şey için “Ben böylesinin daha doğru olduğunu hissediyorum, böyle düşünüyorum.” diyebilir. Fakat “En doğrusu benim düşündüğüm ve yaptığım şeydir.” demeye başlandığında ilişkide sıkıntılar da başlayacaktır. İlişkilerde artan kızgınlıklar, bir süre sonra eşlerin birbirlerini beğenmemelerine, birbirlerine küsmelerine ve birbirlerinden yardım istememelerine kadar gidebilir. O zaman durum daha da ağırlaşmaya başlamış demektir. Eşlerin ilişkilerinden ve birbirlerinden umutları kalmaz. Daha öncesinde eksik olarak gördükleri şeyleri biriktire biriktire eşlerine dair iyi olan şeyleri göremez hâle gelirler. Bazen birkaç noktada hatalı olan eşini sanki hayatında hiç iyi bir şey yapmamış, yapamazmış gibi algılamaya başlar. Sürekli söylenmeler başlar... Taraflar sesli veya sessiz söylenmeye devam ettikçe ilişki, düzeltme niyetiyle söylenen sözlere rağmen, daha da kötüleşir.
miştir... İlk iş, kendi ölçülerimize göre eşimizi yargılamayı bırakmak olmalıdır. İlişkiyi egoların savaş alanı olmaktan çıkararak; eşlerin birbirlerini tanıdığı, farklılıkların keşfedildiği bir alan olarak görmeye niyet edilmelidir. Yaşanan sorunlar üzerinde düşünürken, “Bu sorunu yaşıyor olmamda benim yaptığım veya yapmadığım ne var?” diye bakmak lazımdır. “Durum bu ve sen böyle yaparsan durum değişecek” demeyi bırakıp, “Durum bu ve ben ne yapabilirim?” diye düşünmeye başlamalıdır. İnsanın bu dünyadaki mutluluğu, ilişkide olduğu insanlarla özellikle de eşiyle düşmanlık etmesinde değil; onu anlamaya çalışmasında ve samimiyetle dayanışmasındadır.
İşte o zaman bir bilene sormanın vakti gel-
42