Katarzyna Grzesiak – wiersze

Katarzyna Grzesiak, poetka i tłumaczka. Ukończyła bohemistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Jest stypendystką Urzędu Miasta Krakowa, autorką zbiorów wierszy Gorzkie niebo (1997), Ostrożnie z aniołami (1999), Solidarność drapieżców (2009), Wzajemność (2015). Jej wiersze są śpiewane w Piwnicy pod Baranami.

*** szoruję lustro zachlapane farbą

jeszcze tydzień temu nie wiedziałam jakie to szczęście tak odkrywać kawałek po kawałku odbicie trochę zakurzonych książek i kwadratu spokojnego nieba

szoruję to lustro w swojskiej łunie strachu że pęknie mi w ręku na siedem lat nieznanego nieszczęścia

Katarzyna Grzesiak

LEKCJA GEOGRAFII

uczymy się nowych nazw układamy krtań do obcych chropawo brzmiących głosek

same wchodzą w pamięć gęstość zaludnienia na metr sześcienny piwnicy bogactwa naturalne łuny i pożary turystyka zorganizowana byle coraz dalej atrakcje dla tych co jeszcze zostali kamień na kamieniu

uczymy się geografii z elementami przedmiotów które można ze sobą zabrać lub porzucić w ucieczce

a lekcja niepostrzeżenie zamienia się w bezlitosny sprawdzian

z historii kto umarł ten już pochowany

tak czy tak

cztery mu deski albo kolorowa urna spokojny grób w cmentarnej alei albo rozdziobią kruki wrony i rozwłóczą szczury

żywym już tylko wracać do gotowania obiadu porządków w szafie

do biur zaułków knajp i pustych domów

żywym uciekać do piwnic i schronów

żywym pełznąć do granic niosąc to co ostatnie srebrną łyżkę fotografię

psa kotaWiersze