Penseelstreek69

De Penseelstreek

Wijkkrant Hoogkamp * Sterrenberg * Gulden Bodem Arnhem

Vakantie

ZOMER JUNI 2014 NR. 69

2 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Colofon ‘De Penseelstreek’ is de wijkkrant van wijkvereniging ‘De Penseelstreek’.

Verspreiding: 4x per jaar huis aan huis in de buurten Hoogkamp, Sterrenberg en Gulden Bodem te Arnhem. Oplage: 1950 ex.

Verspreiding: Arno Vonk Mesdaglaan 36 06 81462782

Redactieleden: Leendert Combée Artwin Nuhn Vincent Muller Reinier Zweers Maartje van den Berg Redactieadres: Mesdaglaan 27 6813 GL Arnhem 026 4437663 E-mail: redactie@penseelstreek.nl Vormgeving: Nannieke Swart www.summit-web.nl

Druk: GLD Grafimedia Advertenties: Christiaan van der Sanden 026 3708877 / 06 14477799 advertentie@penseelstreek.nl De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten of, in overleg met het bestuur, niet te plaatsen.

Bestuur wijkvereniging: Frans Schoenmakers(vzt) Mariette van Vlerken (secr) Hans Alink (penn.m) Frank Jibben Ingrid Krispijn Vera Deenen Koen Eggermont Secretariaat: Bosboomstraat 17 6813 KB Arnhem bestuur@penseelstreek.nl 026 4435265 Lidmaatschap 2014: € 12,50 per gezin Donateur: minimaal € 12,50 per jaar Girorek.: NL67 INGB 0007 8197 30 Bankrek.: NL44 RABO 0303 9960 99 t.n.v. Wijkvereniging ‘De Penseelstreek’ te Arnhem Redacteur website: Noud van Zuijlen E-mail webredactie: redactie@penseelstreek.nl

Website: www.penseelstreek.nl

INLEVEREN KOPIJ Inleveren kopij uiterlijk vr. 19 sept. 2014.

Verspreiding volgende wijkkrant: 3 t/m 8 oktober 2014.

Het schema voor 2014 is op de website onder het menu wijkkrant te vinden.

Aanleveren kopij bij voorkeur per e-mail, anders op cd-rom, op Mesdaglaan 27.

Teksten graag in Word/Pages, digitale foto’s in een zo hoog mogelijke resolutie (300 dpi).

redactioneel Door Artwin Nuhn, redactie

Ik blijf thuis

wat dezer dagen veel vaker voorkomt dan we denken. Soms hebben ze het reisgezelschap niet en durven niet Dit nummer gaat over vakantie.

Want vakantie is tegenwoordig voor alleen of in een groep op pad. En velen erg belangrijk. En wij schrijven soms hebben ze gewoon geen zin.

Er zijn ook principiële thuisblijvers, graag over wat u belangrijk vindt. die al dat gereis snobisme vinden, Vroeger was lange tijd vrij zijn onverantwoorde milieubelasting en geen must. Schoolvakanties waren een heel Westerse poging om geen korter, auto’s schaarser, campers rust in jezelf te hoeven vinden. Ik ken een zeldzaamheid, campings akelig ook iemand die zegt: ik woon hier primitief en dun gezaaid, vliegen zo verschrikkelijk mooi. Ik heb hier onbetaalbaar. En middenstanders altijd vakantie als ik wil, dus waarom maakten op z’n hoogst een weekje weg?! Zijn beeldschone boerderij vrij voor Zandvoort of zo, want staat in Oosterbeek. Maar hij had ook de zaak ging voor alles. Naar het “bij ons” kunnen wonen. buitenland op vakantie ging bijna niemand. Maar nu… vakantie moet.

Waarmee ik maar wil zeggen: Liefst ver en exotisch. Altijd goed vakantie is zo veelkleurig als de mens voor een onderhoudend verhaal zelf. En tijdens de zomermaanden om een ongemakkelijke stilte in altijd aanwezig, of je nu gaat of niet. verjaardagskring te vullen. Dat Daarom deze Penseelstreek. geldt niet voor iedereen. Ik ken ook thuisblijvers. Die hebben om een of andere reden altijd mijn sympathie. Fijne vakantie!

Soms hebben ze gewoon het geld niet,

Bij de voorpagina Wij vroegen u of u speciaal voor dit themanummer van De Penseelstreek uw meest bijzondere vakantiefoto’s met ons wilde delen.

Dat deed u. Dank daarvoor. We hebben een selectie gemaakt. Kijk mee en geniet van vissen in Frankrijk, dolfijnen spotten in Schotland, apen spotten op Sumatra, fietsen in Amerika, brommen op Bali, snorkelen bij Kreta, selfies maken in Spanje, een halo schieten in Noorwegen en hangen in de waddenwind.

Beste wijkbewoner/bewoonster, Onlangs is bij u een brief bezorgd met een acceptgiro. In de brief werd u uitgenodigd uw jaarlijkse bijdrage middels de acceptgiro te voldoen aan de wijkvereniging. Degenen die met de acceptgiro het bedrag wilden overmaken, kregen een bericht van de ING bank dat er geen geld met een acceptgiro kan worden overgemaakt naar de Penseelstreek.

Bij navraag is gebleken dat het probleem bij de ING ligt en inmiddels is herstelt. U kunt dus weer met de acceptgiro betalen. Mocht dit nog steeds niet lukken (mogelijk omdat de acceptgiro al is gebruikt), dan kunt u het beste betalen zoals u altijd doet en gewend bent en een bedrag van minimaal € 12,50 overmaken naar NL67 INGB 0007 8197 30 onder vermelding van 'Bijdrage 2014'.

Met vriendelijke groet, Hans Alink - penningmeester (026 351 67 88)

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 3

van de bestuurstafel Door Frans Schoenmakers, voorzitter wijkvereniging

Algemene ledenvergadering De afgelopen maanden is er een nieuw college van wethouders in onze stad gekomen, maar ook in onze wijk een aangepast Penseelstreekbestuur!

Op de algemene ledenvergadering van 7 mei jl. is onze secretaris Frank Jibben na ruim tien jaar weer “gewoon” bestuurslid geworden. Frank is en was een geweldig bestuurslid. Naast secretaris van de Penseelstreek was hij ook de initiatiefnemer van de Penseelstreek Classic en het opzetten van de vier nieuwe buurtpreventieteams in onze wijk.

Mariette van Vlerken uit de Bosboomstraat is op de ledenvergadering gekozen als onze nieuwe secretaris. Proficiat! Zij gaat onder andere met een team wijkbewoners kijken of we in 2015 weer een kunst- en atelierroute kunnen organiseren, samen met de Burgemeesterswijk. Deze activiteit, waar toen ruim dertig kunstenaars aan deelnamen, was in 2009 zeer succesvol!

Helaas gaat Vera Deenen, die binnen het bestuur de jeugd- en sportactiviteiten coördineert, begin 2015 naar Eindhoven verhuizen. Erg jammer voor het bestuur en de wijk. Zij is de dame die de activiteiten in de gymnastiekzaal bij het Palet nieuw leven heeft ingeblazen. Tevens heeft zij gezorgd dat er weer een enthousiaste jeugdcommissie bestaat die diverse activiteiten is gaan organiseren. WIE WIL HAAR ALS BESTUURSLID OPVOLGEN?

Wethouders waarmaakt wat zij als WIJKBELEID wil uitvoeren, dan gaan we een goede periode tegemoet. De ambtelijke organisatie zal zich daar dan ook bij moeten aanpassen wil het succesvol worden. De spelregels voor de Arnhemse Wijkaanpak die per 1 januari 2014 zijn ingegaan, zijn zeer uitvoerig. Het gaat over verplicht openbaar bewonersoverleg, initiatieven uit de wijk om de minisamenleving te verbeteren, en twee maal per jaar bestuurlijk overleg met een aantal bewoners van onze wijk en de Burgemeesterswijk.

Voor onze wijken hebben we Mariette van Vlerken, Ingrid Krispijn en Frans Schoenmakers voorgesteld als vertegenwoordigers. Wijkbewoners die interesse hebben om zich hierbij aan te sluiten, kunnen zich melden bij Ingrid Krispijn of Frans Schoenmakers.

Ook zijn er naast de jaarlijkse € 4.000,aan subsidie nog algemene financiële budgetten waar wij als wijkvereniging gebruik van kunnen maken.

Het feit dat het Arnhemse college van B&W per 1 januari 2014 de wijken Hoogkamp, Burgemeesterswijk en Transvaalbuurt als één gebied beschouwt om bestuurlijk mee te overleggen, heeft ons wel verbaasd. Dat feit kunnen we maar moeilijk accepteren.

Zelfs het Sonsbeekpark is daar nog aan toegevoegd! Gelukkig is er al jaren een prima samenwerking met de Burgemeesterswijk.

Gemeente Arnhem en de Penseelstreek Als het college van Burgemeester en

Beleid Penseelstreek 2014-2015 Zoals u wellicht al op onze website heeft kunnen lezen, hebben de twee

wijken voor 20142015 een gezamenlijk wijkactieplan opgesteld dat door de politiek is geaccepteerd.

Onze doelen: • Ouderen kunnen prettig blijven wonen in hun wijken.

• Sociale en fysieke veiligheid via diverse maatregelen bevorderen.

• Veel gezondheidsvoorzieningen mogelijk in de wijk realiseren.

• Wegprofiel Gabriëlstraat en Mauvestraat verbeteren.

• Financieel gezond blijven en aan alle bewoners een jaarlijkse bijdrage van €12,50 euro per woning vragen. Tenslotte zijn alle wijkbewoners lid van de Penseelstreek.

Het bestuur is blij dat we met tachtig vrijwilligers uit onze wijk een fantastische woon- en leefomgeving in stand kunnen houden met jaarlijks de nodige activiteiten. De belangstelling en het enthousiasme voor de vele wijkactiviteiten onderstrepen dit nog eens.

De website met de nieuwsbrief en de wijkkrant zorgen voor een goede en snelle communicatie. Wij hebben als dank voor hun inzet alle vrijwilligers op 7 mei jl. bij Trix uitgenodigd voor een walking diner. Het was druk en gezellig.

Het bestuur wenst u allen een goede gezondheid en een prettige vakantie.

Volley mee voor je straat!

Net als voorgaande jaren organiseren wij ook dit jaar het straatvolleybaltoernooi. Dat vindt plaats op zondag 28 september aanstaande. Elk jaar opnieuw staat het straatvolleybal garant voor een leuke zondagmiddag in september. Wie neemt de uitdaging aan? En wie wordt dit jaar kampioen Straatvolleybal 2014?

Straatteams kunnen zich vanaf nu tot uiterlijk 14 september aanmelden voor het toernooi via volleybal@ penseelstreek.nl Let op: teams moeten steeds minimaal twee vrouwen opstellen.

Geef je snel op want vol is vol! Zin om nog even te oefenen? De wijkvereniging is in het bezit van een aantal volleybalnetten en -ballen. Je kunt ze reserveren via het bestuur (zie www.penseelstreek.nl).

We hopen jullie in grote getale op 28 september te zien. Is het niet als speler, dan wel als supporter, of gewoon voor de gezelligheid. De locatie zal net als vorig jaar het Witsenveld aan de Witsenstraat zijn. Tot op 28 september!

De Volleybalcommissie (Jakob Huizinga, Marjan van Kleef, Agnes Spekhorst en Marie-Louise Markhorst)

4 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Vakantie vooral nuttig als je doet waar je behoefte aan hebt

Blij met v rij zijn Door Marie-Louise Markhorst

Vakantie. Bijna iedereen krijgt het, neemt het, gaat op... Want het is een wezenlijk onderdeel van ons leven. Wat is vakantie eigenlijk en waarom is het zo belangrijk voor ons?

Het woord vakantie is afgeleid van het Latijnse woord vacatio, dat vrijstelling betekent. Vrijstelling van dagelijkse verplichtingen, en dat voor een langere periode. Met als doel dat je na die vrijstelling beter in staat bent weer aan de verplichtingen van het dagelijkse leven te voldoen. Hoe mensen die vrijstelling invullen, is heel individueel. Voor de één is het noodzakelijk dat hij rust krijgt, de ander wil juist actief bezig zijn. Of cultuur opsnuiven. Toch zeggen veel mensen de vakantie nodig te hebben om uit te rusten.

Plezier beleven

Jessica de Bloom van de Radboud Universiteit Nijmegen deed onlangs uitgebreid onderzoek naar het effect van vakantie op het welbevinden en de gezondheid van mensen. Volgens haar toonde eerder onderzoek aan dat het zinvol is om op vakantie te gaan. Mensen die geen vakantie houden, worden vaker ziek en overlijden eerder dan mensen die wel op vakantie gaan. Vakantievierders bouwen een buffer op tegen toekomstige stress. Vakantie helpt letterlijk om afstand te nemen en vergroot daardoor psychologische veerkracht.

Het onderzoek van De Bloom borduurt daarop voort. Zij toonde op haar beurt aan dat het niet uitmaakt wat je doet in de vakantie, zolang je er maar plezier aan beleeft. Vervelende gebeurtenissen tijdens de vakantie kunnen het vakantiegevoel behoorlijk verpesten. Een goede voorbereiding verkleint de kans daarop. Op de achtste dag van de vakantie is het

gevoel van welzijn het grootst. Helaas is al na de eerste week op het werk dat effect alweer verdwenen. Door de korte duur van het vakantie-effect is het zinvol regelmatig een korte break te plannen.

Wist je dat • Vakantiegangers gemiddeld een halve kilo aankomen tijdens hun vrije tijd?

• Je voor het meenemen van een steen als vakantiesouvenir in de gevangenis kunt belanden?

• Adolf Hitler en Benito Mussolini gratis vakanties gebruikten om de bevolking in te palmen?

• Amerikanen geen recht hebben op vakantie?

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 5

Meer weten?

Meer weten over de studie van Jessica de Bloom?

Check dan www.vakantiestudie.nl.

Of het boekje “De kunst van het vakantievieren” door Jessica de Bloom.

Eduard Coblijn (Gabriëlstraat):

Veel onrust

Psychologe Helga Visser uit de Tooropstraat beaamt dit. ‘Het allerbelangrijkste van een goede invulling van je vakantie is dat je als mens goed weet wat bij jou past, en dat je dat ook doet.’ De maatschappij wordt de laatste decennia gedomineerd door communicatiemiddelen. De wereld is daardoor een dorp geworden. Dat zorgt ervoor dat er veel onrust in het dagelijkse leven van mensen sluipt. En veel mensen in hun vakantie verzuchten: Hè hè, ik wil even helemaal niks.

‘Ik geloof zelf dat je je het beste oplaadt wanneer je in staat bent een andere omgeving intens te absorberen en te beleven’, meent Helga. ‘In een omgeving met veel lawaai en prikkels raak je energie kwijt aan het filteren en abstraheren van wat er om je heen gebeurt en rust je minder goed uit.’

Tips

Jessica de Bloom geeft in haar boek “De kunst van het vakantievieren” een aantal nuttige tips om de vakantie optimaal te beleven. Bijvoorbeeld om aan het eind van je laatste werkdag te gaan sporten. Je lichaam raakt de werkstress op die manier snel kwijt.

Of gebruik tijdens de vakantie een andere shampoo dan thuis. De geur zorgt ervoor dat je na thuiskomst het gevoel van ontspanning en welbevinden heel makkelijk weer kunt oproepen.

Alleen op de fiets alles loslaten Maart van dit jaar was het zover. Eduard Coblijn, 59 jaar oud en wonend aan de Gabriëlstraat, vertrok met zijn fiets in het vliegtuig naar Nieuw-Zeeland om vijf weken te fietsen. Van Christchurch naar Auckland, zo’n 1900 km over onverharde wegen, dwars door de natuur en kamperen in een lichtgewicht tentje. Eduard gaat om het jaar op zo’n fietsvakantie van zeker vier weken. Even helemaal niets. Eduard werkt intensief met mensen waar hij veel mee in gesprek is. Hij heeft daarom behoefte om soms even helemaal alleen te zijn, de batterij op te laden, en actief bezig te zijn. Door het fietsen kan hij alles loslaten en zijn gedachten resetten. Hij kan ook maar lastig stil zitten. Dan is dit voor hem de perfecte vakantie.

Het begon ooit met een reis met zijn broer naar de Noordkaap.

Op een slechte fiets. Gewoon, omdat ze niet zoveel geld hadden als studenten. Sindsdien gaat de fiets vaak mee en heeft hij in de afgelopen jaren al vele landen op deze manier bezocht.

Europese landen, Jordanië, Israël, Amerika – van coast to coast – en veel Aziatische landen zoals Vietnam, Thailand en Cambodja. Waar Azië opviel door het lekkere eten, was Amerika indrukwekkend door de afwisseling van bergen, woestijn, bossen en grote steden.

Eduard: “Ik ben nieuwsgierig naar het land en je maakt veel mee in een korte tijd. Na een dag fietsen, ontmoetingen met de bewoners en ’s avonds heerlijk een potje eten koken voor je tent. Ik heb nog nooit vervelende situaties meegemaakt. Fietsen is een veilige manier van reizen. Fietsers zijn voor bewoners geen gevaar. Daarom zijn ze altijd aardig tegen je. Zo konden we tijdens onze tocht naar de Noordkaap rustig aanbellen voor eten. Een fietser kan niet zomaar weggaan en we werden enthousiast ontvangen. Dat is het leuke eraan. Ik kan het iedereen aanraden.”

Het thuisfront houdt hij tijdens zijn reizen goed op de hoogte, de nieuwe media zorgen voor regelmatig contact en voor zijn sociale kring schrijft hij altijd nieuwsbrieven. De foto’s die Eduard laat zien zijn mooi. Rust stralen ze uit. En ondertussen droomt hij al over zijn volgende reisbestemming: Namibië. Een reis die veel voorbereiding vergt vanwege de lastige woestijn die overbrugt moet worden. Maar daar heeft hij nog even de tijd voor. (Marije Meijer)

6 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Paul en Inge de Bruijn (Tooropstraat): De ontspanning van de elementen

Helga Visser (Tooropstraat): Intense beleving en bezinning “Voor mij is vakantie de mogelijkheid om te reizen en te zijn op plekken waar je normaal niet bent. In die reis zit een heleboel: er zit rust in, onrust, er zit avontuur in en heel veel beleven. De rust om te beleven en te zijn. Met onrust bedoel ik bezig zijn met een ander soort activiteit dan waar je in het dagelijks leven mee te maken hebt. En daarbij reis ik het liefst low budget. Met zo min mogelijk spullen op pad.

Ik hoef geen luxe villa. Juist het oergevoel, het pure zijn op de plek waar je dan bent is het allerbelangrijkste. Het zijn is belangrijker dan het hebben. En dat doe ik ook heel intens.

Het ruiken van de geuren bijvoorbeeld. Ieder land, iedere cultuur heeft zijn eigen geuren, of je nou in Tibet bent, in het Midden-Oosten of in Mexico. Ik gebruik mijn ogen honderd procent, ik zet al mijn zintuigen open om te ervaren. En al die nieuwe ervaringen vind ik een enorme beloning van het zijn. Het anders dan anders leven. Dat kun je op een reis of vakantie doen. Stilte is daarin voor mij heel belangrijk.

Ik ben in Tibet geweest, en daar, tussen die achtduizenders in dat panorama met die lucht en die eeuwige sneeuw, dan word je heel klein en stil. Het gaf mij een groot geluksgevoel.”

“Afgelopen mei was ik in Portugal, in een voormalig klooster. We hebben het bij toeval ontdekt en intuïtief wisten we dat dit voor ons de vakantieplek zou worden. De eigenaars hebben daar een ruimte gecreëerd met een prachtige tuin. Ze nodigen kunstenaars uit om er te werken en workshops te geven en hebben ook een paar gastenhuizen. Het is een bijzondere plaats, met veel kunst en natuur. Het was er heel basic, je ruikt er de aarde, ziet de planten open- en dichtgaan. Ik vond er stenen en schelpen voor mijn verzameling. Er waren heel veel vogels, ooievaars. We zijn de tuin haast niet uitgeweest.” (Marie-Louise Markhorst)

“Tja, we lagen bij Ameland met de boot op het wad dat plotseling compleet blauw kleurde van de openspringende bloemetjes.

Fantastisch. Dat vergeet ik nooit meer. Ook ben ik een keer in vliegende storm, windkracht tien, IJmuiden binnengevaren. Dat blijft je ook wel bij hoor.”

Paul de Bruijn put gepassioneerd enkele belevenissen uit zijn jarenlange zeilervaring. Op zijn veertiende begon hij als fokkenist op de boot van een jongen uit de straat. Sindsdien heeft hij naar eigen zeggen ‘nooit meer niet gezeild’; heeft wedstrijden gevaren, is zeilinstructeur geworden bij de Brielsche zeilschool en kocht op een gegeven moment zijn eerste boot. Een open catamaran waarmee hij tien jaar lang ‘Rondje Texel’ heeft gevaren. De kenners weten dan genoeg!

Inge Querido en Paul ontmoetten elkaar in de studententijd. Inge zelf heeft overigens ook een ‘klap van het water’ meegekregen.

Haar vader was een heel enthousiaste zeiler en nam haar en haar tweelingbroer Bart al vroeg mee in zijn boot. Zij is deels opgegroeid op een woonboot en had als één van de eersten in Nederland een surfplank. Met vrienden zeilde ze veel in Friesland.

Paul en Inge zijn letterlijk in het huwelijksbootje gestapt. Drie weken Middellandse zee. “Toen wij onze kinderen kregen, Floortje, Klaas en Daan, hebben wij een vakantie met camper geprobeerd. Leek ons geen slecht idee. Lekker rondtrekken. Maar om de een of andere reden waren wij rond lunchtijd toch altijd weer bij een haven te vinden.” Op hun gezichten verschijnt een big smile.

Inge: “Na wat uitstapjes met verschillende koop- en huurboten hebben wij met Adrie, een goede vriend, dertien jaar lang een boot gehad. Daarmee hebben wij de kusten van Denemarken, Engeland, België en Noord-Bretagne ontdekt. Het mooie van zeilen op zee is dat je los van alles bent. Je hebt alleen de elementen om je heen: de zilte lucht, de wind en de eindeloze golven. Soms zeg je een hele dag nauwelijks wat tegen elkaar.

En alhoewel je ook actief bent, is er rust en kom je bijna in een meditatieve situatie. Dat is met niets anders te vergelijken.” Paul vult aan. “Wat met name ontspannend is, is dat je leeft met de natuur. Vooral op de Waddenzee leef je met het ritme van eb en vloed en je past je automatisch aan. Vergeet het plannen maar.

Er is water, wind en getijde. Jij volgt. Dat is waar het om draait.”

(Axel Nuhn)

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 7

Nina Weiss (Joris van der Hagenlaan): Volledig in het moment leven “Ik ga een paar keer per jaar de bergen in. In de winter gaan we toerskiën in Graubünden. Dat wil zeggen dat we niet de pistes volgen, maar in het ongerepte landschap op eigen kracht naar boven lopen met vellen onder onze ski’s.

Boven aangekomen halen we de vellen eraf, zetten de hielen vast en skiën weer naar beneden. De combinatie van het overweldigend mooie landschap en de stilte is magnifiek. Je bent daar dan helemaal alleen. Ik zou willen dat ik die stilte daar kon opnemen en dan in Nederland weer afspelen. We gaan elke winter naar hetzelfde plekje terug. Dat verveelt nooit, omdat de omstandigheden elke keer weer anders zijn.”

“In de zomer gaan mijn man Gerard en ik naar kleine natuurcampings in de bergen om te klimmen. We zoeken dalen uit waar we geen van beiden geweest zijn. Ik ben alpinist sinds mijn studententijd. Gerard ook. Vroeger konden we niet samen klimmen, want hij klom op een veel hoger niveau dan ik. Hij heeft aan talloze Himalaya klimexpedities deelgenomen en mede georganiseerd. Ik klom met een vast groepje vriendinnen. Inmiddels is het niveau van mijn man en dat van mij een beetje naar elkaar toe gekomen. Nu de kinderen niet meer meegaan op vakantie klimmen we samen en kan ik dingen die ik vroeger nooit kon. Wat hij voorklimt, kan ik nèt naklimmen.”

“Tijdens het rotsklimmen ben je heel erg gefocust. Je kunt over niets anders nadenken dan over de manier waarop je beweegt, waar is de volgende tree, waar zet ik de volgende stap… Voor mij is dat zo bijzonder, omdat ik niet alleen de hele dag buiten ben maar ook heel ontspannen en volledig geconcentreerd met iets bezig ben. Ik leef dan volledig in het moment. Daarna ben ik lichamelijk lekker moe. Dan volgt een heerlijke maaltijd en een goeie nachtrust. Dat geeft mij een enorme ruimte.”

“We hebben in het verleden ook wel buiten Europa geklommen, maar dat is dan een hele onderneming. Dat vraagt een lange vakantie en veel voorbereidingstijd. Het is dan een reis en dat ervaar ik minder als vakantie, zeker als de tijd beperkt is. Dan moet ik me druk maken over veel meer dingen en dat geeft minder rust.” (Marie-Louise Markhorst)

Leidy Pieterse (Colenbranderstraat): Geluid van Noorse meeuwen “Voor mijn man Leo was er maar één vakantieland, en dat was Noorwegen. We gingen daar dus bijna altijd naar toe. Ik vond het zelf in het zuiden altijd zo vrolijk. Dus dat jaar, ergens in de jaren ’60 of ’70 denk ik, waren we in Zuid-Noorwegen op zoek naar een camping. We vonden er ook een, maar het was er erg vol en ik vond dat niet zo leuk. Mijn man reed nog een stukje door. We zagen toen een smal weggetje waar we nauwelijks met onze Chevrolet Impala plus grote caravan door konden. Het was er een stuk rustiger, dus daar zijn we gaan staan. Helemaal aan het eind, boven op de top, zagen we nog een caravan, van een Duits echtpaar dat daar ieder jaar kwam. En ik dacht: als we daar toch eens konden staan… Op een gegeven moment zei de boer dat wij dat wel mochten. Het was zo’n mooi plekje, aan zee, op die heuvel, dat we daarna nooit meer ergens anders heen wilden. Uiteindelijk hebben we onze caravan er permanent neergezet.”

“Wat ik er zo heerlijk aan vond, was het geluid van de meeuwen die je daar hoort. Ik ben opgegroeid in de duinen in de buurt van Aerdenhout, dus dat geluid zit gewoon in me. De boer moest er een beetje om grinniken.

Voor hem was het een heel gewoon geluid, zoals voor stadsmensen misschien het geluid van claxons.”

“Mijn man had op een gegeven moment ook een bootje waar hij mee ging vissen. Hij ving veel vis, die rookte hij zelf en dat aten we. Heerlijk. Ik ging niet mee vissen, maar ik heb me nooit verveeld daar. Ik had genoeg aan het zijn. Een beetje om me heen kijken en lezen.

Het weidse landschap, de stilte, heerlijk. Ik ben een buitenmens.”

“Sinds het overlijden van mijn man ga ik er niet meer heen. Eerst wilde ik niet omdat we die vakanties altijd samen deden en nu kan ik het fysiek niet meer aan met die steile paadjes daar. Mijn oudste zoon gaat er nog wel steeds heen.” (Marie-Louise Markhorst)

8 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Boekentips van leesgrage b Door Artwin Nuhn, redactie

Judith Klaasse (Van Ruisdaelstraat)

4

v.l.n.r. Marjan van Kleef, Judith Klaasse en Andries van der Meer

Marjan van Kleef (Mesdaglaan) Lezen en vakantie, dat zijn twee favoriete hobby’s van me en samen een heel goede combi! Als het boek waarin je leest zich afspeelt op de plek waar je vakantie viert, dan voegt dat iets extra toe.

1

Nachttrein naar Lissabon - Pascal Mercier Neem mee tijdens een stedentrip naar Lissabon (stad en boek zijn beide aan te raden). De schrijver leidt je naar de fundamentele vragen van het menselijk bestaan: kunnen wij zelf de loop van ons leven bepalen? Wat zou er gebeuren als we het mochten overdoen?

Je moet sommige teksten een paar keer overlezen omdat er zo'n mooie boodschap in zit. Het is geen boek dat makkelijk weg leest, maar daarom is het zo geschikt voor de vakantie. Ook heel geschikt om met reisgenoten bij een glas wijn over te filosoferen.

2

Het Boek Ont - Anton Valens Blijf je in eigen land en ga je onze meest noordelijk gelegen provincie verkennen… Met veel plezier lazen we met onze leesclub dit humorvolle boek met voor de noorderlingen onder ons, veel herkenbare plekken. Je zou Het Boek Ont de Grote Groninger Roman kunnen noemen. Hoofdpersoon is Isebrand Schut, een aanvankelijk werkloze ex-biologiestudent met kleine fobieën.

3

Schimmenrijk - Rosita Steenbeek Dit is een heerlijk boek om te lezen tijdens je vakantie in Italië.

Het is prachtig geschreven en je leert ongemerkt veel over de geschiedenis van de Etrusken (voor mij onbekend). Het boek leest makkelijk weg en je leeft helemaal mee met de hoofdpersoon. Haar boeken over Rome zijn natuurlijk sowieso een aanrader als je naar Italië gaat.

Het wonderbaarlijke voorval met de

hond in de nacht - Mark Haddon Officieel een kinderboek, maar zoals wel meer boeken voor de jeugd, ook erg leuk voor volwassenen. Het verhaal wordt verteld door Christopher, een jongen van 15 met een vorm van autisme. Christopher vertelt over de zoektocht naar de moordenaar van de hond van de buurvrouw.

Door de zoektocht komt Christopher verder dan hij ooit geweest is en weet hij uiteindelijk meer dan hij waarschijnlijk had willen weten. Doordat de verhaallijn van deze zoektocht regelmatig wordt onderbroken door meer bespiegelende hoofdstukken, waarin Christopher zijn visie op het leven geeft, krijgt het boek een speels effect. Ook worden diverse wiskundige problemen voorgelegd en opgelost, hoe simpel kan het zijn? Een makkelijk leesbaar boek, lekker voor aan het zwembad waar je wellicht nog een klein oogje op de kinderen moet houden.

5

Tonio - A.F.Th. van der Heijden A.F.TH. schrijft over zijn enige kind, zijn zoon Tonio die op eerste pinksterdag 2010 wordt aangereden op de Stadhouderskade in Amsterdam met de dood als gevolg. Een prachtig boek waarin Van der Heijden op zoek gaat naar een nauwgezette reconstructie van de laatste uren in het leven van zijn zoon vóór het noodlottige ongeval. Waar was hij? En met wie?

Waarom? En hoelang? En wie was de jongedame waar Tonio zo vol van zat de laatste weken van zijn leven? Juist door de nieuwsgierigheid naar het leven van zijn zoon vlak voor zijn dood, maakt dat het boek niet overstroomt van verdriet. Goed boek voor op een handdoekje in het gras (waar je geen kleine kinderen in de gaten hoeft te houden).

6

Zwanenroof - Elisabeth Kostova Dit boek is het verhaal van psychiater Andrew Marlow wiens nieuwsgierigheid zijn beroep avontuurlijker maakt dan je zou verwachten. Dit boek is ook het verhaal van Kate en Mary, twee vrouwen in het leven van kunstschilder Robert Oliver die bij Marlow onder behandeling is. Alle drie vertellen zij het verhaal over Robert Oliver; wie is deze intrigerende man, wat houdt hem bezig en waarom heeft hij in de National Gallery geprobeerd een schilderij met een mes te bewerken?

De afwisseling in vertelperspectief zorgt dat je twee verhalen door elkaar leest. Het zorgt er ook wel voor dat je bij tijden je koppie er echt ff bij moet houden.

Dus echt een boek voor als de kleintjes op bed liggen (of als je ze niet hebt!).

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 9

buurtgenoten Andries van der Meer (Van Heemstralaan)

7

Oorlog & terpentijn – Stefan Hertmans Boek dat past bij de 100-jarige herdenking van het begin van de Eerste Wereldoorlog. Vlaamse familiekroniek met een mooie opbouw, verzorgd geschreven met treffende beschrijvingen van mensen en kritische houding ten aanzien van de verhouding tussen Vlamingen en Walen.

De kern van het boek wordt gevormd door de gruwelijke ervaringen in de loopgraven van de grootvader van de auteur. Diezelfde grootvader schilderde en door bestudering van deze schilderijen komt de schrijver tot ontdekkingen over zijn familie.

8

Atonement – Ian McEwan Over de Tweede Wereldoorlog, maar dan beschreven vanuit een Engelse situatie. Superieur boek van een zeer getalenteerde schrijver. Psychologische roman, die vele morele vraagstukken behandelt. Bijvoorbeeld welke waarde we in de rechtbank kunnen geven aan de getuigenis van een kind. Boete wordt er gedaan door Briony Tallis die de liefde tussen haar oudere zus Cecelia en Robbie Turner onmogelijk maakt. Door verkeerde conclusies die Briony trekt uit wat zij ziet, belandt Robbie in de gevangenis en om die af te kopen vervolgens als soldaat op het Franse slagveld. Net als bij Hertmans worden de verschrikkingen van de oorlog op een indringende manier in één hoofdstuk beschreven.

9

The Fate of Africa, A History of the

Continent since Independence – Martin

Meredith Sinds de onafhankelijkheid van Afrika in de 50-er en 60-er jaren zijn er tientallen landen ontstaan. Meredith behandelt op een zeer lezenswaardige manier wat er allemaal gebeurd is sinds de onafhankelijkheid. Veel heb ik in de afgelopen 50 jaar uit de kranten en het nieuws meegekregen. Meredith zet op een heldere, kritische en weinig diplomatieke manier op een rij hoe het allemaal gelopen is. Geen boek om in één keer uit te lezen, maar moeilijk neer te leggen omdat je van het ene conflict naar de andere ramp wordt meegenomen.

Nou, vooruit, dan maak ik de tien vol.

10

Vele hemels boven de zevende – Griet Op

de Beeck Het bewijs dat Belgen beter schrijven dan Nederlanders.

Erwin Mortier kan er wat van, nou, Grietje is zijn evenknie. Het boek (dat alleen al vanwege zijn titel de Nobel-prijs verdient) schetst vanuit divers en heel persoonlijk perspectief het geworstel met thema’s als eenzaamheid en geluk van vijf personen, wier levens nauw met elkaar verbonden zijn. Voor wie geniet van taal en een kleurrijk verhaal.

Penseelsteken(27) En ik neem mee ...

Onder het mom: “de kinderen vinden deze toch echt het lekkerst”, zakken we zowat door de assen als we naar het buitenland op vakantie gaan.

Van potjes pesto, jam, bifi-worstjes, appelsap en natuurlijk aardappels. In iedere Nederlandse auto zitten in ieder geval gemiddeld 2,3 ‘eigenheimers’.

Maar ook al neem je je hele keldervoorraad mee, alles is beter dan principieel thuisblijven. Die bestaan, principiële thuisblijvers. Er zijn natuurlijk altijd redenen om thuis te blijven: persoonlijke/familieomstandigheden, werk, geld etcetera. Maar principieel thuisblijven?! Wat is er leuker dan een niet-Nederlandse supermarkt met niet-Nederlandse cassières, rotondes die je niet meteen snapt, ham die je niet kent, erkennen dat de rommel op Franse rommelmarkten er aantrekkelijker uitziet. Ervaren dat de Italiaanse jongens hun vooroordelen meer dan waarmaken, net op het moment dat jij je tienerdochters zelfstandigheid probeert bij te brengen.

Maar waarom principieel thuisblijven? Het kan niet de aversie tegen luxueus gedrag zijn. Als je het gemiddelde geknoei op klapkrukjes rond de schotelbraai met kippenpoten op een te klein rechthoekig grasveld voor zoveel caravans/tenten ziet, beweer je nooit meer dat kamperen luxe is. Het milieu dan? De vele auto- en vliegkilometers?

Ik zie het als een beloning voor de vele woningisolaties en geplaatste zonnepanelen. Voor zoveel compassie met het milieu moet je jezelf af en toe belonen. En omdat ik óók de vloer heb laten isoleren, pomp ik tijdens de vakantie zelfs de luchtbedden op met een elektrisch pompje; extra cadeautje. Het moet wel leuk blijven.

Zou je ze herkennen: de principiële thuisblijvers? Ja logisch, iedereen met een caravan of camper voor de deur of het jaar rond de skibox op het dak valt af. Je moet oppassen met vooroordelen, die hebben de principiële thuisblijvers waarschijnlijk zelf ook veel. Daarom… zouden ze meestal baarddragend zijn (hij en zij), zouden ze bovengemiddeld veganistisch zijn, hebben ze over het algemeen een Volvo S40, zouden het vooral mensen zijn die sowieso overlopen van principes; onderwijzers of politieagenten bijvoorbeeld?

Principes zijn leuk, maar laat ze alsjeblieft thuis!

L.C. BEUKer Reageren op deze column? redactie@penseelstreek.nl o.v.v. BEUKer

10 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Tijd voor vakantie ?

Haal uw persoonlijk reisadviseur in huis.

Marlies de Baar & Katoesjka Beukers Frederik van Eedenstraat 59 6824 PL Arnhem Tel: 06-46616033 & 06-46616060 e-mail: marlies@apolloathome.nl & katoesjka@apolloathome.nl website: www.apolloathome.nl/maakreizen 1e PRIJS BIJ VERKIEZING BESTE ZELFSTANDIG REISADVISEUR 2012

Onafhankelijk erkend a.p.k. keuringstation kornmann personen auto ’ s

/ campers benzine / diesel

bestel

/

Eduard van beinumlaan 2 Openingstijden: 6815 GD Arnhem ma. t/m vr. 8.00-17.30 uur tel. 026 442 51 03 Fax 026 370 25 68

H K

M

Hans Mini Klus Geen klus te klein om belangrijk te zijn

Ook voor al uw huishoudelijke klussen Voorrijtarief incl. eerste kwartier werk € 13,11 incl. BTW Werktijd wordt per kwartier berekend € 6,76 (€27,05,- p/u).

Prijzen 2013 zijn incl. BTW, excl. materiaal en toeslag voor: spoed/vies/gevaarlijk/extreem zwaar werk.

Hans Streng v. Lawick v. Pabststraat 119 6814 HD Arnhem telefoon: 06 - 22011961 internet: www.hansminiklus.nl

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 11

De ‘Light of Being’-Yoga Het woord yoga betekent in verbinding zijn, samenzijn met dat wat je wezenlijk bent.

De ‘Light of Being’-Yoga is een sensitieve en meditatieve yogavorm die steeds weer uitnodigt om met je wezen in verbinding te zijn, waardoor de levensenergie weer vrij door het lichaam kan stromen.

Informatie : Willemijn de Wit 026-3704464 E mail : dewit.willemijn46@gmail.com

E l s v a n Ro o n B l o e m w e r k w w w. e l s v a n r o o n b l o e m w e r k . n l bloemwerk op maat workshops graf- en bruidswerk Mesdaglaan 68 6 813 G R A r n h e m Te l e f o o n 0 2 6 4 42 6 5 0 8 elsvanroon@upcmail.nl

Tips van medisch onderlegde wijkgenoten voor een onbezorgde vakantie

12 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Van veilig smeren tot onveilig scheren

Door Leendert Combée

Gezond weg en gezond weer terug? Nou, niet vanzelfsprekend. Want je hebt geen idee wat je allemaal kan overkomen. Huiver mee met huisarts Carla Bles (met extra gevolgde cursussen voor reisvaccinaties) en dermatoloog Peter Arnold uit de Mauvestraat die samen hun voordeur delen. En ga goed geïnformeerd op reis.

Tips voor ver weg

Om te beginnen maar de tips voor de WK-gangers. Naar Brazilië gaan vraagt om enkele vaccinaties, onder andere D(ifterie), T(etanus), P(olio) en hepatitis A. En als we de kwartfinale halen of verder komen, spelen onze mannen in Brasilia en dan is een inenting tegen de Gele koorts nodig. Hoe langer de Oranjekoorts duurt, hoe groter dus de kans op Gele koorts.

Ook iets dichter bij huis kunnen klachten en erger worden voorkomen. Bij een all inclusive arrangement in Kroatië en Turkije zit ook het risico op vervelende en ernstige ziekten inbegrepen. DTP en Hepatitis A worden geadviseerd. En in het Midden-Oosten vindt onder andere

door de oorlog in Syrië helaas weer verspreiding van polio plaats.

Ook Gambia staat tegenwoordig in veel reisgidsen. Inenting tegen onder andere Gele koorts en het slikken van Malariatabletten wordt aanbevolen.

Tot 1 jaar na thuiskomst van een Gambia-vakantie (of naar een ander land waar Malaria voorkomt) is het goed om bij koorts de link te leggen met je recente vakantiebestemming.

In landen met malariamuggen en/ of knokkelkoortsmug (Dengue) is het overigens belangrijk om eerst zonnebrand op te brengen, dat even in te laten trekken en daarna pas met DEET te smeren of te sprayen.

Dan maar kamperen

Ok, dan gaan we maar kamperen in Midden-Europa, Tjechië bijvoorbeeld. Daar moet je dan weer oppassen met teken (soms besmet met virus dat Encephalitis kan veroorzaken). Ze geven een ernstiger ziektebeeld (van griepverschijnselen tot ernstige hersenontsteking) dan bijvoorbeeld door 'onze' Lyme-teken.

Bij een tekenbeet in Oost-Europese bosgebieden is het verstandig om direct een plaatselijke arts te raadplegen. Maar ook tegen deze specifieke tekenkoorts zijn vaccinaties beschikbaar.

Folkloristisch scheren

Andere tips gaan over het zetten van

tatoeages (met vieze naalden) en het folkloristisch scheren van je baard bij een 'kapper onder de boom'; soms met vieze scheermesjes. Als je dan na een tijdje grieperig wordt, geel gaat zien en witte ontlasting krijgt, heb je behalve een nieuwe tatoeage of een keurig glad gezicht wellicht ook Hepatitis B opgelopen. Ook in de tijdelijke en 'natuurlijke' henna-tatoeage zit vaak toch een chemische stof (PPD) die vervelende contactallergieën kan veroorzaken. De rest van je leven ben je dan allergisch (jeukend eczeem!) voor haarverf en loop je het risico op kruisallergieën met zonnebrandolie of bepaalde lokale verdovingsmiddelen. De allergische reactie kan soms zo heftig zijn dat de tijdelijke henna-tatoeage langdurig een restverkleuring van de huid geeft die maandenlang zichtbaar blijft.

Trombosebeen en diarree

Zijn er dan geen huis-tuin-enkeuken- vakantieproblemen meer?

Vóór het airco-tijdperk kwamen mensen soms met een stijve nek bij de huisarts omdat ze de weg terug met een open raam hadden gereden.

Dat waren nog eens tijden. Wat nog wel steeds voorkomt, is dat mensen in één ruk naar huis rijden en een trombosebeen oplopen. Pauzeer dus om de 2 uur en ga dan even lopen.

Het lopen wordt natuurlijk niet eenvoudiger als je op je vakantie-

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 13

adres last hebt gekregen van diarree. Bij diarree kun je het beste starten met orale rehydratiezoutsachets (ORS); zout-suiker, dat in water opgelost moet worden.

Alleen als het niet anders kan (bus- of vliegreis) gebruik je loperamide (ImodiumR). Dan weet je zeker dat je je geen zorgen hoeft te maken. Loperamide is overigens niet geschikt voor kinderen onder de twee jaar of voor zwangeren. Kan je niet aan ORS of loperamide komen, dan is bouillon of lauwe cola zonder prik een optie. Het gebruik van geactiveerde kool (NoritR) wordt tegenwoordig afgeraden.

Smeren, smeren, smeren

Dan onze huid. Het huidtype is bepalend voor de mate waarin je jezelf moet beschermen. Blonde en roodharige mensen met blauwe ogen hebben een licht huidtype en voor hen is factor 30+ aan te raden.

Voor mensen met een donker huidtype volstaat 10. Hoe vaker je (bent) verbrand(t), hoe groter de kans op basaalcelcarcinoom, plaveiselcelcarcinoom en melanoom. Melanomen zijn het ernstigst, het meest kwaadaardig en met name gerelateerd aan zonlichtverbranding op jonge leeftijd. Dus bescherming van kinderen tegen verbranding (ook op hockeyveld en tennisbaan) is van groot belang.

Hoe is een bescherming optimaal?

Kleding zonder allemaal ventilatiegaatjes beschermt sowieso tegen UV-straling. Maar voor de onbedekte huid is het gebruik van een zonnebrandmiddel het meest gangbaar. Is er veel verschil in de kwaliteit van een middel? Volgens Peter niet. Als het een middel is dat aangeeft dat het zowel tegen UVA als ook UVB-straling werkt en er ook een halfwaardetijd is vermeld (frequentie in uren waarop opnieuw gesmeerd moet worden), is dat een voldoende kwaliteitsborging. Dus het feit dat die informatie op de verpakking staat, is meestal kwaliteitsbepalend.

Je kunt smeren en smeren. Het smeren moet eigenlijk ongeveer een

Weermannennederlands

Carla Bles en Peter Arnold

half uur voordat je de zon ingaat.

Doe je het namelijk in de zon dan wordt direct het chemische proces van bescherming tegen de straling geïnactiveerd.

Heeft dus nauwelijks zin. Als je toch verbrand bent, kun je ‘de brand’ eruit halen door vaak te smeren met een willekeurige verzachtende bodylotion.

Laten checken

1:6 mensen krijgt tegenwoordig een vorm van huidkanker en 1:500 in de vorm van een melanoom. Het is zaak om deze huidkanker in een zo vroeg mogelijk stadium te ontdekken. Richtlijn: als een moedervlek in twee dimensies gaat veranderen in vorm en/of kleur, dan is het goed om er even naar te laten kijken bij de huisarts. Trek dus een denkbeeldige lijn door de lengterichting van de moedervlek: spiegelt links in rechts? Trek daarna een denkbeeldige lijn loodrecht op de eerste lijn: spiegelt boven in onder? Twee x ja is goed, twee x nee vraagt om inspectie door een arts.

Zonangst

Zonangst is niet nodig. Als je smeert volgens de regels is de bescherming prima. De zon zorgt ook voor de vorming van voldoende vitamine D, om ook maar iets positiefs te noemen. Maar zoals helaas met meer dingen: overdaad schaadt.

Aan een (over)dosis paternalisme ontkom je niet in zo’n artikel. Ga dus net als de Spanjaarden, Grieken en Italianen niet tussen 11.00 en 15.00 uur in de zon liggen bakken/ fietsen/wandelen. Het is dan niet voor niets zo rustig op het strand en de straat…

Omdat in een themanummer als dit het onderwerp niet onbesproken mag blijven, zet ik mij aan een column over 'Het Weer'. Maximaal 350 woorden en geen woord méér. Onze hoofdredacteur is daar heel strikt in. En dat is maar goed ook, want hij kent mijn lastig bedwingbare hang naar wijdlopigheid en over het weer wordt sowieso al eindeloos gezwetst.

Wat het lastig maakt is dat ik het niet zo boeiend vind, het weer als thema. Zon en een fijn briesje hebben zeker mijn voorkeur, maar mijn humeur laat zich maar zelden verpesten als bijvoorbeeld een buitenactiviteit in het water valt. Oké, van vier dagen regen word ik niet vrolijk, maar dat schijnt normaal te zijn (hoewel er ook verrassend veel ‘zonhaters’ bestaan, zo blijkt uit recent wetenschappelijk onderzoek).

Boeiender - zorgwekkender zo u wilt - is de almaar afkalvende betrouwbaarheid van de weersvoorspellingen. Was de gemiddelde weerman of –vrouw (hierna ‘weermens’) CEO van een AEX-fonds, dan overleefde deze zeker zijn eerste aandeelhoudersvergadering niet. Als advocaat schrapte men hem binnen het jaar van het tableau en als medicus zou het tuchtcollege wel raad met ‘m weten...

Pek & veren!

Maar de weermens weet kinderpartijtjes te verzuipen, damesbenen te verbleken en strandtentexploitanten te failleren, en komt daar steevast ongestraft mee weg. Zijn dedain en de stelligheid van zijn predicties (die daags erna al aantoonbaar onjuist blijken) zijn abject en infaam! Slechts financieel analisten slaan de plank nog vaker mis. Maar hún falen kost slechts miljoenen, terwijl het weer ons allen raakt. Dan nog te zwijgen over het tenenkrommend jargon waarvan de weerman zich doorgaans bedient.

Dubbele plaats- en tijdsbepalingen zijn schering en inslag – “in het Noorden, dáár laat de zon zich zien”, “morgen, dán wordt het grijs”. Eufemismen zijn dagelijkse kost – “een spat regen”, “een klap onweer” - en vaagheden hebben de voorkeur – “temperaturen lopen uiteen van 19 graden op de Wadden tot plaatselijk 27 in het uiterste Zuiden”. Ja dank u! En als ik nu in Arnhem woon!?

Nee, over Het Weer hoort u mij niet klagen. Maar voor De Weermens heb ik aan 350 woorden maar nèt genoeg.

Vincent Muller

14 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

diep arnhem / kleine studio / groot werk ontwerp en communicatie / dieparnhem.nl mauvestraat 13 / buiten kantooruren sickeszplein 5 / tijdens kantooruren

opmaak_adv_penseelstreek.indd 1

FRED MENSINK Machinale timmerwerkplaats ramen • deuren • kozijnen

17-01-2014 09:09:57

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 15

Ve i l i g o p v a k a n t i e Door Vincent Muller

U op vakantie, inbreker aan de slag Eindelijk vakantie. Hard gewerkt, welverdiend.

De reis verloopt voorspoedig. Maar dan, net voor die laatste keer goedkoop tanken in Luxemburg (of als de stewardess juist aan haar veiligheidsdansje begint), maakt de vakantiestemming plaats voor een hol gevoel van twijfel. Over bederfelijke waar in de ijskast, een open gelaten bovenraampje of vergeten nachtsloten. Want in de hectiek van het vakantievertrek ontschiet ook de meest geordende geest nog wel eens iets.

Deze stress is wel te voorkomen door een checklist te volgen en braaf op tijd met pakken te beginnen. Iets lastiger wordt het bij de vraag ‘tref ik huis en spulletjes over drie weken nog aan als bij vertrek’. Met andere woorden, is de boel wel inbraakveilig? Belangrijkste conclusie: met verrassend simpele handelingen en middelen verkleint u de kans op inbraak enorm. De grootste winst is te halen uit de combinatie van inbraakwerende maatregelen en gedrag. Makkelijk, goedkoop en evenzeer onmisbaar zijn dingen die u, wij, kortom buurtgenoten kunnen doen. Doen dus!

Vraag uw buren • Een oogje in het zeil te houden, liefst vaker dan eens per dag.

• De post dagelijks uit de brievenbus te halen en uit het zicht opruimen.

• Planten water te geven en zo nodig de tuin te sproeien.

• De gordijnen ’s avonds dicht te doen en ’s ochtends te openen.

• Hun (tweede) auto bij jou op de oprit te parkeren.

Professional aan het woord

Dit kunt u zelf doen • Met eenvoudige tijdschakelaars kunt u in verschillende vertrekken, op verschillende tijden een bewoonde indruk wekken.

• Maak van uw huis geen etalage.

• Verberg waardevolle zaken niet op voor de hand liggende plaatsen.

• Schakel uw vaste telefoon door naar iemand die deze kan beantwoorden. Zo krijgt de beller de indruk dat er bij u iemand thuis is.

• Zet ladders en ander klimmateriaal (bijvoorbeeld afvalcontainers!) achter slot en grendel.

• Niet op sociale media rondbazuinen dat/wanneer u op vakante gaat!

De redactie sprak de politie, de gemeenten en Stephan Muller, professional in bouwkundige en elektronische inbraakbeveiliging en wijkgenoot.

Stephan: ‘Word ik pas na een inbraak ingeschakeld, dan hoor ik mensen vaak verzuchten dat ze er alles voor over hadden gehad om vooral de immateriële schade van inbraak te voorkomen.

Maar alles is helemaal niet nodig. Aan drie dingen in het bijzonder hebben inbrekers een enorme hekel: licht (buitenverlichting, weinig dekking door struiken en dergelijke), lawaai (glasbreuk, deuren/ramen forceren), en lang werk (dankzij modern hang- en sluitwerk). Al bij het zien van modern hang- en sluitwerk zullen veel inbrekers hun heil elders zoeken. Ook buitenverlichting en (dus) de kans door buren of passanten ‘gesnapt’ te worden, wordt door het inbrekersgilde niet gewaardeerd. Zorg dus voor vakkundig gemonteerd hang- en sluitwerk met het SKG-keurmerk (minimaal twee **) en zorg voor een rondom goed verlichte woning, liefst met bewegings- of warmtesensors. Een goed beveiligde woning kan het Politie Keurmerk Veilig Wonen krijgen. Bij zo’n woning daalt het inbraakrisico tot 95 procent.’

16 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Garage cranevelt • • • • •

onderhoud en reparatie van alle merken auto’s laswerk grote en kleine beurten rep. van schade-auto’s apk

eduard van beinumlaan 2 6815 gd arnhem tel 026 - 4458214/4425103 fax 026-3702568

Lengtes inkorten v.a. € 8.50, Rits vervangen v.a. € 10,Tailleren v.a. € 12,50, Mouwen inkorten v.a. €12,50

Inbreng en verkoop van 2e hands damesmode

Dinsdag gebracht, donderdag ophalen Donderdag gebracht, dinsdag ophalen Contact: (naast Mantel) Tel: 026-3794415 www.madebyestrella.nl info@madebyestrella.nl

van Lawick van Pabststraat 97

Holistische massage therapie praktijk voor aandacht en bewustwording.

Massage met het accent op bewust voelen en leren luisteren naar lichaam en geest.

Massagevormen

klassieke massage * voetreflexmassage * energetische massage

bindweefselmassage * chakramassage * stoelmassage Irene Hendriks, Mesdaglaan 55, 6813 GM Arnhem, 026-4455537/06-12727780 www.eigenwijslijf.nl

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK  17

BEZOEKADRES

Mercatorweg 18 6827 DC Arnhem

T F

+31 (0)26 384 01 84 +31 (0)26 384 01 80

POSTADRES

postbus 5235 6802 EE Arnhem

E I

info@gldgrafimedia.nl www.gldgrafimedia.nl

C oiffures

GERRIE BLIKKENDAAL

Dames- en Herenkapsalon Van Toulon van der Koogweg 4 6862 EC Oosterbeek Tel/fax 026 - 333 38 21

G

B

Schoonheidssalon

Carmen

Van Ruisdaelstraat 35, 6814 KV Arnhem, tel. 026 - 442 22 25

Specialisaties Diverse gezichts- en lichaamsbehandelingen Kuurbehandelingen: hydrolifting, minilift, speciale bindweefselmassage fruitzuurbehandeling, algo-maskers, acne-behandeling

CARMEN SCHOONHEIDSSALON

Elektrisch ontharen Verwijdering fibromen Camouflage Couperose-behandeling Make-up

18 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Huis en haard tussen de Onlangs schreef de ANWB-Kampioen dat de verkoop van campers afgelopen jaar explodeerde. Vult het motorhome een gat tussen avontuurlijke kampeerders en verstokte huisjeshuurders en hotelgangers? Drie buurtgenoten over vrijheid, comfortabel kamperen en de angst om te stranden.

Door Artwin Nuhn, redactie

“We moeten er nog een beetje vertrouwd mee raken” Eigenaren: Dennis Meinema (47, accountmanager), Monique Paul (37, online marketing specialist), Roos (17), Sofie (15), Pèpe (5) en Lou-Lou (1).

Wonen: op de hoek van de Bakenbergseweg en de Breitnerstraat.

Camper: GMC-onderstel, Midas opbouw, bouwjaar 1978, 4600 kilo, benzinemotor V8 7,6 liter. Geïmporteerd uit de VS. Verbruik: 1:4.

Gekocht: twee jaar geleden in Ede. Ze wonen tegenover de Shell, al jaren. Maar hun oldtimer babybusje met ijsco op het dak gaf hen plots gezicht. Vanuit die bus verkopen ze op evenementen ambachtelijk boerenijs, biologische piepers en hotdogs. Gewoon, omdat het leuk is. En precies dat was ook de reden voor die andere opvallende aanschaf twee jaar geleden: hun camper, alias monster op vrachtwagenwielen. Want op de weegschaal tikt ie meer gewicht aan dan drie potige middenklassers bij elkaar. En erg zuinig is ie evenmin. “We hebben ‘m gekocht in een opwelling, na een nachtje doorzakken”, bekent Monique lacherig. “We zijn eigenlijk niet zo van het kamperen.

Maar de vrijheid van het buitenleven spreekt ons wel aan.

Daarom leek een camper ons ideaal. Maar wel één met ruimte. We zijn met ons zessen. En Dennis is bijna 2 meter lang.”

Die vierkante meters hebben ze. De oldtimer heeft de leefruimte van een kleine arbeiderswoning, telt zes slaapplaat-

Dennis Meinema, Monique Paul, Roos, Sofie, Pèpe en Lou-Lou

sen als het moet. En er zitten allerlei apparaten in die het leven gemakkelijk maken: koelkast, oven, magnetron, airco… “En dan gooien we er ook nog een enorme barbecue in als we weggaan”, zegt Dennis. De douche daarentegen is omgedoopt tot opbergruimte. En het fornuis is afgedekt.

Monique: ”De leidingen zijn nagekeken, en toch ruik ik steeds gas. Daarom koken we buiten.” Lachend: “Of we eten ergens anders.”

Hun vakantie-ervaring met de GMC is bescheiden. De Veluwe, Achterhoek en Zeeland. Komende zomer misschien weer naar Zeeland of België. Echt lange afstanden zitten er nog niet in. Dennis: “We moeten er eerst nog wat meer vertrouwd mee raken. Ik zou er best mee naar Zuid-

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 19

ling komen. Dennis: “Hij is echt voor vakanties.” Monique: ”Als we een weekendje weg willen, gaan de kinderen naar opa en oma en zitten wij in een hotelletje. Dat dacht ik wel.”

wielen

“Ik ben geen type om op de grond te liggen” Eigenaar: Peter Hendriks (57, ex-timmerman) Woont: aan de Gabriëlstraat.

Camper: Mercedes Hymer 3 liter turbodiesel uit 1986 met 180.000 km op de teller.

Gekocht: in 2011 in Brabant.

In de herfst en de winter staat zijn oldtimer Mercedes Hymer op de oprit, onder een afdak, aan de stroom. Maar nu de zon weer schijnt, maakt de compacte camper plaats voor zijn andere oldtimer: een Chevrolet Malibu 3 liter automaat in dat zo karakteristieke roestbruin uit de jaren ’70. Ik slik en doorleef een emotioneel moment. “Vind je ‘m mooi?”, vraagt Peter. En ik kan amper “ja” uitbrengen.

De Amerikaanse comfortkampioen is van zijn vader geweest. Net als het huis onderaan de Gabriëlstraat overigens, waarin Peter en Ineke Hendriks sinds 2006 wonen.

Hij werd er zelf in 1957 geboren. Peter: “Ik wilde ooit in de racerij. Dat kwam eigenlijk door mijn vader. Die was gek van auto’s. Toen ik klein was, reden we altijd langs het Apeldoorns kanaal naar onze Saksische boerderij in Drenthe. Hij maakte er een sport van om auto’s op een constante hoge snelheid in te halen. Een soort slalommen, zo herinner ik het me. De liefde voor die acrobatische kant van autorijden heb ik van hem.”

Dennis Meinema en zoon Pèpe

Frankrijk willen. Maar ik twijfel nog over de betrouwbaarheid van het ding. En als ik al twijfel, gaat Monique zeker niet mee. We hebben ook kleintjes aan boord, hè. Dan zijn die lange ritten niet ideaal. Misschien zetten we de camper later wel in Zuid-Frankrijk neer en gaan van daaruit rondtrekken. Dan heb je wel de lol maar niet de reisbelasting.”

Of het bevalt? “Zeker”, klinkt het in koor. “De camper biedt vrijheid en gemak”, meent Monique. Sofie: “En je hebt je eigen spulletjes om je heen”. Er valt ook nog steeds van alles te ontdekken. Dennis: “Zo’n oud ding heeft een gebruiksaanwijzing. Die moet je in de loop van de tijd leren lezen, door er mee weg te gaan en door er aan de klussen.” Maar meer dan drie keer per jaar zal het gevaarte niet uit de stal-

Maar dat met die racerij liep anders. Peter werd timmerman. En belandde veel later ook in de huizenhandel. Zijn vrouw runt nu de cadeauwinkel tegenover Albert Heijn.

En Peter helpt waar mogelijk mee. Vakantie kent bij het stel enige structuur. In januari gaan ze naar Thailand. In de zomer trekken ze twee weken naar hun caravan te Cezanne, een klein dorpje op een uurtje rijden ten Zuidoosten van Parijs dat Peter als kind al vaak bezocht omdat de neef van zijn vader daar pastoor was. “Een heerlijke plek waar ik altijd een beetje thuiskom en waar het eigenlijk steevast mooi weer is.”

En die camper dan? Een brede glimlach: “Die hebben we voor de weekendjes. Als het mooi weer is, haal ik mijn vrouw op als ze de winkel op zaterdagavond heeft afgesloten en gaan we naar de Achterhoek. Daar blijven we dan tot maandagavond of dinsdagochtend. Naar Limburg gaan we ook wel eens. Of naar de Moezel. Maar nooit heel ver weg. Dat is helemaal niet nodig. Tot rust komen kun je ook om de hoek. En een paar dagen weg lijkt al gauw een week.

Heerlijk man.”

Peter zocht lang naar een geschikte camper. “Ik wilde per se eentje als deze. Toen ik de advertentie zag en de vorige eigenaar belde, zei hij: ‘Ik geef toe dat hij niet de goedkoopste is, maar kom maar eens kijken…’ Nou echt Artwin, bijna nieuw was ie. Niks aan versjacherd. Ik heb ‘m nu vier jaar en ik heb er nooit spijt van gehad. Motorisch onverslijtbaar, super betrouwbaar en hij ligt als een huis op de weg.” Onderhoud pleegt Peter zelf, de kleine verbeter- >

20 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Peter Hendriks

klusjes ook. Zo monteerde hij extra led-verlichting, niet alleen binnen maar ook aan de buitenkant, rond de ramen, en tevens rond de uitklapbare treeplank zodat je niet in het halfdonker onverhoeds met geschaafde scheenbenen languit in het gangpad ligt. “Dat is toch leuk?! Daar heb ik dan zoveel lol van!”

“Ooit met een tent gekampeerd?”, vraag ik voorzichtig. Hij schudt het hoofd: “Wel eens gedaan hoor. Maar ik ben geen type om op de grond te liggen. Zo’n camper vind ik ideaal.

Je hebt al je spullen bij de hand in je eigen huisje op wielen.

En de rondzit hoeven we niet om te bouwen tot bed, omdat ons bed boven de cabine hangt. Kijk, dat laat je zo zakken. Daar liggen we heel comfortabel. Ik hou ervan om het relaxed te houden.”

“We zijn echte kampeerders” Eigenaren: Chris (66, gepensioneerd, voorheen banketbakker en conciërge) en Deli (64, gepensioneerd, voorheen verpleegkundige) Karstens.

Wonen: aan de Josef Israëlslaan.

Camper: Fiat 1.9 D Hymer uit 1991 met 132.000 km lekker ingereden.

Gekocht: in 2004 in de Achterhoek.

Vier, vijf weken weg in de zomer... dat doen Chris en Deli Karstens het liefste. De tijd aan jezelf, iedere dag een eindje rijden en kijken waar je uit komt. Vroeger hadden ze daar de tijd niet voor. Samen kochten ze in de jaren’70 het pand waar nu de Italiaanse bistro in zit en startten er een banketbakkerij. Hard werken was het, 70-80 uur per week.

Klanten genoeg. Wijzend op mij:”Jij kwam hier ook vaak aan de hand van je moeder. Dat weet ik nog heel goed”, lacht Deli die destijds altijd in de winkel stond. Tot de geliefde specialiteiten van banketbakkerij Karstens behoorde zonder twijfel het driehoekige Irish coffee stukje. Maar vermaard waren Chris’ saucijzenbroodjes. ”Daar hebben mensen het nog over.” Morgen (daags voor Moederdag) staat de taartjesspecialist in ruste weer even in de bakkerij.

“Dan help ik Reijnen een handje. Maar dat doe ik eigenlijk alleen in de aanloop naar hoogtijdagen, als ze het erg druk

Chris en Deli Karstens

hebben. Dat vind ik wel leuk.”

Toen Chris en Deli nog hun zaak hadden en drie opgroeiende dochters thuis, zat er niet meer in dan twee weekjes vakantie per jaar. “Dan gingen we tien dagen kamperen in Nederland, met de tent.” Maar toen hun middelste een hele vakantie lang ’s nachts huilde en Deli uren met haar in de auto zat om de geluidoverlast te beperken, ging de tent eruit. “Ik was het zat.”

Inmiddels staan de kinderen op eigen benen en zijn beiden gepensioneerd: Chris als conciërge van een middelbare school en Deli als verpleegkundige. Vier jaar geleden kocht het stel hun amper ingereden Fiat Hymer. “We trekker graag rond met onze camper”, typeert Chris henzelf. “Eén maal per jaar gaan we lang weg. We houden er niet van om een hele tijd op één plek te staan. Dan kun je net zo goed een caravan nemen of een huisje huren. We rijden weg en laten ons verrassen door wat we tegenkomen.” Rond de zomer nemen ze de camper ook wel eens mee voor weekendjes weg. Of om in de buurt van één van hun kinderen kamp op te slaan en op de kleinkinderen te passen. “Dan zijn we verder niemand tot last.”

De Hymer bevalt prima, al zou Chris wel graag een iets sterkere motor in het ding willen hebben. Want berg op gaat ie erg langzaam. De camper zou van hem bij nader inzien ook wel iets groter mogen, zodat er een vast bed in kan. Maar daarin staat ie alleen. Deli vindt dat onzin.”Wat kan dat nou schelen: even die rondzit ombouwen? We hebben toch vakantie en tijd zat?!”

Het camperleven bevalt uitstekend. Chris: “Je kunt gaan en staan waar je wilt. Je hebt bovendien het gemak van al je eigen spullen om je heen.” Deli: “En we hebben nauwelijks werk als we op een camping aan komen he… Ik zie dan mensen met zo’n tent in de weer zijn. Terwijl wij parkeren, we klappen het luifel uit, halen stoeltjes tevoorschijn en klaar. Heerlijk. En ‘s morgens ben je in tien minuten weg.”

Dit jaar gaan ze een rondje Frankrijk doen. “Ik denk eerst maar eens naar Bretagne. Daar hebben we nog een heleboel niet gezien.” De tomtom gaat ook mee. “Maar die hebben we eigenlijk nooit aan”, bekent Deli. “We rijden het liefste op van die kleine weggetjes. Die zijn het mooiste. En je weet nooit wat je tegenkomt.”

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 21

Mijn favor iete va k ant iebestemmingen Door Artwin Nuhn

Foto: Yvonne Looijschelder en Jan te Loeke

Graag weg maar nog geen idee waarheen deze zomer?

Laat je inspireren door twee reislustige buurtgenoten. Met tips voor binnen- en buitenland.

Yvonne Looijschelder (Mesdaglaan): Ontdekken, bewonderen en doen Terschelling. Favoriete vakanties

hebben te maken met de verschillende fases in mijn leven. Toen mijn kinderen klein waren, begon mijn liefde voor Terschelling. Toentertijd zijn we er jaarlijks heen gegaan, kamperen of in een huisje. Wat Terschelling voor mij zo bijzonder maakt, is de wijdsheid van het eiland met z'n brede stranden en het droogvallen van het wad. Waar de kinderen uren bezig konden zijn met pieren of krabben zoeken. Elk jaar probeer ik (nog) terug te gaan om een paar dagen van het Oerol-festival mee te maken. Het liefst logeer ik op het oostelijke deel, zodat je van de drukte op West-Ter

schelling heerlijk - of over het wad of door de duinen - terug kunt fietsen.

Beide routes zijn prachtig!

Florence, Italië. Tijdens de middelbare schoolleeftijd zijn we Italië gaan ontdekken. Vanuit een centraal gelegen camping Baddiacia aan het meer van Trasimeno in Umbrië, vlakbij Toscane. De camping was ideaal voor de kinderen om te hangen bij het zwembad en met veel (Nederlandse) leeftijdgenoten te zijn. Om de dag gingen ze mee stadjes bekijken, waarbij we elk jaar weer tegen hetzelfde euvel opliepen! Voordat wij bij een leuk pittoresk stadje waren, was het zeker al 12.00 uur en sloten vervolgens zeker voor twee uur de winkels voor de siësta. Een spookstadbezoek was het gevolg! Door de centrale ligging hebben we veel plaatsen bezocht, héél veel kerken van binnen gezien en heerlijk gegeten en gedronken. Op een van mijn dochters heeft Italië zoveel indruk gemaakt, dat zij nu al vier jaar in Florence woont en de cultuurverschillen met Nederland beschrijft op www.

SoFlorence.nl. Regelmatig ga ik nu

naar Florence en niet alleen om de prachtige stad te bekijken, maar ook om bijvoorbeeld op een oude Vespa het bijzonder mooie landschap met de opvallende cipressen te bekijken, met tussendoor het nuttigen van de chianti wijn en het nemen van een aperitivo!

Cuba. In de periode dat de kinderen

niet meer mee gingen op vakantie kwamen er naast de eerder genoemde bestemmingen andere favorieten naar voren. Vooral de wens om andere culturen te gaan ontdekken. Eén van de eerste plekken werd Cuba, één van het laatst overgebleven vrij te bezoeken communistische landen. Ik vind oude auto's erg mooi en nergens zou ik zoveel oldtimers bij elkaar zien. Het waren zeker hele oude auto's die sinds de jaren ‘60 niet meer in originele staat waren opgeknapt.

Met als gevolg dat toen we in een taxi een stadsrit maakten we in een bocht een wiel verloren en de bekleding in de auto totaal was versleten! Bijzonder om mee te maken dat er voor de plaatselijke bevolking en toeristen verschillende muntsoorten waren >

22 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

en er breed gesorteerde winkels waren voor de toeristen en aparte winkels voor de bevolking waar werkelijk bijna niets was te krijgen, zoals vroeger met het bonnensysteem. Wat uiteraard een dubbel gevoel geeft om daar als ‘rijke’ rond te lopen. Gelukkig staat het hele systeem op zijn kop en zie je langzaam dat de grenzen meer open gaan en hopelijk voor de bevolking meer economische groei en vrijheid oplevert!

Jan te Loeke (Frans Halslaan): Ontspannen door inspannen De Perhentians. Tropische

“bounty eilandjes” voor de kust van Maleisië. De reis erheen is al een avontuur, in de kustplaats zijn er diverse aanbieders die de boottocht en het verblijf graag willen regelen.

Een soort proppers, onderhandelen dus. Met snelle bootjes reis je er in 40 minuten naar toe. Aankomst op het witte strand, uit de boot met de bagage, nog een paar stappen door het water. Vrijwel geen luxe accommodaties, maar vooral eenvoudige lodges. Alleen de strook langs het water is deels bewoond, geen wegen of infrastructuur. Uit je bed, direct op het strand, snorkelen voor de kust.

Just pray Het is februari 2011. Aansluitend aan een familiebezoek in Zuid-Afrika gaan we op vakantie naar Namibië en Botswana. Onderdeel daarvan is een safariweek in de immense Okavango-delta in Botswana. Met nog zeven andere safarigangers, twee gidsen en een kok rijden we in een open terreinwagen hortend en stotend over karrensporen en door grote waterpartijen de delta in.

En óf we wild zien: olifanten klein en groot, honderden buffels, leeuwen, nijlpaarden, giraffen, hyena’s… Soms op niet meer dan vijf meter afstand. We overnachten in de middle of nowhere in piepkleine tweepersoons tentjes in een schutkleur in het open territorium van de wilde dieren!

Eén van die nachten: de negen tentjes zijn aan het eind van de middag in een halve cirkel opgezet aan de oever van de prachtige rivier de Chobe. Na het eten en een gin-tonic zoekt eenieder

Rust, ruimte, vriendelijke mensen, alles valt te regelen, onthaasten dus. ’s Avonds echt donker, met enkele lichtjes bij lokale restaurantjes aan het strand. Waar je een hele avond bij de zacht ruisende zee praat, puur eten krijgt, lekkere drankjes maar niet overal alcohol in dit islamitische deel van het land en.. de sterren aan de hemel. Een indruk: www.veelzijdigmaleise.nl

Ithaka, Grieks eiland ten westen van het vaste land.

Naast Kefalonie. Met een prachtige blauwe zee, lieflijk groen door de westelijke ligging en overwegend witte huizen. Italiaanse invloeden in de stijl en de bouw. Volgens Homerus was Odysseus hier ooit koning.

Een klein, rustig en bijzonder eiland.

Met nog deels een jaren ‘60 sfeer. In het plaatsje Stavros staat de tijd stil, oude mannetjes op een veranda in de schaduw, een tijdloos leven. In het prachtige minihavenstadje Frikes is er pas ’s avonds laat weer een beetje leven. Het hoofdstadje Vathi, lijkt dan alweer druk. Heel relaxed, vriendelijke mensen, puur eten, alle tijd en door de kleinschaligheid blijft het heel gemoedelijk.

’s Zomers in de alpen. Som-

migen zien de Alpen alleen als ze wit

zijn/haar tentje op en als het vuur dan ook langzaam dooft, is het pik- en pikdonker. Cees (mijn man) slaapt al snel; hij heeft voor de zekerheid oordoppen ingedaan tegen de nachtgeluiden van het wild. Ik niet; ik vind het niet prettig om me af te sluiten voor elk geluid.

Ik lig wat gespannen wakker.

Opeens hoor ik geluid rond de tent; ik houd mijn adem in. Geschuifel, geloop, gesnuif! Oh jee, ik krijg het Spaans benauwd. Het blijft maar doorgaan, uren naar mijn idee! Zal ik Cees wakker maken? Maar als hij schrikt en misschien een gil geeft? Opeens gaat er een hoekje van één van de tentdoekluikjes op en neer. Ik móet ademen, maar ik durf het nauwelijks. Wat moet ik doen?

Lawaai maken? Met de zaklantaarn schijnen? Toch Cees wakker maken?

Ik weet het niet. En dan realiseer ik me ook nog ineens dat we vergeten zijn de tentdoekluikjes dicht te ritsen, wat ons wel geboden was; ze hangen dus los voor het (vliegengaas-)raam. Ik lig verstijfd op mijn matje en weet nu ze-

zijn. Terwijl het juist ook ’s zomers zo prachtig is om er te vertoeven.

Met een kleine groep hoef je niet te reserveren, met een beetje voorbereiding door wat plaatsen uit te zoeken en wat verblijfsmogelijkheden alvast te noteren, kun je gewoon naar de plek rijden waar het mooi weer is en blijft. Even rondkijken en aanbellen, zo geregeld. Niet per se als echte bergbeklimmer, maar gewoon met een rugzakje , stokbroodje erin, het liefst niet teveel met de liften en dan gewoon genieten en een mooie route lopen. Dat kan eenvoudig, maar ook wat pittiger door een tocht met wat meer uitdaging te kiezen. Voor een ieder wat wils.

En wat is prachtiger dan onderweg, net wanneer je hard aan een korte pauze toe bent, een mooie locatie te vinden, met heerlijke kuchen, authentieke gerechten en frisse drankjes. Heel relaxed, het hoofd leeg, ontspannen door inspannen en een prachtige natuur. Zowel in de hogere bergen in Wallis, waar je ook gletsjers tegenkomt, als ook in Oostenrijk met een grote variatie aan kleine authentieke dorpjes. Toch heel anders dan bij de wintersport. Om nog maar te zwijgen van koeien en koebellen. Simpel, maar wel genieten.

ker dat mijn laatste uur geslagen heeft!

Hoe lang kan één nacht duren!

Nóóit was ik zo blij met keukengerammel om half 6 ’s morgens. Langzaam ontwaakt de dag en ik lééf nog! Iedereen trouwens. Tijdens het ontbijt vraag ik de gids wat te doen in zo’n situatie.

Hij beantwoordt mijn vraag met een glimlach en zegt dan: ”Just pray”.

Rini Westerveld

Landgoed Mariëndaal: een historisch vakantieverblijf

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 23

Door Marije Hoogland en Maartje van den Berg

Al eerder heeft u in De Penseelstreek kunnen lezen over de landgoederen die direct grenzen aan onze buurt en die in beheer zijn bij natuur- en erfgoedorganisatie Geldersch Landschap & Kasteelen (GLK). Deze keer neemt Peter Palstring, vrijwillig educatief boswachter bij GLK, u op papier mee naar Mariëndaal.

Mariëndaal ligt op een steil gedeelte van de stuwwal van Arnhem. Wandelen is hier dan ook een stevige klim en een goede oefening voor de beenspieren. Ook voor uw hond, die hier los mag lopen. 'Klein Zwitserland zou een hele goede naam zijn voor dit gebied,' zegt Peter. ‘Een soort vakantie in eigen land’.

Vlakbij de spoorlijn en de parkeerplaats ligt het landhuis van Mariëndaal. Dit huis staat er sinds 1857.

Daarvoor heeft er een kleiner landhuis gestaan. Tot voor kort zat er een laboratoriumbedrijf in het landhuis. Dat kunt u nog zien aan alle schoorsteentjes op het dak. De eerste eigenaar van het landhuis in 1735 was de familie Brantsen, die op Zypendaal woonde en Mariëndaal als buitenhuis gebruikte.

'Wij hebben nu twee auto's, zij hadden twee landhuizen...'. Zij gingen dus vanaf Zypendaal op vakantie naar Mariëndaal; wat wij nu toch meer als (bijna) thuisblijven zouden zien was in die tijd waarschijnlijk al een hele onderneming!

Aan de andere kant van de spoorlijn begint Mariëndaal met een parkgedeelte. Dit is in de winter van 2014 helemaal opgeknapt.

Oude klooster

Mariëndaal is al bekend van het klooster dat er rond 1400 is gesticht. Daar is nu niets meer van over, behalve een paar grafstenen van hoge geestelijken van toen. Eén van die 'grafzerken' is nu een stenen tafel, die staat aan het einde van de Middellaan. Heeft u de stenen tafel bereikt over het zeer steile pad vanaf de Groene Bedstee, dan kunt u op het bankje bij de tafel even op adem komen.

Aan de zuidzijde van het spoor liggen landbouwpercelen. ‘GLK gaat samen met de wijnboer van Wijngaard de Wageningse Berg op deze zonnige, warme plek een wijngaard beginnen,' vertelt Peter. 'Dat past natuurlijk heel goed bij de gedachten aan het oude klooster.'

Kenmerkend voor een landgoed zijn de doorkijkjes, de zichtlijnen vanuit het landhuis en de vele lanen. Peter: 'Op Mariëndaal is de zichtlijn vanuit het huis vrij kort, maar dat komt vooral door de heuvel tegenover het landhuis die daarvoor in de weg zit.' Het pad zigzagt op een grappige manier naar boven, bijna als haarspeldbochten. Mariëndaal heeft veel beuken.

In de zomer zijn de beukenbomen nogal dichtbegroeid. 'Dat geeft veel schaduw. Daardoor groeien er maar weinig struiken en jonge bomen onder de oude beuken. Het is er gewoon te donker! Wist u trouwens dat de meeste bomen hier ongeveer 150 jaar oud zijn?'

Kracht van water

Op Mariëndaal ontstaan enkele beekjes. De combinatie van water en hoogteverschil was ideaal voor molens.

Langs een beek stonden vaak meerdere molens die door de waterkracht werden aangedreven. Want de hoogteverschillen maken dat er veel kracht zit achter het stromende water. Enig idee waarom de molens verdwenen zijn?

Benieuwd naar het antwoord? Lees dan verder.

'Vroeger was het een teken van rijkdom als je een lichte huid had. De arbeiders moesten in de brandende zon werken, en werden bruin van de zon. Een lichte huid betekende dus dat je geen arbeider was,' vertelt Peter. 'Speciaal voor de dames werd er in 1865 een loofgang aangelegd. Dat is een smalle gang tussen de beukenbomen, waar je onderdoor kunt lopen. Deze is in de zomer volledig bedekt met bladeren, waardoor je in de schaduw en koelte kon wandelen.' Deze Groene Bedstee is 400 meter lang. De loofgang is zeer dichtbegroeid, want er mocht natuurlijk geen straaltje zon bij de dames op de huid komen.

Oorlogsporen

Rondom Arnhem is er in de Tweede Wereldoorlog hard gestreden. Juist de landgoederen zijn een strijdtoneel geweest. Overal zie je sporen van de oorlog. Bijvoorbeeld bij het spoortunneltje. Een van de weinige doorgangen bij het spoor was ook een beschutte aanvalsplek. De kogelgaten zijn gedicht, maar aan het metselwerk zie je dat er heel veel te repareren was.

En dan nog het antwoord dat u tegoed had: de molens verdwenen toen de stoommachines opstoomden. De molens waren niet meer rendabel.

24 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Theo Hegeman Arnhem

Salvatorplein/Bakenbergseweg Z. Tel. 026 - 32 111 77 N. Tel. 026 - 44 33 876

PEDICOR

C Diabetische voetverzorging C Voetref lexzonetherapie C V erpleegkundige

Tooropstraat 31 • 6813 KS Arnhem• Tel. 026 - 445 89 16

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 25

Op zoek naar vleermuizen Op warme zomerdagen zie je ze hoog en soms schrikbarend laag f ladderen. Vleermuizen, of beter gezegd, vleermuisjes. Kleine, ongrijpbare wezentjes die met hun hoekige silhouet en hun grillige vlucht mystiek aandoen. Wilt u, net als ik, meer weten over hoe vleermuizen kijken met hun oren, vliegen met hun handen en hangend aan hun voeten slapen? Over waar ze hun verblijf- en foerageerplekken hebben? Kijkt u dan eens op www.vleermuizenindestad.nl. Of op www. vleermuis.net. Daar vindt u bijvoorbeeld ook informatie over wat u moet doen als u een gewonde vleermuis vindt, hoe u uw huis 'vleermuisvriendelijk' kunt maken, en over wat er waar (en niet waar) is van de verhalen dat vleermuizen ziektes kunnen overbrengen.

Heeft u geen zin om op internet te studeren, wilt u een leuke avondwandeling maken, en passant nog wat nieuwe buurtgenoten ontmoeten? Kom dan mee naar de excursie door onze eigen buurt met vleermuizengids Herman Heskamp (zie kader). Vanwege het late tijdstip raden we u aan om alleen kinderen van 12 jaar of ouder mee te nemen die stil kunnen zijn. Dan kunnen we de geluiden van de vleermuizen uit de batdetector allemaal goed horen. We krijgen een uitleg onder meer over frequenties, over natte en droge geluiden, over muggen en andere kleine insecten als voedsel en over hun winterslaap. En over misschien onvermoede nachtelijke gebeurtenissen rondom onze huizen.

Er kunnen maximaal 20 personen mee. Wacht u dus niet te lang met aanmelden! Alleen bij zeer slecht weer gaat de excursie niet door; u krijgt daarover eventueel bericht via e-mail kort voor de start (dus als u twijfelt controleert u de e-mail dan even). Aan de excursie zijn geen kosten verbonden.

Vleermuizenwandeling!

Donderdagavond 3 juli van 22.00-24.00 uur. Verzamelen om 21.45 uur op het Witsenveldje (hoek van Goghstraat en Witsenstraat). Aanmelden kan door een email te sturen naar frederike@bloemers.net.

Vlinder- en bijenveldje aan Witsenstraat In de zomer van 2013 plaatste Marian van der Wiel een oproep in De Penseelstreek of er buurtgenoten wilden meedenken over het ondersteunen van de bijen in onze wijk. Marian legde in haar oproep uit dat het niet goed gaat met de bijen in ons land, door chemische bestrijdingsmiddelen, ziektes en gebrek aan geschikte planten en bloemen. Meerdere buurtgenoten reageerden en gingen aan de slag.

En met succes!

Marian: ‘Het idee om op het Witsenveldje iets te doen kwam al snel op. Ik heb toen contact opgenomen met de gemeente en daar waren ze eigenlijk meteen enthousiast. Het veldje is officieel in bruikleen gegeven, op voorwaarde dat het goed onderhouden wordt.’ In februari is de grond met behulp van de gemeente zaaiklaar gemaakt. Het ligt op een plek waar kinderen er geen last van hebben met spelen of sleetje rijden. De vrijwilligers hebben compost opgebracht en biologisch zaad ingezaaid, waarvoor de wijkvereniging een beperkt startbudget ter beschikking heeft gesteld. ‘Het ziet er nu wel nog een beetje rommelig uit’, zegt Marian. ‘De planten moeten zich de komende jaren ontwikkelen en uitzaaien. En in het najaar gaan we biologische bloembollen planten. Overigens willen we dan ook met biologische bloembollen de boer op in de wijk. Het geld dat we daarmee verdienen gebruiken we weer voor zaaigoed voor volgend jaar.’

Maartje van den Berg

Kleintje natuur in de buurt

De Atalanta

Dat vogels in de winter wegtrekken naar warmer streken wist u waarschijnlijk al. Maar wist u ook dat er vlinders zijn die dat doen? Een van die trekkende vlindersoorten is de Atalanta (ook wel bekend als Admiraalvlinder). Het is een van de meest voorkomende Nederlandse vlindersoorten en u kunt de Atalanta dus overal zien als u een beetje oplet. Zeker als ergens veel bloeiende planten staan.

Maar in het najaar zoekt de Atalanta zijn zoetigheid ook wel in rottend fruit en bloedende bomen. Hij moet dan genoeg energie verzamelen voor de reis terug naar het zuiden. Onderzoek heeft uitgewezen dat deze kleine vlinders ongeveer 5 weken doen over de reis van Finland naar de Middellandse Zee. Ze vliegen daarbij vaak op grote hoogte en soms zelfs ’s nachts! Als u zelf in de winter eens in Zuid-Europa bent dan kunt u daar de Atalanta op zonnige winterdagen zien vliegen – en misschien is het dan wel dezelfde als die in de zomer in uw eigen tuin. Eigenlijk onvoorstelbaar dat een beestje van een paar centimeter groot zo ver vliegt om eitjes te komen leggen op onze Nederlandse brandnetels (want de rupsen van de Atalanta eten het liefst brandnetel). Je zou zeggen dat er in ZuidEuropa toch ook genoeg brandnetels zijn!

Maar blijkbaar is het voor deze vlinders, ondanks dat er veel sneuvelen tijdens de lange tocht, toch voldoende interessant om in de zomer bij ons op vakantie te komen en te profiteren van onze volop bloeiende planten. Tip: er bestaat een prachtige film over de ongelofelijke trektocht van deze vlinders. Kijk voor een eerste indruk van deze film op www.gobutterfliesgo.nl.

Maartje van den Berg

26 DE PENSEELSTREEK Nummer 69

Rustpunt Massages * ontspanningsmassage – verrassend afwisselend * hotstone massage – heerlijk warm * pulsing – ontspanning met kleding aan * zwangerschapsmassage - goed voor jou en je kindje * basiscursus ontspanningsmassage – privécursus voor twee Koert Sondorp – Tooropstraat 41 Arnhem – 06 232 777 62 – arnhem@rustpuntmassages.nl – www.rustpuntmassages.nl KvK 09199532

Flow Afscheidsbloemen is uitgegroeid tot Flow Bloemisten op een nieuwe locatie aan het Oremusplein 4.

Een sfeervolle speciaalzaak om uzelf of iemand anders te verwennen!

• Creatieve boeketten • Bruidsbloemen • Arrangementen • Afscheidsbloemen • Bedrijfsbloemwerk • Bloemwerk voor evenementen Oremusplein 4, 6815 DN Arnhem Tel. 026 3517148/06 25202523 cscharringa@flowbloemisten.nl

SCHILDERSBEDRIJF • Onderhoud • Nieuwbouw BOUWK. ONDERHOUD • Renovatie • Betonreparatie Postbus 2050 • Isolerende beglazing 6802 CB Arnhem • Plafond- en wandafwerking Tel 026 - 44 325 50 • Gevelreiniging Fax 026 - 44 585 58 • Plaatsen ramen en deuren • Politie keurmerk hang- en sluitwerk • Kozijn renovatie

Wijnkoperij Henri Bloem Amsterdamseweg 126, 6814 GJ Arnhem Tel.: 026 – 4455220 E-mail: arnhem@henribloem.nl Zie voor aanbiedingen: www.henribloem.nl

Nummer 69 DE PENSEELSTREEK 27 GRATIS INTRODUCTIELES BRIDGE Bridge is voor jong en oud, alleen of samen. Bridge is een sociale denksport en goed voor het geheugen.

Wilt u vrijblijvend een indruk krijgen van bridge?

Geef u op voor de gratis introductieles!

Meer informatie vindt u op: www.bridgecursus.blogspot.nl of na 2 juli: 06-33142404

Wilt u een kwastje plaatsen?

Voor slechts 1,50 euro per advertentie!

De tekst mag ca. 30 woorden bevatten en wordt zonder afbeeldingen/logo's geplaatst.

Commercieel getinte kwastjes (bijv. lessen/te huur woning e.d.) kosten 10 euro. Tekst graag mailen naar redactie@ penseelstreek.nl Het bijbehorend bedrag kunt u in een envelop inleveren op Bakenbergseweg 206, Arnhem. Ingeleverde kwastjes zonder het juiste bedrag worden niet geplaatst. Zie pag.

2 voor sluitingsdatum inleveren voor het volgende nummer.

OPPAS GEZOCHT Leuk gezin zoekt oppas aan huis.

Iedere dinsdag van 8.00 uur tot 18.00 uur voor drie kinderen (0, 2, 4 jaar). Reacties graag aan mpolfliet@yahoo.com of via 06 248 238 47

FEESTJE???!!!

DJ MATT Examenfeest, Verjaardag, Zomerfeest, Wijkfeest, Klassenfeest, Sweet 16, Sweet 18, Discofeestje, Preparty, Personeelsfeest, Housewarming, Afterparty, Benefietfeest etc.

Kijk voor alle feestmogelijkheden op de website: www.djmatt.nl of bel met Matthijs: 06-36505516 Prijsindicatie: vanaf 25 euro per uur

KWASTJES KLEURRIJKE SCHILDERIJEN Wilt u uw huis verrijken met een mooi schilderij, kom dan kijken in mijn thuisgalerie. Mijn schilderijen zijn kleurrijk en divers. U bent altijd welkom en kunt vrijblijvend een afspraak maken.

Ria van der Meulen PIANOLES?!

026 445 46 02 Bij klavierplezier komen een paar plekken vrij!

Wil je eerst een proefles?

Of komen kijken naar de voorstelling met o.a.

'Carnaval des Animaux' op 22 juni a.s.?

Info: www.klavierplezier.nl Annette Niels 026 4721315

REMEDIAL TEACHER AANGEBODEN

OPTICIEN AAN HUIS

In mijn praktijk bied ik met name begeleiding aan kinderen met leerproblemen.

Kinderen kunnen worden geholpen met rekenen, lezen (en bijkomende problemen zoals dyslexie), spelling en algemene leervaardigheden.

Als u weinig tijd heeft, advies op maat wenst of moeilijk ter been bent..

Voor meer informatie: Remedial Teaching Praktijk PiP

Wij komen bij u thuis met alle apparatuur en uitgebreide monturencollectie.

Esther Lubbers Mauvestraat 68, Arnhem Mobiel 06-39 32 20 90 E-mail: esther@rtpraktijkpip.nl Website: www.rtpraktijkpip.nl

fietoptiek.nl Bakenbergseweg 224 06 44136555

Penseelstreek Classic Car Event op zondag 7 september 2014 Inmiddels kunnen we spreken van een echte traditie; op zondag 7 september 2014 vindt voor de 4e keer het oldtimer event ‘Penseelstreek Classic’ plaats.

Een toertocht in de ochtend voor wijkbewoners met een oldtimer of bijzondere youngtimer. Wil je weer meedoen? Of ken je een wijkbewoner die met zijn of haar bijzondere auto ook graag mee wil rijden? Meld je dan alvast aan via www.penseelstreek.nl/classic.

Nieuw dit jaar: Indien het inschrijfgeld vóór 1 september op onze rekening is bijgeschreven, betaal je slechts €15,-.

Na 1 september bedraagt het inschrijfgeld €20,-.

Het inschrijfgeld is inclusief de lunch voor chauffeur en passagiers.

Wil je meedoen en heb je een zitplaats over in de auto? Geef dit door bij de inschrijving en wellicht maak je dan kennis met een bijrijder voor die dag. Heb je zelf geen klassieke auto om in te rijden, maar vind je het wel heel leuk om mee te rijden? Meld je dan aan bij ons en wie weet kun je op 7 september plaatsnemen in één van de auto’s. Dit kan door een e-mail te sturen naar classic@penseelstreek.nl.

D e K l e i n e Pa ss i e In dit vakantienummer van De Penseelstreek natuurlijk ook een interview met een kind over vakantie. Om precies te zijn over op kamp gaan.

Door Lena Bathoren (11) Met assistentie van Maartje van den Berg; redactie

Aimée is negen maar ze wordt 12 juli (de eerste dag van de vakantie) 10. Ze zit nu nog in groep 6 van de Pieter Brueghel maar ze gaat na de vakantie naar groep 7. Aimée woont in de Weissenbruchstraat en ze gaat dit jaar twee keer op kamp.

Op wat voor kamp ga je?

Ik ga op hockeykamp en ponykamp.

Wat doe je op dat kamp?

Op hockeykamp ga je hockeyen en doe je leuke spelletjes. Je bent met je team een land en er zijn allemaal landen. Er zijn wel veel kinderen en ook veel begeleiders dus je hebt ook wel veel landen nodig. En er is een speciaal land voor de keepers. Vorig jaar was dat Madagaskar. En ik was vorig jaar Hawaï.

Je doet dan bijvoorbeeld wie de schoonste tafel heeft met het eten. En we deden ook wie het langst stil kan zijn. Toen hadden wij punten gewonnen want wij waren het langst stil.

Op ponykamp ben ik nog niet eerder geweest maar ik denk dat je veel gaat paardrijden.

Waar zijn de kampen?

Het ponykamp is bij Stal Mansour op Schaarsbergen. Het hockeykamp is gewoon bij Upward waar ik normaal ook hockey.

Ben je al eerder op kamp geweest?

Ik ga bijna elk jaar op hockeykamp maar op ponykamp ben ik nog nooit geweest.

Blijf je ook slapen op zo'n kamp?

Ik blijf liever niet slapen want dat vind ik niet zo fijn. En bij deze kampen blijf je ook niet slapen. Als je de hele dag ergens anders bent, vind ik het wel fijn om weer thuis te slapen en een hele week is ook wel lang.

En als je de hele dag hebt gehockeyd, ben je ook wel moe. Maar de volgende dag heb ik er dan toch weer zin in.

Vind je het leuk om op kamp te gaan?

Ja, het is leuk als je met een vriendin gaat, maar anders is het wel spannend. Ik ga met hetzelfde meisje op hockeykamp en op ponykamp dus dat is heel leuk. Nu ben ik aan het aftellen; volgens mij moet ik nog iets van 70 nachtjes.

Ken of ben jij ook iemand met een Kleine Passie? Meld je via redactie@penseelstreek.nl!