Bożena Sacharczuk
Absolwentka wrocławskiej ASP. Od 1998 roku związana zawodowo z macierzystą uczelnią. Artystka sztuk wizualnych, doktor habilitowana sztuk plastycznych, profesor uczelni. Zajmuje się ceramiką artystyczną. Laureatka stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska (2006). Otrzymała odznakę Zasłużony dla Kultury Polskiej (2020) i Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2024). W 2018 roku założyła Laboratorium Eksperymentu Technologicznego w Katedrze Ceramiki na Wydziale Ceramiki i Szkła wrocławskiej ASP. Kuratorka wystaw zbiorowych i redaktorka publikacji związanych z projektami artystycznymi. Zrealizowała 30 wystaw indywidualnych, w tym: Bożena Sacharczuk – Konteksty , w Muzeum Narodowym we Wrocławiu (2014). Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach: Muzeum Narodowe, Wrocław; Muzeum Narodowe, Poznań; Muzeum Ceramiki, Faenza (Włochy); Muzeum Sztuki Współczesnej, Kiszyniów (Mołdawia); Centrum Ceramiki, Kohila (Estonia); kolekcja Galerii ON, Seul (Korea Płd.) oraz w prywatnych kolekcjach w kraju i zagranicą. Od 2019 roku współpracuje na wyłączność w Fine Art Gallery Art of Ceramics
Ceramiczne unikaty traktuję jako dzieła malarsko-rzeźbiarskie, każdorazowo analizując zagadnienia relacji formy z przestrzenią. Jednocześnie staram się osiągać oryginalne efekty kolorystyczne i teksturalne, które zbliżają ją do twórczości malarskiej, a możliwe są do uzyskania tylko w ceramice.
Przestrzeń NOSPR, tak perfekcyjnie zaprojektowana, swoimi proporcjami i „pojemnością” odzwierciedla czystość i pełnię brzmienia muzycznego. Stała się dla mnie punktem wyjścia do zrealizowania obiektów ceramicznych, które stanowią niejako kontynuację rozmachu brył i kierunków zastosowanych w tej architekturze – mocnych pociągnięć, wrysowujących się w perspektywę tej przestrzeni. Są również dla mnie nawiązaniem do dynamicznych gestów, które dyrygent wykonuje podczas prowadzenia orkiestry. Owe ceramiczne „układy improwizowane” możemy więc interpretować w sposób, jaki traktujemy utwór muzyczny. Abstrakcyjne dźwięki budzą w naszej wyobraźni różnorodne obrazy i skojarzenia, a ceramiczne falujące układy, pełne rytmicznych, powtarzalnych struktur i barw, mogą w naszej wyobraźni wywoływać poczucie melodycznego brzmienia.
Najnowsza kolekcja ceramiki artystycznej Struktury melodyczne prezentowana na wystawie Układy improwizowane w NOSPR w Katowicach, dedykowana jest aspektom muzycznym i dotyczy relacji materii plastycznej i muzycznej, które przenikając się, wzbogacają naszą percepcję doznań estetycznych i emocjonalnych.
STRUKTURY MELODYCZNE – UKŁADY IMPROWIZOWANE
WYSTAWA BOŻENY SACHARCZUK W FOYER NOSPR, KATOWICE
Ceramika łączy w sobie dwa żywioły: ziemię i ogień. Te przeciwstawne światy dają początek dwoistej naturze zastygłej materii. Pierwsza jest masywna, chropawa, surowa. Druga – ulotna, niematerialna, zmysłowa. Rzemiosło i sztuka. Granica się zaciera. Teraz w jednym miejscu możemy doświadczyć obu tych zjawisk.
Cegła stała się ważnym tworzywem dla wzniesienia gmachu NOSPR. To praktyczny i trwały materiał. Ceramiczne elewacje powstały z setek tysięcy, wyselekcjonowanych kształtek, wypalonych w XIX wiecznym piecu. Dzięki nim architektura zyskała unikalny charakter, podkreślający jej śląski rodowód. Cegły są podobne, jednak nie takie same. Różnorodność, która wynika z dobrego rzemiosła. Naturalny ornament, który przyciąga uwagę i porusza wyobraźnię.
Sztuka. Ceramiczna alchemia, z jednej strony tworzy masywną architekturę, z drugiej – sensualną i kruchą rzeźbę. To spotkanie dwóch światów, które na siebie oddziałują, uzupełniają się i wzbogacają. Szczególnie intrygujące jest zestawienie surowej, architektonicznej formy z delikatnością i płynnością ceramicznych układów. Wystawa prac Bożeny Sacharczuk wprowadza do wnętrz element ciepła i zmysłowości. Formowane w glinie niezwykłe kształty zaskakują lekkością i dynamiką. Prezentowane obiekty przypominają formy znane z natury, jakby wyrosłe z ziemi lub ukształtowane przez wiatr i wodę. Jednocześnie, widać w nich precyzję i dbałość o detal. Opalizujące faktury reagują na ruch i światło. Synergia, to słowo, klucz do twórczości Bożeny Sacharczuk. Jej ceramika zaciera granice między tym, co materialne, a tym, co niematerialne. Muzyka zdaje się tańczyć w tych formach. A może te kształty rodzą się z muzyki? Ekspozycja ceramiki w NOSPR to nie tylko prezentacja pojedynczych utworów, ale też przemyślana, wielowątkowa kompozycja, która angażuje całą przestrzeń.
NOSPR – miejsce spotkań. Projektując jego otoczenie i wnętrza myśleliśmy o przyjaznej przestrzeni, która będzie sprzyjać spotkaniom. I tak się dzieje. Foyer NOSPR, przestrzeń publiczna, a więc otwarta. Otwarta na wszelkie artystyczne zjawiska, które nas otaczają. Od dziesięciu lat, niezmiennie, jesteśmy obserwatorami i uczestnikami ekscytujących spotkań ze sztuką. Wciąż doświadczamy muzycznych emocji i wzajemnych relacji. Poznajemy świat przez pryzmat muzyków, malarzy, rzeźbiarzy, fotografików czy performerów. To nieskończone bogactwo doznań. Chwila wytchnienia, moment refleksji, a może impuls do dalszego odkrywania? Prezentowane tutaj ceramiczne improwizacje Bożeny Sacharczuk są kolejną okazją, aby doświadczyć sztuki i architektury w harmonii. Odkrywajmy jej niuanse i pozwólmy się zaskoczyć.
Tomasz Konior, architekt gmachu NOSPR
fineartgallery.ceramics
fineartgallery.ceramics