

naoktetsmyczkowyelektronikę orazvideo
Kompozycja We Have a Problem dla oktetu smyczkowego, którytworząKwartetŚląskiorazNeoQuartet,składasię z dziewięciu stron nazywanych Page. Strony te są w materiale nutowym identyczne dla każdego z kwartetów. Każda strona to 32 takty. Partie dla kwartetów różnią się między sobą jedynie warstwą elektronicznych efektów: występują one w użyciu jedynie dla NeoQuartet. Strony/Pages nigdy nie są wykonywane przez kwartety w tym samym momencie, co oznacza, że każdy kwartet wykonuje swoją stronę w innym miejscu kompozycji. Ta zasada obowiązuje oprócz jednej strony/Page, która jest wykonywanarzeczywiściewspólnie.
Każda z dziewięciu stron jest synchronizowana z obrazem wideo oraz z bitem elektronicznym, który jest również częściącałości.Funkcjeiwarstwykwartetówprzeplatająsię między sobą. Obydwa kwartety w przebiegu całego utworu pozostają wobec siebie równorzędne, jednak w poszczególnych częściach ich rola i plan dźwiękowy się zmieniają. Stają się quasi-solistami lub drugim planem dla siebienawzajem.Barwakwartetówjestzróżnicowanaprzez użycie środków elektronicznych w partii NeoQuartet wprowadzającychdodatkowe„zaburzenie”.
nadwakwartetysmyczkoweimedia
elektroniczne
1.BlueRust
2.IronOrchids
Nostalgia powstała ze zniekształconych śladów dźwięków, które przetrwały w mojej wyobraźni bez żadnego wyraźnego powodu.PrzywołującwpamięciobrazyfilmówbraciQuay i opowiadania Brunona Schulza, z ich dziwaczną mieszanką przytłaczającego smutku, nagłego zdziwienia i tęsknoty za przeszłością,muzykarozciągasięmiędzysentymentalizmem aparadoksem.
Początkowe muzyczne „nasiona” pochodzą z wcześniej nagranych motywów skrzypcowych, algorytmicznie przetworzonych i wybranych z powstałego roju wariacji. Wprowadzone przez warstwę elektroniczną i przechwycone przezinstrumentyfrazyteżyjąwłasnymżyciem,rozrywanena strzępy,dźwiękowemikroorganizmy,któreewoluujązkażdym powtórzeniem. Ostre i lekko metaliczne dźwięki warstwy elektronicznej przecinają dźwięki instrumentalne tak jak rdza zżerającazniekształconewspomnienia.
Muzyka, której korzenie tkwią w idiomie repertuaru kwartetu smyczkowego, angażuje oba zespoły w wymianę rozdrobnionych motywów i fraz, które odbijają się tam i z powrotem niczym odbicia między lustrami i szklanymi przedmiotami,lekkozniekształconeizmieniającesięzakażdym razem, splatając się wzajemnie w mnemoniczny pejzaż dźwiękowy.
me-mo-traces nakwartetsmyczkowy
Tomiałbyćzupełnieinnyutwór…
Gdy otrzymałam propozycję napisania kompozycji na kwartet smyczkowy, której wykonawcą będzie Kwartet Śląski podczas Festiwalu Prawykonań w 2025 roku, zaczęłam szkicować pierwsze pomysły nowego utworu. Moje myśli powędrowały jednak do podobnej sytuacji, która miała miejsce 20 (!) lat temu – wówczas, w 2005 roku, podczas pierwszej edycji festiwalu również Kwartet Śląski prezentował moją kompozycję. To wspomnienie to nie tylko samo zdarzenie koncertowe, ale również sytuacje je poprzedzające, osoby z tym związane. W ślad za wspomnieniami przyszły emocje dodatkowojeszczewzmocnioneinnymiokolicznościami. Cóż,niebyłoinnejopcji,jakporzucićpierwotnyzamysł iprzelaćtowszystkonapapiernutowy.
No Quarter to wyrażenie pochodzące z terminologii wojskowej oznaczające brak łaski dla pokonanego przeciwnika. Współczesny świat, nasycony lękiem, niepokojem i poczuciem nieustannego zagrożenia, przypominatęsamąbezlitosnąrzeczywistość… bezwspółczucia bezwyboru bezwytchnienia bezwyjścia bezprzyszłości beznadziei bezlitości
Tytuł utworu nawiązuje do przełamu muszlowego, pojęcia,którewmineralogiioznaczazłamaniekruchego materiału. Pęknięcie to jest fascynujące ze względu na jego charakterystykę niepodążania za naturalnymi płaszczyznami rozdzielenia skutkujące powstaniem gładkiej, falistej powierzchni. Szczególnie wyjątkowe rezultaty tego zjawiska można zaobserwować wśród skał magmowych, takich jak obsydian, którego szklistośćiczerńniezwyklewspółgrazjegoamorficzną specyfiką.
Utwór operuje napięciem między kształtem a jego brakiem, pomiędzyrozpoznawalnąstrukturąaamorficznąmasądźwiękową.
Instrumenty smyczkowe mimo swoich ograniczeń oferują nieskończonemożliwościbrzmieniowe,którekompozycjastarasię eksplorować.
Utwórmacharakterfragmentaryczny,poszarpany,przypominający zniszczony krajobraz pełen ruin, różnorodnych fragmentów i rozproszonych elementów. Figury muzyczne pojawiają się i odchodzą, nieustannie balansując na granicy formy i chaosu. Pomimotegochaosukompozycjanieustannieposzukujespójnościi ciągłości.
Ważnymaspektemutworujestrelacjamiędzypierwszymplanema tłem, między figurą a otoczeniem. Poszczególne postaci muzyczne wyłaniają się, by na chwilę zaistnieć, jednak ich obecność jest ulotna i niestabilna. Próbują zaistnieć w porządku dźwiękowym, lecztłowciążjepochłania,rozwarstwiaideformuje.
Narracja nie dąży do zamknięcia – powracające gesty i motywy są nieustannieprzekształcane.Postacimuzycznenarastają,kształtują się,leczwciążnanoworozpadają.Całośćjestnieustannymruchem, próbą odnalezienia porządku w nieporządku, tworzenia formy z chaosu.
Potrzebna jest aplikacja (np. Tiny Decisions), gdzie w opcji wybieranianumerównależywybraćcyfryod1do4(tylkoone będą losowo wybierane). Q.zero należy powtórzyć minimum dwarazy.
Tempokażdymuzykwybiera,niekonsultującsięwcześniejz pozostałymi! Przy powtórzeniach Q.zero można za każdym razem grać w innym tempie, każdy muzyk w swoim (dotyczy totrybuLOOPorazponownegograniaQ.zero)
. Następniejedenzmuzykównachwilęprzestajegrać,żebyw aplikacjiwybraćjednązcyfr.Najlepiejnieustalaćwcześniej, kto będzie decydował. Po wybraniu cyfry można pokazać ją pozostałymmuzykomlubpowiedziećjąnagłos(popolsku,po angielskulubwinnymjęzyku),możnateżpodłączyćsmartfon (lub inne urządzenie, np. iPad, na którym znajduje się aplikacja) do ekranu, wówczas będzie ona widoczna dla wszystkich.
Publicznośćmożesiędowiedzieć,jakacyfrazostaławybrana, ale nie jest to konieczne. Muzycy sami zdecydują, czy utrzymująwybórcyfrywsekrecieczynie.
Kiedy wiadomo już, jaka cyfra została wybrana, muzycy zaczynajągraćfragmentprzypisanydodanejcyfry.
Dowyborusą:
Q.one.1
Q.two.2
Q.three.3
Q.four.4
Po zagraniu fragmentu odpowiadającego danej liczbie następuje powrót do Q.zero i procedura zaczyna się od nowa.
Najlepiej, jeśli cyfrę w aplikacji za każdym razem będzie wybierałinnymuzyk.
Utwór można rozpocząć od Q.zero, ale można też zdecydować się na inny fragment (czyli zacząć od wyboru cyfryipostępowaćzgodniezjejwskazaniami).
Q.zero powinno się pojawić w strukturze minimum cztery razy.
Wyboru cyfry w aplikacji należy dokonać minimum cztery razy.
Fragmentów Q.one.1, Q.two.2, Q.three.3, Q.four.4 nie należy graćwtrybieLOOP!
ciągdalszy
W miejscowości Yasugi przy muzeum Adachi znajduje się ogród, który uważany jest za najpiękniejszy w Japonii. Zawiera on elementy wszystkich japońskich stylów ogrodniczych. Ogląda się go głównie przez duże okna wewnątrz budynku muzeum. Ogród został zaprojektowany jako ciąg statycznych scen i można go podziwiać jak obraz. Jak określa prof. Suzuki: „Jest to replika krajobrazu morskiego z sosnami, białym piaskiem i oceanem. Jest to typowy krajobraz Japonii, bardzo powszechny, pełen spokoju, to krajobrazmatka, krajobraz umysłu”. Wyrażenie „krajobraz umysłu” (Mindscape) poprzez swoją poetyckość oraz transcendentną wymowę zainspirowało mnie do skomponowania cyklu utworów kameralnych, bardzo osobistych, prowadzących do wnętrza umysłu kompozytora.