Nieuw
wegwijzer
Compl
thema
ottheo
het leven
begint bij ...
Hoe dood was Jezus?
Een concert van geluk
!
rieën
Pasen, nieuw leven
wegwijzer
4 8 12 14 20 22 24
4
Pasen, nieuw leven
7
5 waarheden
8
Bidden om te basketten
11
Spelen met een doel
12
Ongeremde kinderpraat
14
Hoe dood was Jezus?
19
Wachten
20
Voor aap…
22
Een engel is geboren
24
Shakespeare kon niet schrijven
31
Kip à la Stroganoff
46e jaargang Lentenummer
Wegwijzer is een eigentijds driemaandelijks blad. Het weerspiegelt de diepere thema’s die de maatschappij boeien en daagt de lezer uit om zelf na te denken. Het blad is een uitgave van de evangelische kerk. De evangelische christenen vormen een groeiende groep van gelovigen voor wie het evangelie centraal staat. Met de Bijbel als basis voor alle facetten van het leven, willen ze zich zowel in de kerk als in de maatschappij inzetten voor de medemens. Reacties
info@weg-wijzer.net
Info op
www.weg-wijzer.net
www.eavlaanderen.be
Editoriaal
Het leven begint bij… Mijn dochter had heel ons huis versierd bij mijn zestigste verjaardag. Er hingen vlaggetjes en ballonnen in de voortuin en er plakte een grote 60 aan de voordeur. Heel de straat wist het grote nieuws: ik werd zestig!
Maar door in de Bijbel te lezen, kreeg mijn oppervlakkig geloof meer diepgang.
Toch was zestig worden niet iets waar ik naar uitkeek. Je kan er van uitgaan dat je leven al ver voorbij de helft is. Dat doet een mens nadenken over wat geweest is en zeker ook over wat nog komen gaat.
Ik heb nu een mooi toekomstperspectief. Want ik weet dat ik door Jezus’ offer aan het kruis deel heb aan het eeuwig leven. Je hebt hier misschien vragen bij? Lees dan zeker verder in deze Wegwijzer. In ons hoofdartikel over Pasen wordt dit haarfijn uitgelegd. Ja, er is leven na de dood. Jezus is echt opgestaan, dat is een geschiedkundig feit. Pasen brengt nieuw leven. Zoals de natuur terug in bloei komt in de lente, zo brengt Pasen bloei in ons leven. Hiervan getuigt ook Kevin. Hij basket vanaf zijn negende en werd christen tijdens zijn deelname aan een sportkamp. Een heel ander verhaal is het verhaal van Jonathan. Hij is geboren met het syndroom van Down en zijn mama vertelt in dit nummer hoe het voor hen soms moeilijk is om de juiste keuzes te maken.
Ik zou eerder zeggen dat mijn leven begon bij dertig. Toen leerde ik Jezus kennen en dat veranderde mijn leven totaal. Niet dat ik niet gelovig was. Ik werkte in een dorpsschool en speelde op het orgel in de kerk tijdens de vieringen.
Je vindt nog meer leerrijke en inspirerende artikelen in deze Wegwijzer. Ga op zoek naar de zin en de werkelijke betekenis van het feest dat tegenwoordig meer legende is dan waarheid. Want je zal merken: het leven begint bij… Pasen!
‘Het leven begint bij zestig’, zei mijn buurman. Ik had daar zo nog niet bij stilgestaan. Volgens mijn gevoel was mijn leven al lang bezig. Maar ik weet wat hij bedoelde. Vanaf je zestigste kan je met volle teugen genieten van het leven: kinderen het huis uit, niet meer gaan werken (in mijn geval), doen waar je zin in hebt… Maar bij mij voelde dat niet zo.
Erik D'Joos
Wegwijzer 3
Evangelie
Pasen, P nieuw leven Pasen betekent letterlijk: ‘nieuw leven.’ Christenen zijn ervan overtuigd dat er nieuw leven mogelijk is sedert die ‘eerste’ Pasen. Vaak hoor je mensen zeggen: “Hoe weet je dat er een leven na de dood is, er is toch nog nooit iemand teruggekeerd?”
Pasen is de Aramese vertaling van Pascha en kan vertaald worden met ‘voorbijgaan’. Het is één van de belangrijkste feesten in het jodendom. Met Pesach wordt het einde van de Joodse slavernij in Egypte herdacht en de uittocht uit Egypte (zoals beschreven in het Bijbelboek Exodus). En daarmee de bevrijding van het Joodse volk van de slavernij.
4
Dan kan ik volmondig reageren: “Er is wel degelijk iemand letterlijk teruggekeerd uit de dood: Jezus Christus. Zijn verrijzenis of opstanding vieren we met Pasen.” (Zoals je in een ander artikel in dit tijdschrift kan lezen, is de opstanding van Christus historisch gezien één van de best bewezen feiten. ) Voor Jezus op aarde kwam, leefden we in het ‘oude verbond’, het verbond van de wet. De mens had zich afgekeerd van God en hield geen rekening met Hem en zijn eigen gangetje ging. Daardoor
was er een onoverkomelijke kloof ontstaan tussen God en de mensen. Jezus heeft met Zijn dood en verrijzenis een ‘nieuw verbond’ ingesteld. Daardoor is die kloof overbrugd en we kunnen weer een relatie met Onze Vader hebben. Aan het kruis riep Jezus: “Het is volbracht!” Hiermee maakte Hij duidelijk dat ons zondeprobleem kan opgelost worden. We moeten enkel aannemen dat we het zelf niet kunnen oplossen, maar dat Christus dat wel doet. Hij heeft de straf, die wij verdienen, in onze plaats gedragen. Hoe kan dat? Omdat Hij, Gods Zoon die mens geworden is, een volmaakt leven heeft geleid op aarde.
Pasen betekent letterlijk: ‘nieuw leven’. Als we geloven in Jezus Christus en Hem aannemen als onze Redder, dan stappen we eigenlijk al in dit nieuwe leven. Paulus beschrijft 1: “Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping. Het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen.” Ik heb zo’n 41 jaar geleden toegegeven dat ik Christus nodig heb om bij God te komen. En dit kan onmogelijk uit eigen verdiensten. Vanaf dit
moment heb ik ondervonden dat je een volledig nieuw leven krijgt: je leert de Heer persoonlijk kennen. Dit is enorm!. Dat eeuwige leven waarover Jezus Christus het heeft, begint niet na je dood. Maar het begint meteen als je Hem in je leven toelaat. Paulus schrijft 2 : “Daarom verliezen wij de moed niet, maar al vervalt ook onze uiterlijke mens, nochtans wordt de innerlijke van dag tot dag vernieuwd.”
Er is wel degelijk iemand letterlijk teruggekeerd uit de dood, Jezus Christus. Daarover gaat Pasen.
Wegwijzer 5
Door de opstanding van Jezus Christus weten ze dat ze verder zullen leven, niet in herinneringen, maar letterlijk bij de Heer. Toen ik op 20-jarige leeftijd christen werd, waren Toon en Clara uit Ieper, zeer gelovige mensen, al 50 jaar. Piet speelde wel eens een spelletje voetbal mee en sprong overal in waar kon geholpen worden. Ook Yvonne kon moeilijk stil zitten. Als er een helpende hand nodig was, was ze er altijd als de kippen bij. Maar dertig jaar later is er heel wat veranderd: Piet moet heel goed oppassen welk werk hij nog op zich neemt en heeft veel rust nodig. Yvonne heeft rugproblemen en kampt met een voortdurende pijn. Ze loopt met een kruk. Ik merk echter dat hun innerlijke mens voortdurend verjongd wordt. De meeste mensen van die leeftijd leven volledig in het verleden. Het leven heeft hen niets meer te bieden. Maar dat is niet zo bij Piet en Yvonne: zij hebben dat nieuwe leven met de Heer leren kennen. En iedere dag is een nieuwe uitdaging. Iedere dag mogen 6
Wegwijzer
ze iets meer ontdekken van die prachtige God die ze kennen. En meer nog: straks zal (zoals bij iedere mens trouwens) hun uiterlijk volledig ‘vervallen’, maar het is dan niet gedaan. Door de opstanding van Jezus Christus weten ze dat ze verder zullen leven. Niet in herinneringen, maar letterlijk bij de Heer. Ik weet het zeker: ze hebben een toekomst om naar uit te zien. En ik heb die ook... Mensen die dit nieuwe leven nog niet kennen, wil ik daarom uitdagen. Onderzoek het a.u.b. Wat kun je verliezen? Mensen zijn zo bezig met tijdelijke zaken dat ze geen rekening houden met de eeuwigheid. En dit is nochtans zo belangrijk. Het is mijn hoop dat iedereen die opgestane Heer leert kennen. Yvan Thomas
1 Bijbelboek 2 Korintiërs hfdstk. 5 vers 17 2 Bijbelboek 2 Korintiërs hfdstk. 4 vers 16
5
waarheden
God od
die je moet weten over .1.
God verlangt naar een relatie met ieder mens. God verlangt naar een intieme en vertrouwelijke band met jou. Want je bent geschapen om te leven in relatie met je liefhebbende Schepper. Hij wil je leven zinvol maken en vullen met Zijn liefde.
.3.
.2. De afstand tussen de mens en zijn Maker is er doordat de mens Hem de rug heeft toegekeerd. God schiep je met een vrije wil. Daarbij kreeg de mens de keuze: leven in gehoorzaamheid aan zijn Schepper, met alle positieve gevolgen vandien. Ofwel toegeven aan het kwaad, met alle negatieve gevolgen vandien. De meeste mensen kiezen voor het tweede omdat dit schijnbaar de meeste vrijheid biedt.
Jezus Christus is de brug tussen de mens en God. We maken allemaal fouten en hebben moeite om ons aan Zijn geboden te houden. Jezus heeft de straf voor onze misstappen op Zich genomen toen Hij stierf aan het kruis. Als gevolg daarvan kan Hij iedereen die dit erkent, vergeven. Op die manier staat er niets meer tussen jou en God in.
.5.
.4. We kunnen niet uit eigen kracht bij God komen. De scheiding tussen God en jou, die is onoverkomelijk. De vele pogingen om de relatie met God te herstellen, lopen telkens op niets uit. Welke inspanningen je ook levert, je slaagt er niet in om zelf terug contact te maken met God.
Geef je leven over aan Jezus Christus. Als je beseft dat er een barrière is tussen God en jou, die je niet op eigen houtje kunt overbruggen, weet dan dat Jezus Christus de brug is naar God. Hij heeft de weg vrijgemaakt en je moet dit enkel in geloof beamen. Als je dat doet, schenkt Hij je een volledig nieuw en eeuwig leven. Hij komt in je wonen en je krijgt contact met Hem. Je kunt Hem iedere dag beter leren kennen, onder andere door het lezen van de Bijbel.
wegwijzer
Rubrieknaam Sport en evangelie
Bidden om te basketten ... Kevin Verstraeten was 9 toen hij begon te basketballen. De sport heeft hem sindsdien niet meer losgelaten. Hij overdrijft niet als hij het een echte passie noemt. Misschien was het in zijn jonge jaren ook een manier om te vergeten dat zijn jeugd niet zo onbezorgd was als het leek.
Sporten met een queeste 8
Op z’n zesde waren zijn ouders uiteen gegaan en verhuisde hij naar een nieuwe stad. Breed hadden ze het niet. “Ondanks het feit dat we praktisch niets hadden, ging het leven in Genk toch zijn gewone gangetje”, herinnert Kevin zich. Sportprestaties komen doorgaans niet vanzelf, en Kevin geeft toe dat hij niet direct een natuurtalent was. “Ik leefde voor het spelletje, maar het liep allemaal niet zo vlot. Ik had moeite met de druk die alles met zich meebracht. Ik ging naar kampen en deed mijn best op te groeien. Maar de doorbraak kwam pas toen een vriend mij meevroeg naar SportQuest”.
High-five Eigenlijk klonk het te mooi om waar te zijn: een groep Amerikaanse basketters kwam een kamp leiden. Iedereen was welkom en het kostte niets. Hoewel een beetje argwanend, besloot Kevin het toch maar eens uit te testen. “Vanaf het moment dat ik er de
deur binnenliep, wist ik dat het een speciale week zou worden. Het enthousiasme, de high-fives, de stijl … het was allemaal zo fascinerend. Mijn eerste doel was om de coaches te laten zien dat ik hun respect verdiende. Dus ik werkte enorm hard en deed alles om beter te worden.” De inspanningen bleven niet onopgemerkt en Rance, de leider van het team gaf hem de tweede dag al een prijs voor zijn inzet: “Een van zijn school T-shirts, en voor mij was dat de mooiste prijs die ik ooit kreeg. Dat zorgde voor een speciale band. Daarbij ging het niet alleen over sport, maar ook over heel wat andere zaken in het leven. De Amerikanen waren niet alleen goede basketballers, ze waren ook heel gelovig. Ze spraken daarover tussen de trainingen door. Ik begon meer en meer geïnteresseerd te geraken in hetgeen ze vertelden over Jezus.”
Vanaf het moment dat ik er de deur binnenliep, wist ik dat het een speciale week zou worden. Het was allemaal zo fascinerend.
De sportweek werd afgesloten met een speciale avond met eten en een show. Voor de laatste keer gaven ze ook een presentatie over het evangelie: “Alle atleten gingen op een rij Wegwijzer 9
Het was daar dat God de cirkel volledig rond maakte. Ik maakte de beslissing dat Hij de eerste plaats had in mijn leven.
staan en de jongeren die dat wilden, konden naar een atleet gaan om verder te praten. Na een tijdje besloot ik om naar de vriend te gaan die mij had uitgenodigd. We raakten in gesprek en hij nodigde me uit naar zijn kerk. Die zondag zat ik dus naast hem in een bijeenkomst die heel swingend bleek te zijn. Ik zag er veel vrienden terug. Dus besloot ik de volgende week opnieuw te gaan.”
Kwaad op God Intussen was de zomer voorbij en tegen oktober waren de mooie herinneringen nogal vervaagd. Zijn vrienden zag Kevin niet veel meer en bovendien kreeg hij een zware blessure. Daardoor was het op dat moment gedaan met basketten. Hij vroeg zich af waar hij dat aan verdiend had, juist nu hij zich op geloofsvlak zo had ingespannen. “Ik was kwaad op God, want ik had het gevoel dat ik Hem alles gegeven had. En alleen dit er maar voor in de plaats kreeg. Ik besloot dus om niet meer naar de kerk te gaan.” Toen SportQuest de volgende zomer terug naar Genk kwam, besloot Kevin opnieuw mee te doen. Ditmaal als lokale helper. De band met God was nog
10
Wegwijzer
niet hersteld, maar het project sprak hem nog altijd aan. “Het SportQuest-kamp werd een speciale plaats waar ik mij volledig kon focussen op God en dat was fantastisch. Later die week had ik ook een heel belangrijke afspraak bij de dokter. Ik zou te weten komen of ik na negen maanden verplichte rust terug mocht basketten. Ik vroeg het team om te bidden. Dat is nog steeds één van de krachtigste momenten die ik ooit had in mijn leven. De dokter gaf me de 100 procent OK. En later die dag kon ik al meedoen in een wedstrijd.” Net zoals het voorgaande jaar was er op de laatste avond van de week een presentatie van het evangelie. Dit keer stond Kevin aan de andere kant, in de rij die gericht was naar de deelnemers. “Het was daar dat God de cirkel volledig rond maakte. Ik maakte de beslissing dat Hij de eerste plaats had in mijn leven. Ik ben ook de organisatie dankbaar, want SportQuest heeft mij de kans gegeven om Jezus echt te leren kennen.” Zal het iemand verbazen dat Kevin intussen de coördinator is van SportQuest-België? Kevin Verstraeten bewerking Don Zeeman
Spelen met een doel ook hun leiderschapspotentieel te ontwikkelen. Tijdens de zomerkampen zijn er verschillende activiteiten. Doorgaans samen met de jeugdwerking van een plaatselijke kerk. Maar dat is alleen de zomerwerking van SportQuest. In de loop van het jaar zijn er reünies en opvolgmomenten, waardoor er verder geïnvesteerd wordt in de relatie met de deelnemers. En uiteraard is er de uitgebreide voorbereiding van de zomeractiviteiten, die voor een groot stuk uit teambuilding bestaat. SportQuest is een van origine Amerikaanse organisatie met een wereldwijde missie. Het doel is om via sport en spel jongeren samen te brengen en duurzame relaties op te bouwen. Op die manier kunnen de deelnemers aan de jaarlijkse kampen zich verder bekwamen in hun sport (en er worden verschillende sporten aangeboden). Maar ook kennis maken met het evangelie. Het gaat bij SportQuest dus niet enkel om sport, maar ook om het bouwen aan Gods Kerk wereldwijd. Momenteel zijn er stafleden in 9 landen, verdeeld over 4 continenten. De organisatie ging 21 jaar geleden van start. En het basisconcept, de combinatie van twee belangrijke zaken in het leven, sport en geloof, bleef
vrijwel onveranderd. De werking zelf ontwikkelde zich wel in de loop van de jaren. Aanvankelijk waren het vooral Amerikanen die naar verschillende locaties trokken. Nu is er een hele groep Belgische vrijwilligers die zowel landelijk als regionaal vlak actief zijn binnen de organisatie. Huidig coördinator Kevin Verstraeten bracht eerst een tijd in Amerika door voor hij de organisatie hier kwam versterken. Hij was één van de jongeren die door de contacten met SportQuest in aanraking kwam met het geloof. Om de deelnemers te helpen hun relatie met God verder uit te bouwen, richt SportQuest zich tegenwoordig ook op effectieve ondersteuning. De organisatie wil ook jongeren kansen geven om naast sportieve kwaliteiten
Dit jaar werd de werking van SportQuest-België stevig verstoord door de Coronacrisis. Er konden geen Amerikaanse atleten komen, en twee projectweken moesten geannuleerd worden. Maar waar de mogelijkheden zich voordeden, werden er sportweken georganiseerd. SportQuest wil altijd alles uit de kast halen om discipelen te maken door middel van sport en spel. En volgend jaar gaan de activiteiten hopelijk weer op volle kracht door.
Meer info vind je op www.sportquest.be
Wegwijzer 11
Dagboek
Ongeremde kinderpraat Schiet niet op de boodschapper
12
Onze jongens mogen al een hele tijd alleen naar de muziekschool, op woensdagnamiddag en op zaterdagvoormiddag. Er is dan meestal licht genoeg om zelf te mogen fietsen door de bossen. Afgelopen woensdag wilden de kinderen ’s avonds graag crumble eten. Rabarber was er nog in de diepvries, maar appelen waren er niet meer. Micha stelde ’s middags zelf voor om 1 of 2kg appelen te halen in de Aldi naast de muziekschool. Hij vroeg wel: “Mama, is dat niet strafbaar? Zo’n jong kindje alleen in de winkel? Is dat wel legaal?” Ik stelde hem gerust dat dat volgens mij helemaal oké was. Abel is nog wat klein om alleen te fietsen, dus breng ik hem zelf met de fiets. Op onze terugweg kwamen we Micha op zijn heenweg tegen. Hij vroeg nog: “Mama, hoe weet ik nu of ik 1kg appelen of 2kg appelen in mijn rugzak kan krijgen?” Ik legde hem uit dat hij in de winkel eens kon proberen of het in zijn rugzakje paste. Uiteindelijk kwam hij om 15.45 uur thuis… zonder appelen. Ik vroeg wat er was gebeurd. Misschien was hij toch wat overweldigd om alleen een
winkel binnen te stappen? Misschien begon hij te twijfelen over het ‘legaal’ zijn van kleine kinderen in winkels? Misschien dacht hij dat hij te weinig centjes bij zich zou hebben. Hoewel ik altijd het dubbele meegeef van wat ik verwacht dat ze nodig zullen hebben, om gênante situaties aan de kassa uit te sluiten. Maar nee, niets van dit alles… Aan de ingang van de Aldi stonden gigantische borden met de boodschap: “WINKELKAR VERPLICHT”. Hij vroeg het dan nog eens aan de mevrouw die erbij stond en ja hoor, winkelkarren waren verplicht. Hij had het nog eens gevraagd aan de mevrouw die erbij stond en ja hoor, winkelkarren waren verplicht. “Mama, ik wou toch echt geen geld verspillen aan een kar? Dat is toch echt geldverspilling. Ik dacht niet dat jij dat een goed idee zou vinden. Dus heb ik het maar niet gedaan. Ik wist trouwens ook niet hoeveel geld in de kar moest, want dat stond er niet op…” Hij was al maanden (bijna een jaar zelfs) niet meer in een winkel geweest. Bovendien hebben de winkels waar we gewoonlijk winkelen geen geldslot op de winkelkarren. En hij had er dus ook absoluut niet
“Mama, ben je nu boos dat ik geen appelen heb meegebracht?”
aan gedacht dat het muntje er wel terug zou uitkomen als hij ze terug zou brengen. Micha: “Mama, ben je nu boos dat ik geen appelen heb meegebracht?” Natuurlijk was ik niet boos. Behalve dat ik het echt wel hilarisch en schattig vond, was ik blij dat hij bewust nadacht over geld, de waarde ervan en wat hij ermee kon doen en niet wou doen. Laten we zeggen, hij zal zijn financiële zaakjes later wel goed op orde hebben... Getekend, een trotse mama van een 9-jarige. Ann, jongensmama van Juda 4 jaar, Abel 6 jaar, Micha 9 jaar en Eli 10 jaar
Wegwijzer 13
Evangelie
Hoe dood was Jezus? Er is leven na de dood
De meeste mensen geloven niet meer in een leven na de dood. Ze troosten zich met de gedachte dat de mens verder leeft in de herinnering van de nabestaanden.
14
Maar wie kent er nog de naam van zijn grootouders? Van zijn overgrootouders? Van zijn betovergrootouders? Als we zo moeten voortleven in de herinnering, is dit maar een schrale troost, nietwaar? Goed nieuws. Er is wel degelijk leven na de dood! Daar heeft Jezus Christus voor gezorgd. Na Zijn lijden en dood is Hij opgestaan. Door Zijn opstanding heeft Hij de dood overwonnen. En zo maakte Hij nieuw leven mogelijk voor ons. Dit vieren we elk jaar met Pasen. Mensen zeggen me wel eens: “Yvan, je moet toch een groot geloof hebben om te geloven in een letterlijk opstanding’. Dat is toch een onmogelijke zaak!” Van christenen wordt vaak gezegd dat zij een soort stok nodig hebben om op te steunen. En daarom nemen ze aan dat er een leven na de dood is. Ik wil je gerust stellen, zo ben ik niet. Als er een letterlijke opstanding is, dan moet ik heel nuchtere argumenten horen. Frappant is dat de opstanding van Jezus Christus niet gebaseerd is op blind geloof. Maar het is één van de best bewezen feiten uit de geschiedenis. Eén ding was op die bewuste dag absoluut zeker: het graf was leeg.
Nergens vind je in de geschiedenis ook maar één zinspeling als zou het graf nooit leeg geweest zijn. Zelfs de Joodse Raad, die enorm verveeld zit met dit gebeuren, weet dat ze niet met dit argument kan afkomen. Doorheen de geschiedenis zijn er vier verschillende uitleggingen geweest over dit lege graf.
Er is wel degelijk leven na de dood! Pas dan kun je ook echt spreken van Pasen.
[1 - Het verkeerde graf] De volgelingen van Christus zijn zo overmand door verdriet dat ze naar een leeg graf trekken op die bewuste zondagmorgen. Het is nog een beetje donker en daardoor vergissen ze zich en gaan naar een ander leeg graf. Deze theorie heeft niet lang succes gekend. Ze houdt gewoon geen steek. Beeld je eens in: die morgen gaan de discipelen naar het graf en ze vinden het leeg. Ze springen een gat in de lucht en gaan het overal uitbazuinen. De schrik slaat om het hart van de Schriftgeleerden en Farizeeën. Ze trekken meteen ook naar dat graf. Maar het is niet leeg, de discipelen hebben het verkeerde graf bezocht. Ze nemen een heel hoop getuigen mee en tonen dat die idiote discipelen voor de zoveelste keer de bal verkeerd slaan. Wegwijzer 15
1 - Het verkeerde graf
De Joodse leiders zeiden: ‘Zijn discipelen zijn des nachts gekomen en hebben Hem gestolen, terwijl wij sliepen’.
16
2 - Jezus is gestolen
In de geschiedenis is daar absoluut geen sprake van. Ze zijn wel degelijk naar het juiste graf getrokken. Het graf waarin Jezus lag, is leeg...
namen het geld aan en deden zoals hun gezegd werd. En dit gerucht is onder de Joden verbreid tot de dag van heden toe.”
[
Vraag het maar na onder de Joden. Zij voeren nog altijd hetzelfde argument aan voor het lege graf.
2 - Jezus is gestolen
]
Dit is het argument dat de Joodse Raad aanvoert doorheen de geschiedenis: de discipelen hebben Jezus gestolen. In het Bijbelboek Matteüs lezen we 1: “Toen zij onderweg waren, zie, enigen van de wacht kwamen in de stad om de overpriesters al het gebeurde te berichten. En in een vergadering met de oudsten kwamen zij tot een besluit en zij gaven de soldaten veel geld, en zij zeiden: Zegt, Zijn discipelen zijn des nachts gekomen en hebben Hem gestolen, terwijl wij sliepen. En indien dit de stadhouder ter ore komt, wij zullen het in orde brengen en maken, dat u buiten moeite blijft. En zij Wegwijzer
Ook deze hypothese is echter heel mager... Er rijzen tal van moeilijkheden bij deze bewering. Waarom zouden de discipelen het lichaam van Christus stelen? Ze zijn zo ontgoocheld, dat zelfs Petrus - met zijn grote mond - Jezus verloochent. Ze hebben er geen enkel belang bij om te liegen over een opstanding. Terwijl de wacht sliep... Hoe kunnen ze dan weten dat het de discipelen waren? Trouwens, Romeinse soldaten die tijdens de wacht in slaap vallen, worden meteen ter
4 - Hij is echt opgestaan
tekeningen: Hanne Latruwe
3 - Jezus was schijndood
dood veroordeeld als zij een ‘gevangene’ laten ontsnappen. Maar goed, veronderstel dat ze toch met hun ogen open hebben geslapen. De discipelen zijn doodsbang. Jezus is gedood en misschien zijn zij nu wel aan de beurt. Ze durven het onmogelijk aan om een Romeinse wacht, die de wacht hield voor het graf, aan te vallen. Dat is ook wat de evangelist Johannes vertelt: “Toen het dan avond was op die eerste dag der week en ter plaatse, waar de discipelen zich bevonden, de deuren gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus...” 2 Het zou een dwaasheid zijn over de opstanding te liegen. Waar haalt Petrus op Pinksteren plots de moed vandaan om tegen duizenden mensen te vertellen dat Jezus opgestaan is? Hoe is het te verklaren dat ze (later) overal verkondigen dat ‘Jezus is opgestaan’ en daarvoor
bereid zijn om doodgemarteld te worden?
[ 3 - Jezus was schijndood ] De mensen denken dat hij dood is. Maar na 3 dagen is Hij voldoende hersteld om uit eigen kracht het graf te verlaten. Weer zijn er een aantal grote moeilijkheden: Jezus blijft 3 dagen zonder eten en drinken in het graf, terwijl Hij al aan het kruis tekenen van totale uitputting vertoont. Uit de wonde in zijn zij komt water en bloed. Dit is medisch gezien een bewijs dat iemand gestorven is. Zowel zijn long als zijn hart worden door één van de soldaten met een speer doorboord om zeker te zijn dat Hij dood is. Jezus wordt in meterslange zwachtels gedraaid met
zo’n 25 kilo specerijen erin (volgens Joods gebruik). Het was onmogelijk om zichzelf hieruit te bevrijden (denk aan de opgewekte Lazarus3). En Hij zou zeker gestikt zijn. Ook de hoofdman, die instaat voor de terechtstelling, verklaart dat Jezus dood is. Zou hij, die er honderden terechtstelde, zich zo kunnen vergissen?4 Zelfs Pilatus zendt experts om na te gaan of Jezus wel degelijk dood is.5 Voor het graf bevindt zich een zware steen, die niet weg te rollen is vanaf de binnenzijde van het graf en nog minder door één persoon. Daarbij stonden er ongeveer 8 zwaar gewapende soldaten voor het graf. Het Romeinse leger was gekend voor zijn gedisciplineerde soldaten en zijn tucht. Zoals reeds gezegd: ze zouden het met hun leven moeten bekopen als ze een
Wegwijzer 17
‘gevangene’ lieten ontsnappen.
[4 - Hij is echt opgestaan] Dit is de enige resterende mogelijkheid. Er is een betrouwbare verslaggeving. De reden waarom de evangelist (en dokter) Lukas zijn verslag opgetekend heeft, is de volgende6: “Nadat reeds velen zich tot taak hebben gesteld om een verslag te schrijven over de gebeurtenissen die zich in ons midden hebben voltrokken, en die ons zijn overgeleverd door degenen die vanaf het begin ooggetuigen zijn geweest en dienaren van het Woord zijn geworden, leek het ook mij goed om alles van de aanvang af nauwkeurig na te gaan en deze gebeurtenissen in ordelijke vorm voor u, hooggeachte Theofilus, op schrift te stellen, om u te overtuigen van de betrouwbaarheid van de zaken waarin u onderricht bent.” Volgelingen van Jezus bewijzen het door hun veranderd leven. Denk aan Paulus. Hij heeft één van de hoogste posities onder de Farizeeën. Hij is oprecht in zijn geloof, zodat hij zelfs God een dienst wil bewijzen door christenen om te brengen in de arena’s. Op de weg naar Damascus heeft hij een 18
ontmoeting met de opgestane Christus. Dit brengt zo’n verandering in zijn leven dat hij één van de grootste getuigen van de letterlijke opstanding van Christus wordt. Ofwel is hij gek, ofwel spreekt hij de waarheid. Behalve de evangelist Johannes, die verbannen wordt naar Patmos, worden alle apostelen doodgemarteld. Voor een leugen? Nee, onmogelijk. De meer dan 500 getuigen die nog in leven zijn wanneer Paulus zijn brief over de opstanding opstelt, zijn een duidelijk bewijs van Christus’ opstanding7: “Ik maak u bekend, broeders, het evangelie, dat ik u verkondigd heb, dat gij ook ontvangen hebt, waarin gij ook staat, waardoor gij ook behouden wordt, indien gij het zo vasthoudt, als ik het u verkondigd heb, tenzij gij tevergeefs tot geloof zoudt gekomen zijn. Want voor alle dingen heb ik u overgegeven, hetgeen ik zelf ontvangen heb: Christus is gestorven voor onze zonden, naar de Schriften, en Hij is begraven en ten derden dage opgewekt, naar de Schriften, en Hij is verschenen aan Kefas, daarna aan de twaalven. Vervolgens is Hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders tegelijk, van wie het merendeel thans nog in leven is, doch sommigen zijn ontslapen. Vervolgens is Hij Wegwijzer
De meer dan 500 getuigen zijn een duidelijk bewijs van Christus’ opstanding.
verschenen aan Jakobus, daarna aan al de apostelen; maar het allerlaatst is Hij ook aan mij verschenen, als aan een ontijdig geborene.” Je kon met een schrift rondgaan van de ene getuige naar de andere. En zo controleren of hun getuigenis niet in tegenspraak was. Geen twijfel mogelijk... ER IS EEN LETTERLIJKE OPSTANDING. Yvan Thomas
Geciteerde Bijbelboeken: 1
3 4 5 6 7 2
Mattheus hfdstk 28 vers 11-15 Johannes hfdstk 20 vers 19 Johannes hfdstk 11 vers 44 Marcus hfdstk 15 vers 39 Marcus hfdstk 15 vers 42-45 Lukas hfdstk 1 vers 1-4 1 Korintiërs hfdstk 15 vers 1-8
Opvoeding
Wachten
Mijn dochter van 11 zit al jaren op ballet. Jammer genoeg is er geen balletschool in ons dorp. Dus rijd ik 2 keer per week met haar naar een nabijgelegen stadje waar zij dan haar hobby kan beoefenen. Het is nét te ver rijden om na het brengen weer naar huis te gaan, dus spendeer ik 2 keer per week een uur in de auto terwijl ik op haar wacht. Voor corona ons leven zo sterk beperkte, vond ik dit heerlijke uurtjes. Een koffietje gaan drinken of een gebakje eten, lezen op een bankje bij de balletschool, een babbel met de andere mama’s van kleine ballerina’s, wat funshoppen… Ik deed zelfs af en toe een dutje in de auto als we een slechte nacht hadden gehad! Tegenwoordig is het heel wat minder fijn. Nu mag ik de balletschool niet meer binnen. De horeca is gesloten, funshoppen is verboden en het is veel te koud om een dutje te doen in de auto. Het is één van de die momenten waarbij je de huidige beperkingen heel erg voelt. Het enige wat ik kan doen is… wachten. Wachten, wachten en nog eens wachten. Is dat niet hoe het altijd voelt het laatste jaar? Wachten op de
nieuwe maatregelen, op een verbetering van de curve, op de uitslag van je coronatest, op het ein-de-lijk weer ontmoeten van die ene persoon. Wachten tot alles weer normaal wordt… Ook voor onze kinderen is dat zo. Hoe vaak ik hen al niet heb moeten teleurstellen met de uitspraak: ‘dat zullen we zéker doen. Na corona.’ Geef toe, dat is toch net als wachten in de vrieskou? Het doet me mijmeren over een verhaal uit de Bijbel: de verloren zoon. Een jonge kerel die het thuis beu is, trekt de wereld in met het geld van zijn vader. Hij zegt zijn thuis vaarwel en gaat feesten dat het niet mooi meer is. Maar dan raakt zijn geld op. Op het moment dat hij echt geen kant meer op kan, gaat hij met hangende pootjes terug naar huis. Zijn vader staat hem op te wachten en rent hem tegemoet. De verloren zoon wordt met open armen ontvangen en de Vader geeft een feest om te vieren dat de zoon terug thuis is.
een einde zal komen aan het wachten. Maar stel je nu dat moment voor dat je wachten beloond wordt… Misschien is dat voor jou een zwoele zomeravond op een terras? Of zonder zorgen op een vliegtuig stappen naar je favoriete reisbestemming? Of wat eenvoudiger: je bomma in het rusthuis een dikke kus geven? Voor mij is het dit: luid zingen met mijn medegelovigen in een bomvolle kerk. Samen het Avondmaal vieren en napraten bij een kop koffie. Een knuffel geven aan iemand die net voor je heeft gebeden. De kinderen die met hun vriendjes voetballen op het grasveldje naast de kerk. En enkele papa’s die het er ook op wagen, tot groot jolijt van iedereen die het ziet. Ik wens het je van harte toe: een prachtig einde aan het wachten. Reninca D’Joos
Ook wij staan uit te kijken naar dat moment dat ons leven weer een beetje normaal wordt. Het lijkt oneindig lang te duren. En soms denken we dat er nooit Wegwijzer 19
Kunst
Voor aap … Onvoorstelbaar wat een kunstwerk te vertellen heeft. Zodra de kwast het canvas raakt, ontstaat er een verhaal dat een beeld schetst van de schilder, de kenner en de koper. Het werk toont de finesses van een puntig penseel of de streken van een grove borstel. Het schilderij kan ontroerend zijn, schokkend, uitbundig of juist heel intiem. Het hoeft niet eens mooi te zijn, als het maar spreekt. Het oeuvre van oude meesters kan ons na eeuwen nog bekoren. Maar met evenveel plezier ontdekken we nieuwe creaties die hun eigen unieke verhaal delen. En zo bekijk ik een schilderij dat schijnbaar uit het niets in een tentoonstelling is opgedoken. Primaire kleuren domineren, terwijl andere, subtiele schakeringen het geheel compleet maken. Originaliteit en spontaniteit maken dit werk sterk. Ook al geeft het zijn geheimen niet gemakkelijk prijs.
Bewondering Terwijl de meeste mensen in stilte deze creatie bewonderen, steken anderen hun mening niet onder stoelen of banken. Van lyrisch lovend tot schamper schertsend. Een enkeling haalt zijn schouders op en zegt: ‘een kleuter kan dat ook’. Maar de ware kenner ontwaart de verborgen rijkdom die de kunstenaar bedoeld heeft. Abstracte kunst 20
over een dikke portemonnee beschikken. laat nu eenmaal veel aan de verbeelding over. En één beeld zorgt probleemloos voor meer dan duizend woorden. Niet alleen de schilder heeft inspiratie, de aandachtige toeschouwer ook. De bewondering overheerst, en superlatieven echoën in de stille ruimte. Stijl en compositie zijn subliem en doen denken aan beroemde namen. Commentaren spreken boekdelen; ze onderscheiden de leek van de expert. Een kunstcriticus heeft een serieus beroep. Hij wil niet alleen van een schepping genieten, hij wil die ook doorgronden en duiden. De koper die het werk straks mee naar huis neemt, verheugt zich op zijn nieuwe aanwinst. Hij heeft het doek grondig bestudeerd en geen detail is aan zijn oog ontsnapt. Hij kent het verschil tussen kwaliteit en kindergeklieder. In zijn huis zal binnenkort de artistieke expressie van een onbekende meester hangen. Toegegeven, het prijskaartje deed hem even slikken. Maar wie het groots wil aanpakken, moet
Beestig mooi Intussen nieuwsgierig geworden naar de kunstenaar? Helaas, het schilderij is niet gesigneerd - en daar is een reden voor. Toch staat er naast het werk een naam: Mano. Nee, niet Monet of Manet, maar Mano. Die naam zegt u waarschijnlijk niets. Maar met wat research komt de aap al snel uit de mouw: Mano is een chimpansee. De hele expositie is een experiment waarbij onderzocht wordt hoe creatief dieren zijn en hoe mensen reageren op deze beestig goede kunst … De experts hebben zich vergist. Het schaamrood van de specialisten harmonieert met het kleurenspectrum van het schilderij – maar of dat een troost is? Ook de koper is op het verkeerde been gezet en staat weer met beide voeten op de grond.
Virtuoos Wat zegt een kunstwerk echt over de maker? Ik leer zelf elke dag bij over de creatie waar ik persoonlijk deel van uitmaak:
de aarde. Het ongeëvenaarde palet van de natuur, de ondoorgrondelijke complexiteit en de grenzeloze creativiteit die het leven kenmerkt. En ook al is het beeld vertrapt en vertroebeld, en is het zonde om te zien hoe de mensheid vaak zijn eigen omgeving misbruikt, toch is het originele concept nog altijd zichtbaar. Dit is het werk van een virtuoze Ontwerper, die niets aan het toeval heeft overgelaten. Dit vindt zijn oorsprong bij een creatieve Kunstenaar die weet waar Hij mee bezig is. Hij heeft niet alleen een verbazingwekkend design ontworpen, maar het ook tot de puntjes heeft uitgewerkt. Die aan Zijn schepsels – de mensen, maar ook veel dieren – de mogelijkheid heeft gegeven zelf ook creatief bezig te zijn. Onvoorstelbaar wat een kunstwerk te vertellen heeft... Een goede reden om je er eens goed in te verdiepen en naar het verhaal erachter te luisteren. Wie bereid is iets nieuws te ontdekken, staat nooit voor aap... Don Zeeman
Wegwijzer 21
Ethiek
Je hebt een engel Het is voor Jonathan De Witte niet gemakkelijk om te kiezen welke hobby hij het leukst vindt. Gaat hij voor het sportieve en geeft hij de voorkeur aan handbal? Kiest hij toch eerder het acteren? Hij heeft per slot van rekening al een keer meegespeeld in een kortfilm. Of het dansen? Dat zou hij niet willen missen… Ontdek als 16-jarige puber maar eens wat je wil. Er is ook iets speciaals aan Jonathan. Zijn iets donkerder huidskleur verraadt dat een van zijn ouders uit een ander continent komt. Daarnaast is er nog iets bijzonders aan Jonathan. Dat ontdekten vader Wouter en moeder Betzi kort na zijn geboorte…
22
gekregen Betzi Jaldin heeft haar roots in het verre Bolivia. In de richting van het tropisch regenwoud bij de Amazone, maar ook niet te ver van de hoge toppen van de Andes. Haar geboorteplaats lag in de bergen, op zo’n 2000 meter hoogte. Van daaruit volgde ze jaren later de liefde naar België. Een heel ander decor. Heist-opden-Berg mag dan wel de op een na hoogste ‘top’ van de provincie Antwerpen hebben, de heuvel valt in het niet met wat ze gewend was in eigen land. Een probleem heeft ze daar nooit van gemaakt. Het gemis van de 10 maanden zomer per jaar in Zuid-Amerika zal wel wat zwaarder gewogen hebben toen ze 20 jaar geleden in Vlaanderen arriveerde…
Droomkind De liefde heeft bij Betzi wat lang op zich laten wachten. Ze was al een dertiger toen ze Wouter leerde kennen en met hem trouwde. Haar verlangen om snel een gezin te stichten was groot. Ze droomde van een wolk van een zoon, mooi als zijn moeder, intelligent als zijn vader. Blauwe ogen, krulletjeshaar. Maar er gingen meerdere jaren voorbij voordat ze zwanger raakte. En als je de 35 gepasseerd bent, stelt de gynaecoloog natuurlijk een prenatale test voor. Aan
een late zwangerschap zijn nu eenmaal risico’s verbonden – al kent een vruchtwaterpunctie die ook. Betzi: “Mijn eerste reactie tegen de dokters was: ‘Als jullie iets vinden, kunnen jullie dan iets doen voor mijn kindje?’. Ze zeiden: ‘Nee.’ Mijn antwoord was: ‘Waarom zou ik het dan willen weten?’. Als het enige alternatief een abortus was, dan zou ik dat toch nooit willen. Dat gaat tegen mijn cultuur en godsdienst in. En bovendien: ik wilde dat kind. Misschien was ik wat naïef toen, maar toch was het zo. Er was ook een Bijbeltekst uit het evangelie van Lukas die ons bijzonder aansprak: ‘En er zal blijdschap en vreugde voor u zijn en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden’.” De naam die Wouter en Betzi voor hun komende baby uitkozen was Jonathan, ‘geschenk van God’. De zwangerschap en de geboorte verliepen zonder problemen. De jongen was inderdaad een wolk van een baby. Toch wilde de kinderarts een extra onderzoek. Er volgde een enorme schok: het verdict luidde ‘het syndroom van Down’. De prille ouders vielen snel van hun roze wolk...
Betzi droomde van een wolk van een zoon, mooi als z’n moeder, zo intelligent als z’n vader.
Depressie Betzi belandde in een spiraal Wegwijzer 23
In plaats van een triomfantelijke tocht om de boreling aan iedereen te tonen, zou dit een sprong in het ongewisse worden.
Colofon... Evangelische Volwassenen Werking vzw afd. Wegwijzer Coördinatie: Yvan Thomas, Stationstraat, 34 8900 Ieper. Mail:
info@weg-wijzer.net
Bestel: bestel@weg-wijzer.net Web: www.weg-wijzer.net Redactie:
Erik D'Joos, Johan Leroy, Yvan Thomas, Martin Turner, Ann Van der Flaas, Don Zeeman.
Correctie: Ann Vermeersch Eindcorrectie: Marijke Verbrigghe Vormgeving: Jehtron Wervik © Overname van artikelen is mogelijk, mits voorafgaande toestemming van de uitgever.
Reacties kunnen via mail ons toegestuurd worden naar info@weg-wijzer.net
24
van problemen. Niet alleen was er het probleem met Jonathan, zelf had ze bij de bevalling meningitis – hersenvliesontsteking – opgelopen. De opeenstapeling van tegenslagen zorgde voor een stevige postnatale depressie. “Vanwege de pijn kon ik niets doen en ik wist niet hoe het met mijn kindje verder moest. Ik dacht dat mijn leven gedaan was, niets zou nog normaal zijn.” Op geen enkele manier ervoer Betzi de ‘blijdschap en vreugde’ waar ze zo naar uitgekeken had… Het waren zware en zwarte weken in het gezin De Witte. En toch waren er enkele lichtpuntjes. Die zorgden ervoor dat het normale leven langzaam terug opgepikt werd. Zo kwam er een lange brief van haar broer die de zaken in een ander perspectief zette. Betzi besefte dat de geboorte van Jonathan, ondanks de diepe teleurstelling, iets was om dankbaar voor te zijn. Maar een moeilijk te nemen horde was de geplande reis naar Bolivia. In plaats van een triomfantelijke tocht om de boreling aan iedereen te tonen, zou dit een sprong in het ongewisse worden. Ze zag er tegenop als tegen een berg, hoger dan die van de Andes en zelfs die van Heist… Betzi: “Ik was er bang voor. Veel mensen hadden gedacht dat ik te oud was om kinderen te krijgen. In Bolivië krijgen vrouwen kinderen als ze jong zijn. Ze zeggen dat het onverantwoord is om kinderen te krijgen als je ouder bent. Ik was bang dat de mensen zouden zeggen dat het Wegwijzer
allemaal mijn schuld was. Maar de ontvangst was ongelooflijk: iedereen was blij. En mijn familie zei: ‘Je hebt een engel gekregen’.”
Doe maar gewoon... Van het begin af aan was het leven met Jonathan een ontdekkingstocht. De schrik dat de jongen niets zou kunnen, was onterecht, maar er waren wel beperkingen. Fysiek was hij best sterk, maar het duurde lang voordat hij zijn eerste woordjes sprak. Nog altijd is taal een probleem. Jonathan spreekt in telegramstijl. En je moet hem even gewoon worden om te begrijpen wat hij zegt. In het begin ging de communicatie vaak via een soort gebarentaal. Maar Betzi wilde nooit een speciale behandeling voor haar zoon. Waar mogelijk probeerde ze hem in te schakelen in het ‘gewone’ leven. De eerste jaren van het basisonderwijs bracht hij door
in een gewone school. En toen hij als hobby wilde gaan dansen, nam ze Jonathan mee naar een gewone dansclub. Betzi: “Toen ik daar voor het eerst aankwam, was ik doodsbang. Er liepen daar 100 mensen met hun kindje en ik wist dat de juf hem geen speciale behandeling kon geven. Ik moest al mijn moed bij elkaar rapen. Maar ik dacht: zolang de mensen die daar verantwoordelijk zijn, niet zeggen dat ik niet welkom ben, blijf ik. Nu is hij een goede danser en vindt hij het leuk om op te treden. Hij kan het heel goed en kan de choreografie onthouden voor de shows.” Terwijl tijdens een voorstelling bij de andere dansers de zenuwen door het lijf gieren om vooral geen fouten te maken, is Jonathan gewoon aan het genieten. Hij vindt het echt niet erg als er iets misgaat… Ook theater is zijn lust en zijn leven. Jonathan schittert als een van de ‘sterren’ van Studio BL!K.
Dit is een inclusief theaterproject waar kinderen met en zonder beperking samen spelen. Een hoogtepunt in de ‘acteercarrière’ is zijn optreden in de bekroonde kortfilm ‘Downside Up’ van regisseur Peter Ghesquière. Daarin spelen 120 spelers met het syndroom van Down mee. Natuurlijk is inclusie niet altijd mogelijk en zijn er soms speciale projecten nodig. Voorbeeld daarvan is handbalclub Uilenspiegel in Wilrijk, die een speciale G-ploeg heeft. Jonathan scoort er vaak, ook al is dat per vergissing soms in eigen doel...
Geloof & hoop Dankzij TV-programma’s als ‘Down The Road’ - een favoriet van het gezin De Witte - is het onderwerp van jongeren met Down veel bespreekbaarder geworden. Toch is er een groot verschil tussen het kijken naar een televisiereeks en zelf vader
of moeder zijn van een kind met ‘trisomie 21’. Je hebt daar een grote dosis doorzettingsvermogen voor nodig. Betzi vindt daarbij steun bij God. Haar geloof kreeg ze van thuis uit mee. Maar het begon voor haar concreet iets te betekenen toen ze op haar 15de naar een evangelische school ging. Ze ging er niet zozeer vanwege het geloofsaspect, maar vooral omdat het instituut goed bekend stond. Die motivatie veranderde echter: “Voor mij werd duidelijk: dit is het leven. Ik zie geen ander leven dan met God te zijn. Dat is natuurlijk een leven met zijn ups en downs, maar ik zie geen ander leven.” Dit geloof wil Betzi ook aan haar zoon doorgeven: “Ik ben daarmee begonnen toen hij nog klein was. Ik vertelde hem de verhalen over Jezus en over hoe God de wereld gemaakt heeft. Het zijn vaak heel eenvoudige dingen: ik wil niet dat je liegt, want dat is niet goed omdat Jezus dat niet leuk vindt. We lezen samen in de Bijbel over hoe Jezus ons gered heeft en dat Hij voor ons zorgt. Ik denk dat de Heilige Geest hem laat begrijpen wat hij moet begrijpen”. Dat de boodschap overkomt, blijkt
Wegwijzer 25
uit het feit dat Jonathan iedere zondag mee naar de Kerk wil. En hij zijn moeder duidelijk maakte: “Ikke doop, mama.” De doopdienst in de kerk van Aarschot werd een feestelijk gebeuren. Meestal gaan de dingen in Jonathans leven redelijk traag, maar met de puberteit was hij vroeg – nog maar net 11 jaar oud. Het betekende een hele verandering en op dit gebied is hij heel normaal. Betzi: “Vroeger was hij echt een engeltje, en zei hij altijd ‘ja, mama’. Nu durft hij al eens te discussiëren en zeggen ‘weg, mama’. Maar zoals een andere moeder mij zei: ‘jij bent de baas en hij moet luisteren. Gelukkig is hij nooit lang boos’.” Als echte puber heeft hij ook oog voor de meisjes. Voor altijd thuisblijven is niet zijn plan. Hij gaat trouwen met een prinses met lang haar… Betzi: “Zoeken naar een prinses, dat zal het probleem zijn…” Net zoals de toekomst wel meer moeilijkheden zal kennen - dat 26
weten zijn ouders ook wel. Hoewel ze niet bezorgd willen zijn, maken ze zich soms wel zorgen: “Mensen vragen ons wel eens of we niet bang zijn. Uiteindelijk zijn we niet meer zo jong. Ik heb hoop, maar geen zekerheid over, bijvoorbeeld, waar hij gaat wonen. En wie er later voor hem zal zorgen. Toch zeg ik: God heeft ervoor gezorgd dat Jonathan een gelukkig kind is geworden. Dus waarom zou ik twijfelen en denken dat het morgen of overmorgen anders zou zijn. Ik wil dat geloven, want anders zien we alles donker in. Ik weet niet hoe, maar het zal goed met hem gaan. Er is altijd een engel bij ons.” De mooie momenten zijn er om te koesteren. Wanneer Jonathan ‘s morgens op weg naar school, in de auto, zijn ontbijt van muesli en yoghurt naar binnen werkt, zegt hij niet veel. Maar de geluiden die hij maakt, klinken in Betzi’s oren als een concert van geluk… Wegwijzer
“God heeft ervoor gezorgd dat Jonathan een gelukkig kind is geworden. Dus waarom zou ik twijfelen dat het morgen anders zou zijn.”
Nu Wouter en Betzi terugkijken op de afgelopen 16 jaar, is het beeld heel positief. Wouter is trots op zijn zoon en zou hem voor geen 100 andere, ‘normale’ kinderen willen ruilen. En Betzi is overtuigd: “Jonathan heeft ons geleerd gelukkig te zijn. Hij kan zo blij zijn. En ik hoef maar naar hem te kijken om minder bezorgd of angstig te zijn. Hij is blij en heeft zijn eigen tempo. Iedere keer als hij iets nieuws heeft geleerd of iets onder de knie heeft wat hij daarvoor niet kon, dan weet ik: hij is een belofte van God voor mij en daarvan mag ik elke dag genieten.” Don Zeeman, Ann Van der Flaas
Complottheorieën
Shakespeare kon niet Wat is jouw theorie?
28
schrijven Een complottheorie is een theorie waar het tekort aan bewijs wordt toegeschreven aan de activiteiten van een krachtige samenzwering. Complottheorieën zijn - per definitie - onbewijsbaar. Ze bieden geen waarneembaar inzicht in de wereld van politiek, geschiedenis of wetenschap, maar ze vertellen ons een heleboel over de moderne samenleving.
Wat is jouw theorie? Toen ik op de universiteit zat, was een van mijn medestudenten een nazaat van Edward de Vere. De meeste studenten waren bezig met een combinatie van studeren, feesten, misschien wat sport, en romantische relaties. Tegelijkertijd probeerde deze jonge Lord Vere te bewijzen dat de werken van Shakespeare niet waren geschreven door de dichter uit Stratford-upon-Avon, maar door zijn eigen overover-over-over-… grootvader. Ik moet wel toegeven dat ik hierover nooit met deze student heb gesproken. Gelukkig maar, want het hele idee leek voor mij zo belachelijk dat ik niet zou hebben geweten wat te zeggen. Voor de supporters van de ‘Oxfordtheorie’ was het bewijs dat Lord Vere de ‘echte’ Shakespeare was… dat er geen bewijs was. Een krachtige samenzwering uit de 16de eeuw had er zogezegd voor gezorgd dat alle sporen waren weggeruimd, wegens duistere politieke belangen. Ik maakte kennis met die theorie in de jaren 80, toen er nog geen
internet bestond. Als je nu zou gaan zoeken, zou je ontdekken dat er duizenden websites bestaan die deze theorie beschrijven. Alhoewel niet allemaal even positief of serieus. Ze werd echter ondersteund door beroemdheden als Sigmund Freud, George Orson Welles en Keanu Reeves. Het idee dat de toneelstukken van Shakespeare te briljant zijn om geschreven te zijn door iemand uit Stratford-upon-Avon, een klein stadje op het Engelse platteland, werd voor het eerst serieus voorgesteld in 1848. In die tijd heerste een overdreven diep ontzag voor de schrijver van Hamlet, Macbeth en Romeo & Juliet. Daarom stelde Joseph C. Hart in zijn werk ‘The Romance of Yachting’ voor dat het haast onmogelijk was dat een burger van het platteland zoiets moois zou kunnen creëren.
Oncontroversieel De meeste complottheorieën zijn gebaseerd op de ontkenning van iets dat algemeen aanvaard is. Anders wekken ze weinig interesse. Maar wat ze zo interessant maakt, is het idee dat
Samenzweringstheorieën hebben altijd bestaan, maar in onze eeuw zijn ze enorm populair geworden.
krachtige samenzweringen door politici, wetenschappers, historici of artsen het ‘echte’ bewijs kunnen wegdrukken. Complottheorieën hebben altijd bestaan, maar in onze eeuw zijn ze enorm populair geworden. Volgens een onderzoek door Knack (januari 2021) gelooft maar liefst een op de drie Belgen in een of andere samenzweringstheorie. Dit cijfer lijkt eigenlijk te laag. Uit een andere studie is gebleken dat in Europa en NoordAmerika slechts een op de vijf mensen niet in een of andere samenzweringstheorie gelooft. De complottheorie over
Wegwijzer 29
Shakespeare is misschien minder erg dan sommige andere: niemand gaat er dood van. Maar toch wijst het op een schadelijke bijwerking van iets dat wij als postmoderne mensen eigenlijk koesteren.
Verwarring Lord Vere of Oxford is lang niet de enige van wie is beweerd dat hij de werken van Shakespeare schreef. Er zijn maar liefst 87 alternatieve Shakespeares voorgesteld. Onder andere Daniel Defoe, de schrijver van Robinson Crusoe, Francis Bacon, stichter van het empirisme, de Jezuïeten, de Vrijmetselaars, Thomas More, Sir Walter Raleigh, de Rozenkruisers, en een zekere ‘Zubayr bin William, Shaykh’. Een fictieve Arabisch geleerde die eerst werd voorgesteld als een grap, maar later als een serieuze kandidaat werd beschouwd door de Libische leider Muammar Kadhafi. Lord Vere, mijn studiegenoot, heeft nooit het bewijs kunnen vinden dat zijn voorvader de echte Shakespeare was. Als je gedichten leest van die voorvader, Edward de Vere, vraag je je af hoe iemand hem ooit zou kunnen verwarren met welke professionele dichter dan ook. En toch is hij de meest populaire ‘kandidaat’.
Bewijsvoering 30
Er is één kenmerk dat je vindt bij alle complottheorieën: het tekort aan bewijs wordt beschouwd als het nodige bewijs. Met andere woorden: wanneer alle feiten in een andere richting wijzen, zegt de complotgelovige dat dat komt doordat de samenzwering is gelukt.
Twijfel Samenzweringstheorieën bestaan al heel lang. Maar de huidige explosie is het gevolg van iets dat in de 18de eeuw is begonnen. René Descartes, stichter van het filosofische systeem dat we het ‘rationalisme’ noemen, beweerde dat alles wat betwijfeld kan worden, ten minste één keer ter discussie gesteld móet worden. Tijdens de ‘Verlichting’ die volgde, rekenden denkers af met de meeste ideeën die zij hadden geërfd. In plaats daarvan bedachten ze nieuwe -ismen, zoals het humanisme, het marxisme, enzovoort. Maar in de jaren 1970 werd Descartes’ radicale twijfel ook gebruikt tegen de ‘grote projecten’ van het modernisme, door denkers als Derrida, Foucault en anderen. Zij zeiden dat, als we alles in twijfel moeten trekken, we dan zelfs onze twijfels moeten betwijfelen. En dan kun je net zo goed ook gaan twijfelen aan Shakespeare, de bolvorm van de aarde en de uitslag van verkiezingen. Wegwijzer
In het huidige tijdperk, dat van het postmodernisme, wordt alles in twijfel getrokken. Dat is een ideale situatie voor de complotdenker. De twijfel heeft ons dus niet geholpen om kennis te vinden. Het is eerder omgekeerd: zolang we als postmoderne mensen niet begrijpen dat twijfel geen deugd is, blijven we gemakkelijke slachtoffers van allerlei complottheorieën. Nog een laatste gedachte. De allereerste keer dat werd gesuggereerd dat de werken van Shakespeare eigenlijk door een ander waren geschreven, was dit satirisch bedoeld. Samuel Mosheim Schmucker stelde de theorie voor op basis van dezelfde gedachtegang die gebruikt werd om de historische delen van de Bijbel in twijfel te trekken. Zijn doel was aan te tonen dat het een gedachtegang was—gebaseerd op speculatie, inconsequent redeneren en het beroep op het idee van een complot—die we in andere situaties nooit zouden aanvaarden. Hij had nooit vermoed dat zijn stelling serieus zou worden genomen. Veel mensen voelen zich bijna verplicht om radicaal aan Jezus te twijfelen. Maar als we eerlijk op zoek zijn naar de waarheid, horen we ook die twijfels onder de microscoop te leggen. Blinde twijfel is even erg als blind geloof.
Koken
Kip à la Stroganoff Dit is een all-timeklassieker voor feesten of om in grote hoeveelheden te maken om uit te delen. Ik bereidde hem nog in grote hoeveelheden tijdens de voorbije kerstvakantie om mijn broers een 3-gangenmenu aan de deur te kunnen bezorgen. Het is écht niet zo moeilijk!
Ingrediënten (voor ongeveer 4 personen): • 4 kipfilets • 500 gram champignons (of
meer, als je van veel groenten houdt) • 3 rode paprika’s (of gele/oranje, hangt van je smaak af) • 4 ajuinen • kippenkruiden • kippenbouillon (een blokje is prima) • porto (of sherry of…) • 1 blikje tomatenpuree • maïzena of andere sausbinder
Stap 1: Snij elke kipfilet in 3 repen (of niet, als je graag grote stukken hebt). Kruid de kipfilets met kippenkruiden en bak ze in een pan. Leg ze daarna afgedekt opzij.
Verkruimel hierover een bouillonblokje. Later kan je eventueel nog bouillon toevoegen naar smaak. Blus met een stevige scheut porto (naar smaak dus) en de tomatenpuree en laat afgedekt verder stoven.
Stap 2: Snijd de ajuinen, paprika’s en champignons in grote, grove stuken. Ajuinen kan je in 8 snijden, champignons in 4 en dan weet je hoe groot de stukken paprika mogen zijn. Als je liever kleine stukjes hebt, dan kan je dat natuurlijk zelf kiezen.
Stap 4: Als alle groenten zacht zijn, kan je de saus (van het groentenvocht, de porto en de tomatenpuree) eventueel binden met een sausbinder. Stap 5: Leg de kipfilets weer in de pan en serveer met kroketjes of aardappelnootjes.
Stap 3: Bak in dezelfde pan de ajuin, vervolgens de paprika en de champignons.
Experimenteer gerust met de hoeveelheden groenten. Wij eten graag veel meer groenten, dus bij ons zijn het vaak 2 grote bakjes champignons en 6 paprika’s en… Indien je de saus te sterk vindt, kan je altijd room toevoegen. Dit is meestal wel niet zo gezond, uw christelijke uw boekhandel christelijke boekhandel dus doe ik dat liever niet… maar als het feest is, dan mag het al eens wat meer zijn, hé. Ann Van der Flaas
EN LEUVEN
GENK GENK
KORTRIJK KORTRIJK
uw christelijke boekhandel
uw christelijke boekhandel
089 30 58 86 089 30 58 86 3 93 016 25 93 93 056 35 78 99 056 35 78 99 genk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be uven@hetgoedeboek.be deboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be
Vennestraat 345 Vennestraat GENK 345 Tervuursesteenweg nweg 192 192 MeensestraatMeensestraat 79 79 LEUVEN LEUVEN KORTRIJK 3600 Genk 3600 Genk erlee3001 Heverlee 8500 Kortrijk 8500 Kortrijk uw christelijke boekhandel 016 25 93 93 leuven@hetgoedeboek.be
089 30 58 86 genk@hetgoedeboek.be
Tervuursesteenweg 192 3001 Heverlee
Vennestraat 345 3600 Genk
uw christelijke boekhandel
LEUVEN
016 25 93 93 hetgoedeboek.be hetgoedeboek.be
leuven@hetgoedeboek.be
GENK LEUVEN
uw christelijke boekhandel
GENK LEUVEN
Tervuursesteenweg Meensestraat 79 192 3001 8500 Heverlee Kortrijk
089 30 58 86 fb.com/hetgoedeboek 016 25fb.com/hetgoedeboek 93 93
Tervuursesteenweg 192 hetgoedeboek.be
GENK
089 30 58 86 056 016 2535 9378 9399 uw christelijke boekhandel genk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be
genk@hetgoedeboek.be leuven@hetgoedeboek.be
GENK KORTRIJK
KORTRIJK GENK
KORTRIJK
056 35 kortrijk@hetg
Meensest 8500 K
056 089 30 58 86 35 78 99 056 35 78 99 kortrijk@hetgoedeboek.be kortrijk@hetgoedeboek.be genk@hetgoedeboek.be
KORTRIJK
Vennestraat 345 Meensestraat 79 fb.com/hetgoedeboek hetgoedeboek.be Vennestraat 345 Tervuursesteenweg 192 3600 Genk
Vennestraat 345 3600 Genk
KORT
fb.com/hetgoedeboek Meensestraat 79
De paashaas paashaas komt komt ook ook die die dag, dag, De
‘k hoop hoop dat dat hij hij ook ook paaseitjes paaseitjes verstoppen verstoppen mag. mag. ‘k Pasen is is om om van van te te dromen, dromen, Pasen
er liggen liggen eitjes eitjes in in de de bomen. bomen. er
Hier en en daar daar één één op op de de grond, grond, Hier
Zijn er er nog nog dingen dingen op op die die dag dag soms? soms? Zijn Ah ja, ja, Jezus Jezus is is dan dan ook ook bij bij ons! ons! Ah
Hij liet liet ons ons veel veel belovend belovend Zijn Zijn leven leven Hij
zodat wij wij zonder zonder beven beven zodat
in Gods Gods nabijheid nabijheid mogen mogen vertoeven vertoeven in
en de de dag dag met met volle volle teugen teugen proeven. proeven. en Dus Pasen Pasen is is om om van van te te dromen, dromen, Dus
dan mag mag Hij Hij naar naar je je komen! komen! dan bew. Johan Leroy
Meer weten over wie God is? Ga naar www.IkZoekGod.be. Of stuur een mailtje aan info@weg-wijzer.net.
Nodig Jezus uit in je bubbel.
Vriendelijk aangeboden door:
V.U.: Vianova - BEZ - Evangelische Volwassenen Werking vzw - Romboutsstraat 7 - 1932 Zaventem
paaseieren, overal overal in in het het rond! rond! paaseieren,