Κωδικός 033518
Κ. Ταχ. Σάμου 8
ΠΕΡΙΟΔΟΣ Γ΄ • ΕΤΟΣ 22ο • ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017 • ΑΡΙΘΜ. 211 Ἔγγραφο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας
Κύριε Πρωθυπουργέ, ἡ κατάσταση στή Σάμο εἶναι δραματική! Μέ ἀριθμό Πρωτ. 449 καί ἡμερομηνία 18 Σεπτεμβρίου 2017, ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας ἀπηύθυνε τό ἀκόλουθο ἔγγραφο πρός τόν Ἐξοχώτατον κ. Ἀλέξιον Τσίπραν, Πρωθυπουργόν τῆς Ἑλλάδος:
Ἐξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ, Εἰς τά πλαίσια τῆς ποιμαντικῆς μας μερίμνης καί ἐξαιτίας τῆς ὁλοέν καί περισσότερον αὐξανομένης ἀνησυχίας τῶν κατοίκων τῶν ἀκριτικῶν μας Νησιῶν καί ἰδίως τῆς Σάμου, διά τό ἄλυτον, ἴσως δέ καί ἐπικίνδυνον πλέον μεταναστευτικόν πρόβλημα, σπεύδομεν διά τῆς παρούσης νά ἐπιστήσωμεν τήν προσοχήν σας εἰς τό εὐαίσθητον τοῦτο θέμα. Ἡ κατάστασις εἰς τήν Σάμον, κατά τό δή λεγόμενον, ἔχει ξεφύγει ἀπό κάθε δυνατότητα ἐλέγχου καί δύναται εὐθαρσῶς νά χαρακτηρισθεῖ δραματική. Ἡ εἰσροή τῶν μεταναστῶν-προσφύγων γίνεται πλέον μέ ρυθμούς ἐπέλασης, καί τό χειρότερον εἶναι, πώς παρά τίς ἀπό ἐτῶν συνεχεῖς ἐκκλήσεις μας, ὁμοῦ μετά τῶν ἄλλων φορέων τῆς Σάμου, οἱ πρόσφυγες-μετανάστες δέν εἶναι διερχόμενοι, ὅπως ὑπεγραμμίσαμε, ὡς θά ἐνθυμεῖσθε, καί εἰς τήν ὑφ’
Ὑμῶν συγκληθεῖσαν Σύσκεψιν τήν 6ην Νοεμβρίου 2015. Ἡ παρουσία χιλιάδων πλέον προσφύγων-μεταναστῶν ἐντός τῆς πρωτευούσης πόλεως τοῦ Βαθέος Σάμου μᾶς ἐπαναφέρει εἰς κατάστασιν χειροτέραν αὐτῆς τοῦ 2015. Τότε οἱ πρόσφυγες-μετανάστες ἦταν μέν πολλοί, ἀλλά ἦταν διερχόμενοι! Διά τοῦτο δέν σᾶς ἀποκρύπτω, ὅτι ὡς Ἐπίσκοπος ἀνησυχῶ περισσότερον ἀπό κάθε ἄλλην φοράν, διά τήν διαμόρφωσιν τῆς καταστάσεως εἰς τήν ἀκριτικήν μας Νῆσον καί θεωρῶ καθῆκον προτεραιότητος τήν παροῦσαν ἐπιστολήν, καθώς τόν τελευταῖον καιρόν παρατηρεῖται ἔντονος αὔξησις τῆς παραβατικότητος. Καί τοῦτο διότι κατά πληροφορίας, οἱ πρόσφυγες-μετανάστες ἀνέρχονται πλέον εἰς πέντε χιλιάδας (5.000), καθ’ ἥν στιγμήν εἰς τήν πόλιν τοῦ Βαθέος κατοικοῦν μόλις ἕξ χιλιάδαι (6.000) κατοίκων. Ὁ χῶρος παραμονῆς τῶν προσφύγων-
66 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
μεταναστῶν (hotspot), ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται μόλις 200 μέτρα ἀπό τήν πόλιν, δύναται νά φιλοξενήσει μόνον περί τά 800 ἄτομα. Οἱ ὑποδομές πλέον ἔχουν ὑπερκορεσθεῖ καί ἡ διαβίωσις ἀκόμη καί τῶν διαμενόντων καθίσταται προβληματική καί δημιουργεῖ ἐξάρσεις. Ἐκτός τούτου οἱ πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν, ἄνω τοῦ 90% εἶναι μουσουλμάνοι μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται. Ὅλοι αὐτοί οἱ πρόσφυγεςμετανάστες ἄφησαν τά πάντα πίσω τους, ἐκτός τῆς νοοτροπίας καί τῆς πολιτισμικῆς τους ταυτότητας, μέ ἀποτέλεσμα νά δημιουργοῦνται πολλά ἐπεισόδια ἐντός καί ἐκτός τοῦ χώρου παραμονῆς τους (φωτιές, καταστροφές, ξυλοδαρμοί, βιασμοί κ.λπ.). Βεβαίως τά κέντρα ἐξουσίας δέν προσεμέτρησαν ποτέ τήν ἐπικινδυνότητα τοῦ θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ καί τῆς μισαλλοδοξίας, τήν ὁποίαν αὐτός ἐπιφέρει, ἀλλά Κύριος οἶδε τόν ἀγῶνα μας γιά τήν διατήρηση τῶν ἰσορροπιῶν μεταξύ τοῦ πληρώματος τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας καί τῆς εἰρήνης εἰς τήν ἀκριτικήν Σάμον. Σᾶς διαβεβαιοῦμεν, ὅτι ὅλοι ἐμεῖς παραμένομεν ἁπλοί θεαταί ἑνός θεάτρου παραλόγου, βιοῦντες τήν ἐγκατάλειψιν τῆς Πολιτείας καί ἀδύναμοι ἐξ αὐτοῦ νά ἀντιδράσωμε, ἀπευχόμενοι ἁπλῶς τά χειρότερα, τήν ἐμπλοκήν δηλαδή τῶν ἐντοπίων κατοίκων, ἀφοῦ κάποιοι ἐξ αὐτῶν θεωροῦν, πώς πρέπει πλέον αὐτοβούλως νά κινηθοῦν πρός διαφύλαξιν τῆς περιουσίας, τῆς τιμῆς καί τῆς ἀξιοπρεπείας τους καί ὁ νοῶν νοείτω!
ἡ ἐν εἴδει παραινέσεως παροῦσα ἐπιστολή μας ἔχει σκοπόν: α) νά ἐκφράσει τήν ἀγωνίαν τοῦ εὐσεβοῦς ἀκριτικοῦ μας λαοῦ καί νά διερμηνεύσει τάς δυσκολίας του, οὐ μήν ἀλλά καί τούς φόβους του διά τό μέλλον, καθώς ὁ λαός μας, εἰς τό μεγαλύτερον μέρος του, ἀπώλεσε δυστυχῶς τήν ἐμπιστοσύνην του πρός τήν κεντρικήν ἐξουσίαν, ἐξαιτίας τῶν λαθῶν καί τῆς ὀλιγωρίας της. Καί β) (ἔχει σκοπόν) νά παρακαλέσει διά τήν ἐν ἀγάπῃ καί ὑπευθυνότητι ἐπίλυσιν ἑνός τοιούτου μεγάλου προβλήματος, ἁπτομένου τόσον τῆς ὑλικῆς, ὅσον και τῆς πνευματικῆς ὑποστάσεως τῆς ζωῆς τῶν Ἀκριτῶν μας, καί κυρίως αὐτῆς! Διά ταῦτα κρούομεν τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου καί παρακαλοῦμεν διά τήν ἄμεσον ἐξασφάλισιν τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς καί ἑνότητος τοῦ Λαοῦ μας καί τήν, ὡς οἷόν τε τάχιον, ἀποσυμφόρησιν τῆς Σάμου ἀπό τόσο μεγάλο πλῆθος προσφύγων-μεταναστῶν. Ἐμεῖς διά μίαν εἰσέτι φοράν πράττομεν τό καθῆκον μας. Πιστεύομεν δέ καί ἐλπίζομεν, πώς τό αὐτό θά πράξετε καί Ἐσεῖς διά τούς ὡς ἄνω λόγους, τό συντομώτερον δυνατόν, καί πρίν νά εἶναι πολύ ἀργά, εὐχόμενοι τήν πρός τοῦτο τήν παρά τοῦ Κυρίου ἐνίσχυσιν καί τόν ἄνωθεν Φωτισμόν Αὐτοῦ. Μετ’ εὐχῶν † Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος
Ἐξοχώτατε Κύριε Πρωθυπουργέ, Δεδομένου, ὅτι ἡ διευθέτηση ἑνός τέτοιου κοινωνικοῦ φαινομένου, ὅπως τό μεταναστευτικό, εἶναι πρωταρχικό μέλημα καί εὐθύνη τοῦ Κράτους καί ὄχι τῆς Ἐκκλησίας,
Κοινοποίησις: - Ὑπουργόν Μεταναστευτικῆς Πολιτικῆς - Βουλευτήν Σάμου - Ἀντιπεριφερειάρχην Σάμου - Δήμαρχον Σάμου
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
67
Ἡ ὑποβάθμιση τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου Φούρνων Ἔγγραφο πρός τόν κ. ὑπουργό Παιδείας Ἀξιότιμε Κύριε Ὑπουργέ, Στά πλαίσια τῆς ποιμαντικῆς μας μερίμνης, ὡς Ἐπισκόπου τῆς ἀκριτικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σάμου, Ἰκαρίας καί Κορσεῶν, ἀπεφασίσαμε ἐφέτος νά τελέσωμε τόν Ἁγιασμόν Ἐνάρξεως τῶν Μαθημάτων διά τό νέον σχολικόν ἔτος 2017-2018 εἰς τούς Φούρνους. Κατά τήν ὑποδοχήν μας εἰς τήν προβλῆτα ἀκόμη τοῦ λιμένος τῶν Φούρνων ἐδέχθημεν τά παράπονα τῶν εὐγενῶν Ἀκριτῶν μας, κατοίκων τῶν Φούρνων, οἱ ὁποῖοι διεμαρτύροντο ἐντόνως, καί δικαίως, διά τήν ὑποβάθμισιν τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου τῶν Φούρνων. Θεωροῦμεν καθῆκον μας, πρώτης προτεραιότητος μάλιστα, νά ἐπισημάνωμεν ἀφ’ ἑνός μέν τό ἄστοχον τῆς ἐνεργείας, ἀφ’ ἑτέρου δέ τήν ἀδιαφορίαν τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας, ἡ ὁποία φαίνεται ἐν μέσῳ κρίσης οἰκονομικῆς καί πολλῶν ἀλύτων προβλημάτων, νά πλήττει τήν ἐθνικήν ὑπερηφάνειαν τῶν Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι φυλάσσουν τάς συγχρόνους Θερμοπύλας, ἔναντι μάλιστα τῶν συνεχῶν προκλήσεων τῶν γειτόνων μας, οἱ ὁποῖοι δέν σταματοῦν νά θέτουν ὑπό ἀμφισβήτησιν τά κυριαρχικά δικαιώματα τῆς Ἑλλάδος ἐπί τῶν ἀκριτικῶν τούτων Νήσων. Τοῦτο ἰδίως τό τελευταῖον, ἄν μή τι ἄλλο, ἐπιβάλλει τουλάχιστον νά διετηρεῖτο πάσῃ θυσίᾳ τό ἑξαθέσιον Δημοτικόν Σχολεῖον, ἀφ’ ἧς στιγμῆς μάλιστα τό ἐνδιαφέρον τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας διατηρεῖται ἀμείωτο κατά πληροφορίας, τόσον διά τά Σχολεῖα τῆς μουσουλμανικῆς μειονότητας τῆς Θράκης, ὅσο καί διά δημιουργίαν Σχολείων διά τούς Πρόσφυγας-Μετανάστας καί καλῶς βεβαίως ποιεῖ.
Ἀφορμή διά τήν δικήν μας παρέμβασιν πέραν τῆς δικαίας διαμαρτυρίας τῶν Ἀκριτῶν μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τήν αἴσθησιν πώς μεταβάλλονται εἰς μετανάστας ἐντός τῶν πατρογονικῶν τους ἑστιῶν καί ἀπειλοῦν νά ἐγκαταλείψουν τά ἀκριτικά μας Νησιά, εἶναι τό γεγονός ὅτι δέν ἐτελέσθη ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ εἰς τό Δημοτικόν Σχολεῖον Φούρνων εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας διά τήν ὑποβάθμισίν του καί ὅτι κάποιοι Μαθητές τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου Φούρνων καί κάποιοι Γονεῖς τους παρηκολούθησαν τόν Ἁγιασμό, πού ἐτελέσθη εἰς τό Γυμνάσιον-Λύκειον Φούρνων ἀπό σεβασμόν καί μόνον πρός τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ καί τόν Ποιμενάρχην τους. Ταῦτα πάντα ἐξ ἀγάπης καί μόνον καί μέ τήν παράκλησιν νά ἐξετάσητε ἐνδελεχέστερον τά δεδομένα τῶν ἀκριτικῶν μας Νήσων, τά ὁποῖα ἐκτός τῆς σωρείας τῶν ἄλλων προβλημάτων μέ πρῶτα τήν οἰκονομική κρίση καί τό ἄλυτο ἀκόμη προσφυγικό-μεταναστευτικό, ἔχουν νά ἀντιμετωπίσουν καί τό ἐλλιπές ἐνδιαφέρον τῆς κεντρικῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Εὐελπιστοῦντες εἰς τήν διευθέτησιν τοῦ ἀνακύψαντος προβλήματος καί εὐχόμενοι τήν ἐν ἀγάπῃ καί μετά προσοχῆς ἐπίλυσίν του, δεόμεθα τοῦ Κυρίου διά τόν ἄνωθεν φωτισμόν εἰς τήν ζωήν καί τό ἔργον Σας, ἐπ’ ἀγαθῷ τοῦ εὐσεβοῦς καί ταλαιπωρημένου λαοῦ τῶν ἀκριτικῶν μας Νησιῶν. Μετ’ εὐχῶν Ὁ Μητροπολίτης † Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος
68 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
Ὅταν θέλει ὁ Θεός!
Σ
ήμερα, θά ἀρχίσω τό ἄρθρο μέ μιά σύντομη ἀφήγηση: Κάποτε ὑπῆρχε μιά φτωχή γυναίκα, ἡ ὁποία ὅλη τήν ὥρα, ὅ,τι καλό νά τῆς συνέβαινε, κοίταζε τόν οὐρανό καί ἔλεγε: «δόξα τῷ Θεῷ». Αἰσθανόταν πολύ εὐγνώμων γιά τό ὁτιδήποτε. Κάπου ἐκεῖ κοντά της ἔμενε ἕνας πλούσιος ἄνθρωπος. Κάθε φορά, λοιπόν, πού περνοῦσε μπροστά ἀπό τό σπίτι τῆς γυναίκας, τήν ἄκουγε νά λέει «δόξα τῷ Θεῷ. Εὐχαριστῶ, Κύριε». Στήν ἀρχή δέν ἔδινε σημασία, ἀλλά κάποια στιγμή αὐτό ἄρχισε νά τόν ἐκνευρίζει. «Πῶς μπορεῖ αὐτή ἡ γυναίκα, τόσο φτωχή, νά εὐχαριστεῖ συνέχεια τόν Θεό;» σκεφτόταν. Μιά μέρα, λοιπόν, ὅταν ξαναπέρασε μπροστά ἀπό τό σπίτι της καί τήν ἄκουσε νά λέει πάλι «δόξα τῷ Θεῷ», νευρίασε τόσο πολύ, πού εἶπε στόν ὑπηρέτη του: «Πήγαινε στό παντοπωλεῖο καί γέμισε δύο τσάντες τρόφιμα. Πήγαινέ τα σ’ αὐτήν τή γυναίκα καί ὅταν σέ ρωτήσει, ποιός τά στέλνει, νά τῆς πεῖς ὅτι ὁ διάβολος τά στέλνει». Ἔτσι, λοιπόν, ἔκανε ὁ ὑπηρέτης. Τήν ἑπομένη ἡμέρα πῆγε στό παντοπωλεῖο, γέμισε δύο τσάντες μέ τρόφιμα καί τά πῆγε στή γυναίκα αὐτή.
Ἔφτασε στό σπίτι της καί χτύπησε τήν πόρτα. Ἐκείνη, μόλις βγῆκε ἔξω καί ἀντίκρισε τίς δύο τσάντες γεμάτες τρόφιμα, ἀναφώνησε: «Δόξα τῷ Θεῷ, εὐχαριστῶ, Κύριε». Ὁ ὑπηρέτης τή ρώτησε ἀνυπόμονα: «Δέν θέλετε νά μάθετε, ποιός σᾶς ἔστειλε τά τρόφιμα;». «Ὄχι, παιδί μου, δέν ἔχει σημασία. Ὅταν θέλει ὁ Θεός, καί ὁ διάβολος τόν ὑπηρετεῖ»! Καί παίρνοντας τά τρόφιμα μπῆκε μέσα εὐτυχισμένη. Ὁ ὑπηρέτης ἔμεινε κατάπληκτος. Τό ἴδιο ἀσφαλῶς καί τό ἀφεντικό του. Τό περιστατικό αὐτό εἶναι πολύ χαρακτηριστικό. Αὐτή ἡ φτωχή γυναίκα, μιά ἁπλή γυναίκα τοῦ λαοῦ, εἶχε μεγάλη πίστη στόν Θεό καί τήν θεία πρόνοια. Ὁπωσδήποτε θά προσευχόταν καί θά τόν παρακαλοῦσε νά τῆς δώσει «τόν ἄρτο τόν ἐπιούσιο». Πίστευε στόν λόγο τοῦ Χριστοῦ: «Ζητᾶτε καί θά σᾶς δοθεῖ». Στήν ἐκκλησία εἶχε ἀκούσει τήν εὐχή τῆς Θείας Λειτουργίας: «Πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον». Ζητοῦσε, λοιπόν, καί ὁ Θεός ἀνταποκρινόταν. Καί τῆς ἔδινε ὅ,τι χρειαζόταν γιά νά ζήσει. Ὅμως δέν λησμονοῦσε νά εὐχαριστεῖ τόν Θεό γιά ὅσα καλά τῆς ἔστελνε. Δέν ἀπελπιζόταν. Τόν εὐχαριστοῦσε γιά τήν ὑγεία της, γιά τό σπιτάκι πού εἶχε καί ἔμενε. Κι ἄς περνοῦσε δύσκολα καί στερημένα. Καί ὁ Θεός δέν τήν ξεχνοῦσε. «Ὁ Θεός ἀργεῖ, μά δέν λησμονεῖ». Καί ἡ φτωχή καί ἄσημη γυναίκα ἤξερε νά περιμένει. Πόσοι ἀπό μᾶς, ἄραγε, ἔχουν τήν πίστη τῆς φτωχῆς αὐτῆς γυναίκας; Πόσοι ἀπό μᾶς; (περ. «Σύνδεσμος») Γ.Δ. ΚΟΥΒΕΛΑΣ
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
69
Πῶς ἀξιολογήθηκε ἡ συμμετοχή τῶν Ἑλλήνων στίς μάχες τοῦ Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου Ἡ λέξη ἡρωισμός δέν ἀρκεῖ νά ἀποδώσει πλήρως τήν αὐτοθυσία τῶν Ἑλλήνων, ὅπως τοὐλάχιστον ἐκφράζονται ξένοι στρατιωτικοί καί πολιτικοί ἡγέτες, τῶν ὁποίων τίς γνῶμες παραθέτουμε στή συνέχεια. Οὐίνστον Τσόρτσιλ: Στό ἑξῆς ἄς μή λέμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σάν ἥρωες, ἀλλά οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες... Φραγκλῖνος Ροῦσβελτ: Στήν Ἑλλάδα παρεσχέθη τήν 28ην Ὀκτωβρίου 1940 χρόνος τριῶν ὡρῶν διά ν' ἀποφασίσει πόλεμο ἤ εἰρήνη, ἀλλά καί τριῶν ἡμερῶν ἤ τριῶν ἑβδομάδων ἤ τριῶν ἐτῶν προθεσμία νά παρείχετο, ἡ ἀπάντηση θά ἦτο ἡ ἰδία. Οἱ Ἕλληνες δίδαξαν διά μέσου τῶν αἰώνων τήν ἀξιοπρέπεια. Ὅταν ὅλος ὁ κόσμος εἶχε χάσει κάθε ἐλπίδα, ὁ ἑλληνικός λαός τόλμησε νά ἀμφισβητήσει τό ἀήττητο τοῦ γερμανικοῦ τέρατος, ἀντιτάσσοντας τό ὑπερήφανο πνεῦμα τῆς ἐλευθερίας. Ἰωσήφ Στάλιν: Πολεμήσατε ἄοπλοι καί νικήσατε, μικροί ἐναντίον μεγάλων. Σᾶς ὀφείλουμε εὐγνωμοσύνη, διότι ἐκερδίσαμε χρόνο γιά νά ἀμυνθοῦμε. Ὡς Ρῶσοι καί ὡς ἄνθρωποι σᾶς εὐχαριστοῦμε...Ἐάν ό ρωσικός λαός κατόρθωσε νά ἀντισταθεῖ στή Μόσχα, νά συγκρατήσει καί νά ἀνατρέψει τόν γερμανικό χείμαρρο, τό ὀφείλει στόν ἑλληνικό λαό, πού καθυστέρησε τίς γερμανικές μεραρχίες πού θά μποροῦσαν νά μᾶς γονατίσουν. Ἡ γιγαντομαχία τῆς Κρήτης ἦταν τό κορύφωμα τῆς ἑλληνικῆς προσφορᾶς. Λυπᾶμαι διότι γηράσκω καί δέν θά ζήσω ἐπί μακρόν διά νά εὐγνωμονῶ τόν Ἑλληνικόν Λαόν, τοῦ ὁποίου ή ἀντίσταση ἔκρινε τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Georgy Constantinovich Joucov (Στρατάρχης Σοβ. Στρατοῦ): Σ’ ὅλη τή διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκ. Πολέμου, οἱ στρατιῶτες πού μετεῖχαν στόν Ἑλληνοϊταλικό Πόλεμο ἔφεραν (δικαιοῦνταν) εἰδικό διακριτικό τιμῆς, γιατί πολέμησαν ἐναντίον στρατοῦ ὑψηλῆς ποιότητας καί ἀξίας, πού εἶχε ἀναγνωριστεῖ παγκόσμια.
Ραδ. Σταθμός Μόσχας: Ἐπολεμήσατε ἄοπλοι καί ἐνικήσατε, μικροί ἐναντίον μεγάλων. Σᾶς οφείλουμε εὐγνωμοσύνη..., ὡς Ρῶσοι καί ὡς ἄνθρωποι... Κάρολος ντε Γκώλ: Ἀδυνατῶ νά δώσω τό δέον εὖρος τῆς εὐγνωμοσύνης πού αἰσθάνομαι γιά τήν ἡρωική ἀντίσταση τοῦ Λαοῦ καί τῶν ἡγετῶν τῆς Ἑλλάδος. Maurice Schumann ( Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Γαλλίας): Ἡ Ἑλλάδα εἶναι τό σύμβολο τῆς μαρτυρικῆς ὑποδουλωμένης, ματωμένης, ἀλλά ζωντανῆς Εὐρώπης. Ποτέ μιά ἧττα δέν ὑπῆρξε τόσο τιμητική γιά ἐκείνους πού τήν ὑπέστησαν. Ἄντονι Ἤντεν (ΥΠΕΞ. Μ. Βρετανίας): Ἀσχέτως πρός ὅ,τι θά ποῦν οἱ ἱστορικοί τοῦ μέλλοντος... ἡ Ἑλλάς ἔδωσε ἀλησμόνητο μάθημα στόν Μουσολίνι.., αὐτή ἐκράτησε τούς Γερμανούς στό ἠπειρωτικό ἔδαφος καί στήν Κρήτη γιά ἕξι ἑβδομάδες, αὐτή ἀνέτρεψε τήν χρονολογική σειρά ὅλων τῶν σχεδίων τοῦ Γερμανικοῦ Ἐπιτελείου καί ἔτσι ἔφερε γενική μεταβολή στήν ὅλη πορεία τοῦ πολέμου καί ἐνικήσαμε. Βρετανός στρατηγός Ἀλεξάντερ: Δέν θά ἦταν ὑπερβολή νά ποῦμε ὅτι ἡ Ἑλλάς ἀνέτρεψε τό σύνολο τῶν σχεδίων τῆς Γερμανίας, ἐξαναγκάσασα αὐτήν νά ἀναβάλει γιά ἕξι ἑβδομάδες τήν ἐπίθεση κατά τῆς Ρωσίας. Διερωτώμεθα ποιά θά ἦταν ἡ θέση τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως χωρίς τήν Ἑλλάδα. Ἀδόλφος Χίτλερ.: Χάριν τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας ὀφείλω νά διαπιστώσω ὅτι μόνον οἱ Ἕλληνες, ἐξ ὅλων τῶν ἀντιπάλων..., πολέμησαν μέ παράτολμον θάρρος καί ὑψίστην περιφρόνησιν πρός τόν θάνατον καί δέν παρεδόθησαν παρά ὅταν κάθε ἀντίσταση ἦτο ἀδύνατη... Ὅταν
70 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ νικήσουμε, θά μποῦμε στή Βουλγαρία ὡς τιμωροί, στή Γιουγκοσλαβία ὡς ἐλευθερωτές καί στήν Ἑλλάδα ὡς προσκυνητές. Μπενίτο Μουσολίνι: Ὁ πόλεμος μέ τήν Ἑλλάδα ἀπέδειξεν ὅτι τίποτε δέν εἶναι ἀκλόνητον εἰς τά στρατιωτικά πράγματα∙ πάντοτε μᾶς περιμένουν ἐκπλήξεις. Φάμπιονελ Φρίουλι, Ἰταλός στρατηγός: Ἡ ἐπιβράδυνση ἀπό τήν Ἑλλάδα τῆς ἐπίθεσης κατά τῆς Ρωσίας ὑπῆρξε ὀλέθρια γιά τόν ἀγῶνα τοῦ Ἄξονα. Ἀπόρρητο ἔγγραφο, ἀρ. 170, Ἀρχείου τῆς Νυρεμβέργης: Γιά τούς Ἕλληνες ἡ ἐλευθερία εἶναι ζωή καί ὁ θάνατος ἁπλό ἐπεισόδιο. σ. 1 Σημαντικό γεγονός τοῦ Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ὑπῆρξε ἡ, πρωτοφανής στά πολεμικά χρονικά τῆς τότε ἐποχῆς, ἀπαγωγή τοῦ Γερμανοῦ στρατηγοῦ Κράιπε, ο ὁποῖος ἑτοιμαζόταν νά διαδεχθεῖ τόν «χασάπη τῆς Κρήτης» στρατηγό Μίλλερ. Ἡ ἀπαγωγή πραγματοποιήθηκε στίς 26 Ἀπριλίου 1944 ἔξω ἀπό τήν κωμόπολη τῶν Ἀρχανῶν καί ἀποτέλεσε ἕνα ἰσχυρό ράπισμα στούς κατακτητές. σ. 2 Δικαιώνεται γιά μιά ἀκόμη φορά ο Γκαῖτε, διαπιστώνοντας ὅτι: «Ὅ,τι εἶναι ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά γιά τόν ἄνθρωπο, εἶναι καί ἡ Ἑλλάδα γιά τήν οἰκουμένη». σ. 3 Ἄξια πάσης ἐξάρσεως εἶναι καί ἡ παράθεση τῶν ἡμερῶν ἀντίστασης τῶν χωρῶν πού κατακτήθηκαν ἀπό τά γερμανικά στρατεύματα: Δανία: 00. Ἡ χώρα παραδόθηκε σέ ἕνα μοτοσυκλετιστή τοῦ Χίτλερ, στόν ὁποῖο δόθηκε συμβολικά, σέ ἔνδειξη ὑποταγῆς, τό στέμμα τοῦ Δανοῦ βασιλιᾶ. Τσεχοσλοβακία: 00, Λουξεμβοῦργο: 00, Γιουγκοσλαβία: 03, Ὁλλανδία: 04, Βέλγιο: 18, Πολωνία: 30, Γαλλία: 43, Νορβηγία: 61, Ἑλλάδα: 219! σ. 4 Σημασία ἔχουν καί οἱ ἀνθρώπινες ἀπώλειες, ἰδίως ὡς ποσοστό τοῦ γενικοῦ πληθυσμοῦ τῆς κάθε χώρας: Βέλγιο 1,5%, Γιουγκοσλαβία 1,7% , Πολωνία 1,8%, Γαλλία 2% , Ὁλλανδία 2,2%, Σοβιετική Ἕνωση 2,8%, Ἑλλάς 10%! (750.000). σ. 5 Ἡ Ἑλλάδα ὑπέστη τριπλῆ κατοχή,
ἀπό τούς Γερμανούς, τούς Ἰταλούς καί τούς Βούλγαρους. Οἱ Ἰταλοί ἐνέχονται καί στή Μικρασιατική Τραγωδία, γιατί νόμιζαν ὅτι ἡ ἀπομάκρυνση τῶν Ἑλλήνων ἀπό τήν Μικρά Ἀσία θά ἐξασφάλιζε τή δική τους κατοχή στά Δωδεκάνησα, τά ὁποῖα κατεῖχαν ἀπό τό ἔτος 1912. Ὅμως ἐπειδή ἔδειξαν σχετική κατανόηση στό ἑλληνικό δρᾶμα, ἦσαν χαλαροί ὡς κατακτητές καί ἀνένηψαν (Ἰούλιος 1943) ὡς λαός διαρκοῦντος τοῦ πολέμου, ἐνῶ ὑπέστησαν καί οἱ ἴδιοι τή θηριωδία τῶν πρώην συμμάχων τους στήν Κεφαλονιά (“Μαντολίνο τοῦ λοχαγοῦ Κορέλι”) καί ἀλλοῦ, τούς ἀμνηστεύει κάπως. Οἱ Βούλγαροι εἶχαν ἀνέκαθεν στραμμένο τό βλέμμα στήν ἀνατολική Μακεδονία, ἐπιθυμώντας διέξοδο στό Αἰγαῖο, μέ λιμάνι τήν Καβάλα. Ἡ σφαγή τοῦ Δοξάτου (Σεπτέμβριος 1941) θά τούς στιγματίζει. Χάνοντας κάθε ἐλπίδα, λεηλάτησαν Ναούς καί Μοναστήρια, ἁρπάζοντας πολύτιμα κειμήλια, τά ὁποῖα κατακρατοῦν μέχρι σήμερα. Ἡ ὑπόδειξη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου γιά τήν ἐπιβαλλόμενη ἐπιστροφή τους (Νοέμβριος 2015) μᾶλλον δέ συγκίνησε τούς ἅρπαγες καί ἴσως ἦταν ἕνας ἀπό τούς λόγους μή συμμετοχῆς τους στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Κρήτης. Μέ τή στάση τους δείχνουν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι τό «φαίνεσθαι» καί ἡ Ὀρθοπραξία τό ζητούμενο. Οἱ Γερμανοί ἔχουν «βεβαρημένο ποινικό μητρῶο». Κυριολεκτικά κατέστρεψαν τή χώρα καί στοιχειώδης ἠθική θά ἐπέβαλε τήν ἀποζημίωση, προτοῦ κἄν ζητηθεῖ. Δέν εἶναι δυνατόν νά εὐημεροῦν οἱ ἀπόγονοι τῶν δημίων καί τά θύματα νά ὑποφέρουν. Ἡ Γερμανία ἔχει καί ἀξιόλογους ἀνθρώπους, λάτρεις τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ. Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι πολλοί ἀπό αὐτούς συνιστοῦν στήν πατρίδα τους νά πράξει τό χρέος της ἔναντι τῆς Ἑλλάδας. Ἡ ἐκπλήρωση αὐτοῦ τοῦ χρέους θά ἐξιλεώσει μιά χώρα πού θέλει νά καυχᾶται γιά ἠθική καί πολιτισμό. π. Γ. Φραγκιαδάκης («Ὁμολογία» τ. 157, Ὀκτ. 2016)
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
71
Ὡς συνέχεια γιά τά «ΗΡΑΙΑ»
ΔΩΔΕΚΑΘΕΪΣΤΕΣ – ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ 1. Ἀφορμή γιά τό σημείωμα αὐτό μοῦ ἔδωσε ἕνα ἐκτενές ρεπορτάζ στίς ἀρχές τοῦ καλοκαιριοῦ, πού μεταδόθηκε σέ βραδινό δελτίο εἰδήσεων τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ ΣΚΑΪ, σχετικά μέ ἑορτές, μέ εἰδικές ἐνδυμασίες, καί τελετές πού ἔγιναν στήν περιοχή Λιτόχωρου τοῦ Ὀλύμπου, ἀπό τό ὀνομαζόμενο κίνημα τῶν Δωδεκαθεϊστῶν-Νεοειδωλολατρῶν. Τό κίνημα αὐτό ἔχει ὡς βασικό σκοπό τήν καταπολέμηση καί ἐξάλειψη τῆς χριστιανικῆς πίστης καί τήν ἀναβίωση καί ἐπικράτηση τῆς ἀρχαίας εἰδωλολατρίας. 2. Τό κίνημα αὐτό ἐντάσσεται στό χῶρο τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ καί τοῦ Νεοπαγανισμοῦ καί ἔχει ρίζες στό ἰδεολογικό ρεῦμα τοῦ Ρομαντισμοῦ τοῦ 19ου αἰώνα. Προωθεῖται ἀπό τήν σύγχρονη θρησκεία τῆς Νέας Ἐποχῆς (New Age) καί πολλές ὀργανώσεις καί ὁμάδες στήν Ἀθήνα καί σέ ἄλλες πόλεις ( Ἕλληνες εἰδωλολάτρες, Ἑλληνική θρησκεία, Ἰάμβλιχος, Νέα Ἀκρόπολη, Ἑλληνική Πυθαγόρεια Φιλοσοφική Ἑταιρεία, Εὐρωπαϊκό Κέντρο Ἑρμηνείας Ἀρχαίου Δράματος, Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο Ὄλυμπος κ.ἄ.). Διαδίδει τίς ἰδέες καί τό πιστεύω του μέ ἔντυπα πού ἐκδίδει (Οἱ Εἰδωλολάτρες, Φλόγα, Οἰκοτοπί, Διπετές κ.ἄ.) καί μέ δηλώσεις καί συνεντεύξεις ἐκπροσώπων του στά Μ.Μ.Ε. 3. Ἡ στάση τῶν Δωδεκαθεϊστῶν καί Νεοειδωλολατρῶν ἀπέναντι στόν Χριστό καί τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἐχθρική, βίαιη καί πολεμική. Χρησιμοποιοῦν βαρεῖς χαρακτηρισμούς καί ἀκατονόμαστες ὔβρεις. Ὀνομάζουν τόν Χριστό Κτῆνος, τούς Ναούς «πορνεῖα τῶν ἀπίστων», τούς χριστιανούς «ἄπιστους καί γουρούνια» (Ἐφημερίδα «Ἑλληνική Θρησκεία» Ἰούνιος 2003). Οἱ Ἱερεῖς χαρακτηρίζονται «στυγεροί πρωτογενίτσαροι ρασοφόροι» (Διϊπετές, 13/1995,15). Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἀποκαλοῦνται «οἱ ἐξ ἀνατολῶν ὕαινες καί ἅγια ρεμάλια». Ἡ Ἐκκλησία «ἀδίστακτη πολιτική συντεχνία, πού βαρύνεται καίρια μέ τήν κατηγορία τῆς σκόπιμης δολοφονίας τοῦ ἀρχαίου ἑλληνισμοῦ». Ὁ χριστιανισμός «καταδίκη κατά τῆς Ἑλλάδος καί τά σάβανα τοῦ Ἑλληνισμοῦ» (Ἐφημ. «Φλόγα» 1/1994). 4. Ἡ εἰδωλολατρία εἶναι μιά νηπιακή-μυθική περίοδος τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς σκέψης, πού
ἀποδοκιμάστηκε ἀπό τούς ἀρχαίους Ἕλληνες φιλοσόφους. Ἡ δραστηριότητα τῶν μυθικῶν θεῶν τῆς εἰδωλολατρίας ἦταν «κλέπτειν τε μοιχεύειν καί ἀλλήλους ἀπατεύειν» (Φιλόσοφος Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος 570-475 π.Χ.). Γιά τόν λόγο αὐτό οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες σοφοί, καθόσον ὡρίμαζε ἡ σκέψη τους, ἀνεζήτησαν τό «ὄντως Ὄν» (Πλάτων), τό «Ἕν» (Παρμενίδης, Ζήνων), μίλησαν γιά τόν «λόγο» (Ἡράκλειτος), γιά «τό πρῶτο κινοῦν ἀκίνητον» (Ἀριστοτέλης), γιά «ἕνα Λυτρωτή πού θά στείλει ὁ Θεός, πού θά πάρει τά βάσανα τοῦ κόσμου καί θά τόν σώσει» (Αἰσχύλος), γιά «ἕνα Διδάσκαλο πού θά στείλει ὁ Θεός στόν κόσμο, ὁ ὁποῖος μέ τή διδασκαλία του θά τόν ὁδηγήσει ἀπό τήν ἄγνοια στήν ἀλήθεια» (Σωκράτης). Τήν ἀπάντηση στό βαθύ καί ὑψηλό προβληματισμό του τή βρῆκαν στόν Χριστό, πού εἶναι «ὤν», «ὁ Λόγος», «ὁ προσδοκώμενος λυτρωτής», «ἡ ἀλήθεια», «τό φῶς τό ἀληθινόν» (Ἰω. 1, 1-18), ὁ ὁποῖος «μᾶς χάρισε τήν ἀκριβή γνώση τῆς ἀλήθειας... καί μᾶς ἀπομάκρυνε ἀπό τήν πλάνη τῶν εἰδώλων» (Μ. Βασίλειος). 5. «Ἡ εἰδωλολατρία εἶναι τό πάντων ἔσχατον τῶν κακῶν καί πρῶτον (Γρηγόριος ὁ Θεολόγος). Οἱ κινήσεις τῶν Νεοειδωλολατρῶν καί Δωδεκαθεϊστῶν εἶναι «ψευδοκηρύγματα καί ψευδοδιλήμματα, τά ὁποῖα εὐτελίζουν τελικά τόν Ἑλληνισμό... Ἀγνοοῦν μιά ἱστορική πραγματικότητα, πού πέρασε μέσα ἀπό τήν παιδεία καί τήν ἐκπαίδευση τῶν Ἑλλήνων, αὐτή τήν πραγματικότητα τῆς ἀλληλοπεριχώρησης» Ἑλληνισμοῦ καί Χριστιανισμοῦ (μεγάλοι Πατέρες), πού ξεπέρασε ὁ ἑλληνισμός στόν ἱστορικό βίο, μέ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις φανατικῶν... (Γεώργιος Μπαμπινιώτης, πρώην Πρύτανης Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, «ΒΗΜΑ», 3-8-2003). Τά εἴδωλα εἶναι «νεκρά καί ἄφωνα» (Α΄ Θεσ. 1, 9-10). «Ἡ ἀλήθεια ἦρθε στόν κόσμο διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Θεανθρώπου. Ὁ Χριστός μᾶς γνώρισε τόν ἀληθινό Θεό» (Ἰω. 1, 17-18). «Διό, φεύγετε ἀπό τῆς εἰδωλολατρίας» (Ἀπ. Παῦλος, Α΄ Κορ. 10, 14). Ἡ εἰδωλολατρία εἶναι ἐπιστροφή στό σκοτάδι τοῦ ψεύδους. («Πληροφόρηση») Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Κολλᾶς, Ἱεροκήρυξ τ. Καθηγητής
72 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
Ἡ ἐκκλησιαστική Ἡμέρα Προστασίας τοῦ Περιβάλλοντος †ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
✴✴✴
Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ, Χάριτι Θεοῦ εἰσερχόμεθα σήμερον εἰς τὸ νέον ἐκκλησιαστικὸν ἔτος, συνεχίζοντες «διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς»1 συμμαρτυρεῖν καὶ λόγον διδόναι «περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος»2, ζῶντες ἐν Ἐκκλησίᾳ, ἐν Χριστῷ καὶ κατὰ Χριστόν, ὁ Ὁποῖος ἐπηγγείλατο νὰ εἶναι μαζί μας «πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος»3. Παρῆλθον εἰκοσιοκτὼ ἔτη ἀπὸ τήν, συνοδικῇ ἀποφάσει, καθιέρωσιν ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς ἑορτῆς τῆς Ἰνδίκτου ὡς «Ἡμέρας προστασίας τοῦ περιβάλλοντος», κατὰ τὴν ὁποίαν ἐν τῷ Ἱερῷ Κέντρῳ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναπέμπονται εὐχαὶ καὶ ἱκεσίαι «ὑπὲρ τῆς ὅλης δημιουργίας». Ἡ σχετικὴ πατριαρχικὴ ἐγκύκλιος ἐκάλεσε σύμπαντα τὸν ὀρθόδοξον καὶ τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον, ὅπως ἀναπέμπῃ κατὰ τὴν ἡμέραν αὐτὴν εὐχαριστηρίους δεήσεις πρὸς τὸν Κτίστην τῶν ὅλων διὰ τὸ «μέγα δῶρον τῆς Δημιουργίας»4 καὶ ἱκεσίας διὰ τὴν προστασίαν αὐτῆς. Ἐκφράζομεν τὴν χαρὰν καὶ τὴν ἱκανοποίησιν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος διὰ τὴν ἀπήχησιν καὶ τὴν πλουσίαν καρποφορίαν τῆς ἐν λόγῳ πρωτοβουλίας τῆς Κωνσταντινουπολίτιδος Ἐκκλησίας. Ἀνεδείξαμεν τὰς πνευματικὰς ρίζας τῆς οἰκολογικῆς κρίσεως καὶ τὴν ἀνάγκην μετα-νοίας καὶ ἐπανιεραρχήσεως τῶν ἀξιῶν τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου. Ἐβεβαιώθη, ὅτι ἡ ἐκμετάλλευσις καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς κτίσεως ἀποτελοῦν διαστρέβλωσιν καὶ κακὴν ἀλλοίωσιν τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους καὶ ὄχι ἀναγκαίαν συνέπειαν τῆς βιβλικῆς ἐντολῆς «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε...»5, 1. 2. 3. 4. 5.
Ρωμ. η΄, 38 πρβλ. Α΄ Πέτρ. γ΄, 15 Ματθ. κη΄, 20 Ἐγκύκλιος ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἰνδίκτου, 1/9/1989 Γεν. α΄, 22
ὅτι ἡ ἀντιοικολογικὴ συμπεριφορὰ εἶναι προσβολὴ τοῦ Δημιουργοῦ καὶ ἀθέτησις τῶν ἐντολῶν Του, καὶ ὅτι λειτουργεῖ κατὰ τοῦ ἀληθοῦς προορισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξῃ βιώσιμος ἀνάπτυξις εἰς βάρος τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν καὶ τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος. Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία προέβαλε καὶ προβάλλει τὸ οἰκοφιλικὸν δυναμικὸν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως, ἀναδεικνύουσα τὴν εὐχαριστιακὴν χρῆσιν τῆς κτίσεως, τὴν λειτουργίαν τοῦ πιστοῦ ὡς «ἱερέως» τῆς Δημιουργίας, ὁ ὁποῖος ἀδιαλείπτως ἀναφέρει αὐτὴν εἰς τὸν Κτίστην τῶν ἁπάντων, καὶ τὴν ἀνυπέρβλητον ἀξίαν τοῦ ἀσκητικοῦ πνεύματος, ὡς ἀντιδότου κατὰ τοῦ συγχρόνου εὐδαιμονισμοῦ. Ὄντως, ὁ σεβασμὸς τῆς δημιουργίας ἀνήκει εἰς τὸν πυρῆνα τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως. Προκαλεῖ ἰδιαιτέραν ἀνησυχίαν τὸ γεγονὸς ὅτι, ἐνῶ εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ οἰκολογικὴ κρίσις συνεχῶς ἐπιτείνεται, ἡ ἀνθρωπότης, ἐν ὀνόματι τῆς οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως καὶ τῶν τεχνολογικῶν ἐφαρμογῶν, κωφεύει εἰς τὰς πανταχόθεν ἐκκλήσεις πρὸς ριζικὴν ἀλλαγὴν συμπεριφορᾶς ἀπέναντι εἰς τὴν κτίσιν. Εἶναι προφανὲς ὅτι ἡ προϊοῦσα ἀλλοίωσις τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος ἀποτελεῖ συνέπειαν ἑνὸς συγκεκριμένου προτύπου οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως, τὸ ὁποῖον ἀδιαφορεῖ διὰ τὰς ἀντιοικολογικὰς ἐπιπτώσεις του. Τὰ βραχυπρόθεσμα ὀφέλη ἀπὸ τὴν ἄνοδον τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου εἰς ὡρισμένας περιοχὰς τῆς ὑφηλίου, ἁπλῶς ἐπικαλύπτουν τὴν ἀλογίαν τῆς ἐκμεταλλεύσεως καὶ συλήσεως τῆς δημιουργίας. Ἡ οἰκονομικὴ δραστηριότης, ἡ ὁποία δὲν σέβεται τὸν οἶκον τῆς ζωῆς, εἶναι οἰκο-ανομία καὶ ὄχι οἰκο-νομία. Ὁ ἄκρατος οἰκονομισμὸς τῆς παγκοσμιοποιήσεως συμπορεύεται σήμερον μὲ τὴν ἁλματώδη ἀνάπτυξιν τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας, ἡ ὁποία, παρὰ τὰ πολλὰ εὐεργετήμα-
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ τά της, συνοδεύεται ἀπὸ ἔπαρσιν ἔναντι τῆς φύσεως καὶ ὁδηγεῖ εἰς ποικιλομόρφους ἐκμεταλλεύσεις αὐτῆς. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος γνωρίζει, ἀλλὰ δρᾷ ὡς νὰ μὴ ἐγνώριζε. Γνωρίζει ὅτι ἡ φύσις δὲν αὐτοανακαινίζεται εἰς τὸ διηνεκές, ἀδιαφορεῖ ὅμως διὰ τὰς ἀρνητικὰς συνεπείας τοῦ «τεχνοπωλίου» διὰ τὸ περιβάλλον. Αὐτὸ τὸ ὄντως ἐκρηκτικὸν μῖγμα τοῦ ἀκράτου οἰκονομισμοῦ καὶ τοῦ ἐπιστημονισμοῦ, ἤτοι τῆς ἀπεριορίστου ἐμπιστοσύνης εἰς τὴν δύναμιν τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας, ἐπιτείνει τοὺς κινδύνους διὰ τὴν ἀκεραιότητα τῆς δημιουργίας καὶ διὰ τὸν ἄνθρωπον. Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, σοφῶς καὶ σαφῶς κατωνόμασε τοὺς κινδύνους τῆς «ἰδιονομίας τῆς οἰκονομίας», τῆς αὐτονομήσεως αὐτῆς ἀπὸ τὰς ζωτικὰς ἀνάγκας τοῦ ἀνθρώπου, αἱ ὁποῖαι ὑπηρετοῦνται μόνον ἐντὸς βιωσίμου φυσικοῦ περιβάλλοντος, καὶ προέτεινε μίαν οἰκονομίαν «τεθεμελιωμένην εἰς τὰς ἀρχὰς τοῦ Εὐαγγελίου»6 καὶ τὴν ἀντιμετώπισιν τοῦ συγχρόνου οἰκολογικοῦ προβλήματος «ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ἀρχῶν τῆς χριστιανικῆς παραδόσεως»7. Ἡ παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας ἀπαιτεῖ, ἐνώπιον τῶν συγχρόνων ἀπειλῶν, «ριζικὴν ἀλλαγὴν νοοτροπίας καὶ συμπεριφορᾶς» ἀπέναντι εἰς τὴν κτίσιν, πνεῦμα ἀσκητισμοῦ, «ὀλιγαρκείας καὶ ἐγκρατείας»8, ἔναντι τῆς «ἀπληστίας»9, τῆς «θεοποιήσεως τῶν ἀναγκῶν καὶ τῆς κτητικῆς στάσεως»10. Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος ἀνεφέρθη μετ᾿ ἐμφάσεως καὶ εἰς τὰς «κοινωνικὰς διαστάσεις καὶ τὰς τραγικὰς ἐπιπτώσεις τῆς καταστροφῆς τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος»11. Ἀκολουθοῦντες τὰς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου ταύτης, ὑπογραμμίζομεν, εἰς τὴν παροῦσαν ἐγκύκλιόν μας, τὴν στενὴν συνάφειαν τῶν περιβαλλοντικῶν καὶ τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων καὶ τὴν κοινὴν ρίζαν αὐτῶν ἐν τῇ χωρὶς Θεὸν «ἄφρονι καρδίᾳ», ἐν τῇ πτώσει καὶ ἁμαρτίᾳ, ἐν τῇ κακῇ χρήσει τῆς θεοσδότου ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου. Τῆς καταστροφῆς τῆς φύσεως καὶ τῆς κοινωνίας προηγεῖται πάντοτε μία ἐσωτερικὴ «ἀνατροπὴ τῶν ἀξιῶν», μία πνευματικὴ καὶ 6. Ἐγκύκλιος, §15 7. ὅ. π., §15 8. Ἡ Ἀποστολὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὸν σύγχρονον κόσμον, §10 9. ὅ. π., §10 10. Ἐγκύκλιος, §14 11. ὅ. π.
73 ἠθικὴ καταστροφή. Ὅταν τὸ ἔχειν κυριεύσῃ τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν μας, τότε ἡ στάσις μας τόσον ἔναντι τοῦ συνανθρώπου, ὅσον καὶ πρὸς τὴν κτίσιν, εἶναι ἀναποφεύκτως κτητικὴ καὶ ἀνοίκειος. Τὸ «σαπρὸν δένδρον» ποιεῖ, κατὰ τὸ Βιβλικόν, πάντοτε «καρποὺς πονηρούς»12. Τονίζομεν, ἀντιστοίχως, ὅτι καὶ ὁ σεβασμὸς πρὸς τὴν κτίσιν καὶ πρὸς τὸν ἄνθρωπον ἔχουν τὴν αὐτὴν πνευματικὴν πηγὴν καὶ ἀφετηρίαν, τὴν ἐν Χριστῷ δηλαδὴ ἀνακαίνισιν τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν κεχαριτωμένην ἐλευθερίαν του. Ὡς ἡ καταστροφὴ τοῦ περιβάλλοντος καὶ ἡ κοινωνικὴ ἀδικία συμπορεύονται, ἔτσι καὶ ἡ οἰκοφιλικὴ συμπεριφορὰ καὶ ἡ κοινωνικὴ ἀλληλεγγύη εἶναι ἀδιαίρετοι. Εἶναι αὐτονόητον, ὅτι διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῆς συγχρόνου πολυδιαστάτου κρίσεως τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ πολιτισμού του καὶ τοῦ οἴκου του, ἀπαιτεῖται πολύπλευρος κινητοποίησις καὶ κοινὴ προσπάθεια. Ὅπως ὅλα τὰ μεγάλα προβλήματα, οὕτω καὶ αἱ σοβοῦσαι ἀλληλοπεριχωρούμεναι κρίσεις τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος καὶ τῆς κοινωνίας, εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀντιμετωπισθοῦν χωρὶς τὴν διαχριστιανικὴν καὶ διαθρησκειακὴν συνεργασίαν. Ὁ διάλογος εἶναι ἐδῶ πρόσφορος χῶρος διὰ νὰ ἀναδειχθοῦν αἱ ὑπάρχουσαι οἰκοφιλικαὶ καὶ κοινωνικαὶ παραδόσεις, διὰ οἰκολογικὴν καὶ κοινωνικὴν εὐαισθητοποίησιν, καθὼς καὶ διὰ ἐποικοδομητικὴν κριτικὴν τῆς ἀποκλειστικῶς τεχνολογικῆς καὶ οἰκονομικῆς προόδου καὶ τῶν ἀτομοκεντρικῶν καὶ κοινωνιοκρατικῶν προτύπων, εἰς βάρος τῆς κτίσεως καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τοῦ προσώπου. Κατακλείοντες, ὑπογραμμίζομεν καὶ πάλιν τὸ ἀδιαίρετον τοῦ σεβασμοῦ πρὸς τὴν δημιουργίαν καὶ πρὸς τὸ ἀνθρώπινον πρόσωπον, καλοῦμεν πάντας τοὺς ἀνθρώπους καλῆς θελήσεως εἰς τὸν καλὸν ἀγῶνα διὰ τὴν προστασίαν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος καὶ τὴν ἑδραίωσιν τῆς ἀλληλεγγύης, καὶ δεόμεθα πρὸς τὸν ἀγαθοδότην Κύριον, πρεσβείαις τῆς Παναγίας τῆς Παμμακαρίστου, νὰ χαρίζῃ εἰς τὰ τέκνα αὐτοῦ «καῦσιν καρδίας ὑπὲρ πάσης τῆς κτίσεως»13 καὶ «παροξυσμὸν ἀγάπης καὶ καλῶν ἔργων»14. ͵βιζ΄ Σεπτεμβρίου α’ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως διάπυρος πρὸς Θεὸν εὐχέτης πάντων ὑμῶν 12. Ματθ. ζ’, 17 13. Ἰσαὰκ ὁ Σῦρος, Τὰ εὑρεθέντα ἀσκητικά, Λόγος, πα΄ 14. Ἑβρ. ι’, 24
74 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
Μήνυμα πρός τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες τῶν Γυμνασίων καί Λυκείων μας Ἀγαπητά μου παιδιά, Στό ξεκίνημα τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς, ὡς Πνευματικός σας Πατέρας, βρίσκομαι κοντά σας μέ τή σκέψη καί τήν προσευχή μου, συνοδοιπόρος στόν ὄμορφο δρόμο τῆς μορφώσεως πού ἀπό σήμερα ἀρχίζετε νά πορεύεσθε. Κάποτε ἕνας φημισμένος ζωγράφος δίδαξε ἕνα μαθητή του κατά τόσο τέλειο τρόπο, ὥστε ὁ μαθητής ἔγινε πολύ γνωστός γιά τά ἔργα του. Ὅταν ὁ δάσκαλος εἶδε τήν πρώτη ἔκθεση ἔργων τοῦ μαθητῆ του, τοῦ εἶπε ὅτι δέν θά ἄγγιζε πλέον τά πινέλα του. Στήν ἐρώτηση τοῦ μαθητῆ του γιατί νά πράξει κάτι τέτοιο, ὁ γεροζωγράφος ἀπάντησε: «Γιατί τό ἀριστούργημά μου εἶσαι ἐσύ.» Πραγματικά, παιδιά μου. Ὁ ἀληθινά μορφωμένος ἄνθρωπος εἶναι ἕνα πνευματικό καλλιτέχνημα. Κι ἐσεῖς πού ἔχετε ριχτεῖ μέ ἐνθουσιασμό στό στίβο τῆς γνώσεως, γνωρίζετε πολύ καλά πώς γιά νά ὁλοκληρωθεῖ ἕνα τέτοιο πνευματικό ἀριστούργημα χρειάζονται μακροχρόνιες προσπάθειες, κόποι καί ἀγῶνες. Βέβαια ἡ μόρφωση δέν περιορίζεται μόνο στήν διανοητική ἀνάπτυξη καί καλλιέργεια τοῦ ἀνθρώπου ἀλλά οὐσιαστικά ἀποδεσμεύει καί ἐνεργοποιεῖ τίς πνευματικές δυνατότητες καί ἱκανότητες τοῦ ἀνθρώπου, τόν λυτρώνει ἀπό τό φόβο τῆς ἄγνοιας πού τόν καθηλώνει στά χαμηλά, τόν βοηθᾶ νά ἀναπτύξει ὠφέλιμες δεξιότητες, καί τόν ἐξοπλίζει μέ μιά ὑγιή, πρωτότυπη καί ταυτόχρονα συνετή σκέψη. Ἀπό τήν ἄποψη αὐτή, ὁ ἀγώνας πού ξε-
κινᾶτε σήμερα, μαζί μέ τούς ἐκλεκτούς καθηγητές σας, θά σᾶς ὁδηγήσει νά δώσετε οὐσιαστικό περιεχόμενο στή διαδικασία τῆς παιδείας, ἐφοδιάζοντας τό νοῦ μέ γνώσεις καί μορφώνοντας τήν ψυχή καί τό πνεῦμα, δημιουργώντας πνευματικά καί ἠθικά ὁλοκληρωμένες προσωπικότητες. Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία σᾶς εὐλογεῖ σήμερα στό νέο ξεκίνημά σας καί θέλοντας νά σᾶς βοηθήσει στήν ψυχική καί πνευματική καλλιέργειά σας, σᾶς καλεῖ σέ μία ἐνεργή συμμετοχή στή λατρευτική καί ἐνοριακή ζωή της γιά νά ἀντλήσετε δύναμη ζωῆς, πορευόμενοι σέ δρόμους ἐλπίδας καί ἐλευθερίας, πού θά σᾶς ὁδηγοῦν μακριά ἀπό τά ἀδιέξοδα τῶν καθημερινῶν προβλημάτων τῆς ζωῆς. Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία καί κατά τή διάρκεια τῆς χρονιᾶς θά βρίσκεται καθημερινά κοντά σας βοηθός καί ἀρωγός στόν ἀγώνα σας γιά τήν ἀπόκτηση τῆς μορφώσεως καί τῆς ἀσκήσεως τῆς ἀρετῆς. Ἀγαπητά μου παιδιά, Σᾶς εὔχομαι ὁ Κύριός μας νά εὐλογεῖ τόν εὐγενή σας ἀγώνα γιά τήν κατάκτηση τῆς γνώσης ἀλλά καί τήν ἀπόκτηση σωστοῦ ἦθους καί εὔχομαι καί στούς σεβαστούς καθηγητές σας ὁ Κύριος πλουσίως νά τούς εὐλογεῖ καί νά τούς δωρίζει δύναμη γιά τήν εὐόδωση τοῦ δύσκολου ἔργου τους. Μέ ὅλη μου τήν ἀγάπη Ὁ Μητροπολίτης σας † Ο ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
75
ΝΕΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2017-2018 Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ.κ. Εὐσεβίου Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί, Στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς 15ης Ὀκτωβρίου ἀκούσαμε τήν γνωστή παραβολή τοῦ σπορέως, ὅπως μάλιστα τήν ἑρμήνευσε ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ταυτίζοντας τό σπορέα μέ τό Θεανδρικό Του Πρόσωπο, τόν σπόρο μέ τόν λόγο Του καί τήν γῆ μέ τούς ἀκροατές τοῦ λόγου Του, τούς ὁποίους μάλιστα τούς διακρίνει σέ τέσσερις κατηγορίες. Σ’ ἐκείνους, πού ἐξαιτίας τῆς ἀπιστίας τους δέν δίνουν σημασία στό λόγο Του. Σ’ ἐκείνους, πού ἀκοῦν μέ χαρά ἀρχικῶς, ἀλλά δέν εἰσέρχονται στήν διαδικασία νά προσπαθήσουν ἔστω, νά εὐθυγραμμισθοῦν μέ τό θεϊ κό Του θέλημα. Σ’ ἐκείνους, πού μέ ἐνδιαφέρον ἀκοῦν καί μέ ἐνθουσιασμό ξεκινοῦν νά ζήσουν σύμφωνα μέ τό λόγο Του, ἀλλά ἐξαιτίας τῶν βιοτικῶν φροντίδων καί τοῦ ἐκκοσμικευμένου φρονήματός τους μετά ἀπό λίγο καιρό, παραιτοῦνται κάθε προσπαθείας. Καί τέλος σ’ ἐκείνους πού μέ εὐχαρίστηση καί ἐνθουσιασμό ἀκοῦν καί πράττουν σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Θεοῦ, ὥστε ὁ κόπος καί ἡ παραμικρή τους προσπάθεια νά εὐαρεστήσουν τόν Θεό καί νά ἔχει πολλαπλάσια ἀνταμοιβή σέ εὐλογία καί χάρη. Τήν σημερινή Κυριακή, ἴσως καί νά τό θυμοῦνται οἱ παλαιότεροι, οἱ πρόγονοί μας εἶχαν τήν χαριτωμένη συνήθεια νά φέρνουν στήν Ἐκκλησία λίγο ἀπό τόν σπόρο, πού θά ἔσπερναν μετά ἀπό λίγο καιρό στά χωράφια τους, ὥστε νά διαβάσει ὁ Ἱερέας τήν εἰδική εὐχή στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας καί νά εὐλογηθεῖ ὁ κόπος καί ὁ μόχθος τῆς καλλιέργειάς τους. Κατ’αὐτήν δέ τήν Κυριακή ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας λαμβάνοντας ἀφορμή ἀπό τήν ἑρμηνεία, πού δίδει ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός στά παραβολικά του λόγια, ξεκινᾶ ἐπισήμως καί τό νέο Ἱεραποστολικό ἔτος, κέντρο τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ σπορά τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων.
Ἀπό σήμερα λοιπόν ξεκινοῦν οἱ κατά τόπους Κατηχητικές Συνάξεις τῆς Ἐκκλησίας μας, τόσο γιά τά παιδιά μας, ὅσο καί γιά τούς ἐνήλικες, μέ τίς Ἐνοριακές Συνάξεις Μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Πάντοτε ὑπάρχει ἡ ἀνάγκη τῆς ἐν Χριστῷ μόρφωσης καί παιδαγωγίας ὡς καί ἡ δυνατότητα πνευματικῆς ἀναβάθμισης, τόσο στά παιδιά, ὅσο καί στούς μεγαλυτέρους. Σήμερα περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη χρονιά μάλιστα, ἐπιβάλλεται ἡ συμμετοχή ὅλων τῶν παιδιῶν στίς κατηχητικές δραστηριότητες τῆς κάθε Ἐνορίας, καθώς πλέον ἀπό πουθενά ἀλλοῦ δέν ἔχουν νά μάθουν γιά τήν πίστη καί τήν ζωή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας. Ἐπιβάλλεται τά παιδιά μας νά μάθουν γιά τόν μόνο ἀληθινό Θεό, τόν Θεάνθρωπο Κύριό μας καί τήν σωτηρία πού μᾶς προσφέρει μέσα ἀπό τή ζωή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας. Νά μάθουν καί νά ζοῦν τήν λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί πώς μέσα ἀπό αὐτήν θά ζητοῦν καί θά ζοῦν στή χάρη καί τό ἔλεός Του. Νά γνωρίζουν γιά τήν Παναγία μας, τόν Τίμιο Σταυρό καί τούς Ἁγίους μας. Καί ὅλα αὐτά γιά νά ἔχουν ὀρθόδοξο ἦθος, εὐγένεια, ἀρχοντιά, κύρος καί ὑπευθυνότητα. Γιά νά χαίρονται τήν ἀλήθεια τῆς ζωῆς καί νά πορεύονται στο δρόμο της σωτηρίας. Γιά νά μάθουν νά ἀγαποῦν καί νά σέβονται, ὄχι μόνο τόν ἑαυτό τους, ἀλλά καί τόν Θεό καί τούς γονεῖς καί τόν συνάνθρωπο, ἀκόμη καί τήν οἰκογένεια καί τήν Πατρίδα μας, ἀξίες καί ἰδανικά, πού τόσο πολύ βάλλονται στίς μέρες μας. Μόνον ἡ Ἐκκλησία ἐγγυᾶται τήν συνέχιση τῆς ἀληθινῆς ζωῆς στόν κόσμο καί στήν μαρτυρική μας Πατρίδα. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας κράτησε ζωντανή τήν ἐθνική μας συνείδηση στά 400 χρόνια σκλαβιᾶς. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας διατήρησε τήν γλώσσα, τόν πολιτισμό καί τήν ἀνδρεία Ἑλλη-
76 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ νόψυχη οἰκογένεια. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας στήριξε τό Ἔθνος μας στόν δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ἐξαιτίας τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας γράφτηκε τό ἔπος τοῦ 1940 ἀπό τούς Ἕλληνες ἀγωνιστές καί προμάχους τῆς ἐλευθερίας μας, διότι ἀπό τήν πίστη τους στόν Χριστό κινήθηκαν ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν, δηλαδή ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος, γαλουχημένοι ἀπό τήν Ἁγία Μητέρα μας, δηλαδή τήν Μία, Ἁγία Καθολική (γιά ὅλους δηλαδή) καί Ἀποστολική Ἐκκλησία. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας εἶναι πάντοτε ἡ μόνη ἀνοιχτή ἀγκαλιά, πού περιμένει τόν κάθε ἐμπερίστατο, προβληματισμένο, δυσκολεμένο, τόν κάθε ἁμαρτωλό, γιά νά ἀπαντήσει στά ἐρωτήματά του, νά τόν στηρίξει, νά ἐπουλώσει τίς πληγές του. Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, Ἐνώπιον ἑνός ἀκατανόητου τρόπου μετάλλαξης της ζωῆς, πού ἐπιχειρεῖται στίς μέρες μας, μόνον ὁ Χριστός καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του, μέ τήν πίστη καί τή ζωή Της μπορεῖ νά ἀνακόψει τήν αὐτοκαταστροφική μας πορεία. Γι’ αὐτό μέ πόνο πατρικό, σᾶς παρακαλῶ νά ἐμπιστευθεῖτε τα παιδιά Σας στά Κατηχητικά Σχολεῖα καί τίς Κατηχητικές Συνάξεις τῶν Ἐνοριῶν, γιά νά μάθουν νά ζοῦν ἀληθινά. Παρακαλῶ ἐπίσης κι Ἐσᾶς, τούς Γονεῖς ἰδιαιτέρως, ἀλλά καί ὅλους τούς Χριστιανούς μας νά ἔρχεσθε στίς κατά τόπους Κατηχητικές Συνάξεις τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀξιοποιώντας λίγο ἀπό τόν χρόνο τῆς ἑβδομάδος γιά τήν πνευματική σας κατάρτιση καί τήν γνωριμία μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή. Δυστυχῶς στό μεγαλύτερο μέρος του ὁ Λαός μας ἔχει ἔλλειψη τῆς ἐμπειρίας τῆς Ὀρθόδοξης ζωῆς, γι’αὐτό καί ἀδυνατεῖ νά ἀντιδράσει σθεναρά σέ ὅλη αὐτήν τήν κακοδαιμονία, πού μᾶς περιβάλλει. Γιατί ὅταν λείψει ὁ Χριστός ἀπό τή ζωή μας τότε ὅλα χάνονται. Κι ἐπειδή τοῦτο εἶναι γνωστό, τόσον ὁ Χριστός, ὅσο καί ἡ Ἐκκλησία Του πολεμοῦνται βάναυσα στήν σημερινή ἐποχή, ὥστε νά μήν ἔχει ὁ ἄνθρωπος ἐλπίδα νά σταθεῖ ὄρθιος. Βέβαια οὔτε ὁ Χριστός, οὔτε ἡ Ἐκκλησία ἔχει τήν
ἀνάγκη τῆς φροντίδος μας. Ὅμως ἡ περιθωριοποίηση καί ἡ ἀπαξίωσή τους ἀποφέρουν ἀρνητικά ἀποτελέσματα στή ζωή τοῦ σύγχρονου Ἕλληνα, πού ἀσφυκτιᾶ ἀπό τήν ὁλομέτωπη ἐπίθεση τοῦ διαβόλου ἐναντίον του. Εἶναι φανερός ὁ πόλεμος ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας. Ὁ κόσμος πλέον δέν ἐνεργεῖ μέ κριτήριο ἀνεξίθρησκο, ἕνεκα τῆς ὅποιας ἐλευθερίας ἤ δημοκρατίας, ἀλλά μέ κριτήριο ἀντίχριστο καί ἀντιεκκλησιαστικό. Ἐμεῖς ὡς Ορθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουμε τήν πορεία μας. Ὁ Χριστός μᾶς εἶπε ὅτι ὁ κόσμος θά μᾶς στενοχωρεῖ καί θά μᾶς διώκει, ἀλλά νά ἔχουμε θάρρος γιατί Ἐκεῖνος νίκησε τόν κόσμο. Τοῦτο σημαίνει, πώς δέν κατηγοροῦμε κανένα γιά τήν διαπίστωσή μας αὐτή, πού δέν εἶναι καί κάτι πρωτόγνωρο, ἀλλά φροντίζουμε νά συγκροτήσουμε τήν πνευματική μας ζωή καί νά μορφώσουμε τήν κοινωνία μας μέ τόν Χριστό. Ὁ Χριστός μᾶς διαβεβαίωσε, πώς τίποτε δέν μποροῦμε νά κάνουμε χωρίς Ἐκεῖνον καί πώς ἄν εἶναι ’Εκεῖνος μαζί μας κανείς δέν μπορεῖ νά εἶναι ἐναντίον μας. Γι’ αὐτό καί πάλι σᾶς παρακαλῶ νά συνδεθεῖτε μέ τίς Ἐνορίες Σας. Νά ἐκκλησιάζεσθε κάθε Κυριακή οἰκογενειακῶς. Νά προτρέπετε τά παιδιά σας νά συμμετέχουν στίς κατηχητικές μας δραστηριότητες. Καί νά ἀφιερώνετε κι ἐσεῖς λίγο χρόνο, κάποιο ἀπόγευμα τῆς Ἑβδομάδος νά μαθαίνετε γιά τήν πίστη καί τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα, πού θά ἀνακοινωθεῖ ἀπό τήν Ἐνορία. Στόχος καί σκοπός μας εἶναι νά ὑπάρχουμε γῆ καλή καί ἀγαθή, πού θά ὑποδεχόμαστε τό λόγο τοῦ Θεοῦ γιά νά καρποφορεῖ καί σ’ αὐτήν τήν ζωή καί αἰωνίως ἐν Χριστῷ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ Σωτήρας καί Λυτρωτής μας. Σᾶς εὔχομαι πλούσιο τόν θεῖο φωτισμό καί κάθε εὐλογία πνευματική στό νέο Ἱεραποστολικό ἔτος Ὁ Ἐπίσκοπός Σας † Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
77
«Eἰς ἔργον διακονίας...
τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ»
ΧΡΟΝΙΚΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σάμου, Ἰκαρίας καί Κορσεῶν κ.κ. Εὐσέβιος κατά τό ἐν λόγῳ δίμηνο: • Λειτούργησε ἤ χοροστάτησε καί, κατά περίπτωση, κήρυξε τό λόγο τοῦ Θεοῦ στούς ἱερούς ναούς: Τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδ. Πηγῆς (1.9)· Ἁγίου Νικολάου Βαθέος (2.9)· Κοιμ. Θεοτόκου Καστανιᾶς (3.9)· Μονῆς Γενεσίου Θεοτόκου Βροντιανῆς (7 καί 8.9)· Ἁγίου Σπυρίδωνος Βαθέος (9.9)· Τριῶν στρατιωτικῶν Ἁγίων (Λέοντος, Θεοδώρου καί Γρηγορίου στό Στρατόπεδο 649 Καρλοβάσου, 10.9)· Μονῆς Τιμίου Σταυροῦ (13 καί 14.9)· Τιμίου Σταυροῦ Μεσαίου Καρλοβάσου (Ἀκολουθία Χαιρετισμῶν, 14.9)· Ἁγίων Σοφίας, Πίστεως, Ἐλπίδος καί Ἀγάπης - Ἱστορικό Ἀρχεῖο Σάμου, 16.9)· Ἁγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης Ψιλή Ἄμμος (17.9)· Ἱδρύματος Ἱεροῦ Χρυσοστόμου Παγκρατίου (24.9)· Ἀποστόλου Παύλου Ἡραίου (καί χειροτονία εἰς Πρεσβύτερον τοῦ Διακόνου Ἐλευθερίου, 16.9). Κελίου Ἁγίου Νικολάου Τυπογράφων Ἁγίου Ὄρους (1.10)· Κοιμ. Θεοτόκου Ἀμαρουσίου (40νθήμερο Μνημόσυνο Παπαναστασίου, 8.10)· Ἁγίου Νικολάου Ὅρμου Καρλοβάσου (15.10)· Ἁγίας Ματρώνης Χιοπολίτιδος Καρλοβάσου (19.10) καί Ἄνω Βαθέος (20.10)· Μονῆς Ζωοδ. Πηγῆς (καί ἐπιμνημόσυνη Δέηση ὑπέρ τῆς ψυχῆς τοῦ Ἀρχιεπισκό-
που Χριστοδούλου, 21.10)· Μονῆς Ζωοδ. Πηγῆς (θεία Λειτουργία Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, 22.10)· Ἁγίου Δημητρίου Ὑδρούσας (25.10), Μυτιληνιῶν (26.10) καί Ἐκκλ. Γηροκομείου «Εὐγηρίας Πρόνοια» Καρλοβάσου (26.10)· Ἁγίου Σπυρίδωνος Βαθέος (Ἀγρυπνία, 28.10)· Ἁγίου Θεοδώρου Βαθέος (29.10). • Τέλεσε στόν ἱερό ναό Κοιμ. Θεοτόκου Καστανιᾶς Δοξολογία καί ἐπιμνημόσυνη Δέηση στόν τόπο ἐκτέλεσης 40 συμπατριωτῶν μας ἀπό τά ἰταλικά στρατεύματα Κατοχῆς (3.9)· • Τήν ἐξόδιο Ἀκολουθία τοῦ Κυριάκου Γιαννιοῦ, υἱοῦ ἱερέως καί ἱεροψάλτου (2.9). • Ἁγιασμό γιά τήν ἔναρξη τοῦ νέου σχολικοῦ ἔτους στό Δημοτικό, Γυμνάσιο καί Λύκειο Φούρνων Κορσεῶν (11.9) καθώς καί στό Δημοτικό τῆς νησίδας Θύμαινας καί τῆς Χρυσομηλιᾶς (11.9). • Δοξολογία καί ἐπιμνημόσυνη Δέηση στήν Ψιλή Ἄμμο (ἐπέτειος Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς, 17.9). • Τό Μυστήριο τοῦ Γάμου τῶν: Εὐτυχίου καί Ἐλευθερίας Λάνδρου (10.9)· Ἐλευθερίου καί Κωνσταντίνας Κούμα (17.9)· Γεωργίου Σταύρου (24.9). • Τό Μυστήριο Βαπτίσεως τῆς θυγατρός τῶν Ἐμμ. Σπύρου καί Εὐμορφίας Τσιρίγου (14.10). • Τόν Ἁγιασμό ἐνάρξεως τῶν Κατηχητικῶν Συ-
Κωδικός 3518
«ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ», ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: Ἱερά Μητρόπολις Σάμου καί Ἰκαρίας ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: Μητροπολίτης Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΛΗΣ: Εὐάγγελος Π. Λέκκος, θεολόγος, νομικός ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ: τηλ. 210.34.76.090 Ἡ «Μεταμόρφωσις» διανέμεται καί ἀποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ. Γίνονται δεκτές προαιρετικές εἰσφορές στή διεύθυνση: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ, γιά τό περιοδικό, 831 00 ΣΑΜΟΣ Τηλ. 22730-87640, Fax 22730-87646
78 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ νάξεων τοῦ ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Ὅρμου Καρλοβασίου (15.10). • Τήν ἐξόδιο Ἀκολουθία τοῦ Εὐαγγέλου Τσακαλουφᾶ, ἐπιτρόπου τοῦ μητροπολιτικοῦ ναοῦ ἁγίου Νικολάου Βαθέος (15.10)· τῆς Εὐανθίας Παπακωνσταντίνου-Βουγιούκα (19.10). • Τόν Ἁγιασμό γιά: Τήν ἔναρξη τῆς Σχολῆς Παραδοσιακῶν Χορῶν τοῦ ναοῦ Ἁγίου Θεοδώρου Βαθέος (15.10)· Τῆς ἀνακαινισμένης πτέρυγος τῆς Μονῆς Ζωοδ. Πηγῆς (16.10)· Τῆς Συνάξεως Γονέων καί νέων ζευγαριῶν στό Πνευματικό Κέντρο Βαθέος καί Καρλοβάσου (21.10)· Τῆς ἐνάρξεως τῶν Συνάξεων Φοιτητῶν στό Καρλόβασι (22.10)· Τῶν Κατηχητικῶν Συνάξεων τοῦ ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Ὅρμου Καρλοβασίων (22.10)· Τοῦ ἁγιογραφικοῦ Κύκλου Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Πυθαγορείου (24.10). • Δοξολογία καί ἐπιμνημόσυνη Δέηση στή μνήμη τῶν πεσόντων ὑπέρ τοῦ καθήκοντος ἀστυνομικῶν, τήν ἡμέρα ἑορτῆς τοῦ προστάτου τοῦ Σώματος Ἁγίου Ἀρτεμίου (20.10). • Ἐπιμνημόσυνη Δέηση στό Ἡρῶο Πεσόντων κατά τήν κατάθεση στεφάνων ἐκ μέρους τῶν μαθητῶν τῶν Σχολείων Α΄βάθμιας καί Β΄βάθμιας ἐκπαίδευσης (27.10). • Δοξολογία γιά τήν ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 καί ἐπιμνημόσυνη Δέηση, ἐνῶ παρακολούθησε καί τή μαθητική καί στρατιωτική παρέλαση ἀπό τήν ἐξέδρα τῶν ἐπισήμων (28.10). • Δέχθηκε τήν ἐπίσκεψη: Μελῶν τοῦ Συλλόγου S.O.S. τά ὁποῖα τόν εὐχαρίστησαν γιά τήν πολύτιμη βοήθειά του πρός τήν κατεύθυνση ἐπίλυσης τοῦ μεταναστευτικοῦ προβλήματος μέ τίς στοχευμένες παρεμβάσεις του (18.10). • Τοῦ κ. Ἀντωνίου Κωστάκη, ταξίαρχου Διοικητῆ τῆς 79 ΑΔΤΕ καί συζήτησαν θέματα κοινοῦ ἐνδιαφέροντος. • Τῆς διοίκησης καί μελῶν τοῦ Συλλόγου «Ἡ ἁγία Παρασκευή» Χώρας (23.10). • Τίμησε μέ τήν παρουσία του: Τήν ἑόρτια ἐκδήλωση τοῦ ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Βαθέος (3.9). • Τήν ἐκδήλωση τῆς Ἀδελφότητος Σαμίων μέ ὁμιλητή τόν κ. Κων. Κατσιγιάννη καί τή βράβευση τῆς Σαμιακῆς Τηλεόρασης Σ.Α.Τ. καί τοῦ δημοσιογράφου κ. Χάρη Ζαβουδάκη (8.10). • Τήν ἐκδήλωση τῆς 79 ΑΔΤΕ «Μυκάλη» γιά τήν ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου καί ἀνέπτυξε τό
θέμα: «Ἡ ἰταλική Κατοχή στή Σάμο καί ὁ Μητροπολίτης Σάμου Εἰρηναῖος, 194143». Προηγήθηκε ὁμιλία τοῦ ταγματάρχη κ. Ἀναστασίου Παππᾶ μέ θέμα: «Τό ἔπος τοῦ ’40 καί ἡ δράση τοῦ 18ου Συντάγματος Πεζικοῦ Σαμίων», ἐνῶ ἡ στρατιωτική μπάντα τῆς 79ης ΑΔΤΕ παιάνισε ἐπετειακά τραγούδια, πλαισιωμένη ἀπό τήν χορωδία μαθητῶν/τριῶν τοῦ 1ου καί 2ου Γυμνασίου Σάμου (27.10). • Τήν ἑορταστική ἐκδήλωση γιά τήν ἀνακήρυξη τοῦ «Εὐπαλίνειου Ὀρύγματος» ὡς διεθνοῦς ἱστορικοῦ τοπόσημου Μηχανικῆς, ἀπό τήν ASCE (οἱ ἐνδιαφερόμενοι ἄς ἀνατρέξουν γιά περισσότερα στό περιοδικό «Μεταμόρφωσις», τεῦχος 145, Μάιος 2008, σελ. 72-74). Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ.κ. Εὐσέβιος μετέσχε τῶν ἐργασιῶν τῆς τακτικῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (3-6 Ὀκτωβρίου), στή διάρκεια τῆς ὁποίας ἔγιναν οἱ προγραμματισμένες εἰσηγήσεις καί συζητήσεις, καθώς καί ἡ ἐκλογή νέων μητροπολιτῶν Σταγῶν καί Μετεώρων, καί Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου. ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ Ἁγιασμοί τελέσθηκαν μέ τήν ἔναρξη τῆς νέας ἱεραποστολικῆς περιόδου στίς κατηχητικές συνάξεις τῶν ἐνοριῶν τῶν νησιῶν μας. Ὁ Σεβασμιώτατος ποιμενάρχης μας κ.κ. Εὐσέβιος τέλεσε τόν ἁγιασμό τῶν κατηχητικῶν σχολείων καί τῶν χριστιανικῶν ὁμάδων στό Καρλόβασι στήν ἐνορία τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ὅρμου Καρλοβάσου, μίλησε στά παιδιά καί εἶχε τήν εὐκαιρία νά παρακολουθήσει θεατρική παράσταση πού εἶχαν ἑτοιμάσει οἱ κατηχητές καί οἱ κατηχήτριες τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ. Στό τέλος προσφέρθηκαν γλυκές λιχουδιές σέ ὅλα τά παιδιά. ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ Μέσα σέ κλῖμα συγκίνησης καί χαρᾶς τελέσθηκε τό Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ.κ Εὐσέβιο ἡ εἰς πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ διακόνου π. Ἐλευθερίου Χριστοδουλάκη στόν Ἱερό Ναό Ἀποστόλου Παύλου Ἡραίου ὅπου καί θά ὑπηρετεῖ ἀπό τοῦδε καί εἰς τό ἑξῆς ὡς ἐφημέριος.
ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ
Ὁ νέος Πρεσβύτερος εἶναι ἔγγαμος καί ἀπόφοιτος τῆς Πατμιάδος Ἱερατικῆς Σχολῆς. Ὁ Σεβασμιώτατος στήν προσφώνησή του πρός τόν χειροτονούμενο μεταξύ ἄλλων τόνισε ὅτι «Ἡ Ἱεροσύνη δέν εἶναι ἀνθρώπινο δῶρο εἶναι Θεῖο, εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς χάριτος» καί τόν προέτρεψε νά εἶναι ἡ παρηγοριά, ἡ προστασία καί ἡ ἐλπίδα τοῦ ποιμνίου του. ΜΝΗΜΗ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ. Εὐσέβιος τιμώντας τήν μνήμη τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς 1922 καί τήν θυσία τοῦ μεγάλου Ἐθνοϊερομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης, τήν Κυριακήν μετά τήν Ὕψωσιν 17ην Σεπτεμβρίου 2017, ἱερούργησε εἰς τόν ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἐθνοϊερομάρτυρος Ἱερόν Ναόν στόν λόφο τῆς Ψιλῆς Ἄμμου.
Ἐν συνεχείᾳ καί μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη τῆς ἐπιμνημοσύνου Δεήσεως ἐνώπιον τοῦ Ἡρῴου Μνημείου παρουσίᾳ τῶν Ἀρχῶν τοῦ Νησιοῦ. Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΑΚΩΒΟΥ Τήν Κυριακή 22 Ὀκτωβρίου 2017 καί μέ πρωτοβουλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Εὐσεβίου τελέσθηκε στήν Ἱερά Μονή Ζωοδόχου Πηγῆς Σάμου, ἡ ἀρχαιοπρεπής θεία Λειτουρ-
79 γία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. Αὐτή ἡ θεία Λειτουργία ἀνάγεται στούς πρώτους χριστιανικούς αἰῶνες καί διαμορφώθηκε στά Ἱεροσόλυμα, ὅπου κατά τήν παράδοσιν πρῶτος Ἐπίσκοπος ἦταν ὁ ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος. Ἐγράφη πρῶτα στά Ἑλληνικά καί πολύ νωρίς μεταφράστηκε καί σέ ἄλλες γλῶσσες, καθώς ἐκτός τῆς Ἑλλάδος διαδόθηκε στή Συρία, τήν Αραβία, τό Σινά, τήν Αἴγυπτο και ἀργότερα στις Σλαβικές χῶρες. Ὁ πυρήνας τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι ἀποστολικός καί ἔλαβε τό ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἰακώβου γιά νά διακρίνεται εὐχερῶς ἀπό τίς ἄλλες δύο γνωστές θεῖες Λειτουργίες τοῦ Μ. Βασιλείου καί τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τῶν ὁποίων προηγεῖται καί βάσει τῆς ὁποίας ἐγράφησαν. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ Στήν συγκέντρωση, πού ἔλαβε χώρα γιά τό προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα στήν πόλη τῆς Σάμου, τήν Κυριακή 22.10.2017, ἐκ προσώπου τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας ἀνεγνώσθη κατ’ ἐντολήν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, τό ἀκόλουθον μήνυμα: «Ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία, ὅπως ἀπέδειξε τόσο ἡ Ἐπιστολή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Εὐσεβίου πρός τόν Πρωθυπουργό τῆς Πατρίδος μας, ὅσο καί ἡ αὐτοπρόσωπη παρουσία του στούς καθ’ ὕλην ἁρμοδίους Ὑπουργούς, σκοπό εἶχαν νά ἐνημερώσουμε, νά γνωστοποιήσουμε καί νά ἐπιστήσουμε τήν προσοχή τους στό ἰδιαίτερο προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα, πού βιώνουμε στό ἀκριτικό μας Νησί καί συγχρόνως νά ζητήσουμε δραστηριοποίηση πρός τήν κατεύθυνση τῆς ἐπιλύσεώς του. Πιστεύουμε δέ ὅτι μετά τόν πανελλαδικό ἀντίκτυπο τῆς ἐπιστολῆς μας ὁ σκοπός μας ἔν τινι μέτρῳ ἐπιτυγχάνεται! Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντοτε καί δή ἡ Τοπική, ἀποτελεῖ φορέα ἑνότητος καί καταλλαγῆς τοῦ Ὀρθοδόξου ἀκριτικοῦ Λαοῦ μας. Ὑπέρκειται ἰδιοτελῶν συμφερόντων, ἰδεολογιῶν, ὁμάδων, κομμάτων καί κυρίως στοχοποιήσεων. Διενεργεῖ τήν ἀγάπη καί κάθε ἄλλη ἀξία καί ἀρετή, πού ἀποτελοῦν ἀπόρροια τῆς ἐν Χριστῷ Κοινωνίας. Ἀντιτίθεται στόν εὐτελισμό τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας, ὅπως συμειώνεται στίς ὑπερκορεσμένες
80 ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ πλέον δομές τοῦ χώρου παραμονῆς τῶν προσφύγων-μεταναστῶν στό Νησί μας. Ὑπερασπίζεται τήν ἀξιοπρεπή καί ἁρμονική διαβίωση τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ἀκριτῶν μας. Διά ταῦτα, ἐν προσευχῇ πρός τόν πανοικτίρμονα Θεόν, προτρέπει καί παρακαλεῖ ἅπαντας, διά τήν πάσῃ θυσίᾳ διαφύλαξη τῆς ἑνότητος, τῆς εἰρήνης καί τῆς ὁμονοίας, μέχρι νά ἐξέλθουμε αἰσίως ἀπό αὐτήν τήν δοκιμασία, «ὅτι πολλοὶ κυκλόθεν οἱ ἐχθροὶ ἡμῶν καὶ μακάριος ὁ λαός, οὗ ἐστι βοηθὸς Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ» (Εὐχή Δοξολογίας 28ης Ὀκτωβρίου). ΣΥΝΑΞΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ Μιά νέα δράση, ἡ ὁποία στοχεύει στό νά ἐνισχύσει τά νέα ζευγάρια καί νά στηρίξει τόν θεσμό τῆς οἰκογέ-
νειας σέ καιρούς πού αὐτός κλυδωνίζεται, ἐγκαινίασε ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας. Τό Σάββατο 21 Ὀκτωβρίου στό Βαθύ καί τήν Κυριακή 22 Ὀκτωβρίου στό Καρλόβασι ἔγινε ἁγιασμός - ἔναρξη ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη μας κ.κ Εὐσέβιο μέ θέμα «Ἡ οἰκογένεια ὡς θεόσδοτος θεσμός». Σέ παραπλήσιο χῶρο, κατά τή διάρκεια τῶν ὁμιλιῶν, λειτούργησε τμῆμα δημιουργικῆς ἀπασχόλησης τῶν παιδιών ἀπό εἰδικούς παιδαγωγούς. Ἑπόμενη συνάντηση ὁρίσθηκε τό Σάββατο 18 Νοεμβρίου γιά τό Βαθύ καί τήν Κυριακή 19 Νοεμβρίου γιά τό Καρλόβασι μέ βασικό ὁμιλητή τόν Σεβ. Μητροπολίτη Σισανίου καί Σιατίστης κ. Παῦλο. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ Στό 3ο διεθνές Συνέδριο πού πραγματοποιήθηκε στή Ρόδο ἀπό 11 ἕως 15 Ὀκτωβρίου, μέ πρωτοβουλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, μετεῖχε καί ἡ Μητρόπολή μας διά τοῦ ἐκπροσώπου της πρωτοπρ. κ. Δημητρίου Λάνδρου, ὑπευθύνου τοῦ Νοσοκομείου Σάμου «Ἅγιος Παντελεήμων». Βασικό θέμα τοῦ Συνεδρίου «Ποιμαντική διακονία στό χῶρο τῆς ὑγείας» ἦταν τό «Ἀναθερμαίνοντας τήν ἐλπίδα».
ΠΡΟΜΗΘΕΥΘΕΙΤΕ ΕΓΚΑΙΡΩΣ ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ 2018 • Τό πρῶτο (σπιράλ) ἀφιερωμένο στίς ἱερές Μονές τῆς Μητροπόλεώς μας, μέ πλῆρες Ἁγιολόγιο. • Τό δεύτερο (τσέπης), εἶναι ἀφιερωμένο στήν 20ετή λειτουργία τῶν Κατασκηνώσεών μας.