J2 N5

Onafhankelijk Maandblad voor de vrije Wetteraar Jaargang 2NR 5april 2009€ 2,5

Walter Govaert, gedagvaard als onverbeterlijk bouwovertreder

Bart Herman, de bard die de stiel leerde in Wetteren

Freddy en Luc, de geest en de bezieling achter Dorp van de Ronde kwets5april2009.indd 1

24/03/09 16:35

POETSHULP met dienstencheques Waarom zou u poetshulp willen?

@domus

Omdat

Bel : 09 366 56 00 Ad Domus bvba Hoge Landweg 10 l 9260 Schellebelle www.domuscleaning.be

- poetsen op zaterdag niet leuk is, - strijken op zondag geen hobby is, - je meer tijd wil met de kinderen, - je dan eindelijk meer tijd hebt voor je hobby, - je gezin die levenskwaliteit verdient!

Welke VOORDELEN geeft @domus jou?

-

je mag zelf uw voorkeurdag bepalen, je hebt steeds dezelfde poetsdame op hetzelfde moment, wij zorgen voor vervanging bij afwezigheid en vakantie, wij geven ondersteuning aan de poetsdame op de werkvloer, wij onderwerpen al onze medewerkers aan een grondige screening, met meer dan 100 medewerkers garanderen wij een grote flexibiliteit, een korte wachttijd door een constante wervingsreserve!

Uw huidige poetsdame is niet ingeschreven?

-

Welke TAKEN mag de poetsdame doen?

- alle huishoudelijk poetswerk, - de ramen lappen, binnen én buiten, - kleine naaiwerkjes doen, - strijken en de was doen, - zij mag zelfs boodschappen doen.

kwets5april2009.indd 2

wij kunnen uw ‘zwarte poetsdame’ inschrijven en regulariseren, de poetsvrouw is dan verzekerd tegen ongevallen en schade, je betaalt GEEN € 8 of € 10 meer maar slechts € 7,5 per uur. na 30% belastingsvermindering betaal je nog slechts € 5,25!

Indien er een ideale poetshulp in jou schuilt en je wenst een betere levenskwaliteit? Contacteer ons dan zo snel mogelijk.

Bel : 09 366 56 00 of 0477 96 37 35 - Je krijgt een vast contract van onbepaalde duur - Je hebt vaste klanten - Je hebt recht op vakantiegeld en je krijgt een eindejaarspremie

24/03/09 16:36

12-14

20-22

Kijk nu ook op kwets.be

8-10

INHOUD

APRIL 2009

4-5 6 7 8-10 12-14 16-18 20-22 24-26 27 28-31 32-33 34-35 36-38 39 40-41 42

Beeldspraak: De Ronde en poëzie Edito – Winnaar en Verliezer van de maand Kwetsuur: waarom blijven de infoborden leeg?

Het Lam Gods en De Rechtvaardige Rechters (deel 3) Erfgoed: Villa Hollando-Belge Freddy De Geest en Luc Colyn, bezielers van het Dorp van de Ronde Dossier: Wetteren als nieuw handelscentrum Wetterse seingevers in de koers Wetteren bant Facebook Kwetsstraat: dagvaarding voor Walter Govaert Bart Herman, bard met Wetterse roots Wetteren Toen en nu: de grotten van Kwatrecht Wetterse Deejays draaien dol Kwetswoordraadsel Culinair - Wetterzooi Balderop

HOOFDREDACTIE PETER DIRIX REDACTIECOORDINATIE ERIC BRACKE, ANN VEECKMAN, GUY JOORIS, ANKE VERSONNEN VORMGEVING CADERO DRUK DE CANCK ADVERTENTIES RAF DE GRAEVE 0495/5214664 VERANTWOORDELIJK UITGEVER PIET DE KEULENAER INFO INFO@KWETS.BE FOTOREDACTIE DIDIER VERBAERE CARTOONS GEERT BRAECKMAN REDACTIEADRES VICTOR VAN SANDELAAN 134-9230 WETTEREN-REDACTIE@KWETS.BE ABONNEMENTEN DIDIER VERBAERE 0477/97.26.46-DIDIER@KWETS.BE-WWW.KWETS.BE (€ 25 VOOR 12 NRS). VERKRIJGBAAR BIJ WETTERSE DAGBLADHANDELS.

27

36-38 ¿kwets • april 2009 • 3

kwets5april2009.indd 3

24/03/09 16:36

beeldspraak H E T D O R P VA N D E R O N D E E N P O Ë Z I E Wetteren oogt doorgaans koud en kil Maar niet dit jaar, op vijf april Zij die altijd onze gemeente honen Kwamen oog in oog met Tom Boonen Zij vol van Wetteren-haat Keken bewonderend naar de derrière van Van Avermaet Het mocht de gemeente wat koste De passage van Leif Hoste Vlaggen en vaandels kwamen van zolder Ter ere van de pedaaltred van Stijn De Volder Heren droegen das en colbert Dat verdient Philippe Gilbert Dat men Wetteren voor eens niet verguise Dat hebben we te danken aan Achiel Buysse Foto D idier Verbaere

¿kwets • april 2009 • 4 kwets5april2009.indd 4

24/03/09 16:36

¿kwets • april 2009 • 5 kwets5april2009.indd 5

24/03/09 16:36

Edito Beste lezer, Geen gemekker en gezeur deze maand, ik ben in opperbeste stemming. Ja, als koersliefhebber ben ik opgetogen dat het lange wachten wordt beloond en de renners zich eindelijk door onze gemeente gaan slingeren, in ons fiere ‘Dorp van de Ronde’. Als caféganger ben ik ook trots dat‘Het Posthotel’ de waardering krijgt die ze verdient en zelfs tv-ploegen van ‘Vlaanderen Vakantieland’ over de vloer krijgt. Over tv-appearances mogen we ook niet klagen. Uitgerekend onze burgervader werd door vtm gekozen om een woordje uitleg te geven over het verbod van Facebook op de gemeentediensten. Potverdorie, Wetteren telt echt mee, we zijn dus meer dan een E40-afrit of een boemelstop tussen Gent en Dendermonde.

Als mens ben ik ook in extase wegens de geboorte van mijn dochter. Een wolk, Michèle. De momenteel weinig objectieve papa durft te stellen dat hij Wetteren een mooie aanwinst heeft geleverd. De aangifte ging uiteraard vlot, geen enkele ambtenaar die zich op Facebook aan het uitleven was.

Kan ik op zo’n gelukzalig moment zitten klagen over de fundamenten van de spookschool? De toppen van de Himalayreuzen slijten sneller af dan de vorderingen op de bouwwerf, maar so what. En die kraan in de Stationsstraat? Ik neem die bocht gezwinder dan ooit, Freddy Loix zou grote ogen trekken over mijn stuurmanskunst.

De werken aan de Massemsesteenweg? Die geraken wel klaar ooit, ik geraak tot aan de SuperSpar in Massemen op zondag, dus het zal me voorlopig ook worst wezen. De Standaard staat niet meer onbetwist aan de leiding in derde.

Tweede is ook mooi en er is nog de eindronde.

Dat mijn schrijven over carnaval vorige maand bij sommigen niet in goede aarde is gevallen, ik zou er zowaar bijna mijn excuses voor aanbieden. Of op een toeter blazen. Of me verkleden als vuile ‘janet’. Of als carnavalsridder ten strijde trekken?

Nee, niet deze maand. Ik spaar, hopelijk met uw goedkeuring, mijn geklaag, mijn ‘schrijven om te blijven’ op voor de volgende Kwets.

Winnaar en Verliezer van de maand Winnaar:

Verliezer:

de bomen in Den Blakken De twee hectare bos in het Wetters provinciaal domein Den Blakken, die moet plaatsmaken voor een uitbreiding van de promotietuin, kan (voorlopig) opgelucht ademhalen. De ontbossingaanvraag die ingediend werd door de vzw Studiekring Boomkwekerijschool Wetteren bij het Agentschap voor Natuur en Bos is onontvankelijk en onvolledig verklaard. De aanvraag bevatte geen ‘passende beoordeling’.

Dat antwoordde Vlaams minister Hilde Crevits (CD&V) op een vraag van Vlaams parlementslid Bart Van Malderen (sp.a).

De minister bevestigt dat het bos volgens het gewestplan in parkgebied ligt en dat het kappen van de bomen een betekenisvolle aantasting van de natuurlijke omgeving van de Zandbergen zou betekenen.

Daarenboven is het gebied ook een beschermd landschap.

de patiënten van het Algemeen Stedelijk Ziekenhuis De patiënten van het Algemeen Stedelijk Ziekenhuis (ASZ) in Wetteren, Aalst en Geraardsbergen konden in maart maar op een beperkte verzorging rekenen. Op 5 maart startten de vakbonden een staking na een conflict met de directie over de stopzetting van statutarisering, de werkdruk en privatisering.

De Wetterse boomkwekers vragen al lang een uitbreiding van hun promotietuin in het provinciaal domein Den Blakken.

De promotietuin moet het belang van Wetteren als plantencentrum kracht bijzetten. Voor de uitbreiding van de tuin zou er twee van de acht hectare bos in Den Blakken moeten worden gekapt.

Natuurpunt hield afgelopen jaar nog een boswake tegen de plannen met Den Blakken.

Vooral de beslissing van de directie om geen statutaire functies meer te creëren is een doorn in het oog van het personeel. In de ziekenhuizen werken contractuelen en statutairen. Het grootste verschil tussen de twee groepen is het pensioen. Contractuelen krijgen een pensioen uitbetaald door de Belgische staat.

Dit pensioen is bescheiden en kleiner dan het loon tijdens de loopbaan. Statutairen krijgen echter uitgesteld loon en worden betaald door het ASZ. Dit pensioen leunt dichter aan bij het loon tijdens de loopbaan.

De directie van het ASZ vindt de pensioenen op lange termijnen onbetaalbaar en zal daarom geen statutaire functies meer creëren. De vakbonden nemen het niet dat contractuelen geen uitzicht meer hebben op een statutaire functie en op een hoger pensioen.

Wannes Haghebaert / Foto Didier Verbaere

Peter Dirix ¿kwets • april 2009 • 6 kwets5april2009.indd 6

24/03/09 16:36

Waarom geen info op de borden?

De inschuifborden aan onder andere het Felix Beernaertsplein en de Scheldebrug worden al een aantal maanden niet meer gebruikt. Miscommunicatie luidt het oordeel van velen, puur toeval volgens Stijn Vandeplas, hoofd van de dienst Toerisme en Evenementen.

Nadien worden de platen door de technische dienst op hun plaats gehangen. Ook

Volgens Vandeplas is er geen probleem: ‘Dat er nu geen borden in de houders zitten is tijdelijk en louter toeval. Binnenkort zullen ze worden opgevuld met de borden voor ‘Het dorp van de ronde’. Het gaat om drie à vier aankondigingen, dus er zal nauwelijks plaats over zijn. Ik vind het dan ook onnodig om meteen aan de alarmbel te trekken. Als we het systeem evalueren over een langer tijdsbestek zal blijken dat het efficiënt is. Over de jaren heen, waren er namelijk nauwelijks periodes waarin de houders leeg waren.’

Bovendien is het niet alleen de taak van de gemeente om aankondigingen te doen, vindt Vandeplas. ‘De panelen zijn er ook voor alle Wetterse verenigingen. De procedure voor het aanvragen van zo’n advertentiestek verloopt vlot. De aanvrager wordt onmiddellijk doorverwezen naar een drukker. Vroeger werkten we samen met een drukkerij in Lochristi, maar omwille van de efficiëntie en de kosten, werken we nu samen met Sign-a-rama. Nadat men de drukker contacteerde, verschaft die de technische gegevens. Eens het bestand bij hem werd aangeleverd, is het werk voor de vereniging rond. De gemeente levert de panelen. De drukkerij kleeft zelf het drukwerk.

de prijs is niet onoverkomelijk, een paneel kost ongeveer tweeëndertig euro, exclusief btw. Indien de drukkerij ook de lay-out moet verzorgen, betaalt de vereniging rond de vijfenveertig euro.’

Geen imago Dat de borden bijdragen tot de imagovorming van onze gemeente, beaamt Vandeplas. Lege borden insinueren immers dat er niets te beleven valt in onze gemeente en lokken dus geen extra bezoekers. Toch is het niet alleen de gemeente die inspanning moet doen, zo vindt hij: ‘Het is te gemakkelijk om de hele verantwoordelijkheid op het bestuur te verhalen, ook de verenigingen kunnen hun steentje bijdragen.

Bij heel wat organisaties is de drempel om veel geld uit te geven aan publiciteit nog te groot, en dat vind ik jammer. Net daarom hebben we in de vorige uitgave van de organisatiegids de procedure voor het aanvragen van zulke borden nog eens vermeld. Het lijkt me onnodig om daar nog verder op in te gaan. Je kan verenigingen niet blijven bestoken met dezelfde informatie. Ik denk dat iedereen ondertussen op de hoogte is gebracht, en dat is voorlopig voldoende. Natuurlijk is het nodig om dat soort informatie af en toe op te frissen, maar je kan er niet om de haverklap mee op de proppen komen. Dat is niet nuttig. Bovendien mogen we niet klagen! Momenteel is er geen onevenwicht. Er worden ongeveer evenveel borden gehangen door verenigingen als door de gemeente en dat hebben we vooral aan de toneelverenigingen te danken. Zij willen een groot publiek bereiken en daarvoor zijn onze uithangpanelen ideaal.’

Jasmijn De Winter / Foto Didier Verbaere ¿kwets • april 2009 • 7

kwets5april2009.indd 7

24/03/09 16:36

Dossier Lam Gods Maria De Roo en haar bijzon d

‘Zoek niet langer naar de originele panelen, ze werden in 1945 teruggevonden’ ‘De Rechtvaardige Rechters werden niet gestolen om het geld, maar om politieke en economische machtsstructuren.’ Dat beweert Maria De Roo, de 80-jarige Wetterse in haar online boek ‘Het mysterie van het Lam Gods bekeken door een Wetteraar’. Ze wil Arsène Goedertier in ere herstellen, want hij was niet de dief. Meer nog, volgens Maria moet niet worden gezocht naar de panelen, de originelen werden voor 1945 in Wetteren gevonden.

We schrijven 1942, acht jaar na de ontvreemding van de RR. Op een avond bracht Maria De Roo nog een bezoek aan het graf van haar opa. Ze werd er ooggetuige van een verdacht tafereel. Aan het graf van Arsène Goedertier stond SS’er Henry Koehn, geflankeerd door twee Duitse soldaten en de grafdelver. Ze zag hoe de heren het graf van Goedertier, evenals de begraafplaatsen links en rechts van Arsènes rustplaats, openden en iets meenamen uit één van de kisten.

Toen de mannen verdwenen, bleek Maria

opgesloten op het kerkhof. Toen ze later werd ‘bevrijd’ door de grafdelver, deed die haar zweren ‘nooit en niemand te zullen vertellen wat ze had gezien, want dat ze het allebei met hun leven zouden bekopen.’

Maria, die pas later het verband zag met de diefte van de RR, zweeg als vermoord. Tot in 1992. Bizar toch dat de vrouw, die in de Wetterse serviceflats woont, plots wel haar geheim te grabbel gooide?

¿kwets • april 2009 • 8 kwets5april2009.indd 8

24/03/09 16:36

n dere theorie over de diefte van de Rechtvaardige Rechters

Hommage aan Arsène ‘In 1992 zag ik een Nederlandse docu van de KRO over het mysterie van het Lam Gods’, zegt Maria. ‘Ik zag theorieën de revue passeren die nergens op slaan. Ik besloot toen een getuigenis te schrijven, een testament voor de Belgische bevolking. En een hommage aan Arsène Goedertier, die een tussenpersoon met goede bedoelingen, maar zeker niet het brein achter de diefstal van de panelen was, laat staan de dief.’

Mijn enige drijfveer voor mijn onderzoek is Arsène Goedertier, die al zeventig jaar onterecht als een dief wordt gezien, in ere herstellen Maria schreef haar bevindingen neer in het boek ‘Het mysterie van het Lam Gods bekeken door een Wetteraar’, dat online te downloaden is. Centraal in haar theorie staat dat men eigenlijk niet hoeft te praten over de zoektocht naar de panelen, volgens Maria werden die al voor 1945 gevonden, namelijk die bewuste avond op het Wetterse kerkhof en werden ze teruggehangen in de Sint-Baafs-kathedraal.

DUA zat strop Daarover later meer, eerst terug naar de diefstal van de panelen in 1934. Volgens Maria werden die niet ontvreemd omwille van het geld, wel om politieke en economische machtsspelletjes, waarbij de Kerk, de loge en zelfs de hoogste adel was betrokken.

Het was een feit dat er ten tijde van de diefstal van de panelen een grote schilderijenzwendel aan de gang was in Dendermonde.

Daarbij waren ene H., een hooggeplaatste van de rechtbank, en edellieden betrokken, die Maria omschrijft als de Pr. De M. Wie tussen de regels kan lezen...

De diefstal zou kaderen in die zwendel en zou zijn uitgevoerd door ene Lievens, die in een villa tussen Wetteren en Schellebelle woonde, en die de ontvreemding ooit opbiechtte aan een blinde, een kennis van de Goedertiers. Lievens had de RR gestolen om door te sluizen naar de States, maar toen die deal afsprong wist hij zich geen blijf met de waardevolle panelen van Van Eyck.

Omdat het schilderij uitleveren aan de Duitsers geen optie was en ook bisschop Coppieters van Gent nadat hij werd ingelicht over de zaak niet handelde, kwam Arsène Goedertier op de proppen.

Hij werd ingeschakeld door Jeanne Leirens, een Wetterse kennis van de Pr. De M., en de schoonzus van Arsène, die haar adellijke vrienden en het vaderland uit de nood wilde helpen. Jeanne was op de hoogte van Arsène passie voor het oplossen van diefstallen. Goedertiers ijdelheid werd gestreeld, hij stapte mee in het complot en werd DUA, de anonieme briefschrijver omtrent de panelen van het Lam Gods.

Hij werd zo een tussenpersoon, maar hem omschrijven als de dief, doet de waarheid geweld aan.

‘Arsène kende de plek waar de panelen verborgen waren’, zegt Maria. ‘Hij wilde maar één ding: ze zo snel mogelijk terug in Sint-Baafs krijgen. Hij dacht dat bisschop Coppieters snel het losgeld zou betalen en

dat de zaak in enkele weken zou zijn opgelost. Maar dat sloeg tegen. Doordat de staat mede-eigenaar was van de panelen, moest Coppieters ook aangifte doen bij het parket en daar liep het spaak.’

Vrijmetselaars minister Janson en procureur De Heem zorgden ervoor dat de bisschop zijn erewoord gaf in La Dernière Heure ‘dat niets zou worden ondernomen om de betrokkenen te vatten en dat aan alle voorwaarden zou worden voldaan’. Hij gaf dit woord nadat DUA er tot driemaal toe uitdrukkelijk om gevraagd had in La Dernière Heure. Maar niets was minder waar. ’

Procureur De Heem liet commissaris Luysterborgh een brief schrijven, die de bisschop weigerde te ondertekenen. Men vervalste de handtekening van Coppieters en het bisschoppelijk zegel. Voor Goedertier was het echter de bisschop die zijn gegeven woord brak.

Bij het afhalen van het losgeld stak er 25.000 frank in de enveloppe en een brief van zogezegd de bisschop dat na de teruggave van de RR nog 225.000 frank zou worden uitbetaald. Dat was een belachelijk voorstel. ¿kwets • april 2009 • 9

kwets5april2009.indd 9

24/03/09 16:36

Dossier Lam Gods ik totnogtoe had gezien en kreeg de schok van mijn leven.’

Maria meldde haar bevindingen aan het parket. Ze steunde de theorieën die eerder door Trottyn en De Putter waren gedaan: in Sint-Baafs hing geen kopie, maar een bewerkt origineel van de RR. Beide heren trokken hun beweringen echter in ‘omdat ze geen ambras meer wilden met bepaalde instanties’. Maria houdt wel vol, hoewel ook zij al dreigbrieven ontving en bezoek kreeg van het parket.

DUA zat strop.

Op zijn sterfbed in 1934 beweerde Goedertier dat hij de bergplaats van de panelen kende, maar dat hij niet bij machte was ze prijs te geven. Arsène bekende nooit de diefstal. Volgens Maria zat hij gevangen in een politiek web.

Plotse verandering Volgens Maria De Roo werden de RR dus al voor 1945 teruggevonden en belandden ze in het grootste geheim in handen van de Belgische staat. Ze ontkent niet dat Jef Van der Veken een kopie maakte van de RR, maar ze beweert dat diezelfde Van der Veken het origineel zo restaureerde dat die zou kunnen doorgaan voor de kopie. Maria ontdekte namelijk vreemde praktijken.

‘Ik heb tijdens talrijke bezoeken aan Het Lam Gods - ik ging een tijdje elke week -, nooit het gezicht van Leopold III kunnen ontdekken in het tentoongestelde paneel, terwijl dat toch het verschil was met de originele RR’, aldus Maria. ‘Tot ik besloot om na een telefoongesprek met E.H. Dierick, naar aanleiding van het vinden van een kleurenfoto van de originele RR in het boek van MortierKerckaert, om zelf nog eens te gaan kijken in de kathedraal. Dat was in 1995. Toen zag ik duidelijk het gezicht van Leopold III. Had ik daar al die tijd overgekeken? Bovendien was rondom een vuile bruine boord geschilderd, wat vooral opviel aan het groen van de bomen. Ik zag een ander paneel dan

‘Als mijn theorie onzin is, waarom komen ze me dan opzoeken’, vraagt Maria zich af.

Maria ontdekte nog verschillen. Bovenaan de rots verwerkte Van Eyck een gezicht, dat niet zichtbaar was op de kopie. Van der Veken werkte het dan ook weg op het origineel. Bij de authentieke RR liep de bontrand van de ene ridder over de mond van een andere door. Ook dat veranderde op de kopie. Van der Veken werkte dat detail eveneens weg bij het gerestaureerde

Velen doen mijn theorie als onzin af, maar waarom krijg ik dan bezoek van het parket en ontvang ik dreigbrieven? origineel. Het gedicht dat Van der Veken op zijn zogezegde kopie aanbracht, is volgens Maria geen vers dat je op een onafgewerkt schilderij aanbrengt, hij zette zijn gedicht op het origineel. ‘Dat hij in het gedicht ‘verrricht’ met drie r’ren schrijft, was Van der Vekens manier om aan te duiden dat het om de Restauratie Rechtvaardige Rechters ging’, aldus Maria.

‘Wat ik ook verdacht vind is dat er destijds door gouverneur Balthazar van OostVlaanderen negatief advies werd gegeven om de kopie van de RR uit te lenen voor de tentoonstelling ‘Fake Not Fake’‘, aldus Maria.

‘Het risico op diefstal was te groot. Waarom zo’n schrik voor de diefstal of beschadiging van een duplicaat?’

Maria blijft strijden voor de waarheid, ook al is ze intussen tachtig. Haar grootste drijfveer: Goedertier in ere herstellen. ‘Zeventig jaar van een diefstal beschuldigd worden die je niet hebt gepleegd, is een schande.’

Tekst Peter Dirix Info: ‘Het Mysterie van het Lam Gods bekeken door een Wetteraar’ – e-book by Vilain gratis te lezen en te downloaden op: www.rechtvaardigerechters.nl

¿kwets • april 2009 • 10 kwets5april2009.indd 10

24/03/09 16:36

¿kwets • april 2009 • 11 kwets5april2009.indd 11

24/03/09 16:36

De villa Hollando–Belge Op de Jan Broeckaertlaan wekken de huizen met de nrs. 2-3 al meer dan een eeuw de verwondering van architectuurliefhebbers. Nummer 3 staat momenteel te koop. Vraagprijs: 572.000 euro. Niet zomaar een huis: een herenhuis in art nouveaustijl dat de signatuur draagt van de gerenommeerde Gentse architect Geo Henderick. In 1982 werden grondige werken uitgevoerd voor de inrichting van een kapsalon en de aanbouw van een veranda. Tussen 1993 en 1998 werd het gerestaureerd en gerenoveerd. Het huis bevat nu een bel-etage, een duplexen een dakappartement.

De Wandeling of De Grote Boulevard, sinds 1912 Jan Broeckaertlaan, werd eind negentiende begin twintigste eeuw bebouwd met residentiële woningen. Omwille van het prestige en de bereikbaarheid nam de gegoede burgerij haar intrek in de nabijheid van het station. De woningen in de onmiddellijke omgeving zijn opgetrokken in de gangbare bouwstijlen uit die tijd: neo-Vlaamse renaissance, neoclassicisme, eclecticisme of mengeling van stijlen en art nouveau. Art nouveau of Jugendstil werd door de vele gebogen lijnen en de florale motieven ook de bloemenstijl genoemd of kreeg wegens de talrijke kronkellijnen de spotnaam spaghetti-stijl toebedeeld.

In Wetteren zijn enkele huizen, onder meer in de Jan Broeckaertlaan, in de Stationsstraat, in de Wegvoeringstraat en de Van Cromphautstraat, in art nouveaustijl opgetrokken. Althans de gevels, alleen de Villa Hollando-Belge heeft ook een art nouveau-interieur. Voor de andere woningen greep men terug naar de neostijlen.

Sigarenmaker Pierre Maes stamde uit een arbeidersgezin, maar wist zich door zijn

ondernemingszin op te werken tot een succesrijke fabrikant. Hij begon met een handvol werknemers een sigarenfabriekje in de Scheldedreef. De zaak floreerde, breidde uit en Maes zocht en vond meer werkruimte in de Florimond Leirensstraat. Na de Eerste Wereldoorlog werd het werkhuis in de tuin van de Villa Hollando-Belge nr.3 ingericht.

Wat is er in een naam? Pierre Maes had drie dochters. Ze vonden hun lover ofwel over de taalgrens, ofwel bij onze noorderburen: een Waal en twee Nederlanders als schoonzonen en latere zaakwaarnemers. Vandaar dus de naam. De firma werd eveneens tot Compagnie Hollando-Belge omgedoopt.

Oorspronkelijk werd het dubbelhuis door twee van de kinderen bewoond. De sigarenmaker had blijkbaar ook een goede

¿kwets • april 2009 • 12 kwets5april2009.indd 12

24/03/09 16:36

een staalkaart van art nouveau

smaak en een neus voor architectuur. Zelfs daarin was hij vooruitstrevend. Hij had een jonge, veelbelovende Gentse architect in de arm genomen om zijn droom te realiseren.

De woningen werden in 1905 opgeleverd.

Geo Henderick Georges Henderick (Sint-Amandsberg 1879 - Gent 1957) was van kindsbeen af een getalenteerde tekenaar. Hij volgde een opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent en werkte al op vijftienjarige leeftijd in het atelier van stadsarchitect Charles Van Rysselberghe.

Tijdens zijn opleidingsperiode was de art nouveau toonaangevend. Als laureaat van de zesjaarlijkse architectuurwedstrijd van de Academie kreeg hij in 1906 een beurs voor drie jaar. Hij ondernam studiereizen naar Parijs, Normandië, de Loirestreek en de Rijn- en Moezelvallei. Het belangrijkste ontwerp uit zijn art nouveauperiode blijft de realisatie van De Hallen der Machines, der Electriciteit en der Kleine Werktuigen voor de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent. Het plan voor de villa aan de Jan Broeckaertlaan is één van de opmerkelijkste werken uit zijn beginperiode. Gaandeweg evolueerde hij van art nouveau, over art deco naar de Amsterdamse School. Hij stond in voor de

art deco-inrichting van cinema Capitole (GentZuid), ontwierp de intussen afgebroken cinema Rex aan het Koningin Maria Hendrikaplein (Sint-Pieterssstation) en het jammerlijk gesloopte Coliseum aan de Kuiperskaai. Van 1911 tot 1940 gaf hij les aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten.

Authenticiteit Ondanks de aanpassingen en de renovatiewerken ademt het interieur nog steeds art nouveau. De complexe ruimteverdeling met kamers en bijkamers typeert deze stijl, evenzeer als de talrijk voorkomende florale motieven, de grillige, golvende lijnen, de vrouwenkoppen en het ijzer in sierlijke boogvormen gebruikt als decoratie voor de trapleuningen.

De gevel is vrij authentiek bewaard gebleven. De kegelvormige daken boven de zijtraveeën zijn afgebroken. Een groot deel van de mozaïeken heeft de tand des tijds niet overleefd, het ijzerwerk rond de erker

is verdwenen en de toegangsdeur is vernieuwd. Een sierlijke deurklink vind je nog aan nr.2.

Al vormt de Villa Hollando-Belge optisch één geheel, ze bestaat van bij de conceptie uit twee afzonderlijke woningen. Ze zijn als het ware als spiegelbeeld van elkaar gebouwd.

Op de arduinen steen in het midden van de gevel lees je het bouwjaar 1905 en de naam Villa Hollando-Belge. Tussen de vensters van de kelderverdieping is een arduinen steen gemetseld met de vermelding

Uniek dubbelhuis sinds 2005 beschermd om zijn architectuurhistorische en sociaalculturele waarde ¿kwets • april 2009 • 13 kwets5april2009.indd 13

24/03/09 16:36

De villa Hollando–Belge

Geo Henderick architecte Gand.

De gevelwand is bezet met geglazuurde tegels in gebroken wit, afgewisseld met decoratieve groene en rode tegels. De onderbouw bestaat uit een in reliëf verwerkt muurvlak met rotsstenen over de hele breedte van de woningen, onderbroken door de twee halfcirkelvormige vensters van de kelderverdieping. Een rondboog

bekroont de deur en de brede vensters.

Die bogen worden nog benadrukt door een sierband met afwisselend groene en gebroken wit tegels. Ter hoogte van de vensterdorpels en de bogen zijn de muren versierd met vier groene banden. De vensters zijn onderaan versierd met mozaïeken met florale motieven en een vrouwenkop. Het groen, het blauw en de fuchsiakleur strelen

het oog.

Hét accent ligt echter boven de hardstenen kordonlijst naast de sierankers op de halfcirkelvormige erkers in hout van de eerste verdieping. Over de muur lopen zes rode sierbanden.

In de bovenste bouwlaag zijn vensters aan de linker- en rechterzijde van het gebouw voorzien van een hoefijzerboog in gebroken wit en rode steen. De fakkel- en pauwmotieven en de gestileerde vogels aan de zijkanten van het dak vallen sterk op.

De gevel lijkt uit te groeien tot een decor.

Was dat de bedoeling van Geo Henderick?

Waarschijnlijk, want drie jaar later inspireerde hij de dubbelwoning L’oiseau bleu in de Gentse Patijntjesstraat op een gelijknamig toneelstuk van Maurice Maeterlinck.

Guy Jooris / Foto’s Didier Verbaere

¿kwets • april 2009 • 14 kwets5april2009.indd 14

24/03/09 16:36

¿kwets • april 2009 • 15 kwets5april2009.indd 15

24/03/09 16:36

De Geest en de bezieling van Dorp van de Ronde

Freddy De Geest en Luc Colyn, drijvende krachten achter ‘Het dorp van de Ronde’ Dat Vlaanderens mooiste op 5 april door onze gemeente trekt, heeft Wetteren grotendeels te danken aan Freddy De Geest en Luc Collyn. Vier jaar geleden de eerste stappen en overtuigden de organisatie met een ijzersterk dossier.

‘De spanning begint te stijgen maar we zijn er klaar voor’, weet Freddy van op zijn zonovergoten terras aan wielercafÈ Parking in Massemen.

Tijdens ons gesprek passeren er honderden wielertoeristen aan het café. Ze

komen een controlestempel halen voor een toertocht die aan De Parking een halte heeft. En ook de voltallige Quick Stepploeg dokkert voorbij, kwestie alle geheimen van dit nieuwe stukje parcours van De Ronde van Vlaanderen te verkennen.

Het is duidelijk, kort voor D-day, of moeten we zeggen W-Day, is onze gemeente al in de ban geslagen van het fietsgebeuren.

Freddy De Geest, wielerjournalist en gepassioneerd fan, en Luc Collyn, oud wielrenner en de aangetrouwde kleinzoon van Achiel Buysse, zitten er ontspannen

bij. Maar dat is enkel ‘keeping up wapenraces, want vanbinnen zijn beide heren vulkanen die op eruptie. De zenuwen, welteverstaan.

‘Het Dorp van de Ronde leeft enorm in Wetteren en we hollen van de ene vergadering naar de andere’, zegt Freddy.

‘Het is mooi dat we dit kunnen realiseren maar we zullen ook blij en opgelucht zijn als alles achter de rug is en alles goed is verlopen’ Wetteren is Dorp van de Ronde en dat op zich is al een klein mirakel.

¿kwets • april 2009 • 16 kwets5april2009.indd 16

24/03/09 16:36

Waarom dan wel?

Freddy: Eigenlijk maakten we geen schijn van kans toen we vier jaar geleden een mandaat vroegen aan het gemeentebestuur om te onderhandelen met Het Nieuwsblad. Wetteren ligt nu eenmaal veel te ver buiten het traditionele parcours van de moderne Ronde en van de aankomstplaats. Aanvankelijk wou de organisatie er zelfs niets van weten dat Wetteren Dorp van de Ronde zou worden.

Hoe heb je die organisatie dan toch overstag doen kunnen gaan?

Freddy: In ons dossier zijn we dan maar uitgegaan van onze zwakke punten.

Luc: Van het oorspronkelijke parcours blijft niks meer over. Samen met Freddy tekende ik de zestien kilometer lange doortocht door de gemeente. Een huzarenstukje, maar onze inspanningen hebben geloond.

De organisatie zag Wetteren ineens wel als plausibel kandidaat, en dat hebben we te danken aan ons waterdicht en ijzersterk dossier.

Jij spreekt ook met kennis van zaken.

Je won dan wel nooit, De Ronde van Vlaanderen lag je wel.

Ik kwam een keer als vierde en een keer als achtste over de streep en daar ben ik best fier op, ja. Ik ben vandaag nog steeds actief in het wielermilieu. Ik ben verbonden aan het Topsport Vlaanderen-team. Waar de ploeg aan de start komt, rijd ik de genodigden rond. Maar terug naar het parcours.

Wij wilden koste wat het kost via de Dreef van Laarne Wetteren binnenkomen, maar dat ambitieuze plan werd onmiddellijk van de tafel geveegd. Ons idee om alle deelgemeentes te betrekken, bleef wel overeind.

Freddy: Wetteren is trouwens het eerste Dorp van de Ronde dat met dit concept uitpakt. We hadden nog een meevaller.

Het parcours kruist Wetteren op kilometer honderd, de plek waar de renners worden bevoorraad. De Brusselsesteenweg is breed genoeg en is 1100 meter lang, dus de ideale

‘De organisatie zag Wetteren als Dorp van de Ronde totaal niet zitten, maar dankzij ons ijzersterk dossier gingen ze overstag.’ ¿kwets • april 2009 • 17

kwets5april2009.indd 17

24/03/09 16:36

De Geest en de bezieling van Dorp van de Ronde plaats voor een bevoorradingspost.

Voor fans ook meteen de uitgelezen plek om de renners echt goed te zien voorbijzoeven. Een extra en schitterende troef die de organisatie overtuigde. Met de goeie naam van Luc in het koersmilieu en de geschiedenis van Wetteren als aankomstplaats en oud winnaar Achiel Buysse was de beslissing snel gevallen.

Het is bijna zover. Zo’n monsterorganisatie vraagt veel tijd en inspanningen, niet?

Freddy: Dat mag je wel zeggen, ja. Maar het enthousiasme binnen de gemeente is fenomenaal. We hebben ook een schitterende en complementaire werkgroep, De Dorpelingen, verzameld, die niks aan het toeval overlaat. Iedereen werkt keihard en heeft zijn verdienste. Zelfs schepen van Sport Alain

‘Achiel Buysse won driemaal de Ronde maar werd nooit geëerd in Wetteren.

Eindelijk wordt dat rechtgezet’

Pardaen, toch een politicus en een beetje een opportunist, laat zijn titel tijdelijk varen en werkt geweldig mee. Begrijpelijk ook, want de doortocht van de Ronde valt met niks te vergelijken.

Werkelijk iedereen is enthousiast en de reclame voor de gemeente is onbetaalbaar.

Luc: Bovendien is dit een mooi eerherstel voor Achiel Buysse zaliger. Toen hij nog leefde was hij geen haantje de voorste. Hij was een steengoed coureur en won driemaal de Rond, maar hij was geen vedette en bleef liever op de achtergrond. Ook de gemeente Wetteren zette hem eigenlijk nooit echt in de bloemen. Maar nu krijgt hij eindelijk zijn hulde en dat is dubbel en dik verdiend.

Tekst en foto’s Didier Verbaere

¿kwets • april 2009 • 18 kwets5april2009.indd 18

24/03/09 16:36

¿kwets • april 2009 • 19 kwets5april2009.indd 19

24/03/09 16:36

Het Wetterse Handelscentrum In 2018

Een paar weken geleden verscheen op de nieuwssite www.grootwetteren.be een berichtje dat een studie over het handelscentrum Wetteren klaar was. De toekomst van de Stationsstraat als winkelstraat zou in vraag staan en de lagere school van Sint-Gertrudis zou moeten verhuizen. Zo een bericht maakte Kwets nieuwsgierig.

Het gemeentebestuur wil Wetteren uitbouwen tot het winkelcentrum van onze regio. Deze visie past ook bij de positie van Wetteren als kleinstedelijk gebied op

provinciaal niveau. Een tiental jaar geleden stelde de gemeente een Strategisch Commercieel Plan (SCP) op en de nieuwe studie moet dat plan aanpassen aan recente ontwikkelingen en een visie voorstellen voor Wetteren als handelscentrum in 2018.

De studie vat aan met pagina’s vol cijfermateriaal over Wetteren, heel interessant!

De Wetterse winkels zijn vooral te vinden in het centrum van Wetteren, rond de GB aan de Zuidlaan, aan de Gentsesteenweg. En aan het Frunpark natuurlijk. Overschelde en Wetteren-ten-Ede zijn onderbedeeld. Het

winkelaanbod is ruim en compleet behalve voor kledij en schoenen. De winkelpanden zijn klein en de kwaliteit van de openbare ruimte is maar matig - het ziet er niet gezellig uit. Er ontbreken winkels die zich richten op een hoger segment en het horecaaanbod is laagwaardig, studie-speak voor ‘de cafés zijn niet chique genoeg’. Die vraag naar kwaliteitshoreca en duurdere winkels hangt waarschijnlijk samen met de vaststelling dat het gemiddelde Wetterse jaarinkomen per inwoner 14.883 euro bedraagt, twee procent meer dan het Vlaamse gemiddelde.

Een beetje verwonderlijk omdat Wetteren

¿kwets • april 2009 • 20 kwets5april2009.indd 20

24/03/09 16:36

vaak de naam heeft een gemeente met veel armen te zijn.

Dat werken met gemiddelden is één van de zwaktes van de studie: het is best mogelijk dat een minderheid topverdieners het gemiddelde naar boven trekt en dat de meeste mensen veel minder verdienen. Nog een ander gemiddelde van de studie: de omzet per vierkante meter winkelruimte voor dagelijkse goederen bedraagt in Wetteren € 8.400 tegenover gemiddeld € 5.600 voor Vlaanderen. Misschien een verklaring voor het hoge gemiddelde inkomen in Wetteren?

De niet-dagelijkse goederen doen het heel wat minder goed en zit aanzienlijk onder het Vlaamse gemiddelde, een echte verklaring daarvoor wordt niet gegeven.

De Wetteraar is tevreden met het aanbod en de bereikbaarheid van de Wetterse winkels en koopt heel veel in Wetteren zelf; Gentse en Aalsterse mode spreken meer aan en dus spenderen we onze centen daar.

Langs de andere kant weten Laarnenaars en Wichelenaars goed de weg naar de Wetterse handelszaken. De studie geeft ook aan dat we minder tevreden zijn met het parkeerbeleid en we willen er vooral niet voor betalen.

Nog één weetje: je kan in Wetteren op meer dan 50 plaatsen eten en om onze dorst te lessen zijn er zestig cafés, voor andere primaire behoeftes kunnen we terecht in elf nachtclubs. De 800 inwoners van Westrem zijn daarbij goed voorzien met twee huizen van lichte zeden, tenzij de koopattractie van elders komt natuurlijk.

Zwaktepunten Naast de complete voorstelling van de huidige situatie, somt de studie ook de zwaktepunten van Wetteren als handelscentrum op en stelt oplossingen voor. Een aantal maatregelen zijn zeer concreet en kunnen gemakkelijk en op korte termijn gevalideerd worden.

Ongeveer een vijfde van de winkels in Wetteren zelf ligt niet in een winkelzone:

in de Molenstraat, de Wegvoeringstraat en verspreid in de verschillende wijken liggen tal van buurtwinkels maar ook winkels die een ruimer publiek hebben dan mensen uit de directe buurt. Omdat er een tekort is aan kleren- en schoenenwinkels in het handelscentrum, kan de gemeente de verhuis van die winkels naar het centrum stimuleren, onder meer door premies. De studie geeft geen details maar er is een lange lijst van kwaliteitsvolle klerenwinkels die heel wat bezoekers naar het centrum zouden kunnen halen: Giks mode , Boetiek Minimag, Schoenen Van Migerode, Kiddy, Moden Liba, Buysse... Om deze winkeliers te overtuigen van de voordelen van een winkel in het handelscentrum, zal de gemeente hen wel eerst moeten verzekeren dat ze de voordelen van hun huidige locatie zullen terugvinden: ruimte, veel parkeerplaatsen in de onmiddellijke omgeving van de winkel en een goede bereikbaarheid.

De studie stelt ook voor om de parkeerplaatsen in de Florimond Leirensstraat af te schaffen en eventueel te verplaatsen naar Den Berg. Deze maatregel is onderdeel van een ruimer plan om het handelscentrum verkeersarmer te maken en de verblijfswaarde te verhogen. Vanuit de idee dat shoppen ook een plezante vrijetijdsbesteding kan zijn, moet het centrum van Wetteren aantrekkelijker worden om in rond te wandelen of een terrasje te doen. De gemeente zal inspanningen moeten leveren om doorgaand verkeer te vermijden en het autoverkeer in het handelscentrum ondergeschikt te maken aan de wandelende shopper. Een goed parkeeraanbod hangt nauw samen met een goede mobiliteit en hier stelt de studie gratis parkeren voor; Wetteren kan zich daarmee onderscheiden van de grotere steden. De parking op de markt zou moeten behouden blijven en daarmee spreekt de studie zichzelf een beetje tegen. Het staat niet letterlijk in de studie maar het studiebureau vindt de markt ronduit lelijk; het weinig

aantrekkelijke zicht vanuit de markt naar de Florimond Leirensstraat is hen ook opgevallen (zie de toen en nu foto’s in Kwets nr. 13).

Winkelen op school Voor andere maatregelen is de uitvoering minder evident. De studie stelt voor de verhuis van de Sint-Gertrudisschool te onderzoeken zodat op die locatie grotere winkelpanden kunnen worden ingericht.

Een goed idee als je enkel kijkt naar de ontwikkeling van een winkelcentrum maar dit is een beslissing die op een veel bredere basis moet genomen worden: mobiliteit, demografie, alternatieve lokaties en een principiële beslissing of we onze schoolkinderen graag in het centrum zien rondlopen of ze liever concentreren aan de rand van het centrum.

Het studiebureau heeft geen hoge dunk van de Stationsstraat en zeker niet van het Stationsplein. Kan je die laatste buurt in zijn huidige toestand inderdaad moeilijk associëren met een Wetterse Avenue Louise, de Stationsstraat telt natuurlijk wel heel wat winkels. Het probleem volgens de studie zijn niet zozeer de winkels als wel de doorgang naar het centrum. De Stationsstraat duidt niet goed de overgang naar het centrum aan en, belangrijker, de studie streeft ernaar om het handelscentrum meer te concentreren rond de markt. Daarmee komen we bij de langetermijnvisie die de studie naar voor schuift.

De studie maakt een voorstelling van wat het Wetterse handelscentrum in 2018 zou kunnen zijn. De meest ingrijpende voorgestelde wijziging is om het handelscentrum te concentreren op de zone Florimond Leirensstraat - Markt en het nog te ontwikkelen gebied tussen Markt en Schelde. Dat sluit aan bij de algemene visie van het gemeentebestuur om de Schelde nauwer te laten aansluiten bij het gemeentelijk leven en de Schelde-oever toeristisch, commercieel en recreatief te ontwikkelen. Binnen deze ¿kwets • april 2009 • 21

kwets5april2009.indd 21

24/03/09 16:36

Het Wetterse Handelscentrum In 2018

zone kunnen dan lusvormige routes worden gesuggereerd die het winkelcomfort zullen verhogen. Het gebied Stationsstraat - Hoenderstraat - Felix Beernaertsplein Nieuwstraat - Stationsplein wordt bestemd als een gemengde aanloopzone: er is plaats voor woningen, dienstverleners zoals banken, ambachten... maar eigenlijk niet voor winkels op de occasionele bakker en slager na.

Twijfel over haalbaarheid Deze studie en de ambities die eruit voortvloeien hebben zeker waarde voor een grote gemeente als Wetteren. De haalbaarheid van het voorgestelde scenario is twijfelachtig, zeker als richtlijn voor 2018.

Op slechts negen jaar tijd zullen grondige veranderingen in de ruimtelijke structuur

moeten aangebracht worden terwijl voor sommige van deze veranderingen alleen nog maar vage concepten bestaan. Deze visie zal ongetwijfeld ook heel wat weerstand oproepen: handelaars in de Hoenderstraat en Stationsstraat; handelaars in het centrum die het niet eens zijn met de voorgestelde mobiliteitsmaatregelen, cafébazen die geen uniforme parasols willen... Een verfrissing van de openbare ruimte, leegstand wegwerken, zorgen voor grotere panden, het handelscentrum beschermen door concurrerende winkels weg te houden uit de omgeving: de gemeente staat voor een enorme uitdaging om dit tot een goed einde te brengen.

Een van de zwaktes van de geformuleerde visie is duidelijk dat de invloed van de commerciële realiteit onderschat is: handelaars springen veel sneller op potentiële nieuwe

inkomsten dan dat er plannen kunnen gemaakt worden om dat in goede banen te leiden en klanten laten zich ook niet veel gelegen aan goed geformuleerde studies om hun inkopen te doen zoals hen dat best uitkomt. De studie zou ook waardevoller geweest zijn als er meerdere scenario’s zouden worden gepresenteerd worden voor 2018.

Het zou dan makkelijker zijn om voor- en nadelen van een scenario af te wegen.

De gemeente was blijkbaar ook niet tevreden met de resultaten en vroeg om wijzigingen aan het studiebureau. Bedoeling is dat de studie op de gemeenteraad van april wordt gepresenteerd.

Bart Van Kerckhove Foto’s Sander Franck & Koen Bracke

¿kwets • april 2009 • 22 kwets5april2009.indd 22

24/03/09 16:36

¿kwets • april 2009 • 23 kwets5april2009.indd 23

24/03/09 16:36

Seingevers, rotsen in de koersbranding Over een eigen paritair comité kunnen ze alleen maar dromen. Deputés met kleurige sjaaltjes hebben nog nooit hun verontwaardiging geventileerd over de onmenselijke omstandigheden waarin de honderden hier besproken mannen en vrouwen elke week – lees: elk wéékend! – hun werk verrichten. Je zou voor minder op onderzoek gaan naar de drijfveren achter deze ongekende beroepsethiek. Ziehier de seingevers: rotsen in de koersbranding die kolkt en borrelt tijdens de paar minuten die de rode en de groene vlag van elkaar scheiden!

Geef een teken

Naar aanleiding van de passage door Wetteren van de ‘Omloop Het Volk’ – entre amis is afgesproken dat het Nieuwsblad nog niet ‘koersfähig’ genoeg is – ga ik bots op de noen een paar van die fluokleurige personages bekijken en bevragen omtrent hun bezigheid/hobby/passie. Een dik half uur voor de koers door het centrum van Wetteren zal passeren – via Brug, Dries, Nieuwstraat, Jan Broeckaertlaan en Zuidlaan – zijn de meeste van de seingevers ter plaatse, elk netjes op zijn/haar door de koersdirectie toegewezen kruispunt, gewapend met hesje en zelfgemaakt verbodsbord C3. De eerste twee die ik tegenkom zijn Julien en zijn maat. Op de hoek van het Sationsplein en de Nieuwstraat zijn zij nog net in een laatste besprekingen verwikkeld alvorens zij hun post gaan innemen.

‘Seingevers worden via een tussenpersoon door de koersorganisator ingehuurd en moeten ruim op voorhand aanwezig zijn op het hen toegewezen kruispunt’, steekt Julien van wal. ‘Wij moeten daarbij zelf zorgen voor ons vervoer en ons materiaal: een fluorescerende vest, een tricolore armband met daarop ‘SEINGEVER’ en ons spiegelei (het C3 bord). In dit geval gaat het over een koers in lijn, dus na één keer passeren zit ons werk erop. Maar we zijn door de organisator gevraagd om van hieruit direct door te

¿kwets • april 2009 • 24 kwets5april2009.indd 24

24/03/09 16:36

rijden naar Gent om ook daar het verkeer te gaan regelen. En aangezien er voor de aankomst van de mannelijke beroepsrenners ook eerst een passage voorzien is voor de vrouwelijke coureurs zullen we niet te lang mogen talmen” Julien trekt ondertussen zijn jasje aan en zwaait zijn compagnon uit die op het Felix Beernaertsplein gaat postvatten. Bij het poseren voor de foto willen ze nog snel kwijt dat wij – en zij, en de renners – ‘graulijk veel sjans hebben met het weer’. In de verte klink al het geronk van een helikopter…

Onbeschofte types Aan de hoek van de Lange Kouterstraat en de Jan Broeckaertlaan tref ik de veel ingetogener Roger, bereid tot een rap klapke maar ook zijn oren zijn al gespitst.

‘Ik doe dit al een jaar of twintig en op mijn 76ste is dat toch niet niks hé’, zegt Roger fier. ‘Hier in Wetteren zitten we voor zover ik weet met een seingever of vijftien à twintig, en na al die jaren leert ge mekaar wel kennen natuurlijk. Per jaar doen ik en mijn vrouw een koers of honderd, dus da’s alle weekends wel ergens naartoe hé. Wij

moeten zorgen dat er niemand op het tracé komt tussen het passeren van de rode en de groene vlag, op dat moment staan wij in voor de veiligheid van de coureurs. Af en toe botst ge wel eens op een typ die haastig is of gewoon onbeschoft. U uitkafferen, tegen uw benen rijden,… ik heb het allemaal al meegemaakt. Al wat ge dan kunt doen is rustig blijven, zijn plak afschrijven en het later doorgeven aan de politie. Maar ik denk dat ze daar ongeveer zullen zijn… Weet ge wat: morgen is er in Oordegem een criterium, daar staan we dan een hele namiddag ¿kwets • april 2009 • 25

kwets5april2009.indd 25

24/03/09 16:36

Seingevers, rotsen in de koersbranding Dan hebt ge met mijn man Roger ook al staan babbelen… Ja, wij zijn elk weekend wel een keer of twee de deur uit. Hij op zijn kruispunt, ik op ’t mijne. Maar voor en achter de koers hebt ge wel veel contact met de andere seingevers hé, want we spreken dikwijls onderling af om ergens naartoe te rijden. Voor het geld moet ge ’t niet doen, want wie werkt er nu nog een hele namiddag voor tien euro? Ik doe het omdat ik graag de koers zie. En mijn broer – Robert De Middeleir – heeft ooit nog eens de

op hetzelfde kruispunt. Kom daar wat foto’s trekken!’

Roger heeft ondertussen postgevat in het midden van de rijweg en geeft nu al met duidelijke signalen aan dat de vele auto’s die uit de richting van de muziekschool en de tekenacademie komen nog snel mogen passeren. Ik rep me naar de hoek van de Jozef Buyssestraat om er nog snel Maria aan haar mouw te trekken.

‘Voor de Kwets? Allez, das goed’, klinkt het bij Maria. ‘En ge komt van de Kouterstraat?

Omloop van Het Volk gewonnen, dus dat speelt ook mee natuurlijk’ Het gedokker van de helikopters wordt luider en de eerste motoren zoeven voorbij.

Het volk aan de kant van de weg schuift wat op naar voren, de spanning stijgt. En dan is daar de auto van de wedstrijdleider met de gevarendriehoek en het bord ‘WEDSTRIJD’ op het dak. Ze zijn daar!

Een nieuwe lente is begonnen.

Dirk Gossye / Foto’s Bert Ydiers en Dirk Gossye

¿kwets • april 2009 • 26 kwets5april2009.indd 26

24/03/09 16:36

Wetteren bant sociale netwerksites Geen Facebook meer voor ambtenaren De populariteit van Facebook, Netlog en andere sociale netwerksites swingt de pan uit. Contacten met oude vrienden, foto’s uitwisselen, spelletjes spelen, Facebook is een leuk tijdverdrijf. Maar in vier op de tien Belgische bedrijven mag het niet meer tijdens de werkuren. Ook niet op de Wetterse gemeete.

Wetterse ambtenaren die tussen negen en vijf even hun pagina op Facebook of Netlog willen checken, komen van een kale reis terug. De toegang tot de sites wordt handig geblokkeerd door de IT-verantwoordelijke.

Onze burgemeester Marc Gybels mocht de maatregel zelfs op het vtm-Nieuws bekrachtigen. Een ingreep om (bestaand) misbruik te voorkomen?

‘Het is inderdaad een preventieve maatregel’, zegt CD&V-schepen van Communicatie Albert De Geyter. ‘We staan niet alleen met deze ingreep,liefst vier op de tien Vlaamse bedrijven bannen Facebook van de werkvloer. Het was onze IT-verantwoordelijke die

ons wees op de gevaren en het schepencollege had oren naar zijn grieven. We keurden de maatregel meteen goed.’

Is er sprake van misbruik op het gemeentehuis?

Neen, er liepen nog geen klachten binnen en onze werknemers bezondigden zich niet aan overmatig Facebook of andere sociale netwerksites-bezoeken. We wantrouwen onze ambtenaren ook niet. Maar zo’n site als Facebook kan makkelijk tot een overlast van het netwerk en veel bijkomende problemen leiden. En dat willen we voorkomen.

Het lijkt toch een beetje op beknotting?

Op het werk moet er hoofdzakelijk gewerkt worden Dat is zeker niet de bedoeling. Al wil ik wel meteen zeggen dat er op het werk hoofdzakelijk moet worden gewerkt en dat sites als Facebook beter in de vrije tijd worden geraadpleegd. Het is plezant natuurlijk, maar doe het thuis. Dat we Facebook bannen als

een soort van beveiliging van de gemeentelijke werking of als een soort controle, is nonsens. Ons netwerk mag echt niet overbelast of bevuild worden. En door allerlei bestanden via Facebook binnen te halen, vergroot je het risico op het binnenhalen van virussen of hackers of noem maar op.

Hoe waren de reacties?

Ik heb geen enkele verontwaardigde of boze mail of opmerking gekregen, dus iedereen begrijpt de maatregel. We hebben ook duidelijk gecommuniceerd wat onze drijfveren waren.

Als ik met u wil Facebooken, zal het dus ’s avonds moeten gebeuren?

In de veronderstelling dat ik lid zou zijn van Facebook wel, ja, maar ook op het bedrijf waar ik werk is Facebooken niet langer toegestaand. Ik ben trouwens geen aanhanger van Facebook.

En dat als een moderne schepen van Communicatie. Die site is een handig politiek instrument.

Ik weet het, maar ik ben er niet aan. Ik ben een man van sociale contacten, maar babbel liever face-to-face met de mensen. Zo’n berichtje op Facebook, dat lijkt me zo kunstmatig. En mensen praten al zo weinig. Nee, voorlopig vind je mij niet op het Facebookpad, ook niet om politiek te voeren. Wie mij wil spreken, weet mij wel te vinden, ik ben altijd bereikbaar.

Peter Dirix / Eveline Boone ¿kwets • april 2009 • 27

kwets5april2009.indd 27

24/03/09 16:36

Parket dagvaardt

Walter Govaert

Op 30 maart dagvaardde het parket Walter Govaert (Respect) voor een hele trits zaken uit het verleden. Het gaat vooral om stedenbouwkundige overtredingen, maar ook het uiten van beledigingen en bedreigingen aan het adres van een politieagente staan in het lijstje vermeld. Is deze dagvaarding nefast voor het Wetterse stemmenkanon dat ons dezer dagen vanop grote affiches toelacht aan de zijde van Jean-Marie Dedecker (LDD)?

Advocaat Walter Govaert werd op maandag 30 maart gedagvaard om te verschijnen voor de 13de kamer van de correctionele rechtbank te Dendermonde.

Naast hem dienden eveneens plaats te nemen in de beklaagdenbank: zijn partner Jeanine P., Martine V., zaakvoerster van diverse vennootschappen van de Groep Govaert en aannemer Prosper VdA. Ze worden in verdenking gesteld wegens een hele reeks bouwovertredingen op vier plaatsen in Wetteren en het negeren van diverse bevelen om de werken te staken. Voor Govaert zelf komen daar smaad aan politieagente Claudine Declercq bij plus nog een paar minder zwaarwichtige overtredingen, zoals de weigering om zijn identiteitskaart voor te leggen

aan adjunct-politiecommissaris Rudi Pevenage.

De stedenbouwkundige overtredingen hebben betrekking op verbouwingen zonder vergunning in de Moerstraat (de vroegere Svelta), het zonder vergunning asfalteren van het terrein aan de Kwatrechtsesteenweg, waar eveneens zonder vergunning de Boeing 707 uit de République Populaire de Bénin is neergestreken en de verbouwingen aan het pand op de hoek van de Kattestraat en de Scheldekaai. Minder bekend bij de Wetteraars zijn de problematische verbouwingen van een landbouwgebouw aan de Oudenhoek nr. 45 in Westrem, werken die al dateren van eind 1986 en begin 1987. Govaert liet ramen steken in de puntgevels van het pand, wat een overtreding was van de voorwaardelijke stedenbouwkundige vergunning die de minister had afgeleverd op 22 december 1986. Bovendien werden in het jaar 1987 diverse verbouwingswerken zonder vergunning uitgevoerd waardoor de bestemming van het gebouw veranderde van landbouwgebruik naar gedeeltelijk woongebruik. Omdat het pand gelegen is in ruimtelijk kwetsbaar gebied, meer bepaald landschappelijk waardevol agrarisch gebied, is zelfs ook het instandhouden

van de bouwovertredingen strafbaar.

Govaert, en Martine V. als zaakvoerster van de vennootschap, negeerden eind 1996 begin 1997 ook verschillende stakingsbevelen tijdens werken in het pand aan de Moerstraat nr. 105. Het negeren van het bevel om de verbouwingen te staken in het hoekpand aan de Kattestraat en de Scheldekaai, daterend van 14 maart 1997, wordt behalve aan bovengenoemd duo ook ten laste gelegd aan aannemer Prosper VdA.

De timing roept herinneringen op aan de keer dat de burgemeester en de schepenen zich voor de rechter moesten verantwoorden naar aanleiding van de chloorvergiftiging in het zwembad

¿kwets • april 2009 • 28 kwets5april2009.indd 28

24/03/09 16:36

als onverbeterlijke bouwovertreder

Elementen in het dossier die minder zwaar wegen zijn het verzuim om de huurovereenkomst voor een pand in de Hoenderstraat nr. 26 te registreren en de weigering van Govaert om zijn identiteitskaart voor te leggen nadat adjunct -commissaris Pevenage daarom had verzocht.

De smaad aan het adres van politieagente Claudine Declercq is belastender. Bij een verhoor op het politiecommissariaat zou Govaert bijzonder agressief uit de hoek zijn gekomen en ook bedreigingen hebben geuit.

Schimmenspel met vennootschappen Bij eerdere stedenbouwkundige betwistingen was Walter Govaert altijd een meester in het zich verschuilen achter de rechtspersoonlijkheid van zijn vele vennootschappen. Niet hij, maar Econ bvba (Gent), Braco Immobiliën (Wetteren), Walmar bvba (Brussel), Destelbergse Immobiliën (Destelbergen) of Asbo nv (Brussel) waren verantwoordelijk voor de feiten.

Dat spel heeft hij ook gespeeld in het bekende dispuut rond de Boeing die op de Kwatrechtsesteenweg naast Gowalt staat opgesteld. Goed een jaar geleden kopte Kwets nog op zijn voorpagina Vliegtuig weg op 7/3? De rechter had Econ bvba

immers veroordeeld tot de verplichting om het vliegtuig te verwijderen tegen ten laatste 7 maart 2008. Hoewel daarna een dwangsom van 500 euro verschuldigd zou zijn voor elke dag dat hij zou blijven staan, is de Boeing nog steeds niet verwijderd.

Dat komt onder andere door de manoeuvres die de tegenpartij ondernam, al mag men aannemen dat die uiteindelijk alleen uitstel van executie zullen opleveren.

Govaert verplaatste het vliegtuig in maart 2008 naar een ander perceel dat volgens hem eigendom is van Walmar en beweerde nu voor het eerst dat de eigenaar van het vliegtuig niet Econ maar Asbo nv is. Bijgevolg kon het eerdere vonnis niet meer worden uitgevoerd, luidde de redenering. Deze wending in de zaak was

merkwaardig aangezien Econ zich altijd heeft voorgedaan als de rechtmatige eigenaar, zowel bij vergunningsaanvragen, de administratieve en de gerechtelijke procedures. Maar de raadsheren van Govaert trokken nu alle registers open.

Op 7 juli 2008 legde meester Van Heuven uit Kortrijk, specialist stedenbouwkundige wetgeving, namens Asbo en Walmar een eenzijdig verzoekschrift neer bij de Voorzitter van de Rechtbank van eerste Aanleg om opschorting van de tenuitvoerlegging van het vonnis te bekomen.

Dit eenzijdig verzoekschrift werd afgewezen door de kortgedingrechter maar de vennootschappen lieten het daar niet bij. Ze dagvaardden zelf in kortgeding om opschorting van de uitvoering van het vonnis te verkrijgen, vergeefs, en tekenden derdenverzet aan tegen het vonnis bij de Rechtbank van eerste Aanleg te Dendermonde. Het derdenverzet moet op het einde van het jaar nog voorkomen. Meester Van Heuven kwam namens Asbo en Walmar eveneens tussen in de beroepsprocedure die Econ, via meester Steyaert van Dendermonde, had aangespannen bij het Hof van Beroep te Gent.

Het Hof van Beroep heeft in deze zaak inmiddels advies gevraagd aan de Hoge Raad voor het Herstelbeleid. ¿kwets • april 2009 • 29

kwets5april2009.indd 29

24/03/09 16:36

Parket dagvaardt

Walter Govaert

Eerder leidde Econ, in dit geval via meester Verberckmoes, ook al een beroep in bij de Bestendige Deputatie tegen de weigering van het afleveren van een bouwvergunning door de gemeente Wetteren.

Raadkamer Aan dit gegoochel met vennootschappen zijn blijkbaar grenzen, ook voor het gerecht. Dat bleek bij de recente behandeling van de door het parket

opgemaakte lijst van bouwovertredingen voor de Raadkamer bij de Rechtbank van Eerste Aanleg te Dendermonde.

De Raadkamer heeft de verdediging van Govaert niet gevolgd toen die stelde dat de betrokken onroerende goederen eigendom zijn van diverse vennootschappen - die sinds 2 juli 1999 ook strafrechtelijk verantwoordelijk zijn. De Raadkamer stelde daar tegenover dat Govaert de man was die de aanvragen ondertekende, als bouwheer optrad en/ of het onrechtmatig verbouwde pand (Westrem) als woning gebruikte.

Een andere redenering van het parket, waarvan nog zal moeten blijken of ze voor de correctionele rechtbank overeind blijft, is dat alle feiten samen een opeenvolgende en voortgezette uitvoering vormen van eenzelfde misdadig opzet. Daardoor zou de verjaring van de feiten, waarvan de meeste meer dan tien jaar oud zijn, slechts beginnen op de datum van het laatst gepleegde feit.

Ongetwijfeld zal de verdediging van Govaert ook benadrukken dat een groot deel van de opgesomde stedenbouwkundige overtredingen inmiddels door de gemeente geregulariseerd zijn door aanpassingen aan de uitgevoerde werken of door het aanvragen van de vereiste vergunningen. Al deze elementen zorgen

ervoor dat de uitkomst van dit proces moeilijk te voorspellen is.

Toeval?

Is het toeval dat een politicus, die in zijn gemeente tot nader order het grootste aantal stemmen achter zijn naam krijgt, kort voor de Vlaamse parlementsverkiezingen wordt gedagvaard? Ook dit is een moeilijke vraag. Bij het parket, dat geacht wordt onafhankelijk de belangen van de gemeenschap te verdedigen en desgevallend strafvorderingen in te stellen, zullen ze natuurlijk zeggen dat de dagvaarding niets met de verkiezingen te maken heeft.

Blijkbaar werd het dossier tegen Walter Govaert en zijn medestanders al jaren geleden voorbereid door een substituut die thuis is in de complexe stedenbouwkundige wetgeving. Deze substituut kreeg een andere functie voor hij het dossier kon afronden,en is thans rechter bij het Hof van Beroep in Antwerpen. Daarop bleef het dossier bij het parket een hele tijd in de lade liggen. Maar blijkbaar heeft een andere substituut de draad een tijd geleden weer opgenomen met het gekende gevolg.

Als Govaert bij de komende Vlaamse verkiezingen op de lijst LDD wordt verkozen, is het niet ondenkbaar dat zijn eedaflegging als Vlaams Parlementslid wordt uitgesteld

¿kwets • april 2009 • 30 kwets5april2009.indd 30

24/03/09 16:37

als onverbeterlijke bouwovertreder

Toch roept de timing herinneringen op aan de vorige keer dat Wetterse politici zich voor de rechter moesten verantwoorden. De aanleiding was toen de chloorvergiftiging in het zwembad in augustus 1997 waarbij een zestigtal zwemmers naar het ziekenhuis werden afgevoerd. Het Dendermondse parket dagvaardde drie jaar later burgemeester Gybels en het schepencollege dat toen verantwoordelijk was, voor het toebrengen van onopzettelijke slagen en verwondingen door een gebrek aan voorzorg of voorzichtigheid. Dat gebeurde kort voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2000. Op dat moment was de zaak burgerrechtelijk eigenlijk al afgehandeld aangezien de

verzekering alle slachtoffers had vergoed en niemand enig letsel aan het ongeluk heeft overgehouden. Maar de politiek verantwoordelijken werden toch strafrechtelijk vervolgd en later ook veroordeeld door de correctionele rechtbank van Dendermonde, al kregen ze van het Gentse Hof van Beroep wel opschorting van straf. Pas daarna kon Gybels zijn eed als burgemeester afleggen.

Ook nu, bij de dagvaarding van Walter Govaert, zijn een aantal zaken op burgerrechtelijk vlak eigenlijk al van de baan. Net als in het geval van de chloorvergiftiging van 1997 blijft de strafrechtelijke overtreding echter bestaan. De vraag is wat de gevolgen zullen zijn voor de politieke

carrière van Govaert. Wellicht zal de verdediging de zaak meteen laten uitstellen om tijd te winnen en het dossier te kunnen bestuderen. Stel dat Govaert bij de komende Vlaamse verkiezingen op de lijst LDD wordt verkozen. Het is dan niet ondenkbaar dat het parket zal laten weten wat dit toekomstig Vlaams Parlementslid boven het hoofd hangt, zodat de eedaflegging wordt uitgesteld. Als Govaert toch deel zou uitmaken van het Vlaams Parlement is hij onschendbaar, al kan die onschendbaarheid altijd worden opgeheven. In elk geval gaan we nog spannende tijden tegemoet.

Eric Bracke / Foto’s Koen Bracke

¿kwets • april 2009 • 31 kwets5april2009.indd 31

24/03/09 16:37

Bart Herman, bard met crucialeWetterse roots

‘Buiten de lijntjes kleuren mag’ Alles heeft zijn goede en slechte kanten.

Wie de naam ‘Bart Herman’ hoort weet meteen waarover het gaat. De functioneel schorre bard die ooit meedong naar een finaleplaats in ‘Eurosong’ en hits had met ‘Ik ga dood aan jou’ en ‘Ilona’. Da’s dus de goede kant. Minder leuk is dat die mensen klakkeloos voorbijgaan aan het oeuvre van een bevlogen rasartiest dat ondertussen bestaat uit dertien albums en bijna dubbel zoveel singles. Na vijftig jaar – want naar eigen zeggen al zingend geboren – wil Bart die vooroordelen uitwissen met de verzamel-cd ‘Uit de mist’.

Eerst wat duiding voor de jongere lezers: wat is de link tussen Bart Herman en Wetteren?

In tijd is die link relatief kort, grosso modo mijn schoolgaande jeugd. Maar de impact ervan op wie ik ben en op wat ik nu doe kan moeilijk overschat worden. Ik werd geboren in Wevelgem maar belandde in die cruciale fase van mijn leven in Wetteren-Ten-Ede en liep school in het Sint-Franciscuscollege. In die periode leerde ik gitaar spelen, schreef ik mijn eerste nummers en deed ik mijn eerste optredens. Het rare is dat ik als het ware tot op vandaag nog kan putten uit wat ik

toen beleefde en deed. In Wetteren-Ten-Ede leerde ik ook Wim De Craene kennen, maar pas jaren later besefte ik ten volle waar hij het toen soms over had. Over het komen en gaan van succes, het wel of niet vasthouden aan ‘jouw’ stijl, het op zoek gaan naar die volgende hit… Hij had toen al zicht op het soort mechanisme dat eigen lijkt aan het leven van de ‘Vlaamse artiest’: je scoort volop – in mijn geval met ‘Ik ga dood aan jou’ –, je volgende nummers worden ook goed onthaald en daarna is het weer voor jaren stil. Alsof het publiek redeneert van ‘die heeft nu genoeg in het zonnetje gestaan,

¿kwets • april 2009 • 32 kwets5april2009.indd 32

24/03/09 16:37

tijd voor iets of iemand anders’. Het overkomt bijna iedereen: Wim, Zjef Vanuytsel, Johan Verminnen, zelfs Raymond. De enigen in een vergelijkbaar genre die zich aan dat ritme hebben kunnen onttrekken zijn Clouseau en Will Tura.

Maar is het bestaan als artiest in Vlaanderen leefbaar, ook als je niet helemaal bovenaan staat?

Als je bedoelt ‘er kunnen van leven’ dan zijn er toch een paar premissen: je moet zorgen voor zoveel mogelijk optredens en je kan naar Sabam toe maar beter je naam kunnen zetten onder zoveel mogelijk eigen composities, hetzij als tekstschrijver, als arrangeur of als componist. Vandaar ook dat ik al jaren aan de slag ben als liedjes- en tekstschrijver voor andere artiesten zoals o.a. Dana Winner, Gene Thomas, Peter Van Laet, Barbara Dex, Luc Steeno, De Romeo’s, Nicole en Hugo en Jo Vally. Ik ben om die reden al een paar jaar actief in een paar singer & songwiters-clincs waar ik bijvoorbeeld goede maatjes werd met Garland Jeffreys en nummers meeschreef met Elliot Murphy.

Heel verrijkend, en het doet deugd als zo’n gasten je laten weten dat ze je appreciëren wat je doet.

Niet direct de ‘Tien Om Te Zien’-kliek die sommige mensen met jou zullen associëren?

Neen, dat is nu juist het rare. Ik heb in al die jaren een eigen stijl ontwikkeld die ik probeerde te benoemen in één van mijn vorige cd’s ‘Tuimelkruid’. Net zoals in het echte leven houdt tumble weed zich niet bezig met grenzen of strikt afgebakende percelen: Texas, Louisiana, Mexico, het rolt en bolt allemaal door elkaar. Dat is waarom ik die naam ‘tuimelkruid’ ook een beetje tot mijn eigen genre heb verheven. Mijn nummers hebben altijd wel een vleugje country, schlager en rock’n’roll in zich, maar een duidelijke stempel kan je er niet op zetten. Zo gebeurt het dat ik de ene week op tournee ben met bijvoorbeeld Dimitri Van Toren, dan

weer samen met Roland op het podium sta, en zoals gisteren in Turnhout een avondvullend programma afwerk met o.a. Walter De Buck en de Vaganten. Moet kunnen, vind ik.

Enkele van mijn grote voorbeelden, zoals Johnny Cash, Ry Cooder en Linda Ronstadt, laten zich ook niet dwingen om netjes binnen de lijntjes van één genre te kleuren.

Vroeger, in Wetteren, had je veel meer affiniteit met Elvis, niet?

Klopt, maar dan wel met Elvis uit zijn early days, én met Jerry Lewis, én met Carl Perkins, én met Buddy Holly. Allemaal gasten die aan de wieg stonden van wat wij nu ‘de rock’n’roll’ noemen, maar die in wezen op hun eigen flamboyante manier wat country, swing en rockabilly door elkaar mengden. Het frappante is dat al die mannen uitkwamen voor Sun Records, en dat is een gegeven dat ik nog dit jaar in cd-vorm wil gieten. De opnames zijn al geboekt en er liggen ook al een aantal optredens vast.

Echt een project waar ik naar uitkijk.

2009 zal een vruchtbaar worden.

Inderdaad. Maar belangrijkst nu is de verzamel-cd ‘Uit de mist’. Die titel slaat enerzijds op mijzelf als mens (Bart werd vorig jaar genezen verklaard nadat hij in 2003 met kanker werd geconfronteerd, nvdr.) maar ook op de nummers die er op staan, liedjes die in de voorbije jaren veel te weinig aandacht hebben gekregen en die hier dus een tweede kans krijgen. En ook het feit dat ik 50 word speelt een rol natuurlijk. Half juni is er net om die reden een optreden voorzien in Ninove, meer bepaald in de Plomblom. Ik wil er absoluut iets speciaals van maken, o.a. met gastoptredens van een paar kleppers die de meeste muziekliefhebbers niet meteen met Bart Herman zullen associëren.

Ik zou zeggen: kom eens kijken!

De verzamel-cd ‘Uit de mist’ werd opgenomen voor het label Plansjee (albumcode PL0053) en wordt verdeeld door CNR. De cd bevat 19 eigen nummers waaronder enkele in nooit eerder uitgebrachte arrangementen.

Het optreden naar aanleiding van 50 jaar Bart Herman vindt plaats op 16 juni in CC De Plomblom in Ninove. Reserveren kan nu al via mail op BH.reservatie@gmail.com of op bh.reservatie@skynet.be

Dirk Gossye / Foto’s Dirk Gossye

¿kwets • april 2009 • 33 kwets5april2009.indd 33

24/03/09 16:37

Wetteren Toen en nu

Een Ronde van Vlaanderen zonder aankomst, een Rozengemeente schier zonder rozen, een Gertrudiskerk zonder Rechtvaardige vindplaats, een Blakken zonder arboretum, … Je zou er als hoofd van de Wetterse dienst toerisme bij wijlen moedeloos van worden. En zeggen dat we begin jaren 1900 op ons grondgebied een heus grottencomplex hadden.

Quatrecht-Sur-l’Escaut kon zich in 1902 zelfs meten met de grotten van Han(-Sur-Lesse) toen er tijdens de Kermisweek tot duizend bezoekers per dag werden genoteerd. Deze volkstoeloop zorgde voor een recordopbrengst van honderd fr., vijf cent inkomgeld en nog eens vijf cent voor een glas authentiek bronwater dat je na de grotwandeling kon drinken in La ferme du Cristalbron de Quatrecht.

De grotten waren bereikbaar via een trap achter het klooster van de Orde der Zusters van liefde (het huidige Sint-Lodewijkinstituut) langs de Grande Avenue, een weg die langs de Schelde liep tot achter de leerlooierij van Anatole Lepegge, een Gentse zakenman die in 1872 de voormalige tulefabriek had overgenomen.

vestigde in bouwmaterialen. Het was de bestuurder Adolf Picha die op het idee kwam om het ondergrondse kalkdoolhof, dat een oppervlakte van 250 m2 besloeg, toeristisch te gaan uitbuiten. Een gedeelte van de grotten verlichtte hij met carbitlicht (ook gebruikt in mijngangen) achter gekleurd glas, zodat alles er wat spooky uitzag.

In tegenstelling tot de Grotten van Han ging het hier niet om natuurlijke grotten. De heer Lepegge ontdekte dat er onder zijn fabriek een zeer rijke kalklaag zat die op sommige plaatsen tot zes meter diep was. Om de onderste kalklaag te bereiken, die best geschikt was om de huiden te looien, liet hij zijn werkvolk gangen graven. Op die manier ontstond in de kalklaag een wirwar van tunnels en kleine zaaltjes. Toen de leerlooierij in 1902 de deuren sloot werd de site verkocht aan de Italiaan Thoma Picha die er een zaak

Mieten en -tieten Hij zorgde ook voor stalagmieten en –tieten door puntachtige stenen stevig in het plafond en in de vloer te cementeren. Via een bovenliggend buizenstelsel liep er water over en werden ze na een tijd bedekt met een natuurlijke laag kalk. Dat de heer Picha veel fantasie had bewijzen de namen van de verschillende ondergrondse zalen. Er was de Salle la mystérieuse, Salle des voutes brisées (gebroken plafond), Salle du repos, La Galérie la Ténébreuse (de donkere galerij), Salle

¿kwets • april 2009 • 34 kwets5april2009.indd 34

24/03/09 16:37

Les grottes de

Quatrecht-Sur-l’Escaut

des sujects fantastiques, Salle la chute des Eaux (zaal van de waterval) en Salle riante.

In deze laatste zaal stond de voet van de fabriekschouw en hiervan maakte Picha gebruik om de bezoekers te misleiden.

Door een opening in de schouw kon men naar boven kijken waardoor men de indruk had heel diep onder de grond te zitten. In de ene zaal maakte hij een watervalletje, in de andere groef hij een vijver en in nog een andere liet hij een bron opborrelen waar je kon van drinken. Zoals reeds eerder vermeld maakte hij ook van dit bronwater een winstgevend zaakje. Hij stichtte de Cristalbron de Quatrecht en het water liet hij als La meilleure eau du table aankondigen.

De grotten werden tijdens de Eerste Wereldoorlog door de bezetter gebruikt om munitie te testen, waardoor grote delen ervan instortten. Na de oorlog werden ze dan ook volledig gedempt. Hierdoor was het ook niet mogelijk de traditionele Toen en Nu -fotovergelijking te plaatsen. Uw dienaar waagde zich nog over schrik- en prikkeldraad en door waakhond-domein op zoek naar resten van Le fabuleux entrée des grottes mystérieuses, maar tevergeefs.

Raf De Graeve Bron en foto’s: ‘Van Quaet-Atrecht tot Kwatrecht’ van Rolande Van Henden.

¿kwets • april 2009 • 35 kwets5april2009.indd 35

24/03/09 16:37

Uiteindelijk kijk je altijd naar

je publiek

Xeeder

Ben ‘n Karbie

Guus: “Voor mij begon het allemaal op de scouts. Ik had eerder al DJ’s aan het werk gezien en ik wilde het zelf ook eens proberen. Op de scouts kreeg ik daar de kans toe en zo begon het. Eerst was dat nog als duo: de Alcoholic Brothers. Later ging ik alleen verder.”

Gilles: “Voor ons begon het op een feestje van mijn vader. Ze hadden een hele muziekinstallatie gehuurd, maar er was geen DJ. Als oplossing hebben wij de hele avond plaatjes gedraaid. We waren enorm slecht, maar daarna zijn we beginnen oefenen en uiteindelijk is het toch nog iets geworden.”

Guus De Graeve Al ongeveer 3 jaar bezig Electro, house, tech-house, ook een beetje commercieel

Ze zijn allen rond de twintig jaar en ze delen een passie: die voor de beats. Als u ooit al eens naar een fuif in onze streek bent geweest, is er een grote kans dat u minstens één van deze jonge DJ’s al live aan het werk gezien hebt. De nieuwbakken partycrushers vertellen over hun prille carriére en over het fuifleven in onze gemeente. We beginnen met hun nagelnieuwe ideetje: Musique à la Grille.

Wat is Musique à la Grille en hoe kom je bij die naam?

Guus: “Op de laatste 100 dagenfuif van het college moesten we allemaal draaien, behalve 2 Many Jenskes. Het begon wat naar de late uurtjes te gaan en we waren toen allemaal samen aan het draaien. Maar we werden zo stilaan ook wat zatjes. Plots kwam er iemand met het idee van een heel vadsig drankje: een pint met Grills chips, wat cola, een beetje vanalles eigenlijk. Dat werd dan onze DJ-drank: Mazout à la grille. Later

Hou je te koppig vast aan je eigen muziek, dan wordt je gewoon niet meer gevraagd

Gilles Taragola en Ken Ninane Electro, house, commercieel, soms nineties, Ken durft ook al eens minimal te draaien

had ik op een van onze bijeenkomsten bij Ken thuis het idee om de sets die we daar samen speelden, live te streamen op het internet.

Dat was de geboorte van Musique à la Grille.

Hoeveel luisteraars hebben jullie zo?

Guus: “De laatste keer haalden we toch 65 luisteraars. De sessies ontstaan spontaan, we weten nooit wanneer de volgende zal plaatsvinden. We laten onze mogelijke luisteraars gewoon een beetje op voorhand iets weten via Facebook.”

Het valt op dat jullie ook vaak terugkerende namen zijn op allerhande fuiven in de streek.

Nico: “Ja, en zo leggen we ook contacten. Zo is het DJ-duo Topsy Turvy komen meedraaien bij onze laatste sessie. Een tijdje ervoor hadden ze op een fuif samen met Ben & Karbie gedraaid en zo hadden ze over ons project gehoord.

Ik denk trouwens dat ze de

¿kwets • april 2009 • 36 kwets5april2009.indd 36

24/03/09 16:37

Pittamöller

Nico De groote 6 jaar bezig met platen draaien, al 3 jaar op fuiven Alles van eighties tot nu (Pittamöller draait ook op verjaardagsfuiven: muziek voor oudere mensen zo zegt hij zelf ) en electro Nico: “Ik ben erin gerold via een vriend die DJ was. Hij heeft me leren draaien met vinylplaten. Daarna heb ik goedkoop een eigen installatie kunnen overnemen. Zo was ik vertrokken.

2 Many Jenskes Jens Verstuyft Ongeveer anderhalf jaar bezig Electro

Jens: “Eigenlijk ben ik begonnen door Nico: hij heeft mij aangestoken.

Ik heb mijn installatie ook van hem gekocht. Hij deed de zijne weg om beter materiaal aan te schaffen, vandaar.”

volgende sessies ook van de partij zullen zijn.”

Leren jullie eigenlijk veel van elkaar?

Jens: “Dat denk ik wel. Als minst ervarene moet ik toch zeggen dat ik door onze gezamenlijke sessies technisch toch al veel bijgeleerd heb van de anderen”.

De betere streekfuif Hoeveel keer per maand moeten jullie draaien op fuiven?

Gilles: “Dat schommelt naargelang de periode, maar de laatste weken waren behoorlijk druk.”

Nico: “In april valt het eventjes stil, maar mei is opnieuw drukbezet.”

Ken: “Wij moeten dan zelfs 3 keer in Lede!”

Nico: “Na de eindejaarsperiode heb je de traditionele fuifmaanden. April is wat rustiger, net als de aanloop naar de zomervakantie en de vakantie zelf: iedereen is op reis of zit op een festival.

Daarna vinden er weer geregeld fuiven plaats.”

Welke tunes willen het Wetterse feestvolk vooral horen?

Jens: “Ik denk dat je best redelijk commerciële muziek draait om het publiek mee te krijgen.”

Nico: “Tegenwoordig komen er zelfs gasten van 14 jaar naar fuiven: die willen het meestal wat commercieel. De ouderen hebben liever wat klassiekere nummers, maar die kan je ertussen gooien naarmate het later wordt.”

Vinden jullie het erg commercieel te moeten draaien op fuiven?

Guus: “Tja, je weet op voorhand dat je op zulke fuiven wat meer populaire muziek moet draaien. Het is altijd leuker je eigen zin te kunnen doen, maar je moet ook altijd rekening houden met het publiek. Hoewel het natuurlijk super zou zijn in een club te kunnen draaien die bekend staat om jouw favoriete soort muziek.”

Gilles: “En als we samenkomen met Musique à la Grille is het altijd ons goesting.”

Zijn er al events geweest waar je qua muziekstijl carte blanche kreeg?

Guus: “Die situatie doet zich zelden voor.”

Jens: “Uiteindelijk kijk je altijd naar je publiek.”

Nico: “Mocht je dan toch koppig je eigen ding doen en de feestgangers smaken je stijl niet, dan weet je dat je de volgende keer niet meer gevraagd zal worden. Het is ook gemakkelijk om op mensen die zich op je muziek amuseren af te stappen en hen ¿kwets • april 2009 • 37

kwets5april2009.indd 37

24/03/09 16:37

Uiteindelijk kijk je altijd naar

Ik denk dat dit je gemakkelijk 2000 à 3000 euro per jaar kost Het is een hobby, hé.

Als je je maar amuseert eens te vragen wie ze zijn. Misschien zijn ze van een jeugdbeweging en heb je zo je volgende draaidatum vast. Rekening houden met je publiek heeft dus meer voordelen dan je zou denken.”

Heb je weet van mensen die komen omdat ze weten dat jullie draaien?

Guus: “Bij vrienden van ons kan dat wel gebeuren ja, maar we hebben niet echt een fanbase.”

Nico: “Voor zulke situaties helpt het natuurlijk wel als je in een jeugdbeweging. Als je voor je eigen scouts of chiro moet draaien, komt er wel een schare fans opdraven. Zo speelt Xeeder bijvoorbeeld jaarlijks een thuismatch op de Jinfuif van Sint-Jan.” Dromen en ambities Hebben jullie een hoger doel? Waar willen jullie geraken?

je publiek

Nico: “Een festival als I Love Techno zou natuurlijk wel leuk zijn.”

Guus: “Resident (vaste huis-DJ) worden in een gerespecteerde club moet ook wel vet zijn!”

Gilles: “Ken heeft me vertelde me onlangs nog gezegd dat hij het schitterend zou vinden mocht Musique à la Grille uitgroeien tot iets waar alle DJ’s bij willen zijn.”

Ken: “Het zou leuk zijn mocht er nog ander beginnend talent zijn in Wetteren dat zou willen meedoen.”

Guus: “Ik denk dat de ultieme droom natuurlijk het buitenland is. Op internationale tours gaan en zo. Dat zijn plannen waaraan ik wel nog zou willen beginnen: in heel Europa mensen contacteren van zodra er iets te doen is en vragen of ik niet kan meedoen.

Het lijkt me heel leuk om met een hele bende op tournee te zijn.”

Hebben jullie geen zin om zelf liedjes te producen?

Guus: Ik ben daar wel een beetje mee bezig. Ik volg er momenteel bijvoorbeeld een cursus voor. Ik heb ook al enkele tracks gemaakt, maar die zijn nog niet goed genoeg om mee naar buiten te komen. Voor mij moet het echt helemaal in orde zijn voor ik het uitbreng.”

Ken: “Het is tegenwoordig ook enorm moeilijk om iets uit te brengen, gewoon omdat

er zo véél mensen mee bezig zijn.”

Guus: “En wil je hogerop geraken, dan moet je echt wel de juiste mensen kennen en connecties hebben. Anders lukt het niet.”

Als je er nu één favoriete DJ mag uithalen, wie wordt het dan?

In koor: “Eén is wel héél moeilijk.”

Nico: “Boys Noize vind ik fantastisch. Iets harder dan mijn stijl, maar live wel heel vet!”

Guus: “Het hangt natuurlijk wat van je eigen stijl af, maar geef mij dan maar Tocadisco.”

Jens: “2 Many DJ’s vind ik ook wel fantastisch.

Laatst draaiden ze zelfs kerstnummers door hun set en toch kwamen ze ermee weg: het paste er écht in!”

Is DJ zijn geen ongelofelijk dure hobby?

Guus: “Volgens mij steek je er meer geld in dan je eruit haalt: niet enkel je installatie, maar ook je platen. Je moet steeds nieuwe kopen, en ook altijd legaal. Zoniet krijg je problemen. Alles samen denk ik dat je gemakkelijk aan 2000 tot 3000 euro per jaar komt.”

Jens: “Het is een hobby, hé. Alle hobby’s kosten geld. Als je je maar amuseert.”

Koen Bracke

¿kwets • april 2009 • 38 kwets5april2009.indd 38

24/03/09 16:37

Kwetswoordraadsel 017/2009 Horizontaal 1. Wetterse straatnaam • 2. roze sterkgeurende rozelaar – meisjesnaam • 3. smalneusaap – rond • 4. Duitse politica – bes • 5. Gentse singersongwriter • 6. ovenkrabber – arrondissement (afk) • 7. stoer – azijn • 8. Zwitserse stad • 9. gewezen - bonenziekte • 10. Kortrijk Flying Club – zilver • 11. bijbelpassage – lidwoord • 12. muziekinstrument • 13. ijzerhoudende grond – Duits automerk • 14. Wetterse straatnaam

Verticaal 1. Wetterse straatnaam - rivier • 2. opinie – bijbeldeel – Europeaan • 3. basis voor pasta – karaat – ruthenium • 4. grafsteen – raken • 5. geveluitbouw – weekblad – dominus • 6. teerling (Lat.) – en volgende – instelling voor voertuigenkeuring • 7. loot – afkorting • 8. pers.vnwd – pui – godin van de aarde • 9. kunstprooi – wijnsoort • 10. Wetterse straatnaam

Bezorg voor 15/04/2009 het sleutelwoord via onderstaande KWETS-strook aan : Klem De Gussem, Cooppallaan 32 Wetteren en win een boekenbon van 30 euro (DAGBLADHANDEL ‘T CENTRUM, Florimond Leirensstraat 5) Als abonnee kunt u het sleutelwoord telefoneren (09/369.35.44) of e-mailen (klem@kwets.be). De winnaar wordt geloot uit de juiste inzendingen.

Oplossing (kwetswoordraadsel én sleutelwoord) en naam van de winnaar in het volgende nummer.

Sleutelwoord 1

2

3

4

5

6

7

Samenstelling Klem De Gussem

Oplossing kwetswoordraadsel 16/09 Hor. 1.GRONDEL – IS 2.AEGIR – ELBE 3.NP – IO - EIR 4.ZUIDLAAN 5.ETNA – MANK 6.SANREMO – BA 7.TT – WEERDAM 8.RIMINI 9.AE – NBD – NPS 10.RKAT 11.TAU – SCHEUR 12.NNO – RON 13.BOCHTEN - FA 14.BAHO - WERFT Ver. 1. GANZESTRAAT – BB 2.REPUTATIE – ANOA 3.OG – INN – PUNCH 4.NI – DARWIN – OHO 5.DRIL – EENBES 6.OA – MEID – CREW 7.LE – AMOR – RHONE 8.LENA – DUNKEN 9.IBI – NBA – PAU – FF 10.SERSKAMPSTRAAT Sleutelwoord: BLANKET Winnaar : Magdalena Bauwens-Auman, A.Moreelsstraat 12 9041 Oostakker

SLEUTELWOORD KWETSWOORDRAADSEL 17/2009: Naam: ...................................................................................................................................................

in samenwerking met DAGBLADHANDEL

BVBA

‘T CENTRUM

Adres: ...................................................................................................................................................

LOTTO-PERSWINKEL

Telefoon: .............................................................................................................................................

Florimond Leirensstraat 5 9230 Wetteren Tel. Fax 09 368 24 34

¿kwets • april 2009 • 39 kwets5april2009.indd 39

24/03/09 16:37

Kwets kletst uit de keuken

Wetterzooi

Stoverij Pas Vite met Kwets

Wat gaat er door je heen wanneer je in het midden van de jungle oog in oog komt te staan met de opengesperde muil van een leeuw? Emotie, meneer, pure emotie!

In een oogwenk ruimen verstand en rede plaats voor doodsangst, overlevingsdrang, hormonen, adrenaline en oerdriften.

Oncontroleerbare reflexen nemen het commando over en het resultaat daarvan is onvoorspelbaar. Dat dan de aandacht voor esthetiek enigszins verzwakt, zal niemand verbazen. Gevraagd naar je mening over de bonte papaya-bloesems in het tropische decor kan in de gegeven omstandigheden je antwoord al eens wat minder to-the-point zijn. Andere prioriteiten bepalen de agenda.

En maar goed ook.

In een gelijkaardige situatie sukkelden een aantal onschuldige bezoekers van een afspanning met muurschilderingen nabij het station op een grijze zondagmorgen.

Wat ze van het interieur vonden?

Weze die vraag gesteld door pakweg een kleurloze Jan Becaus, een Frigo Van Wijck of zelfs door een niet te versmaden van de pot gerukte Yasmine, er ware geen probleem.

Basisfuncties blijven onder contole, rationele reacties blijven plausibel. Wanneer je echter als gezond manspersoon van middelbare leeftijd opkijkt van achter een krant en oog in oog komt met de al even verwoestende als vertederend geile blik van VRT-stoot Saartje Vandendriessche, dan schieten heel andere processen in werking. Laat die moordgriet dan voorovergebogen over je tafel hangen.

Laat ze met haar wulpse lokken je handen beroeren, je vanaf haar weelderige balkon het zicht op de Samariakloof gunnen. Laat haar wiegend met smachtende schouders kwansuis een tiet in de schuimkraag van je Orval dippen. Welnu, dan breekt er iets vanbinnen. Als ze dan nog met haar suggestieve mond vol tanden, een lach van 360° en een klaterende stem op schalkse wijze vraagt naar wat je zoal bekoort aan het interieur, dan verlaat gegarandeerd het laatste rood

In onze fantastische reeks ‘Koken met Kwets’ wordt het vierde recept ons aangereikt door Hugo Van Heddeghem. Hugo, journalist bij Het Nieuwsblad, is na 30 jaar in Gent opnieuw een geboren en getogen Wetteraar. Kwetsbier viel bij hem onmiddellijk in de smaak. Reden genoeg om iemand deze kookrubriek toe te vertrouwen?

Nee, maar wat weinigen weten is dat Hugo een diploma ‘kokschool’ behaalde in de ongelooflijke maar swingende crisisjaren ‘70.

Kortom, de tijd is meer dan rijp om hem te vragen hoe hij het Kwetsbier plaatst in een degelijke en smaakvolle volkskeuken.

‘Koken kost geen geld’, weet Hugo, ‘het vergt wat tijd, aandacht, organisatie en properheid.

Met een beetje juiste neus vind je de beste ingrediënten. Niet onbelangrijk. Kwetsbier leent zich perfect tot een stoofpotje.’

Wat heb je nodig voor 6 personen?

2 kg gemengd stoofvlees (runds/varken), 250 g ui en 150 g sjalotjes, 2 dl rode tafelwijn, 1,5 flesje Kwetsbier, 1/2 liter kalfsfond (uit bokaal), 1 eetlepel bruine suiker, 2 kleine sneetjes peperkoek, 2 sneden brood, 3 eetlepels mosterd mét zaadjes, 4 blaadjes laurier, nootmuskaat, peper, zout, 2 eetlepels rode wijnazijn Hoe gaan we te werk?

Laat de grof gesneden uien en sjalotten aankleuren in een klont boter of margarine. Haal uit de pot, voeg extra boter toe en bak de brokjes vlees tot ze mooi donkerbruin gekleurd zijn, zelfs licht aangebakken mag. Voeg peper, zout, nootmuskaat toe en laat vijf minuten stoven.

Gooi er de bruine suiker bij en laat even carameliseren. Blus het geheel met de rode wijn en het kwetsbier, giet er nadien de kalfsfond bij.

Vervolledig dit gezelschap met de ui en sjalot.

Zet het vlammetje of de kookplaat op sudderen. Nu kunnen de met mosterd besmeerde boterhammen er in samen met de in kleine

stukjes gebroken peperkoek.

Mik er de laurier in en kruid zo nodig bij met peper en nootmuskaat.

Alles mag nu een twee uur garen en geuren.

Laat overnachten en werk de dag van het opdienen af door de lekkernij tijdens een uurtje sudderwerk elk kwartuur om te roeren.

Breng intussen wat pit in het gerecht met de wijnazijn. Opdienen met een gulle kom zelfgemaakte frieten en mayonaise.

En wat drinken we hierbij? ‘Misschien nog een laatste...?’

Zingende frieten Spoel en snijd de frietaardappelen. Droog ze zeer grondig met een propere keukenhanddoek. Een eerste keer bakken op 150 graden (ong. 4 à 5 minuten). De lievertjes zeker laten afkoelen voor ze een tweede keer het verschrikkelijk hete vet van 175 graden ingaan.

Normaal volstaat dan een goede minuut: de frietjes zijn pas klaar en knisperend als je ze hoort zingen in het vet. Even belangrijk als het bakken is het opschudden. Dat lukt ook aardig door de friet in een gebruikte (echte) broodzak even door elkaar te schudden.

Hugo Van Heddeghem / Foto’s Didier Verbaere

¿kwets • april 2009 • 40 kwets5april2009.indd 40

24/03/09 16:37

Wetteren, Dorp van de Zonde

bloedlichaam je hersenen om ijlings dekking te zoeken en de legers te vervoegen in lagergelegen donkere en wakke oorden des lichaams.

De respons die je op dat moment van zo’n prooi kan verwachten, is benedenmaats en niet uitzendbaar op nationale zenders, zo bleek.

Zo moesten we toezien hoe een onbeholpen kastelein wauwelend over gordijntjes met zijn stok in een Leuvense stoof staat te koteren.We voelden mededogen met een kunstenaar, een in normale omstandigheden nochtans viriele bon vivant met gezonde interresse, die totaal uit het lood geslagen, met sterrelingse blik aan het lallen ging over zijn voorkeur voor cafébazen.

Of hoe een binnenstappende zestiger na een onverhoopte verwelkoming door de vamp, plots overmand wordt door een lang vergeten gezwel, in een hoek van 90° schiet en achter een tafeltje strompelt om hijgend wat bij te drogen buiten bereik van de koeketien en haar camera’s. Van de kastelein is geweten dat hij na de feiten halsoverkop zijn hele hebben en houden in de steek liet om te gaan kluizenaren in een godvergeten gat

in de Dordogne. De kunstenaar doolt heden stuurloos door Wetterse straten met een blauwe ringmap voor het gezicht en van de beduusde vijftiger is geen spoor meer. Zijn signalement klopt met dat van de torenpoeper die sinds kort bij valavond de VRT aan de Reyerslaan onveilig maakt.

Maar bref, afgezien van het onfortuinlijke lot van een stuk of wat gedupeerden kunnen we toch alweer gewagen van een flinke opsteker voor de reputatie van Wetteren.

Dat we dat nog mogen meemaken! Pas vorig jaar deden we met verve Geena Lisa binnen en het is amper maart of die mieterse ADHD-babe van een Saartje Vandenfelixbeernaertpleine zet Wetteren alweer te kijk in al zijn glorie. Weldra krijgen we de Ronde van Vlaanderen over de vloer en het ligt onderhand in de lijn der verwachtingen dat de VRT voor de gelegenheid alle registers opentrekt en nog meer fraais naar onze kontreien zal delegeren. Katja Retsin en Evy Gruyaert mogen daar van ons ook bij zijn, nvdr. Laten we al dat moois herbergen in een café op een straffe locatie langs het koersparcours, met straf interieur, een straffe cafébaas en een straf concept: renners aller landen

kunnen er zich laven aan de geneugten van een Vlaamse taveerne op een bedje van bloedmooie Flandriennes.

We loodsen het ganse peleton in de schuinsmarcheerderij en vullen hun bidons met Uitzet en Kwets à volonté. Voorwaar een spektakelhindernis waarbij de Koppenberg verbleekt. Ik zie de titels al ‘Wetteren brengt renners op het verkeerde pad’, ‘Ronde eindigt in schande te Wetteren’, of ‘Wetteren, De Zonde van Vlaanderen’.

Een publiekstrekker zonder weerga, goed voor dagen zendtijd, ongeëvenaarde kijkcijfers, media-exposure en marktpenetratie waarvan marketeers alleen kunnen dromen.

Geen coureur die de meet haalt.

Wim De Graeve

¿kwets • april 2009 • 41 kwets5april2009.indd 41

24/03/09 16:37

Balderop rijdt bergop zonder het gat te lichten Balderop, de buitenwipper.

April is the cruelest month. Ene T.S. Eliot heeft dit ooit beweerd. Met enige schroom tegenover die grote dichter zou ik toch durven stellen dat ik het daar niet mee eens ben. April zorgt voor de mooiste spreuken. April koud en nat, vult schuur en vat. Dat natte en koude mag wel eens ophouden, akkoord, doch volle schuren en vaten klinken me als muziek in de oren. De vrouwen en de aprillen hebben beiden hun grillen. Wie vindt zo’n gevleugelde en ware woorden uit? Mijn vriend Eliot niet, ik ook niet. Pure volkswijsheid is het.

Bovendien is april de maand die nog een beetje flirt met de winter doch ook reeds een tipje van de sluimerende zomer bloot geeft. Het gras wordt alsmaar groener, zeker aan de overkant, en allerlei vissen gaan opnieuw zwemmen. Een maand vol grappen, grollen en wielerklassiekers.

De klokken van Pasen zullen in W-City alvast een weekje vroeger luiden. Dat heeft E.H. de deken ons toch beloofd. Op palmzondag schrijdt de Messias hier niet op een ezel door Het Dorp maar wel op een superlichte koersfiets. Het maakt mij religieus en lyrisch. Een godsgericht gedicht is voor mij als diarree: het moet er uit.

Hij is het toppunt van esthetica Maar ook een product van de genetica Ik heb het uit goede bron vernomen En voor waarheid aangenomen Merckx, Van Looy, Van Steenbergen (en dit zijn heus geen dwergen) Hebben zich samen laten klonen Het resultaat is Tom Boonen Is dit blinde adoratie of een uiting van Darwinisme? Ik weet het niet. De wetenschap heeft hoe dan ook een flinke kluif aan mij.

Wanneer ik de dagboeken herlees van toen ik twaalf was, merk ik dat ik nog steeds op

zoek ben naar dezelfde dromen. Ik blijf die kleine jongen in korte broek met te knokige knieën. Knieën die te zwak bleken om ooit een Ronde Van Vlaanderen te winnen.

De wereldse weelde dragen gaat nog net.

Als jonge snaak snoefde ik met een rotvaart vanuit de Moerstraat den Berg op en waande me op De Muur. Afstappen was geen optie. Slingerend en zwalpend bereikte ik de top. De kerk links latend stoomde ik vervolgens door naar knoestige kasseien van de Molenstraat. Hier kon ik Parijs-Roubaix naspelen. Wie herinnert zich nog die weerbarstige stenen van de Molenstraat?

Openbare Werken moet wat meer rekening houden met jongensdromen.

Een zondagochtend in Parijs De lichtstad, de stad der lichte zeden De nacht is er zwaar Il est cinq heure, lichte rennerslijven slapen Nog even Weldra komt de barre reis Paris s’eveille, een kater onder de leden De Italianen kammen het haar De Belgen slurpen koffie en gapen De handen beven Van Parijs naar Roubaix Van de hemel naar de hel Een aanloop als een vrouwenlichaam Licht glooiend, vloeiend en zacht Bakermat voor leven Van vrouw naar man De wijsheid in de kan Stugge stenen, harde waarheid Sterke spieren maken het onderscheid

De wegen van toen waren een exponent van het harde bestaan en spraken de taal van arm Vlaanderen. Voor veel schrijvers van lezersbrieven is het nog steeds de ultieme uitsmijter. De obligate kaakslag is verworden tot een groene kaalslag.

Het is dezer dagen in Double You City wellicht een zeker risico om dit te bekennen, maar ik hou meer van Parijs-Roubaix dan van de Ronde Van verkaveld Vlaanderen.

Het zal u als trouwe lezer niet verwonderen dat ik ook daar een gedichtje over gepleegd heb. Ik breng het hier ten berde en beloof meteen dat dit de laatste keer is dat ik mijn karamellenverzen publiceer in uw geliefd maandblad. Tenslotte worden er in Den Blakken bomen voor omgehakt.

Wie boonen at heeft last van wind Je rijdt op tandvlees en kippenvel Als een pannenkoek of gezwind Maar uiteindelijk weet je het wel Wie hier wint Overwint de hel.

Krantensprokkeltjes gemist in uw favoriete column deze maand? Och, er was geen noemenswaardig nieuws te bespeuren in de gerespecteerde pers. Sportwereld lees ik niet. Geen nieuws, goed nieuws. En voor de rest, houdt u vooral goed met Pasen.

En wees gerust, die vier Russen van het team Facebook laat onze burgemeester niet toe in onze contreien.

J. uit W.

Parijs – Roubaix, een velodroom

¿kwets • april 2009 • 42 kwets5april2009.indd 42

24/03/09 16:37

Ost team: op ons kan je rekenen !

Honda Jazz 1.2 benzine :

Verbruik: 5,3 l/100 km

Honda Insight

Hybrid

Coming soon

lente ‘09

12.990 euro

CO2-emissie: 125 g/km

Autobedrijf OST Honda hoofdverdeler in Oost-Vlaanderen

Zuidlaan 296 9230 Wetteren kwets5april2009.indd 43

www.abost.be/honda

¿kwets • april 2009 • 43 24/03/09 16:37

¿kwets • april 2009 • 44 kwets5april2009.indd 44

24/03/09 16:37