ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ " ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ¨ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2019

Κωδικός 033518

Κ. Ταχ. Σάμου 8

ΠΕΡΙΟΔΟΣ Γ΄ • ΕΤΟΣ 24ο • ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2019 • ΑΡΙΘΜ. 218 Πρωτοχρονιάτικη Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβ. κ.κ. Εὐσεβίου

Γιά ἕνα Αὔριο διαφορετικό Ἀγαπητά μου παιδιά,

Κ

αθώς ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξίωσε νά γυρίσουμε νέα σελίδα στήν ἀσταμάτητη ροή τοῦ χρόνου, εἶναι εὐκαιρία νά ἀκούσουμε κάποιες σκέψεις, στήν ἀρχή τοῦ νέου ἔτους, μέ σκοπό νά ὠφεληθοῦμε πνευματικά. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή πού ἀποτελεῖ τήν ἀποκάλυψη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, ἀρχίζει καί τελειώνει μέ χρονικές ἀπεικονίσεις. Ἡ Παλαιά Δια­ θήκη ξεκινᾶ μέ τό «Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν» (Γεν. 1, 1). Ἡ Καινή Διαθήκη τελειώνει μέ τό «Ναί, ἔρχομαι ταχύ» (Ἀποκ. 22, 20). Ὁ Θεός στήν Ἁγία Γραφή δέν γίνεται ἀντιληπτός μέ τρόπο ἀφηρημένο, ὅπως στούς φιλοσόφους, ἀλλά μέ τίς ἐπεμβάσεις Του στήν ἱστορική διαδρομή τῶν ἀνθρώπων, ἀπό τήν ἀρχή τῆς

Δημιουργίας ἕως τό τέλος τοῦ κόσμου. Ὁ Θεός προϋπῆρχε τοῦ χρόνου καί δέν περιορίζεται ἀπό αὐτόν. Οἱ ἄνθρωποι διαιροῦν τό χρόνο σέ παρελθόν, παρόν καί μέλλον, προκειμένου νά διευκολύνεται ἡ καθημερινότητά τους. ΄Ἔτσι κάθε νέον ἔτος ἀποτελεῖ εὐκαιρία νά κάνουμε ἕναν ἀπολογισμό πεπραγμένων καί νά βάλουμε νέα ἀρχή στή ζωή μας, μέ βάση τό ἀποστολικό παράγγελμα: «Ξεχνῶ αὐτά πού εἶναι πίσω μου καί κάνω ὅ,τι μπορῶ γιά νά φτάσω αὐτά πού βρίσκονται μπροστά μου» (Φιλιπ. 3, 13), ὅσο κι ἄν ἡ πραγματικότητα πού βιώνουμε εἶναι δύσκολη. ΄Ἴσως γι’ αὐτό τό λόγο χρειάζεται νά κάνουμε ὅλοι μας τήν ὑπέρβαση ἀπό τή δύσκολη καθημερινότητα καί νά «ἐπεκταθοῦμε» στά ἔμπροσθεν, στά παρόντα καί τά μελλοντικά, ἀποφασισμένοι νά μήν ἐπαναλάβουμε λάθη καί ἁμαρτίες, μικρότητες καί παραλείψεις.

2 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ Ἡ ἑλληνική κοινωνία βομβαρδίζεται τά τελευταῖα χρόνια μέ λέξεις ὅπως λιτότητα, κρίση, μνημόνια, πτώχευση, χρεοκοπία, Grexit, ἀνεργία, κατασχέσεις, περικοπές, μειώσεις συντάξεων καί ἄλλες παρόμοιες. ΄Ὅλες αὐτές οἱ ἔννοιες ἔχουν γίνει μισητές στό λαό μας, διότι ἡ ἐφαρμογή τους στήν πράξη συνδέεται μέ σταδιακή ἤ ἀπότομη στέρηση ὑλικῶν ἀγαθῶν, μέ μείωση εἰσοδημάτων, μέ αὔξηση τῶν φορολογικῶν ἐπιβαρύνσεων, μέ φυγή πολλῶν νέων στό ἐξωτερικό, μέ ἀβεβαιότητα γιά τό αὔριο. Ἡ πραγματικότητα εἶναι χωρίς ἄλλο πολύ ζοφερή. Ἰδιαίτερα γιά τά ἀκριτικά νησιά μας, τά ὁποῖα, ἐπιπλέον, δοκιμάζονται καί ἀπό τήν ἀνεξέλεγκτη εἰσροή προσφύγων καί παράτυπων μεταναστῶν μέ τίς πνευματικές καί ἐθνικές ἐπιπτώσεις τους. Γιά τούς πιστούς χριστιανούς ὅμως, πού δέν ἔχουν ἀλλοτριωθεῖ ἀπό τό ὑλιστικό πνεῦμα, ὑπάρχει καί ὁ ἀντίποδας στίς μορφές αὐτές τῆς κρίσης καί τῆς λιτότητας. Εἶναι: – Ἡ ἔννοια τῆς αὐτάρκειας, ἡ ἱκανοποίηση δηλαδή μέ αὐτά πού ἔχει κανείς, – Ἡ μή ἐπιθυμία νά ἀποκτήσει ἄλλα καί ἄλλα ἀγαθά, πολλές φορές περιττά καί ἀχρείαστα, – Η διάθεση νά χαίρεται ὅ,τι ἔχει καί νά εὐχαριστεῖ γι’ αὐτά τόν Θεό, – Ἡ προθυμία νά τά μοιράζεται μέ τούς μή ἔχοντες. Προπαντός ὅμως – Ἡ ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί – Ἡ πεποίθηση ὅτι πρέπει νά ζητάει «πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται» (Ματθ. 6, 33). Τότε τό ἄγχος γιά τό αὔριο ἐξαφανίζεται καί παραχωρεῖ τή θέση του στήν ἠρεμία καί τή γαλήνη τοῦ σήμερα. Παύει νά κυνηγάει διαρκῶς ὑλικά ἀγαθά, πού φυγαδεύουν τή σωματική καί τήν ψυχική ὑγεία, τήν ἠρεμία στήν οἰκογένεια, τή γαλήνη στήν κοινωνία. Οἱ χριστιανοί δέν πρέπει ποτέ νά λησμονοῦμε τό «πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον, οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ», τό ὁποῖο εὐφραινόμαστε νά ἀκοῦμε ὅταν ψάλλεται στίς ἐκκλησίες μας κατά τήν Ἀρτοκλασία.

Δυστυχῶς ὅμως ὑπάρχουν καί πολλοί, κατ΄ ὄνομα χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται νά ἀναγνωρίσουν ὅτι ἐκεῖνο πού μπορεῖ νά μᾶς σώσει ὡς πρόσωπα, ὡς κοινωνία καί ὡς ΄Ἔθνος εἶναι ἡ ἐπιστροφή μας στόν Ἰησοῦ Χριστό. Διότι αὐτός, τοῦ ὁποίου τή Γέννηση γιορτάσαμε καί τιμήσαμε, εἶναι ἡ μοναδική καί ἀνεπανάληπτη ἐγγύηση γιά ἕνα Αὔριο εἰρηνικό καί χαρούμενο, ἐπειδή αὐτός εἶναι ὁ μεγάλος Εἰρηνοποιός, ὁ ἀληθινός Ἄρχων τῆς εἰρήνης, ὁ πραγματικός Φίλος καί Συμπαραστάτης τῆς ζωῆς μας, ἰδιαίτερα τώρα, στίς δύσκολες περιστάσεις πού ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε. Αὐτός δέν μᾶς ἐγκαταλείπει ἀκόμη κι ὅταν ἐμεῖς, σκοτισμένοι καί ζαλισμένοι ἀπό τά προβλήματα, τίς κακίες καί τίς μικρότητές μας, τοῦ φερόμαστε μέ ἀδιαφορία ἤ καί τόν περιφρονοῦμε. Ἀγαπητά μου παιδιά, «Στῶμεν καλῶς»! Οἱ καιροί εἶναι δύσκολοι, ὄχι ὅμως ἀνυπέρβλητα τα ἐμπόδια. Ὁ Ἐνανθρωπήσας Κύριος καί Θεός μας παρουσιάζεται πολλές φορές δίπλα ἤ μπροστά μας, μέ διάφορους τρόπους, στή διάρκεια τῶν χρόνων τῆς ζωῆς μας. Ἁπλώνει τό πανάγιο χέρι του καί ζητάει μέ ἐπιμονή νά γίνει χειραγωγός μας, καθώς ἐπαναλαμβάνει τήν παρήγορη πρόσκληση: «Ἐλᾶτε σ’ ἐμένα ὅσοι κοπιάζετε κι εἶστε φορτωμένοι, κι ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω» (Ματθ. 11, 28. Μακάρι νά ἔδινε καί ἡ δική μας καρδιά τήν ἀπάντηση: «Ναί, Κύριε, ἔρχομαι». Τότε ὄχι μόνο τό νέον ἔτος 2019, ἀλλά καί ὅλα τα χρόνια της ζωῆς μας θά περνοῦσαν μέ ἐσωτερική γαλήνη, πού εἶναι καρπός τῆς ἐμπιστοσύνης μας στή θεία Πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Χρόνια πολλά, εὐλογημένα, μέ ὑγεία καί προσωπική καί οἰκογενειακή προκοπή! Εὐχέτης πρός τόν Κύριο γιά ὅλους σας! Ὁ Ἐπίσκοπός σας † Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας ΕΥΣΕΒΙΟΣ

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

3

«Ὁμολογοῦμεν τήν χάριν, κηρύττομεν τόν ἔλεον, οὐ κρύπτομεν τήν εὐεργεσίαν» Ἐγκύκλιος Θεοφανείων

Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Μ

έ αὐτά τά λόγια τῆς εὐχῆς καθαγιασμοῦ τοῦ ὕδατος τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, ἡ Ἐκκλησία μας διατρανώνει σήμερα τήν εὐγνωμοσύνη της στόν Σωτῆρα Χριστό, ὁ Ὁποῖος μέ τό Βάπτισμά Του ἐγκαινίασε τήν ἐπί γῆς δημόσια δράση Του γιά τήν σωτηρία μας, φτάνοντας μέχρι τόν σταυρικό θάνατο, τήν Ἀνάσταση καί τήν Ἀνάληψή Του, ἐν ἀναμονῆ καί τῆς δευτέρας καί ἐνδόξου πάλιν παρουσίας Του. Ξεχειλίζει ἡ εὐγνωμοσύνη μας σήμερα στόν Χριστό, γιατί συνεχίζει νᾶ μᾶς εὐεργετεῖ πολλαπλῶς μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία Του. Ἡ Ἐκκλησία διαμέσου τῆς Ἱερωσύνης διαχειρίζεται τήν χάρη καί τό ἔλεός Του, γιά τήν ὠφέλεια καί τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Αὐτό φανερώνει τό σπουδαῖο ἔργο, πού ἐπιτελοῦν οἱ Ἱερεῖς μέσα στόν κόσμο, καθώς διαχειρίζονται τήν χάρη καί τό ἔλεος, πού τούς ἐμπιστεύθηκε ὁ Χριστός. Ὁ Χριστός διά τῆς Ἱερωσύνης Του ἐνισχύει τούς πιστούς Του στίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, θεραπεύει τίς ψυχές καί τά σώματά τους, παρέχει τήν δυνατότητα μετοχῆς στήν Θεότητα μέσα ἀπό τήν θεία Κοινωνία καί τούς ἀξιώνει νά πορεύωνται τόν δρόμον τῆς ζωῆς τους μέσα καί κάτω ἀπό τήν χάρη καί τό ἔλεός Του.

Ὁ Χριστός, ὅπως τότε μέ τό βάπτισμά Του στόν Ἰορδάνη, ἔτσι καί σήμερα διά τοῦ Ἱερέως ἁγιάζει τήν κτίση καί τήν ὕλη. Τό νερό, διά τῆς ἱερατικῆς εὐλογίας γίνεται Ἁγιασμός, γιά νά ἀντλήσουμε μέ εὐφροσύνη, ὅπως λέει ὁ Προφήτης Ἠσαϊας καί νά διατηρήσουμε τόν Μεγάλο Ἁγιασμό στά σπίτια μας, γιά νά ἁγιάσουμε ὁλόκληρη τή ζωή μας, ὥστε νά ἔχουμε εὔκαιρη βοήθεια μέσα ἀπό ἕνα χειροπιαστό σημεῖο τῆς θείας Χάρης καί τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ὠφέλεια καί τή σωτηρία μας. Αὐτό εἶναι τό κύριο ἔργο τῶν Ἱερέων. Δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα σπουδαῖο ἔργο, ἀλλά εἶναι ἕνα ἔργο μοναδικό. Ὁ Ἱερέας παρά τήν ἀναξιότητά του, ἀξιώνεται ἀπό τόν Χριστό νά συνεχίζει τό ἔργο της σωτηρίας στόν κόσμο, μέ τήν συνδρομή τῆς Θείας Χάρης, ἡ ὁποία θεραπεύει τά ἀσθενῆ καί συμπληρώνει ὅσα λείπουν, ὥστε νά διασφαλίζεται ἡ ἔκβαση τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου καί κανείς νά μήν ἀμφισβητεῖ ἤ νά ἀμφιβάλει γι’ αὐτό. Ὁ κόσμος χωρίς τήν Ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ θά ἦταν πνευματικά νεκρός. Οἱ ἄνθρωποι θά καταντοῦσαν δέσμιοι τοῦ διαβόλου μέσα ἀπό τήν ἁμαρτία, χωρίς νά μποροῦν νά ἐλευθερωθοῦν ἀπό αὐτήν. Αὐτή ἡ προσφορά τοῦ Ἱερέως δέν ἀντισταθμίζεται μέ κανένα μισθό!

4 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

Τό ἔργο τοῦ Ἱερέως ἀξίζει ὅσο ἡ ἀνθρώπινη ζωή καί πολύ περισσότερο μάλιστα, ἀφοῦ γι’ αὐτό τό ἔργο θυσιάσθηκε ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας ἅπαξ διά παντός ἐπί τοῦ Σταυροῦ, καθαρίζοντας μέ τό αἷμα Του τήν ἀνθρώπινη φύση ἀπό τήν ἁμαρτία ἤ ὅπως πολύ ὄμορφα τό λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «ἐξάλειψε τό χειρόγραφο τῶν ἁμαρτιῶν μας καρφώνοντάς το στόν Σταυρό» (Βλ. Κολ. β΄ 14). Ἀγαπητά μου παιδιά, Σήμερα, πού ἑορτάζουμε τήν φανέρωση τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο γιά τή σωτηρία μας, ἄς μείνουμε μακρυά ἀπό τίς θρασεῖες καί αὐθάδεις φωνές, πού ὑποτιμοῦν τήν Ἱερωσύνη καί τήν ἐργώδη προσφορά τοῦ Ἱερέως στήν κοινωνία μας. Ἄς γνωρίζουμε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία μέ τήν Ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ προασπίζει τό ἱερό τρίπτυχο τοῦ Ἔθνους μας: Πατρίδα, Θρησκεία, Οἰκογένεια, ὥστε μέ τήν χάρη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ νά μήν ξεριζωθεῖ ὁ ἱστός καί τά θεμέλια τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου τοῦ Ὀρθοδόξου Γένους μας. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μάλιστα στήν Ἑλλάδα, διά μέσου τῶν Ἱερέων- Ἐφημερίων συντονίζει τό ὅλο φιλανθρωπικό καί ἱεραποστολικό της ἔργο. Ζητιανεύει στήν κυριολεξία τήν ἔμπρακτη ἀγάπη τῶν μελῶν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ γιά νά στηρίξει καί νά ἐνισχύσει τούς ἐνδεεῖς καί τίς ἐμπερίστατες οἰκογένειες, χωρίς διάκριση χρώματος, φυλῆς ἤ θρησκείας. Διεγείρει τά φιλάνθρωπα συναισθήματα τῶν πιστῶν γιά νά συμπληρώσει τό κενό τῆς βιοτικῆς μέριμνας, πού δημιουργεῖ ἡ κρατική ἀναλγησία. Ὁ Ἱερέας γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ τρέχει νά προσφέρει τά ἀναγκαῖα στούς πτωχούς Ἀδελφούς γιά τήν ἀπρόσκοπτη συνέχιση τῆς ζωῆς τους, ἀν καί τοῦτο εἶναι δευτερεῦον ἔργο του. Γιά τόν λόγο αὐτό εὐθύς ἀμέσως μάλιστα θά περιαχθεῖ δίσκος γιά νά συνεχισθεῖ αὐτή ἡ ἀναγκαία,

ἴσως ὅσο ποτέ ἄλλοτε, φιλανθρωπική δραστηριότητα ὑπέρ τῶν οἰκονομικά ἀδυνάτων Ἀδελφῶν. Ἄραγε ἀναρωτήθηκε ποτέ κανείς, τί θα γινόταν στήν Ἑλλάδα μας, ἄν σταματοῦσε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας τήν διενεργούμενη φιλανθρωπία; Σκέφθηκε μήπως ποτέ κανείς ἄν θά μποροῦσε κανείς ἄλλος νά στηρίξει τόσο τούς ἔχοντες ἀνάγκη, ὅσο ὁ Ἱερέας-Ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας ἤ τοῦ Χωριοῦ, πού ἀποτελεῖ πλέον καί τό μοναδικό σημεῖο πνευματικῆς καί ἐθνικῆς ἀναφορᾶς; Καί γιά τήν προσφορά τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἱερέων στά ἐθνικά θέματα, λόγος νά μήν γίνεται, ἰδίως στά ἀκριτικά μας Νησιά! Ἄς διαχωρίσουμε λοιπόν τή θέση μας ἀπό τήν βλάσφημη πρόθεση νά ἐξορισθεῖ ὁ Χριστός ἀπό τό σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι. Εἶναι θλιβερό νά ἀκούγωνται τέτοιες φωνές στήν Πατρίδα μας, ἀπό τήν στιγμή μάλιστα, πού εἶναι ἱστορικά ἀποδεδειγμένο, ὅτι ὁ Ἑλληνισμός διαφυλάχθηκε στό πέρασμα τῶν αἰώνων μέσα στήν Ἐκκλησία. Διότι τό Ἔθνος μας διατηρήθηκε Ἑλληνικό καί Ὀρθόδοξο μέ τήν θυσιαστική διακονία τῶν Ἱερέων-Ἐφημερίων, ἰδιαιτέρως μάλιστα στά 400 χρόνια τῆς τουρκικῆς δουλείας! Ἀντιθέτως ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἄς διακηρύττουμε μέ λόγια καί μέ ἔργα τήν εὐγνωμοσύνη μας στόν Χριστό γιά τήν χάρη καί τό ἔλεός Του κι ἄς συνεχίσουμε νά διαχειριζόμαστε τά δῶρα τῆς μυστηριακῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία μέσα ἀπό τούς Ἱερεῖς, ἐμψυχώνει τήν κοινωνία μας, λυτρώνει τόν ἄνθρωπο καί τόν μεταθέτει ἀπό τόν παρόντα ἐφήμερο κόσμο, στήν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν. Χρόνια πολλά κι εὐλογημένα Μέ πατρική ἀγάπη τοῦ ἐπιφανέντος Χριστοῦ † Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας ΕΥΣΕΒΙΟΣ.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

5

Οἱ ἄνθρωποι τοῦ περιθωρίου θά μᾶς σπρώξουν στόν Παράδεισο...

Π

ερπατοῦσα στήν παραλία τῆς Θεσσαλονίκης ἀπόγευμα πρός βράδυ, ὅταν ἕνας τοξικομανής μέ πλησίασε. Δέν μοῦ ζήτησε λεφτά, ἀλλά μέ ρώτησε ἄν μποροῦσα νά τοῦ ἀγοράσω μιά ρόκα (καλαμπόκι) πού ἔψηνε κάποιος πιό κάτω σέ ἕνα μικρό πάγκο πού εἶχε στήσει. Τόν ρώτησα ἄν ἤθελε καί κάτι ἄλλο. Μοῦ εἶπε ὅτι ἤθελε νά πάω νά τοῦ τήν ἀγοράσω ἐγώ ἐπειδή χρωστοῦσε στόν καλαμποκά καί ἴσως νά μή τοῦ ἔδινε! Πῆγα καί ἀφοῦ τοῦ τήν ἔφερα, μέ ρώτησε ἄν μπορῶ νά κάτσω λίγο μαζί του ἤ ἄν ντρέπομαι! Τοῦ ἀπάντησα ὅτι θά ντραπῶ, ἄν δέν κάτσω. Τότε μοῦ εἶπε τό ἑξῆς ἐκπληκτικό: «Φίλε, μακριά ἀπό τόν Χριστό ἔτσι καταντᾶς! Ὅμως προσπαθῶ ἐδῶ καί καιρό νά κόψω τά ναρκωτικά γιά νά μήν Τόν στεναχωρῶ! Δέν ξέρω ἄν θά τά καταφέρω, ἀλλά ἐπειδή μᾶλλον δέ θά ζήσω πολύ, θέλω, ὅταν θά πάω μπροστά Του, νά ἔχω νά Τοῦ δείξω τόν ἀγώνα μου μήπως καί μέ λυπηθεῖ!» Ἤμασταν κάπου κοντά στό ὕψος τοῦ ἱ. Ναοῦ Κυρίλλου καί Μεθοδίου. Μοῦ λέει: «Πάω κάθε πρωί ἀπέναντι καί μέ κοιτοῦν ὅλοι καλά-καλά ἐπειδή νομίζουν ὅτι θέλω λεφτά. Ὅμως ἐγώ πηγαίνω μπροστά στήν εἰκόνα γιά νά ζητήσω βοήθεια νά κόψω τά ναρκωτικά. Δέν ἀνάβω κερί ἐπειδή δέν ἔχω λεφτά νά πάρω! (ΦΙΛΟΤΙΜΟ) Καί κάθε βράδυ πάλι πηγαίνω καί λέω “δέν τά κατάφερα συγγνώμη!” Ἤ λέω “σήμερα κάπως τό πάλεψα εὐχαριστῶ!”» Ἔζησα στά λόγια αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου στιγμές ἀπό τά συναξάρια!

Τοῦ ἔδωσα κάτι λεφτά καί τοῦ εἶπα ἀπό αὔριο νά πηγαίνει στήν ἐκκλησία καί νά παίρνει κερί, ἀλλά νά προσεύχεται καί γιά τή δικιά μου ψυχή. Μέ διαβεβαίωσε ὅτι τά λεφτά δέ θά τά χαλάσει καί ὅτι θά τά δώσει ὅλα μαζεμένα ἐκεῖ, γιά νά μήν μπαίνει στόν πειρασμό καί τά ξοδέψει, καί κάθε μέρα θά παίρνει 2 κεριά. Τοῦ λέω «μέ λένε Νίκο». Μοῦ εἶπε ὅτι δέν εἶναι δύσκολο νά μέ θυμᾶται ἀφοῦ κανείς δέν κάθεται μαζί του καί ἔτσι δέν ἔχει φίλους καί γνωστούς. Δέν ρώτησα πολλά γι’ αὐτόν. Δέν ἤθελα νά νιώσει ὅτι παραβιάζω τήν παράξενη ζωή του μέ τήν ἀδιακρισία μου. Τήν ὥρα πού ἔφευγα, μοῦ εἶπε ὅτι χάρηκε πού κάθισα μαζί του καί ὅτι τοῦ ἔκανε καλό ἡ παρέα. Τώρα ἐσεῖς, πού διαβάζετε αὐτό τό κείμενο, καταλαβαίνετε καλά ποιός ἀπό τούς δυό ὠφελήθηκε! Πρίν τή συνάντησή μου μέ αὐτόν τόν ἄνθρωπο, εἶχα σκέψεις ὅτι ὅλη μου ἡ ζωή εἶναι ἕνα ζόρι καί ὅτι ὅλο δυσκολίες ἀντιμετωπίζω. Πάνω πού πήγαινε νά μέ πάρει ἀπό κάτω, ἦρθε στόν δρόμο μου αὐτή ἡ ψυχή. Πῶς μετά νά μήν πῶ ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἀγαπάει; Πῶς; Πολύ μᾶς ἀγαπάει... Ἐν τῶ μεταξύ, μᾶλλον ἀπό σήμερα καί γιά λίγες τουλάχιστον μέρες, ἕνας τοξικομανής προσεύχεται καί γιά μένα! Νά δεῖτε πού οἱ ἄνθρωποι τοῦ περιθωρίου καί οἱ «τελειωμένοι» θά μᾶς σπρώξουν στόν Παράδεισο! Κύριος φωτισμός μου! Εὐχαριστῶ γιά ὅλα, παράξενε φίλε. Πηγή: www.agiameteora.net

6 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

Η Υπαπαντη τοῦ ΚυρΙου Κόλπους Πατρός τυποῦσι τοῦ σοῦ, Χριστέ μου, τοῦ Συμεών αἱ χεῖρες, αἵ φέρουσί σε.

Τ

ίς ἀγκάλες τοῦ Πατέρα σου, Χριστέ μου, συμβολίζουν τά χέρια τοῦ Συμεών πού σέ κρατοῦν, ἀναφέρουν οἱ δύο Στίχοι πού προηγοῦνται τοῦ Συναξαρίου στίς 2 τοῦ μηνός Φεβρουαρίου, ὁπότε ἑορτάζεται «ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐδέξατο αὐτόν εἰς τάς ἀγκάλας αὑτοῦ ὁ δίκαιος Συμεών». Ἡ ἀφιέρωση τῶν πρωτότοκων ἀγοριῶν στόν Θεό Γιατί ἡ ἁγία Ἀειπάρθενος καί ὁ Ἰωσήφ ἔφεραν τό βρέφος Ἰησοῦ στό Ναό σαράντα μέρες μετά τή θεία Γέννησή του; Ἡ ἀπάντηση βρίσκεται στά ἱερά βιβλία Ἔξοδος, Λευιτικόν καί Ἀριθμοί τῆς Πεντατεύχου. Ἄς ἀνατρέξουμε σ’ αὐτά: Ὅταν ὁ Θεός ἔβγαλε τούς Ἰσραηλίτες ἀπό τήν Αἴγυπτο, μετά ἀπό μία 400χρονη σκλαβιά, εἶπε στόν Μωυσή: Θά ἀφιερώσεις σ’ ἐμένα ὅλα τά ἀρσενικά πρωτότοκα..., εἴτε ἄνθρωπος εἶναι εἴτε ζῶο, θά ἀνήκει σ’ ἐμένα. Ὁ Μωυσής, μεταφέροντας τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου στούς Ἰσραηλίτες, συνέχισε: Ὅταν ὁ Θεός σᾶς φέρει στή χώρα τῶν Χαναναίων..., θ’ ἀφιερώνετε σ’ αὐτόν κάθε ἀρσενικό πού γεννιέται πρῶτο. Κάθε πρωτογέννητο ἀρσενικό ζῶο ἀπ’ τά κοπάδια σας θά ἀνήκει στόν Κύριο ( Ἔξ. 13,1. 1213). Δίνει μάλιστα καί τήν ἐξήγηση τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ: Ἄν κάποτε ρωτήσουν τά παιδιά σας τί σημαίνει αὐτό, θά τούς ἀπαντήσετε: Ὁ Κύριος μᾶς ἔβγαλε ἀπό τήν Αἴγυπτο, τόν τόπο τῆς δουλείας, μέ δυναμι-

κές ἐνέργειες. Ὅταν ὁ Φαραώ ἀρνιόταν πεισματικά νά μᾶς ἀφήσει νά φύγουμε, ὁ Κύριος θανάτωσε ὅλα τά πρωτότοκα στήν Αἴγυπτο, ἀνθρώπους καί ζῶα. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού θυσιάζουμε κάθε πρωτογέννητο ἀρσενικό ζῶο κι ἐξαγοράζουμε κάθε πρωτότοκο γιό μας. Αὐτές οἱ θυσίες πρέπει νά εἶναι γιά σᾶς μία ὑπόμνηση, κάτι σάν ἀνεξίτηλο σημάδι στό χέρι ἤ στό μέτωπό σας, ὅτι μέ δυναμικές ἐνέργειες μᾶς ἔβγαλε ὁ Κύριος ἀπό τήν Αἴγυπτο ( Ἔξ. 13, 1416). Ἄλλη μία βασική διάταξη τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου ὅριζε καί τά ἑπόμενα: Ἄν μία γυναίκα... γεννήσει ἀγόρι, θά εἶναι ἀκάθαρτη γιά ἑπτά μέρες, ὅπως συμβαίνει καί μέ τίς μέρες τῆς περιόδου της. Τήν ὄγδοη μέρα θά γίνει ἡ περιτομή τοῦ παιδιοῦ, θά παραμείνει στό σπίτι 33 μέρες ἀκόμη γιά τόν καθαρισμό της ἀπό τό αἷμα· δέν θά ἀγγίξει τίποτε ἅγιο, οὔτε θά μπεῖ στό ἁγιαστήριο ὡσότου συμπληρωθοῦν οἱ μέρες τοῦ καθαρισμοῦ της (Λευιτ. 12, 2-4). Στό σημεῖο αὐτό κρίνουμε σκόπιμο νά δοθεῖ ἡ ἐξήγηση γιατί, παρόλο πού ἡ ἀπόκτηση παιδιῶν εἶναι θεϊκή ἐντολή (“αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε...”, - Γεν.

1,28), ἐντούτοις ἡ γυναίκα θεωρεῖται μετά τόν τοκετό “ἀκάθαρτη”. Καί τόσο ἡ ἴδια ὅσο καί τό βρέφος προσάγονται τήν 40ή μέρα στό ναό γιά «καθαρισμό». Ἀντιγράφουμε ἐδῶ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τό ἔργο «Οἱ Δεσποτικές ἑορτές» τοῦ μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἱεροθέου (Σ. Βλάχου): “Βεβαίως, ἡ γέννηση τῶν παιδιῶν εἶναι εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέν πρέπει νά ἀγνοῆται ὅτι ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο γεννᾶται ὁ ἄνθρωπος εἶναι καρπός καί ἀποτέλεσμα τῆς πτώσεως, εἶναι οἱ λεγόμενοι δερμάτινοι χιτῶνες, πού φόρεσε ὁ Ἀδάμ μετά τήν πτώση καί τήν ἀπώλεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Μέσα στά πλαίσια αὐτά πρέπει νά δοῦμε τό ψαλμικό: Ἰδού

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου (Ψαλμ. 50,7). Τελικά, ὁ Θεός εὐλόγησε αὐτόν τόν τρόπο γεννήσεως τοῦ ἀνθρώπου, κατά παραχώρηση, ἀλλ’ ὅμως εἶναι καρπός τῆς πτώσεως. Τόσο οἱ γονεῖς ὅσο καί τά παιδιά πρέπει νά ἐνθυμοῦνται αὐτήν τήν πραγματικότητα. Μέσα στά θεο­λογικά αὐτά πλαίσια πρέπει νά ἑρμηνευθεῖ ἡ τελετή τοῦ καθαρισμοῦ» (σελ. 81). Ἄλλωστε ἡ ἁγιότητα τοῦ Θεοῦ ἀπαιτεῖ καί ἀπό ὅσους πιστεύουν σ’ Αὐτόν ἀνάλογη ἁγιότητα, πού ἐκτός τῶν ἄλλων ἐπιτυγχάνεται καί μέ τήν τήρηση τῶν κανόνων τελετουργικῆς καθαρότητας καί καθαρότητας τῆς καρδιᾶς, στοιχεῖα ἀπαραίτητα τόσο γιά τήν ὑποδοχή καί ἀποδοχή τῆς μηνύματος τοῦ Κυρίου (Ματθ. 15, 10-20), ὅσο καί γιά τήν παραδοχή ὅτι στή δημιουργία τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχουν καθαρά καί ἀκάθαρτα (πρβλ. Πράξ. 10, 15. 28· Ρωμ. 14, 14. 20· Α΄ Κορ. 10, 26 κ.ἀ.). Ὁ Ἰησοῦς Χριστός, τηρητής τοῦ Νόμου Πηγαίνοντας ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μέ τό βρέφος Ἰησοῦ στό ναό γιά «καθαρισμό» τήν 40ή ἡμέρα ἀπό τή Γέννησή του, σημαίνει ὅτι εἶχαν ἀνάγκη ἀπ’ αὐτόν; Ἀσφαλῶς ὄχι! Δεδομένου ὅτι δέν συνέτρεχε στήν περίπτωσή τους αὐτό πού μέ σαφήνεια ὅριζε ὁ Μωσαϊκός νόμος: Γυνή, ἥτις ἐάν σπερματισθῇ καί τέκῃ ἄρρεν, καί ἀκάθαρτος ἔσται... (Λευϊτ. 12,2). Διότι ὁ Ἰησοῦς γεννήθηκε «ἐκ Πνεύματος ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου», χωρίς τή συμμετοχή ἀνδρός. Ἀρκετοί ἀπό τούς σημερινούς ἀνθρώπους, ἀκόμα καί ἀπό τούς ὀρθοδόξους χριστιανούς, δυσκολεύονται νά παραδεχτοῦν τό μέγα αὐτό Μυστήριο. Διότι προσπαθοῦν νά ἐντάξουν τό γεγονός τῆς «ἀσπόρου συλλή­ ψεως» στά φυσικά καί βιολογικά γεγονότα, τά ὁποῖα εἶναι ἑπόμενο νά ἔχουν καί λογική ἐξήγηση. Ἐδῶ ὅμως δέν πρόκειται γιά κάτι τέτοιο. Σέ κάθε ἄλλη περίπτωση ἀποκλείεται μία παρθένος νά γεννήσει παιδί χωρίς τή συμμετοχή ἀνδρός. Ἄν αὐτό εἶναι ἀδύνατο γιά τόν ἄνθρωπο, ὅμως οὐκ ἀδυνατήσει παρά τῷ Θεῷ (Λουκ.

1,37). Ὁ Δημιουργός τῶν πάντων Κύριος εἶχε τό σχέδιό του γιά τήν ἀνάπλαση τοῦ ἀνθρώπου πού ἔπεσε στήν

7 ἁμαρτία καί τή φθορά. Ἔτσι λοιπόν, καθώς γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, «ὁ Θεός καταδέχθηκε νά πάρει ἀπό μᾶς τή φύση μας, ἀφοῦ ἑνώθηκε μ’ αὐτήν ὑποστατικά κατά θαυμαστό τρόπο». Κι ἐπειδή ἦταν ἀδύνατο νά ἑνωθεῖ μέ τή μολυσμένη φύση τῶν ἀνθρώπων, πρίν αὐτή καθαριστεῖ καί γίνει κατάλληλη γιά ἕνωση, χρειαζόταν, λέει ὁ ἴδιος Πατέρας, «μία τελείως ἀμόλυντη καί καθαρότατη Παρθένος γιά νά κυοφορήσει καί νά γεννήσει τόν ἐραστή καί χορηγό τῆς καθαρότητας» ( Ὁμιλία ΝΒ΄, § 6). Κι αὐτή ἡ προετοιμασία της ἔλαβε χώραν στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τοῦ Ναοῦ. Ἀφοῦ λοιπόν ἡ Θεοτόκος δέν ὑπαγόταν στήν περίπτωση τῶν γυναικῶν πού γέννησαν μέ τή συμμετοχή ἀνδρός, γιατί μαζί μέ τόν Ἰησοῦ πῆγαν στό ναό γιά «καθαρισμό»; Ἡ ἀπάντηση εἶναι: Γιά νά ἐφαρμόσουν τό Μωσαϊκό Νόμο πού ἴσχυε ἀκόμη, ἀφοῦ δέν εἶχε κηρυχθεῖ τό Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό. Τό σημεῖο αὐτό χρήζει μιᾶς ἐμβάθυνσης. Γιατί δηλαδή ὁ Κύριός μας τήρησε τή διάταξη τοῦ «καθαρμοῦ»; Γιατί, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ἦταν ὁ Νομοθέτης, ὑποτάσσεται καί συμμορφώνεται σ’ αὐτήν; Πῶς, ἐνῶ ἐκεῖνος ἐλευθέρωσε τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν «κατάρα τοῦ Νόμου», τηρεῖ καί ἐφαρμόζει αὐτό τό Νόμο; Μιά πειστική ἀπάντηση μᾶς δίνει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στό «Ἑορτοδρόμιό» του, ὅπου γράφει ὅτι γιά δύο λόγους ἔπραξε τοῦτο: Γιά νά παρακινήσει τούς ἀνθρώπους νά τηροῦν τό Νόμο, καί γιά νά τούς δείξει ὅτι ὁ ἴδιος δέν παραβαίνει τίς διατάξεις πού θέσπισε ὁ Θεός. Ἀλλά καί ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, στό λόγο του στήν Ὑπαπαντή, ἐκφράζοντας τό θαυμασμό του γιά τή μεγάλη οἰκονομία καί τήν ἀνεξερεύνητη ἀγαθότητα τοῦ Κυρίου, πού καταδέχθηκε νά βάλει τόν ἑαυτό του κάτω ἀπό τίς διατάξεις τοῦ Νόμου, σημειώνει ὅτι «δέν ἀπέφυγε νά ὑποκύψει σέ ὅσα αὐτός θεσπίζει». Κι αὐτό γίνεται, λέει, «γιά νά μή θεωρηθεῖ ἀπό ὅσους μάχονται τό Χριστό, ὅτι εἶναι ἀντίθεος» (ΒΕΠΕΣ 36,235). Ἄλλωστε ὁ Ἰησοῦς θά δια­ κήρυττε ἀργότερα: Μή νομίσετε ὅτι ἦρθα γιά νά καταργήσω τό νόμο ἤ τούς προφῆτες. Δέν ἦρθα γιά νά τά καταργήσω, ἀλλά γιά νά τά πραγματοποιήσω (Ματθ.

5,17). Εὐάγγελος Π. Λέκκος

8 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ †ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἀδελφοί, προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Δ

οξάζομεν τόν Πανάγιον καί Πανοικτίρμονα Θεόν, διότι ἠξιώθημεν καί ἐφέτος νά φθάσωμεν εἰς τήν πανέορτον ἡμέραν τῶν Χριστουγέννων, τήν ἑορτήν τῆς σαρκώσεως τοῦ προαιωνίου Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ «δι᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν». Διά τοῦ «ἀεί μυστηρίου» καί «μεγάλου θαύματος» τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως, τό «μέγα τραῦμα», ὁ ἐν σκότει καί σκιᾷ καθήμενος ἄνθρωπος, καθίσταται «υἱός φωτός καί υἱός ἡμέρας»[1], ἀνοίγει δι᾿ αὐτόν ἡ εὐλογημένη ὁδός τῆς κατά χάριν θεώσεως. Ἐν τῷ θεανδρικῷ μυστηρίῳ τῆς Ἐκκλησίας καί διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων της, γεννᾶται καί μορφοῦται ὁ Χριστός εἰς τήν ψυχήν καί τήν ὕπαρξίν μας. «Ὁ τοῦ Θεοῦ Λόγος», θεολογεῖ ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, «ἐφάπαξ κατά σάρκα γεννηθείς, ἀεί γεννᾶται θέλων κατά πνεῦμα διά φιλανθρωπίαν τοῖς θέλουσι· καί γίνεται βρέφος, ἑαυτόν ἐν ἐκείνοις διαπλάττων ταῖς ἀρεταῖς καί τοσοῦτον φαινόμενος, ὅσον χωρεῖν ἐπίσταται τόν δεχόμενον»[2]. Δέν εἶναι «Θεός - Ἰδέα», ὡς ὁ θεός τῶν φιλοσόφων, οὔτε Θεός κεκλεισμένος εἰς τήν ἀπόλυτον ὑπερβατικότητά του καί ἀπροσπέλαστος, ἀλλά εἶναι ὁ «Ἐμμανουήλ», ὁ «Θεός μεθ᾿ ἡμῶν»[3], εὑρίσκεται ἐγγύτερον εἰς ἡμᾶς, ἀπό ὅσον ἡμεῖς οἱ ἴδιοι εἰς τόν ἑαυτόν μας, εἶναι «καί ἡμῶν αὐτῶν συγγενέστερος»[4]. Ἡ πίστις εἰς τήν ἀπρόσιτον καί ἄσαρκον Θεότητα δέν μεταμορφώνει τήν ζωήν τοῦ ἀνθρώπου, δέν αἴρει τήν πόλωσιν μεταξύ ὕλης καί πνεύματος, δέν γεφυρώνει τό χάσμα μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς. Ἡ Σάρκωσις τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι ἡ φανέρωσις τῆς ἀληθείας περί Θεοῦ καί ἀνθρώπου, ἡ ὁποία σώζει τό ἀνθρώπινον γένος ἀπό τούς σκοτεινούς λαβυρίνθους, τόσον τοῦ ὑλισμοῦ καί τοῦ ἀνθρωπομονισμοῦ, ὅσον καί τοῦ ἱδεαλισμοῦ καί τοῦ δυϊσμοῦ. Ἡ καταδίκη τοῦ νεστο-

ριανισμοῦ καί τοῦ μονοφυσιτισμοῦ ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας σηματοδοτεῖ τήν ἀπόρριψιν δύο καθολικωτέρων τάσεων τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς, καί δή ἀφ᾽ ἑνός τῆς ἀπολυτοποιήσεως τοῦ ἀνθρωποκεντρισμοῦ καί ἀφ᾽ ἑτέρου τῆς ἐξιδανικεύσεως τῆς ἰδεαλιστικῆς ἐκδοχῆς τῆς ζωῆς καί τῆς ἀληθείας, παρεκκλίσεων ἰδιαιτέρως διαδεδομένων καί εἰς τήν ἐποχήν μας. Ὁ σύγχρονος «νεστοριανισμός» ἐκφράζεται ὡς πνεῦμα ἐκκοσμικεύσεως, ὡς ἐπιστημονισμός καί ἀπόλυτος προτεραιότης τῆς χρηστικῆς γνώσεως, ὡς ἀπόλυτος ἰδιονομία τῆς οἰκονομίας, ὡς αὐτοσωτηρική ἀλαζονεία καί ἀθεΐα, ὡς ὁ «μή πολιτισμός» τοῦ ἀτομοκεντρισμοῦ καί τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, ὡς νομικισμός καί ἠθικισμός, ὡς «τέλος τῆς αἰδοῦς» καί ταύτισις τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης καί τῆς μετανοίας μέ τήν λεγομένην «ἠθικήν τῶν ἀδυνάτων», Ὁ «μονοφυσιτισμός» πάλιν ἐκπροσωπεῖται σήμερον ἀπό τάς τάσεις δαιμονοποιήσεως τοῦ σώματος καί τοῦ φυσικοῦ ἀνθρώπου, ἀπό τόν πουριτανισμόν καί τά σύνδρομα «καθαρότητος», τήν ἐσωστρεφῆ ἄκαρπον πνευματικότητα καί τούς ποικίλους μυστικισμούς, ἀπό τήν περιφρόνησιν τοῦ ὀρθοῦ λόγου, τῆς τέχνης καί τοῦ πολιτισμοῦ, ἀπό τήν ἄρνησιν τοῦ διαλόγου καί τήν ἀπόρριψιν τοῦ διαφορετικοῦ, μέ ἐπικίνδυνον ἐκφραστήν, ἐν ὀνόματι τῆς «μόνης καί ἀποκλειστικῆς ἀληθείας», τόν θρησκευτικόν φονταμενταλισμόν, ὁ ὁποῖος τρέφεται ἀπό ἀπολυτοποιήσεις καί ἀπορρίψεις καί τροφοδοτεῖ τήν βίαν καί τήν διάσπασιν. Εἶναι προφανές ὅτι, τόσον ἡ νεστοριανίζουσα ἀποθέωσις τοῦ κόσμου, ὅσον καί ἡ μονοφυσιτίζουσα δαιμονοποίησίς του, ἀφήνουν τόν κόσμον καί τήν ἱστορίαν, τόν πολιτισμόν καί τούς πολιτισμούς, ἐκτεθειμένους εἰς τάς δυνάμεις τοῦ «νῦν αἰῶνος», καί παγιώνουν τοιουτοτρόπως τήν αὐτονόμησιν καί τά ἀδιέξοδά των. Ἡ χριστιανική πίστις εἶναι ἡ βεβαιότης τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ὑπό τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης, ὁ ὁποῖος προσέλαβε φιλανθρώπως τήν ἡμετέραν φύσιν

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ καί ἐχαρίσατο ἡμῖν πάλιν τό διά τῆς πτώσεως ἀπολεσθέν «καθ᾽ ὁμοίωσιν», ἱκανώσας ἡμᾶς εἰς τήν κατ᾽ ἀλήθειαν ζωήν ἐν τῷ Σώματι Αὐτοῦ, τῇ Ἐκκλησίᾳ. Σύνολος ἡ ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζει τό μυστήριον τῆς θεανθρωπότητος. Ὁ Θεάνθρωπος Σωτήρ ἀνέλαβεν «ἐκκλησίας σάρκα»[5] καί ἔδειξε, «πρῶτος καί μόνος», «τόν ἀληθινόν ἄνθρωπον καί τέλειον καί τρόπων καί ζωῆς καί τῶν ἄλλων ἕνεκα πάντων»[6]. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ τόπος τῆς «κοινῆς σωτηρίας», τῆς «κοινῆς ἐλευθερίας» καί τῆς ἐλπίδος τῆς «κοινῆς βασιλείας», εἶναι ὁ τρόπος τῆς βιώσεως τῆς ἐλευθεροποιοῦ ἀληθείας, ὁ πυρήν τῆς ὁποίας εἶναι τό ἀληθεύειν ἐν ἀγάπῃ. Ἡ ἀγάπη αὐτή ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς ἁπλῆς ἀνθρωπιστικῆς δράσεως, καθ᾽ ὅτι ἡ πηγή καί τό πρότυπον αὐτῆς εἶναι ἡ ὑπερβαίνουσα τόν ἀνθρώπινον λόγον θεία φιλανθρωπία. «Ἐν τούτῳ ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἀπέσταλκεν ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον ἵνα ζήσωμεν δι᾽ αὐτοῦ. Ἐν τούτῳ ἐστίν ἡ ἀγάπη, οὐχ ὅτι ἡμεῖς ἠγαπήσαμεν τόν Θεόν, ἀλλ᾽ ὅτι αὐτός ἠγάπησεν ἡμᾶς... Ἀγαπητοί, εἰ οὕτως ὁ Θεός ἠγάπησεν ἡμᾶς, καί ἡμεῖς ὀφείλομεν ἀλλήλους ἀγαπᾶν»[7]. Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, ἐκεῖ εἶναι παρών ὁ Θεός. Αὐτή ἡ σωτηριώδης ἀλήθεια πρέπει νά ἐκφράζεται καί εἰς τόν τρόπον μέ τόν ὁποῖον ἑορτάζομεν τό σεπτόν Γενέθλιον τοῦ ἐπισκεψαμένου ἡμᾶς ἐξ ὕψους Σωτῆρος ἡμῶν. Ἡ ἑορτή εἶναι πάντοτε «πλήρωμα χρόνου», καιρός αὐτογνωσίας, εὐχαριστίας διά τό μέγεθος τῆς θείας φιλανθρώπου ἀγάπης, μαρτυρία τῆς ἀληθείας τῆς θεανθρωπότητος καί τῆς ἐν Χριστῷ ἐλευθερίας. Ὁ χριστοτερπής ἑορτασμός τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι μία πρᾶξις ἀντιστάσεως εἰς τήν ἐκκοσμίκευσιν, εἰς τόν ἀποχρωματισμόν τῆς ἑορτῆς καί τήν μετατροπήν της εἰς «Χριστούγεννα χωρίς Χριστόν» καί εἰς πανήγυριν τοῦ Ἔχειν, τοῦ καταναλωτισμοῦ καί τῆς ματαιοδοξίας, καί δή εἰς ἕνα κόσμον πλήρη κοινωνικῶν ἐντάσεων, ἀξιολογικῶν ἀνατροπῶν καί συγχύ-σεως, βίας καί ἀδικίας, ὅπου τό «παιδίον Ἰησοῦς» εὑρίσκεται καί πάλιν ἀντιμέτωπον μέ ἄτεγκτα συμφέροντα ποικιλωνύμων ἐξουσιῶν. Τιμιώτατοι ἀδελφοί καί πεφιλημένα τέκνα, Γενεά παρέρχεται καί γενεά ἔρχεται, καί αἱ ἐπερχόμεναι ἐξελίξεις εἶναι κατ᾿ ἄνθρωπον δυσκόλως προβλέψιμοι. Ἡ γνησία πίστις, ὅμως, δέν ἔχει διλήμματα. Ὁ Λόγος ἐγένετο σάρξ, ἡ «ἀλήθεια ἦλθε» καί

9 «παρέδραμεν ἡ σκιά», μετέχομεν ἤδη τῆς Βασιλείας ἐν τῇ πορείᾳ πρός τήν τελείωσιν τοῦ ἔργου τῆς ἐνσάρκου Θείας Οἰκονομίας. Ἔχομεν ἀκλόνητον τήν βεβαιότητα, ὅτι τό μέλλον ἀνήκει εἰς τόν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι «χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας»[8], ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι καί θά παραμένῃ τόπος ἁγιασμοῦ καί ἐνθέου βιοτῆς, ἀνακαινίσεως τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, πρόγευσις τῆς δόξης τῆς Βασιλείας, ὅτι θά συνεχίσῃ «νά δίδῃ τήν εὐαγγελικήν μαρτυρίαν» καί «νά διανέμῃ ἐν τῇ οἰκουμένῃ τά δῶρα τοῦ Θεοῦ: τήν ἀγάπην Του, τήν εἰρήνην, τήν δικαιοσύνην, τήν καταλλαγήν, τήν δύναμιν τῆς Ἀναστάσεως καί τήν προσδοκίαν τῆς αἰωνιότητος»[9]. Τό σύγχρονον ἰδεολόγημα περί «μεταχριστιανικῆς» ἐποχῆς εἶναι ἄτοπον. «Μετά Χριστόν», τά πάντα εἶναι, καί μένουν εἰς τόν αἰῶνα, «ἐν Χριστῷ». Κλίνοντες εὐσεβοφρόνως τά γόνατα ἐνώπιον τοῦ Θείου Βρέφους τῆς Βηθλεέμ καί τῆς βρεφοκρατούσης Παναγίας Μητρός Αὐτοῦ, καί προσκυνοῦντες τόν ἐνανθρωπήσαντα «παντέλειον Θεόν», ἀπονέμομεν, ἐκ τοῦ ἀκοιμήτου Φαναρίου, τοῖς ἀνά τήν οἰκουμένην τέκνοις τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τήν Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐλογίαν ἐπί τῷ Ἁγίῳ Δωδεκαημέρῳ, εὐχόμενοι ὑγιεινόν, ἀγλαόκαρπον καί εὐφρόσυνον τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου. Χριστούγεννα βιη΄ ΄ † Ὁ Κωνσταντινουπόλεως διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ [1]. Α΄ Θεσσ. ε΄, 5.

[2]. Μαξίμου Ὁμολογητοῦ Κεφάλαια διάφορα θεολογικά τε καί οἰκονομικά, PG 90, 1181.

[3]. Πρβλ. Ματθ. α΄, 23 [4]. Νικολάου Καβάσιλα, Περί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ΣΤ΄, PG 150, 660.

[5]. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία πρό τῆς ἐξορίας, PG 52, 429.

[6]. Νικολάου Καβάσιλα, Περί τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ΣΤ´, PG 150, 680.

[7]. Α΄ Ἰωάν. δ´, 9-11.

[8]. Ἑβρ. ιγ΄, 8.

[9]. Ἐγκύκλιος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Κρήτη 2016), Προοίμιον.

10 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟ 2018

Ὁ

Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ.κ. Εὐ­σέβιος, τήν Τετάρτη 2.1.2019 καί ὥρα 6 μ.μ στόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό Ἁγίου Σπυρίδωνος Βαθέος, εὐλόγησε τήν Πρωτοχρονιάτικη Πίτα τῆς Ἱερᾶς Μητροπολεώς μας. Ἡ χορωδία τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς ὑπό τήν διεύθυνση τοῦ κ. Γ. Ἀγγελινάρα, ἔψαλε ἐπίκαιρους ὕμνους καί κάλαντα. Στή συνέχεια προέβη στόν κατ’ ἔτος καθιερωμένο πλέον πνευματικό καί ποιμαντικό ἀπολογισμό τῶν πράξεων, ἐνεργειῶν καί δραστηριοτήτων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας γιά τό παρελθόν ἔτος 2018. Ἀναφέρθηκε δέ στή λειτουργική, λατρευτική καί κηρυκτική παρουσία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας (τό θεῖο Κήρυγμα, τήν ἱερά Κατήχηση, τίς λοιπές πνευματικές δραστη-

ριότητες σχετιζόμενες μέ τήν διδασκαλία καί τήν ἑρμηνεία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἀντιαιρετικός ἀγώνας, οἱ Σχολές Γονέων, οἱ Κύκλοι μελέτης Ἁγίας Γραφῆς, τό περιοδικό «Μεταμόρφωσις» ὁ Ρ/Σ «Ἀκριτικοί ἀντίλαλοι», οἱ Ἐκδόσεις κ.ἄ.). Στίς δραστηριότητες σχετικῶς μέ τήν νεότητα (τά Κατηχητικά Σχολεῖα, τήν Ἐκκλησιαστική Σχολή Βυζαντινῆς Μουσικῆς, τίς Νεανικές Συντροφιές, τίς λατρευτικές εὐκαιρίες στά Γυμνάσια καί Λύκεια τῆς Σάμου, τῆς Ἰκαρίας καί τῶν Φούρνων, τήν Φοιτητική Ἐκκλησιαστική Δράση στή Μαθηματική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Αἰγαίου στό Καρλόβασι, τίς ἐπισκέψεις στά σχολεῖα καί τό διάλογο τῶν νέων μέ τόν Ἐπίσκοπό τους, τίς κατασκηνώσεις στόν Κότσικα, τά Φροντιστηριακά μαθήματα κ.λπ.).

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

11

Στή φιλανθρωπική διακονία τῆς ἐμπράκτου ἀγάπης πρός τούς ἔχοντες ἀνάγκη ἀδελφούς μας, πού ζητοῦν βοήθεια, ἀγάπη καί ὑλική ἐνίσχυση, ἡ ὁποία παρεσχέθη καί παρέχεται πλουσιοπάροχα πρός κάθε κατεύθυνση (στό Ἐκκλησιαστικό Γηροκομεῖο «Εὐγηρίας Πρόνοια» Καρλοβάσου, ἀπό τό Κοινωνικό Παντοπωλεῖο «Ἀγάπη» καί τήν Ἱματιοθήκη, ὡς ἐπιδόματα μεταπτυχιακῶν σπουδαστῶν, ὡς βοηθήματα ἱεροσπουδαστῶν, ἀνέργων οἰκογενειαρχῶν καί ὀρφανῶν, ὡς προσφορά φαρμάκων κ.ἄ.). Στή συνέχεια ἔκαμε ἀναφορά γιά τήν συ­ νεχῆ προσπάθεια ἀνακαίνισης τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί τῶν Μονῶν, ἀλλά καί στήν προσφορά τοῦ Κέντρου ἐκκλησιαστικῶν, ἱστορικῶν καί πολιτισμικῶν Μελετῶν, εὐχαρίστησε δέ τόν Διευθυντή του, καθηγητή κ. Ἐμμανουήλ Βαρβούνη. Ἐπίσης ἀνεφέρθη στήν ποιμαντική ἀγωνία του πρός ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων ἐκ τῆς ἀθρόας ἐλεύσεως εἰς τήν Σάμο χιλιάδων προσφύγων καί παράτυπων μεταναστῶν καί τίς παρεμβάσεις πρός τήν πολιτεία διά τήν ἐπίλυσίν των, ἐξέφρασε δέ τήν ἀντίθεσιν του εἰς τόν ἐπιχειρούμενον κατακερματισμόν τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς τοῦ νησιοῦ.

Ὁλοκλήρωσε τόν λόγο του ἀπευθύνοντας θερμές εὐχαριστίες πρός ὅλους, ἄρχοντες καί πιστό λαό, εὐχόμενος αἰσιόδοξη καί εὐλογημένη πορεία γιά τό 2019. Εἶπε χαρακτηριστικά: «Ἄς εὐχαριστήσουμε τόν ἅγιο Θεό γιά τίς εὐλογίες Του. Ἄς μείνουμε σταθεροί καί ἀμετακίνητοι στόν ἀγώνα μας γιά τήν ἐπικράτηση τοῦ καλοῦ καί ἄς μήν ἀφήσουμε νά μᾶς ἐπηρεάσουν οἱ φωνές ἐκείνων πού θέλουν καί ἐπιδιώκουν νά βγάλουν τόν Χριστό καί τήν πίστη ἀπό τήν ζωή μας. Νά μείνουμε ἑδραῖοι στήν πίστη μας, σταθεροί στήν φιλοπατρία καί τήν ἰδιοπροσωπεία μας καί ἄς ἀφήσουμε νά χυθεῖ ἄπλετο τό φῶς τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ στίς ψυχές μας».

Κωδικός 033518

«ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ», ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: Ἱερά Μητρόπολις Σάμου καί Ἰκαρίας ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: Μητροπολίτης Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΛΗΣ: Εὐάγγελος Π. Λέκκος, θεολόγος, νομικός

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ: τηλ. 210.34.76.090 Ἡ «Μεταμόρφωσις» διανέμεται καί ἀποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ. Γίνονται δεκτές προαιρετικές εἰσφορές στή διεύθυνση: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ, γιά τό περιοδικό, 831 00 ΣΑΜΟΣ Τηλ. 22730-87640, Fax 22730-87646

12 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

Η ΚΡΑΥΓΗ ἑνός ἀγέννητου δολοφονημένου παιδιοῦ:

Μανούλα μου, βοήθα με!

Μέ ἀφορμή πρόσφατα στατιστικά στοιχεῖα Τό ἀγέννητο παιδί, ἀγόρι ἤ κορίτσι, ζεῖ μέσα στή μήτρα τῆς Μανούλας του ὡς ἔμβρυο. Ἀπό τήν 42η ἡμέρα ἀνιχνεύονται ἐγκεφαλικά κύτταρα καί ἀπό τήν 10η ἑβδομάδα νιώθει πόνο. Μπροστά στόν κίνδυνο νά τό δολοφονήσει ὁ σφαγέας γιατρός καί τεμαχισμένο νά τό πετάξει στόν κάδο ἀπορριμάτων καί ἀπό ἐκεῖ στίς χωματερές, ἔξω ἀπό τίς πόλεις, ὅπου τά ἄγρια θηρία ὀσφραίνονται ἀνθρώπινες σάρκες καί κατατρῶνε μέ λαιμαργία τό καθετί, τό ἀγέννητο παιδί, ἄν μποροῦσε νά ζητήσει τή βοήθεια τῆς μανούλας του, θά ἔκραζε: – Μανούλα μου, κινδυνεύω! Αἰσθάνομαι αἰχμηρά ἐργαλεῖα, σάν μαχαίρια, πού σάν στόχο ἔχουν ἐμένα, τό ἀγαπημένο καί λατρεμένο παιδί σου. Μανούλα μου γλυκιά, κινδυνεύω. Πρόλαβε νά μέ σώσεις ἀπό τόν δολοφόνο γιατρό. Πάρε τηλέφωνο τό 100 καί ζήτησε νά τόν συλλάβουν καί νά τόν παραδώσουν στόν Εἰσαγγελέα. Ἐκεῖνος θά τόν δικάσει καί θά τόν βάλει στή φυλακή σάν φονιά ἑνός ἀνυπεράσπιστου ἀνθρώπου, πού δέν πρόλαβε ἀκόμη νά γεννηθεῖ καί νά χαρεῖς πρώτη σύ, λατρεμένη μανούλα μου. Μανούλα μου καλή, βιάσου νά μέ σώσεις ἀπό τό δολοφόνο. Ἐπιτέλους βρές τόν πατερούλη μου, νά τόν περιποιηθεῖ ὅπως ἐκεῖνος γνωρίζει. Νά μάθει ὁ κακοῦργος καί ἐχθρός μου καί ἐχθρός σας, πού βιάζεται νά κάνει τό ἔγκλημα, ὥστε οὔτε ἐσεῖς νά χαρεῖτε ἐμένα οὔτε ἐγώ ἐσᾶς, ἐσένα, τή μανούλα μου, καί ἐσένα, γλυκέ μου πατερούλη! Μανούλα μου γλυκιά, τά μαχαίρια τοῦ δολοφόνου ὅλο καί μέ πλησιάζουν. Κι ἐγώ, μανούλα μου, μέσα στόν περιορισμένο χῶρο ὅπου ὑπάρχω, προσπαθῶ νά πηγαίνω πότε ἐδῶ καί πότε ἐκεῖ, γιά νά ἀποφύγω τά δολοφονικά ὄργανα. Καλά, γλυκιά μου μανούλα, αὐτός ὁ κακοῦργος δέν ἔχει δικά του παιδιά, ἀγόρια καί

κορίτσια, γιά νά καταλάβει τί μεγάλο καί ἀπάνθρωπο κακό πάει νά κάνει; Γιατί θέλει νά σᾶς στερήσει τή χαρά νά μέ βλέπετε καί νά μέ χαίρεσθε σάν γονεῖς; Γιατί; Καί ὕστερα, δέν καταλαβαίνει αὐτός ὁ κακοῦργος πόσο μεγάλο κακό εἶναι γιά τήν πατρίδα μας, τήν Ἑλλάδα, ὁ θάνατός μου καί ὁ θάνατος τόσων πολλῶν χιλιάδων ἑλληνόπουλων; Θέλει δηλαδή χρόνο μέ τό χρόνο νά σβήσει τήν πατρίδα μας ἀπό τό χάρτη τῆς γῆς; Καί ὕστερα, λατρεμένη μου μανούλα, ἡ πατρίδα, ἡ κάθε Κυβέρνηση, πῶς ἐπιτρέπει τούς δολοφόνους αὐτούς νά σφάζουν τά Ἑλληνόπουλα καί μάλιστα πρίν προλάβουμε νά γεννηθοῦμε; Γιατί οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις μας, πού ἑτοιμάζονται νά ἀμυνθοῦν σέ ἕναν πόλεμο, δέν στρέφονται στούς ἐσωτερικούς ἐχθρούς; Αὐτούς πού σκοτώνουν τόσες χιλιάδες ἀγέννητα παιδιά; Δέν σκέπτονται ὅτι γρήγορα δέν θά ἔχουν στρατό γιά νά ἀσφαλίζουν τήν πατρίδα μας ἀπό κάθε ἐχθρό; Ὤ γλυκιά μου μανούλα! Νιώθω τόν πρῶτο πόνο ἀπό τά κοφτερά ἐργαλεῖα. Μανούλα μου, πεθαίνω πιά. Καί πεθαίνω ὡς ἀβοήθητο παιδί σου. Δέν θά ἰδωθοῦμε, καλοί μου καί λατρεμένοι μου γονεῖς! Δέν ἀντέχω πιά! Πεθαίνω πρίν προλάβω νά γεννηθῶ. Ἀντίο, μανούλα μου, γιά πάντα ἐδῶ στή γῆ. Ἀντίο καί σύ, γλυκέ μου πατερούλη! Καλή ἀντάμωση στήν οὐράνια πολιτεία τοῦ Θεοῦ μας! Γιατί τό σῶμα μας μποροῦν οἱ κακοῦργοι νά τό πετοῦν στά σκυλιά καί στά ἄγρια ζῶα. Ἀλλά τίς ψυχές μας δέν μπορεῖ κανένα μαχαίρι νά τίς ἀγγίξει. Ἄχ, μανούλα μου καί πατερούλη μου... Σᾶς φιλῶ καί σᾶς ἀποχαιρετῶ. Τό ἀγέννητο καί ἀδικημένο παιδί σας. (Χριστιανικοί Παλμοί)

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ

«Eἰς ἔργον διακονίας... ΧΡΟΝΙΚΑ: Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ. Εὐσέβιος κατά τό μήνα Δεκέμβριο 2018 καί μέχρι 6 Ἰανουαρίου 2019: • Λειτούργησε ἤ χοροστάτησε καί, κατά περίπτωση, κήρυξε τό λόγο τοῦ Θεοῦ στούς ἱερούς ναούς: Κοιμ. Θεοτόκου Χώρας καί τέλεσε τό 40νθήμερο Μνημόσυνο τοῦ Π. Μαλαγάρη (2.12)· Μετοχίου Ἁγ. Βαρβάρας Βλαμαρῆς (4.12)· Ἁγ. Νικολάου Παλ. Καρλοβάσου καί Ἁγ. Νικολάου Ὅρμου Καρλοβασίων – λιτάνευση εἰκόνος (5.12)· Μητροπολιτικό Ἁγ. Νικολάου Βαθέος – λιτάνευση εἰκόνος (6.12)· Ζωοδ. Πηγῆς Μύλων καί 40νθήμερο Μνημόσυνο π. Βασ. Βακρᾶ (8.12)· Ναΰδριο Ἁγ. Ἄννης στή Μονή Ζωοδ. Πηγῆς (9.12)· Ἁγ. Σπυρίδωνος Βαθέος (11 καί 12.12)· Ἁγ. Χαραλάμπους (Ἁγ. Ἑλευθερίου Βαθέος – 14.12)· Μονῆς Ζωοδ. Πηγῆς (15.12)· Μονῆς Ἁγίας Ζώνης (16.12)· Ἁγ. Νικολάου Κοκκαρίου (23.12)· Ἁγ. Νικολάου Βαθέος (24.12)· Ἁγ. Σπυρίδωνος Βαθέος (25.12)· Μονῆς Προφ. Ἠλιού Καρλοβάσου (26.12)· Μονῆς Ὑπερ. Θεοτόκου Μαραθοκάμπου (30.12)· Ἁγ. Νικολάου Βαθέος (31.12) καί εὐλόγησε ἁγιοβασιλόπιτες πιστῶν· Ἁγ. Νικολάου Βαθέος καί τέλεσε τή Δοξολογία ἐπί τῷ νέῳ ἔτει (1.1)· Μονῆς Ζωοδ. Πηγῆς (5.1)· Κοιμ. Θεοτόκου Ἄνω Βαθέος καί ἀκολούθησε λιτάνευση καί Ἁγιασμός τῶν ὑδάτων, τό δέ βράδυ Ἑσπερινός στόν Ἱ. Ναό Γεννήσεως Χριστοῦ Παγώνδου (6.1).

• Τέλεσε: Τό 40νθήμερο Μνημόσυνο τοῦ Πέτρου Μαλαγάρη, διδασκάλου καί συνεργάτη τῆς Ἱ. Μητροπόλεως (2.12).

• Δοξολογία γιά τήν ἑορτή τῆς Ἁγ. Βαρβάρας, προστάτιδος τοῦ Πυροβολικοῦ (4.12) καί τοῦ Ἁγ. Νικολάου, προστάτου τῶν Ναυτικῶν (6.12).

• Τό 40νθήμερο Μνημόσυνο τοῦ π. Βασιλείου Βακρᾶ (8.12).

• Τό Μυστήριο τοῦ Γάμου τῶν Γεωργίου καί Βικτωρίας Ὀψίμου (8.12).

• Δοξολογία πρός τιμήν τῶν Τριῶν Παίδων ἐν καμίνῳ, προστατῶν τοῦ Πυροσβεστικοῦ Σώματος – Π.Δ.

1186/7.10.1981 (17.12).

• Τίμησε μέ τήν παρουσία του: Τίς ἑόρτιες ἐκδηλώσεις τῆς Ἕνωσης Μικρασιατῶν Σάμου (χριστουγεννιάτικη – 16.12) καί τῆς Μουσικῆς καί Πολιτιστικῆς Δημιουργίας ΗΔΥΛΗ (17.12).

• Τήν ἑόρτια ἐκδήλωση τοῦ Εἰδικοῦ Δημ. Σχολείου Σάμου, καθώς καί τοῦ Συλλόγου Γονέων καί Κηδεμόνων μαθητῶν Δημ. Σχολείου καί Νηπιαγωγείου Βαθέος Σάμου (19.12).

13

τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ» Ο ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Τήν Κυριακή 20 Ἰανουαρίου 2019 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Εὐσέβιος παρέστη στό συλλαλητήριο πού πραγματοποιήθηκε γιά τήν Μακεδονία στό Σύνταγμα.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Στίς γεμάτες νεανικό παλμό καί παιδική ἀθωότητα ἐκδηλώσεις πού διοργάνωσε τό Γραφεῖο Νεότητος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στίς ἐνορίες τῶν ἀκριτικῶν νησιῶν τῆς Σάμου, τῆς Ἰκαρίας καί τῶν Φούρνων, συμμετεῖχαν πολλά παιδιά τῶν κατηχητικῶν μας ὅπου παρουσιάστηκαν ἐπίκαιρα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, θεατρικά δρώμενα μαζί μέ τήν εὐχή καί τήν προσευχή ὅλων, τά φετινά Χριστούγεννα νά μοσχοβολήσουν ἀπό χαρά, πίστη, ἐλπίδα, ἀγάπη καί κυρίως εἰρήνη. Νά ζήσουμε Χριστούγεννα μέ τόν Χριστό στίς καρδίες μας. Εἰδικότερα τό Σάββατο 22 Δεκεμβρίου στήν πόλη τῆς Σάμου ξεχωριστή ἐπιτυχία σημείωσε ἡ Χριστουγεννιάτικη γιορτή πού γιά πρώτη φορά παρουσίασε ἡ νεοϊδρυθεῖσα παι-

14 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ δική καί νεανική χορωδία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας «ΕὐΩΔΗα».

Tήν Κυριακή 23 Δεκεμβρίου στήν Πόλη τοῦ Καρλοβάσου τά παιδιά μας μέ τίς ἀγγελικές φωνές τους καί τό θεατρικό ἔργο ἀπό τόν Παπαδιαμάντη ἡ «Σταχομαζόχτρα» ἔδωσαν μηνύματα. Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας καί στίς δύο ἑόρτιες ἐκδηλώσεις, πού ἐνθουσίασαν τούς παρευρισκόμενους, ἀπηύθυνε λόγους πατρικούς στά παιδιά καί στούς γονεῖς τους καί ἐξέφρασε μέ ἔνθερμα λόγια τόν δικό του ἔπαινο πρός τά παιδιά μας πού στή ζωή τῆς τοπικῆς μας ἐκκλησίας ἀποτελοῦν κεφάλαιο γιά τό μέλλον τῶν ἀκριτικῶν μας νησιῶν, τούς Ἱερεῖς, τούς χοράρχες, τούς κατηχητές καί τούς ἐθελοντές. Σέ ὅλους διενεμήθησαν ἀναμνηστικές εὐλογίες. ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΝ ΑΓΑΠΗΣ

Γιά τήν ἐνίσχυση τοῦ ἔργου του, στίς 6 Ἰανουαρίου περιήχθη δίσκος στούς ἱερούς ναούς, μετά ἀπό σχετικό ἐγκύκλιο Σημείωμα τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ. Εὐσεβίου. ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ NAOY ΣΤΗΝ 79η ΑΔΤΕ Τήν Τετάρτη 9η Ἰανουαρίου 2019 ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ. Εὐσέβιος ἐτέλεσε τήν ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ καί ἔθεσε τόν θεμέλιο λίθο στόν ὑπό ἀνέγερσιν νέον Ἱερόν Ναόν πρός τιμήν τῶν Ἁγίων ἐνδόξων θεοστέπτων Βασιλέων καί Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης στόν χῶρο τοῦ Διοικητηρίου τῆς 79ης ΑΔΤΕ, στό Βαθύ τῆς Σάμου. Μετά τό πέρας τῆς ἱερᾶς Ἀκολουθίας, ὁ Σεβασμιώτατος συνεχάρη τόν Ταξίαρχον κ. Γεώργιον Κουρῆν, Δτήν 79ης ΑΔΤΕ γιά τήν ἀξιέπαινη πρωτοβουλία τῆς ἀνεγέρσεως Ἱεροῦ Ναοῦ ἐντός τοῦ χώρου Διοικήσεως τῆς Ταξιαρχίας καί μάλιστα πρός τιμήν τῶν θεοστέπτων Βασιλέων καί Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καί

Ἑλένης καί εὐχήθηκε, ὅν τρόπον ὁ Ἅγιος Κωνσταντίνος εἶδε στόν οὐρανόν τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί τήν ἐπιγραφή «τούτῳ νίκα» καί ὁδηγήθηκε σέ νίκες καί ἔλαβε τρόπαια, ἔτσι καί ὁ ἴδιος προσωπικῶς, ἅπαντες οἱ συνεργάτες του καί ἐν συνόλῳ ὁ φιλόχριστος ἑλληνικός στρατός μας κάτω ἀπό τήν σκέπη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, νά ὁδηγοῦνται σέ νίκες πνευματικές καί ἄλλες, μέ θυσιαστικό φρόνημα ἀγάπης πρός τήν Πατρίδα, καθώς ὁ Τίμιος Σταυρός, ὅπως ὑπογράμμισε ὁ Σεβασμιώτατος, ἀποτελεῖ σύμβολο ἀγάπης, θυσίας ἀλλά καί νίκης. Ἀκολούθως ὁ Σεβασμιώτατος εὐλόγησε τήν Πρωτοχρονιάτικη Πίτα τῆς Ταξιαρχίας καί μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως ἤδη 40 ἐτῶν ἀπό τήν ἐγκατάσταση τῆς 79ης ΑΔΤΕ στά ἀκριτικά μας Νησιά (1978-2018) ἀπένειμε τόν δίκαιο ἔπαινο καί τήν ἄκρα εὐαρέσκεια τῆς Τοπικῆς κατά Σάμον, Ἰκαρίαν καί Κορσεούς Ἐκκλησίας στόν νῦν Δτήν Ταξίαρχον κ. Γεώργιον Κουρῆ, «ὡς καί τήν ἀνωτέραν Αὐτῆς τιμητικήν διάκρισιν, ἤτοι τόν χρυσοῦν Σταυρόν μετά τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τοῦ Παντοκράτορος Χριστοῦ, μετά ἐνυπογράφου καί ἐνσφραγίστου περγαμηνοῦ διπλώματος, ἀνθ’ ὧν εἰς τάς ἀκριτικάς ἡμῶν Νήσους προσήνεγκεν καί προσφέρει ὁ κατά ξηράν, θάλασσαν καί ἀέρα φιλόχριστος ἡμῶν Στρατός.» Τέλος, ἐν μέσῳ τῶν πολλῶν εὐχῶν διά τόν νέο ἔτος, ὁ Σεβασμιώτατος ἀναγνωρίζοντας τήν ἐργατικότητα καί τόν ζῆλον τῆς διοικήσεως τῆς 79ης ΑΔΤΕ καί ὅλων τῶν στρατευμένων στἀ Νησιά μας, εὐχήθηκε σύντομα νά ἀξιωθοῦμε νά τελέσουμε τά θυρανοίξια καί τά ἐγκαίνια τοῦ θεμελιωθέντος νέου Ἱεροῦ Ναοῦ. ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΓΕΡΟΝΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Μήνυμα στοργῆς, ἀγάπης καί ἐλπίδος ἔφεραν οἱ ἐπισκέψεις τοῦ Σεβα­σμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Εὐ­σεβίου στά γεροντάκια τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Γη­ροκομείου «Εὐγηρίας Πρόνοια» τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας, τοῦ

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ Δημοτικοῦ Γηροκομείου Σάμου καί σέ ἀσθενεῖς καί μοναχικούς συνανθρώπους μας κατά τήν διάρκεια τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου. ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθηκαν τά Ἅγια Θεοφάνεια ἀπό τούς ἀκρίτες Νησιῶτες τῆς Σάμου, τῆς Ἰκαρίας καί τῶν Φούρνων. Ἐπίκεντρο τῶν ἑορτασμῶν, ὅπως κάθε χρόνο, ὁ Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἄνω Βαθέως ὅπου ἀπό τούς χρόνους τῆς Ἡγεμονίας ἐτελεῖτο Ἀρχιερατική θεία Λειτουργία καί στή συνέχεια ἡ τελετή τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ καί μέ πομπή ὁ Ἐπίσκοπος, οἱ Ἀρχές καί ὁ πιστός λαός κατευθύνονταν στό κεντρικό λιμάνι τῆς Σάμου ὥστε νά γίνει ἡ ρίψη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί ὁ Ἁγιασμός τῶν Ὑδάτων. Προεξάρχων τῆς πανηγύρεως ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Εὐσέβιος. Μέ μελωδικές κωδωνοκρουσίες καί ὑπό τούς ἤχους τῆς Φιλαρμονικῆς «Βαθύλος» ἡ ἱερά πομπή, παρά τίς δυσχερεῖς καιρικές συνθῆκες κατέληξε στό λιμάνι καί ἔγινε ἡ κατάδυσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Πρωτοφανής ἦταν ἡ συμμετοχή τῶν ἕνδεκα νέων πού ἀψήφησαν τό κρύο καί βούτηξαν στά παγωμένα νερά τοῦ Αἰγαίου γιά νά πιάσουν τόν Τίμιο Σταυρό καί ἔλαβαν τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου ὁ ὁποῖος συνεχάρη τούς τολ-

μηρούς κολυμβητές πού εἶχαν τήν ψυχική δύναμη καί τό θάρρος νά βροντοφωνάξουν καί νά ψάλουν τόν Ἐθνικό μας Ὕμνο, νά κολυμπήσουν ἀποδεικνύοντας μέ αὐτό τόν τρόπο τήν πίστη πρός τόν Κύριό μας, τήν ἀγάπη τους πρός τήν Ἐκκλησία καί τήν ἀφοσίωσή τους στήν πατρίδα καί τήν Ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας. ΟΣΙΟΣ ΝΗΦΩΝ Ο ΚΟΙΝΟΒΙΑΡΧΗΣ Τόσο στήν Ἱ. Μ. Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Λευκάδος Ἁγίου Κηρύκου Ἰκαρίας, ὅσο καί στήν Ἱ. Μ. Ὑπεραγίας Θεοτόκου Μαραθοκάμπου, ἀλλά καί εἰς τό Ἱερόν Μονύδριον τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Κουμαρᾶ Φούρνων, ἑορτάσθηκε πανηγυρικῶς ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου κτίτορος αὐτῶν, Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νήφωνος τοῦ Κοινοβιάρχου (†28 Δεκεμβρίου), τοῦ ἡγιασμένου τῶν Κολλυβάδων, ὅπως προσφυῶς ὀνομάζεται.

15 Ὁ Σεβασμιώτος Ποιμενάρχης κ.κ. Εὐσέβιος, προεξῆρχε στήν θεία Λειτουργία στήν Ἱ. Μ. Ὑπεραγίας Θεοτόκου Μαραθοκάμπου καί στό τέλος αὐτῆς, ὁμιλώντας πρός τό ἐκκλησίασμα ἐξῆρε τήν ἀξία τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς μνήμης τοῦ Ὁσίου Νήφωνος,

ἐν μέσῳ μάλιστα τοῦ Ἁγίου Δωδεκαημέρου, γιά τή σύγχρονη ἐποχή. Ἀπό τήν μιά μεριά ὑπεγράμμισε, πώς ἀποτελεῖ ἐποφειλομένη τιμή πρός τόν Ὅσιο Νήφωνα τόν Κοινοβιάρχη, ἀλλά καί τόν ὑπόλοιπο χορό τῶν ἁγίων Κολλυβάδων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι εἶναι καί κτίτορες τῶν σεβασμίων αὐτῶν Μονῶν μας, διότι μετά τήν ἔξοδό τους ἀπό τό Ἁγιώνυμο Ὄρος τοῦ Ἄθωνος, ἀφιέρωσαν τήν ζωή τους ὁλόκληρη στήν κατά Χριστόν πνευματική ἀναγέννηση τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καί ἰδίως γιά ἐμᾶς, τῶν προγόνων μας στή Σάμο, τήν Ἰκαρία καί τούς Φούρνους. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ὑπενθύμισε πρός ὅλους τό καθῆκον μας ὡς Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ἀπογόνων τῶν ἡρωϊκῶν Πατέρων μας, νά ἀγωνιζόμαστε μέ ἀγάπη στόν Χριστό καί τήν Πατρίδα, ἔτοιμοι νά ὁμολογοῦμε τήν κλήση μας, σέ συνέχεια αὐτῶν τῶν μεγάλων ἱερῶν μορφῶν, πού κοσμοῦν ἐξαιρέτως τήν τοπική ἐκκλησιαστική μας ἱστορία, πειθαρχώντας στά πνευματικά κελεύσματα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας, γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί μέ σκοπό τήν σωτηρία μας. ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας δέχθηκε μέ πολύ ἀγάπη τήν Στρατιωτική μουσική τῆς 79 ΑΔΤΕ, τήν Φιλαρμονική «Βαθύλος», μέλη συλλόγων καί ἐκπροσώπων τοπικῶν φορέων, μέλη τῶν κατηχητικῶν Σχολείων, τῶν χριστιανικῶν ὁμάδων καί κυρίως πολλά παιδιά κάθε ἡλικίας πού μέ τίς χαρούμενες φωνές τους καί τίς ἁγνές ψυχές τους ἔψαλαν τά κάλαντα καί εὐχήθηκαν εὐλογημένο καί εἰρηνικό τό νέο ἔτος. ΔΩΡΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ Στήν ἀσφυκτικά γεμάτη ἀπό παιδικές φωνές καί χαμόγελα χαρᾶς Αἴθουσα τοῦ θρόνου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

16 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ Σάμου καί Ἰκαρίας, πραγματοποιήθηκε τήν Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2018, ἡ καθιερωμένη πλέον ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας ἐκδήλωση γιά τά παιδιά τῶν Ἱερέων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

Κατά τήν διάρκεια αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας τά καλωσόρισε καί στή συνέχεια ὁμίλησε ἐν συντομίᾳ ἐπίκαιρα, ἀπευθύνοντας λόγο διδακτικό, ἀγάπης καί συμπαραστάσεως σέ ὁλόκληρη τήν Ἱερατική οἰκογένεια καί εὐχήθηκε ὁ νέος χρόνος νά εἶναι πάροχος παντός ἀγαθοῦ καί ἐκπληρωτής καλῶν ἐπιθυμιῶν. Ἀκολούθως μοίρασε δῶρα ἀνάλογα μέ τήν ἡλικία τους σέ ὅλα τά παιδιά, στίς πρεσβυτέρες καί τούς Ἱερεῖς.

ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΦΡΟΥΡΟΥΣ ΜΑΣ Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ. Εὐσέβιος, μέ τήν εὐκαιρία τῶν ἁγίων ἡμερῶν τῆς Θείας Ἐπιφανείας καί τοῦ νέου ἔτους 2019, ἐπισκέφθηκε τῇ εὐγενεῖ φροντίδι τοῦ Στρατιωτικοῦ Ἱερέως Αἰδ/του Πρωτ. Γεωργίου Μάντζιου, τίς στρατιωτικές μονάδες 298 στό Ἡραῖο καί 649 καί 4ο ΕΤΕΘ στό Καρλόβασι Σάμου καί μίλησε στούς στρατιῶτες καί τά στελέχη τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, πού ὑπηρετοῦν στά ἀκριτικά μας Νησιά. Μέ λόγο ἐπίκαιρο, διδακτικό καί καρδιακό συνάμα κάλεσε τούς στρατευμένους μας νά ἑτοιμάσουν τήν ψυχή τους ἐν ὄψει τῶν Χριστουγέννων, νά τήν καθαρίσουν διά τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, γιά νά ὑποδεχθοῦν τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. προσερχόμενοι μέ φόβο Θεοῦ, ἀγάπη καί ταπείνωση στήν θεία Κοινωνία καί νά εἶναι βέβαιοι, ὅτι θά αἰσθανθοῦν τόν νεογέννητο Χριστό νά γεννιέται μέσα τους, χαρίζοντάς τους τό φῶς, τήν ζεστασιά καί τήν θαλπωρή τῆς δικῆς Tου μεγάλης καί θείας ἀγάπης.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Ἡ Ἱερά Μητρόπολις εὐχαριστεῖ ἀπό καρδιᾶς ὅλους, ἐπώνυμους καί ἀνώνυμους, πού εὐαισθητοποιημένοι στό φιλανθρωπικό πνεῦμα τῶν ἁγίων ἡμερῶν καί καλλιεργώντας στήν πράξη τίς μεγάλες ἀρετές τῆς ἀγάπης καί ἀλληλεγγύης προσέφεραν τρόφιμα στό κοινωνικό παντοπωλεῖο «Ἀγάπη», τά ὁποῖα διενεμήθησαν στίς πλέον εὐαίσθητες κοινωνικές ὁμάδες τῶν νησιῶν μας. Ἰδιαίτερα εὐχαριστεῖ τήν Ἀντιπεριφέρεια, τήν Σαμιακή Ἀρωγή, τήν 79 ΑΔΤΕ, τό Ἐπιμελητήριο Σάμου, τήν Ἀστυνομική Διεύθυνση Σάμου, τό 1ο Δημοτικό Σχολεῖο Σάμου. ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

Στίς συνάξεις αὐτές παρέστησαν ὁ Ταξίαρχος τῆς 79 ΑΔΤΕ κ. Γ. Κουρῆς, οἱ Διοικητές τῶν Μονάδων, οἱ Ἀξιωματικοί καί περισσότεροι ἀπό ἑξακόσιοι Στρατιῶτες. Ἀντηλλάγησαν ἑόρτιες εὐχές καί ὅλοι τους ἔλαβαν ὡς εὐλογία διά χειρός τοῦ Σεβασμιωτάτου τήν Καινή Διαθήκη, ὡς ἐφόδιο ζωῆς.

Πληθός εὐσεβῶν πιστῶν καί προσκυνητῶν κατέκλεισε τόν ἱστορικό καί περικαλλῆ καθεδρικό Ἱερό ναό Ἁγίου Σπυρίδωνος Βαθέως. Στίς Ἱερές ἀκολουθίες προεξῆρχε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ. Εὐσέβιος πλαισιούμενος ἀπό κληρικούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, χοροστάτησε στόν Μέγα Πανηγυρικό ἑσπερινό καί ὁμίλησε διά τίς ἀρετές τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος. Τήν κυριώνυμο ἡμέρα χοροστάτησε στήν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου καί προεξῆρχε τῆς Θείας Λειτουργίας, Ὁ Πανοσιολογιώτατος Πρωτοσύγκελος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀρχιμ. π. Σωτήριος Κοσμόπουλος ὁμίλησε ἐκ τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος τῆς ἑορτῆς. Σέ ὅλες τίς Ἱερές ἀκολουθίες παρέστησαν οἱ πολιτικές καί στρατιωτικές ἀρχές τοῦ νησιοῦ μας καί πλῆθος πιστῶν.

Ἡ Ἱερά ἀκριτική Μητρόπολίς μας καί πάλι ἀρωγός καί συμπαραστάτης τοῦ δοκιμαζόμενου παντοιοτρόπως λαοῦ μας. Στις 18, 19 καί 20 Δεκεμβρίου διένειμε ἀπό τό «Παντοπωλεῖο Ἀγάπης», δέματα μέ σημαντική ποσότητα τροφίμων καί ἄλλων βασικῶν εἰδῶν πρώτης ἀνάγκης σέ ἀναξιοπαθοῦντες συνανθρώπους μας. Παράλληλα, μεγάλο ἀριθμό δεμάτων ἀπέστειλε στήν Ἰκαρία καί τούς Φούρ­νους.

ΔΙΑΝΟΜΗ «ΔΕΜΑΤΩΝ ΑΓΑΠΗΣ»