O QUE OCORRE EN CARRACEDO, CONTÁMOSCHO NÓS SEGUNDO SEMESTRE DO ANO 2017 | PUBLICACIÓN NÚMERO VI | EDICIÓN SEMESTRAL | PREZO: A VONTADE
O CATASTRO DE ENSENADA OFRECE UNHA VISIÓN DE CARRACEDO A MEDIADOS DO SÉCULO XVIII
Unha porta ao pasado: O Carracedo de 1752 HABÍA 120 CASAS E 68 ERAN INHABITABLES OS VECIÑOS CENSADOS ERAN 174 EN TOTAL ASOCIACIÓN PÁX. 2
Seguindo a tradición, continuamos inaugurando cada novo número de Carracedo Fala achegándonos ao pasado da nosa parroquia. Nesta ocasión, para falar de como era esta a mediados do século XVIII. Neste tempo, o rey Fernando VI
manda realizar un catastro para coñecer os territorios que gobernaba, coñecido como Catastro do Marqués de Ensenada, que respondía a distintas preguntas sobre cada localidade. Folleándo as páxinas que falan de Carracedo, coñecemos
Xornadas micolóxicas
PROTAGONISTAS PÁXS. 4-5
Serafín Castro Xanza, O Cesteiro PARROQUIA PÁX. 2
Axudas para a rehabilitación de casas PÁX. 7
Bautizos, falecementos e funcións
Cabeceira da primeira páxina do Catastro de Ensenada que se refire a Santa Mariña de Carracedo
abondosa información da nosa parroquia. En 1752, que foi o ano no que se realizou o interrogatorio na nosa parroquia, Carracedo non pertencía, coma hoxe, a Caldas, senón a Baños de Cuntis. Estaba formado por aproximadamente 174 persoas e 120 casas, das cales 68 eran inhabitables. Coma hoxe, os veciños tamén tiñan que pagar impostos. Á Igrexa, habían de tribu-
tar o dezmo, a primicia e o dereito de boto (este último para o arcebispo de Santiago). No referido aos impostos civís, estaban os servizos ordinarios e extraordinarios, e ademais, aqueles que gravaban o consumo: a alcabala, os centos e a sisa. Loxicamente, estas sangrantes taxas agrababan a precaria existencia da poboación. Por último, quizais o máis interesante que ofreza o cen-
PORTAL DE ARCHIVOS ESPAÑOES
so sexa unha recopilación dos oficios que os veciños desempeñaban. Ademais de labregos e xornaleiros, que eran maioría, había un preceptor de gramática -Domingo Fariña-, un notario -Alberto da Fraga-, un taberneiro -Antonio Nibeiros-, varios sastres -como Benito Piñeiro ou Blas da Bouza-, por non falar de carpinteiros, canteiros, curtidores, agrimensores, texedores e zapateiros.