Het is april, de tijd van het jaar dat de suikerbieten worden ingezaaid. Tijdens de groei en bloei van de suikerbieten is er sinds een paar jaar een bijzondere uitdaging bijgekomen in delen van Zuid-Limburg, een dorstige haas.
HOE EEN KOE EEN HAAS VANGT
Hazen vormen in toenemende mate een bedreiging voor de Zuid-Limburgse suikerbieten
De haas is de laatste decennia nooit echt een bedreiging geweest voor de productie van suikerbieten. Aaltjes in de bodem en schimmels waren dat wel. Wat is nu het geval? Sinds 2021 mag in Limburg niet meer op de haas gejaagd worden. Volgens deskundigen is de populatie sinds 1950 met 60 procent afgenomen. Er is bij verschillende partijen, waaronder de Nederlandse Jagers Vereniging, enige discussie over de gekozen meetmethodiek, maar desalniettemin heeft het parlement besloten de jacht op hazen te verbieden in Groningen, Utrecht en Limburg.
Het gevolg hiervan is dat de populatie op sommige gebieden in Limburg sterk aan het toenemen is. Zeker vanaf mei als de hazen jongen krijgen. Dat is op zich geen probleem, ware het niet dat deze vele hongerige snuiten gevoed moeten worden. Om de vochtvoorraad voor de melkproductie op peil te brengen heeft de haas een voedzame bron gevonden in de jonge suikerbieten.
De suikerbieten zijn in deze periode ongeveer een duim dik, heel zoet en sappig. Een ideale bron voor de hazenfamilie, maar net even iets minder voor de boer die al maanden in de weer is om zijn suikerbieten mooi te laten groeien. Als er hazen op een suikerbietenveld zijn geweest, valt dat vrij snel op. Boeren zien dat de rijen niet dichtgroeien in mei-juni, maar kunnen daar niks aan doen. In de rooiperiode, van september tot en met oktober, zien ze dat er meterslang geen bieten staan. Een onwenselijke situatie met productieverlies tot gevolg.
Vroeger werden hazen door de jager geschoten. Deze hield de populatie op peil en beschermde kwetsbare percelen tegen wild. Nu dit niet meer mag, kan de agrariër dit verlies alleen
maar accepteren. Het bijzondere aan dit dossier is dat de schade vooralsnog nergens te verhalen is. Agrariërs die zich geen raad meer weten en zelf contact opnemen met het ministerie voor een ontheffing op dit verbod, krijgen een wel heel bijzonder advies mee. “U kunt misschien een gaasdraad om uw perceel spannen om de hazen van uw grond te houden. Als dat te veel werk is, kunt u misschien bekers met suikerwater aan de rand van uw perceel plaatsen om te voorkomen dat een dorstige haas zich aan uw suikerbieten laaft.”
Bijzondere adviezen die menig agrariër de wenkbrauwen doen fronsen, zich hardop afvragend hoe het is gesteld met de praktische kennis over natuur en wild bij deze instanties. Zeker als je weet dat percelen suikerbieten gemiddeld 16 voetbalvelden groot zijn, is duidelijk dat gaasdraad spannen een onbegonnen zaak is, om nog maar te zwijgen over het advies van het suikerwater. Als het niet zo’n serieus onderwerp was, zou je denken dat het om een 1 aprilgrap gaat.
Verzoeken om maatwerkoplossingen in samenwerking met regionale jagers krijgt vooralsnog geen gehoor, terwijl deze specialisten juist wel de kennis in huis hebben om duurzaam wildbeheer toe te passen in gebieden waar dat wenselijk is. Dus hebben de boeren in Zuid-Limburg die last hebben van de haas het nakijken tot het moment dat feitelijke tellingen aangeven dat de hazenpopulatie weer op niveau is. Of er moet zich in de tussentijd een andere oplossing aandienen. Je weet immers nooit hoe een koe een haas vangt.
Gelukkig is er voorlopig nog wel voldoende suiker uit Nederlandse suikerbieten voorhanden voor de chocolade paashazen. Die mogen nog wel in Limburg worden geschoten, pardon, gegeten.
Voor vragen of opmerkingen kunt u ons bereiken via onderstaande gegevens.
Telefoon: 0475-381777
Fax: 0475-333243
Email: info@lltb.nl