Tóta og þau Tóta and the Others
Guðrún Kristín Magnúsdóttir
.
Tóta og þau Tóta, Óli og Siggjonni ISBN 978-9979-895-62-6 Feyjukettir. Norræn menning „Tóta og þau“ var sýnd í Sjónvarpinu (rúv), Stundinni okkar hefur einnig birtst sem handrit að leikriti í safnriti útgefnu af Máli og menningu. SPELLVIRKI Í SKJÓLI NÆTUR
Tóta og þau / Tóta and The Others. Tóta is a nick-name for a girls whose name could be Þórunn (Þór-unn) Óli is short (nick-name) for Ólafur (ó-lafur) Siggjonni a funny contraction of Sigurjón (sigur-jón) “Tóta og þau” was broadcasted in Childrens´Hour on TV Also available as a script for kids. Note: ,,gæsalappir” (gæsa-lappir (“goose-legs”)) quotation marks ,,íslenskar” “English” and: only first letter in title capitalized in Icelandic / á íslensku aðeins fyrsti stafur í titli með hástöfum: íslenskt: Tóta og þau English: Tóta og Þau (Tóta and The Others) SABOTAGE in the DARK (literally: in SHELTER of NIGHT (sheltered by darkness of night))
Tóta og þau eru hér með hamar, sög og saum.
stendur til?
Hvað
Tóta and the others have here a hammer, a saw, and a box of nails.
What are they up to?
(saumur = naglar)
Að smíða kofa. Það sem til þarf er: áhugi, spýtur og verkfæri því hér er nóg pláss.
To build a little hut.
What is needed is interest, some pieces of wood, and utensils, because here we have ample space. (á-hugi; verk-færi)
What are they up to ?
Þeim dettur í hug að gera eitthvað ljótt.
+
They have the intention
the
to do
(/get
idea)
something evil. (detta í hug = get an idea; mér dettur í hug, þeim dettur í hug note: dative / þágufall (þágu-fall) of the pronoun)
Þeir safna saman spýtum og pappír, -- setja það inn í kofann. Þeir eru með eldspýtur.
They collect some wooden sticks, and some paper, put it inside the hut.
They have got matches.
(eld-spýtur)
Þeir kveikja í. Bæta svo á eldinn.
Then they add to the fire.
They put fire to the stuff. (kveikja í : light up, put fire to; (kveikja ljós : put the light on))
Tóta og þau eru inni að leika sér. Þau heyra allt í einu í slökkviliðsbílnum og fara útí glugga.
Tóta and the others are inside playing
All of a sudden they hear the fire-engine. They go to the window.
(slökkvi-liðs-bíll; út í)
Þau sjá að kveikt hefur verið í kofanum þeirra. Þau sjá einnig að tveir strákar hlaupa brott.
The see that someone has put fire to their hut. They also spot two boys are running away. (einn-ig : einn veg)
Krakkar koma hlaupandi til að sjá hvað um er að vera, -- og fólk kemur út í glugga.
Kids come running - to see what is going on.
and people look out of their windows.
--
eru mjög æst.
og þau
Svolítið reið: -Það er búið að kveikja í kofanum sem við erum að smíða !!!
Tóta and the others get very excited. Actually a little bit angry.
-The hut we are making is on fire. Someone has put fire to it.
(svo-lítið)
Slökkvilíðsmennirnir eru að slökkva eldinn. Slökkviliðsmennirnir segja: -Það þyrfti að tala við þessa óvita sem gera sér leik að að kveikja í. Þeir gera sér ekki grein fyrir hvað þetta er hættulegt. Skilja ekki að þetta getur valdið tjóni á verðmætum ef eldurinn breiðist út.
The fire-men are putting out the fire. (slökkvi-liðs-menn)
The fire-men say:
-We should talk to these stupid little kids who see it as some game to put fire to things. (ó-viti (plural ó-vitar))
They do not realize how dangerous this can be. (hættu+legt)
Do not understand that such behavior can really damage valuable things if the fire spreads. (verð-mæti)
Pabbi segir: -Æ, þið skulið nú ekki vera svona æst. Þetta var nú aðeins spýtnadrasl. Tóta og þau verða enn æstari og reiðari: - SPÝTNADRASL ! ÞETTA VAR HÚS !
Dad says:
-Oh, you shouldn´t be so upset. This was only some old wood-pieces. (að-eins spýtna-drasl)
Tóta and the others now become even more excited and more angry:
-SOME OLD WOOD-PIECES !
THIS WAS A HOUSE !
Mamma segir: -Við skulum nú ekki taka þessu svona illa. Hugsið ykkur ef húsið sem við búum í væri að brenna. Við verðum að læra að taka smá andstreymi.
Mom says: -Let us not take this so seriously. Just imagine if our house were on fire. We have to learn to tolerate some adversary. (and-streymi)
Siggjonni spyr: -Hvað er andstreymi? Mamma svarar: -Það er smá mótlæti. Bara góð æfing fyrir lífið að gera ekki of mikið úr áföllum.
Siggjonni asks:
-What is adversary? (and-streymi)
Mom answers:
-That is some tribulation - i.e. when things do not seem to be going our way. (mót-læti)
This is just a good lesson (/exercise) in life, to learn not to make too much of a fuss about disappointments. (æf+ing; á-fall)
Nú sljákkar heldur í Tótu, Óla og Siggjonna. Pabbi segir: -Nóg til af spýtnabraki. Hægt að hefjast handa á ný í fyrramálið. Mamma segir: -Er ekki best að fara að drífa sig í háttinn? Pabbi bætir við: ..... -Til þess að hafa nóga krafta á morgun. Sigurjón Ólafur og Þórunn, SÖGULOK
Now, Tóti, Óli, and Siggjonni become a bit calmer.
Dad says;
-Lots of old wooden sticks available. No problem to start anew tomorrow morning. (spýtna-brak; í fyrra-málið)
Mom says:
-Is it not a good idea just to go to bed now?
Dad adds:
-In order to be vigorous tomorrow.
END OF STORY (sögu-lok)
Ósvinnur (óvitur) maður vakir um allar nætur og hyggur at hvívetna (hugsar um allt); þá er móður (þreyttur), er að morgni kemur, allt er víl sem var. (andvökunæturnar hafa ekki bætt ástandið, áhyggjur gera ekkert gagn.) úr Hávamálum, 23.vísu Áhyggjurnar þrífast ekki nema þú hugsir vel um þær, ræktir þær af kostgæfni, vökvir þær, talir við þær. Annars kemur kyrkingur í áhyggjurnar. Þær veslast upp og deyja. Og þyrnarnir á þeim verða ekki að almennilegum broddum nema þú hugsir vel um þær, kvölds og morgna, finnir nærveru þeirra á daginn, vaknir upp á nóttunni og gefir þeim brjóst (úr leikritinu: Ég er hættur! Farinn! Ég er ekki með í svona asnalegu leikriti, verðlaunaleikriti eftir Guðrúnu Kristínu Magnúsdóttur; einnig í Óðsmálum 1996 ISBN 9979 60 165 5)
An un-wise man (ó-svinnur) stays awake al nights and thinks about all things (hví-vetna) then he is tired when morning comes and things have not changed a bit (trouble as it was)
(sleepless nights have not amended the situation, (and-vöku-nætur; á-stand; á-hyggjur; Háva-mál)
worries are not doing any good)
Worries do not thrive unless thou takest good care of them, growest them with love and care (kost-gæfni) waterst them, talkest to them.
Or else the worries wither away (kyrk+ingur). They become ever weaker, and die.
Their thorns will not become any real spikes unless thou takest good care of them, every night and every morning, and thou shouldest feel their presence all day long. And wake up during the night to breast-feed them.
From a price-winning play on stage (verð-launa-leikrit) by Guðrún also in the book Óðsmál (1996)
(Óðs-mál)
