J2 N8

Onafhankelijk Maandblad voor de vrije Wetteraar Jaargang 2NR 8juli 2009€ 2,5

De Vennestraat Bewoners protesteren tegen de plannen voor heraanleg.

Benjamin De Wilde Lokers talent komt Standaard Wetteren versterken.

HOOVERPHONIC

binnenkort met Jana De Valck als frontvrouw? kwets8juli2009.indd 1

3/07/09 11:32

*" /- 1 *

/Ê -/ +1 -I

-/6 , °°°ÊÊ / ,

"E %PNVT %JFOTUFODIFRVFT CWCB )PHF -BOEXFH M 4DIFMMFCFMMF M 5FM M 'BY EJFOTUFODIFRVFT!EPNVTDMFBOJOH CF M XXX EPNVTDMFBOJOH CF

Ƚ CFMBTUJOHTWFSNJOEFSJOH kwets8juli2009.indd 2

3/07/09 11:33

22-24

Kijk nu ook op kwets.be

8-10

INHOUD

JULI 2009

4-5 Beeldspraak: Hulde aan Freddy Breck tijdens Topdagen 6 Edito – Winnaar en verliezer van de maand 7 Kwetsuur: waar kan je kind terecht tijdens de zomervakantie?

8-10 Het Kunstkabinet: internationaal gerenommeerd kunstenaar Pieter Vermeersch gast op Beeldenstroom 12-13 De verhoogde tarieven voor het speelplein zorgen voor discussie 14-16 De provinciale verkiezingen doorgelicht: hoe deden de Wetterse politici het?

18-19 Benjamin De Wilde, eerste grote transfer van Standaard Wetteren 20-21 AGB koopt het Marcel De Kerpelstadion 22-24 Erfgoed: de Wetterse Watertoren 26-28 Dossier: de werken aan de Vennestraat geven stof tot discussie 30-32 Wetterse Jana De Valck gelinkt aan Hooverphonic 32-33 Wetteren Toen en Nu: toen de tram nog reed 34-35 Jeugdcafé Buscemi slaat alarm 36-38 Festivalitis: Wetteren swingt tijdens de zomer 39 Kwetswoordraadsel 40-41 Culinair – Wetterzooi 42 Balderop

HOOFDREDACTIE PETER DIRIX REDACTIECOORDINATIE ERIC BRACKE, ANN VEECKMAN, GUY JOORIS, ANKE VERSONNEN VORMGEVING CADERO DRUK DE CANCK ADVERTENTIES RAF DE GRAEVE 0495/5214664 VERANTWOORDELIJK UITGEVER PIET DE KEULENAER INFO INFO@KWETS.BE FOTOREDACTIE DIDIER VERBAERE CARTOONS GEERT BRAECKMAN REDACTIEADRES VICTOR VAN SANDELAAN 134-9230 WETTEREN-REDACTIE@KWETS.BE ABONNEMENTEN PIET DE KEULENAER 0496/572609-PIET@KWETS.BE-WWW.KWETS.BE (€ 25 VOOR 12 NRS). VERKRIJGBAAR BIJ WETTERSE DAGBLADHANDELS.

Abonneer via www.kwets.be of door overschrijving op 891-6340350-52 25 euro voor 12 nummers

32-33

34-35 ¿Kwets • juli 2009 • 3

kwets8juli2009.indd 3

3/07/09 11:33

beeldspraak ASTRID BRENGT HULDE AAN HAAR O V E R L E D E N E C H T G E N O O T F R E D DY B R E C K Tijdens de Wetterse Topdagen op de Markt brachten collega’s hulde aan de dit jaar overleden Duitse zanger Freddy Breck. Zijn weduwe Astrid kreeg een staande ovatie toen zij voor het eerst sinds zijn dood een aantal van zijn nummers bracht. Breck stond drieëntwintig maal op een podium in Wetteren. Zo’n 3.000 fans genoten in de zon van de optredens van onder meer Jo Vally, Micha Marah, Eric & Sanne, Johny Clay, Johan Schatteman, Margriet Hermans en Eddy Wally. Zij brachten naast hun eigen hits ook een aantal nummers van de Duitse zanger. ‘Na Freddy zijn dood stond ik niet meer op een podium’, zei een ontroerde Astrid. ‘De hulde vandaag was een grote stimulans om opnieuw op te treden.’

Foto D idier Verbaere

¿kwets • juli 2009 • 4 kwets8juli2009.indd 4

3/07/09 11:33

¿Kwets • juli 2009 • 5 kwets8juli2009.indd 5

3/07/09 11:33

Edito Beste lezer, Vreugde en verdriet kunnen dicht bij elkaar liggen.

In vogelvlucht: twee kilometer. In kleuren: geelgroen en groen-rood. In niveau: tweede klasse en tweede provinciale. In naam: Standaard en Racing.

Zouden ze zich aan de Zandstraat toch niet in de haren hebben gekrabd toen Wim De Corte en co zich in mei tot fiere kampioen kroonden en bijgevolg de stap naar de bijna allergrootste jongens mogen maken? Zouden preses Hubert ‘Ladé’ Van Wesemael en ondervoorzitter annex sterke man Chris De Corte er nu toch geen spijt van hebben dat ze enkele jaren geleden niet zijn meegegaan in de goed bedoelde fusiedialoog die door onze schepen van Sport en toekomstig burgemeester Alain Pardaen werd opgestart, maar met gekletter werd afgebroken? Zouden ze niet?

Los daarvan blijkt Standaard Wetteren niet van plan om zomaar een jaartje van tweede te gaan proeven. Geel-groen trok reeds zeven spelers aan, onder wie jong talent dat werd opgeleid bij AA Gent en Sporting Lokeren. Toekomstgerichte aankopen: niet te dure, ambitieuze spelers, die enerzijds toegeven Standaard te gebruiken als springplank naar hoger, maar ondertussen de club mooie diensten zullen bewijzen.

De meest ambitieuze van het pak blijft ongetwijfeld Wim De Corte. Hij flirtte met voorstellen van Anderlecht en andere eersteklassers, maar in plaats van zijn kop te laten gek maken, stoomde hij met zijn geel-groene machine naar de titel.

Grote klasse! Als bedankje en teken van de grote waardering die er in Anderlechtse kringen voor de Wetterse tovenaar is, komen de stormtroepen van Ariël Jacobs op 22 juli spelen tegen Standaard op het veld van Windeke. Racing speelt ook. Tegen FC Kerksken.

Het is geenszins mijn bedoeling Racing belachelijk te maken. Absoluut niet, maar mijns inziens moet het toch pijn doen om een team uit dezelfde gemeente, dat het ook met een minimumbudget moet stellen, zulke triomfen te zien halen.

Enfin, on the side mag Wetteren overigens nog een topvoetballer verwelkomen. Niemand minder dan Roeselare-speler Gunter Vanhandenhoven komt in onze gemeente wonen. En jawel, zijn vrouw, ex-Miss België komt mee. En dan zouden we klagen dat Wetteren geen mooie gemeente is.

Peter Dirix

Winnaar en Verliezer van de maand Winnaar:

Verliezer :

Lieve De Gelder

Lieve De Gelder

Lieve De Gelder, schepen van Cultuur en Financiën, slaagde er op 8 juni in om vanop een onbeduidende elfde plaats op de OostVlaamse CD&V-lijst 8241 stemmen binnen te halen. Een opmerkelijke prestatie waarmee ze het absolute stemmenkanon werd van alle Wetterse kandidaten op de verkiezingslijsten. Ter vergelijking: Walter Govaert haalde met zijn hele Respect-partij een slordige 5600 stemmen. ‘GoWalt’ wist zelf 2135 stemmen te ronselen, goed voor een 4de plaats in het Wetterse lijstje. Piet Van Heddeghem (Groen!) klokte af op 2416 stemmen en is daarmee een verdienstelijke derde. Tweede, maar toch gebuisd voor een nieuw mandaat is Anne Marie Hoebeke. Het Vlaams parlementslid verliest met 4391 stemmen als tweede opvolger haar mandaat voor Open Vld. Nu de liberalen ook uit de Vlaamse regering werden gebonjourd, zit er voor Anne Marie niks anders op dan zich te concentreren op haar zitje in het schepencollege.

Vermoedelijk is schepen De Gelder door haar verkiezingscampagne de eigen gemeente wat uit het oog verloren. Want opnieuw slaagde het Autonoom Gemeentebedrijf er niet in om een kandidaat te vinden voor de uitbating van het Kasteeltje De Warande. Na een eerste oproep daagde niemand op en ook bij de tweede ronde was niemand bereid om 3000 euro huurgeld, exclusief btw, op tafel te leggen. Nochtans heeft Wetteren met het compleet gerenoveerde Kasteeltje een serieuze troef in handen om een mooi visitekaartje af te leveren. Maar met enkel een oproep in de plaatselijke pers en een vermelding op de gemeentelijke website krijg je in deze financieel onzekere tijden blijkbaar geen serieuze kandidaten meer warm. Een goed dossier met foto’s, een openbare aanbesteding en een open dag waren misschien beter geweest om alsnog een uitbater te vinden. Dus lieve Lieve, nu de campagne is gepasseerd, nog even geen vakantie voor jou, maar het huiswerk opnieuw maken. Tot dan kunnen dorstigen zich laven in ’t frietkot waar André alsnog frisse blikjes mag verkopen. Ondertussen blijft het Kasteeltje leegstaan.

Didier Verbaere / Foto Koen Bracke

¿kwets • juli 2009 • 6 kwets8juli2009.indd 6

3/07/09 11:33

Wetteren kinderstad in vakantietijd

Vorig jaar moest speelplein WESP een tijdje de deuren sluiten wegens gebrek aan animatoren. Spijtig voor ouders die ofwel bijkomend vrijaf moesten nemen ofwel hun kind moesten verkassen naar speelpleinen in naburige gemeenten. Het werd niet zonder kritiek geslikt, zeker niet door de gebrekkige en weinig meevoelende communicatie daarover. Dit jaar wordt anders, maakt de gemeente zich sterk. Samen met het Sociaal Huis (ocmw), bevoegd voor kinderopvang, wordt gezorgd voor een hele zomer lang speel- en opvanginitiatieven, van 29 juni tot en met 28 augustus. De laatste dag van de vakantie moeten ouders het zelf doen, maar dan is het toch hoog tijd om schoolspullen in te slaan.

Van ibo tot WESP Aanbieders van opvang- en vrijetijdsinitiatieven sloegen samen met scholen de handen ineen om een planning uit te dokteren die mekaar niet voor de voeten loopt en ouders veel ruimte biedt. Het is een mengeling van privéen gemeentelijk/Sociaal Huis-initiatief.

Een traditioneel heel moeilijke periode, de eerste dagen van de vakantie, wordt verrassend ingevuld door IdeeKids, een landelijk erkende jeugdvereniging die drie dagen lang - van 1 t.e.m. 3 juli - themakamp De Speelstad aanbiedt in het Scheppersinstituut. De Wriemelkampen, een ‘spin-off ’ van de populaire Wriemelsportclub, bieden echte kampen in Wallonië aan. Verder is er traditioneel speelplein WESP, de ibo’s (initiatieven buitenschoolse opvang ‘t Kriebelke, Massemientje, Iboompje en de ‘eigen’ ibo van Sint-Jozef. Kinderen die af en toe een activiteit willen doen, kiezen voor de Grabbelpas.

Openbare en privévakantie Het is een nieuwe strategie om het vakantieaanbod voldoende ruim en gevarieerd te maken door de samenwerking van ‘openbare’ en privésector. Schepen Albert De Geyter, bevoegd voor jeugdwerk, en dus speelplein: ‘Dit is het eerste jaar dat we zoiets doen. Evaluatie is op zijn plaats, maar nu reeds kunnen we zeggen dat dit een goed initiatief is. Wordt het uitgebreid? Laten we eerst goed doen waarmee we bezig zijn, daarna kunnen we nog altijd kijken of uitbreiding op zijn plaats is en financieel haalbaar is.’

Animatoren gezocht!

Vorig jaar stuikte het WESP-aanbod in mekaar bij gebrek aan monitoren, excuus ‘animatoren’ heet dat tegenwoordig. Ze zouden te weinig

betaald worden en te veel moeten werken in vergelijking met andere vakantiejobbers. Dit jaar blijkbaar geen probleem? Schepen De Geyter: ‘Er is een nieuw vergoedingssysteem.

Stagedoende animatoren (van €25 per dag naar €30 per dag) en hoofdanimatoren (van €50 naar het minimumloon) krijgen een hogere vergoeding. Animatoren worden theoretisch gezien minder vergoed (van € 40 naar €30 per dag), maar in de praktijk minstens gelijk als vorig jaar op voorwaarde dat ze ook meedoen tijdens de jaarwerking.’

Anders gesteld: hoe komt het dat er nu voldoende animatoren zijn? Schepen De Geyter: ‘Eigenlijk is het zo dat er ongeveer een even grote ploeg klaar staat als vorig jaar, maar dat er dit jaar een betere spreiding is en dat sommige animatoren meer weken present zijn.’

Elke WESP-week kan rekenen op drie hoofdanimatoren, iets tussen zes en twaalf animatoren en elke week tussen drie en zeven stagedoende animatoren, met per week telkens een ploeg van minstens zestien begeleiders. De schepen wijst ook op de betere reclame die gevoerd werd om animatoren te werven, de schok van vorig jaar – ‘dat nooit meer’ – maar misschien ook de crisis, ‘de markt voor jobstudenten is ook niet meer wat het geweest is.’ Zou het?

Komen daar nog eens vrijwilligers bovenop, die meestal voor enkele dagen komen helpen en daarvoor een vrijwilligersvergoeding krijgen van 30 euro per dag.

Het is duidelijk dat de gemeente het debacle van vorig jaar niet meer wil meemaken!

De nieuwe prijzen zijn dus per dag 5 euro voor het eerste kind (vroeger 4 euro), 4 euro voor het tweede kind (vroeger 3 euro) en 3 euro voor het derde en volgende kinderen (vroeger 2,5 euro). Voor een halve dag betaal je 3 euro (vroeger 2,5 euro).

Nieuw dit jaar is het gebruik van een Speelkaart, een kaart met 30 vakjes naar rato van 1 euro per vakje. Het gemeentebestuur koos ervoor om die 30 euro voor alle kinderen terug te brengen op 25 euro. ‘We willen àlle gezinnen een korting geven’, zegt De Geyter.

En de (kans)arme kinderen dan? Voor deze kinderen, bekend en doorgegeven via het OCMW, worden de kosten terugbetaald door het OCMW. Vorig jaar ging dat om 25 kinderen.

Via subsidies ‘socio-culturele participatie’ konden meer dan 100 kinderen deelnemen aan vakantieinitiatieven. Aan deze gezinnen werd 80% van de kost terugbetaald. Er wordt in de toekomst aan gedacht om het systeem nog verder uit te breiden zodat èlk kind een leuke vakantie kan hebben ongeacht de financiële draagkracht van zijn gezin.

Hilde Van Durme Info: Alle info over alle vakantiemogelijkheden voor kinderen bij Hilde De Bruyn, tel. 09/365.73.73, mail hilde.debruyn@ocmw.wetteren.be

Speelkaart Met zo’n uitgekiend aanbod moeten de prijzen ook opslaan? Ja, 1 euro per dag, per persoon.

‘Het is de eerste prijsstijging sinds 2002’, zegt Albert De Geyter. ¿Kwets • juli 2009 • 7

kwets8juli2009.indd 7

3/07/09 11:33

Het Kunstkabinet

Acht portretten die in negentien staties opdoemen en weer verdwijnen. Dat is wat je ziet als je deze zomer vanaf Wetteren achttien kilometer langs de Scheldeboorden fietst. De in totaal 152 beelden vormen het werk van de internationaal gerenommeerde kunstenaar Pieter Vermeersch voor de openluchtexpositie Beeldenstroom.

Als we Pieter Vermeersch (36) op het terras

van De Gouden Kraan ontmoeten, informeert hij bezorgd naar de weersverwachting voor de komende dagen. De 152 metalen ramen zijn in de weiden geplaatst, maar vanaf morgen moeten de bedrukte zeildoeken worden gespannen. ‘Als we er zeventien per dag doen, zijn we ruim op tijd klaar voor de opening van 27 juni’, rekent Vermeersch voor.

Pieter Vermeersch komt uit een artistiek geslacht. Zijn grootvader José Vermeersch

(1922-1997) behoorde met zijn dramatische menselijke wezens tot de top van de naoorlogse Belgische beeldhouwkunst en zijn vader Rik Vermeersch (60) is een interessant schilder die in de luwte is gebleven. Ook de ooms, tante en broers van Pieter zijn op een of andere manier artistiek bezig.

Pieter zelf werd in 2000, na zijn studies aan Sint-Lucas en het Hoger Instituut voor Schone Kunsten (HISK) te Gent, opgemerkt met zijn Work in Progress I. In Gent beschilderde hij acht dagen na elkaar de drie vitrines van een leegstaand pand met wisselende kleuren. In 2001 deed hij dat procedé nog eens over in de Koraalberg Art Gallery te Antwerpen (Work in Progress II), maar daar kon de bezoeker de ruimte ook betreden. Een derde Work in Progress werd in 2003 uitgevoerd in het cultuurcentrum van Strombeek-Bever en later volgden ook Oostende (2007) en Brussel (tijdens de Biënnale in 2008) Work in Progress was niet Pieters eerste werk.

Eerder had hij in 1999 ook al 8Paintings1 gemaakt, een reeks van acht schilderijen waarin hij telkens hetzelfde fotografische beeld-

‘Het is alsof ik een adem door de portretten laat gaan.’

¿kwets • juli 2009 • 8 kwets8juli2009.indd 8

3/07/09 11:33

De beeldenstroom langs de Schelde fragment van een autoruit met ruitenwissers reproduceerde. Deze dwangmatige en dogmatische schilderkunst-act leerde hem dat, ondanks de zichzelf opgelegde afstandelijkheid, exact reproduceren en perfect inwisselbare schilderijen maken onmogelijk is.

‘Toen al heb ik de basis gelegd voor de rest van mijn werk’, zegt Vermeersch. ‘Vormelijk evolueert mijn werk, maar de onderliggende attitude is dezelfde gebleven. Centraal staat de benadering van het beeld en beeldreproductie. Mijn intentie was om een heel afstandelijk werk te maken door een reproductieproces toe te passen in een medium dat altijd al de authenticiteit heeft vooropgesteld. In 8Paintings1 waren dat nog figuratieve afbeeldingen, in Work in Progress zijn de geschilderde afbeeldingen vervangen door een continu productieproces waarbij alles periodiek herschilderd werd. In al mijn werken probeer ik los te komen van dat ene canvas, het schilderij als het ware te ontmantelen en het schilderkunstig proces zichtbaar te maken ’ CMYK ‘Het werk dat ik voor beeldenstroom maak, sluit daar perfect bij aan. Het was een idee van Kurt Van Belleghem, de curator van Beeldenstroom, om het lokale te vermengen met mijn praktijk. Tegelijk wilden we het element identiteit in mijn werk laten binnendringen. Dus hebben we een open oproep gedaan tot amateurfotografen om

zwart-witportretten van plaatselijke bewoners in te zenden en vervolgens hebben we acht van die foto’s geselecteerd. Elk portret wordt ontmanteld in negentien ontwikkelingsstadia. Je krijgt dus een verloop te zien van het opdoemen van het beeld uit het witte vlak, zoals bij een polaroid, tot het in fase tien zijn volle kleur heeft om daarna te verglijden naar het bijna volledig zwarte vlak in de eindfase. De reeks die daarbij aansluit begint donker en verglijdt naar wit, waarop het daaropvolgende nieuwe portret weer uit het wit opdoemt. Ik gebruik daarbij het

CMYK- kleurensysteem (Cyaan, Magenta, Yellow, Key, nvdr) dat wordt toegepast bij drukinkten. Er zijn dus telkens twee foto’s in cyaan, twee in magenta, twee in geel en twee in zwart. Zo ontstaat een cyclus van geleidelijke overgangen met een cinematografisch of fotografisch karakter. Je kunt het zien als een filmrolletje dat zich over achttien kilometer in de weiden ontrolt.’

Vermeersch geeft toe dat niet elke fotograaf gelukkig was met de computermanipulatie van het beeld op het canvas. Daarom wordt in de zaal ‘t Veer in Schellebelle een aparte

’Als ik dat ondergoed eens opstrijk, ruik ik dat Marie in de jaren twintig een zweterke was’ ¿Kwets • juli 2009 • 9 kwets8juli2009.indd 9

3/07/09 11:33

Het Kunstkabinet expositie met hun zwart-witportretten georganiseerd.

Ook de keuze van de inplantingsplaatsen liep niet van een leien dakje. ‘De eigendommen zijn enorm versnipperd en vele gronden zijn ook nog eens verpacht. We kregen niet altijd de toestemming om een beeld te plaatsen. Sommigen zegden rechtuit: ‘Ge komt niet op mijn land’.’

Onmogelijkheid Vermeersch ziet zijn project als ‘een binnendringen in het beeld in een poging om op zoek te gaan naar de werkelijkheid’. ‘Daarbij stap ik opnieuw in een proces van repetitieve beeldproductie, in dit geval door een technische, systematische manipulatie van het beeld. Ik ontmantel het beeld om het te proberen aan te raken en tegelijk de onmogelijkheid aan te tonen om een sluitend portret van iemand te maken. Het gaat over de onmogelijke opdracht een juist portret te maken, over de onmogelijkheid de realiteit vast te pakken omdat ze je telkens weer ontglipt. Tegelijk is het ook een pure versmelting van een lokaal gegeven dat me wordt aangereikt - de fotografische portretten van bewoners - met mijn praktijk en mijn visie op de representatie van de werkelijkheid. Door kleur te brengen in die zwart-witportretten treedt een soort transparantie op, in de zin dat het gesloten beeld wordt opengetrokken door het ontwikkelingsproces te tonen.

Het is alsof ik er een adem laat door gaan. De ontwikkeling van kleur zit ook in de muurschilderingen die ik maak, maar hier is het een ontwikkeling van beeld en kleur. Mijn werk is weinig narratief en komt daardoor hermetisch over. Er verschijnt wel iets, maar het is een abstract verhaal.’

Pieter Vermeersch ziet zijn werk niet als een guerrilla tegen de kunst. Zijn kunsthistorische helden zijn de zeventiende-eeuwse Spaanse schilder Francisco Zurbarán met zijn metafysische, contrastrijke schilderijen en zijn Italiaanse voorbeeld Michelangelo da Caravaggio. ‘De films van Fassbinder, met hun archetypes en de harde weergave van de realiteit zonder franjes in de rand doet me denken aan het werk van Zurbarán. In de moderne schilderkunst hou ik veel van Cézanne vanwege zijn bijna zakelijke, sys-

tematische weergave. Ook de repetitieve, zakelijke en vernieuwende weergave bij Warhol spreekt me aan. Bij de hedendaagse kunstenaars heb ik een grote bewondering voor Gerhard Richter.’

Tot slot vragen we de in Brussel wonende West-Vlaming of hij ook gecharmeerd is door de Kalkense Meersen. ‘Heel zeker, het is een uniek landschap dat ik niet kende. En ze hebben me verteld dat er tot eind september zowat 30.000 fietsers zullen voorbijkomen. Zoveel bezoekers heb ik nog niet gehad.’

Tekst Eric Bracke / Foto’s Koen Bracke

Beeldenstroom loopt tot 27 september.

Meer info op www.beeldenstroom.be Werk van Vermeersch is ook nog te zien in galerie les filles du calvaire te Brussel tot 11 juli en in het museum van Elsene (Fading) tot 13 september.

¿kwets • juli 2009 • 10 kwets8juli2009.indd 10

3/07/09 11:33

¿Kwets • juli 2009 • 11 kwets8juli2009.indd 11

3/07/09 11:33

Tariefverhoging speelplein Burgemeester Marc Gybels drong aan op een beslissing. En voor iemand het doorhad, keurde de meerderheid het nieuwe voorstel van Coppens goed.

‘En op die manier zaten we met een voorstel waar eigenlijk niemand tevreden mee was’, zegt Manu De Clercq, hoofdmonitor van het speelplein. De Clercq wilde eerst geen commentaar geven. ‘We hebben afgesproken geen verklaringen af te leggen.

De polemiek is de laatste weken al genoeg op de spits gedreven.’ Maar als hij hoort dat dit artikel pas op 1 juli verschijnt, wordt hij een stuk spraakzamer.

‘De voorstellen waarin een sociaal tarief ingebouwd wordt, zijn allemaal met de beste bedoelingen geformuleerd. Maar administratief brengt dit heel wat met zich mee.

Kun je je voorstellen dat onze monitoren ’s morgens aan de kassa de ouders moeten vragen hoeveel ze verdienen om te bepalen hoeveel ze moeten betalen? Moeten ouders dan hun loonfiche meebrengen?’

De tarieven voor het speelplein in Wetteren verhogen. Per kind betalen ouders vanaf nu een euro meer. De meerderheid had twee gemeenteraden nodig om de tariefverhoging te laten goedkeuren.

Op de gemeenteraad van mei diende de meerderheid een voorstel in om de speelpleintarieven te verhogen. Ouders moeten dit jaar per kind een euro meer betalen dan vorig jaar. Voor het eerste kind betalen ouders 5 euro, voor het tweede 4 euro, enzovoort.

De oppositiepartijen Groen & Co en sp.a zagen dit niet zitten. ‘Op de ouders die op steun van het OCMW kunnen rekenen na, is er een grote groep van middenklassers die net genoeg verdient. Zij kunnen op geen enkele steun rekenen’, zegt Piet Van Heddeghem, gemeenteraadslid voor

Groen & Co. ‘En dit terwijl zoveel ouders op het speelplein rekenen. Alleenstaande moeders kunnen geen andere opvang betalen tijdens de zomermaanden. Het gevaar bestaat dat die moeders hun werk moeten opgeven om voor hun kinderen te zorgen omdat ze de tarieven niet meer kunnen betalen.’

Sp.a-gemeenteraadslid François Coppens lanceerde op de gemeenteraad een alternatief voorstel waarbij alleenstaande moeders en de lagere inkomensgroepen slechts een halve euro moeten opleggen, en de hogere inkomensgroepen anderhalve euro. Groen & Co wilde dan weer iedereen die een inkomen onder een bepaalde grens heeft, slechts de helft van de toegangsprijs laten betalen. Dit is een systeem dat ook al gebruikt wordt in de buitenschoolse opvang.

Hoofdmonitor Manu De Clercq: Terwijl ouders meer zullen betalen, verdienen monitoren minder Waarom komt er een tariefverhoging?

Schepen Albert De Geyter: (Overtuigd) Omdat er sinds 2002 geen meer is geweest.

Het leven wordt duurder. Het speelplein kost geld: zevenduizend euro per jaar. En het mag wel wat kosten, maar de ouders moeten hun bijdrage leveren.

De Clercq: ‘Ik vraag me af waarom er een prijsverhoging moet komen. Er wordt dikwijls gezegd dat de tarieven omhoog moeten omdat Wetteren onder het gemiddelde zit, maar dat is niet juist. Met de tarieven van vorig jaar zat het speelplein van Wetteren

¿kwets • juli 2009 • 12 kwets8juli2009.indd 12

3/07/09 11:33

loopt niet van een leien dakje rond het gemiddelde van Oost-Vlaanderen.

Nu zitten we erboven. Dit is ook moeilijk uit te leggen aan de monitoren. Terwijl de ouders meer betalen, zullen zij gek genoeg minder verdienen dit jaar. De waarheid is dat het college het speelplein als een verliespost ziet. Het brengt niets op.’

Tweede keer goede keer Schepen De Geyter was niet gelukkig met de beslissing van de gemeenteraad in mei.

Daarom agendeerde hij op de gemeenteraad van juni zijn oorspronkelijke voorstel.

Daarbovenop komt er nog een 10-beurtenkaart. Voor zo een kaart betalen ouders vijfentwintig in plaats van dertig euro.

Is het niet wat vreemd dat de meerderheid in de gemeenteraad van mei het eigen voorstel links laat liggen en een voorstel van een oppositiepartij goedkeurt, om nu weer het initiële voorstel goed te keuren?

‘Kijk, ik ben niet de man van de polemiek’, repliceert De Geyter. ‘De politiek is gemachtigd om bepaalde beslissingen te nemen.

De politiek is ook gemachtigd om beslissingen te herroepen. Er was op de vorige gemeenteraad een misverstand. Uiteraard was ik daar niet gelukkig mee. Ik heb achteraf de nodige contacten gelegd en we

Schepen Albert De Geyter: We hebben een klasse speelplein hebben nu een nieuw voorstel. Er is dus niets gebeurd.’

In het oorspronkelijke voorstel zit geen sociaal tarief ingebouwd. Wordt het speelplein niet duur voor heel wat mensen?

De Geyter: ‘We hebben een klassespeelplein. Het is misschien wat prijzig, maar we

leveren kwaliteit. Met de 10-beurtenkaart geven we ook korting. Ik wil me wel engageren om een uniform systeem van een kansenpas uit te werken tegen volgend jaar. Dit kan echter niet zo vlug geregeld worden. Dit vergt een grondige voorbereiding. Er moet eerst met verschillende diensten samen gezeten worden.

We zijn benieuwd.

Tekst Wannes Haghebaert Foto Didier Verbaere Cartoon Geert Braeckman

¿Kwets • juli 2009 • 13 kwets8juli2009.indd 13

3/07/09 11:33

Analyse: machtsverhoudingen als moedig worden beschouwd, maar kan plaatselijk ook tegendraads werken.

Maar wellicht is de Wetterse versnippering van ontevreden rechts de grootste oorzaak van het vrij lage stemmenaantal van Bouckaert. Het kanon Govaert van Respect heeft hij niet het zwijgen kunnen opleggen en evenmin heeft hij kunnen beletten dat Vlaams Belang in Wetteren hoger scoort bij de regionale dan bij de gemeentelijke verkiezingen. Als excuus kan worden aangevoerd dat Bouckaert na de breuk met Respect plaatselijk op geen structuur en geen campagneervaring kon steunen. Afwachten of LDD in Wetteren als partijafdeling voet aan de grond krijgt, en sowieso nog zal opkomen bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012.

Lieve De Gelder (CD&V):

Op 7 juni waren er maar liefst 1679 kandidaten voor 124 zetels in het Vlaams Parlement. De meesten van hen wisten op voorhand dat ze niet verkozen zouden zijn. De partij vroeg hen mee te doen om hun plaatselijke of regionale bekendheid te verzilveren met een hoger stemmenaantal.

Nog om andere redenen is kandideren voor een mandaat bij een bovenlokale verkiezing interessant. Het is een tussentijdse test voor partij en kandidaat in het licht van de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Met het hele partijapparaat achter één kandidaat, zo maakt men hier burgemeesters. Vanuit die optiek is het interessant de resultaten van onze belangrijkste Wetterse protagonisten in het kanton (Wetteren, Laarne en Wichelen) eens van dichterbij te bekijken.

Boudewijn Bouckaert (LDD): de verkozene Bouckaert is onze enige Wetterse vertegenwoordiger. Hij haalt in Wetteren maar een

schamele 506 stemmen, tegenover een totaal van 10.284 in de hele provincie. Laat ons duidelijk zijn: met 506 stemmen haal je in Wetteren nauwelijks een zitje in de gemeenteraad. Toch zijn er verzachtende omstandigheden. De roots van Bouckaert liggen niet in Wetteren - het is dan ook de vraag of hij de belangen van de streek in het Vlaams halfrond op tafel zal gooien. Dit heeft mogelijk meegespeeld in de keuze van de Wetterse kiezer. De slogan ‘Help, ik heb een kind’, kan

De roots van Bouckaert liggen niet in Wetteren het is dan ook de vraag of hij de belangen van de streek in het Vlaams halfrond op tafel zal gooien

de winnaar De schepen van Financiën en Cultuur haalt 2109 stemmen in kanton Wetteren en 8241 provinciaal. CD&V is een partij waar het aantal voorkeurstemmen traditioneel veel hoger ligt dan bij andere partijen. Zo haalde Alain Pardaen 1749 stemmen bij de vorige Vlaamse verkiezingen in 2004 en Leentje Grillaert 2783 stemmen bij de federale stembusgang in 2007 (op de kartellijst CD&V-NVA). De goed geoliede verkiezingsmachine die CD&V toch wel is, speelt hierbij een doorslaggevende rol. Strategisch gekozen verkiezingsborden, in groep aanwezig op evenementen, coordinatie door een campagneleider en de onvoorwaardelijke steun van het partijapparaat. De inhoud wordt achteruit geschoven ten voordele van de vorm. Lieve De Gelder is ook ex-voorzitter van KAV, en dus van ACWsignatuur, zodat ze zich zonder het te vragen verzekerd weet van regionaal stemadvies.

De partij haalt in Wetteren 22,18 procent van de stemmen, tegenover 23,87 procent in 2004 als kartel en houdt dus goed stand.

Het lijkt er dus op dat CD&V de eerste viool zal spelen bij de volgende gemeenteraadsverkiezing en dat De Gelder een van de dirigenten zal zijn.

¿kwets • juli 2009 • 14 kwets8juli2009.indd 14

3/07/09 11:33

na de verkiezingen ‘Het was leuk campagne voeren’, zei Vogels bij Bracke. We kunnen ons afvragen of ze het wel in het juiste gewest heeft gedaan Anne Marie Hoebeke (open VLD): de verslagene De schepen van Toerisme en Lokale Economie heeft vijf jaar lang ook de Wetterse belangen in het parlement verdedigd. Zij kreeg daarvoor een goed rapport in De Morgen en De Standaard. Toch heeft ze deze verkiezing verloren. Niet op 7 juni, maar lang daarvoor.

Bij de lijstvorming kreeg ze immers slechts de tweede opvolgersplaats toebedeeld, waardoor ze niet rechtstreeks verkiesbaar was.

Haar resultaat staat niet los van de zwakke prestaties van de Open VLD. Het steeds groter aantal zwevende kiezers heeft blijkbaar geen boodschap aan nepotisme, en lonkt liever naar LDD. Dit gegeven straalde af op haar toch wel makke campagne, want met 1039 voorkeurstemmen (provinciaal 4391) doet ze het minder goed dan de 1471 stemmen die ze haalde in kanton Wetteren in 2004 (provinciaal 8277). De hele partij zakt van 25,23 procent in 2004 naar 17,86 procent in 2009.

Werk aan de winkel voor Open VLD in Wetteren dus, temeer daar de partij er bij de gemeenteraadsverkiezingen zelfs niet in slaagt om deze cijfers ook maar te benaderen (14,75 procent in 2006).

Piet Van Heddeghem (Groen!): de aanhouder Op een nagenoeg onverkiesbare vierde plaats behaalt de ex-schepen van Jeugd en Milieu 722 stemmen in kanton Wetteren en

2416 in de provincie. In 2004 haalde hij er 567 op een vijfde plaats, en 2051 provinciaal.

Een duidelijke stijging dus, terwijl de partij het slechter doet (7,34 procent nu tegenover 9,09 procent toen). Campagne heeft hij weinig gevoerd, we kunnen dus alleen maar vaststellen dat Van Heddeghem een trouwe aanhang heeft, en dat er nog marge is.

In zijn nadeel speelt dat men bij Groen!, niet alleen nationaal maar ook gemeentelijk, al berust in de uitslag nog voor de eerste stem is gegeven. ‘Het was leuk campagne voeren’, zei Vogels bij Bracke. We kunnen ons afvragen of ze het wel in het juiste gewest heeft gedaan. Groen! is Ecolo niet en omgekeerd.

Het achtervoegsel ‘& Co’ dat men er in Wetteren aan toevoegt, heeft dan ook zijn redenen.

Conclusie voor Wetteren: met Van Heddeghem moet men blijven rekening houden, en hoe gewichtiger de & Co, hoe meer.

Walter Govaert (Respect): de strategische verliezer De gecontesteerde voorman van Respect legt met 1563 stemmen plaatselijk en 2135 provinciaal de duimen voor Lieve De Gelder, nadat hij dat in 2004 ook al voor Alain Pardaen had gedaan. Dat de verstandige kiezer wist dat het voor Respect onmogelijk was om de kiesdrempel te halen, zal zeker in zijn nadeel hebben gespeeld.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen blijft Go-

vaert tot nader order de onbetwiste kampioen van de voorkeurstemmen. Maar zijn regionaal stemmenaantal nu ten opzichte van 2004 blijft nagenoeg gelijk. Er zit geen rek meer in.

In dat geval dringen een aantal strategische keuzes zich op, zoals het samengaan met LDD er een was. Het blijft verbazen dat die samenwerking te elfder ure is stop gezet. Zeker in Wetteren is het duidelijk dat de 6,91 procent van LDD niet bij Respect wordt gehaald, maar bij Open VLD. Althans regionaal, plaatselijk zullen sommige LDD-kiezers ook wel bij Respect uitkomen. Tenzij LDD ook meespeelt in de gemeenteraadsverkiezingen van 2012, natuurlijk.

Een samengaan van beide partijen tegen de door hen zo gehate Open VLD zou ongetwijfeld een grotere marktpenetratie opleveren.

Misschien zelfs in die mate dat het mogelijk wordt om de macht van de eveneens gehate CD&V te breken. De huidige versnippering op rechts zou Respect plaatselijk stemmen kunnen kosten. Misschien heeft Govaert strategisch niet de beste keuze gemaakt.

Kathy Mertens (Vlaams Belang): de onzichtbare Het Wetterse gemeenteraadslid haalt vanop de 25ste plaats 382 stemmen plaatselijk en 3629 provinciaal. Vooral dat laatste is een mooie score. Misschien zit de titel van

Wat kosten verkozenen van het Vlaams Parlement ons?

Elk Vlaams parlementslid verdient zo’n 105.000 euro bruto per jaar. Een deel van dat geld staat hij of zij af aan de partij, de zogenaamde afdracht, waarvan de percentages verschillen naargelang de partij. Naast het individuele loon van de verkozenen krijgen de partijen en de partijfracties ook een aanzienlijke werktoelage. Zo krijgt elke partij een vast bedrag van 61.973,38 euro, aangevuld met 1,49 euro per uitgebrachte stem, en de fracties een bedrag van 19.087,80 euro per fractielid. Dit zijn de basisbedragen van 2001, gekoppeld aan de index. Van die bedragen worden ondermeer de partij- en fractiemedewerkers betaald. Een kleine berekening leert ons dat de stemgerechtigde leden van het Vlaams Parlement ons per jaar minstens tweeëntwintig miljoen euro kosten. Dit is ongeveer het jaarlijkse begrotingscijfer van de gemeente Wetteren. ¿Kwets • juli 2009 • 15

kwets8juli2009.indd 15

3/07/09 11:33

Vlaamse verkiezingen 2009 schoonste boerin daar nog voor iets tussen, want zowel in de campagne als in de Wetterse politiek is Mertens nagenoeg onzichtbaar.

Als partij deelt Vlaams Belang in Wetteren in de klappen, ze zakken van 18,82 procent (2004) naar 13,69 procent . De toekomst van de Wetterse fractie wordt echter niet hier bepaald, maar in Antwerpen ten huize De Winter. Dat geldt voor alle afdelingen van Vlaams Belang.

Maar de kans dat de partij nog enige politieke relevantie heeft, is na deze verkiezing een stuk kleiner geworden, ook in Wetteren.

NVA en sp.a, zonder Wetterse kandidaten NVA heeft niet alleen regionaal een sterke score behaald, ook in Wetteren is de uitslag opvallend goed. De partij haalt hier 11,9 pro-

cent, terwijl ze geen plaatselijke kandidaat heeft, laat staan een plaatselijke afdeling. Een deel van de stemmen komt vermoedelijk uit Laarne en Wichelen (respectievelijk Frank Van Imschoot met 393 en Dietlinde Bombeke met 399 stemmen), maar het verlies van Vlaams Belang in kanton Wetteren gaat rekenkundig vrijwel integraal naar NVA. Er is

dus een toekomst voor de partij in Wetteren, alhoewel deze conclusie gezien de resultaten van het kartel CD&V/NVA bij de vorige verkiezingen allesbehalve duidelijk was.

De sp.a haalt 11,66 procent van de stemmen, tegenover 16,72 procent in 2004. Naast het feit dat er geen Wetterse kandidaat was, speelt ook de afgenomen kracht van de Wetterse afdeling een rol. De partij is na het uiteenvallen van het plaatselijk kartel sp.a/Groen! in 2006 afgestraft. De ene gemeenteraadszetel die overbleef, kan onmogelijk voldoening geven. Conclusie: er is nog steeds sp.a-potentieel aanwezig in dit kanton, maar het wordt tijd om het aan te boren voor het helemaal verschrompelt.

Tekst PDK, EB / foto Didier Verbaerre Cartoon Geert Vieren

¿kwets • juli 2009 • 16 kwets8juli2009.indd 16

3/07/09 11:33

1 -ĂŠUĂŠ , -- -ĂŠUĂŠ "17 -/ ĂŠUĂŠ/"/ , /

+1 / -ĂŠ 1 -ĂŠ /ĂŠ/ -ĂŠ

Ê7 7 , Ê6 "/Ê , ,° N ZÊÊr sterke prijs/kwaliteit N ZÊÊr vriendelijk onthaal N Totaal vrijblijvende prijsofferte N Alle topmerken toestellen N Alle maatwerk voor schuifdeurkasten, bureau, badkamermeubelen, enz...

N Eigen plaatsingsdienst

uw kasten binnenin in dezelfde kleur als de buitenkant ZONDER MEERPRIJS

6" ĂŠ ĂŠ ", -ĂŠ ĂŠ ĂŠ," ĂŠ*

KEUKENS Ăš JvÂťvĂ“ĂœĂ?JJĂœĂšÂłÂłĂ—ĂšaĂšÂŠĂŁĂ˜Ă´ĂšB˜b•vÂ&#x;v¨ .

7vÂ&#x;Ă€ĂšĂ´ÂˆĂŁĂ€Â‹ĂŁĂ€{ÂˆĂ€ÂŠÂŠĂšaĂš JĂ­ĂšĂ´ÂˆĂŁĂ€Â‹ĂŁĂ€{ÂˆĂ€ÂŠĂž Wij zijn gelegen op de grote baan LEDE-WICHELEN. Rechtover sportcentrum Sanitas (Âą1,5 km van Droomland en Brantano).

Open alle dagen van 9.30-12 u. en van 13.30-18 u. Gesloten op woensdag en zondag

www.qualitas-keukens.be kwets8juli2009.indd 17

38 K E EFF UKENS TEN ECT TOO I NGE EF STE ¿Kwets • juli 2009 •L17 D 3/07/09 11:33

Standaard Wetteren

zet zich schrap

Nieuwe aanwinst Benjamin De Wilde: ‘ Ik hoop dat Sporting Lokeren binnenkort spijt zal hebben dat ze me zomaar lieten gaan’

Benjamin De Wilde lijkt bescheiden, verlegen zelfs. Maar schijn bedriegt. ‘Ik hoop bij Standaard Wetteren de rots in de branding te worden, zoals ik dat was bij de reserven van Sporting Lokeren.’ De centrale verdediger blaakt van zelfvertrouwen, en staat te springen om zijn kunnen aan de wereld te tonen, in de eerste plaats aan zijn nieuwe trainer, Wim De Corte.

Als neef van ex-topdoelman en huidig keerpertrainer van Anderlecht Filip De Wilde en zoon van Johan De Wilde (ooit actief

bij VW Hamme en Eendracht Aalst, AV), stond het in de sterren geschreven dat Benjamin en zijn broer Joachim ook naar de grasmat zouden trekken.

Benjamin speelt al sinds z’n vijfde bij Sporting Lokeren, en verlaat nu, achttien jaar later, de vertrouwde stal. Een rugblessure na de match tegen Roeselare gooide roet in het eten van de ambitieuze verdediger.

Hij was maandenlang out en kreeg van Sporting nauwelijks nog speelkansen. ‘Ik woon op tweehonderd meter van het Daknamstadion, maar het is genoeg geweest’, zegt Benjamin resoluut. ‘Bij Standaard Wetteren kan het eindelijk echt beginnen. Ik wil serieus genomen worden.’

En daarmee is de toon van het gesprek gezet.

Ben je voorzichtiger op het veld sinds je blessure?

Op het plein ken ik geen remmen, ik ga altijd voor de volle honderd procent in duel. Het dagelijkse leven is een ander paar mouwen, daar let ik echt wel op. Zo’n lange revalidatie wil ik niet meer meemaken. Het was een heel eenzame periode.

Dat je mocht vertrekken bij Lokeren, heb je moeten lezen in Voetbalmagazine?

Ik wist dat ik einde contract was en dat de kans op een verlenging zeer klein was, maar Lokeren had niets van zich laten horen. Ik ben dan maar zelf op het bestuur afgestapt en kreeg te horen dat de club ‘iets

‘Ik wil voor STW de rots in de branding worden’ in tweede klasse’ aan het zoeken was voor mij. Wat meer menselijkheid zou Sporting niet hebben misstaan. (glimlacht) Zie je jouw transfer naar Wetteren als een stap terug?

Ik had de keuze: nog een jaar in de A-kern van Lokeren, zonder te mogen spelen, of een basisplaats bij STW. De keuze is dan snel gemaakt, ik wil kunnen spelen. Bovendien klikt het met Wim De Corte. Door mijn stage bij TV OOST, was hij aan mijn telefoonnummer geraakt. Twee weken na ons eerste gesprek, tekende ik al bij Standaard. Wat ik ook apprecieer, is dat er gekozen wordt voor talent van eigen bodem. Je speelt tenslotte in de Belgische competitie.

Bij buitenlandse spelers draait het al vlugger om geld, denk ik, bij deze kern speelt vooral het jeugdig enthousiasme, de goesting om er iets van te maken.

¿kwets • juli 2009 • 18 kwets8juli2009.indd 18

3/07/09 11:33

voor tweede klasse

STW gaat het seizoen in met heel wat nieuwe spelers. Wie ken je al?

Met Preben Delclef en Griffin De Vroe speelde ik vroeger al samen, de rest ken ik niet zo goed. Maar de trainer is de perfecte man om de ploeg te sturen. Het is sowieso een sterke groep waar je als nieuweling in

begint, want zij zijn diegenen die kampioen gespeeld hebben. Maar ik ben gene moeilijken, en de trainer weet welk vlees hij in de kuip heeft.

Je zit in je laatste jaar Multimediaproductie en je schildert ook. Is dat de artistieke invloed van je oom, muzikant Philippe Robbrecht?

Niet echt, ik ben er pas op mijn twintigste mee begonnen, toen ik een schildersezel kreeg. Ik schilder alleen voor speciale gelegenheden en maak één à twee werken per jaar. Het laatste wat ik maakte was een portret van een vrouw, voor mijn vriendin.

Hoe belangrijk is deze transfer voor jou?

(Denkt lang na) Ik wil nu echt bewijzen dat ik het aankan. De doorbraak bij Lokeren is er niet gekomen, maar ik zou nu willen dat ze nog spijt krijgen dat ze me zomaar lieten gaan. Wim De Corte stelt heel veel vertrouwen in mij en ik wil dat vertrouwen bevestigen.

Je hebt getekend voor twee jaar, het zou me verwonderen als je geen duidelijk beeld had van waar je dan wil geraken.

Dat klopt, ik wil graag terug naar eerste, en droom daarna van het buitenland. De lat ligt inderdaad hoog bij mij, de motivatie is er. Maar ik ben ook realist: de eerste op-

‘Mijn lat ligt hoog. Ik wil terug in eerste klasse geraken en op termijn zelfs in het buitenland.’ dracht is een goed seizoen spelen en STW in tweede houden.

Op 9 juli begint Standaard Wetteren opnieuw te trainen voor het avontuur in tweede klasse.

Tekst Anke Versonnen Foto’s Benjamin De Wilde

¿Kwets • juli 2009 • 19 kwets8juli2009.indd 19

3/07/09 11:33

Marcel De Kerpelstadion wordt schepen van Sport, die de goodwill van het gemeentebestuur garandeert. Burgemeester Marc Gybels krijgt tijdens de volgende bijeenkomst het eisenpakket, nodig om in tweede klasse te kunnen functioneren, opgesomd.

Daar blijft het bij tot aan het seizoeneinde.

Klaarblijkelijk houdt het gemeentebestuur de boot af tot na het competitieslot om pas dan tot concrete besprekingen en afspraken over te gaan.

Op de speciale commissievergadering van het gemeentebestuur van 18 juni jongstleden waren alle schijnwerpers gericht op Standaard Wetteren. Aan de besprekingen over een bijzondere toelage voor de financiering van de lichtinstallatie en de eventuele aankoop van het Marcel De Kerpelstadion met de negen omliggende terreinen, gaat een opmerkelijke evolutie vooraf. Een reconstructie.

Daags na het behalen van de o zo verdiende kampioenstitel in derde klasse A, biedt Johan Braeckman het Marcel De Kerpelstadion te koop aan. De oud-voorzitter van de raad van bestuur is immers ook medebeheerder van Jolimo, de eigenaar van het hele complex dat 7,5 ha recreatiedomein beslaat.

Braeckman lonkt in eerste instantie naar het gemeentebestuur, dat zich bij vroegere gesprekken altijd beriep op het argument dat gemeentelijke investeringen op privébezit uitgesloten zijn. Het dient gezegd: Standaard Wetteren geniet net zoals elke andere Wetterse voetbalclub aangesloten bij de KBVB, een jaarlijkse gemeentelijke subsidie die vooral de jeugdwerking aanbelangt.

In 1987 begint de onstuitbare opmars van geel-groen. Met een hink-stap-sprong wipt

het van eerste provinciale naar derde klasse.

Een huzarenstukje dat zeer veel veranderingen op administratief en organisatorisch vlak meebrengt. Maar Standaard heeft het niet breed in derde klasse, alleen met een doortastend en omzichtig beleid kan het de eindjes aan elkaar knopen. ‘De tering naar de nering zetten’, blijft het parool van icoon Marcel De Kerpel, die als geslaagd zakenman de club in goede banen leidde. En toch weet Standaard, budgettair in de staart van de rangschikking, veelal spraakmakende resultaten neer te zetten op sportief vlak.

De Kerpels opvolgers zetten dit beleid meer dan succesvol verder.

Win-win operatie Op 4 mei 2009 ontpopt Johan Braeckman zich als een deus ex machina om klaarheid te scheppen in het Dasseveld-dossier.

Hij stelt het complex te koop aan een zijns inziens redelijke en betaalbare prijs. Het gemeentebestuur kijkt ernaar, zit driemaal met de eigenaar rond de tafel, maar hapt niet toe. De onderhandelingen komen echter nooit in een patstelling terecht.

Bij Standaard komt het water tot aan de lippen. De voorwaarden om in tweede klasse uit te komen zijn uitermate omvangrijk en vragen dringende en financieel slopende infrastructuuraanpassingen en –vernieuwingen. Vooral de lichtinstallatie en de veiligheidsnormen wegen zwaar door. Gemeen-

Onverhoopt wapenfeit Wat niemand verwachtte bij de aanvang van de competitie, wordt bewaarheid op 26 april 2009: het Molenhoeksken zet de poorten naar tweede klasse wagenwijd open! In de aanloop naar de titel is het bestuur niet bij de pakken blijven zitten. Eind december 2008 heeft geel-groen niet alleen de herfsttitel maar ook al een eindrondeticket op zak.

Het bestuur anticipeert op een mogelijke ‘blijde gebeurtenis’, een stijging naar tweede klasse. Het doet de daarvoor vereiste licentieaanvraag en contacteert Alain Pardaen,

¿kwets • juli 2009 • 20 kwets8juli2009.indd 20

3/07/09 11:33

eigendom van AGB telijke steun wordt onontbeerlijk. Standaard is op dit niveau de enige ploeg in België die op terreinen van privé-eigenaars speelt. En leven van privé-initiatieven of overleven op eigen kracht is zo goed als onmogelijk.

Johan Braeckman begrijpt dat het gemeentebestuur de regel- en wetgeving moet naleven, vooraleer een aankoop te kunnen beklinken. Toch hoopt hij op een vlugge deal, die voor hem een win-win operatie betekent en voor beide partijen de beste oplossing is.

Johan Braeckman gelooft in de kwaliteiten van de Standaardkern en volgens hem is de toekomst van de club verzekerd.

Buitengewone toelage Het was al geruime tijd een publiek geheim.

In geval van promotie zou het gemeentebestuur zijn verantwoordelijkheid opnemen om de verplichte lichtinstallatie te financieren in de vorm van de toekenning van

een buitengewone investeringstoelage van 250.000 euro. Die subsidie, als het ware de gemeentelijke honorering voor een uitzonderlijk seizoen, is urgent. De firma Armamast uit Dendermonde zal de werken - vier pylonen met een capaciteit van 600 lux - uitvoeren. Immers, de plaatsing van de lichtinstallatie moet in orde zijn bij de competitiestart medio augustus. De noodverlichting onder de tribunes is eveneens voorzien.

Aan het steunpakket is een clausule gekoppeld: andere clubs, zelfs recreatieteams, moeten aan een bescheiden huurprijs gebruik kunnen maken van een terrein, wanneer het niet door Standaard Wetteren benomen is. De investeringstoelage wordt op de speciale commissie van 18 juni toegelicht en op de gemeenteraad van 24 juni gestemd en goedgekeurd.

AGB Maar ook de aankoop van het Marcel De Kerpelstadion en de bijhorende accommodatie is intussen in de plooi gevallen. Het Autonoom Gemeentebedrijf (AGB) wordt in het najaar na het verlijden van de notariële akte de nieuwe eigenaar. In de aankoop zijn de toegangsweg, de parking naast Safti en het tenniscomplex niet inbegrepen. Kosten-

plaatje: 800.000 euro. Rekening houdend met de recente grote investeringen die de gemeentelijke overheid deed, wordt de betaling zonder interest tot 2014 uitgesteld.

Later kan het AGB via een masterplan de sportinfrastructuur uitbreiden.

Daarmee valt het doek over een heikel dossier. Volgens Johan Braeckman, die gelooft in de kwaliteiten van de Standaardkern om tot een volwaardige tweedeklasser uit te groeien, is de toekomst van de club verzekerd.

Bovendien is het een bekroning van het levenswerk van zijn schoonvader en boegbeeld van geel-groen, Marcel De Kerpel. Zijn naam zal eeuwig verbonden blijven met het Dasseveldcomplex.

Guy Jooris / Foto’s fotoburo Geert De Rijcke en Thibaut Vandenbussche

¿Kwets • juli 2009 • 21 kwets8juli2009.indd 21

3/07/09 11:33

Erfgoed: De Watertoren Geef ons heden, ons dagelijks water!

De watertoren is niet alleen één van de meest markante herkenningspunten in de wijde Wetterse omgeving, tot voor een tiental jaren was hij ook een onmisbare schakel in de waterverdeling van onze gemeente. Die toren, zelfs op architectonisch vlak een bezienswaardigheid, is inmiddels bijna uitgegroeid tot een monument met een brok gemeentelijke geschiedenis. Hij zou aanspraak kunnen maken op bescherming. Terecht, trouwens.

Heel lang was betrouwbaar drinkwater een dagelijkse zorg. Tot diep in de negentiende eeuw was de openbare watervoorziening vooral op grondwater gebaseerd. Het water werd met mankracht uit steenputten bovengehaald. De putten stonden bloot aan verontreiniging en waren kweekpoelen voor epidemieën als tyfus en cholera.

Die onrustwekkende toestand verergerde met de bevolkingstoename. Het bedekken van de putten en het installeren van handpompen waren pleisters op een houten been. De roep om openbare waterleidingnetten weerklonk het hardst in dichtbevolkte steden. Uit noodzaak, omdat men dan naast de drinkwaterdistributie ook de brandbestrijding beter kon aanpakken.

Als het water uit hoger gelegen gebieden aangevoerd kon worden, deed de zwaartekracht haar werk. In de lager gelegen gebieden moest het water eerst worden opgepompt naar een hooggelegen verzamelpunt, vooraleer het door een leidingnet verdeeld kon worden. De oplossing? Het bouwen van watertorens!

De genesis van de georganiseerde waterdistributie in het laatste kwart van de negentiende eeuw was een feit. Hoe verwonderlijk ook, ergens had dit met het prestige van de gemeenten of steden te maken. Men sprak zelfs van een watertorenwedloop. Het uiterlijk van de lokale watertoren was bevorderlijk voor het prestige van de betrokken gemeente. De architecten lieten zich meestal inspireren door het verleden en bouwden watertorens als kastelen – watertoren heet niet zomaar château

¿kwets • juli 2009 • 22 kwets8juli2009.indd 22

3/07/09 11:33

De toren staat al jaren leeg en is te klein om er appartementen of een restaurant in onder te brengen. Zijn enige functie anno 2009: skyline spelen van Wetteren en drager van allerlei masten. d’eau in het Frans - net zoals ze dat ook deden met vuurtorens en fabrieken.

De watertorens bereikten een eerste bouwpiek in de jaren twintig en dertig van de twintigste eeuw, voornamelijk langs de industriële as Antwerpen-Brussel-Charleroi-Luik en verspreidden zich tussen de jaren veertig en zestig over het hele land. De bouw nam zienderogen af in de jaren tachtig. De watertoren moest de plaats ruimen voor de moderne pompinstallatie.

Modern aquaduct De plaats van de toren is vooral bepaald door het bodemreliëf. De ideale plaats is het centrum van het te bevoorraden gebied.

Andere factoren kunnen een rol spelen: de beschikbaarheid van terreinen, stedenbouwkundige voorschriften, de ligging van de toevoerleiding,...

Structureel gezien is een watertoren niet meer dan een reservoir of kuip die op een kolom rust, variërend tussen twintig en veertig meter boven de begane grond. Hij heeft drie belangrijke functies: de gelijkmatige afname van watertoevoer, de gelijkmatige druk en waterreserve bij breuk of brand. De kuip heeft meestal een dubbele wand en wordt bovenaan afgedekt. Op die manier kan de temperatuur constant worden gehouden en is het water beschermd tegen vervuiling.

Watertorens zorgen voor een voorraad gezuiverd water in de buurt van de verbruiker en het opvangen van drukschommelingen en piekverbruiken. De watertoren is zowel een debiet- als een drukregelaar. Vanuit de reinwaterkelders stuwen hogedrukpompen het water naar de watertoren. Deze pompen hebben een vrij constant debiet. Als het verbruik van de klanten lager ligt dan het gepompte

debiet, wordt het overschot opgeslagen in de watertoren. Ligt het verbruik hoger, dan wordt het tekort aangevuld door de reservevoorraad uit de watertoren. Door het hoogteverschil tussen het water in de kuip en het water in de distributieleidingen wordt op natuurlijke wijze druk gecreëerd, dankzij de zwaartekracht en het systeem van de communicerende vaten.

Anderhalf miljoen frank De gemeente Wetteren betrok aanvankelijk zuiver water via de CIBE (Compagnie Intercom Bruxelles d’Eau ), Bocqwater, afkomstig uit de gelijknamige Ardense rivier. De Wetterse gemeenteraad nam in 1922 eenstemmig de beslissing om zich aan te sluiten bij de Tusschengemeentelijke Maatschappij der Vlaanderen.

De werken voor de waterleiding wogen op de begroting. Het gemeentebestuur ging een lening aan van anderhalf miljoen frank. In 1925 werd een perceel aan de Kapellestraat, 18,75 meter boven de zeespiegel, aangekocht. De Brusselse aannemer Jérôme Lacmont kreeg ¿Kwets • juli 2009 • 23

kwets8juli2009.indd 23

3/07/09 11:33

Erfgoed: De Watertoren

het bouwwerk van de watertoren toegewezen en drie jaar later werd hij luisterrijk door de burgemeester en de notabelen ingewijd. Met de komst van het moderne waterleidingnetwerk verdwenen de openbare steenputten en de pompen uit het straatbeeld.

Skeletbouw De oudste types van watertorens, gebouwd tussen 1880 en 1900, bestonden uit ijzeren kuipen gebouwd op een stenen muur, voorzien om kleine hoeveelheden water op te slaan.

Tussen 1900 en 1920 kende men de vroege betonbouw en daarna maakte de skeletbouw opgang. De watertorens werden vervaardigd uit zes of acht steunen in gewapend beton, geschikt in een cilinder of piramidaalvorm en verbonden door cirkelvormige balken. De Wetterse toren - tweeëndertig meter hoog - is een schoolvoorbeeld van skeletbouw. Hij rust op een massieve fundering van gewapend beton.

De toren omvat een voet, een schacht en een uitgesproken overkragende kuip en mantel.

Het skelet bestaat uit acht steunen onderling verbonden door ringbalken. De ruimte tussen de balken van de steunconstructie is voorzien van metselwerk. Ook de waterkuip of –reservoir, die 350 kubieke meter water kan opslaan, en de mantel zijn volgens het skeletprincipe gebouwd. De kuip is van de buitenlucht afgesloten om verontreiniging te voorkomen.

Door het deksel op te lichten, kan men de binnenkant zien. Iedereen denkt dat de toren volledig met water is gevuld, maar dat is een fabeltje. Enkel bovenaan bevindt zich de kuip met water. Door de schacht loopt het centrale buizenstelsel: de buizen voor de toevoer, de bedeling, de overloop en de binnenkomende buizen die aan het centrale buizenstelsel zijn gekoppeld. Via een draaitrap kan men de verschillende niveaus en het platform met balustrade bereiken, bij helder weer enig voor liefhebbers van vergezichten. De vensters zijn niet zomaar aangebracht. Ze zorgen ervoor dat de vochtige atmosfeer verlucht kan worden.

loft, of tot een hotel-restaurant zoals in het Nederlandse Dordrecht, strookt niet met de werkelijkheid omdat hij daarvoor te klein en te smal in afmetingen is. In het gemeentebestuur gingen stemmen op om aan de buitenkant een klimmuur aan te brengen, maar door betonrot komen schilferingen los die de sportievelingen zouden kunnen kwetsen. Vanbinnen heeft de vochtigheid een nefaste rol gespeeld.

Het buizenstelsel en de metalen trap errond vertonen zware sporen van corrosie. Roest en verwering alom.

Maar de toren bezorgt de eigenaar, in casu de gemeente, nog een appeltje voor de dorst. Op het platform ontwaar je een kluwen van masten en antennes die dienst doen voor onder meer Base, Telenet en de politiedienst Ariane.

Guy Jooris / foto’s Sander Franck en Raf De Graeve Met dank aan Remi Van Bellegem, schepen van Openbare Werken, Patrimonium en Mobiliteit, voor de nodige toelichtingen.

Leegstand Eind jaren zeventig was de watertoren aan restauratie toe. Binnen het gemeentebestuur was er discussie over het nut ervan. Zou de watertoren in de nabije toekomst nog over voldoende capaciteit beschikken om de waterbedeling in goede orde te verzekeren?

Uiteindelijk werden de herstellingswerken uitgevoerd. Maar de sceptici hadden blijkbaar gelijk. Kort voor de eeuwwisseling is de toren buiten dienst verklaard. De kuipinhoud was te klein geworden in verhouding tot het verbruik.

Bovendien moest er wegens de hoogteligging van Vantegem meer druk op de bedeling voorzien worden, waardoor het water in de toren overliep. Amen en uit.

De toren verbouwen tot appartementen met

¿kwets • juli 2009 • 24 kwets8juli2009.indd 24

3/07/09 11:33

¿Kwets • juli 2009 • 25 kwets8juli2009.indd 25

3/07/09 11:33

Heibel in de Vennestraat formatievergadering in april presenteerden schepenen De Gelder, Pardaen, De Geyter en Van Bellegem en de diensten van de gemeente een plan voor een nieuwe rooilijn.

Deze rooilijn geeft aan tot waar het publieke domein komt en waar het privédomein van de bewoners begint.

De straat is nu een drietal meter breed maar de gemeente wil dat uitbreiden tot een straat van vijftien à twintig meter breed, van een smalle rijweg tot een tweevaksbaan met fietspad en voetpad. Eigenaars zouden tot acht meter van hun terrein moeten verkopen aan de gemeente.

Op 15 april organiseerde het gemeentebestuur een informatievergadering voor de bewoners om de plannen voor de Vennestraat te ontvouwen. Het nieuwe rooilijn- en grondinnemingsplan werd op 24 juni ter stemming voorgelegd op de gemeenteraad. Eén van de leden van de meerderheid is echter betrokken partij, waardoor de krappe meerderheid van één zetel verviel. De stemming was dan ook onbeslist.

De Vennestraat in Overschelde verbindt de Laarnesteenweg met de Cooppallaan. Het kruispunt met de Cooppallaan ligt net voor de ingang van de Basisschool Scheppers.

Enkel plaatselijk verkeer is er toegelaten en, naast de bewoners, zijn het vooral fietsende scholieren die de straat gebruiken.

De gemeente wil grondige rioleringswerken uitvoeren in de Vennestraat. Wetteren kan voor de aanleg van een gescheiden rioleringsstelsel rekenen op subsidies van de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM). De Vlaamse minister van Leefmilieu keurde op 23 februari hiervoor een bedrag van

646.800 euro goed. De rioleringswerken zijn niet alleen een verplichting van de gemeente, ze zijn ook belangrijk voor de sanering van het natuurgebied de Ham langs de Schelde. Het afvalwater van de Vennestraat loopt daar nu ongezuiverd naartoe.

In tegenstelling tot andere straten kan de gemeente in de Vennestraat niet zomaar de straat openbreken, gezien de weg volledig op privéterrein ligt. De bewoners zijn namelijk ook eignaar van de gronden waarop de straat ligt. De gemeente moet daarom onderhandelen met de bewoners om over te gaan tot grondinnemingen voor de rioleringen. Het gemeentebestuur wil van de gelegenheid tevens gebruik maken om de Vennestraat volledig opnieuw aan te leggen. Volgens het bestuur is de weg in slechte staat en is de open gracht naast de rijweg een gevaar voor fietsers. Op de in-

Stookte Het bedrijventerrein Stookte huisvest een aantal grote bedrijven zoals Omnichem en Recticel. Het vrachtverkeer voor deze bedrijven richting E40 kan enkel weg via de Scheldebrug, het verkeer voor de E17 moet door het centrum van Overschelde.

Misschien zou dat zware verkeer beter via Wetteren-ten-Ede en de Broekstraat in Laarne afgevoerd worden naar de R4 maar Laarne heeft daar een stokje voor gestoken door die Broekstraat vol verkeersdrempels

‘Er is geen sprake van dat de straat zwaar verkeer te slikken krijgt’

¿kwets • juli 2009 • 26 kwets8juli2009.indd 26

3/07/09 11:33

‘De mensen krijgen een mooie straat en worden er nog voor betaald ook’ te leggen zodat de straat praktisch onberijdbaar is. De provincie Oost-Vlaanderen zou Laarne hierin steunen en ziet de R4 niet als ontsluitingsweg voor Stookte.

Begin jaren 2000 liet de gemeente al uitzoeken of de Vennestraat niet kon gebruikt worden voor de ontsluiting van het industrieterrein. Met de nieuwe voorstellen voor een brede rijweg, vrezen de bewoners dat hun rustige straat toch nog zal verworden tot een gevaarlijke weg vol denderende vrachtwagens. De schepenen die aanwezig waren op de informatievergadering hebben bevestigd dat de straat het zware verkeer niet zal moeten slikken. Er zal daarom een verkeersbord komen dat vrachtwagens de toegang verbiedt.

Communicatie De gemeente belegde met een informatievergadering voor de bewoners. Op de gemeenteraad van 24 juni werd het voorstel voor het rooilijn- en grondinnemingsplan echter reeds ter stemming voorgelegd.

Maar raadslid Van Heddeghem (Groen&Co) merkte op dat schepen De Gelder één van de eigenaars is van de gronden die deels onteigend moeten worden. Bijgevolg kon

De Gelder niet deelnemen aan de stemming en verloor de coalitie haar meerderheid. Het is dus nog even wachten op het openbaar onderzoek en de verdere stappen die moeten leiden tot een nieuwe Vennestraat: behandeling van de bezwaren, definitieve goedkeuring, … De gemeente verwacht de eigenlijke werken te starten ergens in 2012 – 2013.

De bewoners van de Vennestraat hebben zich ondertussen georganiseerd in een buurtcomité. Woordvoerder Paul Van den Bossche: ‘We zijn tevreden dat de gemeente de riolering in orde brengt en we zijn ook blij dat de Vennegracht open blijft.

Maar voor de rest hebben we weinig vertrouwen in de plannen van de gemeente.

De informatievergadering viel midden een vakantieperiode en het openbaar onderzoek zal ook tijdens de vakantie vallen. Dat maakt dat veel mensen niet de gelegenheid krijgen om zich te informeren of om hun opmerkingen door te geven. We stellen er ons vragen bij waarom die weg zo breed moet worden. Het bestuur zegt dat ze geen vrachtverkeer zal toelaten, maar zal een volgende coalitie daar ook zo over denken als de weg er eenmaal ligt? Er is een padje dat halverwege de Vennestraat de doorsteek maakt naar de Cooppallaan, volgens het voorstel wordt dat ook vijf meter breed. Is dat echt nodig als dat padje enkel als fietspad moet dienen?’

Schepen Van Bellegem is verantwoordelijk voor het patrimonium, zeg maar de Wet-

terse straten. Hij begrijpt de commotie bij de buurtbewoners niet: ‘We moeten die rioleringswerken uitvoeren. De ontwikkeling van de Ham is goed voor de ganse Wetterse bevolking, de werken dienen dus het algemeen belang. Als we er toch ingrepen moeten uitvoeren en de straat dienen heraan te leggen, kunnen we evengoed een deftige straat aanleggen naar de normen van 2009.

Ik snap de commotie niet zo goed. De mensen krijgen een mooie straat en worden er nog voor betaald ook.’

Pas na de verwerking van de bezwaren van het openbaar onderzoek, zal er een duidelijker zicht zijn op hoe serieus de gemeente het meent met het weghouden van het vrachtverkeer uit de Vennestraat. Eenvoudige ingrepen zoals asverschuivingen en verkeersdrempels zullen een diepere im-

¿Kwets • juli 2009 • 27 kwets8juli2009.indd 27

3/07/09 11:33

Heibel in de Vennestraat pact hebben dan enkel een verkeersbord.

Het valt echter te vrezen dat een bredere Vennestraat niet zozeer vrachtverkeer zal aantrekken, want dat kan aan de kant van de Laarnesteenweg eigenlijk toch niet weg zonder dat daar ook ingrijpende veranderingen in de verkeersinfrastructuur worden aangebracht. Het zou wel eens uit kunnen zijn met de rust van de bewoners in de Vennestraat als die als alternatieve weg wordt ontdekt door al het verkeer dat nu vanuit Laarne en Kalken via de hyperdrukke Kapellendries naar de Cooppallaan, Stookte en verder moet. Zij kunnen het moeilijkste deel van hun parcours afsnijden en een bloembak meer of minder op de weg zal hen niet tegenhouden.

Tekst Bart Van Kerckhove Foto’s Raf De Graeve

¿kwets • juli 2009 • 28 kwets8juli2009.indd 28

3/07/09 11:33

¿Kwets • juli 2009 • 29 kwets8juli2009.indd 29

3/07/09 11:33

Jana De Valck binnenkort zangeres bij

Het gerucht doet de ronde dat de Wetterse zangeres Jana De Valck (22) de nieuwe frontvrouw wordt van de internationaal gerenommeerde popband Hooverphonic. Daar wil Kwets uiteraard het fijne van weten. We stuurden de jonge gitarist Sam Van Heddeghem meteen op pad om Jana te interviewen.

Sam was ooit haar klasgenoot. Een gitarist en een zangeres aan één tafel, zoiets moet wel vonken geven.

Jij hebt gesolliciteerd bij Hooverphonic?

Toen ik hoorde dat Geike Arnaert Hooverphonic verliet en Alex Callier (het muzikaal brein achter Hooverphonic, SVH) op zoek ging naar een nieuwe stem, wou ik uiteraard mijn kans wagen. Het leek mij fantastisch om te mogen zingen bij een band waar ik zelf fan van ben. Dus stuurde ik enkele au-

diofragmenten op. Een paar dagen later kreeg ik een mail met de melding dat ik bij de tien kandidaten was. Ik voelde een lichte euforie, maar op het conservatorium hadden ze me al gewaarschuwd dat ik niet te veel moest verwachten van de ontelbare audities die ik zou afhaspelen. De eerste ontmoeting met Alex was meteen in your face.

Ik had, volgens hem, geluk dat ik toch één goed nummer had opgestuurd, want mijn andere nummers waren ronduit slecht.

De waarheid kwetst, nietwaar?

Aha, maar hoe dan ook, ik mocht nog een keer terugkomen. Ditmaal om samen met Alex twee nummers te schrijven. Blijkbaar verwacht hij van zijn zangeres ook enige creatieve input. Het was niet eenvoudig om zijn tempo bij te benen, maar ik heb ondertussen genoeg achtergrond en kennis om mijn

ideeën te kunnen aanbrengen. Het werd een aangename samenwerking en ik had het gevoel dat we elkaar goed aanvulden. Na die audities heb ik een lange tijd niks meer vernomen, tot een paar weken geleden.

’Ik wil een zangeres zijn waarvoor je bereid bent enig risico te nemen’ Toen hing zijne excellentie plots aan de lijn?

Alex belde mij met de vraag of ik het zag zitten om met meerdere zangeressen in het project te stappen. Ik vroeg me af of hij misschien niet helemaal overtuigd was van mij. Ik wil niet met iemand samenwerken die niet ten volle in mij gelooft. Ik wil een

¿kwets • juli 2009 • 30 kwets8juli2009.indd 30

3/07/09 11:33

Hooverphonic? zangeres zijn waarvoor je bereid bent enig risico te nemen.

Maar Alex zei dat hij zich na een huwelijk van twaalf jaar met Geike eindelijk weer single voelde. Kortom, hij wil experimenteren. Hij heeft me toevertrouwd dat hij me meeneemt on stage, maar tja, ’t is ne specialen, hij kan dus nog altijd van gedacht veranderen. Zeker als hij dit interview in de Kwets leest (lacht). Al is op Werchter staan een droom voor mij, ik blijf voorlopig met beide beentjes op de weide.

’Al is op Werchter staan een droom, ik blijf met beide beentjes op de weide’ Het komt er ooit wel van. Maar in afwachting …

Ik ben nu al drie jaar de frontvrouw van Bar d’O, een jazz ensemble, en heb lang met Garland getoerd. Samen met jouw nicht Griet trouwens, een prima bassiste. Ik kijk ook wel op naar wat Lady Lynn al heeft gepresteerd.

Op school noemde men mij ook al de kleine Lien. We hebben inderdaad allebei onze roots in Wetteren en we brengen jazz voor een breder publiek. Ik heb ook wel met het idee gelopen om voor Bar d’O mijn eigen nummers en arrangementen te schrijven, zoals Lien doet voor haar Magnificent Seven.

Maar nu zij de doorbraak voor mainstream jazz heeft geforceerd in Vlaanderen, wil ik niet de indruk wekken dat ik mee op de kar spring. Ik ben geen copycat. Het is wel jammer dat een bepaalde pers ons tegen elkaar wil uitspelen. Alsof wij rivalen zouden zijn.

Ik kan niet genoeg benadrukken hoeveel respect ik heb voor haar. Het is trouwens dankzij Lien dat ik op het conservatorium zit. Zonder haar had ik nooit geweten dat er zoiets als een opleiding zang bestond.

Je wou het echt wel maken als zangeres, zo ken ik jou nog.

In mijn laatste jaar van de humaniora werd dat inderdaad duidelijk, ook voor mezelf.

Tijdens de zomer had ik drie maanden de tijd om jazz te leren appreciëren. Mijn hele vakantie heb ik opgeofferd voor het toelatingsexamen van het conservatorium. Toen het eindelijk zo ver was, had ik bijna geen stem meer door al dat oefenen. Gelukkig heb ik de jury kunnen overtuigen. Sindsdien ben ik van het ene project in het andere gerold. Ik zei ja tegen alles wat mij ervaring kon bijbrengen. Ik ga nu voluit voor de muziek.

En wat moeten we ons daar kritisch bij voorstellen?

Ik ben nu al een tijdje bezig met het schrijven van songs en arrangementen. Het zou popmuziek moeten worden, zowat in de lijn van Duffy, Adele, Amy Winehouse,… Ik heb alvast een paar zeer goede muzikanten op het oog. Het jonge volkje barst van het talent. Ik hoop dat ik Jordi Geuens kan binnenhalen (drummer van o.a. Postmen, SVH), die heb ik leren kennen bij de band van Sandrine. Daar zing ik backings.

Goed en druk bezig, lijkt het mij.

We doen ons best. Ik ben nu ook begonnen

bij Matthias Sercu die zich na zijn overwinning bij ‘Steracteur? Sterartiest!’ blijkbaar op de muziek wil storten. We hebben al een paar repetities achter de rug. Binnenkort komen de eerste optredens. Bij Tanja Dexters ben ik ook nog even in dienst geweest, maar dat is gelukkig al een tijdje achter de rug. Het zou niet echt passen voor de geloofwaardigheid als zangeres bij Hooverphonic. (lacht) Ik zag op jouw facebook dat je ook iets doet met danseressen.

Dat klopt ja. Een folietje dat een nieuw project is geworden. Je kan het vergelijken met Lady Gaga en Britney Spears. Want ja, dat hoor ik ook graag. Binnenkort treden we trouwens op voor de nieuwe ‘Tien Om Te Zien’. Ik heb al gerepeteerd met de meisjes van Made2Move en dat was wel een geslaagde samenwerking.

Jana, ik wens je alle succes toe bij Hooverphonic.

Dank je, en als we eens een gitarist nodig hebben bel ik jou.

Mooi zo, dan hou ik die zangeressenmop voor mezelf.

Sam Van Heddeghem / foto’s Koen Bracke

¿Kwets • juli 2009 • 31 kwets8juli2009.indd 31

3/07/09 11:33

Wetteren Toen en nu ‘Au mijn tante wielekes g’had ‘t was nen tram…’ … een manier om de twijfelachtigheid van iemands uitspraken te benadrukken, een gezegde dat in onze contreien wellicht rond 1900 ingang vond. Als je de foto van de stoomtram van toen bekijkt, was dit niet echt een compliment voor Tante Julia, je zou voor minder haar borsten van je schouder halen. De locomotief alleen had een rijklaar gewicht van bijna negentien ton en haalde een maximum snelheid van dertig kilometer per uur.

De eerste buurttram in de provincie OostVlaanderen reed tussen Gent en Zomergem op 23 november 1886. De lijn GentWetteren-Hamme werd in dienst genomen in april 1891. De stoomtram vertrok aan Gent-Dampoort langs Sint-Amandsberg, Destelbergen, Heusden, Laarne naar Wetteren-Kapellendries om zo richting Kalken via Overmere en Zele naar Hamme te sporen. Ik vermoed dat het verbindingstraatje tussen Kalkensteenweg en Laarnesteenweg is aangelegd zodat de tram zijn bocht kon nemen,

wat ook de naam Tramdreef perfect zou verklaren. De foto uit 1953 toont de elektrische tram in de Tramdreef voor het café De Tramstatie. Op de foto anno 2009 zie je de identieke gevel van het café, zij het dat de huidige uitbater blijkbaar twijfelt tussen Terminus en ‘t Boeferke als naam voor het café.

De eerste stoomtram reed dus niet over de brug in Wetteren. De doortrekking naar het station van Wetteren werd niet toegestaan wegens de slechte staat van de toenmalige Scheldebrug. Pas in 1902 werden sporen aangelegd op de nieuwe draaibrug en in mei van hetzelfde jaar reed de eerste tram tot aan het stationsgebouw.

Een jaar later, in april 1903, werd ook de tramverbinding Wetteren-Zottegem in gebruik genomen.

De buurttramlijnen werden aangelegd door de Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen (NMVB) en verDe stoomtram werd onder grote publieke belangstelling geborgen. ¿kwets • juli 2009 • 32 kwets8juli2009.indd 32

pacht aan particuliere ondernemingen. Voor de lijn Gent-Wetteren-Hamme was dat de S.A. de Vicinaux en Flandres. In de financiering van de aanleg van de spoorverbindingen werd geparticipeerd door drie partijen.

De Belgische staat betaalde de helft, de provincie een kwart en de gemeenten waar de tram passeerde, moesten ook samen vijfentwintig procent van de kosten betalen.

Dat er in Wetteren een draaibrug over de Schelde lag zullen de inzittenden van de koopwarentram op 13 september 1913 geweten hebben. Met tweemaal het ongeluksgetal dertien in de datum moest er die dag wel iets mislopen. Het relaas van de machinist: ‘Bij het begin van de bocht (komende van Overschelde, RDG) heb ik niet meteen de Scheldebrug in het oog genomen maar wel de wagons die op het zijspoor stonden en die op de terugtocht moesten meegenomen worden. Daarna bemerkte ik pas dat de brug gedraaid stond. Ik remde onmiddellijk en deed ook de terugwerking van de stoom werken. Indien alles in orde was geweest, had de tram nog tijd genoeg om te stoppen, doch gezien de slechte werking reed

3/07/09 11:33

de buurtspoorwegen

deze voort en liep met oorverdovend lawaai de Schelde in.’ De tram sleurde ook nog een wagen mee het sop in. De enige passagiers, de machinist en de stoker, konden tijdig van de locomotief springen. Ze stonden erbij en keken ernaar. Was het niet zaterdag maar vrijdag de dertiende geweest, ze hadden misschien minder geluk gehad.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog liet de bezetter veertien tramlijnen in Oost-Vlaanderen opbreken voor de recuperatie van het metaal. Zo bleef er in 1918 nog slechts 115 kilometer spoor van de oorspronkelijke 483 kilometer over. Ook de lijn naar Wetteren was hierdoor tot augustus 1919 gesloten.

Vanaf 1925 werd gestart met de elektrificatie van de belangrijkste tramlijnen, terwijl op de secundaire lijnen de stoomtram werd vervangen door een met dieselmotor aan-

gedreven tramstel, ook wel de spoorauto genoemd. De lijn Gent-Wetteren was volledig geëlektrificeerd op 13 februari 1932. De primaire tramspoorlijnen vanuit Gent kregen als benaming de eerste letter mee van hun respectievelijke eindstation, vandaar de letter W voor de tramlijn naar Wetteren.

De buurttram werd in de jaren vijftig stilaan vervangen door de autobus. De secundaire lijn Wetteren-Hamme vervoerde zijn laatste passagiers op 18 april 1953 en die naar Zottegem op 1 oktober 1955.

De lijn ‘double-you’ reed zijn laatste rit op 28 september 1958. Op de foto genomen aan het Felix Beernaertsplein op 16

mei 1956 staat Tram ‘W’ broederlijk naast zijn concurrent en opvolger, de autobus van de lijn Wetteren-Hamme.

Tekst Raf De Graeve Bron en foto’s ‘De Oostvlaamse Buurttram in beeld’ door André ver Elst / De Schelde

¿Kwets • juli 2009 • 33 kwets8juli2009.indd 33

3/07/09 11:33

Jongerencafé in nauwe schoentjes

Pascal Ghijssels baat al bijna drie jaar het jongerencafé Buscemi in de Kerkstraat uit. Naar eigen zeggen kreeg de waard al minstens twintig pv’s in de bus voor nachtlawaai. Boosdoeners zijn de Buscemi-klanten die vaak luidruchtig blijven rondhangen rond de pub op nachtelijk uur. Voor burgemeester Marc Gybels was de maat vol na een zoveelste klacht en hij liet het café een weekend sluiten. De jonge klanten hielden op vrijdag 5 juni een actie op de Markt.

Pascal Ghijssels zit met de handen in het haar. Hij weet wel dat er een ‘lawaaiprobleem’ is, maar staat zelf machteloos.

‘Ik krijg vooral klachten over klanten die buiten staan en lawaai maken’, zegt Ghijssels.

‘Maar mijn klanten staan op de openbare weg, en daar heb ik geen enkele bevoegdheid. Als er klachten zijn, moet de politie in feite optreden.’

Heb je intussen al aanpassingen gedaan aan je zaak om tegemoet te komen aan het probleem?

Ja. Ik heb behoorlijk wat geluidsisolatie op de muren laten plaatsen. Aan de uitgang is er een soort sas met twee deuren. Het resul-

taat is dat er slechts één deur tegelijk open kan. Ik heb ook een limiter laten plaatsen op mijn muziekinstallatie, zodat het maximum volume beperkt is. De volumeknop helemaal opendraaien heeft geen enkele zin, want als je boven de limiet gaat, valt de muziek gewoon uit. Vroeger kloegen de buren dikwijls over de te luide muziek, maar sinds het plaatsen van die limiter kwam er geen enkele klacht meer.

Hoeveel hebben die aanpassingen jou zoal gekost?

Ik heb het eens becijferd. Van begin dit jaar tot nu hoestte ik al meer dan drieduizend euro op om al die aanpassingen door te voeren, ook aan boetes en advocatenkosten en ga zo maar door. De geluidsisolatie is daar nog niet eens bijgeteld.

Je hebt die maatregelen onder dwang genomen?

Twee maanden geleden maakte ik afspraken met de burgemeester. Ik heb toen de grote houten tonnen naast het café verwijderd.

Ze nodigden uit tot terrastoestanden en dat veroorzaakte heel wat nachtlawaai. Ook de limiter is in die periode geplaatst.

Heb je ook je beleid naar je klanten toe gewijzigd?

Het hangt hier al van dag één uit dat het na tien uur ‘s avonds verboden is om met drank naar buiten te gaan. Iedereen weet ook dat ze hier buiten niet moeten blijven rondhangen.

Sedert mijn voorlaatste onderhoud met de burgemeester twee maanden geleden, heb ik het café ook al ieder weekend gesloten om drie uur. Soms zat het hier nog stampvol, maar toch sluit ik. Het is zelfs al gebeurd dat er een fuif in de Gemeentelijke Feestzaal is.

Dan sluit ik ook om drie uur, zodat tegen halfvier zéker iedereen buiten is. Daarna begin ik hier met de schoonmaak. Rond vijf uur is de fuif meestal gedaan in de Feestzaal. Toen ben ik nog een half uur buiten gaan staan om fuifvolk dat hier zijn fiets had laten staan tot rust en kalmte aan te manen. Dat zijn extra dingen die ik doe bovenop de afspraken die ik had met de burgemeester, maar blijkbaar is dat nog niet voldoende.

Het is nu tot een conflict gekomen tussen de burgemeester en jou. Hoe zit die zaak juist in elkaar?

Vijfennegentig procent van de klachten komen van een buurtbewoner hier uit de straat. Al van voor ik Buscemi overnam, had die man er blijkbaar zijn levensdoel van gemaakt om dit café te laten sluiten. En hij weet van geen ophouden. Je kan gewoon niet praten met die vent. Er zijn nog andere klachten geweest, bijvoorbeeld wanneer de examens net gedaan zijn. Die klachten kan ik wel begrijpen: op zulke nachten loopt er ook echt veel volk buiten. Toch zijn dat uitzonderingen, dat gebeurt één of maximum twee keer per jaar.

De sluiting gebeurde eigenlijk niet op basis van een klacht. Mijn advocaat en ik hebben afspraken gemaakt met de burgemeester en wij hebben ons daar volledig aan gehouden.

Een tijdje terug echter deed de politie een strenge controle. Ze vonden zelf – zonder klacht van de buren trouwens - dat de muziek te luid stond. Ze hadden geen meettoestel bij, maar toch was het blijkbaar te luid.

Ze gaan me dus sluiten door geluidsmetingen met de natte vinger.

¿kwets • juli 2009 • 34 kwets8juli2009.indd 34

3/07/09 11:33

Buscemi en Burgemeester in de clinch

En daarom wordt het café gesloten?

Ja. Hoewel ik alle afspraken nagekomen ben, kreeg ik de mededeling van de burgemeester dat mijn café een poosje gesloten zal worden ‘in de hoop dat ik nu wel mijn goede wil tonen om de overlast te beperken.’ Maar dat heb ik al gedaan! En mensen op straat, daar kan ik niets tegen doen. Mijn terras zet ik altijd stipt om tien uur binnen. Ik ben niet bevoegd om mensen die zich op de openbare weg bevinden terecht te wijzen. Ik kan echt niet meer doen dan wat ik nu doe.

Kan die tijdelijke sluiting zich in de toekomst herhalen?

Dat kan. Zij beslissen natuurlijk op welke grond. Je wordt samen met je advocaat uitgenodigd bij de burgemeester. Daar kan je jouw zegje doen, maar uiteindelijk beslissen ze achter gesloten deuren. Dus je hebt eigenlijk geen inbreng, want wij hebben absoluut geen zicht op wat er in het schepencollege wordt gezegd.

Hebben ze de macht om jouw café definitief te sluiten?

Het is al niet gemakkelijk met de crisis, maar als je zaak enkele weken of een maand verplicht wordt gesloten, dan is dat echt een financiële kaakslag. De winstmarge in cafés is al laag, en ook al ben je dicht, de rekeningen van de brouwer, van Sabam en de huur moeten verder worden betaald. Zonder inkomsten, wordt dat niet makkelijk.

Er zijn reeds dertig jaar problemen met dit café, dat voorheen de Luksafleks en later de Fleks heette. Zie jij een oplossing of uitweg voor de toekomst?

Dit is een situatie die al jaren aan een stuk scheef loopt. Maar ik heb wel de voorzitster van het buurtcomité en de buurtbewoners achter mij. Zij weten welke fysieke en financiële inspanningen ik hier lever, en eigenlijk wil niemand van de buren dat de Buscemi gesloten wordt. Behalve die ene man.

Je aankondiging op Facebook van de tijdelijke sluiting sloot je af met een nauwelijks verholen oproep om op Respect te stemmen op 7 juni. Vrees je niet dat dit contraproductief zal zijn in zo’n zaak met de burgemeester?

Tja... Ik denk dat elke verandering voor de jeugd een verbetering zal zijn.

Ik ben trouwens niet het enige café waarop de burgemeester het gemunt heeft: kijk naar het Wetteraarke. Volgens Gybels hoort horeca gewoon niet thuis in Wetteren.

Volgens mij wil hij een rustige oude dag in deze gemeente. Maar de jeugd is

er nu eenmaal, je kan ze niet wegtoveren hé!’

Op vrijdagavond 5 juni verzamelden tientallen jongeren op de markt voor een ludieke protestactie tegen de sluiting van het café.

Iets voor middernacht zakten ze af naar de woning van de burgemeester in de Jozef Buyssestraat om hun ongenoegen te uiten.

Nadat ze een zak met lege blikjes bier uitgegoten hadden in de tuin, hebben ze die terug moeten opruimen. Een sympathisante die Gybels van antwoord diende, moest zich achteraf verantwoorden bij de politie.

Tekst Arne Prové / Foto’s Didier Verbaere

¿Kwets • juli 2009 • 35 kwets8juli2009.indd 35

3/07/09 11:33

Een zomer vol streepjes muziek De zomer komt eraan. Allen daarheen! Maar omdat de treinen naar ‘t Wit Paard in Blankenberge doorgaans overvol zitten met gratis reizende gepensioneerde werknemers van den telefon, den eletriek of den NMBS, acht Kwets het nodig om aan uw zomerse tijdsbesteding enige plaatselijke muzikale richting te geven.

Wetteren Feest!

Of hoe Wetteren het ‘Feest van de Vlaamse Gemeenschap’ opvat. Op zaterdag 11 juli kunnen de jongeren onder ons ‘s namiddags op de Zeshoek terecht voor verschillende circusworkshops. Wat de muzikale touch betreft is in cc Nova om elf uur het trio Lorenzo Gatto, Diederik Suys en Sébastien Walnier te gast. Lorenzo Gatto is de tweede laureaat van de Koningin Elisabethwedstrijd. Op het plein zelf zijn er vanaf 16 uur optredens van de DO-RE-MI band (de rest van de toonladder is voor de hele familie), Ontpopt (Nederlandstalige coverband, ieder zijn meug) en Kadril. Deze folkgroep is al meer dan dertig jaar actief in de Belgische muziekwereld. Wij kennen ze vooral door de gastoptredens van Eva De Roovere, Patrick Riguelle en Laïs.

Kadril geniet trouwens een uitstekende livereputatie. Aanrader.

Wetteren Feest, 11 juli, CC Nova en plein Zeshoek, gratis.

Meer info: toerisme@wetteren.be.

Voltage Wacorock is dood, leve Voltage. De organisatoren achter het kleine, maar o zo sympathieke jongerenfestival aan het kasteeltje De Warande, zien het dit jaar groter. Ze verplaatsen zich naar de rolschaatspiste en stappen af van het licht amateuristisch gehalte van Wacorock. De line up staat nog niet volledig op punt, maar wij hebben de namen van Lick my Click, Venus in Flames en niemand minder dan The Van Jets horen vallen. Lick my Click behoeft in Wetteren weinig introductie, zeker gezien hun doortocht op de concerten voor verdraagzaamheid vorig jaar. Pompende electro overgoten met vettige licks en een zoetgevooisde vrouwenstem. Venus in Flames (aka Jan De Campenaere) moet het hebben van platte ballads, en hij is dan ook de enige. Maar breng toch maar uw bretellen mee voor The Van Jets. Na Jean-Marie DD, de volgende Oostendenaren die voet zetten op Wetterse bodem, zij het niet na een langdurige makeover in enkele zweterige Gentse kroegen. ‘Electric Soldiers’ en ‘What’s going on’ maakten twee jaar geleden de wei in Werchter al warm, nu nog de klinkers van de rolschaatsbaan. De rest van de affiche zou worden aangevuld met plaatselijk talent.

Green Note festival De koers is naar de Zeshoek verhuisd, maar de muziek blijft gelukkig aan de Statie. The Green Note heeft vorig jaar met veel succes de draad van de kermisconcerten op Den Dries terug opgenomen, en ook dit jaar zet Karolien de traditie verder.

Op zondag 6 september krijgen we achtereenvolgens Look and Trees, het Dominique Vantomme Quartet en Steppe te zien. Lies Steppe is radiopresentatrice op Klara, en lanceerde dit jaar haar debuutsingle Delight, vaak te horen op Radio 1. Als we er aan toevoegen dat Pawlowski haar af en toe een handje toesteekt, weet u dat uw aanwezigheid gewenst is. Donderdag 10 september is het de beurt aan Scotch ’n Soda, een vrij nieuwe eigenzinnige Belgische blues, jazz, boogie ‘n’ roll band. Zij brengen naar eigen zeggen ‘een volwassen rock ’n roll show’ met eigen composities en interpretaties van bekende en minder bekende klassiekers.

Zolang het maar lekker swingt of ‘groovet’.

Nu nog vuurwerk op muziek van Freddy Couché - andersom wordt moeilijk - en het kan helemaal niet meer stuk.

Green Note Festival, zondag 6 en donderdag 10 september aan café-eethuis Green Note aan het Stationsplein, inkom gratis.

Voltage, 29 augustus, rolschaatspiste Warande, inkom 10 euro (prijskaartje onder voorbehoud).

Meer info: www.voltagefestival.be.

¿kwets • juli 2009 • 36 kwets8juli2009.indd 36

3/07/09 11:33

Festivalitis op z’n Wetters Scotch ‘n Soda, donderdag 10 september op het Green Note Festival

2609, concerten voor verdraagzaamheid De Wetterse uitloper van 0110, voorlopig nog zonder rechtszaak wegens geluidsoverlast. Dat ze in Wetteren daarom dan weer verdraagzamer zijn, hoort u me ook niet zeggen, want de politiepatrouille van dienst was vorig jaar met iets te weinig (lees: twee) om het plein te ontruimen. De 09-concerten staan doorgaans voor de betere Wetterse bands aangevuld met grotere acts. Namen voor dit jaar zijn nog niet bekend, maar verwacht wordt dat men terug gaat voor een mix van gezelligheid, Belgisch talent en feelgood-beats.

De Bands uit Wetteren en domstreken Minstens even belangrijk zijn de streekgenoten die op een ander het mooie weer gaan maken. Want wordt er van een vijfsterrendorp van de Ronde niet verwacht dat we onze zonen en dochters uitzenden? En liefst niet op tv, maar op het betere podium. Een

kleine bloemlezing van enkele interessante concertjes van Wetterse bands in de buurt: Uit de rubriek ‘Al van gehoord uit de Kwets’: Look and Trees (met Thomas Mortier en Christophe Claeys) speelt op 26 juli om 19.15u op het Boomtownfestival tijdens de Gentse Feesten. Boomtown gaat dit jaar door op de Kouter en in de Handelsbeurs, wegens de werken aan de Beestenmarkt. Dit festival geniet een sterke reputatie, benieuwd hoe onze jongens het er vanaf brengen.

SnoWhites (met de broertjes Van Renne, aka Baby Bears) spelen dan weer ’s avonds op de 11 juliviering in Brussel op het Sint-Katelijneplein. U kan achteraf een bezoekje aan het vlakbij gelegen café De Monk overwegen, zijnde de Zot’n Hond van Brussel. Daddy Bear, de Amazing Bear, speelt dan weer op 27 juli om 23u in het gezellige café The Minor Swing in Gent, dat trouwens altijd het binnenspringen waard is. Voorts zijn ze ook te zien in Hof Ten Hemelrijk in Opwijk op 13 augustus om 20 uur.

Stijn Tondeleir is gesignaleerd bij het doorbrekende The Bony King of Nowhere. Zij verzorgen een rits zomeroptredens, de belangrijkste zijn het Dour festival (16 juli), Boomtown in de Handelsbeurs te Gent op

2609, 26 september, plein de Zeshoek, inkom gratis. Binnenkort meer info op: www.myspace. com/cvvwetteren.

Lick my Click, vrijdag 29 augustus op Voltage ¿Kwets • juli 2009 • 37 kwets8juli2009.indd 37

3/07/09 11:34

Festivalitis op z’n Wetters 19 juli, Dranouter (eigen folk eerst) op 8 augustus, en Feest in ’t Park in Oudenaarde op 16 augustus. U moet een bijzonder goed excuus bedenken om ze niet gezien te hebben.

Christophe Claeys zit met Balthazar in Johannesburg deze zomer. Om u de trip te besparen, op 11 juli op ’t Sint-Pietersplein en op 22 juli in de Charlatan kunt u ze telkens om 20u uitwuiven. Wie Bart Somers een hart onder de riem wil steken, u moet zich daarvoor niet Gennezren, na hun thuiskomst spelen ze op Maanrock in Mechelen op 22 augustus.

Het collectief Skapunk offensief Madskat staat op 12 september op Buggyrock. Ik vermoed dat de naam van het festival meer te maken heeft met de stad Buggenhout dan met het vervoermiddel der kleinsten onder

DJ Jones zit dan weer overvol. Naast de vaste zaterdagavondsets in discotheek Complex in Sint Niklaas, draait hij ondermeer ook op Belgian Greatest Beach Party in Bocholt op 8 augustus en op Adrenaline in Bobbejaanland op 30 augustus. Rock that beat!

ons. Alhoewel een buggy als afzakker na een festival alleen maar voordelen kan hebben.

God, er zijn nog DJ’s.

Xeeder is via een DJ-wedstrijd nog in de running voor het voorprogramma van Milk.

Inc. en Sylver op het Burchtfestival in Herzele. Ook voor 10 days off in Gent heeft hij zijn kandidatuur gesteld. De agenda van

Volledig zal bovenstaand overzicht wel niet zijn. Zo zal ook dit jaar A Biek Band wel menig Wetters evenement muzikaal opfleuren, en zullen er ook tijdens de Kermisweek hier en daar optredens worden georganiseerd. In elk geval, Kwets wil u buitenjagen, en indien u bovenstaand lijstje afwerkt, bent u zeker op ‘the righteous path’.

Piet De Keulenaer

¿kwets • juli 2009 • 38 kwets8juli2009.indd 38

3/07/09 11:34

Kwetswoordraadsel 020/2009 Horizontaal 1. Wetterse straatnaam • 2. geladen deeltje – wedloop • 3. lijdzaamheid – kaliber • 4. ongehoord – Belgische Technische Coöperatie • 5. Japanse havenstad – persoonlijk voornaamwoord • 6. vrijster – Franse stad • 7. oude – Schutzstaffel • 8. naar wierook ruikende lucht • 9. Hindoeïstische eretitel – Logistiek Centrum Onderwijs – scheikundig element • 10. Amerikaanse staat - … Paulo (Brazilië) • 11. hoofdstad – Spaanse hapjes • 12. scheikundig element – Europese Unie – klanknabootsing • 13. Belgisch Interimbedrijf – rivier • 14. waardigheidsaanduiding

Verticaal 1. Wetterse straatnaam • 2. kus – van een – Italiaanse TV-zender • 3. baarmoederslijmvlies - bijbeldeel • 4. oude stad – jongensnaam – afslagplaats • 5. bacteriëngeslacht – vogel • 6. zacht gehoest – welaan • 7. regeringsreglement – scheikundig element – Italiaanse schrijver – Roemeense stad • 8. koeziekte – Roemeense stad (… Haret) • 9. Wetterse straatnaam • 10. ogenblik – zoen – hij die feestelijk danst

Bezorg voor 15/07/2009 het sleutelwoord via onderstaande KWETS-strook aan : Klem De Gussem, Cooppallaan 32 Wetteren en win een boekenbon van 30 euro (DAGBLADHANDEL ‘T CENTRUM, Florimond Leirensstraat 5). Als abonnee kunt u het sleutelwoord telefoneren (09/369.35.44) of e-mailen (klem@ kwets.be). De winnaar wordt geloot uit de juiste inzendingen.

Oplossing (kwetswoordraadsel én sleutelwoord) en naam van de winnaar in het volgende nummer.

Sleutelwoord 1

2

3

4

5

6

7

Samenstelling Klem De Gussem

Oplossing kwetswoordraadsel 19/09 Hor. 1.BERGSTRAAT 2.ACCURAAT 3.SH – FA 4.TO – TL – WARM 5.ESTUARIA 6.RA – AR 7.ARCADISCHE 8.KARABIES 9.KD – LA – OF 10.EIK – ETN 11.RONDJE – EDE 12.EBDEUR 13.FEZ – LR 14.VAREKOUTER Ver. 1.BASTENAKKERS 2.ECHOS – RADIO – FA 3.RC – CR – KNIER 4.GUTTURAAL – ZE 5.SR – LAADBAKJE 6.TAK – II – EBRO 7.RA – WILSELE 8.AT – AA – CS – TEELT 9.FR – AH – ONDURE 10.TRAMDREEF - ER Sleutelwoord: AGAMIST Winnaar : Jan De Vijlder, Zuidlaan 61 Wetteren

SLEUTELWOORD KWETSWOORDRAADSEL 20/2009: Naam: ...................................................................................................................................................

in samenwerking met DAGBLADHANDEL

BVBA

‘T CENTRUM

Adres: ...................................................................................................................................................

LOTTO-PERSWINKEL

Telefoon: .............................................................................................................................................

Florimond Leirensstraat 5 9230 Wetteren Tel. Fax 09 368 24 34

¿Kwets • juli 2009 • 39 kwets8juli2009.indd 39

3/07/09 11:34

Kwets kletst uit de keuken

Wetterzooi

Kalfszwezeriken met mascarponespinazie, sausje met Kwetsbier & nieuwe aardappelen Voor het kwetsrecept van deze maand mochten we onze voeten onder tafel steken in Restaurant Den Vlaschaert in Massemen. Tim & Tim, respectievelijk patron en chef-kok, waren heel enthousiast toen we hen vroegen met het Kwetsbier te experimenteren. Het resultaat was dan ook om de vingers van af te likken. Je kan net als wij de makkelijke oplossing kiezen en de kalfszwezeriken gaan eten in Den Vlaschaert tijdens de maand juli. Alle info vind je op www.denvlaschaert.be. Voor de keukenmeiden en -pieten volgt hier de receptuur. Succes!

Ingrediënten 800 g kalfszwezeriken (hart) 600 g spinazie 100 g mascarpone 16 kleine nieuwe aardappelen hoeveboter 1 flesje Kwetsbier scheutje cognac 300 ml room witte peper zout zwarte peper van de molen nootmuskaat grof zeezout honing

De zwezeriken ontvliezen en in stukken van ongeveer 60 gram snijden, 12 uur in koud gezouten water bewaren in de frigo.

De aardappelen schoon schrobben ( de schil mag er aan blijven) en koken in gezouten water, laten afkoelen, bakken in boter en kruiden met peper en grof zeezout.

Verse spinazie ( wij halen ze supervers en van eigen kweek bij groenten en fruit De Kimpe uit Massemen) in een beetje hoeveboter laten slinken, goed kruiden met witte peper, zout en nootmuskaat, eventueel laten uitlekken en net voor het serveren de mascarpone laten insmelten.

De zwezeriken kruiden met peper en zout, goudbruin en krokant bakken in hoeveboter.

Vervolgens 10 minuten laten verdergaren in een voorverwarmde oven van 180 graden.

Het overtollige vet van de pan verwijderen, blussen met een scheutje cognac en een flesje Kwetsbier, hou wel een beetje over om de saus af te werken, laat voor iets meer dan de helft inkoken en voeg de room toe, afkruiden met zwarte peper van de molen en een heel klein beetje honing, laat inkoken en voeg de rest van het Kwetsbier toe.

Je kan alles op het bord schikken naar eigen keuze, doe best de saus niet over de zwezeriken zodat ze lekker krokant blijven!

Smakelijk.

De camera’s zijn er!

Nu ook aan het station. En het waren al moeilijke shiften. Stel je voor: hete zomers lang opgesloten in het ijzeren verdiep van kazerne Paktendief 8 uur moeten gapen naar flatscreens vol wulpse frivoliteiten van geoliede lijven in lusthof Lacourt. Je zal maar wetsdienaar wezen, je snakt naar de herfst. Sedert kort brengt ook de herfst geen soelaas: de gezeten politie kan nu ook het ganse jaar door de liederlijke taferelen van het uitgangsleven, de forenzentrek en de neringdoenderij op het stationsplein bespieden. Straks nog zo’n een peep-toestelletje op alle hoeken van de zeshoek, de Passerelle en de Markt en we kunnen de landmacht inschakelen om tientallen schermen vol Wetterse deugnieterij in de smiezen te houden. Voorlopig nog niet op e-space. Dus de diefstal van je fiets life meemaken vanaf je laptop zit er nog niet in.

¿¿kwets kwets • juli 2009 • 40 kwets8juli2009.indd 40

3/07/09 11:34

Camera’s, witte hanenkammen en grijze massa

Grijze massa Dat universitaire diploma’s geen garantie zijn voor wijsheid wisten we intussen maar tot vóór het Kwetsverkiezingsdebat hadden we nog durven hopen dat de dure titels toch

Gybels Marc kwam niet meer in het openbaar na zijn terugkomst uit Spanje waar hij in slaap was gevallen tijdens bezoek aan een coiffeur.

enige intelligentie zouden waarborgen. Sedertdien is ook die illusie van de baan. Amai!

Tot scha en schande van eenieder die ooit een diploma van de Grote School behaalde kwamen een aantal deelnemende academici getuigen van een duizelingwekkende afwezigheid van hersens. Een veterinair hoeft geen eruditie, raffinement of retoriek ten toon te spreiden maar het niveau dat de schepen uit belendend dorp haalde met zijn stompzinnige antwoorden was zelfs een kruiwagen steengruis onwaardig. Ik kan alleen maar hopen dat de arme man toevallig ter plekke het slachtoffer was van een petit mal. Een geneesheer op rust bracht het er niet beter vanaf in zijn vervelende tussenkomsten met de diepgang van een luchtmatras. Laat ons veronderstellen dat de podiumstress de arts een black-out bezorgd heeft. Een excuus dat een professor nauwelijks kan inroepen. Nochtans kwam ook dat genie niet verder dan bedenkelijke argumentaties die een plechtige communicant na een fles miswijn ook uit zijn mauw had kunnen schudden. Zo leek de doorluchtige

eminentie nauwelijks van basismobiliteit gehoord te hebben en als je denkt te scoren door Groen! te beschuldigen van trotskistische aanhang en Rode Khmer-sympathieën moet je wel totaal van den pot gerukt zijn.

Laat ons ervan uitgaan dat hij achter de coulissen per abuis een slok van zijn Chanel Nr 5 in plaats van het zakflesje Evian gebruikt had. Een mens zou aan alles gaan twijfelen.

Zekerheden moet je koesteren.

Tekst W. uit W. / Foto’s Raf De Graeve Cartoon Geert Vieren

¿Kwets • juli 2009 • 41 kwets8juli2009.indd 41

3/07/09 11:34

Balderop, de buitenwipper Stofwolken, schrikdraad en schuinsmarcheerders De spoeling was een beetje dun afgelopen maand. Weinig nieuws te knippen uit de regionale pers. Dat heb je natuurlijk net na verkiezingen en met een onbekommerde komkommertijd voor de boeg.

Niettemin, via het supersnel op de bal spelende grootwetteren.be konden we lezen hoe enkele plaatselijke politieke patsers met een nooit aflatende ijver de goegemeente behoeden voor groter onheil.

Zo was er een gemeenteraadslid annex kastelein die zich ergerde aan een stofwolk in het centrum van Double You City wegens de sloop van een gebouw.

Stofwolk in winkelcentrum zondag 31 mei 2009

Gemeenteraadslid Paul De Moor heeft klachten over stofontwikkeling op zaterdag in het centrum van Wetteren. Zo werd onlangs op zaterdag een pand gesloopt in de Florimond Leirensstraat, net op het moment dat er veel volk in het centrum was. De werken hadden een enorme stofontwikkeling tot gevolg en dat is onverantwoord vindt De Moor. Normaal wordt het stof beneveld zodat het zich niet kan verspreiden, of worden er doeken gehangen. Dit was hier niet het geval. Burgemeester Marc Gybels belooft het probleem met de gemeentelijke administratie te bespreken.

Tja, een omelet bakken zonder een ei te breken blijft een hele klus. ‘Benevelen’ waren de wijze woorden van de streetwatcher en dit getuigt toch wel van enige kennis op het terrein. Binnenkort kunnen de benevelde rokers ter linkerzijde van zijn etablissement zich verwachten aan een koude douche. De ultieme golden shower van de regelneverij tegen ongewenste wolken en walmen. Over een dunne spoeling gesproken.

Maar ik zeg: als enthousiast bewoner van Het Dorp ben ik zeer blij als er hier al eens een weinig stof opwaait. Ik heb het maar te plukken, te snuiven, om maandelijks een laatste Kwetspagina vol te kletsen. Stof stemt tot nadenken.

Van een andere en nieuwe, maar daarom niet mindere, orde is de bezorgdheid van onze brave man van de Partij voor de Dieren.

Een schrikdraad rond een schapenweide. ‘Bedreigt hond en mens’, aldus Schrikdraad in Speelbos zaterdag 13 juni 2009

Op de afsluiting van een weide van schapen in het Speelbos in Wetteren zit elektriciteit. Dat zegt Luc Eeckhaut van Partij voor de Dieren. Hij stelde dat vast tijdens een wandeling in het Speelbos. Zijn hond werd het slachtoffer van een elektrische schok. Volgens Eeckhaut stond nergens aangekondigd dat het om schrikdraad ging, wat een gevaar voor mens en dier betekent. De betrokken weide zou tegen betaling verhuurd zijn door Bos en Groen. Er zal nu nagegaan worden of aan de wettelijke verplichtingen om de schrikdraad aan te duiden voldaan zijn.

de pleitbezorger van het dierenwelzijn. Het doet mij, met permissie, terugdenken aan mijn jeugdige, onbezonnen jaren. Ik bespaar u de details, maar pissen (excusez le mot) op een schrikdraad was toch wel één van onze favoriete zomerse ledigheden. De kick die je daarvan terugkreeg was niet van de poes. Nu zoeken jongeren hun kicks middels dure neusvulling en harde beats.

Ik geef het niet graag toe, maar in onzen tijd dronken wij een paar pinten onder de blote sterrenhemel, stroopten onze Levi’s af en probeerden lo-

zend de schrikdraad te raken. Wie het lukte was in alle opzichten content.

De meisjes in onze vriendenkring waren niet altijd even gewillig. Dat was waarschijnlijk de keerzijde van de elektroshocktherapie waar wij destijds voor kozen.

Eigenlijk waren wij gewoon een bende varkens tijdens die vette apenjaren.

Varkens kan je in deze context vervangen door schapen, indien je wil. Zo houden we het politiek correct en voldoen we aan het quotum voor het halalgehalte. De enige juiste plaats voor ons was bij nader inzien inderdaad achter die draad en niet in het straatbeeld.

Een radeloze rode economist heeft trouwens uitgerekend dat er te weinig straten naar vrouwen genoemd zijn. Alzo gaan we hier de crisis eens oplossen, zie.

Meer straten naar vrouwen noemen vrijdag 29 mei 2009 Gemeenteraadslid François Coppens vraagt meer vrouwennamen in de Wetterse straatnaamgeving. Momenteel zijn er slechts twee straten naar een vrouw genoemd, terwijl er 13 de naam van een man kregen.

Lees meer...

Zo’n lekker voorstel dien je ongetwijfeld enkel in om op de fel gesolliciteerde laatste bladzijde van Kwets te geraken, toch? Welke man houdt zich nou bezig met de berekening hoeveel straatnamen mannelijk of vrouwelijk zijn? Een nieuwe man alleszins niet, die is immers druk doende met de strijk.

Maar kijk, ik wil wel eens meegaan in deze fijne materie en een handje toesteken. We gaan niet enkel meer straatnamen naar vrouwen noemen, maar een heuse wijk. We creëren de Venuswijk. Op die schaamlap van De Witte bijvoorbeeld, aan de Scheldekaai. Het Venusdal. Onze eigen Wetterse Walletjes. De neergaande weg ernaartoe is de Welriekende Dreef. Files inbegrepen. Inclusief schrikdraad voor wie een stroomstoot wenst en stofwolken voor wie anoniem wil blijven.

Hoe dan ook, uw J. uit W. zegt: ook zonder vrouwelijke straten, mét grof stof en prikkelende draad wordt het hier in W-City alweer een lange en hete zomer. Provençaalse geuren zullen beloftevolle avonden in diverse rozentuinen omtoveren tot een Eden.

God ontwikkelde niet enkel de jaloeziekruiden die we rijkelijk op de barbecue strooien, maar ook de zwoele nacht en het wit satijn, voor wie er baat bij vindt.

Met andere woorden, de komkommertijd zit er aan te komen. Kommer en kwel voor de fantasielozen.

J. uit W.

¿kwets • juli 2009 • 42 kwets8juli2009.indd 42

3/07/09 11:34

¿Kwets • juli 2009 • 43 kwets8juli2009.indd 43

3/07/09 11:34

¿kwets • juli 2009 • 44 kwets8juli2009.indd 44

3/07/09 11:34