexploitatie moeten worden gemaakt. Hierdoor worden de financiële effecten zichtbaar. Op advies van de accountant heeft de gemeente Groningen alvast een risicovoorziening van € 35 miljoen genomen: een potje om eventuele verdere tegenvallers op te vangen. Top 3 Toch gaat het eigenlijk niet slecht met Meerstad. Meerstad staat in de top 3 van de best verkopende nieuwbouwlocaties in Noord-Nederland. Alleen in Haren gaat het beter. Bovendien moeten we niet vergeten, crisis of niet, dat de bevolking van de stad fors blijft groeien. We hebben de woningen in Meerstad keihard nodig. Wat de PvdA betreft blijven we daarbij prioriteit geven aan de kwaliteit (groen, water, voorzieningen) van Meerstad: het mag niet de zoveelste VINEXwijk worden! Verder hopen we dat de corporaties de uitdaging aan willen gaan om sociale huurwoningen in Meerstad te gaan bouwen. Daar is zeker vraag naar. Wat ook positief is dat de raadsfractie in de Stad regelmatig en constructief overleg voert over Meerstad met onze partijgenoten in Slochteren en in de Staten. De verhoudingen zijn uitstekend en we geven zo invulling aan onze gezamenlijke verantwoordelijkheid om van Meerstad een succes te maken. Terlouw In de media konden we veel lezen over het rapport Terlouw. Dit rapport over het Groninger Forum moet stad en provincie bij elkaar brengen over de toekenning van de subsidie voor het plan Grote Markt/Forum. De PvdA-fractie is blij met het rapport. Het ondersteunt de visie van ons op het Forum. Het rapport ziet het plan

De volgende keer over ... De komende tijd staat er wederom veel te gebeuren. Vooral op financieel vlak is het politieke gebeuren volatiel. Zoals waarschijnlijk bekend aan u is er veel te doen geweest omtrent de participatiebanen en het bijbehorende budget wat drastisch gekort zou worden door het Rijk. Nu was dat iets minder dramatisch dan gedacht want er bleek plotseling 8 miljoen euro meer dan gedacht. Rekenfoutje van de dienst SoZaWe. De PvdA was niet blij met de rekenfout want de bezuiniging had net enkele weken spannende politiek opgeleverd. Het ziet er nu naar uit dat er weer een aantal spannende weken aankomen over de vraag hoe we dit “extra” geld kunnen

Pagina 11

met het Forum als cruciaal voor de stad: economisch, ruimtelijk en cultureel. Het rapport is kritisch op de wijze waarop de gemeente haar regierol op de organisatie en programmering van het Forum uitvoert. Dit sluit aan bij kritiek die steeds vanuit de afdeling en fractie van de PvdA naar voeren is gebracht. Het rapport-Terlouw heeft de exploitatie van het Forum als realistisch bestempeld. Dit zou de provincie tevreden moeten stellen. Daarnaast vinden we het als fractie belangrijk dat B&W, met het rapport in de hand, de provincie van goede argumenten voorziet inzake de economische betekenis van dit plan. Veel ondernemers hebben aangegeven te wachten op het Forum voordat er geïnvesteerd gaat worden. Het wordt tijd dat we aan de slag gaan. De stad kan deze economische impuls goed gebruiken. Starterslening De PvdA-fractie maakt zich ook hard voor het herinvoeren van de starterslening. Tot voor kort verstrekte de gemeente Groningen startersleningen voor huizenkopers. Deze lening overbrugt het verschil tussen de aankoopkosten van de woning en het bedrag dat starters maximaal kunnen lenen volgens de normen van de Nationale Hypotheek Garantie. Sinds 1 maart van dit jaar is het echter niet meer mogelijk. Het fonds is leeg. Dat is goed en slecht nieuws tegelijk. Het is goed nieuws omdat de starterslening blijkbaar in een behoefte voorziet. Dankzij de starterslening hebben velen toch net dat duwtje in de rug gekregen om in hun woonwens te kunnen voorzien. Als PvdA vinden we dit een goede zaak. Het is goed voor starters met een modaal inkomen zelf, maar ook goed voor de woningmarkt als geheel. Het slechte nieuws is dat het fonds nu leeg is. Hierdoor missen we de kans om jonge mensen verder te helpen. De PvdA betreurt dit. We hebben daarom aan het college gevraagd naar een oplossing te zoeken om een doorstart te maken met de startersleningen.

door Randy Martens,, raadslid besteden aan participatiebanen. Op de kern van het financiële vlak zal ook veel gaan spelen. De jaarrekening is klaar en ligt ter beoordeling voor. Dat zal betekenen dat onze collega Mohn Baldew weer drukke weken tegemoet gaat. Elders in deze Binding staat een interview met hem. Daar kunt u meer lezen over onze zorgen over de gemeentefinanciën. Vooral op het vlak van financiële beheersing (weet je wat je doet met je geld en waar het exact heengaat?) heeft de PvdA fractie de nodige zorgen. Hoewel dit altijd belangrijk is komen er nu enkele grote projecten aan, de ringweg, het forum, de tram, Meerstad. Als de financiën van deze


Pagina 12

2010, nummer 2

projecten niet goed beheerst zijn dan kan het goed mis gaan. Het zal minder belangrijk overkomen maar speelt om die reden niet minder: De kastanjebomen aan de singel! De gemeente heeft zich voorgenomen om deze grotendeels te kappen. De bewoners zijn hiertegen logischerwijs in verzet gekomen. Wim Moes houdt zich met deze kwestie bezig in de fractie.Hij heeft goed contact met de bewoners en samen proberen ze een redelijke oplossing te vinden waarbij niet meer bomen worden gekapt dan noodzakelijk. Iedereen is het er namelijk over eens dat een singel zonder bomen bepaald niet zo mooi is als met. En natuurlijk blijft Meerstad de gemoederen bezig houden. Er viel veel over te lezen in de krant. Mede op aandringen van onze fractie is er nu voor het eerst sinds

TJEERD TIKT DE ZAAK BELLINGA Dit kamerlid voetbalt. Waar ik dat in mijn jeugd deed bij SV Marum voetbal ik nu bij Amicitia VMC te Groningen. Het niveau is behoorlijk, we staan op de tweede plaats en er is nog een kans dat we kampioen worden. Vaak gaat het er erg sportief aan toe. En waarom ook niet? Winnen is belangrijk maar sportiviteit doorslaggevend. Zo gaat het helaas niet altijd tijdens voetbalwedstrijden. Dan zijn de overtredingen te hard, ontstaan scheldpartijen, is er ineens een elleboog in het gezicht of een vuile tackle van achteren. Maar doorgaans zorgt de scheidsrechter er voor dat de wedstrijd niet uit de hand loopt. Een gele of rode kaart, iemand die een tijdstraf krijgt, een stevige vermaning en heel soms wordt het spel even stil gelegd om de gemoederen te bedaren. De scheidsrechter beslist en niemand anders. Zo hoort het. Althans, ik vind dat het zo moet. Komt ook omdat ik mijn voetbalcarrière eenmaal uit het veld ben gestuurd. Dat was nog bij de A1 in Marum. Mijn directe tegenstander spuugde en ik duwde hem daarom weg waardoor hij in de bosjes viel. Moest ik van het veld af van de scheidsrechter. Was er niet blij mee maar de sanctie was terecht. In het voetbal is het niet de bedoeling dat men elkaar in de bosjes gooit. Alles binnen de spelregels. Mijn tegenstander mocht blijven staan. De scheidsrechter had niet gezien dat hij spuugde. Was ik ook niet blij mee. Maar ja. Menselijke fout. Kan gebeuren. Dat een scheidsrechter een fout maakt. Ik had het hem direct al vergeven. Dat moet ook de Groningse voetbalscheidsrechter Marcel Bellinga hebben gedacht. Dat hij weliswaar een fout maakte in de derby IJsselmeervogels tegen Spakenburg maar dat zoiets menselijk is. Daar dachten sommige supporters van Spakenburg heel anders over. Nog los van de opstootjes en het gescheld in en rond het veld

Onze Binding

tijden een grondig debat in de openbaarheid geweest.. Misschien is namelijk teveel in vertrouwelijkheid besproken. Deze openbaarheid wekte vertrouwen. Wat volgens ons namelijk belangrijk was is dat iedereen goed weet dat het in Meerstad goed wonen is ook als er zou blijken dat er te weinig huizen verkocht zouden worden. Men hoeft namelijk vanwege de slimme opzet van Meerstad niet bang te zijn in een bouwput te wonen in dat geval. Meerstad groeit namelijk op een manier die organisch kan worden genoemd. Kortom zeer interessante politieke tijden die het vanzelfsprekend heel interessant maken om raadslid te zijn voor onze partij in Groningen!

column door Tjeerd van Dekken, 2e kamerlid vonden sommigen het nodig om Bellinga thuis op te zoeken, spullen te vernielen en de scheidsrechter en zijn naasten angst aan te jagen. De schrik bij Bellinga zat er dusdanig in dat hij heeft besloten de week daarop niet te fluiten. Ontdaan van de commotie door het supportersgeweld maar nog meer van de enorme inbreuk op zijn persoonlijk leven. Toen ik deze voetbalscheidsrechter sprak heb ik hem gezegd wat wij vanuit de PvdA doen en willen doen om agressie op en rond het veld aan te pakken. Dat ik als sportwoordvoerder vier maanden geleden Minister Schippers vroeg om een totaalplan ‘voetbal en veiligheid’. Dat voorstel werd gesteund door alle partijen. En ligt er nu. Binnenkort is daar het politieke debat over. Harde en effectieve aanpak van supporters en (amateur) voetballers die zich niet kunnen gedragen. Omdat het echt afgelopen moet zijn met geweld op en rond het veld. Zodat Marcel Bellinga op hoog en laag niveau zijn wedstrijden kan fluiten. Net als die andere honderden vrijwilligers op zaterdag- en zondagmiddag. In de sport kun je winnen en verliezen. Maar van de scheidsrechters, de voetballers en echte supporters blijf je af. De zaak Bellinga ga ik als voorbeeld noemen in het komende debat. Met toestemming van hemzelf. Omdat hij net als ik en jullie liefhebber is van de (voetbal)sport maar nog meer van sportiviteit.


Onze Binding

2010, nummer 2

ReRe-integratie in zwaar weer

Pagina 13

door Carine Bloemhoff

De afgelopen maanden is voor de stad Groningen duidelijk geworden dat er een gure rechtse wind waait door Nederland. Een voorbeeld van zo’n harde maatregel is de enorme korting op het re-integratiebudget. Wij gaan als Groningen terug van € 42 miljoen naar € 21 miljoen. Dit rechtse kabinet denkt namelijk dat mensen die al jaren aan de kant staan geen steun in de rug nog hebben en zelf wel aan de slag komen als ze gekort worden op de uitkering. Groningen kan als gevolg hiervan de gesubsidieerde arbeid niet meer kan betalen. De kosten daarvan zijn nu € 35 miljoen per jaar. Daarnaast zijn er nog ca. 8000 mensen in de bijstand die de gemeente aan de slag wil helpen. In april heeft het college van burgemeester en wethouders een plan gepresenteerd voor de toekomst van de reïntegratie en de afbouw van de gesubsidieerde arbeid. Dat plan is in april in de raadscommissie Werk en Inkomen besproken. Het plan is op dit moment in de inspraak, zodat iedereen zijn ideeën kwijt kan. In de raad van juli vindt de definitieve besluitvorming plaats. Wat doet en vindt de PvdA-fractie? Wij moeten met het kleine beetje geld dat we overhouden een eerlijke, sociale en evenwichtige oplossing bieden voor zowel mensen in gesubsidieerde arbeid als de grote groep mensen die op dit moment aan de kant staat, ik noem ze de uitgeslotenen. En dat is voor een sociaal-democraat bepaald geen makkelijke opgave met deze harde rechtse tegenwind. Wij leggen de komende tijd ons oor te luister in de stad. Wij zijn naar alle inspraakrondes geweest en wij zijn ook het afgelopen jaar bij verschillende organisaties op bezoek geweest. Daar komen goede ideeën uit voort. Ook organiseren we regelmatig discussies in de afdeling, zoals in de werkgroep Werk en Inkomen, de ALV en op verschillende borrels. Wij vinden dat het definitieve beleid in ieder geval recht moet doen aan de volgende uitgangspunten: - Iedereen actief: zoveel mogelijk mensen zijn maatschappelijk actief en die bieden we weer perspectief. Wij accepteren niet dat mensen jarenlang thuiszitten, uitgesloten worden of in isolement leven. - Regulier werk voorop: mensen, waaronder de werknemers in gesubsidieerde arbeid, worden zoveel mogelijk naar gewoon, regulier werk begeleid. - Gewoon werk wordt gewoon betaald: bij werk hoort minimaal het minimumloon. Wij verkiezen loonkostensubsidie boven loondispensatie. Loondispensatie is alleen tijdelijk (max. 1 jaar) mogelijk en onder strikte voorwaarden (op vrijwillige basis en als doel begeleiding naar werk). Wat betreft de gesubsidieerde arbeid in de stad willen we onderscheid maken tussen twee discussies: de gevolgen van de afbouw voor de mensen zelf en de gevolgen voor de instellingen.

Voor de mensen zelf willen we het volgende. Wij moeten noodgedwongen de gesubsidieerde arbeid afbouwen, maar wij helpen mensen zoveel mogelijk aan gewoon betaald werk, bij hun huidige organisatie of ergens anders. Organisaties worden gefaciliteerd om de gesubsidieerde werknemer in dienst te kunnen nemen (‘witten’). De gemeente neemt eigen gesubsidieerde medewerkers zoveel mogelijk in dienst. Wij bieden maatwerk en scholing zodat mensen op een goede plek komen. Het kleine beetje geld dat we voor reïntegratie overhouden is bedoeld om mensen aan de slag te houden en niet om instellingen mee op de been te houden. Dit betekent natuurlijk niet dat het wegvallen van de gesubsidieerde arbeid geen gevolgen heeft voor de instellingen in de stad. De mensen in een gesubsidieerde baan doen namelijk allemaal nuttig werk bij organisaties die ook op zwart zaad zitten, zoals cultuurinstellingen en OOG-tv. Dit is ook een punt waarover verschillende leden hun zorgen uitten tijdens de laatste ALV. Dit punt hebben we ingebracht en het college komt op ons verzoek met een overzicht van instellingen die in de knel komen als gevolg van de bezuinigingen op het re-integratiebudget. Op basis daarvan kan de raad een bredere discussie voeren over de maatschappelijke waarde van de gesubsidieerde banen voor bepaalde voorzieningen in de stad. Daarom is het voor ons van grote waarde dat de gezamenlijke werkgevers een plan hebben gepresenteerd om gesubsidieerde banen om te zetten in reguliere banen voor mensen met een maatschappelijke baan die weinig kans hebben op de arbeidsmarkt. In het plan worden in ieder geval 68 mensen met een gesubsidieerde baan ‘gewit’: zij krijgen een gewone baan bij de organisaties. De meeste andere banen worden in het plan ook regulier gemaakt door een gezamenlijke bijdrage van de werkgevers en de gemeente. Wij vinden dat de werkgevers in deze stad alle lof verdienen dat zij zo snel hun gezamenlijke verantwoordelijkheid nemen en met een gezamenlijk plan komen. In het collegeakkoord is afgesproken dat de voorzieningen in de stad zoveel mogelijk op peil worden gehouden en dat mensen naar regulier werk worden begeleid. Dit plan is wat dat betreft een mooi aanbod en verdient verdere bestudering.


Pagina 14

2010, nummer 2

Onze Binding

Interview met Mohn Baldew door Peter Oostenbach, Redactie

Bedreiging voor de gemeente Groningen is niet de financiĂŤle positie alleen, maar ook de interne organisatie van de gemeente In de begroting van 2011 tot 2014 is sprake van meer dan 42 miljoen euro bezuinigingen. Daarnaast verwacht men nog 10 a 20 miljoen euro te moeten snijden. In dit voorjaar gaat hierover gesproken worden. Wij vragen ons af waar we nu staan en spreken daarover met raadslid Mohn Dew. "Het resultaat over 2010 is min 6 miljoen euro. Over 2010 is een degelijk resultaat behaald vanrond 30 miljoen euro minus de 35 miljoen euro risicoreservering voor Meerstad." Hiermee opent Mohn ons gesprek. Wat is het vooruitzicht voor de komende jaren? "Er zijn tegenvallers. Het meerjarenbeeld is nog niet bekend. Bij meerstad zitten we midden in het proces van de grondexploitatie van 2011. Zodra dit is afgerond hebben we een goed beeld hoeveel we werkelijk moeten bijlappen voor Meerstad, dan zal blijken of de reservering voldoende is en welke risico's er zijn." Hoe moet het verder met Meerstad? Mohn, die sinds 2009 betrokken is bij meerstad, legt uit dat de ontwikkelstrategie moet worden aangepast. "De contouren zijn dat in meerstad een lager aantal woningen wordt gebouwd. Let wel, er is behoefte aan deze woningen, waar natuur, ruimte en water bij elkaar komen, en gezien de groei in onze regio, maar momenteel stroomt de woningmarkt niet door." Het is de bedoeling door marketing en planning de woningen in de markt te zetten, hiervoor heeft de PvdA een motie heeft ingediend. Zolang gemeenten en provincie samen optrekken en zorgen voor de bereikbaarheid van Meerstad zijn er kansen. "Bedenk dat meerstad regionaal op een tweede plek staat met verkopen." vertelt Mohn. Daarnaast moet de financiering worden aangepast, "we hebben het college enkele suggesties gedaan, waarnaar momenteel gekeken wordt." Om het risico te verkleinen zijn al gebieden uit de grondexploitatie gehaald. "We proberen al die tijd het project beheersbaar te maken, alleen een recessie kan niemand voorspellen" Het nieuwe Bestuursakkoord De komende periode krijgen we te maken met de gevolgen van het nieuwe Bestuursakkoord, een akkoord tussen gemeenten en centrale overheid, In dit akkoord gaat het om decentralisatie van de jeugdzorg en de awbz met name de extramurale zorg, en het 'werken naar ver-

mogen' een herstructurering van WW, WIJ,WSW en Wajong, die allen samengevoegd worden. Het kabinet wil een kleinere slagvaardigere overheid. En daarvoor is minder geld beschikbaar. In dit proces wordt door deze regering veel gesproken over efficiency en weinig over effectiviteit. "Het is de kunst de risico's in beeld te brengen en daarop te anticiperen, om daar je weg te vinden als bestuur en organisatie. Ook moeten we dit opnemen in het meerjaren financieel beleid en dat zal ongetwijfeld leiden tot aanvullende bezuinigingen." Moet het accent niet op de effectiviteit liggen? "Een van de kerntaken van de gemeenteraad is vaststellen wat we willen bereiken met een beleidsveld. Hierbij hoort effectiviteit." legt Mohn uit. "Effectiviteit bereik je door de activiteiten, dus de bedrijfsvoering zodanig in te richten dat je de beleidsdoelstellingen haalt met zo min mogelijk inzet van middelen". Samengevat: de goede dingen goed doen. Zijn we in staat dat proces te begeleiden als PvdA? "Zeker,arbeid en sociaal beleid is ons niet vreemd." "Onze zorg op dit moment is meer de interne beheersing, daar moeten we aandacht aan geven." Waarom is Interne beheersing belangrijk? We kunnen stellen dat de diensten de gemeenteraad moeten voorzien van indicatoren die inzicht geven in hun activiteiten zodanig dat het de gemeenteraad mogelijk is het beleid te sturen en te toetsen. "Zijn de checks and balances goed verzorgd?" En Mohn geeft als voorbeeld het daFinci project en de dienst SoZaWe. waar dit niet het geval was. In beide gevallen was de goede en gewenste informatie niet op tijd beschikbaar.Daarom heeft de PvdA vorig jaar een motie ingediend "voorkom rekenfouten" als aansporing voor het college. En, luistert het college? "ik denk dat het college nu, gezien de twee recente voorbeelden, nadrukkelijker doordrongen is van de noodzaak van interne beheersing." Maar hoe gaat de PvdA fractie dat doen? "Het begint met bestuurlijke aandacht. Je kijkt naar het hoe het AMT (algemeen management team, hoogste managementteam van de diensten) werkt, en dat ga je


Onze Binding

2010, nummer 2

stroomlijnen. Daar moeten de lijnen naar de diensten geborgd worden". Mohn legt vervolgens uit dat de raad nadrukkelijk aandacht moet hebben voor de vraag of ze in control zijn. Van die kant moet de politiek aangestuurd worden want de raad moet niet op de stoel van het college gaan zitten en het college niet op de stoel van de directie. De raad moet steeds kijken of er vooruitgang zit op de rapportering. Hoe bepaal je de meetpunten? "Dat is lastig, want het betekent dat je ook moet registreren en dat gaat moeizaam en er hangt een kostenplaatje aan vast" Waarom gaat dat moeilijk, betrokkenen moeten toch gewoon hun werk doen? "Het gaat ook wel goed. Kijk bijvoorbeeld naar vroegtijdige schoolverlaters. Dat aantal is in Groningen aanmerkelijk lager dan in de rest van het land. Dat hebben we in beeld." "Maar als je vervolgens vraagt naar de aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt dat zit dan niet in de systemen." Als tweede voorbeeld geeft Mohn het aantal mensen dat van bijstand naar werk begeleidt is. Een cijfer waarmee je de effectiviteit van het arbeidsmarkt beleid bepaalt. "Het is een kwestie van kosten baten analyse, als je veel wil registreren moet je de ambtelijke organisatie uitbreiden en de vraag is of je dat altijd wilt." Het is continu zoeken naar de balans tussen wat je belangrijk vind ,wat je wilt registreren en waar je op stuurt. Hoe gaat het financieel de komende periode? We zijn afhankelijk van het economisch klimaat. "het is nu even koffiedik kijken. Maar dat is niet erg als je dat maar weet." "We willen de belastingen zoveel mogelijk ontzien. Het is ons helaas niet gelukt in de afgelopen periode" verzucht Mohn. Zodra de woningmarkt aantrekt zullen de bouwleges weer toenemen. Hij voorspelt een toename van de algemene uitkering en een afname van de doeluitkeringen. Mohn waarschuwt ervoor het kabinet overal de schuld van te geven. Ook als de PvdA in de regering zou zitten moet er bezuinigd worden alleen zouden de keuzes op sommige terreinen anders zijn. "Wat we wel kunnen doen in Groningen is zorgen dat er zo min mogelijk financiĂŤle lekkages zijn en dat we onze risicovolle projecten zo goed als mogelijk beheersen." Wat gaan we doen de komende periode? Mohn stelt dat we niet in staat zijn om alle interne pro-

Pagina 15

jecten op tijd rond te krijgen. Hij somt een aantal projecten op die allemaal uitlopen: Da Finci, Risicomanagement, bestuurlijke informatievoorziening, reorganisatie, cultuurverandering. "Als we uitlopen en uitlopen kost geld, dan is een reĂŤle vraag in deze tijd van bezuinigingen: Moeten we gaan prioriteren?" Om meteen maar antwoord te geven vervolgd Mohn: "Meerstad moet je niet prioriteren want meerstad voorziet in een behoefte, wel moet je meerstad laten meebewegen met de economie. Het forum kost elke maand vertraging 6 ton, Investeringen die halverwege zijn moet je niet stoppen. Dus moet je kijken wat wel kan wachten." We zijn benieuwd naar de uitkomst van deze discussie. We houden u op de hoogte. Tot slot betoogt Mohn: "Ondanks de delegering van taken is de raad eindverantwoordelijk. De raad is verantwoordelijk voor de interne beheersing van het gemeentelijk apparaat, daar staat de PvdA voor. Politiek is ook controleren, politiek is ook beheersen, het is niet alleen volksvertegenwoordiging. Zonder een goede interne beheersing, is politiek een kopje zonder bodem."


Pagina 16

2010, nummer 2

Alle dieren zijn gelijk

Onze Binding

door Klaas Swaak

Je moet het rapport van de commissie Terlouw over het Groninger Forum lezen als een polis waarvan de kleine lettertjes het belangrijkste zijn. Ik ben daarom begonnen met de bijlagen, de doorgaans meest verwaarloosde delen van een rapport. Om met de eerste - bijlage 3 - te beginnen: de lijst met de gesprekspartners. In het werkproces van Terlouw staan zij aan het begin. Zij zijn overwegend voorstanders van het Forum. Voor zover uit de publiciteit naar voren is gekomen zijn er wel enkele met wat kritische geluiden maar ze zijn niet negatief ten aanzien van het Forum. Uitgesproken tegenstanders van buiten het politieke circuit zijn, voor zover valt na te gaan, niet gehoord. Er wordt in een voetnoot (op pagina 4) opgemerkt dat de commissie brieven heeft ontvangen maar er is geen lijst van, noch die van literatuur en stukken. Wat de commissie geraadpleegd heeft is niet bekend. Wat ernstig is, is dat geen van de in de stad Groningen werkzame culturele instellingen uitgezonderd die aan het Forum deelnemen een bijdrage heeft kunnen leveren. Die hebben maanden geleden op een afspraak aangedrongen maar werden pas een week voor het uitbrengen van het rapport ontvangen. Dat ze niet in de lijst van gesprekspartners staan betekent dat hun bijdrage niet noemenswaard was. Het werpt wel een bijzondere blik op het tweede hoofdstuk ‘Investeren in cultuur’. Alsof juist niet de bestaande culturele instellingen het bewijs leveren van het effect van investeren in cultuur. Het zijn deze instellingen die het risico lopen het loodje te leggen in de komende bezuinigingen en waarvan het de vraag is of het Forum die effecten ooit kan compenseren. Ouwe schoenen, je weet wel. Terlouw noemt ze niet, sprak ze niet. Op pagina 30 blijft het bij: ‘Het creëren van een dergelijke entiteit veroorzaakt ( …. ) een dynamiek in de culturele infrastructuur die tot allerlei ongewenste discussies leidt.’ Ongewenst? Schofferen noem ik het. In de aanbevelingen voor de verbetering van het proces (paragraaf 4.6) gaat het om de uitvoering van maatregelen waarin de rol van de gemeenteraad niet voorkomt al ‘dient de gemeente zich tot de oplevering van het Forum meer als eigenaar van het project te manifesteren’. Die bestuurlijke afwezigheid dus leidde tot een te overheersende rol van de directeuren van de deelnemende instellingen, die meer op hun eigen instelling gericht waren dan op het Forum. De proeftuin van ForumImages met alle toeters en bellen was onverstandig. De door Terlouw voorgestelde aanpak komt neer op de aanstelling van een intendant en een kwartiermaker met de gemeente als opdrachtgever, begeleid door een lichte structuur. RuG en Hanzehogeschool moeten er voor de inhoud bij betrokken worden. Dus: er mist veel aan de inhoud, de organisatie deugt niet en de verkeerde mannen hebben de leiding. Kortom: de afgelegde weg was de verkeerde. In bijlage 2 staan de instituties in binnen- en

buitenland genoemd waarmee het Forum vergeleken wordt. Van die instellingen was in het Perspectief op een bedrijfsplan al sprake. Ze zijn klakkeloos herhaald en zelfs met een aantal uitgebreid. Appels, citroenen en pruimen zijn niet met elkaar te vergelijken ook als ze allemaal zuur zijn. En dan komen we bij bijlage 1: het profiel van het Forum. Het heeft van alle in bijlage 2 genoemde instellingen wat maar met elkaar is en blijft het pretentieus. Ik hoorde op RTVNoord het verweer van Van Kampen dat het Forum een work in progress is en dat je nu niet kunt vooruitlopen op wat de toekomst brengt. Natuurlijk, maar we kunnen wel constateren wat het Forum tot nu toe heeft gebracht en dat rechtvaardigt zijn verwachting niet. In paragraaf 3.3 staat het concept van het Forum: ‘Het Forum is onvoldoende verbonden met de andere voorzieningen in het project Grote Markt/ Oostzijde.’ Er is geen beeld van wat het Forum nu eigenlijk is, ‘de programmering van ForumImages heeft vooralsnog niet bijgedragen aan een helder beeld van het Forum-concept in het nieuwe gebouw’, het aantrekken van bezoekers vanuit de regio is ‘een forse uitdaging’ en heeft vooralsnog een verwaarloosbaar economisch effect en het culturele concept en de opzet zijn ‘uniek’ en ‘nagenoeg uniek’ maar de invulling blijft onduidelijk ondanks de verwijzingen naar elders. Samengevat: planologisch, economisch en cultureel stelt het weinig tot niets voor. Waar gaat Terlouw niet over? Niet over de werknemers van bestaande instellingen die in het Forum opgaan en hun rechtsposities, niet over het gebouw en niet over de gehele besluitvorming. Wat het eerste punt betreft is het van belang te weten of zij advies- en/of instemmingsrecht hebben en welke garanties er voor werk en inkomen zijn. Het rapport doet in paragraaf 3.1 verslag van de communicatie en besluitvorming voor zover die de openbaarheid betreft maar gaat voorbij aan het rapport van Duineveld (over de machtstechnologie buiten de openbaarheid) dat nog wel geraadpleegd had kunnen worden. Door daarvan geen gebruik te maken draagt Terlouw bij aan het echec van de communicatie. Was de aanwezigheid van Terlouw in het proces een onderdeel van de door de gemeente (en de provincie?) gehanteerde machtstechnologie? vraag ik me daarom af. De bepleite doorstart volgt niet vanzelfsprekend uit het rapport van Terlouw – daarvoor is de kritiek direct en indirect te groot. Maar stel dat het ervan komt, wordt de besluitvorming dan democratisch gelegitimeerd? Van inspraak op de nieuwe plannen tot en met de besluitvorming in de gemeenteraad? Past daarin het voornemen van BenW het rapport snel


Onze Binding

2010, nummer 2

Pagina 17

door te sturen naar de provincie? Wat doen Provinciale Staten? Het was waarschijnlijk niet hun bedoeling maar zij ontkomen er niet aan over meer dan een economische toetsing te discussiëren als zij het advies behandelen. In een vloek en een zucht ja zeggen is er niet meer bij in de Staten noch in de gemeenteraad, zou ik zeggen

1 MEI TOESPRAAK VAN ELLY PASTOOR Beste mensen, geachte aanwezigen, partijgenoten, We vieren 1 mei hier in het Treslinghuis. 1 mei is een oude traditie waarbij linkse mensen, sociaal democraten, bij elkaar komen om met elkaar te praten over de politiek en in gezamenlijkheid stil te staan bij de betekenis van het socialisme. En die betekenis is aan het veranderen. De wereld om ons heen verandert. Konden we 25 jaar geleden nog praten over een Oostblok en het Westen, nu praten we over conflicten in Afrika, en in het Midden Oosten. Op het journaal zien en horen we en in de kranten lezen we andere namen en worden andere zaken besproken. Is nu alles veranderd? Nee, natuurlijk niet. We zijn hier in de Oosterparkwijk. Een wijk gebouwd door Eltjo Rugge. In mijn werkkamer op stadhuis hangt een portret van Rugge en zijn vrouw. Rugge was de wethouder die begreep dat arbeiders recht hadden op een goede woning en dat die woningen er niet vanzelf kwamen. Rugge vond dat arbeiders recht hadden op een mooie wijk. En daar moest hard aan gewerkt worden. In de tijd van Eltjo Rugge was het niet vanzelfsprekend dat arbeiderskinderen een goede opleiding konden krijgen. Ambachtschool en huishoudschool waren de scholen waar kinderen van arbeiders naar toe gingen. En dan had je het nog goed getroffen. Mijn vader kwam uit een gezin van 10 kinderen, het was crisistijd, alle kinderen moesten op hun 14de jaar aan het werk. Niets ambachtschool, niets huishoudschool. Brood op de plank! En van een HBS wist je alleen dat daar de kinderen van de dokter en de burgemeester naar toe gingen! Tegenwoordig doen we ons best om goede huizen in mooie wijken te bouwen. Wij van de Partij van de Arbeid hebben er voor gezorgd dat er in Groningen bijna geen elitewijken meer zijn. Arbeiders kunnen nu in elke wijk van Groningen een goede woning vinden. En wat betreft het onderwijs; arbeiders kinderen kunnen nu ook dokter of advocaat worden. Het is niet meer zo dat het beroep van je vader bepaald naar welke school je gaat.

Maar het is nog maar zeer de vraag of we die verworvenheden, waar Rugge en zijn kameraden zo voor gestreden hebben, kunnen behouden. Mark Rutte, zijn naam lijkt veel te veel op die van Rugge, en zijn kabinet doen aanslagen op die verworvenheden. De huren moeten omhoog. De belasting op villa’s wordt afgeschaft, want de rijken hebben van dit kabinet niets te vrezen, en de toegang tot het onderwijs wordt er niet beter op. En dan is de wereld wél veranderd. En ook al is de wereld voor de arbeiders beter geworden, ik weet zeker dat als we rechts haar gang laten gaan, de zaken erg snel slechter zullen worden. Uit mijn eigen portefeuille een paar voorbeelden: • De bijstandsuitkering gaat gefaseerd met € 2000 per jaar naar beneden • armoedebestrijding niet meer vanaf 110% sociaal minimum • grote bezuiniging op de schuldhulpverlening • Huishoudinkomenstoets • Wajonger € 1300 • niveau 1 – opleidingen voor jongeren zonder diploma; vol is vol enz. Misschien moeten we, hier in dit mooie Treslinghuis, niet meer praten over hoe we het béter kunnen kríjgen, maar over hoe we het góed kunnen hóuden. Hoe kunnen we er voor zorgen dat mensen zonder werk uitzicht hebben op werk. Hoe kunnen we blijven zorgen voor goed onderwijs voor onze kinderen. Waar gaan die kinderen straks wonen? En kunnen ze dan nog een goede boterham verdienen? Laten we ervoor zorgen dat de kloof tussen arm en rijk niet nóg groter wordt. Laten we ervoor zorgen dat er géén nieuwe kloof ontstaat tussen laag en hoog opgeleid. Het socialisme zal altijd nodig blijven. Want solidariteit en rechtvaardigheid komen niet vanzelf. Daar moeten we voor vechten. En ík ben van plan dat te blijven doen. En ik neem aan u ook!


Pagina 18

2010, nummer 2

Onze Binding

Over subsidie overmaken naar je telefoonnummer Door Erica van Lente en Michiel de Rooij

de discussie-avond met de sportverenigingen (26 april) en het politiek café over sport (13 mei) De werkgroep sport organiseerde op dinsdagavond 26 april samen met de fractie een discussieavond met de sportverenigingen in deze stad. Zo’n 20 verenigingen waren aanwezig: van handboogschieten tot voetbal - van basketbal tot roeien. Zo’n 40 deelnemers spraken onder leiding van Karin Hazewinkel over het subsidie- en tariefstelsel en over de ‘moderne vereniging’.

Achtergrond In augustus 2008 is een nieuw tarieven- en subsidiestelsel ingesteld voor de sportverenigingen. Voor de invoeringsfase is een pilot van twee jaar ingesteld, die begin 2011 geëvalueerd wordt. Het nieuwe stelsel moet leiden tot transparantie voor de sportsector en meer kostenbewustzijn bij de gebruikers; beter inzicht voor de gebruikers in de criteria voor inroostering; het gebruik van subsidies als instrument voor sportstimulering; scheiding van exploitatiedoelen en subsidiedoelen en ten slotte meer keuzevrijheid voor de gemeenteraad bij het inzetten van subsidiemiddelen. In 2011 worden de criteria uitgewerkt waaronder subsidie verstrekt wordt. Er zullen nadere eisen gesteld worden aan de sportverenigingen om in aanmerking te kunnen komen voor de basissubsidie. Het gaat om financiële voorwaarden en beleidsinhoudelijke voorwaarden. Daarnaast is er jeugdsubsidie (als er jeugdtrainers zijn, en een jeugdbeleidsplan), subsidie voor mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking en innovatiesubsidie (voor nieuwe ontwikkelingen en samenwerkingsvormen). In de begroting van 2011 staat dat in 2011 een plan wordt opgesteld voor en over “moderne sportverenigingen”. Wat bleek tijdens de discussieavond? Het nu ingevoerde subsidie- en tarief stelsel is voor de verenigingen erg onduidelijk; er worden veel fouten gemaakt door de gemeente in de uitvoering. Een van de verenigingen noemde dat de subsidie niet naar het bankrekeningnummer, maar naar het telefoonnummer van de vereniging was overgemaakt.....Dit leidt tot een onbalans: de professionals van de gemeentelijke organisatie maken fouten die ertoe leiden dat de vrijwillige bestuursleden risico’s lopen (hoofdelijk aansprakelijk). De voorwaarden die gesteld worden aan verenigingen (bijv. beleidsplan) zijn volgens de verenigingen feitelijk papieren tijgers. De gemeente heeft te weinig capaciteit om de aangeleverde plannen te toetsen. De verenigingen geven aan dat ten aanzien van het huidige stelsel geldt ‘ beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald’; onduidelijk is

namelijk wat het de verenigingen en de gemeente oplevert en het oude systeem was eenvoudiger. De toekomst van de verenigingen staat met name in het kaders van de vraag hoe voldoende kader en vrijwilligers geworven kunnen worden. In Groningen hebben we nog geen ledenstops hoeven invoeren, maar er moet hard aan getrokken worden om de verenigingen georganiseerd te krijgen. Samenwerking tussen verenigingen vindt plaats, maar heeft met name betrekking op het uitruilen van spelers, het creëren van een pool van scheidsrechters en het maken van trainingsroosters of wedstrijdroosters. Bij het opleggen van aanvullende verplichtingen en het laten uitvoeren van aanvullende taken moet bedacht worden dat verenigingen geen bedrijven zijn. Verenigingen bieden datgene aan waar vanuit hun leden vraag naar is. Wat gaan we hier mee doen? Voor de fractie is de input van de verenigingen bij het subsidie- en tariefstelsel erg waardevol als we hier verderop in het jaar over spreken. In de raadscommissie Onderwijs & Welzijn op 11 mei heeft Erica in de rondvraag aan de wethouder gevraagd naar de evaluatie van het stelsel en of hij bekend is met de kritiek op het stelsel. Frank de Vries gaf aan dat er problemen zijn in de dagelijkse praktijk met de uitvoering van het stelsel. Hij spreekt hierover met een klankbordgroep van verenigingen. Na de zomer zal de raadscommissie over de uitkomsten van deze evaluatie spreken. De discussie over de toekomst van de verenigingen maakte duidelijk waar de knelpunten liggen bij verenigingen. In ons verkiezingsprogramma schreven we al dat we verenigingen willen ondersteunen. De grote vraag is welke rol de gemeente hierin kan spelen (naast het correct uitbetalen van de subsidies...). Rotterdam wordt vaak aangehaald als gemeente die een goede slag heeft gemaakt met de verenigingen door hen meer samen te laten werken. De fractie gaat zijn licht ook maar eens in Rotterdam opsteken.


Onze Binding

2010, nummer 2

En dan was er het politiek café! Op vrijdagavond 13 mei was er een politiek café over sport met als thema’s ‘topsport en jeugd’ en ‘sport en buurt’. Met gasten Taco Poelstra, Karin Kienhuis, Glenn Pinas en Tjeerd van Dekken was er onder leiding van Randy Martens een levendige discussie over allerhande onderwerpen. Lang werd stilgestaan bij de vraag hoe je kinderen en jongeren aan het bewegen krijgt en zorgen waren er daarbij over het bewegingsonderwijs op scholen en de mogelijkheden voor sport en spel in de buurten. Duidelijk is geworden dat er nog genoeg werk aan de winkel is voor de fractie en voor de werkgroep sport! Het belang van sport bleek tijdens de behandeling van de nieuwe visie op het gezondheidsbeleid in de raadscommissie O&W op 11 mei: laag opgeleide Stadjers leven gemiddeld 7 jaar korter dan hoogopgeleide starters. Meer sporten zal dit verschil niet in één keer wegnemen, maar het geeft wel aan wat het belang is van sporten en gezond leven voor alle Stadjers, in het bijzonder voor deze groep.

Pagina 19


Pagina 20

2010, nummer 2

Onze Binding

Centrale regie, decentrale invloed door Jorn Michiels

In de afdelingsledenvergadering van 30 september 2010 heeft de afdelingsvergadering gesproken over de invloed van afdelingen op de samenstelling van landelijke lijsten. Al enige tijd was er onvrede hierover in de afdeling, er staan te weinig mensen uit de regio op de lijsten en de invloed van afdelingen en gewesten op de samenstelling van deze lijsten is nihil. Het afdelingsbestuur heeft toen een voorstel voorgelegd om te proberen dit te veranderen. De afdelingsvergadering stemde met dit voorstel in en het afdelingsbestuur ging ermee aan de slag. Er werd een motie geschreven samen met enkele andere afdelingen en gewesten die werd behandeld op het partijcongres in Groningen. De motie roept het partijbestuur op om in overleg te treden met afdelingen en gewesten om te komen met voorstellen waardoor een betere balans ontstaat tussen centrale regie en decentrale invloed. De motie die uiteindelijk werd gemaakt, werd ruim op tijd ingediend, zodat vanuit het land er nog steun voor kon worden gezocht. Helaas werd deze motie niet afgedrukt in de congreskrant, ook werd de motie niet in de digitale versie van de congreskrant meegezonden om onduidelijke reden. De mening van het partijbestuur over onze motie werd ons ook helaas niet duidelijk gemaakt. Nadat het congres twintig minuten was begonnen, werd ons pas bekend wat het partijbestuur van onze motie vond, ze wilde de motie dusdanig aanpassen dat er van ons oorspronkelijk idee niets meer overbleef. Vanzelfsprekend gingen wij niet akkoord met dit gewijzigde voorstel en dus moest er tijdens het congres nog hard worden gestreden. Onze voorzitter (en tevens congresafgevaardigde) Piet mocht dit doen. Allereerst moest het gewijzigde voorstel van het partijbestuur van tafel. In de behandeling op het congres werd voorgesteld om eerst het voorstel van het partijbestuur ter stemming voor te leggen. Wanneer dat zou zijn gebeurd, was de kans groot geweest dat het voorstel van het partijbestuur was aangenomen. Op die manier zou de echte discussie niet mogelijk zijn geweest en om die reden stelde Piet voor eerst het voorstel van onze afdeling te laten behandelen. De voorzitter van het congres wilde niet met die logica meegaan en daarom was onze afdeling genoodzaakt om stemming hierover aan te vragen. Met een overgrote meerderheid werd het voorstel van de afdeling Groningen aangenomen om eerst onze motie te behandelen (ik geloof dat er van de negenhonderd stemmen slechts twee tegen waren). Nu de motie van de afdeling Groningen eindelijk werd behandeld kostte het weinig moeite om die aangenomen te krijgen door het Congres. Met uiteindelijk twee derde tot driekwart van de stemmen werd de motie van onze afdeling aangenomen.

Het heeft ons veel moeite gekost om deze motie door het congres te loodsen, terwijl er toch veel steun voor is in de partij. Als je wat hierboven staat leest zou je kunnen denken dat vanuit de landelijke partij bewust de boel is gemanipuleerd om het aannemen van de motie onmogelijk te maken (wetenschapper Martijn Duineveld noemt dat machtstechnologie). Gezien het feit dat we het leven toch een beetje aangenaam willen houden, moeten we daar maar niet van uit gaan. Wel betekent het dat het partijbestuur nauwlettend in de gaten moet worden gehouden hoe de motie wordt uitgevoerd. Het partijbestuur is nu aan zet. Inmiddels is het partijbestuur bezig met een consultatie bij alle gewesten. Er is al een bijeenkomst geweest in Groningen waar het afdelingsbestuur samen met het gewestelijk bestuur en het partijbestuur hebben gesproken op welke manier in de toekomst de landelijke lijsten worden gemaakt. Nu moeten we afwachten waar het partijbestuur mee komt en of de motie wel wordt uitgevoerd. Het zal nog een lange strijd worden voordat de procedure uiteindelijk wordt gewijzigd, maar we zijn op de goede weg!


Onze Binding

2010, nummer 2

Pagina 21

Bestuursakkoord: sociaal drama voor Groningen door Carine Bloemhoff, raadslid Eind april is het gezamenlijk bestuursakkoord gesloten tussen het kabinet en het bestuur van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Dit akkoord wordt gesloten, omdat het kabinet Rutte de gemeenten de komende jaren wel nodig heeft voor de uitvoering van het beleid. De gemeenten mogen stemmen over het bestuursakkoord in juni. Het huidige akkoord betekent een sociaal drama voor de Groninger samenleving. Het kabinet Rutte maakt het de gemeenten namelijk onmogelijk om nog een sociaal beleid te kunnen voeren. Het kabinet kiest ervoor de rekening van de crisis neer te leggen bij mensen die een steun in de rug nodig hebben. En dat zullen veel Groningers voelen. Zo moeten wij van dit kabinet de armoederegelingen beperken tot 110% van het sociaal minimum en verlaagt het kabinet de bijstand. Dit ontneemt gemeenten de mogelijkheid om eigen gemeentelijk beleid te voeren en het vergroot de armoedeval. Ook zal het kabinetsbeleid leiden tot grote regionale verschillen. Regio’s die het toch al moeilijker hebben, zoals de provincie Groningen, worden hard getroffen. Het kabinet bezuinigt 70% van het geld voor de sociale werkvoorziening weg, terwijl dit in Groningen een grote werkgever is. Het bestuursakkoord is op dit punt onuitvoerbaar. Wij zijn blij met de afspraak om niet aan de rechten van werknemers te komen, maar daar hoort dan wel het budget bij om dit te kunnen uitvoeren. Het tekort op de sociale werkplaats zal toenemen tot € 12 miljoen euro, met grote financiële risico’s voor de gemeente als gevolg. Bovendien is de uitstroom vanuit een sociale werkplaats naar een reguliere arbeidsplaats voor al deze mensen niet realistisch. Helemaal niet nu ook nog eens fors wordt bezuinigd op de re-integratiebudgetten. Zo houdt de gemeente Groningen nog minder dan de helft van het geld over. Hierdoor zal een groot deel van de WSW-ers weer terugvallen naar de bijstand en thuis komen te zitten. Daarnaast moeten gemeenten van het kabinet het huishoudinkomen gaan toetsen. Dit betekent dat kinderen een Wajong-uitkering kunnen kwijtraken als ouders wel een baan hebben of andersom. Twee voorbeelden. Johan heeft een spierziekte. Hij is met een Wajonguitkering aan de slag in een fabriek. Johan woont nog bij zijn ouders. Met de nieuwe huishoudtoets mag de gemeente van dit kabinet straks geen uitkering meer verstrekken, omdat zijn ouders het minimumloon verdienen. Zijn werkgever kan hem niet betalen. Johan komt als gevolg van de maatregelen van dit kabinet thuis te zitten.

Linda heeft ouders in de bijstand. Zij volgt een MBOopleiding en verdient € 250,- per maand bij. Haar ouders moeten straks € 250,- inleveren, omdat Linda een bijbaantje heeft. Linda moet dus haar ouders gaan onderhouden en kan niet meer sparen voor haar rijbewijs. Zij doen een beroep op gemeentelijke voorzieningen. Of Linda gaat uit huis. Dat betekent voor de gemeente meer vraag naar sociale huurwoningen. Ook kost het de samenleving alleen maar meer, zoals een uitwonende studiebeurs en huurtoeslag. Deze maatregelen zijn kortzichtig, asociaal en oneerlijk. Er ontstaat in onze gemeente een grotere kloof tussen arm en rijk, tussen mensen die kunnen meedoen en mensen die aan de kant staan en tussen armere regio’s en rijkere regio’s. De PvdA staat voor gelijke kansen voor iedereen. Dit wordt met de maatregelen in het bestuursakkoord op geen enkele wijze bevorderd. Ook de PvdA vindt dat iedereen de kans moet krijgen om te werken. Maar dat gaat niet vanzelf. Er moet meer ondersteuning beschikbaar zijn en niet alleen een prikkel door verlaging van de uitkering. In Groningen moeten we ons niet laten verleiden om de kastanjes uit het vuur te halen voor het kabinet. Helder moet zijn dat deze keuzes van het kabinet zijn, en niet van onze gemeenten. De mensen die worden getroffen door deze maatregelen staan straks bij ons op de stoep. Deze mensen hebben een gezicht. De PvdA-fractie vindt dat de gemeente Groningen niet moet instemmen met het bestuursakkoord. De fractie heeft dit akkoord daarom geagendeerd in de commissie Financiën en Veiligheid. Daar was een meerderheid tegen het akkoord. Het formele besluit valt in de raadsvergadering van mei.


Pagina 22

2010, nummer 2

Heeft u dat nou ook ….. Een bizarre maand, met 2 enorm indruk makende geweldsincidenten. Of eigenlijk 3, ook het (seksuele) huiselijk geweld waaraan een basisschoolmeisje in Beijum is blootgesteld maakte veel los. Stuk voor stuk drama’s, allemaal van een andere oorsprong, maar wel hetzelfde resultaat: verwoeste levens. Ik heb me verbaasd over sommige reacties in de verschillende media. Verbaasd over de geruchten die via Twitter de wereld in worden geslingerd, verbaasd over het snelle oordeel van sommige mensen terwijl er nog driftig gezocht wordt naar de waarheid, naar feiten. Eerlijk gezegd heb ik me niet alleen verbaasd, ook geërgerd. Geërgerd aan de mensen die direct riepen dat de kinderbescherming niets te zoeken had in het gezin van de (veel te) jonge moeder, en dat het belachelijk was dat er aangifte was gedaan- volgens hen had de “overheid” hier niets te zoeken of mee te maken, en moest het gezin met rust gelaten worden, ze konden het zelf wel oplossen. Ben benieuwd hoe die mensen hun ingenomen stellige standpunt beoordelen nu de verschrikkelijke waarheid aan het licht is gekomen…. Maar ook heb ik me geërgerd aan de malloten die het nodig vonden de ramen in te gooien, en “pedo” op de muur te kalken- alsof incest hetzelfde is als pedofilie! Geërgerd heb ik me ook aan de gekken die bedreigingen gingen twitteren en mailen aan de dader van de schietpartij in Alphen aan de Rijn, terwijl al bekend was dat ook die dader het leven had gelaten. Maar ook in Baflo vond iemand het kennelijk nodig de foto en naam van de enige dorpsbewoner met dreadlocks die hij kende op het internet te zetten- de moderne versie van de schandpaal, maar wel een met zeer ver reikende effecten. Stond je vroeger alleen te kijk in je eigen gemeenschap, met dank aan het internet gaat in no time je

De Papieren tijger Een bestuurder is als een visser, die probeert grote vissen te vangen. Deze vissen stellen plannen voor.Beleid dat gevangen wordt door toestemming van de raad. Maar wat zijn de redenen waarom juist die vis gevangen moet worden. We doen daar heel helder over en dat is nastrevenswaardig, maar is het in werkelijkheid niet zo dat we in troebel water vissen. Kunnen we de vis wel zien en zien we de afhankelijkheden wel zo scherp als we anderen willen doen geloven? Toch nemen we besluiten op grond van deze troebele redenen, fuzzy logic. Als dit zo uitpakt en we dat zo doen, dan … , ja dan zou het resultaat wel eens kunnen zijn dat …. We voorspellen de toekomst, nee onzin dat weten we sinds de jaren 60/70. De maakbaarheid van de samenleving is niet mogelijk. Toch hebben we redenen nodig om onze krachten te richten. Een van de meest eenvoudige mechanismen om iets met redenen te omkleden is de vijand. Dan is het toch logisch, want de vijand moet verslagen worden. Dat is

Onze Binding

Column door Marjo van Dijken

naam de wereld rond,ook als het bericht apert fout is! En zie zo’n bericht maar weer eens terug te halen. Helaas heb ik daar ervaring mee… Waar voor de direct betrokkenen hun wereld even stil blijft staan, voor de rest – en dus ook voor mij- draait de wereld door, bijna alsof er niets gebeurd is. De glans is er even af, er zijn vragen opgeworpen waarop nog geen antwoord gegeven is, maar dan valt je oog opeens op de bloeiende prunus, de tulpen die op barsten staan, de clematis die de winter tóch overleefd heeft .En op de plukjes narcissen langs het Damsterdiep tussen Stad en Ten Boer, zomaar gele vreugde op een volstrekt onverwacht moment en plaats. Gevolgd door de vraag: wie heeft die narcissen daar gepoot? Welke mensenvriend heeft bedacht dat zo’n kale groene waterkant wel wat zonnigs kan gebruiken? Maar ook de vraag die mij nog sterker bezighoudt: hoe vaak ben ik er al langsgereden zonder ze bewust te zien? Het zal toch niet waar zijn dat treurnis je blik scherper maakt voor simpele schoonheid?

door Peter Oostenbach Redactielid van groot alles overstijgend belang.Dat begrijpt iedereen en bekt ook prima aan borreltafel en naar anderen. Eenvoudig, eendimensionaal, soms wel waar en te vaak misbruikt om mensen in beweging te krijgen. Aan de andere kant stil zitten lost ook niks op. Nee het denkraam van een bestuurder is niet onfeilbaar, noch sterk noch alomvattend. Daarom moeten we elkaar helpen. Mensen kunnen samen meer dan alleen. De som is meer dan de delen. Denk aan een familie, denk aan een team. Daar moeten we aan werken aan samenwerken, het elkaar gemakkelijk maken. Zorgen dat we onze cultuur veranderen. Want er is mij te veel sprake van behouden van cultuur. Daar ben ik niet bang voor, patat blijft lekker. Maar de werkelijke uitdaging zie ik in de verandering van onszelf en onze cultuur. Hoe we samen werken en samen leven. Wat hebben we over om onszelf te veranderen?. Voelen we de noodzaak, ook al zien we het in troebel water? Durven we te vissen?


Onze Binding

2010, nummer 2

Pagina 23

Adressen afdeling Groningen Ons pand aan de Haddingestraat 10(9711 KD) is open van maandag tot en met vrijdag van 11.00 tot 16.00 uur Telefoon: 050-3127815, per e-mail: groningen@pvda.nl , website: www.pvdagroningen.nl , Giro 4426302 Afdelingsbestuur Voorzitter Piet Boekhoudt Secretaris Krista Boogaard Penningmeester Alexander Bousema Vice vztr & politiek Jorn Michels Vice vztr & algemeen Wim van de Pol Inhoudelijk extern Maaike van den Berg Media en communicatie Diederik van der Meide Leden activatie & vrijwilligers Michiel de Rooij Inhoudelijk stad Michel Vols Inhoudelijk intern Gert-Jan Veldink Evenementen Jurjen Wierda PvdA gemeenteraadsfractie Grote Markt 1, 9712HN fractie-assistente Marijke Boersma fractievoorzitter Arjan de Rooij fractieleden Mohn Baldew Carine Bloemhoff Marloes Dekker Erica van Lente Randy Martens Wim Moes Jan Spakman Roeland van der Schaaf Wethouders

050-5276315 06-16288445 06-30736472 06-14124931 06-54245005

piet@pvdagroningen.nl krista@pvdagroningen.nl alexander@pvdagroningen.nl jorn@pvdagroningen.nl wim@pvdagroningen.nl maaike@pvdagroningen.nl 06-55116333 diederik@pvdagroningen.nl 06-14620980 michieldr@pvdagroningen.nl 06-15135080 michel@pvdagroningen.nl 06-38074765 jurjen@pvdagroningen.nl

pvda@raad.groningen.nl 050-3121876 pvda@raad.groningen.nl 050-5422585 arjan.de.rooij@raad.groningen.nl 050-5776282 b.m.baldew@raad.groningen.nl carinebloemhoff@raad.groningen.nl marloesdekker@raad.groningen.nl ericavanlente@raad.groningen.nl randymartens@raad.groningen.nl wimmoes@raad.groningen.nl 050-5262109 jan.spakman@raad.groningen.nl 050-3678098 roelandvanderschaaf@raad.groningen.nl

Elly Pastoor Frank de Vries

ellypastoor@benw.groningen.nl 050-3677821 frankdevries@benw.groningen.nl

Jonge Socialisten voorzitter

Huub Kappert

050-3183364 info@jsgroningen.nl 06-20537302 voorzitter@jsgroningen.nl

Werkgroep voorzitters VROEM Cultuur WMO Werk en Inkomen Sport Internationaal Nieuwe leden

Wim Wijnholts Diederik van der Meide Wilfred de Jonge Piet Boekhoudt Michiel de Rooij Irene Taroni Sjoerd Bouwman

wim.wijnholts@xs4all.com 06-55116333 diederik@pvdagroningen.nl wdejonge@home.nl 050-5276315 piet@pvdagroningen.nl 06-14620980 michieldr@pvdagroningen.nl irenetaroni@libero.it sjoerd@pvdagroningen.nl

Gewest Groningen voorzitter secretaris

Hans Duijneveld Jan R. Lunsing

Tweede Kamer

Tjeerd van dekken

t.vdekken@tweedekamer.nl

Europarlement

Thijs Berman

thijs.berman@europarl.eu

050-3127815 gewest@pvdagroningen.nl 06-12997773 h.duijneveld@gmail.com 06-23560140 janrlunsing@home.nl

Bezoek ook eens onze website: www.pvdagroningen.nl


Pagina 24

2010, nummer 2

Onze Binding

Groningen

Agenda Vrijdag 27 mei 17:00-19:00 Vrijdagmiddagborrel Meer info: jurjen@pvdagroningen.nl Dinsdag 31 mei 20:00-22:00 Werkgroep werk en inkomen Meer info: piet@pvdagroningen.nl Donderdag 2 juni 20:00-22:00 Werkgroep armoede Meer info: michieldr@pvdagroningen.nl Dinsdag 7 juni 20:00-22:00 Werkgroep internationaal Meer info: irenetaroni@libero.it Donderdag 9 juni 20:00-22:00 Werkgroep VROEM

Meer info: wim.wijnholts@xs4all.nl Donderdag 16 juni 20:00-22:00 Werkgroep armoede Meer info michieldr@pvdagroningen.nl Donderdag 23 juni 20:00-22:00 Afdelingsvergadering Meer info: krista@pvdagroningen.nl Vrijdag 1 juli 20:00-22:00 Politiek café met Jetta Kleinsma Meer info: jurjen@pvdagroningen.nl Vrijdag 8 juli Vanaf 16:30 Sluiting politiek seizoen met barbecue Meer info en opgeven: jurjen@pvdagroningen.nl

Bestuursmededelingen Iedereen kan zich weer opgeven voor de barbecue op 8 juli ter ere van de sluiting van het politiek seizoen! Het was een politiek bewogen jaar; landelijk, regionaal én lokaal. Alle vrijwilligers en geïnteresseerden hebben een gezellige avond dan ook meer dan verdiend! Kosten bedragen 5 euro per persoon. Opgeven kan via Jurjen Wierda: jurjen@pvdagroningen.nl Ook zal deze avond de vrijwilliger van het jaar in het zonnetje gezet worden. Wilt u iemand nomineren voor deze ereprijs dan kan dat via vrijwilligervanhetjaar@pvdagroningen.nl . In juni zullen op de website de verkiezingen geopend worden!

AGENDA algemene leden vergadering PvdA Groningen Donderdag 23 juni 2011, PvdA pand Haddingestraat 10 te Groningen 20.00 uur: Opening van de vergadering • • •

Vaststellen agenda Mededelingen Verslag vorige ALV

Vragenmoment politici Spreker

Verenigingszaken

rondvraag

Jaarrekening 2010

sluiting

Onderwerpen en initiatieven kunnen op de voorgeschreven wijze tot en met zondag 2 juni ingediend worden. Vanaf vrijdag 10 juni is de definitieve agenda en aanverwante stukken te vinden bij de agenda op www.pvdagroningen.nl. Ook kan vanaf die datum een hard-copy van de stukken afgehaald worden op het pand Haddingestraat 10 van maandag tot en met vrijdag tussen 11:00 en 16:00. De eerst volgende vergadering zal plaatsvinden in september.


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.