ER KURI P L U S
P O L I S H NUMER 1432 (1732)
W E E K L Y
ROK ZA£O¯ENIA 1987
M A G A Z I N E
TYGODNIK
19 LUTEGO 2022
Mur i drut
Tomasz Bagnowski
przekonani s¹ dziœ wszyscy licz¹cy siê kandydaci na prezydenta, od centrowego Emmanuela Macrona, po Erica Zemmoura ze skrajnej prawicy. Dla tego ostatniego zastopowanie imigrantów to w ogóle byæ albo nie byæ Francji. Zemmour uwa¿a, ¿e jeœli emigranci nadal bêd¹ nap³ywaæ w tych samych proporcjach jak teraz, Francja jak¹ znamy, przestanie istnieæ i niczym w powieœci „Uleg³oœæ” Michela Houellebecqa, zmieni siê w republikê islamsk¹. Imigrantami straszy nie tylko Zemmour, który mówi otwarcie, ¿e francuscy pracodawcy powinni mieæ prawo odmawiania zatrudnienia Murzynom i Arabom. Strasz¹ tak¿e Marine Le Pen ze Zjednoczenia Narodowego i Valérie Pécresse z Republikanów, kiedyœ konserwatywnej, ale umiarkowanej partii Nicolasa Sarkozy’ego i Jacquesa Chiraca. To w³aœnie Pécresse, szefowa najwiêkszej francuskiej aglomeracji Île-de-France, obejmuj¹cej m.in. Pary¿, na niedawnym wiecu wyborczym zapewni³a swoich zwolenników, ¿e jeœli wygra wybory wprowadzi ostr¹ kontrolê granic. „Bez granic nie ma suwerennoœci” – mówi³a, dodaj¹c, ¿e nie wyklucza poparcia dla idei Zemmoura, który granice Unii Europejskiej chcia³by otoczyæ drutem kolczastym. „Jeœli frontowe kraje UE bêd¹ chcia³y budowaæ mur lub jakieœ inne bariery utrudniaj¹ce przep³yw imigrantów, bêdê je popiera³a” – powiedzia³a Pécresse. í6
FOT. BARTEK WIECZOREK
Jeœli Francuzi chc¹ przewidzieæ jak przebiegnie g³osowanie w wyborach prezydenckich najczêœciej patrz¹ na Auxerre, œredniowieczne miasto w regionie Burgundii, znane z licznych zabytków, a Polakom mog¹ce kojarzyæ siê z postaci¹ Maurycego Mochnackiego, który tutaj w³aœnie spêdzi³ ostatnie lata ¿ycia. W 2007 roku Nicolas Sarkozy zdoby³ w Auxerre takie samo poparcie jak w ca³ej Francji i wygra³ wybory, w 2012 r. Auxerre g³osowa³o na zwyciêskiego Françoisa Hollande’a, w takich samych proporcjach jak ca³y kraj, w 2017 podobnie by³o z Emmanuelem Makronem. Od lat 30-tych XIX stulecia, kiedy Mochnacki przechadza³ siê w¹skimi uliczkami Auxerre, miasto zmienia³o siê zaskakuj¹co niewiele. Wci¹¿ mówi siê o imigrantach, tylko tym razem nie z Polski, a z Afryki i muzu³mañskich krajów Bliskiego Wschodu. Imigracja to tak¿e g³ówny temat kampanii wyborczej w ca³ej Francji. Inaczej jednak ni¿ przed laty, kiedy uciekinierów z Polski wita³y otwarte granice, a Hotel Lambert na Wyspie Œwiêtego Ludwika w Pary¿u têtni³ ¿yciem, dzisiejsi imigranci doœwiadczaj¹ Francji zdecydowanie mniej przyjaznej, Francji przestraszonej, Francji boj¹cej siê utraty francuskoœci, która mia³aby byæ zagro¿ona przez przynoszone przez nich obyczaje, jêzyk i kulturê. O koniecznoœci kontroli imigracji, a mówi¹c bez eufemizmów, o koniecznoœci zdecydowanego jej zmniejszenia,
PE£NE WYDANIE KURIERA W INTERNECIE: WWW.KURIERPLUS.COM
í Jak osoby z trwa³¹ niezdolnoœci¹ do pracy... – str. 5 í Marian Hemar - Polak ochotniczy – str. 8 í Mi³oœæ dozgonna, wieczna – str. 12 í Miód szaleñców – str. 13 í Czy zap³acisz podatki po sprzeda¿y domu? – str. 17 í Noc spadaj¹cych iguan – str. 19 FOT. MACIEJ WOJCIK
NEW YORK • PENNSYLVANIA • CONNECTICUT • NEW JERSEY • MASSACHUSETTS
l 24 lutego – T³usty Czwartek
Mimo wszystko Fundacja Anny Dymnej „Mimo wszystko” pomaga doros³ym niepe³nosprawnym intelektualnie ludziom. Fundacja powsta³a 23 wrzeœnia 2003 roku. Wybudowa³a i prowadzi dwa oœrodki terapeutyczno – rehabilitacyjne w podkrakowskich Radwanowicach i nadba³tyckim Lubiatowie. Zajmuje siê tak¿e wspieraniem leczenia, rehabilitacji oraz edukacji. Funkcjê prezesa Fundacji Anna Dymna pe³ni spo³ecznie.
l Anna Dymna
Wydawa³oby siê, ¿e aktorzy s¹ ludŸmi zapatrzonymi w siebie tymczasem w 2000 roku Anna Dymna dosta³a Medal Brata Alberta za pomaganie ludziom niepe³nosprawnym. To doœæ nietypowe jak na znan¹ aktorkê, której do szczêœcia mog³aby wystarczyæ w³asna popularnoœæ. – To nieprawda – oburza³a siê Anna Dymna przed laty, kiedy jej to powiedzia³am – Wielu aktorów dzia³a charytatywnie. Dziœ mamy takie czasy, ¿e mnóstwo ludzi jest bezradnych, samotnych, wymaga opieki i pomocy. Grywa³am g³ównie role ciep³ych, sympatycznych, budzacych zaufanie kobiet. Wiêc ludzie myœl¹, ¿e taka jestem i obdarzaj¹ mnie zaufaniem. Od lat dostajê ca³¹ masê listów, a te listy to ocean samotnoœci i ludzkiego upokorzenia. Musia³am w pewnej chwili zdecydowaæ siê jak wykorzystaæ swoj¹ twarz: na zgarnianie szmalu w reklamach czy na jakiœ szlachetny cel, na przyk³ad na pomaganie innym. I wybra³am to drugie.
Co siê wydarzy³o, ¿e s³awna aktorka nagle odczu³a potrzebê pomagania innym? – By³ taki okres w moim ¿yciu, kiedy to ja potrzebowa³am pomocy: œmieræ mojego pierwszego mê¿a Wieœka Dymnego, potem powa¿ne wypadki samochodowe i d³ugie miesi¹ce rehabilitacji. I ja wtedy nie by³am sama. Dosta³am pomoc od kolegów, a nawet od obcych ludzi. Od tamtego czasu kiedy ktoœ mnie o coœ prosi, bo jest mu Ÿle, to pomagam nie tyle z poczucia obowi¹zku ile z przekonania, ¿e muszê sp³aciæ swój d³ug. Pewnego dnia ksi¹dz Tadeusz Zalewski z Radwanowic, ze schroniska dla ludzi niepe³nosprawnych poprosi³, bym zosta³a przewodniczac¹ jury przegl¹du teatralnego podczas Ogólnopolskiego Spotkania Integracyjnego Ludzi Niepe³nosprawnych Umys³owo. Sta³o siê tam coœ dziwnego: zaledwie po pó³ godzinie mia³am setki nowych przyjació³, by³am otoczona uœmiechniêtymi, ¿yczliwymi twarzami. í3