Moja mała Ojczyzna, Moje miasto, Nasz patron

Wiersze

Gabriela Prucnal

Kamil Naróg

Moja mała Ojczyzna Gabriela Prucnal

Gabriela Magoń

Moja mała Ojczyzna Miasto Rzeszów – to nasza podkarpacka stolica, która swoim wystrojem, bardzo wielu zachwyca.

Rozsiadł się nad Wisłokiem w górę, wszerz i wzwyż rośnie, o nim na Podkarpaciu i w Polsce coraz głośniej. Siódmy wiek już istnieje stale życiem pulsuje, sto sześćdziesiąt tysięcy ludzi w nim zamieszkuje.

Tu ja chodzę do szkoły, tu rodzice pracują , tu siostra jest w liceum, tu kuzyni studiują. I każdy z nas jest Polakiem, z radością to ogłaszamy, że swą małą Ojczyznę bardzo, bardzo kochamy.

Moje miasto Gabriela Prucnal

Moje miasto Moje miasto to Rzeszów, gród już siedmio wiekowy, rozległy, murowany, piękny i kolorowy.

Dużo ulic, zieleni, kościołów, szkół, wieżowców, bloków, kamienic, sklepów, hoteli i biurowców. Mieszka tu: ciocia, wujek, kuzynki i dziadkowie, kiedy już będę duża więcej o nim opowiem.

Nasz patron Gabriela Magoń

Nasz patron Wiele lat temu On życie poświęcił, Aby ocalić Ojczyznę od kata. Śpiewamy dziś pieśni- ku jego pamięci, O tym jak z krwi wtedy była zapłata! Oddał życie dla narodu i dla swej rodziny, Opuścił świat żywych dla Wiary. I gdy mu zostały ostatnie godziny… Odszedł! Za kraj ukochany.

Moje miasto

Kamil Naróg

Moje Miasto Rzeszów słowem malowany Zawsze czysty i zadbany. Duszą miasta Staromieście, Rynek, Ratusz, kamieniczki Solidne, wiekowe i piękne.

Rzeszów zimą jak księżyc świeci i błyska. Ozdobione budynki nowoczesnych czasów Kolorem lampek i ozdób świątecznych

Wabią i kuszą przechodniów. Rzeszów latem zdobiony zielenią drzew I pięknem kwiatów w parkach i na skwerach. A błyszcząca tafla Wisłoka Koi zmęczone oczy.

Wszyscy tu są uśmiechnięci, Bo to zaszczyt żyć w tym miejscu, Gdzie problemy w mig znikają

I nikt się nie smuci. Kocham moje miasto za jego urok i piękno.