Rahmet Peygamberinin Yetimlere Karşı Davranışı Kur’ân-ı Kerîm’de yetimin muhâfazasına dâir pek çok âyet-i kerîme vardır. Allah Teâlâ, yetimlere karşı hassas olmayı şöyle telkîn eder: ‘‘Yetime karşı kahretme! (Kötü muamelede bulunma!)” (ed-Duhâ, 9) “…Yetimlerin haklarını vermekte tam adâleti gözetin. Yaptığınız her iyiliği, Allah mutlaka bilir.” (en-Nisâ, 127) Rahmet Peygamberi Efendimiz (sav) toplumdaki kırık kalplere karşı, gerekli ictimâî vazîfelerin yapılmasını ısrarla tavsiye ederdi. Bir defâsında: “Kim mes’ûliyeti altındaki kız veya erkek yetim çocuğuna iyi davranırsa; o
ve ben cennette (şöylece) beraber bulunacağız.” buyurarak iki parmağını yanyana getirmişlerdi. (Buhârî, Edeb, 24) Hazret-i Peygamber (sav)’e birisi kalbinin katılığından şikâyet etti. Allah Rasûlü de o kişiye tedâvî olarak: “Eğer kalbinin yumuşamasını istiyorsan fakiri doyur, yetimin başını okşa!” tavsiyesinde bulundu. Peygamberimizin yetim olarak dünyâya gelmesi ile dünyâda ve âhirette yetimlik izzet ve şeref kazandı. Derleyen: EmreTURAN
30