Tígull 01. tbl 05. árg.

GALLHARÐIR STUÐNINGSMENN

GUÐJÓNS FJÖLMENNTU Á IDOLIÐ

Idol stjörnuleit sneri aftur á skjái landsmanna í haust eftir nokkurra ára fjarveru og hófust beinar útsendingar 8 manna úrslita um síðastliðna helgi á Stöð 2. Við Eyjamenn áttum að sjálfsögðu fulltrúa þar í Guðjóni Smára Smárasyni. Gerði hann sér lítið fyrir og komst áfram í næstu umferð. Guðjón var greinilega vel studdur af áhorfendum í Idol-höllinni þar sem keppnin fór fram. Tígull var að sjálfsögðu á staðnum og tók einn úr hópi stuðningsmanna Guðjóns tali en þeir voru klæddir í bol með mynd af Guðjóni.

“Ég ákvað að sýna stuðning minn við þennan frægasta vin minn með því að prenta boli með andlitinu hans og hvetjandi texta. Ég hef lengi haft áhuga á fatahönnun þannig að þetta var tilvalin leið til að búa til peppandi stemningu fyrir keppninni.” sagði Snæþór Bjarki eftir keppnina á föstudaginn. “Við vorum öll að vinna með Guðjóni síðasta sumar í Reykjadal, sumarbúðum fyrir fötluð börn og ungmenni í Mosfellsdal. Skemmtilegasti vinnustaður í heimi, ég mæli með!” Aðspurður út í bolina sagði Snæþór fleiri vera á leiðinni fyrir þá sem vilja styðja Guðjón og styrkja gott málefni í leiðinni. “Ég stefni á að græja fleiri boli en það verður ekki hægt fyrir næsta þátt heldur þarnæsta þátt sem er 27. janúar. Bolirnir kosta 5990 krónur og rennur allur ágóði af þeim til Reykjadals. Hægt er að panta boli með því að senda mér skilaboð á instagram, @snaebjark, fyrir laugardaginn 21. Janúar.”

Sjö manna úrslit Idolsins fara fram næsta föstudag kl. 19.00 og er um að gera að stilla á Stöð2 og kjósa okkar mann áfram.

TÍGULL

DREIFING:

Tígull kemur út vikulega í Vestmannaeyjum og er dreift frítt inn á öll heimili og fyrirtæki. Ritstjórar & ábyrgðarmenn: Lind Hrafnsdóttir, Katrín Laufey Rúnarsdóttir & Sæþór Vídó. Ljósmynd á forsíðu: Sigurgeir Jónason.

ÚTGÁFA:

Dreifing fer fram á miðviku- og fimmtudögum og er dreift inn á öll heimili og fyrirtæki í Vestmannaeyjum. Einnig er hægt að skoða blaðið á vefsíðunni okkar: www.tigull.is

Hönnun: Lind Hrafnsdóttir lind@leturstofan.is Auglýsingar: Katrín Laufey katalaufey@tigull.is Prentun: Prentun.is

SKIL Á AUGLÝSINGUM: Auglýsingar sendist á: tigull@tigull.is

Skil á auglýsingum er í hádeginu á mánudögum. Vinsamlegast bókið tímalega.

KYNNING Á STARFSFÓLKI SEA LIFE TRUST

Nafn: Þóra Gísladóttir

Starf: Rekstrarstjóri á griðarstaðnum okkar, Beluga Whale Sanctuary.

Hvaðan ertu: Héðan. Borin og barnfæddur eyjamaður.

Hvað ertu búin að starfa lengi hjá Beluga Whale Sanctuary: Síðan á síðasta ári.

Hver er eftirminnilegasti starfsfélaginn sem þú hefur haft á safninu: Ætli ég verði ekki að segja Audrey, því ég hef hreinlega bara unnið mest með henni. Ótrúlega skemmtileg persóna og afbragðs kennari. Annars erum við með svo fjölbreyttan hóp af frábæru starfsfólki að það er ekki hægt að gera upp á milli þeirra, maður gerir ekki upp á milli barnanna sinna, ekki rétt?

Hvernig er venjulegur dagur hjá þér: Hver dagur er einstakur því starfið er mjög viðamikið og fjölbreytt. Það er allt frá því að búa til fjárhagsáætlanir og alveg yfir í að aðstoða dýrateymið. En ég byrja yfirleitt á því að fara yfir daginn, hvaða fundir séu planaðir, hvort það séu nýjar bókanir fyrir ferðir hjá okkur og þ.h. Svo er alltaf fund-

ur kl 9 með dýrateyminu og hvernig dagurinn lítur út. Eftir það getur dagurinn orðið alls konar.

Eru einhverjar breytingar framundan: Já ætli það verði ekki alltaf einhverjar breytingar með öllu nýju fólki. Annars langar mig að hafa meiri viðburði á safninu, hafa meira opið og svo þurfum við að koma fyrir fleiri skjáum, þegar stelpurnar fara út í Klettsvík í sumar, þannig að hægt verði að fylgjast með þeim í kvínni.

Hvað er skemmtilegasti parturinn af starfinu: Ég viðurkenni það fúslega, verandi óhóflegur aðdáandi dýra, að það að vera með á æfingum hjá mjöldrunum okkar getur ekki verið annað en skemmtilegasti parturinn. Við værum ekki að leggja þetta allt á okkur ef það væri ekki fyrir dýrin hér á safninu.

Eftirlætis dýrið sem þú hefur unnið með: Ég á nú ekkert uppáhalds dýr. Þau eru öll með svo stóra og skemmtilega karaktera. Moli kemur t.d. alltaf að glerinu þegar ég kem og sýnir listir sínar í vatninu en Moli er skrofa sem kom hingað til okkar og neitar að fara. Svo erum við með ufsahóp og einn þeirra er væntanlega sjón-

Fróðleikur um Sea Life Trust

Beluga Whale Sanctuary var byggt með stuðningi frá Merlin Entertainments sem reka m.a. Madam Tussaud vaxmyndasöfnin, Legoland, Sea Life söfnin og fleiri staði. Það var byggt til þess að hægt væri að bjarga mjöldrum sem byggju við slæmar aðstæður í t.d. dýragörðum. Merlin leggur mikið uppúr því að búa dýrum öruggt og gott heimili og að þau séu ekki sýningardýr. Merlin rekur hins vegar ekki Sea life Trust, það má segja að Merlin hafi byggt húsið en Sea Life Trust þarf svo að reka það. Það eru aðeins tvö Sea Life Trust í heiminum, Mjaldraathvarfið hér í Eyjum og Selaathvarfið í Cornwall, Englandi.

Sea Life Trust er góðgerðarfélag sem er rekið á styrkjum og innkomu gesta. Og þar sem mjaldrarnir borða um 1200 kg á mánuði af fisk þá þarf töluvert fjármagn til að kaupa það ásamt allt sem við notum fyrir daglega umönnun.

Annars er safnið opið alla föstudaga frá kl: 13-16 í janúar og svo er hægt að bóka í leiðsöguferðir alla daga kl. 14:00 á heimasíðunni okkar https://belugasanctuary.sealifetrust.org/en/ En þá er farið um safnið með einum af dýrateyminu okkar sem segir m.a. frá starfseminni og hvernig dagleg umönnun fer fram. Sýnt er frá fiskieldhúsinu okkar þar sem maturinn handa mjöldrunum er framreiddur, kíkt við á fiskaspítalanum þar sem fiskar sem koma hingað byrja á að fara í og svo er sagt frá lundaspítalanum.

skertur þar sem hann fer ekki í felulitina sína eins og hinir, manni þykir alltaf vænt um hann. Og svo auðvitað stóru stelpurnar okkar sem þetta snýst að mestu um. Þær Grá og Hvít, þær eru ótrúlega skemmtilegir persónuleikar. Grá er frekar frökk og lætur ekki bjóða sér hvað sem er og Hvít frekar hlédræg og heldur sig til hlés.

Sturluð staðreynd um mjaldra: Vissir þú að mjaldrar eru ófrískir í 14 mánuði og eru svo með afkvæmi sín á spena í aðra 18 mánuði. Sem þýðir að mjaldrar eignast aðeins afkvæmi á 3ja ára fresti.

Nafn: Courtney Burdick

Starf: Curator sem er yfirmaður dýraumönnunarteymissins

Hvaðan ertu: Chicago, Illinois USA

Hversu lengi hefur þú starfað hjá Beluga Whale Sanctuary: Síðan í júní 2021

Hvernig er venjulegur dagur hjá þér: Venjulegur dagur hjá mér samanstendur af því að hjálpa dýrateyminu okkar með dýrinmjaldrana, lundana og fiskana í fiskabúrunum. VIð notum umbunarkerfi með mjöldrunum okkar

og þær fá bestu mögulegu umönnun. Til dæmis þurfum við að ómskoða hliðarnar á þeim til að vita hversu mikla fitu þær hafa og þannig getum við vitað hvort þær eru að bæta á sig eða léttast.

Hvað er skemmtilegasti parturinn af starfinu: Vinnan með dýrunum og fylgjast með dýrateyminu takast ætlunarverkið.

Eftirlætis dýrið sem þú hefur unnið með: Lítill mjaldur sem ég annaðist í Chicago.

Kanntu eitthvað íslenskt orð: kaffi Kostir og gallar við að búa í Vestmannaeyjum: Vestmannaeyjar er mjög fallegur staður, fólkið er mjög vinalegt og það er engin bílatraffík! En stundum sakna ég fjölskyldunnar minnar og vinanna í US. Ég sakna líka Starbucks and Mexikóskrar matar!

Sturluð staðreynd um mjaldra: Mjaldrar geta spítt og sogið vatn! Þetta gerir þeim kleift að spíta vatni á sjávarbotninn og finna bráðina í sandinum, sem þeir svo sjúga upp og éta.

SEM Í HONUM ER

FRÉTTAHORN FÍV

Kennsla í Framhaldsskólanum í

Vestmannaeyjum hófst 5. janúar og er starfið komið á full. Í skólanum stunda 200 nemendur nám á níu brautum og í skólanum er verið að kenna rúmlega 70 ólíka áfanga.

Í skólanum er áherslan á vinnu nemenda. Nám er vinna og gert er ráð fyrir að nemendur í fullu námi skili fullri vinnuviku. Það er vinna nemenda sem er metin og það nægir ekki fyrir nemendur að vita heldur þurfa þeir einnig að geta. Námsmat er með öðrum hætti en tíðkaðist lengi vel og þá breyttist einnig námsmatstíminn. Í staðinn

fyrir að hafa langa prófatörn í lok annar er námsmatstímanum skipt niður og þurfa nemendur að vinna jafnt og þétt yfir önnina. Nemendur fá einnig oftar mat á hvernig námið er að ganga.

Nemendafélagið er mjög öflugt, en þátttaka í viðburðum er misjöfn og auðvitað viljum við að sem flestir taki þátt. Á vorönninni verður ekkert slegið af. Nemendafélagið skipulagði fyrsta viðburð annarinnar í síðustu viku, því mál málanna núna er handbolti. Auðvitað komu nemendur og starfsmenn skólans saman á sal skólans til að horfa á fyrsta leik Íslenska

landsliðsins á HM í Svíþjóð. Allir fylgdust spenntir með og ekki var leiðinlegt að sjá fyrrum nemendur skólans spila frábærlega með liðinu.

Skólinn er fyrst og fremst fólkið sem í honum er, samfélag nemenda, starfsmanna og forráðamanna. Samfélag sem kappkostar að innan þess fari fram uppbyggileg, lærdómsrík og gefandi samskipti þar sem haft er að leiðarljósi að nemendur fái að njóta sinna hæfileika og þroska þá áfram. Virkja sköpunargáfuna og kynnast nýjum hlutum og bæta við þekkingu á degi hverjum. Til þess að svo megi verða er grundvallaratriði að við störfum saman sem ein heild sem og við gerum. Við viljum öll eiga góðan skóla og við þurfum öll að hjálpast að. Okkur kemur við hvað fram fer í skólanum og látum okkur málefni skólans okkar varða. Því er mikilvægt að láta vita um það sem vel gert og það sem betur mætti fara. Þannig styrkjum við það sem vel er gert og getum bætt það sem miður hefur farið, með það að leiðarljósi að allt sem skólinn stendur fyrir gagnist nemendum hans sem best.

ÞAÐ VAR ALLTAF MARKMIÐIÐ AÐ FÓLK SNERI AFTUR HEIM

Í tíu ár var hitinn í hrauninu nýttur til húshitunar í Eyjum.

Líkt og við lofuðum í síðasta blaði höldum við nú áfram spjalli okkar við Pál Hjaltdal Zóphóníasson og færum okkur fimmtíu ár aftur í tímann, til byrjun árs 1973. En aðeins ári fyrir gos hafði Páll ásamt fjölskyldu flutt til Vestmannaeyja frá Danmörku og tekið við starfi bæjartæknifræðings.

Aðfaranótt þriðjudagsins 23. janúar 1973 kl. 1.55 hófst eldgos á Heimaey þegar 1600 metra löng gossprunga opnaðist austast á eyjunni. Aðeins klukkustund síðar var búið að vekja alla íbúa bæjarins og fólk farið að streyma niður á bryggju. Fyrsti báturinn lagði af stað með fólk um kl. hálf þrjú, aðeins um hálftíma eftir upphaf eldgossins.

„Við bjuggum á Illugagötu 7 þá og eins og aðrir vöknuðum þarna um nóttina. Það varð úr að við fjölskyldan fórum á Túngötuna til Magnúsar og Mörtu [Hjónin Magnús H. Magnússon, bæjarstjóri og Filippía Mörta Guðrún Björnsdóttur] þar sem ég fór með Magnúsi aðeins um bæinn. Fjölskyldur okkar fóru fyrst með Mörtu og börnum Ólafs Kr. sem var læknir sem bjó í næsta húsi, niður á Illugagötu. Þau voru þar þangað til þau fóru svo með Fífli, frá Hafnarfirði, til Þorlákshafnar. En ég varð eftir og var hérna eiginlega allan tímann,“ sagði Páll er hann rifjaði upp gosnóttina. Í fyrstu var hann í Eyjum sem

starfsmaður Vestmannaeyjabæjar en tók svo sæti í almannavarnarnefndinni þegar hún tók til starfa. „Almannavarnir ríkisins komu hingað strax og voru með yfirumsjón á þessu en svo smá saman tekur almannavarnanefndin við. Síðar verður Viðlagasjóður til og Guðmundur Karlsson og ég verðum framkvæmdastjórar hans hér í Vestmannaeyjum og vorum það þangað til farið er að flytja heim.“

Innblástur frá Tristan da Cunha Strax að morgni fyrsta dags gossins spjölluðu þeir Páll og Magnús ýmislegt um framhaldið og menn vissu svona nokkurn veginn hvað þyrfti að gera. „Nokkru áður hafði birst í dagblaði, ég held að það hafi verið í Morgunblaðinu, grein um fólkið á Tristan da Cunha. Í þessari grein er sagt frá því að þar hafi orði gos.“ Tristan da Cunha er lítill eldvirkur eyjaklasi í suðurhluta Atlantshafsins og tilheyrir Bretlandi og er aðeins ein eyjanna þar í byggð. Í október 1961 gaus eldfjallið á eynni með þeim afleiðingum að eyjarskeggjar, alls 284 talsins, urðu að yfirgefa eyjuna og voru fluttir til Bretlands. Hið konunglega breska vísindafélag komst að þeirri niðurstöðu í lok goss, eftir rækilega athugun, að eyjan væri óbyggileg eftir þetta. „ Svo líða nokkur ár og fólkinu leið bara mjög illa og senda leiðangur að skoða aðstæður á eynni.

Það endaði með því að helmingurinn af fólkinu snéri heim. Þeim leið ekkert sérstaklega vel í Bretlandi. Ég man að við vorum að spjalla um þetta þarna um morguninn. Magnús var alveg glerharður á því að við myndum byggja hér upp aftur og það var alltaf markmið allra held ég. Það voru alltaf þessir fáu úrtölumenn sem birtust öðru hvoru í einhverjum sérstökum tilfellum. En þeir voru nú ekki margir,“ sagði Páll. Stór og mikill hraunfoss til suðausturs Þegar Páll er inntur eftir eftirminnilegasta augnablikinu á gostímanum glottir hann og segir að það hafi náttúrulega ótrúlega margt komið upp á á þessum tíma. „En eitt af þessu sem var hvað ánægjulegast var þegar að við sáum að hraunið var farið að renna í suðaustur og páskahraunið myndaðist. Þetta er um páskana sem hraunið byrjar að renna í suðaustur.“ Við þetta minnkaði pressan verulega á höfnina og bæinn og því eðlilega ástæða til að gleðjast. „Hraunið rann almennt aðallega í norður þannig að það varð alltaf hærra og hærra. Svo þegar farið er að kæla, er farið inn á hraunið og látið renna niður á þennan massa og smá saman storknar það efst,“ sagði Páll. Til viðbótar var svo einnig kælt á hraunjöðrunum og sér í lagi við innsiglinguna sem menn óttuðust að myndi lokast. „Þetta myndar mótstöðu og allt leitar jafnvægis. Þetta er fljótandi og rennur í þá átt þar sem minnsta fyrirstaðan er. Þarna er komin mikil fyrirstaða, þar sem búið er að kæla hraunið, fyrir norðan og því rennur það í suðaustur þar sem fyrirstaðan er minni. Til þess að byrja með kom þarna stór og mikill foss sem rann út úr fjallinu og niður. Svo var hraunelfa sem rann þarna niður páskahraunið. Þetta er svolítið öðruvísi hraun en það sem var fyrir, ef þið skoðið það. Þetta var meira þunnfljótandi og ekki eins hátt, það

rann flatara fyrir bragðið og skyldi líka eftir hella.

Við vorum fá sem fengum að vera hérna yfir páskana. Almannavarnir lögðu áherslu á það að hér væri helst enginn a.m.k. eins fáir og mögulegt var. Þannig að um páskana fórum við á kvöldin og sátum þarna og horfðum á hraunið renna í rétta átt. Það voru eiginlega ánægjulegustu stundirnar í gosinu.“ sagði Páll. Lundinn blés byr í brjóst Í lok apríl fór eyjan að grænka lundinn kom og hreinsaði holur sínar og bjartsýni á goslok dafnaði. Gosvirkni var minni í maí og hraunrennsli mældist ekkert í júní. Þessir mánuðir voru því notaðir í hreinsunarstarf. Götur voru mokaðar og grasfræi sáð.

„Rétt fyrir gos var búið að bjóða út byggingu verkabústaða á svæðinu þar sem Hraunbúðir eru. Það lá fyrir samþykkt aðalskipulag, þar var gert ráð fyrir að bærinn myndi stækka í vestur á þessu svæði sem vesturbærinn er í dag. En þegar við fórum að skoða aðstæður til að byggja, þessar þrjár blokkir sem fyrirhugaðar voru þar, kom í ljós að óhemju kostnaður yrði við vegagerð á þessu svæði. Allt að átta, níu metra djúpar, sumar gloppurnar þarna í hrauninu. Þannig að þegar menn fóru að ræða um hvað ætti að gera þegar kom að því að hreinsa. Þá kom þetta mjög fljótlega upp í huga okkar. Að þarna þyrfti að byggja upp fyrir þann hluta sem færi í austurbænum, og gera það þannig að það yrði hagkvæmt og þægilegt. Það var því ákveðið að nýta sér þetta skipulag með smávægilegum breytingum, það fjölgaði svolítið einbýlishúsum. Þannig að það var farið að keyra í göturnar fyrst og svo fylla í lóðirnar. Þarna náðum við fylla yfir landið og hækka það kannski upp um svona metra. Þannig að öll vinna við lagnir eftir á varð náttúrulega mikið ódýrari. Það voru stundum einhverjar nibbur en þá gátum við fjarlægt þær áður en við fylltum. Þannig að öllum þessum sjö til áttahundruð þúsund rúmmetrum af gosefni var ekið þarna vestur úr og fyllt upp. Það sem ekki fór þangað var notað í að lengja flugbrautina og þá var einnig fyllt uppí

Páll, tæknifræðingur ásamt fleirum að morgni 23. Janúar 1973.

Hrafnakletta. Þar var svolítið stór gryfja. Svo var byrjað að fylla upp í með þessu sama í Helgafellsgryfjuna. Það sér hana engin í dag. En hugsið ykkur, þegar maður keyrði hringveginn austur fyrir Helgafell og þurfti að fara í gryfjuna, þá keyrði maður niður um tíu metra. Svo djúp var þessi gryfja og svo stór var holan orðin. Þannig að sumir segja að þetta hafi verið hefnd Helgafells að spúa þessu hérna yfir okkur.“

Ekki er allt með öllu illt Gryfjurnar í Helgafelli og Hrafnaklettum fylltu menn einnig með þeim skúrum sem menn rifu við hreinsunina. En ótrúlega marga skúra var að finna á lóðum hérna í miðbæ Vestmannaeyja. „Ég held að við höfum talið á milli sjö og áttahundruð talsins. Sumir þeirra voru notaðir sem útihús, í gamla daga voru þetta líka kamrar og svo voru sumir með skepnur í þeim. Mikið af þessu var illa viðhaldið og fyrir bragðið þó nokkur óþrifnaður af þessu. Þannig að heilbrigðisfulltrúinn hér lagði mikla áherslu á að þetta væri eitt af verkefnum ársins 1973 að fjarlægja eitthvað af þessum skúrum. Þarna notuðu menn tækifærið. Þannig að það er ekki allt með öllu illt og svo framvegis.“ sagði Páll og glotti. „Sigurður Þórarinsson, jarðfræðingur, var væntanlegur hingað í febrúar til þess að fara hér um eyjuna og finna staði sem væru ákjósanlegir til að vinna efni í steypu og gatnagerð o.s.frv. En við hittumst þarna um gosmorguninn og við komum okkur saman um að það væri alveg óhætt að hætta við þennan fund, hann væri alveg óþarfur. Það væri líklega búið að leysa það mál vel og rækilega.“

Að vissu leyti má því halda því fram að eldgosinu á Heimaey fylgdi ekki eingöngu böl heldur eilítil blessun einnig. Fyrir gos var eyjan um 11,2 ferkílómetrar. Strax eftir gos mældist eyjan um 13.44 ferkílómetrar,

en hefur eitthvað minnkað vegna rofs. „Ef við erum svona á jákvæðu nótunum,” bætti Páll við, „má náttúrulega líka bæta við að höfnin og innsiglingin sérstaklega, er náttúrulega miklu betri en hún var fyrir gos. Því er ekki saman að líkja. Annað sem menn nýttu sér líka á tíu ára tímabili er að hita upp húsin með hita frá hrauninu. Undir miðju hrauninu var 20 til 30 metra þykkt fljótandi hraun, 1100°C heitt. Þennan varma var hægt að nýta í ein tíu ár til að hita upp húsin í bænum.“

Goslokum lýst yfir Síðasta goshrinan stóð yfir í aðeins nokkrar mínútur þann 26. júní. Almannavarnanefnd tilkynnti þann 3. júlí að gosinu væri lokið með eftirfarandi tilkynningu; „Að mati sérfræðinga og vísindamanna er það staðreynd, að gígurinn er lokaður og gosvirkni í fellinu hætt. Þar sem ekki er hins vegar enn laust við gasmengun í miðhluta bæjarins, einkanlega á svæði vestur af Heiðarvegi, upp að Hásteinsvegi, Hvítingavegi og Birkihlíð, eru því þeir, sem hug hafa á að setjast að á umræddu svæði, beðnir að hafa samband við Almannavarnanefnd Vestmannaeyja í síma 99-6911 eða 99-6912 og fá þar upplýsingar um ástand með tilliti til gasmengunar. Nefndin vill jafnframt ítreka að foreldrar láti ekki börn sín vera fylgdarlaus á umræddu svæði.“

Á næstu dögum birtum við myndband með ítarlegra viðtali við Pál um gostímann á Tigull.is

Páll virðir fyrir sér aðstæður þar sem Eldheimar standa nú. En fyrirtæki hans TPZ teiknaði þá.

VESTMANNAEYJUM 23. janúar 2023

Upplestur barna við GRV hefst og stendur til 18:30.

Hátíðarfundur bæjarstjórnar.

Eldheimar - kl. 01:45 Ráðhús - kl. 12:00 Bókasafn - kl. 16:00

Opnun vinnustofu um handgerðar veifur.

Sagnheimar - kl. 16:30

Nemendur leikskólanna í Eyjum og GRV með sýningu.

Landakirkja - kl. 18:30

Blysför og ganga frá Landakirkju að Eldheimum. Séra Guðmundur Örn Jónsson fer með blessunarorð við upphaf göngu. Hátíðarviðburður í Eldheimum. Ávörp forseta Íslands, forsætisráðherra og forseta bæjarstjórnar. Tónlistarflutning annast þær Silja Elsabet Brynjarsdóttir og Helga Bryndís Magnúsdóttir.

Eldheimar - kl. 19:30

Bæjarbúar eru hvattir til að taka þátt í viðburðunum þennan dag.

Nánar má lesa um viðburðina inná www.vestmannaeyjar.is

NÝFÆDDIR VESTMANNAEYINGAR

Síðasta barn ársins 2022 fæddist 31. desember kl. 05:02 en fyrsta barn ársins 2.janúar kl. 21:46. Bæði börnin fæddust á Landsspítalnum í Reykjavík.

Nafn: Ísak Evert Wanecki

Fæðingardagur: 02.01.2023 kl. 21:46 Þyngd: 3966 g. Lengd: 53 cm.

Foreldrar: Klaudia Beata Wanecka og Marcin Wanecki

Nafn: Móeiður Úna Ármannsdóttir

Fæðingardagur: 31.12.22 kl. 05:02 þyngd: 3846 g. Lengd: 52 cm.

Foreldrar: Þórunn Ingólfsdóttir og Ármann Halldór Jensson.

UPPSKRIFT VIKUNNAR

Blómkáls “Alfredo” pasta

Hráefni: blómkálshöfuð 1/2 msk ólífuolía 3 hvítlauksgeirar 1dl hrís- eða möndlumjólk 1/2 dl næringarger 1msk ferskur sítrónusafi 1/2 tsk laukduft 1 tsk hvítlauksduft

Aðferð:

1-2 msk smjör smá sjávarsalt smá pipar 250g pasta brokkolíhöfuð rautt chil nokkrir sólþurrkaðir tómatar steinselja.

Setjið blómkálið í pott og látið vatnið ná alveg yfir. Látið suðuna koma upp og sjóðið í 5-7 mín. eftir að suðan er komin upp eða þangað til að blómkálið er orðið mjúkt. Setjið olíu á pönnu og mýkið hvítlaukinn. Skerið brokkolíið og sólþurrkuðu tómatana í bita og saxið chili. Sjóðið vatn og hellið yfir brokkolíið til að mýkja það aðeins. Blómkálið, hvítlaukurinn ásamt olíunni af pönnunni, mjólkina, næringargerið, sítrónusafann, laukduftið, hvítlauksduftið,

smjörið, saltið og piparinn sett í blandarann og blandið þar til það verður að sósu. Hér má setja smjörið út í. Sjóðið pastað eftir leiðbeiningum. Setjið pastað aftur í pottinn ásamt grænmetinu og hellið svo sósunni yfir allt. Hitið aðeins og smakkið til. Stráið steinseljunni yfir í lokin.

Uppskrift og mynd fengin frá ljomandi.is

SUDOKU

ORÐAÞRAUTIN