Τεύχος 510

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ 62 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΛΑΡΙΝΟ ΤΟΥ

09032017

ΣΤΟ

Χ Α ΡΤΙ

οΊΚ Τ1ΥΟ Ν ΙΑΔ

χείων Βάσει στοι Bari-Focus

ΣΤΟ

Δ

.gr www.lifo Στοιχεία lytics Google Ana

„TOO MUCH IS NOT ENOUGH

TO MOTO TOY ΦΩΤΟΓΡΆΦΟY ME ΤΙΣ ΩΜΈΣ, ΣΚΟΤΕΙΝΈΣ ΕΙΚΌΝΕΣ ANTOINE D’ AGATA ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΈΦΘΗΚΕ ΓΙΑ ΛΊΓΕΣ ΜΈΡΕΣ ΤΗΝ ΑΘΉΝΑ ΣΤO ΠΛΑΊΣΙO ΕΝΌΣ WORKSHOP.

4 lifo – 9.3.17

ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΉ Η ΛΎΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΘΉΝΑΣ ΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΚΊΝΗΤΑ;

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

feedback509

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ «Γκάζια, θάνατος και τάξεις» λεγόταν το άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη με αφορμή το δυστύχημα με την Πόρσε. «Κύριε Σεβαστάκη, διαφωνώ απολύτως με τον όρο “εξαναγκαστική επιτάχυνση”» έγραψε ο Φλύαρος. «Δεν υπάρχει δικαιολογία για την ακραία επιθετική οδήγηση! Όταν οποιοσδήποτε έχει αργήσει στη δουλειά του, όποια κι αν είναι αυτή (ο οδηγός ασθενοφόρου, πυροσβεστικού οχήματος και περιπολικού, σε επείγουσες περιπτώσεις, σαφώς και είναι αναγκαίο να οδηγεί γρήγορα, αλλά όχι με τέτοιον τρόπο ώστε να κινδυνέψουν περισσότερες ζωές από αυτές που προσπαθούν να σώσουν), δεν σημαίνει ότι έχει το ελεύθερο να οδηγεί επικίνδυνα. Κάθε μέρα έρχομαι αντιμέτωπος με συμπολίτες μας που θεωρούν ότι η υποχρέωσή τους να φτάσουν εγκαίρως στη δουλειά ή στο σπίτι τους είναι ανώτερη από το δικαίωμα στη ζωή και στην ασφάλεια των υπολοίπων. Αυτό το φαινόμενο λέγεται “εγκληματική αμέλεια με ενδεχόμενο δόλο”: γνωρίζοντας την πιθανότητα να προκαλέσω τραυματισμό ή ακόμα και θάνατο, αδιαφορώ πλήρως για τις συνέπειες των πράξεών μου». Ο Νίκος Νικολαΐδης - ΣΦ πρόσθεσε, εκτός των άλλων: «Όταν μαζεύεται ο μισός πληθυσμός της χώρας μέσα σε λίγες μόνο δεκαετίες σε ένα μικρό λεκανοπέδιο, όπως αυτό της Αθήνας, με άναρχες υποδομές, κάκιστους, αν όχι υποτυπώδεις, δρόμους (εντάξει, η Συγγρού και η Αλεξάνδρας ήταν δώρα των Γάλλων, αλλά πόσοι θυμούνται τους χωματόδρομους της Αθήνας τη δεκαετία του ’70;), πιστεύω ότι είναι επόμενο να δημιουργηθεί μια εκρηκτική ατμόσφαιρα που προκαλεί οδική ανομία. Ποια θα ήταν, για μένα, η λύση, τουλάχιστον για την Αθήνα, που, έτσι όπως είναι, μίζερη, σε φτιάχνει να πατήσεις το γκάζι όταν βγεις στην Εθνική; Η δημιουργία τεσσάρων συμμετρικά-στρατηγικά τοποθετημένων πολυώροφων δημοτικών πάρκινγκ, δωρεά κάποιου μεγάλου ευεργέτη τύπου Ιδρύματος “Νιάρχος”, που με κάποιον τρόπο θα προσφέρεται χωρίς πληρωμή σε όσους δουλεύουν στο κέντρο και δεν μετακινούνται με το μετρό. Προγράμματα αποσυμφόρησης των χιλιάδων εμπορικών φορτηγών από το κέντρο με δημιουργία εμπορικής ζώνης σε συγκεκριμένη περιοχή στο Λεκανοπέδιο. Επέκταση του μετρό. Αυστηρότατα πρόστιμα για τους παραβάτες. Διαφήμιση του μετρό. Διαφήμιση στην τηλεόραση για τα τροχαία. Επίσπευση της ολοκλήρωσης των έργων σε όλες τις εθνικές οδικές αρτηρίες. Τελείωσε πρόσφατα, μετά από δεκαετίες, η εθνική Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Ο Μαλιακός τελειώνει το ερχόμενο καλοκαίρι. Τελειώνει και το κομμάτι Κόρινθος-Πάτρα. Σε καλό

δρόμο βρίσκεται η Ιονία Οδός και στο 60% η Ε65. Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε. Π.χ. η οδική αγωγή να ξεκινά από τα σχολεία. Κοιτάξτε που μια αριστερή κυβέρνηση τσεπώνει από το Ίδρυμα Νιάρχος μια βιβλιοθήκη 600 εκατ. στο Δέλτα, την ίδια στιγμή που χτίζεται η προέκταση προς Πειραιά, και δεν σκέφτηκε να την κάνει πόλο έλξης της μισής χώρας και να χτυπήσει το αυτοκίνητο την ίδια στιγμή, φτιάχνοντας έναν σταθμό στην Καλλιθέα. Να βάλει, τουλάχιστον, δωρεάν τσάρτερ-λεωφορείο από έναν από τους τρεις νέους σταθμούς προς Πειραιά για το Φαληρικό Δέλτα. Ποιος θα προτιμήσει το μετρό από το αυτοκίνητο τότε; Τι λέει ο κ. Κιμούλης γι’ αυτό;». ☛ Για τον Κέισι Άφλεκ με αφορμή το Όσκαρ του έγραψε ο Δημήτρης Πολιτάκης στο άρθρο του και η Hypatia σχολίασε: «Αν και γυναίκα και φεμινίστρια, δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι υποτίθεται πως πρέπει να κάνουμε με όσους έχουν κατηγορηθεί και/ή καταδικαστεί για σεξουαλικά εγκλήματα. Να τους κρεμάσουμε στο Σύνταγμα; Να φροντίσουμε να μην ξαναδούν άσπρη μέρα στη ζωή τους; Καταλαβαίνω ότι πολλοί υποστηρίζουν πως τέτοιοι άνθρωποι δεν πρέπει να προβάλλονται από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά μιλάμε για καλλιτέχνες που ασχολούνται κυρίως με ανεξάρτητες παραγωγές για ενήλικες, δεν είναι παρουσιαστές εκπομπών για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Θα πρέπει να δούμε πιο σοβαρά πού τελειώνει η τέχνη και πού ξεκινάει η προσωπική ζωή του καλλιτέχνη. Ο Άφλεκ μοιάζει δυστυχής. Προέρχεται από οικογένεια αλκοολικών, πέρσι χώρισε... Ποιος ξέρει τι τραβάει κι αυτός! Δεν βγαίνει να μιλήσει δημοσίως για την προσωπική του ζωή, οπότε ίσως πρέπει να σεβαστούμε αυτή την κατάσταση και να τον αφήσουμε στην ησυχία του». ☛ Ο M. Hulot έγραψε για τα Χρόνια της Αθωότητας, ίσως ό,τι πιο προκλητικό έπαιξε πρόσφατα σε αθηναϊκή σκηνή, και ο Γιώργος Τσομπανίδης 35 σχολίασε: «Ό,τι είναι οι ταινίες του Γιάννη Οικονομίδη για τον ελληνικό κινηματογράφο, τα βιβλία του Ηλία Πετρόπουλου για τα ελληνικά γράμματα, είναι η συγκεκριμένη παράσταση για το ελληνικό θέατρο. Προσωπικά, είμαι κατά της αιμομιξίας (οι λόγοι είναι πολλοί), αλλά ως θεατρόφιλος και άνθρωπος με ανεπτυγμένη λίμπιντο, από απλή περιέργεια, θα πήγαινα να τη δω, εφόσον έμενα στην Αθήνα (όμως μένω στη Θεσσαλονίκη). ΥΓ.: Οι Αθηναίοι είστε πολύ τυχεροί. Έχετε ποικιλία σε θεατρικές παραστάσεις που καμία άλλη πόλη της Ελλάδας δεν έχει».

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

9.3.17 – lifo

5

Index 510

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου –––––– συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Ναταλί Χατζηαντωνίου Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΚΟΛΩΝΑΚΙ

ΈΝΑΣ ΠΕΡΊΠΑΤΟΣ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΆ ΠΟΥ ΞΕΚΟΥΡΆΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΚΙΆ ΤΟΥ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΎ, ΌΠΟΥ ΟΙ ΑΜΥΓΔΑΛΙΈΣ ΑΝΘΊΖΟΥΝ ΠΡΏΤΕΣ σελiδεσ

25—45

Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Λουίζα Αρκουμανέα Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Μερόπη Κοκκίνη Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Φιλίππα Δημητριάδη Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης

Η ΤΑΠΙΣΕΡΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Αφηρημένα κεντήματα και πλέξιμο σε μοτίβα και παστέλ χρώματα στην πρώτη προσωπική έκθεση της Ζωής Γαϊτανίδου στην γκαλερί The Breeder.

σελiδα

18

φωτογραφία εξωφύλλου

φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F.

Αntoine D' Agata

assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα

ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ

«Δώδεκα χρονών πήρα ένα ξύλο, το τρύπησα με ένα πυρωμένο σίδερο, του άνοιξα έξι τρύπες κι έφτιαξα ένα δικό μου κλαρίνο, αυτοσχέδιο».

σελiδα 6 lifo – 9.3.17

22

οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου κωδικος εντυπου 7639

9.3.17 – lifo

7

8 lifo – 9.3.17

iLoveAthens BETON 7

maria & natalia petschatnikov, two islands

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Οικαλλιτέχνης Ο δίδυμες Maria STMTS & (Σταμάτης Natalia Petschatnikov Μήτσιος) έχει συστηθεί (1973, Αγία στο Πετρούπολη) κοινό κυρίως μέσω των έργων εργάζονται μαζί στα street art που όρια μεταξύ έχει φιλοτεχνήσει ζωγραφικής σε κτίρια και installations. της πόλης. Έχουν Αυτή είναι η πρώτητο παρουσιάσει του έργο έκθεση τους σε όλη γκαλερί. την Ευρώπη Βασικό θέμα και της δουλειάς έχουν λάβει διάφορες του είναι τα παιδιά, ηυποτροφίες διεθνείς νεολαία. Ο τίτλος και της έκθεσης κάνει επιχορηγήσεις. Ζουν γρήγορα και σαφή τα θέματα εργάζονται στο Βερολίνο. που τον απασχολούν: Στην έκθεσή τους τα όρια «Two και τα σύνορα, ηστην Islands», μετανάστευση, Beton7 τα όρια μεταξύ Gallery, κάνουνθεσμικής σύγκριση τέχνης καισε ανάμεσα τέχνης δύο νησιά: του το δρόμου, ένα, το «νότιο», ακαδημαϊκής είναι στο και ακραίας Αιγαίο Πέλαγος, τέχνης. και το άλλο, το «βόρειο», στην 08/12/16-14/01/17, Αίθουσα Καρελία. Μολονότι και Τέχνης Αθηνών, Γλύκωνος τα δύο νησιά βρίσκονται 4, Δεξαμενή, 210 στην Ευρώπη,Κολωνάκι, είναι 7213938 πολύ διαφορετικά σε ό,τι αφορά το κλίμα, το φυσικό τοπίο και την Ιστορία. Η καλλιτεχνική έρευνα των Maria & Natalia Petschatnikov θα παρουσιαστεί σε δύο εκθέσεις, μία στην Ελλάδα και μία στη Ρωσία.

02-24/03, BETON 7, Πύδνας 7, Βοτανικός. Δευτ.-Παρ. 14:00-19:00 Είσοδος ελεύθερη

9.3.17 – lifo

9

Η ΑΘΉΝΑ ΥΠΟΔΈΧΕΤΑΙ ΤΟ ΟΙΝΌΡΑΜΑ 2017 ΚΑΙ ΤΗΝ

ATHENS WINE WEEK 11-13 Μαρτίου φιλοξενείται στο Ζάππειο Μέγαρο η μεγαλύτερη έκθεση ελληνικών κρασιών.

Ρ

αντεβού γνωριμίας με τα πιο εκλεκτά, καθιερωμένα αλλά και νέα κρασιά που βγαίνουν από τον ελληνικό αμπελώνα δίνουν και φέτος οι φίλοι του οίνου αλλά και οι επαγγελματίες του χώρου εστίασης σε Ελλάδα και εξωτερικό, στην έκθεση «Οινόραμα 2017». Για τρεις ημέρες, από τις 11 έως τις 13 Μαρτίου, το Ζάππειο Μέγαρο μεταμορφώνεται σε μια απέραντη κάβα, φιλοξενώντας τη μεγαλύτερη έκθεση ελληνικών κρασιών στον κόσμο. Περισσότερα από 250 οινοποιεία από την Ελλάδα και το εξωτερικό και τουλάχιστον 10.000 επισκέπτες αναμένεται να δώσουν φέτος το «παρών» στην έκθεση, που είναι ήδη sold out από πλευράς εκθετών. Εκεί, εκτός από μερικές από τις καλύτερες και πιο ακριβές φιάλες του ελληνικού αμπε-

λώνα, πολλές νέες κυκλοφορίες και σημαντικές ετικέτες από άλλες χώρες, θα υπάρχουν και αρκετές «oινικές aποκαλύψεις» με κρασιά από αφανείς ποικιλίες αμπέλου,ελάχιστης παρέμβασης (φυσικά κρασιά βιοδυναμικής καλλιέργειας ζυμωμένα σε αμφορείς, ζυμωμένα με άγριες ζύμες, παλαιωμένα στον βυθό της θάλασσας κ.ά.). Παράλληλα, για τους επαγγελματίες επισκέπτες θα υπάρχει η εδραιωμένη πλέον Πλατεία Γευσιγνωσίας του Οινοράματος με θέμα «Discover Greek Wines», όπου, χάρη στο σύστημα self-pour, θα μπορούν να δοκιμάσουν με την ησυχία τους τα πιο αντιπροσωπευτικά κρασιά του ελληνικού αμπελώνα. Όσοι βρεθούν στο Ζάππειο, εκτός του ότι θα βιώσουν μια ξεχωριστή οινική εμπειρία, θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν όλες τις νέες δι-

εθνείς τάσεις στον χώρο του κρασιού από τους Βρετανούς γκουρού του είδους, τους δημοσιογράφους οίνου Robert Joseph και Jamie Goode. Όσοι πεινάσουν θα μπορούν να κάνουν μια στάση στο Oyster Bar by Thalassitis που έχει φρέσκα στρείδια Ατλαντικού και στο Sandwish Bar by Cavalieri Lazaridi που διαθέτει υψηλής ποιότητας τυριά και αλλαντικά. Τη σκυτάλη παίρνει η εβδομάδα κρασιού «Athens Wine Week», με γευσιγνωσίες, masterclasses, οινικά δείπνα και άλλες εκδηλώσεις για το κρασί σε διάφορα σημεία της πόλης, μέχρι την Κυριακή 19 Μαρτίου. Μη χάσετε τις εκδηλώσεις «Μαγειρεύοντας για το κρασί» και «Athens Wine Week Flights», όπου θα μπορείτε να δοκιμάσετε ειδικά σχεδιασμένα μενού σε προνομιακές τιμές σε διάφορα εστιατόρια και wine bars της πόλης.

Για περισσότερες πληροφορίες γύρω απ’ το «Οινόραμα» και για να κάνετε έγκαιρα την προεγγραφή σας επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της έκθεσης www.oenorama.com. ΔΙΟΡΓΆΝΩΣΗ: Vinetum. ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ: www.oenorama.com, 210 766 0560 και info@vinetum.gr

10 lifo – 9.3.17

επιμελεια: the lifo team

1

Το πορτοκαλί φανάρι είναι ένδειξη ότι ο οδηγός πρέπει να προετοιμαστεί να σταματήσει και όχι να πατήσει γκάζι για να προλάβει το κόκκινο! Μειώνουμε την ταχύτητα για STOP, δεν την αυξάνουμε και περνάμε! Το πορτοκαλί δεν είναι πράσινο! Και με το πράσινο φανάρι, όμως, ο οδηγός θα πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση. Θα πρέπει να περιμένει μερικά δευτερόλεπτα πριν περάσει, αφού ελέγξει αριστερά ή δεξιά ότι δεν κινείται άλλο αυτοκίνητο προς τη δική του κατεύθυνση.

2

Το σήμα STOP σημαίνει ότι το όχημα πρέπει να αποκτήσει μηδενική ταχύτητα και να σταματήσει. Πρέπει να κοιτάξουμε προσεκτικά πριν περάσουμε, επειδή μπορεί να έρχεται κάποιο όχημα που δεν έχουμε δει. Το ίδιο συμβαίνει όταν βλέπουμε ένα ανάποδο τρίγωνο. Σημαίνει υποχρεωτική παραχώρηση προτεραιότητας.

3

Οι περισσότεροι οδηγοί αγνοούν τα όρια ταχύτητας ανά περιοχή. Ο οδηγός πρέπει να προσαρμόζει την ταχύτητα του οχήματός του ανάλογα με την περιοχή και τον δρόμο όπου κινείται, ειδικά όταν βρίσκεται σε κατοικημένη περιοχή. Το ανώτατο όριο ταχύτητας σε κατοικημένη περιοχή είναι 50 χιλιόμετρα την ώρα. Oι λεωφόροι Αλεξάνδρας, Κηφισίας και Συγγρού είναι σε κατοικημένες περιοχές!

4

Ο οδηγός πρέπει να ελέγχει συχνά ότι λειτουργούν όλα τα εξωτερικά φώτα και το φλας του οχήματος. Επίσης, είναι πολύ βασικό να δει ότι λειτουργούν τα φώτα τροχοπέδησης – τα φώτα που ανάβουν όταν πατάμε φρένο.

TheBuzz

Συμβουλές καλής οδικής συμπεριφοράς από τους δασκάλους οδήγησης Δημήτρη Τάσιο και Αναστασία Δαμιανού.

5

Πρέπει πάντα να ελέγχουμε τον αέρα στα λάστιχα πριν ξεκινήσουμε την οδήγηση. Είναι απαραίτητος ένας καθημερινός έλεγχος πριν μπούμε στο όχημα και κάθε φορά που βάζουμε βενζίνη καλό είναι να ελέγχουμε την πίεσή τους με το ειδικό όργανο. Τα ελαστικά πρέπει να αλλάζουν κάθε τρία χρόνια (από την ημερομηνία παραγωγής τους) –ακόμη κι αν δεν τα χρησιμοποιούμε ή μας φαίνονται καινούργια– ή πριν το αμάξι συμπληρώσει τα 30.000 χιλιόμετρα.

10

Οι περισσότεροι οδηγοί δεν προετοιμάζουν το αμάξι τους πριν περάσει από τα ΚΤΕΟ (Κέντρο Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων) και δεν ακολουθούν τις οδηγίες που τους δίνονται από τους ειδικούς, αφότου περάσουν τον έλεγχο.

6

Ένα καινούργιο αυτοκίνητο πρέπει να κάνει τα σέρβις την ώρα που μας συνιστά ο κατασκευαστής του. Στο σέρβις ελέγχουμε κυρίως φώτα, φλας και λάστιχα. Εάν έχουμε αγοράσει μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, πρέπει, πριν το θέσουμε σε κυκλοφορία, να το πάμε πρώτα για σέρβις, για να μάθουμε σε τι κατάσταση βρίσκεται. Το συνεργείο θα μας ενημερώσει πότε χρειάζεται να γίνει συντήρηση και το επόμενο σέρβις.

aπο τη μαρια παππα

TalkoftheTown 9–15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016

14 ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΓΝΟΟΎΝ ΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΟΔΗΓΟΊ ΚΑΙ ΟΦΕΊΛΟΥΝ ΝΑ ΞΈΡΟΥΝ

11 7

Η μπαταρία μάς προειδοποιεί για τα πάντα. Χρειάζεται να προσέχουμε και να αναγνωρίζουμε τις ενδείξεις. Θα πρέπει κι αυτή να αντικαθίσταται ανάλογα με τη χρήση της.

8

Όταν οδηγούμε, χρειάζεται να αποβάλλουμε την ανυπομονησία και τον εγωισμό. Δεν πρέπει να λειτουργούμε ανταγωνιστικά όταν πιάνουμε το τιμόνι. Δεν πρέπει να βιαζόμαστε χωρίς λόγο. Ξεκινάω για να φτάσω στον προορισμό μου και οδηγώ με υπομονή. Φεύγω νωρίτερα για να φτάσω στην ώρα μου. Αν οδηγώ σαν τρελός, ίσως να μη φτάσω ποτέ.

Θα πρέπει να ελέγχουμε τακτικά τα φρένα, τα τακάκια και τα υγρά των φρένων. Ακόμη κι ένας μικρός θόρυβος θα πρέπει να μας ανησυχήσει και ακολούθως να μας οδηγήσει στο συνεργείο.

12

Οι περισσότεροι οδηγοί αγνοούν τους πεζούς, ακόμα και στις διαβάσεις πεζών. Ο κώδικας προστατεύει τον πεζό, που έχει πάντοτε προτεραιότητα, είτε περπατάει σε διάβαση είτε όχι.

13

Ό,τι ισχύει για τους πεζούς, ισχύει και για τους ποδηλάτες, κι αυτό επειδή το ποδήλατο δεν θεωρείται μηχανοκίνητο όχημα. Ακόμη κι αν δεν κινείται σε δρόμους όπου υπάρχουν λωρίδες για ποδήλατα, πάλι θα ευθύνεται ο οδηγός του αυτοκινήτου αν συμβεί κάποιο ατύχημα.

14

Το θέμα είναι να μάθει κάποιος να οδηγεί και όχι να πάρει το δίπλωμα. Το δίπλωμα δεν πρέπει να γίνεται αυτοσκοπός σαν να είναι διαγώνισμα.

9

Τα αλάρμ είναι τα φώτα έκτακτης ανάγκης. Αλάρμ σημαίνει ότι έχω πάθει κάτι εγώ ή το αυτοκίνητό μου. Δεν τα χρησιμοποιούμε για να παρκάρουμε. Όπως, επίσης, το να μάθω να παρκάρω δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ξέρω και να οδηγώ.

9.3.17 – lifo

11

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ

α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

Εικονογράφηση: David Shrigley

Talk of the Town

12 lifo – 9.3.17

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΣΙAΠΚΑ

Ο ΤΥΧΟΔΙΏΚΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΙΈΣ ΤΟΥ

Το μέλος της ομάδας Geek Islands μας εξηγεί πώς προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τεχνολογικά κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών της Ελλάδας.

Μια παρεξηγημένη έννοια σε όλα τα παραδοσιακά λεξικά της πολιτικής.

α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Στα λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά χρονικά του σύγχρονου κόσμου ο τυχοδιωκτισμός είχε μια γνήσια λάμψη. Αυτός που αψηφούσε τους κανόνες επιλέγοντας συνήθως ανορθόδοξες μεθόδους για να κάνει το δικό του, ο «αριβίστας» ή ο άνθρωπος δίχως πολλούς ενδοιασμούς τραβούσε το ενδιαφέρον του κοινού. Εμφανίζεται, άλλωστε, περισσότερο άξιος λόγου από τις σοβαρές και κάπως ανιαρές περσόνες αυτών που τηρούν τους κανόνες. Η κλασική έννοια της περιπέτειας (adventure) χρωστά πολλά στον μύθο του τυχοδιώκτη και στις επινοητικές του ικανότητες. Ίσως γιατί στον τυχοδιώκτη προβάλλεται μια ιδέα ελευθερίας και τολμηρής κίνησης. Η ευτολμία που θα μπορούσε να έχει ένα άρωμα αυθαιρεσίας. Ο καθηλωμένος άνθρωπος φαντάζεται συνήθως την ελευθερία ως δραπέτευση και φυγή. Και ο τυχοδιωκτισμός μοιάζει ακριβώς με μια μίμηση της ελευθερίας ως ζαβολιάς, ως παραβίασης του πρωτοκόλλου. Ανατρέχει, έτσι, στην πρωταρχική, παιδική εμπειρία της αταξίας: το άτακτο παιδί που μεταμορφώνεται σε ενήλικο ταραξία. Στις αναπαραστάσεις του «άγριου» καπιταλισμού, ο τυχοδιώκτης θριάμβευσε στα ρεαλιστικά μυθιστορήματα του Τζακ Λόντον ή του Σίνκλερ Λιούις, στην εποχή της χρυσοθηρίας και των αδίστακτων βαρόνων του πετρελαίου. Η Αλάσκα, η Δύση και η απεραντοσύνη ήταν οι τόποι όπου πλέχτηκαν μαζί η τυχοδιωκτική μεγαλοσύνη και οι εγκληματικοί της άθλοι. Για να μείνω στα κλασικά παραδείγματα, στη γενεαλογία του δημοσιογραφικού αριβισμού αξεπέραστος παραμένει ο «Μπελ Αμί» του Μοπασάν. Ο άνθρωπος που οσμίζεται τις ευκαιρίες και αδιαφορεί για τις ηθικές νόρμες για να χωθεί στην καρδιά ενός μηχανισμού εξουσίας και επιρροής. Αλλά στις πολιτικές του προβολές ο τυχοδιωκτισμός εκβάλλει σε πολλές κατευθύνσεις και ακουμπάει σε διαφορετικά «σχέδια». Υπηρετεί αυταρχικές κλίσεις και δημοκρατικές δημαγωγίες, αλαφροΐσκιωτους εθνικισμούς της Δεξιάς και όψιμους αριστερούς λαϊκισμούς. Δεν υπάρχει δηλαδή ένας τύπος τυχοδιωκτισμού και ούτε βεβαίως μπορεί να πιστωθεί σε μια πολιτική παράδοση, αποκλείοντας τις άλλες. Δεν είναι όμως όλες οι εποχές και οι συγκυρίες πρόσφορες για τους τυχοδιώκτες. Όταν μια θεσμική ή πολιτική τάξη λειτουργεί ικανοποιητικά, όταν υπάρχει μια συμφωνημένη σταθερότητα, ο τυχοδιωκτισμός δυσκολεύεται να κερδίσει χώρο και ισχύ. Παραμένει στο περιθώριο ή περιορίζεται στις σελίδες των μυθιστορημάτων και στις καλλιτεχνικές του ενσαρκώσεις. Για παράδειγμα, την εποχή της μεταπολεμικής «σοσιαλδημοκρατικής» σταθεροποίησης ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός δεν έβρισκε πάτημα για να αναπτυχθεί. Οι πολλοί δεν εγκατέλειπαν τις μεγάλες πολιτικές Εκκλησίες για να ακολουθήσουν εκκεντρικές αιρέσεις και απροσδιόριστες δημαγωγίες. Αντίθετα, οι τελευταίες δεκαετίες απογείωσαν τις τυχοδιωκτικές χειρονομίες και τους εκφραστές τους.

Ενισχύουν την εικόνα αυτών που αντιπροσωπεύουν το ρήγμα, την αντι-κανονικότητα και την παραβίαση των τύπων. Και όσο περισσότερο η επίσημη πολιτική μιλά τη γλώσσα του σεβασμού των κανόνων και ορκίζεται στην οικονομική σύνεση (που έχει πολλές σκληρές όψεις), τόσο πιο πολύ μεγαλώνει ο πειρασμός του τυχοδιώκτη: αυτού που υπόσχεται ελευθερία μέσα στο σύστημα. Εδώ είναι ίσως η κρίσιμη σημασία της ιστορικής στιγμής. Ο τυχοδιωκτισμός, είπαμε, κλείνει πάντα το μάτι στην ιδέα της ελευθερίας και της αυτονομίας αυτού που θέλει να δράσει. Είναι η φανταστική υπέρβαση των κάθε είδους φραγμών: της «καλής συμπεριφοράς», της διπλωματικής αγωγής, των διακρατικών ορθών τρόπων. Παίρνει έτσι ενέργεια από τον αργό θάνατο αξιοσέβαστων ιδεολογικών παραδόσεων ή κρατικών δομών. Στο παρελθόν, για παράδειγμα, ο μπερλουσκονισμός αναδύθηκε από τα συντρίμμια της ιταλικής χριστιανοδημοκρατικής Δεξιάς και την αποσύνθεση των δύο ισχυρών Εκκλησιών του κομματικού συστήματος της χώρας, του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Χριστιανικής Δημοκρατίας. Τώρα, πάλι, οι φυσιογνωμίες που υπόσχονται την «αποτίναξη των ευρωπαϊκών κανόνων» (και άρα περισσότερη ελευθερία για τους λαούς) αντλούν ισχύ από τη γραφειοκρατική γήρανση και τη δασκαλίστικη αυστηρότητα της «γερμανικής» Ευρώπης. Ο τυχοδιώκτης δεν είναι καθαρός απατεώνας ούτε ένας αφελής ρομαντικός που επιδιώκει να ταρακουνήσει μια μουχλιασμένη τάξη πραγμάτων. Είναι κάτι στο ενδιάμεσο απάτης και αυταπάτης, ιδεαλισμού και ωμού ρεαλισμού. Συχνά, είναι το πέρασμα από την ιδεαλιστική υπόσχεση στην πιο κυνική μανούβρα. Φοβάμαι, πάντως, πως έχει μέλλον μπροστά του. Η εποχή ζητάει, ξανά, μεγάλες χειρονομίες που ιδρύουν κάτι, που πάνε πιο μακριά από τα γνώριμα μοτίβα της πολιτικής δράσης. Για να το πω αλλιώς: η εποχή χρειάζεται μια πολιτική φαντασία που δεν θα είναι τυχοδιωκτική, δηλαδή θα υπολογίζει τις συνέπειες και θα μετράει τα λόγια της. Όσο θα λείπει αυτή η δημοκρατική πολιτική φαντασία, τόσο θα εμφανίζονται οι τυχοδιώκτες ως μνηστήρες της εξουσίας. Γιατί το όριο ανάμεσα στη φαντασία και στο φαντασιοκόπημα, στην ελευθερία και στην αυθαιρεσία, είναι λεπτό. Η ανάγκη, ας πούμε, για ηγετικές φυσιογνωμίες δεν είναι παράλογη. Ούτε η τάση που έχουμε να μιλάμε για μεγάλα πολιτικά αναστήματα που μπορεί να σπανίζουν στις μέρες μας. Ε, από αυτήν τη διαπίστωση μέχρι τη σαγήνη την οποία ασκεί ο κάθε τυχοδιώκτης μιμούμενος τον «μεγάλο ηγέτη» η απόσταση είναι μικρή. Και πρέπει να παραδεχτούμε πως δεν υπάρχει τίποτα που να μας εξασφαλίζει από τον κίνδυνο. Τον κίνδυνο που λέει ότι η ελευθερία την οποία τάζει κάθε τυχοδιώκτης είναι κατά κανόνα μια ανάπηρη ελευθερία. Σαν αυτή για την οποία μας προειδοποίησε ο ποιητής στον καιρό του.

Τι είναι το Geek Islands; Μας αρέσει πολύ να παρομοιάζουμε το Geek Islands με ένα νοητό «αρχιπέλαγος» του οποίου οι κάτοικοι μεταδίδουν τις τεχνολογικές τους γνώσεις μέσω διαδικτυακών μαθημάτων αλλά και εργαστηρίων σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελλάδας. Προσφέροντας την ευκαιρία για εκμάθηση τεχνολογικών δεξιοτήτων σε οποιονδήποτε, οπουδήποτε και οποτεδήποτε, σκοπός μας είναι να επιτύχουμε ισότιμη πρόσβαση όλων στην τεχνολογική εκπαίδευση ανεξαρτήτως γεωγραφικών περιορισμών. Παράλληλα, στοχεύουμε στην αναζωογόνηση δυσπρόσιτων ελληνικών περιοχών και στην ανάδειξη τους ως κοιτίδων δημιουργικότητας και καινοτομίας. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, τα Greek Ιslands να γίνουν Geek Ιslands! Είναι αρκετά λυπηρό το ότι μόλις το 18,2% των Ελλήνων είναι ψηφιακά εγγράμματο, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι διπλάσιος, τη στιγμή μάλιστα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι στο άμεσο μέλλον το 90% των θέσεων εργασίας θα απαιτεί ψηφιακές δεξιότητες και οι θέσεις εργασίας στον τεχνολογικό κλάδο αυξάνονται συνεχώς. Τέτοιου είδους δεδομένα μάς έκαναν να προβληματιστούμε και να σκεφτούμε με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε και σε ποιες περιοχές θα είχαμε τον μεγαλύτερο αντίκτυπο. Πώς γεφυρώνετε το ψηφιακό χάσμα; Προσπαθούμε να το καταφέρουμε μέσα από δύο διαστάσεις. Αφενός ταξιδεύοντας σε απομακρυσμένες περιοχές της χώρας και υλοποιώντας εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά με σύγχρονες ψηφιακές δεξιότητες, αφετέρου δημιουργώντας μια διαδικτυακή πλατφόρμα ασύγχρονης εκπαίδευσης, η οποία θα προσφέρει εξ αποστάσεως μαθήματα ψηφιακών δεξιοτήτων. Με τον συνδυασμό αυτών των δύο πυλώνων ενισχύουμε το εκπαιδευτικό επίπεδο των συμμετεχόντων και μακροπρόθεσμα την απασχολησιμότητά τους. Ιδανικά, τι θα χρειαζόταν να γίνει από το κράτος ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση; Εφαρμογή προγραμμάτων κατάρτισης σε θέματα ψηφιακών δεξιοτήτων, ώστε οι κάτοικοι των περιοχών να συμμετέχουν ισότιμα στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Επένδυση στις Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών και στις τηλεπικοινωνιακές υποδομές των απομακρυσμένων περιοχών. Επιμόρφωση των ανέργων ώστε να μπορούν να διεκδικήσουν θέσεις εργασίας στον τεχνολογικό κλάδο. Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια; Σχεδιάζουμε να επισκεφθούμε κι άλλα νησιά πριν ξεκινήσει η τουριστική περίοδος. Θέλουμε να δώσουμε κίνητρα στους νεότερους κατοίκους των νησιών ώστε να μπορούν να μείνουν στον τόπο τους.

9.3.17 – lifo

13

aπ ό το ν γ ι άν νη π αν τα ζ ό π ουλο

ΤώραΤώρα

Ο φοροτεχνικός Ηλίας Χατζηγεωργίου απαντά σε απορίες για τις φορολογικές μας υποχρεώσεις.

14 lifo – 9.3.17

Αντιμέτωποι με πρόσθετες επιβαρύνσεις θα βρεθούν σε λίγες μέρες μισθωτοί, επαγγελματίες, συνταξιούχοι και αγρότες, αφού πλησιάζει η ώρα της συμπλήρωσης της φορολογικής δήλωσης που θα αφορά τα εισοδήματα του περασμένου έτους. Το 2016 εκατομμύρια φορολογούμενοι δεν κατάφεραν να αντεπεξέλθουν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Δεδομένου ότι 13,9 δισ. ευρώ έμειναν απλήρωτα και ένας στους δύο φορολογούμενους έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές για φέτος, οι ειδικοί προβλέπουν ότι θα λάβουμε φουσκωμένα εκκαθαριστικά σημειώματα. Αφορολόγητο, πλαστικό χρήμα, ΕΝΦΙΑ, αδήλωτα κεφάλαια, είναι μερικά από τα θέματα που θα μας απασχολήσουν τις επόμενες μέρες. Γι’ αυτό εκφράσαμε τις απορίες μας στον φοροτεχνικό και στέλεχος της φοροτεχνικής εταιρείας «Pantelis & Partners tax and accounting specialists» Ηλία Χατζηγεωργίου.

— Ποιοι φορολογούμενοι θα πρέπει να χτίσουν το αφορολόγητο το 2017 και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να επιτευχθεί αυτό; Από 1/1/2017 όσοι φορολογούνται με την κλίμακα των μισθωτών και των συνταξιούχων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως είναι οι φορολογούμενοι 70 ετών και άνω, θα πρέπει να εξυπηρετούν τις καταναλωτικές δαπάνες κάνοντας χρήση πλαστικού χρήματος προκειμένου να κερδίζουν την έκπτωση φόρου που τους δίνει ο νόμος και δημιουργεί το έμμεσο αφορολόγητο των 8.500 ευρώ περίπου. Το ελάχιστο ύψος των αποδείξεων που θα πρέπει να συλλεχθεί είναι κλιμακωτά το εξής: Για εισοδήματα από 1 έως 10.000 ευρώ το ποσοστό που θα πρέπει να συλλεχθεί είναι 10%. Για εισοδήματα από 10.000 έως 30.000 ευρώ το

ποσοστό που θα πρέπει να συλλεχθεί είναι 15%. Για εισοδήματα από 30.000 και άνω το ποσοστό που θα πρέπει να συλλεχθεί είναι 20%, με ανώτατο όριο το ποσό των 30.000 ευρώ σε αποδείξεις. Εάν δεν συλλεχθεί όλο το ποσό, ο φορολογούμενος θα κληθεί να πληρώσει στη δήλωση έξτρα φόρο 22% επί του ποσού που δεν έχει συλλεχθεί.

— Τι εννοούμε, όμως, όταν λέμε «πλαστικό χρήμα»; Όσες συναλλαγές γίνονται με τη χρήση τραπεζικού μέσου. Για την ακρίβεια, οι αποδεκτοί ως τρόποι πληρωμής για το χτίσιμο του αφορολόγητου είναι οι ακόλουθοι: ➽Π ληρωμή με πιστωτική κάρτα. ➽ Πληρωμή με χρεωστική κάρτα (κάρτα αναλήψεων ΑΤΜ). ➽Π ληρωμή με προπληρωμένη κάρτα. ➽Μ εταφορά μέσω e-banking και μεταφορά μέσω τραπεζικής εντολής. ➽ Πληρωμή μέσω κινητού τηλεφώνου. Από την άλλη, πλαστικό χρήμα δεν θεωρείται η χρήση εταιρικής κάρτας, η πληρωμή με ανάληψη και κατάθεση και η πληρωμή με κάρτες που έχουν εκδοθεί από τριμερή συστήματα καρτών πληρωμής.

— Μιλήσατε για την έκπτωση φόρου που ουσιαστικά δημιουργεί αφορολόγητο ύψους περίπου 8.500 για τους φορολογούμενους. Τι θα γίνει στην περίπτωση που το αφορολόγητο αυτό μειωθεί και ποιοι είναι αυτοί που θα πληγούν περισσότερο; Θα επιβαρυνθούν όλοι οι φορολογούμενοι που έχουν εισοδήματα υψηλότερα του αφορολόγητου που θα διαμορφωθεί, ξεκινώντας από τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Για παράδειγμα, αν το αφορολόγητο πέσει στις

6.000, όπως ακούγεται, ο μισθωτός με μισθό 605 ευρώ τον μήνα θα πληρώσει φόρο 400 ευρώ περίπου, ενώ μέχρι σήμερα τα εισοδήματά του ήταν αφορολόγητα. Κάτι τέτοιο, εκτός του ότι τον επιβαρύνει άμεσα, θα επηρεάσει και την καταναλωτική του δύναμη. Έτσι, θα ξοδέψει λιγότερο, συνεπώς ο επαγγελματίας θα έχει λιγότερα έσοδα, ο οποίος, με τη σειρά του, θα ξοδέψει επίσης λιγότερα. Με αυτόν το γνωστό φαύλο κύκλο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια το κόστος μεταφέρεται σε όλη την οικονομία, οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται, λαμβάνονται νέα μέτρα που πάλι δεν επιτυγχάνονται και έτσι ο κύκλος διαιωνίζεται, χωρίς να οδηγεί πουθενά.

— Η περίοδος των φορολογικών δηλώσεων πλησιάζει. Τι χρειάζεται να γνωρίζουμε και τι θα κληθούμε να πληρώσουμε περισσότερο σε σχέση με πέρσι; Όσον αναφορά τις φετινές δηλώσεις και τα εκκαθαριστικά που θα λάβουμε, ο λογαριασμός θα είναι υψηλότερος για όσους έχουν εισοδήματα από ενοίκια. Ακόμα, ο λογαριασμός θα είναι ακριβότερος για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους λόγω της μείωσης του αφορολόγητου που έγινε το καλοκαίρι. Μάλιστα, επειδή στη μισή χρονιά ο φόρος παρακρατούνταν με τα παλιά δεδομένα, αναμένεται οι περισσότεροι μισθωτοί και συνταξιούχοι να έχουν χρεωστικά εκκαθαριστικά. Αξίζει να τονίσουμε όμως ότι αυτό που θέλει πολύ μεγάλη προσοχή είναι το θέμα των τεκμηρίων, καθώς λόγω αυτών μπορεί να πληρώσουμε πολύ υψηλότερο φόρο, ενώ παράλληλα μπορεί να χάσουμε και μια σειρά επιδομάτων και δικαιωμάτων λόγω υψηλότερου φορολογητέου εισοδήματος. Σε κάθε περίπτωση, η συμπλήρωση της δήλωσης μπορεί να φαίνεται απλή υπόθεση, αλλά κρύβει

ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «PANTELIS & PARTNERS TAX AND ACCOUNTING SPECIALISTS»

ΤΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΦΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ

ΗΛΙΑΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Talk of the Town

ΠΥΡΗΝΙΚΆ ΑΠΌΒΛΗΤΑ Μετά από δεκαετίες μεταπολιτευτικής αργκό, οι προκηρύξεις «ανάληψης ευθύνης» πέρασαν στην πανκ παραφιλολογία.

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η π ολ ι τάκ η

ShortCut

παγίδες που ενδέχεται να δημιουργήσουν αρκετά προβλήματα. Καλό θα είναι, λοιπόν, να γίνεται από κάποιον έμπειρο φοροτεχνικό, ο οποίος γνωρίζει καλά το αντικείμενο της φορολογίας και μπορεί να συμβουλέψει κατάλληλα τον φορολογούμενο για τη δήλωσή του αλλά και για μια σειρά άλλων θεμάτων φορολογικής φύσεως, όπως ο φορολογικός έλεγχος μέσω τραπεζικών λογαριασμών.

— Μια και μιλήσατε για ενοίκια και τεκμήρια, τι θα πληρώσει κάποιος που είναι άνεργος και έχει εισόδημα μόνο από ενοίκιο 4.000 ευρώ ετησίως, έχει ένα σπίτι 40 τ.μ. και κατέχει ένα αυτοκίνητο 1.400 κ.ε.; Το παράδειγμα που αναφέρατε είναι πολύ χαρακτηριστικό γι’ αυτό που είπαμε παραπάνω. Το πραγματικό εισόδημα του συγκεκριμένου φορολογούμενου είναι 4.000 ευρώ από το ενοίκιο, αλλά το τεκμαρτό του εισόδημα λόγω της οικίας και του αυτοκινήτου είναι 9.800 ευρώ. Ο συγκεκριμένος φορολογούμενος, αν δεν κάνει κάτι, θα κληθεί να πληρώσει φόρο 2.156 ευρώ, διότι θα φορολογηθεί με την κλίμακα των επαγγελματιών για το τεκμαρτό του εισόδημα. Εδώ έρχεται η συμβουλή του φοροτεχνικού που του λέει να ψάξει για ανάλωση κεφαλαίου και να το επικαλεστεί. Αν το κεφάλαιο υπάρχει, ο φόρος περιορίζεται στα 600 ευρώ, βάσει πραγματικών εισοδημάτων.

— Την ίδια προσοχή θα πρέπει να δώσουν και οι επαγγελματίες που θα υποβάλουν φορολογικές δηλώσεις; Οι επαγγελματίες δεν έχουν αφορολόγητο. Όμως, βάσει των φορολογικών αποτελεσμάτων του έτους θα κληθούν να πληρώσουν φόρο εισοδήματος, εισφορά αλληλεγγύης αλλά και ασφαλιστικές εισφορές, αφού πλέον κι αυτές υπολογίζονται βάσει των ετήσιων κερδών. Σε πρώτη φάση, αυτό που θα πρέπει να προσέξουν είναι το θέμα των δαπανών που βάσει νόμου έχουν δικαίωμα να περάσουν στα βιβλία τους και έτσι να μειώσουν τα φορολογητέα κέρδη τους, άρα και τους φόρους. Σε καμία περίπτωση δεν συμβουλεύουμε να μειώνονται οι φόροι μέσω παράνομων πράξεων, αφού, όταν αυτό ανακαλυφθεί, τα πρόστιμα που προβλέπονται είναι υπέρογκα. Αυτό που συμβουλεύουμε, όμως, είναι να γίνει κάποια μελέτη και να δοθούν οι ανάλογες συμβουλές για το πώς μπορεί να μειωθεί το κόστος με καθ’ όλα νόμιμους τρόπους, όπως η αλλαγή της εταιρικής μορφής της επιχείρησης.

— Για το θέμα του ΕΝΦΙΑ και το πώς θα πληρώσουμε υπάρχει κάποια εξέλιξη; Τα δεδομένα μέχρι στιγμής είναι σε φάση συσκέψεων και δημοσιευμάτων κι έτσι δεν μπορούμε να δώσουμε μια σαφή απάντηση για το τι θα έχουμε να πληρώσουμε. Από την άλλη, αυτό που μπορούμε να πούμε με ασφάλεια είναι αυτό που λένε τα νούμερα του προϋπολογισμού, τα οποία αναγράφουν έσοδα ύψους περίπου 3 δισ. ευρώ, δηλαδή ίδια με πέρσι.

— Κλείνοντας, θα θέλαμε να μας πείτε τι γίνεται με τον νόμο 4446/2016, δηλαδή τον νόμο περί αδήλωτων κεφαλαίων. Ο νόμος έχει μπει σε εφαρμογή από τα τέλη του 2016 και ισχύει μέχρι τις 31 Μαΐου. Μέσω του νόμου δίνεται το δικαίωμα στους φορολογούμενους να διορθώσουν δηλώσεις παλιών ετών και να υποβάλουν μια σειρά καταστάσεων με διαγραφή προστίμων αλλά και αρκετά μεγάλη μείωση των προσαυξήσεων. Στη ρύθμιση μπορούν να μπουν σχεδόν όλοι οι φορολογούμενοι, είτε έχουν είτε δεν έχουν εντολή ελέγχου, εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 60 του νόμου. Βέβαια, η υπαγωγή στις ευνοϊκές διατάξεις του εν λόγω νόμου δεν είναι περαιωτικού χαρακτήρα, αφού προβλέπεται ότι θα ελέγχονται αυτά τα οποία δηλώνονται.

Έχει ένα ενδιαφέρον, όπως και να το κάνεις, η μετάλλαξη των όρων, της φρασεολογίας, του όλου αντιεξουσιαστικού discourse γενικά, όπως γλαφυρά και συνοπτικά καταγράφεται στις κατά καιρούς «αναλήψεις ευθύνης» κατόπιν επιθέσεων, συνήθως μικρής κλίμακας και σε εύκολους στόχους. Αργά εξελίσσεται κι αυτού του τύπου ο λόγος, και μόλις πρόσφατα περάσαμε, μετά από δεκαετίες βασανιστικής ανακύκλωσης της επαναστατικής αργκό της Μεταπολίτευσης, σε προκηρύξεις που αναδίδουν ένα άρωμα πανκ αποκάλυψης και μετα-βιομηχανικού ζόφου, όπως μαρτυρά και το όνομα της οργάνωσης που ανέλαβε την ευθύνη για την πρόσφατη επίθεση στο Γαλλικό Ινστιτούτο: Πυρήνες Άμεσης Επίθεσης - Ομάδα «Ζωντανά Απόβλητα». Στο μυαλό μου έσκασε μια αλληλουχία από μπάντες με ονόματα αντίστοιχης θεματικής, όπως τα Τοξικά Απόβλητα (σκα/ πανκ/Bad Religion τύπου), που πρέπει να πλησιάζουν την εικοσαετία και εμφανίζονται τακτικά σε συναυλίες και εκδηλώσεις αντιεξουσιαστικού/κινηματικού χαρακτήρα. Κάποια κομμάτια τους πάντως –οι τίτλοι έστω– ξεφεύγουν λίγο από τη λογική των στεγνών ύμνων εξέγερσης για τους πληβείους του αστικού ιστού και δείχνουν μια διάθεση πανκ (αυτο)σαρκασμού που συχνά λείπει από τους συντάκτες επαναστατικών προκηρύξεων: «Η γενιά των 700 μπιρών», «Destroy Biennale», «Είχε παλιόκαιρο (τη μέρα που σε ψήφισα)». Έχουν κάνει, βέβαια, και διασκευή του «Σαν ατσάλινο τείχος», γεγονός που ίσως αποτελεί ένδειξη μιας αναβίωσης του θρύλου του ΕΛΑΣ τα τελευταία χρόνια στις τάξεις της νεολαίας. Ο θρύλος του Ματαρόα μάλλον δεν έχει τύχει ανάλογης αναγνώρισης και ούτε αναφέρεται τίποτα σχετικό στην προκήρυξη ανάληψης ευθύνης για την επίθεση στις «εκπαιδευτικές υποδομές του γαλλικού κράτους που αποτελούν το πολιτιστικό του πρόσωπο εδώ… γιατί πρέπει να χτυπηθεί η δολοφονική αδιαφορία που εκφράζουν με τη σιωπή τους οι προνομιούχες ομάδες που δουλεύουν για το κράτος και ειδικά αυτοί που κάνουν καριέρες ως επιστήμονες, διανοούμενοι και δάσκαλοι… Η κρατική δικτατορία στηρίζεται στους απαθείς φιλάνθρωπους, την ίδια στιγμή που προσπαθεί να σπείρει μαζικά τον φασισμό. Δεν θα λυπηθούμε τα επιτεύγματα αυτού του πολιτισμού. Επιχειρώντας στις 27/2 να καταστρέψουμε, είπαμε: Καμία ανοχή σε όσους στηρίζουν ένα κράτος-βιαστή, καμία συγχώρεση στους ένστολους βιαστές και δολοφόνους… Κι εμείς μέσα από αυτές τις φλόγες νιώθουμε λίγο πιο κοντά στα προάστια του Παρισιού…». Οι απαθείς φιλάνθρωποι, πάντως, τον ήπιαν κανονικά από τη στιγμή που καταφέραμε και περάσαμε το όριο της Ιπποκράτους και την πέσαμε στο Ινστιτούτο, που μάλλον είναι πιο μπόσικο από τη διπλανή Ελληνοαμερικανική Ένωση. Δεν ξέρω αν οι διάφοροι πυρήνες κάνουν στενή παρέα μεταξύ τους, αλλά στο ύφος αυτής της προκήρυξης δεν μπορώ να αναγνωρίσω τον πραγματικά εμπνευσμένο συντάκτη από τους «Πυρήνες Λυσσασμένων Λαθρεπιβατών», όταν πριν λίγο καιρό ανέλαβαν την ευθύνη για τις καταστροφές ακυρωτικών μηχανημάτων. Ας θυμηθούμε πόσο επικολυρικά ξεκινούσε εκείνο το μνημειώδες (καμία ειρωνεία ειλικρινά) κείμενο: «Το ρολόι δείχνει 7:30. Πρέπει να πας στη δουλειά, στο σχολείο/σχολή, να βγεις στο ψάξιμο για την επόμενη μέρα. Σηκώνεσαι και ντύνεσαι στα γρήγορα. Στρίβεις τσιγάρο και μετράς τα ψιλά για καφέ στο χέρι. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, βγήκες για να τσατιστείς, να ρίξεις χριστοπαναγίες, να βάλεις τα κλάματα, να οραματιστείς γλαφυρά την εξάλειψη του ανθρώπινου είδους. Ας είμαστε ειλικρινείς, αυτό κάνουμε όλοι…». Έχω έναν φίλο ο οποίος δηλώνει αναρχικός, μπορεί να σε πείσει άνετα ότι είσαι αντιδραστικός τρόμπας αν το μυαλό σου συνειρμικά σκέφτεται «μπάχαλα» και κατά καιρούς ασχολείται με πάσης φύσεως συλλογικότητες, πρωτοβουλίες, δράσεις και κινηματικές εξορμήσεις, τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό. Υπάρχουν πολλές στιγμές που ζηλεύω τον ρομαντισμό και την αστείρευτη προδιάθεση αλληλεγγύης που τον χαρακτηρίζουν και αισθάνομαι λειψός καμιά φορά που δεν μπορώ να μπω ακριβώς στο τριπ. Μια φορά που ήταν λίγο παραπάνω φθαρμένος από κάποιες ζυμώσεις χωρίς λειτουργικό αποτέλεσμα με ντόπιους συντρόφους, μου είχε πει: «Τι να κάνουμε, εντάξει, και οι Έλληνες αναρχικοί στο φινάλε Έλληνες είναι. Προϊόντα νεοελληνικής κουλτούρας. Καλά παιδιά ως επί το πλείστον, αλλά σε φάση μούρη κι ό,τι να ’ναι δηλαδή…».

9.3.17 – lifo

15

Talk of the Town

q Μένω στα Εξάρχεια, σχεδόν δίπλα στην πλατεία, στη φοβερή και τρομερή Τοσίτσα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο στην επέτειο του Πολυτεχνείου και στην επέτειο του θανάτου του Αλέξη Γρηγορόπουλου ούτε που διανοούμαι να βγω από το σπίτι. Ειδικά από τις Σκηνοθέτις επτά το απόγευμα και μετά. Μένω εδώ τα τελευταία 3 χρόνια. Δεν είναι όμως η πρώτη μου φορά στην περιοχή. Έχω ξαναμείνει Κάθε Σαββατοκύριακο, μέχρι τις 9/04, θα παίζεται στα Εξάρχεια.

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

UrbanLife

ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων το έργο του Martin Crimp, «Play Ηouse», σε σκηνοθεσία της Ειρήνης, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μελάνι η συλλογή διηγημάτων της με τίτλο «Επιλεγμένα Είδη».

Το 1927 ο χώρος, που από την εποχή του Όθωνα ήταν ο κύριος τόπος αναψυχής των Αθηναίων, παραχωρήθηκε στην ιδρυθείσα τότε Επιτροπή Δημοσίων Κήπων και Δενδροστοιχιών Αθηνών με σκοπό τη μεταβολή του σε άλσος, όπως ο τότε Εθνικός Κήπος. Οι εργασίες δενδροφύτευσης και ανάπλασης άρχισαν το 1935 και συνεχίστηκαν επί κυβερνήσεως Ι. Μεταξά μέχρι το 1940, όταν και κηρύχθηκε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στην πενταετία εκείνη φυτεύτηκαν περίπου 46.000 δένδρα και θάμνοι.

16 lifo – 9.3.17

Μπορεί εκ πρώτης όψεως, σήμερα, η πλατεία Αιγύπτου να μη δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό της ως πλατεία, όμως αποτελεί ακόμα –και παρά τις αντιξοότητες– μια γωνιά της πόλης χαρακτηριστική της πάλαι ποτέ αριστοκρατικής-μεγαλοαστικής Αθήνας και ταυτόχρονα ένα σύμβολο κοινωνικών διεκδικήσεων. Η πλατεία βρίσκεται στη συμβολή της Πατησίων με τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, πολύ κοντά στην κεντρική είσοδο του Πεδίου του Άρεως, και η διαμόρφωσή της ξεκίνησε το 1878, όταν ολοκληρώθηκε η χάραξη της λεωφόρου Αλεξάνδρας που συνέδεσε την Πατησίων με την Κηφισίας. Όπως γράφουν στο βιβλίο τους Αθήνα οι Θανάσης Γιοχάλας και Τόνια Καφετζάκη, στο σημείο αυτό, κατά τον Μεσοπόλεμο, υπήρχε «δεξαμενή» θαλασσινού νερού για παιδικά λουτρά, ενώ η σχέση με το υδάτινο στοιχείο διατηρήθηκε και στα κατοπινά χρόνια, με τη δημιουργία σιντριβανιού. Η πλατεία Αιγύπτου αποτέλεσε βασικό σταθμό στην επέκταση της πόλης προς τα βόρεια. Από το συγκεκριμένο σημείο περνούσε ήδη από το 1882 το ιπποκίνητο τραμ που συνέδεε όλη την Πατησίων με την πλατεία Συντάγματος και αντικαταστάθηκε το 1908 από το ηλεκτροκίνητο τραμ. Η περιοχή είχε εξαρχής μεγαλοαστικό χαρακτήρα λόγω του ανοιχτού χώρου στη συμβολή των δύο λεωφόρων, κυρίως όμως λόγω των πολυάριθμων κτιρίων ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας που βρίσκονταν περιμετρικά της πλατείας. Ένα από αυτά είναι το Μέγαρο Ησαΐα, στη συμβολή Πατησίων και Ιουλιανού, που οικοδομήθηκε το 1923 σε σχέδια του πολιτικού μηχανικού Π. Ζίζηλα. Το τεράστιο μέγεθός του αποτέλεσε τομή στην εικόνα της Αθήνας, εντάσσεται στην κατηγορία των μεγάλων οικοδομών «εκμετάλλευσης» (ξενοδοχεία-πολυκατοικίες) για εύπορους πελάτες και αισθητικά διακρίνεται από έναν ρευστό όψιμο εκλεκτικισμό. Τις τελευταίες δεκαετίες στεγάζει τη Σχολή Κινηματογράφου Σταυράκου, ενώ κατά τη διάρκεια της Κατοχής έχει γραφτεί ότι στον χώρο λειτουργούσαν ρουλέτες όπου συναντιούνταν οι δωσίλογοι. Στο νούμερο 59 της Πατησίων βρίσκουμε την οικία Ιασωνίδου που οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1910-1915, ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα γαλλικού νεομπαρόκ. Το 1940 αγοράστηκε από τη Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) και έγινε εκτεταμένη ανακαίνιση-επέκταση πριν από μία εικοσαετία. Λόγω ακριβώς της παρουσίας της πάλαι ποτέ πανίσχυρης ΓΣΕΕ στην περιοχή, η πλατεία Αιγύπτου υπήρξε τόπος συγκεντρώσεων και συλλαλητηρίων τις περασμένες δεκαετίες. Ενδιαφέρον παρουσιάζει, επίσης, το τριώροφο μεσοπολεμικό κτίριο του αρχιτέκτονα Β. Τσαγρή, η διώροφη οικία Σαρλή σε ρυθμό νεομπαρόκ και η μεσοπολεμική πολυκατοικία Σαββίδη με το χαρακτηριστικό ρολόι στην πρόσοψη. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στη γειτονική οδό Μαυροματαίων, έναν από τους πιο κομψούς δρόμους της Αθήνας με τις αρχοντικές κατοικίες και το θρυλικό αναψυκτήριο Green Park, πόλο έλξης για την αθηναϊκή νεολαία, όπου μεσουράνησε ο κονφερασιέ Όμηρος Αθηναίος. Το όνομά της η πλατεία το χρωστά στη φιλοξενία που πρόσφερε στην εξόριστη κυβέρνηση, στη βασιλική οικογένεια και σε τμήμα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων το αιγυπτιακό κράτος κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά από πρωτοβουλία του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων το 1982 την πλατεία κοσμεί ορειχάλκινη προτομή του Κωνσταντίνου Καβάφη σε προχωρημένη ηλικία που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Κώστας Βαλσάμης. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Αθήνα υπάρχουν άλλες δύο πλατείες με παρόμοιο όνομα: η πλατεία Ελλήνων εξ Αιγύπτου στην Κηφισιά και η πλατεία Αιγυπτιωτών Ελλήνων στο Χίλτον. Τέλος, και η γειτονιά της Ηλιούπολης έχει σχέση με την Αίγυπτο, καθώς το όνομά της τής δόθηκε ως φόρος τιμής στην Ηλιούπολη του Καΐρου, όπου σπούδασε ο επιχειρηματίας Παύλος Δρανδάκης.

ΕΞΆΡΧΕΙΑ

από τον δημήτρη κυριαζή

Το άλσος του Πεδίου του Άρεως σχεδιάστηκε το 1934 με σκοπό να τιμηθούν οι ήρωες της Επανάστασης του 1821, γι’ αυτό και είναι διακοσμημένο με τις μαρμάρινες προτομές των 21 ηρώων κατά μήκος της λεγόμενης οδού Αγωνιστών του ’21.

Μια γωνιά της πόλης με μεγάλη ιστορία και έντονους συμβολισμούς.

Hγειτονιάμου

✍

q Κάτι που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι έχουμε παπαγάλους που ζούνε ελεύθεροι στην Τοσίτσα. Εκεί, δίπλα στο Πολυτεχνείο! q Το αγαπημένο μου σημείο είναι ο λόφος του Στρέφη, το δάσος, όπως λέει κι η ανιψιά μου. Είναι έξι χρονών και κάθε φορά που έρχεται σπίτι μου αυτό μου λέει. Να πάμε στο δάσος! Έτσι –άλλο που δεν ήθελα κι εγώ– τον έχω καταχωρίσει ως δάσος στο μυαλό μου. Πηγαίνω, κάνω πως δεν βλέπω κάποια πράγματα και «αναπνέω» λίγη Αθήνα από ψηλά!

Η μεγαλοαστική γοητεία της μικροσκοπικής πλατείας Αιγύπτου

Πεδίον του Άρεως

q Επέλεξα τα Εξάρχεια γιατί είναι η πιο πολύχρωμη, εναλλακτική και καλλιτεχνική περιοχή της Αθήνας, όπου μπορείς να συναντήσεις τα πάντα. Ποτέ δεν αισθάνομαι μόνη στα Εξάρχεια. Έχοντας μεγαλώσει στην επαρχία, μάλλον είχα ανάγκη μια κάποια αίσθηση οικειότητας και μικροκοινωνίας και εδώ τη βρήκα.

q Στην Πνύκα για ψωμί, μηλοπιτάκια και ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή σου, λαχανικά στο ισόγειο του υπέροχου κτιρίου στο οποίο στεγάζεται το Κέντρο Ελλήνων Σκηνοθετών, με τη φθαρμένη επιγραφή Ceras, ή στη λαϊκή της Καλλιδρομίου το Σάββατο, πριν πάω για καφέ στο Παρασκήνιο, στον Ερωδιό ή στη Μουριά. Δεν βρίσκεις εύκολα να κάτσεις το Σάββατο, πίστεψέ με! Οπωσδήποτε στο Άμα Λάχει για φαγητό. Η αυλή του είναι αξεπέραστη. q Κάποιον που δεν έχει έρθει ξανά στα Εξάρχεια θα τον πήγαινα για καφέ στο Brown (Τοσίτσα & Ζαΐμη). Εκτός του ότι μπορεί να πετύχεις τον Γιάννη Οικονομίδη να πίνει τον καφέ του, είναι το καλύτερο σημείο για να χαζέψεις ελεύθερα τη γειτονιά. q Για ποιο κτίριο να πρωτομιλήσω! Θα σταθώ σε ένα που βρίσκεται στη συμβολή Τοσίτσα και Ζαΐμη και επί σειρά ετών λειτουργούσε ως το «Παλλάδιο Ωδείο». Είναι ένα υπέροχο κτίριο του οποίου η πρώτη φάση κατασκευής χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα και συνδυάζει στοιχεία τόσο του όψιμου νεοκλασικισμού όσο και της art déco του Μεσοπολέμου. Έχει, μάλιστα, χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο. q Αγαπημένο μου σύνθημα είναι αυτό που υπάρχει στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου μένω: «Ζήσε τη ζωή σου με τρόπο ακατανόητο στους άλλους». Να σημειώσω ότι από τότε που μετακομίσαμε στο κτίριο αυτό ο τοίχος της πρόσοψης βάφτηκε κι όμως, με έναν τρόπο μαγικό, το σύνθημα επανήλθε. q Η Τσαμαδού είναι ο ωραιότερος μικρός πεζόδρομος της Αθήνας. Κάποια βράδια, δε, το Στέκι των Μεταναστών που βρίσκεται εκεί το γιορτάζει και μαζί του γιορτάζουμε όλοι, με μουσικές, φαγητά απ’ όλο τον κόσμο και την ομορφότερη ατμόσφαιρα που θα συναντήσεις ποτέ.

9.3.17 – lifo

17

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Π Π Ε Ι Θ Α Ρ Χ Ι Α

Δ Ι Α Υ Γ Ε ΚΑΙ Ι ΥΣ Α Γ Κ Ε Ν Τ Ρ Ω Σ Η

18 lifo – 9.3.17

υκνά κεντήματα σε πλούσια χρώματα εναλλάσσονται με φωτεινούς πίνακες σε παστέλ απαρτίζοντας τη νέα σειρά έργων της Ζωής Γαϊτανίδου που εκθέτει, στην πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο «Clarity», στο ισόγειο της γκαλερί The Breeder. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που η καλλιτέχνις χρησιμοποιεί το κέντημα για να δημιουργήσει περίτεχνες ταπισερί που συνδυάζουν αφηρημένα μοτίβα. Η τροπική βλάστηση είναι μια θεματική που εμφανίζεται συχνά στο έργο της και είχε οδηγήσει την κριτικό Roberta Smith να παρατηρήσει ότι «θυμίζει έναν ναΐφ απόγονο του νεο-εξπρεσιονισμού, μια σύγχρονη ματιά στο τροπικό όραμα του Henri Rousseau». Και ενώ τότε εστίαζε στους πριμιτίφ πολιτισμούς, ο νέος κύκλος της δουλειάς της εστιάζει στις αλλαγές της διανοητικής μας κατάστασης, στην καθαρότητα ενός άδειου μυαλού, σε αντίθεση με μια δίνη σκέψεων και συναισθημάτων. Όπως εξηγεί και η ίδια στη σύντομη κουβέντα που είχαμε, ό,τι δείχνει στην Breeder αποτελεί συνέχεια των έργων που έδειξε στην έκθεση «Equilibrists» στο Μπενάκη. « Ήδη από εκείνα τα έργα είχα αρχίσει να βάζω καινούργια στοιχεία, πιο γραμμικά, σε σχέση με προηγούμενα, που το θέμα τους ήταν κυρίως ο άνθρωπος μέσα στη φύση. Άρχισα να ψάχνω ένα νέο περιβάλλον που να μπορεί να περιγράψει την έννοια της διαύγειας. Τελικά, από τα συγκεκριμένα έργα έφυγε εντελώς η ανθρώπινη φιγούρα. Κράτησα μόνο μία, το έργο “Stillness”, σαν παρατηρητή της έκθεσης». Κεντρικό στοιχείο αυτού του μικρότερου σε μέγεθος έργου είναι ένα πρόσωπο που κοιτά τον θεατή με μια έκφραση κάπου ανάμεσα στο δέος και την απάθεια, σε μια κατάσταση τέλειας ηρεμίας και διαύγειας, όπου τίποτα δεν έχει σημασία. «Παρατηρώντας την κατάσταση τη δική μου αλλά και των γύρω μου, κυρίως την περίοδο που δούλευα για την έκθεση και λόγω του ότι ήμουν σε μια φάση που χρειαζόταν πειθαρχία και συγκέντρωση, συνειδητοποίησα πόσο μικρές είναι οι στιγμές που πραγματικά είσαι απόλυτα “εκεί”, χωρίς να σου αποσπά την προσοχή τίποτε απολύτως, είτε ο ίδιος σου ο εαυτός

είτε εξωγενείς παράγοντες. Οι στιγμές αυτές έγιναν πολύτιμες κι έτσι ήρθε ο τίτλος της έκθεσης “Clarity”» λέει η ίδια. Τη ρωτώ αν η γιόγκα την έχει βοηθήσει στην όλη διαδικασία, μια και διαβάζω στο βιογραφικό της ότι τη διδάσκει. «H γιόγκα με έχει βοηθήσει πολύ όσον αφορά το σωματικό κομμάτι, καθ’ ότι το ράψιμο είναι επίπονη διαδικασία για το σώμα. Έχω έναν ώμο αρκετά ζορισμένο και αν δεν έκανα γιόγκα, ίσως από κάποια στιγμή και μετά να μην μπορούσα να ράψω. Η στάση του σώματος, ειδικά όταν ράβεις τόσες ώρες σερί, δεν είναι ό,τι καλύτερο, οπότε με την εξάσκηση επανέρχεσαι και παίρνεις δυνάμεις για να συνεχίσεις». Αναρωτιέμαι αν η διαδικασία του κεντήματος εμπεριέχει στοιχεία διαλογισμού, όπως η γιόγκα. «Η αλήθεια είναι ότι ενώ το κέντημα φαίνεται μια διαδικασία ήρεμη και χαλαρή, δεν είναι. Αντίθετα, είναι αρκετά σκληρή: τρυπιέσαι και ματώνεις όλη την ώρα, πονάει ο αυχένας σου, τα μάτια σου θολώνουν, αλλά προφανώς, μετά από δέκα ώρες κεντήματος, έχεις μπει σε μια άλλη κατάσταση. Πρέπει να μας δεις στο στούντιο πώς είμαστε με τις φίλες μου, την Κίκα και την Κορίνα, χωρίς τη βοήθεια των οποίων, αλλά και της μητέρας μου, ακόμα θα κεντούσα. Ξεκινάμε με μπιρίτσα και κουβεντούλα και όσο περνάει η ώρα καθένας μπαίνει στον κόσμο του. Οπότε, ναι, είναι ένας τρόπος διαλογισμού, ο οποίος όμως προκύπτει οργανικά». Πώς προκύπτει το πάντρεμα των παστέλ με τη διαδικασία του κεντήματος; «Από την ανάγκη μου για ένα μέσο πιο χειρωνακτικό και ένα αποτέλεσμα πιο άμεσο προέκυψε το παστέλ, που ταίριαξε πολύ με τις κλωστές. Μου έδωσε ποιότητες και υφές που οι κλωστές δεν είχαν και αυτά τα δύο μαζί λειτούργησαν καλά». Παρατηρώντας τα έργα της Γαϊτανίδου, διακρίνω μια μορφή που βρίσκεται σε κάποια στάση της γιόγκα, μια μαϊμού που κρέμεται από ένα δέντρο, γεωμετρικά μοτίβα, κλαδιά και δέντρα να μπλέκονται μαζί, και μόνο μετά από προσεκτική παρατήρηση μπορεί κανείς να διακρίνει τα επιμέρους στοιχεία και τον μόχθο που κρύβει η δημιουργία τους. «Στα έργα υπάρχουν

όντως πυκνοκεντημένες περιοχές, τις οποίες διαδέχονται πιο ήσυχες περιοχές, δουλεμένες με παστέλ. Για μένα, εκεί βρίσκεται αυτό που λέγαμε πριν με τις στιγμές διαύγειας. Η διαύγεια είναι στις ήσυχες και κενές περιοχές, μέσα στις πιο πηχτές περιοχές βρίσκονται οι σκέψεις μας, η βαβούρα μας». Το δεύτερο κομμάτι της έκθεσης, στο υπόγειο της γκαλερί, αποτελείται από ένα βίντεο του Γιάννη Γαϊτανίδη –αναρωτιέμαι αν πρόκειται για συνωνυμία– και μια ηχητική εγκατάσταση της Θάλειας Ιωαννίδου που αποκαλύπτουν κομμάτια της διαδικασίας που ακολουθεί η καλλιτέχνις. «Όχι, δεν είναι συνωνυμία», θα μου πει η Γαϊτανίδου, «πρόκειται για τον αδερφό μου, που είναι σκηνοθέτης. Παρατηρούσε τη διαδικασία σε όλη της τη διάρκεια και την κατέγραφε σε βίντεο. Το τελικό αποτέλεσμα ταίριαξε πολύ με την έκθεση και ήρθε να παίξει έναν σοβαρό, συμπληρωματικό ρόλο». Όπως προβάλλεται στον τοίχο, οι υπερβολικές αναλογίες που αποκτά η κλωστή, η οποία περνάει μέσα από την τρύπα μιας βελόνας, δίνουν μια άλλη διάσταση, ενώ στη συνέχεια βλέπουμε ένα κοντινό πλάνο των χεριών της καλλιτέχνιδος την ώρα που ράβει με τη βελόνα και τρυπάει το ύφασμα ξανά και ξανά, τη στιγμή που ακούγεται ένας επιβλητικός ήχος που θυμίζει κύματα ή τον ήχο της αναπνοής (εισπνοή-εκπνοή) σε έναν επαναλαμβανόμενο υπνωτικό ρυθμό. «Η Θάλεια Ιωαννίδου είναι μουσικός και πέραν του ότι μπορείς να χορεύεις μέχρι τα ξημερώματα όταν την ακούς να παίζει, έκανε πάλι τα μαγικά της καταγράφοντας τον ήχο της κλωστής όταν μπαίνει στη βελόνα, όταν τρυπάει τον καμβά, όταν κόβεται – και πάλι από την αρχή. Μας βγήκε πολύ φυσικά όλο αυτό, κάνοντας ο καθένας το κομμάτι του».

ΚΈΝΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΛΈΞΙΜΟ ΣΕ ΤΑΠΙΣΕΡΊ ΜΕ ΑΦΗΡΗΜΈΝΑ ΜΟΤΊΒΑ ΚΑΙ ΠΑΣΤΈΛ ΧΡΏΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΉ ΈΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΖΩΉΣ ΓΑΪΤΑΝΊΔΟΥ ΣΤΗΝ ΓΚΑΛΕΡΊ THE BREEDER. ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΌΠΗ ΚΟΚΚΊΝΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ: ΠΆΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΆΝ

ΙNFO Η έκθεση «Clarity» της Ζωής Γαϊτανίδου θα παρουσιάζεται στην γκαλερί The Breeder έως και τις 18/03.

9.3.17 – lifo

19

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

20 lifo – 9.3.17

D'AGATA

μετέχει την ώρα της φωτογράφισης. Πρέπει να συμμετέχει». Οι εικόνες του είναι συνήθως θολές, μοιάζουν βγαλμένες από τους πίνακες του Φράνσις Μπέικον: σεξουαλικές εμπειρίες, πόρνες και τοξικομανείς επιστρέφουν εμμονοληπτικά στο έργο του D’ Agata. Ο ίδιος δηλώνει ότι το κάνει για να δείξει μια διαφορετική, μη στερεοτυπική εικόνα του κόσμου. Για τον ίδιο η φωτογραφία είναι αληθινή μόνο όταν κάποιος εμπλέκεται στις καταστάσεις που απεικονίζει. «Με το πέρασμα των χρόνων έχω αναπτύξει διάφορες μεθόδους για να είμαι ακόμα περισσότερο παρών. Για παράδειγμα, δίνω την κάμερα στους ανθρώπους που συναντώ και τραβούν εκείνοι τις φωτογραφίες. Δεν θέλω να είμαι μόνο πίσω από τη φωτογραφική μηχανή αλλά και μέσα στο κάδρο, φτάνοντας με αυτό τον τρόπο στα όρια φωτογραφίας και πραγματικότητας». Αναρωτιέμαι αν είναι κάπως εξουθενωτικό να πρέπει να βάζει τον εαυτό σου σε αυτήν τη διαδικασία. «Είναι, αλλά είμαι άθεος και πιστεύω ότι ζούμε μόνο μια φορά. Στόχος μου είναι να ζήσω όσο πιο πολλά μπορώ. Η μόνη μου φιλοδοξία είναι να κάνω πιο πολλά απ’ όσα μπορώ ν’ αντέξω εγώ και το σώμα μου. Το μότο μου είναι “too much is not enough”. Μόνος κανόνας είναι να κάνω περισσότερα απ’ όσα μπορώ. Κάθε μέρα προσπαθώ να βρω την ενέργεια να κάνω άλλο ένα βήμα, να ζήσω άλλη μια κατάσταση» λέει με έμφαση. «Η φωτογραφία είναι ένα μέσο για να υπάρχεις με έναν διαφορετικό τρόπο, να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερες εμπειρίες, να αισθάνεσαι περισσότερο. Έτσι παίρνω δύναμη. Όταν φωτογραφίζω, δεν θέλω να σκέφτομαι τίποτα. Είμαστε αυτό που κάνουμε. Πιστεύω στη δράση. Φυσικά και είναι σημαντικό να χτίσει κανείς τη δική του ιδεολογία, τη δική του λογική, τις δικές του πολιτικές πεποιθήσεις, αλλά σημασία έχει τι κάνεις με τη ζωή σου. Δεν κρίνω, λοιπόν, έναν φωτογράφο μόνο από τις φωτογραφίες που τραβάει αλλά και από το τι άνθρωπος είναι: τι λογαριασμό έχει στην τράπεζα, πώς είναι στις σχέσεις του με τους ανθρώπους, με την οικογένειά του. Δεν είναι ξεχωριστά πράγματα η εργασία και η ζωή, για μένα είναι ένα και το αυτό».

ANTOINE

Δ

εν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεται την Ελλάδα. Έχει ξανάρθει. Τελευταία φορά ήταν πριν από δύο χρόνια περίπου, όταν βρέθηκε στην Αλεξανδρούπολη και στα σύνορα με την Τουρκία, ακολουθώντας μετανάστες για ένα πρότζεκτ ονόματι «Odysseia» με θέμα τη μετανάστευση, στo πλαίσιo του οποίου τράβηξε φωτογραφίες και βίντεο. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη περίπτωση φωτογράφου αλλά και ανθρώπου. Γεννήθηκε στη Μασσαλία, την οποία άφησε στα 22 του. Έπειτα ταξίδεψε στη Λατινική Αμερική, σε χώρες όπως η Νικαράγουα, το Ελ Σαλβαδόρ και το Μεξικό, ενώ η δεκαετία του ’90 τον βρήκε στη Νέα Υόρκη, όπου κατά τη διάρκεια μιας προσωπικής του αναζήτησης παρακολούθησε σεμινάρια στο International Center of Photography με καθηγητές τους Larry Clark και Νan Goldin. «Αυτό που έμαθα από τη Nan Goldin δεν έχει να κάνει με γνώσεις τεχνικής ή αφήγησης. Δεν την ένοιαζε η μόδα ή η αισθητική, αλλά η αλήθεια και η ειλικρίνεια. Είχε έναν πολύ αγνό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων. Στην αρχή μού ήταν πολύ δύσκολο να ανταποκριθώ στις τόσο υψηλές προσδοκίες της. Από τότε που ξεκίνησα τη φωτογραφία –και την ξεκίνησα πολύ αργά–, θέλησα να τη συνδέσω με τη δική μου εμπειρία από τον κόσμο. Με είχε εξαντλήσει η ζωή στον δρόμο, σωματικά αλλά και ψυχικά. Η φωτογραφία ήταν ένας τρόπος να ξεκινήσω μια καινούργια ζωή, αλλά να συνεχίσω να είμαι πιστός στον τρόπο ζωής που είχα επιλέξει, έχοντας παράλληλα τον έλεγχο» λέει ο ίδιος. «Η φωτογραφία είναι μια πολύ εύκολη γλώσσα. Μπορείς να γίνεις φωτογράφος μέσα σ’ ένα βράδυ. Δεν χρειάζεσαι χρόνια εκπαίδευσης. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος επικοινωνίας και γίνεται ολοένα ευκολότερος, μέρα με τη μέρα. Επιπλέον, είναι ένα μέσο που σου επιτρέπει να ζεις τη ζωή σου και να την καταγράφεις ταυτόχρονα. Αν είσαι ζωγράφος, χρειάζεται να πας στο στούντιο για να ζωγραφίσεις. Αν είσαι συγγραφέας, χρειάζεται να κλειστείς στον εαυτό σου, να κοιτάξεις προς τα μέσα και έπειτα να ξεκινήσεις το γράψιμο. Όμως ένας φωτογράφος εξακολουθεί να συμ-

Ο ΔΙΆΣΗΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΩΜΈΣ, ΣΚΟΤΕΙΝΈΣ ΕΙΚΌΝΕΣ ΤΟΥ ANTOINE D’ AGATA, ΦΩΤΟΓΡΆΦΟΣ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΉΣ ΚΑΙ ΜΈΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΊΟΥ MAGNUM, ΕΠΙΣΚΈΦΤΗΚΕ ΓΙΑ ΛΊΓΕΣ ΜΈΡΕΣ ΤΗΝ ΑΘΉΝΑ, ΣΤO ΠΛΑΊΣΙO ΕΝΌΣ WORKSHOP ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΆΝΩΣΕ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΉ ΟΜΆΔΑ VOID, ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΊΑ ΚΆΝΑΜΕ ΜΙΑ ΠΟΛΎ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΥΣΑ ΚΟΥΒΈΝΤΑ ΜΑΖΊ ΤΟΥ.

ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΌΠΗ ΚΟΚΚΊΝΗ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ: ΠΆΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΆΝ

9.3.17 – lifo

21

q Το ’45 έγινε ο Εμφύλιος, με τον οποίο περάσαμε χειρότερα. Δεν έφτανε η πείνα, είχαμε και τον πόλεμο μεταξύ μας. Τη μια μέρα ερχόταν ο ελληνικός στρατός κι έλεγε «μη φοβάστε», την άλλη μέρα έρχονταν οι αντάρτες. Ο πατέρας μου τότε ήταν ακόμα στρατιώτης – «γεροσοφούληδες» τους λέγανε. Φύγαμε ανταρτόπληκτοι και πήγαμε στα Γιάννενα.

q Στα Γιάννενα έπαιρνα το κλαρίνο του πατέρα μου για να μάθω, αλλά εκείνος δεν με άφηνε. Κάποια στιγμή που ήρθε με άδεια, με πήρε και με πήγε σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων για να γίνω μηχανικός. Ήμουν 12 χρονών, δεν μου άρεσε το γκαράζ, έφυγα. Πήρα ένα ξύλο, το τρύπησα με ένα πυρωμένο σίδερο, του άνοιξα έξι τρύπες κι έφτιαξα ένα δικό μου κλαρίνο, αυτοσχέδιο. Έτσι έμαθα να παίζω. Έπειτα, που γύρισε ο πατέρας μου από τον στρατό, έπαιζα κρυφά, δεν του είχα πει ότι ήξερα.

q Κάποια στιγμή κάλεσαν τα παιδιά με τα οποία παίζαμε να πάμε σε ένα πανηγύρι, αλλά δεν είχα κανονικό κλαρίνο.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

απο τουσ m. hulot & βασιλη καψασκη. φωτογραφιεσ: παρις ταβιτιαν.

Τότε, ένας μπάρμπας της μάνας μου, ο Δήμος ο Χαρισιάδης, μου λέει: «Παίξε να σε ακούσω. Αν ξέρεις να παίζεις, θα σου δώσω το δικό μου». Έπαιξα, κι επειδή το κανονικό μού φάνηκε πιο εύκολο από το ξύλινο, τα πήγα καλά. Έτσι, με δανεικό κλαρίνο πήγαμε στο πανηγύρι του διπλανού χωριού. Όλοι οι μουσικοί ήμασταν παιδάκια. Δεν είχαμε ξαναπαίξει σε κοινό, αλλά τα πήγαμε καλά και ο κόσμος μάς πετούσε λεφτά. Με αυτά τα λεφτά αγόρασα το πρώτο μου κλαρίνο.

q Ο πατέρας μου απολύθηκε από στρατιώτης το ’47 και κατέβηκε στην Αθήνα. Τότε, πλέον, όλοι ήξεραν ότι παίζω καλά –μόνο ο πατέρας μου δεν το ήξερε– και με προσκάλεσαν στον χορό των απανταχού Δελβινακιωτών που γινόταν εκεί. Στις διαφημίσεις του ραδιοφώνου με αποκαλούσαν «το 12χρονο παιδί-θαύμα με το κλαρίνο» και με κάλεσαν να πάω στη Ραδιοφωνία. Ο πατέρας μου άκουσε στο ραδιόφωνο του καφενείου τη διαφήμιση που έλεγε «Πέτρος Χαλκιάς από το Δελβινάκι», έμαθε ότι είμαι στην Αθήνα και ότι θα παίξω ζωντανά, πήρε ταξί και ήρθε στη Ραδιοφωνία. Μόλις βγήκα από το κτίριο και τον είδα, μου κόπηκαν τα πόδια. Έτρεμα ολόκληρος, κοκκίνισα. Μου λέει: « Έκανες αυτό που ήθελες. Εγώ σε έστειλα στο συνεργείο κι εσύ αγόρασες κλαρίνο, αλλά μη φόβασαι, εντάξει. Σου δίνω ευχή και κατάρα: αν γίνεις ο καλύτερος, ο πρώτος, τότε έχεις την ευχή μου, αλλά αν είσαι κλαρινάκι, την κατάρα μου να ’χεις». Δεν είπα τίποτα, έφυγα, αλλά έβαλα σκοπό της ζωής μου να γίνω ο καλύτερος. Ξεκίνησα να γράφω τραγούδια με τον Καβακόπουλο, που έγιναν ανάρπαστα.

q Στα 18 πήγα στο χωριό μου επίσκεψη ως Αθηναίος. Στο πηγάδι όπου με άφησε το λεωφορείο μια κοπέλα έπαιρνε νερό. Τη βλέπω ζαλωμένη με τις βαρέλες στην πλάτη και της λέω: «Γεια σου, Μαρία». Μου απαντάει: «Μάθαμε ότι θα φάμε κουφέτα, θα παντρευτείς στην Αθήνα». «Ποιος το είπε αυτό;» τη ρωτάω. « Έτσι λένε» μου λέει. «Τι να κάνω; Aφού εδώ δεν με θέλει καμία» της απαντάω εγώ. «Ρώτησες καμία και σου είπε όχι;» με ξαναρωτά. «Ρωτάω εσένα» της λέω. «Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα. Πήρες φόρα. Ξέρεις πώς πρέπει να γίνει το σωστό». Έτσι πήγα στον πατέρα της και τη ζήτησα. Κι έτσι παντρεύτηκα. Στον γάμο μου είχα τον Τάσο Χαλκιά, τον Μήτσο Χαρισιάδη, τον Φίλιππα Ρούντα, είχα δέκα κλαρίνα. Το βράδυ, στις εντολές, στο «πίνουμε εις υγείαν των νεονύμφων» κ.λπ., λέω «να σας πω κι εγώ κάτι. Το πρώτο κρασί το πίνω στην πρώτη μου αγάπη». Αγρίεψαν ο πεθερός και η πεθερά. Άρχισε μια φασαρία. Νόμιζαν ότι έλεγα για γυναίκα. Συνεχίζω: «Δεν τελείωσα τη φράση μου. Η πρώτη μου αγάπη είναι το κλαρίνο, η δεύτερη είναι η γυναίκα μου».

q Μετά τον γάμο, στις αρχές της δεκαετίας του ’50, έρχομαι πάλι στην Αθήνα.

Έβγαλα κι άλλα τραγούδια κι έγινε χαμός. Λαμβάνω, τότε, ένα γράμμα από την Αμερική με μια πρόταση να πάω εκεί για να μου βγάλουν long play. Δώδεκα τραγούδια, έξι από τη μία πλευρά κι έξι από την άλλη. Μου έδιναν τα εισιτήρια και 1.000 δολάρια, ήταν πολύ καλά λεφτά. Έτσι, πήγα στην Αμερική λίγο πριν το 1960 – πρόλαβα και τον Κένεντι.

q Βγάλαμε το long play, θρίαμβος! Όλα τα καλά κλαρίνα ήταν εκεί εκείνη την εποχή: ο Βασίλης ο Σαλέας (ο παλιός), ο Τάσος ο Χαλκιάς. Παίζαμε στους χορούς που διοργάνωνε η ομογένεια και γινόταν χαμός. Τότε πήγα να παίξω σε ένα μαγαζί αραβοτούρκικο που είχε θαμώνες Τούρκους, Αρμένιους, Έλληνες, Άραβες και πολλούς άλλους. Είχε και χορεύτριες, belly dancers. Εν τω μεταξύ, όλο το συγκρότημα που έπαιζε ήταν Τούρκοι κι εγώ δεν είχα ιδέα από τη μουσική αυτή. Ήξερα να παίζω μόνο ηπειρώτικα. Τους λέω: «Ρε παιδιά, δεν τα ξέρω εγώ αυτά, αλλά να δοκιμάσω». Το αφεντικό απάντησε: «Περάσανε πολλοί, Πέτρο, και δεν μπορέσανε». Μου δίνει δέκα τραγούδια σε μια κασέτα και μου λέει να τα μάθω μέσα σε δύο μέρες. Το κλαρίνο το είχα πάντα μαζί μου, μέρα-νύχτα, ακόμα και στο κρεβάτι μου. Είχανε βγει κάτι μαγνητόφωνα τότε που πατούσες το κουμπί και το τραγούδι ξαναγυρνούσε από την αρχή. Άκουγα προσεκτικά ξανά και ξανά το καθένα μέχρι που με έπαιρνε ο ύπνος και μετά ονειρευόμουν ότι το ’παιζα. Μόλις ξυπνούσα, άρπαζα το κλαρίνο και το ’παιζα στ’ αλήθεια. Το μάθαινα στον ύπνο μου. Σε δύο μέρες τα έμαθα και τα δέκα κι έπιασα δουλειά στο μαγαζί.

q Στο Σωματείο Μουσικών της Αμερικής, που είχε οκτώ εκατομμύρια μέλη, γράφτηκα υποχρεωτικά. Σε κάθε συνέλευση σηκωνόταν ο πρόεδρος, που ήταν ελληνικής καταγωγής, έδειχνε σε έναν χάρτη διαφορετικά μέρη του κόσμου και ρωτούσε αν υπάρχει κάποιος να μας δείξει τη μουσική παράδοση καθενός. Κάποια φορά έφτασε και στην Ελλάδα. Ένα παιδί που ήταν εκεί σηκώθηκε κι άρχισε να παίζει με το μπουζούκι του τα «Παιδιά του Πειραιά». Μόλις τελείωσε, σηκώνομαι κι εγώ και λέω: «Δεν ξέρω καλά αγγλικά, αλλά, αν κατάλαβα, δεν θέλετε νεοελληνική μουσική, θέλετε κάτι παραδοσιακό. Εγώ παίζω αρχαία μουσική». Παραγγέλνει ο πρόεδρος και μου φέρνουν ένα κλαρίνο. Στη σκηνή βρίσκοταν ο ίδιος, που έπαιζε πιάνο, ένας μαύρος κιθαρίστας, Αμερικανός, πολύ διαβασμένος, και ένας Σκοπιανός ντράμερ. Με ρωτάει: «Τι θα παίξεις, κύριε Χαλκιά; Για να σε βοηθήσω». Του λέω: «Συγγνώμη, πρόεδρε, αλλά σε αυτό που θα παίξω δεν θα μπορέσετε να με ακολουθήσετε». Ήταν 1.200 άτομα στην αίθουσα. Οι καλύτεροι μουσικοί. Μόλις ο πρόεδρος εξήγησε στον Αμερικανό τι είπα, εκείνος σχολίασε πως λέω μεγάλες κουβέντες: «Εγώ έσκισα τα παντελόνια μου μέχρι

22 lifo – 9.3.17

ΚΛΑΡΙΝΤΖΉΣ . ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΕΛΒΙΝΆΚΙ ΙΩΑΝΝΊΝΩΝ, ΖΕΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΌΛΕΩΣ & ΚΑΒΆΛΑΣ.

ράσαμε όλα τα κακά, τα πάνδεινα. Τα θυμάμαι όλα, γιατί ήμουν 6 χρονών. Ότι βγήκαμε από το σπίτι μας όταν πέρασαν τη μεθόριο της Αλβανίας οι Ιταλοί, ότι μας είπαν να ξαναγυρίσουμε στα χωριά μας, τα πτώματα στον δρόμο, άλλα από δω, άλλα από κει, αυτοκίνητα αναποδογυρισμένα, τη μεγάλη πείνα του ’41. Με έπαιρνε η γιαγιά, περνούσαμε στην Αλβανία και διακόνευε ψωμί. Έλεγε «το παιδί θα μου πεθάνει, δεν έχουμε να φάμε» και μας έδιναν ξεροκόμματα. Έτσι ζήσαμε. Θυμάμαι τότε που μπήκαν οι Γερμανοί στο χωριό, σκότωσαν ανθρώπους κι έκαψαν σπίτια – μεγάλο κακό. Μας έλεγαν να φύγουμε τα γυναικόπαιδα και να πάμε στα Ζαγόρια, γιατί πίστευαν πως δεν θα πήγαιναν εκεί οι Γερμανοί, αλλά δεν το κάναμε.

ΠΕΤΡΟΛΟΎΚΑΣ ΧΑΛΚΙΆΣ

q Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Δελβινάκι Ιωαννίνων το 1934 και όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος πε-

9.3.17 – lifo

23

να μάθω κιθάρα. Διαβάζω, γράφω απταίστως και τα κάνω όλα». Τότε ο Σκοπιανός του λέει: « Έι, περίμενε, οι Έλληνες έχουν διαφορετικούς ρυθμούς, πράγματα που εμείς εδώ δεν τα έχουμε». Πριν παίξω, τους ζήτησα να μεταφράσουν κάτι για τους υπόλοιπους. «Πείτε τους ότι εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε ένα χρώμα μουσικής. Έχουμε όλα τα χρώματα που υπάρχουν στον πλανήτη κι ένα χρώμα που δεν το έχει κανένας. Είναι άλλα τα θρακιώτικα, άλλα τα μακεδονικά, άλλα τα ποντιακά, άλλα τα νησιώτικα, άλλα τα κρητικά, άλλα τα πελοποννησιακά και τα ηπειρώτικα, που δεν τα έχει κανένας στον κόσμο». Δύο συνθέτες που κάθονταν μπροστά αναρωτήθηκαν αν είμαι τρελός. «Παίξε μόνος», μου λένε, «να σε ακούσουμε». Κι αρχίζω να παίζω κοιτάζοντάς τους στα μάτια, γιατί αν τον πελάτη τον «πιάσεις» και παίξεις αυτό που θέλει η ψυχή του, σηκώνεται στα ουράνια. Και είχα «πιάσει όλους τους μουσικούς» εκεί μέσα. Μόλις τελείωσα, χειροκροτήματα, σφυριχταριές, φώναζαν «κι άλλο, κι άλλο». Έρχονται οι δύο συνθέτες, μου δίνουν συγχαρητήρια και ο ένας μου λέει: «Aυτή η μουσική που έπαιξες για ηπειρώτικο μοιάζει με την τζαζ την αμερικανική. Μήπως κλέψατε κάτι από εμάς και το παρουσιάζετε έτσι;». Μου εξηγεί ο πρόεδρος, που έκανε τον διερμηνέα, και απαντάω: «Είναι δυνατόν ποτέ ο πατέρας να κλέψει από το παιδί του;». Οι Έλληνες που ήταν μέσα χειροκρότησαν. «Συγγνώμη» μου λέει αυτός και μου ζητάει να παίξω κάτι. Εγώ του έπαιξα για ειρωνεία μια μελωδία, ένα ηπειρώτικο, και πιάνει και γράφει το «That’s the way (I like it)» που έγινε παγκόσμιο σουξέ. Ήταν ένας από τους KC and The Sunshine Band! Όταν έγραψε το τραγούδι, ήρθε και με ξαναβρήκε και με ρώτησε: «Κύριε Χαλκιά, γιατί στην Ελλάδα δεν εκμεταλλεύεστε αυτήν τη μουσική και όταν ερχόμαστε εκεί ακούμε μπουζούκια;». Δεν την αγάπησε καμία κυβέρνηση την παραδοσιακή μουσική. Κανείς δεν φρόντισε να την πουλήσει όπως της αξίζει σε ολόκληρο τον κόσμο.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΠΕΤΡΟΛΟΎΚΑΣ ΧΑΛΚΙΆΣ

q Αφού έμαθαν ο Μπένι Γκούντμαν και ο Λιούις Άρμστρονγκ ότι έγινε ένα τέτοιο περιστατικό, ήρθαν μια μέρα στο μαγαζί όπου έπαιζα. Με παρακολούθησαν να παίζω και κάποια στιγμή ζήτησαν από τον σερβιτόρο να με φωνάξει. Πήγα στο τραπέζι τους μαζί με τον σερβιτόρο για να μεταφράζει. Ο Μπένι Γκούντμαν του ζήτησε να με ρωτήσει πώς έπαιξα όλα αυτά τα τραγούδια χωρίς αναλόγιο, πώς ήταν δυνατόν να τα ξέρω όλα απ’ έξω. «Εμείς είμαστε παραδοσιακοί, δημοτικοί μουσικοί της Ελλάδας. Δεν γράφουμε και δεν διαβάζουμε μουσική, αλλά ό,τι περνάμε στα κομμάτια, το κρατάμε στο μυαλό μας» του είπα. Με ξαναρωτάει: «Γιατί δεν είχες αναλόγιο; Δεν πήγες στο σχολείο;». Τον κοίταξα και του λέω: «Γεννήθηκα το 1934 και από το ’40 μέχρι το ’48 είχαμε πόλεμο. Πήγα δύο χρόνια στο σχολείο για να μάθω να γράφω και να διαβάζω. Τίποτε άλλο». Γυρνάει στον Άρμστρονγκ και του λέει: «Αυτά τα κακά μάς έκανε ο πόλεμος. Φαντάσου τι θα έκανε αυτός ο άνθρωπος αν έγραφε και διάβαζε!».

Οι Έλληνες της ξενιτιάς, ο απόδημος ελληνισμός, είναι δύο φορές Έλληνες. Και είναι και δυστυχισμένοι, γιατί αν γνωρίσει κανείς δύο πατρίδες, δεν είναι πουθενά ευχαριστημένος.

q Έκανα καλές δουλειές στην Αμερική, πληρωνόμουν καλά. Σιγά-σιγά μάζεψα 400.000 δολάρια και αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα, να τα επενδύσω και να μείνω. Είχα προγραμματίσει να έρθω πρώτα εγώ στην Αθήνα και μετά η γυναίκα και τα παιδιά μου. Μια Κυριακή βράδυ που ήμουν σ’ έναν γάμο μέθυσα και φεύγοντας το πρωί με ρωτάει ο ταξιτζής «πού πάμε;» και του απάντησα «στο αεροδρόμιο» – μετά κενό. Είχα κλείσει εισιτήριο για την επόμενη μέρα, αλλά μάλλον το άλλαξα στο αεροδρόμιο, δεν θυμάμαι καθόλου πώς έφυγα. Μπαίνω στο αεροπλάνο και σε όλο το ταξίδι κοιμόμουν. Όταν προσγειωθήκαμε, έρχεται η αεροσυνοδός, με ξυπνάει και μου λέει: «Φτάσαμε στην Αθήνα!». Η γυναίκα μου είδε ότι δεν πήγα στο σπίτι και ειδοποίησε την αστυνομία, νόμιζε ότι με σκότωσαν. Τότε δεν υπήρχαν κινητά να ειδοποιήσεις, είχαμε και 7 ώρες διαφορά.

q Τις μέρες που ήρθα στην Αθήνα, το 1980, έκανε ο Άλκης Στέας έναν διαγωνισμό για το δημοτικό τραγούδι και την παρουσίαση ανάλογων εκπομπών στην τηλεόραση. Μαζεύτηκαν όλα τα κλαρίνα. Εμένα δεν με γνώριζε κανένας γιατί μετά από είκοσι χρόνια στην Αμερική με είχαν ξεχάσει. Παίρνω το κλαρίνο μου και πάω να μπω στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Τους είπα «είμαι κι εγώ μουσικός». « Έχεις δηλώσει συμμετοχή;». «Όχι». Έρχεται ο Άλκης Στέας και μου λέει: «Δεν γίνεται να παίξετε χωρίς να έχετε δηλώσει, αλλά περιμένετε, αν έχουμε χρόνο στο τέλος θα σας δώσουμε δύο λεπτά». Στα χρόνια που έλειπα οι κλαριντζήδες είχαν προσθέσει καθένας κι από ένα λιθαράκι στο δημοτικό τραγούδι και είχε πάρει τροπή. Εγώ το κρατούσα όπως ήταν πριν από είκοσι χρόνια. Αφού τελείωσαν όλοι και σηκώθηκα κι εγώ να φύγω, λέει ο Στέας: «Μισό λεπτό, να δώσουμε δύο λεπτά και στον απόδημο ελληνισμό της Νέας Υόρκης, να δούμε πώς κρατάει τη δημοτική παράδοση». Είχαν σηκωθεί να φύγουν και ήταν όλοι όρθιοι. Μόλις άκουσαν το κλαρίνο, πέταγαν σκούφους στον αέρα, σφύριζαν, χειροκροτούσαν. Συνέχισα να παίζω και οι άνθρωποι της επιτροπής, μαζί με τον πρόεδρο, μπήκαν στον χορό. Μετά ήρθαν και μου έβαλαν το σήμα της τηλεόρασης και ξεκίνησα να δίνω εκπομπές. Μαζί με τον Αντώνη Κυρίτση κάναμε 1.000 τραγούδια, που τότε μου έδιναν καλά λεφτά από την ΑΕΠΙ. Έπαιρνα 100 χιλιάδες δραχμές τον χρόνο από ποσοστά, από τις οποίες τις 30 τις έπαιρνε η εφορία. Μετά από 3-4 χρόνια, τα 100 χιλιάρικα έγιναν εννιά, γιατί τόσα μου έβγαζε η ΑΕΠΙ, και όλο και μειώνονταν.

q Οι Έλληνες της ξενιτιάς, ο απόδημος ελληνισμός, είναι δύο φορές

Έλληνες. Και είναι και δυστυχισμένοι, γιατί αν γνωρίσει κανείς δύο πατρίδες, δεν είναι πουθενά ευχαριστημένος. Για το μόνο που έχω μετανιώσει είναι που έφυγα από την Αμερική. Ήμουν καλύτερα εκεί, από πολλές πλευρές, αλλά ο πόνος της νοσταλγίας και τα παιδικά μου χρόνια δεν με άφηναν σε ησυχία – γι’ αυτό γύρισα. Όταν πρωτοπήγα στην Αμερική, το 1958, απόρησα, γιατί είδα πράγματα που δεν τα είχαμε εδώ ακόμα. Είδα την τηλεόραση και αναρωτιόμουν: «Τι είναι αυτός που βγαίνει μέσα από το κουτί; Καραγκιόζης;». Ντρεπόμουν να ρωτήσω. Είδα παράξενα πράγματα. Η Αμερική, τότε, ήταν η χώρα του μέλλοντος. Κι ακόμα η χώρα του μέλλοντος είναι. Και είναι περίεργο που μόλις έρχομαι εδώ, θέλω να πάω πίσω, γιατί στην Αμερική έζησα 20 χρόνια από τη ζωή μου, έχω φίλους εκεί, έχω αφήσει μέρος της ζωής μου εκεί. Όμως, μόλις βρεθώ εκεί, θέλω να επιστρέψω στην Ελλάδα.

q Το κλαρίνο μιλάει. Είναι ο απόγονος του αυλού, ένα όργανο που εκφράζει τον πόνο, την αγάπη, τη χαρά, την ευτυχία, τα πάντα. Υπάρχουν τραγούδια πεντατονικής που πολλοί τα ακούνε και κλαίνε. Έχουν όλα τα συναισθήματα που έχει ο άνθρωπος και το κλαρίνο μπορεί να τα εκφράσει.

q Η παραδοσιακή μουσική σήμερα έχει εξελιχθεί και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό. Κάθε γενιά κάτι εξελίσσει. Θυμάμαι ότι παλιά, όταν έπαιζα κλαρίνο, έπαιρνε νούμερο χορού κάθε τραπέζι και σηκώνονταν 8-10 άτομα να χορέψουν. Κι εγώ κοίταγα τα βήματα του πρώτου που χόρευε κι έφτιαχνα μελωδία πάνω στα βήματά του. Τώρα δεν είναι έτσι, ανεβαίνουν όλοι μαζί, 50 άτομα, τα κοριτσάκια με τα αγόρια τρίβονται στον χορό και η κατάσταση είναι «βαράτε βιολιτζήδες». Λες και είναι αρκούδες. Και όλα τα νέα κλαρίνα προσπαθούν να μιμηθούν το δικό μας μοτίβο.

q Όσο μπορώ, θα παίζω. Μέχρι να πεθάνω. Κι έχω αφήσει εντολή στα παιδιά μου να με θάψουν μαζί με το κλαρίνο, να το βάλουν δίπλα μου, μέσα στην κάσα. Όταν ο άνθρωπος περάσει τα 70, βλέπει τις απόψεις που είχε στα 30 και ή γελάει ή κλαίει. Του φαίνονται λάθος. Σημασία έχει να προσπαθεί να διορθώσει τα λάθη του.

24 lifo – 9.3.17

ΙNFO

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς εμφανίζεται στο Half Note Jazz Club, Τριβωνιανού 17, Μετς. Παρ. & Σάβ. 22:30, Κυρ., Δευτ. 21:30. Είσοδος: €15 (μπαρ), €20 (Β’ Ζώνη), €25 (Α’ Ζώνη). Μαζί του είναι οι: Αντώνης Κυρίτσης (τραγούδι), Θωμάς Κυρίτσης (τραγούδι), Πετράκης Χαλκιάς (κλαρίνο), Λεωνίδας Πότσης (βιολί), Νίκος Χαλκιάς (λαούτο), Θεόδωρος Μπαλντούμας (κρουστά).

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Η ΆΝΟΙΞΗ ΈΡΧΕΤΑΙ ΠΡΏΤΑ ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΆΚΙ

ΈΝΑΣ ΠΕΡΊΠΑΤΟΣ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΆ ΠΟΥ ΞΕΚΟΥΡΆΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΚΙΆ ΤΟΥ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΎ, ΌΠΟΥ ΟΙ ΑΜΥΓΔΑΛΙΈΣ ΑΝΘΊΖΟΥΝ ΠΡΏΤΕΣ. ΑΠΌ TH ΦΙΛΙΠΠΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ

9.3.17 – lifo

25

URBAN

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΚΟΛΩΝΆΚΙ

Ο

δηγοί ταξί σε παράνοια, καλοντυμένα κορίτσια και στυλάτα αγόρια που βγάζουν τον σκύλο τους για μια μεσημεριανή βόλτα, laid back διάλογοι κουστουμαρισμένων ανδρών στα καφέ περιμετρικά της πλατείας. Γύρω από την καρδιά του Κολωνακίου, την πλατεία Φιλικής Εταιρείας, όπως είναι η επίσημη ονομασία της, απλώνεται ένα σύμπαν που, μέχρι σήμερα, στα μάτια μου φάνταζε δυσπρόσιτο. Ένιωθα πως στο Κολωνάκι τίποτα δεν με αφορά. Πολύ posh για ένα κορίτσι που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει σε λαϊκή γειτονιά. Όσες φορές κι αν με έφερε ο δρόμος –κυρίως εξαιτίας της δουλειάς– στη «συνοικίαδιαμάντι του κέντρου», όπως την αποκαλούν, δεν μπήκα ποτέ στον κόπο να την ανακαλύψω, σνομπάροντάς την επιδεικτικά. Δεν είναι ψέμα, ωστόσο, πως το Κολωνάκι είναι μια γειτονιά ευρωπαϊκή. Με καταστήματα που συναντά κανείς σε μεγάλους εμπορικούς δρόμους των μεγαλουπόλεων της Ευρώπης, εξαιρετικά αρχιτεκτονικά στολίδια, μερικές από τις μεγαλύτερες γκαλερί της πόλης και πολύ στυλάτους ανθρώπους. Δεν λείπουν ασφαλώς και οι υπερβολές που συναντά κανείς στους θαμώνες των καφέ-μπαρ της Τσακάλωφ, που είναι αυτήν τη στιγμή η hot πιάτσα του Κολωνακίου, παίρνοντας τη σκυτάλη από τη Μηλιώνη, όπως λένε όσοι κατοικούν ή επιλέγουν την περιοχή για την έξοδό τους. Ξεκινώ τη βόλτα μου από τα δύο πρότζεκτ της περιοχής που αμφότερα έχουν δώσει μια τονωτική ένεση στο αρχιτεκτονικό ύφος της Αθήνας, το One Athens (πρώην Σχολή Δοξιάδη) στην οδό Στρατιωτικού Συνδέσμου και το One Kleomenous στον αριθμό 1 της ομώνυμης οδού. Με σεβασμό στο όραμα και στο έργο του πρωτοπόρου αρχιτέκτονα, ο Χρήστος Ιωάννου και ο Μίλτος Καμπουρίδης εμπιστεύτηκαν στην ομάδα αρχιτεκτόνων Divercity και στην κατασκευαστική εταιρεία J&P-ΑΒΑΞ τη νέα ζωή του θρυλικού κτιρίου της Σχολής Δοξιάδη, που μετουσιώθηκε σε ένα σύγχρονο και ξεχωριστό συγκρότημα κατοικιών. Λίγα μέτρα πιο κάτω, το επιβλητικό πρότζεκτ του αρχιτεκτονικού γραφείου Omniview, One Kleomenous, κόβει την ανάσα. Ο Δημήτρης Τσίγκος και ο αδερφός του Γιάννης, που αποτελούν την ομάδα του γραφείου, είχαν στόχο να δημιουργήσουν ένα πρωτοποριακό κτίριο που σηματοδοτεί τη μετάβαση από τις αυστηρές φόρμες της πόλης στις οργανικές φόρμες της φύσης, γεφυρώνοντας το αστικό τοπίο της γειτονιάς του Κολωνακίου με τον φυσικό ιστό του Λυκαβηττού. Μεσημέρι, και δη ανοιξιάτικο, ηλιόλουστο. Άντε να κρατήσεις Αθηναίο στους τέσσερις τοίχους ενός διαμερίσματος! Στη Δεξαμενή, τα τραπεζάκια είναι γεμάτα παρέες που δεν διστάζουν να απολαύσουν το πρώτο ουζάκι της άνοιξης ή έναν κρύο καφέ. Παιδιά τρέχουν, κάνοντας πατίνι στον πεζόδρομο, ενώ τα δέντρα χαρίζουν απλόχερα τη σκιά τους,

26 lifo – 9.3.17

αποπνέοντας μια αίσθηση ηρεμίας, λες και το κέντρο της Αθήνας είναι μίλια μακριά. Ωστόσο παραμονεύει στην πολυσύχναστη Πατριάρχου Ιωακείμ, να σε αρπάξει και πάλι από τα μαλλιά. Στην άναρχη βόλτα μου, καθώς δεν ακολουθώ κάποια συγκεκριμένη πορεία αλλά κόβω σε όποιον δρόμο με ιντριγκάρει, μου κάνουν εντύπωση τα υπόγεια εμπορικά καταστήματα και τα πολλά delicatessen, όπως το Degustation και το Nora’s Deli, αλλά και το Deli & Fresh που εδρεύει στην περιοχή από το 1950 και έχει μακρά οικογενειακή παράδοση. Ως λάτρης του τυριού, εντυπωσιάστηκα επίσης από το Τυροκομείο Κωσταρέλου, την ύπαρξη του οποίου αγνοούσα. Πιστή στην παράδοση που μετρά πάνω από 80 χρόνια, η οικογένεια Κωσταρέλου συνεχίζει με το ίδιο μεράκι να παράγει τυροκομικά και γαλακτοκομικά προϊόντα με αγνά υλικά πρώτης ποιότητας, καθώς και να τα σερβίρει σε ένα μαγαζί που συνδυάζει το σύγχρονο παντοπωλείο με έναν μοναδικό χώρο εστίασης. Προμηθεύεται, επίσης, επιλεγμένα παραδοσιακά προϊόντα απ’ όλη την Ελλάδα. Σε ένα μικρό μαγαζάκι παρατηρώ συνωστισμό. Είναι το Carpo, το συνώνυμο των καλών ξηρών καρπών στην πόλη, στην οδό Κανάρη. Αλατισμένοι ή ωμοί ξηροί καρποί από επιλεγμένους μικρούς παραγωγούς, αποξηραμένα φρούτα από κάθε γωνιά του κόσμου και αρωματικό μέλι είναι μερικά από τα προϊόντα που μπορούν να οδηγήσουν κάποιον δικαίως στο κατώφλι του. Γαστρονομία, μόδα και φυσικά τέχνη. Το Κολωνάκι είναι η Μέκκα της υψηλής τέχνης και βρίθει από γκαλερί και εκθεσιακούς χώρους. Στην ήσυχη Χάρητος, που είναι στολισμένη με χρυσά και ασημί μπαλόνια, από αυτά που κρεμάνε έξω από καταστήματα όταν έχουν εγκαίνια, βρίσκεται η γκαλερί Kalfayan Athens. Αυτή την περίοδο και μέχρι της 18 Μαρτίου τρέχει η εξαιρετική έκθεση «The future is nostalgic» του διεθνώς αναγνωρισμένου και πολυσχιδή καλλιτέχνη Raed Yassin. Στην γκαλερί Zoumboulakis, στην πλατεία Κολωνακίου, έχει κανείς την ευκαιρία να θαυμάσει την ατομική έκθεση του Μίλτου Γκολέμα με τίτλο «Υπό κατασκευήν», εμπνευσμένη από μια νεοανεγειρόμενη οικοδομή απέναντι από το εργαστήριό του. Ενδιαφέρον έχει επίσης η γκαλερί Can-Christina Androulidaki που φιλοξενεί την έκθεση της Μαριάννας Ιγνατάκη «Η Josie, η Πανοπλία και ο Μαλλιάνθρωπος» (24/03), η οποία πραγματεύεται την ιδέα του body modification, και η γκαλερί Σκουφά, όπου παρουσιάζεται η έκθεση «Desert Rose» της Καλλιόπης Ασαργιωτάκη (έως 18/03). Στο Κολωνάκι, συγκεκριμένα σε έναν από τους πιο όμορφους –και αγαπημένους μου– δρόμους της πόλης, τη Βασιλίσσης Σοφίας, βρίσκονται ασφαλώς και μερικά από τα σημαντικότερα μουσεία της χώρας: το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και το κεντρικό κτίριο του Μουσείου Μπενάκη. Ο καιρός είναι ιδανικός για μια δραστηριότητα που εμείς οι Αθηναίοι τείνουμε να λησμονούμε, έναν καφέ στα café των μουσείων, που στην πλειονότητά τους είναι πανέμορφα.

Γαστρονομία, μόδα και φυσικά τέχνη. Το Κολωνάκι είναι η Μέκκα της υψηλής τέχνης και βρίθει από γκαλερί και εκθεσιακούς χώρους.

9.3.17 – lifo

27

URBAN

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΚΟΛΩΝΆΚΙ 28 lifo – 9.3.17

Ο κήπος του Βυζαντινού Μουσείου περιγράφεται σε μια μεγάλη αφίσα στο εξωτερικό του ως παραδεισένιος – και πραγματικά είναι. Εκεί, στη σκιά του Μεγάρου της Δούκισσας της Πλακεντίας, στεγάζεται και το café bistro «Ilissia», που πραγματικά λειτουργεί σαν όαση, μπλοκάροντας τη βουή της Β. Σοφίας. Ένα από τα πιο καλαίσθητα café μουσείου είναι αυτό του Κυκλαδικής Τέχνης. Το πρόσφατα ανακαινισμένο Cycladic Café αποτελεί επίσης μια όαση φωτός και βλάστησης κρυμμένη σε ένα πλημμυρισμένο με φως αίθριο. Το υποβλητικό, αέρινο στέγαστρο-γλυπτό του Στέλιου Κόη, σήμα κατατεθέν του νέου Cycladic Café, δημιουργεί διακριτικές φωτοσκιάσεις. Επιπλέον, διαθέτει ένα προσεγμένο μενού γεμάτο κυκλαδίτικο άρωμα και μοιάζει ιδανική επιλογή για brunch. Αυτό όμως που με μάγεψε περισσότερο είναι το πωλητήριο του μουσείου (κατάμεστο ακόμα και λίγη ώρα πριν κλείσει) που έχει πραγματικά ενδιαφέροντα πράγματα, όπως έργα νέων σχεδιαστών εμπνευσμένα από τις συλλογές του μουσείου, που περιλαμβάνουν προσωπικά αντικείμενα και αντικείμενα για το σπίτι. Το café του Μουσείου Μπενάκη, από την άλλη, που λειτουργεί στον δεύτερο όροφο του κτιρίου και εκτείνεται στην ταράτσα του νεοκλασικού, διαθέτει μία από τις πιο όμορφες θέες στην Ακρόπολη, στον Λυκαβηττό και στον Εθνικό Κήπο. Επισκέφτηκα και εδώ το πωλητήριο, εφόσον έχω περιεργαστεί μόνο εκείνο του κτιρίου της οδού Πειραιώς, και εντόπισα πολλές διαφορές. Το πωλητήριο του κεντρικού κτιρίου έχει εστιάσει στα ποιοτικώς άριστα μουσειακά αντίγραφα που βοηθούν στη διάδοση των μουσειακών αντικειμένων καθώς και στη διατήρηση παραδοσιακών τεχνικών που τείνουν να χαθούν και, φυσικά, στην υποστήριξη των τεχνιτών που τις χρησιμοποιούν. Κατευθύνομαι προς το Σύνταγμα. Αφήνοντας πίσω μου την αριστοκρατική γειτονιά της Αθήνας, σκέφτομαι πόσο την είχα αδικήσει. Το Κολωνάκι είναι ακόμα εδώ. Στις παρέες που επέλεξαν να πιουν ένα ποτήρι λευκό κρασί στα εστιατόρια και στα μεζεδοπωλεία της Πλουτάρχου, στο ζευγαράκι που φιλιέται στην πλατεία Δεξαμενής, στους φωνακλάδες ταξιτζήδες στην πιάτσα της πλατείας, στα αψεγάδιαστα αγόρια με τα κολλαριστά σακάκια και τα μοδάτα γυαλιά ηλίου, στις μεγάλες κυρίες με τα φρέσκα μαλλιά κομμωτηρίου ή στις πραγματικά iconic υπάρξεις από άποψη στυλ (όπως μια κυρία που με προσπέρασε φορώντας μια εντυπωσιακή φλοράλ κάπα, τα πιο chunky δαχτυλίδια που έχω δει και άλλα εντυπωσιακά κοσμήματα), στα κορίτσια που βγάζουν selfie φορώντας γυαλιά καθρέφτη, γκρι φούτερ και φούξια σκουφάκια –λες και τις έχεις κάνει copy paste σε κάθε café της Σκουφά ή της Τσακάλωφ–, στο διαχρονικό και αξεπέραστο Φίλιον και στην αθηναϊκή ιντελιγκέντσια, στο ιστορικό Da Capo. Ο κόσμος που επιθυμούσα να αγνοώ είναι τελικά γεμάτος μικρές γωνιές που περιμένουν να τις ανακαλύψεις. Έχει τα στερεότυπά του και την παθογένειά του, όπως και κάθε άλλη γειτονιά του κέντρου, έχει όμως και ανθισμένες αμυγδαλιές, παντού, τις πρώτες που είδα στο κέντρο, και μοσχοβολά νεράντζι.

9.3.17 – lifo

29

Τ

ο Κολωνάκι είναι η πιο διάσημη περιοχή της Αθήνας που εξακολουθεί να μαγνητίζει με την κοσμοπολίτικη αύρα του, ανώνυμοι και επώνυμοι συνωστίζονται στους κοσμικούς δρόμους του και αποτελεί μια γειτονιά η οποία, παρά την οικονομική κρίση, διατηρεί ακόμη την αστική ομορφιά της. Αν και τα τελευταία χρόνια άλλαξαν πολλά στην περιοχή, η ευρωπαϊκή της ατμόσφαιρα παραμένει το βασικό της χαρακτηριστικό, με δρόμους ξεχωριστούς, μεσοπολεμικές πολυκατοικίες, όμορφα κτίρια, ψηλά δέντρα και πασίγνωστες πλατείες. Τι είναι, όμως, αυτό που αγαπούν σήμερα στο Κολωνάκι όσοι κατοικούν εκεί; Ας δούμε τι μας απάντησαν.

ΤΙΑΓΑΠΑΜΕ

ΜΑΡΙΛΈΝΑ ΠΑΝΟΥΡΓΙΆ ΙΔΙΟΚΤΉΤΡΙΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΙΚΟΎ ΟΊΚΟΥ ΊΚΑΡΟΣ

30 lifo – 9.3.17

«Αγαπώ το Κολωνάκι νωρίς το πρωί. Αγουροξυπνημένοι γονείς που συναντιόμαστε στη στάση του σχολικού, με κάτι από πιτζάμα μέσα από το παλτό και την κούπα του καφέ στο χέρι. Ο μανάβης, ο μόνος ανοιχτός τόσο νωρίς, φωνάζει “καλημέρα” χαμογελώντας και καμιά φορά μας δανείζει το χαρτζιλίκι της μέρας γιατί “πάλι το ξέχασε η μαμά”. Αγαπώ το Κολωνάκι το απόγευμα, που βγαίνω έξω με τις κόρες μου και στο περίπτερο, στο μπακάλικο, στο βιβλιοπωλείο, στο σουβλατζίδικο τις ξέρουν όλοι με το μικρό τους όνομα. Ξέρουν για κάθε πιτσιρίκι, αν έπεσε με το πατίνι στη Δεξαμενή, αν πήγε σχολείο χθες ή ήταν άρρωστο, αν προτιμάει βανίλια ή σοκολάτα παγωτό. Αγαπώ το Κολωνάκι τα βράδια μέσα στη βδομάδα. Που είναι ήσυχο και στα μαγαζιά οι πιο πολλοί είναι, αν όχι φίλοι, γνωστοί πολλών ετών και συχνά τα τραπέζια των δύο ενώνονται και γίνονται παρέες μεγάλες. Αγαπώ το Κολωνάκι για την αντίθεσή του: ενώ είναι ένα κομμάτι του κέντρου με μαγαζιά, μπαρ και εστιατόρια, μουσικές και φασαρία, έχει μια αθέατη, πιο ήσυχη πλευρά. Αυτήν της κανονικής γειτονιάς, των κατοίκων. Αν κοιτάξετε προσεκτικά, θα τους εντοπίσετε εύκολα: είναι αυτοί που κοντοστέκονται έξω από τα μαγαζιά και λένε “καλημέρα” από την πόρτα, κουβεντιάζουν στο περίπτερο και κρατάνε σακούλες από τον φούρνο και το σούπερ μάρκετ. Τέλος, αγαπώ το Κολωνάκι και για έναν ακόμη λόγο: όπου να ’ναι θα μυρίσουν οι νεραντζιές που φέρνουν το καλοκαίρι».

ΓΙΏΡΓΟΣ ΦΩΤΕΙΝΌΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ— ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΊΑΣ «Το Κολωνάκι, η πάλαι ποτέ πιο σικ συνοικία του κέντρου, μπορεί να έχει απολέσει τον ελιτίστικο χαρακτήρα της, παραμένει ωστόσο μία ιδιαίτερα θελκτική περιοχή, αφού με έναν μαγικό τρόπο καταφέρνει να διατηρήσει την εσάνς γειτονιάς που τόσο λείπει από τη σύγχρονη αθηναϊκή ζωή. Το Κολωνάκι ήταν, είναι και θα είναι μια αστική γειτονιά χωρίς τα έντονα στοιχεία που συναντά κανείς στο Παλαιό Ψυχικό ή στο Κεφαλάρι, αφού εδώ δεν υπάρχουν ψηλοί μαντρότοιχοι που κρύβουν τα σπίτια, αντιθέτως υπάρχουν εκατοντάδες μαγαζιά από τα οποία μπορείς να ψωνίσεις από κουμπιά μέχρι προϊόντα delicatessen και από vintage κοσμήματα

μέχρι ρούχα κορυφαίων οίκων, ενώ είναι περιττό να μιλήσω για τα δεκάδες καφέ και εστιατόρια για κάθε γούστο, τα οποία, η αλήθεια είναι, έχουν αυξηθεί στον υπερθετικό βαθμό, παίρνοντας τη θέση εμπορικών καταστημάτων, γραφείων, ακόμα και βιβλιοπωλείων που δεν άντεξαν το απανωτό “σφυροκόπημα” της οικονομικής ύφεσης. Αν δεν συνέβαιναν όλα αυτά, πώς θα μιλούσαμε τώρα για μια περιοχή με μερικά από τα πιο εντυπωσιακά ακίνητα της πρωτεύουσας, στα οποία συναντά κανείς την ελίτ του κέντρου, η οποία βηματίζει στις ίδιες πεζοδρομιακές πλάκες με τους απανταχού επισκέπτες, φοιτητές, skaters, μικροπωλητές, παιδιά που δοκιμάζουν τις ικανότητές τους στο παρκούρ ακριβώς επάνω στην πλατεία Φιλικής Εταιρείας, με καθηγητές πανεπιστημίου, ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων, εικαστικούς ή ζωγράφους που ακόμα δεν έχουν δοκιμάσει να μετακομίσουν προς Κεραμεικό ή Μεταξουργείο. Όλοι οι παραπάνω γίνονται ένα συνονθύλευμα που κάνει την περιοχή να ισορροπεί, χωρίς η μία κάστα να μπαίνει στα χωράφια της άλλης. Με λίγα λόγια, το Κολωνάκι είναι συγχρόνως κλασάτο αλλά και απλό, είναι αυτό που λέμε δύο σε ένα, κι αυτό μπορεί να οφείλεται απλώς στη γεωγραφική του θέση και στη γειτνίαση με λιγότερο αστικές περιοχές, χωρίς φυσικά σύνορα που να “ακουμπούν διακριτικά επάνω του”, δίνοντας μια εναλλακτική αίσθηση ελευθερίας ή απλώς το old world αρτίστικο στυλ του, που επιτρέπει διαχρονικά το παραπάνω πάντρεμα. Για να το αντιληφθεί κανείς δεν χρειάζεται να κατοικεί στην οδό Στησιχόρου ή στην Ξενοκράτους. Αρκεί απλώς να κάνει μια βόλτα μια Δευτέρα ή Τετάρτη απόγευμα ή μια Κυριακή πρωί (όποτε, τέλος πάντων, τα μαγαζιά είναι κλειστά) από την πλατεία μέχρι το Φίλιον στη Σκουφά και να επιχειρήσει να γυρίσει από Αναγνωστοπούλου και να φτάσει μέχρι τη Χάρητος, λίγο πριν από τον πεζόδρομο. Για τους πιο ψαγμένους, η βόλτα από το Tops και τη Λυκόβρυση μέχρι την οδό Δημάκη (μετά τα σκαλιά) είναι κάτι σαν ιεροτελεστία, με επιστροφή από τη Φωκυλίδου, όπου συναντάς κάθε λογής συνοδοιπόρο, ενώ, όταν σηκώσεις το βλέμμα σου προς τα πάνω, θα δεις από απλωμένα ρούχα σε μπαλκόνια μέχρι μυστικούς αστυνομικούς να φυλάνε κάποια κατοικία και από Φιλιππινέζες να βγάζουν βόλτα κατοικίδια που κάνουν την ανάγκη τους σε ένα από τα δεκάδες δέντρα (γιατί παραδόξως το Κολωνάκι έχει ακόμα αρκετό πράσινο) μέχρι νεανικά, ανήσυχα πνεύματα που έφτασαν στην πλατεία επειδή περπατούσαν από τα Εξάρχεια μέσω της Διδότου. Ένα απόλυτα ετερόκλητο κοινό, μαζί με φυσική ομορφιά, μπερδεμένη ρυμοτομία και πάμπολλες ανηφοριές και παρκάκια κάνουν το Κολωνάκι ένα πολυπολιτισμικό και πολυταξικό μέρος με έναν άκρως ελιτίστικο χαρακτήρα, που όσο και αν αυτός φθίνει στη διάρκεια του χρόνου, καταφέρνει να κρατά ακριβώς αυτήν τη μαγεία που το έκανε μοναδικό».

ΡΑΧΉΛ ΚΑΠΌΝ ΙΔΙΟΚΤΉΤΡΙΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΙΚΟΎ ΟΊΚΟΥ ΚΑΠΌΝ «Το Κολωνάκι για μένα διατηρεί τη νοσταλγία του παρελθόντος, γιατί παραμένει γειτονιά. Από το 1974 που εργάζομαι και κυκλοφορώ στην περιοχή υπάρχουν τα ίδια καταστήματα, ο φούρνος, το περίπτερο, το κομμωτήριο, το μπακάλικο, το κρεοπωλείο. Στις γειτονιές της Λάρι-

σας, όπου μεγάλωσα, υπήρχε μια τέτοια ζεστή ατμόσφαιρα, την οποία διατηρεί και το Κολωνάκι. Είναι ωραίο να ανακαλύπτεις τις μνήμες της πόλης όπου γεννήθηκες, κουβαλώντας, κατά κάποιον τρόπο, τη γειτονιά που θυμάσαι ως μικρό παιδί. Παράλληλα, όμως, ακολουθεί και τις εξελίξεις της σύγχρονης εποχής με έναν ξεχωριστό τρόπο, δημιουργώντας μια αθηναϊκή συνοικία με μοναδικό χαρακτήρα».

ΚΏΣΤΑΣ ΚΟΝΤΌΠΟΥΛΟΣ ΙΔΙΟΚΤΉΤΗΣ ΤΟΥ CARPO «Το Κολωνάκι εξακολουθεί να αναδίδει την αύρα του παρελθόντος που τη νιώθεις ακόμη σε διαφορετικές γωνιές του. Η Δεξαμενή, που φιλοξενούσε στα τραπεζάκια της συγγραφείς, ποιητές και ζωγράφους, παραμένει το αγαπημένο μου κομμάτι – είναι ο κινηματογράφος, οι οικογένειες που πλημμυρίζουν τον χώρο, ακόμα και η δεδομένη μουσική υπόκρουση των πάρτι του παράπλευρου ξενοδοχείου το καλοκαίρι... Πάνω απ’ όλα, όμως, το Κολωνάκι είναι ο κόσμος, οι άνθρωποι που ζουν εκεί, οι οποίοι ορίζουν την εικόνα του: άνθρωποι κάθε ηλικίας, προσωπικότητες με διαφορετικά στυλ και χαρακτηριστικούς τύπους που συνηθίζεις να βλέπεις και αποτελούν σημείο αναφοράς».

ΧΆΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΌΣ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΎ «ΠΟΙΗΤΙΚΉ» «Ανέκαθεν μου άρεσε να ζω στο κέντρο της Αθήνας. Το κέντρο δεν είναι απλώς μια συγκεκριμένη περιοχή που σου προσφέρει εύκολη πρόσβαση σε πολλά σημεία της πόλης αλλά κυρίως ένας τρόπος ζωής. Το Κολωνάκι είναι φυσικά τα κτίρια, τα μουσεία, τα βιβλιοπωλεία, τα καφέ, τα εστιατόρια, τα μπαρ, τα μαγαζιά, οι κήποι, οι πλατείες, οι δρόμοι του, είναι όμως, πάνω απ’ όλα, ένας τόπος συνάντησης ανάμεσα σε φίλους, σε αγαπημένους ανθρώπους που δίνουν άλλο χρώμα και τόνο στη ζωή σου, διαστέλλοντας τον χρόνο και μαζί του τη δυνατότητα μιας ουσιαστικής και ευφρόσυνης επαφής. Μπενάκη, Κυκλαδικό, Φίλιον, Ράτκα, Φιλίππου, Booktalks, Libro, Γεννάδειος, Δεξαμενή, Αθήναιον, Έμπασσυ κ.λπ., είναι μέρη όπου για μένα η ζωή αποκτά πάλι τον φυσικό της ρυθμό και οι έντονες συζητήσεις, τα δυνατά γέλια και τα υψωμένα ποτήρια σβήνουν έστω για λίγο το πένθιμο μουρμουρητό της καθημερινότητας και δίνουν νόημα στο περίφημο εκείνο μπεκετικό “δεν μπορώ να συνεχίσω, θα συνεχίσω”».

ΓΙΏΡΓΟΣ Θ. ΜΑΥΡΟΓΟΡΔΆΤΟΣ ΤΈΩΣ ΚΑΘΗΓΗΤΉΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΊΟΥ «Το Κολωνάκι είναι η γειτονιά μου από τότε που γεννήθηκα. Όπως είναι φυσικό, σήμερα αγαπώ πιο πολύ τα μέρη που έχουν μείνει ίδια παρά το πέρασμα του χρόνου. Ας πούμε, το ζαχαροπλαστείο Désiré στη Δημοκρίτου ή το εστιατόριο Φιλίππου στην Ξενοκράτους είναι όπως ήσαν και πριν από μερικές δεκαετίες, χωρίς να έχουν χάσει σε ζωντάνια, λάμψη και

ΣΤΟΚΟΛΩΝΑΚΙ

ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΙΆΝΝΗ ΠΑΝΤΑΖΌΠΟΥΛΟ

URBAN

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΆΝΕΡΗΣ ΙΔΙΟΚΤΉΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΌΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΊ GENESIS «Καθισμένος στα τραπεζάκια της πλατείας Δεξαμενής, απολαμβάνοντας κάτω από τον ζεστό ήλιο του μεσημεριού ένα δροσερό ποτήρι ούζο, σκέφτομαι πόσο όμορφα σημεία έχει το Κολωνάκι. Λίγο να γείρεις το κεφάλι σου και η Ακρόπολη αποκαλύπτεται μπροστά σου –εκεί, στην ευθεία της Ηρακλείτου, όπου αρχίζουν τα σκαλάκια– σε όλο της το μεγαλείο. Αγαπώ την αρχιτεκτονική του Μεσοπολέμου και οι δρόμοι του Κολωνακίου κρύβουν υπέροχα δείγματα! Φτάνει να σταματήσεις για λίγο και να γυρίσεις το κεφάλι σου προς τα πάνω και τότε θα ανακαλύψεις υπέροχες πολυκατοικίες της δεκαετίας του ’30 που στέκουν προκλητικά αγέρωχες! Μου αρέσει να περπατώ στη Φωκυλίδου, εκεί όπου οι ανθισμένες νεραντζιές κάθε χρόνο σε τρελαίνουν με το άρωμά τους. Μου αρέσει που με μια δρασκελιά μπορώ να πεταχτώ από το Μουσείο Μπενάκη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και από κει στο Βυζαντινό Μουσείο και στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη. Μου αρέσει να περπατώ στην Χάρητος, στον δικό μου δρόμο, να χαιρετώ τη Μαριάννα, τη Νίκη, τη Ράτκα, τη Δάφνη, τον Δημήτρη, τη Χριστίνα, τον Αντώνη, τη Μαριλένα, τον Γιώργο. Τελικά, με αφορμή αυτό το μικρό κείμενο σκέφτομαι ότι αυτό που αγαπώ περισσότερο στο Κολωνάκι είναι οι άνθρωποι. Αυτοί είναι το Κολωνάκι!»

Α Γ Ο Ρ Α

ΚΟΛΩΝΆΚΙ

«Η αλήθεια είναι πως το Κολωνάκι αυτή την περίοδο έχει χάσει την αίγλη του παρελθόντος και το ύφος της high end γειτονιάς. Επιπλέον, σίγουρα δεν έχει την παλιά ταυτότητα που το ξεχώριζε από άλλες γειτονιές της Αθήνας. Οι παλιές οικογένειες των μεγαλογιατρών που κατοικούσαν κατά κανόνα στην Καρνεάδου δεν μένουν πια εδώ. Αρκεί μια βόλτα στην Τσακάλωφ, που πριν από 20 χρόνια ήταν από τους ακριβότερους δρόμους στον κόσμο, για να διαπιστώσει κανείς την τεράστια υποβάθμιση του Κολωνακίου. Αυτό που χρειάζεται το Κολωνάκι και που μόνο η πολιτεία μπορεί να το μεθοδεύσει είναι σίγουρα λιγότεροι χώροι εστίασης και περισσότερα περιποιημένα καταστήματα ρούχων και αντικειμένων σημαντικών διεθνών brands. Σίγουρα χρειάζονται κάτοικοι με παιδεία που να αντιλαμβάνονται πώς και πού πρέπει να παρκάρουν, να μη ρυπαίνουν και να έχουν ευρωπαϊκή συμπεριφορά. Ωστόσο, στην Αλωπεκής 9 υπάρχει η διακριτική πόρτα του Salon de Bricolage, που ανοίγοντάς την μπαίνεις σε έναν κόσμο τέχνης, διασκέδασης και δημιουργίας, συνδεδεμένο απόλυτα με το vibe πολιτισμένων πόλεων, όπως το Λονδίνο ή το Βερολίνο».

«Αγαπώ την Καρνεάδου τα πρωινά που φοράω ακουστικά κι ακούω μελαγχολικές μουσικές σε λούπα, Μισέλ Γκούρεβιτς ας πούμε, που πάει τέλεια με Κολωνάκι, γλυκιά “γκατσμπική” ντεκαντάνς μέσα σε μια ούτως ή άλλως καλιφορνέζικη εκτυφλωτική κάψα. Οι Αλβανοί θυρωροί, χαροκαμένοι γιατί έχουν χάσει δυο-τρία παιδιά από μαφιόζικες βεντέτες στην Αμερική, μοιράζουν βαριεστημένα λογαριασμούς σε υπέργηρες κυρίες που θέλουν επίσης ντελίβερι αχνιστό ψωμί και δυο-τρεις λιχουδιές από το Νora’s, ενώ οι φρουροί στις πρεσβείες της Υψηλάντου πίνουν φραπέ και παίζουν συστήματα Λότο, χαζεύοντας τα σλαβόφωνα κορίτσια με τα χοντροκομμένα χέρια που ανηφορίζουν από το μετρό για να πιάσουν δουλειά στο Έβερεστ της Μαρασλή. Αγαπώ τη μαύρη γκαρσόνα του Κουίνς που γελάει ασταμάτητα και με ρωτάει για την υγεία ολόκληρου του σογιού μου, τη Βούλα με τον κότσο και τον τεράστιο σταυρό στον λαιμό, που έχει τον φούρνο στην Πλουτάρχου και τα περιστέρια κάνουν πάρτι απέξω καθημερινά, τις αέναες μυρωδιές φαγητίλας του Οικείου και τον Μιχάλη, τον διανοούμενο βιβλιοπώλη του Book Loft. Αγαπώ μερικές νεραντζιές που έχουν ξεμείνει και τις μουριές στο πάρκο του Αbreuvoir, κάμπιες και σατομπριάν, μια νησίδα γαλλικής εξοχής. Αγαπώ τα κορίτσια του Poco που ξέρουν όλους τους θαμώνες και τα προσωπικά τους δράματα και είναι και λίγο ψυχίατροι, απαλύνουν τον πόνο με συμβουλές και τζιν τόνικ πνιγμένα στον πάγο, τώρα αντί για shepherd’s pie φέρνουν τσιπς, μάλλον κανείς δεν έχει πια όρεξη για φτηνή αγγλική κουζίνα. Το ίδιο και τα κορίτσια με ειδίκευση στο μανικιούρ-πεντικιούρ, καπνίζουν νευρικά στην Πατριάρχου Ιωακείμ πριν επιστρέψουν πάνω από χέρια και πόδια βυθισμένα στο νερό, κουρασμένα αλλά κεφάτα, τόσο ηρωικά υπομονετικά στις παραξενιές της κακομαθημένης πελατείας, τους κλείνω το μάτι συνωμοτικά, ότι συμπάσχω τάχα, αλλά υποκριτική είναι αυτή η αλληλεγγύη, μετά εγώ θα πάω σπίτι μου και θα έχω κόκκινα νύχια. Αγαπώ τα περίπτερα του Κολωνακίου, γεμάτα θησαυρούς, TLS κι εξωτικά περιοδικά για κηπουρική, χρωματιστές τσίχλες κι αλλόκοτες κάρτες που συλλέγουν τα παιδιά σήμερα, σοκολάτες τακτοποιημένες ωραία σε ψυγεία, όχι όπως παλιά που έλιωναν και γίνονταν νουτέλα μέσα σε ιδρωμένα χέρια. Δεν αγαπώ την πλατεία καθαυτήν, ούτε την Τσακάλωφ, μου προκαλεί αγοραφοβία όλο αυτό το πλήθος, εκεί, στη μέση του δρόμου, όρθιο, πίνει, καπνίζει, φωνάζει, τρώει σουβλάκια και κρέπες μαζί, μια βουλιμική μάζα, κατάλοιπο λίγο της περασμένης δεκαετίας, ένας νοσταλγικός φόρος τιμής στην εποχή του νεοπλουτισμού και της χυδαίας αφθονίας. Δεν αγαπώ τα σπασμένα πεζοδρόμια, τα πασαλειμμένα κακά σκύλων στις μαρμάρινες εισόδους των πολυκατοικιών, τον αρουραίο που κόβει βόλτες συχνά έξω από το σπίτι μου, την πρώην όμορφη πρεζού που πέφτει καμιά φορά κάτω, μπροστά στο μανάβικο, και μου προκαλεί αμηχανία και θλίψη, γιατί δεν ξέρω αν πρέπει να της δώσω όντως κανένα ψιλό ή όχι, πάντα το ίδιο δίλημμα. Υπήρξε, άραγε, ποτέ ωραίο κι ανέμελο το Κολωνάκι; Δεν είμαι σίγουρη. Μπορεί και να ήταν, αλλά δεν θυμάμαι».

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΧΡΎΣΑΝΘΟΣ ΠΑΝΆΣ ΙΔΙΟΚΤΉΤΗΣ ΤΟΥ SALON DE BRICOLAGE

ΞΈΝΙΑ ΚΟΥΝΑΛΆΚΗ ΑΡΧΙΣΥΝΤΆΚΤΡΙΑ ΣΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΤΗΣ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉΣ»

ΚΟΛΩΝΆΚΙ

ΤΩΡΑ

ποιότητα. Αντίθετα, μάλιστα. Το ίδιο ισχύει με το καφεκοπτείο Μισεγιάννη στη Λεβέντη. Όσο για το φαρμακείο Βυζά στην Καψάλη, παραμένει το κατεξοχήν “φαρμακείο της γειτονιάς”, που φροντίζει στοργικά τους κατοίκους της».

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

9.3.17 – lifo

31

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

ΑΝ ΘEΛΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΝΕΩΣΕΤΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΣΑΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠ’ ΤΟ CAROUSEL ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΤΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.

Carousel

Έπιπλα και διακοσμητικά που «παντρεύουν» το vintage με τη μοντέρνα αισθητική για ένα ονειρεμένο σπίτι.

Αναγνωστοπούλου 53 & Λυκαβηττού, Κολωνάκι, 210 3647948 Κολοκοτρώνη 1, Κηφισιά (εμπορικό κέντρο), 210 7218941 www. facebook.com/ carousel53deco

32 lifo – 9.3.17

Συστήθηκε στους φίλους του σπιτιού και λάτρεις της διακόσμησης πριν από πολλά χρόνια, φέρνοντας ό,τι πιο ρομαντικό και vintage, και πρόσφατα πέρασε στη νέα του εποχή, χωρίς να χάσει τον ξεχωριστό του χαρακτήρα. Το Carousel, με δύο καινούργια καταστήματα, σε Κολωνάκι και Κηφισιά, είναι το μέρος όπου θα βρείτε τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια design για να ομορφύνετε τον χώρο σας. Στο ισόγειο της οδού Αναγνωστοπούλου 53, όπου βρίσκεται το ανανεωμένο Carousel, θα νιώσετε ότι κάπως έτσι είναι το σπίτι των ονείρων σας. Το brand που για χρόνια ήταν συνώνυμο του επίπλου σε country style διανύει μια νέα περίοδο, με πιο καθαρές γραμμές και λείες επιφάνειες, διατηρώντας ωστόσο τις vintage πινελιές. Εδώ θα βρείτε κατ’ αποκλειστικότητα έναν από τους πιο σημαντικούς οίκους επίπλου της Ολλανδίας, τον PTMD, που μπλέκει στοιχεία industrial, minimal και vintage τόσο στο έπιπλο όσο και στα διακοσμητικά, και απευθύνεται στον σύγχρονο και μοντέρνο άνθρωπο που θέλει να γυρίσει σπίτι του και να χαλαρώσει, χωρίς να χάνει τον ρομαντισμό του. Διαθέτει μια πλούσια συλλογή από έπιπλα, φωτιστικά, κεριά, καθρέφτες και επιτοίχια, όλα χειροποίητα και με πολύ έντονο το στοιχείο του ξύλου σε ευρεία γκάμα, από μασίφ και teak μέχρι πεύκο, mango και rosewood, αλλά και σειρές από αλουμίνιο. Τα έπιπλα, βέβαια, για να αναδειχτούν στη σωστή τους διάσταση απαιτούν και τα κατάλληλα αξεσουάρ. Στο Carousel, εκτός από ποιοτικό και ξεχωριστό έπιπλο, θα βρείτε ακριβώς εκείνα τα είδη που θα δέσουν αρμονικά με τα έπιπλα του χώρου σας. Και τι καλύτερο από ένα ωραίο αρωματικό κερί! Στο κατάστημα του Κολωνακίου υπάρχει μια εκπληκτική συλλογή από τη Φλωρεντία, με ευχάριστες μυρωδιές και ξεχωριστά σχήματα και χρώματα, για κάθε γούστο. Ένα απ’ τα δυνατά του χαρτιά είναι και τα φτιαγμένα από βελούδο, μετάξι ή υλικό foam λουλούδια, που θυμίζουν περισσότερο γλυπτά και δίνουν μια πιο ανοιξιάτικη νότα στον χώρο. Και για τους πιο ρομαντικούς υπάρχουν αρκετά χρηστικά αντικείμενα από τη Γαλλία, όπως ποτήρια και σερβίτσια από φυσητό γυαλί, καθώς και υφάσματα για κουρτίνες, ριχτάρια και πολλά άλλα.

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

GIORGOS SAZEIDIS

hair studio

Το κομμωτήριο που ξέρει τι θα πει sur mesure περιποίηση στα μαλλιά.

A EXTR P I T πό μια αλλαγή

υ ρο α ρα πο ια λύτε η τώ γ Tι κα νέωσ ο καιρός, α ν α ι ά και οκαίρ ά-σιγ λ ιγ α σ κ ι ε το ανοίγ εχτείς ύτερη δ ο π να υ ν καλ με τη εση! διάθ

Αναγνωστοπούλου 48, Κολωνάκι, 210 3624095 Facebook: GiorgosSazeidis HairStudio INSTAGRAM: Giorgos Sazeidis Hair Studio

Αν υπάρχει ένα πράγμα πάνω μας που μπορεί να καθορίσει τη συνολική μας εικόνα, αυτό είναι σίγουρα τα μαλλιά μας, κοινό μυστικό για όλες τις γυναίκες. Το να εμπιστευτείς, όμως, σε κάποιον τα μαλλιά σου και επομένως το πώς θα δείχνει το πρόσωπό σου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γιατί ο κομμωτής, εκτός από ταλέντο, πρέπει να αποπνέει και εμπιστοσύνη για να αφεθείς στα χέρια του. Αυτό ακριβώς βγάζει στις πελάτισσές του ο Γιώργος Σαζεΐδης, που τον εμπιστεύονται σταθερά από τότε που ξεκίνησε με μια ομάδα τεσσάρων ατόμων στο Κολωνάκι και σε καιρό κρίσης έφτασε να απασχολεί 28 άτομα. Ένας κομμωτής που ξέρει ακριβώς τι ταιριάζει σε κάθε τύπο γυναίκας ώστε να απογειώσει την εμφάνισή της! Πλαισιωμένος από μια εξίσου ταλαντούχα ομάδα κομμωτών, στο Giorgos Sazeidis Hair Studio έχει δημιουργήσει έναν χώρο όπου κάθε γυναίκα θα χαλαρώσει και θα αποκτήσει πολύτιμες γνώσεις για τα μαλλιά και τη σωστή περιποίησή τους. Με εξειδίκευση τόσο στο χρώμα όσο και στα κουρέματα, θα σας καθοδηγήσουν σε αυτό που θα αναδείξει καλύτερα τα χαρακτηριστικά του προσώπου σας και θα σας δείξουν όλες τις νέες τάσεις. Για την περίοδο άνοιξη-καλοκαίρι ο colourist Άλεξ προτείνει ξανθά σε χρυσές και μπεζ αποχρώσεις της άμμου, καφέ και χρυσοχάλκινα φυσικά χρώματα αλλά και τεχνικές όπως το tiger eye, το balayage, το strobing και οι ανταύγειες. Στο Giorgos Sazeidis Hair Studio έχουν επίσης να σας προτείνουν την απόλυτη τάση της σεζόν στα κουρέματα, που προστάζει την επιστροφή σε look που θυμίζουν ’80s με όγκο, ανάλαφρες μπούκλες, αλλά και στο καρέ, στα έντονα ντεγκραντέ και στις φράντζες. Εδώ, εκτός του ότι θα σας φτιάξουν το χτένισμα που ονειρεύεστε, θα βρείτε επίσης τα πλέον εξειδικευμένα προϊόντα περιποίησης για ενυδάτωση και αναδόμηση, αλλά και προϊόντα styling. Μεταξύ άλλων, διαθέτει αποκλειστικά τη σειρά Paul Mitchell Marula, την καθαρά εξειδικευμένη θεραπεία μαλλιών, ενώ προσφέρεται και για μακιγιάζ υψηλού επιπέδου, από την κορυφαία στα φρύδια και στο μακιγιάζ συνεργάτιδα του studio, με εξειδίκευση στο microblading. Και αν δεν πειστήκατε ακόμα, μπορείτε να περάσετε μια βόλτα ή να ρίξετε μια ματιά στη σελίδα του στο Facebook και να δείτε τη «μεταμόρφωση» που έχει κάνει σε πολλά γυναικεία κεφάλια.

9.3.17 – lifo

33

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

A EXTR TIιPτίτλοι

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΙΕΤ

ο Όλοι ι με εντα διατίθ ντική α μ η σ ωση. έκπτ

www.miet.gr

ΤΟ ΕΓΚΥΡΟΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ Στο βιβλιοπωλείο μας θα βρείτε όλες τις εκδόσεις του ΜΙΕΤ και των πανεπιστημιακών και πολιτιστικών ιδρυμάτων απ’ όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα πρότυπο πανεπιστημιακό βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας, όπου διατίθενται, για λιανική μόνο πώληση, οι εκδόσεις όλων των αξιόλογων μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων και οργανισμών της χώρας, πολλές από τις οποίες είναι δυσεύρετες στα βιβλιοπωλεία.

Αμερικής 13, 210 3614142 Επισκεφτείτε το blog του βιβλιοπωλείου miet-amerikis13. blogspot.com

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΊΟ ΤΗΣ ΡΑΧΉΛ Ένας καλαίσθητος χώρος από τις εκδόσεις Καπόν για τους λάτρεις του βιβλίου. Όνειρο ζωής για τη Ραχήλ Μισδραχή Καπόν, το Βιβλιοπωλείο της Ραχήλ στην οδό Πλουτάρχου 22 είναι ένας χώρος αντάξιος των εκδόσεων Καπόν. Το βιβλιοπωλείο, που μετρά πια έναν χρόνο ζωής και φέρει την αρχιτεκτονική πινελιά του Μωυσή Καπόν, δεν είναι απλώς ένα ακόμα βιβλιοπωλείο αλλά ένας παράδεισος για τους φίλους του ποιοτικού βιβλίου. Φωτεινό, με πρωτότυπες σχεδιαστικές λεπτομέρειες και τις διαφανείς προθήκες που αναδεικνύουν με μοναδικό τρόπο τις εκδόσεις, σε τραβάει για να περάσεις ώρες ψάχνοντας τα ράφια του και ξεφυλλίζοντας τους εξαιρετικούς τίτλους που φιλοξενεί. Εδώ βρίσκονται άλλωστε λευκώματα τέχνης, φωτογραφίας και αρχαιολογίας, έργα ιστορικής έρευνας, δοκίμια, απομνημονεύματα, πολλά από αυτά βραβευμένα από την Ακαδημία Αθηνών, όλες οι ξεχωριστές εκδόσεις που έχουν δημιουργήσει στη μακρόχρονη και επιτυχημένη τους πορεία οι εκδόσεις Καπόν, αλλά και βιβλία από επιλεγμένα ιδρύματα και μουσεία. Για τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στο βιβλιοπωλείο και σε άλλους χώρους μπορεί κανείς να ενημερωθεί και από την ιστοσελίδα των εκδόσεων.

Πλουτάρχου 22, Κολωνάκι, 210 7241442, 210 9235098, 210 9214089 facebook.com/ Το-βιβλιοπωλείοτης-Ραχήλ-RachelsBookshop www. kaponeditions.gr

34 lifo – 9.3.17

Ο ΚYΡΙΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ LASER Q SWITCH ΤΗΣ CANDELA, ΤΟ LASER V BEAM, ΤΟ LASER GENTLE LASE ALEXANDRITE ΤΗΣ CANDELA ΚΑΙ ΤΟ FRACTIONAL LASER SELLAS EVO.

ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΚΌ ΚΈΝΤΡΟ

Ιατρικές λύσεις και σύγχρονες προτάσεις ομορφιάς για κάθε γυναίκα που προσέχει την υγεία και την εμφάνισή της.

O Βαλαωρίτου 18, Αθήνα, 210 3647852 www.dermatologikokentro. gr

λες οι γυναίκες ξέρουν πως ένα από τα πιο βασικά πράγματα που παρατηρεί κάποιος πάνω τους είναι το πρόσωπό τους. Το να διατηρείς όμως το πρόσωπό σου λαμπερό και όμορφο απαιτεί φροντίδα κι έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τον τύπο του δέρματος. Υπάρχουν, βέβαια, και περιπτώσεις που το θέμα είναι καθαρά ιατρικό και εκεί είναι απαραίτητη η κατάλληλη αντιμετώπιση από κάποιον ειδικό. Το Δερματολογικό Κέντρο (Dermacen) Α.Ε., που ξεκίνησε την πορεία του το 1983 και αποτελεί έναν από τους πρώτους χώρους διάγνωσης, πρόληψης και αντιμετώπισης των διαφόρων δερματολογικών και αφροδισιακών παθήσεων, έχει τη λύση για κάθε θέμα δερματολογικής ή ιατρικής αισθητικής φύσεως που απασχολεί τη σύγχρονη γυναίκα αλλά και τον άντρα. Η ιατρική ομάδα, που αποτελείται από δερματολόγους και πλαστικούς χειρουργούς με υψηλού επιπέδου ακαδημαϊκή κατάρτιση, και το εξίσου άρτια εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό του Δερματολογικού Κέντρου Dermacen, σε συνδυασμό με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα που χρησιμο-

ποιούν, εγγυώνται υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και εξειδικευμένες λύσεις. Εκτός από εξειδίκευση στις ενέσιμες θεραπείες και στην αντιγήρανση, εδώ ο ασθενής θα βρει τη λύση σε μια σειρά άλλα θέματα, όπως τα γενετήσια σημάδια και οι ουλές από την ακμή ή επεμβάσεις. Επίσης, θα απομακρύνει την ενοχλητική τριχοφυΐα, θα αφαιρέσει τατουάζ αλλά και θα αντιμετωπίσει διάφορες δερματικές και αφροδισιακές παθήσεις, όπως τα κονδυλώματα. «Στόχος μας είναι τα ρεαλιστικά αποτελέσματα τόσο από την πλευρά του ασθενή όσο και από την πλευρά του γιατρού, που οφείλει να καθοδηγεί σε αυτό το ταξίδι τον ασθενή. Το νεανικό, πιο ξεκούραστο βλέμμα είναι το απόλυτο ζητούμενο, ενώ το άλλοτε “παγωμένο”, εντελώς ακίνητο βλέμμα, εκείνο που μας αποστασιοποιεί πλήρως συναισθηματικά όχι μόνο από τους συνανθρώπους μας αλλά και από τον εαυτό μας, θεωρείται πλέον ξεπερασμένο και μη αποδεκτό αισθητικά» σημειώνει για τη θεραπεία με μπότοξ, που όλο και περισσότερες γυναίκες αναζητούν, η δερματολόγος-αφροδισιολόγος και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών δρ. Ευρυδίκη Νικήτα,

που είναι η υπεύθυνη του Τμήματος Αντιγήρανσης του Δερματολογικού Κέντρου. Ο κύριος τεχνολογικός εξοπλισμός της εταιρείας αποτελείται από το laser Q switch της Candela, το laser V beam, το laser gentle lase alexandrite της Candela και το fractional laser Sellas Evo. Επιστημονικός υπεύθυνος του Δερματολογικού Κέντρου με πολυετή κλινική εμπειρία στις παθήσεις του δέρματος και άριστος γνώστης των εφαρμογών της σύγχρονης τεχνολογίας στη δερματολογία και στην ιατρική αισθητική είναι ο δερματολόγος-αφροδισιολόγος δρ. Γιώργος Σαββίδης. Του Τμήματος Πλαστικής Χειρουργικής ηγείται ο πλαστικός χειρουργός δρ. Χρήστος Μ. Ασημομύτης, υπεύθυνος του Τμήματος Μικροχειρουργικής της Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής από το 2013 και υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επιστημονικός συνεργάτης του Δερματολογικού Κέντρου και υπεύθυνος Μικροχειρουργικής είναι και ο πλαστικός χειρουργός δρ. Γιώργος Αντωνόπουλος, με πολυετή κλινική εμπειρία σε νοσοκομεία της Αμερικής και της Ελλάδας.

9.3.17 – lifo

35

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

A EXTR TIρPες γεμάτες μςε

ΦΙΛΆΝΘΗ ΜΠΟΓΈΑ

η ελιέ ντα τ ς καπ προϊό υν για Φίνε τερα ο ύ ν λ έ α τα κ περιμ τους ς σάς ετε σ φύση χαρίσ ς σας. ις τ α ν νου έ μ η αγαπ

Μια Ελληνίδα σχεδιάστρια που τιμά τα αρχαιοελληνικά μοτίβα και τις παραδοσιακές φορεσιές. Ανηφορίζοντας τη Δημοκρίτου στο Κολωνάκι, γωνία με την Αλεξάνδρου Σούτσου, σε ένα από τα πιο art σημεία της πόλης, θα δεις να φτερουγίζει μια λιβελούλα, σήμα κατατεθέν της Φιλάνθης, που πριν από λίγο καιρό δημιούργησε το νέο της ατελιέ, το οποίο σου λέει «fly together» και σε προκαλεί να κατέβεις τα σκαλάκια και να δεις τι συμβαίνει εκεί. Πρόκειται για έντονα καλλιτεχνικό χώρο, ο οποίος προσφέρει τα μόλις 40 τετραγωνικά του για εκθέσεις εικαστικών, φωτογραφίας, μόδας κ.λπ. σε όποιον θέλει να εκφραστεί. Ρομαντισμός και ροκ αισθητική μπλέκονται αρμονικά με minimal γραμμές, σε έναν φωτεινό και επιβλητικό χώρο, όπως ακριβώς είναι και η σχεδιάστρια. Καταφέρνει να συνδυάζει τον ρομαντισμό, τη θηλυκότητα και την κομψότητα με έναν αυστηρό τρόπο, που προκύπτει από τις έντονες γραμμές των σχεδίων της και την απόλυτη γεωμετρία τους. Φορέματα –από δυναμικά ασπρόμαυρα μέχρι ρομαντικά φλοράλ–, καθώς και δημιουργίες που συμπεριλαμβάνουν κεντήματα και μοτίβα που κουβαλούν μέσα τους την αρχαία Ελλάδα και την παράδοση. Με επιρροές από παλαιότερες δεκαετίες και χρωματικούς συνδυασμούς εμπνευσμένους απ’ τη φύση, οι διαχρονικές συλλογές της είναι σαν καμβάς ζωγραφικής για κάθε περίσταση και διάθεση. Ρούχα με χαρακτήρα και, γιατί όχι, με τον δικό σου, αφού σου φτιάχνει και sur mesure, αν το ζητήσεις, αναδεικνύοντας την προσωπικότητά σου, όσο πολύπλευρη και αν είναι.

Μια μαγική εμπειρία πέντε αισθήσεων.

Αλεξάνδρου Σούτσου 16 & Δημοκρίτου 6945 659613 www.filanthi.com www.facebook. com/filanthibogea www.instagram. com/filanthibogea

everything is clear now it is the only option we have fly... together

36 lifo – 9.3.17

CARPO ΚΟΛΩΝΆΚΙ

ή τονικ χιτεκ ώρου Η αρ χ υ τη το ο μελέ απο τ έγινε out. be ab ίο ε φ γρα

Κανάρη 6, Κολωνάκι, 210 3605617, www.carpoworld. com Facebook: www. facebook.com/ CarpoAthens Instagram: @carpoworld

Είναι από τα μαγαζιά που πλέον αποτελούν συνώνυμο των καλών ξηρών καρπών στην πόλη και όχι άδικα. Περνώντας το κατώφλι του, σε συνεπαίρνουν οι μυρωδιές από τους φρεσκοκαβουρδισμένους ξηρούς καρπούς αλλά και τα χρώματα των super foods που κατακλύζουν τα ράφια και είναι έτοιμα να σε παρασύρουν σε ένα ταξίδι γεύσεων - επιλογές κάθε είδους επιφυλάσσουν, διαρκώς, όλο και περισσότερες λαχταριστές εκπλήξεις. Αλατισμένους ή ωμούς ξηρούς καρπούς από επιλεγμένους μικρούς παραγωγούς, αποξηραμένα φρούτα από κάθε γωνιά του κόσμου, ακόμα και χωρίς την προσθήκη ζάχαρης, αρωματικό μέλι από τη γη της Τήνου και της Καλύμνου, υπέροχες πραλίνες με αλάτι και καραμέλα, bio πλάκες σοκολάτας και εξαιρετικός καφές στο χέρι για κάθε ώρα της ημέρας. Όλα, πάντα στην εποχή τους, ώστε να προσφέρουν το μέγιστο της διατροφικής τους αξίας. Στο Carpo Κολωνάκι κάθε στιγμή της ημέρας είναι ιδανική για ένα σακουλάκι καρπούς, μια σέσουλα super foods ή μια δόση καβουρδισμένου καφέ που σκορπίζει αρώματα στην Κανάρη.

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ POINTS ΕΙΣΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΚΛΑΜΠ ΤΟΥ ROCK ΑΝ...

KING OF THE NIGHT

To Rock & Roll

Ξεκίνησε το μακρινό 1987 στον χώρο της Λουκιανού, όπου ο χαρακτηριστικός υπερμεγέθης πολυέλαιος σε συνδυασμό με το άφθονο ξύλο και τη ροκ μουσική το ανέδειξαν σύντομα στον ultimate προορισμό, αφού η ανεπιτήδευτη συμπεριφορά όσων δούλευαν εκεί έκαναν το Rock & Roll το δεύτερο σπίτι της απανταχού high society των early ’90s. Για χρόνια ολόκληρα γενιές και γενιές μεγάλωσαν στη γωνία όπου ο αριθμός 17 της οδού Λουκιανού εφαπτόταν με την Υψηλάντου και η θρυλική σκάλα που οδηγούσε στον επάνω όροφο ήταν γεμάτη από νεολαία που τα επόμενα χρόνια θα έδινε σκληρή μάχη για να κάνει κράτηση σε μία από τις 4 στρογγυλές καλοφτιαγμένες ροτόντες. Η ιστορία επαναλαμβανόταν κάθε χειμερινή σεζόν επί πολλά χρόνια, για να φτάσουμε στο 2011, οπότε η μετακόμιση στην πλατεία κρίθηκε απαραίτητη, με απώτερο σκοπό να διατηρηθεί ζωντανό το υπάρχον κοινό και να γαλουχηθεί καινούργιο, σε εποχές που το nightlife μεταλλάσσεται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Έτσι, μετά από έξι άκρως γεμάτες και επιτυχημένες σεζόν στον χώρο όπου στεγαζόταν το θρυλικό «14», το Rock & Roll μεταμορφώθηκε σε ένα all day στέκι για καφέ, brunch, lunch, late lunch και early dinner, με βαριά χαρτιά στο οπλοστάσιό του τα ζουμερά μπέργκερ που στη new generation εκδοχή του βρήκαν αντίπαλο δέος στη διάσημη ναπολιτάνικη πίτσα με το λεπτό μαστιχωτό ζυμάρι. Η easy dining κουζίνα του, σε συνάρτηση με τη χαλαρή ατμόσφαιρα, την brand-αρισμένη μουσική του και φυσικά τη μοναδική θέση του στο κέντρο της πλατείας Κολωνακίου, καθιστά το Rock & Roll τον κορυφαίο προορισμό της πόλης. Σίγουρα δεν πρόκειται γι’ ακόμα ένα μαγαζί στον χάρτη της αθηναϊκής διασκέδασης αλλά για ένα brand name-σταθμό το οποίο ορίζει τη διασκέδαση καθαυτή από το μακρινό 1987. Για όσους ξέρουν το Rock δεν είναι καθόλου παράδοξο το ότι συνεχίζει να ατενίζει το αθηναϊκό nightlife με μια αίσθηση μοναχικότητας, αφού κανένα μαγαζί στο Κολωνάκι δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στα θέλω της εκάστοτε εποχής χωρίς να μεταλλαχθεί, κρατώντας τα σκήπτρα για τρεις γεμάτες δεκαετίες. Το Rock & Roll δεν είναι άλλο ένα bar-restaurant στο οποίο πηγαίνει κανείς μόνο για ένα ποτό ή ένα μπέργκερ (αν και τα συγκεκριμένα αποτελούν το σήμα κατατεθέν του). Ο πελάτης ταυτίζεται με τον χώρο, στην πορεία εθίζεται και κατόπιν γίνεται ένα μαζί του, κάνοντάς το στέκι. Αυτά τα ανεξήγητα vibes, αυτή η funky ατμόσφαιρα είναι που το κάνει να ξεχωρίζει, κατατάσσοντάς το στον κορυφαίο προορισμό της πόλης. Άλλωστε, το μότο «We rule the night» καταδεικνύει το αληθές των γραφομένων. Τα τελευταία 6 χρόνια στεγάζεται στη θρυλική πλατεία Φιλικής Εταιρείας, στο νούμερο 14, εκεί όπου κατά το παρελθόν έχουν φιλοξενηθεί μερικά από τα ιστορικότερα μαγαζιά της Αθήνας, τα οποία «παρέδωσαν τη σκυτάλη» στο μακροβιότερο και ιστορικότερο όλων.

TIPS ΔΕΝ ΦΕΎΓΕΙΣ, ΑΝ ΔΕΝ...

• δοκιμάσεις τα must πιάτα, που είναι το double burger, η πίτσα με προσούτο και τρούφα και το σνίτσελ.

• γνωρίσεις τον Μάνο και τον Θάνο, τους μπάρμεν-θρύλους που μετρούν και οι δύο μαζί πίσω από τη βαριά ξύλινη μπάρα περισσότερα από 40 χρόνια.

• πας τουλάχιστον μία Κυριακή στην ελληνική βραδιά που πρώτο το Rock έχει καθιερώσει στην Αθήνα από το 2003.

• πιεις freddo espresso Portioli από τα χέρια του Δημήτρη.

• γνωρίσεις τον Πωλ Βλασόπουλο, τον Γιώργο Μίχα και τον Γιώργο Θεμιστοκλέους, οι οποίοι θα σε εξυπηρετήσουν στην πόρτα και θα γίνουν οι άνθρωποί σου. Βοηθάει το να είσαι ευγενικός και χαμογελαστός.

• κοντραριστείς στο κατέβασμα μονορούφι μπουκαλιού μπίρας με τον Δημήτρη τον «πυροσβέστη».

• γνωρίσεις τη γλυκύτατη Ραΐσα, η οποία φροντίζει για την καλή εικόνα και την υγιεινή του μαγαζιού.

• δεις τον χαμό που γίνεται τις Τετάρτες με τις RnB βραδιές.

• ΠΑΡΑΤHΣΕΙΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΦΥΓΕΙΣ ΜΕ ΤΑΞΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙΣ.

• ΤΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

• ΞΕΡΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ (ΜΑΡΙΛΙΖ) ΣΤΗΝ ΓΚΑΡΝΤΑΡΟΜΠΑ, ΤΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑΝΟΥ ΠΑΡΚΙΝΓΚ (ΔΗΜΗΤΡΗΣ) ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ (ΚΩΣΤΑΣ) ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ.

• ΕΧΕΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΠΕΡΓΚΕΡ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΙΤΣΕΣ.

• ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙΣ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΤΟΥ, ΠΡΟΤΟΥ ΚΑΝ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΕΙΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΑ ΤΑ 25-28 ΕΥΡΩ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΛΗΡΕΣ ΓΕΥΜΑ.

9.3.17 – lifo

37

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

Μ8 Ένα «αστικό καταφύγιο» χαλάρωσης στην καρδιά του Κολωνακίου.

PEPE APERITIVO Tο νέο hot spot στο Κολωνάκι δεν είναι άλλο από το Pepe Aperitivo.

Τσακάλωφ 2, Κολωνάκι, 210 3608591

BOOK NOitW ookivo.b

aper / pepe nline now.o

38 lifo – 9.3.17

Τη φιλοσοφία του aperitivo έρχεται να υποστηρίξει το Pepe Aperitivo. Για να προσφέρεις πετυχημένο aperitivo, χρειάζεται καλό finger food και εξαιρετικά κοκτέιλ και ο συνδυασμός αυτός έρχεται από μια εξαιρετική ομάδα, γεγονός που διατηρεί σταθερό το κοινό του Pepe από την πρώτη µέρα λειτουργίας του. Την κουζίνα του επιμελείται ο Γιάννης Στανίτσας. Καφές και σνακ ξεκινούν τη µέρα, ενώ στην κάρτα φαγητού βρίσκεις µπρουσκέτες, καρπάτσιο και ταρτάρ, πίτσες µε διάφορα toppings, ριζότι µε µοσχαρίσια µάγουλα ή καραβίδες και αρκετές επιλογές σε ζυμαρικά. Η ταλιάτα και η µπιστέκα Φιορεντίνα αναμφισβήτητα θα σας φέρουν σε επαφή µε αυθεντικές ιταλικές γεύσεις! Φυσικά, η κάρτα κρασιών προσφέρει τις καλύτερες προτάσεις τόσο από τον ελληνικό όσο και από τον ιταλικό αμπελώνα.

Στην καρδιά του Κολωνακίου, στον μικρό αλλά κοσμοπολίτικο πεζόδρομο της Μηλιώνη, το Μ8 είναι ένας all day προορισμός για στιγμές χαλάρωσης ανάμεσα στη δουλειά ή τις υποχρεώσεις που μπορεί να σας οδήγησαν στο κέντρο. Στον όμορφο χώρο του, που έχει αρκετά νεωτεριστικά χαρακτηριστικά και αποπνέει ανάλαφρη αίσθηση με ανοιχτά χρώματα που φτιάχνουν τη διάθεση, μπορείτε να ξεκινήσετε την ημέρα σας με τον πρώτο καφέ ή κάποιο σνακ. Ιδανικό για επαγγελματικό γεύμα αλλά και ρομαντικό δείπνο χάρη στη φινετσάτη του διακόσμηση, το M8 έχει να σας παρουσιάσει μοντέρνα πιάτα, φρεσκομαγειρεμένα με προϊόντα υψηλής ποιότητας, που ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς. Οι πιο τακτικοί δίνουν καθημερινά «ραντεβού» με το μεσημεριανό μενού που εναλλάσσεται κάθε εβδομάδα με νέες δημιουργίες και πιάτα ημέρας. Και όσο η ώρα περνάει, στο παιχνίδι μπαίνουν τα μοναδικά κοκτέιλ που φτιάχνουν οι έμπειροι bartenders του M8 αλλά και προσεκτικά επιλεγμένες μουσικές που το έχουν κάνει ιδανικό «καταφύγιο» χαλάρωσης για ποτό μετά τη δουλειά.

Μηλιώνη 8, Κολωνάκι, 210 3643388 http://m8-athens. com/ www.facebook. com/M8.Kolonaki/

EXTR A TIP Ανοι

χτό καθημε ρινά 9:00-1:00.

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

nice n easy

Πρωτότυπες βιολογικές γευστικές προτάσεις με επωνυμία προέλευσης. Ομήρου 60, Αθήνα, 210 3617201 http://www.niceneasy.gr www.facebook.com/niceneasyAthens

A EXTR P I T άρια υγιεινήLςoft

Τα organic bistros nice n easy, που μύησαν το αθηναϊκό κοινό στη φιλοσοφία της farm-to-table κουζίνας, συνεχίζουν να δημιουργούν πρωτότυπα μενού με επιλεγμένα βιολογικά και παραδοσιακά υλικά από μικρούς τοπικούς παραγωγούς και ιδιαίτερες γεύσεις, που ισορροπούν απολαυστικά μεταξύ του οικείου και του γκουρμέ. Εδώ ξέρετε πόσες θερμίδες έχει κάθε πιάτο που θα επιλέξετε, από ποια περιοχή προέρχονται τα υλικά του και τη θρεπτική του αξία. Για τους φίλους της vegan διατροφής τα nice n easy έχουν εμπλουτίσει το καθημερινό τους μενού με ένα ξεχωριστό vegan κυρίως στα πιάτα ημέρας, ενώ έχουν καθιερώσει την Τρίτη ως sushi day στο Κολωνάκι. Και επειδή τους αρέσει να προτείνουν συνεχώς νέες γεύσεις αλλά και να προωθούν ένα υγιεινό lifestyle , διοργανώνουν θεματικές γαστρονομικές δράσεις, όπως οι «Κουζίνες της Ελλάδας» με παραδοσιακά πιάτα κάθε Πέμπτη, καθώς και δωρεάν σεμινάρια διατροφής με γνωστούς και καταξιωμένους διατροφολόγους.

μιν ρο άν σε λυχώ Δωρε ς στον πο φισιά, με φή Κη ο ν υς ρ η τ τ δια μένο yσ n eas ι καταξιω nice α κ ς υ ς ο ύ το όγ γνωσ ιατροφολ υς. δ ο ολόγ διαιτ

9.3.17 – lifo

39

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

A EXTR TIίζPει να ανοίγετια

ΤΟ ΌΜΟΡΦΟ

ρχ ησ που α ε θέσ Τώρα ς, πρόλαβ ην ήσυχη τ ό σ ιρ ν ω, ο κα πό τη ια, έξ εζάκ βήματα α . τραπ ακείμ δυο , Ιω ή . λ Π αυ βουη πολύ

Το μαγειρευτό στα καλύτερά του. Με μαγειρευτό που θυμίζει φαγητό από τα χεράκια της μαμάς, το Όμορφο στο Κολωνάκι είναι γνωστός προορισμός για τους καλοφαγάδες της πόλης. Η μικρή οικογενειακή επιχείρηση που από καφέ-ζαχαροπλαστείο έγινε το μαγειρείο που λάτρεψαν πολλές γνωστές φυσιογνωμίες της πολιτικής, της τέχνης και των γραμμάτων, με τη Μελίνα Μερκούρη να έχει τιμήσει ουκ ολίγες φορές τα πιάτα του, μετρά πια σχεδόν 35 χρόνια παράδοσης. Στον απλό και καλόγουστο χώρο του, με την ανοιχτή κουζίνα και τη βιτρίνα με το μενού της ημέρας για να διαλέξεις ό,τι τραβάει η όρεξή σου, θα βρεις μεγάλη ποικιλία από φρεσκομαγειρεμένα φαγητά με ηπειρώτικο μεράκι, σε καλές τιμές και με πολύ φιλική εξυπηρέτηση. Σπεσιαλιτέ του μαγαζιού που αξίζει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις είναι τα κολοκυθάκια γεμιστά με κιμά και αυγολέμονο.

Ξενοκράτους 50, Κολωνάκι, 210 7226830 www.facebook. com/to.omorfo

ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΛΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 12:30 ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 12 ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ, ΕΝΩ ΘΑ ΣΑΣ ΤΑ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.

40 lifo – 9.3.17

A EXTR TIPευή και ένα ,

σκ αζ Παρα με τζ ή Κάθε ετικό live υίνγκ ρ ο ο σ φ , δια ρτες νγκο ι Τετά υζ, τά μπλο κο, ενώ ο εί ως ν θ έ ω μ ρ ιε φλα ν καθ ούσι. έχου ιές σ βραδ

Ηροδότου 15, Κολωνάκι, 215 5510090 chezmichel.gr www. facebook.com/ ChezMichelkolonaki

CHEZ MICHEL Το κλασικό meeting point για φαγητό και ποτό μετά τη δουλειά. Ανεβαίνοντας την Ηροδότου, στη συμβολή με την οδό Καψάλη στο Κολωνάκι, το βλέμμα σου πέφτει αβίαστα στο Chez Michel, που θυμίζει έντονα καφέ εποχής. Δεν μιλάμε όμως για ένα ακόμη all day barrestaurant στο Κολωνάκι αλλά για ένα αγαπημένο πλέον στέκι για πολύ κόσμο που εργάζεται και κινείται στην περιοχή και θέλει να απολαύσει ένα ωραίο ποτό και πρωτότυπα κοκτέιλ μετά τη δουλειά ή ένα καλό πιάτο φαγητό στα διαλείμματα. Ο εντυπωσιακός εσωτερικός χώρος του, που φέρει την υπογραφή της interior designer Σίσσυς Φειδά, έχει κάτι από γαλλικό μπιστρό, ενώ τα τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο είναι ιδανικά για να χαζέψεις την περαντζάδα. Από την κουζίνα του, που κινείται κυρίως στα μονοπάτια της μεσογειακής, βγαίνουν νόστιμα ορεκτικά, ευφάνταστες σαλάτες και περιποιημένα κυρίως πιάτα (ζυμαρικά, ριζότο, φιλέτα κ.ά.) που μπορείτε να συνοδεύσετε ιδανικά με ένα ποτήρι κρασί ή κάποιο από τα πρωτότυπα κοκτέιλ που περιλαμβάνει η λίστα του. Τέλος, τις Κυριακές στο Chez Michel έρχονται τα καλύτερα brunch του Κολωνακίου. Εσείς δεν θα τα δοκιμάσετε;

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

A EXTR TIPθε βράδυ

ΖΆΧΑΡΗ & ΑΛΆΤΙ

τά κά Ανοιχ τις 20:00 από 0. ις 3:0 έως τ

Ένα wine restaurant-προορισμός στο Κολωνάκι. Πόλος έλξης για τους λάτρεις του κρασιού και του νόστιμου φαγητού, αφού φιλοξενεί μία από τις πιο πλούσιες και ενημερωμένες κάβες στην πόλη με εξαιρετικά προσιτές τιμές, το Ζάχαρη & Αλάτι wine restaurant είναι ένα από τα μέρη που, αν δεν έχετε γνωρίσει ακόμα, σπεύσατε. Φώλιασε σε μια παλιά αρχοντική κατοικία, στους πρόποδες του Λυκαβηττού, και η αυλή του είναι ιδανική τώρα που μπήκαμε σε mood άνοιξης. Ιδανικό για επαγγελματικά γεύματα, βόλτα με φίλους, οικογενειακές συγκεντρώσεις αλλά και πιο ρομαντικές καταστάσεις. Το μενού του, με δημιουργικές προτάσεις και μοντέρνες προσεγγίσεις σε κλασικά πιάτα της μεσογειακής κουζίνας, θα σας εκπλήξει ευχάριστα. Και αν δεν έχετε όρεξη για κρασί, θα βρείτε μια εξαιρετική ποικιλία ποτών και classic cocktails που θα απολαύσετε υπό τους ήχους τζαζ, oldies και fado.

JAZZ IN JAZZ Ένα μπαρ-ωδή στην τζαζ. Αναπήρων Πολέμου 22, Λυκαβηττός, Κολωνάκι, 210 3801253 www.zaxarialati. gr, welcome@ zaxarialati.gr

Δεινοκράτους 4, Κολωνάκι, 210 7225246 www.facebook. com/jazzinjazzbar

Μπαρ προορισμός για τους φίλους της τζαζ, το Jazz in Jazz στο Κολωνάκι, που ξεκίνησε το ταξίδι του από την Αγία Γαλήνη της Κρήτης το 1978, είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του. Ένα μαγαζί έξω από στερεότυπα, όπου θα ακούσεις αυστηρά τζαζ μουσική, με μερικές παρεμβολές από μπλουζ και κλασική μουσική και επιλογές από τις αρχές του ’20 έως και τη δεκαετία του ’70, πίνοντας ψαγμένο ποτό. Στην κάβα του φιγουράρουν μερικά από τα καλύτερα single malt whiskies αλλά και ψαγμένες φιάλες aged rum, για όσους αγαπούν το ρούμι. Και αν έχετε όρεξη για κοκτέιλ, πιάστε θέση στην μπάρα και ζητήστε να σας φτιάξουν ένα από τα άλλοτε «απαγορευμένα», αφού στο Jazz in Jazz θα βρείτε κοκτέιλ χρονολογημένα μέχρι και τη δεκαετία του ’40. Απλώς, έχετε κατά νου πως λειτουργεί με bar service, οπότε μην περιμένετε άδικα για κάποιον σερβιτόρο. Εδώ το παιχνίδι γίνεται στο μπαρ.

A EXTR P I T θημερινές

τά κα Ανοιχ :00-02:00 α 17 ύριακ ατοκ Σαββ .

0 α τ :0 ι κα -02 13:00

9.3.17 – lifo

41

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

BARALLAGI Το στέκι της Μηλιώνη που ξέρει να προσαρμόζεται σε κάθε εποχή.

Barallagi όνομα και πράγμα. Το αγαπημένο στέκι της Μηλιώνη, που μετρά πια πάνω από μία δεκαετία, έχει καταφέρει να ανανεώνεται και να μας κεντρίζει το ενδιαφέρον, πειράζοντας κάθε τόσο τις γεύσεις του, τη διακόσμηση και τις μουσικές επιλογές, χωρίς να χάνει στιγμή τον χαρακτήρα του. Ένα all day bar-restaurant στην καρδιά του Κολωνακίου, που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα αποτελεί ιδανικό τόπο συνάντησης για κάθε περίσταση. Από δω μπορείς να ξεκινήσεις τη μέρα σου με έναν καλό καφέ ή πλούσιο πρωινό ή να γευματίσεις επιλέγοντας από ένα προσεγμένο μενού με χορταστικές μακαρονάδες, ζουμερά μπέργκερ και καλοφτιαγμένες πίτσες. Και όσο η ώρα περνάει, στο παιχνίδι μπαίνουν τα πρωτότυπα κοκτέιλ της λίστας που επίσης αλλάζει συχνά, αλλά και μια μεγάλη ποικιλία σε κρασιά και ποτά.

LA ESQUINA Η πιο νόστιμη γωνιά της Χάρητος. Όταν η σύγχρονη λατρεία για τα μπέργκερ συναντά την επιθυμία για κοκτέιλ με υπογραφή, που όμοιά τους δεν θα πιεις πουθενά αλλού, δημιουργούνται χώροι όπως το Esquina. Το παρεΐστικο all day burger & cocktail bar που δημιούργησαν τέσσερις φίλοι, ο Alejandro, ο Χρήστος, ο Ηρακλής και ο Στέλιος, βρήκε τη θέση του σε μία απ’ τις πιο αγαπημένες γωνιές της Χάρητος, και αν δεν το έχετε γνωρίσει ακόμα, βάλτε το στο πρόγραμμα. Θα το βρείτε ανοιχτό από τη 1 το μεσημέρι με πολύ δυνατό brunch και ένα ξεχωριστό american style μενού που έχει επιμεληθεί ο Ηλίας Κ. Γώγος, ενώ μπορείτε να διασκεδάσετε μέχρι αργά το βράδυ, δοκιμάζοντας ένα προς ένα τα signature cocktails του και τσιμπολογώντας κάποιο απ’ τα ενδιαφέροντα ορεκτικά του. Το σίγουρο είναι ότι εδώ τα μπέργκερ είναι κορυφαία επιλογή. Φτιαγμένα από φρέσκο 100% µοσχαρίσιο κιµά, θα τα βρείτε σε πολλές εκδοχές και μπορείτε να τα γευτείτε και χωρίς ψωμί. Best sellers, όπως τα έχει αναδείξει ο κόσμος, είναι το Berlusconi Burger και το Chili con carne with fried egg που σερβίρεται με τορτίγια.

Μηλιώνη 7, Κολωνάκι, 210 3390756, www. facebook.com/ barallagi.tm

Χάρητος 43, Κολωνάκι, 210 7232575 www. facebook.com/ laesquinaathens/ www.laesquina.gr Instagram: la_esquina_gr

A EXTR P TI line σας

on έον ην 1η επιπλ Με τ ία μία ο. λ ε γ γ ρ α ώ ρ δ α π α μερίδ

VAGELITSA’S Σπιτικό μαγειρευτό στον χώρο σου με ένα τηλεφώνημα ή ένα κλικ.

Πινδάρου 15, Κολωνάκι, 2103 647647 www.vagelitsas.gr

42 lifo – 9.3.17

Για όλους αυτούς που είτε περνάνε όλη την ημέρα στη δουλειά είτε ζουν μόνοι και δεν βρίσκουν τον λόγο να βάλουν κατσαρόλα μόνο για ένα άτομο, αλλά λατρεύουν το καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό, υπάρχει η «Βαγγελίτσα», ένα ιδιαίτερο delivery food store στο Κολωνάκι που φτιάχνει καθημερινά νόστιμα μαγειρευτά και τα φέρνει στον χώρο σας, γρήγορα, ζεστά και πολύ οικονομικά, αφού οι τιμές ξεκινούν από 3,80 ευρώ. Κάθε μέρα απ’ την κουζίνα της, που θα σας θυμίσει έντονα την κουζίνα της μαμάς σας, βγαίνει μεγάλη ποικιλία από πιάτα βασισμένα σε ελληνικές παραδοσιακές συνταγές και φτιαγμένα απ’ τα καλύτερα υλικά: λαδερά και παραδοσιακές γεύσεις, όπως μουσακάς, ψητά κρεατικά με λαχανικά για πιο fitness επιλογές και χορταστικές σαλάτες που μόνο εδώ θα βρείτε, στα Salad Jars. Προσεχώς και στο Χαλάνδρι!

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

ΕΜΠΡΌΣ MARCH ΣΤΑ

Fridays

ΚΟΛΩΝΑΚΊΟΥ!

FREUD-ORIENTAL Ένας από τους πιο ωραίους χώρους στο Κολωνάκι υποδέχεται ίσως το πιο εντυπωσιακό μενού γιαπωνέζικης κουζίνας.

Ξενοκράτους 21, Κολωνάκι, 210 7299595 www.facebook. com/FreudOriental Athens Ιnstagram: Freud-Oriental Athens

Εντυπωσιακό, premium μενού γιαπωνέζικης κουζίνας σε έναν ατμοσφαιρικό χώρο στο Κολωνάκι, που στεγάζεται σε ένα κτίριο του 1860. Μαγαζί που διατηρεί σταθερή την ποιότητα του φαγητού αλλά και του κοινού του. Το μενού δίνει ιδιαίτερο βάρος στο σούσι. Αξίζει να δοκιμάσετε μαριναρισμένο κοτόπουλο, noodles αλλά και το ρολό με αβοκάντο, βραστή γαρίδα και caramel sauce, tori kara-age (κομματάκια κοτόπουλου βουτηγμένα σε μέλι, σόγια σος και sake), tempura udon (τηγανητές γαρίδες με νουντλς). Ωστόσο, προσφέρονται και πολλές άλλες επιλογές. Μικρή, αλλά μελετημένη λίστα κρασιών και σάκε, καθώς επίσης και κοκτέιλ, που είναι και το πολύ δυνατό του σημείο. Κυριακή, κλειστά.

Τα TGI Fridays ξέρουν πώς να μας δημιουργούν τη λαχτάρα και τη χαρά της Παρασκευής. Το αγαπημένο στέκι στη Νεοφύτου Βάμβα με το κεφάτο προσωπικό, το επιβλητικό μπαρ και την αυθεντική ατμόσφαιρα είναι γεμάτο γευστικές εκπλήξεις που θα μας φέρουν κοντά του τον Μάρτιο! Από νωρίς το μεσημέρι, όπου μπορείτε να απολαύσετε το lunch break σας, μέχρι αργά το βράδυ, που θα σας περιμένουν στην μπάρα οι χαρισματικοί bartenders του με τις ολοκαίνουριες δημιουργίες τους, τα Bartenders’ Best. Αυτόν το Μάρτιο οι bartenders προτείνουν τρία απολαυστικά κοκτέιλ με βάση το κουβανέζικο ρούμι Havana Club, το φρουτένιο Mandarin Explosion με βάση το μανταρίνι, το γλυκό Rose Rum που συνδυάζει τη φράουλα και το τριαντάφυλλο και το εναλλακτικό Havana’s Pearl με passion fruit. Όσοι νηστεύετε θα έχετε σύντομα έναν ακόμα λόγο να το επισκεφθείτε, αφού θα σας περιμένει με λαχταριστές προτάσεις για την περίοδο της Σαρακοστής, όπως η Sambuca Shrimp Marinara, τα Veggie Tacos και το ξεχωριστό Quinoa burger. Τι περιμένετε, λοιπόν; Αυτόν το Μάρτιο όλοι οι δρόμοι οδηγούν στα Fridays Κολωνακίου!

Νεοφύτου Βάμβα 2, 210 7227721

EXTR A TIP Tιμή €45 (το άτομο)

MAI TAI Το all time classic bar του Κολωνακίου.

Πλουτάρχου 18, Κολωνάκι www.facebook. com/maitaiofficial

Αγαπημένο meeting point εδώ και πολλά χρόνια για εκείνους που επιλέγουν το Κολωνάκι και ξέρουν τι θα πει στέκι σε μια περιοχή που έχει γνωρίσει ένδοξες μέρες και νύχτες, το Mai Tai είναι ένα μαγαζί με ιστορία. Πιστό στην παράδοση του προσεγμένου ποτού και με μουσική που εναλλάσσεται και καλύπτει όλα τα γούστα, το κλασικό μπαρ της Πλουτάρχου συνεχίζει και μετά την πρόσφατη ανακαίνιση το διασκεδαστικό ταξίδι που ξεκίνησε πριν από πολλές δεκαετίες. Ο μικρός αλλά ζεστός του χώρος, άλλωστε, δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο για τον κόσμο που ακόμα και τον χειμώνα θα κάτσει μέχρι και στο πεζοδρόμιο, ακριβώς απέξω, για να απολαύσει ένα ποτό. Και αν δεν το ξέρεις ήδη, μια δοκιμή θα σε πείσει ότι αυτό το μπαρ αξίζει μια θέση στην ατζέντα σου. Όχι ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να πειστείς ότι το Mai Tai θα είναι ο προορισμός σου πρωί, μεσημέρι ή βράδυ, κάθε μέρα!

9.3.17 – lifo

43

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

A EXTR TIP τη με ετάρ

ΆΓΙΟΣ

τά Τ ις Ανοιχ το, από τ α Σάββ .

0 21:3

Το μπαρ που κολάζει και αγίους! Μουσική που μιλά απευθείας στην ψυχή σου και προσεγμένα ποτά είναι τα δύο βασικά συστατικά για μια καλή νυχτερινή έξοδο. Ο Άγιος, το μπαρ που άνοιξε πριν από λίγο καιρό σε ένα από τα πιο ιστορικά spots του κέντρου της Αθήνας, τα έχει όλα αυτά και ξέρει να κολάζει και... αγίους. Έχεις κάθε λόγο να περνάς τα βράδια σου στον καλαίσθητο χώρο του, σε ένα υπέροχο νεοκλασικό κτίριο της Διδότου. Από νωρίς για χαλαρό ποτό μέχρι το ξημέρωμα, ο Άγιος είναι εδώ για να ακούσει τις νυχτερινές σου εξομολογήσεις. Συντροφιά με όλα τα κλασικά τραγούδια της ελληνικής μουσικής, εδώ οι νύχτες τραβάνε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, όταν όλοι πια στο μαγαζί έχουν γίνει μια παρέα.

ΙΠΠΟΠΌΤΑΜΟΣ

Διδότου 33 & Ιπποκράτους, 210 3647968 & 6932 749597 www. facebook.com/ agiosbardidotou

Το θρυλικό στέκι του Κολωνακίου που αποτελεί διαχρονική αξία.

Δελφών 3Β, Κολωνάκι, 210 3634583 facebook.com/ ippopotamos.bar

44 lifo – 9.3.17

Διανύοντας πια την τέταρτη δεκαετία του στον υπέροχο πεζόδρομο της οδού Δελφών, δικαίως θεωρείται ένα από τα πιο ιστορικά μπαράκια στην Αθήνα. Ανεπιτήδευτος και με διάθεση που σε τραβάει να περάσεις μια βόλτα οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας, χωρίς να πρέπει να σκέφτεσαι κάποιο dress code, ο Ιπποπόταμος έχει τη στόφα του μαγαζιού που το κατατάσσει στην κατηγορία «στέκι». Στην μπάρα του θα βρείτε τη σαγκρία για την οποία φημίζεται από τότε που άνοιξε, πολλές ετικέτες μπίρας εισαγωγής αλλά και από ελληνικές μικροζυθοποιίες και πρωτότυπα κοκτέιλ με βάση τη ρακή, ενώ δεν λείπουν και προσεγμένες επιλογές φαγητού (γουακαμόλε, τάρτες, chili con carne κ.λπ.) για να τσιμπολογήσετε με το ποτό. Θα τον βρείτε ανοιχτό από το πρωί για καφέ μέχρι αργά το βράδυ, με καλή ροκ, τζαζ, σόουλ και φανκ μουσική.

AΦΙΕΡΩΜΑΚΟΛΩΝΑΚΙ

ΠΕΊΝΑΣΕΣ; ΚΆΝΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ

delivery.gr

EXTRA TIP ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ DELIVERY. GR ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΕΝΑ ΕΚΠΤΩΤΙΚΟ ΚΟΥΠΟΝΙ ΑΞΙΑΣ €2.

Η Νο1 μηχανή αναζήτησης στο Διαδίκτυο για ό,τι τραβάει η όρεξή σου. Γυρίζεις πτώμα απ’ τη δουλειά και πεινάς σαν λύκος, η βραδιά προβλέπει μπάλα ή ταινία, το ψυγείο είναι άδειο ή απλώς βαριέσαι να μαγειρέψεις. Καταστάσεις που συμβαίνουν σε όλους πολύ συχνά. Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό σε κάτι τέτοιες φάσεις είναι να παραγγείλεις απέξω και να φας γρήγορα ό,τι τραβάει η όρεξή σου. Σωτήρια και απολαυστική λύση. Και μπορεί πια, απ’ τα πολλά πιτόγυρα που έχεις παραγγείλει, να θυμάσαι τι τηλέφωνο έχει το σουβλατζίδικο της γειτονιάς, αλλά μήπως είναι καιρός να διευρύνεις λιγάκι τους γαστρονομικούς σου ορίζοντες; Κάνε κλικ στο www.delivery.gr και ανακάλυψε τον ελληνικό χάρτη του ντελίβερι. Η πλατφόρμα που έφερε τα πάνω-κάτω στο ντελίβερι όπως το ξέραμε μέχρι τώρα γνωρίζει τα πάντα και ανά πάσα στιγμή, όλο το 24ωρο, θα βρει για σένα αυτό που ψάχνεις και ζητά ο ουρανίσκος σου. Από πίτσες και σουβλάκια μέχρι μαγειρευτό, κινέζικο και πιο γκουρμέ γεύσεις, σου προτείνει ό,τι παίζει, σε όποια περιοχή της Ελλάδας και αν βρίσκεσαι. Ξέχνα, λοιπόν, τα φυλλάδια και τα τηλέφωνα σε φίλους για να βρεις μεταμεσονύχτια κάποιο μαγαζί ανοιχτό που θα σου φέρει στο σπίτι αυτό που πεθύμησες να φας. Με μια απλή αναζήτηση στο site του delivery. gr απ’ τον υπολογιστή, το tablet ή το κινητό σου βρίσκεις στη στιγμή αμέτρητες προτάσεις για κάθε γούστο και πορτοφόλι. Και αν δεν έχεις μονάδες στο κινητό για να καλέσεις, μη σκας. Γράφοντας απλώς το νούμερό σου στην πλατφόρμα, θα σε πάρουν εκείνοι τηλέφωνο για να δώσεις την παραγγελία σου!

Plus ότι αν έχεις ξεμείνει από μετρητά και βαριέσαι να βγεις πάλι έξω για να βρεις το πλησιέστερο ATM, υπάρχει πάντα η επιλογή της πληρωμής με κάρτα. Έχει και καλύτερο και «Δεν είναι μυστικό!»: Με κάθε παραγγελία κερδίζεις 25 πόντους, τους οποίους εξαργυρώνεις σε πλούσια δώρα.

9.3.17 – lifo

45

46 lifo – 9.3.17

510 H

ΑΓΟΡΑ

ΤheGOODLIFO

Runner’s World is a registered trademark of Rodale, Inc. All rights reserved

τησ δασ α εβδομ

FRESH FOAM ZANTE V3

Run & Fly!

Απογείωσε τις επιδόσεις σου με την ανέλπιστη ταχύτητα που σου χαρίζουν τα νέα Fresh Foam Zante v3 της New Balance. Σύμμαχος στην υπέρβαση των ορίων σου στην ταχύτητα, το ολοκαίνουριο μοντέλο Fresh Foam Zante v3 σχεδιάστηκε για να σου χαρίσει όσα θα ήθελες από τα running αθλητικά: μαλακό αλλά σούπερ σταθερό πάτημα, ανάλαφρη αίσθηση και ταυτόχρονη απορρόφηση κραδασμών με χαμηλό βάρος. Το βραβευμένο από το αμερικανικό περιοδικό «Runner’s World» Fresh Foam Zante v3 πήρε το όνομά του από τη Ζάκυνθο (Zante) και οι ιδιότητές του

οφείλονται στον ευφυή και τεχνολογικά καινοτόμο σχεδιασμό. Η κομψή μεσόσολα Fresh Foam, το επιθετικό προφίλ και η απαλή αίσθηση 360° που προσφέρει το κατατάσσουν στα κορυφαία μοντέλα της New Balance, της εταιρείας που ιδρύθηκε το 1906! Σε πορτοκαλί και μαύρο χρώμα το ανδρικό και σε γκρι το γυναικείο, το εκπληκτικό running Fresh Foam Zante v3, σε ενθαρρύνει να πιέσεις τα όριά σου.

9.3.17 – lifo

47

NAL O S R E P ER SHOPP

Μαρίνα και Λένα [εργαστηριο μεταξοτυπιασ

WE DESIGN

μεθωνησ 57-59, εξαρχεια]

Ανοιχτήρι με την εικόνα ροζ ελέφαντα, 12 ευρώ.

Wedesign.gr

Τι είναι οι Λούπες;

SOMF

Φούστα με κορδόνια που δένουν στο πλάι, 40 ευρώ.

Somf.gr

Η Μαρίνα και η Λένα. Στο αυτοσχέδιο εργαστήριό μας στα Εξάρχεια σχεδιάζουμε και τυπώνουμε, χρησιμοποιώντας συνδυαστικά διάφορες μεθόδους (μεταξοτυπία, χαρακτική, σφραγίδες κ.ά.), δικά μας σχέδια ή σχέδια άλλων, που μας τα αναθέτουν. Σε αυτό το πλαίσιο, κάνουμε, για παράδειγμα, αφίσες για συγκροτήματα, ταινίες, θεατρικά, εξώφυλλα δίσκων ή βιβλίων, κάρτες, μπλούζες, τσάντες και άλλα. Παράλληλα, οργανώνουμε τακτικά κύκλους σεμιναρίων μεταξοτυπίας και σφραγίδας. Οι συμμετέχοντες στα σεμινάρια μαθαίνουν τον τρόπο να πραγματοποιούν τυπώματα με τα ελάχιστα δυνατά μέσα όσο πιο οικονομικά γίνεται, χωρίς να χρειάζονται ιδιαίτερες εγκαταστάσεις γι’ αυτό. Τι είναι η μεταξοτυπία για κάποιον τελείως άσχετο;

SARTORIAL

Ουσιαστικά είναι ο τρόπος να φτιάχνεις μια μάσκα (ή αλλιώς στένσιλ) πάνω σε ένα ειδικό τελάρο, το οποίο γίνεται η μήτρα για να αναπαραγάγεις αντίτυπα της ίδιας εικόνας πάρα πολλές φορές και πάνω σε πολλές διαφορετικές επιφάνειες (χαρτί, χαρτόνι, ύφασμα, ξύλο, μέταλλο, γυαλί, πλαστικό, δέρμα κ.λπ.). Συχνά πολλοί μπερδεύουν τη μεταξοτυπία με το μπατίκ, δηλαδή τη ζωγραφική πάνω σε μετάξι, δεν είναι όμως καθόλου το ίδιο πράγμα.

Μεταξωτό μαντίλι που απεικονίζει σε μαύρο και κόκκινο τον κλασικό δράκο, σύμβολο της κινεζικής παράδοσης, 95 ευρώ. sartorial.gr

Γιατί πιστεύετε ότι ενδιαφέρει η μεταξοτυπία σε καιρούς ψηφιακούς; Η μεταξοτυπία στην πραγματικότητα βρίσκεται παντού γύρω μας εδώ και πολλά χρόνια και αυτό δεν σταμάτησε με την έλευση της ψηφιακής εποχής. Αυτό όμως συμβαίνει κυρίως σε βιομηχανικό επίπεδο. Η χειροποίητη μεταξοτυπία έχει κάποια αναντικατάστατα χαρακτηριστικά που της επιτρέπουν να διαρκεί στον χρόνο και να έχει τη δική της, ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις υπόλοιπες μεθόδους τυπώματος, όπως η ένταση του χρώματος, το παιχνίδι με τις υφές, ο χωρίς όρια πειραματισμός, η δυνατότητα εφαρμογής της σε πολλές διαφορετικές επιφάνειες, η μαζική παραγωγή αντιτύπων. Υπάρχει και μια ανάγκη για επιστροφή σε πράγματα απτά και χειροποίητα. Τι άλλο κάνετε στο εργαστήριό σας στη Μεθώνης;

TOMS

ΤheGOODLIFO

Υφασμάτινο σακίδιο πλάτης από την Toms, 55 ευρώ.

Toms.gr

PEDRO GARCIA

Ανδρικά καστόρινα αθλητικά παπούτσια, 140 ευρώ. Κεντρική διάθεση: 2310 287703

Εκτός από τις δικές μας παραγωγές και τα σεμινάρια, μας αρέσει να συνεργαζόμαστε με εικαστικούς, εικονογράφους και γραφίστες για την παραγωγή δικών τους σχεδίων, προτείνοντάς τους τη δική μας αισθητική. Κάποιοι από αυτούς είναι οι Sam3, Limow, Mouselephant, Anagram design studio, Voltas, Αγγελική Μπόζου. Tο εργαστήριό μας είναι ανοιχτό και σε κόσμο που ξέρει ήδη να τυπώνει, αλλά επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τις εγκαταστάσεις και τα υλικά του εργαστηρίου μας. https://www.facebook.com/loupesprinting/ https://www.instagram.com/loupes_printing/

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ 48 lifo – 9.3.17

kειμενο μεροπη κοκκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

ΙΝΏ ΜΈΗ

ΣΥΝΙΔΙΟΚΤΉΤΡΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΆΣΤΡΙΑ ΣΤΟ HEARTBEATINK APPAREL, ΑΡΧΙΣΥΝΤΆΚΤΡΙΑ ΣΤΟ HEARTBEATINK TATTOO MAGAZINE ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΆΦΟΣ

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ήρθες στα γραφεία της LiFO; Έχω να έρθω αρκετά χρόνια, τόσα, που δεν θυμάμαι με σιγουριά την τελευταία φορά. Γιατί φοράς κιμονό; Το βρίσκω πολύ κομψό, άσε που είναι και πολύ άνετο. Επίσης, είναι ένα ρούχο που μπορεί να μεταμορφώσει το πιο απλό ντύσιμο σε κάτι πολύ ιδιαίτερο. Το συγκεκριμένο είναι ένα μεταμοντέρνο κιμονό. Ποια είναι η ιστορία του; Είναι το πρώτο κιμονό μας και το αγαπώ πολύ. Είναι εμπνευσμένο από την Ιαπωνία και φέρει παραδοσιακά, χαρακτηριστικά γιαπωνέζικα μοτίβα: άνθη κερασιάς και βεντάλιες φονταρισμένα σε χρυσά κυμματάκια πάνω σε μαύρο βελούδο που πλαισιώνεται από πληθωρικά κρόσσια, το χρώμα των οποίων θυμίζει ασημί του πάγου. Ποιο ήταν το τελευταίο τατουάζ που έκανες; Είναι τα δύο άνθη κερασιάς (cherry blossoms/sakura) που κοσμούν τον αριστερό μου καρπό. Είναι σε traditional Japanese tattoo style και μου τα «χτύπησε» το 2014 στο Λονδίνο ένας εκ των κορυφαίων tattoo artists στον κόσμο, ο Filip Leu. Έχεις κάποιο μυστικό για τα τόσο μακριά και ωραία μαλλιά σου; Δεν τα βάφω, παρά μόνο τη ρίζα. Αποφεύγω να τα στεγνώνω με σεσουάρ. Ενίοτε επιδίδομαι σε headbanging. Δώσε μου κάποιες πληροφορίες για τη σειρά των ρούχων που σχεδιάζεις... Εμπνέομαι από την τέχνη του τατουάζ και την ιερή γεωμετρία. Μέσα από το HeartbeatInk Apparel εκφράζομαι αισθητικά, δημιουργώντας ρούχα τα οποία παράγονται με ηθικό τρόπο στην Ελλάδα. Με ποιο κομμάτι έχεις κολλήσει τελευταία; Με το ασπρόμαυρο κολάν από τη «Geometry Series» μας, που είναι εμπνευσμένο από το arabesque. Θεωρώ ότι αντανακλά υπέροχα το χειμωνιάτικο φως. Τι φοράς σήμερα και πόσο κοστίζει; Χειροποίητο βελούδινο κιμονό με κρόσσια από το HeartbeatInk Apparel, στα 85 ευρώ. Basic μαύρο φόρεμα στα 15 ευρώ, από γνωστή πολυεθνική αλυσίδα καταστημάτων την οποία δεν θα κατονομάσω. Μαύρο καλσόν στα 4-5 ευρώ και δερμάτινες μπότες Stuart Weitzman, τις οποίες έχω πάνω από έξι χρόνια και η εξαιρετική τους ποιότητα άξιζε με το παραπάνω τα 250 ευρώ που έδωσα στις εκπτώσεις (από 500 ευρώ αρχική τιμή). Επίσης, φοράω τη βέρα μου, που είναι priceless.

Δείτε τις συλλογές της Ινώς εδώ: http:// shop.heartbeatink.gr/

9.3.17 – lifo

49

HEALTH&FITNESS

απο την aλεξία σβώλου

Όταν το γραφείο και τα iGadgets μας αρρωσταίνουν Νέα έρευνα φανερώνει ότι το στρες από την πολλή δουλειά και τον άστατο ύπνο βλάπτει τη γονιμότητα.

Η

πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη» λέει η γνωστή λαϊκή παροιμία και οι νέες έρευνες τη δικαιώνουν, προσθέτοντας πως η υπερβολική καλωδίωση –με κομπιούτερ, tablets και smartphones, ακόμα και για ψυχαγωγία ή επικοινωνία με τους φίλους μας– βλάπτει σοβαρά την υγεία. Ούτε τα social media απαλλάσσονται από τις νέες κατηγορίες, καθώς το να είμαστε διαρκώς online και μονίμως συνδεδεμένοι με το Facebook, το Twitter και το Instagram, μην τυχόν και χάσουμε κάποιο ποστάρισμα, μας κάνει κακό. Εδώ και μερικά χρόνια, μελέτες που έγιναν σε πολλά πανεπιστήμια στις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία φανερώνουν ότι η διαρκής καλωδίωση του σύγχρονου ανθρώπου με τα iGadgets (χωρίς τα οποία δεν μπορούμε καν να φανταστούμε την καθημερινότητά μας) προκαλεί μια σειρά από οργανικές διαταραχές. Καταρχάς, η υπερβολική χρήση των iGadgets αυξάνει τον κίνδυνο για μυοσκελετικές κακώσεις, μεταξύ των οποίων το αυχενικό σύνδρομο, το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και το νεότερο «i-thumb syndrome», όπως αποκαλείται η στρέβλωση του αντίχειρα, όταν χρησιμοποιούμε tablets και smartphones να γράψουμε κείμενα ή μηνύματα (το γνωστό texting). Όλες αυτές οι μυοσκελετικές διαταραχές έχουν βαφτιστεί από τους ειδικούς i-syndromes και σχετίζονται με τη λανθασμένη στάση που έχει το σώμα μας (καμπούριασμα πλάτης, έντονο σκύψιμο αυχένα) όταν χειριζόμαστε συσκευές νέας τεχνολογίας. Σε αυτές τις διαπιστώσεις έρχονται να προστεθούν καινούργια ευρήματα που σχετίζονται με την απορρύθμιση του βιολογικού ρολογιού από

τα high tech gadgets και τη διαρκή καλωδίωση με το Ίντερνετ και τα social media. Όπως εξηγεί από την εγχώρια επιστημονική κοινότητα ο καθηγητής Ψυχιατρικής Κώστας Σολδάτος, επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας του Ύπνου, η διαρκής καλωδίωση με τα ηλεκτρονικά gadgets απορρυθμίζει τον κιρκάδιο ρυθμό του οργανισμού (το βιολογικό μας ρολόι), με τον ίδιο τρόπο που επιδρούν σε αυτόν οι υπερατλαντικές πτήσεις, η νυχτερινή εργασία και η εργασία σε κυλιόμενες βάρδιες. Όλα αυτά έχουν κοινή κατάληξη τον άστατο ύπνο και εν τέλει την αϋπνία, που ενοχοποιούνται για την αύξηση των καρδιαγγειακών παθήσεων, του σακχαρώδους διαβήτη και της παχυσαρκίας. Ερευνητές από το Κέντρο Έρευνας Ύπνου του Πανεπιστημίου του Σάρεϊ στην Αγγλία διαπίστωσαν επίσης ότι η απορρύθμιση του βιολογικού ρολογιού «τρελαίνει» τα γονίδια, καθώς το 6% των γονιδίων μας είναι προγραμματισμένο να ενεργοποιείται και να απενεργοποιείται συγκεκριμένες ώρες. Κερασάκι στην τούρτα των δυσάρεστων αποκαλύψεων αποτελεί η πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που δείχνει πως ο άστατος ύπνος και το έντονο εργασιακό στρες βλάπτουν τη γονιμότητα των γυναικών. Συγκεκριμένα, ο άστατος ύπνος ευθύνεται για τη μείωση των παραγόμενων ωαρίων –κατά δύο ώριμα ωάρια– σε κάθε κύκλο ωορρηξίας, ενώ το στρες μειώνει κατά 40% την πιθανότητα των γυναικών να συλλάβουν φυσιολογικά. Αν, λοιπόν, επιθυμείτε να αποκτήσετε παιδί, μην είστε διαρκώς online και φροντίστε να κοιμάστε καλά!

Υπάρχει «συνταγή» για να προλάβουμε τον καρκίνο Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, η πρόληψη με απλά και ανέξοδα μέτρα, όπως η υιοθέτηση της μεσογειακής διατροφής, θα ’πρεπε να αποτελεί την πρώτη μας προτεραιότητα.

50 lifo – 9.3.17

Στην Ελλάδα των αρειμάνιων καπνιστών και των αμετανόητων οπαδών του fast food και του καναπέ, τα περιστατικά καρκίνου αυξάνονται με ανησυχητικό ρυθμό, και στους άνδρες και στις γυναίκες, αλλά τα νέα που καταφθάνουν από το ερευνητικό μέτωπο φανερώνουν πως μπορούμε να φρενάρουμε την εξάπλωση των νεοπλασιών. Κι αυτό γιατί επιβεβαιώνουν πως η συντριπτική πλειονότητα όλων των μορφών καρκίνου μπορεί να προληφθεί με απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής, οι οποίες αφενός δεν κοστίζουν τίποτα, αφετέρου δεν προϋποθέτουν δραματικές θυσίες, ούτε στερήσεις. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα νέα ευρήματα της Παγκόσμιας Αντικαρκινικής Εταιρείας που παρουσιάστηκαν με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τον Καρκίνο, το 85% των θανάτων από νεοπλασματικά νοσήματα οφείλεται σε αίτια τα οποία είναι αναστρέψιμα. Όπως αναφέρει η παθολόγος-ογκολόγος Φλώρα Σταυρίδη, η διατήρηση του ιδανικού σωματικού βάρους, η υιοθέτηση της μεσογειακής διατροφής, η συστηματική άσκηση, η αποφυγή του καπνίσματος και της κατάχρησης αλκοόλ, ο περιορισμός της έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία χωρίς αντηλιακό και η πλήρης αποφυγή του solarium προστατεύουν από την εμφάνιση νεοπλασματικών νοσημάτων. Ειδικά σε ό,τι αφορά τη διατροφή, που διαδραματίζει τον καθοριστικότερο ρόλο στη θωράκιση του οργανισμού μας –αφού είμαστε

ό,τι τρώμε–, οι έρευνες της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, καθώς και άλλων διάσημων πανεπιστημίων του εξωτερικού, έχουν δείξει πως η υψηλή κατανάλωση κρεατικών πλούσιων σε κορεσμένα λιπαρά, και ιδιαίτερα λιπαρών αλλαντικών, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και του στομάχου. Αντίθετα, αν εμπλουτίσουμε το καθημερινό μας μενού με άπαχες πηγές πρωτεΐνης (πουλερικά χωρίς την πέτσα και ψάρια) και πολλά φρούτα και λαχανικά που είναι πλούσια σε αντικαρκινικές ουσίες, μειώνουμε τον ατομικό κίνδυνο να νοσήσουμε από καρκίνο. Σχολιάζοντας τα ευρήματα των μελετών, ο καθ’ ύλην αρμόδιος επιστήμονας στην πατρίδα μας, ο Ευάγγελος Φιλόπουλος, πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, επισημαίνει ότι μια απλή στρατηγική πρόληψης σε ό,τι αφορά τη διατροφή θα μπορούσε να μειώσει κατά 30% τα νέα περιστατικά καρκίνου.

Φανταστείτε το! Ένα στα τρία νεοπλασματικά νοσήματα μπορεί να αποφευχθεί, απλώς με σωστή διατροφή. Για παράδειγμα, οι ντομάτες που περιέχουν λυκοπένιο, προστατεύουν από τον καρκίνο του προστάτη και έρευνες που έχουν γίνει στην Ιταλία, όπου υπάρχει μεγάλη κατανάλωση σε μακαρονάδες και πίτσες –φαγητά αμφότερα πλούσια σε σάλτσα ντομάτας–, δείχνουν ότι οι Ιταλοί έχουν χαμηλά ποσοστά καρκίνου του προστάτη. Άλλα ευρήματα φανερώνουν ότι οι φυτικές ίνες των φρούτων, των λαχανικών, των οσπρίων και των δημητριακών ολικής άλεσης προστατεύουν απ’ όλους τους καρκίνους του πεπτικού συστήματος. Πέρα, όμως, από το τι βάζουμε στο πιάτο μας, μετρά και η σωματική δραστηριότητα, καθώς πρόσφατες μελέτες δείχνουν ξεκάθαρα πως η παχυσαρκία είναι καρκινογόνος. Εδώ η συμβουλή των ειδικών είναι ξεκάθαρη: τα παιδιά χρειάζονται περισσότερο από μία ώρα έντονης άσκησης/ σπορ στο ύπαιθρο την ημέρα, ενώ οι ενήλικες χρειάζονται τουλάχιστον 45 λεπτά άσκησης την ημέρα. Ακόμα και το γρήγορο περπάτημα αρκεί, ενώ όταν η άσκηση είναι σε ώρες ηλιοφάνειας, τόσο το καλύτερο, γιατί η βιταμίνη D, που συντίθεται στο δέρμα μας, αποτελεί ισχυρό αντικαρκινικό της φύσης, ενώ παράλληλα βοηθάει τον οργανισμό να κάψει περισσότερες θερμίδες και προστατεύει από τα αυτοάνοσα νοσήματα.

H διαρκής καλωδίωση με τα ηλεκτρονικά gadgets απορρυθμίζει τον κιρκάδιο ρυθμό του οργανισμού (το βιολογικό μας ρολόι), με τον ίδιο τρόπο που επιδρούν σε αυτόν οι υπερατλαντικές πτήσεις.

KET H MARA RC RESE

Air VaporMax από τη Nike O φετινός Μάρτιος σηματοδοτεί την 30ή επέτειο κυκλοφορίας του Air Max 1, του μοντέλου που ανέβασε την καινοτομία Air σε νέα ύψη. Με αφορμή αυτή την επέτειο η Nike κυκλοφορεί μια συλλογή που συνδυάζει ρετρό στοιχεία, ανασχεδιασμούς και καινοτομίες. Η ανανεωμένη σειρά του Air συμπεριλαμβάνει και το πολυαναμενόμενο Nike Air VaporMax. Για να αποκτήσετε πρώτοι τα αγαπημένα σας sneakers και να ανακαλύψετε περισσότερα για την ιστορία τους επισκεφθείτε το http://gonike.me/ launchgr.

ΤheGOODLIFO

nέα σειρά κοσμημάτων τησ calvin klein Η νέα σειρά κοσμημάτων Calvin Klein League αποτελείται από απλές σφαιρικές σιλουέτες που σχηματίζoνται από το λογότυπο Calvin Klein και τονίζουν την κομψότητα και την ομορφιά αυτών των καθαρών γραμμών από γυαλισμένο ανοξείδωτο ατσάλι. Το ρολόι Calvin Klein minimal, μοντέρνο και ταυτόχρονα διαχρονικό, είναι εμπνευσμένο από τα vintage ρολόγια. Ένα κομψοτέχνημα για άνδρες και γυναίκες, με υψηλή ποιότητα ελβετικής κατασκευής.

Οσκαρικές ταινίες σε α’ προβολή από την Cosmote TV Τις ταινίες που ξεχώρισαν στην απονομή των 89ων βραβείων Όσκαρ, όπως το Moonlight, το Manchester by the sea, το Salesman και το Fences, φέρνουν σε α’ τηλεοπτική προβολή τα κανάλια Cosmote Cinema της Cosmote TV, που μετέδωσε σε αποκλειστικότητα τη λαμπερή τελετή. Οι συνδρομητές της Cosmote TV θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν σε α’ προβολή κι άλλες ταινίες που ξεχώρισαν στη φετινή οσκαρική κούρσα: Nocturnal Animals, Elle, Florence Foster Jenkins και πολλές άλλες. https://www.cosmote.gr/cosmotetv 9.3.17 – lifo

51

τα τhree cents αποκαλύπτουν την καινούργια τους γεύση three cents gentlemen’s soda Τα Three Cents, μετά την επιτυχημένη πορεία 2 χρόνων, έρχονται να ταράξουν τα νερά των premium αναψυκτικών, δημιουργώντας ένα προϊόν με έναν ανεπανάληπτο συνδυασμό γεύσεων. Η παρέα των Γιώργου Τσιρίκου, Δημήτρη Νταφόπουλου, Γιώργου Μπάγκου και Βασίλη Καλαντζή θέλησε να ενσωματώσει τη φρεσκάδα και την πολυπλοκότητα των ελληνικών εσπεριδοειδών σε ένα υπέροχο αναψυκτικό, τη Three Cents Gentlemen’s Soda, με αρωματικό περγαμόντο και δροσερό μανταρίνι, την αφρόκρεμα των μεσογειακών εσπεριδοειδών. Για τα Three Cents, το περγαμόντο, πέρα από διακαής πόθος, είναι από τα πιο πολύπλοκα εσπεριδοειδή της Μεσογείου και αναμφίβολα αξίζει να υπάρχει σε μια σόδα, την πρώτη του είδους της στον κόσμο, που ταιριάζει τέλεια με όλα τα αλκοολούχα ποτά, και ειδικά σε apperitivo style προτάσεις.

Η νέα ταινία της ΑΛΦΑ μας θυμίζει ότι ένα μόνο βήμα αρκεί για να αναγνωρίσουμε την αξία των δικών μας ανθρώπων.

Π

όσες φορές χαθήκαμε στους ρυθμούς της καθημερινότητας και πόσες θεωρήσαμε τις σχέσεις με τους πιο δικούς μας ανθρώπους δεδομένες; Πόσες φορές έχουμε παραμελήσει τους πιο σημαντικούς για εμάς ανθρώπους; Και όμως, συχνά έρχεται στη ζωή μας μια τυχαία στιγμή, ένα σημείο-ορόσημο που μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε την αξία που έχουν αυτοί οι άνθρωποι στη ζωή μας. Η μπίρα ΑΛΦΑ, συνεπής στην επικοινωνιακή καμπάνια που ξεκίνησε το 2016, μέσα από τη νέα της ταινία αναδεικνύει τον ρόλο που παίζουν οι δικοί μας άνθρωποι στη ζωή μας και μας παροτρύνει να κάνουμε κι εμείς ένα απλό βήμα για να έρθουμε πιο κοντά τους. Αυτήν τη φορά, πιο κοντά σ’ εκείνους στους οποίους οφείλουμε αυτό που είμαστε σήμερα. Η ταινία μάς μεταφέρει στην εμβληματική σχέση πατέρα και γιου. Ξεκινάει παρουσιάζοντας έναν νέο, ο οποίος, παράλληλα με τις σπουδές του, βοηθάει τον πατέρα του στη δουλειά. Ο πατέρας, πάντα παρών στη ζωή του γιου του, τον στηρίζει, εκφράζοντας σε κάθε αφορμή την αγάπη και τη φροντίδα του. Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή σε χαρακτηριστικές στιγμές της ζωής τους, βλέπουμε τον γιο συχνά να αισθάνεται άβολα από την παρουσία και τις πράξεις του πατέρα. Μέχρι που φτάνουμε στο σήμερα, όπου ο γιος, έχοντας καταφέρει πλέον τις δικές του «νίκες», αναγνωρίζει την πραγματική συνεισφορά και τη στήριξη που ο πατέρας του τού πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια. Διακρίνει αυτήν τη δυνατή σχέση που τον έχει καθορίσει και κάνει την κίνηση για να έρθει πιο κοντά στον άνθρωπο που συνέβαλε στη δική του ολοκλήρωση. Μέσα από τις αξίες και τους δυνατούς δεσμούς της οικογένειας, η νέα ταινία της ΑΛΦΑ αγγίζει τις αξίες της ίδιας της μάρκας και μας θυμίζει ότι ένα μόνο βήμα αρκεί για να έρθουμε πιο κοντά στην «ΑΛΦΑ πλευρά μας». Αυτή που μας κάνει πιο απλούς, πιο αυθόρμητους και αυθεντικούς.

52 lifo – 9.3.17

vichy idéalia Η Vichy, αξιοποιώντας τα δεδομένα ερευνών για τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από την εξουθένωση της επιδερμίδας, δημιούργησε τη νέα γενιά προϊόντων φροντίδας Idéalia, ένα τονωτικό σύμπλεγμα που βασίζεται σε υπερτροφές και προσφέρει φυσική αποκατάσταση της λάμψης και αποκάλυψη μιας ιδανικής ποιότητας επιδερμίδας. Η νέα γενιά ldéalia περιέχει συστατικά αναγνωρισμένα για τα θεραπευτικά τους οφέλη: πολυφαινόλες μύρτιλου, φυσική αδενοσίνη και εκχύλισμα μαύρου τσαγιού, γνωστό και ως κομπούχα. http://www.vichy.gr/

Η Vans ορίζει την έννοια του «Off The Wall» Μετά τον εορτασμό των 50 επετειακών χρόνων της Vans, η καμπάνια του 2017 επικεντρώνεται στη δημιουργική έκφραση, η οποία αποτελεί τον πυρήνα της Vans, ο οποίος είναι η «Off The Wall» κουλτούρα. Η φράση «Off The Wall» γεννήθηκε στα μέσα του ’70, όταν οι skateboarders δοκίμαζαν νέα κόλπα μέσα σε άδειες πισίνες, όπου κυριολεκτικά κάνανε skate off the wall. Έτσι, για περισσότερα από 50 χρόνια η φράση «Off The Wall» έγινε συνώνυμη του πνεύματος της διαφορετικότητας και της δημιουργικής έκφρασης, καθώς οι skateboarders και όσοι έζησαν και γεύτηκαν τη δημιουργικότητα μέσα από την τέχνη, τη μουσική, τη μόδα και την τοπική κουλτούρα διαφοροποιούνταν από την υπόλοιπη κοινωνία. Η νέα digital καμπάνια της Vans για το 2017 χρησιμοποιεί ένα εύρος από τεχνικές ταινίας για να εστιάσει στις δημιουργικές προσπάθειες που έχουν γίνει σε αθλήματα δράσης, στην τέχνη, στη μουσική και στην κουλτούρα του δρόμου, τομείς που προασπίζει και υποστηρίζει η Vans, αναδεικνύοντας έτσι το εύρος των δραστηριοτήτων αλλά και των πεποιθήσεων που ορίζουν τη σημασία της φράσης «Off The Wall». Δες τα «This Is Off The Wall» series στο www.vans.eu/offthewall.

Σοκολατένιοι πειρασμοί στα Lidl Από τις 6 Μαρτίου μπορείτε να βρείτε στα Lidl μια ποικιλία σοκολατένιων πειρασμών. Σοκολατένια πασχαλινά αυγά, σοκολατένιες πασχαλίτσες και φιγούρες, πασχαλινά ζελεδάκια, αμυγδαλόπαστα και άλλα πολλά... Για να γιορτάσετε το Πάσχα με όλα τα καλά από τα Lidl.

Η WIND «έτρεξε» για δεύτερη φορά στον Μαραθώνιο Ναυπλίου Πιστή στη μεγάλη συνεισφορά της τόσο στην εξάπλωση του δρομικού φαινομένου στη χώρα όσο και ευρύτερα στον αθλητισμό, η WIND «έτρεξε» για δεύτερη φορά στον Μαραθώνιο Ναυπλίου, τον πρώτο μεγάλο Λαϊκό Αγώνα της άνοιξης. Η εταιρεία ήταν και φέτος στο πλευρό της διοργάνωσης, προσφέροντας τις τηλεπικοινωνιακές της υπηρεσίες, όπως το ανανεωμένο 4G δίκτυο της WIND, που εξασφάλισε στους διοργανωτές ισχυρή κάλυψη και πολύ γρήγορες ταχύτητες δεδομένων. Έτσι, 130 δρομείς απόλαυσαν με τη WIND Running Team τη συμμετοχή τους σε όλες τις αποστάσεις. Ξεχωριστή παρουσία, η βαλκανιονίκης στα 800 μ. για το 2017 Κωνσταντίνα Γιαννοπούλου, η οποία έτρεξε για πρώτη φορά με τα χρώματα της ομάδας, κερδίζοντας την 1η θέση στη Γενική Κατηγορία Γυναικών στα 5 χλμ. Το δίκτυο 4G της WIND προσφέρει κάλυψη για το 97% του πληθυσμού της Αργολίδας, ενώ σε επίπεδο γεωγραφικής περιφέρειας Πελοποννήσου το νέο δίκτυο 4G WIND καλύπτει το 83% του πληθυσμού και στην πόλη του Ναυπλίου το 100%. Στοιχεία σχετικά με τη WIND Running Team, τους αθλητές και τους αγώνες που στηρίζει, αλλά και ενέργειες Κοινωνικής Αλληλεγγύης, μπορείτε να βρείτε στο www.facebook.com/windrunningteam.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

54

ΒΙΒΛΙΟ

STΑRFAX

CITY LAB

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για την ελεγεία της μισανθρωπίας του Θωμά Τσακαλάκη.

Τι λένε τα άστρα γι’ αυτή την εβδομάδα.

Όσα ζήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα.

σελιδα

σελιδα

61

58

σελιδα

62

Pessoa και σύγχρονη ελληνική παραγωγή Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης επιλέγει βιβλία νέας εσοδείας.

σελιδα

59

ΣΙΝΕΜΑ Κονγκ, Η Νήσος του Κρανίου Μια ετερογενής ομάδα εξερευνητών συγκεντρώνεται για να εξερευνήσει τα βάθη ενός αχαρτογράφητου νησιού στον Ειρηνικό Ωκεανό, όμορφου και την ίδια στιγμή επικίνδυνου, χωρίς να γνωρίζει ότι διασχίζει το βασίλειο του μυθικού Κονγκ. Η εκδοχή του κλασικού μύθου του Κινγκ Κονγκ από τον Μέριαν Κούπερ και δεκαετίες αργότερα από τον Πίτερ Τζάκσον, με τον γιγαντιαίο γορίλλα, βίαια απομακρυσμένο από το φυσικό του περιβάλλον, με μια γερή δόση από το Αποκάλυψη Τώρα του Φράνσις Φορντ Κόπολα. ä Κριτική από τον Θ. Κουτσογιαννόπουλο στη σελ. 57

9.3.17 – lifo

53

ΜΟΥΣΙΚΉ Blues Pills

Το φαινόμενο Blues Pills, η ταχύτερα ανερχόμενη vintage/ blues rock μπάντα των καιρών μας, επιστρέφει στην Ελλάδα δύο χρόνια μετά την αξέχαστη θριαμβευτική soldout εμφάνισή της στην Αθήνα.

2. ΜΟΥΣΙΚΗ The Mongrelettes

Η αρχή του κακού Η Μαρία Μαγκανάρη διασκευάζει και σκηνοθετεί τη νουβέλα της Μαρίας Φακίνου με τίτλο Η αρχή του κακού, επιχειρώντας να αναδείξει την ποιητικότητα και το διφορούμενο της γραφής της σε μια σειρά από παράδοξα κάδρα που εμπνέονται από τον κόσμο του Béla Tarr αλλά και από την ελληνική επαρχία, όπως καταγράφηκε στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου. ä Από 06/03, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος, 21:00, είσοδος: €10

μάτους καινοτομία, φρεσκάδα και ηχοχρώματα, καθώς εδώ και καιρό οργανώνεται η δημιουργία αυτής της all star rebel team που θα ταράξει τα νερά της ελληνικής reggae/dub σκηνής και όχι μόνο. ä 11/03, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 21:00, είσοδος: €6-8

7. ΘΕΑΤΡΟ Diktat

5. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Keep on Keeping on

11/03, Piraeus Academy, Πειραιώς 117, 19:30, είσοδος: €18-25

Ύστερα από πολύμηνη απουσία και λίγο πριν μπουν στο στούντιο, οι Mongrelettes επιστρέφουν ζωντανά στη σκηνή του Tiki Bar Athens με παλιά, αγαπημένα κομμάτια αλλά και μέρος του νέου τους υλικού. Πριν και μετά τη συναυλία τις μουσικές θα διαλέγει ο Nolo (Acid Baby Jesus). ä 12/03, Tiki Bar Athens, Φαλήρου 15, Κουκάκι, 21:00, είσοδος: €5

Δύο αδέλφια συναντιούνται μετά από 25 χρόνια. Βρίσκονται μαζί επί 15 ώρες σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο. Γύρω τους τα ερείπια του εμφύλιου σπαραγμού. Μια πολιτική αλληγορία με φόντο στιγμές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας των τελευταίων 50 χρόνων που οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. ä 14/03, Bios.

Tesla, Πειραιώς 84 & Σαλαμίνος, Δευτέρα & Τρίτη, 21:00, είσοδος: €10

Η έκθεση «Keep on Keeping on» αποτελείται από μια επιλογή ιστορικών έργων και αντικειμένων από τη συλλογή του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, τα οποία συνομιλούν με πρόσφατα έργα νέων καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η έκθεση περιλαμβάνει νέες παραγωγές και ενσωματώνει συνεργασίες με τελειόφοιτους φοιτητές της Σχολής Καλών και Παραστατικών Τεχνών Frances Rich. ä 09/03-10/04, «Keep on Keeping on - A visual meta-collection», ACG Art Gallery, Γραβιάς 6, Δευτ.-Παρ. 14:00-18:00, Σάβ. 12:00-16:00, είσοδος ελεύθερη

3. ΜΟΥΣΙΚΗ

6. ΜΟΥΣΙΚΗ

SEM.

Blend Mishkin & Roots Evolution

Εν αναμονή του ντεμπούτου της με τίτλο «Natural», η SEM. (Πόπη Σεμερλίογλου) θα παρουσιάσει, για πρώτη φορά, ολόκληρο το υλικό του EP αλλά και ορισμένα

54 lifo – 9.3.17

4. ΘΕΑΤΡΟ

Nicolas Grenier, Going For It (II) (2016)

EVENTS ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Crossroads Το ΜETApolis, εταιρεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και χώρος με πολύπλευρες δραστηριότητες με σημείο εκκίνησης την τέχνη της φωτογραφίας, παρουσιάζει την ομαδική έκθεση «Crossroads» με προσωπικά έργα των 15 μελών της. ä 15/03, METApolis, Αιόλου 48-50 & Κολοκοτρώνη, 19:00-22:00, είσοδος ελεύθερη

καινούργια κομμάτια. ä 09/03, SEM., Ζωντανή παρουσίαση του EP «Natural», Booze Cooperativa Upstairs, Kολοκοτρώνη 57, 21:00, είσοδος ελεύθερη

Top

1. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

12

Ο Blend Mishkin και οι Roots Evolution έρχονται στο six d.o.g.s που θα ξεχειλίσει από reggae ρυθμούς γε-

8. ΜΟΥΣΙΚΗ

9–15

ΜΑΡΤ.

Αλέκα Κανελλίδου & Γιάννης Σπανός Η Κανελλίδου, με την ιδιαίτερη, τζαζ φωνή της θα ερμηνεύσει γνωστά και άγνωστα τραγούδια και αξέχαστες μελωδίες που την καθιέρωσαν. Ο Γιάννης Σπανός θα μας οδηγήσει από τα πρώτα του βήματα και τις μπουάτ του Παρισιού στις μεγάλες επιτυχίες που φέρουν την υπογραφή του ως του σημαντικότερου

εκφραστή του Νέου Κύματος μέχρι τα μετέπειτα κλασικά του κομμάτια. Την ορχήστρα επιμελείται ο πιανίστας Γιώργος Τσοκάνης. Για τέσσερις Παρασκευές. ä 10/03, «Η Αλέκα Κανελλίδου συναντά τον Γιάννη Σπανό», Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, λεωφ. Συγγρού 143, Ν. Κόσμος, 22:30, είσοδος: €12-15

9. ΜΟΥΣΙΚΗ The Big Nose Attack

STOP THE S PRES ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ Εργαστήρια Βιβλίου στον ΙΑΝΟ Τα Εργαστήρια Βιβλίου στον IANO επιστρέφουν για την άνοιξη του 2017. Μια επανασχεδιασμένη και εμπλουτισμένη ενότητα διά ζώσης σεμιναρίων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, καθώς και εξ αποστάσεως σεμιναρίων (e-learning), η οποία καλύπτει ένα ευρύ φάσμα γνωστικών αντικειμένων που σχετίζονται με το βιβλίο και με εξειδικευμένες επιστημονικές θεματικές ενότητες.

06/04, ΙΑΝΟS, Σταδίου 24, 17:30, πληροφορίες για τα δίδακτρα στο www.ianos.gr

Τα αδέρφια Βoogieman (κιθάρα, φωνή) & Little Tonnie (τύμπανα) a.k.a. The Big Nose Attack μετρούν ήδη τέσσερις ευρωπαϊκές περιοδείες και κάμποσες εγχώριες εμφανίσεις, με πιο σπουδαία αυτήν στο Rockwave Festival 2015 μαζί με τους Black Keys. Το hit τους «Yeah! That Girl» βολτάρει καθημερινά στις playlists του ραδιοφώνου. ä 09/03, Gazarte Roof Stage, Βουτάδων 32-34, Γκάζι, 22:00, είσοδος: €8

10. ΠΑΡΤΙ Discosodoma Το επιτυχημένο, influential queer party του Λονδίνου έρχεται στο υπόγειο του Ρομάντσου. Special guest ο ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος Luigi Di Venere. Γνωστός στη σκηνή του Βερολίνου από τις πολλαπλές εμφανίσεις του στα Cocktail d’ Amore και Buttons και τα sets που υπερβαίνουν τα καθιερωμένα όρια της house και της disco, ο Di Venere διοργανώνει τη δική του σειρά πάρτι, τα «Overdrive», στον χώρο του θρυλικού Schwuz. Μαζί του οι Roi Poingi, MariaPoliti και Stathis. ä 11/03, Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, 23:00, είσοδος: €6

11. ΜΟΥΣΙΚΗ Τα Νυχτερινά του Chopin Ο Αλέξανδρος Δανδουλάκης (Alex Dante) μεταφέρει τα «Νυχτερινά» του Frédéric Chopin στην ηλεκτρική κιθάρα, επαναπροσδιορίζοντας την αισθητική και τον ήχο τους, περιγράφοντας μια διαδρομή από τον Wes Montgomerry και τον Joe Pass μέχρι τον Pat Metheny και τον Kurt Rosenwinkel. ä 10/03, «Τα Νυχτερινά του Chopin από solo κιθάρα», Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη, 21:30, είσοδος: €5

12. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Νέλλα Γκόλαντα

ΜΟΥΣΙΚΗ MEATING FOR BUSINESS Το White Rabbit, σε συνεργασία με το Στούντιο 9, παρουσιάζει ζωντανά τους Svobotnik και RG 2et. Το Svobotnik είναι ένα πειραματικό κουαρτέτο που αυτοσχεδιάζει σε σχεδόν αποκλειστικά original υλικό, επηρεασμένο ηχητικά από το ευρύτερο φάσμα της τζαζ. Οι RG 2et επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα ηχητικό φάσμα εμπνευσμένο από τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων της πόλης.

10/03, Τhe White Rabbit, Σολωμού 12 & Στουρνάρη 11, Εξάρχεια, 21:30, είσοδος: €3,50

Η Αίθουσα Τέχνης Αθηνών εγκαινιάζει την ατομική έκθεση της Νέλλας Γκόλαντα. Οι επεμβάσεις της, μεγάλης κλίμακας, στον δημόσιο χώρο –προτάσεις για εξανθρωπισμό του δημόσιου χώρου– συγκροτούν τον βασικό άξονα των έργων της από το 1970 έως σήμερα. Τα «Κατοικημένα Γλυπτά Τοπία», με ολιστικό σχεδιασμό total art, λειτουργούν ως χώροι καθημερινής καλλιέργειας των ανυποψίαστων επισκεπτών, ιδιαιτέρως των παιδιών. Θεματικός άξονας της έκθεσης είναι η εμπλοκή του χώρου των χαρακτικών με το Γλυπτό «Θέατρο» της Αιξωνής. ä 09/03, «Η εμπλοκή του χώρου: Από τα Χαρακτικά στα Κατοικημένα Γλυπτά Τοπία», Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Γλύκωνος 4, Δεξαμενή, Κολωνάκι, 19:30, είσοδος ελεύθερη

ΤΟ JAMESON ΣΕ ΒΑΖΕΙ ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ST. PATRICK’S DAY

Υ

πάρχει ένας άγιος που γιορτάζεται ξέφρενα σε όλο τον κόσμο και δεν είναι άλλος από τον Άγιο Πατρίκιο και την περίφημη St. Patrick’s Day, που από τη μεγαλύτερη ιρλανδέζικη γιορτή έγινε παγκόσμιος θεσμός. Ο καλύτερος και πιο… ιρλανδέζικος τρόπος για να τον γιορτάσει κανείς είναι να απολαύσει ένα Jameson Irish Whiskey, το Νο.1 ιρλανδέζικο ουίσκι στον κόσμο, παρέα με φίλους! Το Jameson Irish Whiskey ετοιμάζεται για τον εορτασμό της Ημέρας του Αγίου Πατρικίου και δίνει πράσινο χρώμα στη διασκέδασή σου με τον πιο Jameson τρόπο. Από τις αρχές Μαρτίου, με αποκορύφωμα την Παρασκευή 17 Μαρτίου, αναζήτησε τα Jameson St. Patricks’ events σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πάρε την παρέα σου, βάλε τη χαλαρή σου διάθεση και κάτι πράσινο (θα φροντίσει και το Jameson γι’ αυτό!), ετοιμάσου για μοναδικές εμπειρίες και ζήσε την ατμόσφαιρα της μεγαλύτερης ιρλανδέζικης γιορτής! Περισσότερα για τα πάρτι του Jameson St.Patrick’s Day σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μπορείτε να μάθετε στην επίσημη Facebook σελίδα του Jameson Irish Whiskey. Στο πλαίσιο των εορτασμών του Jameson Irish Whiskey για την ημέρα του Αγίου Πατρικίου, το Jameson συνεργάζεται, κάθε χρονιά, με Ιρλανδούς καλλιτέχνες και παρουσιάζει μια συλλεκτική φιάλη Jameson St. Patrick’s σε περιορισμένο αριθμό. Η φετινή συλλεκτική φιάλη Jameson St. Patrick’s είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής συνεργασίας με τον Ιρλανδό εικονογράφο Steve McCarthy, ο οποίος, εμπνευσμένος από την ιρλανδέζικη παράδοση, αποτυπώνει στην ετικέτα της φιάλης τη χαρακτηριστική ιρλανδέζικη φράση: «chance your arm». Η δυναμική χειραψία στην ετικέτα της φιάλης υμνεί την τόλμη για συμφιλίωση και νέες φιλίες, μία από τις βασικές αξίες του Jameson. Άλλωστε, αυτός είναι και ο συμβολισμός της ημέρας που ξεκίνησε ως μία ήσυχη ημέρα για σκέψη και συλλογισμό της πατρίδας, αλλά η νοσταλγία των πρώτων Ιρλανδών μεταναστών στην Αμερική για την ιρλανδική διασκέδαση και τη φιλία τη μετέτρεψε στο μεγαλύτερο παγκόσμιο πάρτι που ενώνει όσους απολαμβάνουν την καλή παρέα, ένα ποτήρι Jameson Irish Whiskey και είναι ανοιχτοί σε μοναδικές εμπειρίες!

9.3.17 – lifo

55

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Καταπληκτικές Γυναίκες 20th Century Women

Κινηματογράφος

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Σκηνοθεσία: Μάικ Μιλς Πρωταγωνιστούν: Ανέτ Μπένινγκ, Γκρέτα Γκέργουιγκ, Μπίλι Κρούνταπ

56 lifo – 9.3.17

1979. Στη Σάντα Μπάρμπαρα ζει η Ντοροθέα Φιλντς, μια αποφασιστική ανύπαντρη μητέρα κοντά στα 55 που μεγαλώνει τον έφηβο γιο της Τζέιμι σε μια εποχή που σφύζει από πολιτιστικές αλλαγές και επανάσταση. Κάποια στιγμή αποφασίζει να ζητήσει από δύο νεότερες γυναίκες να τη βοηθήσουν στην ανατροφή του Τζέιμι: την Άμπι, μια πανκ καλλιτέχνιδα που ζει ως οικότροφος στους Φιλντς, και την Τζούλι, μια πολιτικοποιημένη και προκλητική γειτόνισσα.

Ένας από τους πιο ασαφείς και ταυτόχρονα εξαιρετικά ενδιαφέροντες γυναικείους χαρακτήρες που έχω δει στο σινεμά τα τελευταία χρόνια, η Ντοροθέα, κεντρική ηρωίδα της ταινίας του Μάικ Μιλς (Beginners), ενσωματώνει με πάθος και θέληση τα αγρίως αντικρουόμενα σήματα που δέχτηκε στη ζωή της, διανύοντας και βιώνοντας τα σημαντικότερα γεγονότα του 20ού αιώνα. Κινηματογραφικά, τη συναντάμε το 1979, στα 55 της χρόνια, υπάλληλο και μάνα ενός 15χρονου αγοριού, του Τζέιμι, στην ήσυχη Σάντα Μπάρμπαρα, σε μια σκηνή πυρκαγιάς, όταν το αυτοκίνητο του πρώην συζύγου της παίρνει φωτιά, πυροσβέστες τη σβήνουν κι εκείνη τους προσκαλεί στο σπίτι της, ένα παλιό κτίσμα που καταρρέει με γούστο, για να ανταποδώσει τη χάρη. Ως άλλος χαρακτήρας με ιδιαίτερο ρόλο στο φιλμ, το οίκημα του 19ου αιώνα λειτουργεί ως φυτώριο φεμινισμού, μητρότητας, φιλοξενίας και σπουδής στην ευρύτερη έννοια της ενηλικίωσης και της οικογένειας. Η Ντοροθέα έχει νοικιάσει δύο δωμάτια για να τα βγάλει πέρα οικονομικά, το ένα σε έναν πρώην χίπη «γενικών καθηκόντων», τον Γουίλιαμ, που πιάνουν τα χέρια του και κάνει σεξ αδιακρίτως, αλλά με μια ευγένεια που σκλαβώνει και μια ευρυμάθεια που συχνά εκπλήσσει, και το άλλο σε μια νέα κοπέλα με κόκκινα κοντοκομμένα μαλλιά, την Άμπι, επίδοξη φωτογράφο πανκ τάσεων και θλιμμένης ψυχοσύνθεσης, εν μέρει λόγω της περιπέτειας υγείας που πέρασε πρόσφατα. Την ετερόκλητη σύνθεση συμπληρώνει μια έφη-

βη, μόλις δύο χρόνια μεγαλύτερη από τον Τζέιμι, η Τζούλι, που το σκάει κάθε βράδυ από το σπίτι της, κοιμάται μαζί του, αλλά αρνείται, παρά τις επείγουσες προτάσεις του, να κάνει σεξ μαζί του, και τον τυραννά περιγράφοντας με βασανιστικές λεπτομέρειες τις τυχαίες, πολλές ερωτικές εμπειρίες της. Η Ντοροθέα, προσπαθώντας να ξεπεράσει την αυθεντικά μαμαδίστικη διάθεση και βλέποντας τον Τζέιμι να ξεγλιστράει από τις προστατευτικές της νουθεσίες, ζητάει από την Άμπι και την Τζούλι να γίνουν κάτι σαν ανάδοχες μητέρες –σαν να παραδέχεται με γενναιότητα και αντισυμβατικότητα την ανεπάρκειά της– και να μοιραστούν την κηδεμονία ενός παιδιού στο άχαρο και αχανές κατώφλι του ανδρισμού. Το κάνει, έχοντας προηγουμένως διαισθανθεί ποια μπορεί να είναι η συνεισφορά καθεμιάς από τις νεότερες γυναίκες. Με διαφορετικό φορτίο ευθύνης και τρόπο προσέγγισης, η Άμπι παίρνει σοβαρά τον ρόλο της και μοιράζεται την καθημερινότητά της με τον Τζέιμι, δίνοντάς του να διαβάσει κείμενα πάνω στο σύγχρονο φεμινιστικό κίνημα, και η Τζούλι επισημοποιεί την παρουσία της στο «ξένο» σπίτι, αν και διατηρεί τη σωματική της απόσταση από τον επιστήθιο εξομολόγο της, γνωρίζοντας πως εκείνος έχει άλλες βλέψεις. Όπως είναι φυσικό, η τεχνητή οικογένεια, που βρίσκεται περισσότερο στο μυαλό της Ντοροθέα, περνάει σκαμπανεβάσματα, δίνει ευκαιρίες για σύντομες κοινές απολαύσεις, αντιμετωπίζει δράματα και απογοητεύσεις, αλλά ο σκηνοθέτης Μάικ Μιλς δεν

αφήνει τις συνέπειες να επισκιάσουν την ουσία της πρόθεσης, που δεν είναι άλλη από τη δημιουργία ενός πραγματικά «καλού άνδρα» που θα φροντίζει τις γυναίκες και θα νοιάζεται γι’ αυτές, έχοντας πολλά πρότυπα από διαφορετικές γενιές. Η πλοκή της ταινίας Καταπληκτικές Γυναίκες παραμένει ρευστή, σαν freewheeling ημερολόγιο, γι’ αυτό και είναι αληθινή – μένει μακριά από θεαματικές ανατροπές και ηρωικές, άρα εύκολες λύσεις. Πίσω, αλλά όχι πέρα από το κεντρικό σεναριακό «τέχνασμα», σκιαγραφείται το πορτρέτο μιας πολύπλοκης γυναίκας από έναν σκηνοθέτη που, ω της έκπληξης, την εξερευνά με την περιέργεια του ανθρώπου που επιθυμεί να τη μάθει και να τη γνωρίσει στους θεατές. Η Ντοροθέα Φιλντς δεν είναι πραγματικό πρόσωπο, πόσο μάλλον ένα επιφανές μέλος της κοινωνίας που έγραψε ιστορία με τα επιτεύγματά του. Ως γυναίκα που είχε όνειρα, από το να γίνει πιλότος μέχρι το να ζήσει έναν έρωτα του μεγέθους και της έντασης του Ρικ και της Ίλζα από την αγαπημένη της Καζαμπλάνκα, η Ντοροθέα πασχίζει σε πολλά επίπεδα: θέλει να είναι ελεύθερη, να αποδεσμευτεί από τις μεταπολεμικές αγκυλώσεις που ενδεχομένως τη γείωσαν, να εφαρμόσει, κι αυτή με τη σειρά της, τη χειραφέτηση που κατακτήθηκε σταδιακά και επώδυνα, να βγάλει νόημα σε έναν κόσμο που αρχίζει να την ξεπερνάει, από την ορθότητα των πολιτικών αποφάσεων του Κάρτερ μέχρι τη διαφορά μεταξύ της πανκ των Talking Heads και των Black Flag. Αμέσως μετά την επανάσταση των ’60s και πριν από το «anything goes» χάος του μεταμοντερνισμού, η Ντοροθέα είναι μια new age μεσήλικας που στέκει μετέωρη ανάμεσα στη δυσχέρεια του μητρικού της ρόλου, στα απομεινάρια της ματαιοδοξίας της, στον ρεαλισμό που αντιλαμβάνεται με την οξυμένη πείρα της και στη μεγαλοψυχία που δεν γίνεται, ως αυταπόδεικτη έκφανση του χαρακτήρα της, να αποποιηθεί. Οι σκηνές στο κρεβάτι της, όταν καπνίζει και φυλλομετράει τη νύχτα που κυλάει ερήμην της, είναι πολύτιμη μαρτυρία μιας γυναίκας που βλέπει και νιώθει στο δέρμα της τον χρόνο να λιγοστεύει και τη μοναξιά να την αγκαλιάζει, χωρίς όμως να πανικοβάλλεται, να το κάνει θέμα, να δημιουργεί περιττό, επιβαρυντικό δράμα σε ένα παιδί που δεν έχει ποτέ αρνηθεί τη χρησιμότητά της – ασχέτως του ότι, ως βέρος έφηβος, δεν την αντέχει! Κι όταν η Ανέτ Μπένινγκ τον περιμένει διασκεδάζοντας, δήθεν αδιάφορα, την αγωνία της, τον περιμαζεύει, τον επαναφέρει στην τάξη, τον κανακεύει στις ιδιοτροπίες του με μια συγκινητική κατανόηση της αταξίας ή του εξηγεί πως δεν θα ήθελε να κολλήσει, όπως εκείνη, σε μια ζωή που ίσως δεν του αξίζει, η ταινία χωράει ολόκληρη στα μάτια της, στην ποιητική, σιωπηλή αποστροφή των αστραπιαίων εκφράσεών της, σε μια πίκρα που κρύβει με αξιοπρέπεια, διαφυλάσσοντας τη βαθιά ευγνωμοσύνη για τη μικρή ζωή που έχει και μπορεί να διαχειρίζεται, με τα λάθη και τις αδυναμίες της. Από μια πολύ σπουδαία ερμηνεύτρια, σίγουρα την καλύτερη Αμερικανίδα ηθοποιό χωρίς Όσκαρ, και έναν σκηνοθέτη με ευαίσθητη ματιά δημιουργήθηκε ένα ρευστό αμάλγαμα γυναικών που πάλεψαν με την παλίρροια του 20ού αιώνα, την αντίθεση της προσωπικής ανεξαρτησίας με τη συμμετοχικότητα και τη σεταρισμένη θέση της γυναίκας και έκαναν πράξη το παλιό γνωστό ρητό «χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσεις ένα παιδί». ΑΕΛΛΩ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 4 - ΑΙΓΛΗ 2 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΝΑΝΑ 6 - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΟΦΙΑ ΣΠΟΡΤΙΓΚ 2 - ΖΕΑ

ΚΟΝΓΚ, Η ΝΗΣΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΝΙΟΥ Kong, Skull Island

ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΑΝΤΙΟ Tschick

Σκηνοθεσία: Τζόρνταν Βογκτ Ρόμπερτς Πρωταγωνιστούν: Τομ Χίντλστον, Μπρι Λάρσον

Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν Πρωταγωνιστούν: Τρίσταν Γκόμπελ, Μπέλα Μπάντινγκ

Μια ετερογενής ομάδα εξερευνητών συγκεντρώνεται για να εξερευνήσει τα βάθη ενός αχαρτογράφητου νησιού στον Ειρηνικό Ωκεανό, όμορφου και την ίδια στιγμή επικίνδυνου, χωρίς να γνωρίζει ότι διασχίζει το βασίλειο του μυθικού Κονγκ.

Η εκδοχή του κλασικού μύθου του Κινγκ Κονγκ από τον Μέριαν Κούπερ και δεκαετίες αργότερα από τον Πίτερ Τζάκσον (ουσιαστικά η ίδια ιστορία), με τον γιγαντιαίο γορίλλα, βίαια απομακρυσμένο από το φυσικό του περιβάλλον, να παλεύει στο Empire State Building με τα αεροπλάνα, την απληστία των ανθρώπων και την καρδιά της όμορφης κοπέλας, δεν επιδέχεται βελτίωση, γι’ αυτό και πολύ εύστοχα το Κονγκ: Η Νήσος του Κρανίου δεν μπλέκει με τη Νέα Υόρκη και αλλάζει το χαρακτηριστικό art déco με μια γερή δόση από το Αποκάλυψη Τώρα του Φράνσις Φορντ Κόπολα στο σκηνικό, στη χρονική περίοδο, στη μουσική και στη γενική αίσθηση. Οι συγκρίσεις σταματούν εκεί: η ταινία του Τζόρνταν Βογκτ Ρόμπερτς, τον οποίο η Warner εμπιστεύτηκε, παραδόξως, μετά το τελείως διαφορετικό και αγρίως ταπεινότερο ντεμπούτο του με την κομεντί ενηλικίωσης Kings of Summer, είναι ένα καθαρόαιμο monster movie, τεράστιο σε κλίμακα και πλούσιο σε σκηνές ξεπαστρέματος, καθώς μια αποστολή που περιλαμβάνει καιροσκόπους, μπαρουτοκαπνισμένους στρατιώτες, μια πολεμική φωτογράφο και έναν πρώην αξιωματικό της Βρετανικής Αεροπορίας αμέσως μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ συμμετέχουν για διαφορετικούς λόγους στην εξερεύνηση ενός αχαρτογράφητου νησιού. Εκεί τους υποδέχεται με τον χειρότερο δυνατό τρόπο ο Κονγκ και όλοι πιστεύουν πως αυτός είναι ο στόχος, αλλά η πικρή αλήθεια είναι πως το μόνο που προσπαθεί είναι να διαφυλάξει την περιοχή του από τα πραγματικά τέρατα, τους skullcrawlers. Διατηρώντας την πλοκή σε σταθερό σασπένς και μια σχετική, στα όρια της μαύρης κωμωδίας, απορία για το ποιος θα τα καταφέρει στο λουτρό αίματος που περιλαμβάνει πολλές παράπλευρες απώλειες, ο Ρόμπερτς ισορροπεί το πρόδηλο σχόλιό του για τη διατάραξη του οικοσυστήματος με τον Κονγκ θεματοφύλακα ενός αρχέτυπου κόσμου που απειλείται σε μια εποχή τελείως άσχετη προς την ευαισθητοποίηση απέναντι στα περιβαλλοντικά θέματα, με ένα fun θέαμα, με μερικές χτυπητές παραλλαγές. Η κλασική αβοήθητη δεσποινίς έχει αντικατασταθεί από μια χειραφετημένη γυναίκα που δεν καλεί τον άνδρα, και μάλιστα με ρομαντικές δεύτερες σκέψεις, να τη σώσει κάθε λίγο και λιγάκι (η Μπρι Λάρσον δηλώνει εμφατικά πως είναι «αντιπολεμική φωτογράφος»), ο Βρετανός ήρωας δεν κολλάει ποτέ με τους Αμερικανούς «στραταίους» και τους σνομπάρει ανοιχτά κι ένας αέρας μιλιταριστικής παράνοιας και εκδικητικών απωθημένων, που συνάδει με τα μεθεόρτια του Watergate και της πικρής ήττας σε έναν μάταιο πόλεμο, πλανάται στο λανθασμένων προθέσεων ταξίδι σε ένα άγνωστο έδαφος. Οι χαρακτήρες παραμένουν σχήματα, αλλά ο τριχωτός γίγαντας εξακολουθεί να μαγνητίζει.

VILLAGE RENTI 1,4,6,7,10 - VILLAGE MALL 4,5,7,8,14 - VILLAGE PAGRATI 1,5 - VILLAGE FALIRO 5,7,8 VLLAGE AG.DIMITRIOS 1,2 - ODEON ΜΑΡΟΥΣΙ 3 ODEON ESCAPE 5,6 - ODEON STARCITY 6,7 - ΑΕΛΛΩ 2,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,3 - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΝΟΙΞΗ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 2,4,5 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1

Ένα ταξίδι ζωής για δύο εφήβους που διασχίζουν την Ανατολική Γερμανία, γεμάτο απρόοπτα, χιούμορ, ένταση και περιπέτεια.

Μετά τη δική του Λίστα του Σίντλερ, το έπος για το Ολοκαύτωμα των Αρμενίων The Cut (το οποίο ήρθε και παρήλθε ευτυχώς αναίμακτα και δυστυχώς ανώδυνα), ο Φατίχ Ακίν προσθέτει το όνομά του στην ατελείωτη λίστα των σκηνοθετών που αποτίνουν φόρο τιμής στην ενηλικίωση και στην εφηβεία, χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα ή κάποια προσπάθεια να ανανεώσει ή να φρεσκάρει το είδος. Το Βερολίνο, Αντίο ανακατεύει προσωπικά του βιώματα σε ελεύθερη κινηματογράφηση, σύμφωνα με την πεποίθησή του πως όποιος κολλάει σε ένα και μόνο στυλ γίνεται βαρετός, και περιγράφει το σημαδιακό καλοκαίρι δύο 13χρονων στη Γερμανία, του Μάικ που ζει μόνος σε ένα ωραίο σπίτι, με τον πατέρα του απασχολημένο με τη νεότερη γκόμενα και τη μάνα του σε κλινική αποτοξίνωσης, και του Τσικ, ενός ανήσυχου ταραχοποιού ρωσοτσιγγάνικης καταγωγής. Ο έρωτας και η ανομία κυριαρχούν σε ένα ευμετάβλητο τοπίο, αλλά η εξέλιξη των χαρακτήρων και των γεγονότων είναι αναμενόμενη και όχι τόσο αστεία, όπως μας έχει συνηθίσει ο Τουρκογερμανός σκηνοθέτης, όποτε έχει αποφασίσει να δει τον κόσμο ανάποδα και ελαφρά – βλέπε το σπαρταριστό Soul Kitchen, την καλύτερή του ταινία μαζί με το Head On. ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΑΤΤΑΛΟΣ ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΝΙΡΒΑΝΑ

Η ΣΥΝΩΜΟΣΊΑ ΤΗΣ ΣΚΙΆΣ La mécanique de l’ ombre Σκηνοθεσία: Τομά Κρουιτόφ Ηθοποιοί: Φρανσουά Κλιζέ, Ντενί Πονταλιντές, Σαμί Μπουατζιλά, Σιμόν Αμπκαριάν, Άλμπα Ρορβάχερ Δύο χρόνια μετά από μια υπερκόπωση, ο Ντιβάλ είναι ακόμα άνεργος. Όταν ένας αινιγματικός άνδρας επικοινωνεί μαζί του, θα του προσφέρει μια απλή, αλλά καλοπληρωμένη δουλειά: να απομαγνητοφωνεί τηλεφωνικές συνομιλίες από κοριό. Καθαρά λόγω οικονομικών κινήτρων συμφωνεί, χωρίς να εξετάσει την πραγματική ταυτότητα της επιχείρησης για την οποία δουλεύει.

Με το πρόσωπο του Φρανσουά Κλιζέ (που πλέον αποτελεί λόγο για να αγοραστεί μια ταινία στη χώρα μας) να δένει τέλεια με ό,τι συμβολίζει ο ήρωας αυτής της ιστορίας, στήνεται ένα συνηθισμένο θρίλερ που η πλοκή του κινείται με βάση πολύ στοιχειώδεις κανόνες του είδους, χωρίς διάθεση να ξεφύγει από αυτούς. Ο Κλιζέ είναι ο φιλήσυχος ανθρωπάκος που μπλέκει στη λάθος δουλειά γιατί δεν μπορεί να αντισταθεί στις αποδοχές της, κάνει ό,τι του λένε, αν και ξέρει από την αρχή πως όλα είναι λάθος, μέχρι που η ηθική του πυξίδα και το ένστικτο της επιβίωσης τον οδηγούν σε σχέδιο εξόδου και σωτηρίας. Κάποια καίρια πολιτικά σχόλια, όπως το ότι μια κυβερνητική αλλαγή δεν σημαίνει απαραίτητα και αλλαγή διακυβερνητικών ιδεών και αντιλήψεων, αποτελούν το κέλυφος της αφήγησης, κυρίως όμως για να εντυπωθεί στον ήρωα, και κατ’ επέκταση στον αθώο θεατή, με έναν τρόπο πολύ απλοϊκό η ανηθικότητα στα ψηλότερα σκαλιά της πολιτικής ιεραρχίας. * Κριτική από τον Τάσο Μελεμενίδη VILLAGE RENTI 16 - ODEON GLYFADA 2 - ODEON MAROUSI 1 - ODEON ESCAPE 7 - ODEON STARCITY 3 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΕΜΠΑΣΣΥ

9.3.17 – lifo

57

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Η ελεγεία της μισανθρωπίας

Το άκρως πρωτότυπο βιβλίο του Θωμά Τσακαλάκη δεν αποθεώνει μόνο τη μισανθρωπία αλλά διασκεδάζει όλες τις περισπούδαστες θεωρίες μέσα από το παράδειγμα των σπουδαίων πεσιμιστών του ανθρωπισμού.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Α

58 lifo – 9.3.17

πό τότε που η Σέλεϊ άφησε το τέρας να περιδιαβαίνει αβίαστα ανάμεσα στο γένος των ανθρώπων, επιβεβαιώνοντας πως το πιο ευαίσθητο κομμάτι μας είναι αυτό που ποτέ δεν θα μας μοιάσει, είναι άπειρη η πινακοθήκη των τεράτων που αμφισβήτησαν τον άνθρωπο. «Φύγε, φύγε και άσε με στο σκοτάδι» φωνάζει το τέρας στον αλλόκοτο δημιουργό που θεωρούσε πως η πιο φυσική κατάσταση είναι η δική του. Ωστόσο το τέρας που έμεινε στις μνήμες όλων ως Φρανκενστάιν ξεπέρασε –και εδώ είναι η μεγάλη ειρωνεία– τον δημιουργό του, αποδεικνύοντας πως κανείς πραγματικός αμφισβητίας δεν θέλησε να μείνει κοντά στον άνθρωπο. Ο Κάφκα κρύφτηκε στο λαγούμι του γράφοντας ιστορίες για τα ζώα, ο Κόνραντ αναζήτησε διακαώς τα σκοτάδια και ο Μέλβιλ αφοσιώθηκε, μέσα από τη γραφή, στο δικό του κήτος. Μακριά από τις χαρές της λογοτεχνίας και φτιάχνοντας μια θραυσματική θεωρία με την τεχνική του κολάζ, ένας άλλος συγγραφέας αναζητά τη δική του γραμμή διαφυγής από τα ανθρώπινα: χιουμορίστας, ειρωνικός, συνεπής στο καυστικό μένος ευτυχώς, ο διδάκτωρ Πολιτισμικών Σπουδών και συγγραφέας Θωμάς Τσακαλάκης δεν κάνει καμία προσπάθεια να είναι αρεστός. Δεν θα μπορούσε άλλωστε ένας dilettante να προσφέρει άλλο ένα θεωρητικό ανάγνωσμα –κάτι που αυτομάτως θα συνιστούσε πράξη ψευτο-ανθρωπισμού–, προτιμώντας, αντ’ αυτού, την υπονομευτική χρήση της «τελευταίας μεγάλης αφήγησης» που «προσομοιώνει τις αξιογέλαστες Μεγάλες Αφηγήσεις του παρελθόντος δίχως να (παριστάνει ότι) αναπαράγει την εσχατολογία». Η ξεχωριστή Μισανθρωπία του,

που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σμίλη, δίνει, ως εκ τούτου, το στίγμα μιας μετα-αφήγησης για όλα όσα δεν θα μπορούσε ή δεν οφείλει να είναι η μισανθρωπία και όλα όσα μας κρατούν μακριά από την προβλέψιμη ανθρώπινη κάστα, πνευματική, λογοτεχνική, τεχνοκρατική, μιντιακή. Ξεκαθαρίζοντας από την αρχή ότι δεν θέλει να συγγράψει ένα σχοινοτενές έργο περί μισανθρωπίας, ο Τσακαλάκης αναζητά σε μια «γκονζοντολογική», όπως την αποκαλεί, τυχαία διαδρομή τις ατραπούς της εκάστοτε αυταπάτης και τους δαίμονες των αποτροπιαστικών κλισέ που βαραίνουν τον ανθρώπινο λόγο. Χαρακτηριστικό είναι ότι η φιλοσοφία, την οποία φαίνεται να διακονεί, έχει ξεχάσει προ πολλού πως βασίζεται στην αμφισβήτηση, στην αναρχική διαφωνία και στο πολιτικό πανκ που καταργεί τη μονότονη μουσική των βεβαιοτήτων. Παρ’ ότι ο ίδιος, ως φιλόσοφος, δείχνει να διατηρεί μια ηθική στάση απέναντι στη μισανθρωπία, στον βαθμό που καταδεικνύει μια στάση και μια κατάσταση πραγμάτων, δεν παρασύρεται από τις σειρήνες της κανονιστικότητας ούτε υποδεικνύει τρόπους. Μένει κοντά στους νιτσεϊκούς, στον Ζιλ Ντελέζ και στον Σάιμον Κρίτσλεϊ και, ακολουθώντας υπόγεια το παράδειγμά τους, αποπειράται να εντοπίσει τις δικές του εγγενείς καταστάσεις μέσα από θαρραλέους νεολογισμούς, παράδοξα σχήματα, δυσνόητα επίθετα και μια υψιπετή θεώρηση που μόνο μια πλεονεκτική μισανθρωπική θέση στο σύμπαν μπορεί να διαμορφώσει. Από κει, δηλαδή από την ειρωνική αποστασιοποίηση που αποκρυπτογραφεί τις κακότροπες συνθήκες της ανθρώπινης τάξης, ξεκινά να φτιάξει τη δική του ελεγεία της μισανθρωπίας, αυτό το

θωμάς τσακαλάκης

Μισανθρωπία Εκδόσεις Σμίλη Σελ.: 260

ακατάσχετο ρητορικό ποίημα που αφήνει έξω οτιδήποτε ποταπό και εύκολο. Ως εκ τούτου, μισάνθρωπος δεν είναι αυτός που μισεί τον άνθρωπο ή που θέλει να εκδικηθεί το γένος των ανθρώπων, αλλά ούτε ο νιχιλιστής – γιατί αυτό θα προϋπέθετε την αισιοδοξία, έστω ως το αντίθετό της. Είναι μάλλον ένας εκλεπτυσμένος μισανθρωπικός πεσιμιστής, όπως τον περιγράφει ο ίδιος, που απεχθάνεται τις αυθαίρετες γενικεύσεις, τα εύκολα συμπεράσματα, τη λογική της αγέλης, τη νοσηρότητα του πνεύματος, τον φιλισταϊσμό του ανθρωπισμού, την έλλειψη δημιουργικότητας και ευαισθησίας. Καμία εποχή δεν υπήρξε καλύτερη από την άλλη όσον αφορά την αβελτηρία του ανθρώπινου είδους. Ειδικά η σημερινή έχει αποκαλύψει σε όλο της το φάσμα, κυρίως μέσω του Διαδικτύου, τη συμπλεγματική οίηση και τη βαθιά απέχθεια προς την ενδελεχή γνώση που επιδεικνύουν οι «κυνικοί και ληθαργικοί όναγροι» όπως τους αποκαλεί ο συγγραφέας: «Το μακροϊστορικό εσωτερικό ρολόι του μυσαρού είδους μας ήταν, τρόπον τινά, συγχρονισμένο στην εντέλεια ούτως ώστε να εμφανίσουμε το πλέον φρικώδες πρόσωπό μας σε μια εποχή η οποία ευνοεί το συναισθηματικό νεύμα αλλά όχι το ευρηματικό πνεύμα, και που προκρίνει τον φανατισμό, τα soundbites, την παρά- και υπερ-πληροφόρηση, τη δογματική ομοιογένεια, την απαρασάλευτη πίστη, τις αναμασημένες αδολεσχίες, τη φάρσα και την καθαγιασμένη ασυγκινησία έναντι της σύνεσης, της συλλογιστικής, της τεκμηριωμένης υποστήριξης ρηξικέλευθων στοχασμών, του δηκτικού wit και της ενσυναίσθησης: κατ’ αυτό τον τρόπο , η μετάβασή μας στον ανώτερο αναβαθμό αποκτήνωσης πραγματώνεται άνευ δισταγμών (εκ μέρους των πολλών) ή μεγάλης αντίστασης (από τους λίγους). Αφ’ ης στιγμής στον “ανεπτυγμένο” κόσμο εξιδανικεύεται συστηματικώς η υπερταχεία της άκοπης και άμεσης ικανοποίησης των επιθυμιών, όποιος επιλέγει να περπατήσει στο χορταριασμένο και δύσβατο μονοπάτι της εσωτερικής ανάγκης για την απόκτηση γνώσεων, ακόμη και ο άριστος (ή μάλλον ιδίως αυτός) λογίζεται ως αλλοπρόσαλλος ή επικίνδυνος, και καταλήγει αποσυνάγωγος». Παγιδευμένος σε έναν αλλοτριωμένο κόσμο, ο αποσυνάγωγος, όσο ευνοϊκά προσκείμενος και αν είναι προς την αλλαγή, αδυνατεί να καταργήσει την τάση για εξομοίωση και τον νεκροθάφτη που απειλεί να μετατρέψει τις αμφιβολίες σε οριοθετημένες ιδέες, θάβοντας τελικά τις ουσιαστικές γνώσεις. Ο αποσυνάγωγος Φρανκενστάιν-Προμηθέας μένει έτσι για πάντα κρεμασμένος από τον βράχο με το γένος των βροτών να του τρώει τα σωθικά και με τις παράδοξες σκέψεις θαμμένες βαθιά στο ανάλαφρο χώμα της ανθρώπινης άγνοιας. Ωστόσο δεν εγκαταλείπει αλλά αρθρώνει διαρκώς μια κραυγή αγωνίας γεμάτη ποίηση και ευφάνταστες σκέψεις, όπως το βιβλίο που μας προσφέρει αβίαστα ο ευγενής μισάνθρωπος –οποίος τίτλος τιμής!– Θωμάς Τσακαλάκης.

ΠΕΡΊΟΠΤΟΙ ΜΙΣΆΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑΤΊΘΕΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΊΟ Νκολά Σαμφόρ: Ο πιο διαβόητος ίσως Γάλλος γνωμικογράφος του 18ου αιώνα δεν θα μπορούσε παρά να κατέχει ξεχωριστή θέση σε ένα τέτοιο βιβλίο, τόσο μέσα από διαρκείς αναφορές όσο και μέσα από παραθέσεις σε τερά-

RADIO BOOKSPOTTING από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη στια υπερκείμενα. Είναι, άλλωστε, εκείνος που διατύπωσε τη διάσημη ρήση «Όποιος δεν έχει γίνει μισάνθρωπος έως τα σαράντα του, ποτέ του δεν αγάπησε το ανθρώπινο είδος» και που ενέπνευσε πλείστους μισάνθρωπους όπως ο Σιοράν, ο οποίος, αποτίνοντας φόρο τιμής στον μεγάλο δάσκαλο, είπε πως «το να γίνεις εχθρός του ανθρώπινου γένους ήταν σαν να φτάνεις στην όσο το δυνατόν υψηλότερη αξιοπρέπεια». Σάμιουελ Μπέκετ: Ο υπαρξιακός προασπιστής του παραλόγου επανέρχεται διαρκώς στις σελίδες του Τσακαλάκη ως ένας σοφός μισάνθρωπος που στο Τέλος του παιχνιδιού επιμένει πως «δεν υπάρχει αστειότερο πράγμα από τη δυστυχία», κόντρα στην «ανθρωποκεντρική θεώρηση της ζωής». Νίτσε: Παρά τις διαφωνίες του όσον αφορά τη θεωρία της βούλησης, ο συγγραφέας της Μισανθρωπίας επικαλείται συχνά-πυκνά τον φιλόσοφο και την κριτική του στον δυτικό ανθρωπισμό. «Πόση αλήθεια αντέχει ένα πνεύμα, πόση αλήθεια τολμά; Αυτό γινόταν για μένα ολοένα και περισσότερο ένα κριτήριο αξιών. Η πλάνη (η πίστη στο ιδεώδες) δεν είναι τυφλότητα, η πλάνη είναι δειλία...». Ο συγγραφέας μας θυμίζει επίσης πως ο Νίτσε είναι αυτός που αναγνώρισε ότι «ειδικώς οι εκλεκτοί άνθρωποι με υψηλό γούστο τείνουν να αποφεύγουν τη συναναστροφή τους με το άθλιο πλήθος, μολοντούτο σπεύδει να συμπληρώσει ότι οι φιλόσοφοι που είναι όντως προορισμένοι για γνώση οφείλουν να καταπιαστούν με την εκ του σύνεγγυς μελέτη του μέσου αν-

θρώπου, όσο απογοητευτικό και σκληρό και αν είναι ένα τέτοιο έργο». Ανατόλ Φρανς: Καθώς ο διάσημος αποσυνάγωγος συγγραφέας δεν συμπεριλήφθηκε τυχαία στον κατάλογο των απαγορευμένων βιβλίων του Βατικανού (Index Librorum Prohibitorum), δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα βιβλίο περί μισανθρωπίας. Είχε μάθει από νωρίς πόσο μικρόνοες είναι οι άνθρωποι επιμένοντας πως «Είναι ανώφελο να απευθύνεσαι στη νόησή τους: οφείλεις να αγγίξεις τα συμφέροντα και τα πάθη τους». Μαλντορόρ: Ξεχωριστή θέση στον γοητευτικό κύκλο της μισανθρωπίας δίνει ο Τσακαλάκης στην ποιητική περσόνα του κόμη Λοτρεαμόν: «Στα κύκνεια, κυνικά και κύκλια Άσματά του, ο Maldoror Lautréamont Isidore-Lucien Ducasse (όπως ήταν το “κανονικό” του όνομα), αυτός ο υμνητής του Κακού και της μελαγχολίας, ουδέποτε ανακρούει πρύμναν: όλοι οι άνθρωποι είναι μοχθηροί και ανάξιοι για έρωτα ή φιλία, αλλά ευτυχώς κάποτε πεθαίνουν: η φιλανθρωπία και η ευσπλαχνία είναι κίβδηλες: η ανθρωπότητα είναι “τίγρισσα μητριά”, και τα παιδιά της γαλουχούνται στο άδικο και τη βλαστήμια». Γκράουτσο Μαρξ: Ο διάσημος κωμικός ήταν ένας ευφάνταστος και ακριβής μισάνθρωπος, όπως καταδεικνύει και η περίφημη φράση του από το Duck Soup –και όχι μόνο– πως οι “άνθρωποι μπορεί να δείχνουν ηλίθιοι και να μιλούν σαν ηλίθιοι, αλλά μη σας ξεγελούν: είναι όντως ηλίθιοι”».

Βιβλία /Δράσεις / Απόσταγμα Περί Pessoa και άλλων κυκλοφοριών νέας εσοδείας.

Pessoa for ever. Κάθε βιβλίο, κάθε κείμενο, κάθε χειρονομία, κάθε αράδα του Fernando Pessoa, του ιδιότυπου πρωτοπόρου των πρωτοπόρων, είναι απόσταγμα σοφίας (αλλά και οδύνης). Στον τόμο Ω Λισαβόνα, σπίτι μου (μτφρ. Μαρία Παπαδήμα, εκδ. Gutenberg) συγκεντρώνονται θραύσματα από όλο του το έργο σχεδόν που έχουν να κάνουν με την πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, γενέτειρα του δημιουργού και θέατρο του μοναδικού γνωστού έρωτα του Pessoa με τη δακτυλογράφο Οφέλια Κεϊρός. «Δρόμοι, πλατείες, στάσεις τραμ, τρένα και λεωφορεία συνιστούν για το ζευγάρι των ερωτευμένων ένα προσωπικό αστικό δίκτυο και κώδικα επικοινωνίας» σημειώνει η μεταφράστρια και ανθολόγος Μαρία Παπαδήμα στην εισαγωγή. Και ο Pessoa, κρυμμένος πίσω από τον ετερώνυμο Μπερνάρντο Σοάρες, γράφει: «Για να νιώσω την απόλαυση και τον τρόμο της ταχύτητας δεν έχω ανάγκη από γρήγορα αυτοκίνητα και υπερταχείες. Μου αρκεί ένα τραμ και η τρομερή ικανότητα αφαίρεσης που έχω και καλλιεργώ».

fernando pessoa

Ω Λισαβόνα, σπίτι μου Μτφρ.: Μαρία Παπαδήμα Εκδόσεις Gutenberg Σελίδες: 160

Νέας Εσοδείας. Επιμείναμε, επιμένουμε και θα επιμένουμε: στα χρόνια της κρίσης, η εκδοτική παραγωγή είναι μια ανάσα, ιδίως αυτή ποιοτικών εκδοτικών οίκων που δρουν δονκιχωτικά. Τόσο των παλαιότερων (όπως οι Εστία, Ίκαρος, Άγρα, Gutenberg, Νεφέλη, Νήσος, Πλέθρον, Μεταίχμιο κ.λπ.) όσο και αυτών που ηρωικά ξεπρόβαλαν τον τελευταίο καιρό (όπως οι Κίχλη, Αντίποδες, Περισπωμένη, Utopia, Μελάνι, Οκτώ). Σπεύδω να προτείνω τηλεγραφικώς ορισμένα βιβλία που κυκλοφόρησαν προσφάτως και που είναι σίγουρο ότι θα διαβαστούν και θα συζητηθούν από τους ολοένα και πιο απαιτητικούς αναγνώστες: 1. Marc Ferro: Τύφλωση (μτφρ. Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Μεταίχμιο), όπου μιλώντας (και) για τον Μάη του ’68, ο σημαντικός ιστορικός τονίζει πως την έκρηξη αυτή την προανήγγειλαν κυρίως οι καταστασιακοί (situationnistes). 2. Χάρης Σαββόπουλος: Η τέχνη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο – 1940-1960 (εκδ. Πλέθρον), όπου απολαμβάνουμε ένα συνεκτικό πανόραμα των πρωτοποριακών τάσεων που αναστάτωσαν μύθους και γερασμένες βεβαιότητες στο εικαστικό πεδίο. 3. Emir Kusturica: Ξένος μες στον γάμο (μτφρ. Αλέξης Εμμανουήλ, εκδ. Utopia), όπου λάμπει ο μαγικός βαλκανικός ρεαλισμός του δυναμικού σκηνοθέτη, μουσικού και συγγραφέα, με ισχυρές δόσεις χιούμορ και τρυφεράδας, και κάμποσα αναπάντεχα μπλεξίματα. 4. Χρήστος Χρυσόπουλος: Ο δανεισμένος λόγος (εκδ. Οκτώ), όπου ο δαιμόνιος συγγραφέας μιλάει για τις ποικίλες εκφάνσεις του γραπτού λόγου και θίγει τα ζητήματα της προσωπικής εμπλοκής των δημιουργών με τα κείμενά τους. 5. Leonard Mlodinow: Τα βήματα του μεθυσμένου (μτφρ. Ανδρέας Μιχαηλίδης), όπου ο διακεκριμένος φυσικός επιστήμονας περιπολεί στην αχανή επικράτεια της τυχαιότητας, προσφέρει έναν καινούργιο τρόπο αντίληψης του κόσμου και μας υπενθυμίζει ότι πολλά πράγματα στη ζωή είναι τόσο προβλέψιμα όσο τα βήματα κάποιου που γυρνάει σπίτι του τρεκλίζοντας ύστερα από μια νύχτα στο μπαρ. Δράση. Ένα θέμα αιχμής με διαχρονικές διαστάσεις και συνέπειες πρόκειται να απασχολήσει το 3ο Θερινό Πανεπιστήμιο «Ελληνική Γλώσσα, Πολιτισμός και ΜΜΕ» που οργανώνεται το 2017 στο Γαύριο της Άνδρου. «Λογοκρισία vs λόγος και κρίση» τιτλοφορείται ο φετινός κύκλος ενός προγράμματος που έγινε θεσμός και αναπτύσσει μια ιδιαίτερη δυναμική τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό με τα θεμελιώδη «συστατικά» της διά βίου μάθησης και της διαρκούς επιμόρφωσης. Το 3ο Θερινό Πανεπιστήμιο διευθύνεται ακαδημαϊκά από την επίκουρη καθηγήτρια Γλωσσολογίας και Ελληνικής Γλώσσας και Fellow of Comparative Cultural Studies (2014-15) CHS-GR του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Νικολέττα Τσιτσανούδη-Μαλλίδη, ενώ και φέτος ενισχύεται με την παρουσία του Γιάννη Μαμάη, των εκδόσεων Gutenberg που στηρίζουν το πρόγραμμα, ο οποίος αναλαμβάνει επικεφαλής του εκπαιδευτικού και πολιτιστικού προγράμματος που εμπλουτίζει το σεμιναριακό κομμάτι. Όπως αναφέρει η κ. Ν. Τσιτσανούδη, επιλέχτηκε ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα το οποίο θα καλύψει θεματικές όπως η λογοκρισία στον δημόσιο λόγο, στο πλαίσιο μιας ιστορικής αναδρομής η οποία θα καταλήξει σε επίκαιρες προσεγγίσεις. «Λογοκρισία και δημοσιογραφικός λόγος, πολιτική λογοκρισία και επικοινωνία, εξουσία και μηχανισμοί λογοκρισίας και επιβολής, γλωσσική λογοκρισία είναι μερικοί από τους άξονες οι οποίοι θα απασχολήσουν τα σεμινάρια». (Πληροφορίες στην ιστοσελίδα summerschool.ac.uoi.gr.) Το πρόγραμμα προσφέρεται σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, απόφοιτους, υποψήφιους διδάκτορες, ερευνητές, εκπαιδευτικούς και δημοσιογράφους. Το 3ο Θερινό Πανεπιστήμιο περιλαμβάνει καθημερινές τετράωρες διαλέξεις, εργαστήρια, συναντήσεις ανταλλαγής ιδεών στο τέλος κάθε εργαστηρίου/διάλεξης, καθώς και πολιτιστικές δραστηριότητες και εκπαιδευτικές εκδρομές. Στο πρόγραμμα θα διδάξουν κορυφαίοι ακαδημαϊκοί καθηγητές από ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια. radiobookspotting.blogspot.gr/ 9.3.17 – lifo

59

60 lifo – 9.3.17

ΚΡΙΟΣ Την Παρασκευή η είσοδος του Άρη στον

ΛΕΩΝ Οι ιδέες σας μπορούν να υλοποιηθούν σύ-

ΤΟΞΟΤΗΣ Καινούργιες προοπτικές ανοίγονται

Ταύρο αναπτερώνει το ηθικό σας και είναι μια καλή εποχή για να αξιοποιήσετε τα ταλέντα και τις γνώσεις σας. Τη Δευτέρα ο Ερμής περνάει στο ζώδιό σας και σας κάνει πιο επικοινωνιακούς και πρόσχαρους, κάτι που θα συμβάλει στη διεύρυνση του κοινωνικού σας κύκλου. Μπορεί να προκύψουν ιδέες και προτάσεις που θα σας ενθουσιάσουν, ενώ παράλληλα επιλύεται και ένα οικονομικό θέμα που σας προβλημάτισε πολύ μέσα στο προηγούμενο διάστημα. Είναι μια εβδομάδα κατά την οποία θα πρέπει να είστε πιο προσεχτικοί με τις σχέσεις σας, καθώς την Κυριακή η Πανσέληνος στην Παρθένο μπορεί να σας κάνει να εστιάσετε στα αρνητικά στοιχεία οικείων σας και οι συγκρούσεις θα είναι αναπόφευκτες. Φροντίστε την υγεία σας, ιδιαίτερα το νευρικό σας σύστημα, ικανοποιώντας τις προσωπικές σας επιθυμίες και ενισχύοντας τον οργανισμό σας με ισορροπημένη διατροφή.

ντομα ή να αποτελέσουν αφορμή για νέες περιπέτειες, καθώς είστε αποφασισμένοι να βγείτε με κάθε τρόπο κερδισμένοι. Η ενασχόλησή σας με πολλά θέματα ταυτόχρονα ναι μεν σας δίνει την ευκαιρία να πειραματιστείτε σε διάφορα μέτωπα, όμως αρκετά από αυτά θα μείνουν στη μέση, χωρίς κάποια ορατή επιτυχία. Επιλέξτε συγκεκριμένες κατευθύνσεις και ρίξτε σε αυτές το βάρος της προσοχής σας για να έχουν αποτέλεσμα οι κόποι σας. Η ανάγκη σας για ένα καινούργιο ξεκίνημα στην προσωπική σας ζωή μπορεί να προϋποθέτει αρχικά έναν χωρισμό, αν αισθάνεστε πως δεν σας ικανοποιεί πλέον η σχέση σας, ή να σημαίνει την απόκτηση ενός παιδιού για εσάς που είστε δεμένοι με το ταίρι σας. Όπως και να έχει, είναι σημαντικές αποφάσεις και θα πρέπει να είστε κατασταλαγμένοι προτού κάνετε οποιαδήποτε ενέργεια. Οι ελεύθεροι ενδιαφέρεστε μόνο για περιπέτειες δίχως δεσμεύσεις.

μπροστά σας και αρκετοί από εσάς μπορεί να βρεθείτε σε δίλημμα αν σας παρουσιαστούν αρκετές αξιόλογες ευκαιρίες. Μην περιορίζετε τις ενέργειές σας, ακολουθώντας την πεπατημένη, και πάρτε ρίσκα τώρα που είναι πιο ευνοϊκές οι συνθήκες για τα επαγγελματικά σας. Όσοι σκοπεύετε να ανοίξετε δική σας επιχείρηση, αναζητήστε εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης μέσω επενδυτών που θα σας στηρίξουν. Ενημερωθείτε πώς μπορείτε να κινηθείτε. Η ερωτική σας ζωή έχει μπει στον πάγο εξαιτίας της συνεχούς ενασχόλησής σας με τα επαγγελματικά σας, αν δεν κάνετε όμως κάτι για τη σχέση σας, είναι θέμα χρόνου να διαλυθεί. Η Πανσέληνος της Κυριακής μπορεί να εντείνει την ανάγκη σας για ερωτικές περιπέτειες και να θέσει σε κίνδυνο τη σχέση ή τον γάμο σας. Προτού κάνετε κάτι, σκεφτείτε τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν και αναλάβετε με ωριμότητα την ευθύνη των πράξεών σας.

ΤΑΥΡΟΣ Η είσοδος του Άρη στο ζώδιό σας την

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Η είσοδος του Ερμή στον Κριό τη

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Παρασκευή σας προκαλεί έντονα την ανάγκη να διαφυλάξετε την περιουσία σας και να δουλέψετε ακόμα πιο σκληρά για να ενισχύσετε τα εισοδήματά σας. Το πείσμα και η αποφασιστικότητά σας είναι οι κυρίαρχοι σύμμαχοί σας, αρκεί να μην το παρακάνετε, πιέζοντας καταστάσεις και άτομα που θα σας φανούν χρήσιμα. Η προνοητικότητα και η λογική σας μπορούν να σας προστατέψουν από ανώφελες συνεργασίες και άσκοπη σπατάλη χρόνου. Η ερωτική σας ζωή αποκτά περισσότερο πάθος και ένταση λόγω του Άρη και εκεί θα πρέπει να είστε προσεχτικοί, καθώς ο ανταγωνισμός με το ταίρι σας μπορεί να επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα. Βρείτε τρόπους για να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας, μην ξεχνάτε όμως και αυτές του συντρόφου σας. Γενικά, χρειάζεστε περισσότερο προσωπικό χώρο και χρόνο, κάτι που μπορεί να ενταθεί μέσα στο Σαββατοκύριακο εξαιτίας της Πανσελήνου της Κυριακής.

Δευτέρα επηρεάζει θετικά τον τομέα των ταξιδιών, των σπουδών και της επικοινωνίας και θα πρέπει να αξιοποιήσετε το επόμενο διάστημα για να κάνετε τις επαφές που θα σας δώσουν νέες ευκαιρίες. Θέματα σπουδών γίνονται πιο βατά και μπορείτε να πάρετε αποφάσεις για το μέλλον σας με περισσή σιγουριά. Αφιερώστε χρόνο σε μετακινήσεις για την προώθηση των υπηρεσιών σας και περιορίστε τις ευθύνες σας ώστε να είναι αποτελεσματικές οι προσπάθειές σας. Η Πανσέληνος της Κυριακής στο ζώδιό σας μπορεί να σας κάνει εριστικούς και δύστροπους, κάτι που θα απομακρύνει τους οικείους σας. Μην παίζετε με την υπομονή των άλλων και προσπαθήστε να βρείτε τις ισορροπίες σας μέσω εναλλακτικών θεραπειών, γιόγκα, διαλογισμού κ.λπ. Για να βελτιωθεί η ερωτική σας ζωή, θα πρέπει να βάλετε λίγο νερό στο κρασί σας.

ΖΥΓΟΣ Οι Ζυγοί έχετε περάσει πολλές απογοητεύσεις, οι επόμενες μέρες όμως θα είναι αρκετά ευνοϊκότερες και θα καταφέρετε να βρείτε μια θέση εργασίας με ικανοποιητικούς όρους, κάτι που θα αλλάξει την καθημερινότητά σας και εκεί ίσως να ζοριστείτε μέχρι να βρείτε τους ρυθμούς σας. Είναι μια εποχή που συμβαίνουν θετικά πράγματα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως μπορείτε να επαναπαύεστε, μια και τίποτα δεν θα σας χαριστεί με ευκολία. Ένα νομικό ζήτημα που σας απασχολεί θα έχει αίσιο τέλος για εσάς. Καινούργια χόμπι και δραστηριότητες που τονώνουν την ψυχολογία σας έχουν ως αποτέλεσμα τη διεύρυνση του κύκλου σας και μέσα από νέες γνωριμίες με τις οποίες θα έχετε κοινά γούστα και ιδέες μπορεί να προκύψουν νέοι έρωτες που θα δώσουν περισσότερο νόημα στην καθημερινότητά σας. Η ανάγκη σας να βελτιώσετε την εμφάνισή σας είναι έντονη και προβλέπεται αύξηση των εξόδων λόγω αγορών ρούχων και αξεσουάρ. Φανείτε προνοητικοί και λογικοί.

ΔΙΔΥΜΟΣ Η είσοδος του Ερμή στον Κριό τη Δευτέρα προκαλεί ευνοϊκό κλίμα για συζητήσεις με εργοδότες και συνεργάτες καθώς και για να επιλυθούν οικονομικά ή νομικά ζητήματα που σας απασχολούν. Έως τότε θα πρέπει να είστε προσεχτικοί στη διαχείριση του λόγου σας, ώστε να αποφύγετε μια ρήξη που θα σας δυσκολέψει τη ζωή. Τακτοποιήστε οφειλές που μπορούν να προκαλέσουν απώλειες στην περιουσία σας τώρα που είναι πιο στρωτές οι δοσοληψίες σας. Την Κυριακή η Πανσέληνος στην Παρθένο μπορεί να σας κάνει να αγανακτήσετε με τον εαυτό σας και είναι ιδανική στιγμή για να ξεκινήσετε διατροφή και άσκηση. Από πλευράς αντοχών, η ενέργειά σας είναι σε υψηλά επίπεδα και μπορείτε να βρείτε τη φόρμα σας χωρίς να πεινάτε. Όσο κι αν θέλετε να αναθερμανθεί η σχέση ή ο γάμος σας, η στάση που κρατά το ταίρι σας δεν καθιστά εύκολη την ικανοποίηση της επιθυμίας σας.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

από την τροπή που παίρνουν τα γεγονότα όσον αφορά τα επαγγελματικά σας όμως, αρκετές υποθέσεις σας θα δρομολογηθούν και θα ανακτήσετε τη χαμένη σας αισιοδοξία. Απομονώστε εστίες έντασης που σας αποσπούν από τους στόχους σας και δημιουργήστε τις συνθήκες που θα συμβάλουν στην αύξηση της απόδοσής σας. Τέλος, αφήστε στο πίσω μέρος του μυαλού σας εγχειρήματα που δεν είναι της παρούσης να υλοποιηθούν και δώστε έμφαση στην τρέχουσα εργασία σας. Η Πανσέληνος της Κυριακής στην Παρθένο σας κάνει να σκέφτεστε πιο ατομικιστικά και είναι κάτι που θα επηρεάσει τις σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που σκέφτονται και ενεργούν προς όφελος της οικογένειας. Αν είστε σε σχέση ή γάμο, ενδεχομένως να μεγαλώνει η οικογένεια και να αναζητάτε ένα μεγαλύτερο σπίτι ή να αποφασίσετε μια συγκατοίκηση. Ιδανική εποχή για να κάνετε μια μετακόμιση.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Οι σχέσεις σας έχουν μπει στο μι-

Starfax

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Οι Καρκίνοι είστε απογοητευμένοι

κροσκόπιο και είναι μια εποχή κατά την οποία είστε αποφασισμένοι να μην ανεχτείτε άτομα που δεν σας σέβονται, κι ας έχει μεγάλο κόστος αυτό, είτε σε επαγγελματικό είτε σε προσωπικό επίπεδο. Η εβδομάδα παρουσιάζει αρκετά θετικά στοιχεία, κρύβει όμως και ορισμένες παγίδες τις οποίες θα αποφύγετε αν ακούσετε τη διαίσθησή σας. Κληρονομικά θέματα, έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα εντάσεων, αρχίζουν να επιλύονται και είστε πλέον πιο συγκεντρωμένοι στη δουλειά σας. Σχέσεις που είναι στα πρόθυρα της διάλυσης μπορεί να μην αντέξουν έπειτα από μια έντονη διαμάχη μέσα στο Σαββατοκύριακο. Η Πανσέληνος της Κυριακής επαναφέρει μια παρελθοντική ιστορία και αυτήν τη φορά είναι αμφίβολο κατά πόσο θα ξεπεραστεί, εφόσον υπάρχουν ήδη τριγμοί στη σχέση ή τον γάμο σας. Οι ελεύθεροι, ενώ ζείτε μεγάλους έρωτες, δεν είστε διατεθειμένοι να δεσμευτείτε αν δεν σιγουρευτείτε αρχικά για τα δικά σας συναισθήματα.

Μπορεί αυτή την εποχή να μην ξέρετε τι θέλετε, αλλά δεν έχετε ιδιαίτερα προβλήματα και σε γενικές γραμμές περνάτε καλά. Στον επαγγελματικό τομέα, κάποιες επαφές που κάνατε στο παρελθόν αρχίζουν τώρα να αποδίδουν και μη σας φανεί παράξενο αν δεχτείτε μια πρόταση συνεργασίας από το πουθενά. Με τη διαχείριση των οικονομικών σας πρέπει να είστε πιο προσεχτικοί, καθώς έχετε έντονες τάσεις για σπατάλες και αργά ή γρήγορα θα πρέπει να πληρώσετε τη «λυπητερή». Στον τομέα της φιλίας μπορεί να παρουσιαστούν κάποια προβλήματα, αλλά θα είναι παροδικά. Η Πανσέληνος της Κυριακής προκαλεί εκρηκτικό κλίμα και μπορεί από μια απλή κουβέντα να ξεκινήσει ολόκληρη διαμάχη. Θέματα παιδιών μπορεί επίσης να σας απασχολήσουν και θα πρέπει να σκαρφιστείτε εποικοδομητικούς τρόπους για την εκτόνωσή τους. Ένα άθλημα ή μια δημιουργική ασχολία μπορεί να αποβεί σωτήρια καθώς το να απασχολείτε τα παιδιά σε καθημερινή βάση είναι δύσκολη διαδικασία.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Μη βιαστείτε να πουλήσετε κάποιο ακίνητό σας για να κάνετε μια επένδυση, καθώς το σίγουρο είναι πως δεν θα πετύχετε μεγάλα κέρδη και θα χάσετε και το ακίνητο που είναι κάτι σίγουρο. Ενδεχομένως να σας παρουσιάσει κάποιος πολύ ρόδινη την κατάσταση, αλλά θα είναι μοιραίο λάθος να βασιστείτε σε λόγια χωρίς να έχετε κάνει έρευνα. Οι εποχές είναι παράξενες και μπορεί να πέσετε θύμα επιτήδειων πολύ εύκολα, ακόμα και μέσω Διαδικτύου. Ζητήστε συμβουλές από άτομα που έχουν περισσότερες γνώσεις. Στον οικογενειακό τομέα υπάρχουν θέματα κρυμμένα κάτω από το χαλί, τα οποία, αργά ή γρήγορα, θα αποκαλυφθούν και οι επιπτώσεις θα είναι αρνητικές. Αν σκοπεύετε να λύσετε τα προβλήματά σας, καλύτερα να το αποφύγετε μέσα στο Σαββατοκύριακο, καθώς η Πανσέληνος της Κυριακής στην Παρθένο δεν ευνοεί την εξισορρόπηση των καταστάσεων. Ασχοληθείτε περισσότερο με τον εαυτό σας και τις προσωπικές σας ανάγκες.

ΙΧΘΥΣ Για να πετύχετε τους στόχος σας και να έχετε σίγουρα οφέλη χρειάζεται στρατηγική και σωστή οργάνωση, αποφεύγοντας τις εξιδανικεύσεις που σας δίνουν κουράγιο. Είναι προτιμότερο να γνωρίζετε από πριν όλους τους κινδύνους ώστε να αποφύγετε τις κακοτοπιές, παρά να τις βρείτε μπροστά σας σε ανύποπτο χρόνο. Κάποιες έκτακτες ανάγκες που προκύπτουν δεν πρέπει να σας επηρεάσουν αρνητικά. Ενδεχομένως να αφήσετε για λίγο στην άκρη την άμεση εφαρμογή των σχεδίων σας, τουλάχιστον μέχρι να εξασφαλίσετε μια σταθερή ροή στα οικονομικά. Οι ψυχολογικές σας μεταπτώσεις προκαλούν αστάθεια στα αισθηματικά και μέσα στο Σαββατοκύριακο θα νιώσετε έντονα την ανάγκη να βάλετε σε μια τάξη τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας, επηρεασμένοι από την Πανσέληνο της Κυριακής. Αν αναρωτιέστε για τα συναισθήματά σας, αυτό είναι μια ένδειξη πως αρχίζει να ξεθωριάζει η σχέση σας και θα πρέπει να πάρετε οριστικές αποφάσεις.

SUDOKU No 503 3

5 8

6

5 8

1

7

8 7 5 6 2 1 3 8 7 2 3

4 2 1 8 4

9

Η λύση του προηγούμενου 6 2 7 5 9 1

3 4 5 6 8 7

9 1 8 2 4 3

8 3 1 9 6 2

2 6 4 7 5 8

5 7 9 1 3 4

4 9 6 3 2 5

1 8 2 4 7 6

7 5 3 8 1 9

8 9 6 5 1 2 7 3 4 4 1 5 7 3 6 8 9 2 3 2 1 4 9 8 1 5 6

9.3.17 – lifo

61

ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΌ ΌΣΑ ΖΉΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΆΔΑ 62 lifo – 9.3.17

Είναι τόσο κοντά, αλλά δεν είχα αξιωθεί ποτέ να πάω μέχρι εκεί: Ένα διήμερο στην Αίγινα με βόλτα στον Ναό της Αφαίας στην ανατολική πλευρά του νησιού (το εξαίρετο δείγμα αρχαϊκής αρχιτεκτονικής που πιστεύεται ότι αποτέλεσε τον ναόπρότυπο για τους αρχιτέκτονες του Παρθενώνα, Ικτίνο και Καλλικράτη) και από κει ποδαρόδρομος μέχρι το Ελλάνιο Όρος, το πιο ψηλό σημείο του νησιού, με φανταστική θέα στον Σαρωνικό, όπου βρίσκονται τα απομεινάρια του ναού του Ελλάνιου Δία (τρεις κολόνες και τα θεμέλια του τεράστιου οικοδομήματος). Εκεί, ανάμεσα στα κίτρινα λουλούδια που μυρίζουν καφέ και στα δεκάδες κομμάτια από σπασμένα αγγεία και κομμάτια οψιδιανού (από προϊστορικά εργαλεία;), πήραμε την πρώτη γεύση της άνοιξης. Και μετά, με πάστα σοκολατίνα στο Αιάκειον, ολοκληρώσαμε την εαρινή γιορτή.

M. Hulot

Με το που ξεκίνησε το ντοκιμαντέρ Greek Animal Rescue στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης (στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ) ένιωσα μεγάλη συγκίνηση, που δεν υποχώρησε καθόλου σε όλη τη διάρκειά του. Ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης φωτίζει αριστοτεχνικά τη δράση Βρετανών και Ελλήνων που μέσω των ομάδων «Greek Animal Rescue» και «Φαντάσματα του Ασπροπύργου» νοιάζονται για τα αδέσποτα της χώρας. Άρης Δημοκίδης

Διαβάζοντας την νέα έρευνα της «διαΝΕΟσις», είδα ότι ένας στους τρεις Έλληνες επιθυμεί την επιστροφή της χώρας στη δραχμή, τέσσερις στους δέκα πιστεύουν ότι η φοροδιαφυγή αποτελεί θεμιτή άμυνα

κατά της υπερβολικής φορολογίας και ότι ένας στους τέσσερις πιστεύει ότι «μας ψεκάζουν». Επίσης, το 42% των Ελλήνων θα ενοχλούνταν από την ανέγερση τζαμιών στην Ελλάδα και το 49% θεωρεί ότι η Ελλάδα ζημιώθηκε από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά είναι μερικά από τα ευρήματα του οργανισμού που δείχνουν τον σαφή προσανατολισμό της χώρας μας, η οποία γίνεται περισσότερο συντηρητική, αντιευρωπαϊκή και συνάμα αντιδημοκρατική. Γιάννης Πανταζόπουλος

Μόνο θετικές εντυπώσεις και αυτή την εβδομάδα: Ο Νικόλας Περδικάρης και η έκθεση έργων ψηφιακής τέχνης με τίτλο «Monitor» στον «Φωταγωγό» (Κολοκοτρώνη 59Β και Λιμπονά)./ Η διαρκής δραστηριότητα, εικαστική και πέραν των εικαστικών, της Μαρίας Παπαδημητρίου. Βλέπε: Αγριμικά, Βλέπε: Souzy Tros / Η επίμονη επαναφορά της σκέψης των Walter Benjamin, Ludwig Wittgenstein, Guy Debord ως διαύγαση των συνθηκών ζωής σήμερα./ Η παράσταση Aurora του Βλαδίμηρου Νικολούζου με την πολύτροπη Ηλέκτρα Νικολούζου στο Χοροθέατρο Ροές./ Οι πένες Kaweco, πολύτιμα εργαλεία γραφής./ Το βιβλιοπωλείο Bibliothèque του Βάσου Γεώργα στην πλατεία Εξαρχείων./ Το όνειρό μου ότι έπινα απανωτές τεκίλες με τον Roberto Bolaño και τον David Foster Wallace που μου εξηγούσαν ότι, όχι, δεν πέθαναν, πλάκα έκαναν, είναι ζωντανοί και ακούνε Scott Walker δέκα ώρες την ημέρα./ Η τσιπουροκατάνυξις στην Ταβέρνα του Οικονόμου μετά την επίσκεψη στην γκαλερί της Ελένης Κορωναίου. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Ενθουσιάστηκα (και τα ’κανα πάνω μου, με το συμπάθιο) με το ιρανικό Στη σκιά του φόβου, που λειτουργεί απίστευτα τόσο ως καθαρόαιμο θρίλερ όσο και ως πολιτική αλληγορία, και δηλώνω ότι θέλω να πάω στην Τεχεράνη ASAP. Αλέξανδρος Διακοσάββας

Το δυστύχημα με την «τρελή» Πόρσε στην Αθηνών-Λαμίας που θέρισε τέσσερις ζωές μαζί μ’ εκείνη του νεαρού οδηγού της άνοιξε μια τεράστια και ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά συζήτηση σε ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα – από την «ταξικότητα» κάποιων τροχαίων μέχρι την πονεμένη ιστορία της οδικής συμπεριφοράς του μέσου Έλληνα εν γένει, ανεξαρτήτως μέσου ή εισοδήματος. Είθε όλες αυτές οι μεγάλες ιδέες και προθέσεις, που τόσο λάβρα διατυπώθηκαν, να μην ξεχαστούν όταν εκτονωθεί το θυμικό αλλά να συμβάλουν σε μια πιο ανθρώπινη καθημερινότητα στην άσφαλτο. Θοδωρής Αντωνόπουλος

Αν μη τι άλλο, διαβάζοντας αναλυτικά τον λογαριασμό της ΔΕΗ, μαθαίνεις για υπηρεσίες και φόρους που, μολονότι έρχονται στη συσκευασία ομολογουμένως «υπέρκομψων» αρκτικόλεξων, δεν ήξερες καν ότι υπάρχουν, δεν σε αφορούν, δεν πρόκειται να αλλάξουν τη ζωή σου προς το καλύτερο, δεν ερωτήθηκες ποτέ αν θεωρείς την ύπαρξή τους λογική ή έστω πρακτική με κάποιον τρόπο και, κυρίως, δεν παράγουν κάποιο άξιο λόγου έργο. Και αν το ποσό που πρέπει να πληρώσεις δεν έχει ανεβάσει επαρκώς την πίεσή σου, το επεξηγηματικό ραβασάκι που έρχεται

μαζί με τον λογαριασμό κι έχει τον ευφάνταστο τίτλο «Όλα στο φως», σε αποτελειώνει: η υπηρεσία όχι μόνο κόπτεται για τη «διαφάνεια σε κάθε δοσοληψία», εξού και η λεπτομερής ανάλυση κάθε χωριστής χρέωσης, αλλά και «είναι πάντα δίπλα σας στον καθημερινό σας αγώνα». Και εις ανώτερα! Μαρία Δρουκοπούλου

Ένα ταξίδι στο Βελιγράδι, φάρμακο για τα δύσκολα που έρχονται, και η επιστροφή στην Αθήνα, με τις ανθισμένες αμυγδαλιές και τις νεραντζιές της να μοσχοβολούν. Φιλίππα Δημητριάδη

Όταν γνωρίζεις έναν πραγματικά ξεχωριστό καλλιτέχνη, χαρακτηρισμός που ο ίδιος αποστρέφεται, τότε καταλαβαίνεις την αληθινή σημασία των λέξεων. Το συνειδητοποίησα όταν συνάντησα τον κορυφαίο Γάλλο φωτογράφο Αntoine d’ Αgata που βρίσκεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Μοναδική περίπτωση ανθρώπου, εμπλέκεται στις καταστάσεις που απεικονίζει, όσο ακραίες και αντισυμβατικές και αν είναι, ζει μια νομαδική ζωή ταξιδεύοντας και δουλεύοντας σε όλο τον κόσμο, χωρίς να έχει μόνιμη κατοικία – πολύ πρόσφατα απέκτησε μια γκαρσονιέρα. Ένας άνθρωπος που δεν συμβιβάστηκε και είναι 56 ετών. Δεν πρέπει να υπάρχουν πολλοί τέτοιοι εκεί έξω. Μερόπη Κοκκίνη

H Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, όπως την αναγνωρίζουν πια ως στόχο η Γαλλία, η Γερμανία κ.λπ. Οι ευφημισμοί στις κυβερνητικές εξαγγελίες, η πιο παλιά πολιτική τεχνολογία./ Όσοι εξακολουθούν να χειρίζονται σαν «όπλα» τις αγωνίες των ανθρώπων στην κρίση./ Η μοναξιά όσων δεν βλέπουν «Survivor» στις οικογένειες./ Το ωραίο εργαστήριο για την ποίηση τη δεκαετία του ’80, Κυριακή μεσημέρι, στην Τεχνόπολη (GR80s#)./ H άνοιξη που εξακολουθεί να παρηγορεί τον διαβάτη, παρά τα χίλια μύρια που μπορεί να μαυρίζουν τις μέρες του. Νικόλας Σεβαστάκης

Έγινε κι αυτός ο χαμός στο ελληνικό Τwitter με την καημένη «λιλή» του Τομ Χάρντι στο Taboo, η οποία θέλω να καταγγείλω ότι ποτέ δεν εμφανίστηκε στη σειρά, παρά το μάρκετινγκ που φάγαμε στη μάπα, τις ψεύτικες υποσχέσεις και τα τόσα που διαβάσαμε γι’ αυτήν. Για να σοβαρευτώ λίγο, όμως, επρόκειτο για εξαιρετική τηλεόραση, που ακολουθούσε σαν πιστή ερωμένη το πνεύμα ταινιών όπως το Wicker Man και το Devils ή τις ταινίες της Hammer Horror των ’60s και ’70s. Έφαγε άδικο θάψιμο στα πρώτα επεισόδια, επειδή, λέει, κακολογούσε την East India Company και κάτι τέτοιες αηδίες για να γελάμε με τους πρώην πονεμένους αποικιοκράτες. Παρ’ όλα αυτά, έβγαλε τον Χάρντι, γυμνό ή ντυμένο, ασπροπρόσωπο και πραγματικά μου λείπει τώρα που τελείωσε. Μαρία Παππά

Θέλω να μάθω τη μέρα που η ΕΡΤ θα παραιτηθεί από κάθε αξίωσή της από την τσέπη μας. Αλήθεια! Γι’ αυτό το άθλιο πρόγραμμα που σερβίρει, πιο κουρασμένο και ταλαίπωρο από τη μίζερη και βασανιστική

κατάληξη του Λόγκαν στην τελευταία ταινία, γι’ αυτή την άθλια εκπροσώπηση –και δεν μιλάω μόνο για το κακόμοιρο θέαμα που παρακολουθήσαμε στις 6 Μαρτίου για τη Eurovision– που θυμίζει γαμήλιο γλέντι στον Λαγκαδά της δεκαετίας του ’60, δεν αξίζει ούτε ένα από τα ευρώ που παίρνει μαζί με τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Κι ούτε μία δράση, ούτε μία κινητοποίηση για έναν καλό σκοπό, ούτε λίγο να σηκώσει κάποιος τα μανίκια, έτσι, κάτι να δείξει ότι κάνει για το κοινό καλό. Σκυλοβαρέθηκα, και όχι μόνο όταν συγκρίνω το πρόγραμμά της με τις κρατικές άλλων χωρών. Γενικώς. Χριστίνα Γαλανοπούλου

Αξιώθηκα να δω το Manchester by the Sea και μου έκανε τρομερή εντύπωση η ερμηνεία του Κέισι Άφλεκ (δε του το είχα καθόλου!), η επίσης υπέροχη ερμηνεία της Μισέλ Γουίλιαμς, η μαγική σκηνοθεσία του Κένεθ Λόνεργκαν, αλλά κυρίως το γεγονός πως έφυγε από την απονομή των Όσκαρ χωρίς το βραβείο καλύτερης ταινίας. Νινέττα Γιακιντζή

Διχασμένη ανάμεσα στην είδηση «Άγγλος παπαγάλος, χαμένος για τρία χρόνια, επιστρέφει μιλώντας ισπανικά» και «Γιατροί ανακαλύπτουν μικροσκοπικό δεύτερο μυαλό να μεγαλώνει μέσα σε όγκο ασθενούς» – τις παραθέτω και τις δύο. Γεωργία Παπαστάμου

9.3.17 – lifo

63