KAPITULO 1
1 Ug kini mao ang mga pulong sa basahon, nga gisulat ni Baruch ang anak nga lalake ni Nerias, ang anak nga lalake ni Maasias, ang anak nga lalake ni Sedecias, ang anak nga lalake ni Asadias, ang anak nga lalake ni Chelcias, sa Babilonia,
2 Sa ikalima ka tuig, ug sa ikapito ka adlaw sa bulan, sa panahon nga gikuha sa mga Caldeanhon ang Jerusalem, ug gisunog kini sa kalayo.
3 Ug gibasa ni Baruch ang mga pulong niini nga basahon sa mga igdulungog ni Jeconias ang anak nga lalake ni Joachim nga hari sa Juda, ug sa mga igdulungog sa tibook katawohan nga miadto sa pagpamati sa basahon,
4 Ug sa igdulungog sa mga harianon, ug sa mga anak nga lalake sa hari, ug sa mga igdulungog sa mga anciano, ug sa tibook katawohan, gikan sa labing ubos ngadto sa kinatas-an, bisan sa tanan nga nanagpuyo sa Babilonia sa daplin sa suba sa Sud.
5 Diin sila nanghilak, nagpuasa, ug nag-ampo sa atubangan sa Ginoo.
6 Naghimo usab sila ug usa ka pagpangolekta sa salapi sumala sa gahum sa matag tawo:
7 Ug ilang gipadala kini ngadto sa Jerusalem ngadto kang Joachim nga labawng sacerdote, ang anak nga lalake ni Chelcias, ang anak nga lalake ni Salom, ug sa mga sacerdote, ug sa tibook katawohan nga nakaplagan uban kaniya sa Jerusalem,
8 Sa amo man nga tion sang ginbaton niya ang mga suludlan sang balay sang GINOO, nga gindala gwa sa templo, agod ibalik sila sa duta sang Juda, sa ikanapulo nga adlaw sang bulan sang Sivan, nga amo ang pilak nga mga suludlan, nga ginhimo ni Sedecias nga hari. ang anak nga lalaki ni Josias nga hari sa Jada naghimo,
9 Human niana si Nabucodonosor nga hari sa Babilonia mibihag kang Jeconias, ug sa mga principe, ug sa mga binihag, ug sa mga kusgan nga tawo, ug sa katawohan sa yuta, gikan sa Jerusalem, ug gidala sila ngadto sa Babilonia.
10 Ug sila miingon: Ania karon, kami nagpadala kanimo ug salapi aron sa pagpalit kanimo sa mga halad-nga-sinunog, ug sa mga halad-tungod-sa-sala, ug sa incienso, ug sa pag-andam kamo ug mana, ug sa paghalad sa ibabaw sa halaran ni Jehova nga atong Dios;
11 Ug pag-ampo alang sa kinabuhi ni Nabucodonosor nga hari sa Babilonia, ug alang sa kinabuhi ni Baltasar nga iyang anak nga lalake, nga ang ilang mga adlaw maanaa sa yuta ingon sa mga adlaw sa langit:
12 Ug ang Ginoo magahatag kanato ug kusog, ug magadan-ag sa atong mga mata, ug kita mabuhi ilalum sa landong ni Nabucodonosor nga hari sa Babilonia, ug ilalum sa landong ni Baltasar nga iyang anak nga lalake, ug kita moalagad kanila sa daghang mga adlaw, ug makakaplag ug pabor sa ilang mga mata. .
13 Pag-ampo usab alang kanamo ngadto sa Ginoo nga among Dios, kay kami nakasala batok sa Ginoo nga among Dios; ug hangtud niining adlawa ang kasuko sa Ginoo ug ang iyang kaligutgut wala mawala gikan kanato.
14 Ug kamo mobasa niini nga basahon diin kami mipadala nganha kaninyo, aron sa paghimo og pagkumpisal diha sa balay sa Ginoo, diha sa mga fiesta ug solemne nga mga adlaw.
15 Ug magaingon kamo: Iya sa Ginoo nga atong Dios ang pagkamatarung, apan kanato ang kalibug sa mga nawong,
ingon sa nahitabo niining adlawa, ngadto kanila sa Juda, ug sa mga pumoluyo sa Jerusalem,
16 Ug sa among mga hari, ug sa among mga principe, ug sa among mga sacerdote, ug sa among mga manalagna, ug sa among mga amahan:
17 Kay nakasala kami atubangan sa Ginoo,
18 Ug wala motuman kaniya, ug wala mamati sa tingog ni Jehova nga atong Dios, sa paglakaw sa mga sugo nga iyang gihatag kanato sa dayag.
19 Sukad sa adlaw nga gikuha sa Ginoo ang atong mga katigulangan gikan sa yuta sa Ehipto, hangtod niining adlawa, nagmasukihon kita sa Ginoo nga atong Diyos, ug wala kita makadungog sa iyang tingog.
20 Busa ang mga kadautan mipabilin kanamo, ug ang tunglo, nga gitudlo sa Ginoo pinaagi ni Moises nga iyang alagad sa panahon nga iyang gidala ang among mga amahan gikan sa yuta sa Egipto, aron sa paghatag kanamo ug yuta nga nagapaagay sa gatas ug dugos, sama niini. mao ang pagtan-aw niining adlawa.
21 Bisan pa niana kami wala maminaw sa tingog sa Ginoo nga among Dios, sumala sa tanan nga mga pulong sa mga propeta, kinsa iyang gipadala ngari kanamo:
22 Apan ang tagsatagsa ka tawo misunod sa handurawan sa iyang kaugalingong dautan nga kasingkasing, sa pag-alagad sa lain nga mga dios, ug sa pagbuhat sa dautan sa panan-aw sa Ginoo nga atong Dios.
KAPITULO 2
1 Busa gituman sa Ginoo ang iyang pulong, nga iyang gipamulong batok kanamo, ug batok sa among mga maghuhukom nga naghukom sa Israel, ug batok sa among mga hari, ug batok sa among mga principe, ug batok sa mga tawo sa Israel ug Juda,
2 Aron sa pagdala kanamo ug dagkung mga hampak, nga wala pa gayud mahitabo sa ilalum sa tibook nga langit, ingon sa nahitabo sa Jerusalem, sumala sa mga butang nga nahisulat sa Kasugoan ni Moises;
3 Nga ang usa ka tawo mokaon sa unod sa iyang kaugalingong anak nga lalake, ug sa unod sa iyang kaugalingong anak nga babaye.
4 Labut pa niini siya mitugyan kanila aron sa pagpasakop sa tanan nga mga gingharian nga naglibut kanato, aron mahimong usa ka kaulawan ug kalaglagan taliwala sa tanan nga mga katawhan sa palibut, diin ang Ginoo nagpatibulaag kanila.
5 Sa ingon kami gisalikway, ug wala mabayaw, tungod kay kami nakasala batok sa Ginoo nga among Dios, ug wala magmatinumanon sa iyang tingog.
6 Alang kang Jehova nga atong Dios ang pagkamatarung, apan alang kanato ug sa atong mga amahan ang kaulaw sa dayag, ingon sa makita niining adlawa.
7 Kay kining tanang mga hampak midangat kanamo, nga gipamulong ni Jehova batok kanamo
8 Bisan pa niana kami wala mag-ampo sa atubangan sa Ginoo, nga kami makapatalikod sa matag usa gikan sa mga hunahuna sa iyang dautang kasingkasing.
9 Busa ang Ginoo nagbantay kanato alang sa kadautan, ug ang Ginoo nagdala niini kanato: kay ang Ginoo matarung sa tanan niyang mga buhat nga iyang gisugo kanato.
10 Bisan pa niana kami wala mopatalinghug sa iyang tingog, sa paglakaw diha sa mga sugo sa Ginoo, nga iyang gibutang sa among atubangan.
11 Ug karon, O Ginoo nga Diyos sa Israel, nga nagdala sa imong katawhan gikan sa yuta sa Ehipto uban ang kusgan nga kamot, ug taas nga bukton, ug uban ang mga timailhan, ug uban ang mga kahibulongan, ug uban ang dako nga gahum, ug nakakuha sa imong kaugalingon og usa ka ngalan, ingon sa makita karong adlawa:
12 O Ginoo nga amon Dios, nakasala kami, nakahimo kami sing di-diosnon, naghimo kami sing dimatarong sa tanan mo nga mga palatukuran.
13 Ipahilayo kanamo ang imong kaligutgut: kay diyutay na lamang kami nga nahabilin sa taliwala sa mga nasud, diin imong gipapatlaag kami.
14 Patalinghugi ang among mga pag-ampo, Oh Ginoo, ug ang among mga pangaliya, ug luwasa kami tungod sa imong kaugalingon, ug hatagi kami ug kalooy sa mga mata nila nga nagpahilayo kanamo.
15 Aron ang tibuok yuta masayud nga ikaw mao ang Ginoo nga among Dios, tungod kay ang Israel ug ang iyang kaliwatan gitawag pinaagi sa imong ngalan.
16 O Ginoo, tan-awa gikan sa imong balaan nga balay, ug tagda kami: Ikiling ang imong igdulungog, Oh Ginoo, sa pagpamati kanamo.
17 Bukha ang imong mga mata, ug tan-awa; kay ang mga patay nga anaa sa mga lubnganan, kansang mga kalag gikuha gikan sa ilang mga lawas, dili mohatag ngadto sa Ginoo sa pagdayeg ni sa pagkamatarung;
18 Apan ang kalag nga naguol pag-ayo, nga nagaduko ug naluya, ug ang mga mata nga naluya, ug ang gigutom nga kalag, magahatag kanimo sa pagdayeg ug pagkamatarung, Oh Ginoo.
19 Busa kami wala maghimo sa among mapaubsanon nga pangamuyo sa imong atubangan, O Ginoo nga among Dios, alang sa pagkamatarung sa among mga amahan, ug sa among mga hari.
20 Kay ikaw nagpadala sa imong kaligutgut ug kapungot nganhi kanamo, ingon sa imong gipamulong pinaagi sa imong mga alagad nga mga manalagna, nga nagaingon:
21 Mao kini ang giingon ni Jehova: Iduko ang inyong mga abaga aron sa pag-alagad sa hari sa Babilonia: busa kamo magapabilin sa yuta nga gihatag ko sa inyong mga amahan.
22 Apan kon kamo dili mamati sa tingog sa Ginoo, sa pagalagad sa hari sa Babilonia,
23 Akong pahunongon gikan sa mga siyudad sa Juda, ug gikan sa gawas sa Jerusalem, ang tingog sa kasadya, ug ang tingog sa kalipay, ang tingog sa pamanhonon, ug ang tingog sa pangasaw-onon: ug ang tibuok yuta mahimong biniyaan sa mga lumulupyo.
24 Apan kami wala mamati sa imong tingog, aron sa pagalagad sa hari sa Babilonia: busa imong gituman ang mga pulong nga imong gipamulong pinaagi sa imong mga alagad nga mga manalagna, nga mao, nga ang mga bukog sa among mga hari, ug ang mga bukog sa among mga amahan, kinahanglan. kuhaon gikan sa ilang dapit.
25 Ug, tan-awa, sila isalibay ngadto sa kainit sa adlaw, ug ngadto sa katugnaw sa kagabhion, ug sila nangamatay sa dako nga mga kagul-anan pinaagi sa gutom, pinaagi sa espada, ug pinaagi sa kamatay.
26 Ug ang balay nga gitawag sa imong ngalan imong gilaglag, ingon nga kini makita karong adlawa, tungod sa pagkadautan sa balay ni Israel ug sa balay ni Juda.
27 O Ginoo nga amon Dios, gintratar mo kami suno sa tanan mo nga kaayo, kag suno sa tanan mo nga daku nga kaluoy, 28 Ingon sa imong gipamulong pinaagi sa imong alagad nga si Moises sa adlaw nga ikaw nagsugo kaniya sa pagsulat sa Kasugoan sa atubangan sa mga anak sa Israel, nga nagaingon:
29 Kong kamo dili magpatalinghug sa akong tingog, sa pagkatinuod kining daku kaayong panon mahimong diyutay sa taliwala sa mga nasud, diin sila patibulaagon ko.
30 Kay ako nahibalo nga sila dili mamati kanako, tungod kay kini maoy usa ka katawohan nga magahi ug liog: apan sa yuta sa ilang mga pagkabinihag sila mahinumdom sa ilang kaugalingon.
31 Ug sila makaila nga ako mao si Jehova nga ilang Dios: kay ako magahatag kanila ug kasingkasing, ug mga igdulungog sa pagpatalinghug:
32 Ug sila magadayeg kanako sa yuta sa ilang pagkabinihag, ug magahunahuna sa akong ngalan,
33 Ug mobalik gikan sa ilang kagahi ug liog, ug gikan sa ilang dautan nga mga buhat: kay sila mahinumdom sa dalan sa ilang mga amahan, nga nakasala sa atubangan sa Ginoo.
34 Ug dad-on ko sila pag-usab ngadto sa yuta nga akong gisaad uban ang usa ka panumpa ngadto sa ilang mga amahan, si Abraham, si Isaac, ug si Jacob, ug sila mahimong mga ginoo niini: ug ako magapadaghan kanila, ug sila dili magakunhod. 35 Ug ako magabuhat ug usa ka walay katapusan nga tugon uban kanila aron mahimo nga ilang Dios, ug sila mahimong akong katawohan: ug ako dili na magpapahawa sa akong katawohan sa Israel gikan sa yuta nga akong gihatag kanila.
KAPITULO 3
1 O Ginoo nga Labing Gamhanan, ang Dios sa Israel, ang kalag nga anaa sa kasakit ang espiritu nga nasamok, nagatu-aw kanimo.
2 Patalinghugi, Oh Ginoo, ug malooy ka; kay ikaw maloloyon: ug malooy ka kanamo, tungod kay nakasala kami sa imong atubangan.
3 Kay ikaw nagapadayon sa walay katapusan, ug kami mangahanaw gayud.
4 Oh Jehova nga Makagagahum, ikaw nga Dios sa Israel, patalinghugi karon ang mga pag-ampo sa nangamatay nga mga Israelihanon, ug sa ilang mga anak, nga nakasala sa imong atubangan, ug wala mamati sa imong tingog nga ilang Dios: tungod niana kining mga hampak mitapot kanamo. .
5 Ayaw paghinumdumi ang mga kasal-anan sa among mga amahan: kondili hunahunaa ang imong gahum ug ang imong ngalan karon niining panahona.
6 Kay ikaw mao ang Ginoo nga among Dios, ug ikaw, Oh Ginoo, among pagadayegon.
7 Ug tungod niini imong gibutang ang imong kahadlok sa among mga kasingkasing, sa tuyo nga kami motawag sa imong ngalan, ug magdayeg kanimo sa among pagkabinihag: kay kami nahinumdom sa tanang kasal-anan sa among mga katigulangan, nga nakasala sa imong atubangan.
8 Tan-awa, kami ania pa niining adlawa sa among pagkabihag, diin ikaw nagpatibulaag kanamo, alang sa usa ka kaulawan ug usa ka tunglo, ug aron mahimong ubos sa mga bayad, sumala sa tanan nga mga kadautan sa among mga amahan, nga mibulag gikan sa Ginoo nga among Dios.
9 Patalinghugi, Israel, ang mga sugo sa kinabuhi: Patalinghugi ang igdulungog sa pagsabut sa kaalam.
10 Naunsa nga ang Israel, nga ikaw anaa sa yuta sa imong mga kaaway, nga ikaw tigulang na sa laing yuta, nga ikaw nahugawan uban sa mga minatay,
11 Nga ikaw giisip uban kanila nga nanganaug sa lubnganan?
12 Imong gibiyaan ang tuburan sa kaalam.
13 Kay kon naglakaw ka pa unta sa dalan sa Diyos, magpuyo ka unta sa kalinaw hangtod sa kahangtoran.
14 Pagkat-on hain ang kaalam, hain ang kusog, hain ang pagsabut; aron ikaw mahibalo usab hain ang kadugayon sa mga adlaw, ug ang kinabuhi, hain ang kahayag sa mga mata, ug ang pakigdait.
15 Kinsay nakakaplag sa iyang dapit? kun kinsa ba ang nakasulod sa iyang mga bahandi?
16 Hain na ang mga principe sa mga nasud, ug ang mga nanagmando sa mga mananap sa ibabaw sa yuta;
17 Sila nga naglingawlingaw uban sa mga langgam sa kahanginan, ug sila nga nagtigum ug salapi ug bulawan, diin ang mga tawo nagasalig, ug walay katapusan sa ilang pagangkon?
18 Kay sila nga nagbuhat sa plata, ug nagbantay pag-ayo, ug kansang mga buhat dili matukib,
19 Nahanaw sila ug nanaug ngadto sa lubnganan, ug ang uban misaka sa ilang dapit.
20 Ang mga batan-ong lalaki nakakita sa kahayag, ug mipuyo sa yuta: apan ang dalan sa kahibalo wala nila hibaloi,
21 Ni nakasabut sa mga alagianan niini, ni nakakupot niini: Ang ilang mga anak halayo gikan niadtong dalan.
22 Wala kini hidunggan sa Canaan, ni hikaplagi kini sa Theman.
23 Ang mga Agarenes nga nangita ug kaalam dinhi sa yuta, ang mga magpapatigayon sa Meran ug sa Theman, ang mga tagsulat sa mga sugilanon, ug mga tigpaniid nga walay salabutan; walay usa niini nga nakahibalo sa dalan sa kaalam, ni nahinumdum sa iyang mga alagianan.
24 O Israel, pagkadako sa balay sa Diyos! ug pagkadaku sa dapit nga iyang gipanag-iya!
25 Dako, ug walay kataposan; taas, ug dili masukod.
26 Adunay mga higante nga inila sukad pa sa sinugdan, nga hilabihan ka halangdon, ug batid kaayo sa gubat.
27 Kadto wala magpili ang Ginoo, ni siya mihatag sa dalan sa kahibalo ngadto kanila:
28 Apan sila gilaglag, tungod kay sila walay kaalam, ug namatay pinaagi sa ilang kaugalingon nga kabuang.
29 Kinsa bay misaka sa langit, ug mikuha kaniya, ug nagpakanaug kaniya gikan sa mga panganod?
30 Kinsa ba ang nakatabok sa dagat, ug nakakaplag kaniya, ug modala kaniya alang sa lunsay nga bulawan?
31 Walay tawo nga nakahibalo sa iyang dalan, Ni naghunahuna sa iyang dalan.
32 Apan siya nga nahibalo sa tanang mga butang nakaila kaniya, ug nakakaplag kaniya uban sa iyang salabutan: siya nga nag-andam sa yuta hangtud sa kahangturan nagpuno niini sa mga mananap nga upat ang tiil;
33 Siya nga nagapadala ug kahayag, ug kini modan-ag, nagatawag niini pag-usab, ug kini nagatuman kaniya uban ang kahadlok.
34 Ang mga bitoon misidlak sa ilang mga pagbantay, ug nangalipay: sa diha nga siya nagtawag kanila, sila nagaingon: Ania kami; ug busa uban sa kalipay sila mipakita og kahayag ngadto kaniya nga nagbuhat kanila.
35 Kini mao ang atong Dios, ug walay lain nga pagaisipon kon itandi kaniya
36 Iyang nakaplagan ang tanang dalan sa kahibalo, ug gihatag kini kang Jacob nga iyang alagad, ug kang Israel nga iyang hinigugma.
37 Pagkahuman nagpakita siya sa iyang kaugalingon sa yuta, ug nakigsulti sa mga tawo.
KAPITULO 4
1 Kini mao ang basahon sa mga sugo sa Dios, ug ang Kasugoan nga nagapadayon sa walay katapusan: ang tanan nga magabantay niini mangabuhi; apan kadtong mobiya niini mamatay.
2 Lumiso ka, Oh Jacob, ug kupti kini: lumakaw ka sa presencia sa kahayag niini, aron ikaw madan-agan.
3 Ayaw ihatag ang imong kadungganan sa uban, Ni ang mga butang nga imong kapuslanan ngadto sa langyaw nga nasud.
4 Oh Israel, malipayon kami: kay ang mga butang nga makapahimuot sa Dios ginapahibalo kanamo.
5 Paglipay, akong katawhan, ang handumanan sa Israel
6 Kamo gibaligya ngadto sa mga nasud, dili alang sa inyong kalaglagan: kondili tungod kay kamo naghagit sa Dios sa kasuko, kamo gitugyan ngadto sa mga kaaway.
7 Kay kamo nagpasuko kaniya nga nagbuhat kaninyo pinaagi sa paghalad ngadto sa mga yawa, ug dili sa Dios.
8 Nalimot kamo sa walay katapusan nga Dios, nga nagpadako kaninyo; ug inyong gipasubo ang Jerusalem, nga nag-atiman kaninyo.
9 Kay sa diha nga siya nakakita sa kaligutgut sa Dios nga midangat kaninyo, siya miingon, Patalinghug, Oh kamo nga nanagpuyo sa Sion: Ang Dios nagpadala kanako ug dakung pagbangotan;
10 Kay ako nakakita sa pagkabihag sa akong anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye, diin ang Walay Katapusan midala nganha kanila.
11 Uban sa kalipay gialimahan ko sila; apan gipalakaw sila uban ang paghilak ug pagbangotan.
12 Himoa nga walay tawo nga magmaya tungod kanako, usa ka biyuda, ug gibiyaan sa kadaghanan, kinsa tungod sa mga sala sa akong mga anak gibiyaan nga biniyaan; tungod kay sila mibiya sa balaod sa Dios.
13 Wala sila makaila sa iyang kabalaoran, ni naglakaw sa mga dalan sa iyang mga sugo, ni naglakaw sa mga alagianan sa disiplina diha sa iyang pagkamatarung.
14 Himoa nga sila nga nagpuyo sa palibot sa Sion moanhi, ug hinumdumi ninyo ang pagkabihag sa akong anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye, diin ang Walay Katapusan midala nganha kanila.
15 Kay siya nagdala sa ibabaw nila ug usa ka nasud gikan sa halayo, usa ka nasud nga walay kaulaw, ug usa ka lumalangyaw nga pinulongan, nga wala magtahud sa tigulang, ni sa bata nga nalooy.
16 Gidala nila ang minahal nga mga anak sa balo, ug gibiyaan siya nga nag-inusara nga nag-inusara nga walay mga anak nga babaye.
17 Apan unsa may akong ikatabang kanimo?
18 Kay siya nga nagdala niining mga hampak nganha kaninyo magaluwas kaninyo gikan sa mga kamot sa inyong mga kaaway.
19 Lakaw sa inyong dalan, Oh akong mga anak, lakaw sa inyong dalan: kay ako gibiyaan nga biniyaan.
20 Gihukas ko ang saput sa pakigdait, ug gisul-ob kanako ang sako sa akong pag-ampo: Magatu-aw ako ngadto sa Walay Katapusan sa akong mga adlaw.
21 Paglipay, O akong mga anak, pangamuyo ngadto sa Ginoo, ug siya moluwas kaninyo gikan sa gahum ug kamot sa mga kaaway.
22 Kay ang akong paglaum anaa sa Walay Katapusan, nga siya moluwas kaninyo; ug ang kalipay miabut ngari kanako gikan sa Usa nga Balaan, tungod sa kalooy nga sa dili madugay moabut kaninyo gikan sa Walay Katapusan nga atong Manluluwas.
23 Kay gipadala ko kamo uban ang pagbangotan ug paghilak: apan ang Dios magahatag kaninyo pag-usab kanako uban ang kalipay ug kasadya sa walay katapusan.
24 Ingon nga karon ang mga silingan sa Sion nakakita sa imong pagkabinihag: sa ingon niana sila makakita sa dili madugay sa imong kaluwasan gikan sa atong Dios nga moabut kanimo uban ang dakung himaya, ug ang kahayag sa walay katapusan.
25 Mga anak ko, antusa ninyo nga mapailubon ang kaligutgut nga midangat kaninyo gikan sa Dios: kay ang inyong kaaway naglutos kaninyo; apan sa dili madugay imong makita ang iyang pagkalaglag, ug pagatumban mo ang iyang liog.
26 Ang akong mga maanyag naglakaw nga mabangis nga mga dalan, ug gidala ingon sa usa ka panon nga nadakpan sa mga kaaway.
27 Paglipay, O akong mga anak, ug pangamuyo ngadto sa Dios: kay kamo mahinumdom kaniya nga midala niini nga mga butang nganha kaninyo.
28 Kay ingon nga mao ang imong hunahuna sa pagbulag gikan sa Dios: busa, sa pagbalik, pangitaa siya sa napulo ka pilo.
29 Kay siya nga nagdala niini nga mga hampak nganha kaninyo magdala kaninyo og walay katapusan nga kalipay uban sa inyong kaluwasan.
30 Pagbaton ug usa ka maayong kasingkasing, Oh Jerusalem: kay siya nga naghatag kanimo nianang ngalana magalipay kanimo.
31 Makalolooy sila nga nanagsakit kanimo, Ug nangalipay sa imong pagkapukan.
32 Makalolooy ang mga ciudad nga gialagaran sa imong mga anak: Makalolooy siya nga midawat sa imong mga anak.
33 Kay maingon nga siya nagmaya sa imong pagkalaglag, ug nagmaya sa imong pagkapukan, mao nga siya maguol tungod sa iyang kaugalingong pagkalaglag.
34 Kay akong kuhaon ang pagmaya sa iyang dakong panon, ug ang iyang garbo mahimong pagbangotan.
35 Kay ang kalayo moabut kaniya gikan sa Walay Katapusan, dugay nga molungtad; ug siya pagapuy-an sa mga yawa sa usa ka dakung panahon.
36 O Jerusalem, tan-awa ang imong palibot paingon sa sidlakan, ug tan-awa ang kalipay nga moabut kanimo gikan sa Dios.
37 Tan-awa, ang imong mga anak nga lalake mianhi, nga imong gipapahawa, sila mianhi pagtingub gikan sa silangan ngadto sa kasadpan pinaagi sa pulong sa Usa nga Balaan, nga nanagkalipay sa himaya sa Dios.
KAPITULO 5
1 Huboa, O Jerusalem, ang bisti sa pagbangotan ug kasakit, ug isul-ob ang katahom sa himaya nga gikan sa Diyos hangtod sa kahangtoran.
2 Isul-ob kanimo ang dobleng bisti sa pagkamatarung nga gikan sa Dios; ug ibutang ang usa ka purongpurong sa imong ulo sa himaya sa Walay Katapusan.
3 Kay ang Dios magapakita sa imong kahayag sa tanang yuta sa ilalum sa langit.
4 Kay ang imong ngalan pagatawgon sa Dios hangtud sa kahangturan Ang kalinaw sa pagkamatarung, ug ang himaya sa pagsimba sa Dios.
5 Tindog, O Jerusalem, ug tindog sa kahitas-an, ug tan-aw palibut sa silangan, ug tan-awa ang imong mga anak nga nagpundok gikan sa kasadpan ngadto sa silangan pinaagi sa pulong sa Usa nga Balaan, nga nagmaya diha sa handumanan sa Dios.
6 Kay sila mibiya kanimo nga nagtiniil, ug giagak sa ilang mga kaaway: apan ang Dios nagadala kanila nganha kanimo nga binayaw uban ang himaya, ingon nga mga anak sa gingharian.
7 Kay ang Dios mitudlo nga ang matag hatag-as nga bungtod, ug ang mga tampi sa taas nga pagpadayon, kinahanglan ihulog, ug ang mga walog mapuno, aron mahimo ang yuta, aron ang Israel makalakaw nga luwas diha sa himaya sa Dios, 8 Labut pa, bisan ang kakahoyan ug ang tagsatagsa ka kahoy nga mahumot molandong sa Israel pinaagi sa sugo sa Dios.
9 Kay ang Dios magatultol sa Israel uban ang kalipay diha sa kahayag sa iyang himaya uban sa kalooy ug pagkamatarung nga nagagikan kaniya.