Zeven gedichten waarin ik tijdens het nemen van een bad telkens verander in iets anders

Zeven gedichten waarin ik tijdens het nemen van een bad telkens verander in iets anders

28 januari 2021

I.

Eenmaal in bad ben ik tweemaal alleen Het eerst in de naakte badkamer Het tweede dieper en lager Niemand om een bad mee te nemen, bedoel ik Na maanden verwaterd sociaal contact word je het beu te praten over het oppervlak Daarom ga ik zinken totdat ik zelf bodem ben ik word een nieuwsartikel MAN VINDT ATLANTIS IN EIGEN BAD of BLIJVEN ZINKEN, HOE DOET MEN DAT Het stroomt mijn neus in ik open mijn ogen naar een prikkend plafond

II. Als het water me te veel wordt condenseer ik tot nevel En word ik vluchteling!!!

Ik trek naar een wolk waar een eerste sigaret mij meteen kalmeert en de regen gemaakt is van whiskycola –en bruiswater tussendoor– en toch: ik word desondanks de weg die ik heb afgelegd permanent geweerd omdat ik in dit Paradijs op basis van mijn Perverse ideeën terecht word gediscrimineerd

III. Ik stol terug naar de planeet en word een kindje van klei Met mijn voeten in een babydoek wiegt een kale milf me met de liefste hitlergroet in haar politie-armen tot rust We doen een binnendienst en kriebelen elkaars dierlijke delen onder luid boegeroep van twitter Ik schmink en vermink me en word zodoende ook een moffenhoer Het is heerlijk simpel, voor mij, maar heel snel voorbij

(intermezzo, wanneer ik even uit bad stap, de kamer verlaat en met een handdoek rond mijn middel een nieuw glas haal) In mijn gedichten is alles sintels en smoke Ik damp ervan op de trap En als zacht gerampetamp tik ik op het ritme van een paar seconden drie keer kordaat op mijn billen nadat ik mijn handdoek heb laten zakken naar de kat Daarna miauwen we naar elkaar in wederzijdse bevreemding en gaan elk weer onze eigen weg Eens terug binnen, met een dorre slok nog op de lippen speel ik in gedachten

eeuwig met de tepels van de tijd Ik ben nog altijd klein en alweer mannelijk zonder grote dromen, mijn oudgeworden, leren ogen hoeven niet meer dan het loeren naar het jeugdig voorkomen van een frisgewassen vrouwelijk lijf

IV. Ik word nu na moffenhoer ook eindelijk een vrouw (voor ĂŠĂŠn dag maar veel verandert er vanbinnen niet ik kom nog steeds amper buiten en kom met weerzin uit mijn bad) mijn lange haren verraden het niet, maar ik ben zoiets wat je een militant feminist mag noemen er staan slogans op mijn lijf en ik rook sigaretten tijdens het ontbijt Ik ben ook een transgender Ergens

Maar niemand die mij begrijpt Zodoende speel ik eeuwig met de tepels van mijn tijd

V. Ik heb ook hobby's Handwerk Ik naai dampend mijn frustraties op goedkoop geborduurde woorden En weef glibberig, steek per steek, één geheel Een ritueel dat voor de één heel helder en voor anderen juist heel scheel overkomt straks wrijf ik mijn gezicht vrij in de spiegel maar eerst stop ik mijn hand in het vuur voor iedereen met onbegrip voor een ander En ga met elk van hen hopelijk ooit op excursie buiten de echokamer

(Dan drinken we drie glazen witbier in een bruin cafĂŠ We worden martelaar en voelen samen de pijn van afgelaste wielercompetities Ik ben de wielersport de Giro Lombardije en de bekkenbreuk van huppeldepup Evenepoel)

VI.

Daarna is het wel welletjes geweest en moeten we opnieuw geld verdienen om een nieuwe laptop te kopen waarvan de spatiebalk nooithapert En waarvan de spellingscheck inziet waarom het lastig is om je uit te drukken zรณnder dat men op voorhand weet heeft van je identiteit In dit zeldzaam moment van zwakte race ik zonder pitstop nog snel langs de stiepeltekens van een boerderij

Ik word nu dier en ik word tegelijk aarde die de leemgrond moederlijk bedekt Ik zie als aarde mezelf (een jong dier) met mijn eerste lief springen op een trampoline; Ik ben zeven en een halve kinderjaren en ondertussen flink uitgeput in het donker Ik heb toen hooikoorts en met bolle ogen van de pollen krijg ik desondanks mijn eerste kus van een disneydame Eindelijk ben ik niet meer maagd ofzoiets

VII. Ik stijg op van de boerderij Ik flikker al mijn kinderlijke herinneringen in een groot vreugdevuur Ik ben kind Nee, ik ben vrij Nee, ik ben weer een gewoon meneertje in een bad met een ietwat nasale schrei Ik heb van mijn innerlijke moffenhoer moeten zweren: "Vanaf nu geen disneydames of whiskey meer� ‌ alleen nog maar wijn en Allen Ginsberg en bikini-foto's van Lindsey Lohan uit 2007 op het internet en sportiever zijn en meer oprecht

en meer aandacht hebben voor iemand die het Paradijs wordt ontzegd en soms vrijheid te laten voor een ander die een stap in je bad heeft gezet