Wake Up, Lóa ! Wake Up ! - Icelandic and English

Guðrún Kristín Magnúsdóttir

Vaknaðu, Lóa, vaknaðu !

Wake up, Lóa ! Wake up !

Vaknaðu, Lóa.

Vaknaðu!

-útaf kvuru þarf maður alltaf.....

ISBN 978-9979-895-34-3 paperback - amazon

Wake up, Lóa, wake up !

-why do we always have to …...

(note: útaf kvuru is kids´ way of saying hvers vegna / út af hverju)

. . . Ímyndaðu þér óbótóna, . . . lagið: . . . .

. . . .

. . . .

lóan er komin að kveða burt snjóinn kveða burt leiðindin það getur hún

. . . ímyndaðu þér ungabarnsgrát með ekka:

Imagine obo being played - a few notes from the tune: “Lóan er komin”… (Lóa has come (=spring)). . . . The lóa has arrived to chant away the snow chant away the boredom that she can do …. note: the little bird lóa, heiðlóa, is the golden plover, migrating bird, much loved in Iceland

she means: spring is here after the long cold dark winter of the North: . . . . Imagine a baby´s crying, along with some sobbing:

Þetta er Lóa litla að gráta.

Maður getur nærri að mamma hennar getur ekki sofið þegar ungabarnið grætur svona.

Pabbi Lóu fær heldur engan svefnfrið. . . . ímyndaðu þér syfjulega ráma rödd hans: -Geturðu ekki þaggað niður í barninu, elskan? Það er hánótt.

Mamma Lóu reynir að hugga hana, en það er eins og ungabörn skilji ekki að foreldrar þurfa að sofa.

-Þetta lagast vonandi þegar hún stækkar (segir syfjulega rám rödd unga föðurins).

Little girl Lóa crying.

We can imagine that her mamma cannot sleep when the baby cries like that.

Neither gets Lóa’s dad any peace for sleeping. . . .Imagine his voice sleepily utter: -Can´t you have her stop crying, my dear? It is the middle of the night.

Lóa´s mother tries to calm her down.

But it is sometimes as if babies do not understand that parents need sleep.

-Hopefully this gets better when she becomes a bit older (uttered by the young father’s sleepily hoarse voice).

. . . ímyndaðu þér óbóið spila hratt og hressilega: . . . lóan er komin . . . að kveða burt snjóinn...... . . . svo heyrist búmm búmm búmm . . . og meira búmm búmm Auðvitað stækkar Lóa litla. Það er alveg ótrúlegt hve hratt ungabörn stækka: Lóa er orðin ársgömul og búin að finna upp æðislega skemmtilegan leik (það er þetta búmm búmm): Eldsnemma á morgnana þegar alls staðar er þögn, hoppar Lóa upp og niður í rimlarúminu sínu. Þá hristist allt, brakar í öllu og fæturnir á rúminu stappa í gólfið (búmm búmm).

. . . . ..Imagine the obo played faster now, really cheerfully: Lóan er komin að kveða burt snjóinn and we also hear: boom boom boom, and more boom boom.

Of course little Lóa grows fast.

Simply unimaginable how fast babies grow.

Lóa is now one year old, and she has invented an interesting new way of playing.

(That is that boom boom): Terribly early in the morning, when there is peace and quiet everywhere, Lóa jumps up and down in her toddlers’ bed.

Then everything shakes and rattles with it, and she has the legs of the bed tramp onto the floor: boom boom !

óbóið (hressilega): . . . hún hefur sagt mér . . . að vaka og vinna......

-Mamma! æpir Lóa. -Mamma!!!

Mamma vaknar: -Æ, Lóa mín, hafðu ekki svona hátt.

En þetta dugar ekki til að vekja pabba. Bara mömmu. Svo betur má ef duga skal . . . óbóið áfram: . . . .....hún hefur sagt mér . . . að vaka og vinna......

Lóa nær í eitt hornið á svæflinum sínum og koddinn fær flugferð. En hún dregur ekki nógu langt.

Koddinn fer í gólfið.

. . . . . .the obo (vigorously): continuation of the song: Lóan er komin: …. she has told me to stay awake and get some work done…..

-Mamma ! Lóa shouts. -Mamma !

Mamma wakes up: -Oh, my little dear Lóa, do not make all this noise.

But it seemed not to be loud enough to wake up dad. Only mom. So Lóa goes on making noise. . . . . the obo cont, same little song: …she has told me to stay awake and have some work done.

Lóa gets a firm grip on one end of her little pillow, and that pillow gets a ride through the air. But not far enough; - It lands on the floor.

Hún pillar af sér pissubleiuna og skutlar henni í mömmurúm. . . . .....hún hefur sagt mér . . . að vaka og vinna......

Svo er hægt að berja pelanum sínum í rúmið. . . . bamm bamm bamm bamm Það er miklu auðveldara að draga langt með pela en með kodda, sérstaklega ef maður nær góðu taki -Vektu ekki pabba ! (Ég ætla ekki að hafa eftir það sem pabbinn sagði.)

Lóa hlær og puðrar ánægjulega.

Mamma Lóu geispar, tekur barnið og fer með það fram.

Lóa plucks her nappy off, and throws it into her mother´s bed. . . . . ….she has told me to stay awake and get some work done….

Then there is the possibility to slam the feeding-bottle onto the wooden side of the bed: pamm pamm pamm pamm It is much easier to throw a bottle than a pillow, best if one can get a firm grip on the rubber-top…..

-Do not wake daddy up !!

(I am not going to repeat here what the father said.)

Lóa laughs and splutters for fun.

Mamma picks up the child and takes her with her out of the bedroom.

. . . (ánægjuhljóð í Lóu, svona blaða blaða blaða og burr) Lóa er yndislegt barn þegar hún er viss um að vera búin að vekja fólk.

Hún gefur sópran-sóló (á tæpitungu): pabbi daumur (á að vera draumur) mamma daumur þau eru bæi daumakús (bæði draumaknús) Endurtekið eftir þörfum og eins hátt og hægt er.

(We hear sounds of contentment which Lóa is producing: kind of blatha blath beurrr) Lóa is a delightful kid - when she is sure about having awakened everyone.

She performs a solo-soprano performance (not quit clearly pronounced yet as she is only one year old tæpi-tunga): Dad is a deam (should be dream) mamma is a deam (should be dream) they are both two so loveable) (drauma-knús) This is repeated as often as needed, and as loud as possible.

Morgun eftir morgun klukkan sex, ár eftir ár, meðan Lóa er eins árs, tveggja ára, þriggja ára, fjögurra ára, reynist þrautalendingin vera: Fara bara á fætur þegar Lóa er vöknuð.

Hún er morgunhani, -- þetta barn.

Each and every morning at 6 o´clock, year after year, when Lóa is one year old, two, three, four years old, the best and only way is: Just to wake up and dress when Lóa has woken up.

She is an early-bird, this child.

En

þegar Lóa litla stækkar, þ.e.a.s.* þegar hún kemst á skólaaldurinn, fer hún loks að geta sofið ögn fastar á morgnana: . . . óbó (svolítið stríðnislega): . . . sofnar lóa . . . löng og mjó-ó-ó-ó....

-Lóa mín. -Lóa! (mamma er að reyna að vekja Lóu).

But…

when Lóa grows up, i.e. when she is old enough to go to school, then she can, at last, get the hang of sleeping in the morning. . . . . . obo (played teasingly; known Icelandic song): lóa goes to sleep she is tall and thin……

-Lóa, my dear little Lóa (mom is trying to wake her up)

____________________ *(þeas : það er að segja)

-Lóa mín, vaknaðu vinan.

(Lóa umlar syfjulega,) -Lóa mín, er ekki leikfimi í fyrsta tíma, elskan?. -- Lóa mín

Lóa er fremur syfjuleg þegar hún maular árbítinn sinn.

Hún er að velta því fyrir sér hvers vegna maður þurfi alltaf að vakna svona snemma -- á undan sólinni: -Útaf kvuru, mamma, útaf kvuru þarf maður alltaf að fara í skólann?

-Segðu frekar: hvers vegna, elskan mín, segir mamma. -Það er fallegra en: útaf hverju. Auðvitað verðurðu að fara í skóla, elskan mín. Svona drífðu þig nú. Klukkan er alveg að verða.

-Lóa, my little Lóa, now wake up, my lovely.

(Lóa murmurs sleepily) -My little Lóa, school starts with some gymnastics today, right?

Lóa is rather sleepy when she eats her breakfast.

She is contemplating on why we always have to wake up so early even before the sun wakes up: -Why, mom, do we always have to go to school?

-Rather say hvers vegna (why) than út af hverju (why), my beloved.

That is a more beautiful language.

Of course you have to go to school.

Now hurry up. Almost time to be there.

. . . . ímyndaðu þér enn óbóið spila . . . hratt: . . . . lóan er komin . . . . að kveða burt snjóinn . . . . snjóinn . . . . snjóinn . . . . snjóinn . . . . og ímyndaðu þér Lóu litlu ösla snjóinn, með skólatösku, í úlpu, með húfu, trefil og vettlinga, í myrkri vetrarmorgunsins.

Lóa hugsar til sumarsins. Þá kemur sumarfríið. Þá þarf maður ekki alltaf að vakna til að fara í skólann, sko.

Again imagine the obo playing fast: . . . . lóan er komin . . . . að kveða burt snjóinn . . . . snjóinn . . . . snjóinn . . . . snjóinn (the bird) lóa has arrived (that means spring in Iceland) to chant away the snow, snow, snow…..

And imagine little Lóa walking in the snow, her school-bag on her back, wearing a thick winter-jacket, having a thick cap on, scarf, and mittens.

And as it is a winter-morning so there is still the darkness of night.

Lóa thinks about summer: Then the summer-vacation from school will come.

Then, you see, we do not have to wake up every morning to go to school.

Auðvitað kemur vor. Það kemur alltaf vor. . . . .

. . . .

. . . .

. . . .

Lóan er komin að kveða burt snjóinn kveða burt leiðindin það getur hún......

-Ég ætla sko upp í sveit þegar sumarfríið kemur, hugsar Lóa.

-Það verður gaman. Þá þarf maður ekki alltaf að vakna til að mæta í skólann. . . . .

. . . .

. . . .

.óbóið spilar hratt: . snemma lóa litla í . snemma lóa litla í . snemma lóa litla í

Of course spring comes.

Spring always comes. . . . .

. . . .

. . . .

. . . .

Lóan er komin að kveða burt snjóinn kveða burt leiðindin það getur hún...... (… chant away the boredom, that she can do….)

-I am definitely going to go into the country-side when summervacations comes, Lóa says to herself.

-That will be fun.

Then we do not need to wake up every morning to go to school. . . . . the obo plays fast: . . . . snemma lóa litla í (early the little lóa, in….)

Lóa vaknar eldsnemma einn fagran júnímorgun -- til þess að ná rútunni. Það er sannarlega fjör í sveitinni.

Krakkarnir fá að vaka langt frameftir á kvöldin --

-- og kvöldin eru björt og næturnar eru bjartar -. . . . ímyndaðu þér hanagal: goggalagó.

One beautiful morning in June, Lóa wakes up very early - as she is going to catch the bus that goes to the countryside.

Truly, there is fun here in the countryside.

Kids are allowed to stay up late in the evenings.

We have light nights in June, you know, so no darkness in the evening in spring-time nor during summer.

Imagine a cockcrow cock-a-doodle-doo

-- en ég veit að Lóa sefur ekki til hádegis á þessum bæ. Það er alltaf nóg að gera í sveitinni. . . . . .

. . . . .

. . . . .

.hún hefur sagt mér .að vaka og vinna .vonglaður taka nú..... . . það heyrist aftur hanagal

Sumrin taka enda eins og allt annað í þessari veröld.

I know, for sure, that Lóa does not sleep late in the morning here on this farm.

There are always plenty of things do. . . . . (the obo): . . . . . . she has told me . . . . . to stay awake and work . . . . . full of hope now ….. . . . . again cockcrow is being heard

Summers pass by and come to an end, as all things in the world tend to do.

Heyið kemst í hlöðu, féð er rekið heim af fjalli.

. . . . lóan í flokkum flýgur . . . . fjarlægist sumarból . . . .(o.s.frv. spilað angurvært og tregablandið á óbóið)

Hey is gathered and stored in the barn.

Sheep that grazed during summer on the highlands is gathered.

. . . . the tune that goes with this song is played by the obo, emotional, with nostalgia in every tone.. . . . .the golden plover flies in swarms in the air, as she is about to migrate from her summer-abode.

(The young birds have to fly a lot, in order to be fit for the long long flight over the ocean.)

She is about to leave her summerterritory.

. . . . ímyndaðu þér nú tikk í klukku (t.d. stórri gamalli vekjaraklukku) Auðvitað kemur alltaf aftur vetur.

. . . . tikk takk tikk takk . . . . tikk takk tikk takk

. . . . now imaging the tick-tock (some old-fashioned alarm-clock) Of course, winter always shows up again.

. . . . . tick-tock tick-tock . . . . . tick-tock tick-tock

Lóa heldur áfram að stálpast. Þegar hún er orðin táningur veltir hún því oft fyrir sér hvers vegna skólinn byrji alltaf áður en maður er almennilega vaknaður. . . . . nú skulum við ímynda okkur bíb í tölvuvekjaraklukku (mjög uppáþrengjandi; . . . . og bíbið heldur áfram undir texta;) Undarlegt með þessar vekjaraklukkur hve snar þáttur þær eru í lífi manns. Í raun er nútímamaðurinn orðinn þræll allrar þessarar visku sinnar: Á hverjum morgni þarf maður að rífa sig upp.

Hvað græðist á öllum framförunum?

Lóa grows up.

When she is a teen-ager, she often ponders on why school always needs to begin before we actually wake up. . . . . now imagine beep beep beep from an alarm clock (awfully intrusive/obtrusive; . . . and the beep beep goes on when we read the next two sentences) Amazing how these alarm-clocks are a big part of our human life.

Actually, man has become the slave of all his knowledge and inventions.

Every morning we simply have to wake up.

What are the benefits of this progress in technology?

Hvernig væri að njóta þægindanna, njóta lífsins, í stað þess að æða svona gegnum lífið?

Maður fær ekki einu sinni nægan svefn!

. . . .

. . . .

. . . .

. . . .

lóan er komin að kveða burt snjóinn kveða burt leiðindin það getur hún.......

Lóa er orðin ástfangin !

Why shouldn´t we benefit from all the commodities of life, rather than rush through life like this?

We do not even get enough sleep.

. . . obo playing happily . . . . lóan er komin . . . . að kveða burt snjóinn . . . . kveða burt leiðindin . . . . það getur hún.......

Lóa has fallen in love.

Það kemur nú fyrir marga, en Lóa er orðin svo stór að hún er ástfangin í alvöru: Hún ætlar að fara að gifta sig ! . . . . nú ímyndum við okkur nokkra fyrstu tónana úr brúðarmarsinum: . . . . bamm bammbaramm . . . . bamm bammbaramm Gott að geta keypt persónulegar íslenskar brúðkaupsservéttur

Well, that happens to many a man, but now Lóa has grown up as to that to be a serous matter.

She is going to get married. . . . . .now we imaging the first few notes of the bridal march . . . . bamm bammbaramm . . . . bamm bammbaramm Good to find very personal Icelandic paper-napkins for the weddingbanquet.

frá Heklu©

Húsmóðir, já.

Húsmæður geta sjálfar stjórnað sínum vinnutíma. Þær geta jafnvel skriðið aðeins uppí aftur og kúrt sig ögn á morgnana. . . . . vonglaður taka nú sumrinu mót Lóa og maðurinn hennar eru ákaflega hamingjusöm. Það er alveg ólýsanleg sæla -- eitthvað svo yndisleg lífsreynsla-að mega sofa saman án þess að hafa samviskubit yfir að fara ekki heim þótt klukka sýni að langt sé liðið á nótt. Maður er nefnilega heima hjá sér. Klukkan getur ekki rofið þá eirð og öryggi sem ríkir milli nýgiftra hjóna.

A house-wife. Yes! A lady of the house can, she herself, decide her own working hours.

She can, actually, sneak back to bed in the morning, and take a little extra nap. . . . . the obo: . . . . full of hope (vonglaður) . . . . .welcome summer Lóa and her husband are very happy.

It is not possible to explain with words.

--It is such a delightful experience to be allowed to sleep together without a bad conscience of not going “back home”, even when the clock says: it is very late.

That is because we are at home.

The clock cannot spoil the feeling of calm and security that a newly married couple feels.

-- Og þó -. . . . bíb í vekjaraklukku (nokkuð lengi áður en nokkur viðbrögð klukkueigendanna sjást) Lóa geyspar: -Heyrðu elskan, -elskan -- -- -- klukkan var að hringja, vinur. . . . . hrotur og uml í eiginmanninum sem snýr sér á hina hliðina -- án þess að opna augun.

Maðurinn hennar Lóu er svoddan nátthrafn.

Lóa spyr: -Á ég að setja kaffið yfir, elskan?

(Maðurinn lítur á klukkuna, drífur sig á fætur fær kaffi hjá Lóu, kyssir hana bless drífur sig í vinnuna.)

---Well, --

perhaps---

. . . . sounding alarm clock (actually, some time passes till any reaction from the clock-owner can be seen) Lóa yawns: -My beloved, - my beloved, the alarm clock is ringing. . . . . . snoring and murmur is heard from the beloved husband, who turns himself over to the other side without opening an eye.

Lóa’s husband really likes to stay up late in the evening So Lóa asks: Shall I make some coffee for breakfast?

(The husband looks at the clock, hurries to get dressed has some coffee in the kitchen gives his wife a good-bye kiss hurries off to work.)

Lóa fer uppí aftur, en hún er búin að drekka svo mikið kaffi að hún er ekkert syfjuð.

. . . .Vaaa vaaaa vaaaa (ungbarnsgrátur) Þeim hjónum fæðist fríður sonur í fyllingu tímans.

Lóa sneaks back to bed, but having had too much coffee, she is not sleepy at all.

. . . . . Waaa waaa waaa (baby crying) A beautiful baby-boy was born some 9 months after the marriage.

Lóa gengur oft um gólf með soninn unga um nætur þegar aðrir sofa: -Sussu suss lilli minn. Reyndu nú að sofna. Sussu sussu lilli minn. Við skulum ekki vekja pabba. . . . . Lóa syngur: . . . . sofðu unga ástin mín.... . . . ......við skulum ekki vak'um dimmar nætur.

Hann Lilli hennar Lóu stækkar.

Hann vekur mömmu sína alltaf eldsnemma á morgnana. Hann er morgunhani. Hann á það til að vakna klukkan sex og finnst þá vera kominn hábjartur dagur: -Mamma komd'í kubbaleik. Mamma, kubbó. Mamma. Mamma lesa bók.

Mamma segja mér sögu.

Sometimes, in the middle of night, Lóa has to try to lullaby the young son to sleep, by picking him up and holding him.

-Now try to fall asleep, my little son.

We must not wake dad up. . . . . Lóa sings to the baby: sleep, my little love we shall not stay awake during the dark-nights.

Lilli, Lóa’s son, grows fast.

Far too early, every morning, Lilli wakes his mother up. He is an early-bird.

Often, he wakes up at 6 o´clock.

According to him this is just day and broad daylight: -Mamma, let us play building from my wood-blocks. Mamma, mamma, shall we read a book. Mamma, tell me a story.

Það er ekki fyrr en Lilli er orðinn sjö ára að hann fer að geta sofið fast og lengi á morgnana. . . . . bíb í vekjaraklukku Hann er líka alltaf á seinustu stundu í skólann. . . . . bíb í vekjaraklukku Lóa vekur manninn sinn (til þess að hann komist í vinnuna) og Lilla (til þess að hann komist í skólann). . . . . bíb í vekjaraklukku Þeir eru nú meiri svefnpurkurnar á morgnana, þessir feðgar.

It is not until Lilli has turned seven years old that he can sleep sound in the morning, and sleep late. . . . . . beeeb -

an alarm clock beebing

Lilli is almost too late for school every morning. . . . . . beeeb -

an alarm clock beebing

Lóa wakes up her husband (so that he can go to work i time), and she wakes Lilli up (so that he can go to school in time) . . . . . beeeb -

an alarm clock beebing

Both father and son really like to sleep late, and cannot wake up early.

Svo ákveður Lóa að fá sér vinnu.

Hún flýtir sér á fætur á hverjum morgni. Klukkan er sko enga stund að verða hálf, og Lóa þarf að ná strætó. Ósköp sem er eitthvað dimmt úti á morgnana á veturna. . . . .hún hefur sagt mér . . . . . að vaka og vinna . . . . . að vaka og vinna . . . . (óbóið er nú eins og biluð grammófónsplata sem hjakkar í sama hringnum) . . . . að vaka og vinna . . . . að vaka og vinna Svo fóru þau hjónin til Spánar að hvíla sig, og komu Lilla til ömmu. . . . . vonglaður taka nú . . . . sumrinu mót

Now Lóa decides to get a job.

She is in a hurry every morning to get her clothes on. The clock seems to be in a hurry, and is half past in no time.

Lóa has to catch a bus.

Winter mornings are so dreadfully dark in Iceland. . . . . . she has told me . . . . . to wake up and work the obo is now as a scratched record on a gramophone, playing the same round again and again . . . . . to wake up and work . . . . . to wake up and work Lóa and her husband took a trip to Spain, just to get some time to rest and do nothing. Lilli was sent to granny. . . . . .full of hope to welcome . . . . . summer

Þar var ómögulegt að sofa fyrir hita, flugnabiti og syngjandi Íslendingum.

Mikið skelfing sem fullir Íslendingar geta verið háværir á nóttunni. . . . . fullir Íslendingar syngja ættjarðarlög, og ölvaðar konur hlæja hátt og skrækt

Jæja. Það verður þó altjent tími til að sofa í ellinni.

In the tourist-hotel in Spain, there was not much peace and quiet during the night. It was very hot, there were mosquitoes, and there were singing Icelanders.

You cannot imagine how terribly noisy drunken Icelanders can be -- all night long. . . . . . . we hear drunken Icelanders sing some known Icelandic songs and drunken women laugh loudly and their voices are piercing

Well, in the end, when we become old, there will be plenty of time to sleep.

Einu sinni var ég svkísa ég ætla ekki að reyna að lýsa hve gaman var þá.

Núna er ég orðin kerling, bý til afbragðs góðan velling: Æ, jamm og já.

(Lóa veit að þetta er lélegur skáldskapur og segir engum vísuna; brosir bara að henni í einrúmi.)

Once upon a time, long ago, I was a sexy girl, I shall not even try to explain How great those times were.

Now I have become an old lady.

I make really good rice-puddings.

Oh well, oh well.

(Lóa is aware of the fact that this is not any superb poetry, so she does not recite it to anyone.

She just smiles, alone, to herself, when recalling it.)

Í ellinni, já: . . . . tif heyrist í prjónum Þeir sem ekki deyja áður, verða gamlir. Í ellinni hafa menn nægan tíma.

Tíminn hættir að hlaupa út úr höndunum á manni. . . . . sofi og mikið . . . . og vinni ekki hót . . . . sagt mér til syndanna minna Vekjaraklukkur þjóna nú þeim tilgangi einum að segja til um hvað tímanum líður. Það er litið á þær jafnt á nóttu sem degi. Tölustafirnir þurfa að vera stórir og skýrir. Maður er löngu hættur að sjá á úrið.

In our years of old age, yes: . . . . . we hear the tickling sound of knitting-needles If we do not die before that, then we become old.

When we live old age, we have abundant time. Time, as it were, stops running from us. . . . . . . that I sleep to much . . . . . . and do not work at all . . . . . she has told me all about my flaws Alarm-clocks now serve the only purpose of telling the time. We take a look at them during the day and during the night alike. The numbers have to be big and clear. Sight is not good any longer. We no longer can see the tiny numbers oh the watch.

. . . . óbó: . . . . sofnar lóa . . . löng og mjo-ó-ó . . . (Lóa tekur undir og hummar lagið með óbóinu) Lóa er orðin andstutt. Hún er orðin gömul.

Hún rær fram og aftur á rúmstokknum: -Æ, jamm og já: Það er ekki von til að maður geti sofið um nætur þegar maður hefur litla fótaferð og dottar af og til á daginn. O, sei sei nei. . . . (Lóa hummar áfram: Sofnar lóa löng og mjó.......)

. . . . . obo: . . . . . . .a lóa falls asleep . . . .. ..(she is) tall and thin (Lóa accompanies the obo, and hums the tune along with the instrument) Lóa no longer has a long breath. She is getting old. Her breath has shortened.

She, a kind of, rocks back and forth where she sits on her bed: -Oh, well, she murmurs. -How can I expect to sleep sound during night, as, as I know, I do not move a lot during the day.

On top of that, I often take a nap during the day.

Well, oh well.

Lóa continues humming the song: a little lóa falls asleep she is tall and thin

-Það verður víst nóg um hvíldina þegar þar að kemur, og já já. Það held ég nú.

Hann verður víst nógu langur, svefninn langi. . . . .

. . . .

. . . .

(andstutt raular Lóa:) . ég fel í forsjá þína guð faðir sálu mína . því nú er komin nótt;

. . . .

. . . .

. . . .

. um ljósið lát mig dreyma og ljúfa engla geyma . öll börnin þín svo blundi rótt

--- - Og þó? Því ég er farin að velta því fyrir mér hvar og hvenær ég fæðist næst, hvort ég velji mér í næsta lífi aftur svona algjöran skort á þægilegri leti.

-I suppose there will be quite some peace and quiet when it comes to that. Oh, yes. I suppose so. The long long sleep (/death) will, for sure, be long enough. . . . (Lóa chants this known funeral psalm, -- her breath is short): I give onto thy providence god, our father, my soul as now night has come let me dream about the light and let gentle angels guard (so that) all thy children will sleep in peace --- -Oh, well?

I am already starting to contemplate on when and where I will be going to get born again.

If I will, in my next life-span, again chose a life that is so completely deprived of all comfortable laziness.

Jæja. Þá það.

Enginn er verri þótt hann vakni, sagði þulurinn í morgunútvarpinu víst.

OK. If so then so be it.

Nobody is any worse for waking up*, joked the speaker on the morning radio.

* (the original phrase is: nobody is any worse after getting wet /vökna, not vakna)